KLH
Hooggeboren accent...
Gebed kan bres schieten
in muur der scheidingen
„Koppelbazen" verliezen
steeds meer terrein
Een woord voor vandaafc
Episcopaalse wijding magl
niet verplicht zijn
Prof. dr. G. J. Thierry
overleden
4NDERZIJDS
DE OUDE MINISTERIEKAMER
In een toespraak, gehouden in
de nieuwe ministeriekamer werpt
ds. J. J. Buskes een weemoedige
terugblik op de oude ministerieka
mer van de Nieuwe Kerk te Am
sterdam, die voorgoed is afgebro
ken in verband met restauratie
werkzaamheden. Ds. Buskes pu
bliceerde deze toespraak in de ru
briek „Terzijde" van het weekblad
Jn de waagschaal'
..Ben ik sentimenteel, wanneer ik
meen dankbaar te mogen zijn. dat
ik slechts korte tiid als predikant
in volle dienst in de nieuwe minis
teriekamer heb behoeven te vertoe
ven. Elke keer, dat ik dat toch ei
genlijk trieste en uitzichtloze zaaltje
aan de Gravestraat betrad, had ik
heimwee naar onze oude ministerie
kamer met zijn verrukkelijk uit
zicht op de Dam. Soms vraag ik
mij af. of deze ruil. die geen we
zenlijke plaatsvervanging mag ge
noemd worden, niet mede de oor
zaak van mijn vervroegd emeri
taat en het heengaan van de colle
ga's Van Leeuwen en Barnard is
geweest.
Hoe herinner ik mij het jaar, de
dag, het uur, waarop ik in die
oude ministeriekamer op de Dam
werd binnengeleid. Onvergetelijk
ogenblik.
Ik kon er niet komen zonder
eerst de historische deur te passe
ren. die zichtbare herinnering aan
Kater en Poesiat. de twee trouwe
Kaladijnen van Kuyper en Rutgers,
erinnering aan die zalige paneel-
zagerij. Wie van ons maakte ooit
zo iets mee? Ach wij, die soms te
onzaliger ure van geestelijk dik
hout geestelijke planken zagen,
maar het zouden besterven als wij
ooit geroepen werden, terwille van
het Godsrijk een echte deur in te
trappen.
En dan langs die donkere wentel
trap naar boven. De deur van de
ministeriekamer ging open en daar
/.aten ze dan. de grote mannen, die
u tot uw schade niet gekend hebt.
Men heeft mij veel verteld over
de oude godsdienstgesprekken die in
die oude ministeriekamer door de
Jaren heen gehouden werden.
De grote De Hartog en de gro
te Kromsigt traden er in het strijd
perk. Die zwei feindliche Brüder.
De Hartog was een wonderlijk theo
loog en Kromsigt. confessioneel
van geboorte en wedergeboorte, kon
De Hartog's „Noodzakelijke Aanvul
lingen op Calvijns Institutie"
slechts waarderen als een salto
mortale van Calvijn tnt Hegel. Hij
sloot zich aan bij Aalders die ge
schreven had: ..De Hartog zegt,
dat de groten in het rijk van de
geest over de hoofden der massa
elkaar toeknikken, ik zie De Har
tog wel knikken in de richting van
Calvijn, maar Calvijn knikt niet te
rug!" Daarbij kon het gebeuren,
dat Kromsigt de koster tijdens de
discussie naar de universiteitsbiblio
theek zond. om een deel van de
werken van Hegel te halen. De
Hartog had hem ervan beschuldigd,
Hegel verkeerd te citeren en Krom
sigt wilde bewijzen dat hij goed ge
citeerd had. De koster kwam met
Hegel. die Kromsigt in eer herstel
de. Dat moet wat geweest zijn: de
grote De Hartog fir» die oude mi
nisteriekamer. Tussen twee haak
jes: Wat zou doctorandus Dekker
zich aan De Hartog geërgerd heb
ben. Ik bedoel de doctorandus, die
in het laatste nummer van ..Woord
en Dienst" „Tussen twee stoelen"
van Barnard afkraakt. Waarom?
Omdat Barnard zegt, dat de we
reldgeschiedenis anders zou zijn ver
lopen als Aristoteles getrouwd
was geweest. Doctorandus Dekker
heeft ontdekt dat Aristoteles inder
daad getrouwd is geweest. Dan De
Hartog. Ik heb hem horen preken
over de 12 zonen van Jacob. In de
Nieuwe Kerk. Alles rustte in het
getal 12: Israël en de Gemeente, de
theologie en de filosofie,., zoals,
riep De Hartog. ook deze machtige
kathedraal geschraagd wordt door
12 pilaren. De Hartog vergiste zich
net als Barnard: Aristoteles was
getrouwd en in de Nieuwe Kerk
stonden wel 18 pilaren. De Hartog
zag dat zijn hoorders de pilaren
zaten te tellen. Hij werd wild en
riep: „Dat kunt u gerust laten, al
staan er 18, vanmorgen staan er
12!" Barnard is van het geslacht
van De Hartog. Goddank, dat er zul-
ken nog zijn. Een doctorandus Dek
ker zegt natuurlijk altijd dingen,
die waar zijn, maar hij spreekt
daarom de waarheid nog niet. Hij
zegt verstandige dingen, maar wat
hij zegt is niet geniaal. Barnard
zegt precies als De Hartog zo nu
en dan onzin, maar het is geniale
onzin, die behoort bij onze oude mi
nisteriekamer.
