GLOORT ER HOOP
HALFSLACHTIGHEID
BUITENLANDSE
POËZIE
WAJANG verheven medium
breekt de geestelijke kracht
Kunstgeschiedenis voor de jeugd
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 20 JANUARI 1962
Alle kunstfacetten tegen achtergrond van de tijd
boven rijke cultuur van Indonesië?
Tanah AirKlta
gebonden aan
sacrale aard
j^U TE moeten
schrijven over
de cultuur van In-
donesië is een pré
caire taak. De aan
leiding: het derde
deel in de veertien banden omvattende Elsevier-
serie „Kunst der Wereld" maakt het al moeilijk
omdat in dit fonkelend geïllustreerde boek alle
aspecten van de kunst in het eilandenrijk binnen
het vixier komen en de verscheidenheid te groot
is om deze in één dagbladartikel te verwerken.
Er zijn echter nog andere remmende factoren. Het
lijkt zo absurd, in een tijd van politieke spanningen
en zelfs van militaire dreiging rondom Nieuw-
Guinea, u mee te voeren langs de nobelste uitingen
van de vele rassen die thans één schijnen te zijn
in hun wrok tegen ons land en volk.
Wanneer wij desondanks de van religie en
aandacht pogen te richten op het tuur bleven
„lieflijk Indie", of. zoals de Indo- waard, zelfs op
Bali dat tot op de
huidige dag Hin
doe Is tl sch-Boed-
dhistisch Is.
Een tweede be-
i koloniale tendenzen uitslui-
dat niet de haat in meerde!
de harten ginds beheerst. fcWCWC
Dit kunnen slechts bevestigen Wjjs- de leer
degenen die een stuk van hun le- Mohammed werd
ven in de archipe hebben aehler- de eilanden
gelaten en nog altijd belangeloze ronder noemens-
koesteren voor de tro- waardige weerstand geaccepteerd
or v«.r> n. omcjat de bevolking daarin bevre
diging vond voor de traditionele
hang naar mystiek en magie (re
den waarom de Islam als zodanig
werd gepropageerd). De Islam
stond evenwel afwijzend tegenover
twee andere ingewortelde tradi
ties, namelijk de ouderverering en
dc liefde voor gesneden beelden
van mens en dier.
_..i de In-
Anderszins is
beeld
Waardevol boek
cul-
het boek „Indonesië" van de Am
sterdamse deskundige F. A. Wag-
waardevol al zijn
der verwijderd raakte van h<
crale gewoonterecht, des t<
kon hij revolutionair
De voorouderverering werd zon- D,. vraaf. rij„, „f ,,rcsldent Sic- Oosten
(termeer in dc leer geïncorporeerd kar„„ „elliol.t ten gevolge van
c.j.s cs en bet ipaken van afbeeldingen averechts werkende Invloeden als
lijk be- werd getolereerd. Sterker nog: 0pp,rr,.v„li„i,„nür geheel is ver-
het Mohammedanisme over- vreemd van de geheiligde tradl-
zien, wel enig# bedenkingen aap waar n« ivwaammeaai
te voeren tegen bepaalde interpre- heerst, daar dweept
♦"ties van de schrijver. meest met het $pel v ---
Met dit laatste wil slechts ge- jangpoppen. Nog altijd heeft de
zegd zijn, dat sommige weten- echte Islamiet er zijn nachtrust
sehapsmenscn op zekere punten Y°Pr 0V€r a*s hij ^an kijken en
met de auteur van mening zul- luisteren naar de belevenissen
len verschillen. Voor de geïnte- de oeroude wajangverhalen.
resseerde leek is dit intussen niet
Oost en West
Gezichtsverlies
Zeker, hij weet van geen ophou
den: hij kan de oorlogsvlam ach
ter zijn „Merdeka" (vrijheid)
niet doven. Wat is de hoofdoor
zaak? Alleen een verwro
haatcomplex om onvervulde
langens in vooroorlogse tijd? Wij,
die hem nadien van
nabij hebben mee
gemaakt en dus ook
met hem hebben ge
sproken. wij geloven
soms dat Soekarno
intenser Oosterling
is gebleven dan ve
len in het Westen
vermoeden. Heviger
dan enige andere
Aziaat is hij bevreesd
voor „gezichtsver-
persoonlijke mening,
is hij op dit punt zo
zeer adat-gebonden,
dat hij zijns ondanks,
tot doorgaan op de
eenmaal ingeslagen
weg wordt gedwon
gen.
