DIEPPE -
Vissers
Sint
m
Dieppe
niet vergeten
door
vissers komen op
het tweede plan
Franse kindermondjes
open van verbazing
Y olks wagenspaarder si
dwingen vergelijk af|
Zedendelinquent te sne]
en te gemakkelijk vrij
6
DINSDAG 5 DECEMBER 196L-
(Van een onzer verslaggevers)
TAIEPPE, de slagader van de Franse fruitaanvoer en
langrijkste doorvoerhavens van dit land. Dieppe, waarin de vroege
ochtenduren de lucht wordt gevuld met het gehinnik van de Ierse slacht-
paarden. Dieppe met z(jn groezelige, smoezelige straatjes en talloze ha
venkroegjes. In dit typische Franse stadje liggen als oases voor de opva
renden van de Hollandse schepen, die in Dieppe binnenlopen, twee eiland
jes waarop de Hollandse driekleur waait: het oecumenisch centrum in de
Rue de la Barre en het Hospitaalkerkschip De Hoop recht tegenover het
kantoortje van de commissaris van politie. Het is niet te verwonderen dat
de meeste Hollandse vissers naar deze plaatsen trekken want het bier
is alders duur en de frankjes zijn schaars.
De tijd heeft het de vissers geleerd;
de haring trekt van noord naar zuid,
van de Shetlandeilanden tot diep in
het Nauw van Calais. Wie ze vangen
wil zal er van juni tot in decembei
achter aan moeten. En ze gaan er
achter aan. al eeuwen. Na de rustige
zomermaanden worden de dagen kor
ter en het weer slechter. Hard was
het werk want lange nachten en lichte
maan jaagt de haring in de vleet.
De trekkende haring deed de vissers
steeds zuidelijker komen. Hoe ouder het
jaar werd des te hoger werden echter
de zeeën. Een veilige vluchthaven was
onontbeerlijk. Dieppe, de Hollanders
zeggen Diep en de Engelsen Deep. heeft
die haven. Sinds mensenheugenis liggen
ei daarom Poolse, Belgische. Duitse en
Hollandse vissersschepen in het Doe de
Canada, het Kermisdok en het Doe de
Paris. Er bestaat geon vlagdiscriminatie.
ledereen is welkom. Nog vaak genoeg
echter zegt een Franse havenwachter
tegen een om een gunst bedelende Duit
se schipper: „Ik versta geen Duits."
Belangrijke haven
In de middeleeuwen was Dieppe dc
grootste haven van Frankrijk. Uit Afrika
en Amerika liepen de schepen binnen
met hun geurige specerijen, ongekende
sieraden en kostbare schatten. Toen na
de prediking van de bekende hervormer
John Knox in 1549 geheel Dieppe pro
testant werd. namen de Franse hande
laren steeds minder notitie van het pit
toreske havenstadje. Zelfs een van de
grootste admiraals die Frankrijk heeft
gekend, afkomstig uit Dieppe, admiraal
Du Cain, kon nooit de hoogste titel van
de vloot behalen omdat hij protestant
was. In 1694 werd het stadje door een
gecombineerde Engels-Hollandse vloot
totaal vernield. Ook op 19 augustusu 1942
toen een compagnie van vierduizend
Canadezen een proefinvasie op dc stran
den van Dieppe uitvoerde, werd Dieppe
verwoest. Toch kwamen de Canadezen
niet ver. want de stenen op het strand
geraakten tussen de rubberbanden van
dc Canadese voertuigen en kluisterde
hen op deze manier aan het strand, zo
dat zij door het moorddadige vuur van
de Duitsers werden gedood. Honderden
liggen in Dieppe begraven.
Ondanks dese vernietigingen is Dieppe
nog altijd een van de belangrijkste ha
vens van la douce France. Vooral als
voorhaven van Parijs en als vissersha
ven Is Dieppe bekend. Op de kaden staan
grote Ijzeren boxen met bananen uit de
Antillen, die met daverende knallen op
eikaar worden gestapeld. Uit de ruimen
van de Nelee. de Fort Richelieu of de
Ualblom komen kisten met sinaasappe
len. mandarijnen en peren uit Marokko.
Vonken trappelend en met de neusgaten
angstig wijd opengesperd, wachten Ierse
paarden op hun bestemming: de slacht
huizen van Parijs.
