Macht en onmacht van
de traditie
Bestuursleden Betliesda
leggen functie neer
Mening
en van anderen
Een woord voor vandaag
Christelijke tandteclmici
ernstig verontrust
Foeniciërs gingen op
in het jodendom
2
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Zwyndrecht (vac. L. Em
merzaal, toez.): L. Kievit te Putten.
Bedankt voor 's Grevelduin-Capelle en
jor 't Harde: T. Langerak te Vinke-
GEREFORMEERDE KERKEN
Tweetal te Groningen-N. (vac. J. G.
Marseille): Joh. C. Baumfalk te Ommen
en D. van Keulen te Oldehoven.
Beroepen te Nijverdal (vac. G. Heijer-
man): G. Veeneman te Veenendaal en
(vac. 3e pred. plaats) D. H. Borgers te
Hoogeveen.
GEREFORMEERDE KERKEN (Vryg.)
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Amsterdam-Z.: J. M. Vis
ser te Dokkum.
Aangenomen naar Utrecht-C: W. van
't Spijker te Drogeham.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
MONDIGHEID
J. MEYNEN is erin geslaagd, met een opmerkelijke redevoering de
discussie rondom het vraagstuk van de medezeggenschap van de werk
nemer een nieuwe wending te geven. Hij heeft, bij alle aspecten die van
deze zaak al belicht zijn, bijzondere attentie gevraagd voor de persoonlijke
verantwoordelijkheid van de werknemer in de onderneming. Deze verant
woordelijkheid van de werknemer verdient naar zijn mening grote aandacht.
WJj geloven, dat mr. Meynen hiermee niet heeft willen beweren, dat er in het
verleden geen oog is geweest voor deze verantwoordelijkheid, maar wel heeft
hij duidelijk willen maken, dat men deze verantwoordelijkheid voorop dient
te stellen, wanneer men praat over de medezeggenschap van de arbeider.
Deze kant van de zaak zal naar de mening van mr. Meynen althans voorlopig
bet zwaarste accent moeten krijgen bij het streven naar medezeggenschap
voor de werknemer. Alleen via de zeggenschap binnen de eigen werksfeer zal
men de werknemer kunnen brengen tot medezeggenschap in de onderneming,
tot belangstelling voor de algemene gang van zaken in de onderneming.
Mr. Meynen, die zijn rede uitsprak te Amsterdam ter gelegenheid van de
uitreiking van de Henri Sijthoff-prijs, heeft zijn collegae-werkgevers duidelijk
te verstaan gegeven, dat er op het ogenblik in de organisatiestructuur van de
ondernemingen nog te weinig speelruimte zit voor de man die eenvoudig
werk verricht. In werkgeverskring vraagt men zich nog onvoldoende af, wat
er van een eigen initiatief, van een eigen verantwoordelijkheid van de
arbeider terecht kan komen.
De heer Meynen sprak in dit verband over de mondigheid, over het mondig
maken van de arbeiders in de onderneming. Naar aanleiding van deze op
merkingen van mr. Meynen ging de Katholieke Werkgever, het orgaan van
het verbond van r.k. werkgevers nog iets verder. De redactie van dit orgaan
vond, dat het eigenlijk geen vraagstuk van de mondigheid van de arbeiders
alleen is. Het acht een omschakeling van allen, die bij de arbeid in de
onderneming betrokken zijn, werkgevers, werknemers en hun resp. organi
saties, vereist. De impuls zal hierbij uit moeten gaan van de werkgevers.
Wij menen dat deze zaken hier duidelijk en juist gesteld zijn. Het moderne
produkticproces heeft aan de persoonlijke verantwoordelijkheid van de werk
nemer in de onderneming niet veel goed gedaan. Voor een modern personeels
beleid is hier nog een ruime taak weggelegd.
MEDEZEGGENSCHAP?
|N ZIJN BETOOG heeft mr. Meynen ook een opmerking gemaakt aan het
adres van de werknemersvakbeweging. O.ok de vakorganisaties zouden een
belangrijke bijdrage kunnen leveren bij de opvoeding tot directe mondigheid,
(persoonlijke verantwoordelijkheid in de onderneming) van de individuele I dijke: A. Vergunst
werknemer. De werknemers zouden van zuiver loongericht meer arbeids-j GEREFORMEERDE GEMEENTEN
gericht gemaakt moeten worden. IN NEDERLAND
Op zichzelf zijn deze opmerkingen niet onjuist, maar men denke niet, dat de
vakorganisaties op dit terrein nog weinig verricht hebben. Daarom moet er te°Rr ®ru"?lSS€: Chr' van
in dit verband opgemerkt worden, dat de Nederlandse vakbeweging door 'Jn e arne%e
voorlichting en vorming reeds veel werk verzet om te komen tot mondigheid
van de individuele werknemer in Nederland.
