Stil
X13
pijn
Ned. Danstheater toonde
goede beloften
mm
m
m
Aldebaran op zes meter
na doormidden gevaren
DINSDAG 9 JAMJAM 1963
Eerste grote voorstelling
Schaak-i-raag 193
Wit speelt en wint, is de lastige op
gave in deze schaak-vraag. Het is een
studie van E. Prevorovsky, waarmee
hij in Sachu. een bekend internatio
naal schaakblad, een eerste prijs ver
wierf. Er zitten twee mooie zgn. echo
varianten in.
I mm~\
i 4-
A k
LHLi
mm if
JV
i d
in
v 1
A
Ui
ill
Dam-vraag 192
!De stand in het probleem van de
laatste zaterdag in het jaar 1961 was
als volgt:
Zwart: 10, 19, 23, 29, 31, 36, 37.
Wit: 25, 28, 38, 43, 44, 46, 48.
Wit wint in de volgende zetten:
44—39, 23X32; 38x27, 31x22; 48—42,
37x48; 39—34. 48x30; 25x5, 22—7;
5—37, 36—41; 37—31!!
Bridge
In een viertallen wedstrijd krijgt u
als Zuid het volgende spel:
Sch. 9 7 6, Ha. H 7 6 5 2, Ru. 10 9 8 4,
KI. V.
H~jET na vele stormen herrezen Ne
derlands Danstheater heeft zich
dan dankbaar gepresenteerd aan zijn
redders, de Haagse gemeenteraad,
het college van burgemeester en
wethouders, het Haagse publiek.
Gisteravond in de Kon. Schouwburg
waren ze dan ook allemaal aanu
burgemeester Kolfschoten en
echtgenote in zijn loge, alle wethou
ders op de eerste rij in de zaal. En
verder zag men behalve de gemeen
teraadsleden vele personen uit de
Haagse kunstenaarskringen en
hoorde men de vele vrienden va
het Ned. Danstheater, die elke pres
tatie met enthousiasme beklapten.
Het Ned. Danstheater bezit heel duide
lijk de volle sympathie van het Haagse
publiek en dat zal voor deze groep, die
zoveel tegenslagen ondervonden heeft,
een heel bemoedigende ervaring geweest
zijn. Maar het moet daardoor niet gaan
denken, dat het er nu al is. Integendeel
laat deze sympathie een prikkel te
meer zijn om verder te gaan, en het
peil te verbeteren.
ZENUWEN
Want hoe verliep dan deze feestelijke
openings vooretelling? Gezien de omstan
digheden, iheus niet slecht. Men kon er
best tevreden mee zijn. Het N.D.T. kan
immers pas zeer 'korte tijd over 'n gro-
geschi'kte studio beschikken, het
heeft zich. na zijn opheffing in maart
de daarna volgende verwar
ringen, opnieuw moeten constitueren, en
leden opgenomen
bij de oude kern, en wat deze voor
stelling betreft het danste voor het
eerst op het toneel van de Kon. Schouw
burg en met begeleiding van een „echt"
orkest, ml. het Residentie-Orkest onder
iLouis Stotijn. Was het dan zo verwon
derlijk, dat er wel eens wat mislukte,
I en dat de zenuwachtige spanning soms
is gever, Oost-West kwetsbaar te zeer voelbaar werd? Natuurlijk kon
t bieden gaat: Oost 1 klaveren bet ook niet anders zijn. dat de groep
Zuid pas West 1 harten Noord nog geen voldoende eenheid en geen
doublet Oost 3 klaveren Zuid pas
West 3 harten Noord doublet
Oost pas Zuid??
Wat zou u thans bieden?
Jack Diamond.
liii-ul-puzzel
In de middelste rij onder II woorden
Invullen, welke met de woorden van
de eerste rij als met die van de derde
rij samenstellingen vormen. Bij juiste
oplossing vormen de beginletters van
de tweede rij een zegswijze.
bes
woord
pak boom
voor tal
lak land
boter ster
kom - slag
Don oma
zool stoel
zak lade
even dan
land rijk
ba steen
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
Hor.: 1. opstand ho, 2. Velp ree
- An, 3. elan Reims, 4. raam sa-
lep, 5. iep madera, 6. gobelin rs,
7. Epe ten kus, 8. netel Ao
Se, 9. Sn ork R.L. Tr.
Vert.: 1. overigens, 2. pel A.E.
open, 3. slaap Be To, 4. Tp
N.M. meter, 5. ar Rs al
elk, 6. Ne e.a. dinar, 7. Deil
en kol, 8. hamer rust, 9. ons
passer.
