Enkele kanttekeningen Jeugd hard op weg naar erudiet analfabetisme BUISMAN DAG VAN EUROPA - OOK OP SCHOOL Een woord voor vandaag Geen N.S.R.-afvaardiging naar rood festival R.k. intellectuelen bezorgd over „Latijn-streven" Tussen schoolpoort en huisdeur WAT SOMS GESPLETEN „ZIELTJES" MAAKT ONZERZIJDS PKIJS LANDBOUWGRONDEN EEN van de weinige zaken waarvoor op het ogenblik in Nederland nog een prijsbeheersing bestaat is de landbouwgrond. De wet vervreemding landbouwgronden heeft het tot nog toe na de oorlog officieel onmogelijk gemaakt wijziging te brengen in het prijsniveau voor landbouwgronden. De vraag naar landbouwgronden was in de eerste na-oorlogse jaren zeer groot, en het vrij tot stand laten komen van de prijzen zou toen tot een sterke opvoering van het prijsniveau hebben geleid. Ook in de landbouw heeft de ontwikkeling de afgelopen vijftien jaar echter niet stilgestaan. Deze ontwikkeling heeft de omstandigheden in de landbouw zelfs dermate gewijzigd, dat de regering thans een beëindiging van de looptijd der wet vervreemding landbouwgronden op 1 januari 1963 verantwoord acht. Met ingang van deze datum zouden de prijzen van landbouwgronden dan weer vrij tot stand kunnen komen langs de weg van vraag en aanbod. Het vrijgeven van de grondprijzen na vijftien jaar prijsbeheersing zal vanzelf sprekend allerlei verrassingen kunnen opleveren. Niemand kan immers van tevoren precies zeggen, hoe vraag en aanbod en daarmee het prijspeil zich zullen ontwikkelen. Een groep van grondgebruikers, die zich dat wel in de eerste plaats zullen realiseren zijn de pachters. Bij het vrijgeven van de grondprijzen kan het immers voor een grondeigenaar aantrekkelijk worden bepaalde percelen grond te verkopen. Wat kan hiervan bet gevolg zijn voor een pachter, die op een dergelijk stuk grond zijn bedrijf uitoefent? Zal deze man binnen bepaalde tijd zonder schadevergoeding van zijn bedrijf gezet kunnen worden, of dient de positie van de pachter op bijzon dere wijze beschermd te worden? De regering en in het bijzonder de minister van landbouw en visserij is inderdaad van mening, dat de positie van deze pachter bij het vrijgeven van de grondprijzen een speciale wettelijke bescherming verdient. De ministers Marijnen (Landbouw) en Beerman (Justitie) hebben reeds bij de Tweede Kamer een wetsontwerp ingediend tot wijziging van de pachtwet. Volgens dit wetsontwerp zal bij verkoop van grond de pachter die op deze grond zijn bedrijf uitoefent in de eerste plaats in de gelegenheid worden gesteld deze grond te kopen (voorkeursrecht). Ook zal de pachter, wanneer hij bereid is de grond te kopen, niet afhankelijk zijn van een willekeurige prijs, die de eigenaar van hem vraagt. De grond kamer stelt namelijk in dit geval de prijs vast. Hierbij wordt echter niet de waarde van de grond tijdens de prijsbeheersing aangehouden, maar de gel dende marktwaarde op dat moment. Als de pachter deze waarde als prijs aanvaardt, maar de eigenaar niet, dan mag de grond toch niet tegen een hogere prijs aan derden verkocht worden. Zou de eigenaar dit toch doen, dan kan de pachter onmiddellijk een schade vergoeding eisen zonder dat de omvang van de schade wordt aangetoond. Later volgt dan nog een definitieve schadevordering. Ook zal volgens het wetsvoorstel aan een pachter nooit binnen zes jaar na verkoop van de grond de pacht opgezegd kunnen worden. Dit is in grote lijnen het standpunt van de regering met betrekking tot de opheffing van de wet vervreemding landbouwgronden. Problematiek rond middelbare schooljeugd IIET VOOR EN TEGEN \rAN socialistische zijde wordt al enige tijd felle oppositie gevoerd tegen een afschaffing van de wet vervreemding landbouwgronden en dus het vrijgeven van de prijzen voor deze gronden. Men voorspelt een sterke