-DE DOKTER aan 'i woord
Invitatie van Indonesië
niet direct aanvaard
Uitzending gaat
SÏÏ2Vo.¥.ME normaal door
1 PAK
GRATIS
CHEFAROX
Oproep minister Luns te
steunen inzake N.-Guinea
Een woord voor vandaag
$en
Christen-studenten naar
Graz voor conferentie
Duitse kerk kent geen
werkelijke opleving
A B A S I N
)l]
Behandeling van
kanker met
chemische stoffen
IEU\*
ANDERZIJDS
INKORTING BELIJDENIS
In het „Centraal Weekblad"
voor de Gereformeerde Kerken
in Nederland heeft prof. dr. D.
Nauta een artikel geschreven over
de inkorting van de belijdenis ter-
wille van dc eenheid. Prof. Nauta
schrijft:
maat van d« belijdenis precies te
bepalen. Het hangt niet van onze
wilsbeslissing af. uit te maken wel
ke elementen in de belijdenis zul
len worden opgenomen. Wij hebben
i middel dat tegenwoor-
^Het u
band wordt aangeprezen. Ook in
vroegere eeuwen heeft men ten gun-
ate ervan wel het pleit gevoerd,
ook onder andere omstandigheden
dan die wij heden ten dage mee»
maken Maar wij kunnen zeggen
dat het nog altijd aan actualiteit
niet heeft ingeboet. Er xijn er ook
tegenwoordig weer, die in het be
lang van de eenheid der kerk voor
standers zijn van wat men pleegt
te noemen de reductie van de bc-
lijdnis. Hiermede bedoelt
bepaalde mate behoort tc worden
Ingekort,
Het zal duidelijk zijn. wat men op
die manier poogt te bereiken. Door
zich tot de hoofdzaken uit de belij
denis te beperken en allerlei bijzon
derheden in de uitwerking ervan ge
heel weg te laten, meent men de
aanleiding tot veel kerkelijke ge-
scheurdhe.d. altham ten dele, te
kunnen uitschakelen. Wanneer ten
aanzien van de belijdenis zo iets
wordt gevonden als de grootste ge
mene deler, moet het gelukken de
gelovigen in een veel massaler om
vang dan het thans mogelijk blijkt
te zijn, rondom die standaard sa
men te brengen en te verenigen.
Wel zal door dat middel misschien
niet alle verdeeldheid verdwijnen,
maar er ontstaat dan toch een re
delijke kans om daaraan behoorlijk
paal en perk te stellen.
Hoe nu over deze voorslag van
Inkorting der belijdenis te denken?
Ik geef grif toe, dat het handelen
daarnaar vermoedelijk wel enig
tastbaar resultaat zou opleveren.
Afgaande op menselijke berekenin
gen mogen wij dat gerust aanne
men. Maar de vraag is juist, of wij
bij deze kwestie ons door dergelij
ke berekeningen mogen laten lal
den.
In dat opzicht zou lk tot de groot
ste omzichtigheid willen manen.
Het zou wel eens kunnen zun.
dat men met het toepassen van die
methode. In plaats van dichter bij
het begeerde doel te komen, er
juist verder dan ooit van verwijderd
geraakt: namelijk de ware eenheid
van de kerk. gelijk zij in en door
Christus is gegeven. Wij zullen heb
ben na te gaan, of de bedoelde me
thode wel principieel verantwoord
geacht mag worden. Kunnen wij als
goede christenen er wel aan mede-
werken, dat de belijdenis in min
dere of meerdere mate wordt in-
Deze vraag moet naar mijn me
ning op ondubbelzinnige wijze ont
kennend worden beantwoord. Het
gaat hier namelijk niet over de
vraag, of wanneer er in de belij.
denis onjuiste of ongerechtvaardig
de elementen zouden voorkomen
deze er uit verwijderd moeten wor
den en in die zin de belijdenis zou
worden ingekort. Het spreekt van
zelf, dat wanneer wij in een be
paald opzicht tot een dergelijke
overtuiging zouden komen, wij
geen moment mochten aarzelen ons
tot inkorting van de belijdenis op
die grond bereid te verklaren. Hier
is evenwel zeer bepaald bedoeld
het geval, dat hoewel er zakelijk
geen gegronde bezwaren zijn aan
te voeren, toch tot verwijdering
van bepaalde gedeelten uit de be
lijdenis wordt overgegaan. Wat er
in de belijdenis staat, vindt men
nu eenmaal te veel er. te omslach
tig; om klaar te komen meent men
met veel minder ook wel toe te
kunnenhet is om die reden, dat
men oordeelt, dat een bepaald ge
deelte. hoe waar en Juist misschien
op zichzelf, moet worden losgelaten
en ter zijde gelaten.
