Kruitdamp
Blad
dokteren
DE COCKTAIL ALS HORS D'OEUVRE
Borstel uw haar j
Van dat eerste tientje af tot
de één-gulden-zoveel van nu
rond onze nylons
«■wi1 -;r>
Niet zelf
bij
hondenziekte
ZIT
62
ZATERDAG 14 JULI 122Ë
uitge-
ken-
ken- j
de
[e is
zoals
ivaar-
agen,
deze
Weet u 't nog, zo even na
de oorlog, die eerste nylons?
Als ik het me goed herinner
kostten ze zo'n beetje tien
gulden per paar en je moest ze
via-via op de kop zien te tik
ken. Maar ondanks dat nü zo
hoog lijkende bedrag, waren
we er dolgelukkig mee, want
wat gaven nylons ons een
heerlijk gevoel van luxe, van
mooi zijn na die grauwe pe
riode van oud-weer-nieuw-ma-
ken, stoppen en herstellen tot
er bijna niets meer te repare
ren viel en schoenen met hou
ten zolen. Met het wonderlijke
produkt dat nylon heette, stap
te je als 't ware betere jaren
tegemoet.
In hoeverre dit laatste
ons ieder persoonlijk uitge kor
is, valt moeilijk te bekijken;
kunnen raak kopen zonder pun
ten en bonnen, wen je zo ont
zettend gauw en dan komen er
weer andere zorgen voor in de
plaats. Wat evenwel de nylons
zélf betreft zijn we er zonder
twijfel uitstekend afgekomen,
want al realiseren we ons dat
misschien niet iedere dag: feit
is dat kousen op het ogenblik
het eerste artikelen zijn, waar
van de prijs tot het vooroorlogse
niveau is gedaald! Is bijna alles
in vergelijking tot de tijd voor
1940 guldens duurder geworden,
onze kousen zijn op het moment
wel bijzonder goedkoop. Voor
een igulden en een kwartje heb
je als je wilt al een paar. Ed
dat terwijl de kwaliteit en niet
te vergeten: de aanblik en het
dragen, er stukken op vooruit
zijn gegaan. Ondanks deze posi
tieve geluiden over het ragdun
ne omhulsel van onze onderda
nen, moeten we toch melding
maken van iets minder gezel
ligs. namelijk een complete
strijd die er sinds enige tijd in
alle hevigheid rond de nylons
woedt. Daar het eigenlijk voor
een groot deel van óns zal af
hangen hoe dit gevecht ver
loopt, igaan we ons vandaag
eens achter de schermen van
het strijdtoneel begeven.
Twee kampen
Zoals bij de meeste gevechten
zijn ook hier twee kampen.
Enerzijds zien we de kousenfa
brikanten, die naar onze gunst
willen dingen door met hun pro
dukt het beste beentj? voor te
zetten, anderzijds dc bedrijven
voor wie een lage verkoopprijs
net even belangrijker is dan
kwaliteit. Het tableau waarte
gen deze vrij meedogenloze com-
currentiestrijd zich afspeelt is
er niet eentje van vandaag,
maar van een ver gisteren, om
dat de historische achtergrond
van de kousenfabricage er zeker
ook eran rol bij speelt.
de omvang
van het been gemeerderd en ge
minderd produkt ontstond. De
ingewikkelde en dure machines,
nodig voor het vervaardigen van
een werkelijk goede kous gaan
de revue passeren en de vak
bekwaamheid van de mensen uit
Sachsen, die de machines ken
den en installeerden zal zonder
twijfel in herinnering worden
gebracht. Een kousenmaker
een zogenaamde cotfcon-breier
was in het ifcextielvak een man
met een zeer hoge status en de
ze hoogst bekwame vaklieden
zorgden er wel voor dat de .ma
gische sfeer'- die rond hun pro
dukt hing. zorgvuldig bewaard
bleef. Wat zij maakten was im
mers het puikje in de wereld
van de textiel? Dat de cotton-
kous (niet te verwarren met ka
toen, maar nog steeds genoemd
naar die Engelse meneer Cot
ton) niet goedkoop was, laat
zich raden.
