Hoogtepunt in Amsterdam:
„Feest der Verrassingen"
Wat Hij ook zegt
doe dat
Een Keukenhof
in het klein
KONINKLIJK GEZIN IN WESTERKERK
Koninklijk gezin stralend middelpunt
TAIT was wel het hoogtepunt in
U het feestend Amsterdam,
dat gisteren talrijke hoogtepunten
beleefde: de aanbieding van de
geschenken aan het koninklijk
paar in het Concertgebouw, de
„nationale muziektempel", die
was omgetoverd tot een paleis
van kleur en licht, bloemen en or
namenten. Vijftienhonderd kaar
sen gaven het geheel een sprook
jesachtige sfeer. In de gangen
stonden twee rijen heesters, bloe
men en planten. En in deze Keu-
kenhof-in-het-klein was de vor
stelijke familie het stralend mid
delpunt op het „Feest der Ver
rassingen".
En dit waren dan de verrassingen,
spontaan gegeven door de gehele Ne
derlandse familie:
Een aanvulling van het prachtige
kostuum. Prinses Beatrix was gekleed
in een zacht gele avondjapon afgezet
met groen, prinses Irene in een avond
japon bestaande uit een blauw-groene
rok en een grijsblauw bovenstuk, prin
ses Marijke in een zachtrose avondtoi
let.
Aan het programma van het ..Feest
der Verassingen" werkten bekende ar
tiesten mee. Cabaretier Sieto Hoving
was de eer te beurt gevallen het ex
clusieve gezelschap te mogen verma
ken met zijn puntige, politiek getinte
conferences. Het Metropole-orkest ver
zorgde de muziek, het Nederlands
Dahstheater voerde het wervelende
jazz-ballet ..Klaar af' uit in een cho
reografie van Hans van Manen, Geor
gette Hagendoorn zong.
Receptie
Een tweede hoogtepunt, hèt hoogte
punt van de middag, was de rijdende
en varende receptie, waarbij de Ko
ningin en de Prins met de vier Prin
sessen zelf de honderdduizenden gasten
bezochten, die uit alle delen van het
land naar de hoofdstad waren gekomen.
Twaalf kilometer lang was de route,
e voor deze receptie was uitgestip
peld. Twaalf kilometer, en overal het
zelfde beeld van juichende mensen, kin
deren, die met vlaggetjes zwaaiden, fees
telijk versierde straten en vrolijke mu
ziek. ten gehore gebracht door tiental
len langs de weg opgestelde drumbands,
tamboerkorpsen en harmonieën.
Burgemeester Van Hall van Amsterdam bood in het Concertgebouw het
nationaal geschenk aan Koningin en Prins aan en beiden toonden zich
bijzonder verrast door dit blijk van waardering.
In de Amsterdamse Westerkerk werd
zondagmorgen in dankbaar gedenken
een speciale dienst gehouden ter
gelegenheid van het 25-jarig huwe
lijksjubileum van Koningin en Prins.
Het weer "was lende °P l°>° d.e
on begeleidde het konmklijk gezin tij- ü?n ?e h°faut°s met de oor-
servies, dat prinses Wilhelmina eens|dens de gehele tocht. De koningin was stehjke kerkgangers en rechts: HM.
kreeg van een president van Frank-gekleed in een donker blauwe japon de Koningin en Z.K.H. de Prins bij
rijk, maar waarvan in de loop der
droeg een geel-groen geblokt ensemble
met bijpassende hoed. De prinsessen
jaren enkele onderdelen zijn gebro
ken.
Een kostbaar en zeldzaam klassiek
Nederlands servies, drie jaar gele
den ontdekt op een zolder, waar het
honderd jaar had gelegen en dat
honderdtachtig jaar geleden in Den
Haag was vervaardigd. Een verblin
dend mooi servies, waarvan de bor
den een afbeelding vertonen van het
paleis het Loo.
Een zilveren grammofoonplaat met
Wim Kans liedje: Dag .Koningin,
dag Prins, en
De toezegging van een grote som
gelds, die nog dagelijks groeit en
eerst zal worden overhandigd als al
le acties zijn geëindigd.
Versieringen
Tijdens de grote drukte van deze eerste feestdag had het Koninklijk paar
slechts af en toe de tijd om enkele vertrouwelijke woorden te wisselen
en dan was er altijd nog wel een attente fotograaf in de buurt om dat
moment in zijn lens te vangen.
Het Concertgebouw een Keukenhof-in-
het-klein. De tweehonderd tafelversie
ringen waren aangebracht op halve
stammetjes met drie witte kaarsen tus
sen gemengde fresia's. Aan de wanden
waren ruim dertig bloemstukken met
tulpen, violieren en forsythia's, op een
achtergrond van biezen aangebracht.