iets daarin I_._J
volgend ogenblik daaruit weinig of
veel weg te laten. Het getuigt van
een onaanvaardbare hoogmoed. In
dat opzicht zich alle vrijheid te
willen voorbehouden. Want het is
de Geest van Christus, die de kerk
vaarheld leidt en haar doet
verstaan de heilsgeheimen^ welke
God heeft geopenba
h»t Hern belieft om zo te brengen
baard. Wanneer
ontvangen als een ge-
Ktrouw te Dewaren.
UJdenls heeft de kerk te
zien een schat, die haar werd toe
vertrouwd. Het gaat dan niet aan,
een deel van die schat voorgoed,
of ook maar tijdelijk, weg te ber
gen en aan het oog te onttrekken.
Wij kuhnen het dan niet doen voor
komen. alsof die rijkdom er niet
zou zijn. Het is ons niet geoor
loofd. zeer opzettelijk die
mogen uit te stallen en in al zijn
glanzen te doen stralen.
Wij mogen er met andere woor
den eenvoudigweg niet ever den
ken de belijdenis In te korten ef
daaraan In enig opslcht te kort te
deen.
Vof e»n andere overweging zou
ik aan de eerste, die op zichzelf
reeds als afdoende moet worden
aangemerkt, willen toevoegen. Zij
is ontleend juist aan het belang
van de eenheid der kerk. waarop
men zich beroept bij het bepleiten
bepaalde Inkorting dt
liidenis. Wil willen namelijk
vergeten, dat ook de eenheid van
de kerk een bestanddeel vormt van
de beliidenis. Daarop heb Ik in vo
rige artikelen reeds met nadruk ge-
wezen, zodat het niet nodig zal zijn
zulks nader te betogen. Niet het
minst daaraan hebben wij een
grond ontleend om te wijzen op de
roeolng om voor de eenheid der
kerk met kracht te ijveren.
Gaat men nu aandringen op een
inkorting van de belijdenis, dan
verliest men het recht om met
dwingende macht het pleit te voe
ren voor die roeping Want dan
komt men te staan voor de vraag,
welke bestanddelen van de belijde
nis ten offer moeten vallen aan de
verlangde Inkorting. Het valt te
verwachten, dat daarbij verschil
van mening aan de dag zal treden.
Niet allen zullen de vraag, wat ala
belangrijk en wat ala minder be
langrijk moet worden aangemerkt,
In gelitke zin beantwoorden. Een
subjectief onderscheid ook ten aan
zien van de beslissing over de
vraag, of de eenheid der kerk een
wezenlijk bestanddeel vormt van
de belijdenis dan wel bij de inkor
ting ervan ter zijde gesteld kan
worden, zal onvermijdelijk zijn.
Het goed recht van wie bij dat di
lemma kiest ten ongunste van de
eenheid der kerk, valt op het be
doelde standpunt bezwaarlijk te
loochenen.
Het is dus zo, dat inkorting van
de belijdenis, principieel be
schouwd. voor ons geen begaanba
re weg is. en dat ook als iemand
mocht menen die weg toch te moe
ten betreden, hij er toch niet mede
bereikt wat hij er door hoopte te
verkregen: een krachtige stimu
lans om de eenheid der kerk te be
werkstelligen. Het heeft geen zin
op inkorting van de beliidenis uit
te zijn. Willen wij de eenheid van
de kerk nastreven, dan moeten wij
op andere middelen zinnen. In dat
verband zullen wij voor mijn besef
toch ook lets ten opzichte van de
beliidenis moeten overwegen en
doen. Wet dit ia. daarover hoop ik
in een later artikel mijn mening te
geven.
Ned. Herv. synode over Nieuw-Guinea
Tijdens de gisteren in Doorn
gehouden zitting van de generale -■ -■
gedeeld, dat de Indonesische ker- (Van onae kerkredaotle.)
ken naar aanleiding van de af
spraken die in New-Delhi zijn De Europese gemeenschap bestaat nu al-
gemaakt de Evangelische Chr.|£r1 tdS&.J%V.reUZ7n"dta'ÏS..,i;
Kerk op Nieuw-Guinea voor een -
bezoek heeft uitgenodigd. De kerk
op Nieuw-Guinea heeft voorge
steld met het oog op de huidige
situatie eerst te corresponderen,
daar met name een felle natio
nalistische stroming probeert de
kerk voor haar standpunt te ge
bruiken. De invitatie kan dus ni it
direct worden aanvaard.
