PHIUSHAVE
North State
ip
NORTH STATE
SPEKKIE EN BLEKKIE EN DE ELECTRISCHE LEUGENAAR
MEUWE LKIÜSCHE COURANT
lb
DINSDAG 19 DECEMBER 1961
VAN DE
MODERNE
Het scheerapparaat met de gegolfde scheersleuven: door
vergroot scheeroppervlak sneller scheren, beter scheren,
prettiger scheren. a PHILIPS
Kerstboom verlichting
Alle soorten en prijzen (vanaf
6,95) natuurlijk in
„DE LICHTHAL"
Electrische Zonnekachels
en VENTILATOR KACHELS
(met en zonder thermostaat) 125
en 220 v. v.a. 8,95.
Gratis bezorgen.
„DE LICHTHAL"
HAARLEMMERSTRAAT 289-293
voert de boventoon
90 ct
zacht en geurig 11
moet jij me zo langzamer
hand maar eens wijzen waar we die hou
ten keet kunnen vinden, Blekkie'. zei bri
gadier Fijntjes, nadat ze nog een eind over
de grote weg hadden voortgereden. „Weet
je het je nog te herinneren?"
Natuurlijk wist Blekkie het nog precies.
Hij gaf aan welk bospad ze moesten nemen
en even later zagen ze de keet voor zich op
rijzen. Brigadier Fijntjes bracht de motor
tot stilstand en stapte af. Blekkie was al
uit het zijspan gesprongen en de brigadier
en onze kleine vriend stapten vastberaden
op het haveloze optrekje toe.
De brigadier loerdé door het thans ge
sloten raam naar binnen. „Geen sterveling
te zien", bromde hij. Net wt ik dacht. En
de deur zit op slot, natuu lijk. Probeer eens
•ven, Blekkie."
Blekkie liep naar de deur en draaide a >n
de knop. maar het was duidelijk dat de
gouddieven de keet hadden afgesloten.
Hij raapte een stuk klinker op dat een
eindje verder in het zand lag en sloeg er
kordaat het ruitje mee stuk.
„Zo, Blekkie. Als jij nu even naar binnen
klautert en de deur voor mij opendoet.
Mijn postuur is minder geschikt om door
smalle vensters gewrongen te worden."
Blekkie wipte naar binnen en terwijl hij
naar de deur liep zag hij dat er zich nie
mand meer in de keet bevond. Ook de be
tonnen paal was, zoals hij verwacht had,
verdwenen.
Hij opende de deur en brigadier Fijntjes
voegde zich bij hem. „Geen spoor meer van
de dieven, noch van de gevangenen", brom
de hij. „Maar door deze teleurstelling laten
wij ons niet terneer slaan. Agent Delooyer
hoeft alle posten in de omgeving gewaar
schuwd. niet? Er wordt dus overal driftig
naar do boeven uitgekeken. Ze kunnen on
mogelijk ver komen."
„Agent Delooyer dacht, dat ze misschien
hun toevlucht hadden gezocht in het Wol-
venbos", zei Blekkie.
„Die mogelijkheid is er ook nog!" ant
woordde de brigadier ontevreden. „De gro
te moeilijkheid van ons soort werk is, dat
er altijd zoveel mogelijkheden zijn. Maar
we gaan niet bij de pakken neer zit.ten! Al
lerminst! We zullen eens kijken, of we op
het bospad sporen van die vrachtwagen
kunnen vinden."
