RUYS
Een ivoord voor vandaag
Post-academiaal onderwijs
is een noodzaak geworden
KUYPEB
I
Ook al aan de sigaar?
Ontdekker mogelijke stof
tegen kanker naar V.S.
Eerste feministe was
een politieke agente
Regels ter bevordering
eenheid der christenen
Uitwisseling Koreaanse
en Japanse jeugdleiders
CKefarine.,4
Tussen schoolpoort en huisdeur
Moeder op de
achtergrond
2
ANDERZIJDS
HUMANISME EN MAMMOETWET
In het blad ..Men* en Wereld"
heeft de voorzitter van het Huma
nistisch Verbond, dr. J. P. van
Praag, gereageerd op het ant
woord dat de hervormde synode
gaf toen het Humanistisch Ver
bond om steun vroeg om zelf ook
^godsdienst "-onderwijs te geven
op de middelbare scholen. In dit
artikel geeft hij dus zijn reactie
op het synodebesluit om geen po
sitieve steun te geven aan de ac
tie van het verbond, maar ook
geen voetangels en klemmen tn de
weg te leggen:
Dit antwoord was in feite posi
tief. Dat mocht men ook verwach
ten na het Herderlijk Schrijven van
de Synode van 1955, waarin men
leest: Vrijheid van geweten, ge
loofsovertuiging en medeverant
woordelijkheid voor de vrijheid van
de ander, zijn verworvenheden en
waarden, die wij als christenen te
zamen met niet-christenen in het
staatkundige en ook in het maat
schappelijke leven hebben te ver
dedigen en te verdiepen. Met het
oog op onze verantwoordelijkheid
voor deze waarden mogen wij ook
als chzjstenen geen moeilijkheden
in de weg leggen aan de humanis
ten. als zii een eigen plaats vra-
8en voor nün zorg aan de mens
i de strijdkrachten en op andere
plaatsen in de samenleving."
In overeenstemming daarmee
heeft de Raad voor Kerk en School
thans uitgesproken dat naar zijn
overtuiging in het gehoorzamen aan
het Evangelie het heil van ons volk
gelegen is. Daarom kan de Her
vormde Kerk humanistisch vor
mingsonderwijs niet actief bevorde
ren. Maar de kerk is van oordeel
dat de overheid haar onderdanen
ruimte moet laten, ook om huma
nist te zijn. Dit oordeel berust op
de opdracht de ander in zijn an
ders-zijn vanuit het evangelie mee
te dragen en hem dus de ruimte
tot dit anders-zijn niet met machts
middelen te ontnemen. Het laat de
Kerk niet met rust dat niet ieder
het evangelie aanvaardt, maar zij
erkent de vrijheid tot dit niet aan
vaarden. De raad spreekt daarbij
duidelijk uit dat naar zijn mening
godsdienstonderwijs en vormings
onderwijs niet gelijksoortig zijn en
wil dan ook dat het vormingson
derwijs in een afzonderlijk artikel
geregeld wordt, maar overigens zo
als door het Humanistisch Verbond
is voorgesteld.
Deze stellingname maakt het in
elk geval voor ieder duidelijk dat
het onthouden van de mogelijkheid
tot humanistisch vormingsonder-
wije in de wet eventueel zou ge
schieden tegen de opinie van de
meerderheid in de hervormde Sy
node in. Maar het schijnt wel, dat
de Synode aan dit vraagstuk zwaar
heeft getild. Dit hoeft niemand te
verwonderen, die beseft, dat de
verdraagzaamheid zich gemakkelij
ker in algemene formules laat om
schrijven (Herderlijk Schrijven
1955, Magister Stokman in de Ka
mer) dan in feite verwerkelijken.
Dit laatste vergt een veel grotere
zelfoverwinning. Des te meer is het
verheugend, niet alleen voor het
Humanistisch Verbond, maar ook
voor de verscheurde Nederlandse
samenleving, dat de Synode dit
volbracht heeft.
Maar dit alles is nog maar een
begin! Sinds jaren werken christe
nen, humanisten en schoolmensen
aan een rapport over de grondsla
gen van de openbare school. En
vervolgens aan een nadere plaats
bepaling van godsdienstonderwijs
en vormingsonderwijs in die school,
ook in verband met de eigen taak
van die school ten aanzien van de
vorming der leerlingen. Het zou
van ongehoorde betekenis zijn als
ook daarover wederzijdse verstand
houding mogelijk bleek. Dat is niet
uitgesloten! Maar daar zal de Sy
node wellicht nog zwaarder aan til
len. Laat zij het doen in het besef,
dat daarbij meer op het spel staat
dan een of ander rapport: in feite
gaat het dan om de vraag of wij
in Nederland in staat zijn met en
elkaar verantwoordelijkheid te
Daarbij is het christen-zijn
het humanist-zijn in de Neder
landse samenleving aan de orde.
