Minister Visser schrikt
van reactie prof. Oud
RENNIES
Overzicht zaak-J an der Putten
r#v.
Katanga
ISE
Vi
Niet-ver wapende kruiser
geen drijvende doodkist
Ruimte in Den Haag wordt te klem
V.A.M. (vakopleiding automobielbedrijf)
sticht nieuw gebouw in Voorschoten
Voordeel voor middenstanders
Spoorwegen
ttJWE LELDSCHE COL'RANT
VRIJDAG 8 DECEMBER 1961
(Van onze parlementsredactie)
ISTER VISSER (defensie) heeft zich gisteren, tijdens het Tweede-
Kamerdebat over de defensiebegroting, bereid verklaard de Kamer
„historisch overzicht" over de zaak-Van der Putten toe te zenden
itueel met vertrouwelijke bijlagen, zo de volksvertegenwoordiging dit
it). In dit overzicht zal de minister niet treden in het beleid van zijn
itsvoorgangers en in wat ter beoordeling van de rechter is. Evenmin
^Jhij er materiaal in uitstallen, dat het leed kan vergroten van hen die
ir de beschuldigingen van de heer Van der Putten werden getroffen. De
pegging van de minister was eigenlijk het enige concrete resultaat van
•ms wat verwarde parlementaire discussie over de zaak-Van der Put-
Het feit van de dag was echter de opvallend felle reprimande, die
bc^D.-fractieleider prof. Oud gistermiddag zijn partijgenoot-minister
ide te moeten geven naar aanleiding van diens antwoord in eerste
intie. Iedereen vroeg zich af of de heer Oud soms voor de tweede maal
rière een liberale bewindsman wilde wippen. Zover kwam het
:ren (nog) niet, maar in zijn dupliek bekende ir. Visser: „Ik ben ge-
>kken van de te felle en onnodige felle reactie van de heer Oud aan
adres".
minister begon gistermidag zijn
ngaézoord op de woensdag door de Kamer
iakte opmerkingen met zijn verant-
lelijkheid als werkgever van rond
mensen te onderstrepen. Deze
oordelijkheid die principieel
verschilt met die van een particulie-
jwerkgever brengt soms de nood-
k met zich mee tot het nemen van
lïijpende maatregelen. Die noodzaak
_lt zioh nu ten aanzien van de heer
A der Putten voorgedaan. Na diens
uinJlag had de minister tal van brieven
"pangen, waaronder vele anonieme en
Onparlementaire taal gestelde. Ook had
telefoontjes gekregen met bedreiging
dorq huis en familie.
t ovjg bewindsman achtte het intussen
r tornen begrijpelijk, dat de zaak-Van
prak Putten zo'n grote beroering heeft
Aan deze zaak zit immers het
van de enkeling, strijdend tegen
iverheid. Ons volk heeft een grote
iafcpathie voor de „underdog". Men
Pot echter te beseffen, dat er ook ge-
°Hen zijn waarin de gemeenschap te-
het individu moet worden be-
r hei
Ün mil
ntwoordelijkheid van de hul-
minister van defensie strekt zich
d>el uit over wat onder zijn ambtsvoor-
be|gers is gebeurd. Het ligt b.v. niet op
on weg een enquête te doen houden
oemjr wat zich bijna twintig jaar geleden
^ndië heeft afgespeeld. Wel heeft hij
er knaken met de beweringen van dc
«rit» Van der Putten, dat nog in dienst
ï- tde officieren en ambtenaren zich
raftldig hebben gemaakt aan intrigues.
'1 dergelijke beweringen kan ik niet over
wok kop laten gaan", aldus de minister,
lij onderstreepte nog eens, dat de
r Van der Putten zijn beschuldigin-
op| «niet heeft 'kunnen waarmaken. Aan
K ssommatie om namen te noemen en
in (fljzen te leveren, heeft hij niet kun-
et q voldoen. Welnu, voor zo'n ambte-
_de krijgsmaoht. Het beschuldigend
Jtnorandum van de heer Van der Put
ti wenste de minster niet te publiceren.
