Hoe lang zal de kruidenier
Blad
0pen briel
nog achter zijn toonbank staan
kom'
Gloxinia's wel en wee
We stofzuigen 's avonds en worden bruin
ff !vV$&
li
to onszelf best gunnen Even- «ctaüd punt
Srhï,??^i^see^hm.dta7rt e
DAT
ZIT
ZATERDAG 23 JI M 1962
Maar
Ze zijn
ngeloof
etuigen
In Bouwcentrum
leert U vast
op de knop
drukken
gj WE RAKEN MET KOPEN STEEDS MEER IN DE KNOOP
Misschien vindt n dat ik niet
iet m'n tijd meega als ik u be
en mijn kruideniers- en nog tal
het liefst in
jachter de toonbank vraagt wat je
sterf! Ihebben wilt en met wie je als
even, l't niet te druk is het voor en
erderf. tegen van laten we zeggen snel-
kookrijst kunt uitwisselen. Je
VaD j |voe't je er tenminste niet num-
nier zoveel het riJtje voor de
e Wolff Ikassa, vind ik. en als je een tijd-
je in zo'n winkel koopt gaat men
l e I*a" er ook je wensen wel kennen. In
e h |Pedachten zie ik nu eigenaren en
ceerae: |chefs van super-zelfbedieningsza-
5 ken (waarbij ik er zonder meer
net ge- ivajl uitga, dat hun mannelijke
j T> ogren dit Proza lezen....) én huis-
_Z'vrouwen, die bijzonder graag in
■nvrvvr idit soort zaken kopen, uit hun za-
j terdagavondse stoelen opveren om
'het Pr0 van zelfbediening en su-
permarkten te verdedigen. Blijft
i tegenstrijdigheid te be- Zal zo'n toonbank er helemaal i
J? be" (eerste paal ui ccu w
lexeera gron(j werd gedreven. Waar nu kruidenier en met hem tal
_va? ieen zwart puffende heimachine andere middenstanders achter
Hem- |dreunend zijn best staat te doen, him toonbanken blijven staan! o
n" Ip" 2al HET op de nu nog Sroene Worden hun winkels op den duur het Bouwcentrum met zijn be-
ïvinHin lgrasvlakte verriizen -HET: een bij wijze van spreken niet steen langwekkende expositie ..Kopen
'rh 1 enorrn winkelcentrum met grote voor steen afgebroken dopr de op-
fna Ti |warenhuizen, supermarkten, at- mars van al die superzaken.
a tractieve winkels, royale parkeer- enorme automaten en zelfbedie-
terreinen en wat er nog meer bij ningsconcerns voor wie een paar
komt. We hebben en rond de fles- honderd vierkante meter ee:
senmand van de melkboer als leschilletje is? Wat en
buurvrouwen-onder-elkaar al druk de kern van die vraag gaan
over gebabbeld, zo van: „ideaal, wij als huisvrouwen, zijnde de
zoiets praktisch naast je deur....", belangrijkste consumenten, met
.de Lijnbaan moet er niets bij z'n allen doen?
sijn.... en vooral: „fijn. niet Niet alleen voor <Jns is die
op de fiets naar de ad als kwestie interessant: er zijn meer
instanties bij betrok-
geëerd
rten al-
reupel-
et. Er
erken,
aan dt
t bijbel
en die
irlozen.
beetje
ossinrg,
kwaad
te wor-
Kreu-
Je- en
or het
zich-
waads.
almbe-
leer je
n gro-
lan de
tegen-
psal-
i jubel
is ech
over
ierden I
lebben I
r half i
van het Rotterdamse Bouwcen
trum om op al deze problemen
eens de vinger te leggen, zeker
grote waardering verdient. Het
Knopen" er geenszins
gonnen op de voorhand reeds al
lerlei knopen door te hakken; wel
om te komen tot een zo goed
peu- mogelijk inzicht in hetgeen er
it is VOor de Hollandse deur kan ko
maan men te staan.
Moei u doen
je iets leuks wilt kopen". Zoals
het er nu al uitziet zullen
als huisvrouwen in horden
toe trekken!
