Door DIT lijstje gaat u rustig slapen Blad 0pen briel Neem eens „Escargots",'t is zo'n leuk woord ZATERDAG 2 JUNI 1962 kf U kent natuurlijk allemaal wel het elk jaar weer terugke rende seizoenverhaal over de (arme) mijnheer, die onderweg naar de trein, uitverkoren om hem met vrouw en kinderen einden weg naar het vakantie oord te brengen, moedeloos op zijn schreden diende terug te keren. En wel omdat zijn vrouw zich hevig schrikkend realiseerde, dat zij óf de gey ser had laten branden, óf de kraan had laten lopen, óf dat er (en daar was ze bijna ze ker van) een sigaret van mijn heer op een asbak lag te smeu len. ,,Heb jij die sigaret nou uitge daan toen je de koffers oppakte, of...." en ze ziet de brandende peuk van de asbak op het noten houten salontafeltje vallen, dat notenhouten salontafeltje lang zaam maar griezelig zeker vlam vatten, de vlammen overslaan op de gordijnennou ja, ontstellen de mogelijkheden genoeg. U kent ook het slot van deze vakantie tophit: mevrouw had de geyser wél uitgedraaid, de kraan lekte zelfs niet en de peuk lag keurig uitgetrapt op de stoepArme bezitters van zulke ..o-ik-heb-het zonder die geyser en die sigaret nooit kwaad zo het een en ander in huis te controleren eer de sleutel voor een aantal vraag het geval was. niet hoeft aan te trekken omdat u, óf bij zonder stevig in de financiële schoenen staat óf nogal royaal met aardse goederen bent be deeld. Even ver Hebt u bovenstaande regelen zitten lezen met een: ,,dat spreekt toch allemaal vanzelf", wel dan kunt u zich scharen on der de huisvrouwen (of huishe ren) met het predikaat ,,all round", die de eerste avond in leveranciers Maar de poes, of de hond! Wat J1®* vakantiebed niet boeven pie- Maar, zoals gezegd, het gaat er van bent, wel gaan. Een ge- dit keer niet om het kofferlijstje, dienstig water gietende buur- doch om die twaalf (gewetens) vrouw, óf het plaatsen van uw vragen met punt I: ben ik zo at- planten op bakstenen in een teil tent geweest bakker, melkboer, met water helpen u uit de brand, of andere te vertellen dat ze van-dan-tot- is dat nou voor een punt, zult i dan niet hoeven bellen? Hebt u, wellicht zeggen. Een feit i punt 2, aan ..geestelijk voedsel" wel, dat heel wat mensei gedacht in de vorm van kranten aan hun planten dan aan en tijdschriften en een paar boe- poes denken als ze met vakantie - ken ideze laatste voor als 't gaan. Hele volksstammen zetten hanteren om hetzelfde te berel- mocht regenen)? Even een adres- gewoon hun hond of kat buiten ken* E" dan bent belden wijziging naar de abonnement-af- de deur! U als dierenlielhebster keren over de klemmende vraag of de geyser nou aan of uit is. Behoort u meer tot het zorgelo- zer type van ,,weg-gaanders", dan hoeft u dit lijstje maar te Die sigaretze weet liet bijna delmgen weekbladen en u krijgt uw lec tuur keurig waar u die maar heb ben wilt. Want de krant kimt u (vast) niet missen, geen dag... Goede buur hoeft zich dit punt heus niet i te trekken.... het staat er alleen maar voor alle volledigheid bij. Een vertrouwde relatie wil meest al wel voor het huisdier zor gen en misschien wil diezelfde relatie punt negen! om de paar dagen uw ramen even open- zetten om het huis een beetje te Dat u als urn een flat woont iaten luchten. Wel iemand vragen even de sleutel van uw brieven- di€ er dan aan denkit de zaak bus aan een goede buur (het mag 0dk weer dicht te doen.Te- ook een niet te verre vriend zijn) venS zou die hij of zij uw vakan- kunt geven, is niet alleen punt tieadres kunnen noteren zodat u, drie maar ook prettig voor de pimt tien, in geval van nood postbode die in een overladen bus te bereiken bent. niet meer kan stoppen dan er al in zit. Dan trekken we