In het rapport over de zendlngs-
situatie van de hand van ds. J.
Dlkboom wordt met vreugde gewag
Dc mensen die nu nog naar Nieuw-
Guinea gaan worden zo volledig moge
lijk van de toestand op de hoogte ge
bracht. Thans wordt nog. met. alle be
grip voor de risico's, geadviseerd te ver-
uv v.,,.., nu ""ff* Jiff- "52LgKWW' eCh"
ten uit minnen; d. vrouwen ,iin el-tVto22^,-uSSd52'
werd nog eens uitdrukkelijk gesteld,
wil alles doen om een goed contact te
leggen tussen de kerk van Indonesië en
die op Nieuw-Guinea, maar de beslis
sing daarover ligt bij de kerken zelf.
Wij moeten rekening houden met
een totale verandering van de toe
stand, waardoor de mogelijkheid be
staat, dat van Nederland uit niet
meer geholpen kan worden. Geluk-.
klg zijn er contacten met een aan
tal nlet-Nederlandse kerken die be
reid zijn de taak van de Nederland
se zending op Nieuw-Guinea over te
nemen.
Ds. P. J. Mackaay zou het toejuichen,
de mr. S. C. Graaf van RandwMek
■Ut do «Md voor. de Zendto,ook zou graag
niet pessimistisch is wat betreft de zien dat de Geref. Zendingsbond ook
aanmelding van zendingsarbelders door een deputatie ui
voor het komende jaar. Deze is zelfssynode over net werk
hoger dan ooit sinds 1945. Veel meer informeren,
moeilijkheden levert het geld tel Cnilflict
krijgen voor de steeds uitgebreidere ^Uiu f-gee-
werkzaamheden.
Uit de discussie bleek, dat het juist is ii
dat de Raad voor de Zending over zelf
standige informaties beschikt, die soms
beter zijn dan die van de regering. Met
name over wat leeft onder de bevolking
is de zending beter op de hoogte.
Het vorig jaar zijn er nog vijftig
mensen uitgezonden. Voor die tijd
zijn zü uitvoerig over de situatie in
gelicht. Men gaat er echter van uit,
dat zolang het dag is, er gewerkt
moet worden. Binnenkort gaan weer
vier onderwijzers naar Nieuw-Gui-
Mr. Van Randwijck ging in op de
raag, of de situatietekening zoals die
n het jaarverslag wordt gegeven niet
zelf- j tot resultaat kan hebben dat de Neder
landse militairen op Nieuw-Guinea in
gewetensconflict komen. Hij stelde,
dat van de militairen moet worden ver
wacht, dat zij hun plicht doen daar wij
inderdaad worden aangevallen. Maar te-
Contact
Tijdens de discussie werd er op aan
gedrongen le komen tot een beter con
tact tussen de kerken van Indonesië en
Nieuw-Guinea. Ook zou een grote sa
menwerking tussen de zendingsinstanties
van de onderscheiden kerken gewenst
Ouderling mr F. L. S. F. Baron van
Tuyll van Serooskerken wees op het be
lang van de industriaiisatie en urbanisa
tie in Afrika. Hij vroeg om een garantie
fonds in te stellen, wanneer uit de col
lecten belangrijk reeds onderhanden
zijnd werk niet kan doorgaan. Ds. K.
ADelsma vroeg in het jaarverslag ook te
vermelden wat de gemeenten aan de zen
ding geven, die hun bijdragen niel
staan aan de Raad voor de Zending. De
heer Van Randwijck zei in zijn antwoord
niet te voelen voor het instellen van een
fonds dat door de synode wordt gega
randeerd. Hij wilde deze zaak. die een
totale wijziging van het beleid zou be
tekenen, wel in de Raad voor de Zending
bespreken.
Dr. G. P. H. Locher gaf vervolgens in
lichtingen over de situatie op FakFak.
eigen visie, is, die hen in een gewetens
conflict brengt waardoor velen zich af
vragen of zij niet voor een hopeloze
zaak strijden.
