JIM
Ambtenaren doen appèl
op de Kamer om recht
KUNST-DRAAK
Een kanttekening
Overleg moet
weer worden
hersteld
Meningen van anderen
Een woord voor vandaag
Woensdrecht aangewezen
voor mil. luchtvaart
Is de Finse kerk over
het dieptepunt heen?
a
GEWICHTIGE KEUS
TAE gemeente neemt in ons lartd nog altijd een *eer belangrijke positie .in.
Central Isa tl exucht moge ook hier te lande niet onbekend zijn, men .kan
toch zonder vrèe-. voor ernstige tegenspraak zeggen, dat zich bijna nergens
een zo aelf9tandig gemeentewezen heeft ontwikkeld als ten onzent het
geval is.
Ook over het meeleven van de burgerij met het werk van de raden behoefde
men hier niet steeds lulde te klagen.
Dat meeleven, hoewel op zichzelf te prijzen, heeft wel meermalen geleid
tot een critiek op de handelingen van ^en gemeentebestuur waarbij de bil
lijkheid niet werd betracht.
Stellig hebben de raadsvergaderingen hier gn daar soms geen verheffende j
indruk gemaakt. In de grote steden werd vooral in de vooroorlogse crisis-
Jaren het onderscheid tussen een gemeenteraad en een parlement wel eens
uit het oog verloren. Communistische raadsleden wisten zelfs de brede
beschouwingen ten beste te geven over .de internationale politiek. De de
batten namen meermalen een te grote omvang aan. En wat nog ernstiger)
was: niet overal was het verantwoordelijkheidsbesef ten aanzien van de
financiën in voldoende mate aanwezig.
Maar met dat al kunnen toch de gemeenteraden thans terugzien op een
periode van honderd jaar, waarin zi.1 veel goeds tot stand hebben gebracht, werkende centrales van over-
Op veelszins uitnemende wijze wisten dc- gemeentebesturenzich aan te heidspersoneel, gezamenlijk bij
passen aan de, eisen, die de moderne ontwikkeling in verband met de toe- een in het Haagse Gebouw voor
neming der bevolking vooral aan vele steden stelde K. en W., heeft een dringend
Hetgeen hier te lande op het gebied van de volksgezondheid, van de volks- appèl <*eda'an op de Tweede Ka-
hnlsrfstlng I^llbr.hling vn,, h-t aaderwijs, van de voortiening der me[. te bevorderen dat alle
burgerij met water, gas, electriciteit, van het verkeer, van havenwerken
door, of althans met krachtige mede*.erkinr*. van de gemeentebesturen is i w r t»
bereikt, mag gezien worden. In geen enkel luid kunnen de gemeentebesturen ^un rec'htens toekomt. De rege-
op grotere prestaties wijzen, wanntei' men bij de vergelijking ook rekening rin& werd met klem verzoent'
houdt met de beperkte financiël krachtwaarover het kleine Nederland I ernstig rekening te houden met
gedurende vele jaren slechts de beschikju-.g had. de verlangens, zoals die door de
De dramatische ontwikkeling van de laatste halve eeuw geeft ons geen aan- centrales namens meer dan
leiding om op het tot dusver betoogde'af (e dingen. Vele bekwame wet- 350.000 ambtenaren en tiendui-
houders en raadsleden zijn er zeker geweest. In de laatste vijftig, jaar zijn i zenden gepensioneerden in het
ook uit sociaal lagere kring knappe bestuurders naar voren getreden, georganiseerd overleg naar vo
ren zijn gebracht.
Kaderbijeenkomst van centrales
Het kader van de drie samen-
mei uni ie uevuiueitui ucii einc ,.r wiw»rH r
ambtenaren wordt gegeven, wat (Vm roUc",) Se.'
Toegewijde burgers hebben als raadsleden In openbare vergaderingen
commissies dikwijls uitnemende adviezen gegeven. Waarmede de met de
voorbereiding cn uitvoering belaste diensten ferdege rekening hielden.
De kritiek van pers cn sociëteit was niet altijd van degelijk gehalte. Ook
was zij vaak onbillijk. Zij werd soms uitgeoelend door personen, die zichzelf
te goed en te voornaam achtten, om lid van een gemeenteraad te zijn.
Ook wel door de nazaten van de dettige liberale families, die voorheen de
colleges bezetten en die zich met de „democratisering" der bestuurslichamen
niét konden verenigen. Veel kritiek kwam ook voort uit verkeerd inzicht
en uit groepsegoïsme.
