ZO
ij DE UITSLAG! IS U ER OOK BIJ?
Blad
iza-asms1 SHraröH
I
DE ANDERE PRIJZEN zijn voor...
zou de jury het
hebben gedaan
Vrouwenvaria
Kinderen
ZATERDAG 2 DECEMBER 1961
Heel wat deelneemsters aan
Ide wedstrijd hebben bij haar
inzending in een soort p.s.'je I
de Jury sterkte toegewenstI
IEn daar vaak nog bij geschre
ven: „wat zult u daar
hebben!
Iwerk was het wel, maar dan
een bijzonder gezellig werk, I
vol afwisseling en binnenpret- I
jes. Want er viel, al lezend,
Iheel wat te glimlachen, zelfs
weer te schaterlachen, even-
als vorig jaar. Soms ook ble-
Iven de .jurerende" ogen wat
langer op een paar aan <Je op- I
lossing toegevoegde regels han- 1
I ïe° l
I Zoals aan het: ..mijn vrouw I
is al jaren ziek. schrijven kan
Ize niet meer, toch heeft ze
over de vragen nagedacht. Op I
een avond ben ik naast haar
Ibed gaan zitten, dus ziehier het
resultaat door een mannenhand I
geschreven, maar door een
vrouwenbrein bedacht".
Daar was ook de brief 1
A LS u als deelneemster aan onze wedstrijd een briefje van de krant
in uw bus kreeg met slechts het verzoek: „Mogen we die en die
dag even bjj u langs komen?", reageerde u vast en zeker met een:
„Zou ik dan tóch. Nou, dat hebben drie lezeressen, die inderdaad
dat briefje kregen, óók gedaan. Een van haar maakte zelfs in haar
eentje een soort rondedans om de nog niet afgeruimde ontbyttafel
Tot de respectievelijke echtgenoten thuiskwamen. En ze alle drie,
volkomen onafhankelijk van elkaar, met onvervalste mannelijke
nuchterheid de illusies van hun vrouwen wat probeerden te temperen
met „Kind, weet je dat nu wel zeker? Ze komen vast-dat tip-boek bij je
brengen."
Maar 't was geen boek, 't was een enveloppe met vijftig gulden!
En ofschoon we wel nooit de „enige echte" zullen worden, voelden we
ons toch een beetje als Jie man uit Spanje (u weet wel), toen we, ge
wapend met die envcloppes, op de bel drukten bij
mevrouw G. M. Ouwerkerk-van Dam,
Johan Willem Frisolaan 51, Voorschoten,
mevrouw G. van der Heiden-van Cuylenborg,
Hanenburglaan 18b, Den Haag, èn
mevrouw G. Scholk-de Vries, Wilhelminastraat 64, Lisse.
dat oude dametje, de letters
i beetje op he
heel fijntjes t
trilden een beetje op het i
heel fijntjes en, zo-
I als dat heet ,,tot op de kom- I
,Z'J.
stond daar haar mening
eergegeven. Als u weet, dat
krant al langer las, dan I
Want zij kregen die
enveloppes, omdat de ju
ry haar als prijswinna-
ressen van resp. de ron
des „vrouwen-varia",
„kinderen" en „buitens
huis" van onze wedstrijd
op „Blad-Zij" had uitge
roepen. Het „zou ik dan
toch werd in klin
kende munt omgezet, iets,
dat diezelfde „nuchtere
mannen" in de verte toch
wel wat hadden ver
moed! Want: ,,'t wordt
vast dat tipboek", veran
derde met het verstrij
ken van de dagen voor
twee van hen in: ,£.ou
je niet even naar de
kapper gaan?" én „Mis
schien kom je nog wel
voor de televisie'.Wie
zijn prijswinnende vrouw
naar kapper, dan wel
voor televisie dacht, zul
len we u niét vertel
len Wél, dat de jury
het dit jaar bijzonder
moeilijk heeft gehad, om
dat de meningen over de
vijftien gestelde situaties
elkaar niet zo sterk ont
liepen. Er is dan ook
veel en uitgebreid over
het toekennen van de
prijzen gesproken. Het
eerlijke resultaat van alle
overwegingen, vindt u
vandaag in 39 namen te
rug!
