-DE DOKTER aan 'i woord Invitatie van Indonesië niet direct aanvaard Uitzending gaat SÏÏ2Vo.¥.ME normaal door 1 PAK GRATIS CHEFAROX Oproep minister Luns te steunen inzake N.-Guinea Een woord voor vandaag $en Christen-studenten naar Graz voor conferentie Duitse kerk kent geen werkelijke opleving A B A S I N )l] Behandeling van kanker met chemische stoffen IEU\* ANDERZIJDS INKORTING BELIJDENIS In het „Centraal Weekblad" voor de Gereformeerde Kerken in Nederland heeft prof. dr. D. Nauta een artikel geschreven over de inkorting van de belijdenis ter- wille van dc eenheid. Prof. Nauta schrijft: maat van d« belijdenis precies te bepalen. Het hangt niet van onze wilsbeslissing af. uit te maken wel ke elementen in de belijdenis zul len worden opgenomen. Wij hebben i middel dat tegenwoor- ^Het u band wordt aangeprezen. Ook in vroegere eeuwen heeft men ten gun- ate ervan wel het pleit gevoerd, ook onder andere omstandigheden dan die wij heden ten dage mee» maken Maar wij kunnen zeggen dat het nog altijd aan actualiteit niet heeft ingeboet. Er xijn er ook tegenwoordig weer, die in het be lang van de eenheid der kerk voor standers zijn van wat men pleegt te noemen de reductie van de bc- lijdnis. Hiermede bedoelt bepaalde mate behoort tc worden Ingekort, Het zal duidelijk zijn. wat men op die manier poogt te bereiken. Door zich tot de hoofdzaken uit de belij denis te beperken en allerlei bijzon derheden in de uitwerking ervan ge heel weg te laten, meent men de aanleiding tot veel kerkelijke ge- scheurdhe.d. altham ten dele, te kunnen uitschakelen. Wanneer ten aanzien van de belijdenis zo iets wordt gevonden als de grootste ge mene deler, moet het gelukken de gelovigen in een veel massaler om vang dan het thans mogelijk blijkt te zijn, rondom die standaard sa men te brengen en te verenigen. Wel zal door dat middel misschien niet alle verdeeldheid verdwijnen, maar er ontstaat dan toch een re delijke kans om daaraan behoorlijk paal en perk te stellen. Hoe nu over deze voorslag van Inkorting der belijdenis te denken? Ik geef grif toe, dat het handelen daarnaar vermoedelijk wel enig tastbaar resultaat zou opleveren. Afgaande op menselijke berekenin gen mogen wij dat gerust aanne men. Maar de vraag is juist, of wij bij deze kwestie ons door dergelij ke berekeningen mogen laten lal den. In dat opzicht zou lk tot de groot ste omzichtigheid willen manen. Het zou wel eens kunnen zun. dat men met het toepassen van die methode. In plaats van dichter bij het begeerde doel te komen, er juist verder dan ooit van verwijderd geraakt: namelijk de ware eenheid van de kerk. gelijk zij in en door Christus is gegeven. Wij zullen heb ben na te gaan, of de bedoelde me thode wel principieel verantwoord geacht mag worden. Kunnen wij als goede christenen er wel aan mede- werken, dat de belijdenis in min dere of meerdere mate wordt in- Deze vraag moet naar mijn me ning op ondubbelzinnige wijze ont kennend worden beantwoord. Het gaat hier namelijk niet over de vraag, of wanneer er in de belij. denis onjuiste of ongerechtvaardig de elementen zouden voorkomen deze er uit verwijderd moeten wor den en in die zin de belijdenis zou worden ingekort. Het spreekt van zelf, dat wanneer wij in een be paald opzicht tot een dergelijke overtuiging zouden komen, wij geen moment mochten aarzelen ons tot inkorting van de belijdenis op die grond bereid te verklaren. Hier is evenwel zeer bepaald bedoeld het geval, dat hoewel er zakelijk geen gegronde bezwaren zijn aan te voeren, toch tot verwijdering van bepaalde gedeelten uit de be lijdenis wordt overgegaan. Wat er in de