De haven van Dieppe heeft dan ook
met een chronisch tekort aan kaderuim
te te kampen. Bovendien is de haven
e.-n tijhaven. Dit betekent dat slechts
drie uur op een dag bij hoog tij schepen
kunnen in- of uitvaren. Het is daarom
niet te verwonderen dat de Fransen de
koopvaardijschepen danig voorrang ver
lenen. Eerst als alle schepen binnen zijn.
kunnen onze schepen in de overschie
tende tijd binnenkomen. Voordat de log
gers in de dokken worden geperst moe
ten zij daarom in de voorhaven een lig
plaats zoeken, om de vrije in- en uit
vaart van de koopvaardij te garanderen
De/c lavant-port geeft bij stormweer
een lastige deining, zodat de bemanning
geen rust vindt en ook het schip niet
kan verlaten. Van de schepen, die in de
voorhaven met hoogtij zijn binnengelo
pen. steekt na enkele uren alleen het
topje van de hoogste mast boven de
kademuren uit
Om de belangen van de opvarenden te
regelen heeft de Franse regering de el»
gesteld, dat van de diverse landen, wier
vissersschepen in Dieppe kwamen, ver
tegenwoordigers moesten worden aan
gesteld. Alleen de Nederlandse regering
reeft aan dit verzoek voldaan. Haar
vertegenwoordigers zijn de heren W. ,T
van der Windt en J. G de Wit. Zij on
dervinden bij het onderhouden van de
betrekkingen met de politie en de ha
venmeester grote steun van de vice-
consul de heer Roger Thonmiye. tevens
secretaris van de Franse Chambre de
Commerce De/c kamer is niet eeo ad
ministratief lichaam, maar eigenaresse
van de havenoutillage.
Verdiende lof
Deze drie heren komt blonder veel
lof toe. De heer Van der Windt staat
.edere dag drie uur aan de haven, om
tijden» het ln- en uitvaren de Franse
bevelen van de havencommandant In het
Nederlands over het water te schreeu
wen. Het Is bovendien nog niet zo heel
lang geleden dat h(J zes schepen die zich
Een triest beeld levert de Rue
de la Barre in Dieppe op tij
dens de zaterdagmarkt als de
regen gestaag neervalt. In de-
straat doen de meeste Hol
landse wissers hun inkopen en is
ook het zaaltje van de Neder
landse vissers gevestigd.
niet aan de instructies hielden van een
boete van 1800 frank vrjjpraatte.
Zij zyn de tolk als een Hollandse zee
man op het bureau van politie wordt
verhoord en en passant verdedigen zij
hem ook nog. Aan hen is het te danken
dat de Hollandse vissers die naar huis
moeten over land op tijd hun kaartje
krijgen en weten hoe ze moeten reizen.
En als de mannen eens franks tekort
hebben kunnen zij altijd bij hen terecht.
Dominee-winkelier
„Hoeveel kost dat flesje parrefum,
dominee? En graag nog twee kaarten
ook". Als een volleerd winkelier helpt
dominee A Groot uit Scheveningen de
manschappen. Ds. Thiemcns uit IJmui-
den helpt onderwijl de echtgenoten met
het wassen en drogen van de honderden
kopjes. Want dc koffie is prima en wordt
gratis geschonken en er is altijd wel een
dorstige zeeman die even het ..zaaltje"
komt binnenwaaien.
In het zaaltje kunnen de vissers tafel
tennissen. sjoelen, dammen en het is de
plaa's waar de brieven naar huis worden
geschreven. Een avondsluiting of een
kerkdienst in het oecumenisch centrum
is omroeren-1 Dreunend zingen de door
het zout gebarsten stemmen ..Het hijgend
hert" of „Er ruist langs de wolken". Met
grote aandacht luisteren de mannen en
jongens naar wat de predikant vertelt.
Een ander Hollands plekje waar de
vissers naar toe trekken is het H.K.S.
De Hoop. Helder wit ligt het in de Ker-
misdokken, toevluchtsoord voor de vis
ser. Als wij s avonds een kijkje gaan
nemen aan boord van het schip, staan de
mannen met eigengemaakte lijnen te
peuren. Kok Dijkhuizen staat al te lek
kerbekken „Gestoofde paling, hmmm!"
Er gaat een grote rtist van het 9chip uit.
behandel*, hij tweeëntwintig patiënten
de vinkjes, vermengd met de uitroepen
van de matrozen die juist een paling
ophalen, dat alles laat je direct weten
da*, je weer Hollandse bodem onder de
voeten hebt.
