Het gaat Nederland om de wereldrechtsorde 1# 4n X13 m Prof. De Quay in Tweede Kamer: dhergolven Televisiespel vanavond „Lijmen en het Been' van Willem Elsschot Hokij-team speelde niet tegen doch met Schotten Oecumenisch gesprek ëUzM'è/# NIEUWE LEIDSCHE COURANT DONDERDAG 4 JANUARI 1962 Schaak-vraay 191 Een partijfragment, zoals het in tal ▼an schaakcarrières is voorgekomen. Wit staat prachtig, gaat zo aanstonds een fraaie combinatie beginnen en faalt in de afwikkeling. De stelling kwam voor in een partij tussen dg Schot McAlpine (wit) en de Wales- man Scammelis; onze vraag luidt: hoe moet wit combineren om niet alleen een mataanval te beginnen maar hem ook af te maken? I iü Ai i A| .AS SA! g 's* Wit: Kgl, Dh5, Tal en fl, Le3. Pe4, pi a2, c3, c4, d4, e5, g2 en h2: zwart: Kg8, Dd8, Ta8 en f8. Pb6 en f5, pi a7, b7, c7, e6, f7, g7 en h6. Dam-vraag 190 De stand in het probleem van gis teren was als volgt: Zwart: 10. 13, 19. 20. 22, 27, 32. Wit: 29. 31, 33, 35. 39. 48. 49. Wit speelt en wint in de volgende zetten: 29—23, 19x28 gedw; 39—34, 28x30; 35x4, 27x36; 4x38, 36—41; 48—i 421 Bridge B 8 3 8 7 5 3 O H 6 II V 9 2 10 9 6 T ij1 H V 7 5 4 2 9AH 9 6 2 L n B 10 4 J O 8 3 2 74 L JL-J A B 10 5 A C V B 10 4 O AV975 863 Zuid speelt een contract van 3 har-' ten (9 slagen). West komt uit met klaveren 7. In Noord wordt de vrouw gespeeld, Oost r.eemt met klaveraas. Klaveren 10 wordt nagespeeld, in de dummy ge-l nomen met de> heer. Hierna incasseert Zuid ruitenheer,j -aas en -vrouw en speelt ruiten 9 naj Wat is nu voor West het juiste te genspel? JACK DIAMOND. Voorlopige raad Gistermiddag heeft minister mr. J. v. Aartsen de voorlopige raad voor do volkshuisvesting geïnstal leerd. Dn adviescollege is ontstaan door fuie van een in 1946 opgericht orgaan met dezelfde naam en de raad voor de woningbouw. (Vervolg van pagina 1) V/Tinister-president De Quay stelde tijdens het Kamerdebat over Nieuw-Guinea met voldoening vast, dat de grote meerderheid der Twee de Kamer zich kan verenigigen met de pogingen van de regering om tot een open gesprek met Indonesië te komen. Reagerend op de uitlatingen van de heren Burger (.«soc.» en Lankhorst (pac. dat minister Luns de „belemmeren de factor" voor een dergelijk gesprek zou zijn. verklaarde prof. De Quay: „Het kabinet is* eensgezind en heeft volledig vertrouwen in de wijze waarop minister Luns het kabinetsbeleid uitvoert." Met nadruk wees prof. De Quay er mg eens op, dat Nederland ten aanzien •an Nieuw-Gulnea geen enkel voordeel beoogt te verkrijgen. Het gaat In deze taak niet om de belangen van Neder land. Waar het ons wel om gaat, Is de enlijke verantwoordelijkheid voor het volk van Nieuw-Guinea. Die verant woordelijkheid kunnen en willen wij niet overboord zetten. En in de tweede plaats ls het ons met betrekking tot N.-Guinea te doen om de handhaving van de internationale rechtsorde. Een klein land als het onze. dat een duidelijke tra ditie terzake heeft, kan hier een voor beeld geven. „Daarvoor zullen wij mis schien offers moeten brengen", aldus de minister-president. Minister Luns is, zoals gezegd, na de Jongste berichten uit Djakarta niet erg optimistisch meer over de Indonesische bereidheid tot een open gesprek. Vol gens hem waren er aanvankelijk wel aanwijzingen, dat de Indonesiërs zonder voorafgaande voorwaarden wilden onder handelen. Maar de regering houdt nu rekening met de mogelijkheid, dat haar verwachting