HET PLAKBORD
Een kanttekening
Lutherse kerk weerlegt
Britse beschuldigingen
om
Grote steden strijden
nieuwe universiteiten
Een woord voor vandaag
Kerk is uniek door de
vergeving van zonde
nE
Explosieve toestand eist
regeling voor N.-Guinea
2
I
VERSLAPPING DOOR PERSONEELS-
TEKORT
IN de „Militaire Spectator", het officieel orgaan Tan de Koninklijke Land
macht en Luchtmacht, van januari 1962, staat een openhartig artikel over
verslapping van de krijgstucht in het leger. De gezaghebbende schrijver is
kolonel J. C. E. Halx, hoofd van het Bureau Voorlichting, Vorming en
Psychologische oorlogvoering van het Hoofdkwartier van de Generale Staf.
Genoemde hoofdofficier stelt als een probleem van de hoogste orde, dat dc
meerderheid van de militaire gezagsdragers onvoldoende en dikwijls in het
geheel niet optreedt tegen het niet, onvoldoende of onjuist opvolgen van
gegeven orders, opdrachten, reglementen, voorschriften, beschikkingen, enz.
Wil de K.L. met een redelijke kans op succes te velde gaan, dan moet er een
oplossing worden gevonden voor dit probleem, dat de gevechtswaarde van
de ILL. dreigt te verstoren.
Als motieven voor een te toegeeflijk optreden worden o.a. genoemd: onkunde,
gebrek aan ervaring, angst, onzekerheid, ongeïnteresseerdheid, overmacht en
specialisatie.
Kort samengevat kan men zeggen, dat er onvoldoende leiderschap is. Dit
tekort tracht men o.a. op te heffen door zo reëel mogelijke cursussen op het
Studiecentrum voor militair leiderschap, mede op advies van de Prins der
Nederlanden opgericht.
WIJ hebben veel waardering voor alle pogingen om de defensie te verbeteren.
Doch het verwondert ons, dat het Spectator-artikel in het geheel niet wijst
op de grote oorxaak van de verslapping: het sinds jaren falende personeels
beleid en dus grote tekorten en overbelasting.
Leiderschap is vooral een zaak van persoonlijkheid, bekwaamheid, geestdrift,
energie, tact, initiatief, moed, offervaardigheid, discipline, loyaliteit, eenvoud
en sportiviteit. Kortom een zaak van voldoende en van goed personeel, dat na
de nachtoefeningen van La Courtine en het bivakkeren in Hohne ook nog
ergens een huis heeft met enige rust.
De oorzaken van de verslapping worden te sterk in de psychologische sfeer
gezocht en te weinig in de sociale en bedrijfseconomische omstandigheden.
Nu ts bet niet eenvoudig om voldoende mannen te vinden die enigermate de
nodige kwaliteiten bezitten.
In deze kolommen hebben we verschillende keren op de hoogst ernstige per-
soneelssltuatie gewezen. Thans wordt ook van officiële zijde de vinger op de
wonde piek gelegd en dat verdient waardering of liever respect, om het
militair te zeggen.
Doch dat Is niet voldoende. Er dienen maatregelen te worden getroffen om
het grote tekort aan jong personeel weg te werken. Dit tekort was o.a. volgens
de gegevens van de commissie-Van Voorst plm. 11.000 man of wel plm. 33
bij bet leger (aanwezig 22.000 man). Een dergelijke ernstige situatie vindt
men in Nederland noch in het bedrijfsleven, noch bij de luchtmacht, marine
ef bij andere overheidsdiensten, en de gevolgen konden dan ook niet uit
blijven.
Wij achten het de taak van de regering, In 't bijzonder de ministers van defen
sie. financiën en binnenlandse zaken, dat zij meer aandacht aan deze zaak 1
schenkt dan waarvan bij de jongste begrotingsbehandeling van defensie in de
Tweede Kamer bleek.
Met behulp van een particulier bedrijfsadviesbureau moet het voor dc minis
ter van defensie niet moeilijk zijn om zijn ambtgenoten van financiën en
binnenlandse zaken op objectieve wijze aan te tonen, hoe duur en ondoel
matig de lange opleiding van zovele dienstplichtige specialisten is. Het is
geen demagogie als we in dit verband over meer defensiekracht voor minder
of betselfde geld spreken.