De arbeidsvrede, welke ons land na de oorlog heeft gekend, is een van de
vruchten van de strijd van de vakbeweging voor mondigheid van de Neder-1
landse arbeider. En dat het percentage werknemers, dat zich bij bona fide
vakorganisaties heeft aangesloten, nog altijd maar betrekkelijk gering is, zou
zijn oorzaak wel eens kunnen hebben in het feit, dat de vakbeweging naar
het oordeel van vele belanghebbenden te veel arbeids- en nog te weinig
loongericht is.
Ten slotte vragen wij ons af, of het wel noodzakelijk is te wachten met het
vorm geven aan de medezeggenschap van de werknemer tot zijn zeggenschap,
zijn persoonlijke verantwoordelijkheid in de onderneming, volledig tot haar
recht is gekomen. Zou men ook het ene kunnen doen en het andere niet
nalaten.
Een eventuele herziening van de rechtsvorm van de onderneming zouden wij
daarom niet al te ver naar de toekomst willen verschuiven en evenmin zouden
wij de gedachte, werknemers in de Raad van Commissarissen te benoemen,
geheel willen uitbannen.
Er zijn gelukkig al hoopvolle ervaringen in het bedrijfsleven op het gebied
van de medezeggenschap van de werknemer. Wij zouden de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie kunnen noemen, de bedrijfstaksgewijze onderhandelingen
tussen werknemers en werkgevers in het kader van de gedifferentieerde
loonpolitiek. Maar om dichter bij de onderneming te blijven, zouden we
speciaal de ondernemingsraden willen noemen.
Uit het jongste rapport van een desbetreffende commissie van de Sociaal-
Economische Raad over de stand van zaken met de ondernemingsraden blijkt,
dat zowel het percentage ondernemingsraden als het percentage werknemers,
dat door deze ondernemingsraden wordt bestreken, een sterke stijging vertoont.]
Belangrijk zou bet zijn, indien thans een studie werd gemaakt van de j
functionering van dc bestaande ondernemingsraden. Met belangstelling
hebben wij ervan kennis genomen, dat genoemde S.EJR.-commissie overweegt
tot een dergelijke studie opdracht te geven.
Mr. Meynen is erin geslaagd, in de kring van het bedrijfsleven velen weer
aan het denken te zetten over het moeilijke vraagstuk van de medezeggen
schap. Dit is hem gelukt, omdat hij zich duidelijk tot bepaalde groeperingen
heeft gericht. Het lijkt ons niet zo onmogelijk, dat verdergaande discussie zal
leiden tot diepere realisering van de medezeggenschap.
Beroepen te Rotterdam-Zuidwijk: L.
Rijksen te Rotterdam-W.: te Krabben-
Rotterdam-C.
Geref. maatschappelijk werk hijeen
(Van een onzer verslaggeefsters)
„De wereld is een toneel waar
van de coulissen voortdurend
veranderen, maar waar altijd met
gouden letters in het midden
blijft staan „Christus is nu en
vroeger dezelfde". Dit zei dr. J.
Rinzema op de zesde conferentie
van de „Gereformeerde stichting
voor maatschappelijk werk", die
gisteren in het gebouw Atrium
in Rotterdam gehouden werd. Dr
Rinzema sprak over -Macht en
onmacht der traditie."
De spreker gaf om te beginnen een
definitie van het woord „traditie". Tra
ditie is een stelsel van leefregels en wij
kunnen slechts van de macht der tra
ditie spreken, wanneer deze heerst in
een gesloten gemeenschap, zoals bijvoor
beeld. vooral vroeger, op het platteland.
Men was niet onderhevig aan invloeden
van buitenaf. Het oude had een tover
klank. Het was goed en vertrouwd. Ook
het kerkelijk leven in die tijd (anno
1920) was daaraan onderworpen. Op
alles rustte het stempel van de van
zelfsprekendheid. Het gereformeerde
volk wist zich gebonden en gesteund
door de algemeen erkende traditie. Dit
is voorbij, passé, zoals de spreker het
uitdrukte.
De ontwikkeling van
tie-middelen en de emancipatie van het
gereformeerde volk hebben hier een ein
de aangebracht. Het isolement werd ver
broken. Door radio en krant drongen de
invloeden van buitenaf ook in de huise
lijke kring door. De tijd van de „kleine
luyden" van Abraham Kuyper is voor
bij. De zuinigheid en de nijverheid die
het gereformeerde deel van de bevolking
kenmerkten, hebben een sociale stijging
de beroepen ten gevolge gehad. Men
beweegt zich in andere kringen en komt
met andere gewoonten in aanraking. Nu
ervaart men de onmacht der traditie.
