Leger krijgt kapitaal,
ons volk de rente
EEN FIETS
U bent
gratis
verzekerd
tegen
fouten
MR NIETS!
Domineeskinder en
U krijgt van Agfa gratis
advies een film
natkuhtuzüN!
Een woord voor vandaag
Geref. mannenbond moet
in oude spoor doorgaan
M. van der Ven
Chr. Nijverheidsonderwijs
heeft eigen taak
ridder O.N.
m WUKPREDIKANT!
s
laat nu de
camera's
maar klikken
Met Agfa-films loopt U
geen enkel risico.
Ze zijn perfect -
er kèn niets misgaan!
En als Uw camera niet
goed is? Als U
verkeerd belicht?
Als U Uw toestel
verkeerd hanteert?
Als er een onge
lukje gebeurt?
Als zodoende
meer dan de helft
der opnamen
mislukt is?
Haal dan bi] Uw handelaar een inzendformulier en
om de fouten te herstellen!
De gratis Agfa Fotoverzekering geldt
voor onderstaande films voor zover deze
werden gekocht, opgenomen en ont
wikkeld tussen 1 mei en 31 juli:
AGFA ISOPAN FF 13 DIN
AGFA ISOPAN F 17 DIN
AGFA ISOPAN ISS 21 DIN
AGFA ISOPAN RECORD
KOOP DIE FILMS BIJ DE
FOTOHANDELAAR
HJ weet er het RJne ren f
AGFA ISOPAN FF 13 DIN
ook haarfijne details aterk wil
kunnen vergroten.
AGFA ISOPAN F 17 DIN
film wilt hebben.' (Vooral voor
kleinbecldcamere's du»)
AGFA ISOPAN ISS 21 DIN
AGFA ISOPAN RECORD
Lente-Kerst pot met 8 ton
bordeau-rood van de Leger-kinderen.
In het midden zwart-wit van het ra
dio-orkest. Zo werd de avond een
feest voor het oor en een feest voor
En toen kwam het lang verbeide
ogenblik. Meisjes en jongens van
„Kracht en Vriendschap" droegen de
provincievlaggen binnen. Achter hen
volgde de reuzekerstpot die heel Ne
derland maakte tot een volk van „pot
tenkijkers". Uit Friesland bracht een
kind melk, uit Groningen koek, uit
Overijssel katoen, uit Drenthe olie, uit
Utrecht paling, uit Gelderland fruit, uit
Zuid-Holland kaas, uit Noord-Holland
tulpen uit Limburg kolen, uit Noord-
Brabant asperges en uit Zeeland aard
appelen. Maar uit al die provincies
kwamen bovendien de giften, die zoals
de jongen zei het Leger kapitaal gaven,
maar ons volk daarvan de rente.
Feestelijk slot
De actie „Doe wat terug" voor J
het Leger des Heils heeft dus JJqq |J fjt 1 ei'lig
ruim 8 ton opgebracht. Of om O
precies te zijn ƒ801.757,53. En de (Vat ome kerkredsctie)
droom van commandant W. F. Tr
Palstra, een nieuw hoofdkwartier ZZf.ZTJZ'Z.Z
voor „zijn" Leger kan in vervul
ling gaan. Met dit bedrag heeft
de meerderheid van het Neder
landse volk er waren 264.500
gevers getoond het Leger niet
alleen een goed hart toe te
dragen, maar ook te willen hel
pen bij de vervulling van zijn
taak. „Zo kan het", zei de com
mandant in zijn ontroerd dank
woord, „een stukje van de totale
frontlinie tegen de machten van
het kwaad bezet houden."
„Doe wat terug", was gisteravond het
thema van de slotavond in het Haar
lemse Concertgebouw. Het Leger deed
wat, N.C.R.V.-medewerkers deden iets
terug. Maar alle koren en musici uitten
hun dankbaarheid jegens God, waarbij
alleen het N.C.R.V.-Kinderkoor. met
een overigens voortreffelijk gezongen
volkslied over een spinnend wijf
even uit de toon van geloof en dank
baarheid viel.
