Wat chirurg Huese
Mé NOG MEER BELEEFDE
IN AFRIKA
aal-alarm worclt cfoltoorzaamd
OP JACHT NAAR GROOT WILD (2)
ZATERDAG 7 APRIL 1962
Hie «uur Cciflsrln ifoiirnn
het moederdier een stevige prik
in haar derrière gaven zodat het
van schrik even wegschoot, en
van die gelegenheid gebruik
maakten om het jong op de nek
te nemen en er aldus te paard
mee vandoor te gaan. Een levend
jong verkopen ze meestal en dat
vindt dan z'n weg naar een of
andere diergaarde.
Ja, zulke zwarte kerels tonen
vaak heel wat méér moed dan die
blanke dollar-jagers uit Amerika,
dat maar half doel trof,
Hij maakte ook
kennis met
Loemoemba
5000 kilo. Maar de jagers is het
alleen om de ivoren snijtanden te
doen. Tegen de «tijd, dat ik naar
Holland terugging, had ik heel
wat van dat spul bij elkaar ge
kregen. Doch afgezien van enkele
trofeeën, die ik aan het Zoölogisch
Museum te Leiden schonk, heb
ik alles achtergelaten. Als je hon
derd kilo grote tanden uit het
Franse gebied wil meenemen
kost je dat 1500; en dan moet
je hier nog eens invoerrechten
betalen. Dat wordt een beetje te
dol voor een particuliere liefheb-
Zo heb ik van 1946-1950 al maar
gejaagd, ook op één meter hoge
trapganzen, die erg lekker sma
ken. En zelfs op patrijzen, ha-
zen' konijnen, parelhoenders en
giraffe* of krielkippen, als ik in iets van dien
Dr. Huese
zijn ,JLand-
over", dat een oerdegelijk
■oertuig bleek te sijn en boven-
handig, dat je er zelfs
een boom kon klimmen,
ij ze van spreken dan!
diet
gevaarlijke situatie kan olifant extra, dan hindert dat nog aard trek had.
scheppen, zegt hij tegen de gerou- niets. Er zit nog zó ontzaglijk Daarna hesir
tineerHn ïaver luch.ti.eies: ,,Jij veel wild in Afrika
,,Het Krugerpark
En die Amerikaan holt met zijn ka dan? Ja
Daarna besloot ik de Congo
:ns te gaan verkennen en daar
Zuid-Afri- tevens wat te gaan praktizeren.
heel wat Dat ging echter niet direot, daar
de steek en vestigde me in Stan- pel en een ei van de hand moest
leystad, waar ik een zeer drukke doen. Wèt een steenharde bu-
praktijk van beter gesitueerde ne- reaucratie heerst daar! Die af-
gers kreeg. Zo'n 250 a 300 negers faire kostte me 6 weken en nóg
per dag! En ze betaalden in het kreeg ik maar betaald naar het
algemeen goed. Vraag me echter aantal kilo's dat de auto wt j.
niet wat ik daar heb moeten
De deur uit
Canada
boeren vroeger ma:
DJ' ,woJdL "atuVrllJk gedaan, schotcn ^,4 wal
anders. In Zuid-Afrika hebben die de Belgen vonden dat ik
doch als de dollar-jagers
de States terug zijn, komen de vuur w.
leugenverhalen los; Ze werden dreigde'
aangevallen door briesende leeu- k 8 d t
üitfare etc maar 7P Qal
konden krijgen was welkom. Daar-
het boeren. En
ogenblik aan te
geen buffel
Zo hebben we dus de vorige
week gezien hoe de eerste ont
moeting was van de Zeeuwse
chirurg dr. J. F. O. Huese met
Afrika's wilde-dierenrijk, waar
hij kort voor de oorlog in circa
6 weken vijf buffels schoot, in
die dagen echter begonnen de
laarzen van Hitiers soldaten
steeds zwaarder te dreunen in
Europa en ontving de groot
wildjager allerlei welgemeende
brieven om zo spoedig moge
lijk naar het vaderland terug
te keren.
