Unieke service van Saab
X13
„Behoud en versterking
van onderwijsvrijheid"
wm
jê m
11
L
F
L
h
„Geen man en geen cent
voor Nieuw-Guinea"
HEI BOEKIE
DAI U HELPT
SPAREH...
,i) 2140 Kertc-
7
WOENSDAG 4 APRIL 1962
Dam-rraag 228
0e heer J. J. van Tol te Rotterdam
presenteert een zeldzaam probleem
waarin hij na enige zetten tot een
stand komt die men op het eerste ge
zicht voor onmogelijk zou houden.
Toch heeft de aanvangsstand van dit
probleem niets bizars. Wit is aan zet
en wint.
■i
mwTw1
-
Zwart: 8, 11, 15, 18, 23, 27, 29, 33, 36.
Wit: 20, 24, 30, 34, 40, 41, 42, 50.
Schaak-vraag 228
De stand in de studie van G. M.
Kiljakin was, wit: Kf6, Pd5, pi f2, g2
en g3; zwart: Kg4, Pd6, pi b5, g5 en h7.
Wit speelt en wint door een complex
matdreigingen: 1. Kf6e6 (Dreigt mat
op f6), 1Pd6e8 (Op Pe4 volgt
f3t) 2. Ke6e7!, Pe8—g7 3. Ke7—f7!
en het paard zit in de val; hij móet op
de volgende zet een veld blokkeren:
3. Pg7—f5 4. Ld5—f6 mat of 3.
Pg7h5 4. Pd5e3 mat.
„Bridge"
In het gegeven eindspel, waarbij
Zuid op één na alle slagen moest zien
te maken, is de winnende speelwijze
als volgt:
Zuid begint met het aftroeven van
klaveren 9, incasseert vervolgens
schoppenaas en ruitenvrouw en troeft
een ruiten af.
We zien dan deze eindfiguur:
O vio
O
A
Nu wordt schoppen 7 gespeeld en
West met troefvrouw-10 is machteloos;
hij krijgt niet meer dan één slag in
harten!
Jack Diamond.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. zijtak Douro, 4. zij
tak Elbe, 7. lidwoord, 8. zytak Po, 10.
spil van een wiel, 12. stad in Italië, 14.
opera van Verdi, 16. kleur, 18. karak
ter, 20. de oudste (afk.), 21. jneisj es-
naam, 23. gemeente in Gelderland, 25.
slede, 27. bereide dierenhuid, 29. tel
woord (Eng.), 30. stadje ten Z. van
Padua, 32. voorzetsel, 34. meisjesnaam,
36. juffrouw, 38. tegen, 40. part, 42.
scheikundig element (afk.), 43. wang,
45. viervoetig dier, 47. slag, 48. jon
gensnaam.
2"
3 D
5
I
8
9
I
13
1
14
15
1
18
19
L
1
21
8
23
24
25"
26
1
28
1
1
JO
32
33
I
34
35
36
5T
49
1
40
43 44
1
45
46
I
43
Q
Cals verdedigt mammoetwet
(Van onze parlementsredactie)
"P\E minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen, mr. Cals, meent,
dat de Mammoetwet zich niet slechts kenmerkt door eerbied voor
de vrijheid van onderwijs, maar zich bovendien richt op behoud en ver
sterking van die vrijheid. Hij lichtte gistermiddag in de Tweede Kamer
dit standpunt toe, toen hij een begin maakte met de verdediging van zijn
veelomstreden wetsontwerp. Vanuit de Kamer was tijdens de eerste ter
mijn van het Mammoetdebat betwist, dat het de taak van de overheid zou
zijn een conceptie te geven van de grote lijnen, waarlangs het onderwijs
zich zal „moeten" ontwikkelen. Verschillende Kamerleden achtten dit in
strijd met de vrijheid van onderwijs en de onderwijspacificatie.
waardoor veelal misverstanden zijn ge
wekt in brede kringen van de bevolking.