Het Stafmuziekcorps speelde, het ra
dio Bachorkest antwoordde: de Jeugd-
zangcompagnie zong; het N.C.R.V.-Kin-
derkoor antwoordde; het -Jeugdkoor
zong en het Heldria Meisjeskoor ant
woordde. Men had het gevaar van een
dergelijke opzet op de koop toe geno
men dat de luisteraar en televisie-kij
ker zou gaan vergelijken. Maar toen
wij een violist van het Radio Bachor
kest enthousiast zagen klappen na eeri
stuk van het Stafmuziekcorps beseften
we dat dat gevaar er gisteren niet was.
Het was om en om en toch tegelijker-
tijd samen en dat bleek overduidelijk
toen zaal, zangers en musici het derde
couplet van „Dankt, dankt nu allen
God", inzetten. Het abstracte begrip
„dankbaarheid" werd in dat lied con
crete werkelijkheid. Zo kunnen slechts
mensen zingen die omhoog hebben le
ren zien, maar die ook samen iets heb
ben mogen doen.
Feestelijk
Feestelijk was de zaal versierd met
vlaggen van alle landen waar dit ure
des-Leger zijn boodschap van Heil uit
draagt in woord en daad, maar fees
telijker werd het toen de zangers en
musici hun plaatsen innamen. Links
het marineblauw van de meisjesuni
formen, rechts het Heldria-wit. Daar
achter het wat harde blauw van de
Beroepin gswerk
NED. HERV. KERK
GEREF. KERKEN
TweaeUl te "s-Gravenhage-W.. wijk-
rem. V: G. Hengeveld te Schoonebeek en
Nagel te Brussel.
4INDERZIJDS
Gealdermalscn: G. de Zeeuw te Ezinge
GEREF KERKEN (VrUgem.)
Beroepen te IJssealmuiden: M. Brandes
te Daarlerveen: te Blokzijl (bij accl.):
kand. S. Cnossen te Drachten.
Advertentie
ELKE DAG - 3 MAANDEN LANG
(t/m 30 juni'62) heeft iedereen die een
nieuwe fiets koopt, de kans diefiets(plus
toebehoren) cadeau te krijgen
DIT ZIJN DE WINNAARS VAN
DE ACHTSTE WEEK
ZATIROAG It Wtl
da haar M. Gaardmk
Albart Cu»p»tr»»t 1. Heojalo (o)
MAANDAG 21 MEI
•nat. J°n«
tDui.tara-.c 13. Rhenan
DINSDAG 22 MEI
da Naar B. Hoat|a<
WOENSDAG 23 MEI
da SillMtrut 221. dan H»»j
STAAT U HIER DE VOLGENDE
WEEK BIJ?
(vraag uw fietsenhandelaar inlichtingen)
Jaarvergadering van
Rem. Broederschap
De algemene vergadering van de Re
monstrantse Broederschap zal 15 en 16
juni te Hengelo (O) worden gehouden.
Naast de huishoudelijke zaken komen
aan de orde referaten van dr. H. J.
Heering. rem. gerei, predikant te
's-Gravenhagc. over: Verkiezing. re
ping. praedestinatie en van mevrot
Went-v.d. Vring over: Getuigenis
eredienst.
VERANTWOORDELIJKHEID
De voorzitter van de „Doe wat te-
rug"-actie, mr. M. B. v. d. Werk,
overhandigde de cheque met het grota
bedrag aan de commandant die in zijn
dankwoord zei: „We hebben ons rijk,
heel rijk gevoeld te weten gedragen te
worden door de sympathie van de
meerderheid van ons volk... deze actie
heeft veel meer tot stand gebracht dan
enkel en alleen geld." Hij zag e! j
een nieuw teken van vertrouwen
oproept tot nog grotere toewijding, ijver
en krachtsinspanning door de prediking
van Jezus Christus en zoveel mogelijk
dienstbetoon. „Zo kunnen we een klein
stukje van de totale frontlinie tegen het
kwaad bezet houden."
Reeds nu kon commandant Palstra
bekend maken dat een groot gedeelte
van het geld gebruikt zal worden voor
verbouw van het hoofdkwartier, op
dat het Leger een beleids- en adminir
stfatiecentrum zal hebben dat weer
minstens 50 jaar mee kan. De rest
van het bedrag zal besteed worden
voor projecten in de vier divisies van
het Leger namelijk Noord- Oost, Zuid
en Centr aal-Nederland.
