Wat chirurg Huese Mé NOG MEER BELEEFDE IN AFRIKA aal-alarm worclt cfoltoorzaamd OP JACHT NAAR GROOT WILD (2) ZATERDAG 7 APRIL 1962 Hie «uur Cciflsrln ifoiirnn het moederdier een stevige prik in haar derrière gaven zodat het van schrik even wegschoot, en van die gelegenheid gebruik maakten om het jong op de nek te nemen en er aldus te paard mee vandoor te gaan. Een levend jong verkopen ze meestal en dat vindt dan z'n weg naar een of andere diergaarde. Ja, zulke zwarte kerels tonen vaak heel wat méér moed dan die blanke dollar-jagers uit Amerika, dat maar half doel trof, Hij maakte ook kennis met Loemoemba 5000 kilo. Maar de jagers is het alleen om de ivoren snijtanden te doen. Tegen de «tijd, dat ik naar Holland terugging, had ik heel wat van dat spul bij elkaar ge kregen. Doch afgezien van enkele trofeeën, die ik aan het Zoölogisch Museum te Leiden schonk, heb ik alles achtergelaten. Als je hon derd kilo grote tanden uit het Franse gebied wil meenemen kost je dat 1500; en dan moet je hier nog eens invoerrechten betalen. Dat wordt een beetje te dol voor een particuliere liefheb- Zo heb ik van 1946-1950 al maar gejaagd, ook op één meter hoge trapganzen, die erg lekker sma ken. En zelfs op patrijzen, ha- zen' konijnen, parelhoenders en giraffe* of krielkippen, als ik in iets van dien Dr. Huese zijn ,JLand- over", dat een oerdegelijk ■oertuig bleek te sijn en boven- handig, dat je er zelfs een boom kon klimmen, ij ze van spreken dan! diet gevaarlijke situatie kan olifant extra, dan hindert dat nog aard trek had. scheppen, zegt hij tegen de gerou- niets. Er zit nog zó ontzaglijk Daarna hesir tineerHn ïaver luch.ti.eies: ,,Jij veel wild in Afrika ,,Het Krugerpark En die Amerikaan holt met zijn ka dan? Ja Daarna besloot ik de Congo :ns te gaan verkennen en daar Zuid-Afri- tevens wat te gaan praktizeren. heel wat Dat ging echter niet direot, daar de steek en vestigde me in Stan- pel en een ei van de hand moest leystad, waar ik een zeer drukke doen. Wèt een steenharde bu- praktijk van beter gesitueerde ne- reaucratie heerst daar! Die af- gers kreeg. Zo'n 250 a 300 negers faire kostte me 6 weken en nóg per dag! En ze betaalden in het kreeg ik maar betaald naar het algemeen goed. Vraag me echter aantal kilo's dat de auto wt j. niet wat ik daar heb moeten De deur uit Canada boeren vroeger ma: DJ' ,woJdL "atuVrllJk gedaan, schotcn ^,4 wal anders. In Zuid-Afrika hebben die de Belgen vonden dat ik doch als de dollar-jagers de States terug zijn, komen de vuur w. leugenverhalen los; Ze werden dreigde' aangevallen door briesende leeu- k 8 d t üitfare etc maar 7P Qal konden krijgen was welkom. Daar- het boeren. En ogenblik aan te geen buffel Zo hebben we dus de vorige week gezien hoe de eerste ont moeting was van de Zeeuwse chirurg dr. J. F. O. Huese met Afrika's wilde-dierenrijk, waar hij kort voor de oorlog in circa 6 weken vijf buffels schoot, in die dagen echter begonnen de laarzen van Hitiers soldaten steeds zwaarder te dreunen in Europa en ontving de groot wildjager allerlei welgemeende brieven om zo spoedig moge lijk naar het vaderland terug te keren. „Dat deed ik dus maar", zei hij wat weemoedig, „niet ver moedend dat weldra ook Neder land onder de voet zou worden gelopen. En nu het merkwaar dige: Toen ik in de misère ge raakte zeiden diezelfden tegen me: „Wat ben jij toch een stommeling geweest. Waarom bleef je niet waar je zat. Je had toch geld genoeg..." het verspreiden van blaadjes, kwam ten slotte weer thuis met schurft en toen was daar eindelijk de bevrijding, die de mogelijkheid