Dr. Locher is uitvoerig ingegaan op
de vraag naar de reactie van de
zendingsarbeiders en de bevolking op
Nieuw-Guinea-standpunt van
Oegstgeèst Hoewel er geen enquête
is gehouden, is de algemene indruk
dat een veel groter deel van de
zendingsarbeiders het met het beleid
van de Raad voor de Zending en van
de synode eens is dan men zelf ver-
het moderne wasmiddel
dat hoog
boven alles uitsteekt!
TIJDELIJK
BIJ AANKOOP VAN
2 PAKKEN
bevo
G.Z.B toestaat dat zijn jaarverslag als
bijlage bij het jaarverslag van de Raad
van de Zending wordt gevoegd.
Benoemingen
De volgende benoemingen worden ver
richt: dr. L. A. Snijders en ds. C. A.
Korevaar, leden van de Raad voor de
verhouding van kerk en Israël; diaken
G. A. Lewin, lid van het generaal col
lege van toezicht; ds. J. C. van Dongen,
lid van de bijzondere Raad voor de za
ken van kerk en ziekenzorg van de al
gemene diaconale raad; mr. J. P. Hoger -
zeil, mr. G. de Groot, prof. dr. H. Bian-
chi en jhr. mr. T. A. J. W. Scherer, le
den van de Raad voor de zaken van kerk
en overheid; prof. dr. J. Sperna Weiland,
lid en vice-voorzitter van de Raad voor
Kerk en school: dr. E. J. Beker, lid van
de Raad voor net verband met andere
-g<
leden van de sectie internationale hulp
verlening van de algemene diaconale
raad; J. H. Wilmink, lid van het gene
raal college van toezicht; ds. L. H. Rui
tenberg en dr, J. H: Hebly, lid en secun
duslid van de oecumenische raad van
Kerken in Nederland; ds. G. de Ru, lid
van de raad voor de zaken van Kerk
en theologie.
Beroepen tot predikant voor buiten
gewone werkzaamheden: kandidaat P.
van Die te D#»i Haag. Deze bijzondere
werkzaamheden betreffen het werk van
het Christelijk Jongeren Verbond.
Maagklachten?
woon blijvende verbetering
Vormt een genezende laag op de maagwand
Meer dan 170.000 Protestants
Christelijke Papoea S worden poogd Nieuw-Guinea voor Christus te
thans in grote verzoeking ge-
bracht het christendom en dikheid bewust volk.
Als Petrus en Johannes, ter verantwoording geroepen door d
oversten van het volk en de oudsten, vertellen „door welk
kracht of door welke naam'' zij de verlamde gezeten aan d
tempelpoort hebben genezen, zeggen zijdat door d
naam van Jezus Christus, de Nazoreeër, die gij gekruisig
hebt, maar die God heeft opgewekt uit de doden, dat door di
naam deze hier gezond voor u staat" (Handelingen 4 :10).
Door de naam van Jezus Christus, de Nazoreeër. Dit zou vc
de ondervragers al duidelijk genoeg moeten zijn. Want dj
Jezus kennen zij. Maar Petrus voegt er nog iets aan toe. „Dj
gij gekruisigd hebt", een bijvoeging, die de discipelen met
gebruiken. Door de naam van deze Jezus maken wij ziekt
beter, doen wij al die wonderen, waarvoor het volk te hot
loopt en gij hebt die Jezus omgebracht.
Die gij gekruisigd hebt. Hierin ligt iets persoonlijks. Overste
en oudsten, wat hebt gij gedaan! Gaat ge er niet onder gebukt
Deze bijzin, deze toevoeging is met de mensheid meegereis\
de eeuwen door. Altijd als wij spreken over Jezus, klinkt of
het woord van Petrus in de oren: Die gij gekruisigd hel
Gij wij, u en ik. Want. het zijn niet de anderen die de Hei
aan het kruishout sloegen, het zijn niet de soldaten en niet d
Joden, nee, het zijn wij. En slechts uit dit besef, dat wij hi
zijn, kunnen wij tot Hem gaan, slechts deze wetenschap drijhouwt
ons naar de voet van het kruis, vanwaar ons de genade tté?*
deel kan vallen. jerork»
ei
De mens en Christusaanwezigheid
Pira
Öea"
Anti
Zeven jaar van
intense studie
(Van een medewerker)
PEN conferentie over het mens-
zijn vergt' zonder meer een
grondige voorbereiding, wanneer
men tenminste niet wil verzanden
in algemeenheden. De wereldfe
deratie van Christen Studenten
(WSCF) heeft de vraag naar de
mens en naar de aanwezigheid
van Jezus Christus in deze we
reld centraal gesteld voor haar
conferentie, die van 4 tot 16
augustus in Graz, Oostenrijk, ge
houden zal worden.