Deze laat zich altijd gelden bij een
overgang. Onze woning wordt boven ons
hoofd afgebroken en wij weten niet wat
wij doen moeten. De traditie is ontoe
reikend.
Dan rijst automatisch de vraag:
„Heeft de traditie wel enige waarde?"
Dit is zeker waar. Zonder traditie, zon
der leefregels, kunnen wij niet.leven.
Maar wij moeten deze leefregels aanpas
sen aan de tijd waarin wij leven.
Hoogeveen tvil eigen siekenhuisbeleid
Drie Hoogeveense bestuurs- ziekenhuizen, namelijk Bethes-
leden van de „Vereniging vanda" in Hoogeveen en „Salem" in
vroeger Gereformeerde nu Ermelo. Volgens de chr. gere-
Christelijke Ziekenverzorging" formeerde predikant, ds. K. J.
zijn uit het bestuur getreden, i Velema, een van de drie uitge-
Deze vereniging exploiteert twee treden bestuursleden, richtten
hun bezwaren zich vooral tegen
Krampachtig
(Advertentie)
1 A^UFRZIinS
1
het gecentraliseerde verenigings-
beleid. Het uittreden volgde op
een brief van vijftien Hoogeveen
se huisartsen aan deze vereni
ging, waarin zij zich ernstig be-
r, j- verhouding in de werktijden
klagen dat de medische Staf van belang hier wel degelijk aandacht
het ziekenhuis ten ene male on-
voldoende is.
Als de traditie vervalt worden we door
de onmacht gedwongen krampachtig te
leven. Deze onmacht uit zich in ver
schillende vormen. Er zijn mensen die
krampachtig aan het oude vasthouden.
Zij vechten met hun rug tegen de
muur, verbeten. Anderen kéren zich ra
dicaal van al het oude af en erkennen
alleen het nieuwe omdat het nieuw is.
Nog een vorm van deze onmacht zijn
de opwekkingsbewegingen, zoals de
„Pinkstergemeente" en „Stromen van
kracht". Ook noemde de spreker Youth
for Christ en de I.J.E. Al deze bewegin
gen vechten met wapens die het vroeger
zo goed gedaan hebben. Hij vergeleek
het met een warenhuisbrand in 1962 die
met een 19e eeuwse brandspuit geblust
wordt. Wat is nu de weg tot genezing in
de traditie?
Wij moeten er rekening mee houden
dat iedere tijd anders is alhoewel de
ene tijd beslist niet beter is dan de an
dere. Wij leven in een verwarrende tijd
ten aanzien van de te voeren levens
stijl. Wij zijn het vaak niet eens, laten
wij elkaar daarom de ruimte geven. Het
belangrijkste is dat wij moeten onder
scheiden waar het op aankomt. Het pro
bleem van de gereformeerde is een we
zenlijk tekort aan geestelijk onderscheid.
Het huis der traditie brokkelt af maar
de krampen der onmacht worden over
wonnen door de levende band met de
jHeer.
Recreatie
's Middags sprak dr. J. M. Vlijm uit
Voorburg over het onderwerp „Recrea
tie." Hij stelde de vraag „Wat is
creatie en denken wij in de tegenw
dige tijd wel genoeg hierover na?" Voor-
het verband met de gewijzigde
,.Hij heeft maar weinig inzicht", zeggen we van iemand, die
ondoordachte dingen doet. Inzicht is niet hetzelfde als ver
stand, maar heeft meer met wijsheid te maken. Het is heel
moeilijk te leren: het is een gave. Iemand, die ermee gezegend
is, zal dikivijls door anderen worden geraadpleegd. Zijn of
haar weldoordachte, evenwichtige adviezen zullen anderen
heel vaak kunnen helpen. Er is ook sprake uan inzicht in de
dingen, die beslissend zijn voor de uiteindelijke bestemming
van de mens. Het inzicht namelijkdat wij ons vooral niet
blind moeten staren op allerlei uiterlijke zaken en verschijn
selen. Psalm 49 geeft daarvan een mooi voorbeeld. Daar
gaat het om „de rijke dwaas", die veronderstelt, dat zijn bezit
altijd zal blijven bestaan. Het oordeel over zo iemand is
radicaal: „De mens, die met al zijn praal geen inzicht heeft,
is gelijk aan de beesten, die vergaan". Geen inzicht: „de rijke
dwaas" ontbreekt het aan begrip voor verhoudingen! Hij
denkt, dat wat hij in zijn lange of korte leven tot stand brengt.
gewicht legt in de schaal van de eeuwigheid. Maar hij vergeet,
dat de eeuwige toekomst van de mens van iets totaal anders
afhangt dan van rijkdom en bezit. Van de vraag namelijk, of
hij gelooft en dat staat óók in deze psalm dat God zijn j
leven zal verlossen van het dodenrijk, dat beter dan dit leven
Gods goedertierenheid is!