In dit opzicht zal worden beschaamd. Rijkens e.d. De bewindsman van buitenlandse za- en stelde vervolgens vast, dat de bui tenparlementaire acties van de heren Rijkens c.s. en Duynstee inderdaad scha de hebben aangebracht aan het Neder landse N. Gulnea-beleid. De contacten van deze personen met vooraanstaande Indonesiërs hebben bij deze laatsten en tevens bij de Indonesische regering het misverstand gewekt, dat de Nederlandse politiek niet ernstig genomen hoefde te worden en binnenkort toch zou worden gewijzigd. Verder hebben die contacten twijfel gezaaid in het milieu der V.N. bovendien de positie van de Nederlandse volksvertegenwoordiging aangetast De staatssecretaris voor Nieuw-Guinea mr. Bot, die gistermiddag na prof. De Quay en mr. Luns het woord voerde, deelde de Kamer mee dat overwogen wordt, om leden van de Nleuw-Gulnea- raad gelegenheid te geven zich In Dja karta en andere Indonesische steden te oriënteren en tevens Papoea's van Indo nesische nationaliteit in staat te stellen naar Nleuw-Gulnea te reizen om hun rasgenoten daar voorlichting te geven. De staatssecretaris meende, dat wanneer de Indonesiërs het denkbeeld van aan sluiting van Nieuw-Guinea bU Indonesië ingang willen doen vinden b(j de Papoea's, zU zullen moeten beginnen met hun on dermijnende radio-ultzendlngen naar Nieuw-Guinea te staken. Geen moties Het Kamerdebat over Nieuw-Guinea eindigde gisteren zonder moties en met duidelijke steun van de regeringspar tijen aan het beleid van kabinet. Daaraan vermocht de socialistische fractieleider Burger niets af te doen. Zijn suggestie i het Nieuw-Guinea-geschil te laten oplossen door een ander kabinet (met socialisten! vond geen enkele weer klank. „Wijzigingen in het kabinet of de vorming van een ander kabinet lijken overbodig en ongewenst", zo ver klaarde de woordvoerder van de grootste regeringsfractie, de K.V.P.-er Blaisse ""nister-president De Quay die ten overvloede constateerde dat de heer Bur ger het vertrouwen in het kabinet heeft opgezegd meende, dat het voortbestaan in zijn kabinet geheel afhankelijk is in het oordeel der Kamer. Hij vond, dat dit kabinet aan de oplos sing van het Nieuw-Guinea-vraagstuk harder heeft gewerkt en daartoe een progressiever en meer gedifferentieerd beleid heeft gevoerd dan zijn voorgan gers. In antwoord op een uitdrukkelijke j van de heer Burger zei de minister president, dat de regering thans wel be is met Indonesië onderhandelingen te beginnen over de status van Nieuw- Guinea. mits deze in breder verband plaats hebben. Voor de tweeledige basis, waarop volgens de heer Burger die onder handelingen zouden moeten worden ge voerd, voelde prof. De Quay niet. En het overige wilde hij niet op even tuele besprekingen vooruitlopen. Bij de replieken noemde mr. Burger het debat „teleurstellend". Hij stelde vast, dat de regeringspartijen alle risico's in zake Nieuw-Guinea op hun nek hebben genomen. De zin daarvan was hem ont gaan. Over de rede van minister Luns hij: „Hier sprak een man. die weet| dat zijn tijd om te gaan gekomen is. Niemand kan in deze minister de onder handelaar met Indonesië zien". Mr. Bur ger handhaafde voorts zijn stelling, dat dit kabinet niet in staat is tot een vreed- oplossing van het Nieuw-Guinea- geschil, maar dat het integendeel de hele zaak in de gevarenzone heeft gemanoeu vreerd. Dit laatste verwijt wees prof. De Quay lie deze middag bijzonder goed op dreef was> met