Wereldmuziekconcours
in Kerkrade
Bij Vaals passeerden er
ruim 100.000 de grens
Trapeze-artiest
valt verkeerd
bij Boltini
Iedereen denkt dat
het gauw afloopt
Waterman in
Rotterdam
Treinen waren
afgeladen
MAANDAG 23 JULI 1962
ord
Schaak-vraag 270
Onderstaande eindspelstudie, van A.
Troitzki, is al vele malen bewerkt en in
steeds ingewikkelder vormen. Toch is de
I. j grondvorm zoals die hier voor u ligt, het
bekoorlijkst!
edstrUd
tusland, 8
irnisch*
ïeeft de 7
vvereld-
onnolly
Dam-vvaag 269
E De stand in het probleem van de heer
A. A. Polman te Halfweg, was al'dus:
Zwart: 5, 9, 11, 12, 14, 20, 21, 24, 35, 37.
Wit: 23, 25, 28, 32, 39, 41, 44.
Wit wint als volgt: 39—33, 37x46; 44—
40, 35x44: 23—18, 12x23; 28x10, 46x39;
25x3, 5x14; 3x49.
1 afge-
igi, op
en be-
wijk 2
Bridge
klaveren naspelen taboe is! U moet
maar het zekere voor het onzekere nemen
en in slag 3 vervolgen met een kleine
schoppen! Het spel is dan voor Oost nog
j0 niet gewonnen, want ziehier de kaartver.
°P ael fleling na de 2e slag:
Bontje
■rachiti-
elkaar. A H
en on-,^ y 10 4
lo A B 8 5 3
rpelend «fr
in de
-9 a ch
ar het
15 ging
>fwijk2
welk
ekende
leurink
Delft-
Bij schoppen-naspel zal Oost later op
ruitenvrouw moeten snijden. Neemt hij
nu de snit verkeerd, dan gaat het spel
alsnog èèn down.
In de praktijk speelde Zuid in de 3e
slag .zijn singleton ruiten na. Dit tegen
spel bleek verkeerd! Ruitenvrouw werd
nu ontdekt en Oost maakte het spel zon-
Zuid had moeten bedenken,
lag te- heeft. In'dat geval kan Oost het spel tóch
sloeg niet maken!
ecrvi- Jack Diamond.
voor Kruiswoord-puzzel
Jet op, Horizontaal: 1. vreemde munt; 5. beet;
e veel 7 hoepel; 8. traag van begrip; 10. vreem-
groot de munt; 11. verlegen; 12. muzieknoot;
nabbe- 13. staatsbedrijf (afk.); 14. afsluiting; 15.
j onze bout van een varken; 16. waterkering;
p__» 17. voorwerp ter verlichting; 18. insekten-
J eter; 20. vreemde munt; 21. pret; 22. on-
lerhal-gegist druivensap; 24. emeritus (afk.);
lena. 25. hap; 26. volksnaam voor de kauw;
hot Ja 27 schor; 28. voorzetsel; 29. keer; 30. slag.
®!c ae Verticaal: 1. dorp in N.-Brabant: 2. uit
'd ver" of betreffende Ierland; 3. ontkenning
(spreektaal); 4. waterstand (afk.); 5.
fraaie zangvogel; 6. in het jaar .der wereld
(afk. Lat.); 8. tegenstelling van dun; 9.
legerplaats; 11. zoon van Noach; 12.
en de schaapkameel; 14. hardbevroren aard-
komen korst; 15. inwendig lichaamsdeel; 16. duin-
2. Het vallei: 17 vracht; 19. kleefmiddel; 20.
26!
Stad van harmonie en fanfare
"JVTAAST mij in het hotel woont een man, die een bugel heeft, en te oor-
-L delen naar de rare geluiden, die het instrument voortbrengt, studeert
hij ijverig op een heel moeilijke triller. Op straat voor mijn kamer staat
een groepje mannen in een mooie uniform, die nog eens stukken uit 't con
coursnummer doornemen onder welmenende blikken en kundig advies van
het publiek. Een eindje verderop discussiëren anderen, ook in fraai getres-
de uniform, met hevige gebaren over een muziekwerk, dat elk ogenblik
met bekkens en al kan losbarsten, en heel in de verte klinkt ritmisch trom
geroffel. Dit is Kerkrade aan de vooravond van het Vierde Wereldmuziek
concours, een stad, die trilt, die bezeten is van muziek „Klankstad
Kerkrade".
