DOP
De stier is los!
YMCA en YWCA bespreken
oecumenische problemen
Nieuwe verkiezingen in
Huissen na geknoei?
Brit wil euthanasie
voor Softeron-babies
Een woord voor vandaag{a
Landbouwschap: egalisatie
aardappelprijs gewenst
ZEISS IKON
DE WUKPREDIKANTM
ANDERZIJDS
ACHTTIEN EN OECUMENE
Vele artikelen zijn geschreven
over het congres van de Achttien,
te veel om ze in de pagina's van
dit dagblad over te nemen. Een
uitzondering willen we evenwel
maken voor een artikel van prof.
dr. W. F. Golterman in het blad
,Jn de Waagschaal".
Hij vraagt zich af wat een
eventuele hervormd-gereformeer-
de fusie zou betekenen voor de
oecumenische verhoudingen in ons
land en naar buiten Na een uit-
voerige inleiding, schrijft hij:
De grote vraag die belangrijker
is dan de kwestie van hereniging
wordt met blijdschap begroet,
van twee kerken die op dezelfde
confessionele grondslag staan, is
wat hiervan voor de toekomst der
oecumene valt te verwachten. Ze
ker iedere poging tot hereniging
wordt met blijdschap begroet,
maar brengt tevens bepaalde ge
varen en vooral eenzijdigheden me
de. Wanneer schrijver dezes hier
over nadenkt, betekent het formu
leren van zijn gedachten allerminst
een poging roet in het eten te
gooien gesteld al dat hij daar
toe bij machte zou zijn. Het gaat
hem alleen om de roeping der
oecumene en om het signaleren
van mogelijke gevaren die verme
den kunnen worden.
Eerst de volgende opmerking. De
aandacht van de Hervormde Kerk
kan door dit verlangen naar her
eniging zo worden opgeslokt, dat
minder aandacht voor de oecume
nische betrekkingen met andere
kerken overblijft, ja. dat het uit
eindelijke doel. de ene kerk van
Christus in Nederland, wat op de
achtergrond raakt. Indertijd heeft
deze kerk het initiatief genomen
tot de oprichting van de Oecume
nische Raad van Kerken in Neder-
land <1946). Deze raad is geen fi
liaal van, maar wel homogeen met
de Wereldraad van Kerken. De ge
reformeerden hebben als bekend
grote bezwaren tegen de Wereld
raad. Begrijpelijk is htm aarzeling
in dit opzicht, dat eventuele toetre
ding mogelijk belangrijke groepen
in deze kerk zal afstoten en de
toch al zo stroeve betrekkingen
met de vrijgemaakte kerken en de
Christelijke Gereformeerde Kerken
kan vertroebelen. De Gereformeer
de Kerken kijken daardoor naar
twee kanten. Ik hoorde wel eens
stemmen van hervormde zijde, die
de Oecumenische Raad wilden los
weken van de Wereldraad om toe
treding van de Gereformeerden
mogelijk te maken. Het gevaar is
niet denkbeeldig, dat deze stem
men door de eenheidsbeweging zul
len worden versterkt en men het
offer van de Oecumenische Raad
zal eisen. Een isolatie van deze
raad van de Wereldraad ware ech
ter voor de oecumenische gedach
te fataal. Misschien loopt het zo'n
vaart niet. want terecht wordt op
gemerkt dat de 18 zelve zeer oecu
menisch gezinde mannen zijn (man
nen inderdaad, mochten vrouwelij
ke theologen niet mededoen?)
Denkbeeldig dit gevaar ook.
waar steeds meerdere oecumeni
sche raden en commissies gere
formeerde gasten herbergen? Ik
hoop het maar ben cr niet hele
maal gerust op. Zal de te ver
dachten grote invloed van de zeer
wanten niet in een dergelijke rich
ting kunnen leiden? Hierbij komt
dat de Hervormde Kerk intercom
munie heeft met de Evangelisch
Lutherse Kerk, gesprekken heeft
gevoerd met remonstranten en
anglicanen, terwijl op Europees
niveau gesprekken tussen Episco
paten cn presbyterianen, luthersen
en ..gereformeerden" plaatsvin
den. Kan de Hervormde Kerk aan
dit alles aandacht blijven schen
ken gezien de gereformeerde te
genstand met name tegen remon
strantisme en episcopalisme?