Verschillende malen hebben we gewezen op de mogelijkheden, die er nog zijn
voor een succesvolle werving, ondanks een krappe arbeidsmarkt en de ge
ringe belangstelling voor het militaire beroep in Nederland. Terecht is er
In de Tweede Kamer op gewezen dat het laatste ook de schuld van de regering
Is. Want uit de vele vragen om inlichtingen bleek een goede belangstelling.
Doch de achterstand van de lagere rangen, in vergelijking met het bedrijfs
leven, schrok de gegadigden kennelijk af.
Andere departementen en krijgsmachtsdelen kunnen deze moeilijkheid gro
tendeels omzeilen door een hogere rang toe te kennen, doch in een leger
met zijn vaste hiërarchie is dat onmogelijk. Een reden te meer om op korte
termijn maatregelen te nemen die hout snijden. Dan komt het met de
discipline ook wel weer in orde.
De regering dient te begrijpen, dat zij ervoor moet zorgen, dat onze jonge
mannen In dienst goede leiding krijgen en dat de defensie in deze tijd niet
verwaarloosd mag worden. Zij dient hier zelfs extra zorg aan te schenken,
omdat de morele kant van de defensie in een klein land moeilijker ligt dan
in de grotere landen.
Oecumene niet tegengewerkt
Duitsland krijgt teveel studenten
Evenals In andere landen vaal h£
Europa heeft ook m de Bonds- zetel van een nieuwe universiteit. Kon-
rcnuhliek dp ffrote toename van'stanz wordt als favoriet beschouwd. Er
repuoue* ae grote toename Uen desondanks echter nog een aan-
studenten en de specialisatie tot tal nieuwe universiteiten moeten worden
een crisis der Universiteiten ge- gebouwd, zodat o'e vraag waér dat dan
1 wel moet gebeuren,
en nog aanleiding
controverses zal geven.
De bouw van een nieuwe universi-
Een officiële woordvoerder
van de Lutherse Wereldfederatie
heeft in Genève tegengesproken,
dat deze organisatie na de
oorlog in Engeland de oecume
nische beweging heeft tegen
gewerkt door een Lutherse kerk
te stichten in een land waag
vroeger slechts enkele luthersen
woonden. De kerken die bij de
Lutherse Wereld Federatie zijn
aangesloten, vonden in de landen
van het Verenigd Koninkrijk
vele lutherse emigranten, die
behoefte hadden aan geestelijke
bijstand in hun moedertaal. Zij
hebben getracht in deze nood te
voorzien aldus ds. William
Schaeffer, de oudste vertegen
woordiger van de Federatie in
Londen.
Ds. Schaeffer legde er de nadruk
op dat herderlijke bezorgdheid'-
geen theologische onderscheidingen of
kerkelijke trots de luthersen uit
Verenigde Staten hun geloofsgenoten
in Groot-Britannië te hulp deed ko
men.
Diézelfde herderlijke bezorgdheid'
was er de oorzaak van, dat men de
hulpverlening voortzette. De afdeling
Van de Wereld hulpverlening van de
Lutherse Wereld Federatie heeft zich
hiermee belast.
Ds. Schaeffer heeft in de laatste af
levering van de ..Lutherse Wereld
het orgaan van de Lutherse Wereldfe
deratie. een artikel geschreven over hel
onderwerp: ..Is er nog plaats voor lu
theraan op de Britse eilanden?" Hij be
weerde dat. ofschoon vele Britse kerke
lijke autoriteiten verwachtten dat de
verschillende vluchtellngengroepen op
genomen zouden worden ln de bestaan
de parochie* en gemeenten, de luthersen
op da Britse eilanden hebben besloten
luthers te blijven. Dit betekent, dat
voor de komende generaties een luther
se kerk moet zijn. Een leider
Lutherse Raad in Groot Britannië
heeft eens gezegd: „De Lutherse kerk
is verantwoordelijk voor de geestelijke
verzorging van allen die tot onze kerk
behoren en er in de toekomst toe zullen
behoren."
In zijn artikel weerlegde ds. Schaef
fer enige punten van beschuldiging die
tegen de Lutherse Wereld Federatie
naar aanleiding van de hulpverlening
ln Groot Britannië waren geuit.
,,De luthersen uit andere landen zou
den in 1940 hun kerk in Groot Britan
nië geïntroduceerd hebben." Ds. Schaef
fer zegt hiervan: ..De Lutherse Kerk be
stond ree<is in Engeland in 1669. Het is
geen nieuwe kerk voor dit land. De
Hamburgse Lutherse kerk in Londen
bijvoorbeeld, bestaat al meer dan 300
jaar. Vijf lutherse gemeenten in Lon
den, die geregeld samenkomsten hou
den, werden reeds in 1700 gevestigd. In
1800 zijn er in Groot Britannië nog
vele lutherse gemeenten bijgekomen."