Wat gaan we doen
Nu heeft u als trouw krantele
zer (of beter: lezeres) een enkele
zicht TO? TOrmoiSPenheÈn ohchlm or!wSeii°wa?'er
wel vermoeden. En ofschoon aan deze expositie vaslzit
De zovele facetten van de wel-
vooral onze aanpassing
eenmaal niemand in de toe
komst kan kijken, kan het nooit
kwaad met toekomstige ontwik- Xaa" JL
kelingen en omstandigheden re- daa"a" iV" Ale
En de eigen kruidenier dan, kening te houden. Vandaar dat ff4fï?»
ïhter z'n toonbank, denkt u me het (nogal omvangrijke) initiatief treinend naar
Er zijn zeker niet veel ka
merplanten te vinden, die zulk
een fluwelig en zachtaardig
uiterlijk paren aan een nukkig
karakter, als de gloxinia. Toch
is cn blijft deze de feestplant
bij uitnemendheid in deze tijd
van het jaar. We kiezen de ro
de, violette of tweekleurige
klokken nu eenmaal om hun
uiterlijk schoon en degene, die
de plant van ons krijgt, moet
dan maar zien wat hij er van
terecht brengt.
Wie een gloxinia koopt, moet
er op letten, dat er meerdere
vertakkingen op aanwezig zijn,
waaraan zich ook nog kleine
knoppen bevinden. Dan is er
tenminste een redelijke kans,
dat de plant in huis nog gerui
me tijd blijft doorbloeien.
De algemene klacht is nu
eenmaal, dat ze haar bloemen-
tooi in de kamer laat vallen en
het grote blad gaat omkrullen.
Dat is meestal een kwestie
van te droge warmte en zon.
Weliswaar heeft ze de warmte
lief, maar deze moet dan ge
paard gaan aan een vochtige
atmosfeer., Daarbij verlangt ze
een lichte plaats, waar tegen
zon geschermd wordt.
Ideaal
Een temperatuur van 18-20
graden C. is ideaal en de voch
tigheid wordt geschapen door
de pot op een eilandje in een
bakje water te zetten, zó dat
het water de pot niet raakt.
Het gaat namelijk om de ver
damping rondom de plant. Ver
der wordt veel lauw water op
de aarde rondom de knol ge
geven en eens in de week ka-
merplantenmest.
Wanneer er zich geen knop
pen meer vertonen, dan gaan
meestal ook de bladeren teke
nen van verval geven. Dat
behoeft U niet te verontrusten,
want dit knolgewas is gewend
's winters te rusten. Zodra ze
dus gaat afsterven, meer aan
de zon blootstellen, steeds min
der water en geen mest meer
geven.
Zijn de bladeren verdroogd,
dan wordt de knol droog in de
pot overwinterd bij een tem
peratuur boven 6 graden C..
bijv. in een kast van een ma
tig verwarmde kamer.
e goed vertakte Glo-
>eel belooft, mits het
■xaam uordt gemaakt.
Eerder
dat geval blijven
matig water geven en houden
de plant op haar zelfde plaats
in de verwarmde kamer.
Meestal groeit ze dan min of
meer uit tot een hangplant,
die eerder bloeit, dan de exem
plaren, die hun tooi hebben af
gelegd.
Normaal halen we de knol in
februari-maart uit de pot en
brengen hem op een schotel
tje met vochtige turfmolm on
der glas of plastic aan de
groei op een warme onder
grond van schoorsteen of lau
we radiator. Vochtig houden en
zodra de spruitjes 4-5 cm
lang zijn, oppotten in een
voedzaam en tevens luchtig
mengsel, bijv. van bosgrond
of grove bladaarde, oude koe
mest. turfmolm en wat scherp
zand (rivierzand). Daarna
weer licht en warm. maar uit
de zon zetten en zorgen voor
een vochtige atmosfeer. Bij
hergroei de oude behandeling
weer toepassen en hopen dat
ze zich van haar beste zijde
zal laten zien.