zijds een bevrijding, waardoor o.a. ging
wetenschap zich uitstekend kan or
plooien. Anderzijds is de mens hi
vaak teruggebracht .ot de één of ani00t ,A
re formule. Dit secularisatie-proces aenkin
wil men naar beide zijden nader lp voor
studeren. Of liever de vragen, die Bu
door naar voren zijn gekomen. irig be
VOORBEREIDING jhouwt
tteksch
De Nederlandse delegatie (24 deelifen H
mers) is eind maart een week in Ba Holla
chem geweest ter voorbereiding.
Daar heeft drs. E. v. d. Velde
secularisatieproces nader toegelicht.
Cramer besprak een van de ondP1
themata van de conferentie in Gri
n.l. „Het aanstekelijke mens-zijn". >erhaa'
Vanuit Genève zijn vier studiemt iand,
pen ter voorbereiding uitgegeven. E
daarvan brengt de vraag ,,Wie is
mens?" wel zeer nabij, wanneer I
Burgelin schrijft over de universitf
vroeger en nu. De student dreigt tev|e
alleen onder studenten te leven, los
familie en verleden.
est, N
In 1956 is de WSCF gestart met een
groot project over het leven van de
kerk en haar taak naar buiten. Ook Zijn voorbereiding op
hiervoor heeft men afkortingen gevon- jijkt hem grotendeels bepaald door 1
kortweg van het verleden of het heden in plaats v
ld wordt door I rinnr di» fnpknmct *o!f lil! I
slechts één christen-studenten-vereni
ging in de wereldorganisatie vertegen
woordigd. Nederland heeft hiervoor tot
heden het- overkoepelend
gs Op
toekom opei
LMC-proj_ectP Elk land wordt door door die toekomst zelf. Hij wordt" viademi
niet serieus genomen en heeft dikwh.Leidi
het gevoel, dat dc universiteit nieta
het werkelijke leven staat. Wat
boeit komt vaak van elders. De wert
Hike problemen van zijn leven vil
hij vaak gesteld in films, nieuwe U
ratuur of politieke artikelen. Het is zae J u c J
door studie en op creatieve wijze tfsewe*
zelf een antwoord te vinden. „Spart:
'éiII
ke Studentenbond (VCSB) en de Neder
landse Christen Studenten Vereniging
(NCSV) samenwerken zolang zij nog ge
scheiden bestaan.
bruikt, waarin de Vr^dnnlg Öhristefij-
STUDIE
itionsp
Gerei
Int. Reformatorisch Verbond bijeen
Christus zelf de rug toe te keren,
daar zij zich door bepaalde
van
lijkheïd bewust voll
De diepe teleurstelling van de Pa
poea's over inzonderheid de houding
van vele zendingsautoriteiten in Neder-
DAGINDELING J£r°
Beid. verailstosen hebben etch ooi, In Graz zal men ,lch .s morgens
J* peojeet Ke-vl,d. Bijbelsludie W.Jrlcn. 0e middag ie Bo-sop;
De VCSB richtte eich vooral op de herb,! reserveerd voor de lezing en de P.),
haar vormen en greneen. en later ooksprehing ervan in groepen van ongevorgvlie
ep de problem,tiek van de creatieve v,,me„ studenten In de avo£dufc„r
gemeenschap. De NCSV legde zich ta ;kri)gt men dan via fllma, toneeUttocC„Ts
Ztudiemappen en brochure. loe op hel 4 ffluatrdties bij de problematiekT
vertalen van het Evangelie to de ge-. Sprekers zullen o.a. zijn prol dr.
eeeularieeerde wereld. In Btrchem A v Peurs,„ „ver de geschiedenia a dien-
het menselijk denken, prof. Casalis ot,mpn
verzoening in de politiek en A. Duni Mar,
het aanstekelijk mens-zijn. M"
hield
groepen van de Nederlandse land heeft zich reeds geopenbaard bij
christenheid verraden voelen en j&uwStoto?.8 HÏÏd. "Ihtoa ™e ""mep"
,Twee normen"
de Ver. Staten
kerk. Er zijn 25 miljoen protestan-
i ten- Het aantal predikanten Is met 50
j procent gestegen. De zaak is echter,
dat het modern is om christen te zijn.