stijging van de grondprijzen, een verhoging van de garantieprijzen voor diverse landbouwprodukten, en optrekking van de prijzen die de consument moet betalen. De socialistische oud-minister van landbouw, prof. dr. A. Vondeling, heeft In de Tweede Kamer zelfs al een initiatief-voorstel tot verlenging van de wet aangekondigd. De fractie van de Partij van de Arbeid zal daartoe gebruik maken van haar parlementaire recht, zelf met een wetsvoorstel te komen. In politiek opzicht zal de zaak van de grondprijzen dus nog wel heel wat stof doen opwaaien. Maar behalve deze politieke groepering hebben ook reeds maatschappelijke organisaties zich uitgesproken tegen een vrijgeven van de prijzen voor land bouwgronden. Zo heeft de Sociaal-Economische Raad er zich in meerderheid tegen verklaard en hebben ook de meeste leden van het Landbouwschap een afwijzend advies laten horen. Vooropgesteld, dat de mogelijkheden tot het speculeren In grond zoveel moge lijk worden tegengegaan, menen wij, dat het voornemen van de regering, de wet niet opnieuw te verlengen, juist is. Het zou echter inderdaad mogelijk kunnen zijn, dat een aantal grondeigenaren na het vrijgeven van de grondprijzen zal pogen, bepaalde percelen met een zoet winstje van de hand te doen. Maar men dient hierbij te bedenken, dat een groot aanbod ook weer een druk op de prijzen zal uitoefenen. Bovendien mag verwacht worden, dat de landbouwer zich bij de huidige vrij ernstige structurele moeilijkheden in het agrarisch bedrijfsleven eerst nog wel eens bedenken zal, alvorens zich te storten in het grote avontuur van grote grondaankopen. Tienduizenden bedrijven zijn na de oorlog reeds verdwenen, en te verwachten valt, dat de steeds toenemende mechanisatie en de daardoor vereiste investe ringen ook in de toekomst het landbouwbedrijfsleven nog tot sanering zullen dwingen. Het streven naar verhoging van de produktivitett en de rentabiliteit van de ondernemingen zal in vele gevallen inderdaad een streven naar grote bedrijfs- eenheden inhouden. Maar ook dan geldt nog, dat gelet op de huidige over- produktie, de totale oppervlakte landbouwgrond dient te worden ingeperkt. Een ander, zij het niet doorslaggevend argument, tegen het bestaan van de wet, is voorts het feit, dat zij bijna massaal wordt ontdoken en dus blijkbaar niet meer in het rechtsbewustzijn van onze plattelandsbevolking leeft. Het aankomend geslaoht is wellicht be-1 zekerheid. Het wordt beheerst door de zig het „erudiete analfabetisme" tegemoet angst voor een volgende oorlog, die dat te snellen", zei dr. L. M. van Dis uit leven zal vernietigen, aldus dr. Van Dis. referaat, dat H(J is van oordeel, dat degenen, die b(j het onderwijs van de middelbare school jeugd zijn betrokken, verontrust dienen te z|jn over de huidige situatie. Er wordt, volgens hem, te veel aandacht besteed aan secundaire kwesties en men gaat te veel uit van tegenstellingen die irrele- Derde milieu Zutphen gisteren hij hield tijdens de in Utrecht gehouden contactdag van het „Nationaal protestants centrum voor de geestelijke gezondheids zorg in Nederland". Dr. Van Dis sprak over de middelbare schooljeugd in de school. Thema van deze contactdag was de hedendaagse problematiek rond de middelbare schooljeugd. Dr. Van Dis zei. dat de massamedia beslag leggen op de jeugd, zij oefenen invloed uit, die onpersoonlijk is. Dit treerd te leren ontbreekt. De uitvoerige informatie buiten de school om, belem mert de zelfwerkzaamheid van de leer lingen in de school. Hij sprak van een algemene overlading van de scholier. Dr. Van Dis noemde het functieverlies van het gezin als een andere belangrijke factor, die invloed op het studerende kind heeft Dit functieverlies wordt vol gens hem veroorzaakt door het feit, dat de ouders dikwijls niet in