Een tweede punt. Het „gerefor
meerd" protestantisme heeft over
grote aandacht voor het element
van de belijdenis en in het bijzon
der voor de speciale belijdenissen
der „vaderen". Deze eenzijdige
aandacht vindt men in de oecu
menische kringen niet. Daar is de
belijdenis slechts een der compo
nenten. binnen een geheel van
sacraments bediening,
tolaat. diaconaat enz. De Her
vormde Kerk heeft hiervan iets
gevoeld door in de kerkorde de be
lijdenis nè het apostolaat te plaat
sen. Voorts moet gevraagd wor
den naar de waarde der specia
le, reformatorische belijdenisge
schriften. In zijn boek „Der kom-
mende Christus und die kirchliche
Traditionen", 1961. wijst Edmund
Schlink erop. dat de beide oud-
kerkelijke symbolen (Nicaenumen
Apostolicum) doxologie èn leer.
gebed èn getuigenis tegelijk zijn
(p. 38». Deze symbolen zijn dan
ook bovenal voor liturgisch ge
bruik bestemd. Dit geldt niet van
de reformatorische geloofsbelijde
nissen. Deze zijn leerstukken, geen
liturgische stukken. Experimenten
om behaal"
paalde artikelen van de Ne-
Geloofsbelijdenis als
credo in dienst te gebruiken, zijn
niet geslaagd. Zij lenen zich daar
voor niet. Het gaat hierom, dat in
ons land de invloed van de katho
lieke. zo goed als van de ..vrije"
kerken in het oecumenisch geheel,
gering is. In de Wereldraad ligt
dat. vooral na de toetreding van
de Orthodoxe Kerken van achter
het ijzeren gordijn, anders. Door
het domineren van de calvinisti
sche inslag in het Nederlandse
kerkelijke leven bestaat er een
zekere discrepantie tussen de Ne
derlandse en de wereldsituatie der
oecumene. Vraagstukken als epis
copaat. apostolische successie, li
turgie en doxologie komen hier
nauwelijks aan de orde en zijn
toch bij de behandeling van de
brandendste problemen als de ver
houding tussen protestantisme en
katholicisme, uitermate relevant.
In de Hervormde Kerk is een ten
dens aanwezig om een en ander
te bezien, b.v. in de liturgische
beweging, terwijl het Dienstboek
in ontwerp rekening houdt met
katholiek-oecumenische liturgi
sche gegevens. Mijn vraag is of
een hereniging deze tendens niet
zal terugdringen en daardoor ons
land in een zeker kerkelijk pro
vincialisme zal terugduwen. Ik
ben ook daarop niet helemaal ge
rust. Is b.v. de vervanging van
het orgaan „Kerk en Eredienst."
door het „Liturgisch Jaarboek" 31
niet een symptoom van het terug
lopen der meer-oecumenische ge
zindheid? Hoe wordt dit na de
hereniging?
3e. De Wereldraad en de Oecu
menische Raad hebben gekozen
voor de gedachte van de „verant
woordelijke maatschappij" (Am
sterdam 1948). waarmede niet een
bepaalde „christelijke" instelling
maar een norm voor het sociale,
economische en politieke leven is
gegeven. Deze gedachte behoedt
voor de binding aan of vereenzel-
ving met één bepaalde levens- en
wereldbeschouwing. Ook de Her
vormde Kerk heeft na 1945 duide
lijk in deze richting gekozen, ge
tuige vooral het herderlijk schrij
ven „Christen-zijn in de Neder
landse samenleving" (1955). Zij
staat kritisch tegenover de anti
thesegedachte en de organisatie in
aparte groepen, tegenover de ver
eenzelviging van de geloofsgehoor
zaamheid en een eenzijdige politie
ke. sociale of culturele groepering,
m.a.w. tegen het typisch Neder
landse verschijnsel van de verzui
ling. De oecumenische beweging
wil slechts onder bijzondere om
standigheden (b.v. zo nodig in lan
den met een overwegend niet-chris-
telijke bevolking) aparte scholen,
vakbeweging, politieke partijen, ra
dio. televisie enz. In ons land is
het Ikor principieel verschillend
van alle omroepverenigingen. Door
midden in de wereld te staan, ko
men getuigenissen en dienst der
kerk beter tot hun recht dan in de
isolatie. De gereformeerden heb
ben een volstrekt andere instelling.
Een hereniging brengt dan het ge
vaar mede, dat de verzuilin/gsge-
dachte ook in vroegere hervormde
kringen van de verenigde kerk
sterk aan invloed wint. Ook op
dit punt zou dan de discrepantie
tussen Nederlandse en wereldsitua
tie der kerk weer groter worden
en apostolaat zowel als diakonaat
ernstig in gedrang kunnen komen.
Nogmaals: dit behoeft niet te ge
beuren maar het gevaar er voor
is niet uitgesloten.
4e In het algemeen zien wij dat
de kerken in Europa zich gaan ont
doen van de illusie van het bestaan
van een corpus christianum, de
eenheid van kerk, volk en staat.