Het Indonesië van
vandaag is er duide
lijk merkbaar nog
niet in geslaagd het
overstelpende nieu
we te doen uitkris
talliseren binnen het
oude. Latere gene
raties zullen waar
schijnlijk de thans
bestaande gespleten
heid in het deuk- en
cultuurpatroon op
heffen. Dan zullen
zij zichzelf hervin
den, zoals het al in
vele cultuurperioden
is gebeurd.
Oost en West bot
sen nu nog in de
Indonesische geest-
Maar dat gaat voor
bij. Dan kunnen het
het Wes
ten elkaar weer
ontmoeten. Zonder
haat. En met
prachtige kansen op verrijking
van elkanders cultuur. Wie bij de
ze glorende hoop zich laat leiden
langs de veelsoortige facetten van
Indonesië's kunst, zal voor het
eerst of by) vernieuwing de magi-
rongen sche aantrekkingskracht daarvan
ondergaan.
vertaling
Tertcht zei Jacques den Haan onlangs in zijn eerste lezin;
over „De poëzie van thans" voor de Radio Volksuniversiteit,
dat de hedendaagse Nederlandse poëzie meer dan vroeger
geestelijk verbonden is met de moderne dichtkunst over de
gehele wereld. Men weet dat de experimentele dichters te
onzent bewust aansluiten bij de uitspraak van dc Duitse fi
losoof Karl Jaspers, genoemd door Paul Rodcnko in diens
inleiding tot de bundtl Nieuwe Griffels, Schone
Leien (uitg. Daamen N.V., Den Haag, 1954), namelijk dat
wat wij tot dusver „wereldgeschiedenis" genoemd hebben in
feite niet meer was dan een aggregaat van locale geschie
denissen: de eigenlijke wereldgeschiedenis is eerst zeer on
langs begonnen.
In overeenstemming hiermee
vertonen de gedichten van de
laatste decenniën in alle min of
meer beschaafde landen een
overeenkomstig geestesmerk.
Dit feit bleef natuurlijk niet on
opgemerkt. In 1959 kwam dc
Amsterdamse uitgeverij Queri-
do in haar Salamander-reeks
met een bundel Wereldpoëzie
in Vertaling, samengesteld
ingeleid door Dick
W.
Voer-
Braa-
interessante
Dit is de prachtige, aan Sjitva gewijde hoofdtempel van het beroemde
Prambanancomplex in Midden-Java. Deze tjandi Lara Djonggrang
genaamd zou omstreeks 915 zijn gesticht door koning Daksja uit
de sjitvaïstische dynastie tan Mataram. Het tempclcomplex omvat
in totaal acht tjandi's.
sem. In deze
verzameling ligt de nadruk nog
niet op de moderne poëzie; bo
vendien zijn ook de zg. natuur
volken erbij betrokken. Hierbij
sluit aan, en dat wel op onge
zochte wijze, het boek dat op
dit moment onze aandacht
vraagt: de „literaire reuzen
pocket No. 15" _van de Uitgeve-
lezlng uit de Moderne Buiten
landse poëzie in Nederlandse
Vertaling, samengesteld en van
een inleiding voorzien door Sy-
bren Polct.
Al in 1900
Het feit dat hij de moderni
teit al in 1900 laat beginnen,
bewijst en passant dat de jon
gere generatie (Polet is in
1924 geboren) niet zo onhisto
risch voelt als wel wordt be
weerd. Zeker is dat wat van
daag modern genoemd wordt.
TON HYDRA
kende studie.
„Indonesië
van volksstammen uit Juun-nan
(Zuid-China), een immigratie die ï'ïl™'.1':,.., S
poogden tevergeefs allerlei cul-
tztuiu-wiuiai, een iramigraue aie l„„„_ it--.» ,,.„i
?Sd°vo«Vr'non«gerfSïtel2ltal? 'en
volgt dan de invloeden van de
eigenlijk pas effectief
eeuw kwamen kerken
ntrufiL«r-e vernement, vaak door impul:
Hindoeis- w
Islam
Magische ritus
Reeds in de Neolithische perio
de (van de geslepen stenen bijl)
was de binding in alle gemeen
schappen van sacrale aard. Ook
kunstuitingen hadden al een func
tie in het zoeken van contact met
bovennatuurlijke machten. Later
kunstenaars andere invloe
den _r
deze altijd op gelukkige wij;
te passen in heilige tradities. Men
ontkwam aldus aan verstarring
buitenaf, tot het besef, dat
het verstandiger zou zijn, zich de
instelling eigen te maken die de
„heidenen" reeds in dc vóór-hin
doeïstische tijden bezaten, nl. an
dere invloeden op te nemen in het
geen men zelf wilde bestendigen
of uitdragen. Er was toen helaas
al veel van de volkskunt vernie
tigd en daarmede een deel van
hei volkselgene beschadigd.
