Nog wensen genoeg voor
schippersonderwij s
BON
Meer aandacht
gevraagd voor
internaten
Roode Kruis heeft steun
en sympathie nodig
Een 1 voord voor vandaag
SUPRIMAL
Puf Olbrer^
Totalitaire staat is een
„karikatuur vau God"
Herv. opleidingscentrum
viert 95-jarig bestaan
1
ANDERZIJDS
VRIJHEID OP SPEL
D« Vrijzinnig Christelijke Stu
dent enbond heelt een brochure
uitgegeven onder de titel ..Welke
vrijheid staat op het spel. Daar
in, meldt het Hervormd Pers hu-
bureau ie een voordracht opgeno
men van prof. dr. J. de Graaf
waarin hij schrijft: ..Waarom ik
vrijzinnig protestant ben."
In het eerste deel stelt hij dat
hij van huis uit vrijzinnig protes
tant was en ran rijn opvoeding
een positieve herinnering over
hield. Verder waren er aanvan
kelijk treinig contacten me', de
orthodoxie. In het tweede deel
somt prof. De Graaf dan een
aantal ..gelaatstrekken" van de
vrijzinnige familie op: er zijn de
plicht om zich denkend reken
schap te peren van het geloof en
dat niet alleen voor theologen:
de problematische stijl ran het
geloofsgesprek; de nadruk op de
persoonlijke geloofsovertuiging en
de zorg om de humaniteit in de
cultuur. Tenslotte stelt schr., dat
het nuttig kan zijn te onderzoe
ken wat er in de vrijzinnigheid
zou moeten veranderen en dat
vat hij samen onder drie hoofden.
modemor worden.' Met zorg neem
!ei£en* weer vriizljini** eenken-
en veel vaker bil vrijzinnige domi
nee» in de kerk dan andersom, hoe
wel de vrijzinnige zich voor de
ruimrie en open»te uitgeeft. Een
afdeling van de Protestantenbond
is vaak heel wat introverter met
zichzelf bezig dan de hervormde
gemeente in dezelfde plaat». Zeds
doop en avondmaal meen» de door
snee vrijzinnige alleen maar van
vrijzinnigen te moeten on*vangen
en met vrijzinnigen te moeten vie
ren. Bij de Jongeren begint dit ge
lukkig te veranderen.
De stoot tot oecumenische actie
gaat maar reer zelden van vrijzin
nige protestanten uil Vrijzinnigen
zijn zo gewend aan eigen organisa
ties. dat ze het woord oecumenisch
Piet goed meer verstaan, maar het
verwarren met een samenwerking
tussen georganiseerde modaliteiten,
waarbij vooral van te voren moet
vaststaan, dat iedere modalilêit
zichzelf blijft. Dat is denken in zui
len, maar geen oecumenisch den
ken.
Voor een kerk is dit verwarren
vin oecumeniciteit med een beetje
brave interkerkelijke samenwerking
al gevaarlijk, maar het vrijzinnig
protestantisme gedrasgt zich vaak
als een denominatie, die eerst zich
zelf wil prolongeren en dan ook nog
wel oekumemsch wil samenwerken,
dus praktisch als de meest conser
vatieve kerken. Scherp gezegd: de
oecumene kan nog wel wat wach
ten. als de vrijzinnigheid maar
nooit ondergaat. Maar de hele en
enige zin van de vrijzinnigheid is
Juist, dat men alleen vrijzinnig kan
zijn aamen met anderen.
christendom heeft het universalis
me Uef, wil niet in wereldmijding
en kerkisme de cultuur aan haar
lot overlaten. Maar men komt
slechts in de ruimte van het uni
versele door de enge poort van Is
raël cn de Messias.
Wie de lijnen van Gods grote da
den natekent, zijn handelen met
mensen in de geschiedenis volgt,
kan nooit meer Israël en Christus
wegmoffelen. En dat is maar goed
ook, anders wordt hij weerloos uit
geleverd aan de ideologieën. Be
lijden is uitkomen voor de God, die
de hele wijde wereld op het oog
heeft, maar die geen ander volk
heeft uitverkoren dan de Joden en
geen beeld of denkbeeld in de plaats
laat treden van Jezus Christus, in
wie Hij zich uitspreekt.
Deze binding aan een zo concreet
stukje geschiedenis, deze veranke
ring in tijd en ruimte gaat tegen
onze opvattingen van universele
openbaring in. We zouden het nooit
20 bedacht hebben. Maar wij belij
den ook niet wat wij over God den
ken. Juist hier en nergens anders
valt de beslissing en hier ligt de
keuze tussen religieus humanisme
en vrijzinnig christendom. Maar be
slissing en keuze „liggen" de vrij
zinnigen niet. Zij blijven liever
„zoekers" zonder zich te realiseren
dat het blijven „zoeken" een kwet
sen is van de liefde, die ons reeds
gevonden heeft.
