Twee
wegen
tegenover
het Evangelie
Litteris Sacrum met levendig
spel in Schouwburg
Kunst en Genoegen op
Leidse Kaasmarkt
Wie in de Zoon gelooft
bezit alles
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
5
DINSDAG 1 MEI 1962
Kleine kinderen worden groot
Afscheid ds. Poort
De Gemeente zong ds Ottevanger
psalm 134 vers 3 toe: „Dat 's Heren ze
gen op u daalt".
In de consistorie had na afloop van
de dienst nog een korte bijeenkomst
van familieleden, kerkeraad, genodig
den en afgevaardrKden plaats, ./aarin
ds. J. de Wit ds. Ottevanger dankte
voor de trouw en de eenvoud warmee
hij zijn arbeid in Le-den heeft ver
richt. „Als voorganger met een eigen
stijl en eigen overtuiging hebt u toch
altijd meegewerkt in het grote geheel
van Kerk en Gemeente. De G«»m»°n-te
van Leiden zal uw werk dankbaar
büiven gedenken".
Order de velen die van hun belang
stelling blijk gaven was ook ds. J.
N. de Ruiter uit Beekbergen.
TONEELWERKEN die door de jaren heen het publiek hebben geboeid,
duiken op onverwachte momenten weer op, als een regisseur er zijn
oog op heejt laten vallen. Zo is het ook gegaan met Noel Langley's werk
„Kleine kinderen worden groot", dat enkele jaren na de oorlog veel is
gespeeld, maar sindsdien in het vergeetboek was geraakt. Het is een werk
met vele kwaliteiten, wel wat onevenwichtig van bouw, maar het biedt
alle mogelijkheden tot genuanceerd spel, omdat de karaktertekening zo
goed is. Het is een prachtige voorstelling geworden, de eerste van de ge
bruikelijke serie van vier, waarmee regisseur B. Hageman alle eer heeft
ingelegd.
Wie .Kleine kinderen worden groot"
nog niet heeft gezien denkt bij de aan
vang van het eerste bedrijf dat het net
zoiets gaat worden als het turbulente
..Zachtjes met de deuren", maar alras
blijkt dan Langley een veel te goed men
senkenner is om een ongenuanceerde
klucht te schrijven. Hij weet op bekwa
me wijze de karakters van zijn toneel
figuren op te bouwen en een mengeling
van tragiek en humor te creëren.
paard met een dynamisch toneelbeeld.
In 'het riante huis van Lady Buckering,
weduwe met vier dochters, waart het
spook van nijpend geldgebrek rond. Bo
vendien hebben de vier dochters alle
hun problemen, waarvan Lady Bucke
ring zelf slechts een gebrekkige kennis
draagt. Het eenvoudigst ligt het nog met
de (onzichtbare) dochter, die al weken
op de bovenverdieping bezig is eer
reldburger het aanzijn te schenken.
Schoonzoon Dougalll Pitchford werkt ais
de zenuwachtige vader op het humeur
van alle huisgenoten. Bioky, de jongste
dochter, zit zo verstrikt in liefdesproble
men dat moeder Essie de wanhoop nabij
is, en tweede dochter Jane worstelt met
huwelijksproblemen die niet in een
handomdraai oplosbaar blijken te
Daartoe legt haar echtgenoot Wilfrid
Marks zijn egoïstische gewicht als aan
komend litera'ir gende in de 6óhaal, ter
wijl Roland Wayne, leerling van de to
neelschool, in alle bedrijven als een even
ongeremde als pseudto-dramatische figuur
voor de nodige complicaties zorgt. Voeg
daarbij een sympathieke huisarts en
diefachtige huisknecht, en de cast
compleet, afgezien van de zoon van de
Receptie Leidse
hengelaarsbond
Ter gelegenheid van het veertigjarig
bestaan van de hengelaarsbond
Lelden en omstreken werd zaterdagmid
dag in de bovenzaal van Zomerzorg een
drukbezochte receptie gehouden.