De tweede grief was. dat de Luther-
kerken een belijdende kerk vestigden
>or de vele buitenlandse emigranten
in het Verenigd Koninkrijk zonder eerst
de toestemming van de Britse kerke
lijke autoriteiten te vragen.
Ds. Schaeffer antwoordde hierop:
.Onder auspiciën van de Britse Raad
van Kerken is er een officieel comité
voor buitenlandse medewerkers opge
richt. Het doel van dit comité was om
de kerkelijke autoriteiten van de ver
schillende nationaliteiten bij te staan in
het zoeken naar predikanten van eigen
nationale richting en kleur.
De kerken in Engeland die bij de Lu
therse Wereldfederatie zijn aangesloten
zouden hun werkelijke doel, evangeli
satie, hebben verraden door diensten in
het Engels te houden.
„Het enige doel van de Lutherse Raad
nu toe geen poging gedaan om te evan
geliseren onder de Britten. We hebben
integendeel getracht om alles wat op
evangelisatie leek te vermijden. Er wor
den slechts diensten in het Engels ge
houden als de gemeente daarom vraagt,
of indien men met luthersen van ver
schillende nationaliteit te doen heeft."
(Advertentie)
smakelijk
gezond
licht verteerbaar
Beroepingsiverk
Beroepen b
te Capelle a;
duin-Capelle:
bedankte voc
Hier is de reactie van een kerkganger als een „slechte vrouw"
de voeten van Jezus zalft; farizeeër Simon zegt bij zichzelf:
Indien deze de profeet was, zou hij wel weten, wie en wat
deze vrouw is, die hem aanraakt; dat zij een zondares is."
Zijn gedachte is: de profeet, de Messias, zou zich zeker niet
met slechte mensen bemoeien, die zou komen voor de gelovi
gen, voor de mensen die hun best doen om zo goed mogelijk
n""de "ijsseiVYe 's Gréfvei- te leven en de geboden te houden.
c. Vos te Bennekom, dieDe tragiek van deze gedachte is dat Jezus dan vereenzelvigd
wordt met de mensen die er een bepaalde levensstijl op na
houden en daar trots op zijn. „Gelovigen" die zo denken,
kijken neer op mensen die anders leven dan zij zelf. In deze
kringen wordt vaak gesproken over ,^onde", dit soort mensen
weet precies te zeggen wie een zondaar is en wie niet. De
ellendige conclusie is echter dat je met zondaars niet omgaat.
Maar juist die laatste levenshouding plaatst ons buiten de
gemeenschap met Christus. Hij kwam niet voor een bepaalde
groep, maar kwam om hondaren zalig te maken", de zonda
ren van de straat en de zondaren van de kerk. Wie neerkijkt
op mensen, kijkt neer op Christus, want Hij gaat naast 'die
mensen staan.
de genc-
Pr buiten
gewone werkzaamheden geestelijk ver
zorger onder de gerepatrieerden G. J.
Clay, voorheen zendingspred., woonach
tig te Noordwijk aan zee.
Bedankt voor Bergambacht: E. J.
Schimmel te Oud-Be ij er land.
GEREFORMEERDE KERKEN
Examen De classis Sneek heeft praep.
geëx. en beroepbaar verklaard: óe heer
P. van Loo, kand. te Sneek, die 1 maart
a.s. gaarne een eventueel beroep in over
weging zal nemen.
GEREFORMEERDE GEMEENTE
Bedankt voor Werkendam: W. C. La-
main te Grand Rapids (U.S.AA; voor
St. Annaland: A. Hofman te Zeist.
Generale synode
Geref. Kerken
weer bijeen
De generale synode van de Gerefor
meerde Kerken is bijeengeroepen op 19
februari ln de Brtnklaankcrk te Apel
doorn. Het ligt in dc bedoeling, dat de
synode aan het einde van deze weck
definitief zal worden gesloten. Do vol
gende generale synode zal hoogstwaar
schijnlijk ln 1963 te Groningen bijeen
komen.
De synode resten nog ter afdoening
enkele zaken waarmede zij nog niet ge
reedkwam, zoals dc plaats van de
diakenen op de vergaderingen, de ker
kelijke positie van de predikant-leraar
godsdienstonderwijs en vragen betreffen
de het studentenavondmaal.