Hoe zit dat eigenlijk met Kerkrade, op dit gebied begrepen
met dit mijnstadje helemaal in het zui-
van Limburg, tegen de Duitse en
Belgische grens aan
Kerkrade, dat vele dorpen in zich om
vat zoals Bleijerheide, Spekholzerheide,
Chèvremont, Hopel, telt ongeveer 50.000
ners, en schrikt u niet12
muziekkorpsen, drie symfonieorkesten,
negen zangkoren plus nog 508 vereni
gingen van andere aard. Bovendien is
het de oudste mijngemeente van Europa:
het klooster Rolduc n.l. dolf al in 1113
Kerkrade „brandbare aarde". En de
mijnbouw is nog steeds de hoofdbron
inkomsten al houdt men er wel re
kening mee, dat de Dominiale mijnen
een dertig jaren uitgeput zijn. Men
i bezig met om te schakelen naar
de industrie. Kerkrade zit dus vol activi
teit, op allerlei gebied. Er wordt veel
gebouwd: het hele centrum is in 1944
puin geschoten toen het tussen de
Duitse en Amerikaanse troepen in lag.
En bij de evacuatie van de bevolking
het Amerikaanse leger (met toe
stemming van de Duitserszijn veel
mensenlevens verloren gegaan, omdat de
Duitsers tegen de afspraak in op de file
vluchtenden schoten. Maar dit alles ia
voorbij en op het ogenblik stromen
de Duitse huismoeders naar Kerkrade
daar inkopen te doen. Toch is Kerk
rade, ondanks alle activiteiten, weinig
op het toeristenverkeer ingesteld. Mis
schien omdat Valkenburg dicht in de
buurt ligt? En dit is jammer. Kerk
rade is een fris, aardig stadje, van waar-
men de mooiste tochten kan maken
uitstekende verbindingen: naar de
oude abdij van Rolduc, naar het prach
tige Hambos, naar het dal van Drentgen-
bach. Maar.een plattegrond van
Kerkrade is nergens te krijgen en de
V.V.V. bezit niet eens een eigen ge
bouwtje op het centrale punt van Kerk
rade, de Markt. Men voelt zich hier in
het begin als een „consonant in Pli selon
•an Boulez" om in de muziekter-
te blijven. Op toeristisch gebied
staat Kerkrade nog in het begin van zijn
ontwikkeling. Wonderlijke zaak: want
le vier jaar komen duizenden uit
binnen- en buitenland daarheen.
Immers dit Wereldmuziekconcours is
inderdaad opzienbarend en uniek. Het
begon 16 jaar geleden, in 1951, toen de
harmonie St. Aemiliaan uit Bleijerheide
internationaal muziekconcours wilde
organiseren ter ere van haar 50-jarig
bestaan. De toenmalige burgemeester van
Kerkrade stond er heel sympathiek te
genover en opperde het plan om alle
twaalf korpsen van de stad in de orga
nisatie te betrekken. Er werd een comi
té gevormd, een dagelijks bestuur en zo
op 8 augustus 1950 kwam de Stichting
Wereldmuziekconcours in leven. Alge-
secretaris werd Johan Scholtes,
een gemeenteambtenaar, die een enorm
organisatietalent cn een verbazingwek
kende vindingrijkheid ontwikkelde. Hij
bleek zijn gewicht in goud waard te
zijn door de ongewone combinatie van
grote energie en grote originaliteit. Hij
nodigde alle bekende nationale en inter
nationale muziekfederaties in Europa
uit en zie het wonder geschiedde. De
uitnodigingen werden beantwoord
kwam.
Handen ineen
Toen sloeg men in Kerkrade de han
den ineen. Een ruimte
te houden moest gemaakt worden
het puin van Aken, dat men gebruikte
het terrein te egaliseren verrees een
grote tent, waarin een groot podium en
zitplaatsen voor 4000 mensen. Korpsen
uit elf landen van Europa streden om
de hoogste eer en ruim 100.000 bezoekers
werden geteld. De Kerkraders stelden
hun huizen open om de deelnemers aan
oncoursen en de bezoekers te her
bergen. Want de schaarse hotels puilden
uit. Wat een succes. En bovendien bleek,
dat de harmonie- en fanfarekorpsen in
Limburg tot de allerbeste behoorden. St.
