msrs mde brink
geeft de strijd niet op
ZATERDAG 6 JANUARI 1962
kan fokker voordeel brengen^,
NAVO-puzzel: ontwerp
een jacht- en verkennings
vliegtuig en een transport
vliegtuig (met plaats voor
ongeveer honderd perso
nen), dat vertikaal kan star
ten en landen. Inzenden
s.v.p. voor 15 januari 1962.
Zó ongeveer luidde de op
gave van het NAVO-hoofd-
kwartier, enige tqd geleden,
aan de vliegtuigfabrikan
ten. En aan vele fabriekste-
kentafels wordt daaraan nu
gewerkt, in een wedloop
tegen de tijd.
Belangstelling ls er veeL Want
dit beseffen de fabrieken wél:
het winnen van de competitie
kan een order op enkele duizen
den toestellen betekenen, omdat
dat zeggen luchtvaartautoritei
ten ervan het VTOL (verti
caal take-off and landing)-vlieg
tuig ook in Navo-verband de toe
komst heeft.
Ook Fokker is aan een ont
werp bezig. Samen met de Ame
rikaanse vliegtuigfabriek Repu
blic. Het ontwerp, dat te boek
staat als D. 24 Alliance en waar
voor in Amerika alleen al vijf
jaar lang voorbereidingen zijn
getroffen, voorziet in voortdrij
ving door Engelse motoren.
Het toestel in het nationaal
lucht- en ruimtevaart laborato
rium in Amsterdam worden er
in het geheim proeven mee ge
nomen is uitgerust met de
nieuwste vindingen op het gebied
van de elektronica en met op
klapbare vleugels. Het zal in
staat zijn onder alle weersom
standigheden en op alle hoogten
met supersone snelheden te vlie
gen.
De Hauker P 1127, het eerste ge- I
xeehtsvliegtuig ter wereld dal 1
loodrecht start en landt. Ook de 1
langstelling voor dit Britse ont-
werp.
nog
zal
Eer
NAVO-competitie nl. dat de win
naar alleen met de eer ge
noegen zal moeten nemen. Dat
is namelijk nog niet zo lang ge-
Alles over
straalvliegtuigen
Alles over straalvliegtuigen en
wat eraan voorafging, door Hu-
go Hooftman. Uitgave La Ri-
vière en Voorhoeve, Zwolle.
Hugo Hooftman heeft grote be
kendheid als Nederlands lucht
vaartjournalist. Helaas meer door
de hoeveelheid dan door de kwa
liteit zijner publicaties.
Zijn taal en stijl hebben wij
over het algemeen niet erg kun
nen bewonderen en dat geldt ook
voor zijn jongste boek. dat waar
schijnlijk niet zijn laatste zal zijn.
De verbinding tussen hoofd- en
bijzinnen geschiedt vaak slordig,
met verbindingswoorden ais d.e,
dat, deze en dit gaat Hooftman
soms merkwaardig om.
De titel is in hoge r
tieus en die dekt dan
inhoud van dit overigens verzorg
de en met fraaie foto's verluchte
boekje: het is een onmogelijkheid
om in 190 bladzijden alles te v?t-
tellen wat er over straaiverkeers-
vliegtuigen valt te zeggen.
Een beoordeling op de techni
sche merites is ons uiteraard niet
mogelijk. Wel kunnen wij zeggen,
dat wij. gezien in het verleden
met Hooftmans gegevens opgeda
ne ervaringen en rekening hou
dend met de mening van des
kundigen op luchtvaartgebied, de
juistheid van de in dit boek ver
melde feiten niet voetstoots dur
ven aanvaarden.
Wat niet wegneemt, dat een in
de luchtvaart belangstellende jon
gen het als een aanwinst in zijn
boekenkast zal kunnen beschou-
leden gebeurd. De NAVO schreef
toen een wedstrijd uit voor een
ontwerp van een licht gewichtja
ger. Het beste toestel zou in al
le NAVO-landen worden aange
schaft,
FIAT (die behalve auto's ook
vliegtuigen bouwt) won met zijn
G-91 ontwerp de competitie en
kreeg de eer. Maar het aantal
bestellingen bleef beperkt:
slechts Italië zelf en West-
Duitsland kochten. Andere lan
den hadden geen behoefte aan
en middelen voor een dergelijke
jager
De beste kaarten op het ogen
blik heeft Lockheed. Deze Ame
rikaanse fabriek heeft o.m. een
ontwerp Ingezonden, dat in feite
niet meer is dan een vertikaal
startende en landende Starfigh-
ter, het tweemaal zo snel als
het geluid vliegende toestel, dat
de meeste NAVO-landen hebben
gekozen als het standaard-vlieg
tuig voor de toekomst.