Het christendom wordt overal in
een minderheidspositie gedrongen
en de situatie lijkt weer op de toe
stand van vóór Constantijn. De idee
der vrije kerken beheerst veler
gedachten. In Duitsland worstelt
men met deze vraagstukken en de
situatie in de D.D.R. is er het bes
te voorbeeld van. Graag wijs ik in
dit verband op het boek van G. F.
Vicedom „das Dilemma der Volks-
kirche" (1961) en eveneens op
„The Anabaptist View on the
Church" <1958 2) van F. H. Littell
(een methodist), op welke belang
rijke boeken ik later eens hoop te
rug te komen. Nu is de Hervorm
de Kerk geen staatskerk, zij wil
wel volkskerk zijn, hetzij in theo-
kratisch, hetzij in apostolair op
zicht. De verhouding kerk tot staat
c.q. overheid ligt daar beslist an
ders dan in de Gereformeerde Ker
ken die principieel vrij-kerkelijk
willen zijn. Prof. Schippers heeft
geschreven, dat de gereformeerden
wel eens moeite zullen hebben met
de volkskerk-ideologie <H. C. Touw
in Wending, feb. 1957, p. 824).
Niet-calvinisten zien nu het gevaar
opkomen, dat de volkskerkgedach
te naar heit vroeger gereformeerde
deel van de herenigde kerk zal
overslaan. Dit zou de verhouding
tussen de zgn. kleine kerken en de
Rooms-Katholieke Kerk enerzijds
met de verenigde Calvinistische
Kerk anderzijds zeker bemoeilij
ken en ingaan tegen de tendens
van deze tijd, die de kerk terug
dringt tot de voor-Constantijnse
kerk „onder het kruis", het pel
grimerend volk Gods.
Tenslotte. Begrijpt u mij vooral
goed: van heler harte hoop ik dat
de hereniging tot stand komt. Ik
heb slechts willen wijzen op m.i.
met-denkbeeldige gevaren, die mo
gelijk vallen onder de ..responsi
ble risks" waarover te New Delhi
gesproken is. Deze gevaren dienen
onder het oog te worden gezien en
zoveel mogelijk vermeden te wor
den. wil de hereniging inderdaad
de oecumene dienen. Eén dir.g
staat vast: niet mensen, maar de
Heer wil de eenheid van Zijn li
chaam. de Kerk. Deze eenheid
omvat meer dan een bepaalde
confessionele denominatie als een
herenigde Hervormd-Gereformeer-
de Kerk zou opleveren. Het gaat
uiteindelijk om de Una Sancta Ca
tholics et Apostolica, waarin naast
reformatorische ook vrij-kerkelijke
en katholieke kerken haar plaats
moeten kunnen vinden, opdat de
wereld gelove dat de Vader Zijn
Zoon gezonden heeft (Joh. 17 21).
Voor het eerst hebben de beide er een verrijking van hun geloofsleven
wereldbonden, de YMCA (in Ne- die aan de orde kwam
derland C.J.V.) en de YWCA, een luidde: Hoe beïnvloedt het oecumenisch door de in het Ikos samenwerkende
gezamenlijke wereldconferentie l""1 W J Gu™mg
belegd voor bezinning op het oecu- onze daden en onze verhouding tot
menisch vraagstuk onder het the- !an^re.n?
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Arnemuiden en te Eemnes-
Buiten: G Veldjesgraaf, kand. te Ede; te
St. Annaland: J. C. Stelwagen te Wou-
Bedankt voor Hoorn: D. J. Miedema
te Dokkum.
Benoemd tot leraar godsdienstonderwijs
de openbare scholen te Wageningen
Sneek, die bedankte i
GEREFORMEERDE KERKEN
De besprekingen zijn niet uitgelopen
stra. kand
„nmTOO, oc. I-,», Icommunique uitgegeven, waarin wordt NiÉBeeti
ongeveer 60 deelnemers Uit 25 lan-uitgesproken dat de deelnemers met CHRÏST GFRFF KFRKFN
den bijgewoond en gehouden in1 grote dankbaarheid vervuld zijn over de
- - - broederlijke ontmoeting over confessio
nele grenzen heen. Zij waren zich er van
bewust dat zij met open ogen in deze
wereld moet staan om te zien welke
oecumenische opdracht God de beide
wereldorganisaties schenkt in het licht
van de snelle oecumenische doorbraak
die zich in en buiten de kerken openbaart.
Het gesprek zal in de toekomst worden
voortgezet.
het Zwitserse stadje St. Cergue.
Protestanten, oosters-orthodoxen
en rooms-katholieken, allen lid van
nationale organisaties die bij beide
wereldbonden zijn aangesloten be
zonnen zich op hun houding tot
elkaar.