A. C. MULLER-IDZERDA
leiding-
zich op
trammend of
het Bouwcentrum
begeven (moet u echt doen,
't is de moeite waard) kon u zelf
zien wat de organisatoren bedoe
len als ze zeggen dat wij ons nog
niet aan meer welvaart hebben
aangepast. Om slechts een paar
factoren te noemen: de overbe
volking, de immense verkeers
problemen. de tekorten aan re
creatieruimte, de dienstverle
ning.... alle mogelijke bijver
schijnselen zijn er op komen doe
men, die de welvarende mens
van nü amper heeft kunnen voor
zien toen de hoogconjunctuur op
gouden muilen kwam aangeslo
pen. En wat nu.... vooral: hoe
moet dat allemaal gaan. Druk
ken we straks met z'n allen op
knoppen om onze spullen in de
boodschappentas te krijgen, moe
gaan volgen i
aan voorlichting, soms onver
schillig personeel enz. enz.) op
onze weg liggen. Aldus de kwes
tie, waaraan de presidente van
de Ned. Huishoudraad tijdens de
openinjg van de expositie niet
voorbij wilde gaan. ziet het
tussen de vertrouwde kruidenier
van nü, via de zelfbediening naar
het kopen in de toekomst liggen
„knopen" genoeg.
Suggesties
Hoe die nu te ontwarren. In
het Bouwcentrum geeft men er
verschillende suggesties voor. Te
genover het Amerikaanse „shop
ping center", dat zijn oorsprong
vond aan de rand van de steden,
zien we er door maquettes en fo
to's de Nederlandse situatie, ge
stalte gekregen in een nieuw ty
pe winkelcentrum (het „stads
deelcentrum") waarvan ons land
er al enige kent. Nu stamp je die
stadsdeelcentra niet zo maar uit
de grond, er komt met name op
financieel gebied wel wat kijken.
Toch kunnen we het allemaal be
talen als de welvaart verder
wordt opgevoerd en vooral goed
wordt besteed. De produktie van
goederen zal dan op de wérkelij
ke behoefte van de consument
moeten worden afgestemd en de
automatisering verder worden
doorgevoerd.
Ontdek het zelf
Vandaar dat er op „Kopen en
knopen" nogal wat aan die auto
matisering is gedaan; zo kunt u
die enorme „winkelrobot" eens
gaan proberen. U zoekt met een
kiesschijf uit wat u hebben wilt,
stort de nodige guldens of kwart
jes in het geval en na een secon
de komen uw boodschappen met
het wisselgeld uit de robot te
voorschijn. Leuk om dat eens te
doen; alleen zegt 'ie niks terug
als je het over snelkookrijst wilt
hebben.... Maar goed, misschien
is dat wel een antiek privé-lief-
hebberijtje.
Dat er (grote) voordelen aan
verbonden zijn is in deze tijd van
personeelsschaarste en dure win
kelpanden ook weer waar. U
moet het zelf maar 'ns gaan be
kijken. zoals u vast en zeker ook
de rest van deze belangwekkende
expositie zult willen zien, omdat
mensen en stedebouwkundigen be
langrijk is, maar ook voor ons
koopsters genoeg interessants
biedt. Daarom ga ik u maar niet
verder langs deze expositie leiden,
er moet iets te ontdekken blijven.
En mocht u zich dan na die
leerzame blik in de toekomst en
dat drukken-op-knoppen een beet
je „anno 2000" voelen, trek u dan
maar al mijmerend terug in het
gezellige ouderwetse banketbak
kerswinkeltje, dat ook op deze tot
september durende tentoonstel
ling is ingericht. Nu kan het
nog....
Uit de tijd dat vee nog tijd badder
Omdat we dat van die thee niet wisten
zelf onze strijkijzers
te kunnen repareren,
al behoorlijk wat af.
ten we straks ook m
der worden?
kachels
Nog wat
Nog wat.... we lezen (of maken
het naast de deur mee!) dat er
oude stadskernen worden ver
nieuwd, krotten worden opge
ruimd, nieuwe recreatiemogelijk
heden voor jong en oud worden
gerealiseerd. Waar en hoe gaan
dan kopen, blijft de stadskern
wielen naar toe spoeden om tus
sen haakjes in diezelfde stad als
maar blokjes te moeten omrijden
eer we een parkeergaatje hebben
gevonden? Vragen, vragen, vra
gen, of om met het Bouwcentrum
te spreken: knopen.