Maar de, vaak felle, kritiek had ook haar goede zijde. Zij spoorde aan om
de dingen van alle kanten te bezi-n. om alle beslissingen degelijk voor te
bereiden cn vooraf ernstig te overwegen. Het werken onder de kritisch
gerichte ogen van het publiek bewaarde voor corruptieve praktijken, die
dan ook in uns gemeentelijk leven slechts zeiden zijn voorgekomen.
Wij gaan nu binnenkort weer nieuwe staten en raden krijgen. Aan welke
eisen moeten de candidalen voldoen? Weike vraagstukken vragen in htt
bijzonder de aandacht?
Moet ook hier een principële keus gedaa 1 worden?
Wij stellen de laatste vraag vooral met het nog op de gemeenteraden. Voor
de staten voelt ieder, dat de keus principieel moet zijn. Immers vormen de
Provinciale Staten dc kiescolleges voor de Eerste Kamer.
Maar ook voor de gemeenteraden moet aan een door staatkundige beginselen
bepaalde keus worden vastgehouden.
„Onze verlangens zijn billijk. Wel
nu. doet dan ook het gehele over
heidspersoneel recht." zo' zei de
heer J. ten Heuvelhof, voorzitter
van de christelijke centrale, die
een van de sprekers op deze kader
bijeenkomst was. Volgens hem im-
pliceert dit recht ook dat er een
vertrouwensrelatie bestaat tussen
dc regering en haar ambtenaren.
Hi.i noemde dit vertrouwen noodza
kelijk voor de goede verhoudingen
Advertentie
Nu heeft (le tuinman
jESÜ- tijd voor V!
Us. G. A. van Zijderveld
naar Amerika
Capellc Ball
maanden na
vertrek ho i
kaanse staa'
paar Zijderv
predikant er
met de ..Rij
op 23 juni a
spondent)
rveld. predikant
Gemeenten te
et Amen-
het echt-
is dat do
Studenlrngehedsdag
op achttien februari
De „World Student Christian Federa
tion". waarbij ongeveer tachtig landen
zijn aangesloten, heeft IS f. bruari uit-
BebedPvoor studenten. In Nederland zijn
bij de federatie aangesloten: de Neder
landse Christi n Studentin Vetoniging. de
Vrijzinnig Christelijke Studenten Bond
en de Protestantse Gespreksgroep te
Eindhoven.
Aanstaande zaterdagavond cn zondag
middag wordt in „De Brak Aj
uden
Idag houdt prof. mr dr. I -
It. hoo?Ieiaar mn de Vrije
Bc
'toej-
minsteen
tc^'akkum.
Leeflang. ka
Bedankt v
NED. HKRV. KERK
S' NED.
Urn F Malhtri
nk'.e voor Rot-
EEUWICE HUIZEN?
komen de menirigsvei
Órs. T. lif.' Gilhuis'waarschuwt
in zijn rubriek Kleine, kroniek'J
in het orgaan van de bomd ya«' ge
reformeerde mannen Opdracht
cn dienst", tegen de neiging
die er bestaat in protestant
se kringen om de christelijke or
ganisatie enkel positieve waarden
toe te kennen en de negatieve as-
pee ten te negeren. Hij schrijft:
Het treft nnj telkens weer dat
wanneer men in onze kring spreekt
over de christelijke organisatie hier
dikwijls uitsluitend plustekens wor
den gezet
Natuurlijk is het onder ons een
onbestreden stelling dat de christe
lijke organisatie haar goed recht
heeft. Een onmeetbaar totaal aan
krachten ter bevordering van het
christelijk leven heeft zij losge
maakt. En daar zijn we allen diep
dankbaar voor.
We plaatsen dit met nadruk voor
op om geen misverstand te wekken
over dat wat we nu verder gaan
schillen.
Er zijn er onder ons. die nu vér
der van geen kritiek, van geen min
tekens willen weten. Er zno er on
der ons in discussies op onze
mannenvereniging en op onze kies
verenigingen b.v. kom ik ze altijd
weer tegen die nu zo ver poor-
slaan, dat ze er haast toe komen
de eigen zaak- der -chrisu.-Ujke. cr--
Sinisatie te vereenzelvigen met
oda zaak door deze betie welhaast
te laten samenvallen.