Gezien de belangstelling die daarvoor
bestaat in de gemeente, heeft het mode-
ramen voorts besloten, dat het rapport
over de intercommunie en de gemeen
schappelijke kerkdiensten in de openba
re avondzitting van dinsdag 20 februari
dienen zal.
Bisschop Lilje hekelt valse schijn
lost wanneer een hervorming
van de hogescholen gepaard
gaat met de bouw van nieuwe teit kost veel geld. De deelstaten die te
universiteiten. In de afgelopen ^m^uJreei0ngeb^Ub^erVc^ d"at wil
jaren werden in Duitsland wel zeggen, dat de deelstaten en de stad
is waar vele bestaande unlversl- ""u
teiten en technische hogescho- ten opbrengt
11it nirl muur dit alles m*er blJ kijken. Waar moeten de leer-
len uitgebreid, maar ait sues v(^r de vel# nleuwe leeritoe.
universiteit komt. het leeu-
de kosten daarvan moe-
Er komt echter nog veel
,.i. Waar moeten de leer-
- I krachten voor de vele nieuwe leerstoe-
bleef slechts lapwerk. Er Zijn [cn vandaan komen'' Er bestaat nu al
een groot gebrek aan bevoegde
krachten.
thans 18 universiteiten in de
Bondsrepubliek en 8 technische
hogescholen (die in West-Berlijn
inbegrepen). Zij zijn allemaal
overvol.
Vijf van ds 18 universiteiten zijn in
grote steden gevestigd, de overige uni
versiteiten In kleine en middelgrote
steden. Het aantal studenten van deze
IR universiteiten Is in tien Jaar van
1949 tot 1959 met 52 000 gestegen
Daarvan gingen 28 000. dus meer dan
de helft naar de universiteiten in de vijf
frnte steden. Ook in de jaren 1980 en
961 nam het aantal studenten weer toe
en de trek naar de grote steden bleef
bestaan, hetgeen de moeilijkheden al
daar alleen maar vergroot. Frankfort
aan de Main bijvoorbeeld la met zijn
universiteit ingericht op 8000 studenten,
het heeft er echter al bijna 13 000. Mün-
chcn telt thans 20 000 studenten. in-
plaats van de 13.000 de maximum
capaciteit van deze universiteit. De ver
houdingen zijn ln de overige universi
teitssteden overeenkomstig: zij z'jn
overvol, hebben niet voldoende college
voldoende leerkrachten, te denten
Grote steden
De bouw van de Roer-universiteit ln
Bochum zal 700 tot 750 miljoen gulden
kosten. Dit geld moet voornamelijk door
Noordrijn-Westfalen en de stad Bochum
worden opgebracht. Nu is Noordrijn-
Westfalen door zijn industrie een wel
varend land en ook de stad Bochum is
niet bepaald arm. hier en Ln de stad
staat Bremen zal men met de nieuw
bouw van de universiteit waarschijnlijk
wel vlug opschieten.
Maar de zaak ligt anders
niet zo rijk land. zoala bijvoorbeeld de
deelstaat Nedersaksen, een nieuwe uni
versiteit wil bouwen.
Het is daarom zeker geen toeval, dat
onlangs de ataatsaecretaris van onder
wijs, kunsten en wetenschappen van de
ze deelstaat. Dr. Konrad Muller. be
pleitte nieuwe universiteiten alleen in
de grote steden te bouwen. De ervaring
heeft geleerd, dat een grote stad geens
zins een belemmering is voor weten
schappelijk werk, integendeel.
weinig woningen.
Nieuwe universiteiten
acuut werd. ontstond een wedloop
die Duitse steden, d>c wel graag een
universiteit zouden willen hebben. Het
waren er toen 12. Sindsdien hebben i „dm
slechts drie steden hun doel bereikt: n,.J. v,
Bochum won van Dortmund en krijgt d^rTSn
bijdragen. Bovendien heeft
van deze omvang slechts een bouwca
paciteit van 15 miljoen mark per ji
Een grote stad
E KERK onderscheidt zich
van iedere andere instantie
die zich belast met de zielzorg
en de noden van de mensen
door de zekerheid dat zij alleen
de vergeving der zonden kan
verkondigen. Wanneer dc kerk
hieraan vast blijft houden, zal
zij een nooit te vervangen instel
ling zijn. De in koortsachtige
bedrijvigheid levende mens, het
opgejaagde, haastige, door twij-
aangegrepen individu zal
binnen haar muren rust en heil
voor zijn ziel vinden.