De kapitein Is jarig. De hut Is ver
sierd en bij de koffie grote moorkoppen.
Lachend wordt een kwinkslag gegeven
en genomen. De kapitein is een gezellig
man die boelend kan vertellen, van
vroeger toen nog met de bom en de zell-
logger werd gevaren.
De dokter heeft het druk. Gemiddeld
behandelt hij tweeentwintig patiënten
per dag. Want de botsingen tussen de
„blousons noirs". de Franse nozems en
de vissers zijn aan de orde van de dag.
Bovendien is de Franse politie verba
zend rap met de gummiknuppel De
dokter, die al de wereldzeeën heeft be
varen. houd*, van dit schip en dit rau
we leven. „Ach
de weinig goede dingen, die er op de
wereld bestaan". Veel tijd om te praten
heeft hij niet want daar komt al weer
een Duitse patiënt: ..Also mein Junge,
was haben Sie!" En dan tegen mij: „De
Hoop. dat is de mythos van de zeeman".
Dit is waar. als een schipper niet meer
weet waar hij naar toe zal gaan. kan hij
op De Hoop altijd terecht.
Verveling
En dat doen ze ook vaak, want de
visserslui vervelen zich. Als je voor het
eerst van je leven Dieppe bezoekt, vind
je het leuk, maar na een paar keer gaat
het plezier er af.
De jongens mopperen over de Franse
meisjes. „Bah. ze kijken niet eens als je
fluit. Nee, geef dan Engeland maar. Als
het weer het toe laat. varen de loggers
uit. Maar het komt herhaaldelijk voor
dat zij meer dan drie dagen binnen lig
gen. En zoals het oude zeemansgezegde
luidt: ..Ledigheid is des duivels oorkus-
Zondagmiddag waren we de gast van
schipper M. Keus van de Nelly en
schipper W. Korving van de Sigurda.
Beide loggers zijn eigendom van de re
derij G«br. Van Leeuwen. De mannen
eten voortreffelijk. „Prins Bernhard
kan vandaag niet lekkerder hebben ge
geten". De bemanningen zijn blij een
Hollands gezicht te zien. Drie lange
dagen liggen ze al binnen. Op uitvaren
is geen schijn van kans, want de wind
kracht varieert nog altijd van 7 tot 9
Overigens hebben de schippers geen
klagen, de eerste week van de Kanaal
visserij is goed geweest. Schipper Keu?
zou zelfs na Nieuwjaar noch wel eens
voor deze kust willen schieten. Van
avond gaan de mannen de wal op, maar
eerst nu een kort slaapje doen. want
een zeeman is niet veel waard na het
eten.
Het was bij het Doe de Canada dat een van de Scheveningse bemannings
leden riep: „Hé mijnheer, maak van mijn een plaatje." Menende dat hij
het met een Fransman te doen had, lachte hij om z'n eigen mopje. Stom
verbaasd was het afhoudertje toen hij in het Hollands te horen kreeg:
„Dat is prima, ga daar maar met je vrienden staan." Het afhoudertje
kon toen alleen nog maar stamelen: „Komen we echt in de krant?"
SINTERKLAAS in Dieppe! De mondjes van de Franse kindertjes vielen
zaterdagmiddag open van verbazing toen een echte Sinterklaas met
een pikzwarte Piet door de Rue de la Barre schreed. Doch niet minder
verrast waren de opvarenden van de Hollandse vissersschepen, die de
Sint 's avonds in het oecumenisch centrum ontvingen. In de middaguren
vereerde de hoogbejaarde filantroop het ziekenzaaltje van het H.K.S. De
Hoop en het goedbeklante parfumeriezaakje van de onvervalste Hol
landse Tante Jopie met een bezoek.
Boer van de VI 79 („Ik ben al zeuven-en-
zeëstig Sinter-Jan-Klaas" i en Arie Roe-
leveld van de SCH 233. In de overige bed-
Het was echter te betreuren dat de
Sinterklaasfestiviteiten tamelijk onge
organiseerd en schraaltjes verliepen.
Hierdoor gingen vele van de Neder
landse vissers met een onbevredigde
Siniterklaaswons weer terug aan boord,
zachtjes neuriënd: „Oh, was ik maar bij
moeder thuis gebleven".
