Anti-protestantse maatregelen
Man met een visie geloofde in mogelijkheden
voor de mens
IN SPANJE
J-rank ^Buchmanó geheim
EERBETOON
BIJBEL
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 31 MAART 1962
De smalle weg
De smalle weg is niet bijster populair. Bij christenen
niet en bij met-christenen vanzelfsprekend niet. Het
is de weg van de uitgestreken gezichten, van het
moeizaam voorttrekken langs diepe ravijnen, langs
vooruitstekende rotspunten, langs doornige heggen.
Althans, dat is de mening van de meeste mensen,
dank zij een ..prachtige" prent die stamt uit de vo
rige eeuw.
De brede weg trekt heel wat meer, want dat is de
weg van de theaters, de bioscopen, de gezellige ter
rasjes. de dansende paren, de kaartende arbeiders.
Groepsgewijze trekt men voort over deze brede weg.
terwijl de smalle weg zo smal is dat je niet eens
naast elkaar kunt lopen en achter elkaar in ganzen
mars op weg moet naar het nieuwe Jeruzalem.
De smalle weg is niet bijster populair en wij zeggen:
terecht. Wie verlangt er nu naar een leven van al
leen maar moeizaam voorttrekken, van eenzaamheid,
"en zonder vreugden? De hor
tijd gespannen zijn.
vragen ons af of God niet r
is. als we die oude prent
ken.
Maar niet God. maar de tekenaar was niet met die
juiste psychologie op de hoogte Erger: de teke
naar was niet met het echte evangelie op de hoog
te. anders had hij zijn tekenstift nooit op papier ge
zet. De bijbel protesteert telkens weer tegen een
dergelijke verdraaiing van de feiten. Een mens
komt niet moeizaam in de hemel. De mens komt
er ondanks zijn werken, zuchten, tranen, of weet
ik wat. De mens komt er gedragen door Jezus
Christus, of hij komt er helemaal niet.
Waaraan dacht Christus toen Hij in Mattheus 7:13 «1
14 die woorden sprak van de smalle weg? Hij was
doordrenkt van de Oudtestamentische theologie. Zou
hij niet een Oudtestamentisch beeld voor ogen heb
ben? Dat geloven wij. Hij dacht aan de woorden
van God gesproken tot Jozua (hoofdstuk 1 vers 8)
waarin deze wordt opgewekt noch ter linkerzijde,
noch ter rechterzijde van de wet af te wijken. En
dat past precies in de bergrede die Christus uit
spreekt. Voor Hij over de brede en smalle weg
spreekt, heeft hij gesproken over de wet en hij heeft
laten zien dat die wet nog veel meer eist, dan wij
mensen soms denken. Doelend op de wet spreekt
hij van de smalle weg die ten leven leidt De teke
naar had die laatste woorden vergeten. De weg van
Christus leidt niet naar de hemel, maar naar het
leven. Het is niet de weg van de christen, maar
van degene die nog geen christen ls, die nog geen
deel heeft aan he' eeuwige leven.
„Doet dit en gij zult leven." zei God ♦ot Israël van
ouds. Daar ligt het probleem. Geen van ons kan
de wet houden. Wij hebben allen gezondigd en der
ven de heerlijkheid Gods. De wet die ten leven
moest leiden is een weg naar de dood geworden.
Neen. want Een is die smalle weg gegaan, alleen.
En Hij ging die weg voor ons. En aan het einde
van Zijn smalle weg. die voor Hem een Via Dolo
rosa werd. roept Hij ons tot zich, niet meer om de
smalle weg te gaan, maar om te beseffen dat Hij
onze Weg is tot het leven, tot God, tot macht, tot
blijdschap, tot heerlijkheid.
ROOMS-KATHOLIEK PERSBUREAU VERDEDIGT
In de protestantse pers zijn de afgelopen maanden opnieuw
verhalen verschenen over moeilijkheden, die protestanten in Spanje
in de weg worden gelegd. Nog maar enkele weken geleden is een
protestantse soldaat tot drie jaar gevangenisstraf veroordeeld, om
dat hij op de dag dat hij met groot verlof zou gaan, weigerde te
knielen tijdens een rooms-katholieke mis, die hij gedwongen werd
bij te wonen. Kort daarvoor werden een Spaanse drukker en een
uitgever van christelijke lectuur gearresteerd en een groot aantal
boeken en tractaten, die zonder de censuur te zijn gepasseerd waren
uitgegeven, in beslag genomen.