leerd heeft hij dat niet. Dus
maakt hij soms van de nood
een deugd en zegt indien u een
fout ontdekt, stuur ons de kous
dan terug en u krijgt gratis een
nieuw paar". Maar intussen
heeft hij de controle verlegd van
zichzelf naar de consument, naar
Het antwoord
En nu «en vraag: zou u zo'n
paar goedkope kousen naar een
buitenlandse fabriek terugstu
ren? Waarschijnlijk niet. En
daar gokt menig fabrikant eigen
lijk op.... Het is nu dat gok-
element, dat dc handel, of be
ter: het andere kamp verdriet.
Want, zo menen de serieuze fa
brikanten, al mag dan door de
technische evolutie het produkt
al afgebroken zijn, iets dat nu
de
toch
wel te betreuren. Zal dfe harte-
kreet baten? Het antwoord ligt
bij ons, die het er maar op wa
gen en kousen van een-gulden-
zoveel aanschaffen óf een beter
en duurder beentje voorzetten
en de serieuzere fabrikant dus
trouw blijven. Daar zowel de
goedkope als dc wat duurdere
nylon nog steeds druk worden
verkocht, is het einde van de
strijd voorlopig nog niet in
de strijdvraag rond de nylons ligt zicht. Dus blijft hetoorlog rond
•2^7 TSffW al afgebroken zijn, iets
SgH* FWRË eenmaal onvermijdelijk
V
B-fi
oord op
bij óns.
Mag
ie
Kijken we eerst eens in het
kamp van de fabrikanten, die
bereid blijven een kwaliteitspro-
dukt ite leveren. Ze zullen wel
licht met enige weemoed den
ken aan vroeger, toen het da
meskousenvak (ongeacht of het
nu ging om een katoenen, een
kunstzijden of echt zijden kous)
itiot het topniveau van de textiel
industrie behoorde. Het jaartal
1760 zal vallen toen de Engels
man Cotton het vlak breien van
een kous uitvond, waarbij voor
Rechte pijp
Daarom werd gezocht naar
een andere machine, die wat
meerderen en minderen betreft
niet zo ingewikkeld zou zijn. Dat
werd dan de rondbreimaehine,
maar de aldus ontstane naadlo
ze kous was en is niet
meer dan een (gewone rechte
pijp en in een weinig elastisch
materiaal als rayon zonder meer
inferieur. De naadloze kous van
voor de oorlog had derhalve te
recht een slechte naam.
Nylon kwam
Tot nylon kwam Nylon dat
bij een hoge temperatuur onder
druk gevormd kon worden, zodat
het nu wel mogelijk werd een
naadloze kous mét vorm te ma
ken. En al blijft de cotton-kous
(de kous met naad dus) ook nu
nog beter, omdat op elke plaats
eenzelfde hoeveelheid materiaal
aanwezig is, het verschil in kwa
liteit tussen nylons met en zon
der naad is lang zo groot niet
meer als vroeger het geval was
tussen zijden, rayon- of katoe
nen kousen met naad en de vor
meloze „pijpen" in die materia-
nylous, iets dat niemand
van ons waarschijnlijk ooit ge
dacht zal hebben toen we dat al
lereerste paar van over de tien
gulden met enige trots en de no
dige voorzichtigheid konden aan
trekken....
Reeds geruime tijd bepleiten belang
rijke instanties wettelijke maatre
gelen en een scherpere controle
bij het voeren van reclame en pro
paganda voor honderd en een arti
kelen. Als men om het bekende
voorbeeld maar weer eens aan te
te halen een zuiver wollen deken
koopt, die naderhand voor het
grootste deel uit zuivere katoen"
blijkt te bestaan, kan men boos
worden en klagen. Nadelige gevol
gen zal echter niemand ervan on
dervinden. Erger wordt het als het
gaat om allerlei middelen die met
onze gezondheid te maken hebben.