Men ziet. dan niet in. dat men
hier hard de kans loopt schipbreuk
te lijden op dc klip der vereenzel
viging: onze zaak en Oods zaak is
één en dezdfde.
Dat .wordt dan een zeer gevaar-
li'ke verzoeking, die lang met al
tijd in haar dreiging en ö-tekeni»
wordt onderkend. In het verleden :s
men meermalen in deze strur ge
vallen en ook vandaag is deze val
•allerminst denkbeeldig.
Chantepie de la Saussaye, de va
der der cthisch-irenischc ricnüng
uit de vorige eeuw, heeft indertijd
al tegen dit euvel dér vereenzel
viging gewaarschuwd, toen hij in
zijn boekje: ..De nood' der kerk"
schreef:
..Nimmer heb ik zoals thans inge
zien het gevaar voor het heil der
ziel zowel als voor het behoud en
de bloei ener kerk, die aanwezig is,
zodra men het eeuwig evangelie
enigszins bindt aan enige tijdeliike
vormen, en het politiek en kerke
lijk conservatisme voor eenzelvig
houdt met de belangen van het
Steeds voortgaande, steeds in het
midden der stórmen der wereldge
schiedenis zich ontwikkelende Gods-
Kan men met het oog op het ver.
leden nu écht volhouden dat dc
voorstander* van de christelijke or
ganisatie zich aan dit kwaad nim
mer hebben schuldig gemaakt?
Hebben we God niet willen op-
i binnen de stole
alsof Hij
Hij onze gevangene was? Heb-
t we om maar iets te noemen.
soms niet verzet tegen het bij-
onderricht op de openbare school
.dat wij meenden dat God wat
betreft eieeniijk alleen aan de
■istel.ike school gebonden was?
rd Hij zo niet God betere.
J onze. gevangene, zöals de
'ize Geest jat is van het Vati-
in" Hebben wij niet meer dan
■maal het wezenlijke van de Re-
matie verloochend door eigen pa-
Ten u 'e geven voor Gods na
ren" Hebben wa niet dikwijls de
Iruk gevestigd alsof in onze kerk.
rtij en organisatie het Evangelie
ur fe proeven en te tasten viel"
(t alle' fatale kortsluitingen van
dien? Hoe 6lfelen.''Zijn dóór óns dofen,
omdat ze op onze suggestie óns han-
deliUi uajizagen.. voor Gód*, doen»
nieWsledro an de christelijke or
ganisatie. maar wat veel erger is
van het Evangelie zélf vervreemd?
Hebben we niet te weinig laten uit
komen hoe ook óns christelijke dit
of dal vol zit met schulden en zon
den, waardoor een simpele identi
ficatie l vereenzelviging i zonder
meer van onze zaak met die van
de Héér niet kon en mocht worden
gemaakt? Gold het bruto van ons
handelen hier niet dikwijls voor het
netto van. het handelen Gods?
Het staat voor mij vast dat oe
doorbraak minder wind in de 7*-
len gekregen had indien wij wat
zuiniger waren geweest met bove»
gewraakte vereenzelviging.
U wi'.t vcorbeelde-n van deze
kwaal? We noemden reeds het bar
ricaderen door sommige christenen
van het 'schriftuurlijk) bijbelonder-
wijs op de openbare school u t
vrees voor een achteruitgang van
de eigen christelijke school. Men
vergeet dan dat het per saldo niet
gaat om de doorbraak van Anze
christelijke activiteiten, maar oin
doorbraak van het Koninkrijk Gods,
een Rijk dat niet louter samenvalt
met het onze.
Onlangs sprak ik voor een afde
ling van de N.C.V.B. over het on
derwerp: .Licht cn schaduw van
de ,-choul met de bijbel". In de in
leiding had ik zeer positief gespro
ken over het goed recht van de
christelijke school, maar daarnaast
ook gewezen op de schaduwkant,
o.a. uitkomend b.v. in de mening
alsof God bmten haar niets zou kun
de
neer terug te komen: hij is té
gen de christelijke school!"
Laten we op onze hoede zijn:
vóór we hef weten doen we als de
r.jke dwazen van psalm 49 over
wc de psalmist vertelt: „Hun
diepste gedachte is. dat hun huizen
altoos zullen bestaan, nun woningen
van geslacht tot geslacht" (vers
12 o
Wij" weten niet of God ons al-
t. d de christelijke organ'saties zal
laten Andere lar.den. waar toch
ook heu- wel christenen wonen,
moeten het zónder deen. Daalom
mogen wij er geen eeuwige huizen
Daarom moeten we naast haar
i id ook steeds weer
hoe paradoxaal het ook moge klln-
-ken hanr betrekkelijkheid stellen.
is dus: dc christelijke or
gan. satie i- absoluut: in de huidige
- tua.tic in Nederland is zij voor ons
dc itv.ge weg Een weg, waarvan
wij geloven dat ze door de Heer
is gebaand. Al gaat Hij ook
andere wegen.