Als we de hele winter
en het uitgebreide kille
voorjaar lang onze ge
zichten en desnoods ar
men cn halzen trouw met
warme thee hadden ge
dept, zouden we nu niet
uren op onze balconnetjes
of in de tuin hoeven zit
ten om dat zo begerens
waardige bruine kleurtje
te krijgen. Want zo'n
theebeurt (waarbü vol
houden het parool is)
geeft een mooie, natuur
lijk bruine tint. waarbU
wintersporten, hoogtezon-
nen en spul uit een flesje
gewoon in het niet ver
zinken. Gaat u me
nu niet verwijtend van
boven uw krant aankij
ken en vragen waarom ik
u dit niet eerder heb ver
teld, in november bij
voorbeeld. Ik weet het
ook nog maar pas, van
die thee, hetgeen overi
gens een heerlijk excuus
is om de stofzuiger met
rust te laten, je rits-rats
door het beddrnopmaken
en de ontbijtboel-afwas
sen heen te slaan en je
vervolgens buiten in het
linnen van een stoel te
laten zakken., 's Avonds
na het eten stofzuigen
gaat óók prima. Of had u d
(naar ik hoop) zelf al ontdekt?
Zonnen-per-uur
tegen bestand. „Wat zal die zich
dat van vanavond vervelend voelen"
heerlijk denk je dan bijna zonder mede-
wreven. zou het zó'n vaart niet
hebben gelopen. Wijn-azijn is na
melijk een voordelig zonnebrand-
middel, ofschoon ik er direct bij
moet zeggen dat die vele middel
tjes uit bussen of flesjes wél lek
kerder ruiken... Geen azijn voor
u? Dan misschien een zonne
brandolie die u zelf maakt van
50 gram vloeibare parafine, 20
*ram vaseline en 10 gram saf-
!raantinctuur. Een prima middel
wél vettig natuurlijk. Voor
sen met weinig geduld zijn
50 gram rozenwater. 1 gram borax
en 10 gram natriumhyposulfiet de
ingedriënten voor een snel-brui-
nende lotion.
Als 'n Indiaan
We zijn dus bruin geworden-
niet al te intens want om rond
te lopen met het gezicht van een
oude Indiaan is nu niet direkt zó
charmant. Jonge en vooral zéér
jonge vrouwen zullen van zo'n
Indianen-gezicht niet zo gauw-
last krijgen, maar naarmate men
ouder wordt lijkt het steeds moei
lijker het zomerzonnetje een wer
kelijk móói-bruine teint af te trog
gelen. Zon-genietsters van wat rij
pere leeftijd lopen zo gauw het ri
sico een tanige, verkleurde huid
te krijgen en dat mag het dan
misschien nog doen in het casino
van Monte Carlo, zo voor huis-,
tuin-en-keukengebruik is 't min
der gezellig, 't Is dus niet altijd
allemaal rozegeur en zonneschijn;
we zullen dus een beetje op moe
ten passen.
Dus zitten we, omdat
die thee^niet d^zón" zo iéts rno^ lijden." omdat het bekende eigen
gen
Make-up
zn allen in de zon, zoiets mo-
king hebben op e
nodig aan een beurt toe is, iezen Jjf,^
we gewoon weg met een fijn boek.
keukenkast, die
uit die zon komt" toch
n je in ie har' alleen
nsen dat d;e roodhuiden
voor vmuwen-mei-een-baan-bui- hebbc" ®bhoor3
veel mogelijk uit te buiten Een kop. e'S^nog dm
Srn'ïï methode Voor het geval u een
?-?. .Pi onvoorzichtige huisgenoot of een
logé uit zo'n roekeloos zonnebad
h™in ^uis krijgt, kunt u het ook met
veel beter geleidelijk aan bruin Panwo
te worden, dan zich als een panne-
koek in de zon te laten bakken. On
danks deze waarheid zo groot als
geraspte aardappel probe
ren. U legt een massa van dat
geraspte goedje om de verbran-
i f's de plaatsen en zult vanuit het
het Frie- /wpi-vprhittf»
pracht exemplaar
se stamboek, blijven
(en ook rissen mannen!) die alles
in één of een paar dagen voor el
kaar willen hebben.
