BH) DOP MetEsso benru beter uit Aannemers content met nieuwe c.a.o. Polsen en Polletiek Een kanttekening „Opvulling van luchtledig' A B A S I N Broadway predikant werd geschorst Een ivoord voor vandaag Calvijn zocht middenweg^ tussen Luther-Zwingli La Anti-semitisme in Uruguay r BEHOEFTIGE DAGLONERS DE werkers ln de chrlstelijk-soclale beweging ondervinden meermalen teleurstellingen. Hetgeen ln een tijdperk van tien of meer jaren werd bereikt bleef vaak beneden de verwachtingen. Door allerlei omstandigheden komen gewenste hervormingen of verbeteringen slechts in een langzaam tempo tot stand, al is in de latere jaren het tempo wel versneld. Niet alleen de houding van politieke voormannen stelde wel eens teleur. Ook was er meermalen een klacht over invloedrijke werkgevers, die zich verzet ten tegen redelijke verlangens van arbeiders. Maar ook het gedrag van vele arbeiders self gaf reden tot scherpe kritiek, tot verdrietige ervaringen. Een bron van ergenis was en is nog altijd, dat xovelen wel wilden profiteren van de arbeid der vakorganisaties, maar niet mede de kosten van dit werk wilden Toch is er, als wij objectief de maatschappij van vandaag vergelijken met de samenleving van tachtig jaar geleden, méér reden tot dankbaarheid dan tot eenzijdige kritiek. Ondanks twee wereldoorlogen zijn wij op een hoger wel vaartspeil gekomen. Wij danken dat uiteraard niet alleen aan de arbeidersbeweging, al heeft zij het proces, soms haars ondanks, wel gestimuleerd en met name de verdeling van het geproduceerde in gunstige zin beïnvloed. Wij danken het mede aan de bekwame technici, aan energieke ondernemers. Veel is mogelijk geworden door de verbazingwekkende technische ontwikkeling, die ook voortgestuwd is geworden door de eisen welke de arbeidersbeweging stelde inzake het loon en de arbeidstijd. Tachtig Jaar geleden was de kinderarbeid nog omvangrijk. Men denke aan de lijnbanen in Moordrecht, waar kinderen van vijf jaar werkdagen maakten van veertien uur. In Lelden en andere industriesteden was het geheel „nor maal", dat kinderen van zeven jaar de school verlieten en geregelde arbeid in een onderneming aanvaardden. „Normaal" was ook de vrouwenarbeid, vooral bij seizoenwerk. De arbeids duur was lang. In de steenfabrieken en in de suikerfabrieken werden werk dagen gemaakt van tien a twaalf uur, in de textielondernemingen van tien a dertien uur. Aan de hygiëne werd geen aandacht geschonken. Bij het spinnen en kaarden in de textielindustrie te Hilversum stierf tengevolge van de zeer stoffige arbeid omstreeks 1860 jaarlijks 43 pet. van de vrouwelijke werkers aan tuberculose. Gehuwde vrouwen stierven vaak bij het moederworden. Haar krachten waren ingezonken door langdurige en ongezonde arbeid. De zuigelingensterfte was hoog, vooral in gezinnen waar de vrouw fabrieksarbeid verrichtte. Bij de lange werktijden van de vrouw werd het kon wel niet anders het gezin ver waarloosd. Het morele peil was meermalen laag. De volwassen mannen maakten eveneens lange werktijden. Werkdagen van veertien a vijftien uur kwamen niet slechts bij uitzondering voor. In de Haagse bakkerijen werd in de jaren zeventig 100 uren per week gewerkt. De gezel len vonden dit blijkbaar nog niet een te hoog maximum. Immers, zij vroegen een verhoging van het uurloon van 8H cent op 12Vé cent en verklaarden zich eventueel bereid om nog langer te werken! Langer dan 100 uur! De ellendige