NATIONALE
FOTOWEDSTRIJD
IN EEN HAAGS
WOONHUIS worden
J
ZONDAGS
BLAD
Hieuw? Cf i Jisrlje tfournn
Met enkele tan haar lievelingen
i zich heenverzorgt mevrouw
Post-Hendriks de fan maildie zi,
medestanders ontvangt in
haar functie van leidster van de
Stichting „Kat in Nood".
ZATERDAG 12 MEI 1962
't Is nog wel „ongezellig maar het wordt beter
gastvrij onthaald
Speciale „kattenstad
liet grote ideaal
sters. En natuurlijk een gebouw
voor de administratie. Het pro
ject betaalt zichzelf, want er ko
men kattenpensions voor luxe-kat
ten en winkels in kattenbehoef-
ten, die winst zullen maken. Al
heeft een kat zeven levens, eens
komt er een eind aan. Vandaar
een sfeervol katten-kerkhof. Met
de werkplaats van een handelaar
in grafzerken. Aan de ingang van
het kerkhof komt een bloem en-
hal, waar nabestaanden een laat
ste bloemengroet voor de overle
den huisgenoot kunnen betrekken.
Het allermooiste van alles is wel,
dat de jeugd dit project draaien
de zal houden. Kinderen zullen de
administratie voeren, de tuinen
onderhouden en de kattenflats
rein houden.
Dat een terrein, waar duizen
den katten samenleven een broei
nest van bacteriën zou worden,
en dat een ..Kattenstad" de volks
gezondheid in gevaar zou brengen,
ontkent mevrouw Post-Hendriks
ten stelligste. Zij kent een stof,
die de kattenuitwerpselen veran
dert in rulle grond, waarin de
dieren zonder bezwaar kunnen ra
votten. ,,De ongedwongen omgang
tussen het kind en de kat is van
grote pedagogische betekenis",
zegt de ex-lerares Engels M.O.
mevrouw Post-Hendriks. Op be
scheiden wijze heeft zij thans het
kind al ingeschakeld bij haar
Stichting Kat in Nood.
Twee Haagse dames hebben
haar leven gewijd aan het wel
zijn van katten. Alles wat de
zusters mevrouw Post-Hendriks
en mej. Hendriks aan liefde en
affectie in zich dragen, schen
ken zij aan hun zes-en-tachtig
poezen en katers.
En niet alleen liefde en toe
wijding schenken zij! Het be
scheiden kapitaaltje, dat zij erf
den, is geheel opgegaan aan het
lenigen van kattenleed. De zus
ters leiden een zeer sober, zo
niet karig bestaan, want het ge
hele inkomen is nodig voor de
bijna negenhonderd gulden kat
tenvoer per maand. Zij slapen
op een harmonica-bed, dat over
dag als bed dient voor zes dood
zieke, mismaakte poesjes. Het
harmonica-bed is nagenoeg het
enige ,,mensen"-meubel in huis.
De vier ruime kamers, de keu
ken, de gang, en de binnen
plaats zijn verder gemeubeld
met plastic afwasteiltjes. De
teiltjes dienen beurtelings als
slaapplaats of als kattebak. Me
vrouw Post-Hendriks mogen we
de gangmaakster noemen.
„Kat in Nood"
Zij riep de Stichting ..Kat in
Nood" in het leven, die ijvert
voor een stad voor katten: kos
ten zes miljoen gulden. Ze heeft
zware, donkere wallen onder de
ogen. Niet alleen zorgen om leven
en welzijn van haar zes-en-tach
tig poezen en katers, maar ook
geldzorgen en een chronisch te
kort aan slaap hebben haar gete
kend. Immers, zij was lerares
Engels aan een middelbare school
maar nu is zij van 's morgens
vroeg tot diep in de nacht con
stant in de weer met het legen
van de bijna honderd kattenbak
ken. Zij staat geheel alleen voor
de bijna hopeloze taak het huis
rein te houden.
„Onbegrijpelijk"
Tk begrijp niet. hoe mensen
onschuldige. pasgeboren katjes
kunnen afmaken. Dagelijks worden
er arme. nog blinde katjes in koe
len bloede vermoord", zegt me
vrouw Post-Hendriks. Voor elke
poes en voor elk katertje is er
ergens op deze wereld toch een
plekje in de zon, is haar vaste
overtuiging. Haar Stichting ,.Kat
in Nood" neemt fel stelling tegen
het doden van katten.