Zonder medelijden 't Is natuurlijk mosterd n:
maaltijd maar als de té veel
Moet u maar eens op het strand de zon genoten hebbende
kijken. Je ziet ze als 't ware voor tiënt" zich zo nu en dan een
je ogen roder en roder worden, de schaduw had begeven
Receptjes
de poeder of pancake gebruiken,
die we 's winters op onze was
tafel hebben staan of in onze tas
meedragen, kan :oms het cffekt
van al onze zomer-moeite beder
ven. Tijdens de vjkar.tie kunnen
we misschien om de huid eens
wat rust te gunnen, het wel zon
der make-up doen, waarbij we
hooguit de lippenstift hanteren.
Gaan we uit dan kiezen we een
lichte, bruin-beige make-up om de
opkomende rode gloed van het
beginnende zor.nebruin wat te ca
moufleren. Als u reeds bruin
bent. gebruik dan een dun, rag
fijn laagje oasis make-up in een
van de zonnekleuren die in de han-
del is. zodat u een gave cn egale
teint krijgt. Rouge tenslotte mag
hooguit pastelkleurig zijn.
En als dan over een tijdje ook
deze zomer weer voorbij
weer. zoals het hoort, 's morgens
de stofzuiger gaan hanteren, dan
blijven we tóch bruin. Met thee,
geen zonnebrandmiddel rijkelijk met wijn-azijn had inge- zoals we nu weten...
Nog meer
Nog meer... onderdehand raken
wc als huisvrouwen ook wel eens
hevig in de knoop als het gaat
om de aanschaf van dit of dat.
Want kunt u er altijd helemaal
tot in de details uit wijs worden?
Een niet aflatende stroom van
goederen wordt ons in etalages,
warenhuizen en op de adverten
tiepagina's attractief aangeboden;
zoek je weg maar eens in die
doolhof van duizenderlei zaken.
Ineens verdwijnt er een trouw
merk, waar je aan verknocht
was, uit de winkel.... over die ve
le nieuwe synthetische óf geper
fectioneerde natuurlijke vezels
durf ik niet eens hardop te pra
ten, je struikelt over al die moei
lijke benamingen.... het allerbes
te, het allernieuwste, het witter
dan witste van gisteren heeft
zichzelf vandaag alweer over
leefd,-en dan komt er iets wat
nóg witter (hoe 't kan weet ik
óók niet) wast. Hoeveel plezier
beleven wij vrouwen die samen
ontzettend koopkrachtig zijn om
dat wij immers 80 pet. van het
inkomen besteden(!) eigenlijk
nog aan het winkelen en inkopen
doen als er zoveel hindernissen
(stagnatie bij het zich vervoeren,
de drukte in de winkels, gebrek
I7"OMT HET van de zon die
scheen dat ik de vorige maal
niet duidelijk ben geweest? Het
schijnt zo, want de brieven die
ik deze week ontving, nopen me
dat aan te vullen waarin Ik eerst
ben tekort geschoten. Het regent
een beter klimaat voor bewe
ren en betogen en vaststellen en
aanvullen? Ik hoop het al is
het met een kleine triestheid in
het hart. Want regen ligt ons
beter, evenals theologische ter
men, dan uitbundige zonneschijn
en dartele verhaaltjes.
Maar niettemin maak ik graag
de brief van de vorige maal af.
Alleen met één ding voorop: ik
moet verwijten als: dat ik met
opzet niet verder schreef, of:
dat ik met opzet goedpraatte of
eenzijdig belichtte, afwijzen. Na
tuurlijk kan ik begrijpen dat de
ze of gene me schrijft: u had er
dit of dat nog vap kunnen zeg
gen. of: waarom hebt u op die
kant niet gewezen. En ik kan
daarop altijd antwoorden: inder
daad, dat had ik nog kunnen
doen. Maar als ik het niet deed,
zal het geweest zijn met de be
doeling iets aan u over te laten.