staat zijn hun kinderen een normatief leven voor te leven. Men schroomt een beperkt ge zin te ziin met een eigen stijl. De stijl van de meeste gezinnen vertoont veel overeenkomst. Het cultuurbeeld is ook een factor van belang. WU leven in een tijd van boelende en beklemmende tegenstellingen. Ons oomfortabele leven mist elke primaire VOOR KOFFIE ZOALS BIJ MOEDER THUIS Een raad van wijze moeders aan haar dochters: doe een schepje BUISMAN op ieder zetsel koffie. Dat verfijnt de smaak, dat verhoogt de gezelligheid. En welke man is daar niet gevoelig voor Prof. dr. N. Beets uit Utrecht sprak over de middelbare schooljeugd buiten gezin en school, het zogenaamde derde milieu waar de jongere zich beweegt. Hij schonk allereerst aandacht aan het georganiseerde derde milieu, dat door de jeugdbeweging en jongerenclubs wordt gevormd. Hij constateerde een ontwikke ling, die gaat m die richting, waarin het lichamelijk-dynamische een belangrijke rol speelt. De jeugd waardeert dit ge organiseerde derde milieu vaak minder dan de ouderen verwachten. Prof. Beets gelooft, dat veel jongeren een hekel heb ben aan een te sterk organiseren, waar door het milieu in hun ogen een te for meel karakter krijgt. De middelbare scholier voelt zich beter thuis in zijn eigen derde milieu, hij zoekt .buiten gezin en school om een vorm vaa samenzijn, van gezelligheid in een be paalde ruimte, waar hij niets anders be hoeft te doen dan er domweg te zijn. Een vorm van gemeenschap waarin zijn individualiteit minder tot uiting komt dan in het gezin of op school. Prof. Beets vroeg zich af of jonge schrijvers als Har ry Mulisch. Remco Campert en Cees Noo- teboom iets van die sfeer van het onper soonlijke derde milieu uitdragen. Hij is van oordeel dat deze vorm van leven, een oase in de wereld van pe dagogische bewogenheid, positief moet worden gewaardeerd. Men dient te be denken dat zowel school als gezin op voeden tot de vrijheid. Opvoeders zullen het moeten toejuichen, als de jeugd die vrijheid goed gebruikt, aldus prof. Beets. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Kralingscheveer (Wijk west, toez.): A. Kastelein te Hei- en Boeicop; te Arnemuiden en te Den Bommel (toez.»: S. P. van Assenbergh, kand. te Lunteren, die bedankte voor Zuilichem-Nieuwaal. Aangenomen naar Amsterdam-West (Wijkgem. Geuzeveld toez.): dr. J. Ko per, zendingspred. te Oegstgeest; naa Elspeet-Uddel en Vierhouten (2e pred. plaats): L. van Nieuwpoort, kand te Linschoten. aie bedankte voor Nieuw poort, Schoonrewoerd en voor St. Phi- lipsland. Bedankt voor Sommelsdijk: H. J. dc Bie te Alblasserdam. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te IJmuiden: J. M. van de Brink te Nijbects; te Hilversum (vac. J. Goumarei: dr. A. v. d. Kooy te Woerden. Aangenomen de benoeming tot hulp prediker te Zutphen (gedurende de militaire diensttijd van ds. A. J. Don- dorp): N. J. Goris te Barchem. GEREFORMEERDE KERKEN Aangenomen naar Bilthoven: C. Leeuwen te IJmuiden-Grafhorst. GEREFORMEERDE GEMEENTEN Bedankt voor Benthuizen: W. Hage te Middelburg. UNIE VAN BAPT. GEM. Beroepen te Drachten (2e maal): J. Ketelaar te Hoogezand. Ver koud heidsbacïlïen zijn als de dood doosje betekent l protektie tegen infekti# De eerste woensdag van maart Voor de tweede maal werd IjJJjj* vandaag in tal van gemeenten de „Dag van Europa" gevierd. In de meeste gevallen betrof het hier een viering, waarvan naar buiten niet zoveel bleek. Immers, de nadruk bij deze viering van een „Dag van Europa" lag niet zozeer op spectaculaire gebeurte nissen en manifestaties; het be langrijkste deel van de viering speelde zich af binnen de scholen en jeugdorganisaties, waar op tal van wijzen de aandacht van de jonge generatie werd ge vraagd voor de vraagstukken van een wordend Europa. bonte