BIO DOP keerde zich tegen Belgen l Botsingen in Roeanda V.S. begonnen op tijd vervaardiging H-bom Felle kritiek op Truman Chroesjtsjefs problemen: Berlijn, jazz en Goodman /ft een Ky, Alg en en zwammen HET LAND VAN DE DUIZEND HEUVELS (II) (Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) Roedahigwa, zoals de in 1959 overleden koning Moetara III van Roeanda ook wel werd genoemd, bezat zeker niet alleen de schijnheiligheid van Tartuffe, of het brutale despotisme van Ce- sare Borghesia. Zijn persoonlijkheid was heel wat complexer. Zijn bewind, hoe betwistbaar ook, heeft een diep stempel gedrukt op de evolutie van zijn land. En zeer zeker ook op de huidige spanningen tussen de (nog?) heersende klasse der Toetsis en het tot voor kort onderdrukte volk der Hoetoes. Geboren in 1911 te Nyanza. de „re- aanvankelijk zo welwillende houding, sidentie" van Roeanda. dat Kigali als Hij ging de Belgen wantrouwen, hen hoofdstad heeft, nam hij in 1931 de zelfs als zijn tegenstanders Democratische evolutie uiet meer te keren scepter van zijn vader, Yoehi Moesin- ga, over, die wegens ongehoorzaan heid aan Brussel door de Belgen ve bannen was. De dynastieke naam va Roedahigwa werd Moetara, w; „vreedzame" betekent. De oorzaken hiervan zijn vele. In de eerste plaats had Moetara III een hoogmoedig en autocratisch karakter, terwijl hij zijn koninklijke roeping in een haast mystiek licht zag. Hoezeer ook met het lot van zijn volk beg; De eerste twintig jaar van zijn be- bleef hij onder alle omstandigheden Moetara III ontegenzeggelijk een goed dienaar van kerk geweest. Bezield te liefde voor zijn land steunde hij elk echte Toetsiheerser, die. staat zowel als te hij ouder werd, steeds minder aan oprech- zijn prestige en prerogatieven liet tor hij elk nen. Het ongerept handhaven van de Belgische bestuur monarchistische staatsvorm en van zijn armoede op te zijn eigen gezag werd zijn grootste zorg. Een ieder, die hem op deze ter reinen in de weg trad, werd zijn vij and. die hij met een hardnekkig ge duld achtervolgde. Legio zijn de ge- hij, soms na jaren, de initiatief van om Roeanda - - heffen. Programma's van herbebos sing, nijverheidsteelten, veralgemening van het onderwijs, verbetering van landbouwmethoden, veeselectie etc., genoten zijn volle medewerking. Zo vallen, dekte hij deze met zijn gezag, hoofd. Christianisatie blanke bestuursambtenaar door wie hij zich gekfenkt voelde. Zolang de kerk hem de hand boven Zeer gehecht aan monseigneur Clas- h°«,d M«M. wellicht iets de toenmalige apostolische van Roeanda, stelde hij alles in net werk om de christianisatie te bevor deren. In 1943 liet hij zich dopen, in 1946 wijdde hij zijn land plechtig aan Christus-Koning, terwijl hij een jaar later door paus Pius XII tot comman deur in de Orde van St. Gregorius de Grote werd benoemd. In de jaren 1953/54 kwam er ech ter een duidelijke kentering in zijn te naïef of te opportunistisch, als het toonbeeld van een christelijk vorst prees, kon zij rekenen op zijn daad werkelijke sympathie. Maar toen hij haar begon te verdenken zijn belan gen te verwaarlozen, toen de opvolger van monseigneur Cla6se weigerde de inlandse abbé Stanislas Boeshayija, overste van de missie van Kamonyi en één der leiders van de oppositie, te verplaatsen, toen talrijke missiona rissen de getergde Hoetoes in be scherming namen tegen de knevela rijen en andere misbruiken van de i o Toetsi-aristocratie, verkoelden de rela- werd gerept' over de traditionele ties tussen het hof en het vicariaat, denverping van