bood ,,voor goed" naar Afrika te gaan. Ik had nu wat ervaring achter de rug, kon me dus beter voorberei den en aanvaardde weer met m'n vrouw en thans per leger- truc opnieuw de reis naar Frans Equatoriaal Afrika, naar Fort Archambault; ook zo'n klein stadje dat zijn naam ont leende aan een Franse officier en niet ver gelegen is van Fort La- my, van waaruit ik in 1938 of 1939 de jungle ingetrokken was. larom de leeuw de koning het oerwoud wordt ge- 7id is me een raadsel. Een w is een lafaard en nog lui op de koop toej later de stichting van dat gewel dige natuurreservaat. Laat ik ech ter tegelijk de veelverbeide raak ge- genoeg vanaf wist. Ik dus op niets haast 60-jarige leeftijd eerst naar Antwerpen om wat colleges voor tropenarts te lopen. Na een half bre- jaartje keerde ik terug jeen Congo, waar ik een contract aanging ren daar nog tal van andere bui tenlandse artsen werkzaam, o.a. veel Polen en wat Tsjechen, maar met elkaar toch nog veel te wei nig. Want die rubbermaatschappij had vijf plantages, die alle naai uc zon 50 km- uit elkaar lagen, ten- dripiarieinde voldoende arbeiders te kun- KK "Pr. «ntrfllrVon 7 r, Wo.) rubber- Eén van m'n patiënten was de later zo bekend geworden post ambtenaar Loemoemba, een af schuwelijk arrogante vlegel van circa 30 jaar. die mij dc les wil de lezen en een grote bek opzet- Vcrvolgens namen we de boot naar Southampton en van daaruit een boot naar Quebec, gelegen in dat deel van Canada, waar Frans de voertaal is. Daarna met de trein naar de Niagara Falls, de beroemde Amerikaanse water maatschappij. 200 km ten zuiden *3eurfl?: van Stanleystad. t Klimaat •—.ui™*- daar verschrikkelijk, doordat schriften' Moet ïe weten dat nér- iertjegeiijK ae veeiveroeiae mis- daar verschrikkelijk, do< en voor wu<l bezit. Voor ons Neder- vaak drie onweersbuien per dag landers is dat in het algemeen losbarsten. Zweten doe je daar twaalfhonderd kilometer k' lopen om geholpen te worden. .Hoe kan dat nu?", zal je zeg- conflict 'met de Belgen. Ik sloot te. 'k Maakte korte metten met val. die ik óók wel eens wilde a hem en trapte hem de deur uit.... schouwen. Hij viel me helaas bar tegen, daar hij maar poppenspel :rgeleken bij de Victoria Rhode: - - aantrekken. Zo kon liet ge- Na drie jaar praktijk in Stan- u,8®/?' pn Hal m'n var.cto nslisnl ^„1lOV7 5!®.™' patiënt leystad het was inmiddels 1957 Falls'i 11 1 «US) I In Rhodesia Papieren als herten. Zélf heb ik uiteraard ook wel het enige bekende, doch haast ai- eens een minder ie andere Afrikaanse staten bezit- gelukkig schot ge- ten er een. Er zijn wel landen, lost. Maar het is die er twee of drie op nahouden, bekend, dat een Tanganyika bijvoorbeeld. En Ke- aangeschoten buf- nya. in welk laatste land, net als fel de gewoonte in Zuid-Afrika. er vroeger maar heeft, in een krin- op los geknald werd, tot er zo getje te gaan lo- goed als niets meer over was. pen, aldus terug- Over die reservaten zelf be kerend naar de staan ook de meest zonderlinge plek, waar hij ver- voorstellingen. Het is heus niet zo, wond werd. dat grote gebieden geheel afgeras- Als goed jager terd zijn. waarbinnen een aantal dan de wilde dieren voortleeft. Slechts op plicht, die bloed- b kring te volgen, de buurt net zo lang tot je heeft beest hebt 1de gebi steden of stadjes, langs zo'n stadje over lengte van enkele tientallen achterhaald. De kilometers een afrastering aan- pisteur en de boy gebracht, opdat de bevolking daar laat je met hun de wildernis met rust zal laten, speren, vlak ach- Zodat, om nu maar eens een ter je volgen, voor gek voorbeeld