toestand, waarin de arbeiders verkeerden, bleef niet onopgemerkt. In 1864 verklaarden B. en W. van Amsterdam, dat de lonen te laag waren. Bij een in 1870 te Amsterdam gehouden enquête bleek, dat de arbeiders met een gemiddeld gezin 9 per week nodig hadden, maar dat zij slechts 6.60 als loon ontvingen. Als er in een gezin iemand een nieuwe broek of een ander kledingstuk nodig had, moest dit bezuinigd worden op de toch reeds onvol doende voeding. Nog mee zou zijn te noemen. Maar het is reeds genoeg om te concluderen, dat de toestand der arbeiders ellendig was. Geen wonder, dat weinigen oud werden. Leidse fabrieksarbeiders werden zelden ouder dan 50 jaar. De glas blazers in Maastricht hadden een gemiddelde levensduur van 30 jaar. Vele ar beiders kon men terecht kwalificeren als „behoeftige dagloners". Zij hadden aan veel gebrek. Toch zag Bilderdijk nog velen hunner in de kerk. begerig naar de verkon diging van het Evangelie. Maar daar waren er helaas ook niet weinigen, die geestelijk even arm of nog armer waren dan in stoffelijk opzicht en die aan de kerk de rug toegekeerd hadden. contract: Verwerpelijke situatie e Nederlandse Christelijke Aannemers- en Bouwvakpa troonsbond vindt het gelukkig, dat er thans weer een c.a.o. voor het bouwbedrijf is. Het bestuur achtte het tegenover het bouw bedrijf en zijn leden niet verant woord de onzekere toestand, die sinds maart na het aflopen van de vorige c.a.o., heeft bestaan, te laten voortduren. De N.C.A.B. meent het bouwbedrijf gediend te hebben door aan de goedkeuring van deze c.a.o. mee te werken. Op deze wijze formuleerde ons mr. W. Aantjes, algemeen secre taris van de N.C.A.B., de houding van de bond tegenover de nieuwe c.a.o voor het bouwbedrijf. Zoals wij reeds eerder be richtten weigert de grootste aan nemersorganisatie, de N.A.P.B.% zijn handtekening onder de door de richtlijnen (Van Advertentie het College van Rijksbemidde laars'goedgekeurde (geamendeer de) c.a.o. te plaatsen, omdat de bepaling over de prestatiebe loning is geschrapt. Zolang er geen algemeen verbindend ver klaring heeft plaats gehad achten de leden van de N.A.P.B. zich niet aan de nieuwe c.a.o. ge bonden. Mr. Aantjes noemde het laten voortbestaan van de contactloze pe riode (sinds maart) de meest werpelijke oplossing van de moeilijk heden. Hij was van mening, dat het bouwbedrijf het meest gebaat is bij -pn „rHpliikA mi nier van werken Met betrekking tot de loonpolitiek op een ornelijne manier ran wenen. ,ansere termIja sprak mr. Aantjes de Tot nog toe wist niemand waaraan 'persoonlijke mening uit, dat ieder loon- hij zich te houden had. Met de nieu-1 svsteem uit zal moeten gaan van een we c.a.o. is thans het luchtledig weer eigen verantwoordelijkheid van de over- opgevuld. Het hele bouwbedrijf is held en van het bedrijfsleven. Het be- daarom gediend met een meewerken drijfsleven kan niet alles aan de over- de nieuwe c.a.o. Ieder weet nu held overlaten, maar het bedrijfsleven •waar hii zich a-in te houden "ïoet ook niet te veel aan zich trekken, waar nij zien aan ie nuuuen ri_ heeft, aldus de heer Aantjes. kalmeert de zenuwen zonder slaap te verwekken! Advertentie Conflict in presbyteriaans Ne tv York Hij was te orthodox (Van kerkredactie) Broadway trekt weer eens de aandacht. Ditmaal is het geen schandaal rond een acteur van de een of andere musical. Middelpunt van het rumoer is dominee Stuart W. ten Have wordt van de presbyteriaanse