wk In de schaduwen van het toelatingsexamen X13 Onze sociale wetgeving is niet waterdicht Niets bekend over nieuwe landingen «ftlSBSSa Schrijnende gevallen tonen het aan Giftig gas doodt arbeider Na tien jaar eindelijk een televisieschool Doorzettingsvermogen vereist DINSDAG 3 APRIL 1962 DRU-MATIC f 945.- Schaak-vraag 228 In deze materieel gelijke stelling is iet wit die aan de touwtjes trekt De itudie is van G. M. Kiljakin en werd [epubliceerd in 1925. i mmjm J iwm abcdefgh Wit: Kf6, Pd5, pi f2, g2 en g3. Zwart: Kg4, Pd6, pi b5, g5 en h7. Opgave: wit speelt en wint Dam-vraag 227 De stand in het probleem van giste ren was als volgt: Zwart: 7, 9, 12, 13, 17, 22, 27, 30, 38, 10. Wit: 28, 29, 31, 33, 37, 30. 42, 43, 47, SO. Wit wint dit naturel in de volgende tetten: 50—44, 40x 38 20—24, 38x20; 1741, 36x38 gedw. wegens 31x2 ent; J732, 22X44; 31x2, 38x27; 2x25. Bridge In het eindspel kunnen soms inte ressante situaties ontstaan. Zoals in onderstaand 4 hartencon tract, waarin de kaarten op een be paald moment als volgt lagen: Q V10 32 V Zuid was in de hand en mocht nog naar één slag verliezen! Hoe is de winnende speelwijze? JACK DIAMOND. Kruiswoord-puzzel Horizontaal: 1. gereedschap, ruwe grondstof, 10. vogel, 12. voorzetsel, 14. rivier in Afrika, 15. lengtemaat (afk.), 16. mak, 18. 1ste boek van Mozes (afk.), 19. stapel, 20. stap, 22. rang telwoord, 24. hoofdwerk der oudnoorse letteren, 25. wrok, 26. uitslag op me talen," 28. korter, 29. boom, 30. mors- doekje, 32. plechtige gelofte, 33. spil van een wiel, 34. tegenstelling van smalle, 36. muzieknoot, 37. tolhek, slagboom (Z.Nederl.), 39. verbasteren. Verticaal: 2. algemeen kiesrecht (afk.), 3. gewicht in China, 4. enkele, 5. bevlieging die vele mensen mee sleept, 6. godin van de vrede, 7. schijn, voorkomen, 8. assistent engineer (afk.), 9. stad in Z.H.ll.stad in N. Holland, 13. onverwachts, 15. slot, 17. volk uit de oudheid, 19. stap, 21. halsdoek, 23. morsdoekje, 27. aarde, grond, 28. kor ter, 31. meisjesnaarm 34, slaghout bij U-A "IC „„l-Ci., Oplossing vorige puzzle. Horizontaal: I. dame, 4. eind, 7. armband, 10 agape, 12. atoom, 14 urn, 15. tal, 17. ore, 13. 20. bel, 21. epode, 22. nek, 24. 26. ale, 27. ode, 29. ons, 31. toren, 33. leest, 35. Diessen, 36. Loes, 37. Neer. Verticaal: 1. Drau, 2. maand, 3. Erp, 4. ent, 5. idool, 6. dame, 8. met, 9. aal, II. Groenlo, 13. Orleans, 16. avond, 19. eek, 20. bes, 23. Eerde. 25. poene, 26. atol. 27. one, 28. els, 30. ster, 32. eis, 34. een. 9 Wegens het uitbreken van een geval van mond. en klauwzeer heeft de direc- van de veeartsenij kundige dienst het gebied met een straal van vijf kilo meter rondom Breukelen tot besmet ge bied moeten verklaren. E' (Van een onzer redacteuren) ;N man kreeg een bedrijfsongc val in de fabriek waar hij werk te. Het gebeurde voor de oorlog. Hij ging zoals dat in de volksmond heet „in de Ongevallenwet lopen", wat betekende dat hem krachtens deze wet een groot deel van zijn loon werd uitbetaald, alsmede de kosten van volledige medische behandeling- Deze man moest als gevolg van ongeval het licht uit zijn oog missen en kreeg toen krachtens de Ongeval lenwet op basis van het vastgestelde percentage (15) arbeidsongeschikt heid 10,5 procent Ongevalsrente uit gekeerd. Hij kon ondanks zijn gebrek z'n vroegere werk weer normaal doen, wat hij uiteraard ook deed. Ruim een jaar geleden openbaarde zich bij deze man aan zijn gezonde (enige) oog een netvliesafwijking, waardoor hy „in de Ziektewet ging lopen". Gedurende het eerste jaar le verde dit voor de man geen moeilijk heden