Koninklijk gezin
maakte tocht
in arreslee
Het koninklijke gezin heeft gisteren
met een vrolijk feest het 25-jarlge huwe
lijksfeest van koningin Juliana en prins
Bernhard gevierd.
Het feest begon met een diner, waarbU
een grote chocoladetaart met de cijfers
25 werd opgediend. Dezelfde cijfers te
kenden ?ich ook af in fakkellicht op de
helling van de Kriegerhorn toen de ko
ninklijke familie vertrok voor een ril
per arreslee naar het dorpje Zug. dal
niet ver van Lech ligt.
De fakkels waren in de sneeuw gesto
ken door de plaatselijke skileraren.
Het gezelschap met ook de vier prin
sessen erbij reed in vijf arren. De stoet
werd begeleid door gendarmes en door
ski-leraren met fakkels.
Te Zug ging het gezelschap een schil
derachtige herberg binnen om te kijken
en te luisteren naar een plaatselijke
volkszanggroep, die Tiroolse liedjes ten
beste gaf en jodelde. Om middernacht
keerde het gezelschap naar Lech terug.
Schoolhoofd wegens
onvoorzichtigheid
veroordeeld
De politierechter te Arnhem heeft
gisteren de 57-jarige hoofdonderwijzer
A. W. B. H. uit Zeddam conform de eis
van de officier tot een boete van 150
of 25 dagen hechtenis veroordeeld we-
gens zeer strafbare onvoorzichtigheid. De
onderwijzer zou een bus boenwas op
een brandende kachel hebben gezet om
de was vloeibaar te maken zonder aan
I het explosiegevaar te denken. De bus
i was inderdaad ontploft doordat de was
vloeibaar was geworden met het gevolg.
dat de school, een (oude) katholieke
1 meisjesschool, geheel afbrandde.
Gelukwens voor koninklijk paar.
Ter gelegenheid van het 25-jarig huwe
lijksfeest van koningin Juliana en prins
Bernhard heeft dr. Schaer, bondspresi
dent van Oostenrijk, het koninklijk paar
telegrafisch zijn hartelijke gelukwensen
aangeboden.
precies? afwerking opleverde. Het Na
tionaal Ballet toonde dezelfde tekorten
dezelfde gevolgen van dezelfde ope
ratie! Daarom lijkt het ons beter de
positieve kanten van deze eerste voor
stelling te belichten.
Begonnen werd met het luchtige Di
vertimento, dat William Dollar maakte
op enkele dansen uit de Soirees xnusi-
oales /an Benjamin Britten (naar Ros
sini). Da) ging heel plezierig en speels
en ook muzikaal, met name door Anne
Hyde, Alexandra Radlus en Jaap Flier,
die o.i. wat zwaar danste. Men zag een
onbekommerde dansvreugde en de aan
kleding had in haar eenvoud toch een
feestelijk tintje. Met de Pas de Deux
uit Don Quichotte kwamen moeilijker
zaken aan de orde. Voor Job Sanders
bleken deze geen bezwaar: hij komt
uit de school van Balanohine en bezit
een rotsvaste tedhniek plus een sterke
toneelipereoonüjkheid. Zijn werk was
voortreffelijk. Maar Alexandra van
•Rhljn bleek net op de rand van haar
kunnen te balanceren en in de enorme
■nerveuze spanning viel zij. Kijk hier
moeten wij nu een klein bezwaar tegen
de prog-smmakeuze maken. Wij nemen
Advertentie)
Hief
RDTERDDN
dadelijk aan, dat Alexandra van Rhijn
deze pas de deux heus wel beheerst.
Maar de kracht van het Ned. Dansthea
ter ligt niet op het terrein van de pure
virtuositf.it. maar in de balletten met
een beoaalde zegging en strekking: de
verdere avond leverde daarvan het be
wijs. Want zij beiden, Alexandra van
Rhijn en Job Sanders dansten „Het
Duel" het verhaal van Tancred en Clo-
rinda u:t Tasso's .Jeruzalem Bevrijd",
dat William Dollar in een ronduit dra
kerige choreografie verwerkte. En hier
in dans..er zij zo meeslepend, zo beel
dend, del men deze drakerige bewer
king èn de lawaaierige muziek van
Raffaello de Banfield aanvaardde. Zou
het Ned. Danstheater niet de prachtige
en stijlvolle choreografie kennen, die
Janine Charrat van hetzelfde onder
werp „II Combattimento di Tancredi e
Clorinda" op de geniale muziek van
Monteverdi maakte?
KAïN EN ABEL
Twee balletten van eigen huls wer
den het Interessantste èn beste deel van
de voorstelling, nl. ,.Kaïn en Abel" van
Hans van Manen en Thanatos" van
Jaap Flier.
