KRONIEK
11/
Enkele kanttekeningen
R.K. Kerk roept op tot
gebed voor New Delhi
Waardering CBTB voor
minister Marijnen
llllll
Groninger studentenprotest
tegen kernproeven
Een ivoord voor vandaag
Triest lustrum voor f.
kardinaal Mindszentyi
Vo.&tang.e.ds
DUYNSTEE EN INDONESIË
De tot de K.V.P. behorende prof. mr. F. J. F. M. Duynstee heeft, vooral se
dert xljn omstreden onderhoud met de Indonesische minister Nasoetion, op
alle mogelijke manleren publiciteit gegeven aan zijn volstrekt negatief oordeel
oveT het Nieuw-Guineabeleid van de regering. Lijnrecht tegenover de doel
stellingen van dat beleid staat xijn overtuiging, dat Nederland (in overleg
met de Papoea's) met Indonesië moet gaan onderhandelen op basis van over
dracht van de soevereiniteit over Nleuw-Guinea aan de republiek. Wordt
dexe „enig begaanbare" weg niet gevolgd, dan is xijns inziens een catastrofe
onafwendbaar.
Dit standpunt heeft de Nijmeegse hoogleraar thans nader uitgewerkt en
toegelicht in xijn zojuist verschenen (pocket)boek „Nienw-Golnea als schakel
tussen Nederland en Indonesië" (uitgave De Bexige Bij, A'dam). De enigszins
raadselachtige titel wordt op blz. 40J als volgt verklaard: „De betrekkingen
tussen Nederland en Indonesië xijn wat de staten betreft op het nulpunt
gekomen, en er is nog slechts één schakel: het conflict over Nieuw-Guinea.
Breekt dexe laatste schakel doordat het geschil zou worden opgelost met ge
weld, dan betekent dit onses Inziens een ramp voor Indonesië en voor de
Papoea's en dan zal ook ons eigen land zeer gevoelig worden getroffen en
vernederd."
De schrijver heeft, naar hij zegt, ln de eerste plaats getracht de lezers een
afgerond dossier over de kwestie-Nieuw-Gulnea aan te bieden. Het moet gezegd
worden dat hij, wat dit betreft, voortreffelijk is geslaagd^ Zijn forse, ruim
vierhonderd bladzijden tellende publikatie bevat een bijna overstelpende hoe
veelheid documentatie-materiaal (o.m. citaten uit officiële stukken, uit parle
mentaire en andere redevoeringen, brieven, boeken van Nederlandse en bui
tenlandse auteurs, enz.), alles overzichtelijk gerangschikt rond de conclusies
van de schrijver. Daarnaast treft men uitvoerige beschouwingen aan over de
internationale politieke verhoudingen en de situatie in Indonesië, Nieuw-
Guinea en Zuid-Oost-Azië. Aan de over het algemeen objectieve weergave
Kardinaal Alfrink over oecumene
Kardinaal dr. B. J. Alfrink heeft
in Boxtel het nieuwe oecumenisch
centrum van de R.K. St Willibror-
dus-vereniging op het landgoed
„Eikenhorst" geopend.
De kardinaal nam deze gelegen
heid te baat om nog eens uiteen te
zetten, welke positie de Bijbel in
het rooms-katholiek geloofsleven
inneemt, een andere plaats dan bij
de protestantse kerken.
Het verspreiden en het leren gebrui
ken van de Schrift noemde hij een stuk
oecumenische arbeid, dat vanuit dit
een zeer geëmotioneerde betoogtrant.