TEN SLOTTE: het vrijzinnig
christendom doet zo vaak wei
nig modern aan. Het bevrijdt zich
moeilijker vaak dan de orthodoxie
van de korsten van het verleden,
zodat wat eens radicalisme was. nu
conservatisme wordt. Hoe „vrijzin
niger" een gemeente, hoe ouder
wetser vaak de kerkzang en de
liturgie, de zondagsschool en de
toerusting van het gemeentelid. Het
was eens de glorie van de vrijzin
nigheid. dat ze de resultaten van
de wetenschappelijke bestudering
van de bijbel in de gemeente bracht
en dat de vrijzinnige gemeentele
den midden in de geestelijke strijd
van de dag stonden en daarvoor
werden uitgerust. Nu moet men
bijvoorbeeld in de zogenaamde
..principieel vrijzinnige" kring
(Zwingli) vergeefs uitkijken naar ac
tuele bijbelstudie of begrip voor het
moderne levensbesef. De titel „mo
dern" is niet onverjaarbaar. Ik
waag de stelling, dat slechts daar,
waar het vrijzinnig protestantisme
de wisselwerking met en de door
stroming van de zich vernieuwende
orthodoxie gezocht heeft, de ver
starring doorbroken wordt, maar
waar men zich eenkennig afgeslo
ten heeft voor de zogenaamde
„verorthodaxing" in de nieuwe vor
men van kerkelijk en oekumenisch
leven, men de moderne mens ook
niet meer ontmoet.
Ook deze negatieve verschijnse
len zijn geen monopolie van de
vrijzinnigheid maar daarmee mag
geen vrijzinnig protestant zijn ver
ontrusting bedwingen. Het is ove
rigens te zien dat de jongere gene
ratie van vrijzinnige protestanten
oekumerüseher, belijdender en mo-
Veertig jaar N.C.O.V
Velen die iets te maken hebben met
het christelijk onderwijs voor schip
perskinderen, hebben vrijdag en zater
dag op Woudschoten bij Zeist vertoefd.
Daar werden de jaarvergaderingen ge
houden van twee verenigingen op dit
gebied: de Nationaal Christelijke On-
derwijsvereniging (N.C.O.V.) en Chris
telijk S.O.S., de organisatie waarin alle
protestantse verenigingen, die de be
langen van het christelijk onderwijs
aan schipperskinderen bevorderen, zijn
samengebracht.
te Amsterdam,
voorzitter zowel van de N.C.O.V. als Chr.
S.O.S., gaf een overzicht van de historie
der jubilerende vereniging.
Van het begin af trad als secretaris op
de heer H. Booy te Alphen aan den Rijn.
die tot zijn dood in 1960 in een onafge
broken zelfopofferende dienst de ziel van
het verenigingswerk was. Kort na hem
trad ds. J. L. Schouten te Amsterdam tot
het bestuur toe. Zeventien jaar bekleedde
hij het voorzitterschap. Gelyk met ds.
Schouten nam de heer W. A. de Ridder
zitting in het bestuur. Hij zit daar nog
steeds, als penningmeester. Mr. Roosjen
roemde hem om zijn achtendertigjarige
dienst. ..De bestuursleden van de N.C.O.V.
zijn echte zetelklevers", zei hij. „Maar de
grootste pekbroek onder ons is de heer
De Ridder. Als penningmeester gingen er
miljoenen door zijn handen en zo nodig
in de bezettingstijd fungeerde hij als
voorzitter of. na de dood van de heer
Booy, als secretaris. Inmiddels wordt het
secretariaat thans door de heer G. van
Hoeven te Sittard behartigd.
Mr. Roosjen zelf al vierentwintig jaar
jaar voorzitter meende overigens wel
dat het bestuur aan veteranisme gaat
lijden. Hij hoopte dat er jongeren zullen
(Van een onzer verslaggevers)
opstaan, die bezield met idealen voor het
christelijk onderwijs aan schipperskinde-
;n. de oudere generatie kan vervanger.
Toen de N.C.O.V. was opgericht, keerde
ïen vijftig cent per week per kind uit
an schippersgezinnen. die kinderen op
school hadden: het werd later een gulden.
Zo gaf de vereniging voor dit doel in 1923
duizend gulden uit. In 1960 was dat 740.000
gulden geworden. Begon men met een uit
kering aan zes kinderen, thans profiteren
1447 schipperskinderen hiervan.