Hans van Manen kreeg opdracht van
de V.P.R.O. een televisieballet te schrij
ven naa- het bijbelse verhaal Kaïn en
Abel, maar hij mocht dit thema naar
eigen visie interpreteren. Zo maakte
Hans van Manen er een moderne drie
hoeksverhouding van waarin Kaïn om
een vrouw Abel vermoordt en daarna
uit de gemeenschap wordt gezet. De
eigenlijke strekking van het thema ging
hij dus ■'••ooibij, en dit vinden wij heel
jammer, afgezien overigens van de vraag
of de bijbel zich leent tot choreografische
uitbeeldTg Een ander bezwaar is de
lengte en met name is het gedeelte, waar-
In op een Sonate van Padre Martini ge
danst wordt, wel zeer zwak! Dan past
de ritmische muziek van Pim Jacobs
en de schorre stem van Rita Reys, die
de angst na de misdaad begeleidt, veel
beter cn hierin bereikt Van Manen,
die het ballet uiteraard voor toneel om
werkte, een bijzonder intense uitdruk
kingskracht (die aan Jeröme Bobbins
doet denken), Jaap Flier danste de don
kere figuur van Kaïn met scherp plas
tisch gebaar, Gérard Lemaitre was de
figuur van Abel en Hannie van Leeuwen
s de a
THAMATOS
Het ballet „Thanato®" ontstond ln
auwe samenwerking tussen Jaap Fliei,
Frans van der Kraan, de paukenist van
het Residenitie-Orkest, en de schilder
George Lampe. De primaire kleuren en
hun gevoelsassociaties vormen de strek
king van deze choreografieuit de chaos
(wervelende kleuren) ontstaan het pas
sieve (blauw) en het actieve (geel),
ontstaat tros (rood), maar in het zwart
wit van de dood thanatos) keert al
les terug en begint weer opnieuw. Le
ven w udt dood en dood wordt leven.
Een diepzinnige gedachte, die Jaap
Flier in danstaal vertaalde. Hij had
hierin bijzonder mooie vondsten, zoals
net slot, maar vulplekken kwamen nogal
vaak voor, alsof hij eigenlijk zich
machteloos voelde. Nu vonden wij de
aecors en costuums niet bijster fraai,
vooral de gele en rode ..hansoppen"
Maar toch werkte de combinatie van
het slagweTkorkest en het dansensemble
fascinerend en Frans van der Kraan
haalde urt zijn „keuken" heel wat rit
mische ingewikkeldheden, die men op
het toneel in de bewegingen terugzag.
De directeur van het Ned. Dansthea
ter, Ca-el Birnie, herdacht voor de aan
vang met een enkel woord de vele
slachtoffers van de treinramp, waarna
de zaal enige momenten stilte betracht
te. Was bet geen wonderlijke coïnciden
tie, dat m dit feestprogramma de dood
een grote rol speelde?
Dra. H. E. Kokee-van den Berge.
Post naar Indonesië
over Rode Kruis
In verband met de verbreking van het
postverkeer tussen Nederland en Indo
nesië sinds 1 januari heeft het hoofdbe
stuur van Het Nederlandsche Roode
Kruis kort daarna het internationale co
mité van het Rode Kruis te Genève ver
zocht om tussenkomst voor verzending
van familieberichten van Nederland naar
Indonesië. Het heeft uit Genève vanmor
gen telefonisch bericht ontvangen dat ook
de Palang Merah Indonesia (het Indone
sische Rode Kruis) met overeenkomstig
doel contact met het internationale Rode
Kruis heeft verzocht. Dit laatste heeft
zich bereid verklaard tussenkomst te ver
lenen en daarom is het thans mogelijk
familieberichten met een maximum van
25 woorden te verzenden.
Men kan kosteloos formulieren aan
vragen bij het informatiebureau van Het
Nederlandsche Roode Kruis, Prinsesse-
gracht 27 te 's-Gravenhage en bij de
plaatselijke afdelingen. Het informatie
bureau zal zorgen voor doorzending naar
Genève, waar men de verzending naar
het Indonesische Rode Kruis te Djakarta
verzorgt Deze regeling is alleen toepas-
iselijk op familieberichten.
sportbeu'eging voorstaan in twij
fel. Zelfs de heer Burgwal, die de prin
cipiële beschouwing van de chr. sport
bonden nog het meest benaderde, heeft
niet gesteld dat de gehele zondag een
eredienst moet zijn en aan God moet
worden gewijd. De tweede kerkgang is
discussie
.ana vwierucruena truj „cuu™ »«■- geweestDat de sabbat voor de mens is
zendende omrow.reniBhwm „emcak, andersom is ren me.