De Hartog! Wagen Israëls en zij
ne ruiteren! Nog hoor ik hem mij
begroeten: „Welkom medestrijder
in het Godsrijk!" Wie van ons. be
halve Rudolf Wolfensberger, kan
dat nog? Maar ook Rudolf gevoelt
zich niet zo zeker meer. sinds wij
in de Gravenstraat terecht zijn ge
komen.
De Hartog. die de ministeriever
gadering verlatend voor twee stra
tenmakers op de Dam diep de hoed
afnam. Kent u ons meneer, vroeg
de een. Neen, zei De Hartog. Waar
om zet u dan uw hoed af? Ik
groet u eerbiedig, miin vrienden,
want gij plaveit het heelal! Nou nou,
zei de ander. Kijk, zoiets kan al
leen geschieden op de Dam, nooit
in de Gravenstraat.
En dan dat verrukkelijke uitzicht
op de Dam. waar het volk van Am
sterdam voor ons leefde. Die onver
getelijke momenten, waarop dat
volk op de Dam stond om zijn Ko
ningin te beleven. Jan Greshof
mocht er de spot mee drijven:
De koningin verschijnt op
het balcon.
grootmachtig in haar zondaese
ons hart werd warm, toen wij
Juliana van het Paleis naar de
Nieuwe Kerk zagen schrijden
nee. ze liep niet, ze schreed om
in dat stuk gestolde historie konin
gin te worden.
De machtige parades, de schitte
rende uniformen, de romantische be
renmutsen. die zelfs fanatieke Kerta-
en-Vrede-leden boeiden en gevan-
De schietpartij op de dag voor
de bevrijding, waarop we de laat
ste stuiptrekkingen van de Duitse
bezetting zich op afschuwelijke wij
ze op de Dam zagen afspelen en
dan later het uitzicht op het vrij
heidsmonument van John Raedec-
ker.
De snelschilder, een permanente
waarschuwing voor snelpredikers.
De mensen dromden om de snel
schilder heen: hoe bestaat het?
Maar dan verdwenen ze weer. Een
gemeente werd niet gevormd.
De poppenkast met Jan Klaasen
en Catrijn. Zo is uw leven! Dat
machtige spel op de Dam, waar
bij de dood nooit ontbrak.
Waarom kan het in de Graven
straat soms zo vervelend zijn? Om
dat wij. als het alles zo dodelijk
ernstig wordt, nooit meer eens op
kunnen staan en naar buiten kijken.
Omdat het verrukkelijke uitzicht op
de Dam ons te onzaliger ure ontno
men werd. Wij zijn het zicht op
Amsterdam en het volk van Am
sterdam kwijt en de jonge collega's
kennen de regels van het Damspel
niet eens meer. We hebben het
Dammen verleerd. We zitten in de
Gravenstraat en in de tijd van de
restauratie. Wij geleven in de ver
standigheid van doctorandus Dek
ker. Romantiek is er niet meer bij
en niemand slaat zijn armen uit,
alsof hij vleugels had. Heel verstan
dig. We hebben immers geen vleu
gels. Wij zijn de Nieuwe Kerk en
de Oude Kerk aan het restaureren
een een ernstig kerkbestaan aan
het reorganiseren. Op z'n tijd vro
lijk een figuur te slaan, heeft nie
mand van ons geleerd. Wij zijn
zelf restaurateurs in plaats van man
nen van de oorsprong. Geen van ons
durft tegenover doctorandus Dekker
o goddelijke humor, de man is
directeur van Ruimzicht Barnard
en De Hartog bij te vallen en vol
te houden, dat Aristoteles niet ge
trouwd was. maar dat er in de
Nieuwe Kerk wel twaalf pilaren
staan.
Op de Dam leefden we. In de Gra
venstraat zijn we bijgezet."
52ste gebedsweek vandaag begonnen
(Van een onzer redacteuren)
Zowel de Wereldraad van Ker
ken als de Rooms-Katholieke Kerk
hebben in internationaal verband
een oproep doen uitgaan tot deel
name aan de gebedsweek voor de
eenheid der christenen. Dit samen
gaan is een opmerkelijk feit. Wel
iswaar gebruikt men in r.k. kring
andere gebedsteksten dan in prot.
kring, maar de intentie is duidelijk
gericht op dezelfde eenheid. In
meerdere plaatsen zullen protes
tanten en rooms-katholieken trou
wens gezamenlijke gebedssamen
komsten houden.
De gebedsweek voor de eenheid der
christenen wordt dit jaar voor de 52ste
maal gehoudep. Het begon in 1908: een
jaar waarin op kerkelijk terrein geen
enkel perspectief van toenadering te be
speuren viel. In ons land hadden pro
testantse kerken als Herv. Kerk en Ge-
ref. Kerken praktisch geen aandacht
voor elkaar, laat staan voor de R.K.