Academici zijn van mening
Tijdens een zaterdagmiddag in
Utrecht gehouden bijeenkomst,
die door het Verbond van We
tenschappelijke Onderzoekers
was georganiseerd, heeft de
Utrechtse hoogleraar prof. dr.
M. G. J. Minnaert gepleit voor
de instelling van een commissie,
die zich bezig gaat houden met
het bevorderen van post-acade
miaal onderwijs. De eerste taak
van deze commissie zou moeten
zijn, het sturen van een memo
randum aan de regering, waarin
de noodzaak van dergelijk onder
wijs is omschreven.
(Advertentie)
UUUCMpT
U proeft
de moutwijn
Als ik rook, wil ik
ook werkelijk roken.
Dat heeft mij gewon
nen voor de sigaar,
'n Sigaar kan zacht
en luchtig zijn, maar
zij laat zich nooit zo
maar wegblazen. Mijn kinderen
vinden het wel mooi; zij vinden
mij stoer met een sigaar. Mijn
vrouw zei, dat ze mij dat ook wel
voldoende vond zonder.
Maar ik moest vooral niet denken,
zei ze toen haastig, dat ze er op
tegen was. Ik was tóch zoals ik
was en die sigaren van me, daar
genoot ze tenminste nog eens
van mee. Want ruiken doen ze
heerlijk, zei ze.
Prof. J. Kok kreeg „leader's grant"
De Amsterdamse biochemicus
en toxicoloog, prof. dr. J. Kok,
rector-magnificus van de Uni
versiteit van Amsterdam, is door
de regering van de Verenigde
Staten uitgenodigd om voor haar
rekening twee maanden lang
Amerika te bezoeken. Gister
middag is hij van Schiphol naar
Washington vertrokken. Aan
prof. Kok is nl. een „leader's
grant" toegewezen. Hiervoor ko
men telkenjare buitenlanders in
aanmerking, die in hun eigen
land leidinggevende figuren zijn.
Meestal worden „leader's
grants" toegewezen aan politici
of journalisten, ditmaal echter
aan een vertegenwoordiger van
de wetenschap.
In de komende twee maanden zal
prof. Kok de Verenigde Staten doorkrui
sen en 20 universiteiten bezoeken. Daar
bij krijgt hij de gelegenheid opnieuw van
Eedachten te wisselen met de Ameri-
aanse arts mej. dr. Johanna Blumel
van de Universiteit van Texas in Gal
veston. In nauwe samenwerking met
haar heeft hij proeven laten nemen met
een stof, die mogelijk van belang kan
zijn in de kankerbestrijding.
Z.W.O. subsidieert biografie Etta Palm
De Nederlandse organisatie voor
zuiver-wetenschappelijk onderzoek
heeft mr. H. Hardenberg, alge
meen rijksarchivaris te 's Graven-
hage, een subsidie verleend voor
de uitgave van zijn biografie van
Etta Palm, een avontuurlijk Gro
nings meisje. Met deze levensbe
schrijving heeft de auteur er on
der meer de aandacht op willen
vestigen, dat Etta Palm, die be
kend staat als de eerste Neder
landse feministe ook een politieke
agente is geweest.
De bronnen waaruit mr. Hardenberg
voor het schrijven van deze biografie
heeft geput, bevinden zich afgezien
van de gedrukte stukken in hoofdzaak
in het algemeen rijksarchief en in de
archives rationales in Parijs. De levens
beschrijving zal binnenkort van de pers
komen.
Naar aanleiding van deze uitgave
telde mr, Hardenberg dat hij speciaal
geïnteresseerd is in de achttiende eeuw
en in de betrekkingen, welke er in di«
tijd tussen Frankrijk en Nederland be
stonden. Bij zijn onderzoekingen op dit
gebied, stuitte hij op de figuur van Etta
Palm. die voor de kennis van de diplo
matieke verhoudingen en het staatkundi-
leven in Frankrijk en Nederland tij
die periode van veel belang is.
.,Het is niet uitgesloten*', zo zei hij
zelf voor zijn vertrek op Schiphol, ,,dat
ik o.a. naar Amerika ben uitgenodigd
verband met mijn onderzoek op het
gebied van de stoffen, die weefselgroei
kunnen remmen."