Commentaar
Rouw in de ether
In verband met de ramp. welk, ons ZIT.
land giaterochtand trol, hebben de uil-
hun programma's gewijzigd e
lükheld uoor die da» lerayde ««laid. maar dat houdt allar-
'yr,.-da> minst lm dat wij op die sonda» ei«o»
i prof. Van Stcmpvoort, die wij
niemand kwalijk genomen hebben.
Voor de radioprogramma's bracht dit
al spanning mee omdat er onmiddellijk
een keuze van muziekprogramma's
moest worden gedaan en men vlug pla
ten en banden moet laten komen, maar
daarmee wisten VARA en NCRV, flink
geholpen door het personeel
ziekaf deling
pleziertjes kunnen uitlenen. Zelfs niet
in een ongedwongen partijtje tennis of
een uurtje zwemmen. Daarvoor biedt
ons de 45-urige werkweek ook de
teveel beklaagde scholieren voldoen
de andere momenten. Dit alles is geen
zaak van eigen inzicht of conservatisme
vasthouden aan de Goddelijke
Willy de la Bye en Gerard Le
maitre in „Thanatos", choreo
grafie van Jaap Flier, door het
Ned. Danstheater in de Kon.
Schouwburg.
Duitser bleef desondanks drijven
Gat 10 m lang,
(Van een onzer verslaggevers)
HET Duitse vrachtschip Aldeba
ran, dat maandagmorgen vroeg
op de Maasvlakte op vier meter na
doormidden werd gevaren door het
Turkse schip Rize, is tegen het eind
van de middag veilig de Botlek
haven binnengesleept en tegenover
het overslagbedrijf Müller-Hanna
aan de boeien gelegd.
„Ein wunder. ein wunder", vertelde de
54-jarige gezagvoerder Friedrich Brand
uit Bremerhaven, toen hij zuchtend op
de bank in zijn hut viel Ruim twaalf
had hij op de brug van zijn sohip ge
staan ruim twaalf uur had hij in het
gapende gat (tien meter lang veertien
meter breed en zeker zes meter diep)
bakboord gekeken, waardoor zeewa
ter kolkend het ruim binnenstroomde.
Elk ogenblik kon het laatste zijn voor
hem, drie van zijn officieren en een
jonge matroos, die vrijwillig aan boord
waren gebleven, nadat de Turkse vracht
boot Rize zioh met grote snelheid in het
ruim een paar meter voor de brug
had geboord.
Maar de Aldebaran bleef drijven. Het
negen Jaar oude schip volbracht de lang-
14 m breed en
6 m diep
durigc sleepreis naar de monding van de
Nieuwe Waterweg. Zelfs deskundigen
stonden verbaasd, toen zü maandagavond
aan boord van het diep In het water lig
gende schip klommen om de schade op
te nemen: onbegrijpelijk, zeiden ze.
,Als het Turkse schip de Aldebaran
een paar meter naar achteren in het
dekhuis had geraakt, was ik er ge
weest", vertelde de 52-jarige hoofdmachi
nist Heinrich Segeliken. „Ik lag in m'n
kooi te slapen, toen de aanvaring gebeur
de. Twee meter naast mijn bed drong die
Turkse schuit ruim twee binnen
Vrijwel onmiddellijk na de soheepsbot-
sing begon de Aldebaran, die was gela
den met erts en stukgoed, te zinken. Ka
pitein Brand maakte alarm, liet de sla
pende bemanningsleden wekken en gaf
iedereen opdracht aan boord van het
Turkse schip te klimmen. Zelf bleef hij
op de Aldebaran die wel veel water had
gemaakt, maar merkwaardigerwijs niet
verder zonk.
De 52-Jarlge hoofdmachinist Heinrich
Segelken, de 28-Jarige eerste stuurman
Frledolf Voege, de 42-Jarige marconist
Friedrich Ring en de twintigjarige ma
troos Hans Joachim Maase volgden na
korte tijd het voorbeeld van de gezag
voerder en stapten terug op hun schip.
De 23 andere bemanningsleden hadden
opdracht gekregen op het Turkse schip
te blijven
HULP
Terwijl uit Hoek van Holland drie
sleepboten op volle kracht naar de Alde
baran voeren, bleef de Rize, die slechts
enkele minuten in het ruim van de Al
debaran bleef vastgehaakt (maandag
werd verondersteld, dat de schepen lan
ger in deze toestand hadden rondgedre
ven), in de buurt om de vijf Duitsers
meteen te kunnen overnemen.