Met klem ontkende de minister, dat bi)
de opstelling van het ontwerp en het aan
brengen van wijzigingen onvoldoende
contact met onderwijsorganisaties zou
zijn gezocht. Zelden zal over een wetsont
werp zoveel met onderwijsorganisaties,
die zulks wensten, zijn gesproken. Als
desondanks door b.v. bepaalde protes
tants-christelijke organisaties over ge
brek aan contact wordt geklaagd, ligt
dat niet aan de minister, maar aan hen
zelf, want op een duidelijk ministerieel
verzoek om reacties zijn zij niet ingegaan.
Aan de hand van een in de vergader
zaal opgesteld bord zette de minister
nog eens uiteen, welke voordelen zijn
verbonden aan één regeling voor het ge
hele voortgezet onderwijs.
Mr. Roosjen
Voordat minister Cals aan het woord
kwam, werd gistermiddag nog het woord
gevoerd door de woordvoerders van
S.G.P. en P.S.P.. de heren ir. C. N. van
Dis en H. J. Lankhorst. en door de a.r.
onderwijsexpert mr. A. B. Roosjen.
Laatstgenoemde bleek er bezwaar
tegen te hebben, dat minister Cals de
van 1857 daterende basisformule voor
het openbaar onderwijs ln de Mammoet
wet heeft opgenomen. Deze formule
luidt„Het (openbaar) schoolonderwijs
wordt onder het aanleren van gepaste en
nuttige kundigheden dienstbaar gemaakt
aan de ontwikkeling van de verstandelij
ke vermogens der leerlingen, aan hun li-
Deze leden zouden volgens minister
Cals slechts gelijk hebben, als het de be
doeling was de in de Mammoetwet neer
gelegde conceptie dwingend aan de maat
schappij en met name aan het bijzonder
onderwijs op te leggen. Dan zou ei
derdaad sprake, zijn van een zeer grove
schending van ons onderwijsbestel, dat
op onderwijsvrijheid is gegrond. In de
Mammoetwet gaat de overheid echter
niet verder dan het leveren van een
drage aan de totstandkoming van
stelsel, dat beantwoordt aan wat deze
tijd vraagt. "Een dergelijk overheidsinitia
tief, aldus de minister, werd toch ook
in 1917 en in 1920 genomen, zonder dat
men zich daarover beklaagde. Op het
ogenblik heeft in alle richtingen en
tijen een heroriëntatie op onderwijsge
bied plaats. Er wordt naar nieuwe wegen
gezocht en de wetgever moet daarvoor
de mogelijkheden openen. „Wanneer hij
dat doet en wanneer de overheid daarbij
niet versterking van eigen positie zoekt,
mag men haar optreden niet als bemoei
zucht diskwalificeren", zo meende de be
windsman. Hij verzette zich dan ook te
gen de mening van dr. Tilanus (c.h.) dat
met de Mammoetwet wordt gegaan „In
de richting van staatsbemoeiing en staats
inmenging". De minister vroeg zich trou-
i af of men niet al te licht grijpt
een beroep op principes, om rege
lingen met de inhoud waarvan men het
eens is, af te houden. Hij was ge
neigd deze vraag bevestigend te beant
woorden met het oog op de „inconse
quenties, ja. de notoire tegenspraken in
vele beschouwingen over de Mammoet
wet".
Met nadruk hield- de bewindsman de
Kamer voor. dat hij van het begin af
aan de In 1917 getroffen pacificatie-re
geling voor het onderwijs als grondslag
de Mammoetwet had aanvaard.
Daar ook de Kamer van deze regeling
is uitgegaan, staan de standpunten dich
ter bU elkaar dan uit de discussie ls ge
bleken. Het had mr. Cals gehinderd, dat
van bepaalde zijden de Mammoet
wet heeft willen kenschetsen als een ty
pisch produkt van de rooms-katholleke-
•Isle op overheidstaak en onderwijsvrij
heid. Als dat werkelijk zo zou zijn, zou
de regeling geen enkele kans maken.
„Demagogisch"
Minister Cals is gisteren twee uur aan
het woord geweest. Hij zal zijn antwoord-
in-eerste-termijn morgenmiddag voort
zetten. De bewindsman herinnerde er de
Kamer aan. dat hij zich sedert de verschij
ning van de Mammoetwet heeft onthou-
van het maken van opmerkingen
daarover buiten de Staten-Generaal om.