belijdenis staat, vindt men nu eenmaal te veel er. te omslach tig; om klaar te komen meent men met veel minder ook wel toe te kunnenhet is om die reden, dat men oordeelt, dat een bepaald ge deelte. hoe waar en Juist misschien op zichzelf, moet worden losgelaten en ter zijde gelaten. iets daarin I_._J volgend ogenblik daaruit weinig of veel weg te laten. Het getuigt van een onaanvaardbare hoogmoed. In dat opzicht zich alle vrijheid te willen voorbehouden. Want het is de Geest van Christus, die de kerk vaarheld leidt en haar doet verstaan de heilsgeheimen^ welke God heeft geopenba h»t Hern belieft om zo te brengen baard. Wanneer ontvangen als een ge- Ktrouw te Dewaren. UJdenls heeft de kerk te zien een schat, die haar werd toe vertrouwd. Het gaat dan niet aan, een deel van die schat voorgoed, of ook maar tijdelijk, weg te ber gen en aan het oog te onttrekken. Wij kuhnen het dan niet doen voor komen. alsof die rijkdom er niet zou zijn. Het is ons niet geoor loofd. zeer opzettelijk die mogen uit te stallen en in al zijn glanzen te doen stralen. Wij mogen er met andere woor den eenvoudigweg niet ever den ken de belijdenis In te korten ef daaraan In enig opslcht te kort te deen. Vof e»n andere overweging zou ik aan de eerste, die op zichzelf reeds als afdoende moet worden aangemerkt, willen toevoegen. Zij is ontleend juist aan het belang van de eenheid der kerk. waarop men zich beroept bij het bepleiten bepaalde Inkorting dt liidenis. Wil willen namelijk vergeten, dat ook de eenheid van de kerk een bestanddeel vormt van de beliidenis. Daarop heb Ik in vo rige artikelen reeds met nadruk ge- wezen, zodat het niet nodig zal zijn zulks nader te betogen. Niet het minst daaraan hebben wij een grond ontleend om te wijzen op de roeolng om voor de eenheid der kerk met kracht te ijveren. Gaat men nu aandringen op een inkorting van de belijdenis, dan verliest men het recht om met dwingende macht het pleit te voe ren voor die roeping Want dan komt men te staan voor de vraag, welke bestanddelen van de belijde nis ten offer moeten vallen aan de verlangde Inkorting. Het valt te verwachten, dat daarbij verschil van mening aan de dag zal treden. Niet allen zullen de vraag, wat ala belangrijk en wat ala minder be langrijk moet worden aangemerkt, In gelitke zin beantwoorden. Een subjectief onderscheid ook ten aan zien van de beslissing over de vraag, of de eenheid der kerk een wezenlijk bestanddeel vormt van de belijdenis dan wel bij de inkor ting ervan ter zijde gesteld kan worden, zal onvermijdelijk zijn. Het goed recht van wie bij dat di lemma kiest ten ongunste van de eenheid der kerk, valt op het be doelde standpunt bezwaarlijk te loochenen. Het is dus zo, dat inkorting van de belijdenis, principieel be schouwd. voor ons geen begaanba re weg is. en dat ook als iemand mocht menen die weg toch te moe ten betreden, hij er toch niet mede bereikt wat hij er door hoopte te verkregen: een krachtige stimu lans om de eenheid der kerk te be werkstelligen. Het heeft geen zin op inkorting van de beliidenis uit te zijn. Willen wij de eenheid van de kerk nastreven, dan moeten wij op andere middelen zinnen. In dat verband zullen wij voor mijn besef toch ook lets ten opzichte van de beliidenis moeten overwegen en doen. Wet dit ia. daarover hoop ik in een later artikel mijn mening te geven. Ned. Herv. synode over Nieuw-Guinea Tijdens de gisteren in Doorn gehouden zitting van de generale -■ -■ gedeeld, dat de Indonesische ker- (Van onae kerkredaotle.) ken naar aanleiding van de af spraken die in New-Delhi zijn De Europese gemeenschap bestaat nu al- gemaakt de Evangelische Chr.