Na dit kijkje achter de
jury-schermen, zouden
we u dan nu willen vra
gen in gedachten even
mee te drukken op drie
bellen om samen bij de
hoofdprijs-winnaressen
langs te gaan
iOutccrkerk-van Dam
het oudste jurylid oud
begrijpt u, dat zo'n brief de
Ijury verraste.
Ronduit medelijden hadden
we met de mevrouw, die haar
brief 's avonds vrij laat nog
al die antwoorden
worden ingericht, werden
de heer des huizes de vijf-
Ballen tot
driemaal toe
Tot driemaal toe hebben
'aardige technischej" hand december hoofdrol spelen
van haar echtgenoot complete
plattegronden getekend en v c
..papieren" meubelen ge- en her-
schoven. Het resultaat is dan ook
een huis, waarin je je direkt
thuisvoelt, modern, maar zeer
„Een vrouw van weinig woor- I
den" hebben we de lezeres ge- I
noemd, wier antwoorden op on-
eerste etappe „Vrouwen-
tijdens onze feestelijk getinte persoonlijk.
rundgang ballen over de grond Hoe zij er toe gekomen is in
laten rollen, poppekinderen be
wonderd en mee in prenteboeken
tan onze wedstrijd mee te doen?
de leeftijd van de prijswiruiares- „Wel, ik had een tijdje geleden
sen uiteen lopen: thans hadden eer?. Pr'js gewonnen
de drie gelukkigen niet alleen strijd
I ze eerste etappe „Vrouwen-va-
ria" we u eventjes laten le- I
zn. 1 niets, 2 niet gaan, 3 wat 1
I overdreven, 4 weet waar je
staat. 5 jammer. Als het tref- I
de winkeliers hier in
hun leeftijd- gemeen (zo rond de het dorp. Vijf gulden.... Maar
dertig, waarbij we de een wat ge-
woord van deze ronde niet op
Ide enveloppe had gestaan, had-
den we beslist niet geweten. I
om welke serie vragen het I
ging...
I Koffie hebben we ook gedron- I
ken een mevrouw schreef na-
Imelijk: „Ik geef ze gauw een
kop koffie, die ik hierbij stop". I
't Smaakte uitstekend!
IEn laten we die (lieve) zoon
niet vergeten. De enveloppe
op gedaan. En „Dat zit zo"
I-wil ze erg graag hebben." met
daaronder „Jan".
We willen u ook even laten
I kennismaken met de mijnheer,
die het maar niet eens kon I
zijn met de oplossingen van I
zijn echtgenote. Meteen „kind.
Ije zit er helemaal naast" trok
hij de balpunt uit zijn colbertje I
om er het zijne eens over te 1
I zeggen, ,,'k Weet. dat ik als
man geen prijs kan winnen,
maar dit is mijn mening" met
een streep onder mijn. Wie er
Ivan u beiden gelijk heeft? U
kunt er het „jury-rapport" el
ders op deze pagina op na le
de ander
maar óók haar" dochtertjes van
zo rond de vijftien maanden!
Zo was het in de bijzonder ge
zellige flat van mevrouw Ouwer-
kerk de blonde Karin, die stra-
uiunue zvarin, aic sira- ;nl?pct„iird
lend en pratend zonder woorden
toch wel eventjes wilde vertellen,
dat zij voor deze speciale gele
genheid haar nieuwe jurk aan
had. 't Was een hele mooie, met
fleurig ingebreide randen in de
wijde rok, door moeder gemaakt.
Mevrouw Ouwerkerk bleek daar
sterk in te zijn. Ze is graag (en méér^dan'
veel) met naaien, breien en hand- m - -
werken bezig en doet dat zo
als we met eigen ogen konden
aanschouwen met smaak. Trou
wens, haar hele flat getuigde
van zorg en zonder twijfel ook
van een zeker artistiek inzicht.