Dat had hem zo bekende hij gister
middag grote zelfbeheersing gekost,
want in de afgelopen jaren werden „op
demagogische wijze" bepaalde on
derdelen uit het wetsontwerp gelicht.
chamelijke oefening en aan hun ople:
tot alle christelijke en maatschappe
deugden".
Mr. Roosjen vond, dat minister Cals
met het opnemen van dit artikel een
legenheidsoplossing" tot stand heeft ge
bracht. Een meer eigentijdse formulering
vaii de grondslag van het openbaar
derwijs is zeker gewenst, maar uitersi
moeizaam te vin den, en daarom had de
minister er verstandig aan gedaan een
dergelijke formulering geheel achter
wege te laten. Ze mag voor het openbaar
onderwijs in de wet ontbreken, evenals
trouwens voor het bijzonder onderwijs.
De taal en st()l van het nu gekozen ar
tikel passen b(j de brave hendrikken
brave maria's van het midden der vorige
eeuw en niet meer bij de polsslag
deze t\jd. De minister heeft nu een oude
lap op een nieuw kleed gezet.
Ir. Van Dis (s.g.) moest minister Cals
meedelen, dat zijn fractie zich niet met
de Mammoetwet kan verenigen. Uitvoe
rig lichtte hU zijn bezwaren toe. Het
samenpersen van het gehele voortgezet
onderwijs in één regeling achtte hij on
juist met het oog op de vele ongewenste
ingrepen, die er het gevolg van zullen
ziin. De Mammoetwet betekent z.i. aan
tasting van de onderwijsvrijheid: ze is
in strijd met de Grondwet. Minister Cals
heeft zich bij het opstellen van het ont
werp kennelijk laten leiden door de
rooms-katholieke staatsopvatting. De mi-
nistriële ideeën zijn in feite gedicteerd
door de belangen van de Rooms-Katho-
lieke Kerk. Het moet voor de voorstan
ders van het bijzonder onderwijs wel een
grote ontnuchtering zijn geweest, dat de
ze bewindsman is gekomen met een der
gelijk wetsontwerp. Zijn creartie brengt
de rechtszekerheid in het gedrang en zet
de deur naar willekeur wagenwijd open.
De heer Van Dis had ook vele technische
bezwaren tegen de Mammoetwet.
Die had ook de pacifist Lankhorst,
maar over het algemeen: stond hij toch
veel positiever ten opzichte van de voor
gestelde regeling. „Tevreden, maar niet
voldaan", zo luidde zijn slotconclusie.
Demonstraties in Den Haag en Amsterdam
-yANMIDDAG was er een aantal Am-
sterdammers in Den Haag om bij
het begin van de vergadering van de
Tweede Kamer te protesteren tegen de
Nieuw-Guinea-politiek. Ter voorberei
ding hierop is gisteravond in Krasnapols-
ky in Amsterdam een door duizend per
sonen bijgewoonde bijeenkomst gehouden
van het comité „Geen geweld om Nieuw-
Guinea". Een teiegTam werd gestuurd
aan de Tweede Kamer, waarin erop werd
aangedrongen zich duidelijk uit te spre
ken tegen oorlogshandelingen en voor
heropening van de onderhandelingen met
Indonesië, met als uitgangspunt de over
dracht van het bestuur over Nieuw-
Guinea.
De voorzitter van het comité, dr. O.
Noordenbos, merkte op dat „Nieuw-Gui
nea nu eenmaal tot Indonesië behoort".
Mevrouw M. Cohen Stuart-Franken laak
te „de militaire romantiek" en drs. Th.
van Tijn zei dat een oorlog met Indo
nesië de meest zin- en wezenloze uit
de Nederlandse geschiedenis zou worden.
Hij voegde eraan toe;
„Geen cent en geen man voor Nieuw-
Guinea".
Prof. dr, W. F. Wertheim was van me
ning, dat Nederland zelf geen zelfbe
schikkingsrecht heeft, omdat het wacht
op de beslisingen van de V.S. en de V.N.