Het Duitse rooms-katholieke
persbureau heeft een poging on
dernomen om deze publicaties
„recht" te zetten en beschuldigt
de protestantse pers van on
nauwkeurigheid en zelfs van val
se berichtgeving.
Volgens dit persbericht „zijn de
protestantse artikelen met opzet
geschreven om de lezers, zelfs de
Spaanse rooms-katholieken in de
war te brengen, omdat zij steeds
spreken
niet bij de bisschoppen. (Zouden zij ook deze actie recht-
Wel heeft de Rooms Katholieke vaardigen door te zeggen dat het
Kerk, als overal elders. ook in materiaal „ergerlijk en waarde-
Bpanje een censuurcommissie. die loos" Is?)
echter geheel vrijwillig werkt
zich
Geen censuur
De schrijver erkent dat in
Spanje alleen de toestemming
van de burgelijke censuur nodig
is. Maar deze ambtenaren leggen
literatuur en een protestantse testanten
auteur. Deze termen verhullen de jjj
ware aard van de zaak en het
ware karakter van de in beslag
i genomen publicaties, die aanlei-
i ding waren van de strafvervolging,
A omdat zij de indruk wekken dat heken
j de literatuur theologisch waarde-
aanvaardbaar
Volgens de persberichten heb
ben de veroordeelde auteur, Jo
se Grau. en de drukker de
Rooms Katholieke Kerk bele- al het godsdienstig materiaal,
digd en aangevallen. Van zijn dat hun ter goedkeuring wordt
geschriften wordt gezegd dat zij J
protestantse minderwaardig zijn
m oorgelegd,
i- Rooms Katholieke Kerk, omdat
buitenland deze de geestelijken „specialisten in
uitgaven als ergerlijk en waarde- godsdienst" zijn. Burgerlijke au-
loos hebben betiteld. Dergelijke toriteiten zouden de protestan-
mensen. zegt het bericht nog. ten maar al te gaarne in de ge-
vergiftigen de goede verhouding legenheid stellen om vergunnin-
de Spaanse rooms-katho-
protestanten en boven-
oor protestant-
tenminste de
geestelijkheid
verlof gaf.
Volgens dit" bericht behoeft de Zweden rooms-katholieken onder- De heer Foster gaat (Kik nog in
literatuur die gedrukt wordt ten worpen wonden aan soortgelijke op de situatie in Zweden,
H ergere beperkingen",
gen uit te reiken
se uitgaven, als
dien moet 'niet vergeten worden rooms-katholieke
protestantse landen als hen daartoe i
behoeve van de protestanten niet
te worden voorgelegd aan de cen
suur. Maar de in beslag genomen
uitgaven zouden tractaten en boe
ken betreffen die het rooms-ka
tholieke geloof aanvallen. De re-
nering greep in niet omdat de
literatuur protestants van karak
ter was. maar om de laatduk-
kende en aanstootgevende in-
Censuur
Antwoord
Hel Duitse
Saat ook in op de beschuldiging
i de protestantse pers als zou
den de protestanten gedwongen
worden hun uitgaven voor te leg-
>-katholieken moei
lijker zou zijn dan de situatie in
Spanje voor de protestanten. In
Zweden hebben de rooms-katholie-
t r - i j u .4 u s ur j ken e'*en scholen, in Spanje is
In Engeland heeft het blad dat de protestanten niet toege-
„The Christian geprotesteerd staani Zlj hebben in Zweden een
tegen deze vorm van voorlich- eigen ziekenhuis en een eigen
ting- Zijn Spaanse correspondent, drukkerij en uitgeverij, die in
Dave Foster, geeft daarom een Spanje verboden zijn. In Zweden
uitvoerige uiteenzetting. Volgens geven de rooms-katholieken een
deze schrijver is er geen sprake eigen blad Uit genaamd „Eccle-
van dat de uitgaven van --Edj* sia". Hij eindigt zijn artikel met
Clones Evangelicas Europe» de opmerking: „In Spanje zouden
persbericht onaanvaardbaar zouden zijn. De- de protestanten maar al te dank-
organisatie is niet sectarisch, baar zijn als hen de beperkingen
Spanje be- werden opgelegd die gelden voor
katholieken in Zweden.