Caecilia uit Heerlen won de eerste prijs.
Alleen met de programmakeuze
het niet zo best gesteld. Er werden
hoofdzakelijk min of meer geslaagde
arrangementen gespeeld, bij gebrek aar
voldoende hoeveelheid originele blaas
muziek. Maar de vier grote federaties
«1 wat hun
te doen stond: streven naar oorspronke
lijk repertoire. En dit begreep ook de
overheid, die opdrachten tot het schrij
ven van blaasmuziek ging geven. Zo
heeft dit Wereldmuziekconcours de kwa
liteit als de produktie van blaasmuizek,
alsook natuurlijk het musiceerpeil bij
zonder krachtig gestimuleerd.
En de Stichting Wereldmuziekconcours
maakte zich gereed voor 1954. De be
volking van Kerkrade ging sparen met
dubbeltjes en kwartjes om de onkosten
te bestrijden, en iedereen, zelfs buiten
Kerkrade deed mee. Welnu 1954 over
trof 1951: korpsen uit 17 landen, waar
onder een Canadees, dat terug in eigen
land enorme propaganda ging maken,
en voor het eerst kwam de „grote kunst"
aan bod, omdat concerten van bv. de
Sixtijnse Kapel en het Londens Symfo
nie Orkest in het programma werden
opgenomen. Ook in het spelpeil van het
concours was er vooruitgang de bes
te korpsen en muziekgezelschappen ma
ten hun krachten. En weer sleepte Lim
burgers de hoogste prijzen weg. Maar
het Wereldmuziekconcours was nu
in de internationale wereld getreden
en had overal veel enthousiasme ont
moet: de hartelijke gastvrijheid van
Kerkrade, de sfeer van oprechte waar
dering voor eikaars prestatie, de goede
organisatie, dit alles maakte, dat men
graag kwam en dolgraag terugkwam.
En weer kreeg Johan Scholtes een kos
telijk idee: de Kerkraders moesten ta
lencursussen volgen, zodat zij hun gas
ten beter konden verstaan. Dit idee werd
een voltreffer, een propagandastunt, die
Kerkrade over de hele wereld bekend
maakte. Het derde Wereldmuziekcon
cours in 1958 bewoog zich in superlatie
ven: korpsen uit 25 landen van vier we
relddelen, een half miljoen bezoekers,
do hele maand augustus feest. Hoe goed
het allemaal ging, dit was te lang en
te veel. Men moest werkelijk strenger
gaan selecteren, vooral wat de buiten
landse deelnemers betrof, die soms in
het geheel niet bleken te beseffen aan
welke eisen ze moesten voldoen en de
lange reis voor niets maakten.
gezamenlijke Kerkraadse zangverenigin
gen onder J. Driessen zongen met vol
en krachtig geluid, de Bergkapel van de
Dominiale Mijn Mij. Kerkrade en het
Harmonie-orkest van Staatsmijn Wilhel-
mina speelden het Nederlandse en het
Israëlische volkslied (Israël won het vo
rige concours), buiten klonken feestelij
ke schoten het Wereldmuziekconcours
was begonnen.
En na dit alles volgde het eerste on
derdeel van het programma: het concert
van het Concertgebouworkest onder Ber
nard Haitink. De belangstelling viel niet
mee, ondanks 't feit, dat het Amster
damse orkest voor het eerst in Kerkrade
speelde, en misschien klonk het door de
ze lege plaatsen nog al wat droog in de
grote concerthal. Maar de aanwezigen,
onder wie de arr^assadeurs van Frank
rijk, België en Luxemburg alsook de
gouverneur van Belgisch Limburg en
de regeringspresident van Aken, luister
den met grote aandacht naar Berlioz'
Ouverture „Le Carnaval Romain", Beet
hoven's Achtste Symfonie. Henkemans'
Partita en Strawinsky's L'Oiseau de Feu.
Een schone avond was het, óók na af
loop toen in de warme zomerlucht de
verlichting van Kerkrade straalde over
de vele en vele mensen op straat. Een
schone en gezellige avond.