Dit was het antwoord dat bis
schop Lilje dezer dagen voor de
Duitse radio gaf op de vraag:
„Wat is nu het wezen van de
kerk?"
In dit verband zei bisschop Lilje om.:
Jeugdleider naar
Nieuw-Guinea
De heer A. Gaikhorst van het zen
dingshuis te Oegstgeest is voor een ver
blijf van vier jaar naar Nieuw-Guinea
vertrokken. Hij is door de Evangelisch
Christelijke Kerken op Nieuw-Guinea
uitgenodigd jeugd- en maatschappelijk
werk op net eiland te gaan verrichten.
Voor zover hij weet zijn er op Nieuw-
Guinea slechts twee maatschappelijke
Werksters. ..maar die zijn niet zo gc-
ecialiseerd in het jeugdwerk, dat neem
In dit verband zei bisschop I
„De kerk dreigt tegenwoordig.
Ie plaatsen van Duitsland is
schijnsel waar te nemen, aa
zoeking van een valse schijn, een cultu
rele of een pseudoculturele een politieke
of een pseudopolitieke positie, gehoor
te geven, waardoor ze de kracht die in
haar eigenlijke opdracht ligt, verliest.
Wanneer het de kerk voor alles om de
mens te doen ls. moet zij een plaats
zijn waar deze mens zijn zonden kan
biechten en vergeving kan ontvangen.
De zielzorg en de' biecht die aan dt
geestelijke zijn toevertrouwd, behoeden
hem voor vervlakking en verwereldlij
king. De moderne mens heeft,
ervaren hebben, er behoefte
zonden te biechten en vergeving te ont
vangen."
Contact
Bisschop Lilje vertelde, dat de bi:
«chopsconferentie van de Verenigde
Evangelische-Lutherse Kerk zich op
haar laatste zitting heeft beziggehouden
met deze principiële overwegingen.
Maar ook andere belangrijke proble-j
men zijn besproken. Bisschop Lilje i
noemde onder andere het prob'.c
i meer dan 500 000 j
citeit
60
..Roer-universiteit". Bremen
van Wilhelmshaven, in Zuid-Duitsland
echter gaat de strijd nog tussen Ulm
meer. Een bouw. die in
Göttingen veertig jaren zou duren, zou
door èen grote s'ad voor een be
drag van 600 miljoen in tien jaren
dus kunnen worden opgebracht.
I ernieuicing
In Baden-Würtemberg de deelstaat
waane drie traditie-rijke universiteiten
Heidelbt-rg. Tubingen en Freiburg
in middel-grote steden »jn gevesiied.
die het voordeel hebben temidden
van een zeer aantrekkelijk landschap
te liggen, zal nu waarschijnlijk Kon-
stanz tot nieuwe universiteitsstad wor
den verheven. Konstanz. een eveneens
zeer idyllisch gelegen stadje van iets
meer dan 50 000 inwoners, zou de Duit
se traditie van de ..kleine
ten en dientengevolge ook het idee van
Humboldt van de eenheid van onder
zoek en het leren zo zuiver mogelijk
voortzetten. Een probleem, dat overi
gens nauw verbonden is met het nog op daar één
gstuk van een „interne
Ds. Gaikhorst, die voor vier jaar
naar Nieuw-Guinea zal gaan. zwaait
op de vliegtuigtrap naar de men-
ten die hem uitgeleide doen.
veel gediscussieerd wordt, Is
op het oecumenisch concilie, dat dit
jaar op 11 oktober ln Rome begint, ver
tegenwoordigd zullen zijn.
Raad van Kerken in Indonesië:
West-Irian hoort
bij Indonesië
Na ruim anderhalf jaar heeft
de Raad van Kerken in Indonesië
haar verklaring herhaald, waar
in op de Indonesische en op de
Nederlandse regering een beroep
wordt gedaan om aan de confe
rentietafel te gaan zitten teneinde
te komen tot overeenstemming
inzake Nederlands Nieuw-Gui
nea. Het moderamen van de
Raad is hiertoe gekomen, omdat
de toestand thans veel explosie
ver is dan anderhalf jaar gele
den, zodat Nederland en Indone
sië in een oorlog gewikkeld drei
gen te raken, waarbij zo wordt
hieraan toegevoegd wellicht
ook andere landen betrokken
zullen worden.
Het moderamen groet de Evang.