„Door samenwerking in de protesten
moet worden bereikt, dat deze regering
verdwijnt".
Dr. J. J. Buskes, noemde Nieuw-
Guinea „een voor Nederland terecht
verloren zaak". „Nieuw-Guinea zou
nog steeds in de ijskast zitten als
Sukarno niet had gedreigd. Dat is be
schamend voor Nederland, terwijl we
protesteren als de bedreigde on
schuld. Een oorlog zullen we onher
roepelijk verliezen. Dan is alles ver
loren, behalve het goddeloze begrip
van prestige en eer. Als we onze be
lofte willen nakomen, wordt dat uitge
vochten op de rug van de Papoea's. Ik
zou willen dat de kerk van Nederland
zich uitspreekt in die zin, dat iedere
Nederlandse soldaat, die weigert naar
Nieuw-Guinea te gaan, van Godswege
kan rekenen op de steun van die kerk".
Prof. dr. B. Delfgaauw was van me
ning dat de regering een immorele poli
tiek voert, „door gebrek aan inzicht, want
de leden zijn integere mensen". Prof. dr.
de Graaf was de laatste spreker.
Verticaal: 1. water in Friesland, 2.
bijelkaar behorende voorwerpen, 3.
voorzetsel, 4. bekende afkorting, 5. ge
noeg gekookt, 6. wiel, 7. lichaamsdeel,
9. handeling, 11. vertelling, 13. akelig,
15. denkbeeld, 17. Aziatisch hoogland,
19. koemestvocht, 22. jongensnaam, 24.
samengedrongen menigte, 26. nauwe
opening, 28. plaats in Zeeland, 29. stad
in Algerië aan de Middellandse zee, 31.
rijtuig op twee wielen (Ind.), 33. rede
lijk schepsel, 35. meisjesnaam, 37. was
een landvoogd der Nederlanden, 39.
achterdeel van de hals, 41. eind, 44.
voorzetsel, 46. voorvoegsel.
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Hor.: 1. materiaal, 10. kanarie, 12.
op, 14. Niger, 15. km, 16. tam, 18. Gen,
19. tas, 20. trede, 22. eerst, 24. edda,
25. vete, 26. roest, 28. nader, 29. den,
30. eva, 32. eed, 33. as, 34. brede, 36.
la, 37. barreel, 39. ontaarden.
Vert.: 2. A.K., 3. tan, 4. enige, 5. ra
ge, 6. Irene, 7. air, 8. a.e., 9. Rotterdam,
11. Amsterdam, 13. pardoes, 15. kasteel,
17. Meden, 19. trede, 21. das, 23. eva,
27. terra, 28. nader, 31. Vera, 34. bat,
35. eed, 37. bn, 38. Ie.
VRIJSPRAAK GEVRAAGD
TEGEN BRUGWACHTER
De 55-jarige hoofdbrugwachter van de
M.S., J. K. uit Zaandam heeft gisteren
voor de rechtbank in Amsterdam te
recht moeten staan wegens het „hoogst
onvoorzichtig dichtdraaien van de Hem-
brug, terwijl op korte afstand een kust
vaarder kwam aanvaren, die daardoor
in aanvaring kwam met de brug". Zes
getuigen waren opgeroepen om de recht
bank voor te lichten omtrent het gebeur
de. maar hun verklaringen waren vaak
geheel tegenstrijdig. De officier van
justitie concludeerde in zijn requisitoir
tot vrijspraak.
fïE DUIZEND Saab-rijders,
die Nederland thans telt,
zullen binnenkort een oproep
krijgen voor inbouw van een
gratis nieuwe motor en trans
missie in hun wagen. Tech
nische moeilijkheden overi
gens uitsluitend optredend in
Nederland zijn de oorzaken
van deze, in de automobiel-
branche unieke service. De
operatie zal ongeveer een jaar
in beslag nemen. Bij de im
porteur te Amsterdam zal per
1 juni a.s. een speciale werk
plaats zijn ingericht, waar de
tot zes uur durende ingreep
aan de lopende band zal
plaats vinden.