Omstreeks het middaguur werd het
Duitse schip de Nieuwe Waterweg bin
nengesleept en bij de Zulderpier aan de
grond gezet. De Duitse bemanning stapte
toen weer van het Turkse schip over.
Ongeveer anderhalf uur later werd het
schip weer vlotgetrokken en naar de Bot
lek gesleept.
In de loop van de avond kwamen drij
vende kranen naar de Botlek om de la
ding erts uit het vernielde ruim te los
sen, De bergingsvaartuigen Bruinvis en
Zeeleeuw hadden in Hoek van Holland
al assistentie gekregen van de Buffel
Samen pompten deze schepen het water
uit het ruim en hielden zodoende de Al
debaran, eigendom van de Argo-lijn ln
Bremen, drijvende.
Pas nadat het erts uit het ruim Is ge
lost. kunnen deskundigen de juiste om
vang van de schade nagaan en over de
reparatie beslissen.
De Aldebaran had het erts in de Turk
se haven Izmir (Smyrna) geladen.
Korte inhoud van het voorafgaande:
Ergens in het Caribische gebied is een vliegtuig
op een geheimzinnige manier neergeschoten. De
eigenaar van het luchtvaartmaatschappijtje heeft
nog enkele ogenblikken vóór de ramp contact met
de machine en dan wordt alles stil. Dat is het voor
spel tot de avonturen van Talbot, een nogal merk
waardige figuur, die sterk de indruk wekt, dat hij
het met recht en orde niet zo nauw neemt. We
ontmoeten deze Talbot namelijk in een rechtszaal,
ergens in het Zuiden der Verenigde Staten, waar
de rechter hem van vele misdaden beschuldigt. Er
volgt een plotselinge schietpartij en Talbot neemt
de vlucht met een gestolen auto. Een meisje, dat
de zitting als toeschouwster heeft meegemaakt,
wordt als gijzelaarster door Talbot meegevoerd.
1/ jn
door
Alistnir
MacLean
Links van ons glinsterde en fonkelde de Golf
van Mexico als een opalen smaragd onder een
brandende zon. Tussen de weg en de zee zag ik
een vlakke, weinig interessante kustgordel van
lage wortelbomen. Rechts strekten zich moeras
sige bossen uit. Geen bossen van palmen of dwerg-
palmen zoals ik in deze streek had mogen verwach
ten, maar van ontmoedigend in de groei belem
merde pijnbomen. De rit beviel me niets. Ik reed
zo hard als ik durfde en de haast zwevend te noe
men wegligging van de Chevrolet gaf me bepaald
niet een gevoel van veiligheid. Ik had geen zonne
bril en al scheen de zon niet recht in mijn ge
zicht, toch begon het schelle subtropische licht
op de weg mijn ogen al heel gauw pijn te doen.
Weliswaar was het een open wagen, maar de
voorruit was zó breed en hoog dat de bij een
snelheid van meer dan honderdtwintig kilometer
per uur langs mijn oren fluitende wind totaal geen
verkoeling gaf. De temperatuur was in de rechts
zaal en in de schaduw vermoedelijk dicht bij het
kookpunt geweest, maar1 hier in de open vlakte
kon ik er niet eens meer naar raden. In ieder ge
val was het zo heet als in een oven. Ik had dus
werkelijk geen plezier in de rit. Het meisje naast
me trouwens ook niet. Ze had niet de moeite ge
nomen h'aar eigendommen weer in de door mij
geledigde handtas te stoppen en hield de handen
stijf gevouwen in haar schoot. Af en toe, als we
door eon scherpe bocht scheurden, greep ze zich
aan de rand van het portier vast, maar sinds we
Marble Springs hadden verlaten, had ze zich ver
der niet bewogen. Wel had ze een witte doek
om het donkerblonde haar geknoopt. Ze keek me
niet eenmaal aan. Ik wist zelfs niet hoe de kleur
van haar ogen was. Spreken deed ze helemaal
niet. Een paar keer gluurde ik haar even van op
zij aan en telkens zag ik dan dat ze recht voor
zich uit staarde de lippen stijf op elkaar ge
klemd, met een bleek gezicht en hoog op haar
linkerwang brandde een lichtrode vlek. Ze was
nog steeds bang, misschien veel banger dan ooit
Wellicht vroeg ze zich af wat er met haar zou ge
beuren. Ik vroeg me dat eveneens af.