Ander - j is. de christelijke organi-
sa*: betrekkelijk: het werk
daarin wordt door zondaren ver-
nebt Deze betrekkelijkheid moet
ons mild en bescheiden maken. Doe',
ons n:ct zo hoog van de toren bla
zen want nog altiid begint het oor
deel bij het huis Gods '1 Petr. 4
171 Daarom moeten wc ruim
te laten voor de mogelijkheid dat
ook buiten hc' erf van ons chris
telijk irganisatieterrein de voet-
sta poen van de Almachtige ge
hoord en gezien worden.
Het klinkt natuurlijk wel ver
schrikkelijk kloek en stoer princi
pieel a!s men t a.v de christelijke
organisatie alléén het woord abso
luut weet te hanteren en ieder die
het. daar mee niet eens is uitmaakt
vi - een agent van de doorbraak.
Dc psalmist én de Meester leren
is dat er ook n-g een andere zij
de nan deze zaak is!
Zien-we die niet, dan verkeren
we in gezelschap van niemand min
der dan van de rijke dwaas.
En moeten w» dèir op gesteld
in het overheidsapparaat, die nu
ernstig verstoord dreigen te wor
den.
De kaderleden en met hen ver
schillende leden van de Eerste en
Tweede Kamer kregen van de heer
Ten Heuvelhof een uiteenzetting over
de voorstellen, die de centrales terziake
de trendmatige salarisverhoging,
uitkering ineens en de pensioenen
hebben gedaan, alsmede over de door
de centrales aangevochten regeringsbe
slissingen op deze punten. Datzelfde
deed de voorzitter van de katholieke
centrale, de heer A. C. M. Weijters
terzake van de denlvelleringsvoorstel-
len voor de schaalloners, terwijl ten
slotte de voorzitter van het Alg. Comi
té Overheidspersoneel, de heer A. van
Rossen de positie van het georgani
seerd overleg besprak.
Rekenkunde
De door de minister berekende trend
van 3,96 procent (te verhogen met een
achterstand uit een vorige trend met
1.2 procent) was voor de heer Ten Heu
velhof aanleiding om op te merken dat
men óf nht kan rekenen, óf er een be
paald soort rekenkunde op na moet
houden om aan een dergelijk percenta
ge te komen. „Voor het Wassenaarse
loonakkoord was er In de particuliere
ken dat
ontwikkeling tenminste 5 procent
„Wij hebben zo het idee," aldus de
heer Ten Heuvelhof, „dat de regering
best 3 procent wil toekennen, maar
veronderstellen dat de ons rechtens
toekomende uitkering ineens wegens
achterstand uit de vorige trend (name
lijk 1,2 procent) dienstbaar gemaakt
wordt aan de becijferingstechniek
het percentage per 1 januari 1962.
Daarom is het verschil in trendbere-
1 kening voor ons veel meer di
technische kwestie. Het is recht
'lijk het overheidspersoneel te geven
wat het tekort kwam en hun salarissen
te verhogen in dezelfde mate als waar.
in de wezenlijke welvaart van de werk
nemers in de particuliere sector zich
ontwikkelt."
„Waarom," zo vroeg de heer Ten
Heuvelhof zich at „zijn wij, niet ge
kend fn de berekening an de trend,
percentages? Waarom zijn de gege
vens en bescheiden, die betrekking heb
ben op cao's niet aan ons voorgelegd?
Deze geheimzinnigheid zit ons ver
schrikkelijk dwars. Wij willen nuchter
en zakelijk met de regering de gege
vens nagaan en aldus het percentage
vaststellen, waarop het overheidsperso
neel aanspraak kan maken."