De heer Roosjen was dankbaar voor
het vele. dat de overheid heeft gedaan
ten gunste van het sehippersonaerwijs
Dank zij de ijver van mr. Harm Smeenge
generaal L. F. Duymaer van Twis:
(erevoorzitter van de N C O V.) kwam het
tot subsidie en sindsdien is deze steun-
erlening een steeds groeiende post op de
staatsbegroting geweest.
(Advertentie)
Deze krant werd
een der beste van
Nederland.
Houden zo,
en beter nog.
Daar werken
we hard aan.
Wie kan een goede krant
waarderen Zet hem op
deze bon. U verdient dan
meteen „Dat zit zo".
geplakt verzenden
(in envelop of op kaart
U kunt noteren als nieuwe abonnee:
Datum van ingang
BETALING PER
WEEK 'MAAND'KWARTAAL/GIRO
(Doorhalen wat met van toepassing is)
Zelf was ik al at
aanbrengen van bo\
abonnee heb ik dus recht op
DAT ZIT ZO
Schrijf hier uw eigen naam en adri
de heer Roosjen uit, „nu de begroting met
vele honderden miljoenen stijgt. Aan her
schippersonderwijs valt daarvan beslist tc
weinig aan deel. Wanneer men ziet wat
er gedaan wordt aan de huisvesting voor
studenten, dan komen de schipperkinde-
ren heel wat te kort".
De N.C.O.V. heeft dus na veertig jaar
nog alle reden van bestaan. Dringend be
hoeft zij een centraal bureau, zowel voor
N.C.O.V. als Chr. S.O.S., maar dit kan er
alleen komen wanneer de inkomsten
worden opgevoerd. Reeds is aan het de
partement van onderwijs verzocht om een
verdubbelde toelage voor de adminis
tratie. Deze wordt steeds omvangrijker,
o.a. doordat de N.C.O.V. het initiatief ge
nomen heeft tot stichting van een oprich
ting van een dagnijverheidsschool voor
schipperskinderen.
Over het belang van dit onderwijs voor
schipperskinderen, sprak de volgende
dag burgemeester G. Bramer van Den
Ham in de vergadering van Chr. S.O.S.
Esperanto viert
75-jarig jubileum
Op 14 juli is het 75 jaar geleden,
dat de Poolse oogarts, dr. Ludowiko
Lazaro Zamenhof onder het pseudo
niem ,,dr. Esperanto" zijn ontwerp
van een internationale taak publi
ceerde. In Nederland wordt het 75-
Paulus besluit zijn brief aan de Hebreeën met vermaningen
en opwekkingen. En wie ze leest komt tot de ontdekking, dat
ze voor alle tijden zijn geschreven en de eeuwen door hun
waarde hebben behouden, „Laat uw wijze van doen ontbaat-
zuchtig zijn, weest tevreden met wat ge hebt. Want Hij
heeft gezegd: Ik zal u geenszins begeven. Ik zal u geenszins
verlaten. Daarom kunnen wij met vertrouwen zeggen: De
Here is mij een helper, ïk zal niet vrezenwat zou een mens
mij doen?" (Hebreeën 13 5).
Zo op het eerste gezicht een woord bestemd voor wat we
zouden kunnen noemen moeilijke tijden. Voor dagen waarin
de nood hoog is. En geenszins een woord voor de jaren van
welvaart, die we nu beleven. Ik zal u niet begeven Ik zal
u niet verlaten De Here is mij een helper. Woorden van
troost en opwekking uit de voorbije oorlogsjaren.
O ja? Misschien toch meer voor deze schijnbaar zorgenloze
tijd, nu velen kunnen leven in overvloed en al het goede wat
de aarde kent hun wordt toegeworpen. En daarom, omdat de
mens nu meer toegankelijk is voor invloeden, waarvan hij
weet, dat ze uit den boze zijn.
Wees onbaatzuchtig valt niet mee als we de baatzucht
kunnen botvieren; wees tevreden gaat moeilijk als we kun
nen krijgen wat we willen. En hierin ligt de kern van de
vermaning. De Here zegt: Ik zal u geenszins verlaten. In
deze tijd wordt wellicht meer schade aan zielen toegebracht
dan in tijden van tegenspoed. Ons gebed zij daarom voort
durend: Here, wees ons nabij in de nood, waarmee we juist
omdat het ons zo wel gaat, verkeren.