1 besefte dat de poditiek een zaak is
n harde werkelijkheid. „Daaronder
jX ook mijn plicht om de heer Van der
riten te ontslaan op grond van mij be-
"ide feiten en omstandigheden", aldus
bewindsman.
rvolgde hij. De emotionele rel, die
ld het ontslag is ontstaan, had hij wel
frzien. Ook was hij er zich van be
st, dat met het ontslag de zaak niet
is. Dit kan een minister echter niet
louden van de plicht, die hij als werk-
rtr heeft. Nadrukkelijk dankt® de be
adsman de heren Tilanus (cJï.)
torman fkath. v.) voor het vertrouwen,
zij bij voorbaat in hem hebben
gesproken. Ook was hij dankbaar
hert vertrouwen, dat de heer Oud (lib.)
twee maanden geleden bij de al
gemene politieke beschouwingen in
beleid bleek te stellen
Aan de suggestie van de heer Oud
n via een nota en een daarover vol
gend Kamerdebat de zaak in de open
baarheid te brengen, wilde dc minister
gaarne voldoen. Maar hij betwijfelde of
de Kamer daarmee klaar is. In deze af
faire is immers alles met alles verbonden
één grootscheeps verdichtsel van
spookverhalen en mysteries rond drie
ministers van defensie. Een tweede moei
lijkheid is, dat de Kamer niet kan
treden in de taak van de rechter, die
de juistheid van het ontslag moet be
oordelen. De vraag is hoe de zaak voor
Kamer zo kan worden geïsoleerd, dat
het ontslag niet aan de orde komt.
Voorts kan de huidige minister Van de
fensie niet treden in het beleid van zijn
voorgangers.
„Niettemin", aldus de bewindsman,
„ben ik gaarne bereid elke medewerking
tot volledige openheitf te geven, mits ik
daarbij niet in de positie kom materiaal
in de openbaarheid te moeten brengen
dat aanleiding geeft tot verdere sensatie
en verder leed over mensen die zich
tegen onbewezen beschuldigingen niet
kunnen verdedigen". Wel wilde de minis
ter het materiaal geven aan een bijzon
dere Kamercommissie-va n-onderzoek,
van de instelling door de heer Kieft
(a.r.) was bepleit. Al met al wenste hij
het oordeel en de beslissing van de Ka-
af *e wachten.
(Vervolg van pagina 1)
Lis de V.N. de strijd beëindigen terwijl
jombe nog onbeperkt macht uitoe-
ft in Katanga, dan ligt de weg open
fc- de linkervleugel in Kongo
regering over te nem
ilig va
zijn
I
ertuigd, dat de tijd dringt.
dat de Katangaanse afscheiding snel
iet worden beëindigd, wil de gema-
(Je regering van Adoela in Leopold-
|g ld zich tegenover de pro-Russische
emoembisten kunnen handhaven.
in Cisteren hebben vliegtuigen var
N. opnieuw doelen in Katanga ge-
e tebardeerd. Een opslagplaats
I- te in de omgeving van Elizabethstad
Érd met succes aangevallen. De
erstoren van het vliegveld van Jado-
ld werd buiten werking gesteld. Een
■rmotorig vliegtuig werd in brand ge
heten, toen het aan de grond stond
de basis Kolwezi,
proefvliegtuig en gebouwen werden
•chadigd. Ook in Elizabethstad werd
Ivochten. De strijd heeft drie brand-
kïten: een viaduct tussen de stad en
K Zweedse kamp, een plein aan de
|g naar het vliegveld en de omgeving
~"^n het V.N.-hoofdkwartder met het.
ingrcnzcnde Indiase kamp. De V.N.
sen de strijd niet naar het centrum
de stad te verplaatsen, zolang daar
:n dringende noodzaak toe bestaat.
Zendelingen en hun gezinnen (In totaal
personen) hebben 52 uur doorgebracht
huizen in de omgeving van het V.N.-
en- hofdkwartier te Elizabethstad. AI die
n zü aan het vuur over en
Katangaanse en V.N.-militairen
ootgestcld. Zü wisten tenslotte
lig heenkomen te zoeken.
Vermelden we nog. dat Tsjombe
ttord-Rhodcsia per auto naar Eliza-
ithstad is teruggekeerd.
VOORSCHOTEN
iGistermiddag omstreeks 6 uur ontstond
u gevolg van het niet verlenen
■Aorrang op de Dobbeweg hoek Papelaan
l*n aanrijding tussen de bromfietser Ch.
II. W. uit Leidschendam en een auto, be-
Jlfeiurd door L. W. C. uit Den Haag. De
jromfietser mocht van geluk spreken, dat
lij er met slechts schade aan zijn voer-
jüg afkwam.
j De officier van justitie bij de Groningse
fKhóbanx heeft gisteren twaalf jaar
pvangenisstraf met aftrek geëist tegen
K 54-jarige landbouwer W. v. d. V. uit
Ipende. wegens doodslag. De man heeft
ip 25 juli van dit jaar in dolle woede
Üjn buurman met een drietands hooi-
W io da borst gestoken.