op. Hij ontving toen namelijk een ziekengelduitkering die verband hield met zijn laatste loon. Nè dit jaar viel hij terug op de zeer verouderde Invaliditeitswet mèt zijn lage invalidi- teitsrenfe. De ziekte had tot gevolg dat de praktisch blind werd en zijn werk niet meer kon verrichten omdat hij metter daad volkomen arbeidsongeschikt gewor den was. Werd zijn ongevalsrente nu wat toch zeer voor de hand had gelegen verhoogd opdat hij met zijn gezin verder zou kunnen leven? Neen. hij hield zijn oude uitkeringspercentage 15 pro cent arbeidsongeschiktheid Waarom? Omdat in het tweede geval geen sprake was van een bedrijfsongeval. Maar ware eerst ziekte en daarna een arbeidsongeval de volgorde geweest, dan was de man wèl via de Ongevallenwet voor een groot deel gecompenseerd. In deze leemte voorziet namelijk onze hui dige sociale wetgeving niet. Men zag zeggen dergelijke trieste kwesties van gedupeerden die tussen de wal en het schip vallen zullen toch wel uitzondering zijn en niet vaak voorko men? Daarop moet het antwoord zijn: vergis u niet. Zonder te willen beweren dat vakorganisaties die hun leden in wettelijk moeilijk liggende kwesties als deze bijstaan, wekelijks een of mee len met dergelijke vraagstukken worden geconfronteerd, mag toch gëzegd worden dat gevallen als deze met de regelmaat van een klok voorkomen. Alarmbrief Deze dagen ontvingen wij nog "n alarm, brief van een arts uit een plaats in Zuid- Holland, die óók met een geval als boven geschetst in aanraking was geko men. Hij had voor de man in kwestie recht trachten te vinden, was nergens in zijn pogingen geslaagd en wilde nu in arren moede „zijn" zaak maar eens aan de grote klok hangen. Dat geval was iets minder schrijnend dan het eerste maar ook nog erg genoeg. Een timmerman kreegin 1935 een splinter in zijn oog, die moest worden verwijderd. Hij kreeg via de Invaliditeits wet tot op de dag van vandaag f 1,02 per dag; kon overigens zijn werk blijven verrichten. Een jaar geleden deden zich als gevolg van de destijds toegepaste radio-actieve behandeling nieuwe ziekte, verschijnselen voor. Door de continuïteit van zijn ongevalsuitkering werd dit ver volg als een voortzetting van 1935 be schouwd en kreeg hij een uitkering op basis van zijn loon in 1935, zodat zijn gezin, d.w.z. man, vrouw en vier kinde ren moesten leven van zegge f 38 in de week. Sociale Zaken van de gemeente waar hij woonde moest derhalve in dit gezin bijspringen met f 40 per week. Alle pogingen van de huisdokter om een rechtvaardiger behandeling te ver krijgen stuitten bij de Sociale Verzeke- rlngs Bank af op de wettelijke onmoge lijkheid dit te kunnen realiseren. De bank moest zich nl. terecht op het stand punt stellen dat de verdergaande ziekte zij het dan door de behandeling des tijds verband hield met het ongeval in 1935. Het gold dus géén nieuw ongeval met de mogelijkheid van een nieuwe dagloonvaststelling. Men begrijpe goed: al zou de Sociale Verzekerings Bank het hebben gewild en die wil is daar ongetwijfeld aanwe zig dan nóg kon zij dit geval niet anders hanteren, op straffe van op de vingers te worden getikt. Tussenregeling is hoog nodig Uit deze toch wel schrijnende gevallen moge duidelijk zijn, dat er ln een sociaal ontwikkeld land als het onze toch nog gedupeerden zUn. die ln de traag draaiende wettelijke molen vermalen worden om het heel scherp te zeggen. De eerste vraag die opkomt Is derhalve: Hie kan dat nu eigenlijk? Voor wie in de geschiedenis van de sociale ontwikkeling in ons land duikt wordt onmiddellijk al veel duidelijk. Het is heel kort te