weleer. Openbaar onderwijs Dit alles verbitterde Moetara III, meer nog tegen de Belgen dan tegen zijn onderdanen. Het warén immers Belgische hervormingen geweest, die auin de staatssubsidies ziin regime hadden ondermijnd, en die s-kathollekc Inrichtingen. VU ZÜn persoonlijke autoriteit de toenmalige minister van koloniën Buisscret slaagde hij erin het opcnba re onderwijs in Roeanda in Vooral dit laatste bleek ogenblfk toe praktisch het onderwijs- monopolie had. Tegenover het Belgisch staatsgezag was een soortgelijke verandering van houding merkbaar. Toen Brussel, me de onder druk van de Verenigde Na ties, in 1952 met een „democratise- ringsdecreet" kwam, waren de Belgen H hadden doen slinken. Meer en meer ging hij ijten dat dit de rijkdom- H zijn land aan mijnmaat- doorn in schappijen blanke kolonisten had de kerk te zijn, die tot dat verkwanseld. Hij negeerde de advie- praktisch het onderwijs- zon van zijn Belgische raadgevers, be- noemde chefs, rechters en hofdignita- rissen, zonder met de voorkeur van Oesoemboera rekening te houden, en stelde het gouvernement steeds weer voor de keuze dat het moest kiezen tussen zijn vijanden en hem. ■vav-wav-c. PüüPU Niet in de laatste plaats complot- de Mwami welwillende bezetters teerde hij met de Kabaka van Oegan- af. Hij liet hen welen dat Roeanda da teneinde de Europese voogdij nog lang niet rijp h..a. i..a™ ..i.n, cratiseringsproces, het geval was, hij en zijn Toetsi- het volk zouden moeten regeren. Het protest van Moetara III niet baten. De eerste hervormingen werden toch doorgevoerd. De Belgen droegen aan de Mwami een ruim deel van hun bevoégdheden over, doch hij mocht deze slechts gebruiken na voor afgaand overleg in de Hoge Lands- raad: een nieuw orgaan, dat als een bescheiden proeve van een eerste heems parlement was gecreëerd, die raad begon het voorspel de hij Mwami Mwamboetsa IV luctcu tcKttiu Oeroendi voor het plan te winnen in Moetara III 'mocht Centraal Afrika een federatie van Toet- koninkrijken te vormen. Na de belangrijke regeringsverkla- deel "ng v£*n 13 januari 1959, die aan Bel gisch Kongo de onafhankelijkheid be loofde, leken ook in Roeanda-Oeroendi nieuwe instellingen geboden. Moetara III en de voornaamste leden van de ■9 Hoge Landsraad hebben tijdens een jn langdurig onderhoud met de toenma- De in 1959 overleden vorst Moe tara III t an Roeanda. Het hoorn vee, waarnaar hij staal te kijken, is typisch voor zijn land, doch wordt nog voor 't grootste deel als symbool van macht en aan- Hoe de geschiedenis ook over zijn zevenentwintigjarlge regering moge oordelen, één verdienste kan hem niet worden ontzegd. Dank zij zijn persoon lijke autoriteit, die tot op het einde van zijn leven bij de gewone man nog praktisch onaangetast was gebleven, werd Roeanda tot aan zijn dood voor een burgeroorlog gespaard. Alleen al hierom is hij voor het Belgische be stuur^ een geschatte medewerker ge- Wat Brussel ondanks alles aan Moetara III verloor, bleek reeds tij dens zijn begrafenis doch daarover in een volgend artikel. Gisteren z(jn de eerste berichten bin nengekomen over gevechten tussen stammen in het pas onafhankelijk ge worden Roeanda. Een woordvoerder voor het Belgische leger op het hoofdkwartier in Oesoem boera zei, dat de moeilijkheden zondag tot uitbarsting zijn gekomen tussen de Bahoetoe en Watoetsistammen in Nyaka- tale, nabij de grenzen met Oeganda en Tanganyika. Tenminste één Watoetsi en twee Bahoetoes werden gedood. Men vreest echter dat er veel meer doden gevallen zijn. De Nationale garde heeft ten