Toch zijn de N.C.O.V. en de andere j jarff bestaan van het Esperanto
organisaties in deze sector nog niet te-
vreden. Er moet volledige leerplicht
schipperskinderen komen. Daarop
wordt al zeer lang gewacht. En in ieder
geval is het nodig, dat de overheid
r aandacht besteedt aan de positie
de internaten voor schipperskinde-
Volgens de heer Roosjen moet met
kracht aangedrongen worden op een sub
sidie voor de internaten van vijfhonderd
gulden per kind per jaar. Dan zouden de
internaten geholpen ziin. Rekent men het
aantal kinderen in de internaten op twee
duizend. dan zou dit een jaarlijkse post
in een miljoen zijn.
„Wat Is in deze tijd een miljoen", riep
In Haarlem wordt vandaag de
algemene vergadering van het
Nederlandsohe Roode Kruis ge
houden. In zijn openingswoord
heeft mr. F. H. A, de Graaff,
voorzitter van de vereniging, o.m.
gewezen op de noodzaak dat het
Roode Kruis zowel centraal als
plaatselijk, de steun en sym
pathie van ryk en gemeente en
provincie, van handel en industrie
nodig heeft en hoezeer de ver
eniging vertrouwt op een harte
lijke samenwerking met de
sociale instellingen.
Dit vertrouwen op steun, sympathie
en samenwerking kan alleen gebaseerd
zijn op door het Roode Kruis in al zijn
geledingen verrichte werkzaamheden,
aldus de heer De Graaff. Hij zeide in
dit verband dat een verslapping van de
ijver niet mag optreden. Te allen tijde
houden wij onze verplichtingen tegen
over land cn volk. zo zei de verenigings-
voorzittcr. die stelde dat de afdelingen
waakzaam moeten blijven en dat al
hun bestuursleden met toewijding hun
taak moeten blijven vervullen.
Sprekende over de door de vereniging
verrichte werkznamheden memoreer
de de heer De Graaff de extra zorg die
gegeven werd aan de tak in Nieuw-Gui-
aangezien de huidige omstandighe
den zulks vereisten. Op internationaal
niveau werd de medewerking van het
Roode Kruis ingeroepen voor het pro
bleem van de Algerijnse vluchtelingen
m Marokko en voor de hulpverlening
in de Kongo. Meegedeeld werd, dat het
ledental van de vereniging de 730.000
heeft overschreden; de jaarlijkse cam
pagne had een totale opbrengst van
teer dan anderhalf miljoen
Mr. J. A. Heyse. penningmeester van
de vereniging, deelde mee dat het afge
lopen jaar voor het Roode Kruis een
financieel gunstig jaar is geweest. De
vergadering besloot een telegram te
zenden aan koningin Juliana, de konink
lijke beschermvrouwe van de vereni
ging.
Europese tekeningen-
en opstellenwedstrijd
Gerrit Luidinga van de bijzondere
trale kweekschool in Den Helder gaat
met 17 andere jongelui uit twaalf landen
een reis naar Wenen. Straatsburg. Lu
xemburg en Brussel maken. Hij is win
naar voor Nederland van de eerste prijs
in de categorie zestien jaar en ouder
van de Europese tekeningen- en opstel
lenwedstrijd. Van de twaalf- tot veertien
jarigen was de eerste prijs voor Trudi
Reekers uit Meerveldhoven. De eerste
prijs in de categorie 14 tot 16 jaar was
voor Lis Bakker uit Oosterbcek. Dr
schoolprijs voor het jaar 1962 is toege
kend aan de m.m.s. Koningshof te Veld-
Het reglement bepaalt, dat de Jury aan
de school die voor wat betreft vorm, in
houd, stijl, oorspronkelijkheid en hoeda
nigheid der ingezonden werkstukken een
bijzondere prestatie heeft geleverd, een
schoolprijs kan toekennen. In overleg
met de directeur' van de school zal deze
schoolprijs, groot 300,worden be
steed voor de aankoop van kleurendia's
over moderne kunst en voor het aard
rijkskunde- en biologie-onderwijs.
Een eervolle vermelding is toegekend
aan Gevige Donald Nicholson, leer
ling van de hogere technische school te
Zwolle. Deze leerling is afkomstig uit
Aruba, en heeft ondanks het feit. dat
hij pas sinds twee jaar op een Neder
landse school zit een zeer goed werk
stuk geleverd.
Berocpingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Wagenimgen: G. Pettlnga
te Lisse; le Boven-Hardinxveld: T. Lan-
gerak te Vinkeveen; te Hulzum (vac. G
J. v. d. Bogerd): (toez.) K. Venema te
Benoemd tot vicaris te Scheveningen,
wjjkg. Oude Kerk: H. van den Beid,
voorh. vic. te Kaapstad.