Eigenlijk geen wonder als je
hoort, dat zij voor haar trouwen
bij een bekend binnenhuisarchi
tect in Amsterdam heeft gewerkt,
waar zij, naast het kantoorwerk,
na een tijdje ook al gauw het
ontvangen van klanten mede voor
haar rekening nam. Toen de flat
makkelijk ding,
dat ik dacht: mi moet je ook
eens meedoen, als het lastige vra
gen zijn. Al win ik maar een tip
boek, dacht ik er óók nog bij....
Ik bezit ze nog geen van beide;
ik heb al wel verschillende tips
ingestuurd. Is uw map héél erg
Nadat we mevrouw Ouwerkerk
(héél zachtjes) hadden toever
trouwd hóe vol die map wel is,
waren we het er alletwee toch
wel over eens, dat die uitdaging
aan zichzelf het niet bij zo'n sim
pel kruiswoordpuzzeltje te laten,
méér dan een boek heeft opgele
verd. En wel zoveel, dat ze ver
schillende mensen, die haar zeer
na staan, met Sint nu eens extra
kan gaan
Schalkook schrijven
ligt haar wel, ofschoon ze daar
de laatste jaren nooit meer aan
toegekomen is. „Ach, u kent dat
wel. m'n opstellen kregen altijd
l.oge cijfers...." en ze vervolgt:
„Weet u, nu ik in het Zondags
blad elke week die jongerenpagi
na „Ruimte voor ons" lees, denk
ik vaak: Zó'n kans hadden wij
vroeger moeten hebben. Als ik
„Blad-Zij" en vooral de tips
(„kijk buiten hangen de overhem-
Schalk was het den op twee haakjes.... een tip
ten slotte de op dikke blote baby- idee!") heb gelezen, sla ik gauw
benen ronddribbelende Marijke, om naar „Ruimte", 't Is wél fel
die naast haar prijswinnende soms. maar dat mag ik wel. Ze
mama op haar eigen kinder- kunnen tenminste schrijven wat
manier de aandacht vroeg. En ze willen. Maar ja, daar ben ik
tevens probeerde van de feestelij- nu te oud voor, tenminste, voor
ke gebeurtenis gebruik te maken die pagina...."
door herhaalde aanvallen op de Dat zij inderdaad met de pen
Die kans hadden
wij moeten
hebben
schaal met koekjes te doen.
De moeder van Marijke bleek
dus „buitenshuis" bekroond te
zien, ofschoon ze juist deze etappe
begonnen met:
is de jury dus
ipgevallen. Haar antwoorden wa-
■en fris en aannemelijk. ,.Er wa-
en wel pittige vragen bij, maar
De laatste ik dacht: ik laat me niet kennen",
ronde én de moeilijkste. Ofschoon En terwijl haar man (vroeger
ik geen b.b.h.h. ben, heb ik me Arjos-voorzitter, nu actief klcs-
serieus in de vragen verdiept." vereniging-secretaris én gezellige
Nu, dat is wel gebleken, waar huisgenoot, die altijd wel iets on
echter tegenover staat, dat zij derhanden heeft) zich met één
voor haar huwelijk wel geruime van zijn hobby's bezig hield, stort-
tijd b.b.h.h. is geweest. De boek- te zij zich op de vragen....
handel („héérlijk, wat heb ik toen Met als gevolg, dat mevrouw
veel gelezen, en natuurlijk men- Schalk thans aan het winkelen
sen geholpen") én kantoor vorm- slaat om zich iets aan te schaf-
den dan die bezigheden buitens- fen, dat al een behoorlijk tijdje
huis. Niet van lezen alleen houdt op de verlanglijst heeft gestaan....