Ook op dit punt laat controle in
ons land namelijk nogal te wensen
In een van de laatste
de Consumentengids wordt dit cha
piter weer eens aangesneden, waar
bij o.m. wordt gesteld dat niet al
leen de geneesmiddelen voor de
mens, maar ook die voor dieren
wel eens wat meer aandacht zou
den mogen hebben. Gebleken ts
namelijk dat de laatste tijd in win
kels voor dierlijkebenodigdhe-
bepaald middel tegen
wordt beweerd dat thans
deze ziekte namelijk met
enige twijfel te hechten aan
hondenziekte wordt aanbevolen (én verkocht), waarbji
inenting tegen hondenziekte niet meer nodig is. Dit middel
succes bestrijden, zodra de eerste verschijnselen zich maar
Hondenbezitters doen er volgens de Consumentenbond goed c
deze aanbeveling. Deskundigen op het gebied van de dieren-artsenij geloven helemaal
niet in dit nieuwe artikel. Er is en blijft bij hondenziekte nu eenmaal op eigen gelegenheid
weinig te beginnen en zelfs toepassing vande modernste middelen leidt dikwijls tot te
leurstellingen. Van het betreffende „medicijn" valt aldus de bond niets te verwachten.
Gevaarlijk is vooral het advies om de inenting nu maar achterwege te laten. De diergenees
kunde is op het ogenblik in een stadium waarin het enige doeltreffende bestrijdings
middel van de gevreesde hondenziekte de inenting is. Het op eigen houtje dokteren
moet dan ook worden afgeraden.
tegen de draad in I
voor bol kapsel
Het zogenaam
de tegenkammen,
in kapperstermen
„touperen" gehe
ten, is niet altijd
even best voor het
haar, zo heeft u
de afgelopen tijd
tussen verschil
lende „Blad-Zij"-
regels door kun
nen lezen. Omdat
het kapsel nog al
tijd een beetje bol
moet staan om
modieus te zijn,
laten we het toch
steeds maar weer
lijdzaam op deze
manier opmaken.
Een veel simpeler
en vooral gezon
der methode om
het haar toch wat
volumineus te la
ten lijken is de
volgende: buig het
hoofd voorover en
borstel het haar
tegen de draad in
tot het allemaal
over het voor
hoofd hangt. Dan
kamt of borstelt u
het in de goede
richting en in mo
del. Vooral een
kort modern kap
sel laat zich op
die manier vaak
vaak heel gemak
kelijk opmaken. Als u bij dat Eerst borstelen v
tegenborstelen ook nog even ",00' nat
voor het open raam gaat staan, n(jg gezonder op worden, I
.zodat uw haar wat frisse vinden sommige schoonheids-
lucht krijgt, dan zal het er specialisten.
de prijs tot vooroorlogs niveau is
gedaald!
Met de entree van de naadloze
nylons was het mogelijk de ma
chines eenvoudiger, in casu an
ders, te gaan maken, evenals de
bediening ervan. Bij de van na
ture zwakke rayongarens was
het nodig de kunstzijden kous
aan hiel. teen en boord te ver
sterken, iets dat de machinerie
nogal gecompliceerd maakte.
Nylon daarentegen was „ijzer"-
sterk maar pas vrij laat, eigen
lijk in de allerlaatste jaren,
heeft men zich gerealiseerd, dat
men mét de rayongarens ook
een heel stuk fabricagehistorie
overboord kon gooien. Iets wat
trouwens hier en daar is gebeurd.
Werden de nieuwe materialen
eerst op de oude manier ver
werkt, vormgeving of fabricage
proces werden langzaam maar
zeker aan het nieuwe materiaal
aangepast. Zo is nu in menige
fabriek de nylonkous tot in zijn
meest eenvoudige vorm herleid,
zonder versterkingen in de voet
en met nauwelijks meer in de
Verstond men vroeger en
dat is niet eens z>o erg lang ge
leden onder 'n cocktail al
leen maar 'n samengestelde
drank, tegenwoordig wordt het
woord ook gebruikt voor 'n
groep koude voorgerechten. Wil
men de engelse naam verkla
ren, dan vertaalt men die met
„hanestaart" en denkt men aan
de veelkleurigheid hiervan. Er
bestaan namelijk cocktails die
in het glas, etagegewijs, twee,
drie of meer kleuren vertonen.