Kerk. In het buitenland was het al niet
anders.
Pas na 1918 begon men in brede kring
de roeping tot c-enheid te verstaan. In
wer.eldoorlog-1 hadden de kerken biina
uitsluitend nationaal gedacht en gehan
deld. Ze waren daarbij zelfs nog niet
toegekomen aan de eerste notie va
ternationale verbondenheid. Na de
schrikkingen van de oorlog leerde
dit zien als een gemis. Zo werd uit
echt schuldbesef de beweging geboren,
die zich richt oo de oecumene waarvan
Lucas 4:5 spreekt: de gehele bewoonde
wereld.
Initiatiefnemers tot de gebedsweek om
de éénheid der christenen waren twee
anglicaanse geestelijken uit Engeland.
Eén daarvan ging later over naar de
Rooms-Katholieke kerk en menige pro
testant zal bij het vernemen van dit ge
geven uitroepen, dat al dat eenheids-
streven daar altijd o-> uitloopt.
Er zou echter óók gesteld kunnen
worden, dat deze overgang de basis van
de gebedsweek verbreedde, want de
vroegere dominee Watson nam zijn idee
mee. Zijn overgang werd overdracht en
zo kreeg het initiatief ook aandacht bin
nen de R.K. kerk.
Aan de rooms-katholieke deelname aar
de gebedsweek is echter vooral de naam
verbonden van pater Couturier uit Lv
on. door Gunnar Rozendaal wel aange
duid als: ..de grootste apostel der chris
telijke eenheid". Zijn gebed voor de
éénheid der christenen betekende niet.
wat het voor vele rooms-katholieken was
en soms nog altijd is: het gebed voor
O
de terugkeer van de dwalenden
schoot der ir.k. Moederkerk. In die op
vatting verzamelde pater Couturier een
kring van geli)kgez nden om zich heen.
waarvan de leiding na zijn overlijden
overging op pater Michalon, eveneens
uit Lyon.
Vanaf 1935 heeft pater Couturier zich
Ingezet voor een betere verstandhou
ding onder de ?hrlstenen. Hij werd
daarbij gedreven door zijn grote idee:
in de muur der scheldingen een bres te
schieten door het gebed om eenheid.
Geen eenheid In de richting van een
bestaande kerk! Centraal staat bij de
gebedsweek nog altijd het gebed, dat
pater Couturier "ormuleerde:
..Moge de zichtbare eenheid van het
Rijk Gods tot stand komen op een
wirae, die Christus wil en door mid
delen die Hij zal kiezen."
Advertentie
ONTMOETING
i de
smakelijk
gezond
licht verteerbaar
Zal diaconaatskwestie
op oec. concilie
behandeld worden
De centrale commissie ter voorberei
ding van het oecumenisch concilie van
de r.k. kerk heeft zich beziggehouden
met de kwestie van he: diaconaat.
Kardinaal Benedetto Aloisi-Masella.
voorzitter van de comflnssie voor de
orde der sacramenten, heeft hierover
een rapport ingediend. Men weet niet
van welke strekking de adviezen der le
den en raadgevers van de commissie
zijn. Ten slotte staat het toch aan de
paus om tc beslissen of deze kwestie
al dan niet door het concilie moet wor
den behandeld.
Van bevoegde zijde wordt hierbij ver
wezen naar een verklaring van wijlen
paus Pius XII in 1957: „Wij weten dat
men thans zijn gedachten laat gaan
over invoering van een diaconaatsor-
de als een van het priesterschap onaf
hankelijke kerkelijke functie. Deze ge
dachte is echter, op dit ogenblik al
thans. nog niet rijp..." Sedertdien schijnt
men van bepaalde zijde de mogelijkheid
te overwegen van eventuele herinvoe
ring van een diaconaat als
de eerste
christentijden, namelijk niet. zoals het
huidige diaconaat, als
afgaand sta-
Verzet vakbonden
heeft succes
(Van onte soc.-econ. redactie)
De actie, die de werknemersbon
den in de metaalindustrie enige tijd
geleden hebben ingezet tegen de
zogenaamde koppelbazen blijkt
succes te hebben. Dit in het cen
trum van het land genomen initia
tief heeft al tot gevolg gehad, dat
de directie van de N.V. AM AF te
Amersfoort besloten heeft alle van
koppelbazen geleende arbeiders op
korte termijn te zullen ontslaan.1
Zoals bekend gaat het hier om arbei
ders. die in dienst zvjn van de „kop
pelbaas". Deze leent op zijn beurt de
arbeiders aan bedrijven, die gebrek heb-
personeel. Deze bedrijven moe-
de arbeiders dan veel meer
d"an bij normaal dienstverband
het geval is. De koppelbazen strijken
het grootste deel van deze extra ver
diensten op, maar ook de arbeiders ko
men nog wel 25 per week uit boven
het inkomen van hun collega's in nor
maal dienstverband. Dat dit tot span
ningen tussen de werknemers in de be
trokken bedrijven aanleiding geeft
zonder meer duidelijk.