Zieke dieren moeten worden
verzorgd en behoeven liefde, over
de gezonde katten behoeft niet
eens te worden gepraat. De
Stichting geeft op onregelmatige
tijden een gestencild orgaan uit,
waarin behalve aan vereniglngs-
nieuws, ruime aandacht wordt
geschonken aan misstanden.
Een schandaal vinden de da
mes bijvoorbeeld de „kattenwa-
gen" van de Dierenbescherming,
waarmee zieke, mismaakte, mis
handelde katten en ongewenste,
pasgeboren katjes worden opge
haald. „Het woord „dierenbeul'
is voor die man nog veel te goed,
het is een afgrijselijke sadist"
zegt mevrouw Post-Hendriks, spre
kend over de inspecteur van
de Dierenbescherming afdeling
's-Gravenhagc. een onbezoldigd
rijksveldwachter.
Op het harmonicabed in de al
tijd afgesloten tussenkamer zon
der ramen is het hospitaaltje
van mejuffrouw Hendriks. In een
mandje op het bed ligt een poesje,
dat bij mishandeling ernstige
kwetsuren opliep. Als het van
het bed zou springen zou het
sterven onder de vreselijkste pij
nen. Maar het beest zal niet van
het bed springen; het kan zich
nauwelijks bewegen! Het is al
leen aan het ongelooflijke ge
duld van haar verzorgster te dan
ken dat het nog in leven is.
De vijf overige patiëntjes zijn
er ook heel erg aan toe Twee
poesjes missen een oog. De holte
in de kattenschedel is een akelig.
vochtig gat. „Allemaal mishande
ling", zegt de verzorgster, „de
beestjes zullen de mens nooit meer
vertrouwen. Zij blijven doodsbang,
zelfs voor mij!" De dames bezit
ten ook een krankzinnig katje. De
ogen van het diertje staan scheef,
het kwijlt en de tong hangt uit
de bek. Het dier heeft het benul
verloren zich regelmalig rein te
likken. Daarom wassen de da
mes het diertje enige malen per
Kinderen
Dé oplossing
oplossing
Kattenstad wordt
voor alle kattenproblemen. Het
project staat al op papier. In de
kluis van de Stichting „Kat in
Nood" rusten de tekeningen tot
de tijd rijp is.
Er komen centraal verwarmde
blokken, waarin de duizenden die
ren gehuisvest kunnen worden.
Veel glas, waardoor vol-op
binnen kan komen. Overeenkom
stig de moderne principes van de
huidige flatbouw dus.
Voorts ruimte en groen. Een
groot park met plantsoenen, wan
delpaden, een restaurant voor be
zoekers en een vijver. Voor de
recreatie van de katten alleen
komt er een kattenbos, waar be
zoekers geen toegang zullen heb
ben. Er komt een hospitaal, met
woonhuizen voor de doktoren en
een zusterhuis voor de -verpleeg-
Bij een andere kattenliefhebster
uas onze verslaggever getuige
van een gesprek, dat inspecteur
Schilthuiscn had. „IWat moet ik
dan doen. ze komen zelf aanwan
delen", zei de dame, en het bleek,
dat ze twintig poezebeesten huis-
Er zijn enkele kinderen, die
haar assisteren bij het voederen,
schoonhouden en administreren
van haar huidige zes-en-tachtig
katten. Vóór Kattenstad er is,
moet nog heel wat werk verzet.
Ten bate van het goede doel wor
den nu al ball-points, potloden,
kattebakken, voeder- en drinkbak
ken „voor Poes", baby-schoentjes
en sluifczegels verkocht. Er is im
mers zes miljoen gulden nodig!
Overbevolkt
„Den Haag is meer dan drie
dubbel overbevolkt met katten",
zegt inspecteur Johan Schilthui-
sen. Het is een man die stevig
met beide benen op de grond
staat. Bijna 25 jaar is hij de
enige inspecteur van de Dieren
bescherming afdeling 's-Graven-
hage.
De katten vormen op het ogen
blik het nijpende probleem. Niet
alleen in de binnenstad, maar
ook in de buitenwijken en in de
duinen leven duizenden verwilder
de, schuwe, soms zieke zwerfkat
ten. Of er voor dit probleem op
korte termijn een oplossing be
staat? Inspecteur Schilthuisen
komt er eerlijk voor uit wanneer
hij antwoordt: „Ik weet geen op
lossing op korte termijn en ik ge
loof ook niet dat die bestaat!"
Maar wat dan?