schenken aan het oecumenisch streven
Prof. Duynstee erkent, dat volgens erkende internationale rechtsregels dej Fjui^hte ^it^toe "als^een fluisteren
soevereiniteit over Nieuw-Guinea onbetwistbaar bij Nederland berust. Dei naar het fluisteren van Gods Geest'
Indonesische aanspraken op het gebiedsdeel acht hij echter (tegen de achter-' maar waarschuwde er anderzijds voo
"°°d V*?,Ü V- i' sanf va" "k'n bij A' Kond, T^l-conrerrntiel ,ë«r redelijk
—I gerechtvaardigd en in ieder geval vindt hij het een betreurenswaardige ier ^ls de oecumenische beweging
fout, dat Nieuw-Guinea destijds door Nederland om binnenlandse redenen
buiten de soevereiniteitsoverdracht werd gehouden. Volslagen fout en aan
vechtbaar noemt hij ook het toekennen van volledig (extern) zelfbeschikkings
recht aan de Papoea-bevolking. Immers, een soevereine staat West-Nieuw-
Guinea is „een zedelijk en staatkundig onverantwoord avontuur", en aanslui
ting bij Nederland of Australisch Nieuw-Guinea en het wijdere Melanesische
verband is onmogelijk. Internationalisatie kwalificeert prof. Duynstee als een
„droevige stap" en als een „poging om derden op te knappen met de span
ningen welke wij hebben veroorzaakt". Het voorstel-Luns aan de V. N. heeft
zijns inziens „een zware slag toegebracht aan de mogelijkheid van een oplos
sing door verzoening tussen Nederland en Indonesië". Tenslotte betoogt de
schrijver o.m., dat het geschil over Nieuw-Guinea de positie van de communis
ten in Indonesië versterkt en daardoor het machtsevenwicht in Zuid-Oost-Azië
dreigt te verstoren ten nadele van de vrije wereld.
Het telkens terugkerende hoofdthema van het boek is: Nederland heeft
alleen maar christelijk indifferentisme
zou opleveren, zijn we", aldus de kar
dinaal, ..verder van de w
heid afgedwaald, dan bij de vroegere
agressiviteit."
Overigens zei hij verheugd te
over het veranderde klimaat. In de
houdingen tussen rooms-katholieke
reformatorische christenheid is reeds
heel veel ten goede veranderd. Zon
dag 19 november, zo deelde hij mede,
zal in alle rooms-katholieke kerken van
het land en boodschap van de bis
schoppen worden voorgelezen om de
gelovigen op te roepen tot gebed voor
de assemblee van de Wereldraad van
Kerken, die .n New Delhi gehouden
wordt. Hij hoopte dat uit een soortge
lijke bewogenheid alle niet-rooms-katho-
wordt gehouden.
doorstoten
de kerk, die door Pau-
irdt genoemd ..columna et firma-
mentum veritatis", de pijler en de
grondslag van de waarheid (1 Tim.
3.15)
Als exegeet wil ik graag verklaren,
het geschil over Nw-Gulncs ln het leven geroepen, tracht daar nu andere 'teke christelijke gemeenschappen
landen mee te belasten zonder dat dit een werkelijke oplossing biedt, en houdt
tegelijk vast aan een Ijdele belofte van zelfbeschikking die, naar mate het
,^ehil met Indonesië «Ich toeeplW, „de eekersle we, wordt near de vernie. ic bri„ dl,
tiging van hetgeen Is opgebouwd en naar de ondergang van de reeds ontwik-I de vcrenijinff Protestants Nederland
kelde Papoea's". De enige oplossing is dus, dat Nederland, met vrijwillige in-1 dezer dagen aan de blssehoppen heeft
stemming van de Papoea's, aan de Indonesische eisen voldoet. Prof. Duynstee gericht, zei de kardinaal: ,,W
„at niet zover, dat hij een onvoorwaardelijke overdracht van de soeverein! J ^„„rTikhïodh alleen
telt over Nw-Gulnea aan Indonesië bepleit. Er zullen z.i. overgangsregelingen op de exegese zijn aangewezen, zullen
dienen te worden getroffen en aan de Papoea's waarborgen moeten worden we vrees lk ten eeuwigen dage
verschaft voor een „behoorlijke graad van autonomie" binnen de republiek. ergens6denwel h7efttCgewezenHom
„Particuliere contacten" hebben hem het vertrouwen gegeven, „dat in grote u|t deze dlscnss|e te geraktn. Daarom
lijnen een dergelijke oplossing door Indonesië zal worden aanvaard". Of ze geloof Ik dat leder oecumenisch gesprek
ook blijvend zal worden geëerbiedigd, kan prof. Duynstee natuurlijk uiet uiteindelijk zal
garanderen, maar, zo zegt hij, ln Indonesië neemt het streven naar regionale j
autonomie weer toe. Daarvan kunnen de Indonesisch-geworden Papoea's dan
heerlijk profiteren. Ze krijgen dan toch nog „zelfbeschikking", zij het niet in
de verfoeilijke vorm waarin Nederland die heeft beloofd.