Zo ontmoet men, in 'n hoog,
smal glaasje, bijvoorbeeld de
,,pousse - café - paris", welke
bestaat uit aardbeiensiroop,
marasquin, rode vanillelikeur,
gele chartreuse en cognac. De
onderste laag, de aardbeiensi
roop dus, heeft het hoogste
soortelijk gewicht, de volgende
laag is telkens iets minder
zwaar. Wamieer men de dran
ken nu maar zéér voorzichtig
ingiet, blijven ze mooi van el
kaar gescheiden en heeft de in
lagen verdeelde inhoud van het
glas inderdaad het aanzien van
'n hanestaart.
Het valt te begrijpen dat de
keuken, die zeker zo uitvoerig
met kleuren speelt, de cocktail
adopteerde: Het werd 'n combi
natie van 'n spijs of spijzen met
'n saus. En als ik u nu de saus
leer bereiden en u daarna vertel
waarbij deze gebruikt kan worden,
zet u uw huisgenoten en gasten
in de kortste keren cocktails
voor, in champagnecoupes, in
hoogigesteelde, wijd uitlopende
glazen, in glazen bakjes of des
noods in leuke kommetjes van
aardewerk.
De cocktaiisaus
Nogal gemakkelijk te bereiden
is de volgende: In mayonaise
doet u zó veel tomatenketchup of
-puree dat deze er beschaafd ro
se van wordt, ('n Teveel aan to-
matensmaak is hier uit den bo
ze; bovendien moeten we steeds
té felle kleuren weren in onze
keuken!).
Vervolgens voegt u worcester-
saus toe. zout en peper, en 'n
scheut sherry of cognac; alles
naar eigen smaak. De aldus ver
kregen saus wil de dikte van
kamemelk-tot-yoghurt hebben.
Was uw mayonaise aanvankelijk
zéér stijf, dan zult u tenslotte wat
moeten afslappen met slag- of
koffieroom.
Daar uw cocktail de taak ver
vult van deftig voorgerecht in
'n feestelijk menu, zegt u tot
uzelf: Die mayonaise ligt me te
zwaar op de maag als ik nog blij
moedig verorberen wil wat vol
gen gaat. Akkoord, ik beschrijf u
de betere saus! Slagroom van
zelfsprekend zonder suiker
wordt opgeklopt tot karnemelk-
dikte. Fraai luchtig en aanmer
kelijk lichter vervangt hij dan in
bovenstaand recept de eigenlijk
oliedomme mayonaise.
Waarop de saus
Deze saus hoort op stukjes
kreeft of krab en op garnalen.
Zeer consequent ,,in English":
Lobstercocktail, crabcocktail,
shrimpscocktail. En op stukjes
van gekookte vis of op mosse
len; altijd qjles koud natuurlijk.
En op de combinaties van de
schaaldieren of vissen met part
jes grapefruit, sinaasappel en
mandarijn of met stukjes appel,
meloen, perzik en ananas, bij
voorbeeld onder de naam „Cock-
tail-Florida", omdat men in Flo
rida de betere vruchten vindt.
In voldoende veel restaurants
zag ik op de saus, bedekkende de
kreeft, krab of wat-dan-ook, schij
ven ei, tomaat, augurk en ande
re zaken liggen, 't Leek wel weer
op de vrij simpele huzarensla.