Chr. kerk van West-Irian en de ove
rige christenen aldaar, alsmede alle
leden van de kerken In Nederland
verzoekt alle bij dc Raad aangesloten
kerken om te bidden" dat ons. zowel
hier als ginds, kracht en wijsheid
raag hoe de protestantse christenen i moge worden gegeven om de ons op-
J~' gelegde bediening der verzoening te
vervullen in de explosieve omstandig
heden van dit ogenblik. Laat ons
'an Kerken. De lutherse
van mening dat deze
een belangrijke stap in
de richting van de eerthëid der christe
nen betekent, vooral nu er zoveel ortho
doxe en Jonge Afrikaanse kerken zijn
toegetreden, kan de Wereldraad met
recht zeggen dat zij bijna alle niet-
rooms-katholieke kerken tot haar leden
kan rekenen. Bisschop Lilje citeerde
woordelijk het besluit van de confe
rentie:,,De conferentie geeft de wens te
kennen, haar instemming en haar dank
baarheid maar ook haar kritische aan
dacht aan de Assemblee te schenken.
Het probleem van het eenworden der
kerken vereist niet alleen een strenge
Nieuw-Testamentische zakelijkheid in
het doordenken van verschillende poli
tieke aspecten, maar ook de bereid-
drang, die één zijn te combineren. Daar
om heeft de bisschopsconferentie ver
klaard, dat zij hoopt dat het voorbeeld
van de derde Assemblee navolging zal
vinden in alle kleine gemeenten.
dan zal zij een belangrijke en vooi
kerkelijk leven beslissende betekenis
hebben.
(Advertentie)
Last van zenuwen?
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U er overheen
Zes onderwijzers naar
Nieuw-Guinea
Vijf onderwijzers en een onderwijzeres
zijn met hun gezinnen in een KLM-DC-8
van Schiphol naar Nieuw-Guinea ver
trokken. Ze hebben bij de zendings
school te Oegstgeest een cursus gevolgd
voor het christelijk onderwijs.
„We achten de toestand in Nieuw-Gui
nea niet dermate verontrustend, dat we
de nieuwe cursus die in maart begint
daarvoor zouden afgelasten", zei de heer
J. Landzaat van de zendingsschool, die
de onderwijzers op Schiphol uitgeleide
deed.
Het zestal zal op diverse plaatsen ln
Nieuw-Guinea bij net onderwijs te werk
worden gesteld.
voorts bidden dat God onze regering
in Indonesië en de regering van Ne
derland hulp en leiding zal schenken
bij het zoeken naar de beste oplos
sing van het probleem Irian".
Van de oproep is gisteren door ds. F.
H. Landsman, secretaris voor alge
mene zaken der Nederlandse hervorm
de kerk, een afschrift overhandigd aan
een aantal journalisten, met wie enke
le leden van het moderamen van de
N.H. Kerk een bespreking hielden. Hij
deelde ln een korte toelichting mee, dat
de Raad van Kerken in Indonesië aan
de Evangelisch-Christelijke Kerk op
Nieuw-Guinea de uitnodiging tot een be
zoek heeft gericht, dat men dan graag
door een tegenbezoek gevolgd zag.
In de oproep wordt de stelling her
haald, dat de claim van Indonesië op
West-Irian rechtmatig is. Toen de Raad
van Kerken dit in Juli 1960 stelde, be
doelde zij daarmee uit te spreken „dat
tij zich niet kon verenigen met het
voortbestaan van resten van kolonialis
me In het gebied van de republiek In
donesië en dat :;lj de vaste wil had die
resten volledig op t« ruimen.
Enerzijds is het op grond van
kerkelijke, .geografische, politieke en
culturele feiten to.a. de taalkundige ont
wikkeling) duidelijk, dat het voor het
gebied en het volk van West-Irian het
beste zou zijn om als deel van de re
publiek Indonesië mede te werken aan
een ontwikkeling, die gericht is op een
nieuwe wereld en op een nieuw Azië in
•ubliek Indonesië zich uiteraard bewust
s van haar verantwoordelijkheid om de
vervulling van gerechtvaardigde verlan
gens naar zo snel mogelijke opbouw en
ontwikkeling te garanderen, in overeen
stemming met de bijzondere plaats van
West-Irian binnen het kader van de re
publiek Indonesië".
