Kan christen geen feest vieren? De forumleden zijn: VRAGEN AAN FORUM Bouw traditie op en wees waar Wat kunnen we er aan doen? Stijlloosheid ergerlijk! Het 1S ta\ta CHRISTENEN kunnen beter begraven dan feest vieren, zo wordt wel eens gezegd. Daarmee wordt dan bedoeld dat hun feesten in de meest uitgebreide zin van het woord (dus niet alleen kerkelijke-, maar ook familiefeestdagen, dan wel bijvoorbeeld verenrgingsfeest- avonden) eigenlijk NIET zouden beantwoorden aan de christelijke normen, welke in dit verband mogen worden gesteld. Is dat waar? - Is er verandering nodig? - Met deze en nog andere vragen is een vijftal forumdeelnemers, wie dit vraagstuk zeer ter harte gaat, bezig geweest. Hun naar onze mening goede discussie vindt men hieronder weergegeven. In feite wil de discussie niet alléén over „onze feest dagen" gaan, maar breder over het probleem van de z.g. christelijke levensstijl waarmee het naar veler mening anders moet. Teneinde het gesprek enigszins te richten is dat onderwerp met „onze feestvieringen" in verband gebracht. Onze feestvieringen, die immers als een belangrijke uiting van de christelijke levensstijl beschouwd kunnen worden. De forumdeelnemers hebben niet slechts getracht te signaleren, maar hebben ook wezenlijk naar een „op lossing" gezocht. Die krijgt de lezer uiteraard niet op een presenteerblaadje opgediend. Het bleef toch slechts een gesprek? Met alle voordelen, maar ook: met alle nadelen van dien. wsredacleur van de provinciale dir. MEVROUW MIEP WIELENGAQUELLE, te Rhoon (1922), huiss regelmatig op als voordrachtskunstenares. TON HYDRA, r kunstredacteuren, tv as voorzitter van dit forum. envolgens Gcref. predikant DS. A. T. W. DE KLUIS, te Rotterdam (0897), was achtereenvolgens Herv. predikant te Serooskerke, Vlissingen en Rotterdam en is sinds 1915 Hoofdleger* predikant (Da. De Kluis wenste geen foto -van zich in de krant) 1. Wat ziet u als ideaal voor de viering van onze christelijke- en familiefeestdagen 2. Hebt u kritiek op de wijze van viering dezer feest dagen; krijgen die feestdagen werkelijk nog in houd in onze gezinnen Zo dat laatste niet het geval is, wat zou(den) daarvan de oorza(a)k(en) zijn 3. Is er aanleiding tot correctief werkzaam zijn Zo ja op welke wijze H. de Jong, Utrecht Miep Wielenga-Quelle, Rhoon Ton Hydra, Wcntink-Frumau, Voorburg Ds. G. Lugtigheid, Maarn VOORZITTER: Er wordt een terug- re kinderen het niet prettig vinden als gang geconstateerd in de stijl, in de je niet dankte en bad wanneer het te- wijze waarop wij onze kerkelijke feest- gen twaalven liep, maar aan de ande- dagen, maar ook de ..gewone" feest- re kant zien ze er ook weer tegenop, dagen in de familiekring vieren. Het- Dus ook hier zelfde verschijnsel wordt o.m. waar- achtigheid. genomen bij christelijke verenigings- DE KLUIS: Ja, maar dan komen de *ing_ feestavonden. Deze zaak eens in be- jongelui dus in het kritische stadium; schouwing te nemen is de bedoeling ze hebben de neiging heel wat van die dit forumgesprek. Nu zou ik ter gezinstradities overboord te gooien. imt&im hun streVen ageerd" worden het kerkelijk jaar is geen harnas. Het kerkelijk jaar volgen geeft naar mijn mening ook en juist een moge lijkheid tot verdieping, waaraan het toch naar veler gevoelen, tegenwoor dig zo schort. Bijvoorbeeld: van de vreugde van Eerste Kerstdag (de ge- forumleden over. Zoals we allen een individuele kwestie. De moeders h°orte van^Christus)_ komen we op de de kinderen brengen in het gezin Pat 1S kjj ook *"de"ve r ja a r's vis it es van" Vhrïs tenen op een onsmakelijke wijzej bij betrekken? *om.en'_ VOORZITTER: Inderdaad. i gegeven moment doelen feestvieringen de meest uitgebreide zin van het woord. DE KLUIS: Dan zou ik in het alge- „de franje" vanzelf wel a als forumleden TE VEEL vaak weten zijn de christelijke feestdagen afgeleid, zijn ze de hoogtepunten van het kerkelijke leven. Althans dat laat- mij thuis oojc zekere kramp- ste moeten ze zijn. Nu ben ik voorstan- der van de oudste traditionele opvat- dezen: dat wij het