Neen! Gedistingeerder versiert
men dit fijne gerecht door op de
oppervlakte ervan hier
cuul toefje gehakte peterselie te
leggen en daar 'n amper
menswaardig snuifje paprikapoe
der. En op de rand van het glas
steekt men 'n partje citroen, r
dat men 'n inkeping aanbracht
de schil ervan. Het glas komt op
'n klein bordje te staan, wellicht
met 'n papieren randje eronder,
terwijl het bordje weer staat op
het bord voor het eerste hoofdge-
recht. Na verwijdering van glas
en bordje kan dan de soep inge
zet worden. Voor het
van de cocktail gebruikt
kleine lepel die rechts, en 'n klei
ne vork die links van de borden
ligt.
Wilt u eens 'n lichtgroene
roer dan door uw mayonaise of
geslagen room, in plaats van to
matenketchup, het sap uit peter
selie en (of) andere groene krui-
Ladders
Het ergste wat ons kan over
komen, namelijk het ladderen,
is intussen al lang geen tech
nisch probleem meer, maar
een.... optisch. Het ruitjesef-
feot van een tijd geleden (ver
kregen door een meegebreide
dwarsdraad) van de laddervrij
netnylon viel zeker niet overal
in de smaak. Het maakt het
been minder slank en daar het
oog van de vrouw (én de man)
ook wat wil, kwam dit soort
kous er in 1950 niet in. Even
probeerden we het, maar we zei
den al gauw er „nee" tegen.
We hebben het intussen op de
advertentiepagina kunnen lezen....
nu zou er dan een procédé zijn
gevonden, dat pretendeert een
naadloze laddervrije kous te
kunnen realiseren.
Optisch zou er geen centje
pijn meer zijn en het „lengte
beeld" van onze benen zou er
niet door worden geschaad. Dit
procédé is intussen al inzet ge
weest van een kort geding tus
sen kousenfabrikanten, iets dat
ook al in onze krant heeft, ge
staan maar dan op een andere
pagina't Illustreert intussen
wel hoe fel de oorlog is.
Andere kemp
Maar laten we nu nog even in
het andere kamp gaan kijken,
daar waar een zo laag mogelijke
verkoopprijs prevaleert boven
kwaliteit. De ouderwetse kousen
maker is er vervangen door één
man, die slechts controleur is
over machines van zo'n miljoen
gulden per stuk. Enorme inves
teringen in die dure automati
sche machines en een minimum
aan bedienend personeel moes
ten de fabricage van kousen op
voeren en, mét de devaluatie
van het vak, devalueerde ook
hot produkt. Kous na kous wordt
er uit die machines gegooid, een
der grootste (Duitse) bedrijven
zet zelfs twee kousen tegelijk op
het „kunstbeen", dat voor de
vorm moet zorgen. Controle op
kwaliteit is niet meer mogelijk,
het aantal handelingen is tot dc
helft teruggebracht. Is de kous
klaar op het „kunstbeen".
hups het zakje in, hups de fa
briek uit, hups de winkels in.
,.A1 onze kousen zijn van gelijke
lengte en gelijke kleur" zegt de
fabrikant dan, maar igecontro-
W7IE als moeder in enkele da-
W gen te weten komt dat zij
voor drie a vier weken vooruit
denken en zorgen moet, besuft
dat mijn hoofd vanavond niet
naar schrijven staat. Er is geen
woord neergetikt of het beeld
van een rose rokje-dat-mee-moet,
van een short „dat mij al lang
te klein is", van een gym-schoen
met de teen erdoor, heeft het be
geleid. De één gaat als ik al weg
ben, de ander komt als ik nog
niet terug ben. Buren willen hel
pen „opvangen", maar grote kin
deren willen veel liever alleen
zijn. Op dit moment aarzel ik
zelfs: zal ik de schrijfmachine
meenemen? Of bolwerk ik nog
een serie vooruitgeschreven brie
ven? Ik weet het niet. De éne
spanning: die van het ovurgaan,
is nog niet geweken of de volgen
de staat voor dc deur: die van
het uitgaan. Mooi is echter dat
over beide mij een goede brief
heeft bereikt. .?n dat is per slot
waarom het hier gaat.
Allereerst nog even dat leren.