Dra. H. E. Kokee-van den Berge
Luciano Jarz, een van de trapeze
artiesten van de groep Jarz bij het cir
cus Toni Boltini, dat op het ogenblik bij
het Amsielstation in Amsterdam staat
is zondagavond tijdens het laatste num
mer van een hoogte van ongeveer twaalf
meter gevallen bij het maken van een
drievoudige pirouette. Daarbij kwam hij
met zijn nek op de verstevigde rand van
het vangnet terecht. Bewusteloos of dood
(dat is nog niet: bekend) is hij naar het
WeesperpleónziekerVhuis overgebracht.
De groep Jarz, die uit vier man be
staat zal morgenavond weer optreden,
waarbij een broer zal invallen voor
Luciano.
Nederlandse toerist
in Italië verdronken
Een Nederlandse toerist, die volgens
de politie Johannes Berkhoff heet,
jaar oud is en bankdircteur te Amster
dam, is zondag in het water van het
Comomeer in Itali verdwenëen, nadat hij
van een varende motorboot was geval-
lenn. Politie en brandweer zoeken op
het meer naar de vermiste toerist, die
vermoedelijk is verdronken. Tegen het
vallen van de avond was hij nog niet
gevonden.
Verlofganger uit Nieuw-Guinea:
(Van een onzer verslaggevers)
"V/TET het passagiersschip Water-
man zijn zondagmorgen ruim
zestig Indische Nederlanders in Rot
terdam aangekomen. Twaalf jaar ge
leden uit vrees voor Soekarno naa»
Nieuw-Guinea gevlucht, hebben zy
hun bezittingen voor een „appel en
een ei" verkocht en zqn zfj, opnieuw
bevreesd door de dreigingen van de
Indonesische dictator, aan boord ge
stapt om in Nederland een nieuw be
staan te vinden.
Op drie verlofgangers na waren de
Indische Nederlanders de enige pas
sagiers aan boord van de Waterman,
die op de heenreis ruim achthonderd
militairen naar Biak en Hollandia
Reactie op derde
Zo is dit Vierde Muziekconcours, dat
vrijdagavond in de grote, 64 meter lange,
43 meter brede en 13 meter hoge con
certhal met zijn 4000 plaatsen geopend
werd, als 't ware een reactie op het der
de kolossale. Het mag er nóg wezen: 215
muziekkorpsen met in totaal 7000 musi
ci, plus nog 1250 zangers, en 24 landen
uit 4 werelddelen nemen eraan deel. En
men schat de belangstelling op zeker
niet minder dan een half miljoen Kerk
rade zit op het ogenblik stampvol en
steeds komen nieuwe mulzekgezelschaD-
pen aan, uit Amerika, uit Noorwegen,
uit Italië, uit Duitsland. In de winkels,
op straat hoort men een mengelmoes
van vele talen cn de stemming is er
opperbest.
Inderdaad, de verbroedering der vol
ken heeft plaats op dit grootse volks
muziekfeest, en mr. dr. F. Houben, de
Commissaris der Koningin in Limburg
had gelijk toen hg in zijn toespraak op
de grote openingsavond uitriep: hier is
het „met elkaar en voor elkaar".
Natuurlijk werden vele woorden bii
deze gelegenheid gesproken. De voorzit
ter van het Wereldmuziekconcours dr.
ir. P. Wintgens sprak behartenswaardig
kort over het doel. de verheffing van
de amateuristische muziekbeoefening en
de wisselwerking tussen amateur- en
professionele musici, de heer J. Gregoor,
vertegenwoordiger van de gezamenlijke
Nederlandse muziekfederatie, ging even
in op de praktische kant van de ama
teuristische muziekbeoefening, als reper
toire en spelpeil, burgemeester drs. Th.
Gijsen dankte alle harde werkers van
het Wereldmuziekconcours. De eigenlij
ke opening verrichtte de staatssecreta
ris van O.. K. en W„ mr. Y. Scholten,
die via een klein, bits uitstapje naar het
rapport Witteman („de gezamenlijke
overheden zijn toch bereid één miljoen
subsidie méér te besteden waarom
dan deze protesten verder op het
grote belang van dit internationale con
cours inging. Toen werden de vlaggen
van de deelnemende naties gehesen, de
Vakantiedrukte nu goed begonnen
heeft gebracht. Een gedeelte van de
groep Indische Nederlanders (ruim
heeft de reis naar Nederland zelf be-
35 volwassenen en 24 kinderen)
taald; de rest reisde op kosten van
de regering.