kerkelijk jaar zoals dat vroeger bestaan heeft kerk, hebben daar en nu weer in protestantse kring klein beetje opkomt, volledig in herstellen. Dat we eigenlijk niet alleen zij Tweede Kerstdag (de dood van Stefanus. die dan liturgisch aan de orde is). Zo denken we er bij het ÜJGTIGHF.ID: Maar denkt u zich Ke"tfeest alleen aan, dat Chris- nu eena in, meneer De Jong: vader, ,us °l> "rde gekomen is. moeder en de kinderen gaan B' thuis óók nog te willen zijn. Kijk, ik ben het volko- h» de buurt van die christelijke feest- liturgische stijl aan trachten te geven. introductie t wat aan elkaar te vrij eenvoudige vraag willen beginnen. iirei - waarbij een streven naar volledigheid ten"voor* een "tTaditievorming die het leven, hetgeen inhoudt dat wij naar de allemaal? Mag het niet i het geding behoeft te stijlgevoel kan ontwikkelen, maar orde van teksten van de bijbellezing als je thuiskomt, je het ook het feit. waaraan me" op d!e°dag g11 Dloe" *®K0?1 ,ae "J-"®'- uan denkt (liturgisch jaar) en nu moeten l™™1?. de. 27"ste. (Johannes de Evange- verheugen mogen, maar we worden dan ook mee geconfronteerd dat bloed gekost heeft (de 26-ste). Dan moeten ".uuicn ae zi-sie uunamies ae ijvange- n zekere d'e 'n vcr,banning moest leven). met de dames heel jaar liturgisch Dan vraag ik: Verdraagt een mens dat helemaal niet in het geding behoeft te stijlgevoel kan ontwikkelen, maar" orde van teksten zijn. Die vraag is dan: Wat heeft u dan moeten wij ouderen ook de „le- op zondag en door de week als het zelf als ideaal voor ogen voor de chr. njgheid" hebben de kinderen en re naar die feesten worden toer» feestviering, bijvoorbeeld bij het Kerst- dan denk ik aan de oudere kinderen. In feite behoeven we dan niets feest, bij Pasen, maar ook bij een waarop ds. Lugtigheid doelde op de te doen pm er in het gezin nog een trouwpartij of een verenigingsfeest- - - ♦- - avond? Zoudt u daar iets over wil- uai_ len zeggen, mevrouw Wielenga? ze WIELENGA: Ik geloof dat het bij- als ste (de kindermoord van Bethle- Q hem) en zo vervolgens. Neem nu dat de nieuwjaarspreken die we ieder jaar jy. Ilcl „„n wccr eens horen; er wordt praktisch nooit in stil- fijn vindt je onder te dompelen ln de pstaan bij het eigenlijke christelijke die feesten worden toegeleid. gezinssfeer, zonder dat het voorgaande 'eest van d'c da&: de naamgeving des uc» mui Kauiiuc dag: de naamg«?ving des vergeten is? Als we de feestviering Peren! ,Het negéren van al die fei- opzettelijk aan het gezin willen op. te"Tfcht ik jeen verarming. verenigingsfeest- juiste wijze te begeleiden! Ik bedoel feest van te mèken. Want dén kan het leggen dan is het gevaar van onwaar- LUGTIGHEID: Nu begrijp ik het be- ,n- gezin zonder nuttig is als we bij het van onze „vierdagen" een traditie on derhonden dan wel trachten te vor men. Het is daarom van belang, dat wij daar met onze kleine kinderen al Het Kerstfeest staat hun-puberteit komt. Geef ze dan óók de ruimte en Iaat ze hun gang gaan, ook al zegt u als ouderen er niet voor 100 procent „ja" op. De fout oude term kerkje in de kerk" worden. Kort en goed: door het kerkelijk jaar ook in de bijbellezing in het gezin aan te houden leef je vanzelf altijd met je ge dachten in de kerk. VOORZITTER: U raakt hier melijk. dat wij ouderen te vaak ple- langrijk punt; ik dacht zelfs de kern tot het doel. achtigheid toch groot. Dan heb ik lie ver dat je tegen zo'n gezin zegt: Men sen, blijf toch maar liever jezèlf. Voor al de kinderen willen wel eens „om slaan" en afreageren, zo blijkt mij al tijd, en dan lijkt me. sterk gezegd, i „liturgisch harnas" niet te leiden gen te zeggen: Zó hebben wij dit al- DE JONG: Maar -dominee, dan be- menselijke ter. ik ben dit van harte We zouden eigenlijk van onze synodes een huisboek moeten krijgen dat op de ze wijze aan het bijbellezen een zinvol le leiding geeft. Onze r.k. broeders en zusters hebben dat wèl, naar ik weet. Maar dan zou ik toch verder in de vorm van de feestviering maar het heel gewoon Weer hoor, denk ik altijd: mensen, was nu toch liever jezèlf gebleven en ivf ffraae*'willen'overstaD- had nu piaar liever wat gezellig ge- 'ab Zt.Va- fiXkritiek praat, dan was het allemaal veel na- wii christenen in tuurlijker geweest. Vaak zitten in de jr„rn?e'l.tl.?""