Het gemakkelijk aanvaarden en
rken van niet uit de tradi-
zich op. doch zij wisten tie voortspruitende impulsen heeft
in <jfi g€SChiedenis van Indonesië
altijd een grote rol gespeeld. Wag
ner gaat er in zijn boek jammer
genoeg aan voorbij, hoezeer dit
ook het geval moet zijn geweest
in de dramatische verwikkelingen
Het vermogen tot samensmel- tijdens en na de laatste wereld
ten met behoud van het eigene is oorlog. Daardoor immers konden
na zovele eeuwen nog steeds aan-
wezig. Hindoeïsme en Boeddhis
me schoten weliswaar diep wortel
in het volksbestaan men denke eigen geaardheid.
velen zich zo vereenzelvigen
de geest van de revolutie, die
volkomen in strijd leek met de
Naarmate de Indonesische n
de vóór-Indische nonnen door vreemde beïnvloeding
voor religieuze gevoelens
Leven
Dc 'Fransman Pierre-Hcnri
Simon, wiens eerste werk in
1931 verscheen, is romanschrij
ver zowel als essayist, maar
het laatste meer dan het eer
ste. Onder zijn talrijke publi-
caties zijn zeven a acht ro- ais Laurent reeds leraar
mans, waarvan vooral Les
Raisins verts (1950) zijn
naam bekend heeft gemaakt.
Het meest juist is misschien
hem een denker te noemen,
want beide, romans en essais,
tonen hem als zodanig.
iussets blijspelen. Ver
liefdheid wordt tot een liefde, die
een luchtig spel blijft. Francoise
wordt door haar Amerikaanse
moeder teruggeroepen, dc draad
breekt af en alleen de hcrinne-
idylle blijft.
De tweede komt in zijn leven.
Is Laurent reeds leraar is en
toetreedt tot een studiekring op
het gebied van letteren en wijs
begeerte. De ziel van deze kring
is Louise, afkomstig uit zijn ge
boorteplaats, die hem aantrekt
door haar intelligentie cn een
geheel van goede eigenschappen,
die geen enkele stille ondeugd
verbergen. Van haar gaat het
initiatief uit. als het ondanks de
tegenstand van haar ouders be-
Ook zijn pas uitgekomen roman horend tot de hogere midden-
Les stand, komt tot verloving cn hu-
zijn welijk.
Het jonge paar neemt een wat
jekhandel over en maakt
centrum van geestelijke
Editions du Seuil) toont
trouw aan de analyserende
thode. Dit bock moet het eerste duffe" boekhandel
viertal, dat de
teur samenvat onder de gemeen
schappelijke titel Figures i
Cordo.uan, een stadje,
zijn fantasie plaatst
dat
£)OOR vele eeuwen heen is de Wajang, onder welke godsdienstige en culturele veranderingen Indotu
ook, de meest verheven expressievorm gebleven voor het verlangen naar contact met «--ajangpopp
het bovenzinnelijke. In de twintiger jaren van onze eeuw heeft dc Javaanse dichter Noto Soe-
rotC de Wajang aldus tot medium gemaakt:
i kent i
rscheidet
de plat
dc Atlantische Oceaan dérd
in de Vendée. de geboortestreek de vragen
van Simon. Hij wil daarin een
zedenbeeld geven van het leven
in onze tijd cn de politieke en
morele problemen van het Wes
ten benaderen.
activiteit van in het rustige stad
je Cordouan. In dit progressief -
katholiek milieu worden wc
zijn dan nog enkele jaren verwij
de Derde Wereldoorlog
de tijd bcspro-
We hebben hier dus te doen
met een verzameling moderne I
poëzie in een niet al te eng be-
f i cnsdc zin. Wél is de keus zo-
anig. dat traditionele vers- I
vormen achterwege zijn geble-
ven. Het zijn dus allemaal ver
zen die gebroken hebben met
de traditie der renaissance: I
strenge vormen, vaste metra 1
on rijm. Het soort vrije poëzie,
dat Polet heeft uitgezocht en I
bijeengebracht, is volgens hem I
in het algemeen beter vertaal
baar dan in traditionele vers- I
vormen geschreven poëzie.