GEREFORMEERDE KERKEN
1 zal de tot de ortho- Beroepen te Ny-Beets: G. Dijkstra.
u ,..%.e behorende Joodse hooa'eraar in net kand. te Leeuwarden
f,D<rt xit XO een boek boordevol Nieuwe Testament aan de Hebreeuwse Aangenomen naar Ureterp:_ A. H. Ley.
universiteit te Jeruzalem, prof. dr. Flu«-
met ongelooflijk handige uenken -*er in het begin van het volgend jaar
een aantal gastcolleges geven aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht en aan de
Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam.
Dr. Ramsey brengt
bezoek aan Moskou
De aartsbisschop van Canterbury, dr.
A. M. Ramsey, heeft meegedeeld dat
hij eind van de maand naar Moskou
zal gaan voor een bezoek aan de patri
arch van de Rusisch-Orthodoxe Kerk
Dit zal de eerste maal na de Russi-
arch van de Russisch-Orthodoxe Kerk.
hoofd van de Qmrch of England Mos
kou bezoekt Dr. Ramsey heeft zijn reis
aaogekondigd op een vergadering van
de assemblee van zijn kerk.
Hij zei vanaf 30 juli vier dagen in
Moskou te zullen verbli'ven. Zes jaar
geleden is hij ook in Moskou geweest
hij nog aartsbisschop
York
Za 052
m niet in de winkel te koop.
Het doel van mijn bezoek, zo deelde
hij in de assemblee mee zal zijn
banden met de Orthodoxe Kerk te
:gen en ha-ar aan te moedigen de
Joods hoogleraar
naar ons land
Naar wij
Meer uitgaven voor
onderwijs, cultuur
en wetenschap
traal Bureau voor de Statistiek heeft de
overheid (rijk. gemeenten en provincies)
in 1959 een bedrag van 2.063 miljoen
uitgegeven voor het onderwijs, de we-1
Blijkens een publikatie van het Cen
tenschap en de cultuur. Dat is 198 mil
joen meer dan in 1958 Van het totaal
86 pet. bestemd voor onderwijs, 4
voor wetenschap cn 10 pet. voor
cultuur.
Bij de uitgaven voor het onderwijs na-
en de investeringsuitgaven met 29 pet.
e ten opzichte van het voorgaande
jaar en de exploitatie-uitgaven (de per
soneelsuitgaven en de lopende materiële
uitgaven) met 6 pet.
Per hoofd van de bevolking kostte het
onderwijs in 1959 156,86 (in 1948
143,55). Voor wetenschap en cultuur
waren deze bedragen resp. 24,90 en
23.19.
Mr. L. S. de Winter is benoemd tot
buitengewoon hoogleraar in het inter
nationaal privaatrecht aan dezelfde
universiteit van Amsterdam.
gevierd door een demonstratief con
gres van de gezamenlijke Nederland-
Esperanto-organisaties op 22 en
23 september in Haarlem.
Tijdens dit congres zal o.a. een over
zicht worden geeven van de huidige
status van het Esperanto. De volgende
facetten zullen worden belicht; „Espe
ranto in handel en industrie" door de
heer E. L. M. Wensing, directeur van
de afdeling medische apparatuur van
de n.v. Philips. „Esperanto in de we
tenschap" door de heer drs. G. F. Mak
kink. bioloog in Wageningen. „Esperan
to toen en nu" door mr. S. Pragano.
docent in Esperanto aan de universi
teit van Amsterdam. En „Esperanto
bij het onderwijs" (spreker nog niet
bekend).
Als cultureel onderdeel van dit
gres vindt een uitvoering plaats
„Die Haerlemsche Musykcamer". De
soliste, mevrouw Jetty Koopmans, zal
daarbij een aantal liederen in het Es
peranto zingen. Tijdens dit concert zal
een rede worden uitgesproken door de
voorzitter van de Belgische Esperanto
Federatie, de heer M. Jaumotte.
(Advertentie)
Zomerconferentie van
CSFR op Witte Hei
(Van onze kerkredactie)
De Civitss Studioaonim in Funda-
■Mnto Reformato belegt ook dit Jaar
•eer een zomerconferentie en wel van
M tot 13 juli op het gereformeerde
jeugdcentrum „De Witte Hei" te Hui»
ter Heide. Het thema zal zijn „Geest
en leven".
Spreken zullen prof. dr S. van der
Linde over „De Heilige Geest", prof.
dr. H. Berkhof over „De Heilige Geest
en de wereld", ds. R. J. van der Veen.
geref. studentenpredikant te Delft over
„De Heilige Geest en de tijdgeest" en
ds. L. Huisman, predikant van de ge
reformeerde gemeente te Vlaardingen
over ..De Heilige Geest in ons persoon
lijk leven".
kand. te Alkmaar, die bedankte
Edam. Goénga. Laar. Dtl., Oldeborn.