Een vóórdeel van dit ontwerp
is. dat het altijd goedkoper is 2000
vliegtuigen te modificeren dan
er nieuwe voor te kopen. Mocht
een ander dan het Lockheed-ont-
werp worden bekroond, dan loopt
de winnaar alle kans zich
slechts met de eer en een be
perkt aantal bestellingen tevre
den te moeten stellen
Voordeel
Voor Fokker kan het Lock
heed-ontwerp een groot financi
eel voordeel betekenen. Zoals
bekend is, bouwt de Nederland
se vliegtuigfabriek namelijk 120
Starfighters en het is duidelijk
dat zij ook betrokken zal wor
den bij een eventuele modificatie
van deze toestellen.
Thans is echter nog moeilijk
te beoordelen in hoeverre deze
modificatie zal zijn te gebruiken.
Belangrijk is namelijk of het in
dienst te nemen materiaal ook
over vijf tot tien jaar nog tot
het modernste behoort.
Voordeien neeti net vertikaal
startende en landende vliegtuig
veel, zeggen de luchtvaartautori
teiten. Er kan onder alle weers
omstandigheden worden gevlo
gen, de vlieger kan de wind
richting negeren en hoeft de
vliegbasis slechts in een richting
te naderen.
Een voordeel voor het publiek
ls, dat de geluldsverbreldlng tot
een minimum kan worden be
perkt. Zodra de plannen vaste
vorm zullen hebben gekregen,
kunnen anti-lawaalcomité's rond
de vliegvelden dan ook wel In
pakken.
Prototypen
Voor het oog is op het ogen
blik de Britse industrie het verst
gevorderd en wel met haar
Hawker P 1127. Twee van de
zes prototypen zijn al gereed.
moeten worden gebouwd.
Amerika is men bezig met de
TFX-jager, die zowel door de
luchtmacht als door de marine
zal worden gebruikt. Er is nog
geen opgave gedaan van het
aantal zitplaatsen in dit twee-
motorige vliegtuig, maar men
neemt aan, dat het een eenper
soons jager zal zijn. De moei
lijkheid bij de bouw van het toe
stel is, dat er een compromis
moet worden gevonden tussen de
wensen van de marine (die een
klem licht vliegtuig nodig heeft)
en die van sommige ontwerpers
en het departement van defen
sie. die meer voelen voor een
grotere jager voor langere af
standen.
Republic Aviation Corporation
en Chance Vought hebben ge
meld, dat zij zullen samenwer
ken in de ontwikkeling van een
jager, die eveneens zowel door
de Amerikaanse luchtmacht als
door^de marine zal worden ge-
Volgens de beide fabrieken is
de combinatie van de ervaring
van de Republic-fabrieken in het
ontwerpen van luchtmachtjagers
en de bedrevenheid van Chance
Vought in de bouw van marine-
jagers er de waarborg voor, dat
het tweetal aan de wensen van
het departement van defensie te
gemoet zal kunnen komen. Repu
blic heeft zich sinds 1953 gecon
centreerd op het ontwerpen van
vooruitstrevende vliegtuigen.
VTOL- en STOL-toestellen inbe
grepen.
Ook de Franse vliegtuigindus
trie die de reputatie geniet om
met goede en revolutionaire ont
werpen voor de dag te komen,
heeft zich op deze nieuwe mate
rie geworpen. Zo heeft de Fran
se luchtmacht enige details over
de VTOL-jagers, die door Das
sault tot ontwikkeling zijn ge
bracht, vrijgegeven.
De Balzac V is een klein ex
perimenteel vliegtuig, dat ont
wikkeld is uit het eerste proto
type van de Mirage III. Zoals
bekend heeft dit type een jaar
geleden meegedongen om als
„dric-in-één jager" voor de
luchtmacht te worden aange
schaft. Het toestel is uitgerust
met acht Rolls-Royce RB-108
motoren voor de vertikale start
en een Bristol Orpheus III mo
tor voor de horizontale voort
drijving. Het vliegtuig zal wor
den gebruikt om stabiliteits- en
transmissie-problemen te bestu-
door de commissie (die in haar
werk door leger-experts wordt
bijgestaan) ter goedkeuring aan
de regering zal worden voorge
legd.