I Christelijkheid behoort bij de goede
zed?n. Van een werkelijk réveil Is
I echter geen sprake, misschien met
De Situatie van het protestan-i uitzondering van enkele gemeenten.
Er sijn geen bewegingen, zoals in de
19e eeuw In het Siegeriand. Ook dc
ankelijk
als een lekenbeweging zijn opgezet,
zijn geleidelijk geïnstitutionaliseerd
en hebben geen blijvende invloed op
het eigenlijke gemeenteleven gehad.
Anders staat het in Oost-Duitsland
waar op verschillende plaatsen eer
werkelijke verdieping van het geeste
lijk leven Èf
'isme in de Verenigde Staten en ,L.' bewegtog... ,0.1. to de
J T-v 13e eeuw 111 Sieger'-and rtok dn
de kerkelijke toestand in Duits- j grote Kirchentage. die
land van vandaag zijn de twee
onderwerpen die aan de orde zijn
gekomen op de jaarvergadering
van het Internationaal Reforma
torisch verbond, die op de Witte
Hei is gehouden.
De heer B. Zijlstra. adjunct-secretaris
van het Internationaal Reformatorisch
Verbond, wees op het meer individualis
tische karakter van het protestantisme
in Noord-Amerika. Deze instelling
bracht met zich, dat men meer open
stond voor nieuwe situaties, vandaar de
Seweldige ontwikkeling van de zending,
et gevolg van een dergelijke visie
was echter, dat de protestanten de
greep op de cultuur steeds meer kwi'
raakten, zodat langzamerhand jteei
meer verbanden ontglipten aan het ge
zag van Gods Woord. De religie kreeg
haar plaats en daarnaast stelde de
Amerikaanse gemeenschap normen voor
het publieke leven. De gemiddelde
constateren.
Bijbelstudie
I Amerikaanse protestant
achtte het een belangrijke taak
i Verbond de voluit reformatorische visie
I in de wereld u.t te dragen
j In de middagvergadering heeft dr. L.
Coenen. predikant van de Landeskirche
'in Neviges (Did.) een betoog gehouden
lover de kerkelijke situatie in Duitsland
Uitwendig gezien Is «r aen grot*
Toch is er ook hier en daar in West-
Duitsland een hernieuwde belangstelling
voor Bijbelstudie. Commentaren worden
veel verkocht. Deze beweging loopt door
alle kerkelijke groeperingen heen. Ook
in de eigen gemeente van dr. Coenen
is er een groep van jongeren tussen de
kwijt 18 en 25 jaar die intens.ef bezig is met
'dc studie van het Oude Testament, ter
wijl daar voorts sinds enige tijd weke
lijks een groep bijeenkomt voor geza
menlijk gebed, n.l. iedere maandag
's ochtends om half zeven.
In het bijzonder in midden-Duitsland
dringt mede onder Amerikaanse in
vloed via de Lutherse wereldbond ge
leidelijk in sterkere mate de gedachte
van het rentmeesterschap door. wat ook
zijn directe betekenis heeft voor het
kerkelijk leven.
De kerk in Duitsland zal volgens dr.
Coenen alleen weer tot leven kunnen ko
men. wanneer zij niet langer de ge
dachte van de volkskerk, maar het
Evangel.e. het Woord Gods tot richt
snoer neemt
j Profiteer zo tang do voorraad stront
Berocpingswerk
NED. HF.RV. KERK
Beroepen te Middelbands: C. van Bart
te Ter Aa (Utr.).
Aangenomen naar Wassenaar (vac.-H.
Beke.
J A. O.
IBcnnekom (vac.-C. Vos. toez W. Vroeg-
onder Akkerwoude; te Rookanje: A. H.
Leij, kand te Alkmaar; te Katwijk aar
Zee: R. de Vries te 's-Gravenh»gc
Moerwijk,
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Almelo: J. M. VI
Dokkum.
Bedankt voor Rotterdam-Kralingen: J
Brons te Bunschoten; voor Hilversum
Advertentie
Buasum; naar Amersfeort (wijkgem. IX.I
tnez>: Ph. Loggers te L<*euwanden; naar|
Uithoorn (tweede pred pL. toez): W. A.idrecht-
Kalkman te Enter; r.anr Wedde (Gr.LiF
F. C. Kle«nman. thans bustand m het
pastoraat te Wedde.