slotte een einde gemaakt aan de gevechten nadat deze twee uur geduurd hadden. Volgens eerdere berichten die op het Britse consulaat binnenkwamen zouden bij de gevechten 600 Bahoetoes betrokken zijn geweest. Twee Oostberlijners veroordeeld Twee Oostberlijners, de 23-jarige Wolf gang Richter en de 32-jarige Walter Bel- schinksi, zijn in Oost-Berlijn veroordeeld tot gevangenisstraffen van respectievelijk acht en negen jaar omdat zij getracht zouden hebben gewapenderhand naar West-Berlijn te vluchten. De 25-jarige Westberlijnse student Gottfried Steglich werd veroordeeld tot vijftien jaar gevangenisstraf. Hij zou met twee vrienden een tunnel naar Oost-Ber- lijn hebben gegraven. Toen de tunnel ontdekt werd, volgde een schermutseling met Oostduitse grenswachten waarbij een j vopo doodgeschoten werd. Memoires van president comm. atoomenergie De Verenigde Staten van Ame rika zouden niet zijn wat zij thans zijn wanneer twaalf jaar geleden niet de zware beslissing was ge nomen een waterstofbom te ver vaardigen. Dank zij die beslis sing waren de V.S. in 1952 in staat de eerste waterstofbom in de praktijk te beproeven, onge veer een jaar eerder dan de Russen. Tot deze conclusie komt de vroe gere president van de Amerikaan se commissie voor atoomenergie, Lewis L. Strauss, in zijn dezer da gen verschenen boek Men and de cisions, waarin hij vertelt over de spanning die president Truman had te doorstcan voor hij tot zijn be sluit kwam. Het was 31 januari 1950 dat Truman zijn beslissing over dé H-bom bekend maakte. Meer dan een jaar daarvoor had Strauss aanbevolen om er mee te beginnen, en er was toen een storm van kritiek opgestoken. Zo haalde senator (Advertentie) HAARCRÈME EEN PRODUKT VAN L'QRÈAL OE PARIS Premier Chroesjtsjef vindt, dat in de „zeer nabije toekomst" een vredesregeling voor Duitsland ge troffen moet worden. Als, zoals nu de „provocaties" tegen Oost- Duitsland voortduren, zal de we reld dioht bij een militaire ramp gebracht worden. De Russische premier sprak op een receptie ter gelegenheid van het bezoek van Oostenrijks kanselier Gor- bach. Eerder op de dag had Chroesjtsjef, bij een ontvangst op de Amerikaanse ambassade ter gelegenheid van onaf hankelijkheidsdag. gezegd te menen, dat er over Berlijn enige vorderingen zijn gemaakt. Dit was wel het enige politieke nieuws dat de Russische pre mier ten beste gaf. Hij bleek namelijk in een zeer spraakzame en goede bui en liet zich niet meer verleiden tot op merkingen over de internationale toe- Met des te meer geestdrift trok hij ten strijde tegen de Amerikaanse jazz musicus Benny Goodman die zich in de tuin van de ambassade ophield. Hij wenste Goodman geluk met diens succesvol optreden. Good- Mwamikazi koninginRosalie Gicanda, de kinderloze, bijna twee meter lange weduwe vun Moetara varfd hebbe *n ■mm ---■ 1959. Uitge sproken vijanden van de koning, zoals de reeds eerder genoemde abbé Stanis- ,as Boeshayija en de Toetsi-chef Pros per Bwanakweri. werden met een in- jrukwekkend stemmenaantal naar de volksvertegenwoordiging'af geva ar- digd. En daar organiseerden zij zulk een oppositie tegen de Mwami dat de ze meer dan eens in de minderheid werd gesteld. Met ware Moetara III het getij te keren. Te genover de onwillige Toetsis speelde hij plotseling de kaartJ~ de lige minister Van Hemelrijck Oe- lijik i heefi te bt Oostenrijk trotseert de Sowjetunie Oostenrijk heeft gisteren premier Chroesjtsjef getrotseerd en het Krem lin laten weten dat het op 28 juli in Brussel onderhandelingen zal begin nen voor aansluiting