voor alle fN_ zekerheid de diverse stekkers van UOG II ©t lil Gr elektrische apparaten uit de stop- contacten, we gaan het hele huis 7;^ rond of er niet ergens een lamp ^ardeDaniLe^ J is blijven branden en wilt u het helemaal perfekt doen, Brandt die geyser /ftp pannekoek op zijn Italiaans Vraag elf en twaalf ergens een lamp wmrutt! S.are. 2ak™ vems. dan draaien we de hoofdschake- En ,er ^r£®n,s laars van de lichtmeter ook maar uit. De koelkast zetten .actief aa hen, leegge^ haald en schoongemaakt te heb- Over een koffer lijstje, waarop alles wordt neergepend wat we maar den ken nodig te heb ben in zomerhuisje, hotel of tent, pra ten we niet. Al zou het misschien voor de afwisseling wel eens dienstig zijn dat niet alleen moeder, maar elk het schrijven mach tig lid van het ge zin, aan dat lijstje meehielp. Zou- Moedeloos op z'n schreden terug., den de kinderen zulke onbeperkte wensen hebben, dat niet u, maar óók de koffers „nee" moeten zeg- maal in het vakantie-oord, ook gen, dan staat er anderzijds-toch niet de kritische opmerkingen vast wel iets op, waar moeder niet ,,hé, dat u (of moderner: je) dat aan gedacht heeft. Hoeft zij, ccn- nou vergeten bent" te incasseren. ben. Even de deur op en het ding ruikt niet terug komen. Niet voor u huids door te komen? Of neemt u alles mee op reis met het vas te voornemen een bepaald be drag hiervoor apart te houden en dit onder geen voorwaarde aan te spreken? Doet het niet, want in een vakantie gaan de centjes óp helemaal op en dan zit u de vrije dagen met de gebak- attent geweest E°, ¥n: 6™». we (als u hebt meegeteld) b,) ketl peren. Sterker nog: helemaal punt aes zijn beland. Ze fladde- geen Ten2ij u zich dit ren weer rond, deze vervelende plm. evenals met de huisdieren- insecten, dus zorgen we voor een antimot-middel in onze kas ten omdat deze dieren in een paar weken tijds hele orgieën in de achtergelaten garderobe kun nen houden als we ze niet zouden weren. Punt zeven doet ons dan de deuren van die kasten nog goed sluiten en punt acht brengt ons bij onze planten en huisdie ren. Met die planten zal het, als u tenminste een goed verzorgster Pas op met ponnetjes Een „kinderlijk" berichtje. In Engeland wordt al maanden geageerd tegen het vervaardigen en gebruiken van kinder-nachtkle- ding uit bepaalde licht ontbrand- bare materialen. Deze stoffen kunnen namelijk een niet denk beeldig gevaar voor de veiligheid van de nog jonge jeugd opleve ren. Een afgevaardigde in het Lagerhuis heeft zelfs verzocht tijdens een zitting van dit rege ringslidhaam brandproeven te mogen nemen op enkele exem plaren van kindernachtkleding, opdat de geachte afgevaardigden konden zien dat er hoognodig op dit terrein iets moest worden on dernomen. Soms kan het goed zijn een dergelijk beriohtje eens door te geven, omdat we niet al tijd bij dergelijke zaken stilstaan. De moraal zou dan ook kunnen zijn: even nadenken voordat we een nieuw ponnetje gaan kopen... LA PIZZA U kent de pannekoek. Welnu, hij ligt voor u, en u zegt tot u- zelf: Ik ga er eens iets anders mee uithalen. En dan besmeert u hem met 'n dikke tomatensaus andere kost- of kaassaus. Of, om het uzelf ge- opgeborgen? makkelijk te maken, met toma- potje of tenpuree recht uit het blikje. En daarna belegt u hem met 'o schijf ham of enige reepjes ma- heel- ger rooks pek. Waarna u het ge heel overstrooit met geraspte kaas en de gemeubileerde cirkel, op 'n beölied plaatje, ln uw flink hete oven schuift. Daar wordt uw pannekoek, uw saus en uw ham of spek gloeiend heet, waarbij de oppervlakte smelt en lichtbruin En dan denkt wordt en al de lagen zich verbin den om zich. wat de smaken be treft, met elkaar eigen te maken mogelijkheden bijv.: Eerst de met gehakte olijven erover, brengt. In de kuil giet u ruim *n deciliter lauwe melk of water, waarin u van te voren 15 gram gist liet oplossen, alsmede 'n scheutje slaolie. Dan begint u te kneden, eerst in de diepte van de krater en vervolgens, nu met bei de handen, overal. Heeft u 'n vol komen gladde bal deeg, dan legt u die op 'n warme plaats één a twee uur te rusten en te gisten. Daarna rolt u er, op het licht be bloemde aanrecht, 'n cirkel van uit, ter dikte van 'n halve centi meter. De schijf zal dan 'n mid dellijn van zowat 35 centimeter bereiken. Vindt u zulks te kolos saal, deel uw bal deeg in tweeën en rol er twéé „pannekoeken" van. Nu legt u de schijf op 'n dan ansjo- i"®1 °l»e ingewreven ovenplaat en zet de plaat op 'n warme plaats. ten slótte zeer kleine blokjes zodat de vlakte deeg. door gis- Voorwaar 'n prettig hapje, dat kaas. Thym, marjolein, komijn- ting, iets rijzen^ ^an.^ Et voiia- lunch uitmaken kan of dienen zaad, gehakte peterselie of selde- diner, rij brengen variatie mag als voorgerecht i Uw pizza wacht op meubilering! smaak. Al Nadat u uw fantasie erop hebt botgevierd, gaat hij de oven-op- baktemperatuur in. om er na circa 15 minuten goudbruin uit te oorschijn te komen. Na de eer- deze kruiden kunnen worden ge strooid over de eerste laag van saus, maar ook zich bevinden in de te gratineren bovenlaag. Gar- T nalen, reepjes haring, gestoomde ste 5 minuten ^aat u makreel, gerookte rundertong, pe- troleren: 't kan zijn dat de bo- makreel, gerookte rundertong, pe kelvlees en de worstsoorten gen voor even zo vele ni pannekoek-creaties. (Blijft m hinderen met te hoge aardappel- venhitte te groot is, waarbij dan afdekken moet met 'n plaat op de bovenste richel. De prak tijk leert het u wel. En de cirkel prijzen, ook de pannékoek wordt deeg zal dan gaar toeverlaat.) Nu vraagt u zich echter af. wat dit alles uitstaande heeft met het Italiaanse woord Pizza. Wel, in Italië eten de mensen, zeer vaak en zeer gevarieerd, panne- koekachtige gerechten, welker LA PIZZA NAPOLITAINE De pizza uit Napels krijgt op e even uitgezette rauwe „pan nekoek" van pizzadeeg de volgen- pizza kan de Nederlandse huis- tig ontdaan van de harde zwart- presteren zilveren huidjes). 3 gist- kaas (eigenlijk „Mozzarella", dat 'n flinke snuif t peper. Eerst komen de ansjovisfilets op de „koek" ,mooi verspreid, 0000000000000000000000000000000000000000000. W0MM000M00000000000000000000000000000M0M000, Voor het geval u nogal een eindje beneden de grote rivieren vakantie gaat houden (daar waar het eikenhout zo bronsgroen pleegt te zijn en de zachte g in uw meer westelijk georiënteerde oren eerst nog wat moet wen nen).... voor het geval u misschien nog zuidelijker naar België, Luxemburg of Frankrijk trekt.... voor het geval u dan in een sjiek restaurant binnenstapt.... èn voor het geval u dan het woord ,,Es- cargots" op de deftige menukaart tegenkomt.... voor dat geval wil len we u veiligheidshalve vertel len wat u dan voorgeschoteld krijgt. Aangenomen dan dat u denkt: „ik weet wel niet precies wat ik krijg, maar vooruit, laten tve eens „Escargots" nemen, 't is zo'n leuk woord". Wel, dan krijgt u slakken op uw bord. Niet di- rekt van die dieren, die zich glib berig in uw tuin voortbewegen, maar speciaal voor u gekweekte slakken, die dan nog. oók speci aal voor u. door ervaren koks onder bekwame handen zijn ge nomen. Dat weet u dus nu. maar wist u ook dat deze delicatesse in ons eigen land wordt gekweekt? Aan 'n karretje Een mijnheer heeft hier als we tenminste goed zijn ingelicht zijn beroep van gemaakt en wel Pierre Florack. Ergens aan de Houthemerweg in het Zuid Limburgse Valkenburg, kweekt hij ze bij duizenden, die