De voorzitter van de jubileum-commis
sie, de heer A.C. van der Woerd, sprak
een welkomstwoord. De heer D.E. van
Drimtnelen, inspecteur der binnenvisse
rij en voorzitter van de OViB, uitte
waardering over de manier waarop
bond de Ibelamgem van ide sportvissera
bdhartigt. Mede dankzij het werk van <Je
Leidse bonid groeide het aantal georgani
seerde sportvissers van 2670 in 1022 tot
ruim 79000 in 1062.
De heer IN. iDallmWlder, bestuurslid van
de Weesper henglaarsbond, scfh-onk een
enveloppe-metrinfhoud, de sedtie beroeps
vissers v/as vertegenwoordigd door de
heer IB. van Eijk uit Ter Aar, de heer A
W. van der Graaf namens De Sportvisser
te iNtoordtwijk en de heer M. van der Lin
den namens De Rietvoorn.
Ook werd het woord gevoerd door de
heren J.W. Hooijmans en B.W. Knegt,
ambtenaren van de Kamer der Binnen
visserij, de heer W. van Suyilekom, oud-
directeur van de afd. binnenvisserij van
Landbouw en Visserij, de heer L. Kleve-
ringi secretaris van het hoogheemraad
schap Rijnland, de heer A. Stigter, voor
zitter van de Vlaardingse hengelibond en
de heer A Dunnewind, voorzitter va
Bond voor Walencreatie.
Voorzitter JjN. de Wit sprak een dank
woord.
De zaal -werd opgevrolijkt door tiental
len bloemstukken. Er waren ta van ge
'ukstelegrammen en brieven met ge
lukwensen ontvangen.
Bij de aloude Burcht ging tussen
half twee tot twee uur gister
middag de Oranje-wandeltocht
van start.
Co Hageman-Verhagen Tieeft op be
wonderenswaardige v4]ze de figuur van
Lady Buckering tot het middelpunt van
dit levendige huishouden gemaakt. Zij
wist deze hulpélbze weduwe tot een
prachtige karakterrol op te bouwen, een
prestatie die de andere tonelisten dui
delijk heeft geïnspireerd. Voor haar deed
niet onder Herman Frentzen als dokter
Drew, de rust schenkende component in
het geheel van rusteloze atomen.
De talentvolle Tineke de Wit maakte
iets prachtigs van haar rol van jongste
dochter Bicky, en vooral in het derde
bedTijf was Albert Labordus bijzonder
goed op dreef in zijn uitbeelding van
de verknipte Roland Wayne.
Bob Hageman legde al zijn routine
in de door zenuwen beheerste Dougall
Piitchford, in het eerste bedrijf wat te
overtrokken, maar gaandeweg groeiende
tot een gave creatie. Wait ondankbaar is
de rol van ongetrouwde dochter Cathe
rine, maar Anneke Bakker wist er nog
heel wat van te maken.
In het tweede bedrijf wekte Selma
Hageman-Oele ontroering als de onge
lukkig getrouwde tweede dochter Jane,
heen en weer geslingerd tussen haar lief
de voor Wilfrid en haar gezond verstand.
J. Chr. Bartelsman zal aan zijn dictie nog
wat moeten schaven, maar toegegeven zij
dat zijn tekst ook niet 6terk was.
literair gende met zo'n oppervlakkige
kijk op de mensheid zou al veel eerder
door de mand moeten zijn gevallen.
Hein Mo1! leverde een mooie huisknecht
af. en Sjoerd de Mik wekte sympathie
als de edele Clifford' MagilL Een vinnige
ver-pleegster zette Annie Beerbaum op
de planken. Hein Mol was de onbetrouw
bare huisknecht.
De regie van B. Hageman heeft de on
verwachte overgangen van tragiek naai
humor, en omgekeerd, zo natuurlijk mo
gelijk doen verlopen. Het zeer mooie
decor was geheel in de lijn van de goede
reputatie van Litteris.