™?' bn,:w„n v.,borgen DE KLUIS: Wilt u daar bijvoorbeeld on.m,k3ij: komen. En aan het eind feest is het meestal zo dat de ouders, als ze een béétje fijngevoelig zijn, er een zekere afkeer en narigheid van ondervinden. Daar zou ik graag uil ft-liuia: uan zou ik m net aige- ™a£ Xns^an^kiirkmensen1 gezegd »neninWSaatsOPvTn onnze lon«rerto*t ïSdtTaftaS beter"SiSvS dan ren, m plaats van onze jongeren ioi f„««tvicrcn naar ?it int* in en ik cc- rt>"veelal''z®6vaak "redeif tot krittek2tUSnieuwere Tevensta- den? A bif," rteeïd seb°"" verjaarsvisites, die nogaloensolmis- WIELENGX: u sprak, voorzitter, schiep wel vaak verlaagd plegen te k de feeitvlerki«en van chris. worden tot roddelpar Ijtws. waar teder- te,.jke verenigingcn. DaJ denk ik m een besproken wordt. En als er dan de7e tlJl] van hct Jaar htt allereerst eens een stilte valt komen de dominee aa[1 de ye]e Kly|loIe Kerstvieringen, en de kerk aan de beurt óók altijd vdAr het eieenliike Kerstfeest begint dankbare onderwerpen Daar hebben g^edïd ^ic eindeloze^"j^KerstvlèrVnl de jongeren maar één woord voor. die er z„n; de mannenver- Bah, wèt een avond! Nogmaals, ik - J d vrouwenvereniging vind het best als er een traditie wordt yjuf vrouwenbond, de jeugdclubs, gehandhaafdof «fcreeerd, maar la en de scholen Ja zelfs van de kantoren het dan goede tradities zijn. d.w.z. minstens noe 26 ver- P,a«ts„de" da." Voornaam ste HchV «eten Door al die lijdingen of kerst- h! waarstonden worden wij. geloof ik, alle- lijn. WEES WAAR. Waarom z®f»gen maal; de predikanten, de sprekers we bij verjaarsvisites als gastheren en cn ik op m£n klclne plekje met mijn -vrouwen nu met. ,,We zijn gewend voordragerij al volkomen uitgehold cn om 11 uur naar bed te gaan. Maar doorgebrand vóór het eigenlijke Kerst neen, dat doen we niet. We laten de #ppst* hppintTn ppmn%dft on „plakkers" zitten, vragen iets willen gebruiken", gapen zo eens verstolen „achter de hand" en halen verlicht adem als „ze" weggaan lWf; llk MU lcmillllslc lliei. ua uai ol. datstijlloos, is dat vervlakking, of jGmaa| meegemaakt te hebben, op de feest begintIn gemoede op de ze wijze wordt een normaal mens toch ziek van de sterretjes? Je kunt toch wezenlijk niet zes keer naar de kribbe toe? Ik kan tenminste niet. na dat al- grijpt u het toch verkeerd. Het kerke- ons gezin valt het accent op Kerst- grijpt u wat ik bedoel? RMHL èvond de avond voor Eerste Kerstdag VOORZITTER: Ik geloof wel dat voortdurend geleerd dus. Dan versieren we de kamers en duidelijk is worden omstreeks zes uur alle kaars- mogen we ook iéts - het eerst aangestoken. Mijn willen laten ko- de stijlloosheid ook willen bestrij- fijk'jaar ook in het gezin volgen bete- met'eÜTaar'^samcn hartelijke^^and den. het er primair om moet gaan dat kent niet dat Je er thuis de hele dag weer eens aantrekken. Enhetinhet niet? We huilen mee met de wolyen in Kerstdagen-zèlf het „Ere zij God" \««- het bos in plaats van juist als christe- ujt mijn hart nog echt meezingen te durven zeggen: We doen het Daarom kan ik ook werkelijk mijn .£1 iittï medewerking niet meer uan die vddr- Kerstfeestvieringen geven.... worden van- l leest het Kerstverhaal uit de bij en we zingen met de kinderen r Kerstliederen. Dan hebben DE JONG: Ik wil het alleen over de men rwersuieueren. uan neooen we ^flr" oSS6"5 de- het „Kerststerrenboek" dat vanaf de milievierdagen laat ik graag eerste Adventszondag naar het Kerst feest toewerkt: elke zondag is er een bladzijde, en op Kerstavond de laat ste pagina van dit boek aan de beurt: de geboorte van Jezus. Tenslotte zet ten we dan symbolisch de Kerstster uit. Op de Kerstdagen zelf gaan we natuurlijk naar de kerk, zingen we weer en praten er nog eens over, DOgtepunt valt toch bij i Meneer De Jong, Uu de basis die ver uw ideaal ho- heeft. En wilt u dan naast het gezinnen