kracht van de hand. Hij erken de. wat wij ons voor wat betreft Nieuw- Guinea in een gevaarlijke situatie bevin den. maar hij ontkende met klem, dat het kabinetsbeleid of het optreden van minis ter Luns daarvan de oorzaak zouden zijn. „Juist deze regering is zover gegaan, dat prealabele voorwaarden voor eer sprek heeft laten vervallen, om toch i tot het uiterste te streven naar vreedzame oplossing". De regering deed alles en zal tot aan de grenzen het mogelijke alles doen om zo'n lossing te bereiken. Polemiek Behalve met de heer Burger polemi seerde minister Luns deze middag ook met de anti-revolutionaire afgevaardigde mr. Biesheuvel. Deze had dinsdag de vankelijk „afwachtende houding", die de' regering na het VJ4.-debat aannan verband gebracht met de te optimistische beoordeling van het lot dat de Neder landse intemationalisatievoorstellen als mede de Brazzaville-resolutie in de V.N. hebben ondergaan. Geërgerd trachtte, mi nister Luns aan te tonen, dat van „blij moedig nietsdoen" en „gezapige, lucht hartige werkeloosheid" na de ontknoping in New York geen sprake is geweest. Minister-president De Quay meende, dat de kritiek van de heer Biesheuvel op een „misverstand" berustte. Beide be windslieden accentueerden o.m„ dat erwerping van de Brazzaville-reso lutie de mogelijkheden in de V.N. niet aren uitgeput. Zij konden echter de heer Biesheuvel niet overtuigen. Deze onderstreepte, dat zijn kritiek alleen zakelijk was bedoeld niets van een „achterbakse streek" „Als agrariër", zo zei hij, „ben ik opgegroeid in de ruimte en openheid. Daarom strijd ik graag met open vizier. Dat moet kunnen zonder ergernis te wek ken". Bij de replieken zei minister Luns inderdaad geïrriteerd te zijn geweest door r. opmerkingen, maar zich nu „ietwat zonniger te hebben opgesteld" Over het destijds door de anti-revolutionaire ge houden pleidooi voor een open gesprek met Indonesië zei de minister nog: „Het onmogelijk om op het moment van de indiening en behandeling van het Nederlandse voorstel in de V.N. tege lijkertijd multilateraal én bilateraal con tact te bepleiten. Beide benaderingen sloten elkaar uit". Vermelding verdient nog de opmerking m minister Luns: „Ik betwijfel of het Indonesische volk thans meer recht en vrijheid heeft als onder het toenmalige Nederlandse opperbestuur". In de wan delgangen van het Kamergebouw was het er over eens, dat deze uitlating In de gegeven situatie beter achterwege had kunnen blijven. Het Kamerdebat werd gevolgd door enkele vertegenwoordigers van Indone sische ambassades in naburige landen. Voorl. Ned. team voor West-Europa-beker De Ned. volleybalploeg voor het eind- toernooi van de strijd om de West- Europa-beker. dat van 2 tot en met 4 maart in Parijs wordt gehouden, zal worden samengesteld uit de volgende 15 spelers: J. Tinkhof, J. Coolen, J. Oosterbaan, J Hoogland. J. Vink lallen DES), G. Goedhals. H. Jansen, H. van Wijnen (al len Reva). D. van der Stoep. H. van Romp ibeiden Sportcentrum). R Groen huizen, P. Krijgsman ibeiden Libanon), J. Ewals iValuas). K. Boeker (Cito) en W. Hoeboer fAMVJ» Jeugd op de ski's René Palm en Willem Calkoen kampioenen De eerste skikampioenen 1962 zijn be kend. Woensdag zijn in Kltzbühel onder ideale weersomstandigheden het was schitterend weer en er was de nachl tevoren een pak sneeuw gevallen de Ned. jeugdkampioenschappen skiën ge houden. Evenals verleden jaar werden zowel bij de meisjes