Hier ligt duidelijk hèt zwakke punt in het overigens wel boeiende be
toog van prof. Duynstee. Zo gering als zijn begrip is voor het Nederlandse
standpunt, zo groot ls zijn vertrouwen ln de goede gezindheid van Indonesië.
Maar dat vertrouwen Is kennelijk niet gebaseerd op een degelijke kennis van
de feitelijke ontwikkeling ln Indonesië, maar hoogstens op een gesprekje met
generaal Nasoction (die geen Soekarno is), en verder op speculaties die be
slist geen grond vinden ln de harde feiten van het verleden. Die feiten zijn
o.m.: de likwidatie van Indonesië's federale opbouw en het smoren van prak
tisch elke regionale autonomie; het drama der Zuid-Molukken; het niet-
nakomen van de financiële en economische verplichtingen sedert 1957, enz.
Prof. Duynstee tracht dit alles weg te redeneren: het past immers niet in zijn
betoog (de verdrijving van duizenden Nederlanders alt Indonesië, de proces
sen tegen Jungschliiger en Schmidt, de totale verbreking van de diplomatieke
contacten, enz. stipt hij slechts terloops aan). Maar anderzijds slaagt hij er
geen moment ln zijn stelling aanvaardbaar te maken, dat Indonesië een vol
komen betrouwbare partner ook voor de Papoea's zal blijken te zijn
zodra het maar zijn zin ten aanzien van Nw-Guinea zal hebben gekregen.
Reëler dan het gekleurde verhaal van de idealist Duynstee lijkt ons de op
merking van Het Parool van gisteravond: „Het Is ook en vooral ln het belang
van de bevolking van Nieuw-Guinea, dat haar toekomst berust op een inter
nationale regeling, tot stand gekomen in het milieu van de Verenigde Naties
en niet op afspraken, waarvan naderhand niemand ln staat of tenminste be
reid is, de nakoming te verzekeren."
(Van
soc.-econ. redactie)
De Ned. Chr. Boeren- en Tuin
dershond heeft zijn waardering
uitgesproken jegens het kabinet
en in het bijzonder jegens de
minister van landbouw voor het
nieuwe melkprijsbelcid in het
melkprijsjaar van 1 november
1961 tot 1 november 1962. Boven
dien wil de C.B.T.B. niet nalaten
zijn erkentelijkheid uit te spreken
voor de wijze waarop het land
bouwschap zich van zijn moei
lijke taak heeft gekweten.
Het vorig Jaar heeft het bestuur van
de C B T.B. zijn kritiek op het melkprijs
belcid van de regering niet onder stoe
len of banken gestoken, thans wü het
ook niet achterblijven met het uitspre
ken van zijn waardering, nu er instem
ming bestaat met het beleid van de
m,T£t org.an v,n de C.B.T.B.. On.
Platteland, wordt het berelkto resultaat
(een garantieprijs van 28.10 per 100
kg bij een gegarandeerde ^cveelheid
van 5.1 miljard kg) een redelijk aan
vaardbaar compromis genoemd voor ae
Nederlandse veehouderij-
Reeds op 12 oktober, dus nog voor
het landbouwschap en de
hun standpunt hadden bepaald, heeft
de C.B.T.B. een beperking ran de
gegarandeerde hoereelheid melk tot
5.1 miljard kg (verwachte produktxe
ongeveer 6*4 miljard ka) bepleit op
voorwaarde, dat landbouwschap en
minister akkoord zouden gaan met
ren garantieprijs van f 28.10 ei
bouendien 10 miljoen beschikbaar
zou komen voor de duurst produce
rende gebieden.