Met een bepaalde stof, antagonist
orootzuur, heeft dr. Blumel in Texas op
initiatief van prof. Kok en diens aan
wijzingen uitgebreide proeven genomen.
„Orootzuur is een groeistof en een voor
trap van pyrimidines", zo ging hij voort.
„Door een antagonist te maken kan men
de cel-deling remmen." De onderhavige
stof wordt met de afkorting o.d.e.d.
aangeduid (orotyl-diethyl-ethylenediami-
ne).
Tegen kanker?
Prof. Minnaert gaf in korte lijnen een
programma aan, dat op lange termijn
verwezenlijkt zou kunnen worden. Hij
zou graag zien dat leraren en academi
ci die in het bedrijfsleven werkzaam
zijn. een grondige bijscholing ontvingen
;edurende een periode van bijvoorbeeld
Irie maanden per vijf jaar. Deze drie
maanden zouden als studieverlof opge
nomen moeten kunnen worden. Voorts
bracht prof. Minnaert het idee naar vo
ren om aan academici een uur per
week beschikbaar te stellen om zich
verder te bekwamen in de wetenschap
kennis te nemen van nieuwe ontwik
kelingen op hun terrein.
De behoefte aan post-academiaal
derwijs is het grootst in de praktische
beroepen. Dit soort van onderwijs
vraagt een nieuwe mentaliteit. Dit ver
klaarde prof. dr. G. K. Braun uit
Utrecht. Hij wilde een nieuwe trede
toegevoegd zien aan de trap val
derwijsinstellingen in ons land. Elke
academicus moet geïnteresseerd zijn
in de resultaten van de wetenschap
Deze resultaten moeten direct worden
omgezet in praktische produkten. De
academicus moet vermijden dat hij
maar een klein deel van zijn vak be
heerst. De waarde van de academicus
prof. Braun, juist gelegen
het feit dat hij een zo groot mogelijk
terrein beheerst. Bepalend voor het sla-
wisten, dat zu relaties had met de
Oranje-partij en met Pruisische agenten
en haar dit ook beten blijken, voelde
zU zich op den duur toch niet meer ge
heel veihg in Frankrijk. Dat was dan
ook de reden, waarom zij. na de sep-
tembermoorden van 1792, naar haar va
derland terugkeerde.
Daar trachtte zij tevergeefs tussen de
Nederlandse- en Franse regering te be
middelen. De komst van de Fransen in
ons land en het uitbreken van de Ba
taafse revolutie, maakten een einde aan
haar activiteiten. Verdacht van Orangis-
tische sympathieën, werd zij gearres
teerd en als staatsgevangene naar het
kasteel van Woerden overgebracht. Aan
het einde van het jaar 1798 stelde men
haar weer op vrije voeten, maar door
alle doorgemaakte emoties was haar ge
zondheid zo geknakt, dat zij enkele
maanden daarna in Den Haag overleed.
Geschorste pater
kreeg maand
voorwaardelijk
Voor de rechtbank te Maastricht heeft
de offic.er van justitie mr. J. Korsten
f listermiddag een maand voorwaarde-
IJke gevangenisstraf geëist met twee
Etta Palm, wier meisjesnaam Aelders
luidde, belandde na een avontuurlijk
leven en na reeds hier te lande van haar
man te zijn gescheiden, in Parijs. In de
Franse hoofdstad gelukte het haar om
in contact te komen met de eerste minis
ter Maurepas en met het ministerie van
buitenlandse zaken. Door deze relaties
wist zij zowel de Nederlandse- als de
Pruisische gezant in Parijs allerlei in
teressante informaties te verschaffen.
De positie, die Etta Palm in Parijs
Innam, bracht de raadpensionaris Van
de Spiegel op de gedachte om haar in
Frankrijk propaganda te laten maken
voor de Oranje-partij en tegen de Hol
landse patriotten, die daar ook aan het
ageren waren. Aan deze opdracht heeft
Etta Palm inderdaad voldaan, maar
toen de Franse revolutie uitbrak, werd
zij dermate door de nieuwe ideeën
gedachten meegesleept, dat zij een v<
vechtster van de rechten van de vrouw
werd.
Feministe
Zii verdedigde haar inzichten in dit
opzicht in Franse revolutionaire milieus
en verscheen zelfs aan het hoofd van een
iroeftijd tegen de 35-jarige
pater F. M. T. v. d Z. De pater w
beschuldigd van hulsvredebreuk
zet tegen de pobtie.