„Weliswaar heeft ook het mo
derne gedicht een keurslijf. I
maar hier is het keurslijf voor I
dc herdichter veelal een ander
dan het keurslijf van het te I
vertalen gedicht: er zijn I
wel degelijk strenge eisen,
maar het zijn de interne eisen I
van het vers, die zich pas I
stellen als de dichter aan het
vertalen slaat, en die zich an-
ders stellen dan ze in het orl- I
gineel gegeven zijn omdat een
ander uitdrukkingsmiddel ge-
Seven is: de andere taal", al- I
us Polct. I
Verplichtingen
Aan dc ene kant is de ver
taler vrijer. aan de andere I
kant ^ebondener, juist doordat I
hij minder belemmeringen on
dervindt om de ziel van het ge-
dicht te' benaderen, wat hem I
dus verplichtingen oplegt. Po-
let prijst het Nederlands als
een misschien niet zoet vloeien- i
Ide. dan toch zeer expressieve I
taal, die zich voor vertalingen 1
zeer wel leent.
Bij het samenstellen van de I
I bundel is Polct uitgegaan van 1
I wat men in do Europeestalige
gebieden moderne poëzie I
I pleegt te noemen. Het begrip I
„modern" is, zoals we reeds
zeiden, niet zo toegespitst als
Idit binnen de kring der jonge I
dichters gebruikelijk is, die te- I
gen elke traditie en g'ezag re- I
belleren en eerst later zullen
I ontdekken dat de dichtkunst,
ook de moderne, niet me
is begonnen. Zo treft m<
I Polets verzameling zelfs een
van de Duineser Elegicn van i
Rilkc aan, althans een frag*
Imcnt van de tweede religie,
met de beroemd geworden uit;
spraak: ..Iedere engel is ver- I
schrikkelijk." De estheet Rilkc
I boort hier een diepere levens-
laag aan dan die van het scho-
ne, namelijk het numineuze.
Het gaat hier dus niet meer
om het „vervaardigen van
kunstvoorwerpen in taal", zo- I
als Ad den Besten in zijn in-
leiding op de afdeling Duits
land en Oostenrijk schrijft. I
Deze gehele bundel heeft het
estheticisme achter zich gela
st. I
I
De landen
PIERRE-HENRI SIMON
kwestie van regeling.
Laurent verlaat Cordouan cn
Parijs.
gesneden poppen (wajang-lculit)de
vlakke figuren met beweegbare armen
(wajang-gedog en uajang-puriva)
houten poppen plut en beweegbaar
wajang-krul jil of klitilten dc drie
dimensionale houten figuren (wajang-
golèk), waarvan onze foto er twee
loont. Dit zijn Ardjuna en Prabu
Giling ïï'esi. Van het uiterlijk is hun
karakter af le lezen. De uajang-golèk-
poppen hebben beweegbare hoofden
Drie vrouwenfiguren
schreven in de rust
klooster aan dc voet van
Pyreneeën cn toevertrouwde
een vriend, die het ons c
brengt.
nen als de klassieken op literair
cn filosofisch gebied bestudeerd, j
in soepele trouw aan de leiding, v°l8t Armande
die de Kerk geeft.
Bitter-zoet
Dood Water Dc nieuwe bron van geluk geeft
T-,:, u «ti al spoedig niet alleen vreugde.
bevredigt f°u'sc Armande speelt alleen toneel, als
volkomen. Ze rust in de zekerhe- een invalster nodig is; hoofdza-
f- de organisatie
De fictie is, dat dc hoofdper-
ion, Laurent Seudre, het ver- CC11 JilvajD
haal van zijn leven heeft neerge- den van haar leven, is het mid- kelijk verzorgt
®entklin8' dJe haar cn "publiciteit van toneelgezcl-
erkent, en heeft naast schappen. Een groot deel van
lan zich een echtgenoot, zoals ze zich haar leven blijft afgesloten voor
SÜL,. - e«dacht- boekhandel Laurent niet alleen materieel.
vafSi ontwikkelt maar ook psychisch. Dat ver-
m P Journalistieke bedrijvig- wekt bijtende jaloezie bij Laurent,
m, neid m een blad. dat mede door die vreest, dat hij haar gunsten
iikPiaan leven met anderen moet delen. Immers.