Prof. Oud
De minister zal stellig niet hébben
verwacht, dat hij na dit betoog door
prof. Oud „als een schooljongen zou
worden afgestraft", zoals de communist
Bakker het kernachtig uitdrukte. Ge
laden beklom de 75-jarige V.V.D.-leider
het spreekgestoelte. „Ik betreur he«t in
hoge mate", zo begon hü, „dat de minis
ter heeft gemeend hier een requisitoir
tegen de heer Van der Putten te
houden. Dat hoorde niet in de Kamer
thuis. Het was volkomen misplaatst".
De heer Oud begreep de moeilijkheden
de minister best, maar hij vond
dat de bewindsman dc stroom van brie
ingezonden stukken langs zijn
kouwe kleren had moeten laten afzak
ken. De politiek is nu eenmaal een hard
vak.
De grote grief van prof. Oud bleek,
dat de minister niet zonder meer op
zijn suggestie om met een nota te ko-
was ingegaan. Hij had de bewinds
met deze suggestie alleen maar de
vriendenhand willen toesteken en hem
methode aan de hand willen doen
de onderste steen in de zaak-Van der
Putten boven te doen komen. Had het
de minister soms onaangenaam getrof
fen. dat hij (prof. Oud) woensdag niet
opnieuw uitdrukkelijk zijn vertrouwen
i het beleid had uitgesproken?
„Laat de minister beseffen", aldus prof
Oud (met stemverheffing), „dat ik dat
ertrouwen in hem ook wens te b lij
e n stellen. Hü weet. dat ik vriend-
schappelük tegenover hem sta. Maar dat
mag mün plicht als volksvertegenwoor
diger nu eenmaal niet beïnvloeden. Het
belang van de krijgsmacht vergt, dat
het volle licht over de zaak komt te
schijnen. Ik begrijp niet, dat de minister
de hem door mij daartoe geboden kans
niet met belde handen aangrijpt en dat
hü niet beseft, dat ik uit sympathie
voor hem heb geh&ndeld. Ik wilde alleen
dat het vertrouwen niet verloren zou
gaan".
Als de minister zo bang is om het fei
tenmateriaal openbaar te maken, laat
hij het dan aan de Kamer geven, dan
kan die erover oordelen. Volledige
openheid zal er moeten komen. „Als dat
geschiedt en als blijkt dat er niets is
gebeurd waarvoor iemand zich zal moe
ten schamen zal er niemand in de Ka
mer gelukkiger zijn dan ik", zo besloot
prof Oud zijn repliek, die nogal wat be
roering in de Kamer bracht.
Vertrouwelijk
De woordvoerders van de andere re
geringspartijen reageerden aanmerkelijk
rustiger op het betoog van de minister.
De K.V.P.-er Moorman meende, dat de
Kamer er soherp op zal moeten toezien,
t ze de zaak-Van der Putten niet in
emotionele sfeer trekt. De waarborgen
die de minister verlangt, kan en moet
de Kamer hem geven. De heer Moorman
stelde voor, dat de minister de gevraag-
verbrouwelijik aan de Kamer
geeft. Deze zendt 'm d°°r Tiaar J1®* ®e"
niorenconvent en dit beraadt zich dan
de wijze, waarop het stuk he-t beste
kan worden behandeld.
De heer Kieft 'a.r.) herhaalde zijn
verzoek om een bijzondere parlementai
re commissie in he«t leven te roepen.
Bij de A.R.-fractie is in beginsel ver
trouwen in 's ministers beleid aanwezig.
De Kamer kan echter niet zomaar ,.ja"
zeggen op het ministeriële betoog. Een
nota is een goede voorbereiding, maar
ze levert natuurlijk evenmin ie's op als
het debat dat er over zal worden gehou
den. Daarom lijkt een speciaal onderzoek
do aangewezen weg.