Pensioenen
Sprekende over de pensioenen, zei de
heer Ten Heuvelhof dat er met geen
enkel onderdeel van de rechtspositie de
afgelopen jaren zo is gesold als met de
pensioenaanspraken. Aan de waarde
vastheid is nog steeds niets gedaan en
de geleidelijke liquidatie van de kor
ting der pensioenen In verband met de
AOW is nog steeds niet wettelijk gere
geld. Het plan van de minister om die
ontkorting stop te zetten nu de AOW
per 1 juli met 15 procent stijgt, noem
de de heer Ten Heuvelhof „op zijn
minst merkwaardig," in verband met
de voorgenomen wettelijke regeling der
voorschotten.
Pleitend voor een pensioenwet zei de
heer Ten Heuvelhof: „Het wordt de
hoogste ti.'d dat al degenen, die de
overheid jarenlang trouw hebben ge
diend, nu eens definitief gaan weten
waar zij aan toe zullen zijn. Dit zit ons
meer dan dwars en wij achten het
juist ook op dit punt van een sociaal
beleid te getuigen. Naast de ambtena-
ren op weekloon zijn ook de gepensio
neerden geen stiefkinderen. Vandaar
dat de centrales hebben voorgesteld de
gepensioneerden een tijdelijke toeslag
te verstrekken. In afwachting van een
d-finitieve regeling."
leringsvoorstellen voor de maandloners
(8 tot 40 procent) oude afspraken over
Invoering van prestatiebeloning voor j
deze categorie ambtenaren met de voe
ten heeft getreden. Ook de achterstand
ln bezoldiging van lagere en middelba
re ambtenaren, eerder door haar er
kend is thans niet aanvaard. „Maar
het gaat niet aan afspraken zonder
meer terzijde te schuiven. Een gegeven
woord moet de regering heilig zijn," al-
heer Weijters.
Volgens de katholieke voorzitter heeft
de regering thans onder aanhaling van
topsalarissen in het bedrijfsleven vol
maakt ongelijksoortige grootheden met
elkaar vergeleken, waarbij het typisch
eigene van de overheidsdienst over
boord is gezet. Bovendien is het perso
neelsprobleem niet groter onder de ho
gere ambtenaren dan onder de middel
bare en lagere rangen. Er Is een alge-
vlucht uit de overheidsdienst
om de tegenstellingen in het overleg
te overbruggen. Zij wilden akkoord
gaan met een verbeteri""* van maand
salarissen met 12 procent over een
periode van 2 jaar, waarbij de
eerste 6 procent aangewend zou moe
ten worden ter wegwerking van de ach
terstand van lagere en middelbare
mbtenaren en de rest als uniforme
maatregel.
De centrales waren zelfs bereid hun
eis terzake van een uitkering ineens te
beperken tot de weekloners, indien
daardoor overeenstemming bereikt zou
kunnen worden over deze meer unifor
me maatregel.
Overleg orgaan
De heer Van Rossen, herinnerende
in de moeilijkheden rond de werktijd
verkorting en de vakantieregeling, vond
het overleg bi; het rijk een instituut,
dat die naam eigenlijk niet verdient in
tegenstelling tot het overleg bij provin
cies en gemeenten. Gelegenheid om de
hun toevertrouwde belangen van de
ambtenaren te behartigen, is er voor
de centrales in het rijksoverleg niet.
Afspraken worden niet nagekomen, toe
zeggingen niet uitgevoerd.
Er zal volgens dc heer Van Rossen
spoedig Iets moeten veranderen, wil
de sltnatle niet onhoudbaar worden.
Als vooorzltter zou een minister of
staatssecretaris moeten optreden en
het secretariaat zou ook ten dienste
van de ambtenarencentrales moeten
staan en dus zelfstandiger moeten kun
nen optreden. Ten slotte zou een com
missie van geschillen uitkomst brengen,
wanneer er op belangrijke punten geen
overeenstemming wordt bereikt.
Als Jezus Christus de verkromde vrouw in de synagoge heeft
genezen, is de overste boos. „Had dat niet op een andere dag
kunnen gebeuren?", vraagt hij zich af. „Waarom moest dat nu
net op een sabbat?" In wezen zegt hij dat hij de vrouw liever
nog een dag langer in haar nood had geziendan de traditie 1
van de sabbat gebroken. (Lucas 13:14)
Wat is het gemakkelijk om onze levensstijl, onze inzichten
onze theologie tot een muur te doen worden tussen de mensen
en God. En dat, terwijl God juist Zijn geboden heeft gegeven
om de mens gelukkig te maken. Want al is dan de wet voor
ons een vloek geworden, het is niet Gods schuld. God zei tot j
Israël: „Doe dit en gij zult leven."