»me in de metaalindustrie heb
ben de vakbonden zich dan ook inge
spannen om deze misstand uit de we
reld te helpen. Een eerste resultaat is
daarmee geboekt bij de N.V. AMAF
Amersfoort
diakenen zouden dan bepaalde geestelij
ke en liturgische taken ten aanzièn var
de gelovigen kunnen vervullen, vooral
in de missielanden Voor hen zou geen
celibaat verplicht zijn. hetgeen door
sommigen weer als een bezwaar is a
gevoerd.
Uniecollectie
De Jaarcollecte voor de Scholen
Nieuwolda 675
293,10; Hallum
Oosterend
296.25; Oudéschoót 338.5' Stiens
318.45; Tzum 345; Ruinerwold
182 50; Hooge Hexei 633; Culemborg
547.50; Haart 430.80; De Steeg
220.50; Mijdrecht 79.70; IJsselstein
794.55; Bussum 3.202.05: Stroet
218; Barwoutswaarder 243.25; Dub
beldam 200; De Lier 1 238.52; Pape-
koo 87.50; Streefkerk f 1.550; Tholen
72: Rljrvilk f 439 25 Totaal van I
lokale comité'» 214 589.30. Vorig J
den Bijbel bracht
was dit een bedrag van 196.349,42.
maakt, namelijk bij de N.V. Smulders
en de N.V. Werkspoor. Smulders heeft
toegezegd geen gebruik meer te zullen
maken van uitleenbedrijven. Omdat het
echter moeilijk is de geleende arbei
ders, welke het bedrijf nog in dienst
heeft, plotseling te ontslaan, is overeen
gekomen. dat telkens een ..geleende"
arbeider zal worden opgezegd, wanneer
een andere arbeider aangeworven kan
worden.
De N.V. Werkspoor heeft de belofte
gedaan, dat in ieder geval de eerste w
ken geen uitgeleende arbeiders me
zullen worden aangetrokken. Bovend.i
heeft de directie zich bereid verklaard,
na te gaan welke maatregelen genomen
zouden kunnen worden om de 200 thans
in dienst zijnde geleende arbeiders te
prangen.
De 6trijd van de vakbonden tegen het
misbruik, dat de „koppelbazen" maken
de krappe arbeidsmarkt, blijkt dus
es te hebben.
Franse goedkeuring
E.E.G.-akkoord
De Franse regering heeft woensdag het
in Brussel bereikte akkoord aangaande
o'e gemeenschappelijke landbouwpoli
tiek van de zes E.E.G.-landen goedge
keurd.
Een aan het slot van een kabinets
vergadering onder voorzitterschap
president De Gaulle uitgegeven commu
niqué verklaart, dat de Franse rege
ring verheugd is over de perspectieven
die door de totstandkoming van het ak
koord zijn geopend. De verklaring on
derstreept de bereidheid van Frankrijk
om tussen dit land en de andere E.E.G.-
partners een algehele samenwerking tc
bevorderen, en te streven naar een
doeltreffende eenheid van de zes landen
I op politiek, economisch, cultureel en
1 militair gebied.
Dit betekent dat de vorm
heid duidelijk ondergeschikt
verlangen ernaar. Het gaat niet om
vraag wie er aan zijn menselijke trek
ken komt. maar om een menselijk be
wijs vap vertrouwen dat de eenheid er
komen zal ondanks ons en onze prin-
Merkwaardig is dat in dat verband
dingen mogelijk zijn, waaraan mei
kele tientallen jaren terug niet
durfde dénken. Vorig jaar hield de
terkerkelijke) Couturier-kring in Haar
lem in de gebedsweek een bijeenkomst
over het thema; „Wat verwachten pro
testanten en rooms-katholieken van de
ontmoeting?".
De ontmoeting IS er namelijk. In die
zelfde gebedsweek was er in de Grote
Kerk van Zwolle een gemeenschappe
lijke bijeenkomst onder het thema:
„Verdraagt elkander in liefde". Steeds
meer dringt de opvatting door, dat mer
niet over elkaar kan spreken zónder el
kaar te kennen... Protestantse en r.k
theologen treffen elkaar in ons land dan
ook vrij regelmatig. Ook de theologi
sche studenten van alle universiteiten.
Officieel werd daarover gepubliceerd,
„hoe verrassend het bleek dat alles
beweging gekomen is naar eikand
toe, niet in het minst door het gesteld
wo-den van dezelfde vragen" (centraal
onderwerp was; de predestinatie!).
NIEUW DENKEN
Binnen de RK kerk valt voor
testanten een nieuwe wijze van theolo
giseren te onderkennen, die zich
d reet op de Biibel oriënteert en
afwendt van scholastiek en Aristoteles
Ook de leek in de R K kerk krijgt
en meer de Bijbel in handen.
Dit laatste is een belangrijke gebeur
tenis! Stimulerend daarbij is geweest,
dat de R.K. Bijbelstichting Sint Willi
brord een nieuwe vertaling van he
Nieuwe Testament uitgaf. Prof. Gros-
souw, één van de leidende vertalers,
heeft geschreven dat hij „zich niet kan
voorstellen dat onze nieuwe vertaling
voor een reformatorisch christen in be
ginsel onaanvaardbaar zou zijn; hetzelf
de geldt trouwens in omgekeerde rich
ting voor de vertaling van het Ned.