Het begon allemaal zo onverwacht.
Terwijl ledereen dacht: „Zou de goede
Sint wel komen?" stond hU daar 's mid
dags plotseling voor het winkeltje van
Tante Jopie. Franse kindertjes drongen
zich door de grote mensenmassa heen.
de Fransen riepen elkaar begrijpend toe:
O lalala. Saint Nicolas!" en een geeste
lijke nam het zekere voor het onzekere
en sloeg eerbiedig een kruisje.
Sinterklaas, die overigens nooit een
bezoek aan het winkeltje overslaat, als
hij in Dieppe is. prees haar voor de
grote gastvrijheid. Zij staat altijd voor de
Hollandse jongens klaar. Menige Annie
of Chieltje heeft een flesje Pompea. dat
Tante Jopie zo maar voor niks heeft weg
gegeven. Zwarte Piet, die overigens ver
rassend veel leek op Arie Zeeman uit
Terheyden. dé zeeman van De Hoop, kon
het niet laten op haar wangen twee
stevige zoenen te drukken. Een hande
ling die door de Fransen buiten met
applaus werd ontvangen.
Tussen een haag van nieuwsgierigen
stapte Sinterklaas daarna in de auto van
A. Tiemens uit IJmuiden, die de
goedheiligman naar het hospitaalkerk
schip bracht. Dr. A. van Willigen uit
Brummen kwam in gala-uniform de hoge
geestelijke met uitgestoken hand tege
moet en leidde de oude man veilig over
de loopplank. Kapitein Rog kan jammer
genoeg niet aanwezig zijn daar hij bij de
Franse havencommandant werd ver
wacht. De dokter was nogal bezorgd over
de gezondheid van de Sint, die volgens
hem de „blauwe pokken" moest hebben
In het ziekenzaaltje lagen drie Hollan
ders. Cor Vuyk van de VI 216, Jan de
den lagen drie Duitsers en een „Span
jaard". Gelukkig was de toestand va
zieken niet zo slecht, dat zij niet konden
lachen. De Duitse patiënten troffen het,
want de volgende dag zouden zij
het Duitse hospitaalschip, de Frithjof
worden overgebracht. Uit volle borst
gen de zieken. „Zie de maan schijnt door
de bomen wat op dit ogenblik de tophit
ln het bisschoppelijk paleis te Myre
schijnt te zijn!
De „Spanjaard" scheen zich niet
lekker te voelen! Hoewel de Sint hem
ln vloeiend Spaans toesprak, begon, de
man jammerlijk te schreien. Na eei
debat met de dokter, wilde de Sint de
zogenaamde kietel-therapie toepa
Toen de dekens echter werden wegge
slagen. werd de Spanjaard echter her
kend als de derde stuurman, die op deze
wijze de Sint $en hinderlaag wilde leg
gen. Met behulp van Piet werd de mar
uit bed gegooid.
Vrolijk wuivend nam Sint na het uit
reiken van presentjes afscheid var
's Avonds
's Avonds zou de Sint het feest der vis
sers ter gelegenheid van zijn verjaardag
in het oecumenisch centrum met zijn aan
wezigheid opluisteren. Bovendien was ds.
Van den Burg met de opvarenden van de
coaster Escaut uit Rouen overgekomen
om in Dieppe het feest te vieren. Daar de
reders zelf het initiatief in handen schij-
Op doorreis naar Nederland, on
derbrak de Sint even zijn reis
om de vissers in Dieppe een be
zoek te brengen. Hier ziet u hem
op het moment dat hij de loop
plank
nen te nemen om na 5 december geen ge
zouten haring meer aan te voeren, heerste
er onder de vissers grote onzekerheid
of ze naar huis zouden worden geroepen
of nog enkele schotjes zouden wagen
dan blijven. De zestien Scheveningse
echtgenoten werd dan ook maar geadvi
seerd thuis te blijven. Improviserend heb
ben de beide dominees er het beste var
gemaakt. Maar dat neemt toch niet weg
dat het Sinterklaasfeest voor de vissers
in Dieppe bijzonder schraaltjes van opzet
was. Ook de activiteiten van de heer W.
J. van der Windt en J. G. de Wit. de twee
vertegenwoordigers van de Nederlandse
regering in Dieppe konden hieraan niets
veranderen.