„Het enige wat op den duur
zal helpen is:
le laat de katers castreren;
2e laat de poezen steriliseren;
3e wanneer uw poes een nestje
jonge katjes werpt, weet waar u
aan begint: Bent u er niet voor
honderd procent zeker van, dat
u alle diertjes later aan een goed
en blijvend tehuis kunt helpen,
waarschuw dan liever de Die
renbescherming. Wij komen dan
binnen drie dagen de pasgeboren
ongewenste diertjes ophalen en
nij laten ze kosteloos op abso
luut pijnloze wijze inslapen."
„Maar weet je wat, stap maar
in een rij eens mee. Kijk zelf!"
Zo gezegd, zo gedaan.
Het 2CV-bestehvagentje van de
Dierenbescherming stopt en in
specteur Schilthuisen zegt als hij
aanbelt: „Hier moeten we pasge
boren katjes ophalen." ..Ik zit er
wel een beetje mee in," zegt de
vrouw des huizes, wanneer zij open
doet. „Poes heeft vier jongen ge
kregen, maar vier katjes erbij
wordt echt teveel. Ik heb het de
kinderen uitgelegd en ze begrij
pen het. Eén poesje mogen zij
houden, maar ze weten nog niet
welk." Besloten wordt, eerst de
pasgeboren diertjes te sexen.
Eén katertje zal blijven. Als het
wat groter is, zal het worden ge
castreerd. Waarom geen poesije?
Omdat immers het steriliseren
van een poesje ongeveer 17,50
kost, en het castreren van een ka
ter 2,50. Moeder poes moet
eventjes naar de keuken, zodat
zij het piepen van haar jongen
niet horen zaL
Bewondering
De twee kinderen kijken vol
bewondering hoe inspecteur Schilt
huisen het pasgeboren katje in
de linkerhand neemt en in één
oogopslag constateert of het een
Spanning tekent zich af op hun
gezichtjes. Ja hoor, het grijs-ge
streepte hoopje kat is een man
netje en kan dus blijven! Voor
zichtig wordt het weer in het
nestje gevlijd, de andere diertjes
gaan in de mand van Schilthui-
Dat was dat. In de gang wordt
nog even de afspraak herhaald,
de jonge kater zal worden ge-
de dokter wanneer zij het kraam
bed heeft verlaten, opdat in de
toekomst geen „ongelukjes" meer
zullen gebeuren.
„Reële mensen", zegt de in
specteur Schilthuisen waarde
rend. „Geen griezelig sentimen
teel gejammer. Ze begrijpen ten
minste dat je voor het dier moet
zorgen. En als het niet,,kan, dan
is het beter er niet aan te be
ginnen!
Het volgende adresje is bij
een oude dame. „Meneer, ik
weet me geen raad meer. Vorig
jaar heb ik tien katten laten af
maken, maar ik heb er nu weer
twintig, en ik kan het niet aan."
Overal lagen katten, op de bed
den, op alle stoelen, in de
schuur, bij het kippenhok. „Ik
zorg goed voor ze, ik houd van
ze, maar twintig katten kan
niet!"
Ze vertelt, hoe regelmatig kat
ten komen aanlopen wanneer ze
bakjes met vis en schoteltjes
met melk buiten zet.
„Mevrouwtje", antwoordt in
specteur Schilthuisen", de katten
zien er prima uit, u zorgt er
goed voor en ik kan u echt niet
helpen."
„Maar het zijn zwerfkatten
zegt het bejaarde vrouwtje wan
hopig. „Nee, is het resolute we
derwoord, „u heeft ze opgenomen
en verzorgt ze al zo lang, dan
zijn het geen zwerfkatten meer.
Ik kan toch niet zomaar twaalf,
van de twintig katten afmaken,
alleen omdat het u teveel wordt?
De dieren zijn blakend gezond.
Tracht u nu eerst er een tehuis
voor te vinden. En haalt u geen
nieuwe katten meer in huis!"
Zich tot ons wendend gaat hij
verder; ,,'t Is beroerd, want het
is het mens haar goedheid. Maar
ik ben inspecteur van de Dieren
bescherming en geen katten
mepper. Ik hoop dat zij een te
huis voor de dieren vind, maar ik
betwijfel het. Niemand wil meer
een kat, er zijn driemaal teveel
katten in Den Haag. Een oplos
sing? Ik weet het niet meer".