kerk aan Broadway. Hij is afgezet. Er zijn preek te zeggen dat Jona in de maag van de vis zo'n last had van de stank, omdat het er ..rook als in de keuken gehad dat hij had gezegd dat Jona helemaal niet door die vis was doorge slikt. Dan was er nog de beschuldiging dat Merriam eens zijn hond mee op de kansel had genomen. Gemeente trouw In de weken na de schorsing hebben zeven ouderlingen en de leden van deze gemeente bewezen dat zij achter hun predikant staan negentig jaar Zondag hoopt de heer W. ten Have. vele jaren de inspirerende firmant van de Boekhandel en uitgeverij W. ten Have N.V. v.h. Hövekers boekhandel negentig jaar te worden. Vier generaties hebben de firma Ten Have geleid tot steeds grotere expan sie. Toen de heer Ten Have op 1 sep tember 1906 de zaak overnam van de heer J- A. Wormser heeft hij de beste tradities van boekhandel en uitgeverij voortgezet. Na een vruchtbaar leven ln dienst van boekhandel en uitgeverij, be sloot hij pas op hoge leeftijd de directie over te dragen aan zijn beide zoons. Ruimtevaart en theologie De Amerikaanse astronaut Robert M. White heeft het volgende antwoord op de verklaring van de Sowjet-kosmonaut Gherman Titof dat hij in de ruimte geen heel wat redenen gegeven voor zijn schorsing, maar de echte reden, al wordt die niet genoemd, is kennelijk dat dr. Merriam te orthodox was. Deze presbyteriaanse kerk is altijd een orthodoxe kerk geweest. Hij had niet te klagen over gebrek aan belang stelling en de diensten waren altijd vol. Wie echter op Broadway zou verwachten dat de preken zich zouden richten naar de successen uit de artistieke wereld van het toneel, kwam bedrogen uit. Aan Broadway 'brede wegi werd de smalle weg gepredikt, zeer tot verdriet van andere meer vrijzinnige presbyterianen. De classis New York van de Pres byteriaanse Kerk. of zo men wil de wijkkerkeraad heeft al jarenlang een oogje gehad op deze kerk. Het was velen van de leden een doom in het oog dat de kerk aan Broadway niet midden in de wereld wilde staan. Het moest de kerk zijn die de acteurs aan de ene kant. maar vooral de studenten aan de andere moest kunnen trekken. De pre diking moest op een wetenschappelijk en cultureel hoger peil komen. Maar toen er een vacature ontstond beriep de kerkeraad opnieuw een orthodoxe pre- God ontmoet heeft: ..Zijn intellect ouderwets Door wetenschappelijke ontdekkingen worden de deuren van het onbekende teruggerold en blijft de mens Schorsing achter in ontzag voor de oneindigheid van het heelal. Onze wereld van weten-13 mei heeft de centrale kerke- schappelijke ontdekkingen is. hoe groot raa£ ingegrepen. In plaats van dr. zij ook moge schijnen, klein in verge»)-Merrjam verscheen er een andere pre king met dc kennis van God. Dat is wa|dikant op de kansel om aan te kondigen daarboven de grootste indruk op mu jal dr Merrian geschorst was en met maakt. Wetenschappelijke nieuwsgierig-1 moer zou mf>gr.n preken. Ongeveer 250 heid en studie wekken slechts de eet- j aanwezigon. vrijwel allemaal leden, lust van de geest op voor de enorme wc- st,-,ndPn op en vertrokken. Ongeveer 125 reld der eeuwigheid, waar de kennis on-1 bezoekers, geen leden van de gemeente, beperkt is Dit prikkelt mij en geeft mijn bleven zitten om de gebeurtenissen af werk betekenis en diepte tc wachtcn. White's opmerkingen werden onthuld Lr. yn», e, «rid-h.d d.l Brunn,,. ,"X-15 di, door je fc£r,'.n 59 kilometer te be- reden