als bij de jongens Rene Palm en Wim Calkoen winnaar in de combl- Rene Palm won de reuzeslalom, maar eindigde door een val in de slalom op j de tweede plaats achter Janine Kets de Vries. Willem Calkoen. de zoon van de Ned ambassadeur in Bangkok, won zowel de J slalom als de reuzeslalom en werd on bedreigd Ned. kampioen met de ideale note 0.00. De Glasgowers startten in hoog tem po en goalie Millman moest al direct twee maal handelend optreden. Dat was te veel voor Adair, die in de 2e minuut geen kanonsschot, maar een geleid pro jectiel afvuurde, waarbij de puck in het ne-t lag. voordat men goed en wel had gezien, dat hy had geschoten (1—0). De volgende minuut werd een fout van Millman door Ried afgestraft en was de stand weer gelijk. Ook verder in deze periode deden de Hoky-ers het kalm aan, blijkbaar bevreesd een grote zege te behalen. Zelfs kwamen de Schot ten in de 8e minuut tydens een nume rieke meerderheid door Mitchell met 1—2 voor. Dit doelpunt kon de Hokij-ers niet tot grootse daden inspireren Pas in de 14e minuut was het weer Adair, die scoorde en daanmede de stand op 22 bracht. Zo bleef het tot de eerste rust en ook daarna was -he4, aanvanke lijk van hetzelfde laken een pak. Toen echter Smit in het begin van de tweede periode gewond werd en bloeddruppels de plaats markeerden, waar dit was ge schied, werd de geest vaardig over het Hokij-team. Bloed Wellicht had het eerst dit bloed moe ten zien vloeien, doch een feit was het, dat de Schotten daarna niets meer had den in te brengen. De aanmoediglngs- kreten voor de Schotten verstomden, na dat eerst Richard uit een pass van Adalr had gescoord (32) en kort daarna Loret NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL l\on-acticf Het is nog niet zo lang geleden één roman vormen. Elsschot erken- dat het toneelgezelschap „Theater" d®dat als °°k 31 v*r~ T i;m0„ TT„f scheen „Lijmen in 1924 en „Het het toneelstuk „Lijmen en Het Bcen„ (n 1938 WiUem Ei„chot w(,r<| Been, een bewerking van de ro- in 1882 geboren en was dus al 42 man van Willem Elsschot door jaar toen hij met bijzonder groot Manuel van Loggem, op de planken succes „Lijmen" publiceerde en 56. bracht. Mogelijk dus heeft U het ,ocn ,het bijbehorende deel ervan gezien of er over gelezen en bent JSM' nooit heeft losgelaten. U zult Elsschot in dit wat wrang- humoristische verhaal aantreffen als kenner en genieter van het leven. zich ervan bewust, dat u avond het werk van twee bekende literatoren op uw scherm zult krij gen. Een reden dus, er eens goed Glasgow Rangers overklast: 9-4 De Schotse zuinigheid werd gisteravond ook gemanifesteerd in de Haag se Houtrusthal, waar de Glasgow Rangers, een ijshockeyteara uit Glasgow aantrad tegen het Hokij-team. De Schotten demonstreerden slechts een schamel spelpeil en ware het niet, dat de Hokij-ers enkele goals cadeau hadden gegeven, de Glasgowers hadden met een magere score genoegen moeten nemen. Nu werd het 94, nadat het Hokij-team „op oorlogssterk een 60 score in de tweede periode had weten te bereiken. uit een pass van Bakker de stand op 42 had gebracht, terwUl by de Hoklj- ers uitsluitend Nederlanders op de baan stonden. De Canadezen in het Hokij-team zaten daarna rustig toe te kijken, hoe het Hokij-team scoorde, de Schotse keeper de puck van achter de doelUjn wegpak te en de scheidsrechters geen goal toe kenden. Aan een veilige voorsprong werd eerst in de 13e minuut