'k Zeg het tegen
niemand
Tenslotte nog een paar frat>-
pante opmerkingen over de
reacties op de vragen,
hebben w
Zoals die
nresidente. „Ik zou haar
haar stoel laten wippen
Drie
bewaard,
de al te pittige
Iwerd als dé oplossing
Drobleem gelanceerd, ue plot
seling op de stoep staande
„wil je zo lang op de zolder
gaan zitten", terwiil iemand
haar „mama is gek"-zeegende
dochtertje zou toeroepen:
„Kind ie lijkt precies op je
moeder".
is het wel al
zult zijn: er zat
reer veel muziek
Werk
Idie brieven,
met ons een
ook dit jaar
Daar de gehele pagina 1
vandaag in het teken van de I
feestelijke uitslag staat, komt
u een paar u bekende rubrie- f
ken niet tegen. Zo zijn
CHRISTINE
EN
DAT ZIT ZO
dit keer niet aanwezig.
Volgende week zal „Blad- f
Zij" echter weer haar ver- 1
trouwde gezicht hebben.
ONS PATROON
volgende gast-
Van, der Heiden
in Den Haag. kwa
men we zelfs zo'n
tip in de praktijk
gebracht tegen.
Een kindertip
het, i
logisch, omdat deze
prijswinnares niet
alleen het diploma
kinderverzorging
op zak heeft, maar
ook dagelijks de nu
vierjarige Gerard
én de kleine Marja
om zich heen. Ge
rard. die met een
oud fototoestel zon
der film de foto
graaf zware con
currentie aandeed,
Marja, een guitig,
bijdehand ding. dat
zo tegen het mid
daguur aan haar
laatste hapje toe
was. Om daarna
met al haar schat
ten te komen aan
dragen. Zoon en
dochter hebben zo'n
beetje de hoofdrol
gespeeld bij het
beantwoorden van
de vragen, want
Heiden heeft bij
elke situatie, on
gezien de leeftijd,
steeds haar kinde
ren voor ogen ge
had. ,,'k Vond ze
ontzettend leuk, die
kindervragen.
Naast de drie hoofdprijzen
van elk "ijftig gulden, waren er
niet minder dan "6 andere geld
of troostprijzen te verdelen. De
jury, die zoais u op deze pa
gina kunt lezen me verschil
lende l'aktoren rekening heeft kosterij „Grote Kerk" Dordrecht;
gehouden, heeft deze prijzen mpur van - pr-
naar beste weten toegekend.
heb
wél
Schalk-de Vries
■a*#*#*#*
Voor de winter
tijdje op gezeten
maar eerlijk gezegd
verwachtte ik be
slist geen prijs
Toen de brief
kwam. dacht ik zelfs: „o, zeker
reclame", heb 'm op de kapstok
gelegd en ben boodschappen gaan
■tJ doen.. Gelukkig maar, dat ik
hem later toch heb opengemaakt."
„Ik zeg het tegen niemand",
was haar eerste reactie, maar
ach, hoe gaat dat. Op een avond.
Om a niet langer in nieuwsgie
righeid te houden.... hier volgen
de namen van de 36 „gelukki
gen"; gauw maar gekeken of
u er ook bij bent!
V rouwen-varia
de Boer - Wielink, Binnensingel
69, Vlaardingen.
Troostprijzen („Dat zit zo"):
mevr. -J. C. van de Berge -
Marbus, Walstraat 26, Tholen;
r. A. Doornheim - Droogers,
E. P. van Dijk - Ver
hagen, Mackaystr. 5, Delft;
mevr. J. A. Heine, Capadosestr.
3, Den Haag;
mevr. W. F. Lavooy - Scheps.