Of omdat de ruimte ontbrak. Of
iets anders, b.v. omdat de tijd
ontbrak om deze brief uren en
uren aan bezinning te laten kos-
Immers, het is een brief. En
er is geen brief die af i is. Het
behoort, zou ik willen zeggen,
tot het wezen van een brief dat
je op een bepaald moment een
punt zet. vooruit, naar de bus.
er niet weer op terug komen. Zo
ook hier. We houden hier geen
betoog, maar schrijven een brief.
KN NU is de moeilijkheid deze:
dat we soms onderwerpen
binnen deze rubriek halen die in
briefvorm bijna niet meer te be
handelen zijn. Op dat moment,
dat ik niet vermijden wil, omdat
de kwesties bij onze vriendinnen
leven en steeds meer irt ons (ker
kelijk) milieu gaan leven, zit er
van mijn kant falen in. Want elk
terugbrengen van het probleem
van schuld en leed. van schep
ping. van welbehagen Gods, van
zonde en zondeval, tot een ver
haal van Mollie en Charlotje in
het aquarium, is voor de mees-
ineens een extra-belasting,
zij gingen al gebukt onder
sprong, hetzelfde dat de mens in staat
S„ dat stelde te zondigen. En nu naar
w epen al ons onderwerp: ik hoef niet extra-
boos. Ik moet zeggen dat lief tegen de dieren te zijn omdat
beter ken uit deze boze die door mijn schuld in Adam
ietwat moeten mee-lijden. en ik ben dus
ook niet wezenlijk „goed" wan
neer ik het dier goed behandel,
ik ben en blijf wezenlijk
r mijn aard ge-
gd tot alle kwaad.
ten onzer een te grote sprong,
wie weet volgens hen ook
niet te verantwoorden
Toch ben ik blij, mev
de pen hebt gegrepen al
ik i
brief, dan uit de
extatische brief. Nu lééft
me, terwijl ik de vorige maal
echt niet begreep hoe u een
voorval met een poes (en echt slecht, dat
een poes en niet „maar" een
poes) en een mens dus van
het niveau mens-dier kon door
trekken naar het geheel andere
niveau van goed en kwaad, wat
zeg ik: van God en Satan. Wie
zqlk onrecht ziet, aldus de toon
van uw brief destijds, twijfelt
aan God.
En miju verhaal helaas
niet begrepen, maar dat is mijn
schuld Als God er niet was,
zou u niet eens ónrecht zien.
Maar laat ik bij het begin
beginnen. Wij moeten allereerst,
en dat geldt ook het schrijven
van mevr. de J. (in grote dank
ontvangen), al schrijft zij ovét
andere onderwerpen, geen
spraakverwarring krijgen over
de woorden zonde en zondeval.
God schiep deze wereld, dat is
voor ons een kwestie van geloof.
Of die schepping nu „lang" of
„kort" geduurd heeft, laat ik
hier terzijde, in ieder geval wa-
i de
de
Mollie en Charlotje,
zeggen, treiterden elkaar al toen
de mens nog niet geschapen
Het menselijk leven op aarde
eindigt echter niet met de val
en dus in principe de dood. Want
God en dat zeiden we de vori
ge keer in het einde kon Zich
kennen. Immers,
blind zijn dat men om, b.v. een
gehandicapt kind een dure opera
tie te kunnen laten krijgen, hon
den en katten over de grens
smokkelt. Ook kan men omge
keerd honden en katten verzorgen
als eigen kinderen omdat men de
medemens haat ik behoef u
maar te herinneren aan uw eigen
woorden, mevr. S.„ze geven
je meer liefde dan de mensen
dikwijls"en aan de mensen.
vrouwen vaak. zoals die men in
Engeland kent. die van hun huis
dieren kleine afgodjes maken, bij
wijze van" vhichit, omdat zij de
werkelijkheid van mens tussen de
mensen niet meer aandurven. En
ééns ben ik het dus met u als u
zegt dat mensen die dieren opzet
telijk leed berokkenen, gestraft die
nen te worden (al is dit nog een
ietsje anders dan het „precies een
der" van uw man, want dan bent
u net zo als die mensen in kwes
tie) maar niet eens was ik en ben
ik het met uw in discussie bren
gen van het bestaan van God.