Deze geestelijke was begin vorig j:
door de overste van de kloostergemeen
schap waartoe hij behoorde uitgestoten
wegens ,,een houding van verzet en
gehoorzaamheid tegenover zijn o\
sten." Hij erkende dit besluit niet
>ogde toch toegang te krijgen tot
iooster te Aalbeek. wat hem door de
waarnemend huisoverste verboden werd
Een paar agenten moesten er aan te pas
komen om hem te verwijderen. De uit
spraak is bepaald op 2 april.
Hoofd Schotse kerk
naar de paus
Het hoofd van de kerk van Schotland
is uitgenodigd een bezoek aan paus Jo
annes in Rome te brengen. In een ver
klaring voor de pers liet de Church of
Nader vernemen wij. dat hij op deze
stof octrooi heeft aangevraagd. Tot dus
verre is er in ons land nog niets over
gepubliceerd, wel echter in Amerika.
Daar verscheen verleden Jaar in „Texas
Reports on Biology and Medicine"
artikel van de hand van prof. Kok ei
Blumel. waarin tot slot wordt gezegd:
„Hoewel de resultaten van onze proe
ven de theoretische mogelijkheden sta
ven. zijn verdere studies nodig om de
bruikbaarheid vast te stellen van o.d.e.d.
bestrijdingsmiddel van kanker.
Een compleet rapport van onze experi
menten zal spoedig het licht zien."
Intussen is dat rapport nog niet ver
schenen, mede omdat dr. Blumel al
geruime tijd ziek is. „In Amerika doet
op dit gebied uiteraard veel meer
n ons land", zei prof. Kok. „Daar
worden alle mogelijke stoffen onder
zocht, omdat men er nu eenmaal meet
geld en gelegenheid toe heeft." Behalve
in Texas hoopt hij zich ook in het kan
kerinstituut te New York (National Can-
Research Institute) enige tijd in het
vraagstuk te verdiepen.
Prof. Kok, die vele malen als getuige-
deskundige voor de rechtbank zijn oor
deel heeft gegeven in zaken over ver
dovende middelen, gaat voorts in Ame
rika een uitgebreid bezoek brengen aai
Lexington, waar zich een groot instituut
voor verslaafden aan marihuana bevindt.
„Ik zal trouwens door vele staten
zen. want de „leader's grant" geeft de
uitgenodigde volkomen vrijheid van
delen", vervolgde de Amsterdamse
tor-magnificus. „Ik mocht dus zelf mijnl
hele programma opstellen en gaan staan
waar ik wil. Niemand verlangt van mij.
dat ik voordrachten zal houden of me
overmatig zal inspannen om zoveel mo
gelijk te zien, maar uiteraard grijp ik!
deze gelegenheid aan om me zo goed
mogelijk op de hoogte te stellen van de
ontwikkeling van het hoger onderwijs in
de V S.."
Midden mei wordt hij op Schiphol te
rug verwacht.
Goethe-medaille voor
prof. Van Stockum
De ambassadeur van de Westduitse
Bondsrepubliek in Nederland, dr. Josef
Loens, heeft in zijn residentie in Den
Haag aan prof. dr. Ph. C. van Stockum.
oud-hoogleraar te Groningen, de Goethe-
medaille in goud uitgereikt. Deze onder,
scheiding werd hem ter gelegenheid var
zijn 75ste verjaardag op grond van zijr
onderzoekingen op het terrein van d«
germanistiek verleend door het Goethe-
instituut te München. BU de plechtig
heid waren onder andere de hoogleraren
dr. T. A. Rompelman uit Utrecht en dr.
L. C. Soeteman uit Leiden tegenwoordig.
In zijn toespraak wees de ambassadeur,
dr. Loens, erop dat het Goethe-instituut,
dat nu tien jaar bestaat, in de zomer
van 1954 de Goethe-medaille heeft inge
steld voor bijzondere verdiensten inzake
het beoefenen en het verbreiden van
Duitse taal. Sedertdien is de Goethe-i
daille aan 63 geleerden uit 29 verschillen
de landen verleend. De Goethe-medaille
in goud is tot op heden aan 28 personen,
die in zilver aan 32 personen in het bui
tenland uitgereikt.
men bereid zal zijn dit onderwijs
te honoreren.
Prof. dr. G. C. Heringa, hoogleraar
»n de Groningse universiteit, gaf een
aantal oorzaken aan, die ten grondslag
liggen aan de toenemende snelheid
waarmee de wetenschappelijke kennis
van het onderwijs aan de universiteit
verouderd. Het onvoldoende benutten
het onderwijs aan de universiteit
stelde hij voorop. Daarnaast noemde
hij tekorten in het onderwijs zelf, on
der andere van didactische aard.