Bijbelgenootschap". In het januarinum
mer van het maandblad „Wending"
verklaart ds. H. C Touw: „We zijn hel
daar volkomen mee eens"....
Zo hebben Dro'estanten en rooms-ka
tholieken in Den Haag een gezamenlijke
Biibelactie gevoerd, waarin Rotterdam
volgende maand zal volgen. In andere
steden «Eindhoven, Assen. Amersfoort
Zaandam o.a.) werden door beide groe
pen gemeensehaDpeliike acties geor?a
niseerd onder de duidende titel. „Hot
lezen we de Bijbel?".
Er is ln onze tijd veel beweging
s werk van de Heilige Geest, die |e-
:n wekt vaar wij geen groei
gellik hielden. Zo leren Chris!
in 1962 met vertrouwen bidden: Moge
de zichtbare eenheid van het Rijk Got
'ot stand komen op een wijze, die
"hristus wil en door middelen die HL
tal kiezen....
School televisie
in Duitsland
De experimentele schooltelevisie, ver-
zorgd door de Noordduitse en dc West-
duitse televisiedicnsten maakt goede op
gang. Reeds 1866 scholen beschikken
over een ontvangapparaat, zodat de
klassen die daarvoor in aanmerking ko
men. de lessen kunnen volgen.
Over het geheel genomen zijn de le
raren van deze klassen tevreden en in
genomen met het experiment; 93 pet.
van deze leraren heeft verklaard, de
schooltelevisie als een welkome aanvul
ling op het onderwijs te beschouwen.
Zeven pet. heeft nog bezwaren.
Eyskens pleit voor
het Nederlands
Oud-eerste minister Eyskens heeft te
genover hoge ambtenaren uit de ver
schillende rijksdiensten, in een hotel in
Brussel een causerie gehouden over
„de Nederlandse taal".
De cultuuropgang van ons Vlaamse
volk is in grote mate afhankelijk van
de verspreiding van de Nederlandse
taal, aldus de heer Eyskens. Wij Vla
mingen die belangrijke ambten bekle
den in de administratie, het gerecht,
het cultuur- en het bedrijfsleven, zome
de in de politiek, zijn aan ons volk ver
schuldigd er voor te zorgen dat het
Nederlands overal hoog wordt gehou
den. Wanneer wij als Vlamingen presti
ge willen bezitten in eigen land, te Brus
sel en in het buitenland, moeten wij in
gewerkt zijn in de Nederlandse cultuur,
omdat wij ons niet als de Duitsspreken
de Zwitsers de weelde van een eigen
cultuur kunnen veroorloven. Willen wij
als Vlamingen tot volle ontplooiing ko-
in Europa de plaats bekleden
toekomt dan moeten wij inge
schakeld zijn in de Nederlandse cul
tuurgemeenschap.
Ds. O. J. Reinders
overleden
In de ouderdom van 73 jaar overleed
het Diakonessenhuis te Groningen
ds. O. J. Reinders. emeritus predikant
in de Herv. kerk.
Ds. O. J. Reinders werd op 30 decem-
;r 1888 te Thesinge geboren. Hij stu
deerde theologie aan de Rijksuniversi
teit te Groningen. In 1914 werd hij te
Anna Paulowna in het ambt bevestigd.
Hij diende verder de gemeenten te
Harkstede, Kooten, Blijham en Zuid-
wolde, waar hij 23 jaar heeft gestaan.
Hij verkreeg daar op 1 mei 1954 emeri
taat. In april nam hij te Zuidwolde af
scheid, na daar nog een jaar werkzaam
te zijn geweest als bijstaand pastoraat.
van kerkelijke funkties heeft hij
en na bekleed. Hij was ook lid
de generale synode der Ned. Her
vormde kerk en werkte mee aan de
totstandkoming van de nieuwe kerk-
Schrijven over het nieuwe leven" in de barre werkelijkhè
van elke dag lijkt een nogal onwezenlijke bezigheid. Het z\
kunnen schijnen, alsof het gelijk staat met een oproep de og)
maar dicht te doen voor al de ellende, de Haat, kortom uoj
al het negatieve en vervelende in het leven. Op die mam
gaan we dan al vlug met het hoofd in de wolken lopen en
komt er dan in feite op neer, dat we onszelf om nog e
beeldspraak te gebruiken een rad voor de ogen draait
Maar is dat zo? Als Paulus aan de christenen in Coloi
schrijft over „het nieuwe leven", doet hij dan nèt of al
ondeugden niet bestaan? Verre van dat! Hij noemt zeer c<
creet een heel rijtje. Maar wat hij óók doet is: zeer duidel
zeggen, dat u en ik al dat negatieve moeten overwinnen. T
oproep is niet zomaar een slag in de lucht: hij wijst name,
op de figuur van Christus, op Zijn vrede. Hij poneert als rt
vaste zekerheid, dat in de overgave aan Hem de strijd te;
al die ondeugden in ons persoonlijk en in ons gemet
schapsleven geen hopeloze zaak is. Dat is de diepe zin z
wat Paulus bedoelt als hij zegt: „Indien u dan met Chrisl
bent opgewekt, zoekt de dingen, die boven zijn." En het rei
taat blijkt uit op zichzelf simpele dingen: wij haten niet m<
wij beheersen onze drift, wij houden onze hebzucht in
dwang, wij roddelen niet meer, wij verdragen en vergei
elkaar. En dat is alles bij elkaar nogal wat!