Nieuwe Schoolstr. 20. Den Haag;
mevr. J. den Ouden - Tuytel,
Kerkstraat 68, Alblasserdam;
mevr. H. Spek - van-Zetten, On-
waardsedijk 24, Dirksland;
C. C. Siegers - Harten-
dorf, Utrechtsestr. 45, IJsselstein
(U);
mevr. W. Uithol - van Rossum,
Wilhelminastraat 34, Gouverneurlaan 81, Den Haag;
Een heerlijk warm winterjapon-
netje, met zo'n gebreide kraag, heb-
ben we ditmaal voor ons patroon uit- v
gekozen. Het model is verkrijgbaar in
de maten 40. 42 en 44 (46 op bestel
ling) en heeft een zesbaansrok met
leuke grote zakken, die op de naden
worden geknoopt. Voor het maken
heeft men ongeveer 2.60 meter stof
van 1.40 meter breedte nodig. Onder
vermelding van nummer 351 is dit pa
troon aan onze bureaus verkrijgbaar
tegen betaling van f 0.50 per stuk. De
vntronen kunnen ook per post wor-
den toegezonden. De prijs wordt dan
t 0 60. Dit bedrag gelieve u in post-
zegels te plakken aan de adreszijde
tan de briefkaart waarop u uw be-
stelling doet, dus naast de gewone
frankeerzegel. Opdrachten moeten voor
9 december a.s. in ons bezit zijn. Na
die datum kunnen geen bestellingen
meer worden aanvaard.
haa:
accountant-studie zette en ze (van-
zege zo'n altijd honkvaste baby
sit) naar een cursus ging. heeft
ze, uit een soort vrouwelijke be
scheidenheid, het epistel hem
gauw voor het weggaan in de
handen gefrommeld om daarna
rap de deur uit te vliegen....
Het was overigens de eerste
keer, dat ze aan welke wedstrijd
dan ook meedeed. Vorig jaar had
ze wél alles opgeschreven, maar
van versturen was het niet geko
men. ,,'k Vind het ontzettënd
moeilijk je gedachten goed op pa
pier te zetten. Nu heb ik het er
eens op gewaagd."
Gewaagd én gewonnen, een ge
zellig bedrag om voor de 5e de
cember eens iets héél fijns te
kopen, zoiets waar je anders niet
zo gauw aan toekomt. In dit ge
val zullen echter niet de kinderen,
Derde prijs 10)
Mevrouw J. Hofstede-Snoek, Pr.
Marijkestraat 16. Andijk-Oost.
Troostprijzen (ons bock „Dat
zit zo"):
Mevr. N. van Aken - Huisman,
Korte Dreef 15, Rotterdam;
mej. A. E. van Andel, Heelsum-
straat 81. Den Haag:
mevr. Van der Boor - Vogel.
Floresstraat 63. Dordrecht;
mevr. P. Berkelaar - Schotel,
W. van Oranjelaan 29, Zwijn-
mevr. A. van Drie-Vreekamp.
Tapuitstr. la. Rotterdam;
mevr. C. Hoogenkamp - Mine-
kus, Fuchiastr. 54, Den Haag;
mevr. Chr. Kruis -. Andel,
Hoofskade 92a, Den Haag;
mevr. M. van Pelt - van Daa-
len, Buitenkade 6. Nieuwendijk
(N.Br.);
mevr. K. L. Verwey - Makken-
ze, Ermelostr. 40, Den Haag.
Kinderen
20. Zuidland.
Derde prijs 10)
Buitenshuis
Tweede prijs 25)mevrouw
J. C. W van der Vloed - van
Brandwijk, Tritonpad 1. Rotter-
Derdc prijs (f 10)
M. Sliedrecht - Bos. Zuidkade 229.
Waddinxveen.
Troostprijzen („Dat zit zo"):
mevr. A. M. Braunstahl - Hak-
kenbroek, Bildzigt 14. De Bilt iU>;
mevr. J. L. A. Bruinier - Wijn
gaard, Hillenraadweg 36. Den
mej. N. Buitenhuis, Hildegardis-
str. 16b, Rotterdam;
mevr. P. de Geus - Kamp. Tui-
gersstraat 10. Alblasserdam;
mevr. M. H. den Ouden - Hille.
Markclostr. 77, Den Haag;
mevr. M. C. Romein - Vroegin-
dewey, Noordzijde 60, Noordeloos:
mej. K. Spaargaren, Kanaalstr.
166. Lisse;
mevr. H. E. Smit - Alkema, Er
melostr. 9. Den Haag;
mevr. A. van Toledo - Toet. Zee
kant 19. Scheveningen;
mevr. S. van Vlodeop - Bondam,
Populierstr. 105, Den Haag.