verderge- breid, toen Adair uit een pass van Smit inschoot. Twee minuten later scoorde de inmiddels met een pleister op het gezicht teruggekeerde Smit zelf: (62). En de Hokij-ers ginigen door, terwijl de Hoklj- jeugd popelend van verlangen om te mogen meespelen, teekeek. Als de voor sprong groot genoeg zou zijn, zou ze im mers in de derde periode een kans krij gen. En de voorsprong werd groot ge noeg. want in de 17e minuut scoorde Pielerse en in de 19e minuut Arie Klein met een ver schot dwars door de Schotse verdediging heen (82) Vier van de zes doelpunten uit de tweede periode waren door Nederlanders gemaakt, een ongekende weelde. Dus moesten de Nederlandse spelers het In de derde periode ook maar zien te klaren en dit werd nog geaccentueerd, nadat Richard een demonstratie schoon- ri|den-met-stick-cn-purk ten beste had ge geven Zig-zag was hij van doel tot doel geschaatst en ten slotte de puck In het Schotse net gedeponeerd: 9—2. Vijf Nederlandse jongens, zelfs zon der Arie Klein kwamen op het ys: zy rooiden het en werden na 2 minuten, door vijf andere Nederlandse Jongens afgelost. De Canadezen, waarvan Guire wegens een blessure ontbrak, w den op non-actief gezet. Toen gedraaid werd en zelfs ook Millman verdween 'reserve-doelman Van Esch nam zijn plaats in) hadden de Schotten nog geen kans gezien te scoren. Met nog 9 mi nuten te spelen kwam er een doelpunt van Mitchell (93). doch het bracht geen verandering in de taktick het te stellen met uitsluitend Nederlandse spe lers. waaronder de jeugdspelers. Toen het jeugdig enthousiasme zo ver was gegaan, dat er twee Hokij-ers op de strafbank zaten, moesten drie Nederlan ders he4 tegen rijf Schotten opnemen Het leverde slechts één Schots doelpunt, van Smith, op <94). Het zou de eind stand worden, want daarna gaf het Hokij-team geen krimp meer. bijna teder meegevoel met zyn fatale te gaan zitten Wie de beide boeken van Willem hoofdpersonen beschrijft i feite Twee ja»* vnnr 1 zijn dood bood Ma nuel van Loggem Willem Elsschot aan, een toneelbewerking te maken van de beide boeken, die naar de wens van de auteur samenvoegende tot één geheel. Elsschot, reeds op hoge leeftijd, was hier enthousiast over cn stemde toe in het voorstel toe te zien op de wijze waarop Manuel van Loggem naar zijn smaak de accenten van het verhaal iet of wat verlegde om het tot drama tische hoogtepunten en een afgerond geheel te kunnen brengen. Hy heeft dit echter niet geheel meer kunnen doen. want voordat het werk af was, over- dan enkele accenten ver- zoals de KRO ons gisteravond liet legd in het verhaal van de oplichter 'horen tn de dagsluiting, mag een unie- Boorman, die zichzelf een supermens ke gebeurtenis in de televisie worden acht cn diens armzalige handlanger genoemd. Rector D. Coppes ontuinp ds. Laarmans, van de strijdvaardige A. J. den Tonkelaar. Nederlands her- n,M vormd predikant te Bussum en hun on derwerp van gesprek werd de c Elsschot kent, weet, dat zij i Commeniaar J?EN direct gesprek tussen theologen ieed hij. k* van geheel verschillende richting Al zijl duwe Lauwereysse, die door toedoen in Boorman haar been heeft verloren diens boete maar niet wil aanvaar- den. toch is de geschiedenis op zichzelf opnieuw tot leven nische gedachte. Md* O'ertelfjkenw^ aangetast eens, dat het nr*vJ£ gebracht in de spelbewerking van Van van de Wereldraad van Kerken t van het aanstaande rooms-katholicke oecumenische concilie ten doel hebben rf^rd^door *Manuel r.k.