bij de Euro- markt. Chroesjtsjef heeft alles gedaan om - het neutrale Oostenrijk buiten de West-alsnog schuchtere sociale groeperin- europese economische gemeenschap te gen. Naar de Landsraad, die in zijn houden, maar zijn lange besprekingen eerste vorm een typisch Toetsi-parle- met de Oostenrijkse kanselier Alfonslmcnt was, zonden zc een afvaardiging, Gorbach, hebben de Oostenrijkers niet lie o.m. de vraag stelde, waarom 85 door de knieën doen gaan. j procent van de bevolking genoegen De beslissing werd bekend gemaakt moest nemen met een „bezetting" van door Oostenrijkse zegslieden nadat de 10 procent in de inheemse administra- minister van buitenlandse zaken, Bruno tic en justitie. In een befaamd gewor- Kreisky en zijn medewerkers, met deden manifest stelden ze tenslotte het Sowjet-minister van buitenlandse zaken. Andrei Gromyko. hadden geconfereerd en Gorbach Chroesjtsjef een lunch had aangeboden. redden. Hun voorstel, typisch hun dialectiek, kan als volgt worden samengevat: Omgekeerd „Wij hopen dat de Belgische rege ring vertrouwen in ons stelt. Wij aan- Tnetsi «sluwheid trachtte vaarden in dankbaarheid de spoedige Toetsi-sluwneid tracnue onafhankelijkheid, die u wel zo goed zult zijn ons te willen aanbieden. Nu blijkt echter dat u eerst een volledige HU Kreeg j-.hJ S°d™S. T fiïhipT'w'iï veepachtcontract door de Hoge Lands- nltuurlijk me/ akkSor| maar die hervormingen mogen niet onver hoeds gebeuren. Zij moeten worden aangepast aan de lokale omstandighe den en aan het ritme van onze evolu tie. Daarom doen wij u een tegenvoor stel. Geef ons niet eerst de democratie en daarna de onafhankelijkheid, maar eerst de onafhankelijkheid en daarna de democratie. Voor het laatste zullen we dan zelf wel zorgen. U hebt toch vertrouwen in ons. nietwaar?" Een definitief antwoord heeft Moeta ra zelf nooit gekregen. Zijn dagen waren geteld. De geneugten des le vens, in de eerste plaats wel alcohol, hadden zijn kaars snel doen opbran den. Op 25 juli 1959 overleed Moetara III Roedahigwa, de dertigste Mwami van de dynastie der Abaniginya. raad werd afgeschaft, waardoor Hoetoes honderdduizenden stuks Toet- >i-vee in eigendom verwierven. Zijn prestige bij het volk won er stellig bij. maar de rebellie van talrijke no tabelen werd er alleen maar groter Ook de Hoetoes begonnen zich iang- taam te roeren. Na de afschaffing can de veepacht wensten ze ook grond in eigendom te hebben. Ze wei gerden nog langer herendiensten te •errichten, en verenigden zich in i man zei lachend: „Ha, een nieuwe jazzenthousiast." „Nee", zei de premier, „ik hou niet van Goodmanmuziek, ik ben een minnaar van goede muziek." Chroesjtsjef verduidelijkte zijn opinie over jazz door „Boe-boe-boe-boe" te zingen en enkele vreemde danspassen te maken. Goodman zei echter dat het inspanning vereist om moderne mu ziek te begrijpen en dat de Amerika nen ermee opgegroeid zijn. Het is soms wel eens nodig om, tc experi menteren, aldus Goodman, Zelf hield hij bijzonder veel van de muziek van Mozart. Wat dit laatste betreft kon de Russische premier het met dc Ameri- Maagpijn Vervolgens kwam het gesprek op moderne schilderkunst. „President Eisenhower heeft me eens verteld dat hij er maagpijn van kreeg", vertelde Chroesjtsjef. ..en ik antwoordde dat het met mij net zo ging. Als een man op zijn rug ligt en met de benen in de lucht trapt, kan men dan van een schepping spreken?" Kefauver rapporten aan volgens welke de maximale kracht van een onbpuof- fing van H-bommen de aarde van zijn as zou kunnen wegslaan. Anderen