De wet staat de mens niet in de weg, maar onze levensstijl
vaak wel. Wij weten zo goed hoe alles moet, dat we God soms
de wet willen voorschrijven en met de overste zeggen: „Dit
past niet." Het is waar, deze man zegt het niet tegen de
Heiland. Maar hij bestraft zijn gemeenteleden dat ze op de
sabbat met hun zieken bij Christus komen. Hij zegt eigenlijk:
Kom als het volgens onze levensstijl past. Maar God houdt
zich niet aan ons tijdsschema. Hij komt met Zijn verlossing i
op Zijn lijd.
(landmacht, luchtmacht), de heer
M. R. H. Calmeyer, heeft ten be
hoeve van de militaire luchtvaart
aangewezen het militaire lucht
vaartterrein Woensdrecht. Tegen
de aanwijzing zijn schriftelijk be
zwaren ingediend bij de commissie
die op grond van de luchtvaartwet
moet adviseren over de aanwij
zing. De commissie heeft tegen de
voorgenomen aanwijzing als zoda
nig geen bezwaren.
De ingediende bezwaren richten zich
voornamelijk tegen de geluidshinder, als
mede tegen het gevaar verbonden aan
een intensief gebruik van het terrein
door straalvliegtuigen. Bezwaren zijn in
gediend door B. en W. van Ossendrecht,
door de Stichting Landschapsbescher
ming Westhoek Noord-Brabant en door
en W. van Huybergen.
Ten aanzien van de bezwaren heeft de
staatssecretaris o.m. overwogen dat het
luchtvaartterrein in overeenstemming
met de Rijksdienst voor het Nationale
Plan tot stand is gekomen. Bij de afwe
ging van de belangen die i.e. in beschou
wing dienden te worden genomen, is
reeds ten volle rekening gehouden met
de belangen van de recreatie en va
te beschermen flora en fauna.
Een verbod om startbanen in zuidelijke
richting aan te leggen behoeft niet te
worden overwogen, omdat het beschik
bare terrein zich niet leent voor zulk
een aanleg. De staatssecretaris acht
verbod of een beperking van het aantal
of dè grootte van de te stationeren vlieg-
(Advertentie)
UnoHéf Vóórheller*
piOCU" Baby-huidje
^★"SABYDERM Sui?mr
Het ziet er naar uit dat de uit
tocht uit de Finsë Lutherse
Staatskerk langzaam maar zeker
tot stilstand komt. Het aantal
mensen dat de kérk verlaat
neemt steeds verder af, terwijl
het aantal mensen, dat met de
kerk heeft gebroken, maar nu
weer lid wil worden de laatste
jaren steeds meer toeneemt.
Toch overtreft ln de drie grootste ste
den van Finland, in Helsinki, Tampere
en Turku, '.et totaal aantal vertrekken-
den nog altijd het aantal terugkerecden.
Maar de statistische lijn van de eer
sten daalt vrij scherp op het ogenblik,
terwijl de statistische lijn van de laat-
sten even scherp rijst. Het ziet er naar
uit dat binnen enkele jaren de beide lij-
"m elkaar zullen kruisen.
In Tampere was dat zelfs vorig jaar
al het geval. Volgens de zojuist in Fin
land gepubliceerde kerkelijke statistiek
meldden zich vorig jaar 383 mensen
weer voor het lidmaatschap aan al
len vroegere belijdende leden die de
kerk de rug hadden toegekeerd ter
wijl slechts 356 leden zich onttrokken in
deze kerkelijke gemeenschap van 123.600
doop- en belijdende leden.
Maar drie steden bij elkaar
genomen leveren nog een verlies op
van 281 leden. Bijna 2000 mensen
onttrokken zich ln deze steden en
bijna zeventienhonderd kwamen te-
rug-
Vooral de communisten hebben de
laatste jaren sterke druk uitgeoefend op
de mensen om met de kerk te breken,
r-ij slaagden er in vele eenvoudige men
sen tot die stap te brengen. In de meeste
gevallen waren de mensen er op uit hun
kerkelijke belasting te ontlopen. In Firn
land int de staat de kerkelijke belas
ting samen met de aanslag voor de In
komstenbelasting.
In de naoorlogse jaren wisten zij vélen
tot de stap te bewegen. Hun aantal
froeide tot en met het jaar 1959. In 1960
aaide het vertrekcijfer plotseling en de
ze daling heeft zich in 1961 voortgezet.