In een hofje
In een onbewoonbaar verklaar
de woning in een verlaten hofje
heeft tot voor kort een oud, blind
vrouwtje gewoond. Ze had zeven
poezen. Ze werd ziek en besefte,
dat zij niet veel langer in haar
huisje zou blijvi B" 1
geprobeerd
i katten t
l Ze beeft
tehuis voor haar
inden. Het is niet
Kid waard. Ook
Nu wordt het zieke, blinde da
metje verzorgd in een verzorgings
huis. In het verlaten huisje in het
hofje leven zeven verwilderde kat
ten. Geen mens kan ze vangen.
Een meelijdende buurvrouw zet
regelmatig een schoteltje melk
neer, en werpt elke dag wat eten
naar binnen door het raam. Want
niemand durft het vervuilde huis
je in, eerst moet de reinigings
dienst komen. „Wat moet ik nu
met die katten?" vraagt inspec
teur Schilthuisen zich af. „Te van.
gen zijn ze niet, niemand wil ze
hebben. Gelukkig dat de buur
vrouw voor eten zorgt."
„In 1959 is de Dierenbescher
ming begonnen met het ophalen
van pasgeboren katjes." vertelt
de secretaresse mevrouw W. H.
Strasters-Wildschut. „Tot nu toe
hebben we zeker 6000 katjes laten
inslapen. Toch zijn er nog duizen
den en duizenden zwerfkatten. Op
de bouwwerken, in de duinen, in
de oude wijken. We doen ons uiter
ste best zoveel mogelijk dieren te
plaatsen, maar als ondanks al die
pogingen het teveel blijft, is er
geen andere weg dan afmaken."
Dit eerlijke standpunt deelt ook
de vereniging „Kattenzorg." Se
cretaresse mevrouw M. J. M. van
den Brandeler-Solleveld vertelt,
dat ook haar vereniging door
voorlichting en propaganda voor
castratie en sterilisatie de katten-
produktie zoveel mogelijk tegen
De voorkamer is te klein om
voor alle 86 katten het eten op te
dienen. Daarom eet een deel van
de levende have in den huide
Post-Hendriks in Den Haag in
de gang. Het is wel wat onprettig
voor de dieren, maar in Kattestad
wordt dat allemaal beter....
Knipoog
naar het kind
Doe via onze
krant mee aan
''Jlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllll
-'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiniiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Onze extra prijzen
De directie van onze bla
den heeft besloten voor de
deelnemers aan de foto
wedstrijd enkele extra-
prijzen tc schenken en wel
voor de jeugdgroep 1 een
prijs van f 15.voor de
hoofdgroep 2 (zwart-wit en
kleurenfoto's) een eerste
prijs van f 30.een twee
de prijs van f 15.en vier
prijzen van f 5.en voor
de dia-groep een extra prijs
van f 15.en twee van vijf
gulden.
Vandaag begint de „Week van de Foto
grafie". Zeven dagen lang zal weer door al
lerlei manifestaties en activiteiten de aan
dacht extra worden gericht op de fotogra
fie als belangrijke creatieve liefhebberij. En
één van de belangrijkste evenementen, die de Stichting ter Bevordering van de Amateur Foto
grafie in deze feestelijke week lanceert, zal weer de grote landelijke fotowedstrijd zijn, een
wedstrijd voor alle drie miljoen Nederlanders, die een camera bezitten en ook voor de hon
derdduizend nieuwelingen, die er volgens de statistieken per jaar bijkomen. „Knipoog naar
het kind" is het motto van deze grote wedstrijd.waaraan ook uw krant haar steentje bijdraagt,
en uit dat motto valt al af te leiden, dat „het kind" ditmaal het onderwerp van de wedstrijd
zal zijn.
Wedslrijdvoorwaarden
Voor de wedstrijd „Knipoog
naar het kind" heeft de Stich
ting Amateurfotografie samen
werking gevonden met de Stich
ting Nederlands Comité voor
Kinderpostzegels en iedereen,
jong en oud. kan meedoen, be
halve vakfotografen en diegenen,
die als beroep fotografische
werkzaamheden verrichten.
De wedstrijd duurt van 12
mei tot cn met 25 augustus
1962. De fotowedstrijd is ver
deeld in twee groepen: Groep
1 tot en met 18 jaar en
Groep 2 alle overige ama-
Het onderwerp „kinderen" kan
in de ruimste zin van het woord
worden opgevat.
Maximaal mogen drie foto's
worden ingezonden, zowel zwart
wit als in kleur. Ook bestaat
de gelegenheid kleurendia's in
te zenden mits goed verpakt
waarvoor speciale prijzen be
schikbaar zijn.