FRANK BVCHMANN
Frank Buchman de stichter van
de Oxford-beweglng, die later
werd overgedoopt in Morel* Her
bewapening was een merkwaar
dig man, een sterke persoonlijk
heid, iemand die geloofde wat hij
predikte. Zijn beweging is fel aan
gevallen door communisten, even
rel gelaakt door vele kerken,
wordt aanbeden door vooral
ondere dames, en heeft onge
twijfeld bijzonder zegenrijk werk
Ïredaan en doet dit nog. De moel-
IJkheld Is dat tegenstanders de
vruchten van deie beweging af-
Kllen als een ui en dan geen
m ontdekken, terwijl voorstan
ders. die gegrepen zijn door de
visie van Buchman, ze opkloppen
tot een soort Haagse bluf.
In een zojuist in het Nederlands
verschenen vertaling van een En
gelse uitgave iFrank Buchmans
geheim» probeert Peter Howard door
werkt met alle
staande protestantse kerken
men om tot betere protestantse
lectuur te komen.
Deze organisatie heeft de steun
van dr. M. Cutierrez Marin, pre
sident van de Spaanse Evangeli
sche Kerk, en van Jose Martinez
president van de Federatie van
autonome kerken in Spanje. Bei
den hebben Nederland bezocht.
Een tractaat dat door het Duitse
persbericht scherp werd aange
vallen. „De tien geboden", werd
bijzonder gewaardeerd door de
Duitse lutherse predikant van
Madrid. Johannes Fliedner. Deze
lectuurorganisatie. die zich spe
ciaal richt tot de Spaansspreken
de landen heeft een Europees
hoofdkwartier in Zwitserland, na
melijk Talackerstrasse 15, Win-
terthur t. Zwitserland De lec
tuur van deze organisatie is niet
bedoeld om afbrekend te zijn,
de bijbelse waarheden
TRIBUTES TO THE BIBLE
Practice -t t# be holy-
It eentoid» light to direct
Food to «opport you
And eemVort to cheer yet,
It the traveller's map.
The pilqrlm't steff.
The pilot* (#mp»C(.
The soldier's swerd
And the Christian s char
Christ
Our qaod it-
the <jlei
of God its end.
tt should flit the mc
Rule the heart
And guide the fret.
Head !t slewiy.
Frequently, Pnayert*
tt »s a mine of wealth.
And a river of pleasure. SjgJ
it is given to you here in this life.
Will be opened at the judgement
And is established forever,
It involves the highest responsibility.
Will reward the greatest labor.
And condemns ail who trifle with its
sac red contents.
-.50^
ook wel anderen leefde.
Na lezing van dit boek is onze
bewondering en waardering voor
de visie en het werk van Buch
man verdiept, maar voelen we
ons minder dan ooit aangetrokken
tot zijn beweging.
Visie
de zonde, die, naar hij vaak
schreef, bindt, verblindt, doodt,
maar ook zijn giftige gassen om
zich heen verspreidt en zich om
ons vermenigvuldigt. We vragen
ons alleen af. of deze visie wel
zo intens leeft in zijn beweging.
Schoolvoorbeeld
te beschrijven
Buchman had een visi<
>or en door bijbelse visie:
zeg ik. dat ik slechts
Peter Howard heeft ee
Vfel scho°lvoorbeeld geschreven va
één Morele Herbewapeningliteri
ding leef. Dat is om Jezus Chris- tuur. Hij strooit in zijn boek met klanten heeft.
Buchman geloofde niet zomaar
in geloof ook niet in belijdenis
sen. Buchman geloofde in wat hij -
zelf noemt „de ervaring van het te verkondigen,
kruis", een geloof van het hart
dat zich uit in daden van de han
den. Hij gelooft in een geloof dat
een onzedelijk leven reinigen kan.