wu det hü geweien had «een goede smaak tc hebben door heeft onlangs i kregen door r Berocpingsiverk NED. HERV. KERK Beroepen te Garderen (toez.) A. Muil wijk te Randwijk; tc Bennekom <vae P. D Steegman» J. Ewoldt te Kampen; tel Heinekenszand itoez A. Otten te Wecsp.l GEREFORMEERDE KERKEN (Drenthe), Nieuw-Zeven- hoven en Opperdoes GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT) I l andere Advertentie HAARCRÈME EEN PROOUKT VAN L'ORÈAL DE PARIS zich van de be sluiten van de centrale kerkeraad niets aantrekken. Er is een groeiend verzet tegen het besluit van de centrale ker keraad. Zo heeft de bekende predikant dr. John Sutherland Bonnell reeds ge zegd dat deze schorsing een gevaar is alle predikanten en ouderlingen n de minste reden m het vervolg kunnen worden afgezet. Het gevolg Broadway zelf heeft reeds een aanklacht tegen dc wijkkerkeraad of classis ingediend bij de particuliere synode van New York en zal zeker een beroep doen op de algemene vergadering van de presby teriaanse kerk die jaarlijks bijeenkomt. De kwestie-Merriam saat in de Ver enigde Staten niet alleen. Evenals in de jaren twintig is er een groeiend conflict tussen de vrijzinnige en orthodoxe stromingen dat zich herhaaldelijk uit in botsingen, die dan weer in deze. dan weer in gene kerkgemeenschap openbaar worden. Geen reclame voor sigaret William B. Lewis, presidentcommissaris van het New Yorkse reclamebureau Ke- nyon and Eckhardt, inc., heeft het wereld- kankercongres In Moskou medegedeeld, Lewis zei een toegewijd bestuurslid te zijn van de Amerikaanse kankervereni ging. ..Mijn motief is eenvoudig en fun damenteel", zei hij. ..Mijn moeder over leed aan kanker, mijn vader overleed aan kanker en tien jaar geleden zou ik zelf wellicht aan kanker van de blaas overleden zijn. indien er niet eeh klein uiterst belangrijk geschrift was geweest van dc Amerikaanse kankervereniging, waarin een opsomming voorkwam datgene wat wij :"j woordelijk i. loonpolitiek, beantwoorden. Leidt de uitwerking van deze richtlij nen in de praktijk tot bepaalde ontspo ringen dan is in de eerste plaats de overheid verantwoordelijk. Waarom zo laat? Dat de nieuwe c.a.o. voor het bouwbe drijf zo laat tot stand is gekomen, is vooral het werk van het bedrijfsleven zelf. Twee maanden lang heeft men ge kibbeld over de vraag, of het nu een vijfdaagse of een zesdaagse werkweek moest worden. De andere aannemersor ganisaties, aldus de secretaris van de N.C.A.B.. stonden nota bene op een vol ledige vijfdaagse werkweek, terwijl de N.C.A.B. met de werknemersorganisa ties het in december al eens was over het open laten van de mogelijkheid van een zesdaagse werkweek. Twee maan den later hebben alle partijen zich op dit standpunt gevonden, omdat in deze vorm de arbeidstijd per onderneming zo goed mogelijk zou kunnen worden gere geld en de produktiviteit zo hoog moge lijk opgevoerd. Ook hij noemde de kwestie van de prestatiebeloning een belangrijke aange legenheid. De N.C.A.B. zal mee willen werken aan iedere vorm van prestatie beloning, die het mogelijk maakt om op verantwoorde wijze het euvel van de zwarte lonen tegen te gaan of weg te Zwarte lonen De oude prestatiebeloning, die van kracht is gebleven, is in het verleden voor de bestrijding van het euvel van de zwarte lonen onvol doende gebleken. ,,Het staat voor ons ook niet vast, dat de voorgestelde vorm van pres tatiebeloningdie meer vrijheid bood, ons