Dat God bestaat, is van onze
kant: kiezen voor het ongerijm
de. Niet alsof wij zo superieur
zijn dat wij twee kanten uitkun
nen, maar omdat wij moeten
ademhalen. Golgotha, die ene on
menselijke heuvel, gaf ons Jezus'
woord: haal adem. Ik leef. Van
Golgotha begon de aanbidding
Gods. Van Zijn Zoon. Van ons. als
wij daar willen staan. Van heel
Zijn schepping, herkregen, her
wonnen. In de Pinkstervakantie
keek ik met een paar van mijn
kinderen de gebrandschilderde ra
men in de Grote Kerk te Delft.
Eén ervan, dat van de Openba
ring van Johannes was al wat in
JAAR HUN AARD. hun srtrue- niet losmaken
de i
Hij Uw voet" lichtten op r
tuur. konden ze dat doen. En gaf Zijn Zoon. Deze vier woorden Even goudkleurig als Charlotje:
toen de mens geschapen
naar Gods beeld, dus: om
strijd met de Satan in Gods na
te beginnen, als hoogste we;
der schepping, was ook de nv
in staat tot kwaad. En zonder
profaan te willen spreken zie
het toch heel levendig zo: dat de nietigd. En waa:
heil. En niet al- Treiteraaniter? Ja. i
leen ONS heü. i
wereld, der schepping.
De strijd tussen God en Satan
is beslist. In Jezus Christus
zijn, daar zijn wij dat
(Mevr. de J., dit bedoel
de genade"), Dan wil
goedpraten
- - dieren uit-
Maar daarbij kregen de dieren baalt die nergens naar lijken.
Zijn werk
zweek de eerste de beste keer en ik dus niet
hebben de val van de MENS. die praktijken
overwinning bevoch- S)
cn de dood zijn ver- J /S s
raar wij dus „goed"# Jr b/y
ai t'dS
genade"». Dan wil f I
Als u durft én een beetje
fantasie hebt vindt u misschien
de eerste tip uit deze rubriek
wel aardig, 't 'Gaat over:
BEKT ANDER HOEDJE
Wie weet hebt u ergens
in een kast een nogal plat
hoedje liggen dat u graag een
modern hoog aanzien wil ge
ven. Pak de schaar, knip uw
platte dopje boven de rand
netjes in de rondte door en
zet een stukje tailleband tus
sen bol en rand. Daarover
doet u een breed lint, aardig
fluweel, of (als 't er bij
kleurt!) een oude nylon, waar
van u voet cn boord hebt af
geknipt en die u door wat
plooitjes hier en daar wat
speelser hebt gemaakt. Me
vrouw A. van de Graaf-van
Dam uit Dordt waagde dit ex
periment en vindt dat ze er
nu een „schat van een hoed"
bij heeft...
VOOIt "T KANTOOR
De heer D. van den Broek
uit Sommelsdijk heeft een idee
voor mensen die een kantoor
baan hebben en dan speciaal
voor hen, die veel met ord
ners omgaan. Wilt u zo'n volle
briefordner snel en goed leeg
maken, sla dan eerst de com
plete inhoud naar voren (al
les zit dan links) klem de twee
uiteinden van een touwtje tus
sen sluitpunten van de beu
gel. leg de inhoud weer in ge
deelten naar achteren, open de
beugel en trek de uiteinden
van het touw op. 't Is wel een
mond vol. maar als u het
touwtje dan nog dichtknoopt
hebt u snel en zonder „risi
co's" al uw brieven keurig
bij elkaar.