Het thema werd onder meer ingeleid
door de secretaris-generaal van de We
reldraad van Kerken, dr. W. A. Visser
't Hooft, en andere leidinggevende per
soonlijkheden uit de oecumenische be
weging. Ook de wereldorganisatie van
christenstudenten en de Wereldraad voor
christelijke opvoeding zonden vertegen
woordigers. Tevens namen twee domini
caner priesters, pater René Beaupère uit
Lyon en pater Brian McCarthy uit Ge-
nève, aan de besprekingen deeL De oos-
terse-orthodoxie was vertegenwoordigd
door bisschop Emilianos, de gedelegeerde
van het oecumenische patriarchaat bij de
Wereldraad van Kerken in Genève.
Een van de belangrijkste vragen die in
de bespreking naar voren kwamen lyiidde:
Hoe kunnen onze verenigingen en bonden
op internationaal, nationaal en plaatselijk
niveau gemeenschappelijke vormen voor
gebed, voor bijbelstudie, voor de studie
van ethische vragen vinden, opdat men
sen van alle confessies daaraan zonder
gewetensconflicten kunnen deelnemen en
Ook Hengelo niet
onverdeeld achter
campusgedachte T.H.
De gemeenteraad van Hengelo heeft
evenals die van Enschede zijn veront
rusting uitgesproken over het plan
„het wonen van studenten op het ter
rein van de in aanbouw zijnde derde
technische hogeschool in Twente".
Naar aanleiding van vragen van de
voorzitter van de P.v.d.A.-fractie, dr.
T. J. Wansink. spraken zowel B. en
W. als de raadsleden zich uit voor de
zogenaamde „campus-gedachte", waar
bij studenten worden ondergebracht in
de gemeenschappelijke ruimten op het
hogeschool-terrein.
De verplichting hiertoe vond de
raad echter een gevaarlijke zaak. De
raad was van mening, dat het gevaar
bestaat, dat velen, die gedacht hadden
goedkoop te kunnen studeren, omdat
ze thuis konden blijven wonen, nu wor
den afgeschrikt. De raad vreesde, dat
een van de argumenten om de, derde
technische hogeschool in Twente te
vestigen, nl. het aanboren van zoge
naamd sluimerend intellect in het oos
ten van het land, hierdoor ln gevaar
komt. De raad heeft bes'oten de mi
nister een brief te schrijven en zijn
verontrusting tevens kenbaar te ma
ken aan de curatoren van de techni
sche hogeschool, alsmede aan alle ge
meenten in het oosten van het land.
ANWB
Waarschuwt
Dit jaar zijn reeds ettelijke honderden
kampeerders de dupe geworden van een
nieuwe vorm van grondspeculatie. Dit
blijkt uit de stroom van klachten die de
A.N.W.B. bereikt. Er worden thans aller-
wege kleine percelen grond speciaal voor
het kamperen te koop aangeboden tegen
prijzen die In geen verhouding staan tot
de werkelijke waarde, zo verklaart de
A.N.W.B.
In vrijwel alle Nederlandse gemeenten
geldt echter een verordening, die o.m.
het kamperen op eigen grond verbiedt,
tenzij de woning van de grondeigenaar
op hetzelfde terrein staat
Bij de verhandeling van grond aan
kampeerders wordt vaak uit onwe
tendheid maar meer nog uit handelsoog
merken slechts zelden gewag gemaakt
van deze bepaling. Gemeentebesturen
geven vrijwel nimmer een ontheffing van
dit verbod.
Gezien de bijzonder grote belangstel
ling die thans bestaat voor „eigen kam
peerterreinen". waarschuwt de A.N.W.B.
eventuele belanghebbenden geen koop
akte voor kampeergrond te ondertekenen,
alvorens schriftelijke toestemming te heb
ben verkregen van het betreffende ge
meentebestuur. waaruit blijkt dat nu en
in de toekomst op het aan te schaffen
terrein mag worden gekampeerd.
HAARCREME
EEN PROOUKT VAN l'OREAL DE PARIS
Wordt de sigaar
duurder?
Naar aanleiding van de prijsstijging
der sigarentabak de laatste tijd met niet
minder dan 30 40 procent hebben de:
Werkgeversverenigingen in de Neder-1
landsc sigarenindustrie. naar zij bekend
De omvang van de onregelma
tigheden bij de gemeenteraads
verkiezingen in Huissen bij Arn
hem schijnt groter te zijn dan
aanvankelijk werd verondersteld.
Volgens ingewijden behoren nieu
we verkiezingen er nu tot de mo
gelijkheden. Dit zou echter bij
een afzonderlijke wet moeten
worden geregeld.