Toch behoren in de drie grootste steden
van Finland nóg altijd tussen de 92.3
en 9T:8 procent van de bevolking tot
de Lutherse Staatskerk.
zulks van enige invloed zou kunnen, zijn
op de geluidshinder of het gevaar.
Aan het bezwaar ingediend door de
Stichting Landschapsbescherming West
hoek Noord-Brabant wordt reeds gedeel
telijk tegemoet gekomen (op de wijze
die de stichting aangeeft: niet laag cir-
kelen van straaljagers en warm- en
proefdraaien van de motoren in geluids
tunnels). Bovendien voert de koninklijke
luchtmacht een intensief programma ter
bestrijding van lawaai uit.
Prof. Van Stockiuu
wordt 75 jaar
Prof. dr. Th. C. van Stockum te Gro-
lingen, die tot 1957 aan de Rijksuniver-
iteit aldaar hoogleraar in de Duitse let- j
terkunde is geweest, wordt zondag 18 fe
bruari 75 jaar. Ter gelegenheid daarvan
zal hem één dezer dagen, in besloten
kring, een bundel met een aantal van
zijn in het Duits geschreven opstellen
worden aangeboden onder de titel „Von
Friedrich NÏcolai bis Thomas Mann".
Duitse Evang. Kerk
koopt boerderij
in Zeeland
De Duitse Evangelische Kerk heeft
in Renesse de uit 1765 daterende boer
derij ,,'t Oude Hof" (aan de Randweg)
aangekocht om er een vakantiehuis van
té maken. De boerderij zal voor dit
doel worden verbouwd. Met de aan
koop. die door bemiddeling van een
tussenpersoon is geschied, is, naar ver-
een aanzienlijk bedrag gemoeid
Benoemingen te
Utrecht
Bij ministerieel besluit is aan prof.
dr. L. M. de Rijk van de R.K. Univer
siteit te Nijmegen opdracht ver
leend in de faculteit der letteren aan
4e Rijksuniversiteit te Utrecht onder
wijs te geven in de antieke en middel- i
eeuwse wijsbegeerte.
Drs. E. M. Duyvis, wetenschappelij
ke medewerker bij de stichting voor
fundamenteel onderzoek der materie
kreeg opdracht in de faculteit der wis
kunde en natuurwetenschappen aan de
Rijksuniversiteit te Utrecht onderwijs
te geven in de Inleiding in de fysische
scheikunde.
Kardinaal Muencli
overleden
Binnen tien dagen verliest de Rooms
Katholieke Kerk haar derde kardinaal.
Vannacht is namelijk de Amerikaanse
kardinaal Muench, die reeds geruime tijd j
ziek was, overleden. Muench was na de
oorlog gezant van het Vaticaan in Duits- i
land. Hij heeft zich toen in het bijzonder
ingezet om de contacten tussen West-
Duitsland en de Amerikaanse bezettings
macht te onderhouden. Door de dood van I
deze kardinaal telt het college thans nog
maar 77 leden.
(Advertentie)
VEEL GROENTEN EN TOGAL TABLETTEN bij verkoudheid
L*®f gelukkig, maar zonder verkoudheid. Eet veel groente, sla, fruit en neem
Togal Tabfetten, Helpen snel-afdoend. Haal meteen een flacon in huis. U
kunt het onverwacht nodig hebben. Bij apoth. en drog. Togal 0.95; 2.40; 8.88.
Het huis tegenover ons is eindelijk verkocht.
Het dorp heeft gegonsd van de geruchten, want
uit betrouwbare bron (en dat is me er één) werd
vernomen, dat de nieuwe eigenaar kunstschilder
is en getrouwd met een oud-leerling van hem
aan de academie. Iedereen was voorbereid op een
ongewassen baardje en verdere Leidsepleinachti-
ge flieber-de-flop op suide schoenen. Maar al
geloofde niemand zijn ogen hij bleek tenslotte
een heel gewone man met een plooi in zijn broek
en een fris kaal hoofd, terwijl zij inderdaad
jonger in geen enkel ding uit de toon viel. Ze
sloeg netjes uit het raam haar stofdoek uit en be
taalde de bakker iedere dag. Verder zag men
)uir dikwijls achter een weefgetouw zitten, maar
ja, a'.s zo'n mens daar nu lol in had, toe dan
maar. 7it ieder* verbazing stapte het stel 's zon
dagsmorgens de kerk binnen en ja, toen moest er
wel aangenomen worden, dat alles goed zat, hoe
wel je het met kunstenaars toch maar nooit kunt
uieten.