- en prot.-christenen nader tot el kaar te brengen in het beter begrijpen zegt: „Het is een blyspel. jrom lachen. Maar het is een eikaars kerkelijke en godsdienstig WTang blijspel, want het zun wrange leven. Ds. den Tonkelaar vertelde al boeken, waaruit het is ontstaan. Ik ge- veel ervaring te hebben met gespreks- dat Elsschot's genialiteit zich heeft kringen in deze richting, zowel in re- geuit in zijn vermogen tot het ironisch gelmatige bijeenkomsten van theologen en zwaarteloos behandelen van zulke als van bubelkrinpen, uiaarfn prof.- en zware zaken als schuld cn boete." r.k.-christenen samen bijbelgedeelten Hiermee weet u dus, wat u vanavond bestuderen. Ons land telt zeker 25 vas- staat te wachten. Het spel heeft een te kringen waarin ongeveer 15 theolo- zware rolbezetting, niet minder dan 23 pen ran beide richtingen elkaar veel- personen spelen er in mee. waarvan vuldig ontmoeten. twee in dubbelrol. U ziet Lo ven Hens- A'S KSTSJt"™ respect voor elkaar, beweegstellinsen. dTwevietoe," fT°nkelaar zei h!er°vfr- dat me7» an dit voor de AVRO op te voeren ook bu het ongeorganiseerde gesprek yan de toneelregle van Fred zo van men» tot men», aan deze winst Engelen en Fokke Duets ontwierp de kan meewerken, niet door het samen te decors Het werd voor televisie gaan trachten tot oplossing van theolo- vrijgegeven nadat het 75 theateropvoe ringen had beleefd. De uitzending duurt gische of dogmatische problemen komen, maar door het uit de volheid ran het eigen geloof zich richten tot de ander en rector Coppes voegde daaraan toe dat de beste oecumenische houding l»; het zich verdiepen in het eigen geloof. Van groot belang achten de geeste lijken het, dat de prot.- en r.k.-chris tenen eens leren samen te bidden tot de ene Heer, opdat daarin, naar Zijn tril, de eenheid der gelovigen bevor derd worde. Een bewuste poging hier toe wordt gedaan in het deelnemen aan de internationale gebedsweek, welke van 18 tot 25 januari wordt gehouden, een week die tn de r.k. kerk reeds lang traditie is geworden en waaraan op advies van de Wereldraad van Ker ken ook steeds meer prot. kerken gaan meedoen. In Frankrijk en Duitsland wordt in de gebedsweek door prot.- en r.k.-ch rlstenen tezamen gebeden. In enkele Nederlandse gemeenten ook. Niettemin geven protestanten en rooms- katholleken nog aparte liturgieën uit q Na het afscheid J"~kinson komt i 9 tot 10.40 vanavond 0 Om 9 uur fHt die AVRO het to neelstuk „Lijmen", naar het gelijk namige boek van Willem Elsschot geschreven door Manuel vain Loggem, uitrenden. Vooraf ziet u om 8 uiur het NTS-jouroaal en om 8-20 uur een programma van de AVRO over „een economische weersverwachting" ond deze week. „Wanneer w(j dit tezamen konden doen", was de wens van de gesprekspartners, die er nog eens de nadruk op legden dat het wel belangrijk ls wanneer er door de ker ken wordt samengewerkt tegen de honger, voor de vluchtelingen en op ander maatschappelijk terrein, maar dat het samen bidden toch in de eerste plaats dient te komen. Met belangstelling hebben wi) naar dit gesprek geluisterd, ook al om de sympathieke toon. waarop het woord uerd gevoerd, zonder dat echter dc kerkelijke standpunten werden verla ten of verdoezeld. Deze kwamen niet tn het geding: het gesprek was gebaseerd op de waarheid, dat zowel prot - als r.k.