zeggen: men is begonnen met de in sociaal opzicht ergste nood te lenigen. Daar was de Ongevallenwet voor nodig. Vervolgens kwam de Invali- teitswet en ten slotte de Ziektewet; dit alles met de nodige jaren tussenruimte. Het zijn min of meer onafhankelijk van elkaar gegroeide regelingen, die nim. mer op elkaar zijn afgestemd. Er moet dus gecoördineerd worden en dat is de bedoeling van de aangekondigde Arbeids ongeschiktheidswetgeving, waarin deze drie wetten, aangepast en wel, in één wet moeten worden ondergebracht of ge ïntegreerd. Tijd nodig Maar nu het moeilijke punt die Inte gratie betekent, bestuurlijk beschouwd, een enorme hoeveelheid werk. Deskun digen verwachten dat deze nieuwe wet wellicht pas ln 1965 ln werking zal kun nen treden. Leemten als bovengenoemd zouden ln die tussenperiode dus blijven bestaan met alle gevolgen van dien. Gewenst is voor de overbruggings periode een tussenregeling of interim regeling, die als het ware een aanloop kan vormen voor de straks vernieuwde wettelijke regeling, welke dus Arbeids ongeschiktheidswet. zal heten. Men zou daarbij uit dienen te gaan van deze twee criteria a. In hoeverre is de werknemer in feite ongeschikt? b. Uit. keringen dienen te geschieden op basis van het momentele loonniveau. Het ware te hopen dat deze interim- regeling ten spoedigste tot stand komt. Bovengenoemde schrijnende gevallen tonen de noodzaak ervan zeer duidelijk (Van onze parlementsredactie) TN Den Haag is niets bekend over -*• nieuwe Indonesische landingen op de kust van Nieuw-Guinea. Dit is gisteren van officiële zijde meege deeld, enkele uren nadat het pers bureau Associated Press een op het eerste gezicht nogal onrustbarend bericht had verspreid. Volgens dit bericht zou de Indonesische minister van defensie, generaal Nasution, heb ben meegedeeld, dat Indonesische guerrilla's vermoedelijk met steun van luchtmacht en marine waren geland bij Sorong in 't westen, Fak- Fak aan de zuidwestkust, en Kal- mana in het zuiden. Nasution zou hieraan hebben toegevoegd, dat In donesische luchtmacht en marine langs de kusten „oorlogspatrouilles' uitvoeren. De regering heeft gistermiddag naa. aanleiding van deze mededeling contact opgenomen met Hollandia. Daar bleek men echter niets te weten van nieuwe landingen of infiltraties. Debarkaties achtte men uitgesloten, want die zouden stellig niet onopgemerkt hebben kunnen blijven. Gezien de grote waakzaamheid aan Nederlandse zijde, wordt zoals de ervaring heeft geleerd praktisch elke Indonesische actie onmiddellijk ge signaleerd en terstond ter kennis van de militaire autoriteiten op N. Guinea gebracht. Een regeringswoordvoerder deelde dan ook mee. dat een analyse van de in het A.P.-bericht verstrekte gegevens het vermoeden wek', dat Nasution met zijn uitlating doelde op infiltraties, die reeds vorige week hebben plaats gehad waartegen, zoals bekend, militaire maat regelen zijn genomen (Waigeo, Gag, Vlakke Hoek). Deze acties zijn voor In donesië tot dusverre geen succes geweest. De uitlahing van de Indonesische minis ter van defensie is dus hoogstwaarschijn lijk terug te voeren op niets dan bluf. Ze moet worden gezien als onder deel vain de voortdurende Indonesi sche oodogspropajgainda. Daarin pas te ook de inmiddels gedementeerde mededeling vam radno-Djakarta, dat Van 30 april tot 5 mei zal ln het voor malige paleis Noordeinde in Den Haag in samenwerking met het Instituut voor sociale studies een internationaal stu dentenseminarium worden gehouden over de Europese economische samen werking en haar invloed op de ontwik kelingslanden