Niet één mens reageert op dezelfde wijze als een ander op wat hem overkomt. Karakter,
milieu en ervaring spelen alle een grote rol bij zijn handelingen. Dit heeft, evenals de vorige
maal, de jury dan ook zeer goed voor ogen gestaan bij het beoordelen van de inzendingen. Er is
dus ook niet één oplossing als de enige goede te kwalificeren, op iedere vraag zijn verschillen*-
mogelijkheden. De hoofdzaak is: als men haar reactie maar aannemelijk heeft gemaakt en dil
aannemelijk maken was dan ook het uitgangspunt van de jury.
Een tweede, zeer voornaam punt was dat men
de vraag goed gelezen moest hebben. Dat
is dikwijls niet gebeurd. Een sterk voorbeeld
daarvan is vraag twee uit de tweede reeks (kin
deren). waarin de zestienjarige zoon en diens
nieuwe vriend de hoofdrol spelen. Vele willen die
vriend hartelijk in hun kring ontvangen, sporen
nun zoon aan hieraan it
ben niet gelezen dat c
eigenlijk?" Een vraag
reet antwoord dwingt.
Aannemelijk maken
ie te werken, maar heb-
stond:,,Wat bedoelt u
an zoon, die tot een di-
goed lezen: met dit
de vragen thans de
llUllllililillllIUIIlllllllllllIIll
2 De ontmoeting op straat. Groetende kennis.
die op u toeloopt herinnert zich een minder
prettige opmerking van uw kant, bedenkt zich
en loopt door.
Wie spontaan is en direct de goede woorden
weet te vinden, kan deze mevrouw even aan
schieten om. met haar oplopend, gezellig weg
het ijs te ontdooien. Weet u van uzelf daar niet
zo sterk in te zijn, dan bij volgende keren, dat
u haar ontmoet weer gewoon groeten, eens een
goede gelegenheid voor het toch nodige gesprek
je afwachten of de dame in kwestie eens arge
loos op een kopje thee nodigen. Valt het klimaat
dan mee, over de oude kwestie beginnen en uit-
Niet de crematie, maar uw oprecht getoond
medeleven is hier het belangrijkst. Dus. konse-
kwent blijven en naar de crematie gaan als u
even kunt. Niet na de spontane hartelijkheid u
om een principe terugtrekken. Lukt het u om
een werkelijk gegronde reden niet de crematie
bij te wonen, dan toch de band aanhouden en via
het herstelde contact trachten uw oude school
vriendin over de ontstane leegte zo goed moge
lijk heen te helpen.
In de vraag kwam toch wel een zekere op
zettelijkheid van de zingende buren naar voren.
Het beste lijkt de jury die oplossing, die er op
uit is het minste „gedoe" te veroorzaken op de
ze zomeravond. Vele deelneemsters hebben toch
wel genoten van die zang, maar het meest aan
nemelijk handelen toch wel zij, die de buren, zij
het zuchtend, toch maar laten zingen. Wel zou
u als men eens met deze buren uit de kerk op
loopt kunnen zeggen, dat u wel van de zang ge
noten hebt, maar het zo betreurt, dat opzette
lijk zingen vaak een averechtse uitwerking heeft.
U zou ook nog kunnen proberen deze buren
voor het evangelisatie-zangkoor te strikken...
a De presidente, die al te veel aan het woord
is.
Geen onderonsje met de zich beklagende leden
hebben! Hooguit tegenover haar de verdiensten
van de presidente onderstrepen. Tegen de voor
zitster op een gunstig ogenblik zeggen, dat zij
dikwijls wel wat al te adrem en te snel voor de
leden is. waarbij u haar niet vertelt dit van de
leden zélf te hebben gehoord. Als zij inderdaad
een goede presidente is, zal zij trachten zich te
beheersen.
C De direrteur van uw man is op bezoek en
nicht met aanhang verschijnt op de stoep.