Steun aan assistentenvereniging
'al
Spit, Spierpijn
Resten romaanse kerk
gevonden in Martini i
In het koor van de Martinikerk te Gro
ningen, waar de Rijksdienst voor Oud
heidkundig Bodemonderzoek opgravln-|
gen verricht, zijn de resten gevonden van i
twee vroegere koorsluitingen. Het gevon-1
den restant bestaat uit tufsteen op een
fundament van zwerfkeien en dateert uit'
dc elfde en uit de dertiende eeuw. Van j
de in deze eeuw gebouwde RomaanseI
kerk hoopt men nog meer resten te v'n-j
den.
Europese jonge
hoeren confereren
op Oii(l-Poelgeest
Van 1 tot 6 februari 1962 wordt op
kasteel Oud-Poelgeest te Oegstgeest de
tweede conferentie gehouden van de
werkgroep van protestantse jongeren
van het platteland in Europa
In januari 1961 vond in de Elzas de i
eerste bijeenkomst van die aard plaats.
Aan de werkgroep nemen joneerenorga- j
nisaties deel uit Frankrijk. Duitsland.
Oostenrijk. Italië. Zwitserland en Ne
derland. I
Voor Nederland Is de raad voor kerk
en samenleving van de Nederlandse
Hervormde Kerk bij de werkgroep aan
gesloten. Aan Jonge mensen uit Europa,
afkomstig uit de agrarische wereld wordt
hier de mogelijkheid geboden elkander]
te ontmoeten en samen de vragen te be-;
spreken, waarvoor hun beroep hen stelt, j
alsmede vragen van sociale en kerke-
Ul>e aard.
Op de conferentie te Oegstgeest.
Waarvan het thema is ..Laten wii sa
men verder bouwen", zal de vlce-voor-
zittcr van de commissie van de Euro
peso economische gemeenschap dr S
L. Manshoit een voordracht houden
c*-er ..De Europese landbouw voorheen!
cn thins" Verder worden voordraeh-|
ten gehouden door ds. Joachim Kliem-;
me, voorzitter van de evangelische plat-'
ugd In Duitsland. '..Wat is de
houd-ng vin de christen ten aanzien
van deze Euronese landbouw"), en door
ds Gerard Cadicr. voorzitter van de
„Mouvement d' action rurale protestant
cn Frarec" '..Dc verantwoordelijkheid
van de jongeren in de gemeenten en in
de wereld"'.
In een aantal werkgroepen zal op
enkele onderwerpen nader worden In
gegaan. Secretaris van de conferentie is
drs H D. de Loor. secretaris van de
commissie kerk en platteland, een sub
commissie van de raad voor kerk en
samenleving.
ADOPTIE - DOOP
Op de gereformeerde synode
van Apeldoorn is een onderwerp
ter sprake gekomen, dat telkens
opnieuw opduikt in de annalen
van de kerkgeschiedenis: Mogen
geadopteerde kinderen gedoopt
worden? In de Friesche Kerkbode
is ds. E. J. Oomkes ingegaan op
deze vraag. Hij schrijft onder
meer:
HET IS te betreuren dat het in
deze kwestie niet tot een be
slissing is gekomen. Deze zaak
toch js weer buitengewoon actueel
geworden, sinds november 1956 de
adoptie in ons land in een nieuw
stadium is gekomen. Onder adoptie
wordt verstaan, het aannemen van
een kind van een ander om dit als
eigen kind te onderhouden en op te
voeden. Tot 1956 was Nederland
met Portugal het enige land in
Europa, dat wettelijk geregelde
adoptie niet kende. Het komt mij
voor, dat de laatste wereldoorlog
aan de totstandkoming van de
wettelijke regeling in niet geringe
mate heeft bijgedragen. Toen kwa
men er immers heel wat weeskin
deren, die graag door meestal
kinderloze echtparen werden
aangenomen als eigen kinderen.
Dit is dus nu ook wettelijk moge
lijk.
Daardoor kwam opnieuw de
vraag aan de orde: Wanneer zulke
minderjarige kinderen geadopteerd
worden door gelovige ouders, mo
gen deze dan ook gedoopt worden?
Reeds op de synode van Dor
drecht is over die vraag gediscus
sieerd. Ook toen was er een min
derheid die meende dat dit wel
moest gebeuren en zij beriep zich
daarvoor o.a. op het voorbeeld van
Abraham, die niet alleen zichzelf
besnijden moest, maar al wat
manlijk was. zowel de in zijn huis
geborenen als wie van een vreem
deling voor geld gekocht is en die
dus dit staat er uitdrukkelijk bij
niet van uw nageslacht is. De
meerderheid van de Dordtse syno
de besloot evenwel dat alleen de
kinderen van gelovige ouders ge
doopt mochten worden. De meer
derheid van de deputaten achtten
dit nog „de zekerste en veiligste
weg".