Een moeder zond me een bijvals
betuiging op mijn Open Brief van
j.l. zaterdag: forceer (niets bij
jonge kinderen, laat hen als het
even kan. nog spelende leren,
laat ze kribben en hun klasge
nootjes leren kennen, en laat die
klasgenootjes toch vooral ook
lééftijdgenoten zijn. U weet al
dat ik het hiermee volkomen
eens ben. In een heel enkel ge
val blijkt ons klein genie van de
lagere school een werkelijk ge
nie op zijn dertigste, maar mees
tal vindt ieder intelligent kind
vroeger of later zijn „plafond"
zoals we dat noemen. Een jongen
die drie jaar lang op de H.B.S.
een prachtige lijst weet te hou
den, kan in de vierde duikelen op
zijn vertalingen, bijvoorbeeld om
dat hij niet van lezen houdt en
dit manco in de eerste drie jaar
bij al het teruggeleerde weinig
bleek. Een ander worstelt op het
gymnasium onder de zware last
van vijf talen en heeft zichzelf
niet erg hoog; maar zie, nauwe
lijks zit hij. in de vijfde en krijgt
zicht op de exacte vakken, of
hij vliegt omhoog. En dan spreek
ik nog maar niet eens van ijver,
van wilskracht die zelfs de
zwoegers eerder aan de eind
streep kan brengen dan degenen
die het aanwaait van milieu,
van omstandigheden, van gezond-
0pen briel
re school meent te mogen den- .±,w,
ken dat zij schooltypen als hier- soonlijkheid betreft.
ken de plaatselijke situatie niet
bij u. Zelf hadden we destijds
ook een 11-jarige dochter en als
September-baby was ze ook op
haar 5e naar school gepeddeld
op aanraden van de kinderarts
zeifis die haar matheid toeschreef
gebrek _aan bezigheid-met-
ïkte En ik spreek dat gelid te scharen. En dc
ran alle kinderen, al- varing van dit alles? Deze. ei
en van wie men op schreef dat al in mijn laatste want "eenmaal"op "school m eer
nP«n+ SS" - al; ^at lG~ Was va;n z?.s leerlingen (het twee-
i ik haar-hoofd. Dat kwam wel uit,
•n. kunnen leven, pas de gehele nederlandse taal spraken één
Tsoonlijkheid aangaat. ervan was zelfs nog nooit van het
Een intelligent man op een be- erf geweest en sprak een onge-
ACH, wat gaat het dan dik- scheKien plaats kan een buitenge- grijpelijk plat verveelde ze
wijls wonderlijk. We hebben woon begaafd en innerlijk rijk zich toch nooit. Zette de juf een
in onze nabijheid allemaal wel Selutckig^ mens zijn omdat p op het bord en vroeg zij daar-
een voorbeeld van zo'n bolleboos plaats kreeg waarop hij bij: wat is dat? dan riep de
op school die in de maatschappij 2 n|;ar aa™cn aanleg thuis klas: een piep een piep (een pijp,
voelt. Evenzo kan de jongen di,
zich vroeger als een wildebras ge- dc 1
dreeg en voor wie de school als had
het ware te klein was, een fi'
royale kerel zijn, mét „slee"
al.
Het is soms heel moeilijk die
persoonlijkheid die je kind moet
worden, te raden. Kiezen in wel
ke richting hij moet gaan om
steeds meer te worden die hij be
looft te zijn, is dikwijls beslist
niet gemakkelijk. Het best ech-
dochtertje al het interes
sante te ervaren da niemand zag,
wat zij al wist: dat het natuur
lijk de p van pop was, en van
Paul. Wat een heerlijk leven vol
verrassingen. Toen zij 11 was,
hebben we het ontbreken van een
7e leerjaar betreurd. Vooral om
dat wij slechts keuze hadden tus
sen een lyceum, 20 km van ons
vandaan, of een nabij, maar zeer
is dat tasten verantwoord als wogen,
het kind in kwestie een normale, paar
ongeforceerde, zo het kan zonni- geen r
ge en zorgeloze lagere-school-tijd vmr
achter de rug heeft.