DLt nieuws komt, zelfs voor
verschillende dealers, als een
donderslag bij heldere heraeL
omdat het ten aanzien van de
rij-kwaliteiten van de Saab be
slist geen klachten regende. De
in het Zweedse Linköping
staande vliegtuig- en automo
bielfabriek heeft er echter toe
besloten na gedegen laborato
rium. en praktijkproeven, o.m.
zogenaamde bedrijfsomstandig- Wat zijn dan de afwijkende
heden in Nederland dusdanig bedrijfsomstandigheden .in Nc-
zijn da.t de eigenschappen van derland? Vlakke wegen, zeg
de standaardmotor niet ten vol- gen de Saab-experts, zomecie
«tig.
werkt
op het punt van compressie-
verlies.
Daar dit euvel uitsluitend in
Nederland werd gemeld, werd
reeds een jaar geleden tot uit
gebreide onderzoekingen beslo
ten, waarvoor een team van
experts uit Zweden overkwam.
Hun conclusie luidde dat de
le tot hun reoht komen. Als er benutting van de mogelijkheid
een vier. inplaats van een drie- lange tijd achtereen op topsnel-
versnellingsbak zou worden in- heid te rijden. Een motor met
gebouwd, en als elk motor-on- een hoog toerental en een lage
derdeel, dat niet meer aan de belasting wordt door deze com-
tolerarotie-eisen voldoet, ver- binatie van factoren minder ge
vangen zou frorden, zou er schikt Het vaak voorkomen van
geen vuiltje meer aan de lucht een krachtige wind die ul-
zijn. teraard pal in de rug kan bla-
Het feit, dat de motorklacn-
ten voornamelijk uit het Wes
ten kwamen, wordt hiermee
afdoende verklaard. In het oos
ten van het land en in Lim
burg zijn lange, rechte beton-
banen slechts dun gezaaid, ter
wijl het hier en daar zelfs heu
velachtig is.
De stal. waar de Saab uit
komt. heeft op het punt van
verlies van naam kennelijk
geen enkel risico willen lopen.
Slechts bij 49 van de duizend,
thans in Nederland gedomicili
eerde wagens zijn geringe mo
torstoringen voorgekomen. Toch
is dit reeds een aanleiding ge
weest alle. op de Nederlandse
wegen rijdende Saabs van een
nieuwe motor en een nieuwe
transmissie te voorzien, ook de
oudste. Bepaald een voordeel
tje dus voor rijders, wier wa
gen al een paar jaar meedraait!
84
Het gebeurde. Ik schakelde de microfoon weer uit
en wachtte. De bathyscaaf had overlangs nauwe
lijks merkbaar liggen slingeren, maar plotseling
hield dat op. Ik keek op de dieptemeter. De rode
wijzer registreerde onregelmatig we lagen dicht
genoeg bij de oppervlakte om de invloed van de
geweldige golven en dalen boven ons nog te onder
gaan maar er viel niet aan te twijfelen dat de
gemiddelde diepte begon toe te nemen.
„We zijn los van de pijler", zei ik tegen Vyland.
Ik deed de verticale schijnwerper aan en wees
door het raam van plexiglas aan onze voeten naar
de zanderige bodem die nu nog maar hoogstens
twee meter onder ons lag. „Welke richting?" Vlug!
Ik wil niet in dat zand terecht komen".
„Rechtaan! Precies zoals we liggen".
Ik schakelde beide motoren op halve kracht
vooruit en gaf roer voor de maximum voorwaartse
stijging. Meer dan twee graden was het niet. An
ders dan bij het richtingsroer namelijk was de in
vloed van de horizontale roeren van de bathyscaaf
op het voor het duiken en stijgen van ondergeschikt
belang zijnde manoeuvreren vrijwel tot een mini
mum beperkt.
Langzaam verhoogde ik de snelheid tot op volle
kracht vooruit.
„Bijna pal zuidoost". Vyland bestudeerde een
stukje papier dat hij uit zijn zak had gehaald.
„Koers 222".
„Zuiver?"