Als Paulus in zijn eerste brief afscheid neemt van de Corin-
thiërs, bindt hij hen nog een laatste waarschuwing op het hart.
Hij zegt hen: „Blijft waakzaam, staat in het geloof, weest
manlijk, weest sterk. Laat alles bij u in liefde toegaan"
(1 Corinthe 16 13). Zo ziet men, sinds de zondeval is er niets
nieuws onder de zon op het menselijk irlak. De woorden van
Paulus hadden voor vandaag geschreven kunnen zijn. Want
wat is er veranderd? De wereld van toen leefde evenzeer
.onder druk en spanningen als de ivereld van nu. De machten
der duisternis werkten toen even fanatiek als thans het geval
is. Nee, de vermaningen en waarschuwingen van Paulus
hebben niets aan kracht en actualiteit ingeboet.
Paulus kende de wereld en Paulus kende de mens in al zijn
zwakheid. Hij wist, dat zelfs het heerlijk uitzicht op een
geopende hemel hem kan doen afdwalen en verre houden
van het Woord van God. Daarom vermaant hij: Blijft waak
zaam, staat in het geloof, weest manlijk, weest sterk. Het is
een vermaning, die de eeuwen door de mens is voorgehouden.
Het is een vermaning, waarmee we elkaar elke dag opnieuw
kracht ih de strijd tegen de boze zouden moeten toewensen.
CONSTANT
DAMESRINGEN j
Sierlijke dameshand... elegant ge- I
baar. Flonkering van welgekozen
sierring. Toonbeeld van individuele
smaak. Een keus uit de uitgebreide
CONSTANT- collectie.
Vraag Uw juwelierdie wonderen i
van vakmanschap:
CONSTANT RINGEN I
Daar is ook Uw ring!
de producten
Constant fabrieken uitsluitend via de erkende juweliers I
(Van een onzer verslaggevers)
Met grote opgewektheid heeft
de Bond van Geref. Mannenver-
eniginigen te Zeist zijn veertig
jarig bestaan gevierd. Velen wa
ren naar dit stichtse dorp
waarin ook het bondsbureau
staat gekomen om het feest
mee te maken. Zij werden daar
verwelkomd door de burgemees
ter A. P. Korthals Altes.
Reeds bij het begin van de sa
ter het woord, waarbij hij met de
verrassende mededeling kwam dat
de heer M. van der Ven te Rot
terdam, penningmeester van de jtin
bilerende organisatie, benoemd was
tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau.
De heer Van der Ven fungeerde in
J22 te Rotterdam als voorzitter in de
oprichtingsvergadering. (Ook de andere
nog levende oprichter, de heer R. Cou-
lander. was te Zeist aanwezig).
Ds. IJ. van der Zee te Castricum. die
op deze bondsdag voor het laatst de-
voorzittershamer hanteerde, meende dat
de bond in het oude spoor voorwaarts
dient te gaan. Daarmee is niet gezegd
dat alles precies zo moet blijven als
het was; dat zou voor dit werk de dood
~ok in de organisaties wordt de roep
eenheid gehoord. Maar één ding zal
voorop moeten staan. Elke eenheid die
haar grondslag niet vindt in het ware
geloof, is geen eenheid.
Er zal geen streep gehaald mogen
In de Groninger kerkbode heeft
de gereformeerde predikant ds.
A. Broek een artikel geschreven
over onze persoonlijke verant
woordelijkheid. Wij moeten een
zegen zijn, zegt hij, en vervolgt
zeggen: zolang jullie als christenen
zo'n ruzie met eikaar hebben, zien
ze mij nooit van m'n leven in een
kerk.
Ik kan meevoelen met de duizen
den gerepatrieerden uit Indonesië
die daarginds iets beleefd hebben
van de Una Sancta. maar zich hier
in Nederland in geen enkele kerk
thuisvoelen.