i dat moet ieder ouder
paar voor zichzelf doen m.i.
geen mens is een goed voorbeeld
voor een ander, al heeft hij de
beste bedoelingen is dit een
kind, speels, nog niet geconcen-
N JA dan geef ik toe dat treerd, of is het al een meisje dat
de omstandigheden plaatse- in staat is de straks geboden leer-
lijk lang niet overal dezelfde zijn. stof te verwerken. Wij kozen
U hebt een dochtertje van 11 jaa.
dat de lagere school heeft door-
maar een heel bescheiden plaats lopen. Een nu. Geen 7e leerjaar
veroverde en omgekeerd van bij u in uw woonplaats, dat m.i.
dat baasje dat altijd voetbalde, mooie jaar dat we vroeger overai
eruit gestuurd werd, in de klas kenden. We werden dan nog lich-
de beest uithing, doubleerde en telijk afgericht op het toelating?-
doubleerde, en dat ons nu alle- examen en kregen wat extra
maal voorbijrijdt in zijn „slee". Frans en soms Engels, een beet-
Ik ken daarvan talloze prachti- je algebra, en.. werden
ge anecdotes, want ik ben de oud- jaar ouder, en dan ook
ste van een flink gezin en mijn dik (Do eerste plak chocola, het mag:
man de jongste van een dito. eerste fietstochtje Jammer ge-
Samen bestrijken wij met onze noeg kennen we dit jaar in veel
broers en zussen een generatie steden niet meer Wil men
studievrienden. Mgjn jongste broer jong kind dan toch nog niet
was nog niet klaar of de kinde- gym. of H.B.S. hebben, dan i
ren van de oudste zwager traden het óf de 6de doubleren
achter hem in het studie-gelid, zinnig) óf een jaar na«
en daar de tijd vliegt, beschrij- Dit laatste is dikwijls, maar ook
ven onze eigen kinderen al weer weer lang niet overal, het beste
de bocht om zich mettertijd in Ik kan u geen raad geven ik
inzicht èn met onze ken
nis van ons kind. Niet ieder is
op de hoogte van de leerstof die
het kind te verwerken krijgt. Als
u dat niet bent, oriënteer u ter
plaatse, ga naar de rector, con
sulteer het schoolhoofd. En weeg,
wat u hoort, af tegen de elf pu
re jaren dat u een kind. in uw
dik hoede gegeven, mocht zien op
heel groeien naar wat het worden
harmonisch mens.
In ccn van de laatste rubrie
ken heb ik al verteld dat we
wat de voorraad tips betreft
op het ogenblik midden In dc
winter zitten. Dus moet u niet
vreemd opkijken als er nu een
tip komt over:
DROGEN DOVEN KACHEL
Om te onthouden als over
een aantal maanden de kachel
weer aangaat is het idee van
mevrouw J. Pijl-Meywaard
uit Sliedrecht. Zit u met ge
brek aan droogruimte, dan
kunt u heel wat kleine spulle
tjes vrij gemakkelijk boven
de kachel drogen als u aan
weerskanten onder de schoor
steenmantel twee haakjes
maakt. Daar gaat dan een
elastiekje aan, waarop u die
kleine spulletjes vast kunt ha
ken. Na afloop van het drogen
haalt u het elastiek weer weg.
U kunt wat nog minder moei
te vergt een elastiek om de
plaat van de kachel spannen,
als uw plaat tenminste wat
speling heeft.
WATERDICHTE
SCHOENEN'
We kijken weer in de toe
komst met de tip van me
vrouw J. N. Mlerop-Masten-
broek uit Ridderkerk die u
voor een eventuele natte herfst
vertelt hoe u schoenen goed
waterdicht kunt krijgen. U
doet in een flesje wat fijn ge
sneden witte parafine en doet
er vervolgens benzine bij (half
parafine, half benzine). Goed
schudden en daarna het meng
sel op het bovenleer en vooral
op de naden strijken. Dit doet
u net zolang tot er geen vloei
stof meer wordt opgezogen,
Ook voor bergschoenen aan te
bevelen.