te noemen, een het geval je nóg leeuw van het Krugerpark zonder eens minder zui- bezwaar dwars door het hele we ver mocht schie- relddeel naar de Sahara zou kun- ten. Maar je pro- nen wandelen. Dat doen die bees- béért tenminste je ten evenwel niet, daar ze bij tegenstander te voorkeur in een bepaalde omge- nuonmnnon ying bjjjven hangen. Pas als ze geen voedsel meer in hun rayon" doordat je lichaams vocht verdampt vóór je nat wordt. Op het heetst van de dag ging je dus maar veel onder de douche en verder stil op je bed liggen in een rieten hutje van de chef. Voor het overige werk te ik in een soort hospitaaltje, waar ik ook koh opereren. Er wa ne geboeid bij liet aan een van hun eigen opna- tdc Afrikaanse wildernis. gen. Maar die negers zijn niet stom. De een vertelt de ander: ,,D i e vent kan je helpen...." Pa tiënten die ..slechts" een paar nyika, honderd kilometer d. deur toen maar voorlop,,. ™„,rd kocht een grote. Amerikaanse(slee 300 meter valt Qp 50* kilometer ging wat reizen: naar Tanga- afstand kun je de nevel van de Victoria Falls nog af Transvaal de 1 vond ik dus al Kaapkolonie. In jagen had ik geen gauw niets bijzonders meer. Hun plantages lagen nu eenmaal diep in het oerwoud, waar tevens aan de negers werd opgedragen. ple- doch met te zier hanteerde ik m'n film- wone camera's, waarvan ik enke- oneeren, le heel kostbare in de Congo had P XP auto lpenrio isngeisen En ook het schitterende stand beeld van Livingstone, dat er bo venop werd gebouwd. De Victo- ria Falls ligt voorts nog volkomen ongerept in de natuur, daar da fiaMjHMV destijds een bouwver- wegen doorheen te leggen en die aangeschaft. Die luxe auto leende u i tv»ardiPfLan Fnfin Hi* Ni» t. onderhouden In Frans Equate rich evenwel niet voor de wilder- ÏÏJ.VX',g Sldf ïïi t.lS?" riaal Afrika deden de Fransen dit zelf. Met dat al kreeg ik zo'n 30.000 j, mensen per jaar bij me. hetgeen met.... ƒ350 per maand werd ge honoreerd.... Daar ik nu ook nog weinig medewerking kon krijgen als ik bepaalde voorstellen deed, liet ik na afloop van m'n con tract die rubbermaatschappij in zodat ik er in de Kaap caravan bij kocht en daarmee een lar door Zuid-Afrika ging toe- m. We hoefden nu ook niet teer telkens op zoek te gaan aar een hotelletje. Toen het me daar begon te ver als je werkelijk i het nauw zou r< ken is het de taak van je zwarte metgezellen, het gevaar van je to tale vernietiging te bezweren. Leeuw bang Wist 1 dat een leeuw bang is ïx wu aan van een giraffe? En dat een ook best weten, leeuw maar eventjes hard dat ik m'n leven kan lopen? 't Gevaar van de gi- zijn voorpoten, Eerst moest ik mc echter weer vaii de vereiste papieren voor zien. o.a. van een jachtacte, die verméldde dat je per seizoen van mei tot september 24 buf fels mag schieten. 2 giraffen. 3 nijlpaarden, 3 olifanten etc. Hye na's mocht je net zoveel jagen als je wilde en apen ook. Maar apen schiet je niet, net zo min als antilopen, omdat die veel te gemakkelijk onder schot te krijgen zijn. Leeuwen daarentegen weer wel en tegenover deze zgn. ..ko ning van het oerwoud" behoefde je je geen enkele beperking op te leggen. Dat was maar goed ook, want er zijn er genoeg en bovendien is een leeuw een grote lafaard. Hij valt niet graag een ander beest aan en voelt er wei nig voor zich in te spannen. Een leeuw voedt zich dan ook bij voorkeur met krengen, met res ten die andere wilde dieren laten liggen. Spannend Toch heeft ook een leeuw me wel eens spannende ogenblikken bezorgd. Dat was bijvoorbeeld het geval tijdens een buffcljacht. Na enkele uren jagen