wel uit de moeilijkheden geholpen zou hebben. Maar we wa ren bereid het te proberen. Het Col lege van Rijksbemiddelaars heeft nu de oude bepaling gehandhaafd, maar het heeft zich ook bereid ver klaard over een verantwoorde ande re prestatiebeloning overleg te ple~ gen. De N.C.A.B. zal aan dit over leg graag deelnemen", aldus mr. Aantjes. Reeds bij het begin van de onderhan delingen over de nieuwe c.a.o. heeft het vraagstuk van de zwarte lonen de N.C.A.B. reeds hoog gezeten. Men acht te het onaanvaardbaar, dat het bestuur toch niet nagekomen worden. Over eengekomen is toen echter, dat de kwes tie op langere termijn nader worden genomen. Voorts De overheid behoort in onze moderne maatschappij een belangrijk stuk ver antwoordelijkheid te dragen. Het be drijfsleven zal niet lijkheld tot zich mo het kan dragen. In het nieuwe loonadvles van de So ciaal-Economische Raad wordt het zwaartepunt voor de toekomstige loon politiek gelegd bij de vakcentrales. De heer Aantjes vreesde echter, dat dit zal uitlopen op interne spanningen tussen de centrales en de aangesloten vakorga nisaties en op onderling touwtrekken. De vakcentrales blijven tenslotte pri vaatrechtelijke organen, een verzwakking van de positie niet uit gesloten achtte, indien het loonsysteem, dat de S.E.R. aanbeveelt doorgevoerd. worden Reusachtig kruis van NAVO-geld? Een plaatselijk comité, dat gevormd is om de bouw van een reusachtig, elek trisch verlicht kruis op de Faitoberg bü.Napels te bevorderen, heeft een op roep gericht tot de regeringsleiders van dc 15 N.A.V.O.-landen om leder v(Jf ton staal b(j te dragen. Een soortgelijke oproep is tot een aantal Italiaanse en buitenlandse industrieën gericht om bouwmaterialen bij te dra gen. Als de apostel Paulus iemand in het gezicht veroordeelt, dai is er bij wijze van spreken geen woord Frans bij. Wie hem zi bezig hoortmoet onwillekeurig denken aan Jezus, die bij voorbeeld de Farizeeën op de felste wijze striemde met Zijn woorden. Neem nu die ontmoeting van Paulus met de valsfc profeet Elymas in Paphos op het eiland Cyprus. Paulus, 21 staat er in Handelingen dertien, ziet de man scherp aan ei voegt hem dan toe: „Zoon des duivels!" Nou, nou, zijn tuj dan geneigd te zeggen, moet dat nu echt zó fel en scherpl Leest u dan ook het volgende: Elymas is een vijand va\ alle gerechtigheid, die niet ophoudt de rechte wegen va\ God te verdraaien! Hij wil niet meer en niet minder dai voorkomen, dat de landvoogd, Sergius Paulus,- christen wordt'.. Hij gaat blijkbaar niet rechtuit, rechtaan tegen Paulus' boot schap in, maar probeert de woorden van de apostel te vei draaien. En dan wordt Paulus boos. Niet omdat hij bevrees B$st^ is geen „succes" te kunnen boeken, maar omdat hij hier ee mens ontmoet, die zeer welbewust het Evangelie in zijn loo\ Pr*® door de wereld tracht te stuiten. Paulus' boosheid heeft trekking op de zaak, die hij dient. Hij wordt, zo staat er vervuld van de Heilige Geest. En dat is het criterium. DiAnrp boosheid van Paulus, zijn gloeiende verontwaardiging, heefro een diepe ondergrond: hier wordt zijn Heer beledigd. R.k.