verscheidenheid initiatieven, aan de ,,Dag van Europa aandacht besteed. Voor de viering van de ,.Dag van Europa 1962" is opnieuw een opwekking van de Vereniging van Nederlandse Ge meenten uitgegaan tot alle gemeentebe- NAAR VRIJE PRIJZEN DE tot nog toe opgesomde argumenten, die pleiten voor een afschaffing van de prijsbeheersing voor landbouwgronden, zijn overwegend negatief geweest. Er is echter ook nog een zeer belangrijke positieve kant aan deze zaak. De vrije prijsvorming voor landbouwgronden zal namelijk een doel matiger grondgebruik mogelijk maken. Het bevriezen van de grondprijzen heeft er in het verleden toe geleid, dat er tussen gronden met grote kwaliteitsverschillen slechts geringe prijsverschillen bestonden. Een begrijpelijk gevolg hiervan was, dat de betere en beste gronden vrijwel nooit verkocht werden, althans niet voor de wettelijk vastgestelde prijzen. Ondernemers, die voor de uitoefening van hun bedrijf juist grote behoefte hebben aan grond van boge kwaliteit, worden hierdoor gehandicapt. Wij denken aan de tuinbouw. De tuinbouw heeft voor zijn intensieve cultuur be hoefte aan prima grond. De grondprijs is daarbij niet zo belangrijk, omdat door de intensieve cultuur een verschil in grondprijs vrijwel niet voelbaar is In de prijs van het produkt. Er zijn op het ogenblik in Nederland weidegronden, die uitstekend geschikt zijn voor de tuinbouw, maar die voor dat doel niet verkocht worden, omdat de prijs niet interessant is. En dat. terwijl Nederland eigenlijk veel te veel weidegrond heeft, gelet op de enorme melkproduktie en het bedrag dat jaarlijks op de afzet van de melkprodukten moet worden toegelegd. De tuinbouw echter kent een flo rerende export, die jaarlijks voor grote bedragen aan deviezen oplevert en vrijwel geheel zichzelf bedruipt zonder steun uit de rijkskas. Vrije grondprijzen zouden de omschakeling naar meer produktieve bedrijfs takken binnen de landbouw in de hand werken en een gezonde doorstroming bevorderen. We vragen ons daarbij af, wat kostbaarder is voor de consument: het huidige min of meer geforceerde grondgebruik, of de meer efficiente aanwending van de grond door afstemming van grondkwaliteit op produktie en het meer kansen bieden aan gezonde bedrijfstakken met goede afzetmoge lijkheden. Het is in dit licht volkomen begrijpelijk, dat het bestuur van de C.B.T.B. zich vorig jaar reeds in meerderheid akkoord verklaarde met het laten vervallen van de wet vervreemding landbouwgronden. Wat betreft de bescherming van de positie van de pachter wijkt de opvatting van de C.B.T.B. alleen sterk af van de mening van minister Marijnen. De C.B.T.B. is er voorstander van. dat de pachter niet binnen acht jaar van zijn gepachte grond kan worden gezet, nadat de grond in handen van een andere eigrnaar is overgegaan. De C.B.T.B. spreekt daarbij niet over een voorkeursrecht voor de pachter bij verkoop van de gond. De minister heeft, zoals wij reeds opmerkten, een termijn gesteld van zes jaar. maar zijne excellentie wil tevens een voorkeursregeling invoeren. Wij zouden ons kunnen voorstellen, dat de pachters de voorkeursregeling wel zouden willen offeren, indien zij daarvoor in de plaats een termijn van acht jaar zouden krijgen. Wanneer iemand eerst over acht jaar de vrije beschikking krijgt over gekochte 1 grond, zal hij over het algemeen niet kopen met de bedoeling deze grond zelf in gebruik te nemen. Grondkoop zal dan vrijwel uitsluitend geschieden uil behoefte aan geldbelegging. Bij een termijn van zes jaar is deze kans iets ge ringer. De positie van de pachter lijkt ons dan ook beter beschermd bij een termijn van acht Jaar. Dit neemt echter niet weg, dat wij in het algemeen onze instemming kunnen betuigen met het voornemen van de regering, de wet op de vervreemding van