onder voorzitterschap van prof. mr. dr. M. Bos en te openen door dr. S. L. Mansholt. Drie commissies zul len de economische, sociale en juridische zijden bestuderen. Zestien landen zijn ge nodigd en elf- zegden deelneming toe. het eiland Waiigeo van de Nederlan ders zou zijn „bevrijd". Men wijst er in Den Ha-ag op, dat dergelijke „op- gepofte", ortrustzaauende en verwar ringwekkende berichten bekende wa penen zijn in de psychologische oor logvoering. Nasution zou zijn verklaring hebben afgelegd bij zijn installatie tot eredoctor aan de Pad j ad jan-universiteit van Ban doeng. De jonge doctor sprak in aan wezigheid van om. president Soekarno. In de oorspronkelijke tekst van zijn rede ontbreken mededelingen over landingen. (Van onze correspondent) Bij de Hollandse metallurgische be drijven „Billiton" te Arnhem is het af gelopen weekeinde een bedrijfsongeluk gebeurd, dat het leven heeft gekost aan de 61-jarige voorman G. A. J. van Mierlo uit Arnhem. De man is tijdens het werk door gasvergiftiging bewusteloos ge raakt toen r.rsecnwaterstofdamp onder zijn masker kwam. De man werkte op de chemische afdeling van het bedrijf In een ziekenhuis in Arnhem is het slachtoffer overleden. De directie heeft verklaard voor een raadsel te staan. Men kan geen verklaring voor het incident Luns sprak niet over Nieuw-Guinea De Australische minister van handel en vice-premier John McEwen. heeft be sprekingen gehad met minister mr. J. M. A. H. Luns en minister drs. H. W. de Pous in Den Haag, inzake Engeland* lidmaatschap van de Euromarkt. Minis ter Luns zeide: Geen van ons heeft over Nieuw-Guinea gesproken De standpun ten van beide landen zijn wel bekend. Hij voegde er aan toe, dat de Verenigde Staten krachtige druk op Indonesië uit oefenen om hen te krijgen tot hervat ting der besprekingen van Washington, waarvan president Sukarno zegt dat zij zijn afgebroken. Gestrande kustvaarder weer vlotgekomen De 400 ton metende Nederlandse kust vaarder Auriga-G is gisteren door een storm bij het eiland Mutton in de Baal van Galway (Ierland) aan de grond ge lopen maar in de loop van de avond bij hoog water op eigen kracht weer vlot gekomen en de haven van Galway bin nengevaren. Het schip, dat door hoge golven was gebeukt, is niet erg bescha digd. De Auriga-G was met een lading fosfaat op weg van Antwerpen naar Galway en Balllna. Op een perron in Arnhem is gisteren tijdens het middaguur een passagier van een trein die uit Amsterdam kwam over leden. In de trein is de man vermoede lijk door een hartverlamming getroffen. De overledene was de 37-jarige Nijme- genaar J. L. A. Jansen, wiens identiteit aanvankelijk niet kon worden vastge steld, omdat hij geen papieren op zak had. De Arnhemse politie kwam er pas gistermiddag achter. Geheel compleet, met luidspreker en versterker, ln kunstlederen koffer, slechts Er zijn nog meer modellen, vrssgt hiervoor de folder ttn Uw hindelttr, of bij de Importeur: N.V.NAH0- PRINSENGRACHT 6S5 - AMSTERDAM-C. In een hoekje van het kasteel Na tien jaren televisie Is het dan rokkcnrulsend jonkvrouwtje meer af eindelijk zover: de NTS (en daarmee komt sluipen om een Jonkman ln rode technici, waar op 2 Januari de eerste bU rozengeur driemaandelijkse cursus met 10 leer- jjet js Ungen is gestart. Zoals bekend is, heeft de NTS om aan deze school onderdak te verschaf- maneschijn. laar een wat lastig draaiende trap. die je uit de regelkamer pardoes in de oefenstudio's brengt: stu dio's waar kalken plafondengeltjes hun dat aan de rijksweg ligt en niet geheel meer wordt be woond omdat een dergelijk enorm huis