(Van onze correspondent in Bonn)
DE volharding der Volkswagen
spaarders de Duitsers, die
voor de oorlog 999 Rijksmark stort
ten op grond van Hitiers belofte, dat
zij daarvoor een zg. „Volksauto",
„Volkswagen" genoemd, zouden
krijgen is beloond. Een oude man
in het Sauerland, Karl Stolz uit
Erlinghausen bij Niedermarsberg,
heeft in het Bondsgerechtshof in
Karlsruhe de machtige president
directeur van de V.W.-Werke in
Wolfsburg, ir. Heinz Nordhoff, een
vergelijk afgedwongen.
Twaalf jaren hadden hij en zijn me
de-spaarder Rudolf Meehsner met de
V.W.-Werke gevochten voor de aanspra
ken van de Volkswagenspaarders, die zij
in rechten hadden vertegenwoordigd.
Twaalf jaren hadden verschillende West-
duitse rechtbanken geen voor beide par
tijen de bedrogen spaarders en de
autogigant in Wolfsburg aanvaard
bare regeling. Telkens tekende weer één
hunner hoger beroep aan. En ook nu
een vergelijk tot stand is gekomen, zijn
belangrijke rechtsvragen onbeslist ge
bleven, zoals b.v. de vraag of de V.W.-
Werke in Wolfsburg nu al dan niet in
de rechten en plichten zijn getreden
het „Deutsche Arbeiter Front", die
met de in beslag genomen vermogens
der vooroorlogse Christelijke vakbewe
ging voor de nazi's het Nedersaksische
automobielbedrijf oprichtte.
Verdienste
Hef vergelijk is vooral de verdienste
van Karl Stolz en Rudolf Meichsner, de
leiders van de in 1948 opgerichte „Hilfs-
verein ehemaliger Volkswagensparer",
die rond 52.000 leden telt, die maande
lijks 1 mark contributie betaalden er
daarvoor de behartiging hunner belan
gen aan de vereniging overlieten. D«
rechtstrijd begon in 1949, toen dri<
Volkswagenspaarders de fabriek ir
Wolfsburg aanklaagden wegens nalatig
heid in de vervulling van haar belofte.
De V.W.-Werke beschouwden zich ech
ter niet als de verdrags-partners der
spaarders en op dit standpunt bleven zij
al die jaren staan. De rechtsstrijd groei
de aan tot een reuzenproces, dat telkens
weer de een of andere rechtbank bezig
hield. Vergelijks-voorstellen der V.W.-
Werke werden niet geaccepteerd en toen
ten slotte de regering in Bonn tezamen
met de landsregering van Nedersaksen
Ernstig keek dokter van Willi
gen naar de aloude Sint toen de
ze aan boord van het H.K.S. De
Hoop de zieken kwam bezoeken.
Sint opgepastvolgens mij heb
je de blauwe pokken."
de grootste Westeuropese automobiel faro
brieken privatiseerden en „volks
gen)-aandelen" uitgaven was er over <TL
eventuele rechten der vroegere Volkwp
wagenspaarders nog altijd niet besli^-
Bij de boedelscheiding werd een bedra
50 miljoen mark gereserveerd, on
ingeval van een ongunstig slot-arre^
aanspraken der spaarders te kunne)
vervullen.
Waarschijnlijk hebben de VW.-Werl
ten slotte toch gevreesd, dat zij het
derspit zouden delven. Vermoedelijk
zij daarom ingegaan op het vooi
de president van de 8e senaat
het Bondsgerechtshof in Karlsruhe
poging te doen de zaak alsnog
minne te schikken. En ook de tw
voorvechters van de Volks wagenspa;
ders, Stolz en Meichsner, hebben blij]
baar ingezien dat hun oorspronkelijl
de destijds gespaarde 9
Rijksmark (met een waarde
D-mark) tihans een V.W. tegen fabriek^
kosten nimmer zou worden ingewi
ligd.
gelang de bedragen, die
hebben gespaard, krijgen de Volksw
genspaarders nu rabatten van 6
150 mark bij de aanschaf i
V.W. 1200 (een V.W.-1500 mogen zij i
bestellen). Wie van de spaarders r
geen V.W. meer wil hebben kan
al naar gelang het gespaarde bedri
laten afkopen met 100. 75. 50 of 1
mark. De vereniging van Stolz en Meielf 34
niet de enige organisatie
bedrogen Volkswagenspaarders. I
130.000 Volkswagenspaarders zijn gi g
organiseerd en in totaal hebben, bij
kens de boeken van het D A.F., ci
300.000 Duitsers voor de „Volksauto"
Adolf Hitler gespaard. Ook voor 1
geldt zo zij hun aanspraken kunr
bewijzen of aannemelijk maken i
thans overeengekomen vergelijk.