bewust
lijkheld
rustheid weg te nemen, die thans
licht ln kringen van het volk van West-
Irian bestaan aangaande de toekomst,
die bun binnen het kader van de repu
bliek Indonesië wacht, een ongerustheid,
die het revolg Is van het afbreken vau
de betrekkingen en van allerlei minder
Juiste voorlichting in de afgelopen ja-
Confereren
Al is de toekomst explosiever dan i
Snellere verlichting van
rheumatiek en spierpijnen
Werkt uitermate actief in op de haard van de pijn
ter verlichting van rheumatiek, zenuwpijnen, spit, ischias en stijfheid
Niets werkt sneller, niets werkt i
genamer, ter verlichting van pijn,
dan een behandeling met Algesal-bal-
sem. Het enige middel, dat het diaethyl-
amino-salicylaat in een speciale emulsie
met hoog doordringingsvermogen bevat
(U.S. Patent n° 2596674) dringt Algesal
direct door in het weefsel, de ge
wrichtsbanden en de spieren tot aan de
de Evangelische Kerk. die gescheiden is haard van de pijn, waar een onmid-
door de Berlijnse muur. het contact met
de broeders en zusters in Oost-Duits'
land levend houden en hoe hen te hel-
dellijke verlichting ontstaat. Overtuigt
Uzelf van dit buitengewone doordrin-
gingsvermogen wanneer U Algesal
Een ander „.Heem d.t In het ml«- ïïi' dha\dKe aan"
deipunt van de belangstelling staat en van*el'jk kleurloze wonderbalsem meer
en meer melkwit wordt en volledig
poriën verdwijnt (in plaats van een
oppervlakkige warmtesensatie op de huid
te veroorzaken), teneinde diep in te
werken op de pijnlijke weefsels.
Nog beter de pijnstillende werking
van Algesal "doorstraalt" weefsel en
spieren tot in de gewrichten, zodanig
dat een duurzaam gevoel van ver
lichting en welzjjn in de plaats komt
van pijn of stijfheid. Maar, vergeet
niet Pijn slaat altijd onverwacht
toe Zorgt er dus voor thuis altijd
een tube Algesal bij de hand te
hebben.
Indonesische en de Nederlandse regering
het eens: beiden denken zich de toe
komst van West-Irian geheel los van Ne
derland.
Het moderamen wil de moeilijkheden
bij het zoeken naar een basis voor be
sprekingen niet onderschatten, maar het
is er van overtuigd, dat „beide partij
en zich bewust zijn, dat een oplossing
in onderling overleg alleen maar voor
delen kan bieden en ook de mogelijkheid
zal scheppen tot herstel van de vriend
schappelijke betrekkingen tussen beide
landen en volken".
De Raad van Kerken wijst er op
nieuw op, dat aan de kerken, zowel in
Indonesië inclusief West-Irian, als in
Nederland, de bediening van de verzoe
ning is opgedragen en citeert hierbij de
teksten „En dit alles is uit God, die
door Christus ons met zich verzoend
heeft en ons de bediening van de ver
zoening gegeven heeft" en ..Zalig zijn
de vredestichters, letterlijk: zij die ver
zoenen, want zij zullen kinderen Gods
genoemd worden."
„Nu de toestand zo explosief is ge
worden, wordt van de kerken in Indo
nesië binnen het verband van de raad
van Kerken ln Indonesië, van de kerk
in West-Irian al* ook van de kerken in
Nederland verwacht, dat Ieder van hen
zich nog meer -al Inspannen om een
bedienaar van de verzoening te zijn.
Zonder te wanhopen en met gebruikma
king van alle bestaande of nog te schep
pen mogelijkheden-
uc Echter ook in Konstanz blijft het finan-
universitei- c,cle vraagstuk moeilijk op te lossen.
Een begin is echter gemaakt. Indien
uitBochum en Bremen. Kooiun, Door
MIET alleen voor de Kasteelbewoners koesterde
1 de vader overigens diep ontzag. Neen, ieder,
die zich op enigerlei gebied had onderscheiden
was het voorwerp van zijn hoogste eerbetoon. Hij
uitte dat eerbetoon overigens op een aparte ma
nier: hij hing alle groten en machtigen, alle
staatslieden, denkers, dichters, theologen, filoso
fen en medici van naam en faam plichtsgetrouw
en correct naast elkander op.
Ik weet dat dit ietwat luguber klinkt, maar dat
was het toch werkelijk niet. Hij volstond met
het verzamelen van alle mogelijke en onmogelij
ke foto's en plakte die met dikke stijfsel op ste
vig karton om tenslotte met zijn zakmesje in dat
bordpapier een tweetal gaten te boren en daar
doorheen een touwtje te rijgen. Zo kwamen ze
aan de toand te bungelen. Ik geloof: hij was de
voorloper van alle verzamelaars van filmsterren
en play-boys; hij was het, die de stool gaf to\
een rage, die nog steeds geen einde gevonden
heeft.