De heer Blom (soc.) y/as misschien
nog meer ontsteld over de uitlatingen
van de minister dan de heer Oud. Hij
stelde, dat de bewindsman aan het adres
van de heer Van der Putten beweringen
had geuit zonder dat hij zich kon be
roepen op enig feit De zaak wordt op
zo'n manier ongeoorloofd eenzijdig be
naderd. want de heer Van der Putten
kan zich niet verweren Wat een even
tuele nota en een onderzoek door de
Kamer betreft: de minister mag niet
met bewijsmateriaal komen zonder dat
ook de heec Van der Pu'.tea dat kan. „De
zaak", aldus de heer Blom, ,,is naar mijn
vaste overtuiging nu al vastgelopen
Laat de minister nu maar doen wat hij
niet meent te kunnen laten. Hij is in
een schuitje gestapt, wat voor hem is
losgemaakt. Ik vrees, dat het in een woe
lige zee terecht 2a^ komen".
Ook de heer Van Dis (s.g.) was teleur
gesteld over het antwoord van de mi
nister. Hij begreep niet
morandum-Van der Putten
den gepubliceerd. De minister heeft de
nu ontslagene geen opdracht gegeven
met bewijzen te komen, maar slecht6
namen en feiten te noemen. Daaraan
heeft de betrokkene voldaan. Bij het plei
dooi van de heer Kieft voor een bijzon
dere commissie van onderzoek 6loot de
heer Van Dis zich aan.
Misverstand
Minister Visser geloofde, dat er tussen
hem eri prof. Oud sprake was van een
misverstand. Op een goede verstandhou
ding met de V.V.D.-leider zei hij bij
zonder veel prijs te stellen, maar voor
de felle toon van verwijt bestond geen
aanleiding. „Ik heb", aldus de minister,
„een uiteenzetting naar aanleiding van
het ontslag gegeven. Men kan zeggen,
dat dit niet nodig was. Maar ik achtte
het mijn plicht mijn onverkorte stand
punt ten aanzien van het ontslag te ge
ven. Daarbij ging ik er niet vanuit, dat
de Kamer mij zal moeten volgen. Ik
wilde alleen wijzen op de mogelijkheid,
dat de zaak anders ligt dan de sensatie
doet vermoeden".
De bewindsman herhaalde nog
dat hij de Kamer opening van zaken wil
geven in een nota, die echter alleen
maar een historisch overzicht kan be
vatten. omdat eruit moet worden ge-
isoleerd 1. alles waarover sleohts de
rechter heeft te oordelen. 2 alles wat
kan leiden tot nog gro«ter leed voor her
die door de beschuldigingen zijn getrof
fen, 3. het beleid van de drie vorige mi
nisters van defensie.
De Kamer kan natuurlijk menen, dal
er na het isoleren van deze drie punten
te weinig voor haar overblijft. De mi
nister geloofde echter, dat de vinding
rijkheid van de Kamer om in dat geval
haar controlerende taak toch adequaat
uit te oefenen, groot genoeg Is. Aan de
komende nota met het historisch over
zicht kunnen desgewenst vertrouwelüke
bijlagen worden toegevoegd. Dat moet
aan de Kamer worden overgelaten „Ik
ben gaarne bereid", aldus de minister,
..elke praktische suggestie te verweten-
lijben die er toe kan lelden, dat aan de
verdachtmakingen een einde wordt ge
maakt. Ik sta ten volle ter beschikking
van de Kamer en zal het gevraagde zo
snel mogelijk verstrekken".
Na* deze slotopmerking doofde het de
bat plotseling uit. Er kwam vanui'. de
Kamer geen „praktische suggestie" meer
en prof. Oud vroeg niet voor de derde
maal het woord. Missohien doet hij dat
vandaag nog, want veel wijzer is hij er
gisteren niet op geworden.
Beslissing wordt niet herzien
met
brandend
maagzuur
moet U
'n einde
maken.
Rsnnies nemen!
En vandaag ermee beginnen. Dan geen
zorg meer over pijnen door overtollig
maagzuur. U blust die brand met
Rennies prompt. Makkelijk In te nemen
en nog smakelijk óók. Vraag ze bij
Uw apotheker of drogist.
tegen brandend maagzuur
Ds. Saraber sprak voor Geref. mannen
te VOORSCHOTEN
HET was een goede gedachte van het bestuur van de Gereformeerde
mannenvereniging „Dr. A. Kuyper" ds. Saraber uit tc nodigen eens
een inleiding voor leden en belangstellenden te komen houden. Ds Sara
ber sprak als gevolg hiervan gistorvand im die kerkeraadskamer van de
Gereformeerde kerk een causerie over zijn twintigjarige ervaring als
Hervormd predikant, over de modaliteiten in de Hervormde Kerk en over
de kwestie-prof. Smits.