Deze uitspraak van de Dordtse sy
node betekende evenwel niet Ro
ma locuta. causa finita": De paus
heeft gesproken en daarmee is de
kous af. Sindsdien zijn er theologen
gebleven, die van oordeel waren
dat kinderen buiten de kerk gebo
ren. maar door wettige inlijving
overgegaan in een christelijk ge
zin. recht hebben op de doop.
Hoe moeten we hierover oorde
len?
dat God met Abraham oprichtte
en waarvan God in de oude bede
ling de besnijdenis als teken en ze-
bedeling
mers dat
i de besnij-
gel stelde en in de nier
de doop. Wij geloven
de doop in de plaats va
denis is gekomen.
Uit hetgeen we daarover lezen in
de Bijbel, en met name in Genesis
17. mogen we de conclusie trek
ken. dat het behoren tot dat ver
bond niet allereerst gezien moet
worden In het feit van de lijfelijke
afstamming uit een gelovige vader
of moeder. Abraham moest ook de
van elders gekochte slaven besnij
den, die dus in geen enkele graad
van bloedverwantschap tot hem
stonden. En wat het nieuwe testa
ment betreft, mogen we in dit ver
band wijzen op de doop van Ly-
dia's gezin. „huis" staat er
en dat van Stéphanas (Hand. 16
15 en 1 Kor. 1 16). Tot hun
„huis" zal ongetwijfeld ook hun
personeel behoord hebben. Niet
door de biologische voortplanting
zijn wij met onze kinderen erfge
namen van het verbond. Zeker ook
het natuurlijke speelt daarbij een
rol, maar veel meer het geeste
lijke. Krachtens de heiliging beho
ren wij daartoe. Het is niet het
natuurlijke ouderschap dat hier de
hoofdrol speelt, maar het ouder
schap in het geloof. Kinderen Gods
zijn wij niet op natuurlijke wijze-
naar op wonderbare wijze. Wij
zijn het door adoptie: doordat God
ons in zijn onverplichte goedheid
tot kinderen aanneemt. Niet de
band des bloeds, maar een daad
van Gods vrije liefde is de grond
van het kindschap Gods. En die
liefde delen wij met ons gezin, on
ze eigen kinderen, maar ook onze
aangenomen kinderen, als die in
ons gezin zijn opgenomen.
\"OOR deze samenhang van het
gezin, het „huis" waarin de be
snijdenis en de doop plaats Vi,:den
in de Bijbel, moeten we meer oog
krijgen. De structuur van het hele
leven zoals deze ons in de bijbel
getekend wordt, draagt niet een in
dividualistisch karakter maar een
familie-karakter. Dank zij het ge
loof van Lot kunnen ook zijn
schoonzoons mede aan de onder-
gezondigd heeft Door het geloof
van Rachab werd haar hele fami
lie gered. En zo zouden er veel
meer voorbeelden uit de Bijbel te
geven zijn.
Daar is een „familiale" solidari
teit in de straf maar ook in de ge
nade. En daarbij is de biologische
relatie van secundaire betekenis.
Krachtens het verkeren in. het be
horen bij een gezin, dat leeft uit
de belofte Gods. hebben dan ook
m i. geadopteerde kinderen recht
op de doop en is het niet geoor
loofd aan hen dit „teken ten goede"
te onthouden.
Het is dan ook te hopen, dat de
synode spoedig „de meest veilige
weg" gaat verlaten en ons laat
wandelen op Gods weg, die abso
luut veilig is.
:iekenhuizen." deelde ds. Velema de pers
mede. „Een zelfstandig ziekenhuisbestuur
in Hoogeveen 'zou'tegemoet komen a£n
de wens van de bevolking." 'De moeilijk
heden zijn niet plotseling opgekomen,
want reeds eerder hebben twee nan het
ziekenhuis verbonden specialisten een
andere werkkring gekozen, omdat ook
zij zich niet konden verenigigen met et
verenigingsbeleid."
In een brief aan de vereniging bekla
gen de vijftien huisartsen zich cr over
dat aan de medische staf van het Hooge
veense ziekenhuis geen keel-, neus- en
oorarts. geen oogarts, geen neuroloog en
geen narcotiseur verbonden zijn. Ook is
voor de reeds geruime tijd ziek zijnde
kinderarts geen vervanger gevonden. In
de brief delen zij tevens mede dat zij
van plan zijn zich te wenden tot prof-
dr. P. Muntendam, de directeur-gene
raal van de volksgezondheid en tot de
inspecteur van de volksgezondheid in
Groningen.