In geen geval binnen laten! In de vraag is im
mers gesteld, dat zij ongevoelig is voor kleine
wenken en haar mond overal inslaat. Haar man
heeft daar tot nu toe blijkbaar ook niet veel aan
kunnen veranderen. Veronderstellen, dat het wel
mee zal vallen, is hier dus niet juist. Binnenla
ten in keuken of andere kamer (of „op de zol
der", zoals een van de deelneemsters zelfs sug
gereerde veroorzaakt zenuwen bij u en eni
ge bevreemding bij uw gasten. Dus bij de deur
zeggen, dat het u bijzonder slecht past en een
afspraakje maken voor een volgend bezoek. Geef
daarbij liever geen verdere uitleg over de pro
motiekansen van uw man, gewichtig bezoek enz.
enz. Dat vertelt nicht waarschijnlijk toch door
en als er niets van alles doorgaat is dat minder
prettig voor u..
i Dochtertje zegt in aanwezigheid van bezoek
„Mama is gek".
De jury zou op dat „gekke mama" niet rea
geren. Immers, het kind toont duidelijk van de
reprimande des ochtens geschrokken te zijn, van
daar deze reactie. Nu nog iets er boven op, zou
de schrik alleen maar groter maken. Het kind
gewoon binnen halen, laten groeten en haar daar
na elders laten spelen, dit zeker niet met een
„straks praten we nog wel". Als het kind weg
is hooguit tegen de gasten zeggen, dat dochter
lief wat uit haar gewone doen is na vanmorgen.
Verder de zaak „vergeten".
9 Uw zoon van zestien heeft een vriend, die
u niet zo ligt.
U hebt een opmerking gemaakt en zoon
stelt dientengevolge een vraag; een vrij verwon
derde vraag. Dit geeft u al een aanduiding naar
de weg die u hebt in te slaan met uw antwoord:
wét er ook tussen zijn vriend en hem gebeurt
als zij „uitknijpen", uw zoon is zich van niets
kwaads bewust, 't Beste is dan ook om daarop
te zeggen: „Ik weet niet, het maakt zo'n stie-
kume indruk als jullie altijd ons gezelschap ont
wijkt. Is die jongen verlegen? Of vindt hij het
hier niet gezellig? Of heeft hij je soms dingen te
vertellen, die wij niet mogen horen?" En dan
afwachten, wat hij weer antwoordt.
Immers, uw kinderen hebben zich snel aan het
stadsleven aangepast en bovendien is het zaak.
dat zij zich in het verkeer leren bewegen op
een verantwoordelijke wijze. Het brigadier-zijn
versterkt hun verantwoordelijkheidsgevoel. Wél
zit er iets in tegen de onderwijzer te zeggen, dat
u prijs stelt op een geregelde controle bij het
volbrengen van zijn taak.
4 Uw buurmeisje breekt een kristallen vaas.
Niets tegen de moeder zeggen; de vaas ls
toch niet te vervangen. En dan: was u zelf niet
een beetje schuldig aan dit ongeluk? Dc vaas op
een opvallende plaats, u de kamer uit,....
Mocht het kind zélf tegen haar moeder zeggen
de vaas gebroken te hebben en komt buurvrouw
u vertellen tegen dergelijke dingen verzekerd te
zijn (w.a.) dan is er eventueel over een regeling
te praten. Maar dan ook alleen in dit geval. An
ders zeker niet over de vaas, laat staan de scha
de beginnen.
Dc jury zou als moeder niets zeggen, zelfs
zoonlief niet aan zijn te lange haren trekken en
roepen: „Loop jij met het geld van de kapper
in je zak?" Hij weet het op dit punt heus wel
van u en een blik van uw kant zal wel voldoen
de zijn. Bovendien gaat het bij deze vraag eigen
lijk niet om hem, dat hij slordig is, weet u al
jaren De jury zou ook niet „langs de neus
weg" gaan zitten naaien of op andere wijze de
monstreren. dat het beleid van schoondochter
niet naar zin is. 't Enige, dat u kunt doen is
er zélf altijd „tot in de puntjes" bij te lopen.