slakken, om ze ook weer bij duizenden te leveren aan hen, die er belang stelling voor hebben. Zoals de be tere restaurants in Limburg bij voorbeeld. Niet alleen echter in gerenommeerde eethuizen kunt u die „Escargots" bestellen. Mocht u tijdens twee of drie weken, een maand of wie weet nog langer „niks-doen-dagen" in Luik over de bloemenmarkt komen, dan ziet u daar vast wel een karretje met die dieren staan, „caracollen" zullen ze dan waarschijnlijk he ten. omdat ze als „escargots" meestal alleen maar op de spijs kaarten staan. In Brussel koopt u ze ook in de Marollenbuurt aan een karretje, in het voorname centrum van Luxemburgs gelijk namige hoofdstad schaamt men zich er evenmin voor die „cara collen" aan een wagentje te ko- Voor de wetenschap Dat deze gekweekte slakken al leen als lekkernij op de tafel komen, is niet helemaal waar. De meeste slakken dienen zogezegd de wetenschap. Zo levert Pierre Florack voornoemd, vele duizen den slakken aan de universiteiten en hogescholen te Utrecht, Gro ningen, Delft, Wageningen. Gent, Washington, Luik, Brussel en Antwerpen. Alleen in Utrecht al bestelt men zo'n vierduizend slak ken per jaar bij deze Limburgse kweker en in totaal komt hij op een aantal van.... veertigduizend exemplaren die jaarlijks bij hem ..de deur" uitgaan om weten schappelijke deuren achter zich te horen dichtvallen, 't Is overigens nogal een werk, want eer u de „escargots" naar uw mond kunt brengen heeft de kweker er zijn handen vol aan gehad. Om bij de heer Florack te blijven: hij moet b.v. op gezette tijden zijn baby slakjes opgraven uit de bodem van zijn slakkenparadijs om ze dan naar een kweekplaats te brengen (een geheim oord, want hij vertelt aan niemand waar die kweekplaats zich bevindt!). Na verloop van tijd haalt hij ze daar weer op om ze naar de oorspron kelijke verzamelplaats terug te brengen. En wat die dieren allemaal niet eten... Duizend slakken, zo weet de heer Florack, eten evenveel als een volwassen varken en dat terwijl een slak pas op z'n twaalf de jaar volwassen is en voor de consumptie óf de wetenschap ge schikt. Eenmaal op die leeftijd volwassen dan kan een slak toch nog wel.... zes en twintig jaar worden! Dat geen enkele moes- tuinbezitter dol is op deze veel vraten is bekend, eigenlijk kan een slak min of meer gerang schikt worden onder „schadelijk wild" want zet zo'n weekdier op vijf meter afstand van een verse krop sla dan neemt hij een run in de richting van het lekkers om er binnen het kwartier zich aan te goed te gaan doen. Omgere kend heeft een slak dus een top snelheid van...twintig meter per uur, wat voor een sla- en andere groentenbezitter toch nog een wei nig attractief slakkegangetje ge noemd kan worden. Maar, Pier re Florack denkt daar anders over; logisch, want hij leeft van dit „schadelijk wild" en zorgt er dat zijn „produkten" andermans tuin 1 groenten te buiten gaan. Zo veilig Nu kan 't best zijn, dat Pierre Florack voor u al die moeite niet hoeft te doen. Omdat u het, waar u ook eet, toch maar liever houdt op gebakken aardappelen, bief stuk en doperwten (of appelmoes, dat's ook héél veiligDurft u echter wel eens wat te wagen zonder het standaardwerk: „hoe zeg ik het In het Frans" naast uw bord, dan weet u ln ieder ge val wat u op datzelfde bord krijgt als u „escargots" of „ca racollen" bestelt. Moet u me toch eens laten horen hoe u ze U allemaal moet ik even een Open Brief van een week of drie geleden in herinnering roe pen waarin ik het had over twee soorten vrouwen. Aannemend dat er nooit twee soorten ongestoord precies het een of het ander zijn, hadden we de ene groep „het verzorgende type" genoemd en de andere „de vrouw die altijd méér wil, de vrouw met