„Dat deed ik dus maar", zei
hij wat weemoedig, „niet ver
moedend dat weldra ook Neder
land onder de voet zou worden
gelopen. En nu het merkwaar
dige: Toen ik in de misère ge
raakte zeiden diezelfden tegen
me: „Wat ben jij toch een
stommeling geweest. Waarom
bleef je niet waar je zat. Je
had toch geld genoeg..."
het verspreiden van blaadjes,
kwam ten slotte weer thuis
met schurft en toen was
daar eindelijk de bevrijding, die
de mogelijkheid bood ,,voor
goed" naar Afrika te gaan. Ik
had nu wat ervaring achter de
rug, kon me dus beter voorberei
den en aanvaardde weer met
m'n vrouw en thans per leger-
truc opnieuw de reis naar
Frans Equatoriaal Afrika, naar
Fort Archambault; ook zo'n
klein stadje dat zijn naam ont
leende aan een Franse officier en
niet ver gelegen is van Fort La-
my, van waaruit ik in 1938 of
1939 de jungle ingetrokken was.
larom de leeuw de koning
het oerwoud wordt ge-
7id is me een raadsel. Een
w is een lafaard en nog lui
op de koop toej
later de stichting van dat gewel
dige natuurreservaat. Laat ik ech
ter tegelijk de veelverbeide
raak ge- genoeg vanaf wist. Ik dus op
niets haast 60-jarige leeftijd eerst naar
Antwerpen om wat colleges voor
tropenarts te lopen. Na een half
bre- jaartje keerde ik terug
jeen Congo, waar ik een
contract aanging
ren daar nog tal van andere bui
tenlandse artsen werkzaam, o.a.
veel Polen en wat Tsjechen, maar
met elkaar toch nog veel te wei
nig. Want die rubbermaatschappij
had vijf plantages, die alle
naai uc zon 50 km- uit elkaar lagen, ten-
dripiarieinde voldoende arbeiders te kun-
KK "Pr. «ntrfllrVon 7 r, Wo.)
rubber-
Eén van m'n patiënten was de
later zo bekend geworden post
ambtenaar Loemoemba, een af
schuwelijk arrogante vlegel van
circa 30 jaar. die mij dc les wil
de lezen en een grote bek opzet-
Vcrvolgens namen we de boot
naar Southampton en van daaruit
een boot naar Quebec, gelegen in
dat deel van Canada, waar Frans
de voertaal is. Daarna met de
trein naar de Niagara Falls, de
beroemde Amerikaanse water
maatschappij. 200 km ten zuiden *3eurfl?:
van Stanleystad. t Klimaat •—.ui™*-
daar verschrikkelijk, doordat
schriften' Moet ïe weten dat nér- iertjegeiijK ae veeiveroeiae mis- daar verschrikkelijk, do<
en
voor wu<l bezit. Voor ons Neder- vaak drie onweersbuien per dag
landers is dat in het algemeen losbarsten. Zweten doe je daar
twaalfhonderd kilometer k'
lopen om geholpen te worden.
.Hoe kan dat nu?", zal je zeg- conflict 'met de Belgen. Ik sloot
te. 'k Maakte korte metten met val. die ik óók wel eens wilde a
hem en trapte hem de deur uit.... schouwen. Hij viel me helaas bar
tegen, daar hij maar poppenspel
:rgeleken bij de Victoria
Rhode: - -
aantrekken. Zo kon liet ge- Na drie jaar praktijk in Stan- u,8®/?'
pn Hal m'n var.cto nslisnl ^„1lOV7 5!®.™'
patiënt leystad het was inmiddels 1957 Falls'i
11 1 «US) I
In Rhodesia
Papieren
als herten.
Zélf heb ik uiteraard ook wel het enige bekende, doch haast ai-
eens een minder ie andere Afrikaanse staten bezit-
gelukkig schot ge- ten er een. Er zijn wel landen,
lost. Maar het is die er twee of drie op nahouden,
bekend, dat een Tanganyika bijvoorbeeld. En Ke-
aangeschoten buf- nya. in welk laatste land, net als
fel de gewoonte in Zuid-Afrika. er vroeger maar
heeft, in een krin- op los geknald werd, tot er zo
getje te gaan lo- goed als niets meer over was.