dat een oneerlijk mens eerlijk
kan maken. Daarbij was hij
werkelijk zelf een bijzonder mens
die mensen op een bijzondere
nier wist te benaderen en vov,.i
te raken, omdat hij werkelijk met gekeurd. Door
God wilde leven en ook leefde. te publiceren
Maar het boek gaat nauwelijks
over Buchman en is vol van de
mensen die door hem veranderd ?'J, °at niet. Omdat
werden. Het is dus allerminst een boek geschi
biografie, maar heeft veel meer
het karakter van een prospectus
van een fabriek die heilzame mid
delen fabriceert en vele tevreden
De heer Foster gaat ook in op
de uitspraak dat literatuur die
gepubliceerd wordt voor prote
stanten geen enkele verhindering
in de weg wordt gelegd. Hij
schrijft: „Het zou interessant
ic uid- z'jn een lijst van boeken aan te
vooral leggen, die voor Spanje zijn goed-
sgp dergelijke lijst
den de Spaanse
„.uD^Do katholieken hun uitspraak
vol van de kunnen bewijzen. Waarom doen
O—J-4 - gepn en.
door een
Tussen moeras en luchtspiege
ling, door d». A. G. Barkey
Wolf. Uitgave Lm Rlvlërc 6
Voorhoeve, Zwolle.
Een aantal meditaties in de wa
re zin des woords, fijn van geest,
tegelijk ook. door woordkeus en
zinsbouw, van een indringende
kracht, maar vooral doordat van
uit de bijbel zelf gesproken wordt.
Dit boek is een nieuw bewijs van
oprechte levenswijsheid, zoals zij
uit de bijbel kan worden geput.
De schrijver heeft het opgedra
gen aan de gemeenten die hij als
predikant heeft gediend.
te doen heersen in het leven arote i
van ieder die ik ontmoet, ook van
de man die mij straks mijn ont- uitstraling
bijt zal brengen." En hij heeft zou hebben
veel invloed gehad op mensenle-
een Dit pronken met resultaten
Sfrtï&§ïïtena^3nX taZnTltur teUcejj,
a' de geloof belijden
op minister-presidenten zowel als
op liftbedienden. Tegen een mi
nister zei Buchman eens: „Ik heb
niets gedaan. Of liever, ik heb
weer vragen we
niets geaaan. ui liever, ik nco hem-enen
gedaan wat mannen zoals u altijd 0
schrijver Buchman eiyenlijk wel deed dat als geen ander -
heeft. Op pag. 77
al hadden moeten doen. Vele ja
ren geleden heb ik opgehouden te
trachten de dingen zo te laten ge.
beuren als ik het wilde. Ik t
begonnen naar God te luisteren
Hem in alles Zijn wil te laten
doen."
God was voor Buchman reali-
schrijft hij over het veranderde
•Hier «r"8„W'
leven van een meisje
will). TV vol0t in haar eigen woorden hoe kèe'rlin'gen "gelezen!
JiL Buchman haar veranderde."
Maar veel eerder heeft hij
Buchman zelf geciteerd, die met
sterke nadruk zegt dat hij in
Frank Buchmans
door Peter Howard.
A. W. Sijthoff
Uitgave
Hij vervolgt: „Op 30 november
1958 verzocht een commissie van
Spaanse protestantse predikanten
do directeur-generaal van het
ministerie voor informatie:
a. Vergunning om In Spanje
protestantse bijbels te laten druk
ken en uitgeven.
b. Vergunning om zelf boeken
te mogen uitgeven en Importe
een einde maken aan de huidige
clandestiene situatie. Nog steeds
I* geen antwoord op deze aan
vrage ontvangen. Het Bijbelge
nootschap van 'Madrid heeft nim
mer vergunning gekregen om
protestantse bijbels te mogen
drukken. In september 1956 nam
dan de
(Van een onzer medewerkers)
De pilaren van de hervormde kerk op Aruba naast
de ingang doen o.m. dienst om een marmeren bord te
dragen met een „gedicht" dat zijn weg over de aardbol
is begonnen en reeds in achttien talen is vertaald. De
dichter is onbekend, maar de man die het gedicht aan
de vergetelheid heeft ontrukt is wel bekend, het is de
zakenman Addison W. Croes, die de regels ergens las
en getroffen werd door de boodschap.
Hij meende dat het gedicht gebruikt moest worden als
het sleutelwoord in een nieuwe campagne die de bijbel be
kendheid moest geven. Door zijn invloed werden twee
marmeren platen aan gebracht op de pilaren van het her
vormde kerkje. De ene plaat bevat het gedicht in het En
gels. de andere plaat in het Nederlands onder de titel „Eer
betoon aan de bijbel."