Advertentie
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Bedankt voor Wierden (toez.): H. i
Bultman te Papendrecht; voor Arne-
uiden: B. Haverkamp te Groenekan.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Enschede: Joh. C. Baum-
falk te Ommen: te Raamsdonk <c.a.) en
Drlmmelen: H. Pilon, kand. te Hilversum.
AOSRAM
Lord Fisher helpt kerken van Ceylc
In Engeland is de
treden aartsbisschop van Canter
bury, nu lord Fisher, de kerken
van Ceylon te hulp gesneld bij hun
pogingen om tot eenheid te ko
men. De Anglicaanse Kerk had
een groot struikelblok opgewor
pen op de weg naar deze eenheid
op dat vroegere zendingsveld, door
de kerken volledige avondmaals-
gemeenschap te weigeren als niet
duidelijk was gemaakt dat alle
niet-episcopaalse predikanten de
episcopaalse wijding ontvingen.
De synode van York had met 40 te
gen 27 stemmen besloten om volledige
avondmaalsgemeenschap te weigeren.
De synode van Canterbury aanvaardde
met 89 tegen 65 stemmen deze gemeen
schap mits duidelijk was gemaakt dat
alle predikanten werkelijk opnieuw ge
wijd zouden worden. Het gevolg is een
impasse voor Ceylon, want de Anglica
nen willen alleen meedoen als de volle
gemeenschap met de Anglicaanse Kerk
behouden blijft. En de niet-episcopaalse
kerken wensen geen stap verder te
gaan op weg naar een hernieuwde wij
ding, omdat dat betekent dat hun be
vestiging als predikant voor de Heilige
Geest niet voldoende zou zijn.
In een uitvoerig artikel in de „Church
Times" gaat Lord Fisher in op het
amendement van de synode van Can
terbury waarin Ceylon wordt gevraagd
duidelijk te maken dat de predikanten
inderdaad tot priester worden gewijd.
Lord Fisher vervolgt dan:
Er is een punt in het amendement
dat niet helemaal duidelijk is. Is ex
nu vastgesteld dat ieder niet-episco
paalse predikant wanneer hij tot de
nieuwe kerk toetreedt de episcopaalse
wijding zal ontvangen? De kerk
Ceylon heeft reeds verklaard dat
voor de Anglicanen op dit punt
twijfel bestaat: de bedoeling v;
plan was dat niet-episcopaalse
kanten zouden ontvangen wat Angli
verstaan onder episcopaalse
In Amsterdam is dinsdagavond
overleden de bekende Hebraicus
prof. dr. G. J. Thierry, oud-hoog
leraar aan de Leidse universiteit
voor de Hebreeuwse taal en let
terkunde, de Israëlitische oudhe
den en het Aramees. De begrafenis
zal plaats vinden op vrijdag om
drie uur op de hervormde begraaf
plaats van het Groene Kerkje te
Oegstgeest.
Prof, Thierry was een zeer bekwaam
taalgeleerde, die in het bijzonder mee
gewerkt heeft met wijlen prof, dr. H T.
Obbink aan de vertaling van het Oude
Testament. Samen met deze hoogleraar
heeft hij drie studiereizen naar het
Nabije Oosten gemaakt.
Prof. Thierry is afkomstig uit Leiden
waar hij ook theologie studeerde aan
de universiteit. Hij vervolgde echter
Het Engelse amendement
dat de orde van dienst wordt gewijile
sprake kan zijn van volleii l
avondmaalsgemeenschap. Maar in?
veranderingen worden aangebrgrt
de Anglicaanse kerk op Ceylon*™
i overtuigd moeten worden dat,
noodzakelijk zijn en dan zou ze
dere kerken moeten overtuigen
discussie weer te openen en hen
moeten overtuigen dat het noodzakq
is de veranderingen aan te brengen]11'
de synoden van York en Canteri»—
zouden tevreden stellen zonder de n
episcopaalse kerken op stang te jaj
Men kan niet verwachten dat de
glicaanse Kerk op Ceylon hiertoe
overgaan. Indien de Anglicanen
Ceylon toegeven en de bepalingen 1
zien zal, als men het voorgenomen jl
toch wil uitvoeren de volledige avo
maalsgemeenschap, inclusief uitwii
ling van predikanten, aan de voorwi
den van de Anglicaanse Kerk in Ei
land en Amerika moeten voldoen. J
verhouding zoals met de Kerk
Zuid-India van een gedeeltelijke in
communie is dan niet meer mogel
Unificatie van de geestelijkhèid w:
de kerk van Zuid-India met ge
sar in de nieuwe fusiekerk op nl
Ion wel, en de verwerping vart de
ledige avondmaalsgemeenschap metfaj
ze nieuwe kerk zou inhouden dat f»
plan van Ceylon gefaald heeft. 1 ffi
Indien de gewone kerkganger vrl
aarom dit amendement is opgesp
zal men hem dit moeten antuoorl
In de Kerk van Ceylon zullen
eaanse geestelijken komen, die de «5?
copaalse wijding al ontvangen hef^J
;n die bevoegdheden bezitten om
geestelijk ambt uit te oefenen, die
door middel van de episcopaalse wij<
verleent.