op deze beesten zagen wc ons opeens voor een leeuw geplaatst. Blijk baar had hij veel gevreten, want veel haast had hij niet. Ik er achteraan hollen, tot ik dicht ge noeg genaderd was. Ik wilde Dr. Huese met de filmcamera in de utilising; niet echter in de betoverende jungle van Afrika, maar op het balcon van zijn hotelkamer in Goes. schieten, maar er volgde geen knal... M'n magazijn was leeg... De leeuw, die zich uiteraard in het nauw gedreven moest voelen, bleef staan en keek naar me, waarop ik me in het hoge gras liet vallen en als de wind het magazijn vulde. Nu was het raak, precies tegen het schouderbot dat minder zwaar is dan dat van een buffel. En nadat m'n zwarte helpers de huid eraf hadden ge stroopt. gingen we verder met de buffeljacht." ,.Neen, veel leeuwen heb ik nooit geschoten. In de eerste plaats is een leeuw, als gevolg van het drukke jagen erop door veehouders, een nachtdier gewor den, dat allerlei cadavers op een bepaalde plek verzamelt en ver stopt om ze overdag rustig op te Seuzelen. Maar bovendien vormen ieuwen voor de negerdorpelingen geen attractie. Zij eten nl. geen leeuwevlees, net zo min als zij iets van hondevlees moeten heb ben. En als ik dan toch per se eens een leeuw wilde schieten, moest ik tegen m'n spoorzoeker en m'n geweerboy uitdrukkelijk zeggen: nou zorgen jullie éérst dat je een leeuw opzoekt, anders krijg je geen stukje van m'n buf felbuit. Want dat is de reden, dat je van het dorpshoofd altijd over een paar negers kunt beschikken om je bij de jacht behulpzaam te zijn. Negers mogen van de blanke machthebbers immers geen vuur wapens hebben, daar er anders geen stuk wild meer zou overblij ven. En zonder geweren maken ze niet zo heel veel klaar natuur lijk. Voor dat buffelvlees krijg je zelfs een paard in bruikleen, als je op zekere dag geen lust hebt te voe.t de Kleine Savanne ..la petite brousse", zeggen de Fransen te doorkruisen. De spoorzoeker of ..pisteur" èn de boy gaan dan eveneens te paard. En zelfs van zijn paard af weet zo'n pisteur nog de haast on zichtbare voetafdrukken van buf fels en andere wilde beesten te ontdekken. Paarden zijn overigens lang niet overal in Afrika beschikbaar. In de Savanne echter altijd, omdat daar de Tsetsevlieg niet voorkomt. Deze vlieg heeft nl. voor de mens al de onaangename eigenschap, dat hij met zijn steken slaapziek te verwekt; maar een paard gaat er aan te gronde. moeten redden door in de eerste de beste boom te klauteren. Er moet maar n* boom in de buurt zijn. Anders het je kunnen vergaan als die ad- heb raffe schuilt hij zonder veel moeite :n leeuw „knock out" slaat. Evenals leeuwevlees wordt dat in de giraffe genegeerd. Hij geschikte wordt dan ook alleen geschoten om zijn prachtige huid. Jagers drogen die in de zon, doen er wat zout overheen en nemen ze zo mee naar huis. ..Glifantenvlees wordt weer wél door de negers gege ten. En een grote olifant weegt gara-waterval stelde me teleur, '.k Pakte dus maar weer de trein, die me dwars door Canada naar Vancouver bracht, om van deze stad uit per boot langs de kust naar het zuiden af te zakken, door een schitterend gebied van eilandjes, tot aan Seattle toe. En toen met de Greyhoundbus terug terwijl ik m'n wa8an voor oen ap- Ye,Kw5£„™paX JS*no"/miïï 10 bizons te vinden zijn naar Montreal (Canada) en naar New York; weer naar Montreal en daarna met de boot naar South ampton. Zo arriveerden we begin 1958 in Nederland. In dit jaar Lebben we met een „Landrover" Europa gedaan, na men wc ook nog de boot naar Kaapstad, haalden daar onze ca ravan op en reden