|£r1 tdS&.J%V.reUZ7n"dta'ÏS..,i; Kerk op Nieuw-Guinea voor een - bezoek heeft uitgenodigd. De kerk op Nieuw-Guinea heeft voorge steld met het oog op de huidige situatie eerst te corresponderen, daar met name een felle natio nalistische stroming probeert de kerk voor haar standpunt te ge bruiken. De invitatie kan dus ni it direct worden aanvaard. In het rapport over de zendlngs- situatie van de hand van ds. J. Dlkboom wordt met vreugde gewag Dc mensen die nu nog naar Nieuw- Guinea gaan worden zo volledig moge lijk van de toestand op de hoogte ge bracht. Thans wordt nog. met. alle be grip voor de risico's, geadviseerd te ver- uv v.,,.., nu ""ff* Jiff- "52LgKWW' eCh" ten uit minnen; d. vrouwen ,iin el-tVto22^,-uSSd52' werd nog eens uitdrukkelijk gesteld, wil alles doen om een goed contact te leggen tussen de kerk van Indonesië en die op Nieuw-Guinea, maar de beslis sing daarover ligt bij de kerken zelf. Wij moeten rekening houden met een totale verandering van de toe stand, waardoor de mogelijkheid be staat, dat van Nederland uit niet meer geholpen kan worden. Geluk-. klg zijn er contacten met een aan tal nlet-Nederlandse kerken die be reid zijn de taak van de Nederland se zending op Nieuw-Guinea over te nemen. Ds. P. J. Mackaay zou het toejuichen, de mr. S. C. Graaf van RandwMek ■Ut do «Md voor. de Zendto,ook zou graag niet pessimistisch is wat betreft de zien dat de Geref. Zendingsbond ook aanmelding van zendingsarbelders door een deputatie ui voor het komende jaar. Deze is zelfssynode over net werk hoger dan ooit sinds 1945. Veel meer informeren, moeilijkheden levert het geld tel Cnilflict krijgen voor de steeds uitgebreidere ^Uiu f-gee- werkzaamheden. Uit de discussie bleek, dat het juist is ii dat de Raad voor de Zending over zelf standige informaties beschikt, die soms beter zijn dan die van de regering. Met name over wat leeft onder de bevolking is de zending beter op de hoogte. Het vorig jaar zijn er nog vijftig mensen uitgezonden. Voor die tijd zijn zü uitvoerig over de situatie in gelicht. Men gaat er echter van uit, dat zolang het dag is, er gewerkt moet worden. Binnenkort gaan weer vier onderwijzers naar Nieuw-Gui- Mr. Van Randwijck ging in op de raag, of de situatietekening zoals die n het jaarverslag wordt gegeven niet zelf- j tot resultaat kan hebben dat de Neder landse militairen op Nieuw-Guinea in gewetensconflict komen. Hij stelde, dat van de militairen moet worden ver wacht, dat zij hun plicht doen daar wij inderdaad worden aangevallen. Maar te- Contact Tijdens de discussie werd er op aan gedrongen le komen tot een beter con tact tussen de kerken van Indonesië en Nieuw-Guinea. Ook zou een grote sa menwerking tussen de zendingsinstanties van de onderscheiden kerken gewenst Ouderling mr F. L. S. F. Baron van Tuyll van Serooskerken wees op het be lang van de industriaiisatie en urbanisa tie in Afrika. Hij vroeg om een garantie fonds in te stellen, wanneer uit de col lecten belangrijk reeds onderhanden zijnd werk niet kan doorgaan. Ds. K. ADelsma vroeg in het jaarverslag ook te vermelden wat de gemeenten aan de zen ding geven, die hun bijdragen niel staan aan de Raad voor de Zending. De heer Van Randwijck zei in zijn antwoord niet te voelen voor het instellen van een fonds dat door de synode wordt gega randeerd. Hij wilde deze zaak. die een totale wijziging van het beleid zou be tekenen, wel in de Raad voor de Zending bespreken. Dr. G. P. H. Locher gaf vervolgens in lichtingen over de situatie op FakFak. eigen visie, is, die hen in een gewetens conflict brengt waardoor velen zich af vragen