Roekan je. Vrouwenpolder. Waardhuizen,
Wilmarsum en voor Wijckel.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Aangenomen naar Krabbendijke: W.
Suyker, kand. te Bergambacht, die be
dankte voor Rotterdam-Zuidwijk-Pen-
drecht-Lomberdijen, Leiden, Katwijk aar
Zee. Veenendaal. 's-Gravenzande. Bos
koop. Nieuw-Beijerland. Waardenburg,
Zaandam. .Amsterdam-Centrum, Tholen,
Scherpenisse. Arnhem. Kortgene, Woer
den. Melüskerke. Terwolde, Middelhamis,
Emmeloord. Wolf aartsdijk. Hoofddorp,
's-Gravenpolder, Giessendam en Werken
dam. Woudenberg.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepbaarstelllng. Hot curatorium
vertrekt
tijdig ingenomen,
reisziekte voorkómen.
e bUuwt nrptUiny - M op dl juist» Anring)
in de huid gezondheid en zuiverheid
Karl Barth in vraaggesprek:
Kerk zij voor
de toekomst
niet bang
DE totalitaire staat is een „ka
rikatuur van God", omdat
hij, zich hullend in goddelijke ge
stalte, van de mensen verlangt
wat alleen Gód van hen mag ver
langen. Aldus luidde het ant
woord van professor dr. Karl
Barth, dt beroemde Baseier theo
loog, op een vraag, die hem werd
gesteld op een conferentie van
protestantse uitgevers en boek
handelaren in het Alpendorp
Flim, gelegen in het kanton Grau-
bunden. Op vijf actuele vragen
gaf Barth antwoord. De eerste
vraag was welke mogelijkheden
hij zag voor het leven van de kerk
in een totalitaire staat.
De hoogleraar zei, nader ingaand op
„totalitaire staat", voorzichtig te zijn
met het gebruik van dit begrip: elke
staat heeft iets totalitairs in zich, ook
de meest vrije en democratische. „Wij
staan immers allen onder de macht van
bepaalde gedachten en ideologieën. Wij
De „Vereniging hervormd op
leidingscentrum" te Doorn heeft
op 3, 4 en 5 juli het 95-jarig be
staan gevierd. Het werk van deze
vereniging is een voortzetting van
wat indertijd door ds. J. van Dijk
Mzn. te Doetinchem werd begon
nen en wat later uitgroeide tot
het internaat „Ruimzicht" te
Doetinchem. Hier werd finan
ciële een geestelijke hulp geboden
aan Jongelui, die predikant in de
Hervormde Kerk willen worden.
Het centrum bevindt zich thans te
Doorn, waar enkele jaren geleden
„Nieuw Ruimzicht" werd gebouwd. De
doelstelling van het werk is verruimd in
die zin, dat er ook plaats is voor niet-
theologen. Tijdens de viering van het
95-jarig bestaan heeft een forum, be
staande uit zes predikanten, welke twee
aan twee lid zijn van drie richtingsor
ganisaties binnen de Hervormde kerk,
gesproken over de vraag of deze orga
nisaties niet dienen te worden opgehe-
Ds. C. Graafland en ds. G. Samson
vertegenwoordigden hierbij de Gerefor
meerde Bond in de Hervormde kerk,
dr. B. Klein Wassink en ds. G. M. Spel
berg de Vereniging van Vrijzinnige Her
vormden, terwijl professor dr. G. C. van
Niftrik en ds. C. M. Luteyn namens de
Confessionele vereniging aan het ge
sprek deelnamen.
Ds. J. T. Siersma leidde het forumge
sprek in. waarbij hij de vraag stelde
of. nu de nieuwe kerkorde er is, er nof
wel reden van bestaan is voor de rich-
tings-organisaties.
De leden van het forum pleitten vooi
het bestaansrecht van de organisaties,
al kwam duidelijk naar voren, dat eer
verabsolutering van de richtingen ontoe
laatbaar is. Uit de kring der aanwezi
gen kwamen evenwel ook stemmen! die
opheffing verlangden „zo lang er
vrije exegese van de vrije bijbel i;
lang zijn er modaliteiten" was een
spraak van professor Van Niftrik. Men
was het er evenwel over eens, dat het
in de kerk moet gaan om de juiste wij
ze van samenleven, waardoor de rich
tingen geen absolute macht kunnen
krijgen.
leven allen in een netwerk van mach
ten en werkzame krachten", aldus
Barth, die liever niet wilde spreken
„mogelijkheden" in verband met
de vraag naar het bestaan van de kerk
de totalitaire staat.