DOOn DE WHINGER
Pantalons van een synthe*
tische vezel moeten na het
wassen kletsnat worden opge
hangen; het drogen duurt dan
uiteraard vrij lang. Mevrouw
J. P. van Loon uit Achthuizen
legde evenwel de pantalon pre
cies, maar dan ook precies in
de vouw en haalde hem toen
door de wringer. Geen gedruip
meer en nog een mooie vouw
HANG ZE OP
Hebt u nog maar een paar
druppels geurigs in uw par
fum- of lotionflesje? Laat die
druppels er dan in, bindt het
flesje (met de dop er af) aan
een lint en hang het aan dat
lint in uw klerenkast. Uw gar
derobe wordt dan met een
zacht geurtje omgeven. He
laas komt het boek voor Elma
Koeman uit Scheveningen, die
met „Dat zit zo" haar moe
der op haar verjaardag wilde
verrassen, tè laat voor
doel. Een cadeautje zo-r.
zonder-aanleiding wordt vaak
nog meer gewaardeerd, moet
je maar denken.
NIEUW VEST WASSEN
Vindt u het riskant om e_„
nieuw wollen vest te wassen,
daar u bang bent voor krim
pen, gebruik dan voor zo'n
eerste wasbeurt geen water
en zeep, schrijft mevrouw E.
S. uit Den Haag. Nieuwe wol
kunt u beter een paar ui
dc benzine leggen (pas
brandgevaar!) zodat de para
fine die in de wol zit, oplost.
Daarna laten luchten. De vol
gende keren kunt u rustig sop
gebruiken, want uw vest zal
niet meer krimpen.
WAN INE VET
Mevrouw J. Blink-de Mik
uit Hazerswoude had het onge
luk gesmolten waxine, dat uit
een door de kinderen gemaakt
papieren lantaarntje liep op
zjtting van
spetteren. Bij
gorden stukje trok zij de plu
chen haartjes uit dc 6toel
mee. dus zon zij op een ande
re oplossing. Pak en stoel
den vlak bij het vuur vai.
kachel gehouden, zodanig dat
de stof niet kon schroeien en
zonder veel moeite verdwenen
de vlakken zonder zelfs een
spoor achter tc laten!
EEN OVERTREK
Een elektrische deken mag
natuurlijk niet gewassen wor
den. Wilt u hem zo schoon mo
gelijk houden dan kunt u even
als mevrouw C. J. Wesseling
uit Den Haag een katoenen
overtrek er voor maken. Dat
overtrek stopt u zo nu en dan
eens in de was, uw deken blijft
keurig.
VOOR BEHANGERS
Bij het behangen van een
kamer heeft men nog al eens
stopcontacten en licht
knopjes, waar het behang om
heen moet worden geplakt en
geknipt, zo lees ik in de
brief van de heer J. Scheer
Rotterdam. Als nu het
omhulsel (de doos) van het
stopcontact er af wordt ge
schroefd (dat gaat heel ge
makkelijk; eerst even de stop
plakken tot de elektrische dra
den. Daarna gaat de doos er
er op en 't zit fantastisch.
GETEERD TOUW
Er zijn allerlei middeltjes
de motten uit de kast te
houden. Mevrouw J. Llndhout-
van der Tang uit Rotterdam
houdt het op een stukje ge
teerd touw dat volgens haar
een prima afweer tegen de '.o
gevreesde mot is. Dat touw
wordt dan in de kast opgehan-
STI kJES SLANG
Het houten rekje onder de
gootsteen (bij neel wat moder
ne standaardkeukens te vin
den i wordt als het er door
vocht wat haveloos uitziet, bij
zonder fleurig door plastic
tuinslang De stukjes slang
doormidden knippen, even in
i water houden er- dan om
inde ratjes klemmen. Me-
i J. Hofstee Snoek uit
Andljk von1 het een gezellige
oplossing.
costuum c
stoel te zi
het afbreken 1