pen, aldus terug- Over die reservaten zelf be
kerend naar de staan ook de meest zonderlinge
plek, waar hij ver- voorstellingen. Het is heus niet zo,
wond werd. dat grote gebieden geheel afgeras-
Als goed jager terd zijn. waarbinnen een aantal
dan de wilde dieren voortleeft. Slechts op
plicht, die bloed- b
kring te volgen, de buurt
net zo lang tot je heeft
beest hebt
1de
gebi
steden of stadjes,
langs zo'n stadje over
lengte van enkele tientallen
achterhaald. De kilometers een afrastering aan-
pisteur en de boy gebracht, opdat de bevolking daar
laat je met hun de wildernis met rust zal laten,
speren, vlak ach- Zodat, om nu maar eens een
ter je volgen, voor gek voorbeeld te noemen, een
het geval je nóg leeuw van het Krugerpark zonder
eens minder zui- bezwaar dwars door het hele we
ver mocht schie- relddeel naar de Sahara zou kun-
ten. Maar je pro- nen wandelen. Dat doen die bees-
béért tenminste je ten evenwel niet, daar ze bij
tegenstander te voorkeur in een bepaalde omge-
nuonmnnon ying bjjjven hangen. Pas als ze
geen voedsel meer in hun rayon"
doordat je lichaams
vocht verdampt vóór je nat
wordt. Op het heetst van de dag
ging je dus maar veel onder de
douche en verder stil op je bed
liggen in een rieten hutje van
de chef. Voor het overige werk
te ik in een soort hospitaaltje,
waar ik ook koh opereren. Er wa
ne geboeid bij liet aan
een van hun eigen opna-
tdc Afrikaanse wildernis.
gen. Maar die negers zijn niet
stom. De een vertelt de ander:
,,D i e vent kan je helpen...." Pa
tiënten die ..slechts" een paar nyika,
honderd kilometer
d. deur toen maar voorlop,,. ™„,rd
kocht een grote. Amerikaanse(slee 300 meter valt Qp 50* kilometer
ging wat reizen: naar Tanga- afstand kun je de nevel van de
Victoria Falls nog
af Transvaal
de
1 vond ik dus al Kaapkolonie. In jagen had ik geen
gauw niets bijzonders meer. Hun
plantages lagen nu eenmaal diep
in het oerwoud, waar tevens aan
de negers werd opgedragen.
ple-
doch met te
zier hanteerde ik m'n film-
wone camera's, waarvan ik enke- oneeren,
le heel kostbare in de Congo had P
XP auto lpenrio isngeisen
En ook het schitterende stand
beeld van Livingstone, dat er bo
venop werd gebouwd. De Victo-
ria Falls ligt voorts nog volkomen
ongerept in de natuur, daar da
fiaMjHMV destijds een bouwver-
wegen doorheen te leggen en die aangeschaft. Die luxe auto leende u i tv»ardiPfLan Fnfin Hi* Ni»
t. onderhouden In Frans Equate rich evenwel niet voor de wilder- ÏÏJ.VX',g Sldf ïïi t.lS?"
riaal Afrika deden de Fransen
dit zelf.
Met dat al kreeg ik zo'n 30.000 j,
mensen per jaar bij me. hetgeen
met.... ƒ350 per maand werd ge
honoreerd.... Daar ik nu ook nog
weinig medewerking kon krijgen
als ik bepaalde voorstellen deed,
liet ik na afloop van m'n con
tract die rubbermaatschappij in
zodat ik er in de Kaap
caravan bij kocht en daarmee een
lar door Zuid-Afrika ging toe-
m. We hoefden nu ook niet
teer telkens op zoek te gaan
aar een hotelletje.
Toen het me daar begon te ver
als je werkelijk i
het nauw zou r<
ken is het de taak
van je zwarte
metgezellen, het
gevaar van je to
tale vernietiging
te bezweren.
Leeuw bang
Wist 1
dat een leeuw bang is
ïx wu aan van een giraffe? En dat een
ook best weten, leeuw maar eventjes hard
dat ik m'n leven kan lopen? 't Gevaar van de gi-
zijn voorpoten,
Eerst moest ik mc echter weer
vaii de vereiste papieren voor
zien. o.a. van een jachtacte, die
verméldde dat je per seizoen
van mei tot september 24 buf
fels mag schieten. 2 giraffen. 3
nijlpaarden, 3 olifanten etc. Hye
na's mocht je net zoveel jagen
als je wilde en apen ook. Maar
apen schiet je niet, net zo min
als antilopen, omdat die veel te
gemakkelijk onder schot te krijgen
zijn. Leeuwen daarentegen weer
wel en tegenover deze zgn. ..ko
ning van het oerwoud" behoefde
je je geen enkele beperking op
te leggen. Dat was maar goed
ook, want er zijn er genoeg en
bovendien is een leeuw een grote
lafaard. Hij valt niet graag een
ander beest aan en voelt er wei
nig voor zich in te spannen. Een
leeuw voedt zich dan ook bij
voorkeur met krengen, met res
ten die andere wilde dieren laten
liggen.