Voorts de leemten In kennis die ont
staan door de vooruitgang van de we
tenschap. Met betrekking tot dit laatste
punt merkte hij op, dat bijvoorbeeld in
de medische wetenschap de revalidatie
en de leer der geneeskunde van bejaar
den gedurende de laatste jaren de aan
dacht vragen.
Ook voor arts
Prof. Heringa acht het noodzakelijk
dat artsen regelmatig vertoeven in het
universitaire milieu. Hij is van oordeel
dat een opleiding tot herscholing
te combineren is met het onderwijs
aan studenten. Het post-academiaal on
derwijs zal sterk individueel moeten
zijn. Ook de onderwerpen dienen te
verschillen van die. welke voor de stu
denten worden behandeld. Voorwaarde
zal moeten zijn. dat de arts een scha
deloosstelling krijgt voor gederfd inko
men. Er zullen verder aparte facultei
ten en klinieken nodig zijn voor deze
vorm van nascholing, aldus prof. He-
Dr. J. van der Steen uit Utrecht be
sprak het post-academiaal onderwijs
uit het oogpunt van de leraar. Hij
vindt het nodig dat de academisch ge
vormde leraar gelegenheid krijgt zich
verder te bekwamen in zijn vak. Hi;
zal in staat moeten zijn op verantwoor
de wijze les te geven. Op het ogenblik
worden er in de vakanties en geduren
de het gehele jaar avondcolleges gege
ven. Daarnaast worden er congressen
en excursies georganiseerd. Dr. Van
der Steen vroeg zich af of dit echter
wel effectief is. Hij is er voorstander
van, dat de zelfwerkzaamheid
leraar wordt gestimuleerd. Hij zal de
kans moeten krijgen om aan de univer
siteit praktisch te werken. Wil het on
derwijs niet verouderen, dan zal er
meent dr. Van der Steen, spoedig
systematisch opgezette post-academiale
opleiding moeten komen.
Nederland telt ongeveer 10.000 afge
studeerde vrouwen. Dit deelde mej. dr.
E. P. Steyn Parve uit Utrecht mee. Zij
stelde dat in het algemeen de academi
ca een gedeeltelijke beroepstaak op
zich heeft genomen. De meesten zullen
moeten kiezen tussen een carrière in
het beroep of het huwelijk. De gehuw-
ledig guit te
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te St. Annaland (toez.): C.
van Bart te Ter Aa (U.)
Aangenomen naar Huizen (N.H.): J.
Vermaas te Veenendaal ivoorheen te
Huizen), naar Avereest: T. Feenstra te
Wons.
Beroepbaarstelling Kand. I. J. Walpot,
O.Z. Voorburgwal 290 te Amsterdam is
beroepbaar.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Spijk (Gr): D. Kloppen
burg te Broek onder Akkerwoude.
Aangenomen naar Middelstum: A.
Segger te Zoutkamp, naar Enschede
(5e pred. plaats, tevens als evangelisa-
tiepred.): A. Broek te Groningen-N.
GEREFORMEERDE KERKEN
(VRIJG.)
Beroepen te Pernis: K. van de Belt,
kand. te Zwartsluis.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Ede: J. Kampman te Rijns
burg en C. Verhage te Hilversum.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Woerden: A. Vergunst te
Rotterdam-C.
OUD GEREF. GEM.
Bedankt voor Oosterland: L. Gebraad
te St. Philipsland.
HER EN DER
Religieuze radioprogramma's voor Azië
zullen uitgezonden worden door
nieuw radiostation dat In Sydney zal
verrijzen, onder auspiciën van
Christelijke Radio Vereniging,
protestantse organisatie.
Volgens de Rooms-Katholicke statistici
is het aantal protestanten In Latijns-
Amerika met tien procent gestegen,
Er zijn er nu 7.300.000 volgens de
Rooms-Katholleke Episcopaalse con
ferentie van Latljns-Amerika.
De Duitse Evangelische Kerk heeft dr.
Edmund Schllnk, professor in de
systematische theologie aan de Hel-
delbergse universiteit, opgedragen
diepgaande studie te maken van
tweede Vaticaanse Concilie, dat op 11
oktober zal beginnen. Kardinaal Bea,
de directeur van het Vaticaans Secre
tariaat voor Eenheid heeft zijn
stemming met het besluit van
Duitse Evangelische Kerk betuigd
Prof. Schllnk zal deze maand
de academica zal pas
groeid. Mej. dr. Steyn is van oordeel
dat de maatschappij het zich niet kan
veroorloven om de capaciteiten van de
gehuwde academica te verwaarlozen.