landbouwgronden niet meer te verlengen, en met het ingediende wetsontwerp wijziging van de pachtwet. is Duitsland. V.Y.V. verloor bescheidenheid uit het oog (Van een onzer medewerkers) Het Nieuw Israëlitisch Weekblad neemt in zijn hoofdartikel stelling te gen de Vereniging voor Vreemdelin gen Verkeer en tegen de uitlatingen van rabbijn dr. S. Ruben uit Amerika, die op uitnodiging van de VVV naar Nederland is gekomen en onder haar auspiciën onlangs een persconferentie heeft gehouden. Het Joodse weekblad verwijt de rabbijn de waardigheid en de VVV de bescheidenheid uit het oog te hebben verloren. Op de perscon ferentie gaf de rabbijn te verstaan, dat hij dc Amerikanen zal voorhouden dat een bezoek aan Nederland nood zakelijk is om bet Anne Frankhuis en het standbeeld De Dokwerker, ter herinnering aan de februaristaking te Voorts zei hij o.a.: „Er is geen volk ter wereld, dat de Joden zo heeft gehol pen als het Nederlandse volk." Het Nieuw Israëlitisch Weekblad schrijft on der de kop ..Waardigheid" in zijn com mentaar daarover: „Deze rabbijn heeft hier zestien jaar na dc oorlog de ont dekking gedaan, dat het Nederlandse volk blijkbaar zo ongeveer heilig moet worden verklaard en vooral in het Anne Frankhuis heeft hij erg gehuild. Natuur lijk is er voor veel mensen door veel mensen met levensgevaar veel opoffe- rends gedaan. Maar afgezien van het feit. dat dit niet alleen in Nederland het geval is geweest, is er nu eenmsal het schrijnende feit. dat het merendeel der Joden ongeholpen is weggevoerd. Ook de unieke heldendaad van de februari staking moet men met volledige be wondering toch opzichzelf zien en niet als een begin van boven- of onder- 5ronds verzet tegen de Jodenvervolging oor die massa der stakers." Het blad vervolgt dan: „Men dwingt ons tot een protest wanneer een rabbijn de waardigheid uit het oog verliest en het VVV namens het Nederlandse volk dc bescheidenheid Het wordt ons echt tc bar wanneer men eigenlijk onomwon den verklaart het vreemdelingenverkeer te willen bevorderen door naast het wat afgezaagde Volendam de Amerikanen uit tc nodigen het Nederlandse volk en zijn Anne Frankhuis te komen bewonderen", aldus het Nieuw Israëlitisch Weekblad. Van alle Westeuropese landen heeft het Joodse deel van het Nederlandse volk met tachtig procent slachtoffers het meest geleden van de Duitse Jo denvervolgingen Percentagegewijs zij" uit Nederland evenveel Joden omge bracht als van de Joodse gemeenschap Op het internationale gemeentecon gres in Berlijn, in 1959, bracht de direc teur van de afdeling onderwijs van een Engelse stad voor het eerst de gedach- in een „Dag van Europa" naar vo- Het congres verenigde zich met dit initiatief en met een reeks verdere aanbevelingen over de ..Opvoeding tot Europa", die aan de nationale vereni gingen van gemeenten in Europa wer den toegezonden. In 1960 werd het initiatief tot het hou- van een „Dag van Europa" nader uitgewerkt, en werd voorlopig als da tum de eerste woensdag in maart vast gesteld. De Europese Gemeentenconfe- 'ie (bijeengeroepen door de Raad Europa) en in september 1961 ook de Raadgevende Vergadering van de Raad van Europa in Straatsburg, verenigden zich met dit gemeentelijk initiatief. In 1961 werd de „Dag van Europa" nog slechts op beperkte wijze gevierd. In afwachting van de bespreking van dit initiatief in de Raad van Europa vonden nog slechts op beperkte schaal experimentele vieringen in een aantal steden plaats, terwijl in Nederland de Vereniging van Nederlandse Gemeenten zich tot haar leden richtte met wekking om aan deze viering deel te nemen. In 122 gemeenten, tezamen on- „Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen lezen we in de laatste verzen van het Marcus-evangelie en dan volgen uitspraken over „nieuwe