aanhouden van het kerkelijk wordt jaar afzien van „franje"? gez DE JONG: Persoonlijk haak ik daar De ande- niet zo naar. Maar dat is natuurlijk ma bezig bent. Integendeel, het be- gezin dus verder „.cp ai ic «:ei m net christelijk denken perkt zich tot de Schriftlezing, waar je teken van het Kerstgebeuren, het Paas- j«e je wel op vóórbereidt natuurlijk. Er gebeuren enz. willen zetten. Het moet U_ gens een streep alles zoveei mogelijk onopzettelijk blij- zó! Hoe. meent over deze huichelachtige houding den ken? Is dat een traditie gezet onder wat in de kerk gebeurd L. blijft er door „getekend", ia genoeg „afgere- verder kan WENTINK: Inderdaad, w die verjaardagen allemaal: mannen en daar de vrouwen. Dat is vreselijk en daar moeten VOORZITTER: Je zult op de grens WIELENGA: Als eutvreuw zit je in Jj een nog veel moeilijker positie dan allijd erg bezlg houdl_ Ik kom uit "°nxr vrmcS t» °^r tt a- vd hoofde van mijn beroep vaak op ver- DE KLUIS: Precies. En die hele on- gaderingen van christelijke organisa- waarachtigc manier waarop we vaak ties. Daar is dan permanent aan de feest vieren, daar nemen de jongeren. orde het f,drievoudig snoer": lezen 1 zingen bidden. Als je meemaakt. kennen \ve moeten de moed hebben te zeg gen: Stop daar toch mee, alsjeblieft. DE JONG: Met al die platte dingen, nö die stijlloosheid, te signaleren, zouden allemaal wel een hele pagina kun- n vullen. Misschien mag ik er dit i zeggen: het is iets dat mij DE KLUIS: Het klinkt misschien dig overboord gezet' bizar wat ik nu ga zeggen, op Kerstavond. Ik wil hiermee he- geloof dat we met deze lemaal niet zeggen dat het dit nu is; wei eens t>jj iide wereld" i alleen een voorbeeld hoe je als kunnen gaan. Als u, mevrouw Wie- traditie kunt ienga) een goed stuk poëzie zoekt om zo voor te kunnen dragen dat u er Een mee zégt, gaat u dan uitsluitend te n* rade bij de christelijke letterkunde? christelijk gezin kweken, iets wat we bij alle feesten^ het gezin zouden kunnen doen. ieder legge daarbij zijn eigen ten. Een traditie dus waarvan de kin- deren later zeggen: Kijk, dat deden ik "geen repertoire kunnen opbouwen, Helaas (zou je gen) Ze gaven toch vallen, want: we ge en de mensen leen vaak geestelijk, he- melijk. Toen ik zo'n 40 j; eens met mijn vader er de andere kinderen aan tafel zat - thuis WENTINK: Ik ben het volkomen met mevrouw Wielenga eens over die traditievorming. Mag ik ter aanvulling ls - de „profane" feesten (ver- ken omdat het écht jaardagen bijvoorbeeld) zeggen? Daar VCUUi moet je volgens mij evenzeer jc kin- kunnen slaan, bij wijze van spreken. Beschamende de leer le goede feestdag. Kunnen Wie- niet eens een beetje gaan stimuleren: om dat we niet alleen bij elkaar in de iets kerk zitten maar er ook op een andere te manier eens een groot feest van gaan dialect -- maken? Ik denk bijv. aan het samen WIELENGA: Neen, want dan zou eten. aan het samen koffie drinken opbouwen, als kerk. dat laatste na de dienst, zo- loeten voe- ais dat elke week gebeurt in de Ame- tafel waaruit iedereen rikaans Prot. Kerk in Den Haag. Mijn maakte van het leven niet iets moois DE KLUIS: Er is dus in die „ande- ervaring is, dat vooral jongeren hier- Hij beoefende geen levenskunst. Maar: literatuur veel dat u kunt gebrui- door worden gegrepen. Dan gaat het we moeten er toch iets ituurlijk niet j--:- 4 ons niet al- ieder op zijn eigen plaats al heel veel ook licha- doen, daar geef ik mevrouw Wentink *"ir gele- volkomen gelijk in. Zij bijv. door be moeder mvloeding van haèr contacten, me- za* vrouw Wielenga met haar gaven in hadden normaal gedekt kwam de voordrachtskunst, de heren De Jong Hydra als journalisten in hun krant wij dominees vanaf de kansels. lino eten om de boek (buik) vol Zo kan iedereen op zijn plaats ertoe toe moeten kriee'n; julluu eet veur het lekke- bijdragen te laten at dus met de pot op kunst is. Maar dan jschepte; hij met wat levens- st beginnen goede analyse, anders kun deren zo vroeg mogelijk actief bij be- "VOORZITTER, trekken. Als ze nog heel klein zijn kun