Bedankt voor Bov
Jeogenkr. te Bruchem en Kertrwtjk; voor i
Zanten teOoet: A. Hilbers te Leeuwarden.
GEREF. GEMEENTEN
kalmeert de zenuwen
Daarbij werd namelijk niet één
de vooraanstaande leden van de Evan
gelische Christelijke Kerk gekozen.
Waarom, zo vragen de opstellers van
wel omdat deze groepen deels
geadviseerd hebben hun land aan
Soekarno uit te leveren en deels
minister Luns voor de voeten
lopen bij diens pogingen voor
Nieuw-Guinea het zelfbeschik
kingsrecht te redden.
Aldus een groep Nederlanders,
die nu In overleg met het Co
mité Zelfbeschikking Nieuw-Guinea
een oproep heeft gericht tot geheel
christelijk Nederland, minister Luns
krachtig te steunen bij diens po-; door de hoogleraren
lingen niet alleen de ongeveer w»1—
aan bij het dreigend gevaar
larisatie een bidstond uit te schrijven
of althans tot gebed op te wekken voor
het behoud van een krachtig geloof bij
de PBpoea's? Mag en moet het werk
van meer dan honderd jaar zending
thans in enkele jaren zo worden ge
schaad?
De oproep Is onder meer ondertekend
H. J
der Molen, J. Coops, E. van Dalen
MO Nederlanders op Nieuw-Gul-1 O. V
nea maar vooral ook de Papoea s|de Kamernd dr J. Meulink.
Dr. K. J. Brouwer, bibliothecaris
liac
15.0(
zelf te beschermen tegen honger,
van Indonesië. d
In de oproep wordt verder geconsta-ti
de studieconferenties.
De wereldfederatie organiseerde in
>60 in Straatsburg een grote conferen-
e, waaraan 700 studenten deelnamen
o waar 35 sprekers optraden. Deze con
ferentie wilde de basis leggen voor na
dere studie, van waaruit men hoopte te
komen tot praktische initiatieven. Al
is er na deze conferentie het één en
ander in beweging gekomen, toch is
erover geschreven onder het motto:
„Teleurstelling en uitdaging".
SLUITSTUK
Het hele project van zeven jaren is
nu toe aan het houden van regionale
conferenties. In Azië staat dc ontmoe
ting met de wereldgodsdiensten voor
op, In Amerika de rassenproblematlek
cn de welvaart en in Europa de secu
larisatie. Toch zijn op de Europese con
ferentie Graz 1962 enkele niet-Europese
delegaties uitgenodigd, o.a. uit Indone
sië en Afrika.
De mens bevindt zich niet langer In
een situatie, die bepaald wordt door re
ligie of metafysica (een werkelijkheid
schien komt prof. J. L. Hromodka
Tsjecho-Slowakije voor de slotlezL-
over ..Hoop voor de mens". Dat er ir:,°
vertegenwoordigers van ach'er I (18
ijzeren gordijn aanwezig zullen zijnüo (2.:
een belangrijk aspect van deze con) het n.
rentie.
„Vragen ap medisch gebied zenden aan de redactie van one
bind met linksboven op de envelopt „Medische rubriek'*.
Antwoord ap vragen van algemeen belang wordt wekelljka
In deso rubriek gegeven, vragen waarvan de beantwoording
niet lange deze weg gewenst Is, geschiedt per brief.**
MAAR AANLEIDING van een serie lezingen op
23 juni jl. in het Dijkzigtziekenhuis te Rotterdam
gehouden lijkt het wenselijk hieraan een artikel
te wijden, omdat uit de voordrachten van dr. L.
Bosch uit Amsterdam, dr. L. F. Larionov uit
Moskou en dr. I. H. Burchenal uit New York,
duidelijk blijkt wat een verborgen mogelijkheden
er zijn voor de behandeling van diverse vormen
van kanker door middel van chemische stoffen.