tongen", uitdrijven van boze geesten" maar ook „slangen zullen zij opnemen". Een bepaalde sekte in Amerika neemt deze woorden heel letterlijk en laat zich door slangen bijten. Is dat de bedoeling? Wat voor zin zou dat geestelijk hebben dat gelovigen slangen kunnen beet- grijpen? Zij zijn toch geen Indiase slangenbezweerders? Gisteren schreven we over het begin van psalm 91. Tegen het einde (vers 13) vinden we ook de uitspraak dat de gelovige op leeuw en adder zal kunnen trappen. Duidelijk gaat het hier om de goddelijke bescherming tegen gevaren op de levensweg. Deze woorden zijn door de duivel reeds betrokken op Christus: „want Hij zal aangaande u Zijn engelen gebieden dat zij u behoeden op al uw wegen". Maar nu worden dus door Marcus deze zelfde woorden betrokken op ons. De evan gelist zegt als het ware in de woorden over de slang dat God met de zorg voor Zijn eigen Zoon voor ons zal zorgen. De Nederlandse Studentenraad (N.S.R.) heeft ernstige bezwaren tegen het 8e communistische Wereld Jeugdfestival dat jaar wordt georganiseerd in Hel sinki en heeft daarom besloten geen officiële afgevaardigden te zenden. Het zal individuele deel name van Nederlandse studen ten niet in de weg staan, maar zij mogen het niet doen voorko men dat zij representatief zijn voor de Nederlandse studenten. De raad heeft bezwaar tegen dit fes tival. omdat het georganiseerd wordt m een land waarvan de officiële studenten organisaties reeds te kennen hebben ge geven niet voor een dergelijk festival te voelen. Het organiserende comité is mei representatief voor de Finse jeugd. Ge heel in strijd met de feiten heeft dit comité reeas officieel bekend gemaak „dat de deelnemers met plezier kenn;.« namen van de vriendschappelijke be trekkingen die tussen hun vertegenwoor digers in Helsinki en de jeugdbeweging Finland waren ontstaan." Advertentie I en handen ruw? PÜROL sturen in Nederland, om plaatselijk de nodige initiatieven te nemen om tot een viering van deze dag in en buiten de school te komen. Hierbij heeft de Ver eniging van Nederlandse Gemeenten nauw samengewerkt met de Europese Beweging in Nederland, die een grote verscheidenheid van informatiemateriaal leerkrachten en leerlingen liet aardigen, en waarvan de afdelingen .1 van plaatsen actieve medewer king bij de voorbereidingen voor de „Dag van Europa" verlenen. Niet iedere rooms-katholiek is even gelukkig met het jongste herderlijk schrijven van de paus, „Veterum Sapiente", dat handelt over de bevordering van de stu die van het Latijn. Wij schreven reeds dat dit schrijven vrijwel zeker een einde maakt aan de pogingen in vele westerse rooms- katholieke kerken om over te gaan tot diensten in de moeder taal. Ook dertig rooms-katholie- ke intellectuelen onder wie hoog leraren, priesters en journalisten hebben dit gevaar onderkend en zich in een brief gericht tot het episcopaat in ons land waarin gevraagd wordt om opheldering. In de brief geven de schrijvers toe dat geen der in dit herderlijk schrijven ge formuleerde voorschriften zich uitspreekt tegen het gebruik van de volkstaal of de landstaal met name in de eredienst en de bediening van de sacramenten. Maar toch wordt nadrukkelijk de suggestie gewekt dat zelfs de vraag naar het gebruik van andere talen dan de latijnse in de liturgie voortaan in woord en geschrift niet meer de orde mag komen. Uit persberichten hebben de onderte kenaren vernomen dat de eerste reacties Rome er op wijzen, dat de constitutie bij voorbaat verdere discussies over het gebruik van de volkstaal in de liturgie uitschakelt en veranderingen, zoals die van het concilie werden verwacht, uit sluit. Zij constateren dat de waarde en het gezag van deze eerste reacties in Rome tot dusver onduidelijk en dubieus zijn. maar dat velen intussen teleurgesteld