Ik kan begrijpen, dat heel wat
serieuze gelovigen en dat vele den
kende jonge mensen met hun Ide
alen van binnen kapotgaan aan de
verdeeldheid van de kerk en dat
ze ten slotte de kerk loslaten en
vervallen in kerkelijke onverschil
ligheid.
We breken van binnen veelal af.
wat we naar buiten proberen op te
oouwen. En dat komt dan. omdat
we veel te veel naar binnen ge
keerd leven, en de vensters niet
wijd open hebben naar de wereld
toe.
Wanneer je even stilstaat bij de
geestelijke nood van ontelbaar veel
mensen om je heen. vlakbij en ver-
weg. dan kun je je er soms voor
schamen, dat we in de kerk zoveel
tijd spenderen en soms verknoeien
aan kruimeldingen: ran kerkrech
telijke en liturgische vragen, aan
de tekst van een psalmberijming
en een nieuw huwelijksformulier:
dat er zo n onvruchtbare ernst aan
de dag gelegd wordt voor bijzaken
(want dat zijn het tenslotte) zodat
er geen tijd meer overblijft voor de
grote hoofdzaak, waarom het gaat
bij de kerk in de wereld: en ge
zult mijn getuige zijn.
Onze kracht wordt gebroken, om
dat we ons zo vreselijk druk ma
ken om theoretische problemen en
omdat de bijbel zo vaak wordt mis
bruikt om nieuwe formules te fok
ken en anderen te bestrijden op on
dergeschikte punten. en dit ter
wijl om ons heen de mensen vro
lijk leven en sterven zonder God.
En wij maar praten... en wij maar
laat: dan moeten wij met die rouw
kaart in onze handen, erkennen: o
God. mijn buurman is vannacht ge
storven. cn "k heb geen woord tot
zijn behoud gezegd.
Wij zwijgen. Waaróm zwijgen
wij?
Valse schaamte voor de mensen?
Onbewogenheid met dc nood van
anderen0 Zelfvoldaanheid om onze
eigen zaligheid?
Jongelur. luistert eens goed naar
me! als de kerk het licht niet uit
draagt. en als wij christenen over
onze rijkdom zwijgen, dan is de
kerk geen kerk van Jezus meer.
maar een gereformeerd onderons
je. en dan zijn wij christenen geen
christenen meer. maar vrome ba
liekluivers, die hun talenten niet
gebruiken, maar in een zweetdoek
opgeborgen hebben, en die straks
met al hun vroomheid geworpen
zullen worden in de buitenste duis-
Begrijp me goed.
Er zijn heel wat belangrijke din
gen in dc kerk te verhandelen en
te verhaspelen. Het is natuurlijk be
langrijk. als op de vrouwenvereni
ging de bijbel onderzocht wordt. Het
is natuurlijk belangrijk als we op
onze jeugdverenigingen samen spre
ken en denken over de waarheid.
Het is natuurlijk belangrijk, als de
kerk zorg draagt voor een verant
woorde liturgie. Het Is ook belang
rijk als we als jongens en meisjes
onze belijdenis kennen en geloven.
Maar als we deze rijkdom voor
onszelf houden en niet ten dienste
van de wereld stellen, dan zullen
we vandaag of morgen in onze
geestelijke weelde ondergaan.
En ge zult mijn getuige zijn.
Met deze opdracht staan we van
daag in de wereld.
Dat woord staat achter de zen
dingzaak van de kerk.
Dat woord staat achter het evan
gelisatiewerk, achter het werk van
Jeugd en Evangelie, achter "de
activiteiten van de Youth for
Christ. Dat woord vergezelt ons
als christenen ook persoonlijk op
onze reis door het leven.
Mag ik eens heel eerlijk zijn?
Ik vind het belangrijker om een
avond met een niet-gelovige jongen
of meisje te praten over het evan
gelie. dan om diezelfde avond voor
een mannenvereniging te spreken
over het probleem van de uitver
kiezing, inclusief trwintig gulden.
Ik vind het belangrijker om. zo
als een paar maanden geleden nog,
in dc scnouw'burg van Delteijl voor
honderden jengemensen van mijn
Jezus te ge
tuigen, dan uren te discussiëren
honderden jengemenser
blijdschap in de Here
tuigen, dan uren te
over het voor en tegen van de kin
derdoop.