dachte, dominee. de KLUIS: Laten i zeggen. Misschien mag dat dagje uit, dat de bijbel hebben eten, of dat kopje koffie, het gaat er- igfn. om dat je, daaraan deelnemende, ge- voelt „dat er iets IS". WIELENGA: Ik zou het graag eens het daarom meemaken. Als u maar niet teveel zondag komt. want dan ben WENTINK: Deze gedachten zijn me klap ook de therapie niet vinden. VOORZITTER: Het zou een schok- therapie moeten zijnModerne to- le- neelschrijvers hebben een schok-ele- ment in hun werk; daar krijg Je je al proberen zo'n feestje samen met ze op te bouwen. Bij verjaarsfeestjes eens bedenk je de ene keer samen dat het het de leer gaan bij de andere jk altijd een poppenspel moet zijn, eventueel zijde" eens duidelijk maken met een weer eer onder moeders leiding, een ander keer géval uit mijn leger-praktijk. In ons zjjn, vooral, omdat met meisjes is het weer een mo- blad Réveille" hadden we vroeger zijnde deshow en de derde keer gewoon de ajtijd een volle pagina gevuld met een ook bij uit het hart gegrepen. LUGTIGHEID: We moeten ov< gedesintegreerde stijl heengetild den, doordat de kerk deze dingen dan heb je het gevoel het uit te moeten schreeuwen: In die desnaam, niet zó! Dat heeft een zeer 'or- positieve uitwerking op je. DE KLUIS: Daar hebt u het: wéér Cineac. Zo zou ik door kunnen gaan. letterlijk overgenomen bijbelgedeelte. En als ze groter worden verzin je het Maar.... niemand las dat, automatisch samen weer op een èndere^ manier.werd dat blad omgeslagen als blij dat ik eindelijk meer in het centrum van de aan- iets „van de andere kant", eens helemaal in mijn gezin kan dacht plaatst De kerk moet het niet LUGTIGHEID: Dat is dus veel afwezig alleen verwachten van het inprenten man er aan van dogma's, maar het ook eens ver wachten van: Hoe geven gepresseerd» èndere Ioo Ik wil maar zeggen: hier begint on- was""aangeland? Toen hebben ze taak als ouders al om de kinderen onze toevlucht genomen tot de moder- drinken met het vertrouwd te maken met een stijl In ne strip, die men zoals u weet in rui de feestvieringen. me mate in boulevardbladen aantreft. WIELENGA: Precies. En daarom Het was een woordloze strip, die be- ÏQ11 kun 'je als ouders niet vroeg genoeg trekking had op het afgedrukte bijbel- wat bijeen, hieraan beginnen, al klinkt dit afge- gedeelte, en ertussen was geplaatst. tz-jtvt/--. wat .„--J n«. Kot Ir.om. Wat gebeurde er? De jongens gingen utj de hele bladzijde zitten lezen want ze wilden weten wat die striptekeningen betekenden. Nu is die pagina een suc ces. In ons geval betekent dit dus: ook ter stimulering van stijlvoller "DE JONG: Er zijn 52 zondagen.... WENTINK: Maar vindt u dat dan ook niet vreselijk, dat traditionele na de kerk bij elkaar een kopje koffie met het onvermijdelijke praat dominees, preken de middelen die je aan zoudt kunnen wenden: bijv. een korte indringende film met discussie. Onderwerp: .niet kunnen redden, die verbinding is waarna je vraagt: Ouderen, jongens m.i. noodzakelijk. WIELENGA: Maar zoals het de scholen ligt geloof ik dat i meisjes, Dan blijf ik liever m het veroana zyde niet veel huip te wachten is i de kerk als gemeenteleden nog Met de weiievendheid van ons onder- i zegt daarvan zaagd. Daór wordt immers het kiem pje gelegd voor later? VOORZITTER: We zijn hieraar eigenlijk nog niet toe, maar ik zou wil len vragen: En als de ouders „het" niet hébben? lc. WIELENGA: Dat is nu juist het feestvieringen kunnen akelige. Het snobisme bij kinderver- moderne methoden „van de andere Deieem neooen )a»,d,g,„. waarover w.JietAU toeval- MMS al iets groei- land. Enerzijds het samen blijven na de dienst, maar ook de z.g. kerkdagen der Hervormde Kerk: een poging als gemeenteleden inder- deréeïiïke daad cen da8)e samen bezig te zijn. Ie andere Maar dat wülen we dig beleefd hebben, „ijzend personeel Wentink raliseer ik, dat moet jullie nu wat er alle- op maal fout is? Wat vinden jullie hier- die van nu: moet het zó? Op deze wij- zou je kunnen proberen het klimaat Dor een nieuwe ethiek te scheppen. WIELENGA: Ja. maar als