Retour
Wie prijs stelt op de terug
zending van de foto's dient een
stevige enveloppe met daarop
vermeld naam cn adres ge
frankeerd met voldoende post
zegels bij zijn inzending te
voegen. Voor kleurendia's een
verpakking dusdanig, dat de
dia's hierin kunnen worden te
ruggezonden. Is geen retour-ver
pakking bijgevoegd, dan zal wor
den aangenomen, dat de inzen-
der^geen prijs stelt op terug-
Inzending kan vanaf heden
tot en met 23 augustus a.s.
aan de redactie van ons blad
geschieden. Men vermelde op
de enveloppe of verpakking in
de linkerhoek „Fotowedstrijd."
Wij dragen dan zorg voor door
zending van alle foto's naar de
Stichting ter Bevordering van de
Amateurfotografie, Prins Hen
drikkade 132. Amsterdam-C.
De inzending via ons blad
heeft een bijzondere reden. De
derde van 100, tien prijzen van van waardebonnen, le besteden
10 en tien prijzen van 5,-. in fotografisch materiaal naar
Voor kleurendia's (groepen 1 keuze. Voorts ontvangen de win- directie heeft n.l. enkele extra-
en 2 tezamen): een eerste prijs naars plaquettes ter herinne- prijzen voor onze lezers beschik-
van ƒ500. een tweede prijs van ring. baai gesteld, naast de moge-
250, een derde van 100, drie Als extra premie voor de bes- Lijkheid om naar de landelijke
prijzen van 50, tien prijzen te foto of dia, welke het kind prijzen mee te dingen. Men heeft
*A vijf prijzen van ƒ5. weergeeft in de geborgenheid dus kans op dubbele winst! (zie
an het gezm wordt een bedrag daarvoor het bericht hiernaast).
Al deze prijzen in de
TIEN GOEDE TIPS
1. Zeg nooit „Je moet op de
kiek" en plaats het kind dan
stijf in een hoekje waarbij het
star in de lens moet turen.
Vergeet het vogeltje, dat al
zovele kindergezichtjes tot
wezenloze prentjes heeft ge
maakt. Laat het kind spelen
in zijn hoekje, met flitslicht
binnen is stilzitten niet meer
nodjg. Met daglicht buiten is
i het
laag standpunt kieken. Jonge
kinderen kunt u met een zoet
lijntje in hun aardigste posi
tie trachten te krijgen, met 8. Kleurenfilm
een stukje speelgoed o.i.d.
lukt dat wel. Vermijdt zodoen
de storende elementen in de
omgeving of achtergrond.
Kijk uit of er geen pot bloe
men vlak achter het kopje
zit, zodat het op de folo lijk'
alsof de stakker bloemen uit
het hoofd groeien.
Formaat
kind, dan wordt het zo klein 6- Voor dc wat oudere kinderen
Het formaat van de foto's is
9 bij 9 centimeter en
i 18 bij 24. De foto's
mogen niet op carton worden
geplakt. Op elke foto dient dui
delijk aan de achterzijde ver
meld te worden: naam, adres,
totaal aantal ingezonden foto's,
de groep (1 of 2>. Inzenders in I. „Het zonnetje
groep 1 moeten bovendien hun 11
leeftijd op de foto's vermelden.
Houdt u zich vooral aan deze
aanwijzingen. Stop er geen losse
velletjes met naam en adrs, enz.
bij!
Kleurendia's kunnen meedin
gen in alle gangbare formaten,
moeten voorzien zijn van een
duidelijk leesbaar opschrift met
naam en adres en een merk
voor het juist projecteren. De
dia's moeten genummerd wor
den. Hier moet wel gebruik wor
den gemaakt van een los vel
met alle gegevens, zoals naam.
adres, aantal dia's en een num
mering van 1, 2 en 3.
op de foto, 3 meter is echt het
uiterste. Beter is het om op
V/s a 2 meter te gaan zitten,
op uw hurken of geknield,
van bovenaf is er kans dat
uw lens het aardige kinder
kopje veel te groot afbeeldt.
Maak geen overdreven drukte
van het fotograferen, werk lie
ver onopvallend.
de rug" is
hopeloos uit de tijd. dat da
teert uit de tijd toen film
nog niet zo gevoelig was. Nu
kunt u beter zijlicht nemen,
dat geeft elk kindergezicht een
vriendelijker aanzien. Ook bij
kleur kunt u rustig met zij
licht fotograferen. Ook tegen
licht is fotografisch heel
mooi, mits u dan maar een
flitslampje gebruikt om de
schaduwkant wat op te helde
ren. Bij daglichtkleurenfilm
gebruiken wij een blauw flits
lampje.