Er zuilen ook niet- episcopaalse piCf
kanten komen die alle bevoegdhfD
bezitten die God hen verleent i
middel van hun niet-episcopaalse wiJdi
die in hun kerken gelden. Het geti
van heel weinig inzicht om in dit
band zich af te vragen welke wijt
beter is. Het enige wat men kan zeg.
is dal beide verschillend zijn. ^10U
tiet
n C
In 1903 werd hij als jong predikant
bevestigd te Oosterhout bij Nijmegen,
vier jaar later trok hij naar Baam-
brugge, maar daar heeft hij niet lang
gediend, want hem werd binnen een
jaar een post aangeboden als buiten
gewoon hoogleraar in de Babylonische
en Assyrische talen aan de Leidse Uni
versiteit. Hij was pas een jaar tevoren
gepromoveerd op een dissertatie ge
titeld: „De religieuze betekenis van het
Egyptische koningschap." Vijf jaar later
had hij zich reeds een belangrijke plaats
veroverd aan de Leidse faculteit en
werd zijn buitengewoon hoogleraarschap
omgezet in een gewoon hoogleraarschap
in de assyriologie.
In 1927 veranderde hij van vak en
werd hU benoemd tot hoogleraar in de
Hebreeuwse taal- en letterkunde en de
Israëlitische oudheden. Hij diende met
een korte onderbreking In de oorlogs
jaren toen hij moest onderduiken tot
1950.
Advertentie
WERKKLEDING
KLM-overalls nu ook
in indanthren- blauw
onder merk KLM-EXTRA
Vraag er naar!
»dsf
Bevredigend
Het is onmogelijk om van de Hst
episcopaalse predikanten te eisen t r
wanneer ze tot de Kerk van Ceylon i
len toetreden, de episcopaalse wijLv
moeten accepteren. Zij zijn echter bS1?-
zoals men in het plan van de Kerk j
Ceylon kan lezen, de verenigingsdiP^-
zo te beleggen dat de Anglicanen kur£tei
geloven dat zü de priesterlijke wijjsch
ook ontvangen hebben. en
Maar is de vorm bevredigend? )rla
kritici hebben fouten gevonden inMat
tekst van de dienst, de ritus en injige
formulering die de episcopaalse z»juz
ning begeleidt. |rz.
Argumenteren over de woordkeu] g<
een technische aangelegenheid. Zé
bovendien eindeloos en nutteloos. It
de dienst en de formulering zijn in^
eeste plaats een gebed tot de Alrnr0"
tige God om daar waar episcopar
priesters en niet-episcopaalse predikt1
ten bijeen zijn hen met dé Heilige GfJ°'
te vervullen zodat wanneer iemand <£er
het verschil in traditie en wijdinfWE
kort schiet, de Heilige Geest dat Ids
ontbreekt zal aanvullen. dux
Het is nauwelijks te geloven dab0g
Kerk van Ceylon en al de kerken jtoi
er toe behoren op de verkeerde V*
zijn door te geloven dat God hun g«cL
zal verhoren. De unificatiedienst zal P
alle conterversies die achter de woog"
..episcopaal", ,.n iet-episcopaal", „kar"-
liek" en „protestant" liggen wegnen
Er kunnen best verkeerde uitdï
kingen r"slopen z(jn in deze orde Ms
dienst. We moeien echter de dienst Lg
hereniging niet alleen zien als een L
enlging maar ook als een dienst, L
instrument een gebed om verzoen*
opdat God de priesters en predikar"5
tot "en eenheid zal samen smedenen
eellike ambtelijke waardigheid voor H
kerk zal geven. Aldus Lord Fisher
ïbo
-örk
R.C.N. gaat voor
Euratom werken
Het Reactor Centrum Nederland en
Euratom hebben een contract gesloten
betreffende door het R.C.N. uit te voe-
onderzoekingswerk op het gebied
dc transplutonium-elementen. Dit
heeft de commissie van Euratom in een
communiqué meegedeeld.