-visie op kinderdoop: Piel "PiE Nederlandse organisatie U voor Zuiver-Wetenschappelijk Onderzoek heeft dr. L. G. M. Alting von Geusau, gedelegeerde van de bisschop van Groningen voor oecumenisch werk, een sub sidie verleend voor de uitgave van zijn studie „Die Lehre von der Kindertaufe bei Calvin". Dit werk zal vermoedelijk in september of oktober van de pers komen. Dr. Alting von Geusau promoveerde in 1955 in Rome op een dissertatie, ge titeld „Schriftuurlijkheid van de kinderdoop in de eerste refor matie-tijd" en de bovengenoemde studie kan beschouwd gorden als een nadere uitwerking van een bepaald gedeelte van dit proef schrift. Laken! met de leer c stuk c n 0 geloof en sacrament, alsmede m#sident de leer van de sola scriptura (de Bift Nat! bel alleen). Op grond van zijn ondei zoek meent dr. Alting von Geusau t kunnen concluderen dat in de tijd d3>en reformatie de leer van de kinderdoouur: 1 aanleiding is geworden tot het ontstaaOp Gc van de zogenaamde verbondstheologqg 8 ui Zwingli bijvoorbeeld probeert het prw-, bleem van de kinderdoop gedwonge door het optreden van de Wederdoper in zijn geheel op te lossen langs dcasin< weg van de verbondsleer, maar ten koijj. j_, te van het sacrament. Luther daarei tegen zoekt de oplossing op den duver.va in een herwaardering van het sacri1^0 ment als een krachtig teken Gods. Draal f iLuxor Rex De aanleiding tot deze studie was de vraag, welke Karl Barth inder tijd naar de legitimiteit van de kin derdoop stelde. Zoals bekend, ver wijt Barth de reformatoren en met name Calvijn, dat zij de kinderdoop schriftuurlijk niet verantwoorden kunnen. Om nu te zien of deze' beschuldiging al dan niet juist is, heeft dr. Alting von Geusau een diepgaande studie van Calvijns reusachtig, elek-1 theologie gemaakt en daarbij speci- nn 0 prp aal diens doop- en sacramentsleer aan een minitieus onderzoek onder worpen. Volgens de oproep zal het kruis, gebouwd uit de bijdragen van zovele landen, die nen als een symbool van de wereld vrede en de verdediging van de chrls- telijke beschaving. het be-Het project staat onder auspiciën van Al- de"N.C.A.B. de mening toege-l fonso kardinaal Castaldo, de aartsbis- daan, dat de regering voluit verant-l schop van Napels. De sacramentsfheologie immers is bij het huidige oecumenische gesprek een van de belangrijkste punten voor de verhouding tussen rooms-katholieken en protestanten en in het bijzonder voor de situatie hier te lande. Bij zijn studie bemerkte dr. Alting von Geusau, dat de kinderdoop in de eerste jaren van de hervorming een zeer importante aangelegenheid is geweest, daar zij met allerlei fundamentele pro blemen samenhing, zoals bijvoorbeeld U ontdekt het in uw eigen wagen. Gespecialiseerde technici kunnen het bewijzen met ingewikkelde cijfer reeksen: ESSO EXTRA voor méér kracht, fellere accele ratie, pingelvrij rijden. Neem één keer de proef om voor altijd plezieriger te rijden: TANK ESSO EXTRAl Stop n tijger in uw tank! Tivee lijnen Wat Calvijn betreft, deze trachtf, bij zijn verdediging van de kindrrtog; doop een middenweg te vinden tuss«Studi< Zwingli. Dit heeft tengtud 1 in Calvijns gmorge igtüde Zwingliaan"3™ is. Aangezien Calvijn belde opvatt£n gen nooit geheel tot een hogere syi these heeft kunnen brengen, gaat zj| •leer van de kinderdoop van een geheOadin« andere grondgedachte uit dan die vfilo i€ zijn doopleer in het algemeen. mden Voor deze hervormer is de kinderdoé^0 1 Zwingliaanse zin een verbondstek' erbij Dor de ouders, zij het dan dat hij iLuxoi Dor de ouders toch een hogere sacrförd s hecht dan de volge gehad, dat" dachtenwereld twee lijnen kan vlndi thers en de andere mentele waarde zelf wordt het sacramentele karakter" feite waar de toekomst verschoven, <?rdag: wil zeggen naar de tijd, waarop IStudi kind het geloof deelachtig wordt. IVral feit. dat Calvijn nooit een duidelijke cir. j} lossing voor dit probleem vond, we—', oorzaak van de strijd, die in hét gei formeerd protestantisme heeft gewei»" 9 rondom de kinderdoop en het verboil Strijdpunt Ook in de periode voor de refdP^k F matie was de kinderdoop sinds eerste tijden een strijdpunt d weest. Vooral in de middeleeuw! was de kinderdoop vaak aanletdir*^^ tot de vorming van een schoIas-MUSe sche sacraments-theologie, die steonste ke nadruk légde op de oorzakeIy1okto' heid van het sacramentele teken. 52 raat 1 Dr. Alting voh Geusau besluit zijn sf die met er op te-wijzen, dat de kwr» tie van de kinderdoop op het concilie vP t Trente geen belangrijk punt van behiBijka deling heeft uitgemaakt, omdat rr»lw. c zich daar wel met andere problerrlr nj had bezig te houden. Dit betekent nibensd dat er onder de deelnemers aan dit ccJeug< cilie overeenstemming heeft geheefeek over dit vraagstuk. Op het concilie vi^ag Trente functioneert de kinderdoop d- ook herhaaldelijk als een illustratie vj y— die oorzakelijkheid, welke men juist L,dj genover de reformatie wilde benadrf* ken. Men komt daardoor maar al te wj nig tot een herwaardering van de da als teken. De schrijver heeft ln zijn stulDe 1 geenszins beoogd om een polemiek fanei voeren, maar eerder getracht aan te nen, hoe beide, zowel de rcformatcltatio sche als de rooms-katholieke theolof)inn door dc polemieken van de eerste Bmh< formatie-tijd in eenzijdige posities gedreven. Anderzijds meent 1 strijd rondom de kinderdoop, in de reformatie woedde, oorzaak van een herbezinning op de leer H de kerk en van het sacrament. De vt bondsleer is er met name als een gr» goed uit voortgekomen. e eerste amh< posities rfatioi h'J- p, zoals tg-kt de Verenigde Staten de „zeven gevaarsignalen" noemen". Lewis zei, dat zijn onderneming recla me maakt voor een grote verscheidenheid aan artikelen „behalve cigaretten". Een 30-jarige vrouw is met een auto ontvoerd. Zij werd door de twee inzit tenden uitgekleed en vervolgens in het centrum van Montevideo in Uruguay op I straat gezet. De politie spreekt van een nieuw ge- val van anti-semitisme. In de afgelopen twee weken zijn tenminste acht personen het slachtoffer van anti-Joodse daden ge- Volgens de politie werd Diamedes Tru- ;jillo in het centrum van de stad naakt op straat gezet nadat zij de beide ont- voerders de verzekering had gegeven dat I zij niet de dienstbode van een Joods ge- 1 zin was. De vrouw zei. dat zij ontvoerd werd toen zij uit een bus stapte. fPERLIJK GEZEGD heb ik jarenlang gedacht dat de technische handgreep dis m'n vader toepaste door me bij m'n pols naar school te sleuren, officieel de naam van ..polsen" droeg. Dat is een van die gekke misverstanden waar toe kleine kinderen altijd komen, wanneer ze voor hen vreemde uitdrukkingen horen. Slechts héél begaafde hummels vragen in zo'n geval: „Vader, Moeder, wat betékent dat woord?" Overigens is het enige gevolg van deze begaafd heid dat de ouders op den duur tekenen van zéér snelle aftakeling gaan vertonen: ze houden het nooit lang vol om hun kroost op alle vragen van antwoord te dienen. Gelukkig heb ik mijn ou ders die ellende kunnen besparen.' Een andere teleurstelling werd hun niet onthou den en die stond juist in verband met dat werkwoord ..polsen". Toen de jonge rector van de zendings school een jaar