Het onderzoek in deze zaak
men bij volmacht niet de wettelijk voor
geschreven weg bewandeld. Volgens de
kieswet moet namelijk de kiezer, die
bij volmacht wil stemmen, een verzoek
indienen bij burgemeester en wethou
ders van de gemeente, in welker kie-
zersregister hij op de dag van de kan
didaatstelling is opgenomen. In Huissen
zijn de volmachtformulieren lukraak
binnen en buiten het gemeentehuis, ook
door raadskandidaten, aan de man ge
bracht <er zou mee zijn geleurd) en na
invulling door de afdeling verkiezingen
ingenomen, buiten B. en W. om dus.
Het gevolg zou zijn dat alle volmachten,
dus ook de op deze manier uitge-
Mc-t de grootst mogelijke meerderheid
werd besloten om. gezien het belang van
handhaving van de kwaliteit van de ar-,
tikelen van deze bedrijfstak, op korte
gaande en zal wel enkele brachte stemmen ongeldig zijn.
maanden in beslag nemen. Het on- Fotokopieën van handtekeningen op
derzoek werd ingesteld naar aan- de beide door de Huissense ingezetenen
leiding van een door een Huissen- 1° handen van de officier van justitie te
se ingezetene bij de justitie inge- Arnhem gespeelde kopieën van volmacht
diende kl.cht over volni.chtformu. Si™'.1!"". Tl™,
[leren die vnn ondenkelijke hand- v",„ he, „rdtr in ov%,'"y
tekeningen «ouden lijn vooriien. Er gekomen Hu.uen ook «mbten.ren lijn
is, naar verluidt, echter ook ge- betrokken,
knoeid in het kiezersregister, dat in I
P°reerd- I het studiejaar 1962/63benoemd tot
Hierin waren onder meer personen rector magnificus,
termijn contact op te nomen met het opgenomen, die voor de dag der kandi- Dr. Theodor Litt, wijsgeer en opvoed-
mimsterie van economische zaken, ten- daatstelling <17 april) reeds waren ge- kundige van internationale faam, hoog-
einde per 1 oktober tot een „passende" i emigreerd of verhuisd. Naar voorts ver-1 leraar aan de uitversiteit van Bonn, is
prijswevboging over te gaan. luidt, is bij de regeling van het stem- J -
Jaarverslag ZWO
uitgekomen
(Van
onderw|jsredactie)
Zojuist is verschenen het jaarverslag
in de Nederlandse organisatie voor
zuiver-wetenschappelijk onderzoek (Z.W.
O.) over het jaar 1961. Daaruit blijkt, dal
het werk blijft groeien. In 1961 werden
138 subsidies verstrekt voor wetenschap
pelijk onderzoek. De grootste was wel
aan Stichting voor fundamenteel onder
zoek der materie, namelijk van zeven
miljoen gulden. Onder auspiciën van
Z.W.O. werd ook nog een nieuwe stich
ting opgericht voor fundamenteel genees
kundig onderzoek. Voor de uitgave van
23 wetenschappelijke werken werden
subsidies verstrekt, terwijl ook nog 22
dissertaties gesteund werden. Bovendien
werden over 1961 bijdragen geschonken
aan redacties van 24 wetenschappelijke
tijdschriften.
Geref. (vrijg.) Kerken
over 100.000
Volgens het zojuist verschenen hand
boek van de Gereformeerde Kerken vrij
gemaakt) is het zielental van deze ker
kelijke gemeenschap boven de 100.000 ge
komen. Er werd een winst geboekt in 1961
van 11.288 leden waardoor het totaal
kwam op 100.975. Het aantal belijdende
leden nam toe met 507. Er werden in het
jaar 1961 drie .nieuwe" kerken geïnsti
tueerd door een splitsing van de kerk van
Groningen in drie kerken Noord. Zuid en
Oost. Het totaal aantal kerken nam
daardoor toe tot 311. Het aantak dienst
doende predikanten nam met twee toe
tot 245. het aantal vacatures nam met vijf
toe tot 72.
Ook methodisten naar
Vaticaans concilie
Naast de anglicanen, lutheranen, pres
byterianen en congregationalisten zullen
ook de methodisten een afgevaardigde
zenden naar het Tweede Vaticaanse
Concilie. Dit werd medegedeeld door
Fred Pierce Corson, voorzitter van de
Wereldraad van methodisten. Hij zal
het concilie zelf bijwonen.
Het conservatieve Lagerhuis
lid John Kerans zal de Britse re
gering vragen een wet op te stel
len die de mogelijkheid opent van
het plegen van euthanasie door
artsen wanneer er een baby ge
boren wordt die als gevolg van
het feit dat de moeder tijdens de
zwangerschap thalidomide (Sof-
tenon) heeft ingenomen, ernstig
misvormd is.