Ook betrok spreker in zün uiteenzet
ting de geschiedenis sedert Koning Wil
lem I. Er waren toen chaotische toestan
den op staatkundig en kerkelijk gebied.
Vervolgens besprak ds. Saraber het
driemanschap Kremer, Gravemeyer en
Banning, dat de schouders zette onder
de Kerkopbouw, zijnde een poging om
vanuit het geloof de Hervormde Kerk,
die fot „hotelkerk" was geworden, om
tc bouwen tot een „gezinskerk". Voorts
besprak ds. Saraber de verenigingen voor
Kerkopbouw en Kerkherstel. die aan
vankelijk los van elkaar werkten, doch
later naar elkaar zijn toegegroeid. En
ten slotte schonk ds. Saraber aandacht
aan de inwerkingtreding van de Kerk
orde op 15 mei 1951. die tot doel heeft
het weren wat het belijden van de Kerk
weerspreekt
Spreker memoreerde het 6 jaar gele
den genomen besluit om enkele malen
gastpredikanten uit te nodigen. Ook vrij
zinnige predikanten «dit ter beoordeling
van de kerkeraad) kunnen tot de kansel
worden toegelaten. Criterium bij die be
oordeling is. dat zij het Evangelie van
Christus prediken.
Beter inzicht
Ook lichtte ds. Saraber het besluit toe.
om de in 1951 in werking getreden Kerk
orde gedurende 10 jaar te „bevriezen"
door de tucht gedurende die periode
r.iet in justitieel opzicht te laten func
tioneren maar in judicieel opzicht.
Tot slot besprak de inleider de kwes
tie-prof. Smits en de gang van zaken die
ertoe hebben geleid, dat aan laatstge
noemde de rechten van emeritus-predi
kant werden ontnomen.
Na de pauze werd een druk gebruik
gemaakt van de mogelijkheid tot het
6tellen van vragen.
Het besprokene heeft er stellig toe bij
gedragen. dat een beter inzicht in en
(Van onze parlementsredactie)
Staatssecretaris De Jong (marine)
heeft gisteren in de Tweede Kamer
bij de voortgezette behandeling
van de defensiebegroting niet
•illen voldoen aan het uitdrukke
lijk verzoek van zijn partijgenoot
en ambtsvoorganger vice-admiraal
Moorman (kath.v.) om de verwape
ning van de tweede kruiser alsnog
mogelijk te maken.
Zoals bekend heeft de regering dit
jaar besloten de bouw van raketinstalla
ties op de tweede kruiser geen doorgang
te doen vinden. De heer Moorman drong
krachtig aan op herziening van deze be
slissing. die hij onjuist vond. Maar staats
secretaris De Jong hield hem voor, dat
verwapening van beide kruisers militair
niet noodzakelijk is. ,,'t Wordt heus niet
zo, dat een nietverwapende kruiser als
een soort drijvende doodkist moet wor
den beschouwd. Zo'n schip ls minder,
maar toch nog heel goed geschikt", zo
zei hij. De gelimiteerde fondsen, waar
mee onze defensie zit, hebben bij de
beslissing een rol gespeeld. Een feit is,
dat de verwapening van de tweede krui
ser niet alleen duurder zal zijn,
dat we ook minder lang plezier v;
len hebben. En tenslotte zal de bouw
van de fregatten (die hopelijk binnen
twee en een half jaar ter beschikking
zullen komen) en onderzeeboten voor.
rang moeten hebben.
Een beetje ontsteld toonde de staatsse.
cretaris zich over de opmerking van di
heer Moorman, dat het marine-beleid
negatief zou zijn. „Dat kan ik niet op
mij laten zitten", zo riep de bewindsman
uit. Het feit dat de plannen worden aan
gepast kan men onmogelijk negatief
noemen, want het doel blijft hetzelfde.
Contouren
De minister van defensie ir. Visser,
die het algemene beleid behandelde,
zegde de heer Moorman toe, dat na de
komende NAVO-ministersconferentie de
Kamer globaal en dc vaste Kamercom
missie voor defensie uitgebreider zullen
worden ingelicht over de contouren van
de defensie-plannen voor de komende
periode. De bewindsman bevestigde, dat
Nederland niet voor de volle honderd
procent aan de NAVO-verplichtingen
voldoet. Wij proberen in het NAVO-
milieu geen eerste, maar wel een goede
prijs te halen.