De meesten zullen door tussenkomst
van het ministerie van maatschappelijk
werk in contractpensions worden ge
huisvest Allen spreken goed Neder
lands en de meeste mannen kennen een
vak.
Een van de verlofgangers, de heer
F. A. M. van Sommen, zette voor
de eerste maal sinds ruim dertien jaar
weer voet op Nederlandse grond. In
1945 ging hij als oorlogsvrijwilliger naar
Java en na zijn demobilisatie vertrok
hU naar Nieuw-Guinea. „Mijn verlof
duurt tot december; ik hoop, dat ik
terug kan gaan, maar ik reken er
eerlijk gezegd niet op. In Holladia ben
ik opzidhter bij de diienst van scheep
vaart. Toen ik vertrok, kreeg ik de in
druk, dat voorzieningen werden getrof
fen voor het geval ik niet meer terug
zou kunnen komen," verbelde de heer
Van der Sommen, voordat hij van boord
Uitgestorven
„In Hollandia cn Manokwari gaat hel
leven z'n gewone gang. maar in Sorong
ia alles uitgestorven. Iedereen heeft het
Idee, dat bet gauw is afgelopen. Hul
zen en grond zjjn byna niets meer
waard. Een auto van een paar jaar oud
kun je voor nog geen honderd gulden
De Indische Nederlanders, die op
de Lloydkade debarkeerden, woonden al
len in of in de omgeving van Hollandia,
Manokwari en Sorong. Onder hen waren
ook enkele vrouwen, wier mannen ziin
achtergebleven om hun winkel of be
drijfje voort te zetten.
Twee echtparen en een alleenrelzen-
de vrouw waren boven de zeventig. Zij
zijn naar ons land gekomen om een rus
tige levensavond te genieten. Eén echt
paar had zijn boerenbedrijf voor Slechts
een kwart van de waarde moeten
verkopen.
Twee Papoea's maakten de reis naar
Rotterdam mee. De oudste, een jonge
man van- 21 jaar, reisde op kosten van de
Nederlandse verpleegsters in een zieken
huis in Nieuw-Guinea. Hij gaat in ons
land een opleiding voor verpleger vol
gen. De studiekosten worden eveneens
door de verpleegsters betaald. De jongste
Papoea was een kleuter van twee jaar.
die was geadopteerd door een Indisch-
Nederlandse familie. „Hij was de lieve
ling van iedereen.
Kapitein D. G. van der Wiel uit Vlaar-
dingen vertelde: „De stemming aan boord
is heel goed geweest. Omdat we op de
heenreis alleen soldaten vervoerden, had
den we op de terugreis geen bedienden
voor de passagiers. En daarom hebben
enkele vrijwilligers het werk gedaan
tegen vergoeding natuurlijk."
Op de terugreis ontstond in de haven
van Hawaaii een incidentje, toen de pas
sagiers niet van boord mochten. De auto
riteiten verboden een bezoek aan het
eiland, omdait niemand een visum had.
De Zuiderkruis Ls op 't ogenblik naar
Nederland onderweg met een groep van
een paar honderd Indische Nederlanders
ETHERGOLVEN
ZATERDAG is het weer „dolle za
terdag" geweest. Voor een paar
miljoen mensen is de vakantie be
gonnen en dat hebben de spoorwe
gen, de douayiers bij de grensposten,
de politie, de wegenwachter, kortom
allen in Nederland goed kunnen
merken.
Het was geen zeldzaamheid als zich
aan de grensovergangen files vormden
van ongeveer 800 meter. Hoewel er
vele extra treinen waren ingelegd en
het aantal rijtuigen in sommige geval
len was verdubbeld, waren de treinen
afgelaten vol. De vakantiegangers uit
de noordelijke provincies waren wel
erg matineus: met de treinen die om
streeks half zeven uit Groningen en
Leeuwarden vertrokken, kon niemand
Ook gisteren hebben de spoorwegen het
drukker gehad dan gewoonlijk, alleen in
het district Amsterdam is het vrij rustig
geweest, terwijl er uiteraard ook weinig
strandverkeer was. De grootste moeilijk
heden werden weer veroorzaakt door de
buitenlandse treinen, die vaak ver over
tijd de grens passeerden.