niet meer te bewonen is. Wie dus de lange oprijlaan Amsterdam kasteel: gedraai met splinternieuwe camera's, gezoem van elektrische moto ren en dat alles bij die merkwaardige opstelling van een met plastic opge spoten oude kerstboom in een perspec- glorieuze en nu juist in restauratie zijnde reusachtige hal met veel stuc werk in tierelantijnen en rephts de ver vallen grootheid van een eenmaal im posante staatsietrap. rieten stoel en een tafeltje met een vaas vol namaakbladeren, teza men een tafereeltje vormend voor ca mera-oefening. „Instellen op het beeld, camera I. leerlingen van de technische tele- van je beeld visiecursussen. Aan het hoofd (niet tour Anton van van de trap maar van de televisie- controlekamer. men zegt instruc- Veluwen boven in de evenals bij een de NTS. Zeven vertrekken van het oude kas teel heeft de NTS voor deze vakoplei ding ln gebruik. Voor een kasteel zijn het zeer bescheiden vertrekken, wat de oppervlakte betreft en aangezien zU zowel beneden als boven liggen, maakt men om van het ene naar het andere te komen gebruik van een hou ten wenteltrap, die ook al alle roman tiek heeft verloren sinds er geen stout. studio's op een paar vierkante meter vloer te draaien met die fraai-wend bare camera's, het góat toch allemaal best en de beelden kómen door. En in drie maanden zullen deze Ijve rig oefenende jongelui afgeleverd kunnen worden als cameraman Wiskunde TTET zal niet lang meer duren voor de oproeping ter aanmelding voor op de_ hoogte -LJ- het toelatingsexamen tot de middelbare scholen weer verschijnt. De ouders van leerlingen die voor dit examen in aanmerking komen, zullen dan in veel gevallen met het hoofd der school of de onderwijzer in de hoogste klasse gaan praten om te horen wat zij van deelnemen aan het examen denken. Nu moet erkend worden dat vele hoofden en onder wijzers een vrij goede kijk op de kansen hebben, indien ze jaren achtereen leerlingen voor dit examen hebben opgeleid en dan naderhand met aan dacht hebben nagegaan of hun mening omtrent de bekwaamheden van die leerlingen juist is geweest. Dit is een vereiste, want het staat vast dat leraren zich nog vaal vergissen ten opzichte van die be kwaamheden bij leerlingen van de eerste klasse, omdat ln de loop van de jaren een jongen of een meisje een heel ander beeld kan geven dan In het eerste leerjaar der middelbare school. Hoeveel te groter is dan de kans een verkeerde prognose bij onderwijzers die de M.S. toch allicht minder goed ken nen dan de leraren. Het is mij wel eens overkomen dat me van een leerling L.S. verzekerd werd: „Het is iets heel bij zonders." terwijl dit toch op de M.S. niet uitkwam. Een belangrijk verschil maakt het of een leerling van een opleidingsschool komt, waar men dus veel vergelijkings materiaal heeft dan wel van een school, waar slechts een klein percentage der leerlingen naar het M.O. gaat. Op deze scholen is de kans op een verkeerde voorspelling uit de aard der zaak heel wat groter. Het bovenstaande geldt niet alleen de L.S. Ook komt het voor dat me: een school voor uitgebreid lager onder wijs tot de gevolgtrekking komt dat leerling, zoals men dat soms gelieft te noemen „te knap Is" voor dit onderwijs en men dus om de kansen in het ver dere leven groter te maken, zulk een leerling aanraadt naar het M.O. over te gaan. Nu is die overgang niet zo eenvoudig, zodat vaak de wal het schip keert, maar ln een aantal gevallen lukt hij. Daarmee begint dan tevens voor menige leerling de ellende, want ook bij het uitgebreid lager onderwijs is men niet altijd genoeg „Ik ben zo klaar," zei