Zij acht het noodzakelijk dat de acade
mica post-academiaal onderwijs volgt.
Advertentie
Forumdiscussie over
mammoetwet
studenten in de klassieke letteren
Rijksuniversiteit te Utrecht", houdt op
23 maart een forumdiscussie over at
mammoetwet en de plaats van de klas
sieke cultuur in deze tijd. Het forum be
staat uit prof dr W T. Verdeniua (voor
zitter). dr J W Hingst. arts te Utrecht,
dr. F M A Brok. rector, prof. dr J Th.
kantoormachines
de zijde 1
G1
De overpriesters en de gehele Raad proberen het verhoor van
Jezus een schijn van onpartijdigheid te geven. Alles is echt:
de verontwaardiginghet verlangen de Heer ter dood te bren
gen, de hoop, dat zij daarin zullen slagen een ding is vals:
de getuige. Koortsachtig laten zij allerlei mensen voor zich
verschijnen, die iets kunnen verklaren, waaraan zij houvast
hebben. Het geeft niet wat ze verklaren, als ze maar iets
zeggen, wat een reden is om Hem ter dood veroordeeld te I teits
krijgen. Maar, zo vertelt Mattheus, zij vonden er geen, hoewel mog
er vele valse getuigen optraden. 1 te v
De mens, die zich van Jezus wil ontdoen, die Jezus uit zijn bedt
leven wil bannen, zoekt, als de overpriesters en de Joodse j Dezi
raad, valse getuigen. Hij moet een argument hebben om te las
kunnen zeggen: Kijk, dat is nu die Jezus, op Wie ik al mijn insti
hoop had gevestigd. Weg met Hem. Leic
Maar zij vonden er geen. Niemand vindt een argument om dep
Christus de Heer dood te verklaren, tenzij hij de valsheid pr
hoogtij laat vieren. de t
Rooms-katholieke aartsbisschop
rooms-katholieke
aarts
bisschop van Liverpool, John
Heenan, heeft acht regels opge
steld om de rooms-katholieken te
helpen bij hun pogingen om de
eenheid der christenen te be
vorderen. Deze acht regels heeft
hij vastgelegd in een herderlijk
schrijven, dat in de kerken van
zijn aartsbisdom is voorgelezen.
„De erfenis van 400 jaar felle haat
kan natuurlijk niet in even zoveel
dagen te niet gedaan worden, maar
het klimaat is wel veranderd", ver
klaarde de bisschop. „Wij mogen
niet in vijandschap leven met an
deren, enkel en alleen omdat zij een
godsdienst aanhangen die afwijkt
Hij zei dat hij de re-
het Vatlcaan verzekerd. I gels had opgesteld
te voorko-
Nuts Is gevuld met versgebrjnde
hazelnoten en roomcaramel. Het
geheel overtrokken met volle-melk
chocolade. Een kostelijke versna
pering. Nuts: een kwaliteitspro-
dukt.
De Nationale Christe- Het initiatief voor de niet deelt. Op de Izu-
lijke Raad van Japan uitwisseling van Japanse conferentie beslisten de
heeft aangekondigd dat en Koreaanse jeugdlei- jongeren dat men om te
er plannen besfaan om dersteams werd geno- beginnen de betrekkin-
Japanse en Koreaanse men en uitgewerkt op gen tussen de christen-
conferentie van de jeugd van beide landen
wassenen in de kerken
komen. Ook was het
dig dat men de Kore-
dat de kerken van Japan anen die in Japan wo-
en Korea geografisch nen op vriendschappelijk
verzoening tussen Japan veel overeenkomst ver- ker wijze tegemoet komt.
Korea. Acht Japanse tonen. Zij zijn alleen ge- Tot nu toe kon men wat
gdleiders zullen zeer scheiden door de Japan- deze Koreanen betreft
nenkort voor enige se zee. Als kerk staan ze wel van rassendiscrimi-
tijd naar Korea gaan. Zij echter zeer ver van el-
natie spreken.
In verband met het
uitwisselingsplan heeft
zullen daar jonge men-
sen ontmoeten en met
kerkelijke hoogwaardig- wat voor het grootste de commissie aangekon-
heidsbekleders spreken.
Later zal dan een Kore-
aans team bestaande uit Japan van 1904 tot 1945. die in
jeugdleiders
zelfde bezoek aan Japan
brengen.