Zo kwam de express uit Warschau en
Berlijn een uur te laat aan en de D-trem
OPLOSSING VORIGE PUZZLE
1-2. klamp: 2-3. pardoes; 1-4. kordaat,
s4. stoet, 3-6. sterkte, 4-5. terrein, 5-6,
ieppe De plaatsnaam luidt Adorp.
SS Prinses Irene
«ta danste twist
kost- Toen de prinsessen Irene en Margriet
dinsdag op St. Maarten warer
°J komen maakten zij in de loop
stad- dag tijdens de verschillende
nerte- jen reecjs kennis met enkele „steel-
opge- bands'^ Daar er de volgende avond
twinst mu2iek zou 2ijn in hotel Little Bay,
waar de prinsessen verblijven, vroegen
°ns zy gezaghebber Beaujon of niet die be-
unstig paaide gteelband zou kunnen komen,
ver" die zij het aardigst vonden spelen. Tot
moes teleurstelling was er die avond een
n °°K ander orkest en donderdag werd het
im °P verzoek herhaald.
Vrijdagavond, toen het officiële ge-
lecum deelte van het bezoek achter de rug
n ook was en de Prinsessen des avonds de
Het maaltijd hadden gebruikt, kwam tot
e ant- hun verrassing de bewuste steelband de
woord dansmuziek verzorgen. In het gezel-
ensen schap van de Prinsessen bevonden zich
onder meer enige officieren van de Van
I niet Ewijck en weldra zweefden beide Prin-
sprint, sessen over de dansvloer, waar niet
r goed alleen Latijnsamerikaanse dansen wer-
mach- den gedanst, maar ook de twist, waar-
/"■V.S.2 aan prinses Irene zich waagde. Beide
over- Prinsessen sloegen bijna geen dans over.
ïrdoor Tot ruim twaalf uur 's avonds ging het
dansen door.
77
Een luid gelach klinkt. De Heer van Brederode
spreken! Net of die te spreken is voor de eerste
boer de beste, die het slot binnendringt! Ja, dat is
waar ook; die boerenkinkel komt daar maar onge-
vraag, ongeweigerd, binnen en blieft dan niet
eens een dronk, die hem in goeden gemoede aan
geboden wordt! Wat verbeeldt zo'n hufter zich
wel?
Er komen een stuk of wat drinkebroers om
Derck en de musketier heen staan.
„Allo, neem die kroes en drink een slok. En dan
kunnen we praten."
Derck schudt het hoofd: nee. hij wil wel praten,
niet drinken. Hy moet zo gauw mogelijk terug.
Met antwoord op zijn boodschap.
Een sergeant duwt de soldaten opzij. „Bood
schap? Wat voor boodschap?"
Gelukkig, er is dan tenminste één vent, die naar
hem luisteren wil. Haastig vertelt Derck.
Van de vorst. Daar lachen ze om, want dat
het vriest, weten ze immers hier in Noorloos óók.
Daarom zitten ze binnen bij het vuur en verwar
men ze zich met hun brandewijn I
Van de vrees voor een aanval van de Fransen
als het ijs sterk genoeg is.
„Dat is niet sterk genoeg," beweert de musketier
van daar straks.
,Het kan het worden," geeft Derck luid en fel
De ander schudt het hoofd: wie dan leeft, die
dan zorgt. Nou hebben ze last van de kou en vet-h
ie tegen de kou. Met vuur en brandewijn en
goed eten.
„Kijk maar!" Hij wijst naar de schouw; dringt
de boerenjongen daar dichter heen. Dan ziet deze:
een paar mannen zijn bezig oen varken aan het
spit te braden. Een tweede varken is al gekeeld en
wordt zo'n beetje schoongemaakt. Het gaat na
tuurlijk aan het spit, zodra het eerste klaar is.
„Ik moet Heer Wolfert spreken." herhaalt hu
koppig zijn wens.
„Die is niet te spreken!" roept iemand, en weer
wordt er luid gelachen.
„Die kón niet spreken moet Je zeggen!'- schreeuwt
een tweede. Het lachen hoont.
Afgewende
ondergang
door H TE MES WE
Verward ziet Derck van de êèn naar de auder.