Kerans, die dit verzoek op 30 juli zal
indienen, verklaarde dat in dergelijke
gevallen de beslissing genomen zou
moeten worden door de arts maar
dat vanzelfsprekend ook de mening
van de ouders van invloed zou moe
ten zijn. „Ik pleit voor euthanasie
in het algemeen, ,,zo verklaarde hij,
„deze babies zijn een uitzondering.
Wanneer euthanasie voor hen niet
mogelijk is. moet de staat de ver
plichting op zich nemen hun hele le
ven voor hen te zorgen."
Vrijwel alle Britse artsen zijn gekant
tegen een wettelijke regeling van het
plegen van euthanasie en men acht
het praktisch zeker dat de regering
Kerans' verzoek zal afwijzen. Op ver
zoek van het ministerie van gezond
heid zullen de doktoren vaststellen
hoe veel Softenon-babies er in Enge
land geboren zijn. zodat de regering
kan beslissen welke speciale maatre
gelen genomen dienen te worden.
In het Hogerhuis zal lady Edith Sum-
merskill de regering morgen vragen
de mogelijkheid te scheppen dat art
sen een eind maken aan de zwanger
schap wanneer de aanstaande moeder
Softenon heeft ingenomen het medi
cijn, dat alleen schadelijk zou zijn
wanneer het gedurende de tweede
maand van de zwangerschap wordt
ingenorqen, is in Engeland zeven en
een halve maand geleden uit de han
del genomen. In augustus zullen, in
Engeland naar schatting 800 mis
vormde babies geboren zijn.
De kerken hebben euthanasie (zachte
dood) en abortie altijd ten scherpste
veroordeeld en gelijkgesteld met
moord. Euthanasie werd onder het
HitlerrEgiem toegepast in Duitsland
op zwakzinnigen. Nog maar onlangs
heeft een Duitse kerk abortie afgewe
zen ook bij vrouwen die door ver
krachting zwanger geworden waren.
Het is de vraag of de kerken nu wel
zullen instemmen met euthanasie of
abortie nu het gaat om babies die on
gelukkig geboren zullen worden dank
zij deze Softenon-tabletten.
Waar het Evangelie van Jezus Christus wordt gebracht, ont
staan weerstanden. Kijkt u maar naar Jeruzalem, waar dt
apostel Paulus redetwist met de Grieks sprekende Joden
het staat in Handelingen 9. Inderdaad: redetwist. Wij vinder
dat tegenwoordig een nogal hard woord. Wij hebben hei
liever over het voeren van een gesprek. Het „klimaat" vat
onze dagen is wat dat betreft heel wat zachter geworden, h?
Paulus' dagen ging dat blijkbaar anders hard tegen haré[
Het merkwaardige is ook nu nog dat, wanneer de bood&s!
schap van de noodzaak der bekering wordt gebracht, het pc#
sprek al heel spoedig op scherp ivordt gesteld: vóór of tegei
Christus. Die Grieks sprekende Joden wensten Christus nier
te accepteren, niet in Zijn aanbod van genade, nog minder in.
Zijn vernietigende kritiek op hun wijze van leven. Dan gaai
Paulus niet een gesprek voeren over de moeilijkheden, dim
gepaard gaan met een verandering van leven, maar dan stele
hij zijn gehoor voor een keuze. De gevolgen blijven niet uitjj
de Joden proberen Paulus om te brengen. Hij wordt als eeif
gevaar beschouwd en hij moet dus verdwijnen, geliquideerë
worden. Paulus' broeders treffen dan hun maatregelen. ZiI
brengen hem naar Caesaréa en vandaar gaat de apostel naai
Tarsus. In Jeruzalem is de deur nu gesloten, maar ook hief.
is het zaad gestrooid. Het zal eenmaal vrucht dragen.
Landbouw Comité
wil opheffing
exportstop
Het bestuur van het Landbouw
schap wil de misère met de aard
appelen, zoals die dit voorjaar
aan de dag trad en thans nog
doorwerkt in de prijzen, voorttan
voorkomen. De hoofdafdeling
akkerbouw van het schap onder
zoekt momenteel of de aardap
pelprijzen niet enigszins te egali
seren zijn door middel van ex
portheffingen. Door een heffing
op te leggen bij hoge prijzen zou
een fond-s gevormd kunnen wor
den, waaruit toeslagen bij lage
prijzen kunnen worden gefinan
cierd.