Hoe hij dan aan die foto's kwam? Ja, daar
moet men de geïllustreerde bladen uit het begin
ran deze eeuw voor kennen. Ik heb er bij een
boekenstalletje enkele zioaar gebonden, zwaar met
gulden letters versierde jaargangen van gekocht:
ik kan u hi erover tenminste nauwkeurig meelede-
bijvoorbeeld het weekblad
te lossen vraagsiux van een „interneten as model voor verucic nieuwe uur i w-—-— -- v - •-
I hervorming" der Duitse universiteiten, j versiteiteu in Duitsland kunnen dienen. I een u»el zeer geavanceerd commercieel gebruik
i het
makende. Ik moet er trouwens bij zeggen dat die
goede ..Prins der Geïllustreerde Bladen" stijl en
allure had: er zat beslist iets vorstelijks in, ook
al kunnen de afbeeldingen niet meer eenstemmig
onze bewondering afdwingen. Destijds wel. Destijds
waren de druktechnieken nog niet zo gevorderd
als heden ten dage. Destijds beschikte men ook
nog niet over de flitslampen en de fototoestellen
met ultrakorte belichtingsmogelijkheden. De re
portage slaagde er zelden of nooit in om wer
kelijk schokkende gebeurtenissen vast te leggen:
er werden geen foto's bekroond van juist door
stoken ministers: er werden misschien wel he
lemaal geen foto's bekroond en men kreeg hoog
stens een prentje te zien van de plaats van het
misdrijf. Met kruisjes erop: links had de boef ge
staan en rechts de hoogwaardigheidsbekleder. Of
als men nu per se actueel wilde zijn, tekende men
romantisch na wat men in de krant las. Dan kon
den de kijkers zich althans een voorstelling er
van maken op welk een manier de kunstenaar
het gebeurde had menen te mogen zien.
De vader ondertussen lieten al deze afbeeldin
gen siberisch. Hij volstond met de allerlaatste
pagina, want daar stond zijn materiaal op afge
drukt. Portretten en nog eens portretten. Zeer ge
wetensvol in een vaste volgorde geplaatst, om
dat in die dagen de wereld nog een vaste volg
orde kende. Bovenaan de rechterlijke macht en
de hoogleraren. Vervolgens vrouwelijke leden van
buitenlandse vorstenhuizen. Daarna predikanten,
op de voet gevolgd door hoge militairen. Weer la
ger de artsen, de geleerden van buiten de gren
zen, de geridderden en eindelijk de kleine jubi
larissen en de honderd-zoveel-jarigen, die nog al
tijd niet, dan wel juist verleden week, ten gravl
daalden. En in die rij der ster/elijke onsterfelij-
ken zette dan de vader zijn schaar en knipte
er op los. Omdat of het titelblad vaak ook nog
een zeer onderscheiden, zeer hoogmogend man
prijkte ging dat er meestal meteen aan, zodat
het tijdschrift uiteindelijk in zeer deplorabele
staat in huiskamer en keuken belandde. Maar dat
hinderde niet. De portretten waren verzameld. Eu
eens in de maand werden ze opgeplakt. Met veel
stijfsel op het dikste bordpapier.
Daar hingen die geluksvogels dan, geestelijke
vooroudergalerij in een kleine-stads-studeerkamer.
Ze keken soms wel wat verbijsterd; ze loens-
den wel eens kwaadaardig naar elkander, als hun
geestelijke ligging of politieke overtuiging hen me
ters benoorde gescheiden te houden, terujijl ze
daar toch zo pal nevens elkaar vastgeklonterd
zaten. Never mind.' Ze werden eenzelfde eer deel
achtig: het ontzag van de vader omwolkte hen
allen. Alleen het kind heeft er één keer een
nachtmerrie van gehad, toen ze elkaar opeens
en onvoorzien te lijf gingen. Maar daarvan zei
de moeder dat de vader te luidruchtig placht te
slapen en de vader oordeelde dat het kind te
veel gegeten had. Het kind zelf uitte zich niet
Het zou hem toch niet geholpen hebben.' Ere wie
ere toekomt, al is het maar aan de wand. Als
pin-up-Heer lang voor de eerste pin-up-girl werd
uitgevonden!
WIJKPREDIKANT