of zij niet voor een hopeloze zaak strijden. Dr. Locher is uitvoerig ingegaan op de vraag naar de reactie van de zendingsarbeiders en de bevolking op Nieuw-Guinea-standpunt van Oegstgeèst Hoewel er geen enquête is gehouden, is de algemene indruk dat een veel groter deel van de zendingsarbeiders het met het beleid van de Raad voor de Zending en van de synode eens is dan men zelf ver- het moderne wasmiddel dat hoog boven alles uitsteekt! TIJDELIJK BIJ AANKOOP VAN 2 PAKKEN bevo G.Z.B toestaat dat zijn jaarverslag als bijlage bij het jaarverslag van de Raad van de Zending wordt gevoegd. Benoemingen De volgende benoemingen worden ver richt: dr. L. A. Snijders en ds. C. A. Korevaar, leden van de Raad voor de verhouding van kerk en Israël; diaken G. A. Lewin, lid van het generaal col lege van toezicht; ds. J. C. van Dongen, lid van de bijzondere Raad voor de za ken van kerk en ziekenzorg van de al gemene diaconale raad; mr. J. P. Hoger - zeil, mr. G. de Groot, prof. dr. H. Bian- chi en jhr. mr. T. A. J. W. Scherer, le den van de Raad voor de zaken van kerk en overheid; prof. dr. J. Sperna Weiland, lid en vice-voorzitter van de Raad voor Kerk en school: dr. E. J. Beker, lid van de Raad voor net verband met andere -g< leden van de sectie internationale hulp verlening van de algemene diaconale raad; J. H. Wilmink, lid van het gene raal college van toezicht; ds. L. H. Rui tenberg en dr, J. H: Hebly, lid en secun duslid van de oecumenische raad van Kerken in Nederland; ds. G. de Ru, lid van de raad voor de zaken van Kerk en theologie. Beroepen tot predikant voor buiten gewone werkzaamheden: kandidaat P. van Die te D#»i Haag. Deze bijzondere werkzaamheden betreffen het werk van het Christelijk Jongeren Verbond. Maagklachten? woon blijvende verbetering Vormt een genezende laag op de maagwand Meer dan 170.000 Protestants Christelijke Papoea S worden poogd Nieuw-Guinea voor Christus te thans in grote verzoeking ge- bracht het christendom en dikheid bewust volk. Als Petrus en Johannes, ter verantwoording geroepen door d oversten van het volk en de oudsten, vertellen „door welk kracht of door welke naam'' zij de verlamde gezeten aan d tempelpoort hebben genezen, zeggen zijdat door d naam van Jezus Christus, de Nazoreeër, die gij gekruisig hebt, maar die God heeft opgewekt uit de doden, dat door di naam deze hier gezond voor u staat" (Handelingen 4 :10). Door de naam van Jezus Christus, de Nazoreeër. Dit zou vc de ondervragers al duidelijk genoeg moeten zijn. Want dj Jezus kennen zij. Maar Petrus voegt er nog iets aan toe. „Dj gij gekruisigd hebt", een bijvoeging, die de discipelen met gebruiken. Door de naam van deze Jezus maken wij ziekt beter, doen wij al die wonderen, waarvoor het volk te hot loopt en gij hebt die Jezus omgebracht. Die gij gekruisigd hebt. Hierin ligt iets persoonlijks. Overste en oudsten, wat hebt gij gedaan! Gaat ge er niet onder gebukt Deze bijzin, deze toevoeging is met de mensheid meegereis\ de eeuwen door. Altijd als wij spreken over Jezus, klinkt of het woord van Petrus in de oren: Die gij gekruisigd hel Gij wij, u en ik. Want. het zijn niet de anderen die de Hei aan het kruishout sloegen, het zijn niet de soldaten en niet d Joden, nee, het zijn wij. En slechts uit dit besef, dat wij hi zijn, kunnen wij tot Hem gaan, slechts deze wetenschap drijhouwt ons naar de voet van het kruis, vanwaar ons de genade tté?