Ik heb in de zestien jaren, dat ik
nu dominee mag -ijn op dat punt
een hele innerlijke ontwikkeling
doorgemaakt. Dingen waarvoor ik
jaren geleden wel wilde vechten, ze
laten me tegenwoordig zo goed als
koud. Problemen, waarvoor Ik zes
tien jaar geleden in vuur raakte,
schuif ik vandaag met een glim
lach aan de kant. Ik groei in mijn
persoonlijk leven steeds verder bij
allerlei leuzen en theorieën vandaan,
en steeds dichter naar mijn duide
lijke en rijke bijbel toe. En niet
wat Kuyper of Calvijn, en niet wat
Schilder of Dinges beweerd hebben,
maar de woorden van mijn geze
gende Heiland z.elf, die vormen
voor mij de troost en de rijkdom
van mijn leven, die zijn samen de
boodschap, die ik aan de wereld
brengen mag.
Be breng de wereld geen gerefor
meerde leerstukken, maar dc blijde
boodschap van de verlossing. Be ben
geen handelsreiziger voor een be
paalde kerk. die klanten voor de
zaak probeert te winnen, maar ik
probeer een wegwijzer te zijn voor
verdwaalde mensen naar mijn Je
zus en naar zijn kruis. En ik vecht
niet langer voor menselijke en
kerkelijke zaken, maar sta uitslui
tend en alleen in dienst van het ko
ninkrijk. dat komt.
Proberen ook jullie zo simpel en
zo blij te leven.
En maak wat van je leven in
dienst van de Heer.
Gered om te redden. Gezegend
om anderen te zegenen.
Met Jezus in aanraking ge
bracht om al is het maar één an
der in jouw rijkdom te doen delen.
En dr g|-««--«
keer.
tot de allerlaatste
(Van onze schoolredactie)
Aandachtig luisterden de afge
vaardigden van de „Bond van
verenigingen voor en instellingen
tot bevordering van het christe
lijk nijverheids- en land- en tuin-
bouwonderwijs" naar een rede
van prof. mr. I. A. Diepenhorst
over het „speciale - vandaag".
Hij verving ds. dr. mr. J. Oringa
die verhinderd was. In zijn
referaat waarschuwde prof.
Diepenhorst de aanwezigen in
het bijzonder dat de christelijke
school altijd een levend bedrijf
moet blijven.
Hij schilderde de taak van dit on
derwerp tegen de achtergrond van de
huidige ontwikkeling. De technische op
leiding krijgt een steeds belangrijker
laats. "Men is het daarover eens. Dat
jleek toen de beide Kamers van de
Staten Generaal de stichting van de
derde T.H. aanvaardde. Zonder grote
nadruk op de technische ontwikkeling
en industrialisatie, zonder behoud van
Schiphol als internationale vlieghaven,
zonder grote aandacht voor de bijzon
der verstrekkende waterstaatsvoorzienin
gen, zal Nederland zijn vooraanstaande
plaats in de rij van de kleine naties
verliezen.
Het grote gevaar is in deze ontwik
keling dat het onderwijs zijn zelfstandi
ge structuur verliest en alleen gegeven
wordt met het oog op de utiliteit. In
de maatschappij dreigt het gevaar van
groeiende kloof tussen weibegaafden
de niet-begaafden. De beslissingen
r het leven vallen in de dagen van
het onderwijs. Prof. Diepenhorst meen
de dat we ons niet moeten laten van
gen door „diplomitus" diploma jacht),
er moet een doorstroming mogelijk zijn.
We moeten oppassen voor eenzijdige
waardering van het verstandelijke. Hij
zag in dit verband mogelijkheden in de
„mammoetwet" van minister Cals, waar
„ik niet zo negatief tegenover sta als
misschien sommigen van u".
Bijzondere problemen
Dit zijn echter de algemene proble-
en voor het nijverheidsonderwijs. Het
christelijk nijverheidsonderwijs heeft
bijzondere problemen. Als men eerlijk
is, ontdekt men bij het lager onderwijs
al de moeilijkheden, want het leerplan
;n ook de methoden verschillen zoveel.