Dit schijnt inmiddels reeds gebeurd
te zijn en de artsen hebben zioh ook
gericht tot het college van B. en W.
van Hoogeveen en de Koninklijke
Maatschappij tot Bevordering van
de Geneeskunst.
Namens B. en W. van Hoogeveen werd
medegedeeld dat zij contact willen op
nemen met het bestuur van het zieken
huis Reeds eerder is er een gesprek met
het bestuur geweest over grondruil. Toen
heeft B. en W. van de thans afgetreden
waarnemende voorzitter, ds. M. J. C.
Boschma gereformeerd predikant, dc
toezegging gekregen dat het toekomstig
beleid van het ziekerihuisgericht zou zijn
op een meer zelfstandig beleid. Nu de
drie Hoogeveense bestuursleden zijn af
getreden omdat hun beleid binnen het
verenigingsverband niet kon worden uit
gewerkt, zuullen zeer waarschijnlijk B.
en W. hun standpunt ten opzichte van de
in Ermelo gevestigde vereniging her-
Hongaarse geestelijke
ontvangt hoge orde
De communistische Hongaarse regering
heeft bekendgemaakt dat een hoge orde
is toegekend aan een vooraanstaand r.k.
dignitaris. Dit ongebruikelijke eerbetoon
aan een rooms-katholiek geestelijke viel
te beurt aan dr. Pal Brezanoczy, aposto
lisch regent van het diocees Eger in
Noordoost-Hongarije. Hij kreeg de orde
van de banier van de Hongaarse volks
republiek.
Het ordeteken werd in het parlement
door president Istvan Dobi overhandigd.
Volgens het persbureau Mti vierde dr.
Brezanoczy gisteren zijn 50ste verjaardag.
Hij werd beloond voor zijn aandeel in
het „verbeteren van de betrekkingen tus
sen kerk en staat".
Dr Brezanoczy behoort tot de .geza
menlijke bisschoppen", het lichaam dat
zich met de leiding der kerkelijke zaken
'ighoudt in afwezigheid van de pre
law an Hongarije kardinaal Josef Minds-
zenskv die zich sinds de revolutie van
1956 in de Amerikaanse legatie bevindt.
Het gezag "an de gezamenlijke bisschop
pen om de kerk te leiden wordt door het
vaticaan niet erkend.
België geeft beurzen
voor verdere studie
De Belgische regering heeft in het
te besteden. Recreatie was volgens dr.
Vlijm het primaire, het oorspronkelijke
in ons leven. Het dagelijks werk kwam
op de tweede plaats. Echte recreatie is
een geschenk van God.
De spreker ging nader in op een oi
derdeel van de recreatie „het spel'
Hij haalde o.a. de Amerikaan Stanley
Hall aan die in het spel een poging zag
van de mens om het verleden te verwer
ken. Dr Vlijm kreeg heel wat reacties
op zijn betoog en ging hier zeer diep
op in. Met de bespreking van het refe
raat van dr. Vlijm werd deze zesde con
ferentie van de Gereformeerde Stichting
voor Maatschappelijk Werk besloten.
Uniecollecte
De jaarcolJecte voor cte Scholen met den
Biibel bracht no: Glimmen 348 1/352
Kommerzijl 728.— (543.75>; Lauwerzijl 267.50
'262.50): Westerlee «9.50 (.42530): 't Zandt
378.50 352.iBultenrK^t 6.34."
Hardegarijp 339.85 20Ó.-); Oude Bildtztjl
393.95 (.325,30): Gees 588.50 586.50); Hljkcn
Hooghalen 500,— (390,— Schoonebeek
1.284.— (1.205.90): Gramsbergen 271.— (280,50):
Aalst 160.4ft (lm.Scherpenzeel 484.'.7
(720.— Den Bommc
kerkerk 718.85 723,2
(771.60): Slikkerveer
I 1.478.50 (1.443,60); Lek-
Rotterdam III 903.6!
■BMBl.112.30 (1.172.56); Zon-
357,50 356.20): Oeldrop 627.83
Mierlo 28,44 27.86): Nieuwendljk
10.741. Totaal 243.209,60. Vorig Jaar
DE Nederlandsche christelijke maatschappij tot bevordering der tand-
w,,
de tandartsassistenten zich mo
gen organiseren dan moge de vraag,
gewettigd zijn of dit citaat van de r.k.
collega ook op de assistenten van toe
passing is, aldus de christelijke bond
bond van tandtechnici is
ernstig verontrust over het feit
dat de Nederlandsche maat
schappij tot bevordering der
tandheelkunde steun verleent
aan de vorig jaar juni opge
richte vereniging van tandarts
assistenten. „De verhouding tus
sen deze beide organisaties wekt
de indruk dat in feite de assisten
tenvereniging een verlengstuk is
van de tandartsenorganisatie,
waardoor ten aanzien van de
arbeidsvoorwaarden geen sprake
kan zijn van het onafhankelijk
bepalen en voeren van beleid."