„Wat bedoel je met zuiver?" snauwde hij boos.
Nu al zijn wensen waren vervuld en de bathy
scaaf een in vol bedrijf zijnde onderneming was
geworden, begon hij zich in de gondel minder be
haaglijk te voelen. Vermoedelijk had hij last van
engtevrees.
„Is het de zuivere koers?" vroeg ik geduldig,
„of geldt hij voor dit kompas?"
„Voor dit kompas?"
„Is het op afwijkingen gecontroleerd?"
Opnieuw raadpleegde Vyland het papiertje.
„Jawel." antwoordde hij dan. „Volgens Bryson
zullen we als we precies deze koers houden geen
invloed ondervinden van het ijzer in de boortoren-
pijlers."
Ik zei niets. Bryson. dc ingenieur die aan de
caissonziekte was gestorven waar zou hij zijn?
M 4H
door
Alistair
MacLean
-
Nog geen zestig meter van ons vandaan wist ik zo
goed als zeker. Voor een boorput van misschien
wel vier kilometer diep zouden op zijn minst zes
duizend zakken cement nodig zijn. Twee emmers
vol waren genoeg om de heren de zekerheid te ge
ven dat Bryson tot lang nadat hy een niet meer te
identificeren skelet was geworden op de bodem
van de oceaan zou blijven. En twee emmers min
der zouden niet gemist worden.
„Vijfhonderdtwintig meter," zei Vyland. „Van de
pijler naar het vliegtuig." Het eerste woord over
een vliegtuig. „Ik bedoel de horizontale afstand
Naar de bodem van de trog mee zal het ongeveer
zeshonderdtwintig meter worden."
„Waar begint die trog?"
„Van hieruit op zoiets als tweederde van de af
stand. De diepte is daar tweeënveertig meter. Bijna
even diep als de plek waar de boortoren ingebed is.
De helling van de trog zal een kleine dertig gra
den bedragen. De diepte tot op de bodem is hon
derdzesenveertig meter."
Ik knikte zwijgend. Ik had altijd horen vertellen
dat een mens nooit twee bronnen van pijn tegelijk
kon hebben, maar wist nu dat het op een ver
gissing moest berusten. Het kon wel degelijk. Mijn
arm, schouder en rug vormden een oceaan van pijn
waarbij zich ook nog de felle scheuten pijn in
mijn bovenkaak voegden. Ik voelde niets voor een
gesprek. Ik voelde nergens iets voor en probeerde
de pijn te vergeten door me volkomen op mijn
taak te concentreren.
De kabel die ons met de pijler verbonden hield,
zat om een door een elektromotor gedreven trom
mel gewonden, en kon op de terugreis mechanisch
ingehaald worden. Zonder behulp van die motor
werd hij nu gevierd en door het midden van die
kabel liep de geïsoleerde draad van de microfoon.
Het aantal omwentelingen van de trommel werd
geregistreerd door een teller in de gondel en op
die manier konden we vrij nauwkeurig berekenen
welke afstand we hadden afgelegd. Het gaf ons
ook een idee van de snelheid. De maximumsnel
heid van de bathyscaaf bedroeg twee knopen, maar
door de weerstand van de kabel achter ons haal
den we niet meer dan één knoop. Het was echter
snel genoeg, want ver behoefden we niet te varen.
Vyland leek voldaan te zijn dat hij de bathyscaaf
aan mij kon overlaten. De meeste tijd zat hij ken
nelijk wat ongerust uit een van de zijramen te
kijken. Royale wendde zijn goede en nimmer knip
perende oog geen moment van me af. Hij volgde
al mijn bewegingen en handelingen, maar deed
het alleen uit gewoonte. Vermoedelijk wist hij
niets van een bathyscaaf en het bedienen van de
instrumenten af. Het kon haast niet anders, want
zelfs toen ik de zuurstofregenerator op zijn mi
nimum draaide, scheen het niets voor hem te be
tekenen. Langzaam en ongeveer drie meter boven
de zeebodem dreven we voort. Door de druk van
de kabel achter ons kwam de neus iets omhoog.