VOOR ZIEKEN
O Een langdurig zieke In
huis die steeds plat achter
over moet blijven liggen? Doe
hem of haar dan eens een ple
zier door eer. bromfiets-spion
netje aan te schaffen; dat is
zo'n geval met een beugel en
een stang. U maakt daar een
handspiegeltje aan vast, be
vestigt de beugel boven het
hoofd op het ledikant en de
zieke kan door de verdraaiba
re spiegel alles liggend zien.
De heer T. Provllls uit H. I.
Ambacht weet uit ervaring
dat patiënten zo'n spiegel
graag willen hebben
SCHEMERLAMPJE
O Voor het geval u uw sche
merlampje zelf wilt overtrek
ken met een aardig nieuw
stofje, haal dan eerst een hoe-
denelastiekje door de zoomp
jes van de stof. Zet de stof
even vast en u zult ontdekken
dat u nu veel gemakkelijker
kleine plooitjes in het over-
trekje kunt maken, tipt me
vrouw A. Visser uit Krimpen
a. d. IJssel.
ZO IILI.IFT *T ZITTEN
Ligt bij u het kleedje of
lopertje van de klooster- (of
andere lage) tafel ook zo vaak
op de grond, :ndat de kinde
ren het er af trekken, vraagt
mevrouw M. Karssen-Wissc
uit Dubbeldam? Bevestig dan
aan de lange zijden ongeveer
20 cm elastiek met aan de
ene kant een haak en aan de
andere kant ;en oog. Het op
die manier gespannen kleed
blijft altijd keurig liggen, ter
wijl kleine kinderen het ook
niet meer met kopjes en al
er op kunnen wegtrekken.
GEEN PLC IS J ES MEER
Sommige kwaliteiten suè-
dejasjes laten op lichte jum
pers en dito rokken wel eens
van die hinderlijke pluisjes
achter. Mejuffrouw L. Rlckel
uit Den Haag heeft daar een
eind aan gemaakt. Zij plakte
aan de binnenkant van het jas
je van beleg tot rever, zowel
als aan de onderkant repen
doorschijnend plakplastic. Nie
mand ziet het bij het dragen
en zij is van die pluisjes af.
TEGEN DE TOCHT
Omdat de voorraad tips
zo groot is (we zitten nu zo'n
beetje in januari... met zelfs
nog een enkele reeds in de
cember ingezonden tip ertus
sen!) kan het gebeuren dat er
wel eens een koud-weer-idee
in deze zomermaanden onder
uw ogen komt. Ik blijf maar
aan de volgorde van binnen
komst vasthouden dat lijkt
mij het eerlijkst toe en
vandaar dat u thans iets leest
over tochtende stolpdeuren.
De heer J. Verwijs uit Den
Haag heeft er iets op gevonden
om die op tuin of balcon uit
komende deuren minder wind
te doen doorlaten. Als u er
(straks) ook mee zit neem dan
een stuk hardboard dat u op
een houten raam van onge
veer 70 cm hoog bevestigt. In
ieder geval moet het passen
in de kozijnen van de stolpdeu
ren. Het raamwerk wordt met
twee haakjes aan weerszijden
vastgehouden in de kozijnen.
U kunt er nog een venster
bankje opmaken, aansluitend
tot aan de deuren, zodat u er
wat planten op kwijt kunt. Zo
mers kan het hele geval des
noods worden weggehaald, in
de herfst zet u het er weer
'N AVASTANG
Mevrouw W. Krop-van de
Berg uit Sassenheim stelt u
de vraag: wist u dat een dood
gewone wastang zo gemakke
lijk is om er iets mee te pak
ken, waar u net niet bijkunt?
Deze lezeres haalt er zelfs
vaasjes mee van de plank.
TEGEN >T BREKEN
Als u een beschuitje door
snijdt breekt het in negen van
de tien gevallen. Hier is een
eenvoudig foefje op. U houdt
het mes niet loodrecht naar
beneden, maar snijdt de be
schuit een t?etje schuin in,
met welk foeije mevrouw I.
van Essen-Ka vela ar uit Rotter
dam de rubriek besluit en
(om haar woorden aan te ha
len) „per onge.ok" Dat zit zo
heeft verdiend.