Hiertussen hingen langwerpige versie
ringen van voorjaarsbloemen. Maar het
meest spectaculaire was wel het geheel
met zilverbanen afgezette plafond. Te
gen deze enorme spiegel waren acht
tien bloemwerken op ronde biezenmat-
ten geplaatst, die alle een speciale be
lichting hadden.
Koud buffet
Het koude buffet in de Spiegelzaal en
een van de foyers was eveneens fee-
eriek. Om een beter effect te bereiken
waren vele van de 450 schotels op ge
slepen spiegels geplaatst in plaats van
op zilveren bladen. Centraal stond op
een ronddraaiende tafel, op geslepen
glas een grootse ..hoorn des
vloeds", geheel bekleed met rode
jers en gevuld met gesuikerde aard
beien. ananas, gember en druiven. Een
aparte plaats nam een suikerkunstwerk
in van een meter bij tachtig centime
ter. waarop waren aangebracht de Ne
derlandse driekleur en een kroon, ge
heel van suiker vervaardigd met in het
midden een statieportret van de Konin
gin en de Prins, geschilderd in chocola
de. Patisseur J. van der Wey had veer
tien dagen aan dit fantasiestuk ge-
Tot de tweeëntwintig gerechten van
het buffet behoorden speenvarken,
zalmforel, caviaar, Franse ossehaas-
schotel, kalkoen, gans en diverse
paté's. Tien koks hadden met hun
sistenten drie dagen nodig gehad
dit koninklijk buffet te verzorgen.
met witte noppen met daaroverheen het verlaten van de Westerkerk naar
Idonkere^mantel. ^inses^Beatrix de door ds. Sillevis Smitt geleide
Irene, Marg riet en Marijke droegen blau
we mantels en prins Bernhard
grijs costuum onder een donkere
jas.
Een van de meest spectaculaire ont
vangsten tijdens deze receptie was wel
de ontvangst in het R.A.I.-gebouw. Toen
de stoet het gebouw binnenreed zongen
de 15.000 aanwezigen wethouders
H.M. de Koningin applaudisseerde dankbaar voor het koor van de Neder
landse Opera, dat tijdens de rijdende receptie, voor het gebouw van de
Stadsschouwburg het „Bruidskoor van Lohengrin' ten gehore bracht.
Achthonderd genodigden woonden het
..Feest der Verrassingen" bij. en onder
hen waren de 184 autoriteiten, die kort
tevoren met de koninklijke familie had
den aangezeten aan het galadiner in
het paleis op de Dam. De Koningin was
gekleed in een licht blauw brocaat
avondtoilet en ze droeg een zilveren
kroon. Prins Bernhard droeg een rok-
Vier charmante prinsessen volgden
hun ouders bij de „rijdende en va
rende receptie" door Amsterdam.
Toen hun caleche in het RAI-ge-
bouw tot stilstand was gekomen,
slaagde onze fotograaf er in deze
aardige foto te maken.
1
Terwijl de Koninklijke familie de
rijtoer door Amsterdam maakte,
werden aan de achterzijde van het
Paleis (aan de Nieuwe Zijds Voor
burgwal) de avondtoiletten naar
binnen gebracht.
raadsleden vap Amsterdam, leden van
de rechterlijke macht en de advocatuur,
hoogleraren van de Vrije Universiteit,
directeuren van gemeentelijke bedrijven
met hun personeel, bejaarden, verpleeg
sters en vele. vele anderen een spe
ciaal voor deze gelegenheid geschreven
Wij leven vrij. wij leven blij" als wel
komstlied. daarbij begeleid door een
groot aantal koren en de Amsterdamse
Politiemuziekkapel. Van uit de rijtuigen'
had de koninklijke familie een prachtig
gezicht op de aanwezigen. Konmgin en
Prins kregen tulpen uit Amsterdam en
mr. Van Hall. Amsterdams burgemees
ter. sprak het bruidspaar namens de
hoofdstad toe, daarbij uitdrukking ge
vend aan de gevoelens van dankbaar
heid en vreugde jegens het koninklijk
gezin. Alle zuilen en zuiltjes van ons
land hebben uiteindelijk toch de functie
een dak te steunen, aldus mr. Van Hall.
Dit dak is de constitutionele monarcnie,
die door u haar vorm en gestalte krijgt.
En hij besloot: Lieve Koningin, beste
Prins, het ga u wel.
Toen in het R.A.I.-gebouw de eer
ste strofen van het bekende Tulpen
uit Amsterdam, voor deze gelegenheid
speciale tekst voorzien, wa
ren ingezet, keek de Koningin ver
rast om zich heen. Wie kan mij aan
de tekst helpen? vroeg zij belangstel
lend, waarop meteen de gemeentese
cretaris zijn tekst aan Hare Majes
teit gaf. De Koningin greep haar tas,
zette haar bril op en volgde lachend
de regels van het lied. Ook prins Bern
hard maakte zij op de tekst attent.