Hoe moet hij nu? Hoe kan hy nu? Maar hij ver
mant zich: Everd Teunisse zal niet zeggen, dat hij,
Derck Korevaar, zijn boodschap niet heeft uitge-
„Waar is Heer Wolfert?" vraagt hij. Het ïljkt er
op, dat hij op eigen gelegenheid dieper in het slot
wil doordringen en zo maar, zonder aangediend te
zijn, de bevelhebber zijn last overbrengen. Maar
dat gaat niet: wie zal zeggen, hoe de Heer van Bre
derode een dergelijke vrijpostigheid zal opnemen?
Als hij een kwade dronk heeft kon het wel eens
wezen, dat niet alleen die boerenkinkel, maar ook
de man, die hem niet heeft tegengehouden, hard
en fel zijn ongenoegen komt te ondervinden.
De sergeant, tracht de jongen te bevredigen. Hij
zal de boodschap wel overbrengen. Zodra daar een
geschikt ogenblik voor is.
Maar Derck beweert, dat er geen tijd is om op
geschikte ogenblikken te wachten. Er is angst en
nood onder de mensen in Hoornaar en hij wil te
rug komen met goede tijding. Ze hebben hem op
gedragen hun verzoek, hun dringend verzoek, aan
Heer Wolfert voor te leggen en hij gaat niet terug,
vóór en aleer hij dat gedaan heeft.
Er ligt zowel vastbeslotenheid als angst in de
aandrang van de jongen. De sergeant ziet dat.
Goed, hij zal doen wat hij kan. Kom maar mee.
Dat geeft Derck wat moed: hij gaat met de krijgs
man mee. Een lange gang door, eer» trap op
Het rumoer hier boven is niet veel minder dan in
de zaal waar de soldaten zijn. Bij een deur staal
de sergeant stil. „Wacht even," zegt hy. Behoed
zaam duwt hij de deur een eindje open ver ge
noeg om naar binnen te kunnen kijken. Dan doet
hij een stap terug en trekt Derck naast zich. „Kijk."
zegt hij.
Het is een dronkemanstroep daar binnen. De
drinkenden zijn geen gewone soldeniers, dat ziel
zelfs een jongen van het platteland. Let maar op
hun kledij, hun uitmonstering. Ze zitten aan een
lage tafel. Of zitten?
Dat doen
gen half ov
gezakt
„Die daar is Brederode," wijst de sergeant. Dp
man. die hij aanwijst, zit in een ruime, eiken leun
stoel. Hij heeft een volle beker in de hand, maar
is blijkbaar niet meer in staat hem naar de mond
te brengen. Zijn hand siddert en een grote gulp
wijn stort over zijn borst. Hij lacht schreeuwt
om méér drank. Eén van zijn officieren wankeit
op hem toe met een schenkkan in de hand.
„Je ziet zegt de sergeant en het klinkt als
een verklaring. Het is een verklaring voor Derck:
nu begrijpt hij wat zo straks door een van de sol
daten werd geroepen: „Die kan niet spreken, moet
je zeggen!"
Zonder één woord keert hy zich om en gaat de
trap af. Hij let niet eens op de sergeant, die ach
ter hem aankomt. Hij loopt de deur van het sol-
datenverblijf voorbij: hij heeft zijn boodschap niet
kunnen overbrengen, maar hij weet wél, al le wel,
wat voor antwoord hij meenemen moet naar de
wachtenden in Hoornaar. Waarom zal hij langer
blijven?
De sergeant voelt toch enig respect voor de jon
gen, die zijn best heeft gedaan om zich van zijn
last te kwijten; hij voelt ook een beetje meelij met
hem, omdat hij met een troosteloze boodschap naar
huis keren moet.
„Kom mee en drink een slok," nocngt hij. Het is
goed bedoeld, maar Derck is te verbitterd, dan dat
hij de goede bedoeling kan opmerken.
(Wordt vervolgd)
uit Villach was tengevolge van een
botsing met een goederentrein in Oos
tenrijk zelfs twee uur over tijd ln
Hoek van Holland, zodat 25 passagiers
de boot naar Harwich misten. Een extra
trein uit Salzburg met 500 Engelse stu
denten had vijftig minuten vertraging,
de boot heeft op deze trein even
gewacht en de studenten konden zich
net op het nippertje inschepen voor
de laatste etappe van hun thuisreis
Zaterdag ls voor de spoorwegen ver
reweg de drukste dag geweest van dit
vakantleweekcnd. Er reden in totaal acht
xtra treinen, terwijl 63 treinen werden
■ersterkt. 23 meer dan men van plan
vas. Desondanks moest men 's ochtends
in Eindhoven, Breda en Arnhem reizi
gers laten staan. I11 Eindhoven bleven om
negen uur 250 mensen op het perron
achter. Ze zün even later meegenomen
een militaire trein.