Komen ze eens bij u aanlopen, naai dan „even"
de knoop aan uw mans jas, in de geest van „zó
kan hij toch morgen de deur niet uit maar
meer nietv Is uw schoondochter nu eenmaal slor
dig. dan zijn al uw steken onder water toch
druppels op een gloeiende plaat
Het pakje brieven van de vriend uit de la pak
ken, niet uit achterdocht jegens de onderweg
zijnde moeder van uw vriendin (een achterdocht
die u niet fraai zou staan en die nergens in dc
vraag is aangegevenmaar allereerst om
dat uw vriendin die brieven vast en zeker graag
bij zich wil hebben. Worden juist zulke brieven
niet vaak herlezen? Dus: op naar het ziekenhuis,
zodra u haar moogt zien, en ze met een bloe
metje in haar handen leggen: „Hier een struik
en nóg wat! „(Heel wat inzendsters hebben ook
nog de vriend willen berichten, dat kamergenoot
je een ongeluk is overkomen, maar dat doet ter
aanzien van de brieven niet ter zake, vindt dc
jury).
2 U bent verpleegster, hebt een strenge hoofd
zuster, én een raam opengezet in dc kamc
van een uwer patiënten.
Op de vraag van de dokter: „Hoe komt u z»
verkouden, mijnheer De Vries?" wordt niet gc
antwoord in deze vraag. Mijnheer De Vrie.»
kijkt u alleen maar aan, maar nergens is ii
dc gestelde vraag gebleken, dat door uw toedocv
de patiënt „snipper" dan verkouden is geworden'
Dus zou de jury. als ze deze verpleegster was
ook niets zeggen. Zou de patiënt b.v. hebben ge
zegd: „Er stond gisteren een raam open", da-
had u natuurlijk wél moeten reageren met eer
„ja en dat heb ik opengedaan." Ondanks ht-
feit, dat u zich dus eigenlijk niet schuldig hoef
te voelen, kunt u na afloop van de ronde wel
even naar de patiënt toegaan en extra hartelijk
zijn, omdat hij u, naar zijn eigen gevoel, „ge
spaard" heeft.
kwestie. De jury heeft gemeend reacties, die
met deze vermoeidheid rekening hielden, én daar
naast de reorganisatie van het huishouden bevat
ten. het hoogst te moeten honoreren. Wat die
meer soepele gang van het huishouden-doen be
treft: de jury zou als werkende vrouw héél veel
voelen voor een koelkast! Wie zo'n kast goed
weet te gebruiken, spaart zich veel werk uit.
Het briefjes met boodschappen afgeven bij de
evcranciers. zodat men niet lang in de winkel
loeft te wachten en de spullen direkt mee kan
lemen, is ook al een winstpunt. Evenals het
eens een keertje buitenshuis eten.
j Uw tientje in het boek van de jarige.
Hoe simpeler, hoe beter Gewoon naar de
iarige toestappen en zeggen wat er gebeurd is.
Niet langs omwegen, in de geest van: „Mag ik
log eens in het boek kijken, ik las 'een zin die
me opviel" om dan zenuwachtig te gaan blade-
'cn, op zoek naar het bankbiljet. De jarige zal
iet vast niet erg vinden als u vertelt wat er is
tebeurd. Binnen een kwartier is dc rust weerge
keerd. i
De „volslanke" dame en haar gestreepte slof.
Niet direkt op die streep en dat „volslanke"
ngaan. Bijn geen enkele meer gezette vrouw
indt het prettig als er over haar „omvang"
vordt gesproken Zo tactisch mogelijk, ge-
'cllig babbelend, de stof om uw klant heen dra-
>eren en zoetjesaan suggereren, dat die gestreep.
'e japon voor die étalage in de stad toch eigen-
ijk confectie is. maar dat u meer streeft naar
-en persoonlijk cachet. Haar er zachtjes toe
brengen zélf te kiezen wat u bedoelt. Met de
stof in de hand ligt het u als goede coupeuse
toch wel in de macht de verschillen aan te tonen.