„Voor de kerk is er maar één mo
gelijkheid, die gelegen is in het woord:
„en Jezus zag om naar degenen, die
bij Hem waren". Eenvoudig kerk-zijn
in de wereld, dat is de enige mogelijk
heid. De hefboom van de kerk is lan
ger dan die van de totalitaire wereld.
En zij dient haar weg te gaan met
blijdschap, niet altijd mot een gebal
de vuist".
LEUGEN
„De kerk weet", zo vervolgde Barth.
.,dat al het totalitaire in deze wereld
leugen is. En voor de leugen behoeft
men niet bang te zijn. Als de kerk de
leugen ernstig neemt, is zij verloren.
Zij zal de leugen in alle rust en vre
de als zodanig moeten behandelen. Des
te zekerder zal zij dan ook weten, dat
tegenover de leugen God zélf staat. En
zo blijft de kerk onder alle omstandig
heden bepaald bij haar opdracht. Zij
verbiedt zichzelf bevreesd te zijn voor
haar toekomst".
In dit verband adviseerde prof. Barth
zijn gehoor niet altijd te denken in
termen van de tragedie tussen Oost en
West. Achter het „ijzeren gordijn" ge
beurt dat veel minder dan ervóór. Dik
wijls komen van achter het „ijzeren
gordijn" geluiden, die Barth doen zeg
gen: „Daar hebben ze het begrepen".
Ingaand op een vraag over de pe
riode, waarin Hitier zijn triomfen vier
de, merkte Barth op: „De toestand ten
tijde van Hitler was niet dezelfde als
die van vandaag. Toen was er nog een
kerk, die kon spreken en van haar
heb lk dat toen ook geëist. Maar van
daag aan de dag mag men van dc
mensen in het Oosten niet vragen wat
wij onder Hitler van de kerk mochten
verwachten. Waarbij het de vraag
blijft, of de veel moeilijker situatie
van heden voor de kerk niet heilza
mer ls".
De tweede vraag had betrekking op
de kinderdoop, mede naar aanleiding
van Barths daarover in 1943 versche
nen werk, waarbij hij de juistheid van
de kinderdoop ernstig in twijfel trok.
Barth antwoordde nu. dat zijn opvattin
gen eerder nog radicaler zijn geworden.
Het derde antwoord gold een vraag
over de z.g. existentionele interpreta
tie van het Evangelie door de theoloog I
R. Bultmann. Barth zei: „Laat deze
zaak maar gaan. Op een goede dag is
deze existentie theorie als een spook
verdwenen".
Tenslotte werd Barth gevraagd hoe
hij het verschil zag tussen protestant
en rooms-kathoiiek. Het antwoord
luidde: „Het verschil zit In het woord
je „en". De protestanten zeggen te ge
loven In Jezus, onze Heer, de rooms-
katholieken In Jezus én Maria. Bij de
rooms-kathollcken geldt: Jezus èn dc
kerk, openbaring èn rede, geloof èn wer
ken, woord èn sacrament. Ais een ro
de draad loopt dit „en" door het
rooms-kathoiieke denken. Ik volg", al
dus besloot Barth, „met vreugde en
waardering de huidige ontwikkelingen
in het roonis-katholicisme, die erop zijn
gericht dit „en" tc doen verdwijnen".
VEEL GROENTEN EN TOGAL TABLETTEN bij verkoudheid
Leef gelukkig, maar zonder verkoudheid. Eet veel groente, sla, fruit en neem
Togal Tabletten. Helpen snel-afdoend. Haal meteen een flacon in huis. U
kunt het onverwacht nodig hebben. Bij apoth. en drog. Togal 0.95; 2.40; 8.88.
Eén v\n de grote raadsels in het kinderleven
is, dat er „boze mannen" rondlopen. Maar je
kunt er met de feiten uit de krant in je
achterhoofd nu eenmaal niet langs en zo
komt er een moment van praten. Een heel
moeilijk moment, want ze begrijpen het niet.
De straat is hard en de trap hoog, als je on
voorzichtig bent en valt heb je pijn en moeten
er zere lapjes aan te pas komen. Allemaal
heel storend, maar zelfs voor een kleuter be
grijpelijk. Dat je uit moet kijken voor'auto's en
brommers, dat zelfs fietsers je kunnen bezeren
ligt ook in de rede, maar grote mensen? Die
rijn er toch juist om je te helpen, om tranen
te drogen en verhaaltjes te vertellen?