weer naar het noorden, naar Tanganyka, waar we 3V4 jaar hebben doorgebracht midden tussen de wilde dieren. En er zit daar nogal wat! Nu eerst kwam ik pas goed met m'n camera's in actie. Dui zenden meters film heb ik er verschoten. Maar gejaagd heb ik er niet meer. Ik had namelijk ontdekt, dat het erop uittrekken de nog tioneler is dan met dc s e r. Zo heeft het d r ie jaar geduurd, alvorens het me lukte, het jachtluipaard op het gevoeli ge lint vast te leggen. En dat nog bij toeval. Want zo'n beest lopen met een snelheid van ministrateur, die in z'n leven al meer dan honderd buffels had neergelegd en ook eens een slecht schot afvuurde. Twee volle uren had hij naar het gewonde beest gezocht, doch zonder succes. Plot- ^Qyd'[' Intussen werd het grond schuurt. Hij was echter duidelijk vermoeid geraakt door het jagen achter de antilope, die „slechts" 80 km per uur kan halen, doch het veel langer vol- seling kwam het uit het struikge was op hem afstormen, nam hem op de horens en vermorzelde hem.... Ik was die keer zo geluk kig, m'n tegenstander precies in het schouderblad te treffen, waar op hij voorover viel en het ge nadeschot kreegDe pisteur sneed voor mij de kop eraf voor de horens en het vlees kon hij 's avonds, met een aantal andere negers uit het dorp, gaan halen voor hun voedselvoorziening. Als de dorpelingen zonder vlees zitten, gaan ze vanzelfsprekend ook wel met elkaar de jungle in. Soms vinden ze een halve antilo pe. slangeëieren of eieren van een krokodil. En voor drinkwater zijn ze aangewezen op een rivier. Dat waren wij trouwens eveneens. Want een zak meel konden we in onze auto meevoeren en een anti lope konden we schieten, maar voor vele weken drinkwater, mee nemen was een onmogelijkheid. Het negerjochie, dat gen als kok optrad, ging telkens wat scheppen Giraffe, bij avond geknipt in de Savanne. Met zijn voorpoten kan-dit beest geweldige klappen uitdelen. Lansen Intussen is het niet zo, dat die inboorlingen helemaal geen wa pens hebben. Zij bezitten lansen, waarmee sommigen verbazingwek kend handig zijn. 'k Heb het wel gezien, dat ze een buffel-met-jong angstig dicht benaderden, dan ra zendsnel van hun paard afwipten, tels Op onze vraag, of dr. Huese ook kenn^ genomen had van één of meer Nederlandse televisie uitzendingen onder de titel „Lui paard op schoot", antwoordde hij bevestigend; maar hij moest er aan toevoegen, dat ook die film opnamen weer niet gespeend wa ren van de blijkbaar onmisbare „Want zoals al gezegd, in de jungle moet je je dood lopen om het groot wild dicht te benaderen en je ziet er dan al gauw uit als een schoorsteenveger. Hoe men dan tijdens zulke opnamen dames in bikini kan filmen is me een Of eigenlijk ook weer niet. want ik heb wel Amerikaanse ope rateurs in actie gezien, die eerst negers een groep wilde dieren bij elkaar lieten drijven, dan er een haag van ijzerdraad om lieten aanbrengen en vervolgens begon nen te filmen, zo met de lenzen tussen de draden door..., net echt.... Zo krijg je van die films soms ook de indruk, dat in Afrika al le negers in prachtige witte pak ken lopen. Die filmkerels vliegen dan echter alleen maar van het ene vliegveld naar het andere, waar inderdaad zulke in het wit geklede negers voor je bagage zorgen. Maar ga eens even het binnenland in, waar het nog kri oelt van de rieten hutten en de bevolking zo goed als geen kle ren aan heeft.... Veel wild Maar goed, een panter heb ik nooit kunnen schieten, wel gezien en gefilmd. Giraffen heb ik wél geschoten, soms méér dan twee ALS DE SIRENE LANGS DE AUSTRALISCHE STRANDEN