* deel kan vallen. jerork» ei De mens en Christusaanwezigheid Pira Öea" Anti Zeven jaar van intense studie (Van een medewerker) PEN conferentie over het mens- zijn vergt' zonder meer een grondige voorbereiding, wanneer men tenminste niet wil verzanden in algemeenheden. De wereldfe deratie van Christen Studenten (WSCF) heeft de vraag naar de mens en naar de aanwezigheid van Jezus Christus in deze we reld centraal gesteld voor haar conferentie, die van 4 tot 16 augustus in Graz, Oostenrijk, ge houden zal worden. zijds een bevrijding, waardoor o.a. ging wetenschap zich uitstekend kan or plooien. Anderzijds is de mens hi vaak teruggebracht .ot de één of ani00t ,A re formule. Dit secularisatie-proces aenkin wil men naar beide zijden nader lp voor studeren. Of liever de vragen, die Bu door naar voren zijn gekomen. irig be VOORBEREIDING jhouwt tteksch De Nederlandse delegatie (24 deelifen H mers) is eind maart een week in Ba Holla chem geweest ter voorbereiding. Daar heeft drs. E. v. d. Velde secularisatieproces nader toegelicht. Cramer besprak een van de ondP1 themata van de conferentie in Gri n.l. „Het aanstekelijke mens-zijn". >erhaa' Vanuit Genève zijn vier studiemt iand, pen ter voorbereiding uitgegeven. E daarvan brengt de vraag ,,Wie is mens?" wel zeer nabij, wanneer I Burgelin schrijft over de universitf vroeger en nu. De student dreigt tev|e alleen onder studenten te leven, los familie en verleden. est, N In 1956 is de WSCF gestart met een groot project over het leven van de kerk en haar taak naar buiten. Ook Zijn voorbereiding op hiervoor heeft men afkortingen gevon- jijkt hem grotendeels bepaald door 1 kortweg van het verleden of het heden in plaats v ld wordt door I rinnr di» fnpknmct *o!f lil! I slechts één christen-studenten-vereni ging in de wereldorganisatie vertegen woordigd. Nederland heeft hiervoor tot heden het- overkoepelend gs Op toekom opei LMC-proj_ectP Elk land wordt door door die toekomst zelf. Hij wordt" viademi niet serieus genomen en heeft dikwh.Leidi het gevoel, dat dc universiteit nieta het werkelijke leven staat. Wat boeit komt vaak van elders. De wert Hike problemen van zijn leven vil hij vaak gesteld in films, nieuwe U ratuur of politieke artikelen. Het is zae J u c J door studie en op creatieve wijze tfsewe* zelf een antwoord te vinden. „Spart: 'éiII ke Studentenbond (VCSB) en de Neder landse Christen Studenten Vereniging (NCSV) samenwerken zolang zij nog ge scheiden bestaan. bruikt, waarin de Vr^dnnlg Öhristefij- STUDIE itionsp Gerei Int. Reformatorisch Verbond bijeen Christus zelf de rug toe te keren, daar zij zich door bepaalde van lijkheïd bewust voll De diepe teleurstelling van de Pa poea's over inzonderheid de houding van vele zendingsautoriteiten in Neder- DAGINDELING J£r° Beid. verailstosen hebben etch ooi, In Graz zal men ,lch .s morgens J* peojeet Ke-vl,d. Bijbelsludie W.Jrlcn. 0e middag ie Bo-sop; De VCSB richtte eich vooral op de herb,! reserveerd voor de lezing en de P.), haar vormen en greneen. en later ooksprehing ervan in groepen van ongevorgvlie ep de problem,tiek van de creatieve v,,me„ studenten In de avo£dufc„r gemeenschap. De NCSV legde zich ta ;kri)gt men dan via fllma, toneeUttocC„Ts Ztudiemappen en brochure. loe op hel 4 ffluatrdties bij de problematiekT vertalen van het Evangelie to de ge-. Sprekers zullen o.a. zijn prol dr. eeeularieeerde wereld. In Btrchem A v Peurs,„ „ver de geschiedenia a dien- het menselijk denken, prof. Casalis ot,mpn verzoening in de politiek en A. Duni Mar, het aanstekelijk mens-zijn. M" hield groepen van de Nederlandse land heeft zich reeds geopenbaard bij christenheid verraden voelen en j&uwStoto?.8 HÏÏd. "Ihtoa ™e ""mep" ,Twee normen" de Ver. Staten kerk. Er zijn 25 miljoen protestan- i ten- Het aantal predikanten Is met 50 j procent