Dan leg je als wijze volwassene uit, dat zo'n
boze man niet echt boos is, maar „ziek" ia rijn
hoofd en je completeert je verhaal met verbo
den: „geen pepermuntjes, geen snoepjes, niet
met vreemdelingen mee in een auto of achter
Je zou daarna een foto willen hebben van dat
kinderzieltje om te zien hoe alles is aangeko
men, omdat je beseft dat de materie griezelig
is en juist daarom de resultaten van je aanpak
twijfelachtig.
Een poos geleden werd mijn zoon van zes
thuisgebracht achterop een scooter door een on
bekende jongeman, toen ik hem naar aanlei
ding hiervan herinnerde aan het „boze-mannen-
verhaal", zei hij: .Maar moeder, je hebt zui
ver gezegd, dat ik niet in een auto en niet op
een fiets mocht. Je hebt er echt niet bijverteld,
dat die zieke mannen ook weieens scooters had-
Daar kon ik het dan als moeder wel weer
I mee doen. Alleen de wetenschap dat de wereld
rondom je kinderen toch blijft gonzen van de
beschermengelen is een grote troost. Dat zeg je
tenminste regelmatig tegen elkaar tijdens een op
gewekte conversatie van opvoeders onderling.
Maar toen een paar dagen geleden mijn doch
ter van vijf, in gezelschap van haar boezem
vriendje, niet thuis kwam en uren zoek bleef
zag ik nauwelijks beschermengelen, maar was
ik radeloos. In m\jn angst zag ik beurtelings si
nistere wellustelingen, stinkende moddersloten
en snelrijdende harde stalen auto's.
Zoals overal als er een kind zoek is, werd er
bij ons ook gezocht, eindeloos, getelefoneerd,
eindeloos, gebeden, eindeloos. Traag kropen de
uren voorbij. De moeder van het vriendje en ik
stelden elkaar gerust, pratend over hun pien
terheid, getuigend van een trouwe kindervriend,
maar naarmate het langer ging duren, werd het
duidelijk dat we het wel tegen elkaar zeiden,
maar er zelf niet hard meer in geloofden.
En op de eetkamertafel stond uitdagend een
appeltaart, die ik gebakken had. omdat onze
vijfjarige, na veel gemier, zelf haar eerste tand!
eruit had getrokken. Zij was net zo trots op die
tand geweest, als ik later op die taart. Hij was
zo mooi gelukt. „Nooit in mijn leven meer ap
peltaart", dacht ik.
Tenslotte heb ik het span zelf gevonden, ver
uit de buurt, achter een kolenloods. Ze waren
onherkenbaar, twee kleine moriaantjes, ver
diept in hun spel, onwetend van de paniek, die I
ze veroorzaakt hadden.
Het ene zwarte Pietje bracht ik bij zijn krijt-\
witte moeder, die spontaan in tranen uttbar-j
stend hem zo innig knuffelde, dat zij er vlekke
rig van werd.
Mijn eigen kolengruisvrouwtje heb ik gebaad
en gepoedeld met nog na-trillende handen. Haar
schoongewassen prille kindersmoeltje hield iets
ouwelijks en geraffineerds, doordat haar oog
haren het zwart niet wilden prijsgeven. Toen
heb ik haar iets verteld over mijn angst over
de gevaren ran te ver van huis gaan en over'
alles wat daar aan vast zit. Ze reageerde niet, 1
maar at vol overgave haar stuk appeltaart.
s Avonds in bed zei ze: „Ik had wel dood
kunnen gaan he?" Ze wachtte mijn antwoord
met af, maa- vervolgde: „Gelukkig maar, dat
je me vond, want zo vuil als ik was kun je toch\
niet tn de hemel aankomen"
d^h*eriT"v de ko//ie met appeltaart
fn h.m"l V da' u" no« vui,er
in de hemel zullen aankomen, zwart, grijs of
^L°U karm°"">- E" 'och witter dan wol,
laat wase n°° gev en werden, voor het te
MINK VAN RIJSDIJK
H!
handi
mat i
klink;
Met e
We
jrvalasT
leden,
meisje:
Dc 1<
is dc 1
bekenc
afgeleg
derlant
heeft
jeugdlt
Ongt
Van d
Couran
Enthi
ruimte
field
speelwi
de heei
Natui
naar to
Wel,
meisje
jongen
in de
gens e
vérder
behoor
zelfs ir
Morsw
De Jc
resultat
demons
werd d
kantine
vuur pij
af. maa
bleef t:
verenig
materia
Van d<
Jeugdw
hu