In beide ontwerpen wordt ge
bruik gemaakt van de nieuwe
Pegasus straalmotor met om-
klapbare straalpijpen, die ook de
Hawker P-1127 aandrijft. Zoals
bekend, kan de straal van deze
motor voor het opstijgen naar
beneden worden gericht, waarna
voor de horizontale vlucht de
straalpijpen weer in de lengtt
van het toestel worden omge
klapt. Men vermoedt, dat het
nog wel drie of vier jaar zal
duren voor het toestel in de
lucht zal zijn.
Daarnaast houden Amerikaan
se fabrikanten zich bezig met
STOL-zakenvliegtuigen. Een der
gelijk toestel zou kunnen wor
den gebruikt voor transport van
bestaande vliegvelden naar de
verschillende fabrieksterreinen.
Volgens de fabrikanten, bestaat
er behoefte aan een net van
transportlijnen naar duizenden
punten, die op het ogenblik nog
niet door particuliere toestellen
of zaken-vliegtuigen worden be
zocht. Men neemt aan dat de
verwerkelijking van deze plannen
nog wel vijf tot tien jaar op
zich zullen laten wachten.
Transport
die zich momenteel met de ont
wikkeling van dit soort vliegtuig
bezighouden. Men denkt ook aan
transport- en zakenvliegtulgen.
Een commissie van het Britse
ministerie van luchtvaart bestu
deert op het ogenblik twee ont
werpen voor een revolutionair
straalvliegtuig, dat 150 man
moet kunnen vervoeren.
Het vliegtuig is bedoeld om in
een ..operationele behoefte" van
de Britse luchtmacht te voorzien
en met d<> houw is een bedrag
van 50.000.000 gemoeid. De
beide fabr.eken wacnten dan ook
met spanning af, welk ontwerp
.Waar |j
blijft J
de U
televisie
„Aaotal verkeersslachtoffers kan worden gehalveerd"
Maas van de Brink, de va
derlijke en zachtaardige do
cent in de autorijkunst, maar
tevens de onbarmhartige ja
ger op piraten van de weg,
was Juist met een leerling op
stap toen we ons aan zijn wo
ning te Harderwijk vervoeg
den voor een gesprek. Daar
om werden we te woord ge
staan door een volwassen
zoon, die meteen opmerkte
dat er geen kou aan de lucht
was, daar hij wel even de be
zem buiten zou zetten. En
meteen liep hij naar achte
ren, kwam inderdaad met
een bezem terug en gaf deze
een bescheiden plaatsje op
het trottoir voor het raam,
in tegenstelling tot het aloude
gebruik in zeeoorlogen, tij
dens welke zulk een apparaat
hoog in de scheepsmast van
een overwinnende vlootcom-
mandant werd geplant.
't Bleek niettemin een pro
baat middel! Ja het leek wel
of ,,de oude" die bezem had
geroken. Want we hadden nog
niet eens gevolg gegeven aan
het verzoek, „zolang plaats
te nemen in het kantoortje
boven", toen hij al voor ons
stond: een flink uit de klui
ten geschoten kerel, nog vol
beweeglijkheid ondanks zijn
grijze haren, vriendelijk, zelf
bewust en bovenal overtuigd
van het principe, dat er in de
strijd tegen de verkeersonge
lukken veel harder moet wor
den opgetreden dan tot dus
ver geschiedt.
„Is het niet
ontzettend", zo
begon hij ter
stond. „dat jaar
lijks in ens land
tweeduizend
mensen in het
verkeer worden
gedood onder
wie vierhon
derd kinderen
en vijfen
twintigduizend
personen zwaar
worden ge-
schrikkelijke
feiten begonnen
ruim een half
jaar geleden zo
aan zijn gewe
ten te knagen,
dat hij de pers
bij elkaar riep
om aan zekere
bij hem gerijpte
plannen alge
mene bekend
heid te geven.
„Hoe vaak
maak je het als
autobestuurder
dus Van de
Brink, „dat ie
mand je op roe
keloze wijze in
haalt, je gauw
voorbijschiet en
onmiddellijk
daarna zich in
dat soms kleine
gaatje wurmt
tussen jou en je
voorganger, om
dat een tegen
ligger reeds té
dicht is gena
derd. Je moet
dan dikwijls plotseling sterk af
remmen, met alle gevaren die
daaraan zijn verbonden.