Gisteravond hebben ze hier een kennismakings
bezoek gebracht. Ik vind het altijd boetend om
mensen te ontvangen, die ik niet ken. Eerst ter
rein verkennen, peilen en gepeild worden. Soms
draait het op een mislukte avond uit, maar een
andere keer schiet de vonk van wederzijdse In
teresse al snel over. Hoewel ik nog geen idee had
wat we nu precies aan deze nieuwelingen hadden,
was het wel plezierig allemaal Wel zag ik, dat
de ogen van mijn buurman nogal eens afdwaal
den naar iets achter mijn rug. Ik pijnigde mijn
hersens af wat het zijn kon. Eigenlijk kon ik
van alles verwachten, want mijn kinderen zijn
nog niet bekeerd tot de opgeruimd-staat-netjes-ge
dachte, mijn man li «en ontaarde sloddervos en
ik nu ja. bij mij hebben ook maar weinig din
gen een blijvende stand. Bovendien ver*!eep ik
vazen en andere galanterieën noga? eens. Nu had
ik natuurlijk gewoon om kunnen kijken terwijl
hij vertelde over een studiereis naar Spanje, maar
hij zei opeens: „Nu moet u me niet kwalijk ne-
men; maar ik moet steeds kijken naar dat plas-
tickje, dat u daar hebt. Mag ik even?" Ik was
mij van geen plastiekje bewust en moet wel heel
dom gekeken hebben. Nog dommer toen hij een
rondslingerend product handenarbeid van onze
derde klasser vervoerde, alsof het een kostbaar
kleinood was.
fel". Nu gaat u ons toch niet vertellen, dat dit
iets moois is, hè? Onze oudste heeft het gewrocht,
maar hij is echt niet artistiek aangelegd hoor".
„O nee? Weet u dat wel zo zeker? Dit ding is
goed, weet u, speels en klóek."
„Lieve deugd man" pareerde mijn wettige, .zeg
niet zulke gevaarlijke dingen,- mijn vrouw heeft
toch al het gevoel dat onze kinderen stuk voor
stuk kleine wonderen zijn, als er nu ook nog een
kunstenaar ontdekt moet worden, gaat ze hele
maal U tegen zichzelf zeggen."
Iit geval maak ik me geen enkele illusie",
vc. v-edigde ik mezelf. „Weet. u wat dit speelse,
kloeke geval voorstelt? Een draak. Had u niet
gedacht, hè?
Het mooiste is echter om te horen hoe deze
draak gegroeid is.
Op handenarbeid was de opdracht: een beest
in klei Onze zoon wilde een hert maken. Halver
wege vond hij dat het meer op een paard leek,
zodat hij daarop overschakelde. Na wat ge
zwoeg vond hij een paard toch weer te moeilijk
en schakelde nogmaals over; op een krokodil dit
keer. Voor het achtereinde van de krokodil had hij
weer wat te weinig klei aan zijn „paarden
plakte daarom een nieuw bonk materiaal tegen
2ijn bouwsel aan. Wel, ineens was het toen tijd
om te stoppen en omdat hijzelf vond dat het he
lemaal nergens op leek, demonstreerde hij zijn
nederlaag in een ferme vuistslag op de bonk klei,
die staart had moeten worden. Tot zijn grote ver
bazing werd toen een draak geboren uit wat ver
nietiging had moeten zijn".
„En als ik nu zeg. dat ik het toch kloek vind,
neemt u mij niet serieus hè?"
„Nee, eerlijk gezegd lach ik me slap".
Jk wil u helemaal geen kind met Rodin-neigin-
gen aanpraten, begrijp me goed, soms zijn de
dingen ook weieens „toevallig" mooi en kinde
ren...
„Lieverd" bemoeide zich ineens zijn vrouw er
mee, „laat dat stokpaard nu maar op stal tot
een andere keer. Mijn man heeft nl. een boek ge
schreven „Kind en kunst", weet u, en als hij
daarover begint, is hij zo koppig als een ezel en
zo vasthoudeTid als een terrier".
„Een mooi onderwerp om te boetseren" vond
mijn man. „het moest een ezel worden, toen leek
het op een terrier, maar tenslotte werd het een
kunstschilder".
Het werd een gezellige avond. Net alsof we el
kaar al jaren kenden.
MINK VAN RIJSDIJK.