Spannend
Toch heeft ook een leeuw me
wel eens spannende ogenblikken
bezorgd. Dat was bijvoorbeeld
het geval tijdens een buffcljacht.
Na enkele uren jagen op deze
beesten zagen wc ons opeens
voor een leeuw geplaatst. Blijk
baar had hij veel gevreten, want
veel haast had hij niet. Ik er
achteraan hollen, tot ik dicht ge
noeg genaderd was. Ik wilde
Dr. Huese met de filmcamera
in de utilising; niet echter in de
betoverende jungle van Afrika,
maar op het balcon van zijn
hotelkamer in Goes.
schieten, maar er volgde geen
knal... M'n magazijn was leeg...
De leeuw, die zich uiteraard in
het nauw gedreven moest voelen,
bleef staan en keek naar me,
waarop ik me in het hoge gras
liet vallen en als de wind het
magazijn vulde. Nu was het raak,
precies tegen het schouderbot
dat minder zwaar is dan dat van
een buffel. En nadat m'n zwarte
helpers de huid eraf hadden ge
stroopt. gingen we verder met de
buffeljacht."
,.Neen, veel leeuwen heb ik
nooit geschoten. In de eerste
plaats is een leeuw, als gevolg
van het drukke jagen erop door
veehouders, een nachtdier gewor
den, dat allerlei cadavers op een
bepaalde plek verzamelt en ver
stopt om ze overdag rustig op te
Seuzelen. Maar bovendien vormen
ieuwen voor de negerdorpelingen
geen attractie. Zij eten nl. geen
leeuwevlees, net zo min als zij
iets van hondevlees moeten heb
ben. En als ik dan toch per se
eens een leeuw wilde schieten,
moest ik tegen m'n spoorzoeker
en m'n geweerboy uitdrukkelijk
zeggen: nou zorgen jullie éérst
dat je een leeuw opzoekt, anders
krijg je geen stukje van m'n buf
felbuit. Want dat is de reden, dat
je van het dorpshoofd altijd over
een paar negers kunt beschikken
om je bij de jacht behulpzaam te
zijn. Negers mogen van de blanke
machthebbers immers geen vuur
wapens hebben, daar er anders
geen stuk wild meer zou overblij
ven. En zonder geweren maken
ze niet zo heel veel klaar natuur
lijk.
Voor dat buffelvlees krijg je
zelfs een paard in bruikleen, als
je op zekere dag geen lust hebt
te voe.t de Kleine Savanne
..la petite brousse", zeggen de
Fransen te doorkruisen. De
spoorzoeker of ..pisteur" èn de
boy gaan dan eveneens te paard.
En zelfs van zijn paard af weet
zo'n pisteur nog de haast on
zichtbare voetafdrukken van buf
fels en andere wilde beesten te
ontdekken.
Paarden zijn overigens lang niet
overal in Afrika beschikbaar. In
de Savanne echter altijd, omdat
daar de Tsetsevlieg niet voorkomt.
Deze vlieg heeft nl. voor de mens
al de onaangename eigenschap,
dat hij met zijn steken slaapziek
te verwekt; maar een paard gaat
er aan te gronde.
moeten redden
door in de eerste
de beste boom
te klauteren. Er
moet maar n*
boom in de buurt zijn. Anders
het je kunnen vergaan als die ad-
heb raffe schuilt
hij zonder veel moeite
:n leeuw „knock out" slaat.
Evenals leeuwevlees wordt dat
in de giraffe genegeerd. Hij
geschikte wordt dan ook alleen geschoten
om zijn prachtige huid. Jagers
drogen die in de zon, doen er wat
zout overheen en nemen ze zo mee
naar huis. ..Glifantenvlees wordt
weer wél door de negers gege
ten. En een grote olifant weegt
gara-waterval stelde me teleur,
'.k Pakte dus maar weer de trein,
die me dwars door Canada naar
Vancouver bracht, om van deze
stad uit per boot langs de kust
naar het zuiden af te zakken,
door een schitterend gebied van
eilandjes, tot aan Seattle toe. En
toen met de Greyhoundbus terug
terwijl ik m'n wa8an voor oen ap- Ye,Kw5£„™paX JS*no"/miïï
10 bizons te vinden zijn naar
Montreal (Canada) en naar New
York; weer naar Montreal en
daarna met de boot naar South
ampton. Zo arriveerden we begin
1958 in Nederland.