LOEIT Het is enkele maanden ge leden, dat aan de Australi sche kust zich een afschuwe lijk helaas niet zeldzaam drama afspeelde, waarbij ook een Nederlandse jonge man betrokken was. Op een wat afgelegen plek aan het strand was hij met zijn verloofde in zee aan het stoeien, toen plots zijn meis je onder water verdween. Bloed spoot op en het bleek dat een grote haai het meis je had gegrepen. Haar wer den beide benen afgerukt. In zijn gevecht met de haai, werd de jongeman een arm afgebeten. Het meisje over leed spoedig. De jongeman bracht er het leven af. Zoals gezegd, dit diep dra matisch gebeuren is helaas langs de Australische kust niet zeldzaam. Hier schokte het te meer, omdat twee slachtoffers tegelijk werden gemaakt, maar ook. vanwege de heldhaftige strijd, die deze jonge immi grant uit Nederland voerde te gen het verschrikkelijke mon ster. waarvan hij zijn verder leven het Litteken zal blijven tonen. Dit alles speelde zich af. op nauwelijks 10 meter afstand van het strand, want het twee tal duwde elkaar stoeiend on der water. Deze gebeurtenis wijst er weer eens op, dat haaien niet slechts te duchten zijn, indien ver in zee wordt gezwommen, doch ook vlak langs het strand. De dieren drijven langs de kust, op zoek naar prooi. En zij weten waar die te vinden ming De' binnenhaven Sydney te gaan zwemmen. Herhaalde malen was hij tegen het haaiengevaar. speciaal op die plaats. gewaarschuwd, zij „bloéd hebben geproefd". maar hij negeerde die. De ge- Enkele jaren geleden heeft volgen bleven niet uit. Op zeke- men in één van de binnenha- re dag werd hij door een haai vens van Sydney dagenlang ge- gegrepen en afschuwelijk ver bekend feit dat jaagd op een haai, die er ken- minkt, overleed hij kort daar- eer zij eenmaal nelijk bleef opereren en enige °P- een slachtoffer hebben ge- slachtoffers had gemaakt. Meer Studie nodia maakt, soms maandenlang de Uiteindelijk is het aan een ja- iiuuie noaig omgeving waarin zij dit deden ger op haaien gelukt het mon- Hoewel men dus helaas onveilig bhjven maken, omdat ster te vangen. Ook dc haai. ook door trieste ondervindm- boven vermelde jonge is kort daarna gevangen. Ook in dit geval was het dier dus in de omgeving gebleven. Het was een haai van 3 meter leng te. een zgn. „tijgerhaai", één van de meest gevaarlijke onder de totaal 80 verschillende soor ten haaien. Veiligheidsmaatregelen Nu is het niet zo, dat het zwemmen in zee of binnenha vens rond de grote stéden een uitermate gevaarlijke bezig heid is, mits men maar de veiligheidsmaatregelen nauw keurig in acht neemt. Dat wil zeggen: er is bij iedere bad- en zwemgelegenheid langs het strand een beveiligingsdienst ingesteld door de vermaarde „lifesavers", de mannen van de vrijwillige reddingsbrigade. Niet alleen op de uitkijktorens speuren mannen met kijkers de zee af naar haaien, doch er va ren ook voortdurend bootjes langs het beveiligde gedeelte. Zolang men dus binnen het met vlaggen afgepaalde deel blijft, kan er niets gebeu ren en er gebeurt ook niets. Veel gevaarlijker is het in de binnenhavens, doch ook daar vindt men zwembaden die be veiligd zijn met speciale „haai- ennetten". De gevaren behoeven dus niet groot te zijn indien men zich streng aan de waarschuwingen houdt. Helaas gebeurt dit lang niet altijd, zoals ook in het hier voor vermelde geval. Er was een Italiaanse immi- „n a._ 7. grant, die de gewoonte had iede- omsla») re flap in oe n KinnorvV.o.,nr. omsiadl. Van een man, die in zee stond te vissen, haalde een haai het tegen het ge- jongste gebeurtenissen zijn voor de kranten