Een jaar later werd het gedicht in vier talen uitgegeven
namelijk in het Spaans. Nederlands. Engels en Papiamento
Het plaatselijk radiostation van de Amerikaanse zending
TEAM vertaalde het in het Spaans en Portugees en maakte
het gedicht bekend in Zuid- en Midden-Amerika. Onlangs
werd het gedicht in het Engels voorgedragen in een Ameri
kaanse televisieuitzending. Een Amerikaanse organisatie zal
dit gedicht toezenden aan al de 160.000 predikanten van de
Verenigde Staten. Hun zal worden verzocht het gedicht ver
der te verspreiden.
Het gedicht zal ook verschijn
die Jezus heeft gesproken tijde
aarde. In die taal zal het gedicht gebeiteld worden 1
mer De plaat zal dan geschonken worden aan een kerk in
Bethlehem. Ook op een druk punt in de stad New York zal
een dergelijke plaat worden aangebracht, terwijl de ini
tiatiefnemers van de actie om dit gedicht bekendheid te
geven willen proberen een marmeren plaat met dit gedicht
te plaatsen op drukke punten in alle grote steden van
Europa en Amerika.
Het gedicht luidt in het Nederlands:
Dit Boek bevat
Gods gedachten
de weg der zaligheid
ae straf der zonde
en het Heil der gelovigen.
Zijn leer is heilig
Zijn lessen bindend.
Zijn waarheden onwankelbaar
Zijn beslissingen onveranderlijk.
Leest het en verwerft u wijsheid
Gelooft het en weest behouden,
Richt u er naar om heilig te
worden.
Het bevat Licht om u te leiden
het voedsel des levens
en troost om u te verblijden.
Het is de reiziger een wegwijzer
de pelgrim tot een staf,
het kompas van de stuurman,
het zwaard van de krijgsman,
en het getuigenis der Christenen.
Christus is het onderwerp,
ons heil Zijn oogmerk,
Gods glorie zijn doel.
Laat het de ziel versterken
het hart regeren
en de schreden leiden.
Het is een bron van rijkdom
en een stroom van het hoogste
geluk.
Geschonken aan u in dit leven
zal 't worden geopend bij 't oordeel
en voor eeuwig worden bevestigd.
Het omvat de grootste verant
woordelijkheid
het zal belonen de zwaarste arbeid,
en het veroordeelt allen die spelen
met zijn heilige inhoud.
Stilte voor de storm - Stap terug in Argentinië
Algerije: dag niet prijzen voordat het avond is -
PTE MOETEN nooit de 4a*
»V prijzen, voordat het avond
la. Zeker moet dit niet gebeu
ren met betrekking tol de ont
wikkelingen In Algerije. Want
tot een werkelijke krachtmeting
tussen de OAS en het officiële
Frankrijk la het (op het ogen
blik dat we deze regelt schrij
ven» nog niet gekomen. Het ia
nog ateeds niet duidelijk, boe
de houding van bet leger zal
zijn. ala het tot een grootscheep
se aanval van de OAS komt. De
wijze, waarop de officieren zul
len reageren Is volkomen af
hankelijk van de omstandighe
den. waaronder die aanval
plaatsvindt. Ala bijvoorbeeld de
mohammedaanse bevolking
haar geduld zou verliezen en
zich zou laten verleiden tot ver
geldingsacties tegen de dood en
verderf zaaiende Europese ex
tremisten dan zou voor vele of
ficieren bet hek van de dam
zijn en de OAS zou bij wijze
van spreken vrij spel hebben.
De belangrijkste resultaten, die
tot dusver geboekt zijn vinden
we dan ook niet zozeer terug ln
het breken van het verzet in de
Europese arbeiderswijk Bsb el
Oued lal 1* deze actie van we
zenlijke betekenis geweest)
maar lu het feit. dat de Alge
rijnse nationalisten er |n ge-
te weerhouden. Hier ligt de sleu
tel. die de toegang tot een on
afhankelijk Algerije kan ontslui
ten.