..Juist daar ligt ook het probleem van
het christelijk nijverheidsonderwijs".
Hoewel hij van mening was dat het
landbouw- en nijverheidsonderwijs leer
lingen recruteert uit die lagen van de
bevolking die nog het minst door de
'"{eest zijn beïnvloed. Maar ook daar
__e taak zwaarder. Duidelijker nog
bij het nagesprek dan in zijn referaat
stelde prof. Diepenhorst dat het chris
telijk karakter van het onderwijs niet
bepaald wordt door ..openen en sluiten".
Pas als het evangelie wordt voorgeleefd
is het onderwijs waarlijk christelijk.
In dit verband richtte de hoogleraar
>g een bijzonder waarschuwend woord
tot de besturen. Hun taak is veel zv
der don 25 jaar geleden. Als een
niging drijft op een 70-jarige, kan
feen krachtig beleid verwachten. Ook
e besturen moeten de ontwikkeling
de tijd nauwlettend volgen.
In het besef dat de gezinnen zwak
ker zijn dan voorheen, de kerken
der beslag hebben op de mensen e
zuigkracht van het vierde en derde mi
lieu groter wordt, riep prof. Diepenhorst
de aanwezigen op dat ook het nijver
heids-, land- en huishoudonderwijs echt
eerlijk christelijk zal moeten zijn.
Enkele aanwezigen verweten
spreker, dat hij geen aandacht had
besteed aan het huishoudonderwijs.
Hij sprak bij de beantwoording daar
nog over, maar pareerde de verwij
ten met de opmerking, dat de bond
dan zelf ook zijn naam maar beter
kon veranderen, want daarin wordt
deze tak van onderwijs ook niet ge
noemd. Het instemmend gelach was
vooral bij de dames het sterkste. Bij
de verkiezing werd na een tweede
herstemming de heer W. van der
Hammen uit Assen tot bestuurslid ge-
Geref. zomercongres
voor 10de maal
Voor de tiende maal wordit op het
conferentieoord Woudschoten een gere
formeerd zomercongres gehouden dat
staan in het teken van „het venstaan
van het evangelie in deze tijd". Als
eerste spreker is dr. J. J. Buskes be
reid gevonden terwijl met hem dit
onderwerp zullen inleiden: A. Borstlap
van het C.N.V., dr. J. M. van Minnen,
studentenpredikant te Utrecht en dr. B.
Rietveld van Den Haag. De conferentie
begint op vrijdag 13 juli en eindigt or
zondag 15 juli.
Vrijzinnige stem
gaat zwijgen
Ds. H. van Lunzen, de vrijzinnige
predikant van Odoorn, die vooral be
kend is geworden door zijn werk voor
de extreem-vrijzinnige Zwingli-groep
in de Hervormde Kerk, wil van zijn
emeritaat inderdaad een emeritaat
maken. Hij kondigt in zijn „Kerk-
krantje" aan dat hij nog 19 keer zal
preken, maar na 21 oktober niet meer
beschikbaar is voor diensten.
Hij schrijft: Neen, na. die datum
niet meer en niet weer.
worden door wat geschied is in de re
formatie der 16e en der 19e eeuw om
dat deze bewegingen niet uit mensen
waren maar uit God. Hieraan vast te
houden is het beoefenen van de echte
was naast dit ernstige woord ook
volop gelegenheid om andere klanken te
horen. Hierbij denken wij niet alleen
aan de samenzang van ouderwetse
evangelisatieliederen onder leiding van
John Buurman (met aan het electronisch
.orgel" Flip de Koning) maar speciaal
san het woord van ds. P. D. Kuiper te
Sassenheim, praeses van de laatstge
houden generale synode der gerefor
meerde kerken.
Ds. Kuiper die „uitwendig met
gepaste nederigheid. maar inwendig
met ongepaste trots" vertelde dat hij
al dertig jaar voorzitter van een man
nenvereniging was, vroeg aandacht voor
de voorzitter.