De onderzoekingen die het R.C. in het
kader van dit contract voor rekening
van Euratom zal uitvoeren zullen twee
jaar in beslag nemen en betrekking
hebben op zes onderwerpen, met name:
onderzoek betreffende methoden voor de
afscheiding van transplutonium-elemen
ten zoals americium en curium uit af-
valprodukten van reactoren, methoden
voor bepaling van deze elementen, de
nucleaire eigenschappen van enkele de
zer elementen en de eventuele techni-
toepassingen.
gebied reeds
drie contracten gesloten, waarvan twee
met het Belgische studiecentrum
kernenergie en een met de universiteit
van Luik. Over een ander contract
worden nog onderhandelingen gevoerd
met het Franse commissariaat
I atoomenergie.
f-]ET is allang aeleden gebeurd, ik durf het ver
haal nu wel te vertellen. De maatschappelijk
aangelegde mevrouw had de wens te kennen gege-
i kennis te maken met ons clubhuis, en in die
dayj,' begroette ik elk zweempje van belangstel
ling ju helend. Ik hoopte dat zij en anderen voor
deze arbeid geïnteresseerd zouden worden, en ons
vervolgens Lauden opvissen uit de constante finan
ciële puree waarin me dagelijks rondbaggerden.
Achteraf weet ik dat deze manier van doen vol
slagen mis is. In de eerste plaatf omdat een
wijkgebouw geen dierentuin is, waar men de kin
deren komt bekijken alsof ze wilde beesten zijn,
totaal verschillend van O S. M., welke letters de
afkorting zijn van Ons Soort Mensen. Vervolgens
omdat aangegaapte kinderen zich overal en altiid
op hun allerslechtst plegen te gedragen met alle
noodlottige gevolgen van dien. En tenslotte omdat
de benodigde penningen toch wel komen aanrollen,
zij het dan ook per se uit windrichtingen, waar
uit men ze niet verwacht.
De mevrouw echter kwam. zag en werd overwon
nen. Ik heb zelden zo'n fiasco meegemaakt. De me
vrouw werkte even nadelig op de zenuwen van de
meisjesMubs, als de meisiesgroepen op haar gestel.
Direct bij h"t binnentreden pakte alles al verkeerd
uit ,.Dag meisjés"' zei de mevrouw met een
hooggeboren accentje, en de meisjes stortten zich
daarom onmiddellijk in de slappe lach. Nu is er
niets vernietigender voor een onderhoud op hoger
niveau dan juist die slappe lach. Laat de slappe
lach zich meester maken van welke pleéhtige verga
dering ook van de UNO, van de Staten Generaal,
van een gemeenteraad en men kan de tent wel
sluiten. Dat heeft dan nog het voordeel dat men in
korter tijd even weini" bereikt als anders, en dat
men stukken vroeger gezellig thuis is. Helaas, de
slappe lach is alleen voorbehouden aan meisjes van
een bepaalde leeftlid en sterft daarna uit. Lees alle
notulen er maar op n mogelijk ontmoet ge er
gens tussen haakjes het kal.ne woordje (hilariteit),
maar de slappe lach komt er niet meer bij te pas.
Op die bepaalde meisjesclub laaide hij echter in ros-
vlammen omhoog.
vreugdesalvo'3 had ontketend alleen al door het
toontje waarmee ze sprak. „Cobi", gierde het meis
je en voegde daaraan toe „En hóé heet jij?"
daarbij accent en klemtonen onnavolgbaar imite
rend. Enfin toen was de boot aan. want de dame
deed er perplex het zwijgen toe. en alle meisies gin
gen meteen raden naar de betreffende naam van
hun bezoekster. En daarbij kwamen ze niet op Cla-
risse, of Monica of Lucilla. of zoiets moois, maar ze
suggereerden zéér lelijke namen, scheldnamen, na-
roepnamen. bestemd voor biizonder slecht opgevoede
vrouwen, die dan nog schrikkelijk van het rechte
pad afgeweken waren.
„Zullen we de andere lokalen ook even bezien?"
arjng
stelde ik maar gauw voor, in het zekere weten
cr daar op dat moment geen activiteiten
geen storende elementen aanwezig waren, mo»
mevrouw voelde daar niet voor. Ze deed erg beWo
ren en dreef snel het clubhuis weer uit. als eenf).
vervloot op thuisreis, die zich niet wil laten opkix:
den.
Maar eer tijdje later ging ik tóch nog
haar toe. In mijn onnozelheid dacht ik: je kunt
weten, misschien wi. ze toch nog wel iets bijdn
in ruil voor je kostbare tijd die je haar afstond;
haar de gelegenheic iets terug te doen.
Vruchteloze droom! Het huis mocht wai
en imposant zijn. de ontvangst was kil als
ker. Een salon als een wintertuin, compleet met
pische gewassen, rijke voortbrengselen uit voornl
ge koloniën, plus en bene-ens een geweldige
gaai maar een hart als een ijspegel. In plaats
een gift vele vermanende toespraken. Met als r
stuk: „en die woorden die die meisjes zeggenl
ze die kennen!! Dat u hen niets beters leert!!!"
opgeheven wijsvinger en een bestraffende stem]
mevrouw wond zich op en ik. ach, ik wond
op. En op dat moment mengde de papegaai
onze discussie. En zei, hevig geagiteerd, ongei
èlle woorden die de clubmeisjes ook gezegd had(
gelijk papegaaien met een gemengde opvoeding
plegen te doen. Eén tel stond ik perplex. Toen ze
ad rem: „Dat hij die kent! Dat u hem niets bé
;tl vi