Het is nu gebleken dat
de jeugd deze gevoelens zal zijn.
gehouden zal
worden „De Japans Ko-
Vriendschap''
men dat men later enige misstap
pen, die weer tot nieuwe verbitte
ring zouden kunnen leiden, zou be
treuren.
1 Beschuldig een niet-rooms-katholiek
er nooit van een verkeerde godsdienst
te belijden. God oordeelt over beiden,
over hen en over ons. Neem aan dat le
den van een andere kerk minstens zo op
recht zijn in hun geloof als wij.
2 Blijf altijd kalm wanneer een onwe
tende de rooms-katholieke leer ten on
rechte aanvalt
3 Wees altijd bereid om vragen over het
geloof te beantwoorden maar argu
menteer nooit onbeheerst.
4 Zeg, als u discussieert met niet-rooms-
katholieken nooit in een poging
hen tegemoet te komen dat het dog
ma er niet op aankomt. Dat zou onop
recht en niet waar zijn.
5 Ontken nooit dat de Rooms-Katholieke
kerk er op claimt.de enige ware kerk
te zijn. Beweer echter ook nooit dat al
leen rooms-katlholieken goede christenen
kunnen zijn. Dit is niet alleen niet waar
maar ook belachelijk. i
6 Christelijke barmhartigheid eist niet
van ons dat wü deel moeten nemen aan
de eredienst van andere kerken, maar
laten wij niet proberen rooms-katholie-
ker te zijn dan de paus. Wij mogen in
het openbaar tezamen met andere chris
tenen deelnemen aan het „Onze Vader"
en aan de: „Apostolische Geloofsbelijde-
Wij mogen ook persoonlijk met ande
ren bidden. Dat is iets anders dan deel
nemen aan een openbare eredienst
waarin wij niet kunnen geloven.
7 Werk met niet-rooms-katholieken sa
men voor het welzijn van de gemeen
schap. In de sociale diensten, de vak.
bonden en de politieke partijen moeten
de rooms-katholieken een voorbeeld ge-
8 Terwijl wij de christelijke eenheid aan*
nemen moeten wij nooit onze plicht,
iedereen de kennis van de waarheid te
brengen, vergeten. Denk er aan dat
de tragedie in Engeland niet is dat zo
veel christenen niet rooms-katholiek zijn
maar dat zoveel burgers helemaal geen
godsdienst aanhangen.
Speciaal instituut
voor Europees
recht te Luik
Een speciaal instituut voor Europees
recht zal in oktober toegevoegd worden
aan de universiteit van Luik. De cursus
van een jaar kan gevolgd worden door
doctorandi in de rechten van andere
Europese universiteiten. Aan hen die de
colleges met vrucht volgen, kan de
titel in het Europese recht verleend
Advertentie
Bestrijding van pijn
beter veiliger!
Vier middelen in één tablet werken krachtiger j
zonder de maag van streek te makenl m.
De vier middelen van Chefarine „4" sy
werken niet alleen beter bij de be-
strijding van pijn en griep, maar
bovendien veiliger, want één erVan p'
zorgt dat ook een gevoelige maag
niet van streek raakt.
Glazen buisje 20 lablettea f 0.80
Handige stripverpakking 40 tabletten f 1.60
Voordelige flacon 100 tabletten f 3.60
Scotland weten dat de paus te kennen G Overbêek. hoogleraar in de fysische
hsd gegeven dat hij van harte een be- chemie, prof. dr S. Dresden, hoogleraar
leefdheidsbezoek van moderator dr. A. Frans fn dr« F (1 Rotteveel Mansveld.
C. Craig zou toejuichen. I leraar klassieke talen.
T?EN kind met een aardig snoetje,
behoorlijke rapporten en een
uitgesproken eigen gedachtenleven.
Een leerling om er tegen de in
specteur mee te pronken.
Rika.
In de lagere klassen had ze nogal
eens overhoop gelegen met de
boven haar gestelden. Het is in de
schoolwereld nu eenmaal zo dat
niet elke leerkracht, hoe groot en
wijs en machtig ook, op voldoende
overwicht tegenover zijn prille
kudde kan bogen.
Gelukkig kon ik het met Rika wel
vinden. Maar toch Er is een dag ge
komen dat ze me verschrikkelijk uit
de hand is gevallen. Het hele corps
pedagogen was trouwens die dag in
staat van groot alarm. Het ging om
een ontdekking.
Er waren in het tijdsbestek van en
kele weken allerlei eigendommen van
het personeel uit het kleedkamertje
verdwenen: handschoenen, broches
van de damesmantels, los geld en
tramkaarten uit de jaszakken en noem
maar op. De deur van dat kamertje
was, hoewel niet op slot, altijd dicht;
de werkster viel buiten iedere ver
denking. Waar bleven die spullen dan?