my cart Lótjany zyn ui Citoe \tlnd
Jjjök kan C««a held zijn of een demon teen koning often nederig
boom,een pUnk,e*n dier... maar laat my eon Wajang zijn
in Uwe handen. $)an zal ik. hetzij ik groot ban in hat getooei i/an
dc atftjd.oj klein als aan spelend kind ondar d« coaringins, CLu>
taal spreken.
mijn aardse laden is dol dan moeite en strcjcl, en mijn
dijanden t die dele zijn lachan om mij. cHan koon schiet
sneller naar het doel dan gekaderde pijlenhun tooordon
vlijmen scherper dan krissen.
ft2tjn strijd i* nog niet uitgestreden. En straks zult (jij mij
wegnemenik zal neerliggen bij de andoren, wior spel reedt werd
dolbracht. cJk zal bij de duizenden zijn in het duister.
mijn strijd toasnognitt tan einde-.nog dansen mijn Oijanden
tHeer, laat mg een o)ajang zijn in Uwe handen.
Van zal oder honderd jaar of odor duizend jaar Clw kand
mij weer doen bewegen. 'Van zult Cjij mij ééns, wanneer mgn
'r tud in (lu> eeuwigheid gekomen zal zijn, opnieuw opnemen er
Sul zal opnieuw spreken en strijden.En éénmaal zullen mijn
dijenden zwijgen en zal de demon nederliggen.
rr. Iaat mij «en tOajan^ zijn in Uwe handen
haar vriendinnen leiding zal kinderloos
ten.
land cn Oostenrijk, Skandina-
vië (Zweeds Finland, Zweden.
Noorwegen). Fins Finland,
Rusland. Polen, Roemenië. I
Boelgarijc, Joegoslavië (niet
speciaal nog Servische en Kro-
atische poëzie). Griekenland, I
I Italië. Spanje. Portugal, Au
stralië. Nieuw-Zecland, Cana-
da. Verenigde Staten. Latijns I
I Amerika (Spaans en Portu- 1
gees), Negerpoëzie in Frans,
Spaans. Portugees cn Engels. I
Hebreeuwse cn Jiddische poë- I
zie. Turkije, Indochina en Zuid-
I Afrika. Men ziet: wc zijn hier -
in een mondiaal klimaat en de I
mens die hier dichtend bezig 1
I is, is de twintigste-eeuwsè
I mens. Zo is deze verzameling I
in haar geheel een belangwek-
Ikend menselijk document ge
worden. en in het verlengde I
daarvan een beeld van onze
tijd. C. RIJNSDORP^j
middaghoogte, als dc laatste
huwelijk blijft een belofte van trouw heeft ze „Tn n h* ijl* J'
J222?..— ^-m.n0°lt g^cven. Het moellljk- S^vreemde vJ.t hftW
Het is een moeilijke, doch uitcr- onderwijs kan deze rode draad
greep, die alle verdere verwach- ste ls ,UU1 „C1„ „ai wu
tingen op moederschap afsneed, ten blijft spreken. Hij zoekt
Maar Louise, redelijke vrouw, pensntie voor zijn huwelijkson-
riatc belangrijke cn ook dankba
re daad, dc kunstgeschiedenis toe
gankelijk (c maken vc-or de jeugd.
Fem Rljkscn-Den Brccjc heeft er
zich aan gewaagd cn het resul
taat daarvan Is op geslaagde wij
ze vastgelegd onder de titel „De
rode draad".
Deze geïllustreerde kunstgc-
sch! tenls voor dc jeugd, bijzon
der animerend uitgegeven door
Van Gorcum Comp., Assen,
bied', jongeren een stevige draad
om tc kunnen doordringen tot dc
bronnen van onze beschaving.
- haar brengen tot aanvaarding
- --- I'aur^.nt, IS het anders ge- van positieve levenswaarden. Te-
sleld. Zijn liefde gebaseerd op vergeefst; vóór alles wil ze vrij-
hoogachting, is niet geweken, blijven. Als Louise na een felle
stijgt niet boven een zeker ziekte van enkele weken sterft
biedt hij zijn_minnares aan haar
lijk is, hoe Armande liefde kon
gevoelen voor een moraliserende
echtbreker, lichamelijk onaanzien
lijk en geestelijk een weifelaar.