ik. Ik slikte de laatste dosis pijnstillend middel in, keek fronsend en wat schaapachtig naar mijn aan tekeningen, vouwde ze op en stak ze in mijn zak en begaf me naar de ingang van de pijler. Zorg vuldig vermeed ik Mary, de generaal of Kennedy aan te kijken. Vyland raakte even mijn gewonde schouder aan en dank zij het pijnstillend middel ging ik niet van de kaart. Ik sprong slechts een paar centimeter omhoog en de twee houthakker- tjes op mijn schouder zaagden ijveriger dan ooit. „Een beetje zenuwachtig, is het niet?" grinnikte Vyland. Hij wees op een op de tafel liggende ge wone elektromagneetschakelaar die ik uit de Ba- thyscaaf mee naar boven had gebracht. „Vergeet Je niet iets?" „Dat hebben we niet meer nodig." „Mooi. Vooruit dan. Jij eerst. Je houdt hier alles wel goed in de gaten, Cibatti!" „Dat komt in orde," stelde Cibatti hem gerust. Ik was er niet bang voor. Mocht iemand zelfs ook maar iets te diep ademhalen, dan zou hij met een Cibabti's revolver al op zich gericht weten. Als Vyland en Royale mot mij in de bathyscaaf cn diep onder water waren, kregen Kennedy en de generaal geen kans om hun een loet te draaien, maar werden ze streng bewaakt tot we weer terug zouden zijn. Ik wist overigens haast wel zeker dat Vyland als extra veiligheidsmaatregel hot liefst ook de generaal had meegenomen. Behalve echter dat de gondel slechts plaats bood voor drie perso nen en Vyland zelfs het geringste gevaar niet zon der lijfwacht Royale tegemoet trad, zou alleen al het zien van die honderdtachtig sporten te veel voor de oude generaal geweest zijn. „We willen je niet haasten. Talbot," zei Vyland met doorwrocht sarcasme. Voor mij bleek het bijna ook te veel te zijn. Voordat we de helft van de sporten achter ons hadden, voelden mijn schouder, arm en nek aan alsof ze in een bak met gesmolten lood gedompeld waren geweest. Golven van afschuwelijke pijn «choten omhoog naar mijn hoofd, daar verander den de vlammen fn een ondoordringbaar donker en dan trok de pijn terug naar mijn borst en maag en vervloeide tot onpasselijkheid. Soms werd ik \t 4 n door Alistair MacLean nagenoeg door de pijn, het donker en de onpasse lijkheid verzwolgen. Ik moest me met mijn ene hand en de kracht dor wanhoop vastklemmen tot de golven verdwenen en ik weer geh'eel bij mijn positieven was. Na elke sport duurden de perio den van alles zwart zien langer en die van het be sef korter. De laatste dertig of veertig sporten moet ik volkomen automatisch afgelegd hebben cn slechts gedreven door instinct, geheugen en een vreemd soort onderbewuste wilskracht. Het enige punt in mijn voordeel was dat ze me beleefd als altijd hadden laten voorgaan om me niet in de verleiding te brengen iets zwaars op hun hoofden te smijten en daardoor zagen ze niet hoe moeilijk ik het had. Toen ik eindelijk de vloer in de pijler had bereikt en de laatste van het gezelschap Cibatti's maat die het luik zou sluiten naast me stond, kon ik me nog maar net zonder zwaaien overeind houden. Ik neem aan dat mijn gezicht de kleur van grauw papier had en ik baadde in het zweet, maar dank zij het slechts heel vage schijn sel van een op de bodem van de graftombe staande lantaarn, bestond er weinig gevaar dat Vyland of Royale iets ongewoons zou bespeuren. Ik ver onderstelde dat Royale zich na deze afdaling ook niet prima moest voelen. Iemand die voor een half uur bewusteloos wordt geslagen, bevindt zich een kwartier na zijn bijkomen bepaald niet in zijn beste conditie. Wat Vyland betrof, had ik een flauw vermoeden dat hij bang was en op dat mo ment zijn belangstelling