aanleiding geweest de overheid te wijzen op de noodzaak meer studie te maken, teneinde groter be scherming voor de plm. 10 mil joen mensen, die des zomers van strand en zee komen ge nieten, te bieden. Dr. V. M. Coppleson maakte onlangs de regering een ern stig verwijt, dat zij niet voldoen de aandacht aan het gevaar be steedt en 's werelds meest be kende autoriteit op het gebied van onderzoek naar haaien, dr. Perry Gilbert van de Cornell Universiteit. die binnenkort Australië zal bezoeken, zal worden gevraagd naar diens oordeel. De nu eindigende zo mer waren de haaien langs de Australische kust weer talrijk en de gevolgen zijn dan ook niet uitgebleven. Altijd honger Deze zomer zijn er nog ver schillende gevallen geweest, waarin ternauwernood baadsters en baders aan een haai zijn ont snapt. Zelf zag ik drie haaien op nog geen 5 meter van de steiger, waarop ik stond in de toch zeer drukke haven van Sydney rus tig rondzwemmen. En zwem mers zijn hier heys niet zeld zaam, afgezien nog van de ge varen wanneer een zeilbootje die zijn er bij honderden - rommel de Congo, dat ik alles in het werk begon te stellen om m'n spullen, die ik in m'n huis te Stanleystad had laten staan, in Tanganyka te krijgen. Er kwam helaas maar geen schot in. Daarom verkocht ik m'n goeie trouwe „Landrover" waarmee ik alles kon doen tot in een boom klimmen toe en waar mee ik 60.000 km. door de wil dernis had gekruist zonder dat hij ooit weigerde schafte hals overkop een vijftons truc aan (m'n Hollandse legertruck had ik destijds in het Franse gebied verkocht), reed ermee naar Stan leystad en kon heel m'n hebben en houden nog weghalen en in Tanganyka in veiligheid brengen. Hier ben ik toen nog gebleven tot oktober 1961. al maar foto graferend en filmend: en nu zit ik dan in Goes, wachtend op be tere tijden. Nou ja, ik ben net terug van drie weken Franse Rlvièra, maar daar was het net zo hopeloos met het weer als tn Nederland. Daarom hou ik hier cn daar maar eens een lezing en zwerf wat rond In m'n Fiat-statlonear. Je kunt toch ook niet de hele dag in je hotel blijven hokken. Misschien koop Ik wel weer een caravan. Ik wéét het nog niet. In elk geval moet Ik ook nog eens die truck met die rommel uit Stanleystad lossen. Maar 'i blijft «o verrekt koud... „Bloed geproefd ■HH.. diens hengel. Dc haaien zijn zo brutaal, om dat ze zo'n grote honger heb ben. Het dier wordt daar dag en nacht door geplaagd. Er is berekend, dat een haai al zwem mend 50.000 kilometer per jaar aflegt. Alles is van zijn gading en zelfs giftige vissen gaan door zijn maag zonder enige ge volgen. Alles wat zich in zee be vindt wordt opgeslokt door het drijvende monster. Van bruidegom tot kraamheer Van bruidegom tot kraam- heer, door dr. A. Melchlor. Uitgave J. II. Gottmer, Haar lem. De vrouwenarts Dr A. Mei* chior, die, behalve kinderen ook boeken en tekeningen het levens licht doet zien, is er in geslaagd wederom een aantrekkelijk boek te schrijven, mede met behulp van de fotograaf C. Woudstra. de doe-het-zelf specialist drs. R. Zon dervan en de verzekeringsdeskun- dige L. C. Nanninga. Het boek is doorspekt met eigen tekeningen, foto's en platen, en is speciaal gericht op (a.s.) vaders, die wanneer het zwangerschappen betreft, vaak tot dc „vergeten" groep behoren. Op humorvolle wij ze is de schrijver erin geslaagd de a.s. vader voor 100 pet. in het proces te betrekken. Het boek i' zeker lezens. en kij- kenswaardig, hoewel bestemd voor bruidegom tot kraamheeg ook voor bruid tot kraamvrouw*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 15