-ehristenen een Heer dienen, lief hebben en aanbidden, dat liet tn de huiskamers stof tot nadenken. „Geboortedatum onbekend. Vermoedelijk begin 1920. Geboorteplaats onbekend. Geen gegevens uit de oorlog. Haalde in 1948 aan de universiteit van Manchester een technische graad. Was drie jaar in dienst bij Siebe. Gorman Co." De rechter on derbrak zijn voordracht. „Wie zijn Siebe. Gorman Co?" „Nooit van gehoord," antwoordde ik. „Dat spreekt vanzelf. Ik echter wel. Het is een zeer bekende Europese ingenieursfirma die zich onder meer gespecialiseerd heeft in het vervaar digen van alle soorten duikuitrustingen. Dat klopt heel aardig met je baan bij die bergingsmaatschap pij in Havana, is het niet?" De rechter verwachtte kennelijk geen antwoord, want hij ging meteen weer verder met lezen. „Gespecialiseerd in bergingswerkzaamheden en diepzee duiken. Ging bij Siebe weg en trad in dienst bij een Nederlands bergingsbedrijf. Daar na achttien maanden ontslagen. De aanleiding vormde een navraag betreffende twee vermiste goudsta ven, waarde zestigduizend dollar, uit wrak Fort Stikene bij Bombay. Het met munitie en goud be laden schip vloog daar op 14 april 1944 in de lucht. Ging terug naar Engeland. In dienst bij een ber gingsfirma in Portsmouth'. Werkte samen met Corners Moran, een zeer berucht juwelendief, tij dens het bergen van de Nantucket Light die in juni 1955 bij kaap Lizard zonk en een waardevolle la ding diamanten uit Amsterdam voor New York aan boord had. Er werden diamanten ter waarde van tachtigduizend dollar vermist. Talbot en Mo ran gearresteerd in Londen, maar ontvluchtten uit politieauto. Talbot schoot agent neer met kleine automatische revolver die hij verborgen had weten te houden. Naderhand deze agent gestorven aan verwonding." Ik leunde nu wat voorover en hield mijn handen stevig om de randen van het verdachtenbankje ge klemd. Iedereen keek naar me, maar ik wendde geen oog van de rechter af. Geen enkel geluid door Alistair MacLean De stem van de rechter stierf weg. Een ogenblik zweeg hij en keek me vol verbazing aan alsof hij zijn ogen niet kon geloven. Dan wendde hij lang zaam zijn blikken af en richtte zich tot de kleine man in de stoel met de rieten zitting. „Een 4.25 mm revolver, sheriff? Heeft u enig idee?" „En die had de gevangene bij zich toen hij werd gearresteerd." Het was een verklaring, geen vraag. „Hij draagt ook een ring met robijn aan zijn lin kerhand." De rechter schudde het hoofd. Weer keek hij me aan. Zijn ongeloof maakte kennelijk langzaam plaats voor onontkoombare overtuiging. „De vos de misdadige vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken en gewoonten. Ge zocht voor moord. Misschien twee moorden, want wie weet wat je je medeplichtige in dat pakhuis aandeed. Misschien waren het zijn resten wel die ze vonden en niet die van jou." In de rechtszaal was iedereen geschokt en stil. Een vallende speld had de mensen van hun banken en stoelen doen vliegen. „Hij doodde dus een agent." De sheriff likte zich de lippen, staarde naar Mollison en herhaalde fluisterend: „Hij doodde een agent. Daar hangen ze in Engeland iemand voor. is het niet. Edelacht bare?" De rechter had zich weer hersteld. „Het behoort niet tot de jurisdictie van deze rechtbank om „Water!" Zelfs in mijn eigen oren leek mijn stem op een soort van gekras. Me met mijn ene hand steunend, leunde ik ver over de rand van de ver- dachtenbank en zwaaide licht heen en weer. Met mijn andere hand veegde ik met een zakdoek mijn geen spoor meer van Moran. Aangenomen werd gezicht af. Ik had alle tijd gehad om het uit te kie- dat hij bijna volkomen tot as verging. De verkool- nen en meende wel dat ik er uitzag zoals ik er wil de resten van Talbot konden geïdentificeerd wor- de uitzien. Dat hoopte ik tenminste. „Ik ik ge- den door een ring met robijn aan de linkerhand, loof dat ik flauw ga vallen. Is is er geen wa- koperen schoengespen en een Duitse 4.25 automa- ter?" tische revolver die hij gewoonlijk bij zich droeg."