Meer foto's, meer kansen.
geeft „het spel op straat" le
gio fotokansen. Denk eens aan
„touwtjespringen", knikkeren,
hinkelen enz. Kleuters moet
u eens observeren als zij be
zig zijn met tekenen, klcivor-
men maken, rondjes plakken
etc. Fotografeer ze daarbij
onopgemerkt, dat kan gemak
kelijk, met een enkel flits
lampje.
Wilt u een handig „altijd-raak
-recept" voor flitsen? Richt dc
flitser via een handig "flitsbeu-
geltje naar het plafond, ge
bruik een film van 21 dm, zet
de sluiter op l/30(I/25i se-
konde en liet diafragma op
f: 11 (voor de box hoeft u
niefs te doen als alleen dc
flitser omhoog richten, naar
het witte plafond). Voor afstan
den van zeg 2—5 meter is de
ze methode zonder meer goed.
uw opnamen zijn altijd goed
belicht en u hebt een prach
tige bewegingsvrijheid.
Volsta niet met een enkele op- 7. Buiten wilt u ook zonder veel
Prijzen
der mooie prijzen voor deze fo
towedstrijd beschikbaar:
Groep 1: Een eerste prijs van
f 100,een tweede van f 75,
een derde van 50. tien prijzen
van 10 en tien prijzen van 5.
Groep 2: Een eerste prijs van
500, een tweede van 250, een
Laat het kind
spelen en scharrel daar op
gemak omheen, knip telkens
af als u denkt „Dit is een
leuk moment" Als u kalm
aan doet. vergeet het kind de
camera en is meer zichzelf,
dat geeft de beste foto's,
i. U hoeft natuurliik niet altijd
maar af tc wachten op een
goed ogenblik, u kunt ook
wat regisseren. Een ploegje
kinderen kunt u bijv. laten
touwtrekken en zoiets uit een
gepieker fotograferen? Instel
bare camera's zet u op f:
bij 1/100 sekondc en een film
van 18 dm. bij
stelt u dc afstand in
ter. Voor 6x6 stellen we in
op f: 11. sluiter 1/50 sekondc
cn afstand 3 meter. U hebt
voor beide typen ccn zodani
ge „sncl-instelling" dat u
bij kleinbeeld op afstanden
van 1V4 m. tot oneindig
Geen gescharrel meer met
instellen, maar alle aandacht
op het onderwerp.
Kleurenfilm is tegenwoordig
al net zo gemakkelijk in het
gebruik als de zwart-wit film.
Ook met heel eenvoudige ca
mera's gaat het prima. Denk
niet dat u alle kleusen van de
wereld op dat ene plaatje
moet persen. Een plaatje dat
bv. maar drie kleuren ver
toont of zelfs twee kan heel
dankbaar wezen. Denk bv. eens
aan een klein joch in een oran
je zwembroekje op het strand.
Dc hoofdkleuren zijn warmgeel
zand en dat vlekje oranje van
zijn broek, dat kan een juweel
tje van kleur zijn.
Vermijdt bij kleur al te grote
contrasten, zware schaduwen
wjorden door geroutineerde
amateurs met een blauw flits
lampje opgehelderd. Wist u
dat je zoiets in de foto alleen
merkt door de veel mooiere
kleuren, niemand kan zien
dat er geflitst is.
i. Als u erg dichtbij wilt foto
graferen, zodat bv. alleen het
gezichtje op de foto komt. Moet
u bij eenvoudige camera's
een voorzetlens op het toestel
zetten en dan ook even denken
om de paralax. Op korte af
stand is die paralax lof zoe-
kerafwijking) storend. ze
treedt op binnen IVi A 2 me
ter en is oorzaak van „afge
sneden" hoofden. Richt de ca
mera wat hoger dan nodig is,
zodat u in dc zoeker het
hoofd slechts gedeeltelijk ziet,
dan is de foto net goed.
kleinjseeld 10. Het best kunt u geslaagde
foto's laten vergroton, waarbij
u allerlei dingen die niet bij
dc foto horen laat wegvallen.
Meubelstukken, struiken enz.
vallen weg en alleen de kleine
mens komt groot in het beeld.
Van kleurendia's of van kleu-
rennegatieven kunnen heel
goed vergrotingen gemaakt
worden.