zei den dat een paar van die bomimen de atmosfeer van de damipkring zou kunnen vergiftigen, dat er geen leven meer mo gelijk zou zijn. Strauss bespreekt in zijn boek ook de oorspronkelijke besluiten om een atoombom te maken en te gebruiken, om de dampkring af te tasten naar te kenen van Russische kernproeven en het besluit waarbij de Senaat de benoe ming van de schrijver tot minister van handel onder Eisenhower weigerde te bekrachtigen. Strauss schrijft: „Ongetwijfeld be horen de besluiten om atoomwapens te maken en te gebruiken tot de zwaarste militaire en morele beslis singen die de geschiedenis kent. Het besluit om de atoombom te ontwikke len werd genomen om te voorkomen dat wij op een zeker ogenblik aan de genade van Hitier overgeleverd zou den zijn, omdat wij reden hadden om aan te nemen dat ook dc Duitsers met die ontwikkeling bezig waren. Het besluit om de bom te gebruiken werd evenwel pas genomen nadat Duitsland verslagen was. De bom werd gebruikt tegen een vijand (Japan) die n.iet in staat was zulk een wapen te ma ken en reeds naar vrede aan het dingen Strauss herinnert er aan dat Truman in zijn memoires heeft geschreven: „De eindbeslissing over de vraag wanneer en waar de atoombom gebruikt zal wor den berustte bij mij. Laat hier geen misverstand over bestaan. Ik zag de bom als een militair wapen en heb er nooit aan getwijfeld dat het moest wor den gebruikt." Strauss wijst erop. dat deze beslissing niet zo eenzijdig moet worden gezien als Truman schrijft en dat landgenoten van de president in verschillende mate delen in de verantwoordelijkheid. Mededogen „Het besluit om de atoombom te gebruiken, teneinde het einde te ver snellen van een reeds gewonnen oor log was niet hetzelfde als het besluit van vijf jaar eerder om dc bom te maken", aldus Strauss. „Toch waren het beide besluiten die binnen de grenzen van het menselijke oordeel genomen werden door van mededogen vervulde mannen. Strauss onderstreept in zijn boek hoe dringend nodig het was, gewaar te wor den wat de Russen achter het ijzeren gordijn aan kernproeven deden. Dit kon ontdekt worden door de radioactiviteit in de dampkring te meten, maar hier tegen bestond veel verzet. Sommigen beweerden dat het niet noodzakelijk was, omdat de Russen Amerika toch nooit konden inhalen, anderen zeiden, dat het geld dat het zou kosten, nuttiger op andere gebieden kon worden besteed. Yoga „Als hij het goed doet, ja", ant woordde Goodman. Chroesjtsjef. „Dat is allemaal goed en wel voor een circus." Goodman: „Jehudi Me- nuhin, die de yoga beoefent, staat op zijn hoofd." Chroesjtsjef: „Men heeft mij verteld dat premier Nehroe dat Botersmokkelaars gearresteerd De arrestatie van een Belgische chauffeur met zijn bijrijder, die onder een lading turfstrooisel vijf ton boter Belgiè wilde smokkelen, heeft de zijn intussen nog twee arrestaties ge volgd, terwijl in een vrieshuis in Lex- mond nog eens 2000 kg boter kon wor den achterhaald. De beide andere ar restanten zijn de eigenaar van het vrieshuis en zijn zoon. De Belg die met zijn lading turf strooisel uit Duitsland onderweg was naar Be'eië. heeft in het vrieshuis te Lexmond de vijf ton smokkelwaar ge laden. De douanebeambten hadden ech ter al enige tijd geleden lucht gekregen van dit smokkelkomplot en zodoende kon de wagen reeds in de buurt van Gorinchem worden aangehouden. ook doet. Dat wordt toch te gek in het openbaar." De premier vertelde tot slot dat hij in augustus met vakantie gaat. Er is echter een probleem: sommige klein kinderen willen naar dc