sta;
1963-1973
De V.W.-Werke verwachten ln
een 120.000 V.W.'s op grond van het vl*
gelijk te zullen moeten leveren. Zij zq
len er in 1963 mee beginnen. Het komel
de jaar zal worden besteed aan de orgaij
satie van de afwikkeling
gelijk en het nagaan van de claims. 1
V.W.-Werke hebben toegezegd van llfc'de
landelijks 1.030 Volkswagenspa/^
ders-V.W.'s tc zullen leveren. Met
tempo zal de laatste Volkswagenspaard
in 1973 zijn wagen geleverd krijgen,
ronde 40 jaren nadat hij begon geldjè
storten.
Voor de 66-jarige Karl Stolz,
bier-groothandelaar in Dortmund,
vergelijk met de V.W.-Werke en i
handdruk van prof. ir. Nordhoff het 4
van een laiige strijd om zijn recht I
om dat van anderen. „Als we niet ha
den geprocedeerd, zouden we niets ht g
ben gekregen," zegt de oude heer. y
beweert, dar er van onze oorsprm V
kelijke vordering niet veel meer is ov)
gebleven, moet het ons eerst maar ee
nadoen". Stolz' laatste taak voor i
„Hilfsverein" zal zijn de leden in bimuj
en buitenland op de hoogte te stelL^^
van het bereikte. De vereniging zal bjde r
ven bestaan tot de laatste V.W. door F ruil
fabriek in Wolfsburg is geleverd. Of ee
reeds in 1973 zal zijn. weet niemand,
de Oostzone van Duitsland vonurnt
nog velen die in het bezit zijn \tpeek
Hitiers spaarboekje bij het D.A.Fen t
„Kraft durch Freude"-auto was
loofde. Het is nu een „Freude dui|
Stolz"-wagen geworden.
Het College van Rüksbemlddela*t,uiti
heeft een nieuwe salarisregeliirug vojje b
het personeel van het Gemeenschappwate
lijk administratiekantoor en de bedrijtinkn.
verenigen voor de sociale verzekert» die
De regeling, getroffen beek
terugwerkende kracht tot
f Jf
1 16.
De garantie-uitloting van f 5 ra;
joen der 3 Nederlandsch-Indisd
conversie-lening 1937 geschiedt 14 c
cember, de aflossing 1 februari.
Maar de Sint was op het feest
wezig. De bemanning van De Hoop ook
al in gala, had voor deze gelegenheid
speciale versie van „Zie de maan schijnt
door de bomen" ingestudeerd. Minzaam
buigend liep de grijsaard naar het po
dium. begeleid door de kapitein van De
Hoop. de heer Rog. Zwarte Piet, in wie
wij deze keer duidelijk de koksmaat van
De Hoop. Maarten Zoutenbier herkenden.
zingend en dansend vooruit. Met
vereende krachten hielpen ds. Thiemens
de kapitein Sinterklaas op het podium.
In de toespraak die de dominee hield,
sprak hij er zijn grote voldoening over
uit, dat de Sint ook dit jaar Dieppe niet
vergeten. De Sint zei, in vloeiend
Schevenings. dat hoewel het een bijzon
der moeilijk jaar was geweest voor hem:
genoegen was weer tussen de vissers
vertoeven. Allereerst wilde hij echter
g even met dr. Van Willigen praten
t nu precies blauwe pokken waren.
De „dok" toonde echter meer belangstel
ling voor de baard van de Sint. Deze be
voer hem echter van dit dunbehaarde
i hoogbejaarde baardje af te blijven.
Bokkcschieter
De Sint verzekerde de dokter, die be
kend staat als een ferm jager, dat hij dan
onherroepelijk een bok zou schieten. „In
i'n jeugd was ik een voortreffelijk ping-
ponger". zei dc Goedheiligman. „Dc pong
;r nu wel af. maar de ping is gebleven
daar koop ik m'n cadeautjes van". De
kapitein van de Escaut, de heer A. de
Jong, bleek ook kwaliteiten in deze tak
sport te hebben Een wedstrijd tussen
de Sint er. de kapitein was toen onver
mijdelijk. „Om een cadeautje", schreeuw
de de Sint. toen de eerste bal over de
tafel vloog. Het werd een zege voor de
kapitein. Boze tongen beweren echter dat
dc Sint alleen maar heeft verloren omdat
hij te „goed" was om te winnen.