in Rotterdam woonde, werd hem namelijk zeer officieel de vraag gesteld of hij zijn eigen leermeester als hoogleraar wilde opvolgen. Een dergelijke vraag wordt niet door de eerste de beste geuit. De betreffende faculteit stelt een drie tal samen en draagt de cerstgeplaatste bij Hare Majesteit de Koningin ter benoeming voor. Maar die faculteit moet de zekerheid hebben dat deze ge kozene de functie dan ook aanneemt. Het zou een belediging voor de Vorstin zijn wanneer iemand be dankte voor een eer die zij hem bewees. Zo werd mijn Vader dan gepolst. Ik hoor hem dat nog zeggen. Ik hoor er mijn moeder nog over pra- 1 ten. Dagen, weken lang is dat woord niet van de lucht. Ze kijken verheerlijkt en het huis zit vol ver wachting. Ze zijn als het ware al aan het pakken voor een nieuwe verhuizing. Zelf zit ik overigens tc piekeren WIE in vredesnaam sterk genoeg is om zo'n verschrikkelijk grote en sterke man als mijn vader bij z'n pols te pakken en 'm méé te zeulen, en WAAROM die wonderlijke volwassenen daarover zo verrukt zijn. Ik pas voor zo'n behandeling. Ik zorg er wel voor niet ten tweede male aan Vaders opbergmanie ten prooi te vallen. Dan opeens op een dag stort hot hele kaarthuis van ouderlijke verwachtingen ineen. Ik heb nooit geweten hoe ze in kennis zijn gesteld van de gang van zaken. Heeft iemand hen opgebeld? Is iemand hen komen bezoeken? Hebben ze de afloop in de krant moeten lezen? Ik weet het niet. Maar in elk geval: er is een kink in de kabel gekomen. Dat zat zo. Benoemingen hebben óók een politieke kant. Men kan dat billijken wanneer het gaat om de benoeming van een burgemeester, een wethouder, een ambte naar. een minister. Het zou 'n beetje vreemd wor- bijvoorbeeld de meerderheidspartij er- fhec gens werd opgescheept mei ««n gexegsman uit of andere splintergroepering, alleen maar omfher dat zo'n aardige o£ zo'n kr.appe baas was. Dat bes gewoon bedelen om moeilijkheden zijn. 1 Jaj Het is ongetwijfeld vreemder als men bij hoorn 0 raarsbenoemingen en dan nog in de heilige Gfcer geleerdheid dergelijke maatstaven gaat aaiippj, gen. Men kan moeilijk volhouden dat de nieuw-tr. tamentisch Griekse grammatica er bij dc een ders uitziet dan bij de andera Maar anno 1909 sc men dat toch in ministeriële kring gedacht te ben. Want de desbetreffende minister weigerde en goed om de gepolste als hoogleraar te b( men. Hij had een partijgenoot die hem veel di baarder was. Hij had bovendien juist al een kIBen het onderspit moeten delven en hij wilde geen tv.enlu de nederlaag. Het vriendje kreeg buiten de vo|der dracht om de benoeming en de gepolste werd nij we lastige term „gepasseerd". ye] M'n ouders hebben het in die dagen niet gemL-j kelijk gehad, maar ze hebben de klap manmotf gedragen. Het ergste was wel voor hen dat een aPor' verwante christelijke partij hun deze kool had 1 de stoofd. Nochtans verloren ze niet hun geloof infcusi Una Sancta. Alleen moest je mijn vader nooit flcwi boord komen met de politiek. Daar had hij vc n,i goed een afkeer van. En als hij dat had, u!f terdege. Vele jaren later bleef hij ee in 'n stemhokje. Toen de commissie bureau verontrust kwam informeren: wat is er?" zei hij verward: ..Het duurt zo om al die hokjes rood te maken!" En hoe moet je afkeer van de politiek wel zijn, als je eens meer weet hoe je stemmen moet! ïad. had hiL, is 'n kwarr van het stl n: „Profefl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2