En wat doet de fatsoenlijke
weggebruiker meestal in zo'n
geval? Van de schrik windt hij
zich even op, foetert wat voor
zich zelf op ..die idioot" en.,.,
rijdt weer rustig verder. Hoog
stens neemt hij zich voor, het
nummer van die auto te ont
houden, om het bij thuiskomst
aan de politie door te geven.
Maar hij is het natuurlijk
's avonds kwijt. En indien hij
het zich nog mocht herinneren
denkt hij: ..Laat maar waaien,
wat koop ik ervoor? Waarin hij
nog gelijk heeft ook. indien hij
niet over een medegetuige be
schikt. En hoevelen zitten nie>t
alleen in hun wagen, of met
naaste familieleden,
tje van wegpiraterij
te aanschouwen krij-
De heer Maas van de Brink naast
zijn /estrogen, die elke dag neer
hetzelfde te horen krijgt: Maar
daar is het dan ook een leswagen
Als de familie de bezem buiten
zet, weet Maas van de Brink hoe
laat het is.
Honderden brieten mocht hij tot
dusver ontvangen, doch het moe
ten er duizenden worden. „F.n dat
zal gebeuren", zei de Harderuij-
gen'.
Om aan deze on
macht der goedwillen-
den nu een einde te
maken kwam Van de
Brink met een eigen
organisatie ter tafel,
die hfj noemde U.L.
L.L. („U Langer La
ten Leven") en voor
lopig vestigde te zij
nen huize. Brugge-
straat 1. telefoon 03410
—2163. HU stelde zich
de gang van zaken al
dus voor, dat oogge
tuigen van een ern
stige verkeersovertre
ding een en ander zc
nauwkeurig mogelijk
aan ti)n adres rap
porteren, derhalve mét
het autonummer, mèt
de plaats van de over
treding, met het tUd-
stlp etc., opdat men
er langzaam maar ze
ker achter kan ko
men, waar de wegpl-
raten schuilen. En met
deze kennis kunnen
aan gedupeerden uiter
aard grote diensten
worden bewezen. On
misbaar daarvoor is
echter, dat niet enke
le honderden, maar
vele duizenden weg
gebruikers het nut van
zulk een unieke orga
nisatie Inzien en zich
bereid tonen, het door
Van de Brink uitge
dachte spel ten bate van de ver
keersveiligheid mee te spelen.
Doch helaas, meer dan een paar
honderd meldden er zich tot dus
ver niet. Al moet Van de Brink
daar terstond aan toevoegen, dat
hU er zelf ook nog niet de ver
eiste tyd aan kan besteden.
,,'k Heb het zo razend druk
met m'n rijschool", zei hij,
„dat ik nauwelijks gelegenheid
had de correspondentie behoor
lijk af te doen. Maar binnen
kort gaat m'n zoon me veel
leswerk uit handen nemen en
zal ik me eerst recht aan
U.L.L.L. kunnen geven. Want
men denke niet, dat ik de strijd
al gestreden heb. Integendeel,
ik moet eigenlijk nog begin-
Instemming
Hij laat ons stapels brieven
zien, die zonder uitzondering
van hartelijke instemming met
en soms zelfs van groot en
thousiasme voor zijn streven ge
tuigen. Daarbij valt het ons op,
dat er zoveel epistels bij zijn
van intellectuelen: artsen, ad
vocaten, ingenieurs etc. Al blij
ken daarnaast ook tal van za
kenlieden en andere burgers tot
de briefschrijvers te behoren.
„Ik vind uw plan zó simpel en
tegelijk zó geniaal, dat ik u
het dubbele van de gestelde
aarcontributie ad 6 doe toe-
tomen", schreef er een. Een
andere schrijver vroeg om méér
propaganda materiaal. Terwijl
weer een ander er met trots
gewag van maakte, dat het
driehoekig transparantje of
transfer van U.L.L.L. op zijn
voorruit reeds heel wat vragen
om inlichtingen bij hem had
uitgelokt.