Het n-iet zeer talrijke publiek heeft
zaterdag een kostelijke avond gehad.
Mogen de drie resterende voorstellingen
nog velen in de schouwburg brengen!
G. T.
TTET Chr. tamboer- en pijpercorps K. en G. heeft aan de feestgangers, die
in een dichte haag de door touwen afgezette Kaasmarkf omringden,
gistermiddag een uur van kunst en genoegen bezorgd. Het lelijke rom
melige plein is eigenlijk geen waardig decorum voor zoveel regelmatigs,
kleurigs en welluidends als K. en G. te genieten geeft. Maar het is in elk
geval een plein en aan pleinen is Leiden niet rijk. En de tegenstelling
accentueert hier de positieve waarden
Tegen de grauwe achtermuur stonden
de blauw-wit-rode demonstranten in drie
blokken opgesteld: de tamboers links, de
hoornisten in het midden en de pijpers
rechts in een as, loodrecht op die
de anderen.
Vanuit deze vaste stand marcheerden
in rechte hoeken, diagonalen en cirkels
/er het plein, langs en door elkaar, als
:n enorme, bewegende vlakversiering, in
twee- of driedelig tempo, met honderd
twintig of minder tellen per minuut.
met verrassende overgangen.
Op hun basis teruggekeerd, trommel
den, floten en trompetterden ze om beur
ten, onder de straffe leiding van hun
aanvoerders. Ze wisten, zonder mankeren,
om het ging. Een paar doffe dreunen
op de grote trom waren steeds de start
waarschuwing en de punten aan het eind
het hoofdstuk.
Leidse scholieren hadden
hasketbaltoernooi
Door in de finale met 2927 ovi
team van het Rembrandt-Lyceum te
zegevieren, legde het St. Bonaventura
Lyceum gisteren op het veld va
RK. Lyceum aan de Mariënpoelstraat
beslag op het schoolbasketbal-kam-
pioenschap 1962.
In de strijd om de 3de en 4de plaats
moest het team van de ULO Pieters
kerkstraat met 2231 het onderspit del
en, tegen de gymnasiasten, 'die zich v
m goede derde plaats verzekerden.
De uitslagen luiden als volgt:
Poule A: ULO PieterskerkstraatChr.
Lyceum 186; St. BonaventuraLy-
ULO Hooglandse Kerkgracht
ULO PieterskerkstraatSt. Bona
venturaLyceum 1825; Chr. Lyceum
—ULO Hoogl. Kerkgracht 36—12;
BonaventuraChr. Lyceum 2—0 (reg
lementair) ULO Pieterskerkstraat-
ULO Hoogl. Kerkgracht 20 (reglemen
tair); poule B: ULO Leidse HoutRijn
lands Lyceum 1916; Gymnasium-
Rembrandt-Lyceum 1228; Rijnlands
LyceumGymnasium 839; Rembrandt-
Lyceum-ULO Leidse Hout 250.
Al verbeurtten de wakkere muzikanten
elkaar dan ook, hun aandacht moest toch
steeds gespitst blijven. Dit was temeer
onder het marcheren en lopend demon
streren nodig, omdat ze dan aan minstens
twee dingen tegelijk behoorden te den
ken. Fouten maken wanneer (bü wijze
van spreke) héél Leiden ze ziet, zou on
vergeeflijk zijn. Maar ze maakten ze niet,
tenminste niet hoor- en zichtbaar. Het
publiek genóót, bleef staan, een uur lang,
geboeid door het feestelijke schouwspel
We wagen een suggestie: laat men een
volgende keer de figuren, marsen, melo
dieën aankondigen. Dat maakt de toe
schouwers (-hoorders) letterwijs en dus
bewust belangstellend. We hebben zoiets
ook al eens op het Stadhuisplein bij een
taptoe meegemaakt.
Na het Wilhelmus door de pijpers,
marcheerden de kleurige mannen mili
tant af. Dit stukje Leidse Koninginnedag
r niet het slechtste
te Oosterbeek
Ook in de Professorenwijk van
Leiden is het gisteren groot feest
geweest. Jong en oud heeft zich
vermaakt met een aardige kin
deroptocht.