Moslims
Zolang de mohammedaanse
bevolking zich rustig houdt,
krijgt de OAS dus geen geschik
te gelegenheid om de door haar
tevoren opgestelde plannen uit
te voeren. De geduldoefening van
mohammedaanse zijde heef'
reeds een grote streep gehaald
door de rekening van Salan en
diens kliek. Toen de mohamme
danen rustig bleven, moest de
OAS iets anders verzinnen. En
zo werd besloten, de wijk Bab
el Oued voor de Franse strijd
krachten tot verboden gebied 'e
verklaren. Aangezien de wijk
een bolwerk van de OAS was en
gebruikt werd om met mortie
ren de Kasbah te bestoken,
waarin de meeste mohammeda
nen wonen, moest dit „ultima
tum" wel worden genegeerd.
Schoten
Polit:etroepen moesten het
•pits afbijten en toen bleek, dat
zij het mikpunt van sluipschut
ter» van de OAS waren, werden
gemengde patrouilles van mili
tairen en politiemannen ge-
koefenlng vormd. Pas toen ongeveer vijf
tien militairen door het vuur
uit mitrailleurs van OAS-leden
waren vermoord, schrok het le
ger wakker. Van dat ogenblik af
lieten de militairen zich niet
meer in een hoek drijven. En
toen zij overhoop gelopen dreig
den te worden schoten zij
of het nu uit angst of van ver
bittering was raak: er vielen
ongeveer 50 doden en bijna 200
gewonden onder de Europese
bevolking.
Een hiermede wat voor het
ogenblik althans het vonnis
over de OAS weer geveld: mi
litairen, de representanten van
de passief gebleven strijdkrach
ten dus. waren er voor hel eersl
niet voor teruggeschrokken, het
vuur Ie openen op Fransen. De
verwachting, dat Fransen niet
op Fransen zouden schieten,
waa (voorlopig althans) de bo
dem ingeslagen.
Jouhoud
Intussen begint de rust in Al
giers weer te keren. Voor de
wijk Bab el Oued is het uit
gaansverbod opgeheven en kan
het normale leven zijn gang her
nemen. Ook in Oran is het be
trekkelijk rustig en lijkt het er
op. dat de OAS vleugellam is ge
maakt en dat bijvoorbeeld de
volkomen onverwachte arresta
tie van ex-generaal Edmond
Jouhaud (met ex-generaal Salan
de voornaamste leider van de
OAS) bijzonder deprimerend
heeft gewerkt. Wat dit laatste
betreft: Jouhaud. die nog kort
voor zijn arrestatie de Fransen
in het gebied van Oran had op
gewekt, zich als het ware tot de
laatste ademtocht te verzetten
tegen alle pogingen om Algerije
van Frankrijk los te weken, gaf
zioh als een slappeling over aan
de politiemannen en militairen,
die aanvankelijk niet eens wis-
ten. dat zij Jouhaud voor zich
hadden. Ook de omstandigheden,
waaronder Jouhaud in Oran
werd aang-troffen, in gezelscha
van een minderjarig meisje, wa
ren nu niet bepaald van dien
aard, dat de OAS daar reclame
mee kon maken.
Jouhaud had de strijd al op
gegeven, voordat die was begon
nen. Na zijn arrestatie heeft hij
geen verzet gepleegd. En men
ontkomt niet aan de indruk, dat
hij door zijn capitulatie medelij
den heeft willen wekken om als
reeds bij verstek ter dood ver
oordeelde aan executie door een
vuurpeloton te ontkomen.
Storm
Er is echter reden om aan te
nemen, dat de ogenschijnlijke
rust van de afgelopen dagen
slechts de stilte is, die meestal
aan een storm vooraf gaat. Dé
OAS heeft al haar troeven Do?
niet uitgespeeld. Zij heeft er niet
veel meer achter de hand en zij
speelt bepaald niet meer >p
winst Maar zij weigert zich bij
haar nederlaag neer te legden
en speculeert op een vergissing
van haar tegenstanders, in casu
de mohammedanen. de politie
en het leger. Waar de OAS op
wacht hebben we in liet begin
van dit artikel reeds uiteengezet.
Zij kan echter niet blijven wach
ten en vandaag of morgen ioel
zij haar kaarten stuk voor stuk
kan alleen nog maar wat berei
ken, a's ;ij er in slaagt, haar
'egenstanders te overbluffen en
de indruk te geven, dat zij nog
heel wat in handen heeft.
ils dat haar echter niet ge
lukt. en niemand haar in de
kaart wil of durft spelen. zal
zij kleur moeten bekennen ol
door een abrupt afbreken van
het „spel" een gevecht op leven
en dood ontketenen. Iedereen
houdt dan ook de adem In, In
angstige spanning, hoe dit ge
vaarlijke spelletje zal aflopen.