Hij prees ds. Van der Zee o.a. om
diens uiterlijk. „Ze willen ons tegen
woordig wijsmaken dat we van de
apen afstammen. Vroeger was dat al
leen het geval met de buitenkerkelij
ken, maar thans moeten wij onze
stamboom óók in het oerwoud zoe
ken." Ds. Kuiper meende dat de af
stamming van ds. Van der Zee niet
op de apen teruggaat maar op de
leeuwen en dan niet op de wilde leeu
wen maar op de zeeleeuwen....
Overigens adviseerde ds. Kuiper de
bond om bij alle verandering toch dit
éne ongewijzigd te houden: dat men
zich samen buigt voor het Woord van
God.
Dit was ook de raad, die oud-burge-
meester J. Aalbers van Krimpen aan i
den IJssel gaf, toen hij namens de j
Bond van Hervormde Mannenverenigin-
op gereformeerde grondslag en de j
1 van christelijke gereformeerde
Mannenverenigingen namens die orga- J
nisaties gelukwensen overbracht. Deze
felicitatie viel hem gemakkelijk omdat
de organisatie op dezelfde grondslag
van schrift en belijdenis staan.
Mevrouw W. M. Ridderboos-De Rooy,
presidente van de Bond van gerefor
meerde Vrouwenverenigingen, sprak
eveneens een woord van gelukwens,
waarbij zij herinnerde aan het misluk
te „huwelijksaanzoek" van mannen
bond aan vrouwenbond. Van een fusie
was niets gekomen, niettegenstaande
men steeds in goede verstandhouding i
leefde. Ds. Van der Zee verklaarde dat
men niet voor de derde keer een blauw-
r dat t
i blij i
samenwerking van de bonden.
Erelid
De middagvergadering startte met
een „commandowisseling". Ds. Van der
Zee overhandigde de hamer aan de
nieuwe voorzitter, ds. A. I. Koffeman te
Nijkerk, die al jaren tweede voorzitter
is.
Met grote meerderheid van stemmen
was ds. Koffeman daags tevoren in de
huishoudelijke vergadering gekozen. Hij
aanvaardde zijn functie met de betui
ging dat hij op dezelfde wijze koers
dacht te houden als ds. Van der Zee.
Laatstgenoemde, die nu 74 jaar is,
heeft dertig jaar in het bondsbestuur
gezeten, waarvan zestien jaar als voor- I
zitter. Ds. Koffeman deelde hem mede
dat hij tot erelid van de bond was be
noemd. Ds. Van der Zee en zijn echt-
genote ontvingen een geschenk onder I
couvert.
Een jubileumspel, getiteld „Opdracht
en Dienst" (de naam van het bondsor
gaan) vulde de rest ,van de middag.
Het was geschreven door de heer Jan
Stolk, medewerker van de Bond voor
Geref. Jeugdorganisatie.
Ter gelegenheid van het veertigjarig
bestaan is een pocketboekje met schet
sen uitgegeven, alweer onder de titel
„Opdracht en Dienst". De collecte op
deze bondsdag leverde een bedrag op
van j 1095,60.
Azen op karper, fishing boy?
O.K., maar dan in GENTLER0Y
RUSSEN DE PAARDEN DOOR belandden we
mijn moeder en ik in het zendingshuis
aan de Rechter Rottekade. Hoe vaak ben ik er
geweest in die drie jaar dat we in Rotterdam
woonden. Drie keer misschien? Ik vertelde al:
kinderen werden daar geweerd vanwege de
noodzakelijke stilte, en óók geloof ik thans
Dan u»ege Johannes Theodoras van der Kemp. Die
een domineeszoon was; wel uiteindelijk goed
bijzonder goed zelfs terechtkwam; maar toch
begonnen was met 'n scheve schaats te rijden. Dat
kon je echt niet vergeten in dat zendingshuis'.