Waar dit standpunt later ook de
meninp is aeworden van het bestuur
ran het landbouwschap en van de
minister, daar kan dus veronder
steld worden, dat het C.B.T.B.-be-
stuur een belangrijke invloed heeft
gehad bij deze meningsvorming. Op
dete wijze is pelet op de moeilijke
afzet ran onze zuivelprodukten een
gezonde beperking van de garantie
tof 5.1 miljard kg bereikt en is de
garantieprijs 60 cent boren de ver-
Het C.B.T.B.-bestuur, aldus Ons Plat
teland, heeft er bepaald de voorkeur
aan gegeven, dat het bedrag van 10
miljoen zou worden besteed voor verbe
tering van de produktie-omstandigheden
en niet direct zou worden uitbetaald aan
de veehouders als extra bedrag boven
de bestaande voedergraantoeslag voor de
lichtere gronden. Ook dit standpunt is
overgenomen door het landbouwschap
minister Marijnen. Op deze wijze is
een relatie gelegd tussen het melk
prijsbelcid en het structuurbeleid voor
de Nederlandse veehouderij.
Berocpinsswerk
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Den Haag (vac. J. J. Ph.
Valeton): A. D. Cazemier te Zwarte
er; te Nederhemert: C. M. van Dieren
Ede; te Dedemsvaart (toez.): P.
Hetebrij te Sellingen.
Aangenomen naar Eelde (toez.): J. J.
Franck te Pingjum en Zürich.
Bedankt voor Sint Annaland. Sommels-
jk. Oldebroek en Wierden: A. van
Brummelen te Schoonrewoerd.
Benoemd tot bijstand in het pastoraat
tc Roosendaal: W Barnard, pred. voor
buitengewone werkzaamheden te Amster-
GEREFORMF.ERDE KERKEN
Bedankt voor Ermelo: H van Rhijn
te Leeuwarden: voor Katwijk aan Zee:
Reen te Alkmaar
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Veenendaal: A. Vergunst
te Rotterdam-C.
De opperrabbijn van Bulgarije, dr
Ascher Hahanel, is door de Bulgaarse
politic in zijn huis ln Sofia gearresteerd.
Officieel heeft de politie zijn arrestatie
nog niet toegegeven. Waar hij verblijft
is niet bekend.
Vermoed wordt dat dr. Aschel Hahanel
ln arrest is gesteld wegens een menings
verschil tussen de raad van de Joodse
jemeenten
Gedwongen omlaag
De minister van economische zaken heeft
deze wrek een prijzenheschikking voor in
gevoerde verbruiksgoederen afgekondigd.
De importeurs zijn nu gebonden aan de
gcldmarges van 1938,hetgeen betekent dat
op de geïmporteerde verbruiksgoederen
niet meer mag worden verdiend dan in
«e Courant schrijft hierover o.m.:
„Het motief, dat de verlaging van de on
derlinge tarieven in het handelsverkeer
tussen de landen van de E.E.G. en de re
valuatie van de gulden in veel gevallen
niet voldoende of helemaal niet tot uiting
kwamen in de door dc importeurs bere
kende prijzen, lijkt zeer plausibel. Maar
het leent zich niet tot volledige schraging
van e«;n beschikking als de thans uitge
vaardigde. Niet alle import komt uit lan
den van de E.E.G. Voor Duitse goederen
geldt het revaluatievoordeel niet. Boven
dien zijn er nog tal van andere factoren
werkzaam bij de prijsvorming.
Er zijn twee punten van enige troost. De
beschikking is slechts voor een jaar van
kraeht. Na een jaar moeten de zaken dus
opnieuw worden bekeken. En verder kent
de prijzenwet de mogelijkheid van indivi
duele ontheffing op verzoek. Wij zijn be-
nieuwd wat er tevoorschijn zal komen als
men met die ontheffingsmogelijkheid in
clusief ren beroepsmogrlijkheid in geval
'ijziging of van te zwaar geachte voor
reien
gaat
■n: „Met de be-
sehikking toont minister De Pons aan dal
het hem met de realisering van zijn prijs
beleid ernst is.
Wij staan voor een zeer spannende si
tuatie in de loon- en prijspolitiek. De be
schikbare marges waarbinnen de spelregels
kunnen worden toegepast, lopen terug en
dat gaat gepaard met een toenemende druk
op de prijzen.