De sleepkabel onder de gondel streek langs stuk
ken rots en koralen en soms over een sponzenbank.
Het water was donker, vrijwel inktzwart, maar
door de twee schijnwerpers en het licht dat door
de ramen van plexiglas stroomde, konden we ge
noeg zien. Twee grote platvissen zwommen lui en
verstrooid voorbij de ramen en waren vast van
plan zich niet met andermans zaken te bemoeien.
Een slangachtige, gryze kannibaalvis kronkelde
zijn slank lijf naar ons toe, duwde zijn boosaardige
kop tegen een zijraam en staarde ons bijna een
minuut lang aan. Een school makrelen hield ons
enige tijd gezelschap en verdween plotseling in
een warreling van flitsende bewegingen toen op
koninklijke wijze een stompneuzige haai naderde
en met nauwelijks zichtbare slagen van zijn krach
tige staart weer weggleed. Verder leek de zee
bodem verlaten te zijn.
(Wordt vervolgd)
Hoorspelen in de
Lijdenstijd
De NCRV zendt in de Lijdenstijd
twee hoorspelen uit, due geschreven
zijn door de Duitse auteur Siegfried
Lenz. Het zijm De Onschuldigen op
maandag 9 april en de Schuldigen een
week later, 16 april dus. Lenz is een
figuur, wiens hoorspelen literaire crea
ties zijn en ook als zodanig worden
erkend. De regie zal gevoerd worden
door Wim Pauw.
Programma-wijziging
Het televisie-programma van de
NCRV is voor morgenavond in ver
band me*, de uitzending van de tweede
helft van de voetbalwedstrijd Totten-
ham HotspurBen Pi ca in Londen als
volgt gewijzigd: 8.35 tot 9.30 uur voet
ballen; van 9.30 tot 10.30 uur het tv-
spel „Neem mij nou. bevobbeld"; van
10.30—10.40 uur: samenzang in Oude
Kerk te Soest; 10.4010.45 uur: pauze;
10.4511.15 uur: die Eurovisie-uitzen
ding van de tunnelborung in de St.
Bernard.
Drie burgemeesters
voor televisie
Drie grote-stadsburgemeesters. mr.
H. A. M. T. Kolfschoten van Den Haag,
mr, G. van Hall van Amsterdam en
mr. G. E. van Walsum van Rottendam
krijgen woensdag 11 april de gelegen
heid om een half uur lang te bn beien
over de problemen van hun stad. De
Haagse burgemeester heeft zijn huis
ter beschikking gesteld als plaats van
ontmoeting. Hij zal dus voor zijn beide
voUega'6 als gastheer optreden.
Olympiade in, Tokio
Vinnige strijd om
de t.v.-rechten
Achter de schermen wordt een vin
nige strijd gestreden om de televisie
rechten van de Olympische Spelen,
die in 1964 in Tokio worden gehouden.
Het Olympisch Comité eist deze rech
ten voor zich op, om ze ten goede te
laten komen aan de internationale
sportfederaties die de spelen al6 hun
wereldkampioenschappen beschouwen.
Totnutoe gingen de baten van deze
rechten echter altijd naar het comité
in het ontvangende land en voortzet
ting van deze overeenkomst is al ge
parafeerd door het intennabionale co-
rnnté en het Japanse. Dat de nieuwe
eis van het Internationale Comité Ja
pan zwaar valt, is geen wonder. Er
moeten altijd kostbare voorzieningen
worden getroffen om deze massale in
tocht van sportslieden en hun begelei
ders te kunnen ontvangen en herber
gen. Daarbij komt dan nog de dure en
ingewikkelde installatie voor telefoon
leidingen, radio- en televisiereportages
Laatstgenoemde kosten worden be
streden uit de verkoop van rechten op
uitzendingen en volgens de eisen van
het Internationale Comité zou nu
slechts een deel daarvan aan Japan
toevallen.
Wel voert het Comité aan, dat er nog
nooit zoveel betaald ia voor uitzend
rechten als in 1964 waarschijnlijk het
geval zal zijn, maar het Japanse comité
van organisatoren stelt daar tegenover
dat er ook nog nooit zulke uitgebreide
voorzieningen behoefden te worden ge
troffen.