Twaalf kilometer en acht minuten van Marble
Springs verwijderd, gebeurde er wat ik had ver
wacht. Iemand scheen in razende haast nagedacht
en gehandeld te hebben. Wat ik had verwacht was
een wegversperring. Deze was aangebracht op
een punt waar een of andere ondernemende fir
ma een rechts van ons liggend weggedeelte had
verhoogd met steen- of kolengruis, daarna ge
asfalteerd en er benzinepompen en een pleister
plaats voor chauffeurs had gebouwd. Dwars over
de weg stond een auto een grote, zwarte politie
auto. Als de twee draaiende zoeklichten en het
rode STOP me hiervan niet hadden kunnen over
tuigen, zouden de witte letters POLITIE het wel
gedaan hebben. Links, precies voor de neus van
de politieauto, zag ik ongeveer anderhalve meter
beneden de weg het begin van een naar de kust
lopende sloot. Aan die kant was geen ontsnappen
mogelijk. Rechts werd de weg breder en gr-ensde
hij aan de parkeerplaats voor het benzinestation.
Een rij olievaten van elk zo ongeveer tweehonderd
liter blokkeerde de ruimte tussen de politieauto
en de eerste van de pompen. Dit alles zag ik in de
vier of vijf seconden die ik nodig had om de snel
heid van de schuddende en slippende Chevrolet
terug te brengen tot niet meer dan vijftig kilometer
per uur. Ik hoorde het gegier van de banden en op
de weg achter ons lieten we een zwarte rook af
gevend spoor na van gesmolten rubber. De agen
ten zag ik ook. Een van hen had zich verdekt opge
steld achter de motorkap van de auto. De rechter
arm en het hoofd van de tweede bleven net zicht
baar boven de kofferruimte. Beiden waren met
revolvers gewapend. Een derde agent stond bijna
geheel verborgen achter een van de benzine
pompen. Zijn geweer zag ik echter goed en even
hield ik de adem in. Een dodelijker wapen dan
een geweer kende ik onder deze omstandigheden
niet. Ik reed nu niet harder meer dan dertig kilo
meter per uur en bevond me minder dan veertig
meter van de versperring verwijderd. De agenten
hielden hun wapens op mijn hoofd gericht, kwa
men te voorschijn en verspreidden zich over de
weg. Tegelijkertijd zag ik nog net dat het meisje
haar hand naar de knop van het portier uitstrek
te, zich van me wegdraaide en zich gereed hield
om uit de wagen te springen. Ik zei niets, greep
haar bij de arm en rukte haar zó ruw naar me toe
dat ze naar adem snakte van pijn. Terwijl ik mijn
hand naar haar schouder verplaatste en haar half
tegen me aan, half voor me hield, zodat de agen
ten niet zouden durven schieten, drukte ik met
mijn voet het gaspedaal tot op de plank.
d. discotheek, wel uit de topdag Hen, te wijden
Dat het forum dit laatste links liet
liggen, stelde teleur. De vlot uitgespro
ken, maar oppervlakkige slotconclusie
van prof. Diepenhorst, dat men ieder
vrij moet laten in de wijze, waarop de
zondag moet worden gevierd en dat vrij
de weg te komen.
Herhaalde malen werden de program
ma's onderbroken door berichten van
de nieuwsdienst zowel als door repor
tages van de radioploeg die naar het
terrein van de ramp was gegaan en
daar »oor da sazamanllika omroapa.r- ^;^ZünderZtd"n%'e^m^
enigingen werkte.
Veel moeite had de televisiesectie
de NCRV, want een televisie-pro-
ft- -rt morgen, deed de deur nog vaster dicht.
gramma is niet zo gemakkelijk te wijzi
gen: hier bereikt men niets met het
grijpen naar platen uit een welvoor
ziene discotheek.
Het stond vast, dat bepaalde onder
delen van het programma, de strip
„Vader weet het beter" en het program
ma rondom Ank van der Moer, moes
ten vervallen. Eerst meende men een
film te kunnen inschuiven, later bleek
dat weer niet mogelijk te zijn.
Besloten werd ten slotte, twee repri
ses te brengen, programma's die op de
band waren vastgelegd. Zo werd dus
een concert van het Amsterdams Ka
merorkest herhaald en daarna de voor
dracht „L. S." uit de Brief van Jacobus.
De NTS bracht wel de aangekondigde
aflevering „V for Victory" op het
scherm en de NCRV liet ten slotte het
forumgesprek doorgaan. Zo kwam dit
probleem nog tot een goede oplossing.
De NCRV had veel werk gemaakt
van het avond-radioprogramma, dat
gevuld werd met 'n Engelse uitvoering
van het requiem van Mozart en zang
van geestelijke liederen. Radio en tele
visie hielden het nieuws over de trein
ramp voortdurend bij. Ook vandaag ble
ven de radioprogramma's grotendeels
nog het ernstige karakter behouden.
Dienst bewezen?