De assistentenvereniging is opgericht
met het doel de belangen van de tand
artsassistente te behartigen overeen
komstig de betekenis van haar functie
cn plaats, die zij inneemt in het maat
schappelijk bestel en het dienovereen
komstig versterken van haar positie
in de maatschappij zódanig, dat de
tandheelkundige verzorging en daar
door de volksgezondheid worden ge
diend.
Het hoofdbestuur van de Nederland
sche maatschappij tot bevordering van
de tandheelkunde deelde kort geleden
zijn leden mee, dat na bestudering van
de doelstellingen van deze groep steun
was toegezegd, met name voor wat be
treft het uitvoeren van de eerste ad
ministratieve maatregelen zoals het
rondzenden van circulaires. Het hoofd
bestuur nam toen het standpunt in.
„dat het feit, dat de assistenten zich
gaan organiseren, ongetwijfeld conse
quenties heeft, biivoorbéeld ten opzich
te van hun salariëring, maar dat de
sitieve voordelen van een dergelijke
ganlsatie. bijvoorbeeld een betere op
leiding, daar zeker tegenop wegen".
Mede om het feit dat het hoofdbe
stuur het niet de juiste weg achtte dat
tandartsassistenten in de organisaties
van de tandtechnici zouden worden op
genomen. zegde dit bestuur de nieuwe
organisatie zijn steun toe.
VERONTWAARDIGD
De christelijke bond van tandtech
nici is nu over dit besluit ten zeer
ste verontwaardigd. Deze bond
meent, dat door de nauwe samen
werking de juiste belangenbeharti
ging in ernstig gevaar wordt ge
bracht.
De bond memoreert dat een woord
voerder van de rooms-katholieke zuster
organisatie tijdens de in 1959 gehou
den algemene vergadering zei: „De
tandtechnici zijn de lijfeigenen van de
tandartsen". Wanneer wij nu zien dat
het hoofdbestuur van de Nederlandsche
NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL
Mysterie van verdwenen volk opgelost
yOLGENS de Osser-
vatore Romano, het
lonië, Syrië. Grieken
land, Italië, Spanje,
erd de Joden door de Egypte. Ethiopië, Arabië
en vele andere landen
rijk gevestigd.
Iedere Jood was
stad, is het mysterie van
de verdwijning van de Foeniciërs' bijgebracht.
Foeniciërs nadat hun j/et
nederzettingen in 14 6 slaagde
voor de gangbare jaar- waar ii
lelling werden vt
tigd, opgelost. In WÊ I
uitvoerig wetcnschappe- bij machte deze zeevaart procent van het Ro-
artikel komt het te elimineren. Op het meinse rijk, in de ooste
de Semitische jaren een propagandist
lijk
SÜ5 ï&&".S?Ëft3^,ïï3: %M* EÏT.ÏÏK
e*n aantal beurzen ter beschikking de foeniciers zijn op ge- en geestelijk verval Joodse minderheid twin-
Nederlanders gesteld. Q&™ het Joodse vo-
Uit de geschiedenis
reeds de nauwe relatie
hen die met hun studie reeds
gevorderd of pas afgestudeerd zijn en
die in België hun wetenschappelijke on
derzoekingen enige tijd wensen voort
te zotten. Iedere beurs bedraagt 5000
Belgische francs per maand en kan wor
den toegekend voor de duur van een
tot ten hoogste acht maanden.
de
,BiPi,'rheid tiofl
het Joodse volk. stonden de Foenicische tig procent. In deze
i j -- kolonies voor het dilem- minderheid zijn de Foe-
ma: het heidendom van niciërs opgegaan, omdat
tussen de Foeniciërs en Rome of het Jodendom, zij in de Joden een volk
de Joden gebleken. Ko- De Joden daarentegen vonden van geliik ras.
ning Salomo bouwde de die hun diaspora reeds met vrijwel dezelfde
tempel in Jeruzalem met begonnen voor het jaar taal, dezelfde opvattin-
behulp van arbeiders 70 toen Jeruzalem werd gen en een verwante re-
materialen en ideeën verwoest door Rome, ligie.
pa
tandtechnici.