Vaals
Aan de grensovergang bij Vaals is
het zowel gisteren als zaterdag bijzon
der druk geweest. Zaterdag passeerden
in beide richting naar schatting 60.000
vakantiegangers, gisteren waren het
zeker 50.000. Ook aan de andere
grensposten was het dit weekeinde
druk. Het. viel op, dat vele Duitsers
al weer naar huis gingen, mogelijk als
gevolg van de weersomstandigheden.
Het aantal vakantiegangers, dat Ne
derland binnenkwam, was ongeveer
even groot als het aantal dat ons land
verliet. Bij de grenspost Wernhout
werden naast vele Belgen een ge
volg van de nationale feestdag op
zaterdag ook vrij veel Fransen en
Engelsen opgemerkt, terwijl bij Dene
kamp tamelijk veel Skandinaviërs de
arens Dasseerden.
Controle
Behalve bij Vaals, waar wachttijden
tot ruim een uur voorkwamen als gevolg
van de Duitse controle op door de Duit
sers in Nederland gekochte levensmid
delen. was er weinig oponthoud aan de
grenso ve rgangen
De kampeerterreinen waren over het
algemeen goed bezet, vooral op de Wad
deneilanden. Op Texel, waar zaterdag
omstreeks 7000 vakantiegangers zijn ge
arriveerd. van wie de helft Duitsers, was
echter gisteren nog voldoende ge
legenheid om de tent neer te zetten. Ook
op Walcheren en op verscheidene plaat
sen langs de kust werd druk gekam
peerd. Van een kampeerchaos was ner
gens sprake.
Bij het veer Zijpe-Anna Jacobapolder
naar Schouwen-Duiveland moesten
de automobilisten zaterdag omstreeks
vier uur wachten, ondanks het feit dat
beide ponten in de vaart waren.
.02 m: 19XW Parlementair
Dveralcht 19.Ï5 RegeTingsuitz: Henman
Stok present et
mble 19.30 Ra-
kv - --
Wee:
kJasa muz 20.65 I
zang 21.20 Strljtoork (®r): Lichte muz
tl.35 Jongenssopraan eo orgel 22.00 Par
lementair comm 22 15 Operettemuz 22.30
Nws cn SOS-ber 22 40 Avondoverd 22.55
Boekbespr 23 05 Wiener Pestwochcn 1961
1 vervolg23.55—24.00 Nws.
vanavond
22.35 Dagsluiting.
Londen. NCRV:
Programma voor morgen
9.-10 Morgenwijding 10.00 Arbdrtsvit (gr)
10.50 Voor de kleuters 11.00 Voor de zieken
12.00 Zang en piano: lichte muz 12.20 Re
gen ngsuttzUitzending voor d« Landbouw
12.30 Mcded tlbv land- cn tuinbouw 12 0
Orgelspel 13.00 Nws 13.15 Ear hortkbni-
of grammofoonmuz
(«r) 9/45 Voor de Jeugd 10 15 Lid
de vri
Volaan
dagklok-noodlklok 12.CH Licht lunchcum
'2 83 Amui muz (er) 13.00 Nw» 1
lennws 13 3o Lichte grommofoonmuz 14XW
Amus muz (gr) i4.35 Voor do plattelands
vrouwen 14.45 Lichte konrzan-g (gr) 15 10
Lichte grvammofoonmuz 15 4o Sopraan en
plan.): klas» bedoren 16X» Voor de zieken
'6 30 Zlekenlof 17X10 Voor de jeugd 17.40
Beursber 17.46 Rogerfngsuitz: Suriname en
het Koninklijk Inrstituut voor Tropen
C Na«tt'Rai'1 Voor de tougd
'°20 Hammond orgelspel gr18.35 Dana-
^,TS: 22f° J01"™"»' 2° 20 acncRJJd poli-
partijen: Kath Volkspartij 20.30 Te
kenfilm 20.3523:10 Speelfi