een kleine constante onrust." OP dat stukje heb ik nogal wat reacties gehad, en weel zeer leuke. Ik haast me dan ook de vier brief vriendinnen die er eens even voor waren gaan zitten, en hoe! te antwoorden. De kleine onvrede werd bij al len doorgetrokken naar het wer ken van de gehuwde vrouw, en ik zal me daarom maar aan de ze uitloper houden (hoewel er veel meer dan alleen dit in het onderwerp zit). Om nu alle opmerkingen samen te vatten, van de „dwaze maat schappelijke tendens, n.l. de sla vernij van de vrouw" tot aan be zwaren van praktijk en heden daagse omstandigheden (Neder land is niet Amerika), wil ik be ginnen met twee voorbeelden van gehuwd werkende vrouwen te ge ven. zodat behalve de briefschrijf sters ook „gewone" lezeressen de ruimte zien waarin dit probleem zich beweegt, en al de uitersten in dit probleem begrepen. Voorbeeld 1 is een vriendin van mij die indertijd huwde met een ambtenaar van een ministerie. Haar vader was een zeer groot bankman. Op de man van haar keuze was niets te zeggen, behal ve dat hij een salaris genoot. „Kijk, kind", zei haar vader, „een ambtenaar stijgt maar lang zaam in salaris, dit is nu een maal zo. Hij kan promotie maken, inderdaad, maar de dingen ne men in zo'n leven nooit een ho ge vlucht, en omdat zo'n man nooit het laatste woord heeft in wat-ie doet. komt zijn „ego" te kort. zodat je kimt verwachen dat hij thuis priegelig wordt. Ik moet er niet aan denken dat jij overdag loopt te tobben over een nieuwe gangloper en dat jullie daarover 's avonds tot in den treure discussieert. Daarom raad ik je aan: doe er iets bij, ga werken. Ga in een bestuur zitten of zo. dat verstrooit de gedach ten. Ik zal wat geld op je vast zetten zodat je enige bewegings- vrijheid hebt als je moeder met je wil gaan winkelen..." Aldus geschiedde, en daar mijn vriendin klaarblijkelijk haar naar mijn smaak wel wat voorbarige vader een flinke dosis achting toedroeg, ging zij zij had een prachtige vooropleiding genoten en een specialistisch»» iets prima on der de knie in haar vak op be perkte schaal werken, laten we zeggen: twee middagen in ds week. Dat kon. Al gauw werd zij in het plaatselijk bestuur van haar vakgenoten-stichting geko zen, en vandaag de dag zit zij in het Hoofdbestuur, landelijk. Werk? Alstublieft! Het bestuur vertegenwoordigen bij de over heid, praten over regelingen bij de wet en subsidiabel-zijn en hoe dat maar heet, staf problemen doornemen, jubilerende mensen toespreken, statuten bestuderen och, zelfs bij de slaapkamerbeurt ben je van zo'n „baan" niet vrij en neem je je voor straks toch even een en ander dat je te bin nen schiet aan gedachten uit te tikken. Ondertussen komt man lief ondanks Pa's prognose best aan zijn trekken, heeft al een ridderorde, en ondergaat in alle gemoedsrust de gebruikelijke pro motie, tuiniert vol vuur en is een bijzonder belezen en prettig mens. Gaat mijn vriendin af en toe naar Amsterdam voor een vergadering op hoog niveau, dan duikt hij in zijn oudste pak en in de ijskast voor een braadkuiken. en amu seert zich voortreffelijk door met zijn zoon te knutselen. Over de gangloper wordt inder daad niet getwist. want er is weinig slijtage en genoeg geld. Het is de vraag of mijn vriendin ook zonder de raad van Pa een doetje en een sloof zou zijn ge worden. Maar hoe het zij: we hebben hier te doen met een wer kende vrouw die in onze maat schappij niet alleen verdragen maar ook geaccepteerd wordt. NU een ander uiterste. Iemand schrijft mij dat zij een wedu we kent met twee kleine kinde ren. Deze vrouw moet verdienen (bij-verdienen komt hier niet eens ter sprake). Zij „kan" echter al leen maar iets op het gebied van publiciteit, b.v. meehelpen den ken in het samenstellen van een tijdschrift, een fris stukje pen nen. Dit werk zou voor haar aan huis gebonden als zij is en ook liever wil blijven om iets voor haar kinderen te zijn iets, nl. moeder het beste zijn. Zij zou ook op een kantoor kunnen wer ken als typiste, maar hoe dan thuis? Bovendien woont zij op een dorp. heeft daar nu een maal een woning, en daar zijn de mogelijkheden ook niet bijster talrijk. Iedereen begrijpt dat zij niet geholpen is met een giro strookje als antwoord op een naar de krant gestuurd verhaal- tje. staan, maar ook om ais vrouw innerlijk voort te kunnen, om zichzelf een mens met eigen waarden te weten. (Het is nl. een grote misvatting dat huwelijk je tot iets móókt Of dat werk je tot iets maakt. Je moet voor beide al deze maar als het waar is dat wij de gehuwde werkende vrouw accep teren, dan moeten degenen die met haar een gemeenschap vor men, familie, kerk, vrienden, hier ook iets aan doen. Een of andere werkgever zal deze vrouw moe ten zien zoals hij een invalide ziet, niet in staat een dagtaak op de gebruikelijke manier te ver vullen, maar desniettemin accep tabel. Velen nemen een gehandi capte op in hun bedrijf. Wel, zo'n vrouw is ook gehan dicapt. Zij is blind in zoverre zij tast naar nieuwe zekerheden. Zij is haar rechterarm kwijt: haar man. Ook zij mag werken, en niet alleen verdragen worden. (Het hoerageroep blijft nog even achterwege). EN tussen deze twee uitersten liggen nu onmogelijk veel ge vallen. Het „gewone" geval van de kruideniersvrouw die bewijst dat het kan, dat werken, zelfs met baby-verwichten achter de toonbank. Maar ook het nieuwe geval van de vrouw die «vegnjdt van huis omdat er in deze maatschappij een partijtje werk 13 waai voor zij nodig is zelfs al heeft zij man, kinderen en geld genoeg om ook zonder dat werk een zinvol leven te leiden ik denk aan het ont stellend gebrek op cr-doi wijsge- bicd, aan goede typistes. Wie nu klaagde in haar brief, zo van: ze zien je ook nooit voor vol aan, zou ik dit dus allereerst willen vragen: kunt u iets waar door u in staat oent een taak op u te nemen? En zo ja, bent u m de omstandigheden deze taak naar behoren u-t te oefenen? Wilt u alleen „iets" na tienen doen omdat u dan met oe huis houding klaar bent cd weet u ze ker dat u een veel strakker dag- Eatroon zult aankunnen? Want et is alles zó gewend hoor, u moet niet denken dat uw man u van de bestaande laak in huis op de duur zoveel uit handen neemt, zelfs al zou uw arbeid ook hem ten goede komen. Kijk maar eens naar de vrije zaterdag. Hoe veel vaders draaien, na de cerate Ijver, zich nu niet eens lekker en verdiend om. als moeder de kinderen aan het ontbijt gaat zetten? Het kan, wencen. Maar dan ook alleen als ie dat werk lief- hebt. Maar voordat die zin geen phrase meer is, moet er nog veel gebeuren. CHRISTINE Ofschoon het al bijna zome» Is kan dc volgende tip, gezien de aarzelende temperaturen, ook ln juni nog wel mee. 'I Gaat over: h'OTBV Wist u. zo vraagt mevrouw C. Middelkoop uit Rotterdam, dat alle soorten noten veel sma- keiijker zijn als ze op kamer- temperatuur worden gebracht, eer u ze consumeert? Dezelfde lezeres wil u er verder even op attent maken dat het goed (en niet kleverig) dadels eten is met van die kleine, plastic vorkjes, die bij een bepaalde soort kookworst cadeau werden gedaan. WARM-OOUDEnTJE Drinkt het flessenknnd op z'n gemak dc fles leeg, dan koelt de inhoud nogal af. Maakt u echter een kruiken- zakje om de fles, dan blijft de voeding heerlijk op tempera tuur, is de ervaring van me vrouw T. Stoltc-van de Griend uit Barendrecht, met welke tip de koek voor vandaag wéér op VLEKKEN OP BOARD Twee tips om die lelijke bruine vochtkringen op zacht- of hard board weg te krijgen vóór het weer wordt gewit,. U kunt ze er afhalen met on verdunde ohloor. aldus me vrouw M. Dorst-MuUwijk uit Bleiswijk óf insmeren met wit te plastic verf, aldus de heer L. Kuiper uit Ter Heyde aan Zee. In beide gevallen kunt u gaan witten zonder verdere last van kringen te hebben. ■IN' DE Ril Heel wat honden en katten zijn op het ogenblik in de rui. En u maar stofzuigen. U krijgt die haren veel gauwer weg met behulp van een ruitenwisser óf met de rubberzooi van een oude slof, weet mevrouw H, C. Braunslahl-Mansvclt Beek uit Den Haag. MET VERBANDGAAS Het kant van onderjurken slijt meestal het eerst onder de arm. Is het kant nog enigs zins in tact. dan maakt u het veel steviger door er een stuk. je verbandgaas onder te rijgen en dit op gelijke afstanden van een half tot één centimeter vau elkaar door te stikken. Doet u dit laatste liefst met héél fijn'stikgaren, schrijft me juffrouw Dirkzwager uit Den Haag er nog bij. ANTI-BRUUT U hebt géén bruine goot- steenhoekjos meer (en u hoeft ook niet zo te peuteren) als u op een watje wat bleekwater doet. dat in de hoekjes stopt en het watje na een uurtje er weer uit haalt. Als een zonne tje, die hoekjes, garandeert u mevrouw Wlmmers-Moor uit Voorburg. KAPSTOK-IDEE In de tip-rubriek zijn al verschillende wenken tegen een rommelige kapstok opge nomen. Het volgende idee van mevrouw A. Vis-Vroegteyliiig (goed geschreven???) uit Spij- kenisse is zeker aantrekkelijk. Maak. zo schrijft deze lezeres, een kapstokkleed van stevige gordijnstof. Naai als uw gezin b v. uit zes personen bestaat, links en rechts op het kleed drie zakken boven elkaar. Ie der gezinslid heeft nu een eigen ruimte om er handschoenen of shawl in op te bergen. NOGMAALSs KOPFIKZAKJES Mocht u op een bepaald moment zonder papieren kof- nezakjes én zoals mevrouw Quist uit Voorhout „een half uur van de bewoonde wereld" zitten, dan kunt u prima van die zakjes maken uit een lap je vliseline. Ze kunnen gewas sen wonien en blijven rechtop m de filter staan, aldus deze lezeres die ik tussen haakjes nog even wil vertellen, dat ik „Ghristine" niet ben.... EXTRACT VOOH VERW AII MEN Indien u voor uw kopje kof fie extract gebruikt, moet dat warm worden gemaakt als u tenminste geen lauwe koffie wilt drinken. Als u maar een of twee kopjes wilt schenken kunt u het extract even in een grote aluminium keukenopscheplepel doen en die in de hand boven de gasvlam opwarmen. Ook andere te ver warmen vloeistoffen kunt u (als het tenminste om een beet je gaat) op die manier handig warm krijgen, zo luidt de tip van mevrouw A. M. C. Penning -Wessels uit Scheveningen. DE BRIEVENBUS IN Voor het geval het nog (flink) warm wordt heeft me vrouw J. ten Ham-van Voorst uit Rijswijk een suggestie voor bet koel bewaren van vleeswa ren. dit als men geen ijskast bezit maar wél een in de muur ingebouwde brievenbus. Me vrouw Ten Ham stopt haar bo ter en gesneden verpakte vlees- waren altijd in die brievenbus, zet het deurtje op een kier en heeft zo een tochtrijk, koel od- bergplaatsje gekregen. PLASTIC STRIJKEN I Een tijdje geleden werd ln deze riibriek geadviseerd plas tic te repareren door een nieuw stukje „vast te strij ken" onder een lap. Mevrouw I C. S. Dorstland-de Bruin uit Hattem heeft een verbeterde uitgave van dit idee. U kunt het plastic beter strijken tus sen zilverpapier (aluminium papier, dat u bij de drogist kunt kopen). mA vellen, legt 1 sen met het losse, grotere „re- I paratiestuk" aan de binnen- kant er tegen en slaat aan het strijken. U kunt uw ijzer zo warm mogelijk gebruiken, waardoor het smelt ingsp roe es veel beter «O vlotter verloopt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 15