In dit jaar Lebben we met een
„Landrover" Europa gedaan, na
men wc ook nog de boot naar
Kaapstad, haalden daar onze ca
ravan op en reden weer naar het
noorden, naar Tanganyka, waar
we 3V4 jaar hebben doorgebracht
midden tussen de wilde dieren.
En er zit daar nogal wat!
Nu eerst kwam ik pas goed
met m'n camera's in actie. Dui
zenden meters film heb ik er
verschoten. Maar gejaagd heb ik
er niet meer. Ik had namelijk
ontdekt, dat het erop uittrekken
de
nog
tioneler is dan met dc
s e r. Zo heeft het d r ie jaar
geduurd, alvorens het me lukte,
het jachtluipaard op het gevoeli
ge lint vast te leggen. En dat
nog bij toeval. Want zo'n beest
lopen met een snelheid van
ministrateur, die in z'n leven al
meer dan honderd buffels had
neergelegd en ook eens een slecht
schot afvuurde. Twee volle uren
had hij naar het gewonde beest
gezocht, doch zonder succes. Plot- ^Qyd'['
Intussen werd het
grond schuurt. Hij was echter
duidelijk vermoeid geraakt door
het jagen achter de antilope, die
„slechts" 80 km per uur kan
halen, doch het veel langer vol-
seling kwam het uit het struikge
was op hem afstormen, nam hem
op de horens en vermorzelde
hem.... Ik was die keer zo geluk
kig, m'n tegenstander precies in
het schouderblad te treffen, waar
op hij voorover viel en het ge
nadeschot kreegDe pisteur
sneed voor mij de kop eraf
voor de horens en het vlees
kon hij 's avonds, met een aantal
andere negers uit het dorp, gaan
halen voor hun voedselvoorziening.
Als de dorpelingen zonder vlees
zitten, gaan ze vanzelfsprekend
ook wel met elkaar de jungle in.
Soms vinden ze een halve antilo
pe. slangeëieren of eieren van een
krokodil. En voor drinkwater zijn
ze aangewezen op een rivier. Dat
waren wij trouwens eveneens.
Want een zak meel konden we in
onze auto meevoeren en een anti
lope konden we schieten, maar
voor vele weken drinkwater, mee
nemen was een onmogelijkheid.
Het negerjochie, dat
gen als kok optrad, ging
telkens wat scheppen
Giraffe, bij avond geknipt in
de Savanne. Met zijn voorpoten
kan-dit beest geweldige klappen
uitdelen.
Lansen
Intussen is het niet zo, dat die
inboorlingen helemaal geen wa
pens hebben. Zij bezitten lansen,
waarmee sommigen verbazingwek
kend handig zijn. 'k Heb het wel
gezien, dat ze een buffel-met-jong
angstig dicht benaderden, dan ra
zendsnel van hun paard afwipten,
tels
Op onze vraag, of dr. Huese
ook kenn^ genomen had van één
of meer Nederlandse televisie
uitzendingen onder de titel „Lui
paard op schoot", antwoordde hij
bevestigend; maar hij moest er
aan toevoegen, dat ook die film
opnamen weer niet gespeend wa
ren van de blijkbaar onmisbare
„Want zoals al gezegd, in de
jungle moet je je dood lopen om
het groot wild dicht te benaderen
en je ziet er dan al gauw uit als
een schoorsteenveger. Hoe men
dan tijdens zulke opnamen dames
in bikini kan filmen is me een
Of eigenlijk ook weer niet.
want ik heb wel Amerikaanse ope
rateurs in actie gezien, die eerst
negers een groep wilde dieren bij
elkaar lieten drijven, dan er een
haag van ijzerdraad om lieten
aanbrengen en vervolgens begon
nen te filmen, zo met de lenzen
tussen de draden door..., net
echt....
Zo krijg je van die films soms
ook de indruk, dat in Afrika al
le negers in prachtige witte pak
ken lopen. Die filmkerels vliegen
dan echter alleen maar van het
ene vliegveld naar het andere,
waar inderdaad zulke in het wit
geklede negers voor je bagage
zorgen. Maar ga eens even het
binnenland in, waar het nog kri
oelt van de rieten hutten en de
bevolking zo goed als geen kle
ren aan heeft....