De behandeling op deze wijze is gericht op een
blokkade van de productie van de bouwstenen, no
dig voor de celkernen en de celinhoud van de kwaad
aardige cellen door middel van zg. antimetabolie-
ten. Deze antimetabolieten hebben als eigenschap,
dat zij chemisch sterk gelijken op de stoffen, die
voor de celopbouw noodzakelijk zijn. Zij kunnen
hun plaats innemen, doch missen de opbouwende
factor, en kunnen de functie dus l
kwaadaardige woekeringen
beschadigende bijv
worden alleen al i
Een voorbeeld hiervan is de ..foliumzuurantago
nist". Het foliumzuur zelf is noodzakelijk voor de
opbouw van de chromosomen: de dragers der er
felijke eigenschappen. Als moeilijkheid bij de toe
diening
dige stoffen
woekering
-is steeds
de kwaadaardige cellen wordt te-
ook van vele gezonde cellen. Als
Sengegaan, maar ook van vele gezonde cellen. Als
iiverschijnselen kunnen daarom gemakkelijk be
schadigingen van het slijmvlies van de mond- en
keelholte, zweren in het darmkanaal met braken en
diarrhee optreden, terwijl in vele gevallen ook een
vermindering van de functie van het beenmerg kan
ontstaan, waardoor er verschuivingen in het bloed
optreden, die bloedarmoede, bloedingen en een ver
hoogde kans op infecties kunnen geven. Om al deze
ongunstige bijwerkingen zoveel mogelijk uit te
schakelen, is men sinds enige jaren bezig steeds
weer nieuwe chemische samenstellingen te maken,
in de hoop uiteindelijk chemische stoffen te vinden,
die een maximum aan remmende werking op
van deze stoffen in 150 samenwerkende ziekenhui-
zen klinisch beproefd. Dan blijken nog slechts en
kele stoffen van enige waarde te zijn-
Eén van die stoffen, die wellicht ook reeds het
langst bekend is, is het stikstofmosterdgas, als oor-
logsgas bekend uit de wereldoorlog. Bij bepaalde
vormen van bloedkanker worden vloeibare vormen
van dit gas reeds jaren ingespoten. Een nieuw deri
vaat van deze stof is nu uitgevonden, die weinig
destructief werkt op het maagdarmstelsel, zodat in
nemen door de mond nu ook mogelijk is. Als be
zwaar blijft echter gelden, de inwerking op het been
merg wat nadelig werkt op de bloedvorming. Een
tweede nadeel is. dat na toediening van het pre
paraat zóveel kwaadaardige cellen afsterven, dat
de nieren de afbraakstoffen niet kunnen verwerken,
en er beschadigingen van de nieren kunnen optre
den. Steeds weer blijkt, dat wanneer men nieu
veelbelovende stoffen heeft ontdekt, ook nieuwe
Senwerkende factoren opdoemen, die het geneesm
el voor de mens uiteindelijk toch nutteloos maa
Toch zijn er meer aanwinsten gemaakt.
Door toepassing van mercaptopurine (een foliu
zuur antagonist) is ln ongeveer 80 procent van
gevallen van acute leucaemie bij kinderen
overlevingsduur toegenomen van gemiddeld t
maanden tot gemiddeld dertien maanden.
Actinomycine-D. eveneens een nieuw middel, k
in 50 procent van de gevallen een kwaadaardi
niertumor bij kinderen doen verdwijnen, zelfs
uitzaaiingen in de longen smelten als sne
de
Dit i
meer, doch het zou te ver voeren ze allemaal
noemen. De mogelijkheden worden steeds
onderzocht, ook op het gebied van de longkankC
Men neemt proeven door de gevonden stoffen
het gezwel te spuiten, of in een bloedvat, dat i
het gezwel toeloopt, men spuit het in de vrije t
holte wanneer het een gezwelvorming in de buik ti
treft
Dat voor deze geneesmiddelen (als w
zichtig al mogen noemen!) ook een groot terr^
is weggelegd voor gevallen waar eerst moet v
den geopereerd is duidelijk. De mogelijkheid,
na een gezwelverwijdering meerdere kwaadaardi
cellen in het bloed térecht komen, die verantwo^
delijk gesteld moeten worden voor de gevreesde t
zaaiingen is groot. Wanneer men kans ziet
kankerzwerfcellen chemisch te vernietigen
grote stap vooruit gedaan in de kankerbestrijdid
De vele aanwezige artsen op dit symposion j
het gehele land hebben gehoord hoe aan beide r
den van het ijzeren gordijn, maar ook in ons I
hard gewerkt wordt aan de kankerbestrijding lal
chemische weg. Dat zij met meer vertrouwen
toekomst tegemoet zien, bleek wel uit de vele j
garetten van alle merken die tijdens de pauze f
rookt werden!