De bond betreurt de gang van zaken
in hoge mate omdat aan het besluit j crc
van het hoofdbestuur kennelijk vrees
ten grondslag ligt. „Vrees voor de ge- 8 i
rechtvaardigde verlangens van de ge-! vei
rerl r
organiseerde assistenten 0
juiste beloning voor hun arbeid
:n", aldus de bond van christe-
Ledental C.N.V.
tem*»!
(Va
•ggelop
en
redactie)
Het totaal aantal leden van de organj-l ri
saties aangesloten bij het Christelijk Na- ,,„r
tionaal Vakverbond daalde over het der-
de kwartaal van 1961 met 193 tot 223.857.; Blr,
Twaalf organisaties gingen vooruit met,
totaal 794 leden, (speciaal Hout- Bouw-; 8eb
en de Metaalbedrijfsbond). Tien organi- *®li
saties liepen terug in ledental, waarvan K
de Landarbeidersbond en de Bond van] Sus
Overheidspersoneel het sterkst De te- D
ruggang bedroeg 987 leden. eha:
-Viel er over het eerste halfjaar vanl
1961 nog een vooruitgang te constaj
teren, zoals wij gisteren publiceerde» C
daarna is de geringe vooruitgang om' moe
geslagen In een teruggang. Het C.N V don
boekte over het eerste halfjaar van 1961 L
nog een winst van 300 leden. Voor de dig(
drie grote vakcentralen gezamelijk be- Li
droeg de winst in het eerste halfjaar gem
;nnn ïpri^n nnt au
van 1961 ongeveer 5000 leden. Ook dit
was echter al minder dan het groei
cijfer over 19S0, toen de drie grote
vakcentralen gezamenlijk een toeneming
konden constateren van 44.000 leden.
Bespreking rapporten
derde assemblee
Wereldraad
Op het Oecumenisch vormingscen
trum Oud-Poelgeest te Oegstgeest wordt
een bijeenkomst belegd ter bespreking
van de rapporten, die tijdens de derdt
Assemble van de Wereldraad van Ker
ken werden gemaakt. Ook aan de vra
gen, gesteld in het Wendingnummer
van februari aangaande deze Assem
blee. zal men aandacht besteden.
De verslagen van de drie sectie^
geheugenis, dienen en eenheid zullen]
-respectievelijk worden ingeleid door!
dr. J. Blaauw - gereformeerd - studie
secretaris van de Nederlandse Zen
dingsraad. Ds. H. van Andel-her
vormd - jeugdgedelegeerd'e als secreta
ris van de Oecumenische Jeugdraad
en prof. dr. J. A. Oosterbaan - doops
gezind - vertegenwoordiger van de Broe
derschap.
Nieuwe primaat van
Griekenland moet
aftreden
De Griekse regering heeft de primaat Fond
van Griekenland, aartsbisschop Jaco- zuivt
vos, laten weten, dat zij gerechtelijke prijs;
maatregelen zal treffen wanneer de vorig
primaat niet uit vrije wil zijn functie uitge
zal neerleggen. De actie van de rege- bedri
ring in deze kwestie volgt op bewerin- melk
?en omtrent het particuliere leven van king
de aartsbisschop, die elf dagen geleder Eei
door een conclaaf van de Grieks ma t
Orthodoxe Kerk is benoemd en in- fen t
middels zijn werkzaamheden heefi acht
aangevangen. akko
In een commentaar op de regerings-i vorm
verklaring zei de primaat dat hij niflj *ame
van plan was zich terug te trekken
Ik ben op eerlijke en wettige wijze
door de hiërarchie van de kerk ge-;
kozen en er is geen wet die deze ver
kiezing ongeldig kan maken, zo zei
Jacovos.
De Griekse regering heeft woensdag da"
meegedeeld dat zij van plan is een «tand
wetsontwerp bij het parlement in t' de 1"
dienen dat ten doel heeft de regering word
te machtigen de zetel van de aarts-
bisschop vacant te verklaren in hi
*oval "an een meningsverschil tu*se
de kerkelijke hiërarchie en de christ»
ijke kudde over de persoon van d
aartsbisschop. ÏUC„
Verder zal dit onderwerp inhouden «jn^e
dat in de toekomst het hoofd van di
Orthodoxe Kerk van Griekenland zo
wel door metropolieten als door lekei
zal worden gekozen.
zulvt
nenli
beho
melk
renti-
melk
Even
de hi
ln d«
heffii
melk
Ambtsaanvaarding
Dr. W. Maas. die benoemd is tot bui
tengewoon hoogleraar aan de Techn'
sche Hogeschool te Delft, om onderwii
te geven in de fysische aspecten va'
de mijnkunde. zal op woensdag .3] januar
ambt aanvaarden met het uitsprf-
van een rede. Dc plechtigheid word:
gehouden in de aula der hogeschooL
nistei
over
op d
Hc
b