Immers, als je had aangebeld kwam er uit de
diepe diepten van het gebouw iemand aansloffen,
die dc voordeur opendeed en de bezoekers ir. de
sombere, plechtise ontvangst- annex vergaderkamer
liet. Het prototype van een vorig-eeuwse regenten
kamer. Rond de enorme tafel, bedekt door een einde
loos donkergroen kleed van die bepaalde stof die tij
den tart en onderwijl al maar groener, vettiger en
onsmakelijker wordt, de statige zetels voor dc be-
stuurderen. Statig, niet gemakkelijk, niet genocgelijk,
want ook deze stoelen zijn oud en hun zittingen
hebben hun eigen opvattingen en speciaal hun eigen
losgeschoten veren, die kwaadaardig de di-uk van
hoogeerwaarde cn hooggeleerde lichamen beant
woorden. Op de tafel dan verder de onmisbare attri
buten van de voorzitter (een hamer), van de secre
taris (een monsterlijk inktstel compleet met zand-
strooier. al zijn de vulpennen allang uitgevonden)
en van de leden: vóór elke zetel een vloeiblad, dat
verre van smetteloos is. Slechts de spreekwoordelijke
koorden van de beurs des penningmeesters ontbreken
aan het tafereeltje, maar aangezien de zending door
de decenniën heen altijd te weinig in kas heeft, kunnen
die gemist worden. Zo. dat is dan het middelstuk
Naar de straatzijde wat zeg ik: naar de kant
van de paarden en de Rotte! is het uitzicht al
weinig minder troosteloos. Het is nog de tijd van de
smalle ramen en de vrees voor het zonnetje, dat al
les doet verschieten. Het is nog de tijd van de hor
ren. die beletten dat kwajongens naar binnen zullen
gluren als de vroede vaderen in vergadering bijeen
zijn. Neen. er valt nauwelijks iets waar te nemen
van wat er zich aan buitengebeuren afspeelt
Resten dus slechts wanneer men zich niet
wenst te vergapen aan de min of meer stoffige, door
vliegen misbruikte gaslampen, en waarom zou men
daar ooit aandacht aan schenken?! de wanden.
En juist van deze muren zien de oprichters en stich
ters. de eerste en de oudste bestuurderen van het
Zendelings Genootschap, misprijzend op hun na
komelingen neer. Kijk, daar hangt Johannes Theo
doras van der Kemp. En daarnevens hangen zijn
makkers van weleer. Maar ze kijken beslist niet
vriendelijk, niet toeschietelijk, niet christelijk zelfs.
Soms denk ik: Nietzsche is tot zijn befaamde uit
spraak over het verloste uiterlijk der verlosten ge
komen na een bezoek aan zo'n regentenkamer. Want
de stijl mag in de loop der jaren veranderen, de
schilderscholen mogen elkander afwisselen, maar
unaniem hebben de geportretteerde» hinderlijke, zo
al niet afstotende trekken op hun gelaat!
Waar 'm dat in zit? Ik wéét het niet. Ik denk
dat geschilderd worden in een mens het allerslechtste
bovenwoelt. Ik vermoed dat het feit dat een of an
der kunstenaar zich wijdt aan je uiterlijk schoon je
zo berstens trots maakt, dat je óf inderdaad als de
hoogmoed zelf gaat kijken, óf ook dat je zo'n zoet
sappig en opgelegd-nedcrig pruimemondje trekt, dat
je helemaal onwezenlijk wordt. Wel, als U het mij
vraagt kan het best zó wezen dat die goede Johannes
Theodoras eerst zo een baarlijke heiden is geworden
omdat hij thuis al tegen zijn eigen voorvaderen had
moeten opsta ren en er daarom geen bal meer van
geloofde!
Hoe dan ook: ik ben zelden of nooit in die
regentenkamer geweest. Nog eens: omdat het zen
dingshuis voor alles de stilte minde, en de rector
iedereen daarin vóórging. Maar ik geloof óók om
dat die rector zijn eigen zoon de aanblik van zoveel
nederige hovaardigheid wilde besparen. Hij voelde:
een kind hoort bij die vrome onverlaten niet thuis;
een kind krijgt daar enkel nachtmerries van. Helaas,
hij kon niet voorkomen dat zijn zoon toch werd be
dorven. Want er was altijd een dame, die je limonade
grenadine, natuurlijk grenadine! kwam brengen
en die zonder reden of aanleiding zei dat je een lieve
jongen was. En dat is heel slecht voor een kind.
Laten we het heden prijzen: geen enkele stad zal
vandaag meer domineeskinderen lief noemen omdat
ze domineeskinderen zfjn. Dat is dan toch wel een
grote stap vooruit!