gestegen. De zaak is echter, dat het modern is om christen te zijn. I Christelijkheid behoort bij de goede zed?n. Van een werkelijk réveil Is I echter geen sprake, misschien met De Situatie van het protestan-i uitzondering van enkele gemeenten. Er sijn geen bewegingen, zoals in de 19e eeuw In het Siegeriand. Ook dc ankelijk als een lekenbeweging zijn opgezet, zijn geleidelijk geïnstitutionaliseerd en hebben geen blijvende invloed op het eigenlijke gemeenteleven gehad. Anders staat het in Oost-Duitsland waar op verschillende plaatsen eer werkelijke verdieping van het geeste lijk leven Èf 'isme in de Verenigde Staten en ,L.' bewegtog... ,0.1. to de J T-v 13e eeuw 111 Sieger'-and rtok dn de kerkelijke toestand in Duits- j grote Kirchentage. die land van vandaag zijn de twee onderwerpen die aan de orde zijn gekomen op de jaarvergadering van het Internationaal Reforma torisch verbond, die op de Witte Hei is gehouden. De heer B. Zijlstra. adjunct-secretaris van het Internationaal Reformatorisch Verbond, wees op het meer individualis tische karakter van het protestantisme in Noord-Amerika. Deze instelling bracht met zich, dat men meer open stond voor nieuwe situaties, vandaar de Seweldige ontwikkeling van de zending, et gevolg van een dergelijke visie was echter, dat de protestanten de greep op de cultuur steeds meer kwi' raakten, zodat langzamerhand jteei meer verbanden ontglipten aan het ge zag van Gods Woord. De religie kreeg haar plaats en daarnaast stelde de Amerikaanse gemeenschap normen voor het publieke leven. De gemiddelde constateren. Bijbelstudie I Amerikaanse protestant achtte het een belangrijke taak i Verbond de voluit reformatorische visie I in de wereld u.t te dragen j In de middagvergadering heeft dr. L. Coenen. predikant van de Landeskirche 'in Neviges (Did.) een betoog gehouden lover de kerkelijke situatie in Duitsland Uitwendig gezien Is «r aen grot* Toch is er ook hier en daar in West- Duitsland een hernieuwde belangstelling voor Bijbelstudie. Commentaren worden veel verkocht. Deze beweging loopt door alle kerkelijke groeperingen heen. Ook in de eigen gemeente van dr. Coenen is er een groep van jongeren tussen de kwijt 18 en 25 jaar die intens.ef bezig is met 'dc studie van het Oude Testament, ter wijl daar voorts sinds enige tijd weke lijks een groep bijeenkomt voor geza menlijk gebed, n.l. iedere maandag 's ochtends om half zeven. In het bijzonder in midden-Duitsland dringt mede onder Amerikaanse in vloed via de Lutherse wereldbond ge leidelijk in sterkere mate de gedachte van het rentmeesterschap door. wat ook zijn directe betekenis heeft voor het kerkelijk leven. De kerk in Duitsland zal volgens dr. Coenen alleen weer tot leven kunnen ko men. wanneer zij niet langer de ge dachte van de volkskerk, maar het Evangel.e. het Woord Gods tot richt snoer neemt j Profiteer zo tang do voorraad stront Berocpingswerk NED. HF.RV. KERK Beroepen te Middelbands: C. van Bart te Ter Aa (Utr.). Aangenomen naar Wassenaar (vac.-H. Beke. J A. O. IBcnnekom (vac.-C. Vos. toez W. Vroeg- onder Akkerwoude; te Rookanje: A. H. Leij, kand te Alkmaar; te Katwijk aar Zee: R. de Vries te 's-Gravenh»gc Moerwijk, CHR. GEREF. KERKEN Beroepen te Almelo: J. M. VI Dokkum. Bedankt voor Rotterdam-Kralingen: J Brons te Bunschoten; voor Hilversum Advertentie Buasum; naar Amersfeort (wijkgem. IX.I tnez>: Ph. Loggers te L<*euwanden; naar| Uithoorn (tweede pred pL. toez): W. A.idrecht- Kalkman te Enter; r.anr Wedde (Gr.LiF F. C. Kle«nman. thans bustand m het pastoraat te Wedde. Bedankt voor Bov Jeogenkr. te Bruchem en Kertrwtjk; voor i Zanten teOoet: A. Hilbers te Leeuwarden. GEREF. GEMEENTEN kalmeert de zenuwen Daarbij werd namelijk niet één de vooraanstaande leden van de Evan gelische Christelijke Kerk gekozen. Waarom, zo vragen de opstellers van wel omdat deze groepen deels geadviseerd hebben hun land aan Soekarno uit te leveren en deels minister Luns voor de voeten lopen bij diens pogingen voor Nieuw-Guinea het zelfbeschik kingsrecht te redden. Aldus een groep Nederlanders, die nu In overleg met het Co mité Zelfbeschikking Nieuw-Guinea een oproep heeft gericht tot geheel christelijk Nederland, minister Luns krachtig te steunen bij diens po-; door de hoogleraren lingen niet alleen de ongeveer w»1— aan bij het dreigend gevaar larisatie een bidstond uit te schrijven of althans tot gebed op te wekken voor het behoud van een krachtig geloof bij de PBpoea's? Mag en moet het werk van meer dan honderd jaar zending thans in enkele jaren zo worden ge schaad? De oproep Is onder meer ondertekend H. J der Molen, J. Coops, E. van Dalen MO Nederlanders op Nieuw-Gul-1 O. V nea maar vooral ook de Papoea s|de Kamernd dr J. Meulink. Dr. K. J. Brouwer, bibliothecaris liac 15.0( zelf te beschermen tegen honger, van Indonesië. d In de oproep wordt verder geconsta-ti de studieconferenties. De wereldfederatie organiseerde in >60 in Straatsburg een grote conferen- e, waaraan 700 studenten deelnamen o waar 35 sprekers optraden. Deze con ferentie wilde de basis leggen voor na dere studie, van waaruit men hoopte te komen tot praktische initiatieven. Al is er na deze conferentie het één en ander in beweging gekomen, toch is erover geschreven onder het motto: „Teleurstelling en uitdaging". SLUITSTUK Het hele project van zeven jaren is nu toe aan het houden van regionale conferenties. In Azië staat dc ontmoe ting met de wereldgodsdiensten voor op, In Amerika de rassenproblematlek cn de welvaart en in Europa de secu larisatie. Toch zijn op de Europese con ferentie Graz 1962 enkele niet-Europese delegaties uitgenodigd, o.a. uit Indone sië en Afrika. De mens bevindt zich niet langer In een situatie, die bepaald wordt door re ligie of metafysica (een werkelijkheid schien komt prof. J. L. Hromodka Tsjecho-Slowakije voor de slotlezL- over ..Hoop voor de mens". Dat er ir:,° vertegenwoordigers van ach'er I (18 ijzeren gordijn aanwezig zullen zijnüo (2.: een belangrijk aspect van deze con) het n. rentie. „Vragen ap medisch gebied zenden aan de redactie van one bind met linksboven op de envelopt „Medische rubriek'*. Antwoord ap vragen van algemeen belang wordt wekelljka In deso rubriek gegeven, vragen waarvan de beantwoording niet lange deze weg gewenst Is, geschiedt per brief.** MAAR AANLEIDING van een serie lezingen op 23 juni jl. in het Dijkzigtziekenhuis te Rotterdam gehouden lijkt het wenselijk hieraan een artikel te wijden, omdat uit de voordrachten van dr. L. Bosch uit Amsterdam, dr. L. F. Larionov uit Moskou en dr. I. H. Burchenal uit New York, duidelijk blijkt wat een verborgen mogelijkheden er zijn voor de behandeling van diverse vormen van kanker door middel van chemische stoffen. De behandeling op deze wijze is gericht op een blokkade van de productie van de bouwstenen, no dig voor de celkernen en de celinhoud van de kwaad aardige cellen door middel van zg. antimetabolie- ten. Deze antimetabolieten hebben als eigenschap, dat zij chemisch sterk gelijken op de stoffen, die voor de celopbouw noodzakelijk zijn. Zij kunnen hun plaats innemen, doch missen de opbouwende factor, en kunnen de functie dus l kwaadaardige woekeringen beschadigende bijv worden alleen al i Een voorbeeld hiervan is de ..foliumzuurantago nist". Het foliumzuur zelf is noodzakelijk voor de opbouw van de chromosomen: de dragers der er felijke eigenschappen. Als moeilijkheid bij de toe diening dige stoffen woekering -is steeds de kwaadaardige cellen wordt te- ook van vele gezonde cellen. Als Sengegaan, maar ook van vele gezonde cellen. Als iiverschijnselen kunnen daarom gemakkelijk be schadigingen van het slijmvlies van de mond- en keelholte, zweren in het darmkanaal met braken en diarrhee optreden, terwijl in vele gevallen ook een vermindering van de functie van het beenmerg kan ontstaan, waardoor er verschuivingen in het bloed optreden, die bloedarmoede, bloedingen en een ver hoogde kans op infecties kunnen geven. Om al deze ongunstige bijwerkingen zoveel mogelijk uit te schakelen, is men sinds enige jaren bezig steeds weer nieuwe chemische samenstellingen te maken, in de hoop uiteindelijk chemische stoffen te vinden, die een maximum aan remmende werking op van deze stoffen in 150 samenwerkende ziekenhui- zen klinisch beproefd. Dan blijken nog slechts en kele stoffen van enige waarde te zijn- Eén van die stoffen, die wellicht ook reeds het langst bekend is, is het stikstofmosterdgas, als oor- logsgas bekend uit de wereldoorlog. Bij bepaalde vormen van bloedkanker worden vloeibare vormen van dit gas reeds jaren ingespoten. Een nieuw deri vaat van deze stof is nu uitgevonden, die weinig destructief werkt op het maagdarmstelsel, zodat in nemen door de mond nu ook mogelijk is. Als be zwaar blijft echter gelden, de inwerking op het been merg wat nadelig werkt op de bloedvorming. Een tweede nadeel is. dat na toediening van het pre paraat zóveel kwaadaardige cellen afsterven, dat de nieren de afbraakstoffen niet kunnen verwerken, en er beschadigingen van de nieren kunnen optre den. Steeds weer blijkt, dat wanneer men nieu veelbelovende stoffen heeft ontdekt, ook nieuwe Senwerkende factoren opdoemen, die het geneesm el voor de mens uiteindelijk toch nutteloos maa Toch zijn er meer aanwinsten gemaakt. Door toepassing van mercaptopurine (een foliu zuur antagonist) is ln ongeveer 80 procent van gevallen van acute leucaemie bij kinderen overlevingsduur toegenomen van gemiddeld t maanden tot gemiddeld dertien maanden. Actinomycine-D. eveneens een nieuw middel, k in 50 procent van de gevallen een kwaadaardi niertumor bij kinderen doen verdwijnen, zelfs uitzaaiingen in de longen smelten als sne de Dit i meer, doch het zou te ver voeren ze allemaal noemen. De mogelijkheden worden steeds onderzocht, ook op het gebied van de longkankC Men neemt proeven door de gevonden stoffen het gezwel te spuiten, of in een bloedvat, dat i het gezwel toeloopt, men spuit het in de vrije t holte wanneer het een gezwelvorming in de buik ti treft Dat voor deze geneesmiddelen (als w zichtig al mogen noemen!) ook een groot terr^ is weggelegd voor gevallen waar eerst moet v den geopereerd is duidelijk. De mogelijkheid, na een gezwelverwijdering meerdere kwaadaardi cellen in het bloed térecht komen, die verantwo^ delijk gesteld moeten worden voor de gevreesde t zaaiingen is groot. Wanneer men kans ziet kankerzwerfcellen chemisch te vernietigen grote stap vooruit gedaan in de kankerbestrijdid De vele aanwezige artsen op dit symposion j het gehele land hebben gehoord hoe aan beide r den van het ijzeren gordijn, maar ook in ons I hard gewerkt wordt aan de kankerbestrijding lal chemische weg. Dat zij met meer vertrouwen toekomst tegemoet zien, bleek wel uit de vele j garetten van alle merken die tijdens de pauze f rookt werden!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2