Volgens gasten, die zich in de nabij
heid van de Koningin bevonden,
vond zij het spijtig, dat het verblijf
in de R.A.I. maar zo kort duurde.
Ondanks de maandenlange voorberei
dingen waaraan honderden autoriteiten
hebben gewerkt om de varende en rij
dende receptie feilloos te doen verlopen
heeft zich tijdens het varend gedeelte
toch nog een incident voorgedaan. Plot
seling zagen de duizenden toeschouwers,
die zich langs de Amstel hadden opge
steld, dat het ritme in de roeislagen van
de adelborsten, die de koningssloep
roeiden, werd verbroken en dat de sloep
stil kwam te liggen, vlak voor de brug
over de Ceintuurbaan. De brug was ge
sloten en volgens het protocol mag de
sloep nooit onder een gesloten brug door
Indien er vorstelijke personen aan boord
zijn. Goede raad was duur. Want op de
brug stonden duizenden mensen, zodat
deze niet zo maar opengedraaid kon
worden. De politie was reedg bezig met
het verwijderen van de toeschouwers op
de brug, toen plotseling de nationale
vlag en de koninklijke standaard wer-
den gestreken en de masten neergin
gen. Op de sloep had men kennelijk be
sloten dat deze noodoplossing het beste
Met gestreken vlag en standaard
r de sloep daarna onder de brug door.
Over dit incident zal nog wel menig
woordje worden gesproken. Toen er met
de Koningin over werd gesproken zwaai-
zij een mogelijke verklaring van een
in de leden van het hof, glimlachend
eg.
Tenslotte kwam er een einde aan de
grootse hulde, die de honderdduizen
den het koninklijk bruidspaar gedu
rende twee uren hadden gebracht.
Duizendmaal dank, het was ge
weldig, liet koningin Juliana aan
de voorzitter van het Amster
damse Oranjecomité weten, na
dat hij de vorstin het tijdens de
rijdende en varende receptie sa
mengestelde receptieboek had
overhandigd. Over het incident
met de koningssloep voor de ge
sloten brug sprak zij niet meer.
(Van een onzer redacteuren)
Zo verliep zondagmorgen de
feestdienst te Amsterdam.
De Westerkerk, daterend uit
Rembrandts tijd en door hem
al vereeuwigd toen de toren
nog in de steigers stond, baad
de in een zee van licht, ver
spreid door de honderden
lampen van de prachtige laag
hangende koperen luchters.
Op een oud-Hollandse bal-
potige tafel voor de kansel
stond een hoge, wijduitlopende
heldere kristallen vaas, waar
in een paar lange takken witte
'setingen. En meer dan vijf
tienhonderd gasten in brui
loftsstemming, onder wie de
hoogsten uit den lande, zaten
geschaard rond het vorstelijk
zilveren paar en zijn vier kin
deren.
Meer dan vijftienhonderd brui
loftsgasten, die, op het orgel bege
leid door Simon C. Jansen, drie
verzen zongen van psalm 33, de
feestpsalm, waarmee de dienst
werd ingeleid. Komt nu met zang
en roert de snaren, gij volk dat
leeft van 's Heren recht. Hijzelf
heeft zijn getrouwe scharen een lof
zang in de mond gelegd. Word' als
nooit te voren door wie Hem beho
ren. 't feestlied ingezet! Meldt de
blijde mare. bij de klank der sna
ren. steekt de loftrompet. En die
met het zilveren bruidspaar luister
den naar de oudhoofdvlootpredikant
ds J. H. Sillevis Smitt, die sprak
over een andere bruiloft, de brui
loft te Kana in Galiléa, waar de
wijn op raakte en Jezus voor nieu
we wijn zorgde.
..KOM IN-'
De dienst begon om half elf,
maar reeds een uur tevoren betra
den de eerste genodigden de Wes
terkerk. En binnen het kwartier
had zich voor de hoofdingang eon
lange rij gevormd van feestgangers,
die met het zilveren paar de feest-
weken wilden beginnen met God tc
danken voor het voorrecht, dat Hij
het vijfentwintig jaar heeft geleid
en bewaard. Zij waren allen gelijk.
deze feestgangers. Zij moesten al
len door dezelfde deur, allen aan
de hand van een kaart tonen, dat
zij waren uitgenodigd, ook de vice-
president van de Raad van State,
ook de ministers en de staatssecre
tarissen en de Kamerleden. En zij
werden allen, de een werd niet
meer oer bewezen dan de ander,
door Amsterdamse studenten r
hun plaats geleid.