Naar bekend is de misère met de aard
appelprijzen ontstaan door de grote vraag
in het buitenland naar onze aardappelen
als gevolg van het uitblijven van nieuwe
aardappelen door de langdurige winter in
zuidelijke landen. Daardoor liep de bin
nenlandse prijs op en daalde de aanvoer
op de binnenlandse markt. Op verzoek
de overheid greep het produktschap
aardappelen in met een exportstop,
die werd gevolgd door een prijsstop van
de minister van economische zaken.
Vérschillende bestuursleden vroegen
gisteren de voorzitter van het Landbouw
schap of de exportstop, die nog steeds
geldt, niet weer kan worden opgeheven.
Men voerde aan dat de aanvoer van Bin-
Eigenheimers inmiddels is begon-
dat bij handhaving van de ex
portstop wellicht een overschot kan ont
staan. Bovendien bestaat het gevaar dat
de buitenlandse markten door concurren-
aardappelen worden voorzien. Ir.
Knottnerus, voorzitter van het Kon.
Landbouw Comité, vond het onjuist in
de lopende oogst te blijven ingrijpen en
straks, als een voor de consument rede
lijke prijs is bereikt, de boer met zijn
overschot te laten zitten.
De woordvoerder van de hoofdafdeling
akkerbouw vond de tijd evenwel nog
niet rijp om de exportstop op te heffen.
Hij deelde mede dat de aardappelprijs
dc laatste dagen eerder stijgt dan daalt.
Dat komt omdat vroege aardappelen
nauwelijks meer worden aangevoerd. De
toegestane rooitijd is vandaag namelijk
voorbij. Aan de andere kant is de aan- Cll
voer van Bintjes en Eigenheimers nog
minimaal, zodat in dc prijszetting nog
niets is veranderd. Onder deze omstan
digheden acht het produktschap het nielen H<
verantwoord de export weer onbeperkircel Mare
toe te laten. Een paar dagen groeizaantvangelisc
weer doen echter wonderen, zodat de opygwal 7, 8
heffing van de exportstop toch niet meeijurhauspa
veraf zal zijn, aldus de woordvoerder. f en
Het Kon. Landbouw Comité heeft
naar aanleiding van de exportstop hettarenmarl
volgende communiqué uitgegeven: «ursie naa
„Het Kon. Ned. Landbouw Comit#°.etei|woy
heeft met teleurstelling en ontstem-P11®
ming geconstateerd dat voor consumpj? Xf
tieaardappelen nog steeds een exportri®
stop geldt. Een maand geleden had hef ii Ri
K.N.L.C. al nadrukkelijk op opheffin^iliCTentia
van dit verbod aangedrongen.
dels kan gesproken worden van eerboutrustk<
voldoende veilige voorziening. Hand-Pj Hans K
having van dit verbod brengt een vooreerdere
de telers redelijke prijsvorming in ditfgeiCOncer
seizoen ernstig in gevaar, terwijl tra-j
ditionele exportmarkten verloren drei
gen te gaan. In het belang van het verJPietersker
krijgen van de gewenste stabiliteit opl
de aardappelmarkt is derhalve onmidt*iik9mus^]
dellijke opheffing van de exportstoif: Kj
naar het oordeel van het K.N.L.C{|
noodzakelijk."
ar cel Mar
Advertentie
camera van klasse
C0NTAREX
N U vanaf 11235.-
ÖÜUU11U V*
been boekje openïJL/a
J L Wisjes in
over Nijmegen p*
Het boek dat professor L. J. RogieiCasino (i
op uitnodiging van het gemeentebestuur,, ieeftii<
zou schrijven over „Nijmegen in oorlogs. "i
tijd", zal voorlopig niet verschijnenAJ?er pf™
Professor Rogier heeft bij het bestudeJLM» (2.31
ren van de dossiers verscheidene feitemraal gaat
aangetroffen, die een aantal NijmeegsaLuxor (2.:
burgers in opspraak zouden kunne 'Wjcnecht
brengen. Hij heeft het gemeentebestuur.. -
voorgesteld, nog maar twintig jaar met"®*
het publiceren van dit boek te wachten®-00 voor
B. en W. hebben deze zienswijze aan-lerdag: Av<
vaard. Studio (2.:
ter
dezer dagen overleden.
gepubliceerd over de feesten die het schoolkind
langs zijn weg ontdekt. Het is een kinderlijk én
een zeer wijs boek geworden: als de school te-
Senvalt, troost je je met de vreugden onderweg,
'eel wat mensen zouden stukken opgewekter
en vrolijker door het leven gaan, wanneer ze
die les beter onthielden. Lang niet iedereen kan
in de wolken zijn over zijn beroep of baan.
ledereen heeft wel perioden waarin hij z'n bu
reau, winkelbedrijf niet meer luchten of zien
kan. Maar op de weg van huis naar werk, en
van werk naar huis valt genoeg te beleven. Je
moet er alleen oog voor hebben en houden. Men
sen, die per auto dagelijks dit traject afleggen
en chronisch trachten hun eigen records te bre
ken zullen er maar moeizaam aan toekomer
om de wonderen te ervaren .Verstandiger zijn
dan de wandelaars, de fietsers en de trammers.