u nu uitdrukkelijk spreekt van „een ieder op zijn eigen gesteld dat plaats", de één bij zijn krantje, opzet gene- LUGTIGHEID: Dat geldt niet speci- sal voor het schoolpersoneel, het desnoods een overgangsstadium HwENTÏNK: Dat is waar, ja. Als er bij de één een goochelaar is geweest en bij de ander ben je TêêS~ poppenkast, dan j- een heel burgerlijk, raar moedertje als je voorstelt poffertjes te gaan bakken of zo. Er moet bij een heleboel kinderen zóveel tegenover staan.... WIELENGA: En hieruit blijkt al di rect de armoe van heel wat moeders, die het niet meer op kunnen brengen een kinderpartijtje eens plezierig cn geslaagd te arrangeren zonder dat cr kapitalen uitgetrokken worden gen.... WIELENGA: Dat geloof ik ookjtvel, ja. En daarom ligt hier sen die de stijlloosheid weldlg grote taak. MMjBBjlPIMBMBBM laten schijnen. Krijgt hét dan niet iets natuurlijks? LUGTIGHEID: Mag ik ren gestalte te geven ___j allemaal, daar gaat het maar om. Overal ontmoet je de- bestrijden willen, i moeten begin- het r eens probe- wat ik over taak" heel vaak heb zitten pie- generatie opgroeien nisatorisch willen richten? die' wit ander* ik wuci-ENnA- Pr.™ WIELENGA: De gezinnen kun jeer nu ook wel weer bijhalen, maar dit al les ontaardt allemaal in een kreet. Hoe dén? WENTINK: Een ieder trekke zijn r orga- ®e" keren? ,i7„ VOORZITTER: Natuurlijk. eigen conclusies. Er moet beslist niet WIELENGA: VOORZITTER: We zitten inmiddels LUGTIGHEID: Een Fries spreek- 0p „wij" gewacht worden, maar we inderdaad erg elaln'Xeï? woord door te praten over de taak, die me vrouw Wielenga 0_. maken de moeten onmiddellijk met -.pic wetten, maar de vrouwen maken de de orde sJLi. zeden". We zullen derhalve moeten ae orae siei- mi-ui** is al gezegd dat chr. stijl ten nauwste samenhangt met de per soonlijke omgang met God. Dat 'is dus straks in hun gezinnen echt leiding die moet ik cTeI«S™of"v°eêb.nlï",;..d'e ï0°" i?-3ld.°Uda°ch. S,"d^et".eEë^ I" VOORZITTER: Maar nu weer,lenjg v,„ ao ^n«,g mogehjke^voor; want een stijl maken. Ik zag eens in waarden WIELENGA: Precies. DE JONG: Het spijt me, ik geloof niet aan instituten. DE KLUIS: En ik evenmin. Dat is hetzelfde als „het heeft de aandacht van de regering". WIELENGA: „Instituten" klinkt I „w groene-taYil-achtig, toch geloof ik aan bundeling. Ik zit nu in een z.g. commissie crea- die ten behoeve van jeugc" boekje heeft samengesteld I nie en me aroeaen Jeugdfeestprikkels heet: aanwijzingen te beïnvloeden zodat hoe de Jaarfeesten stijlvoller kunt te oeinvioeaen zooai „inr„n Die boekjes vliegen weg dus kennelijk grote behoefte aan, behoefte waaraan leiders en leid sters van die clubs klaarbliikelijk niet het ideaal. Wilt u daar wat PBB-I zeggen, dominee Lugtigheid? zou kunnen ontstaón. want --- t TTfTTrHFTn- Wat de dames zei- kun je natuurlijk niet maken. Ziet kerk eyi nonnetje bezig die zulke ontstaan den S i?l wa°r- je moet er mee u als forumleden in dit verband moge- kleine hummels leerde hoe ze moes- ,es niet vo beginnen^ als^de kinderen heel klein MJgggm? zijn Toch voel ik bij de vieringen met WENTINK: Ik zou om te beginnen tjes <»K oor oudere kinderen die ik nu weer heb, willen aanhaken bij wat er m dit op- de hen knielem altijd een zekere krampachtigheid op zicht^ al aan y..gped klimaat gewone christelijke feestdagen, 'k Moet .JÜiSI.denken Weet u, als ze zo klein zijn gaat het toogdagen op Hemelvaartsdag, allemaal wel: voorlezen, zingen, spel- uit letjes doen, enz. Dat vinden ze feeste- jongeren lijk. Maar r b„elm"fk die club, klaarbliikelijk niet txrïiiAn ^r.ie.n '/i(n8en in /(eTAlf tegemoet kunnen komen. Hier ziet u willen spreken nu over deze dingen in dezelf- d h t t bundeling Ia paat r. k. de taal. Nochtans IS het nozemdom hebben dus onze gaat- jes niet voldoende gevuld.... Toege- ten communiceren: ze ging de kinder- spitst op ons onderwerp: denkt u dat tïA« ook voor naar het altaar en leer- IEDEREEN de stijlloosheid, het plat- Toen dacht ik: wij te van onze feestvieringen ziet of wil meisjes op school en op zien? mil DE KLUIS: Ik geloof dat dus het effect van bundeling: je gaat bij elkaar zitten, je richt Je op je doel en., je bereikt wat! WENTINK: Wij zijn gewend het jeugdwerk over te laten aan de vrij» feeste- worden ze groter. Ik graag t hoe wij vroeger altijd moesten catechisatie bijbrengen hoe zij later o vt, vorm en gestalte moeten geven aan nict te zwart moeten bekijken. Het ieder geval blijkt dat duizenden het christelijke leven van hun kinde- wórdt gezien, daar is dit kranteforum ..kerkelijke zaak" hele vrije dag over hebben. J- Er wordt hiermee kennelijk in JP tafel. Dat ging goed tot de hoefte voorzien. Als jongens de baard in hun keel kregen: tlng nu r genee^g°vunndee piano^f °te "wenden" téleden^eens niet^elkaar op" stap gin- ook een stuk "theologie, een stuk psy- zodat we op een gegeven moment ver- gen, zowel^ jongeren als ouderen? Zo chologie, een stuk filosofie, drietig moesten zeggen: Laten we -« 4 staken. Neem oudej- dese rich- dan zo wat verder gingen wer- in de geest het vak „levenskunst" hebben te erkennen dat het bij ons heden: ...Ja. mogelijk willen opvat- chaotisch is op het ogenblik en niet tende opleidingen, de christelijke bewogenheid enkelingen. Het enthousiasme zij dit boekje ontvingen is voor mij een bewijs, dat ook deze mensen wel eens met andere riemen zouden willen roeien. En daarom zou ik veel verder willen gaan dan deze anwijzingen voor bijzondere golegen- j|J— zijn prachtige, veelomvat- i goed vak- ties. Daar is dan permanent onmiddellijk „door" kij'ken, iu u „ia JC lllg-clliaa sloot aan Want de hier gesignaleerde hoe dat vervi, is 'Natmlrlljki stijlloosheid blijft warempel niet be- wordt aan „gedaan", maar het wordt perlrt tot de verjaarsvisites dat was rusl,g ecn 0„bcduidend hoekJe ge. maar een voorbeeld dat ml] het eerste drukt „mdat het nu eenmaal gebeu- te binnen schoot Je ziet dezellde ten- re„ moet, want anders ben ie niet denzen in typisch christelijke feestda- christe]|jk". Ik turf de laatste tijd de gen zoals Goede Vrtjdag. waarop de al o( niet „yuojj „christelijke" prak- kerken alleen voor de „liefhebbers t,]k op vergaderingen en kwam tot nu open Zijn en Hemelvaartsdag, typische toe to, M broc„, va„ de oreanlsatlee. UJ'esa:is:l.lg van het vrome volk dle de jeiing van Gods Heilig Woord, VOORZITTER: De voorbeelden van „j,„.c„d|g althans, volkomen aan haar stijlloosheid Zlin legio. Laat ook Ik er jaars lappen, doordat de aanwezigen eens een concreet punt bil mogen be- niat de „m!le ,ekene„ van eerbied trekken. Ik heb vele feestvieringen tonen. Vanmorgen maakte ik nog zo'n meegemaakt van christelijke verent- vergadering mee ven wel honderd gingen, wearbij ik me vaak geergerd vrome mannen. Onder de Schriltie- heb aan het smakeloze programma. aj„g gaal dc deur de bclc ver. Over dit verschijnsel heb ik gespro- gaderi„g kijkt om cn eer men dan ken met predikanten. Zij bleken de- wcer recht zil om z|ch opnieuw te zelfde ervaringen te hebben op, bij- kunnen richten (uiterlijk althans) op voorbeeld, bruiloftsfeesten, waar ze de bijbellezing.... Ik bedoel, wc heb- zich soms na een tijdje rondweg ge- ben nu wej vaak wat over n0zems tc neerden. Is dat ook uw praktijk, ds. zeggen, maar we zijn in dit opzicht Lugtigheid. ZELF nozemsZolang we deze din- LUGTIGHEID: Wat ik in mijn pas- Sen niet afleren het houdt ook sterk torale praktijk van bruiloftsfeesten heb verbad niet wat ds. De Kluis zei over meegemaakt, is inderdaad weinig stijl- *>et „WEES WAAR" dan is vol- vol, zowel in de dorpen als in de ste- Rens m,J levende bewijs aanwezig den. U ként het wel: er worden boek- da* we de verborgen omgang met jes met voordrachten gekocht, die dan GV£e-Tf,.f'T orvaren-"- worden voorgedragen. Als ik dat dan VOORZITTER: Deze laatste opmer king van u, meneer De Jong, brengt ons meteen tot de 2b-vraag: wat is ae uiterlijke welleven<Iheid. Men zal zich °°LJJGTIGHEID^Al'deïe0'stijlloze as- byv. wat behoorlijker gaan gedragen pecten zijn naar mijn mening inder. tijdens de Schriftlezing op vergaderin- daad het gevolg van een wereldser le