Uit het bovenstaande blijkt
Intussen, dat ook de organisatie
van Maas van de Brink het niet
zonder geld kan 6tellen. In dit
verband merkte hij op: „Ik wil
er geen cent wijzer van wor
den. maar men mag van mij
niet verlangen, dat ik vrijwil
lig veel extra werk op m'n hals
haal en daarvoor nog ga beta
len ook. Ik heb diverse soorten
kaarten laten drukken, ik heb
affiches laten maken, ik moet
telefoneren. corresponderen
kortom ik moet geld uit
geven. En vandaar die contri
butie van zes gulden 's jaars.
Kijk, dit is een aanmeldings-
kaart voor het lidmaatschap
van U.L.L.L. En hier heb ik
een kaart, waarmee het nieuwe
lid verwelkomd wordt en waar-
i'
rijdt en links, of rechtsaf wilt,
moet u alle verkeer ook
langzaam verkeer op die
zelfde weg eerst laten gaan.
Dus ook verkeer op fietspaden.
Doorgaand verkeer op dezelfde
weg heeft dus voorrang boven
afbuigend verkeer op de zelfde
weg. Let wel alleen op dezelfde
weg."
Nieuwe tip
„Zij. die al lid zijn", aldus
Van de Brink, „krijgen van mij
toch elke maand weer zo'n
kaart. Maar dan met een nieu
we tip erop. En zo nodig met
een verenigingsmededeling er
bij. Op deze wijze heb ik al ge
convoceerd, dat we 31 augustus
a.s. in Harderwijk onze eerste
toogdag krijgen, om ons bezig
te houden met de gezamenlijk
bereikte resultaten en om over
nteuwe activiteiten te beraadsla
gen.
pel. ja overbodig zou men haast
zeggen, daar er toch legio boek
jes met verkeersregels bestaan.
Doch gezien het feit. dat men
zonder verdere toelichting vaak
nóg zit te tobben goed le
zen is een kunst apart ging
ik er toe over, de dingen nog
eens in andere woorden te zeg
gen. De dringende noodzaak
daarvan heb ik in mijn praktijk
als rij instructeur maar al te
zeer leren beseffen. Ik heb bij
voorbeeld nog nooit een klant
in m'n wagen gehad, die de
voorrangsregel kende alvorens
ik die had uitgelegd. En denk
nu niet, dat het altijd de wei
nig of niet-ontwikkelden zijn,
met wie je moeite hebt. 'k Had
onder m'n clientèle juristen, le
raren enz., voor wie ik wel vijf
tig maal dezelfde opmerking
moest herhalen, voordat ze zich
die eigen hadden gemaakt, ter
wijl een doodgewone vissersjon
gen alles direct vatte.
Een leraar zei dan ook eens
tegen, me: „Nu ga ik m'n leer
lingen toch heus anders be
handelen. Ik zal beslist geen
„sufferd" meer tegen ze zeg
gen, als ze de stof na herhaal
de verklaring nóg niet snap-
Als rijschoolinstructeur moet
je met dat al tevens een goed
paedagoog zijn, hetgeen maar
al te velen ontberen.
Vaak heb ik me er ook over
verwonderd, hoe slecht automo
bilisten-met-rijbewijs de bepa
lingen voor de weg kennen.
Zelfs mensen als een politie
commissaris falen- soms. Zo
drukte zulk een functionaris er
zijn verbazing over uit, dat hij,
na mijn uitleg te hebben ge
hoord, een zekere verkeersregel
nog nimmer goed bleek te heb
ben toegepast. En daar draait
toch alles om. Want niet alleen
de piraten vormen een groot ge
vaar in het verkeer, doch tevens
zij, die de regels van het spel
niet kennen.
Verkeer is een spel. en boei
end spel met spelregels. Te
gelijk echter een gevaarlijk
spel. Daarom zou ik zo graag
zien, dat de televisie zich veel
intensiever met het inhameren
van die regels bezighield. Elke
avond een duidelijk voorbeeld
van wat wel en niet goed is
schets erbij. Opdat ook
gaan
de oudere H
maal geen boekjes
bestuderen en als ze
ander examen moeten afleggen
geheel op de hoogte komen.