Ds. De Vries radio-
en TV-deskundige
bij Wereldraad
Ds. C. W. de Vries, diineoteur van die
televisieafdeling van het IKOR, is be
noemd tot rediio- en televisiedeekund'ige
bij de staf van de Wereldraad van
Kerken te Gertève. HIJ zal in deze
functie verbonden zijn, zowel aan het
In formation department als aan het
Department for world mission and
evangelism van de Wereldraad.
Ds De Vrres is vanef 1 april 1958
aan IKOR verbonden, ecret als theolo
gisch adviseur, laóer als directeur van
de televisieafdeling
Voordien was hU predikant bU de
evangelisoh-Luthense gemeente te
Leiden.
vanavond
Hilversum I, 402 m. 19.00 Nwa en weer.
ber 19 10 Op dc man af. praatje 19.13 Leger
des Hellskwarticr 19 30 Radiokrant 10.50
Koorzang fgr) 20 00 Radiophilharm ork en
GrcnsgeepreWten. klank-
n H J°n«erenorganisatle 22.20
S,™™?*®0 Nws 22 40 Avondoverdenkin*
22.56 Platcnnlcuws 23 55—24.00 Nwa.
'ersum II, 298
10.10 VARA-Varia en lichte* grarn*3"#.*)
Kanttekeningen, praatje. VPRO: 19 30 V
d jeugd. VARA 20 Oo Nw, 30 os Premg-
22-25 Europese tafellei
kampioenschappen te Berlijn 22 30
-J.40 Hart
22.55 Kamt
24,00 Nwa
23 30 Jazakron 33,55—
vanavond
i weeroverz. AVRO:
"-jortpanorama 21.00
/espei (in samen-
Programma voor morgen
Hilversum I
7
Klass r'
tengebed
Lichte gram 8 50 V d'huisvrouw'|.M Wal
teritanden 9 40 Schoolradio NCRV: 10 00
Gram 1005 Klas, kamermuz fgr) 10 tS
M^rBenwIJdtrijr 10 45 Gewilde gra-m. KRO:
SfiT" ,1,1'40 Ge<-delijke lJede.
en .2.00 Middagklok-noodklok 12.04 In
strumentaal kwartet en zangsolistenllclu
te muz 12.25 V d boeren 12.35 Meded tan
behoeve van land- en tuinbouw 12.38 Amua
gr) 12.50 Act en Europese tafelten-
r,oii.cn ch.-innen te -- -- --
- - -15 Lichte
Kopstukken. licht orog
rdag jli, NORV: HO
'her*h
Promenade-nrtc
■rmuz 13 40 In-
muz 10 00 BM-
heV-iverrtr-nkl1 I H
Klaaa clnvoclmbeli
Lichte eram :7 40 Beursb»
Lichte £ra-n 18.13 Soortrubriek 8 30 Oude
kamermuz 18 50 Sociaal perspectief, praatje
J'XïES 298 m' AVRO: 7 00 Vw.
7» Ochtendgvm 7.23 Lichte errarr, VPRO*
7 50 Daropenlng AVRO 8 00 Vw-s 8 If
Lichte gram 0 00 Gym v d vrouw 9 !0 De
groenteman, praatte 9:5 Kite, rram 9 40
- Arbeidsvitaminen 10 30
Vforgen-wttdin* h
11 4' F-rhled, lezlnz
12.30 Meded ten be>
'uirVbntiw '7 33 55nlg
M»d«*d An gr;
2.00 Thei
eve van land- en
«orren 13 00
14 00 Pianorecital
13 30 Metropoli I HiVm
'4 30 V d vrouw 18 00 Ovee'-Tiel lln,.
iJm'UL30 Vl>ordr8Cllt 15 Har-orecttal
Moderne
1 Lichte
Jeued 18 00 Ni
ne.loldioêtn
fgr) 18 90 Licht,
d Jeugd 17.3-
Art 18.20 Hongaarsi
Gesproken brief 18 40 LIcMi
SncrtpmatJa 18.33