alleen concentreerde op zichzelf en de tocht die voor ons lag. Het luik werd geopend en via de schacht klommen we naar de stalen gondel onder de bathyscaaf. De laatste bocht die bijna een rechte hoek vormde, nam ik om mijn gewonde schouder te sparen met uiterste voorzich tigheid, maar ook dit tochtje werd een ervaring van louter pijn en ellende. Ik deed het licht aan en begaf me naar de contactdoos, terwijl ik het aan Vyland overliet om het luik van de schacht te slui ten. Een halve minuut later wrong hij zich ook in de gondel en trok de wigvormige deur achter zich' dicht. Hij en Royale leken naar behoren go- imponeerd door de grote hoeveelheid in chaotische wanorde uit de contactdoos bengelende draden en als ze ook niet onder de indruk kwamen van de vakkundige snelheid, waarmee ik die draden, nau welijks mijn aantekeningen raadplegend, weer op hun plaatsen bracht, dan zou me dat zeer verwon derd hebben. Gelukkig bevond de contactdoos zich op de hoogte van mijn middel, want ik kon van mijn linkerarm alleen het stuk onder de elle boog nog gebruiken. Ik schroefde het deksel van de contactdoos vast en begon de instrumenten en knoppen en schakelaars op de schakelborden te controleren. Vyland sloeg me met ongeduld gade. Royale volgde al mijn bewegingen en met een ge zicht dat door zijn onbewogenheid en gehavend heid dat van de grote Sphinx van Gizeh evenaarde. Van Vylands kennelijke haast trok ik me overi gens niets aan. Welbeschouwd moest ik ook met die bathyscaaf mee en ik dacht er niet aan om risi co's te nemen. Ik schakelde de beide elektromo toren ln en wees Vyland op de twee flikkerende wijzerplaten. „De motoren!" zei ik. „Je kan ze hier nauwelijks horen, maar ze lopen prima. Klaar om te varen?" „Ja." HU streek met zUn tong langs zUn lippen. „Klaar om te varen." „Ik knikte, draaide de klep van de schacht open zodat het water er kon instromen, duidde op de tussen mij en Royale hangende microfoon en scha kelde hem in. „Geef ze boven een seintje," zei ik, „dat ze die rubberring leeg laten lopen." (Wordt vervolgd) het M.O. meebrengt Geen smet de moeilijkheden die Men moet hier geen smet In ilen, ge worpen op belde soorten scholen. Maar, gezien het feit dat wU leraren op de M.S. ons nog so vaak vergissen ln de bekwaamheden van een leerling, terwUl wU toch zoveel vergelijkingsmateriaal hebben. Is het te begrijpen dat bU het L.O. cn M.U.L.O. deze kans nog veel groter is. De toelatingsexamens zijn over het algemeen niet zó moeilijk dat het een normaal opgeleide leerling zwaar zal vallen aan de gestelde eisen te voldoen. Maar, al zal de blijdschap van de ouders te begrijpen en te billijken zijn, indien hun kind slaagt, laten ze zich niet al te zeer verheugen, want vaak blijkt in dt loop van de eerste klasse al dat de keuze verkeerd ls geweest. Ik heb een opleidingsschool gekend, waar echt op ouderwetse manier ge drild werd, voortreffelijk in haar soort, maar als men na een jaar de resultaten van de leerlingen b\) het M.O. naging, vielen die vaak bitter tegen. Het dril len leed aan perfectionisme. Want hoe pek dit ook klinken mope, een oplei dingsschool kan ook te poed zijn. De M.S. edst heel andere eigenschap pen dan die, welke op zulk een oplei dingsschool te voorschijn komen. Mis schien mag ik het aldus zeggen: Zorg ei bU de opleiding voor. geen papegaaien van uw leerlingen te maken en vooral tracht persoonlijk initiatief aan te kwe ken. Want de te sterk gedrilde leerlin gen komen op de M.S. In een zo vreem de omgeving en er wordt zoveel aan henzelf overgelaten dat ze vaak wezen loos en