De duur van de maatregelen, die in
verband met de BerlUn&e crisis zUn geno
men (h?t vervallen van het klein ver
lof e. d kon de minister niet voor
spellen Alles hang* in dit opzicht af
van de internationale ontwikkeling. Het
kan zün dat „BerlUn" een symptoom is
Iets dat we als blijvend moeten be
schouwen. Over intrekking van de maat
regelen tot verhoging van de paraatheid
kan niet anders dan in Navo-verband
orden beslist.
De resultaten van de werving van zg.
kort-verbanders geven ondanks de ge
spannen arbeidsmarkt een stijging te
zien. Tot dusverre werden ruim 1200
kort-verbanders en vrijwillig-nadiencn-
den aangetrokken. Zolang er echter te
korten bestaan, kan de minister niet te
reden zijn over de resultaten.
Minister Visser nam staatssecretaris
Calmeyer in bescherming tegen de heer
Koersen ikath. v.), die kritiek had ge
leverd over een uitlating van de staats
secretaris over de eventuele benoeming
een derde onderminister «speciaal
dc luchtmacht). De heer Calmeyer
heeft in de Eerste Kamer slechts zijn
persoonlijke mening gegeven over een
zaak. waarbij hij zelf ten nauwste is be
trokken. Men kan hem volgens de minis
ter dit recht niet ontzeggen. De heer
Koersen legde zich bij deze redenering
Mechanisatie
Volgens staatssecretaris Calmeyer hoeft
er geen ongerustheid te bestaan over het
tempo, waarin de mechanisatie en moto
risering van het legercorps zich vol
trekt. De onderhandelingen met de fa-
briekeg hebben dit uitgewezen. Van ver
traging kan niet worden gesproken. In
tegendeel, de aflevering zal sneller kun
nen geschieden dan aanvankelijk werd
gedacht. Het is echter onmogelijk de me
chanisatie en motorisering nog verder
te versnellen.
De Kamer zou ook vandaag nog over de
defensiebegroting (en wel over dc afde
ling personeelsaangelegenheden) debatte-
daag heeft te worstelen, kon worden ver
meer begrip voor de problemen, waar
mede de Hervormde Gemeente ook van-
kregen. En voor zover dit nog niet het
geval was, is men door de openhartige
uiteenzetting van ds. Saraber tot de over
tuiging gekomen, dat in dc Hervormde
Kerk op consciëntieuze wijze wordt ge
tracht die problemen tot een verant
woorde oplossing te brengen.
ALS de vereiste Rijksgoedkeuring wordt verkregen, zal in Voorschoten
aan het ten zuiden van dc spoorlijn Den Haag-Leiden gelegen deel
de Papelaan ccn bouwwerk verrijzen, waardoor Voorschoten in auto-
tcchnischc kringen veel bekendheid zal krijgen. Dc thans aan de Fruitwcg
25 te 's-Gravenhage gevestigde V.A.M., voluit: „Stichting Vakopleiding
het Automobiel-Motorrijwiel- en aanverwante bedrijf", heeft sinds
geruime tijd met ernstig ruimtegebrek te kampen. En dat was dan ook
de reden waarom in 1954 aan het architectenbureau Jos en Leo de Jonge
te Rotterdam opdracht werd gegeven tot het maken van een ontwerp voor
een nieuw complex. Op 15 april 1959 werd grond van de gemeente Voor
schoten gekocht, nadat reeds begin 1957 dc rijksgocdkcuring op de plannen
was aangevraagd. Dat is dus nu al ruim Vz jaar geleden cn het V.A.M.-
bestuur begint langzamerhand ongeduldig en ongerust te worden. Immers
het ruimtegebrek wordt steeds nijpender en al zou de goedkeuring op dit
ogenblik worden verkregen, dan staat het gebouw er nog niet direct.
Wat doet de V.A.M.? Bij Koninklijk
Besluit is deze stichting gemachtigd
voor de automobiel- en aanverwante be
drijven de bedrijfsopleiding volgens het
leerlingenstelsel tc organiseren en exa
mens af te neftten overeenkomstig de wet
op het nijverheids onderwijs.
Het doel is de vakbekwaamheid van
het personeel in genoemde bedrijven
te bevorderen in de ruimste sin van he<
woord
Het bestuur is samengesteld uit ver.
egenwoord igers van: de Bovag (die het
initiatief nam tot de oprichting in 1943), hage staan.
de R.A.I, cn van de 3 werknemersorgani
saties in de metaalbedrijven.