Tegen de tijd, dat de dienst een
aanvang zou nemen, bleek, dat niet
alle genodigden naar de feestdienst
waren gekomen. In het kerkgebouw
waren nog enkele open plaatsen.
En toen maakte de kerkcraad een
groots gebaar. Het gebaar van
..Kom in" tot hen, die buiten de
kerkdeuren wachtten op de aan
komst van het bruidspaar. Kom in
tot een oude Surinamer, die lan
ger dan een uur. tot op het bot
verkleumd, in de koude morgen bij
de ingang van de kerk had ge
staan om een glimp van de vorste
lijke kerkgangers op te vangen.
Kom in tot een moeder en haar
dochter, die daarvoor uit Noordwijk
waren gekomen. Kom in tot een
gebrekkige oude dame. die alle
moed had bijeen vergaard om
moeilijkheden voor haar aan
waohten verbonden te overwinnen.
Kom in en viert het feest moe.
De laatsten die de Westerkerk
binnenkwamen waren dn zilveren
bruid en bruidegom en hun vier
dochters. Als gewone kerkgangers,
die wat aan de late kant waren.
En daarom verhief de gemeente
zich niet van haar zitplaats. De
bruid droeg een bruine bontmantel
en licht bruine hoed, de bruidegom
was gekleed in een donkerbruin
pak met een witte anjer in het
knoopsgat van zijn colbert. Achter
het bruidspaar liepen de prinsessen
Beatrix en Irene, en achter haar,
gezusterlijk hand in hand. de prin
sessen Margriet en Marijke. I*
gezin nam plaats recht voor
kansel. De prinsessen Beatrix
Irene zaten naast de bruid, de prin
sessen Margriet en Marijke naast
de bruidegom.
Toen begon de dienst. Ds. Sille
vis Smitt bad: Wij danken U, o
God, dat Gij vijfentwintig jaar ge
leden prins Bernhard tot onze Ko
ningin en tot ons hebt willen bren
gen Wij danken U voor de
vier prinsessen Wij danken u,
dat de twee moeders dit feest
mogen beleven, hij, die onze Prins
zeer na staat, prins Aschwin. En
hij zei: De gemeente van Jezus
Christus is een blijde gemeente,
en wij zijn in een bruiloftsstem
ming. Het is goed naar een brui
loft te gaan. En daarvan uitgaan-
do koos hij tot tekst Johannes 2:
III, de bruiloft in Kana, waar
midden in de feestelijkheden
met schrik werd geconstateerd,
dat de wijn op was, en Maria tol
Jezus ging.
WONDER
Ds. Sillevis Smitt zei: Waf bete
kent dat als in een huwelijk de
wijn is opgeraakt, weggelopen door
eigengereidheid, van koppigheid,
van behaagzucht, van eigenwijs
heid en van geldingsdrang? Dan
is de kracht er af en het vuur er
uit. dan zijn de fleur en de glans
verdwenen. En wat kunnen we
dan doen? Moeder Maria ging
naar Jezus het begin van een
nieuw begin. En ze zei tot de be
dienden: Wat Hij ook zegt. doe
dat. Ze vroeg vertrouwen in en
gehoorzaamheid aan Jezus. Want
als hij aanwezig is in de nood van
de mens en als de mens bereid
is te dienen, dan gebeuren er won
deren.
En zich tenslotte richten tot het
zilveren bruidspaar eindigde hij:
Vijfentwintig jaar geleden liet God.
Zijn dienaar tot u zeggen: Mijn
oog zal op u zijn. Zijn oog was
op u. Hij spaarde u. Hij bewaar
de u in de oorlog en Hij zegende
u met vier kinderen. En nu, op
dit feest, in deze kerk, waar de
Heer ook is genodigd, zegt moeder
Maria: Zo wat Hij zeggen zal doet
dat. En Hij zegt: Mijn oog zal op
u zijn en op uwe kinderen. Hij
zegt tot u en tot uwe kinderen en
tot ons: Dit is Mijn gebod, dat gij
elkander liefhebt gelijk Ik u heb
hef gehad.
Zo verliep zondagmorgen de
dankdienst in die feestelijke Wester-
Kerk van Amsterdam. Een dienst
waarin ons vorstenpaar zijn zilvel
ren bruiloft vierde. In het midden
a«. «emeente. en als inleiding
tot de komende feesten. En het is
met het gezin die feesten, de jaren,
die het nog wordt geschonken, in-
gegaan met de zegenbede van de
gemeente van Christus: O God ver
hoor en schenk ons onze bede!
Toon hun Uw gunst, doordring hen
van Uw vrede, licht met Uw licht