Een kans om via de t.v. het standpunt
van de chr. sportbeweging in haar al
gemeenheid kenbaar tc maken, was
gemist. Wij betreuren dat.
vanavond
9 Het gewijzigde televisieprogramma
van de NTS begint na het nieuws met
een reportage over een reis door
Lapland en wordt vervolgd met de
hoofdfilm „De kleinste show ter we
reld", waarin een vlooientheater op
treedt
„Idioot! J« vermoordt ons!"
(Wordt vervolgd)
JJEEFT de NCRV de christelijke
sportbeweging in Nederland gister
avond een dienst bewezen met het tv-
forum Jiport op zondag?" in een ove
rigens veel te kort tijdsbestek gaven
prof. dr. P. A. van Stempvoort te Gro
ningen en de heren G. Burgwal te Hil
versum, A. Romijn te Amsterdam en
A. van der Steenhoven te Rotterdam
hun visie op dit speciaal in ons prof.
chr. milieu zo precaire onderwerp dat
men overigens van twee kanten kan
benaderen.
In de eerste plaats kan de sport op
zondag als maatschappelijk verschijnsel
worden gezien, een deel van het levens
patroon van velen, dat zich onmogelijk
laat wegdenken. Wij zouden dat geens
zins willen. Anderzijds is daar de prin
cipiële beschouwing, of wij zelf aan
sport op zondag willen doen.
Die twee aspecten van dit onderwerp
zijn duidelijk naar voren gekomen, want
met name de „linker" vleugel van voor
zitter prof. mr. dr. I. A. Diepenhorst,
de heren Romijn en Van der Steenho
ven, merkten op, dat zij sportbeoefe
ning in welke organisatievorm dan
ook op zondag kunnen toejuichen.
De sport heeft namelijk zoveel goede
kanten. Ik zie mijn zoon liever in het Nws S2S"" 5^-7
stadion dan bij de patat-frites kraam, ™r"nt 8 35 Gr!
zei Aart Romijn. terst 9.40 V d I
Helaas kreeg het voor de sporfbeoe/e- ?enciicnst 10.-A5 Gram 1Ó.50 Grote verwach-
nl*» ontwakend, prol. chr. volk,deel Ü5?'
ook van de heren Van Stempvoort en kocc en lnstr kwintet 12.53 Gram of act
Burgwal geen onwrikbaar principieel
houvast en een duidelijke lijn waaraan
men zich kan vastgrijpen. Terecht stel
de prof. Van Stempvoort dat de ere
dienst 't centrale punt is van de zondag,
de dag tevens waarop we met vreugde des HeStskwartL
de opstanding van de Heer gedenken. Sr2nmn?)10fJliai,dJOnhl,hi
Dat dit laatste evenwel alleen op de J'SJSuSSK
zondagmorgen in kerk- en gezinsver- Pianorecital 21.55 Kanttekeningen bii do
band moet gebeuren, en daarna ÏPSTP",?1113 22 9® Metropole or^Mt
op het open vrije .porlpcld ma»
worden uitgeleefd, trekken wij
en met ons velen die de chr.
/ondl
Het menuet van de Jupitersymfonle
van Mozart komt ter sprake in de
muziekles, die Wouter Paap tussen
8.25 en 8.55 uur voor de KRO geeft
Aansluitend dirigeert Eugene Goos-
sens het Radio Filharmonisch orkest
dat zijn Sinfonietta op. 34 uitvoert
om 9.55 gaat Jules de Corte liedjes
zingen in „Wintertoer". Om 10.40 uur
de rubriek „Vreemd".
In het AVRO-programma kunt u
om 8.05 uur luisteren naar de „Asser
Koerier" en daarna is er een amuse
mentsprogramma in de garnizoens
kantine in Assen, gepresenteerd door
Ageeth Scherphuis. Het tweede pro
gramma over Rachmaninoff begint
om 10 uur en wordt om 11 uur voort
gezet
Tips uit het buitenland
„Getuigen" is de titel van een hoor
spel, geschreven door Henry Cecil,
dat de BRT tussen 8 en 9.35 uur uit
zendt op 324 m.
I Om half negen gaat Norman del
Mar een concert dirigeren, dat het
Schots orkest van de omroep op 434
m. geeft voor de BBC. Op het
programma staan werken van Vcrdi,
Busoni en Brahms.
1 Een jazzconcert voor beginners,
waarin ditmaal speciaal aandacht
wordt besteedt aan de piano, wordt
om half acht uitgezonden op 309 m.
door de NDR.