Velen moesten nu op het podium
verschijnen om door de Sint te worden
vermaand of geprezen. Toon die zo
graag een coaster wilde kopen, de
dominesen Tiemens en Groot of te
wel de Zingende zusjes", de beiden
predikanten, kapitein Rog en alle af-
houdertjes en reepschieters en nog vele
anderen. Tot slot werd een film met
Mary Pickford in de hoofdrol vertoond.
Vooral de ouderwetse aankleding van
de film maakte diepe indruk. Al met al
waren de vissers gezellig b(j elkaar ge
weest, dat was de grote verdienste van
dit feest.
West duit se professor:
(VaU onze correspondent in Bonn)
DE Westduitse vereniging voor dc
kinderbescherming, vertegen
woordigd door haar voorzitter, prof.
Lejeune die ook al eens tevergeefs
heeft geprobeerd iets te ondernemen
tegen de kinderhuwelijken die in het
Schotse huwelijks-„paradijs" Gretna
Green worden gesloten heeft een
aanklacht ingediend tegen de West
duitse psychiatrische instellingen. Hij
in mening, dat gevaarlijke zeden
delinquenten te gemakkelijk en te
gauw worden vrijgelaten.
„Psychiaters moeten toch weten, dat
der-gelijke lieden vrijwel altijd recidief
worden", aldus prof. Lejeune. „Zij
worden maar al te gauw voor gene
zen of ongevaarlijk verklaard". De
rechter blijft dan geen andere weg
dan ze op vrije voeten te stellen. Hij
laat zich leiden door de expertises
van medische deskundigen. Prof. Le
jeune wil recidieve en gevaarlijke ze
dendelinquenten in beoaalde gebieden
liefst op een eiland interneren.
Op de jaarvergaderingen van de ver
eniging. die einde van deze maand in
Frankfurt zal worden gehouden, wil
prof. Lejuene voorstellen een beroep
op de Bondsdag te doen deze moge
lijkheid wettelijk te regelen.
Wat de vereniging voor de kinderbe
scherming en prof. Lejeune tot de aan
klacht heeft gebracht is het zedenmis
drijf. dat de 22-jarige Ewald Kunz drie
weken geleden beging aan de 7-jarige
Elke Bohanka bij Wiesbaden. Zij werd
vermoord. Kunz is meerdere malen ach
tereen wegens zedenmisdrijven en het
toebrengen van lichamelijk letsel in ze
nuwinrichtingen opgenomen. Naar het
oordeel van de vereniging voor de kin
derbescherming had de mord op Elke
Bohanka kunnen worden voorkomen,
wanneer men met de vrijlating
Kunz wat minder royaal ware gewei
Reeds in juli 1955 had Kunz in Mart,
sthal, bij Wiesbaden, een 4-jarig meiF
met een bierfles ernstig toegetak<F®
Daarvoor kwam hij in een zenuwinrif^
ting. Ofschoon hij daaruit driemaal ol
snapte, mocht hij met Kerstmis l!
naar hu
uit hij voortijdig werd ontslagen. Ki
daarop werd hij gegrepen toen hij
een fles met zoutzuur op zoek
niraad
slachtoffer. Weer kwam
in een zenuwinrichting t
hij vrijgelaten, ofschoon nu toch
vaststond, dat Kunz een habituele n
dadiger was. Op 23 september j.L ov
viel hij een jonge vrouw en op 27 i
tember vermoordde hij Elke Bohank^et vi
„Dit soort lieden", aldus prof.
jeune, „zijn niet te genezen. De psyetf"
ters behoorden dit te weten. Lieden
Kunz moeten aan de maatschappij v
den onttrokken en wanneer dat in
zenuwinrichtingen niet mogelijk is, i
dat het daar misschien aan plaats
breekt, moeten zij in reservaten won e_fu^
ondergebracht. De zenuwinrichtingen
hun artsen hebben gefaald".
r>" -■
e h
idele
e Sa
pai
)eha:
