't Is bepaald niet in orde met de k
vakbeweging
„Categoralen" dienen straks in
Amerika komt terug van
commerciële televisie
BBC wil de radio wat
hupser gaan maken
principe terug
te treden
Als lid sta je er volkomen naast
jpen
tal; 22.30 Niev
Klassieke gra:
muziek (gr.);
mofoonmuztek; 23.25 Kamer-
Voorzitter Gijsbertse over
ontstaan Vereniging Rijdend
Personeel bij de N.S.
Vele jaren ben ik lid van de chr. vakbeweging geweest en al
bekleed ik nu het voorzitterschap van de Vereniging van rijdend
spoorwegpersoneel, dan is dit nog maar zó kort (deze categorale
organisatie bestaat immers nog niet eens een jaar), dat ik maar al te
joed weet hoe vele vakbondsleden tegenover de vakorganisatie-in-
het-algemeen staan. Dit meen ik temeer te weten, omdat onze Ver
eniging van rijdend spoorwegpersoneel naar mijn mening als een uit
vloeisel is te beschouwen van een algemeen gevoel van onbehagen
bij de meeste georganiseerden ten opzichte van de „grote" vakbewe
ging, zoals die gebundeld is in C.N.V., K.A.B. en N.V.V.
Van jongsafaan zullen alle werknemers wel van vakbondszijde de
wervingsleuze gehoord hebben (vrij vertaald): „Jongens, we moeten
allemaal lid zijn van de vakbeweging, omdat wij dan een geconcen
treerde macht vormen tegenover de werkgevers, tegenover de af
spraken, tegenover economische concentraties, zoals kartels en
dergelijke".
»aar aanleiding hiervan kan men een gezet wordt. Kijk, en daarom
nuchtere vraag stellen: Staat nu iede- j komen ze al minder of hele-
werknemer in Nederland, of, laten maal niet me~r naar de ver-
e zeggen, de overgrote meerderheid, I gaderingen,
te trappelen van ongeduld om, na er
een overtuigd ,,ja" op gezegd te heb
ben, zich bij de vakbeweging aan te
sluiten? Neen immers, men piekert er
eenvoudig niet over. Het feit dat de
meeste werknemers nog altijd ongeor
ganiseerd zijn is daar het sprekendste
bewijs van.
Maar bij talloze georganiseerden
waar we het dus van zouden moeten
hebben heerst, zoals gezegd, al
evenzeer onbehagen over de gang van
zaken in de vakbeweging. Ik wil dit
trachten duidelijk te maken vanuit mijn
eigen werkmilieu, dat van de spoorwe-
hebben er im-
toch niets te vertellen?
Ze voelen zich min of meer
beetgenomen en beschouwen
ge», i.u eenmaal het beste uit
eigen ervaring over kan praten. Ik doe
dit in de vaste overtuiging dat deze ten-
denzen ook in andere werkmilieus naar
voren komen.
Ze komen niet meer
Welnu: neem eens de veelgehoorde
klacht van vakbondsbestuurder (die
overigens naar veler mening ook veel
te lang in hun functies blijven hangen):
„De leden komen niet meer op de vaK-
bonds vergaderingen". Die bestuurders
noemen als voornaamste oorzaken „toe
nemende onverschilligheid, apathie, te
weinig verantwoordelijkheidsbesef onder
de leden". Maar is dat nu wel zo?
Ik geloof daar niets van.
Mijn stellige overtuiging is, dat we
de fout in de eerste plaats bij de vak-
moeten zoeken, zoals die na
0_ ontwikkeling thané reilt en
zeilt. De leden komen niet meer of heel
weinig op de vergadering omdat ze er
tóch niets meer te vertellen hebben. Het
is allemaal in de verte klaarge
maakt met hun loonsverhogingen en ze
mogen er in feite in de vergadering al
leen nog maai „ja" op zeggen.
Want hoe is de praktijk? Laat ik het
eens wat overdreven voorstellen, zodat
de zaak erg duidelijk kan worden. Er
is een voorstel van de vakbonden tot ver
betering van de positie van de werk
nemers bij de spoorwegen, van het ver-
voerspersoneel met name. Salarissen
met zoveel omhoog, zoveel rusttijden
minstens zo lang enz. enz. Nu gaat
dat voorstel naar de directie der N S.,
die een commissie van specialisten dat
hele geval laat onderzoeken. Die N.S.-
specialisten gaan daar op hun gemak
eens gedurende enkele maanden hun
aandacht aan besteden en komen op
den duur met een dik rapport aan de
directie uit de bus. waarin dan uitvoe
rig staat: als dit alles ingevoerd zou
worden dan moet het personeel met zo-
worden .uitgebreid en dan
kost dit dus een loonsverhoging van zo
veel miljoen gulden.
De directie neemt vervolgens de be
slissing of het wel, gedeeltelijk, of niet
gebeurt. Vervolgens worden er de verte
genwoordigers van de vakbonden bij ge
roepen aan wie de beslissing wordt
meegedeeld zonder dat ze er veel tegen-
kunnen brengen, omdat zij de mate-
.ie niet zo indringend en langdurig be
studeerd kunnen hebben (misschien is
er geen tijd en geld voor). En tenslotte
gaan dan die bestuurders naar huis.
De volgende stap is dat die bestuur
ders het „bereikte resultaat" aan hun
(lagere) collega's allemaal uit moeten
leggen die het vaak niet blijken
snappen
daarom de vakbondsvergade
ringen als vrij zinloos.
En dit is niet het enige wat
vele leden op hun vakbond aan
te merken hebben. Er is een opeenstape
ling van feiten die de leden het gevoel
geven dat ze er naast staan, dat er in
werkelijkheid maar weinig belangstelling
is voor hun problemen, bij de (toch ook
hun) vakorganisaties. Hier hebt u nog
zo'n voorbeeld: met onze N.S.-uniformen
moeten we maar liefst vier jaar doen:
onze vrouwen hebben er alle moeite
mee om ze na zo'n lange tijd nog enigs
zins toonbaar te houden. Dat ze er niet
altijd in slagen leert de praktijk. En dan
onze dienstoverhemden die we zelf moe
ten kopen en die van het uniform ont
zettend zwart worden. Als het goed
was zouden we die na enkele uren al
moeten verwisselen. Dit geeft de uni
formdrager het gevoel er niet correct
bij te lopen hetgeen ook de persoonlijk
heid aantast. En zo zijn er nog tal van
andere wensen te noemen, waarvan we
als vakbondsleden het gevoel hebben
(of hadden) dat de grote organisaties
van werknemers daar helemaal geen
aandacht aan besteden omdat deze ge
vallen buiten het overleg op landelijk
niveau staan dus ook geen toestem
ming behoeven of het algemeen belang
aantasten.
Uit deze ontevredenheid, dit onbehagen
is in feite de Vereniging Rijdend Per
soneel bij de N.S. ontstaan. Daar is
heel wat over te doen geweest in de
kranten, maar het is misschien nuttig
hierbij uitdrukkelijk te verklaren dat
het in eerste aanleg helemaal de be
doeling niet was er een vakvereniging
van te maken.
Beruchte dienstregeling
Het begon eigenlijk met
foutlopende dienstregeling
de vorige zomer. Er was
de beruchte
van de N.S.,
al jaren een
Introductie tot
forumgesprek
Morgen hopen wij een forum
gesprek te publiceren onder het
motto: „Mankeert er veel aan de
vakbeweging?" Aan dit forumge
sprek nam een heterogeen gezel
schap van vijf heren deel. Omdat
de discussie uitliep èn bijzonder
interessant was, bleek de gebrui
kelijke ruimte die ervoor beschik
baar wordt gesteld onvoldoende
te zijn.
Vandaar, dat wij vandaag be-
wat genuanceerd gesteld kan
den op de wijze zoals de fo
rumleden J. Gijsbertse te
Utrecht, voorzitter van de (cate
gorale) Vereniging van rijdend
personeel bij de N.S. en pater
H. J. M. Hoefnagels, socioloog,
verbonden aan de filosofische fa
culteit der paters Jezuïeten
„Berchmanianum" te Nijmegen
dit tijdens de discussie hebben ge
daan.
Met nadruk wijzen wij erop,
dat deze artikelen dus niet door
genoemde heren geschreven zijn.
doch dat een cn ander de door
ons verwerkte weergave vormt
van en deel hunner gedachten
over het probleem, zoals zij dat
tijdens het gesprek naar voren
brachten.
2:.55 De ail verfluit: licht prograr
3.25 Noordholiands
NTS: 20 00 Journaal: 20.20 Politieke uitz
ding: P.S.P.: 20.30 EUROPA 1957-1962. F
rver de ontwikkeling van de Europese
nenwerking; 20.40 Chiles Uhren gehen
Iers (In ChUl lopen de klokken anders), i
lending in verband met de wereldkampio
chappen voetbal; 21.10-22.40 Geordie.
'alle leeftijden)
NCRV: 17.00 V
)e Verrekijker,
7.45-18.05 Logboek. Bijbelprogra
J. Gijsbertse, voorzitter Ver
van rijdend spoorwegpersoneel,
Utrecht.
onbehagen bij de spoormensen, een on-
behagen dat men niet „kwijt" kon via
de vakorganisaties: althans er was al- Ivakorganisaties over te leggen met
gemeen het gevoelen bij de betrokkc- het verzoek: We willen dat jullie dat
nen dat hieraan van vakbewegingszijde voor ons gaat proberen te bereiken?
onvoldoende aandacht werd besteed.
Enquête
Dat was dus de aanvankelijke opzet.
Maar de bonden bleken niet bereid te
zijn op deze wijze met ons te gaan wer
ken. Inmiddels hadden wij enig geld in
gezameld, lieten 2000 enquêteformulie
ren stencillen, waarop o.m. de vraag
voorkwam: Stelt u vertrouwen in uw
vakorganisaties? Van die 2000 formulie
ren kwam een ongekend groot aantal :n-
gevuld terug. n.l. 1500. Ongeveer 95 pet.
van de antwoorden luidde: „Neen. ik-
stel géén vertrouwen in mijn vakorga
nisatie.^ We lopen nu al zo lang af te
daarom behoefde hij nog niet op een
dergelijke manier in het honderd te lo
pen als vorig jaar gebeurde! Hoewel
het niet de vooropgezette bedoeling van
het gehele personeel was de zaak ln de
war te sturen, geloof ik toch dat toen
de spoormensen een kans zagen liggen,
ze deze kans ook gegrepen hebben. Kort
en goed op een enkele uitzondering
na hebben ze er allemaal aan meege
werkt dat de zaak om in vaktaal te
blijven derailleerde. Daar zat natuur
lijk de bedoeling achter op deze wijze
te proberen verbeterde arbeidsvoor
waarden te verkrijgen. Men zou dit al
les als een spontane reactie kunnen be
schouwen: toen de machtsmogelijkheld
voor het grijpen lag heeft men zich
daarvan bediend om ontevredenheid over
„onder de tafel gewerkte verlangens"
kenbaar te maken. Terwijl naar mijn
mening die ontevredenheid eigenlijk tot
uitdrukking had moeten komen via
de vakorganisaties. Dan had iets derge
lijks nooit plaatsgevonden.
Op een gegeven ogenblik kwam onder
het rijdend personeel de vraag naar vo
ren: Kunnen wij als georganiseerde le
den van de drie vakorganisaties (C.N.V.,
K.A.B. en N.V.V.) niet een belangenge-
meensöhap voor rijdend N.S.-personeel
stichten, waarin wij samen onze wen
sen formuleren om die vervolgens aan
wachten'
Zo groeide als vanzelf de gedachtè:
als we via de bonden niets kunnen be
reiken zullen we dan zelf geen Vakvere
niging rijdend personeel stichten? Dat
is gebeurd. Onze vereniging telt nu 2000
leden: er wordt naar gestreefd dat zij
straks alle werknemers van de spoor
wegen gaat omvatten. Onze statuten
voorzien inmiddels in een zo groot mo
gelijke inspraak van alle leden. Type
rend voor de huidige situatie waarin
we met onze vereniging verkeren is, dat
iedereen nu meent dat er ook wat door
uit de bus zal komen; er is zowel bin
nen als buiten de spoorwegen grote be
langstelling voor nze (categorale) or
ganisatie, die ik kan het niet genoeg
herhalen zuiver en alleen is ontstaan
uit de heersende grote ontevredenheid
der werknemers t.o.v. de vakbeweging.
'gr.i20.00 Eerste
21.20 Kerk-
Een merkwaardig bericht komt kers op iets beters richten. Dit verlan-
Tr jj..gen is overigens geen stokpaardje van
uit de Verenigde Staten: er Zijn J,inow persoonlijk; dc klachten over de
zoveel klachten over de inlwud- i huidige programma's zijn talloos Ver-
loosheid v„n de met klelergoui
opgesmukte show programma's en Minow meent, dat erbinnen vijf jaren
de van bloed doordrenk!,, sen sa- bïjT/*mertk?M«K»Wvwï.
tiefilms van de commerciële tele- j Hij gelooft dat de niet-commerclële pro-
■isiezendes, dat van overheids- ™«ll«
wege plotseling grote sommen be- in de toekomst door een groot deeljr~"
schikbaar zijn gesteld v
commerciële tv-stations.
Wij hebben al eerder gemeld, dat de
voorzitter van de staatscommissie voor
televisie Newton Minow had beloofd, te
velde te trekken tegen het gebrek aan
enige cultuur in de commerciële pro
gramma's en tegen de sensatiefilms die
de kijkers idem zoveel moordpartijen
per dag voor ogen toveren.
Van hem is nu ook het initiatief af
komstig om niet-commerciële zendsta
tions, die behooilijk-verantwoorde pro
gramma's willen uitzenden. stevl|
steunen. Dat zal ook
De tijd zal het leren.
ommentanr
Helder gesprek
Zelden hebben wij een zo belang
rijk en helder televisiegesprek gehoord
als gisteravond bij de NCRV waar een
deskundig forum onder leiding van
•él Prof. mr. rir. A. Diepenhorst de
aangezien deze stations de hoge vraag Leeft Nederland bouen zyn
inkomsten uit de reclame moeten mis-stand?" behandelde. De gesprekspart-
sen. ners waren prof. dr. J. Pen (econo-
Door deze uitzendingen te stimuleren, jmie)mevrouw A. Fortanier-de wil
aldus redeneert Minow. kunnen wij de (politiek), de heer W. W. M.
belangstelling van de Amerikaanse kij- nm
Advertentie
De sectie radio van de BBC
heeft er zioh het hoofd over ge
broken, hoe de uitzendingen wat
aantrekkelijker voor de luis
teraars kunnen worden gemaakt.
Tenslotte is men het eens gewor
den over een geheel nieuw soort
aankondigingen voor de pro
gramma's.
Alle omroepers en omroepsters zijn
bij elkaar gehaald en hebben verno-
wat er nu van hen wordt verlangd.
Pater Hoefnagels: begrijpelijke reactie, maar
Hoewel ik beslist niet alle kritiek, die de heer Gijbertse op de
vakbeweging geuit heeft, zou kunnen onderschrijven, moet ik wel
zeggen, dat ik zijn bezwaren volkomen meen te kunnen begrijpen.
Op het ogenblik missen de leden elke vorm van reële mede
zeggenschap over het beleid van hun eigen vakbeweging; op de ver-
tenslottc de gaderingen kunnen zij uitleg krijgen over wat er voor hen, maar
Zaak al beklonken
beginnen weten die leden meest-
Om
al niet eens wat er in de hoge.-
nen besproken is. In elk geval is de zaak
van de verbeterde arbeidsvoorwaarden
in feite al beklonken en kunnen de le
den de uitslag daarvan vernemen, zon
der dat er nog iets aan veranderd kan
worden: de stereotiepe dooddoener van
vakbondszijde is dan in zo'n geval stee
vast: „Accepteer het nu maar, want an
ders komt jullie c.a.o. helemaal in dc
lucht te hangen en krijg je helemaal
niets...." Wat de leden eigenlijk alleen
nog maar kunnen krijgen is enige toe
lichting over hetgeen „bereikt"
die toelichting is meestal *i
zonder hen, beslist is en niet medebepalen i
De ontwikkeling van de plaats
politiek heeft daartoe geleid.
Die ontwikkeling doortrekkende zou
ik mij kunnen voorstellen dat iemand
zich op een gegeven ogenblik de vraag
gaat stellen: Waarom is die vakorga
nisatie eigenlijk nog nodig? Zouden we
niet evengoed in plaats van de vak
bondsbestuurders een aantal vertegen
woordigers van de arbeiders kunnen aan
stellen. die dan gehonoreerd zouden kun
nen worden door de staat? Het gaat im
mers tóch maar alleen meer om voor
lichting?
Want in de huidige structuur die de
vakbeweging heeft kan niet meer aan
de individuele leden gevraagd worden:
„Wat willen jullie?". Er kan alleen nog
maar aan de leden gezegd worden wat
er ..boven" besloten is; er kan alleen
nog maar uitgelegd worden, tenminste
voor zover er nog wat uit te leggen
..w.„ valt, want de heie loonpolitiek is inmid-
stel jc als lid 1 dels zo moeilijk en ingewikkeld gewor-
dan komt er een antwoord den. dat niet ten onrechte wel eens gek-
-« ™.«ku.6 onduidelijk.
dat de leden de indruk krijgen: De vak
bondbestuurders snappen er zeker zelf
ook n;et veel van. Maar hoe dan ook:
de bestuurders weten zich er dank zij
hun grote spreekvaardigheid wel uit
redden. Op deze
een vraag, dan -----
van een half uur. maar.... veel wijzer scherend wordt gezegd:
word je er niet van. eenvoudig omdat maar ee
er geen duidelij en concreet antwoord j land die
op de vraag gegeven wordt
Dit kan ik met een duidelijk voor
beeld illustreren. Als op een vergadering
„Er zijn nog,
paar mensen in ons goede
r nog wat van «nappen.
bondsleiders wel eens al te
gemakkelijk afgedaan met een
verwijzing naar de democra
tische vormen die de vakbe
weging sinds jaren in ere houdt:
verkiezing der bestuurders,
stemming over besluiten van
het bestuur. De democratische
structuur, zo wordt dan gezegd,
is altijd kenmerkend geweest
voor de vakbeweging en die
structuur is nog altijd dezelfde
als vroeger. Dit is echter een
zuiver formeel antwoord.
Als een organisatie groter wordt, zich
stabiliseert en zich institutionaliseer:,
dan moge de reglementering dezelfde I om de belangen (niet alléén die van sa-
Vn demo- ïariëring) van het rijdend personeel ging.
rare^ geest J Als positief gevolg van de activiteiten
>r- j der categorale organisatie rijdend perso-
necl en andere soortgelijke organisaties
zie ik dan ook een prikkelende werking
op de vakbonden, die inderdaad nodig
Stereo-radio maakt
veel opgang
Het wordt langzamerhand wel duide
lijk, dat de toekomst van dc radio in
de toepassing van stercofonie ligt.
Steeds meer komt deze vervolmaking
van geluidsoverbrenging op dc voor
grond cn steeds meer gaat de indus
trie over de gehele wereld zich bezig
houden met het bouwen van goede ap
paratuur voor uitzending en ontvangst.
uitsluitend stereofonische uitzendingen
verzorgen. Twintig grote Amerikaanse
firma's houden zich bezig met de fa
bricage van zendinstallaties en ontvang
toestellen daarvoor.
In omroepkringen neemt men aan.
dat stereo-radio een duchtige
gaat worden voor de televisie.
Zij moeten de keurig nette aankondi
gingen (zoals wij die ook gewend zijn!)
drastisch laten vervallen en zo gezel
lig en huiselijk mogelijk vertellen,
wat er nu komen gaat in het program-
Dat wil zoggen; zij moeten het „per
soonlijk, positief en praktisch" doen,
Dat houdt dan in, dat zij van- tevoren
precies moeten weten wat er gaat ko
men, ja d'at zij liefst ook persoonlijk
bij de opnamen moeten zijn.
tenmen evenzeer, de- gewone Engelse
omgangstaal moet worden gehanteerd.
Zoveel mogelijk ook moeten buitenland
se uitdrukkingen vertaald worden en
het gebruik van vreemde woorden
wordt taboe.
De regionale programma's moeten
aangekondigd worden in de dialecten,
die in de bepaalde streken het meest
worden gesproken, kortom, weg met de
deftige allure en leve de gemoedelijk
heid.
Het is nu niet direct de bedoeling dat
het allemaal gaat naar Amerikaanse
trant van „Hallo, lui, zijn wc allemaal
wakker? Dan zullen we er eens een
goed stukje jazz tegenaangoolen". maar
tussen de onpersoonlijke aankondiging
en het al te gemeenzame praatje ligt
nog een wereld van variatie.
Trouwens, ook bij ons wordt in som
mige programma's (vooral die in de
vroege ochtend- en de late avonduren)
al afgeweken van het starre aankondi
gen. waarvoor het gemoedelijke bab
beltje in de plaats komt. Men noemt
dit „modernisatie van de radio, maar
de BBC spreekt bij de uitvoering van
haar „radio^hervorming".
Wij voor ons... we houden er wel van
zolang het niet real-Amerikaans wordt,
want dat is bijzonder vermoeiend voor
Weerden (statistiek) en prof. F. L.
Polak (bedrijfsleven en economie).
Zij wilden zich niet verliezen tn de
details van de consumptie, maar hiel
den de grote lijnen aan en kwamen tot
de conclusie, dat Nederland in verge
lijking met buurlanden vrij sober leeft
(ook 'al wordt cr jaarlijks een miljard
besteed aan rookartikelen en evenveel
aan snoeperij), dat er met het oog op
de toekomst behoorlijk voor investe
ringen wordt gespaard, maar dat er
een achter-,tand is in het onderwijs en
dat het een lacune betekent dat niet
alle lagen der bevolking kunnen delen
in het hoger onderwijs. Onderwijs is
immers de grote steunpilaar van de
industriële opbouw. Ook zijn de uit
gaven voor culturele belangen te laag.
In vergelijking met de onderont
wikkelde gebieden waar het levens
niveau te langzaam stijgt is Neder
land een welvarend land dat nog veel
meer zal moeten geven om de honger
in de wereld te bestrijden.
Prof. Polak was van mening dat Ne
derland te veel heeft gewaagd door op
een tijdstip toen er in de industrie
reeds een keerpunt merkbaar was,
revaluatie, arbeidstijdverkorting en
loonsverhogingen toe te passen. Ook
acht hij het sparen voor de toekomst
niet voldoende. De heer Van de Weer
den schudde tal van cijfers als het
ware uit de mouw: statistisch is be
wezen dat Nederland een vrij sober
voedselpakket gebruikt en relatief
weinig uitgeeft voor vermaak, maar
daarvan dan nog een behoorlijk per
centage voor goede lectuur. Er mag
een woningtekort zijn, maar de
nieuwe Nederlandse arbeiderswonin
gen zijn ruimer en comfortabeler dan
die in naaste buurlanden.
Men was het eens over het feit dat
de inkomensverdeling in haar totaal
nog te wensen laatanderzijds bleek
men beducht voor het vorderen van te
hoge belastingen omdat, volgens me
vrouw Fortanier, „de overheid niet al
te veel geld in kas moet hebben en
dan te gemakkelijk kan gaan uit
geven".
De slotopmerking van prof. Diepen
horst. dat dit gesprek een waarde
volle bijdrage vormde voor bezinning
in de huiskamers", onderschrijven wij
gaarne.
Duitse firma bouwt
Zuidslavisch
tv-net uit
Een Westdultsc firma, die alle vier
de in Joegoslavië werkende televisiezen
ders bouwde, heeft nu opdracht gekre
gen het net definitief af te bouwen.
Dat betekent het plaatsen van 13 zen
ders en steunzenders in de Joegosla
vische staten Slowcnic. Servië, Bosnië,
Montenegro en Macedonië. Het verdrag
-
Loyale oppositie?
Centrale loonpolitiek
streren. Als op een vergadering
Lid bijv. wordt gesteld: m 194o
verdiende een sergeant-majoor in hei
leger hetzelfde als een hoofdconducteur
eerste klasse bij de N.S maar tegen
woordig verdient een korporaal
klas m het leger tl meer dan
noemde conducteur-in-zijn-emdrang
Hoe kan dat nu?, dan is het antwoord gezegd dat die loon olitiel niet op
Wat Is namelijk het geval? De proble
men waar dc vakbeweging
maken heeft, waarvan het
over de verhouding leidingleden
:tc het voornaamste is, komeu voort u
eerstg- - centrale loonpolitiek zoals die in
land wordt gevoerd. Daar
Ik zeg niet dat dit ten volle bij de
vakbeweging het geval is, maar tenden
ties zijn er zeker aanwezig. Men moet
zijn oor maar eens te luisteren leggen
•akbond sleden, die ceh!
olgen. vergaderin-
raagstuk gen bezoeken e.d. Wat zeggen zij? Inde
vooruitgang in het leger zo groot is dat blijf. Maar zolang die centrhle loonpoli-
he: daar nodig geoordeeld werd een dok er is. zal eveneens de malaise van
gro'e loonsverhoging te geven!" i de communicatie tassen leiders en ge-
Nu komt bij mij deze vraag op:
we nu thuiskomen van zo'n vako
ledenvergadering er. onze vrouwen
gen: „Heb je ze het daar nu eens
duidelijk gemaakt?" rrioeten wc
zeggen: ..Ja. dat wel, maar die
nische vooruitgang bij het 'e.S*-r-
akbeweging is een'loyale oppositie
"uit dé I mogelijk. Die vakbeweging zit met z,jn
.n ons I getrapte verkiezingen zo in elkaar, dat
is niet je je beslist moet afvragen of er nog
op an- i „van onderop" meegesproken kan wor-
erdedigd kan worden.den. Die inspraak is er dus wel op pa-
ik hier buiten i P'er- maar niet. of alt-hans heel weinig.
- de realiteit.
is.
Maar ik meen ook. dat zo'n categora
le organisatie de wijsheid moet bezit
ten weer terug te trelen en zichzelf
op te heffen zodra de bonden zich gaan
corrigeren. Ik wil het idealiter dus als
volgt zien: Het rijdend personeel had
binnen de vakbonden zijn ontevreden
heid kenbaar gemaakt maar bereikte
niets. Toen stapte het uit het gew
overleg binnen de vakorganisaties
zei: we gaan het alleen doen zo lang
jullie daar niet naar luisteren.
Kon ook anders
Westduitsers grepen
304 rode spionnen
De Westduitse contraspionage heeft
de afgelopen acht weken 304 commu
nistische agenten ontmaskerd. Een aantal
agenten is gearresteerd. De gevaarlijkste
dc vijf ontdekte spionagegroepen
werkte in Koblenz. Een Oostduitse offi-
had daar de leiding van verschei
dene spionnen die in dienstbetrekking
het ministerie van defensie wan
zijn; blijft het voor een vak
van vrijwel geen belang om
vr npir rff. vakhomls' ergadering te komen,
goed Hij kan immers -liet meer „meedoen"?
da:iEn daar zal iets aan gedaan moeten
♦ech- worden.
je.„"? Dat* is™toch onzinnig? Alsof
er bij de spoorwegen in die tijd NIET
van een technische vooruitgang sprake
ïou zijn geweest!
Achter hun rug om
Met andere woorden: de leden krij
ten steeds de indruk op die vergaderir
Ito dat alles achter hun rug om door-
Dat is trouwens een idee dat ook bij
vakbondsleiders leeft. In ..Evangelie en
Maatschappij" van februari 1962 bepleit
dr. W. Albeda op grond van de bedrei
ging die van onze loonpolitiek op onze
vakbeweging uitgaat een fundamentele
herziening van die loonpolitiek. Wanneer
men twijfel uit of in dc vakbeweging
nog wel democratisch medebeslissen
mogelijk is, dan wordt zulks door vak-
In dit opzicht moet er du:
anderen in de vakbeweging,
bondsbestuurders hebben naar mijn
ning wel eens te gauw het idee da'
en zij alleen weten wat goed is vooi
arbeiders. Zo iets als vaders die tegen
al ver-Het verhaal van de heer Gijsbertse
de°ok kunnen gebeuren (als wij Neder-
'landers wat minder kalm
mocratie er zal op zijn minst
openheid bij de vakbondsbestuurders i
moeten zijn voor de kritiek van hun lc-1 ''ng 1
Ik hoop tenslotte dat deze categorale
In dit licht bezien begrijp ik volko- kwestie voor de vakverbonden een sti-
g betekenen zich een zodani-
het ontstaan van categorale orga-1 mulans
nisaties zoals de Vereniging van rijdend j ge ni<
personeel er één is. De leden
democratische
techniek binnen haar organisaties aan
mening, dat de grote bonden wel te meten, dat de „categorale beweging"
beetje te laks zijn geweest als het 'overbodig wordt gemaakt.
COM
FORT?
Zoek hef ntef fe r»r. v vTnA hef te
Valkenburg-Houthem
Kom in mei of juni. dan ben* u zeker ven eoo>L.t
V.V.V Valkenburg (1). Tel. 04/«-2048
Donderdag presenteert de
NCRV-televisie Shaw's be
roemde stuk „Pygmalion"
waarnaarzoals men weet, de
musical My fair Lady" werd
gemaakt). De rol van Liesje
Doeluttel wordt vertolkt door
Kitty Janssen en Hun Bentz
van den Berg zal professor
Hickensz zijn.
morgen
Hilversum I. 4»2 m. VARA: 7.00 Nieuws;
7.10 Ochtendgymnastiek; 7.20 Socialistisch
strijdlied; 7.23 Lichte ochtenclklankcn (gr.):
8.00 Nieuws; 8.18 Lichte klanken uit Zweden
"erkeerswenken: 8.35 Muzikale
(gr.); 8.55 Kookpraatjc; 9.00
I-oor de vrouw: 9.10 Moderne
rkcitmuziek (gr.); (9.35-9 40 Waterstanden);
VPRO: 10 (Hl Schoolradio VARA: 10.20 Voor
dc vrouw; 11.00 Melodieën Expres; 11.30 Wals-
orkest (herh. van zondag JL): 12.00 Lichte
muziek; 12.30 Mededelingen t-b.v. land- en
tuinbouw: 12A3 Voor het platteland, lezing;
12 38 Hammondorgetspel: i Ut tl tomen! mu
ziek: -.3 00 Nieuws; 13.15 Grand Gala-orkest
(herh v. maandagavond): 13.45 Gesproken
portret; 1400 Klassieke kamermuziek; 15.00
Hoe worden we geregeerd?, lezing: 13.10
Voor de jeugd; 17.00 Tcntoonstelllngsagenda;
05 Balletmuziek (g~ B
-ndlng: De steden
7.50 Hel brood des levens, medita-
00 Nieuws; 8 15 Radiokrant: 8.33 Lichte
•nofoonmuzlek; 9.00 Voor dc zieken:
Irammofoonmuziek: 9 40 Voor de vrouw;
Grammofoonmuzlek: 10.15 Morgen-
',0.43 Samenzang: 11.10 Radio Fimar-
Muziek bij de lunch
land-
tuill-
112.33 Gewijde muziek: -.2 37 Alle-Dag-
Kerkdlenst: 13.13 Lichte muziek: 13 43 Ka
merorkest: klassieke muziek (gr.); 15 00 Mo.
derne muziek (gr.): 15.15 Interscholair Mu-
zlektournoot Haarlem 1962; 15.45 Vrije ttjd
wel besteed; 16.00 Voor de jeugd: 17.20 Llch-
'e orkestmuziek (gr 17,40 Beursberichten;
•7.33 Theaterorkes!. zang en orgel; 16.10 Hel
Kerkelijk jaar in koor- en orgelmuziek: 18AO
Het Spektrum; 18,45 Lichte muziek (gr.).