Wat na de breuk komt, bevredigt
.J" het minst. De aansluiting bij dc
,e Broer» var» TTrA»--
groep van Frère Louis, waar
halfslachtige Laurent niet thuis
het haastig opgeroe-
Culturele ommetjes
patroon dat wenning heeft de verrassing uit- ook aanstonds samenwoning heeft P°n hedriifaongeyal. het verraadt
i boeicm gesloten. En deze gewenning on- afgewezen. :*_veel dc hand van d« schrij-
Denkersstof
kant. Armande snijdt de
lijk schijnt te verstevigen. Lau- zeker slijtingsproces op verande-
rent geeft er zich rekenschap ring. Deze komt niet
van, dat sommige mogelijkheden rents kant.
in hem verschrompelen en drci- band door,
i zakelijke reden
Culturele ommetjes, door W. Hjn stad. volkomen onberispelijk
- m iJn gcdrag is pSyChisch in- Laatste fn«;p
geslapen, een somnambule, een LaaiSie TOSe
slaapwandelaar. En zo groeit een De eenzame man wens
dit boek komt hunkering naar rijker, feller le- rug tc keren tot Cordoui
Bij het lezen
dc vraag op of dc artikelen, die
In de loop der jaren in het Ge
reformeerd Gezinsblad onder de
;n Penseel" zijn ver
werkelijk van een der-
Eigenaardig is bij Simon de ge-
voor lange woonte. ook in andere romans,
voortdurend het verhaal te onder
breken voor verklarende opmer
kingen, die vaak tot aforismen
worden. Zijn roman gelijkt op ccn
raat. waarvan honderden cellen
gevuld 2ijn met de honing van
Ieder hoofdstuk in dit eerste
deel bevat een afgerond geheel, i>4 c
geaccentueerd door het gebruik schenen,
van verschillende soorten gekleurd
papier. De rode draad begint ui
teraard bij dc prehistorie van
onze Rebicden. Daarna volgen de
hoofdstukken Mesopotamia,
Egypte. Kreta-Mykene-Grieken-
land. Etrurië en Rome.
Omdat het over de kunst gaat,
is ..Dc rode draad" voor alles
een kijkboek. De puntige en be- ten.
slist niet tc moeilijke tekst slui
intussen prachtig aan op de 160 dacht
illustraties. Dc schrijfster blijkt schilder Rembrandt
goed te kunnen aanvoelen,
veel hooi zij op de vorken
de jonge lezers kan laden.
De nieuwe bron I
val in aanraking
Dc schok komt, als hij, in Am- de chrlstelijk-socii
sterdam verblijvend voor een con- Frère Louis denk hier
i der speelsters
Ischap.
grillige
Ze
diep gedacht
ruimte het toeliel
ding grout ziji
te geven. Maar het grote nadeel
is. dat zo tussen lez.ci cn verhi.nl
gordiln schuiven, dat het
oulairc manier zijn bezoeken, aan haar wezen en wekt in hem wat hen geschreven. Enkele maanden middellijk contact bemoBihikt cn
Parijs, Brussel. Antwerpen sliep. Bij zijn terugkeer in Cor- na zijn opname ln deze beweging de gang van het verhaal logen
rugge. tc beschrijven, voor- douan is hij innerlijk ccn ander vindt hij de dood door een ongc- maakt. Dc cssavkt tn «Um-.n
>or wat betreft de culturele mens geworden; de vrouw, die val op een bouwwerk,
alles schoonheid, die deze steden bezit- hij onbewust zocht, bestaat on
wijst hem niet terug, zoals blijkt Waardering met reserve
uit de gewisselde brieven. Zo
rijpt na zestien jaar huw
in hem het plan, zich los te
geenwaardevol ken van Louise en zijn arbeid en romantische jeugdliefde, die een
tevreden loven te beginnen zonnige herinnering achterlaat,
Armande. een huwelijk op basis van hoog-
---- - -.,i> vrouw, die de vervreem- achting en geestesafflniteit. een
de expressieve kunst ding heeft bemerkt, neemt ook verlangen naar een feller leven.
nu het initiatief en dringt hem een dieper borend gevoel op dc
maakt. De essayist in Simon
vaak dc romanschrijver
i'n plaats. D>t zal
llermcest hen boeien. die
lectuur vragen, dat ze
i Rijn.
Het boek
kunststuk geworden. Het licht
echter zeer zeker een tipje op
D. PANNE
Voor menige jongere en hier- de sluier die helaas bij
bij denken wij in 't bijzonder aan len nog
de jeugd buiten het middelbaar ligt.
Plerre-Henrl Simon,
nambulc. Ltgave. Lc
du Seull.