gen er komt een wacht v«jor de ven van onze kcrkmensen: er zit niet deur (niemand tijdens bijbellezing en Veel sacraals, niet veel heiligs meer gebed „erin") maar daarmee is de es- |n, Wc di„nen he. ik 7Cf( dit maar sentle niet geraakt en de zaak van vast. al komt dat straks uitvoeriger de waarlijk christelijke stijl in feest- in do laatste vraag aan de orde om vieringen niet veilig gesteld! Al die tot verbetering te kunnen komen ln dc door ons geconstateerde platvlorsheid persoonlijke omgang met God te zoe- van nu is er een uiting van dat het ken; de mensen moeten weer „aan de bij ons van binnen niet In orde is en Heer wennen" en vanuit die nieuwe lat kunnen we met welke te nemen levensinstelling kan cr dan verandc- maatregelen niet recht zetten. ring komen. Ik persoonlijk ben erg LUCHTIGHEID: Ik zie het meer als bang om veel dingen te doen die ten- twee dingen die in elkaar grijpen: slotte alleen de buitenkant raken; enerzijds dus het stimuleren van het daarom voel ik veel meer voor de teer persoonlijke, geestelijke leven en kerk die de mensen de beleving leert, anderzijds het aantonen van de stijlge- Dan komt het met onze feestvieringen breken en daartegen vechten. vanzelf wel in orde. DE JONG: Ik begrijp het. ja. mis- DE KLUIS: Ook ik geloof dat je schien dat u dan die bundeling niet na zou kunnen zeggen dat onze praktijk zou moeten laten.... van feestvieren een uitvloeisel is van LUGTIGHEID: En bundeling betekent he* feit- da* do mens van nu dc vreug- dan: bekwame krachten concentreren. dc, van hct Evangelie niet meer ho- systematischer werken, samen trach- Kr,jpt- Ja, misschien wel, dat hij uit ten de gunstige voorwaarden voor een ^rt Evangelie eigenlijk helemaal niet betere stijl te scheppen. Dat is niet meer lééft. makkelijk, het is uit dit gesprek al WENTINK: En dan ga je je afvra- wel gebleken. Het hangt ten nauwste ,gcn: a's, de ouderen het niet meer samen met het min of meer onwezen- kunnen begrijpen, hoe kunnen dc jon- lijke van het Evangelie zodra je dit Rercn het dan? Dat bedoelt u toch, vorm moet geven. Maar: toch is het "'nï^ï'Tnc t j i j leven van óns. we zijn verlost. Laten DE KLU7,^: Inderdaad, cn ik zou cr we dus proberen die vorm te vinden: "°8 aan willen toevoegen: hoe kunnen een mooie lichamelijke. geestelijke hct laI?I vorm voor onze jongens cn meisjes. X2 T' *C schli,d dV8- Zij in de eerste plaats omdat ze op KLUIS: Ja, maar begrijp me hun beurt die nieuwe christelijke lc- §°?rgeneraliseer nu om het zo vensstiil moeten gaan uitdragen. duidelijk mogelijk te kunnen zeggen. WENTINK: Als wt daar inderdaad ?al 'r kerkmensen moer zou- een vorm voor weten te vinden, dan z,)" ?lc u2 k"' Evangelie trachten zullen we daarmee aan de kerk 1 ontzaglijke dienst bewijzen. bijvoorbeeld als gemeen- retha. dus een goed jeugdleider moet Anthonia Marga- net blijven doen alsof we er toch wel manieren, maar iets van maken en desnoods eerlijk ook behoorllIk gesalarieerd worden. eraan durven toevoegen: „hoe het pre- Ik zou die bundeling dus graag wil- cies in zijn totaliteit moet weten we len zien met ideële bedoeling, maar bewe- ook niet dan kunnen we. zonder tot toch zeker niet zonder materieel effect. die dingen blijkbaar altijd te leven is natuurlijk niet waar. Maar wèl is waar dat zij. die deze stijlloos- V?„°R?,TT.E_R: Volkomen Juist, „En mltPd.'Vm'1" opVng'e'n om"ln uit te helpen ik geloof, neen: weet zeker,' dat hier dit opzicht die veel christenmensen van harte denken, te helpen u te brengen die nodig zijn verlangen. De Goddeliike vonk „.JBH U1C I1UUI1{ £1JU OII1 a_ moet in ons leven komen. We zitten blii-makende Boodschap uit het Evan- 1 a.a.,U. gelje n,m? ,n onze feesten <e j de ene kant zouden oude- vroeger hebben we die niet voortij- uiterlijke houding eens wat weg gaat onvermijdelijk congres te komen, allemaal met die onze handen. Maar om er cen bril- vertalen". Werkelijk, "dat is"een zaak iant van te maken zullen we moeten die de moeite waard is om <?ver na lo

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 9