Kaukasus cn anderen naar dc Krlm. „Het is een even moeilijke kwestie als de kwestie- Berlijn", aldus Chroesjtsjef. „er Is ech ter enige vordering gemaakt in de op lossing van dit vakanticprobleem." je-Na! betrok -wel e ln zij is g< Zuid-Slavië maakt forse groei door Voor de eerste maal heeft de Organi satie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling een overzicht over de eco. nomische situatie in Zuid-Slavië gepubli ceerd. In feite heeft Zuid-Slavie. dat reeds volledig deelnam aan verscheidene acti viteiten van de O.E.S.O. pas sedert het begin van dit jaar deel uitgemaakt van het jaarlijkse economische onderzoek dat de O.E.S.O. instelt. In dit overzicht wordt er op gewezen, dat sedert de oorlog de Slavische econo mische groei snel is verlopen, gepaard gaande met een grote vexhetering van de levensstandaard van de bevolking. Vooral de expansie van de industriële produktie to opvallend geweest. Antisemitisme in Argentinië De Argentijnse minister van binnen landse zaken Carlos Adrogue heeft in een radiorede gewaarschuwd dat „erfgenamen van de Hitler-doctrine" bestraft zullen worden voor hun schandelijke acties te gen Joden. De minister verklaarde, dat de antise mitische acties „goed gekeerd worden, door de communisten". „De moeilijke periode die de republiek doormaakt wordt nog zwaarder door de actie van groepen erfgenamen van de Hitler-doctrine, die een golf van antise mitisme hebben uitgestort. De aanval op onze Joodse landgenoten, de gewijde ker ken van hun godsdienst, de gebouwen waar zij samenkomen, hun bedrijven en huizen, is de Argentijn onwaardig. Ik wil het volk laten weten dat de regering belooft deze schandelijke activiteiten te zullen onderdrukken". Een grappemaker heeft de afgelopen nacht het standbeeld van sir Win ston Churchill in Londen beklommen om een van de benen van de stenen staatsman te spalken en te omzwachtelen. Sir Winston ligt in het zie kenhuis met een gebro ken linker dijbeen. Zijn standbeeld in Woodford Green, de plaats die hij vertegenwoordigt in het Lagerhuis, is echter ge tooid met een verband om het rechterbeen. De politie is niet zo ingeno men met deze grap, sir Winston zal zich er ech ter wei mee amuseren. De Britse regering is van plan voor te schrijven dat alle nieuwe auto's uitge rust moeten worden met veiligheidsgordels voor de bestuurder en dege ne die naast hem zit. Te statistieken leren dat door het gebruik van gordels het aantal ver wondingen bij verkeers ongelukken ongeveer ge halveerd kan worden. I De gemeente Amsterdam heeft 95.000 gulden be schikbaar gesteld voor een onderzoek naar de luchtverontreiniging I De autotunnel onder de Mont Blanc gaat de Fran sen bijna het drievoudi ge kosten van het oor spronkelijk geraamde bedrag. In 1953 raamde men de kosten voor de Franse helft op 50 mil joen N.F. Op 1 maart werd deze raming ver hoogd tot 140 miljoen. Deze verdrievoudiging wordt toegeschreven aan loon- en prijsstijgingen lijkheden bij het boren. De Franse diepzeeonder zoeker Houot heeft mee- deeld, dat de reparaties aan de bathyscaaf „TArchimède" zijn vol tooid en dat hij er meer dan tien kilometer mee zal afdalen in de Koe- rillen-Kamtsjatka-trog bij Japan. De bathyscaaf is een holle stalen bol met wanden van 15 cm. dik. Op 10.000 meter is de waterdruk 1.050 kg. Met een schaalmodel is vastgesteld dat de ba thyscaaf een druk van 3.300 kg. per vierkante centimeter kan verdra gen. I Een Britse predikant heeft gisteren gezegd dat hij begonnen is dc cxem- plaren van een Ameri- j kaans gebed voor