De belangstelling voor het con
cert van Trouw en Durf in het
Van der Werfpark had gister
middag best wat groter mogen
zijn.
Jeugddiploma's reddend
zwemmen
De cursussen reddend zwemmen van
de Leidse Reddingsbrigade werden afge
sloten met de examens, ingesteld door
de „Kon. Ned. bond tot het redden van
drenkelingen".
Het jeugdbrevet I werd behaald door
mej. M. R. Collé. W. W. Lans, H. de Roos,
de heer R. Mertens en R. Nachtegaal.
Het jeugdbrevet 2 ging naar: mej. M.
J. A. de Dood, J. Mollevanger, L O. Hey-
koop en de heer W. van Klaveren.
Mej. K C. J. van Vliet behaalde het
jeugdbrevet 3.
Trouw en Durf in
het park
In het Van der Werfpark hebben gis
termiddag de muzikanten van Trouw en
Durf zich warm geblazen. Het zonnige
park gaf nog wel wat beschutting maar
temperatuur om een paar uur te
luisteren was het echt niet. Trouw en
Durf, dat in de verplaatsbare muziektent
speelde, heeft de mensen gegeven wat
'Jn vermogen ligt, een gevarieerd pro
gramma dat onder leiding van kapel
meester W. Springer een niot feilloze
zeker serieuze uitvoering kreeg.
Constant was er redelijke belangstelling
voor.
Ds.
Ottevanger in
afscheidspreek
Standwerkersconcours
onder stadliuistoren
Niet voor niets komen velen uit Lei
en en omstreken 's woensdags en 's-za-
terdags naar de markt. Het is er vaak
gezellig, men kan er naar hartelust rond
kijken en genieten van de soms komi
sche verkooptrant van degenen, die hun
artikelen van (kaas lot lingerie, van huis
houdelijke artikelen tot bloemen) aan
de langsslenterende mensen trachten
kwijt te raken. Er vormen zich groepjes
belangstellenden rond de kraam, waar
achter een welbespraakte koopman of
touw de goederen aanprijst.
Zo vormden zich ook zaterdag groep
jes (waartussen wij ook wethouder Ha-
gens en directeur Weima van de Markt-
Havendienst opmerkten) op het Stad
huisplein, waar van tien uur af een t
tal standhouders een tweeledig doel
„Zeg het met bloemen" gold ook
op het zaterdag gehouden stand
werkersconcours op de Leidse
markt.
streefde. Tussen de mensen, aan wie zi
trachtten hun artikelen tc verkopen,
stonden onopvallend enkele juryleden
die hun welbespraaktheid, originaliteit,
beschaving en verkoopkwaliteiten beoor
deelden. Voor de winnaars van dit con-
had de vereniging „Koninginni-
wee etsen en twee tinnen bekers
ter beschikking gesteld. Als troostprij-
»n er wapenlepeltjes,
erd een amusante wedstrijd,
owel het publiek en de jury als
de deelnemers zelf plezier hadden. Wel
bespraaktheid was er genoeg en aan ver
koopkwaliteiten ontbrak het evenmin.
Om half zes reikte de voorzitter van
I „Koninginnedag" de prijzen uit.
De laatste preek van ds. M. Ottevanger als Hervormd predikant van
Leiden moest een appèl zijn. Een oproep om voor het leven de juiste weg
te kiezen. Er zijn namelijk twee wegen, die naar het leven en die naar de
dood. Wie in de Zoon van God, Jezus Christus, gelooft, heeft het eeuwige
leven. Wie in de Zoon van God niet gelooft, de toorn, de vloek van God
rust op hem. Buiten Jezus is er eeuwig zielsverderf. Aldus de samenvat
ting van de prediking van ds. Ottevanger, die zondagavond in de Pieters
kerk afscheid van de Leidse Gemeente nam wegens emeritaat en vertrek
naar Bilthoven.