Ik vermoed dat zij er daarom ook een gewoon
te van maken om zo ver mogelijk van hun ar
beidsterrein te wonen: een gewoonte die ik tel
kens opnieuw tegenkom. Het moge buitenstaan
ders wat raar in de oren klinken, maar wanneer
iemand van Noord naar Zuid verhuist, kun je
er van op aan dat hij tegelijk zijn betrekking
in Zuid opgeeft om in het hoge noorden te gaan
werken! Misschien was het voor de verkeers
problematiek gemakkelijker wanneer hij dat
niet deed. Maar de mens gaat vóór het ver
keer; niet alleen op zebrapaden.
rast poseren om óók op het plaatje te komen. Ze
poseren zelfs in de meest letterlijke zin van het
woord- heren steken een buikje naar voren waar
sierlijk een horlogeketting op prijkt; slagersjon
gens hebben hun mand neergezet; dames houden
enorme hoeden met een gracieus gebaar in toom.
Zelfs de sleperswagens staan voor de gelegenheid
stil en hun paarden logenstraffen wat ik enkele we
ken geleden vertelde over hun ontembare zelfbe-
wustzijn. Misschien heb ik me wat dat betreft dus
vergist; waarschijnlijker lijkt me dat geen fotograaf
er in die jaren ooit in slaagde zo'n knol in actie
op de plaat vast te leggen. De echte steigerende,
bokkende, hollende paarden vergden belichtingstij
den, die toen nog tot de ongekende mogelijkheden
behoorden!
De vreugden waren er echter en hoe!
Daar was vooreerst de electrischc trein, die over
een viaduct door de stad stoof. Verbinding tussen
handelsstad en residentie, tegelijk tussen Maas en
zeestrand. Waarom men 'm „Olienoot" noemde is
me nooit helemaal duidelijk geworden. Namen als
haaide:
het fra
bezinnen
buiter
Ds. M. Re
Gigant. Behemoth of Draak waren passender ge-penkort als
weest. maar de spraakmakende gemeente heeft he-Jtieuwe zem
laas zelden een klassieke opvoeding genoten. Hoe In het Venc
robuust en hoe imposant zag de trein eruit. Eenbekken, zei
geweldige bundeling van geheimzinnige krachtenpet Brood d
met niets van de hedendaagse stroomlijnen. Ver-net al te vei
rukking als je 'm net zag gaan, hoog boven de te veel stil
weg die je zelf nam.
Tweede vreugde: de bruggen uie je u»ei mw»»i ---
en die soms zo verrukkelijk lang open konden staan.
zodat je in heilige onschuld toch lekker te laat op~m m
school mocht arriveren. Tegelijk in het water die^1
adembenemende afwisseling van alle mogelijke^
vaartuigen. Van de dagelijkse vrachtschuiten
omliggende plaatsen, die verre voorzaten
huidige vrachtauto's. Van het stoombootje r
van het Bro
1 Ned«
weten 1
- in Afrik,
iLWaarom
deMhngeeCrrn
of andere naburige gemeente: dikke rookwolken uit-j^011 gehoo
puffend. En van de heel nederige pontjes, die geen|~ zendeJ>n
andere functie hadden dan dat ze voetgangers een,.elc werk
omweg bespaarden door ze raison van 'n halve'
cent. of van maximaal een halve stuiver
Opperste vreugde èn angst echter: een los
gebroken stier! Een of ander dom, geïrriteerd koe
beest, dat naar het abattoir moest en dat opeen»
uit de kudde was uitgetreden omdat die rare stad,^® "®®r
op z'n zenuwen werkte. En het mocht nog zo'n le-E?11010®1
vensmoede of hoogbejaarde koe zijn, zó als het de ?i?"l®.rswtr
poten nam. was het een stier geworden. Een ont- ons
zagwekkende, dood en verderf zaaiende, dólle stier! I?®1'®
Meteen was alles op de vlucht. Alleen helden bon-2fAs'
den er schuimbekkend de strijd tegen aan. En h'ééli .Y£f8
kleine jongetjes zij het dat die dit alleen in hun-A1®1 v
gedachten deden, maar overigens ook ijlings maak-A r
ten dat ze weg waren. Elke week opnieuw. Wantj r|?ar.J
slachthuizen liggen steevast temidden van oudt "ltstro°
volkswijken! kMorzem
van Alphen
vende werk