motor-1 rijders onder Britse snel heidsduivels te versprei den. De predikant rijdt reeds sinds 1942 motor. H(j wil het gebed in het; bijzonder verspreiden j onder „de cowboys die in koffiebars rondhangen". I 940. De korstmossen, waarvan we in Nederland verschillende soorten kennen die voornamelijk op boom stammen voorkomen, zijn de traagst groeiende planten op aarde. Dc oor zaak hiervan moeten we zoeken in het feit dat deze planten zijn voor beschikt voor een levensmilieu op kaal gesteente, schrale bosgronden of boomstammen, waardoor de korstmossen weliswaar bestand zijn tegen de meest ongunstige levens omstandigheden, maar totaal niet zijn ingesteld op een weelderige le venswijze. Nu h~bben we deze planten welis waar korstmossen genoemd, zijn hel toch niet. En van planten mogen we eigenlijk evenmin spreken. Dc korst mossen bestaan nl. uit een combinatie van zwammen en algen, die elkaar behulpzaam zijn om gezamenlijk te trachten de meest barre en onguns tige levensomstandigheden het hoofd te bieden. De alg voorziet de zwam van organische verbindingen die ze op dezelfde wijze als de groene planten met behulp van het zon licht uit de lucht kan vervaardigen. Het voordeel dat de alg uit deze samenleving trekt, Is minder duide lijk. maar onderzoekingen hebben aannemelijk gemaakt, dat de alg niet voor niets in Ai firma is op genomen, want zij zou water en mi nerale zouten in ruil ontvangen. Oppervlakkig gezien hebben de algen zich gevestigd ln een luchtig draad vlechtwerk van dc zwam, welk vlechtwerk zich onder een stevige schors bevindt. Maar met het constateren van deze constructie is niets gezegd over de geheimzin nige wijze waarop belde partners dus de alg en de zwam tot elkaar zijn gekomen, noch over het feit dat belde planten terwlilc van de goede en harmonische samen leving bereid zijn gebleken hun eipan natuur te verloochenen. De TOCH IS ■IET ZO algen die dc koolzuur uit dc lucht moeten assimileren, hebben daar voor zonlicht nodig. En tcrwille hiervan zijn de anders zo licht schuwe zwammen bereid hun af keer van het zonlicht te overwin nen. ja, zij breiden zloh zelfs naar het licht uit, vormen een zo groot mogelijk oppervlak cn maken het de alg aldus mogelijk haar taak op onbekrompen wijze te volvoeren. De alg die op haar beurt gewend is royaal In vocht te leven, toont zich in de samenleving met de zwam eveneens inschikkelijk en neemt ge noegen met de re gelmatige uitdro gingstoestanden mossen ais pioniers van het planten leven onderhevig z(jn. Dezelfde in schikkelijkheid toont trouwens ook de aan veel water ge wende zwam, zodat dc combinatie die In de korstmossen is verenigd, capa citeiten ontwikkelt, die onmogelijk zouden zijn wanneer leder der deel nemers afzonderlijk zou opereren. Van Ai beide partners kan de alg zelfstandig voortbestaan, maar de korstmoszwammen hebben de algen beslist nodig om ln leven te blijven, zodat de jonge zwammen zulke algen moeten vangen om te kunnen voortleven. De alg is dns eigenlijk de gevangene van de zwam, zij het dan dat zij ln dit uit zonderlijke geval deze fdc rechten geniet ais haar cipier. Vindt door middel' van „vruchtjes" vermeer dering paats, dan worden ook steeds enige algcnoellcn door zwamdraden omsponnen, waarna de wind voor verspreiding van de samengebonden partners zorg draagt. We zijn wat dieper op deze merk waardige levensgemeenschappen in gegaan, omdat deze pioniers de eigenlijke bcrelders zijn van onze vruchtbare bodem. Daarover een volgende keer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 5