en verontrust zijn, „doordat zij in de mening zijn gebracht, dat het toenemende en allerwegen in de kerk vernomen pleidooi voor ruimer gebruik van de landstaal in de liturgie thans afgebroken is en dat van het aanstaande concilie in verband hiermee stellig niets kan worden ver wacht. Vooral de suggestie, dat hierin reeds beslist zou zijn voorafgaande aan het concilie en buiten het concilie -om. lijkt gevaarlijk en bijzonder negatief'. De dertig ondertekenaren doen een dringend beroep op het Nederlandse episcopaat om al het mogelijke bij te dra gen tot opheldering, zowel voor het Ne derlandse volk, als op het concilie. De brief is ondertekend onder meer door prof. dr. B. Delfgaauw* Fons Her mans, Fons Jansen, pater S. Jelsma, prof dr. R. C. Kwant, Michel van der Plas prof. mr. W. P. J. Pompe. prof. dr. ir. F Ph. A. Tellegen, mr F. J. G. baron van Voorst tot Voorst en prof. J. A. M. We- terman. In een officiële verklaring valt de N. SR. ook het vorige festival aan. Hij heeft zijn kritiek in de volgende punten geformuleerd: 1. De voorlichting, die door het Inter national Preparatory Comittee vóór, tijdens en na het Festival werd ge geven, bevatte grote overdrijvingen cn vele onjuistheden. Verklaringen werden aan belangrijke personen toe geschreven en waren in werkelijkheid verzonnen, evenals namen van groe pen van deelnemers en titels van in dividuen. 2. Splintêrgroepjes werden door het In ternational Preparatory Committee officieel erkend en genoemd als re presentatief voor de jeugd en de stu denten uit landen, waar de represen tatieve jeugd- en studentenorganisa ties hadden, geweigerd aan het Festi val deel te nemen. 3. De organisatoren verschaften, on danks herhaaldelijk vragen, geen overzicht over de inkomsten en uit gaven van het Festival. 4. Ernstige en redelijke* gesprekken tus sen individuen werden belemmerd door massademonstraties van emoti onele strekking en door ontmoetingen waar de aard van de agenda en de voorbereide toespraken geen tijd lie ten voor critische, vrije discussies. 5. De vrijheid van de pers werd ernstig beperkt doordat aan verslaggevers en fotografen herhaaldelijk de toegang tot het festivalterrein werd gewei gerd, soms met geweld. Oostenrijkers, die Oostenrijkse nieuwsbladen ver kochten, werden geslagen en be dreigd. wanneer zij in de verblijf plaatsen van de festivaldeelnemers kwamen. Deze intimidatie werd open lijk uitgevoerd door festivalordebe wakers. Het festival wordt georganiseerd door de World Federation of Democratic Youth en de Internationale Union of Students, die beschouwd worden als werktuigen van de politiek van de Sow- jetunle. In de toelichting wordt door de raad nog uitgesproken dat het ge bruiken van een bijeenkomst van jonge ren en studenten voor politieke doelein- den niet in overeenstemming is met dc fundamentele principes van dc raad. UNIECOLLECTE t op: Wagenborgen 585,25^ f 880.60. Schoonho\ Bergen 470.25, Landsm srend 742,55. 's-Gravenhag. i Holland 574,05, Lexr toch kon ik er niet de hand mee tot dit vriendelijke, argeloos aankijken wannèe'r je je was tijdens mijn aard- gevaar liep «heel te worden ge- „„3.U v,A rijkskundeles ondanks herhaalde trokken gedwongen voelde haar op haar waarachuwmgen hardnekkig naar de Op een middag even na zessen nummer tc zetten. Ofschoon je dan top van de kastanje op de speel- toog ik erheen. Ik wist dat ik dan wel eens moeite had uit te vinden plaats blijven turen. Ze had, dacht terecht kon, dat had ik te voren al waar dat nummer bij haar ïu ik, volledig maling aan de Drentse weten t t te vinden. Een klein bak- eigenlijk zat... Een stel grote ogen hunebedden; en haar vingers, frut- kerszaakje boven een kittig wipneusje en een uitdrukking van onbevangen ge meenschapszin voor heel haar om ringend