(Wordt vervolgd). deed zich in de bedompte zaal horen, behalve dan het slaapwekkend gegons van de vliegen bij de zoldering en het zacht gezoem van de grote fan boven myn hoofd. „Talbot en Moran eindelijk opgespoord in rub berpakhuis aan de oever van de rivier." Rechter Mollison las nu veel langzamer voor dan eerst en hield af en toe even op alsof hy er zijn tijd voor moest nemen om de betekenis van de woorden naar waarde te kunnen schatten. „Omsingeld, maar negeerden bevel zich over te geven. Sloegen twee uur lang alle aanvallen van met geweren cn braangasbommen gewapende politie af. Er volgden een explosie en een laaiende brand alle uit gangen werden bewaakt geen poging tot ont snapping. Beide'mannen kwamen in het vuur om. Vierentwintig uur later vonden brandweerlieden van de familie WH- het NCRV-cnozaiefc- programme nu inspecteur Scot* op do proppen en lost mysteries op. De* gebeurt op pim. half 9 tussen mu- ziekhalfuurtjes door om 9 30 uur: Winterswijk en Tilburg tegenover el kaar in do veremgingswedsferijd. Om 10.40 uur begin* de avondovenden- kiiog. 0 De AVRO gaat om 8 05 out de opera Othello" van Verdi uitzenden. Het zijn opnamen van een Weense uit voering onder leiding van Herbert van Karajan en in de hoofdrollen hoort u Marie del Monaco en Re- oa'.a TebaldL In de pauze, om pim. 9 20 uur weer een gesprek met Si mon Vestdijk Het vierce bedrijf be gint om 11.10 uur. na het nieuws en actualiteiten. Programma voor morgen VRIJDAG 5 JANUARI 1962 kick-noodklok 13.M Grai tulnbouwmeded 12.3.1 C.ra mtHl IS Nwo gram 13 Dansork 13.43 12 50 Act 13.00 Da 'ou*' 14.00 Kamermuz V d 14.30 Gi «nenkoor 17.00 V Sociale het platteland door dr R Went. ÉHHftriÉIIIMMlwiB IXi holt 10.00 N' '9 30 Pt »J0 V 10 10 Act 19 25 V t 19.40 Ven proer V d jongeren 2n.3o Gram 21.30 Gevar 22 20 22 30 Nw» 22 »0 De .onrual" kefde. Icelng _22.30 Concertgebouw. 2130 Gram 23 33—94 0 Nwa. HU ver mm II, 29S m. 1007 kc/i. VARA: 7.00 Nw» 7 10 Gym 7 20 Gram 8 00 Nw» 8 18 Gram 9.00 Gym v d vrouw 9 10 Gram VPRO: 10 00 Inzicht en uitzicht, praatje •0 03 Morgenwijding VARA: 10» V a huisvrouw 11 00 V d kleute r» 11 15 Piano- 15 Orgelspel. AVRO. 12 00 Lichie d landb Meded dertcoo 35 Licht no*p«l 13.00 Nw 13 25 B<-ur*ber 13» Kln- 50 Boekbetpr 14 10 Orgelconc progr 15J0 Liedje» VARA 16 00 Gram '4* V d zieken 17 00 V d jeugd 17 J0 Act. '3 00 Nws 18 13 Ringsteken lezing 18.» Lichte mu: 18n* puntjes oo de praatje I9 00 V d kleuter. 19 10 Jaz/.mui «',0 1930 Het "'""«land nu, gecpretr '0 45 Pianorecital 19 50 Drempels van hot •eloof. lezing 00 Nw» M 05 VTede |n 20 20 Filmpraatl* Hobo i VARA ls.ic 2 22 13 Fir 2' 30 Discussie 22 no Vocaal.Ir 1 weekoverzicht Het kinderloze 22 30 Vwj BR huwelijk, lezing. I Esperanto ;o Verrel Ijkenderwü». VARA 21 00 Soc r /ergelliVende Wfk 23 5—24 00 Nw». Televt.leprogr. JVTS °0 Journ N 'en'orgei°

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1962 | | pagina 7