Zeven-en-dertig jaar heeft deze pre
dikant in de ambtsbediening gestaan,
vier-en-twintig jaar moaht hij zijn postj
m Leiden bezetten.
,,Deze afscheidspredilking wil zijn een)
laatste appèl met een zegenwens daaraan
verbonden".
Het uitgangspunt van deze preek
I Korintihe 16 vers 21 tot 24: De groetenis
met mijn hand van Paulus.
Indien iemand de Here Jezus Christus
niet liefheeft, die zij een vervloeking
Maranatha! De genade van de Here Je
zus Christus zij met u.
„Mijn liefde zij met u allen in Christus
Jezus". (Oude vertaling).
Ds. Ottevanger ontwikkelde daarbij
drieërlei gedachte: de hartelijkheid van
dit afscheid van Paules, zijn vermaning
zijn zegewens.
Nadat hij erop had gewezen-, dat Piu-
lus de gedeeldheid van de Gemeente aan
de kaak stelde cn de partijzucht laakte
(Christus is de Koning en de Here der
Kerk en Hij is niet gedeeld), belichtte
de predikant de twee aspecten van Pau
les groetenis: hij wenst de Gemeente
Gods zegen en vrede toe maar vraagt
ook naar haar welstand.
Deze heilwens wilde ds. Ottevanger
graag tot de zijne maken: dat de Here
God de Leidse Gemeente mag zegenen
met Zijn vrede
het Evangelie ontkennend en afwij
zend wordt geantwoord.Het is nodig,
dat in de verkondiging van het Evan
gelie op deze twee wegen wordt ge
duid. De weg ten leven en de weg ten
dode. Eeuwig leven heeft hij die in de
Zoon gelooft. Toorn Gods rust op hem
die buiten Jezus leeft.
Paulus voegt aan deze negatieve mo
gelijkheid dadelijk de uitroep „Marantha*
toe: „de Here komt" of ook „Kom, Here
Jezus"; de vromen van het Nieurwe Tes
tament zien uh naar de grote dag van
Zijn komst. Jezus verlost van het groot
ste kwaad; Hij brengt ons tot het hoogst
goed.
De genade van God betekent niet, dat
Hfj de zonde door de vingers ziet. Zijn
genade is: gratie aan doodschuldige
DS. OTTEVANGER
gratie voor zondaren
Met betrekking tot haar welstand
onderstreepte de predikant de moge
lijkheid, dat op de verkondiging
.Mijn heilgroet is: de genade van de
wij door genade straks mogen ingaan in
Here Jezus Ohristus zij met u opdat
de heilige stad. Wie Jezus Christus lief
heeft, wordt gerechtvaardigd door het
geloof. Wie Hem bezit in het geloof, be
zit alles. Wie zidh verhardt, verhard*
zich tot zijn eigen oordeel"
Het persoonlijk woord dat in een
dienst als deze onvermijdelijk is, ver
werkte ds. Ottevanger in het slot van
zijn preek. Hij ridhtte zich met hartelijke
woorden tot zijn collega's, de centrale
kerkeraad, de kerkeraad van de wijkge-
meente Marewijk, dr. Schoonhelm, die
consulent van de Marewijk is geworden,
ouderling Kret, die hem in 1938 bij zijn
intrede in Leiden ook naar de kansel
mocht begeleiden, de kerkvoogdij, zijn
vele medewerker^ stersj. de Hervormde
Vrouwendiens van de Marewijk. het be
stuur ven de bejaardensociëteit en de
mensen van het jeugdwerk, zijn cate
chisanten en de leden der vereni-gingen
en ten slotte tot allen die in de ere-
diens een functie hebben en tot de afge
vaardigden van het gemeentebestuur.
Zijn preek vatte hii tot besluit samen
met de woorden: ..Heden, zo gij Zijn
stem hoort, verhard* uw hart niet H»t
ga u allen eeuwig wel".