De V.A.M., waarvan Ingenieur J. Har
donk directeur Is, omvat de volgende
afdelingen: bedrijfsopleiding volgens het
leerlingenstelsel, schriftelijk onderwijs
800 cursistgn), patroonsopleiding
(voor het vestigingsexamen worden er
jaarlijks ongeveer 400 kandidaten opge
leid). drukkerij cn uitgeverij (leerboe
ken!', examens 'plm. 6000 kandidaten
per jaar) eu een organisatiebureau (dat
opdrachten verzorgt op het terrein van
efficiency in zijn algemeenheid. Ook
geeft de V.A.M een technisch tijdschrift
uit. waarop 6000 personen zijn geabon-
Tot de vaste staf behoren 86 perso
neelsleden. terwijl plm. 15 personen een
los verband me: de stichting hebben
Veelal doen zy dienst als voorzitter of
secretaris vin een examencommissie.
Niet alleen is de V.A.M. belast met he*
afnemen van de examens, ook wordt de
opleiding ln het gehele land gecontro
leerd- Daartoe ls ons land verdeeld in
18 rayons, aan elk waarvan een consu
lent aan het hoofd staat. Deze consulen
ten raan onder leiding van twee hoofd-
consulenten. die op hun beurt rech>
streeks onder de directie te 's-Gravei.-
Alle monteurs- cn patroonsexamens op
het gebied van de automobiel-, motor
rijwiel- en tractortechniek worden thans
nog, met uitzondering van die voor hulp-
monteur, ln een oud schoolgebouw aan
de Vijzelstraat te Schevenlngen afgeno-
men. Dit zal «jus mettertijd in Voor
schoten plaats hebben.
Waarom Voorschoten
Onvermijdelijk rijst de vraag, waarom
juist Voorschoten werd gekozen als nieu
we plaats van vestiging. Hiervoor wor
den de volgende argumenten aange-
Ten eerste wordt binnen 4e randstad
Holland 35 tot 40 procent van het totaal
(landelijke) aantal motorvoertuigen on
derhouden en gerepareerd.
Ten tweede zijn de relaties naar buiten
met overheids- en particuliere instellin
gen, die voor het merendeel in de rand
stad Holland zetelen, vanuit Voorscho
ten gemakkelijker te onderhouden dan
in geval van vestiging buiten de rand
stad.
Ten derde geeft men er begrijpelijker
wijze de voorkeur aan, dat opleiding en
examens plaats kunnen hebben in een
rustige omgeving, buiten het stadsgewoel
Het thans ontworpen complex be
staat uit een kantoorgebouw (be
staande uit een souterain waarboven
2 verdiepingen), dat met 't front naar
de Papelaan staat gekeerd. Achter
dit gebouw komt de werkhal.
verbinding tussen beide gebouwen
wordt gevormd door een ruime lichte
kantine, waar straks niet alleen
koffie en thee zullen worden geser
veerd, maar ook warme en koude
maaltijden. Kantoorgebouw met kan
tine, alsmede de werkhal krijgen
een oppervlakte van resp. 1500 en
1200 m2. Er komt een goede parkeer
gelegenheid
tn opmars
Vele examenkandidaten zulten dun in
de toekomst voor enige dagen naar
Voorschoten komen, cn dat zal voor de
middenstanders niet zonder voordeel
blijken te zijn. Vooral nu het M.O.C ts
opgeheven zal men In het hüzonder In
die kringen de realisering van de V.A.M.-
plannen algemeen toejuichen.
Het V.A.M.-bestuur beijvert zich thans
op het hoogste niveau voor een spoedig
afkomen van de rijkgoedkeuring Men
hoopt in dit verban^ ook, da*, het ge
meentebestuur van '"\rachoten enige
druk m Den Haag zal willen uitoefenen
En, zo werd ons verzekerd, er ls haast
bij De massa-motorisering" van het Ne
derlandse volk is ln opmars Studies heb-
ben ui»gewezen, dat he» aantal motor
voertuigen in 1970 een 2Vi-voud ten op
zichte van 1960 zal bedragen Da: eist
st<*ds meer vakmensen op dit gebied
En zij allen hebben met de daartoe aange
wezen instantie, de VAM., tc maken!