schoolwereldje. De jon gens konden er nu al gefascineerd naar zitten staren. Toch had haar blik vaak iets vreemd versluierds, het was maar goed dat ze over een goed stel her sens beschikte want als ze het uit sluitend van haar aandacht had moe ten hebben, dan zouden de rapporten nu en dan zeker enkele bedenkelijke cijfers hebben getoond. Je kreeg de indruk dat ze zich bij tijden niet al te zeer interesseerde voor het geestelijk voedsel dat haar werd voorgezet. Misschien voelde ze er zich min of meer boven verhe ven. Het leek er veel op en je kon het je eigenlijk wel voorstellen, want waar de anderen zaten tc zwoegen op t. of d. of dt,... waar het land naast haar hartgrondig schimpte op de geniepigheid van repeterende breuken en eindeloze vermenigvul digingen. had zij in zaak voor elkaar en een stiekeme reddingslijn uitgooien naar spartelende schipbreukelingen. Afgezien van de eigenaardige lheid bil de mondelinge le: )'n kind. zou je zeggen, alles om een meester of juffrouw voor zich in te nemen. Ik heb dan ook in het begin de straf die ik haar moest geven, beslist aangevoeld als een Jurk. schenen de onbeweeglijke star heid van haar og- i 4e willen com penseren. haar straat. De vader gordijnen had neergelaten, stapte hij Het kostte mij moeite, maa voltreffer werd geplaatst: „Een taak voor jou. Marian... gens niet opletten" Het leek of ze toen pas tot de wer- repeterende kelijkheid terugkwam. Zonder tegen- **vul- spreken, hoogstens een beetje ver- de ongelijkt aanvaardde ze de straf en goedig bezorgde mij zodoende het gevoel zan een soort kinderbeul te zijn. Toen het echter hoe langer hoe - .neer begon voor te komen en er strooidheid bil de mondelinge lessen ook zelfs ontsporingen in het schrif- de op me toe en vroeg: Ts er wat aan de hand -iet de kleine meid? On- We- deugend geweest? Hij -s een flinke jonge kerel maar »ijn gezicht zat vol plooien die te denken gaven. Ik zei dat het niet van zo ver schrikkelijk veel belang was. maar dat het mij naar aanleiding van som mige verschijnselen goed leek om Toen keek de man mij lang en na denkend aan en zei op zachte toon De ouders Het drong niet Jrect tot me door. ik was immers nog zo jong. Ze iets onverschilligs over zich telijk werk haar reputatie mer een" begonnen aan te tasten, kwam i'.i tot een kloek besluit. Ik zou contact opnemen met de ouders de laatste tijd. net of En ik liet er geen gras over groeien om lessen. En het gaat me aan" het haar te straffen, want Ie ren kan ze prima en het is een lieve We stonden daar voor die toon bank e. hij draaide wat nerveus met zijn sleutelbos. Komt u even mee naar binnen. nodigde hij. Via een overloopje bereikten we de huiska mer en daar struikelde ik bijna over mijn delinquente die op haar knieën bezig was Je vlozr aan te vegen. Ze hief haar gezichtje naar mij op Het liep bloedrood aan. Ze zei niets en leek op een of andere manier blij Hoe is het boven? vroeg kort de vader. Het eten blijft er niet in, ant woordde het kind zich oprichtend en ik geloof dat de koorts hoger is. Als straks de zustei komt. zal ik nog even naar de dokter gaan. Zij sprak als een volwassen vrouw, de kleine Marian. Ik kwam tc weten dat ze in het gezin min of meer de ernstig zieke moeder moest vervangen, dat ze die moeder niet lang meer hebben zou en dat wist. Ik heb me moeten beheersen om haar niet even >p mijn schoot te trekken, toen ze zonder enige ran cune met een kopje koffie kwam aandragen. Mijn moeder is heel erg, fluisterde ze om haar vaders oren te sparen, de dokter heeft haar opgegeven. De man stopte met langzame be wegingen zijo pijp. Marian wendde heeft i hoofdje nas Over haa niets geeft l™ woord angstig luisteren haar het plafond. gedrag op school heb ik HAYA SELVA

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 2