Argentinië
Hoe het ..militaire avontuur"
in Argentinië zal aflopen, valt
nog te bezien, nu een deel van
de strijdkrachten met geweld
een eind heeft gemaakt aan het
optreden van de onberekenbare
Arturo Frondizi als president
van het land. Deze actie is dui
delijk een klap in het gezicht
van de democratie. die bezig
was. zich een plaats te ver
schaffen in de Argentijnse sa
menleving hoe gebrekkig da(
in de afgelopen vier jaren ook
is gegaan Frondizi was indei
daad niet de aangewezen man
om Argentinië uit het slop te ha
len. waarin et door het losban
dig optreden van de dictator
Peron terecht was gekomen.
We hebben daar vier jaar ge
teden al op gewezen, voordat de
verkiezingen waren gehouden,
waaruit hij dank zij de tem
men van vele aanhangers van
Peron als overwinnaar tevoor
schijn is getreden. Dat gaf de
militairen echter ook nu niet het
recht, hem van de plaats te ver
drlj-en, waarop hij door middel
van vrije verkiezingen terecht
was gekomen.
Overrompeld
Frondizi moest ten slotte wor
den gearresteerd om hem van
het politieke toneel verwijderd te
kunnen krijgen. Hij heeft enkele
dagen geprofiteerd van het feit
dat de militaire leiders aarzelden,
een zuiver militair bewind dp
zaken van het land te doen over
nemen. Deze aarzeling had twee
erlei oorzaak: aan de ene kant
voelde men er weinig voor eei
deel van de strijdkrachten (ei
nieuwe militaire junta te laten
domineren en aan de andere
kant leverde de weigering van
.Tosé Maria Guido, voorzitter van
de Senaat, zich tot opvolger van
Frondizi te laten bombarderen
een schier onoverkomelijke hin
derpaal op om tot een nog enigs
zins met de grondwet in over
eenstemming zijnde oplossing te
kunnen komen.
Dat Guido ten slotte het pre
sldentschap heeft aanvaard, is
het gevolg van politiek overleg
binnen de Intransigente Radicale
partij, waarvan Frondizi en
Guido de voornaamste leiders
ziin. Men heeft de militairen een
slag voor willen zijn door de
beëdiging van Guido bU verras
sing te doen plaatsvinden, voor
dat de militairen de opvolger van
Frondizi een of ander stuk kon
den laten tekenen, dat hem tot
hun stroman zou hebben gc-
Vragen
Het Is nog niet duidelijk, of
Guido in de algelopen dagen is
bezweken op het punt. waar
Frondizi tot het laatst toe heeft
standgehouden. Guido was er
aanvankelijk in geslaagd de
militaire leiders voor het voldon
gen feit van zijn onvoorwaarde-
naamste eisen van de strijdkrach
ten hebben aanvaard. De beteke
nis hiervan kan echter pas wor
den vastgesteld als we weten,
hoe Guido zijn optreden als
president ziel: of hii de ambts
termijn van Frondizi (nog twee
jaar» zal uitdienen, of hij voor
onbepaalde tijd het president
schap zal bljjvc
dat hü slechts voor de grondwet
telijk voorgeschreven periode
van 30 dagen de scepter in het
presidentiële paleis zal zwaaien.
Op het ogenblik, dat we dit ar
tikel moesten afsluiten, was het
antwoord op deze vragen nog
niet bekend.
De militaire leiders hebben
Guldo's optreden een „eerste stap
naar de oplossing van de proble
men. die een lange en moeilijke
crisis met zich heeft gebracht",
genoemd Zij bopen, dat deze zal
bijdragen tot een snel herstel van
de binnenlandse stabiliteit en
vrede. Ten slotte zelden zij, zleb
te hebben verbonden b|l te dra
gen tot versterking van de demo
cratie voor alle Argentijnen.
Laten we hopen, dat zt) daar
gezamenlijk in slagen. Dan kan
er nog winst uit verlies worden
reboekt.