radeloos rondlopen. Ze waren gewoon bij alles aan 't handje te gaan en nu moeten ze zelf optreden. Ze moe ten vooral ook gewoon gemaakt worden aan het verdragen van teleurstellingen. Er is. zoals haaat vanzelf spreekt, min- der contact met de leraar dan met de klawe-onderwijzer. De kans op een ver keerde beoordeling op de M.S. is dus meestal groter dan op de L.S. (in eigen kader gezien, bedoel ik). Jonge leraren zijn mlaschien wel eens te gauw geneigd vast te stellen dat een leerling niet hard genoeg werkt, terwijl dit toch een onjuist oordcel is. Een leer- ling op de M.S. moot leren leren. Met een groot woord zou rhen kunnen zeg gen: leren studeren. Dit kost tijd. Het komt voor dat met deze aanloop niet genoeg rekening wordt gehouden, wat een bittere teleurstelling voor oen eerste klasser kan veroorzaken. Trouwens een beoordeling van een leerling kan niet te voorzichtig zijn. Doorzettingsvermogen is veel moer waard dan een vrij goed vcratand en het is niet zo spoedig uit te maken of doorzettingsvermogen ln voldoende mate aanwezig ia. it er nog altUd meer dan 25 procent de leerlingen der eerste klassen deze tweemaal moet doorlopen Is een blaam roor de toelatingsexamens, hoort men soms beweren. Is dit wel io? Er komen In de eerste klasse allerlei eigenschap pen voor den dag die men bU een toe latingsexamen niet kan vaststellen. En juist daarom is het van zo ontzaglijk veel belang dat de dames en heren van het L.O. voortdurend voeling houden met die van het M.O. Want hierdoor kunnen zU enigszins (voor zover de jeugdige leeftijd dit toelaat leren na gaan of de eigenschappen voor het M.O. vereist, ln voldoende mate b(j hun leer lingen aanwezig zijn. Boven, in een leslokaal voor techni ci, gaat het weer heel anders toe. Daar staan op brede schoolborden wiskundige formules genoteerd met een zwier en vlotheid, die respect af dwingen en ons met weemoed eraan herinnert hoe ver de schooljaren al in het verschiet liggen. Een vluchtige uitleg doet ons dom knikken en dan Oprecht bekennen, dat we er niets van snappen, hetgeen ons niet kwalijk wordt genomen: integen deel. men zou er geloof ik eerder iets op tegen hebben als het ons allemaal duidelijk was. „BU het onderhoud van elektromoto ren en apparaten zoals we hier hebben komt er wel een kleinigheid kUken", deelt men ons vriendeiyk mee en daar van zUn wU nu ten volle overtuigd. Genoeglijk BU al die arbeids- en oefenruimten behoort natuurlijk ook een bescheiden kantine, waar de inwendige mens even versterkt kan worden op gezette tij den en waar in de middagpauze de orberd^ 1UnCh wordeQ ver" "«J* niet mof, lijk. van het vrU «(gelegen kaneel del met geen Qpenbear vervoermiddel la te berei ken. eventjes heen en weer nsarhu,, te gean om een hapje te eten. v*'h to*". 'Uh hl- reeda In dienst «n n. O omr°epverenlgin- gen. De Baarnse televisieschool is geen vaSohUl n"dlln'' m"r een Interne kweam? peraoneel wordt be. vanavond Hilversum I, tos m. ig.oo Nw* io in ar te JVf,1l*nnU)t*mPlo«n»cjiappCn wam Sftn1 w9 HJdenamedltitle JQ.OO kv R? Utr^hÏT.Uj.yVo^ over Nederland» ve^ acnbundels van 1939 cn 106' <y> Wine®,-" p «BES sSiaf'ïrsma K& "."rÏLpTS fet, a™ fe:'vr-K" ife M 50 Internationaal agrarisch nw« 5™ J^rnaal PoliUeke lezimTVVD JOJO Documentair, film Spe!£ Programma voor morgen uïd,c?r^*rt 13 VrU» lUd lTh 1'J* ychJi Br*m 8 00 r-vm v a tï, n Plateland. praatje 1JJ0 Ltehïr L*® V h ...oo jswras Studenten Raad mende student zi: Act 18 30 Lichte ork «ollatei TBLBVISXB NTS: 14.5816.45 Eurovlute «XiffSD'ViKï"'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 7