Bijlmermeer
Kamer geeft A'dam
nieuwe hoop
(Van onze parlementsredactie)
Op verzoek van minister Toxopeus
(binnenl. zaken) is gistermiddag in de
Tweede Kamer de behandeling geschorst
van het wetsontwerp tot gemeentelijke
herindeling van het Gooi, waarin o.m.
een voorlopige regeling van de Bijlmcr-
meerkwestie wordt voorgesteld. De
schorsing was een gevolg van het feit.
dat de Kamer met 67 stemmen voor en
64 tegen een motie-Scheps (soc.) aan
vaardde, waarin de minister werd uitge
nodigd het wetsontwerp „in nadere
overweging te nemen".
Deze motie (die behalve door socialis
ten ook was ondertekend door de li
beraal Van Leeuwen cn de c.h. Van de
Wetering) ging ervan uit, dat de Bijl
mermeerpolder niet zoals de minister
wil bij Ouder-Amstel moet worden
gevoegd, maar bij Amsterdam, zodat de
hoofdstad de nodige bouwgrond krijgt
om haar saneringsplannen tc kunnen
uitvoeren.
(Vervolg van pagina 1)
drukke baanvakken natuurlijk veel meer.
Ir. Koster gaf verscheidene staaltjes
van deze roekeloosheid als voorbeeld. Zo
bestaan er (door een voorbijganger geno
men) foto's van een vader, die me. een
kind voor- en een kónd achterop de fiets,
plus nog een klein ventje op «ïcn kleu
terfietsje naast zidh die hij aan dc schou
der voortduwt, op een ahob onder de da
lende bomen door rijdt. Op zo'n ahob
is dc trein dan al dichtbij
Wat bezielt nu zo'n man vragen de
Spoorwegen zich af. En: wat hebben al
die weggebruikers tot voetgangers toe,
gedacht, toen zij nog maar even probeer
den de kruising over te steken maar on
der de trein kwamen Als zo'n roeke
loze er het leven heeft afgebracht, weet
hij het gewoonlijk niet meer. Misschien
had hij haast, misschien lette hü niet op,
misschien dacht hijhet kan nog wei
Misschien ook waren dat zün laa'ste
gedachten.
„En soms schieten ze vlak voor de lo
comotief langs en steken hun hand pla
gend op", vertellen de treinbestuurder!
„dan schiet je hart in je keel
Wie zo wil „plagen", heeft ai een
heel merkwaardig geweten. Want ver
geet zo'n „grappenmaker" dat hij niet
alleen speelt met zijn eigen leven, maar
ook met dat van anderen? Wat, wanneer
de bestuurder zich niet snel herstelt
van zo'n schrik? Wat ook, wanneer het
mia gaat en een volle trein bovenop
brommer of auto botst? Groot is de
kans, dat zo'n trein uit de rails vliegt
en er nog veel meer ongelukken ge
beuren
Maar intussen zitten we met deze tra
gische cüfers, die, volgens bevindingen
van dc N.S.. niet zo hoog hadden be
hoeven te zijn. Eigen schuld eigen
schuld dat zijn nare woorden, die
bij deze ongelukken dikwijls van toe
passing zün.
Daarom geven wij graag de boodschap
van de Sp«Dorwegen door: neemt u als
weggebruiker toch de grootste zorg in
acht bij spoorwegovergangen. Volgt u
dc regels bij beveiligde kruisingen stipt
op en er behoeft niets te gebeuren.
Kijkt u terdege uit bij onbeveiligde
overgangen, die alle voorzien zijn van
waarschuwingstekens en van het an
dreaskruis.
Dat die 1800 onbeveiligde kruisingen
met rails er nog zün, is een moeilijk te
verteren wetenschap, vooral bij de ge
makkelijkheid, waarmee tegenwoordig
het toenemende gemotoriseerde ver
keer gebruik maakt van de weg.
Maar uitkijken, opletten, het kan al-
Ujd cn het moet. Zeker 50 pet van
dc ongelukken op onbewaakte overwe
gen treft mensen, die er dicht in dc
buurt wonen. Die de overweg van haver
tot gort kennen en cr niet meer op let
ten dat zij die passeren. Ook dat is een
vorm van roekeloosheid, ook dat kan
Iedereen voorkomen.
Vroeger werd de spoorweg gezien
als ten eevaarlUk ding dat achter
sloten en he«en moest worden wee-
«estopl en de trein als een monster
dal men liever ntet moest ontmoeten
Terenwoordt, vooral bij de moderne
automatische heveilitint die niet kan
welf eren, is de trein component in
het verkeer. Maar hij blijft passiet,
nij kan wijken noch remmen en daar-
?T«i- hi^ uit een °°SP"nt van
veiligheid voor alles gerespecteerd
te worden.