Ineens flitste het door mijn hoofd
dat er zo af en toe kinderen naar de
W C. gingen. De mogelijkheid dat ze
daarbij eens een slippertje maakten
was niet uitgesloten.
Wacht de kleine Rika bleek de
laatste tijd nogal last te hebben van
kou op de blaas. Dat brengt het kli
maat van ons land vaak genoeg mee.
De iuffrouw van de zesde, die altijd
op lumineuze ideeën kwam, voelde
voor kordaat optreden, maar ik was
min of (meer in mijn eer getast toen
ze de naam van mijn model-leerling
liet vallen en toch ga ik ö'aar eens
mijn opwachtingen m^ken, zei ze. Ze
miste zelf een overstapkaart en een
paar nappa handschoenen. Zodoende.
Het resultaat van die opwachting
was verbijsterend. Mama viel al na
een paar minuten door de mand: uit
een slordig volgepropte lade kwam
allerlei voor de dag. Het waren be-
goederen thuis te komen. Geen kneus
jes. hoor. Geen weeffoutjes!
Ja, nu voelde ik me toch verplicht
mijn prestige te laten gelden. Ik stak
na schooltijd een gefundeerde predi
cate af. En toch had ik daarna hart
zeer om het kind, want, wat dacht
u? Ze vertelde onder hete tranen dat
ze wel móést. Ze had al zo vaak klap
pen gehad. Kijk maar. Ze stroopte
haar mouw op cn waarlijk die blau
we plekken logen er niet om.
die dankbaarheid in feite is geba
seerd. Is het blijdschap van het kind
omdat ze, zo jong als ze is. schik
heeft in haar persoonlijke bekering?
Ik geloof niet dat ik het zo ver
moet zoeken. Kinderen en vooral
die uit een a-sociaal nest worden
maar niet zo ineens boetvaardige
slist niet enkel eigendommen van ons
argeloze opvoedersteam. Onder de
zware pressie van mijn oudere colle
ga legde Rika's moeder een volledige
bekentenis af en ging vuurrood aan
het uitstallen. In een mum lag de ta
fel vol met een rijk gevarieerde col
lectie warenhuisartikelen. Mijn
man gunt me nooit wat. Ik mag er zo
§raag aardig uitzien. Waarom een an-
er wel en ik niet (Dat ging beden
kelijk de Marxistische kant op).
Ze bestond het zowaar nog. hoog op
de pienterheid van haar
altijd met aanvaardbare
Ik beloofde dat ik op mijn beurt
ook nog eens met haar moeder zou
praten. Het kon allemaal nog best
veranderen. En het is in zoverre dan
ook veranderd dat Rika zelf nooit
meer uit stelen is gegaan.
In mijn naaidoos bewaar ik nog
altijd de wollen corsage die het kind
voor me gemaakt heeftUit
dankbaarheid.
Maar als ik het bosje vergeetmij-
nietjes, dat ik plichtsgetrouw opsteek
als ik naar school ga. er zo eens op
aankijk, vraag ik mezelf af waarop
Ik had dan ook waarlijk niet de il
lusie dat mijn sermoen, al had ik het
in de vlotte, kinderlijke sfeer weten
te houden, zulk een fraai moreel ef
fect zou sorteren.
Maar hoe zat dat dan met die dank
baarheid.... Want ze had het er zelf
nadrukkelijk bijgezegd, toen ze me
het cadeautje bracht: Voor u, ju-
fieom u te bedanken.
Het meest voor de hand liggende
was dat ze in mij wat een eer!
de redster zag van haar au fond gees
telijk' gehandicapte moeder. Met die
had ik nl. wel degelijk ernstig ge
sproken. En al waren mijn argu
menten dan ook niet voor honderd
procent oorspronkelijk geweest, (de
juffrouw van de zesde had me nog
eens weer gecoacht), ze bleken toch
tot mijn stille trots een gevoelige
snaar te hebben geraakt.
Ik loop sindsdien nog wel eens even
bij dat gezin aan. Ma is, dacht ik,
rustiger geworden. Een schuchter be
ginnetje.
U moet maar vaak komen, alstu
blieft. zei Rika op die middag toen
alle kinderen al weg waren, kijk
eens, mijn arm is nu echt gaaf. Ik
word nooit meer geslagen.
Wat een wonder dat zo'n kind daar
dankbaar voor is
HAYA SELVA