Veel wild
Maar goed, een panter heb ik
nooit kunnen schieten, wel gezien
en gefilmd. Giraffen heb ik wél
geschoten, soms méér dan twee
ALS DE SIRENE LANGS DE AUSTRALISCHE STRANDEN LOEIT
Het is enkele maanden ge
leden, dat aan de Australi
sche kust zich een afschuwe
lijk helaas niet zeldzaam
drama afspeelde, waarbij
ook een Nederlandse jonge
man betrokken was.
Op een wat afgelegen plek
aan het strand was hij met
zijn verloofde in zee aan het
stoeien, toen plots zijn meis
je onder water verdween.
Bloed spoot op en het bleek
dat een grote haai het meis
je had gegrepen. Haar wer
den beide benen afgerukt. In
zijn gevecht met de haai,
werd de jongeman een arm
afgebeten. Het meisje over
leed spoedig. De jongeman
bracht er het leven af.
Zoals gezegd, dit diep dra
matisch gebeuren is helaas
langs de Australische kust niet
zeldzaam. Hier schokte het te
meer, omdat twee slachtoffers
tegelijk werden gemaakt, maar
ook. vanwege de heldhaftige
strijd, die deze jonge immi
grant uit Nederland voerde te
gen het verschrikkelijke mon
ster. waarvan hij zijn verder
leven het Litteken zal blijven
tonen.
Dit alles speelde zich af. op
nauwelijks 10 meter afstand
van het strand, want het twee
tal duwde elkaar stoeiend on
der water.
Deze gebeurtenis wijst er
weer eens op, dat haaien niet
slechts te duchten zijn, indien
ver in zee wordt gezwommen,
doch ook vlak langs het strand.
De dieren drijven langs de
kust, op zoek naar prooi. En
zij weten waar die te vinden
ming
De'
binnenhaven
Sydney te gaan zwemmen.
Herhaalde malen was hij tegen
het haaiengevaar. speciaal op
die plaats. gewaarschuwd,
zij „bloéd hebben geproefd". maar hij negeerde die. De ge-
Enkele jaren geleden heeft volgen bleven niet uit. Op zeke-
men in één van de binnenha- re dag werd hij door een haai
vens van Sydney dagenlang ge- gegrepen en afschuwelijk ver
bekend feit dat jaagd op een haai, die er ken- minkt, overleed hij kort daar-
eer zij eenmaal nelijk bleef opereren en enige °P-
een slachtoffer hebben ge- slachtoffers had gemaakt. Meer Studie nodia
maakt, soms maandenlang de Uiteindelijk is het aan een ja- iiuuie noaig
omgeving waarin zij dit deden ger op haaien gelukt het mon- Hoewel men dus helaas
onveilig bhjven maken, omdat ster te vangen. Ook dc haai. ook door trieste ondervindm-
boven vermelde jonge
is kort daarna gevangen. Ook
in dit geval was het dier dus
in de omgeving gebleven. Het
was een haai van 3 meter leng
te. een zgn. „tijgerhaai", één
van de meest gevaarlijke onder
de totaal 80 verschillende soor
ten haaien.
Veiligheidsmaatregelen
Nu is het niet zo, dat het
zwemmen in zee of binnenha
vens rond de grote stéden een
uitermate gevaarlijke bezig
heid is, mits men maar de
veiligheidsmaatregelen nauw
keurig in acht neemt. Dat wil
zeggen: er is bij iedere bad- en
zwemgelegenheid langs het
strand een beveiligingsdienst
ingesteld door de vermaarde
„lifesavers", de mannen van
de vrijwillige reddingsbrigade.
Niet alleen op de uitkijktorens
speuren mannen met kijkers de
zee af naar haaien, doch er va
ren ook voortdurend bootjes
langs het beveiligde gedeelte.
Zolang men dus binnen het
met vlaggen afgepaalde
deel blijft, kan er niets gebeu
ren en er gebeurt ook niets.
Veel gevaarlijker is het in
de binnenhavens, doch ook daar
vindt men zwembaden die be
veiligd zijn met speciale „haai-
ennetten".
De gevaren behoeven dus niet
groot te zijn indien men zich
streng aan de waarschuwingen
houdt. Helaas gebeurt dit lang
niet altijd, zoals ook in het hier
voor vermelde geval.
Er was een Italiaanse immi- „n a._ 7.
grant, die de gewoonte had iede- omsla»)
re flap in oe n KinnorvV.o.,nr. omsiadl.