WOENSDAG J
Programma voor morgen
10 JANUARI 1962
1 I, 402 D
_J6-bec
7.50 Mediitat
8.00 Nws 8.15 Radio-
1 9.00 V c
13.15 Votksmuz 13.40 Gram 1
9.10 Oip de
19.00 Nws
t praatje 19.15 Leger
19.30 Radiokrant 19.50
praatji
Miljoenste Belgisehe
kijker in zicht
Het is nu ons buurland België,
dat zijn miljoenste televisiekijker
in zicht krijgt. Men verwacht nl.
dat eind april het miljoenste ont
vangtoestel zal worden aangege
ven.
1007 kc/s. VARA:
s 7.10 Gym 7 20 Gram 8.00 Nws
m 9.00 Gym v d vrouw 9.10 Kook-
9 !5 Gram. VPRO: 10.00 School-
VARA: 10.20 V d vrouw 11.00 Gevar
herh) 12.10 r - -
12.10 Orgelspel 12.30 Lar.d-
'utmbouwmeded '.2.33 Voor het plotte-
1 12.38 Pianoduo 13 00 Nws 13.15 Dans-
13.46 Geapcoken portret 14.00 Plano-
fuoctte
de Tropen Prof dr F A
:und1* laboratorium
Hoofd
spreeW o
gen hone<
18 00
De internationale strijd I-
ondervoeding
Mi coman 18 20 Gcam 18.30
Kwintet 18.50 Act i9 00 V d kind
VARA-Varia en gram '.9.20 Kantte-
Op 31 december telde men in België keningen, praatje VPRO: i9 30 V d Jeugd,
ruim 840 000 geregistreerde televisie- WOONw. OS Operettemin 20 35
toestellen en de orrartng heeft geleeed on l. uw leven >1 50 c7>m ïfa sasïu!
de-t in de maand januari zeer veel kij- en piano 2230 Nws 2240 Hart op de
teers een vlak voor de feestdagen ver- m" Bj
nieuvd of aangeschaft toestel aange
ven en dit aantal wordt op 100 000 ge- n HB
schat. Dan zouden or dus in één klap rkk \i
940.000 worden geteld. Normaal is d( W NTS 20 00 Joum en weeroverr. AVRO
aanwas zo'n 15.000 nieuwe aangiften ®.30 10'32, ?„pot2,?;"L0,raiT,a- 21 00
per maand en dot maakt de verander- ?-uw!"
22 55
stelliTug dat het miljoen im het voor
jaar wordt bereikt, aannemelijk.
In België telrt men op het ogenblik
10 toestellen op 100 inwoners, in ons
land 8.6 per 100.
32.40 Gedachte!
reling c
GRAMMOFOONPLATENPROGRAMMA
DRAADOMROEP
Woensdag
Zwitserland en de
school-tv.
Orphé aux Enfers" (Óffe
Llliane Bertt
Grandlej
FriyJ» MBettï Deva Dassy.
Michel Roux, Claude De-vos Atané Donlat"
Pierre Germain. Choeurs Raymond Saint-
Paul Orkest van de Association des Cnn-
corts l.:iinour. ii\ olv Jules Grossier; The
De regionale schoolcommissie van T*e peltte watert
Zürich heeft een rapport ingediend bij T-ombardo- What can I sav aft«r I ^ay
de Zwitserse regering over haar bevin- Tm aorrv tDonaldson), orkest Ray An-
dingen aangaande twee experimentele hammer Ten-
uitzendingen van schooltelevisie. tDukéi Geonï*: ln *fiW T°r>t
Ongeveer 3000 leerlingen, verdeeld 'G--ouva> o-<-rt Bomby HacVett-" "oh
over 100 klassen van de middelbare £ab.v mine 'Ballard) Th- Four Knlohta;
scholen hebben de beide lessen gevolgd ïvllJrp Orkest b«? Dave:
en de leraren die erbii tpffenwi-inrHi» lu^u?. ^r"*r' dtydrag tCh a^opein Or"
unt: Mona T.Isa (Living!
Cole: Busy Port
de leraren die erbij tegenwoordig RitMié: Th.
waren hebben op hun beurt rapporten kest p-
uitgebracht. Hierin werd unaniem ver- -
klaard, dat de lessen in positieve zin Lw:
kunnen worden beoordeeld als waar
devolle bijdragen voor het schoolonder
richt.
De commissie adviseert daarom, In
het komende jaar opnieuw enkele ex-
perimentele uitzendingen te organise- Frw'-tduon""cu
ren. De overheid is wel bereid daartoe
vergunning te geven, maar de deplo
rable financiën van de Zwitserse tele
visie maken bet onmogelijk, In de eer
ste Jaren aan geregelde schooltelevisie
te denken.
A« «imp goes by
0?ke«t Joe Bushkln: That's