Waarom laat die televisie op dat
punt zo afschuwelijk verstek
gaan, terwijl ze wel allerlei
flauwe kul brengt. We moeten
elkaar opvoeden. Ik wou zelfs
wel, dat elke dominee het nodige
van de verkeersregels leerde,
zodat hy er tussen de preek door
nog iets goeds mee zou kunnen
doen. Tweeduizend doden per
jaar. onder wie vierhonderd
kinderen. En dan nog vUfentwin-
tigduizend zwaar gewonden
Als het aan mij lag zou iede
re automobilist of motorrijder
bij het begaan van een ernsti
ge overtreding (zoals bijv. ten
onrechte geen voorrang verle
nen i zijn theoretisch examen
moeten ovegdoen. En nog
zwaardere overtreders der
voorschriften zou ik tot een al-
De grootste zondaren, de mis
dadigers, zoals lieden die inha
len terwijl het eigenlijk niet
kan (frontale botsingen!), soa
ik nog heel wat harder aanpak
ken! Ik verzeker n, dat indien
ik de baas was, het aantal on
gelukken in één jaar met de
helft was verminderd. Zo niet,
dan zouden ze me voor zes
jaar in de bak mogen stoppen."
„Je behoort steeds zó te rij
den. dat je te allen tijde ie
voertuig tot stilstand kunt bren
gen binnen de afstand, waar
over de weg vrij en overzichte
lijk is. Dat geldt even goed voor
het rijden in de bebouwde kom.
Want al staat daar nu een bord
met „Maximum snelheid 50 km
per uur", dan rijd je dat toch
niet. In zo'n geval rijd ik 25
km per uur, daar ik weet, dat
daar plotseling een kind uit de
ouderlijke woning de straat op
kan rennen. Je mag toch niet
eisen, dat een kind de ganse
dag aan een touwtje wordt
vastgehouden. Dat druist volko
men tegen het karakter van
een kind in. Een kind moet
vrij zijn, moet kunnen springen
en dansen, anders tiert het niet.
Maar dan rust op óns de dure
plicht, de auto of motor in be
dwang te houden.
Zo zijn er ook nog altijd
automobilisten, die nalaten met
mist hun lichten te ontsteken.
Tegen zulke lieden zou men
moeten zeggen: „Halt, rijd je
wagen maar in de kant of het
weiland in en ga maar met ons
„Dat de politie al van verre
kenbaar is u weet wel,
„Rijkspolitie" in grote letters
op de auto vind ik onjuist.
Het heet dan, dat ons volk niet
gediend is van al die geheimdoe-
nerij. En dat is op zich zelf
geen slechte eigenschap. Maar
bij het huidige systeem wordt
de politie door de wegpiraten
gewoon voor de gek gehouden.
En tegen hèn gaat de strijd
toch in de eerste plaats.
Niet tegen fatsoenlijke rijders
die ook wel eens achteloos zijn.
Handgrepen
Voor het op slot doen van de
autoportieren tijdens de rit
voelt Maas van de Brink even
min iets. „Bij een botsing", zo
zei hij, ..springen die deuren
doorgaans toch open, ook al
zijn ze op slot gedaan. Maar
anderzijds kunnen ze er de oor
zaak van wezen, dat na een on
geluk redders je niet gauw ge
noeg kunnen bereiken, zodat je
sterft aan een slagaderlijke
bloeding, of blijft in een be
wusteloosheid".
Wel is Van de Brink gepor
teerd voor zoveel mogelijk ste
vige handgrepen in een auto:
Vóór je, opzü van je, boven je.
Van nuttig gesproken, waar
om ruimde men toch die knip-
peroollen op? Zo vroeg ook
Maas van de Brink zich al her
haaldelijk af. En over het voor
sorteren merkte hij op: „Steeds
zo gaan staan, dat je belde
linkerwielen de witte schei
dingsstreep raken. Dus niet in
scheve positie je beurt afwach
ten. waardoor je een obstakel
kunt worden voor het verkeer
dat jou nu rechts moet inhalen.
Men kan niet gemakkelijk langs
onlangs nog is gebeurd.
En om te besluiten nog deze
belangrijke wenk", zo zei hij:
„Kijken! Kijken! Kijken! Vóór.
achter en opzij! 't Ligt welis
waar erg voor de hand, maar
er wórdt nog zoveel verzuim
gepleegd op dh punt. Ik ga
dan ook, zodra ik voldoende
tijd en geld heb, allerlei veel
gemaakte fouten filmen, om het
publiek maar zo goed mogelijk
te kunnen inlichten. Laten de
kranten wat meer doen, door
bijvoorbeeld regelmatig een ver
keersregel af te drukken, mét
een duidelijke verklaring aan
de hand van een eenvoudige
tekening. Het weerbericht ne
men ze toch ook elke dag op?