Van een man, die in zee stond
te vissen, haalde een haai het
tegen het ge-
jongste gebeurtenissen
zijn voor de kranten aanleiding
geweest de overheid te wijzen
op de noodzaak meer studie te
maken, teneinde groter be
scherming voor de plm. 10 mil
joen mensen, die des zomers
van strand en zee komen ge
nieten, te bieden.
Dr. V. M. Coppleson maakte
onlangs de regering een ern
stig verwijt, dat zij niet voldoen
de aandacht aan het gevaar be
steedt en 's werelds meest be
kende autoriteit op het gebied
van onderzoek naar haaien, dr.
Perry Gilbert van de Cornell
Universiteit. die binnenkort
Australië zal bezoeken, zal
worden gevraagd naar diens
oordeel. De nu eindigende zo
mer waren de haaien langs de
Australische kust weer talrijk
en de gevolgen zijn dan ook niet
uitgebleven.
Altijd honger
Deze zomer zijn er nog ver
schillende gevallen geweest,
waarin ternauwernood baadsters
en baders aan een haai zijn ont
snapt.
Zelf zag ik drie haaien op nog
geen 5 meter van de steiger,
waarop ik stond in de toch zeer
drukke haven van Sydney rus
tig rondzwemmen. En zwem
mers zijn hier heys niet zeld
zaam, afgezien nog van de ge
varen wanneer een zeilbootje
die zijn er bij honderden
- rommel
de Congo, dat ik alles in
het werk begon te stellen om
m'n spullen, die ik in m'n huis
te Stanleystad had laten staan,
in Tanganyka te krijgen. Er
kwam helaas maar geen schot
in. Daarom verkocht ik m'n
goeie trouwe „Landrover"
waarmee ik alles kon doen tot in
een boom klimmen toe en waar
mee ik 60.000 km. door de wil
dernis had gekruist zonder dat
hij ooit weigerde schafte hals
overkop een vijftons truc aan
(m'n Hollandse legertruck had
ik destijds in het Franse gebied
verkocht), reed ermee naar Stan
leystad en kon heel m'n hebben
en houden nog weghalen en in
Tanganyka in veiligheid brengen.
Hier ben ik toen nog gebleven
tot oktober 1961. al maar foto
graferend en filmend: en nu zit
ik dan in Goes, wachtend op be
tere tijden.
Nou ja, ik ben net terug van
drie weken Franse Rlvièra, maar
daar was het net zo hopeloos
met het weer als tn Nederland.
Daarom hou ik hier cn daar
maar eens een lezing en zwerf
wat rond In m'n Fiat-statlonear.
Je kunt toch ook niet de hele
dag in je hotel blijven hokken.
Misschien koop Ik wel weer een
caravan. Ik wéét het nog niet.
In elk geval moet Ik ook nog
eens die truck met die rommel
uit Stanleystad lossen. Maar 'i
blijft «o verrekt koud...
„Bloed geproefd
■HH.. diens hengel.
Dc haaien zijn zo brutaal, om
dat ze zo'n grote honger heb
ben. Het dier wordt daar dag
en nacht door geplaagd. Er is
berekend, dat een haai al zwem
mend 50.000 kilometer per jaar
aflegt. Alles is van zijn gading
en zelfs giftige vissen gaan
door zijn maag zonder enige ge
volgen. Alles wat zich in zee be
vindt wordt opgeslokt door het
drijvende monster.
Van bruidegom
tot kraamheer
Van bruidegom tot kraam-
heer, door dr. A. Melchlor.
Uitgave J. II. Gottmer, Haar
lem.
De vrouwenarts Dr A. Mei*
chior, die, behalve kinderen ook
boeken en tekeningen het levens
licht doet zien, is er in geslaagd
wederom een aantrekkelijk boek
te schrijven, mede met behulp
van de fotograaf C. Woudstra. de
doe-het-zelf specialist drs. R. Zon
dervan en de verzekeringsdeskun-
dige L. C. Nanninga.
Het boek is doorspekt met eigen
tekeningen, foto's en platen, en is
speciaal gericht op (a.s.) vaders,
die wanneer het zwangerschappen
betreft, vaak tot dc „vergeten"
groep behoren. Op humorvolle wij
ze is de schrijver erin geslaagd
de a.s. vader voor 100 pet. in het
proces te betrekken.
Het boek i' zeker lezens. en kij-
kenswaardig, hoewel bestemd
voor bruidegom tot kraamheeg
ook voor bruid tot kraamvrouw*