Bij velen, en dat zijn dan vooral dege
nen die aan het produktieproces deelne
men, bestaat de neiging wat luchthartig
te redeneren over een kleine prijsstijging
hier of daar.
Het zijn echter de kleintjes bij elkaar,
die levensgrote gevaren oproepen voor het
tot dusver met succes gevoerde prijs
beleid. En in dat globale prijsbewakings-
heleid zal er dan voor gezorgd moeten
worden dat tegenover noodzakelijke en zo
beperkt mogelijke prijsstijgingen als ge
volg van kostcnvcrmeerdering elders
prijsdalingen staan. En dat laatste nu ziet
men al te weinig gebeuren, terwijl er toch
mogelijkheden zijn om externe kostendalin
gen in de prijzen te laten doorwerken.
De minister heeft thans blijkbaar een
duidelijk voorbeeld willen stellen. Hij laat
er ook geen twijfel over bestaan dat hij
niet zal aarzelen verdere maatregelen te
treffen indien in het kader van geïmpor-
'de"communistische 'Srtï '""f® '"bruiksgoederen handelsgeledingen
itrlagingen niet r— k*'
dat ik het geloof van de kerk b.v.
ten aanzien van d: wezenlijke tegen
woordigheid van de Heer in de eucha
ristie of van het offerkarakter van de
eucharistie niet aanvaard, omdat
dit geloof met mijn exegese van de
Schrift overeenstemt, maar omdat het
het geloof van de kerk is, ook al voert
mijn persoonlijke bestudering van het
Schrift-gegeven me tot dezelfde conclu
sie. We raken daarbij echter aan een
fundamenteel verschil tussen rooms-ka
tholieke en reformatorische opvatting
over de functie van het geschreven
woord Gods in de kerk. De kerk zal
nooit iets kunnen leren wat in strijd
is met de schrift. Maar komen we uit
de vraag welke uitleg van een Schrift
woord de juiste is en welk bijgevolg
het geloofsgoed is, dat in dat Woord
vervat ligt, werkelijk uit zonder het ge
loof van de kerk, en zonder geloof in de
kerk?
Draait niet om dit wezenlijke punt
heel de trieste discussie, die we in de
laatste tijd in de hervormde wereld
hebben kunnen volgen over de verzoe
nende waarde van Christus' dood en
verrijzenis? Van reformatorisch stand
punt bezien, begrijp ik niet, hoe de
schrijvers van de open brief hun per
soonlijke uitleg van het Schriftwoord
in de punten die zij aanraken, met een
dergelijke stelligheid als de enige juis
te kunnen poneren en voor de rooms-
katholieke uitleg ervan zelfs de moge
lijkheid 3
sluiten.
juistheid categorisch uit-
Christelijke natuur-
en geneeskundigen
65 jaar verenigd
De Chr. Ver. van Natuur- en Genees
kundigen bestaat thans 65 jaar en zij
telt nu 500 leden en 189 adspirant-leden.
De organisatie heeft haar dertiende lus
trum gevierd met een besloten congres
op ,,De Pietersberg" te Oosterbeek dat
twee dagen duurde en stond onder lei
ding van prof. dr. G. A. Lindeboom,
hoogleraar in de geneeskunde aan de
V.U., die een openingswoord sprak ovei
taak en toekomst der vereniging. Het
congres bedoelde een werkcongres
Twee tweetallen referaten waren te
voren aan de deelnemers toegezonden
geschreven door twee theologen
twee natuurkundigen n.L over „Bij
en natuurwetenschap over het ver
den" resp. geschreven door de hoogle
raren dr. G. E. Meuleman (theoloog)
en dr. J R. v. d. Fliert (geoloog), bei
de van de V.U. en over: „Bijbel en
natuurwetenschap over de toekomst"
resp. van dr. A. A. v. Ruler, hoogle
raar in de theologie aan de R.U. te
Utrecht en dr. J. P. v. Rooijen va
VU. (demograaf).
zullen worden gepubliceerd vormden de
grondslag voor een intensieve, verhelae-
rende en openhartige discussie, eerst in
groepen, later in een plenaire zitting,
vanzelfsprekend konden van het omvang
rijk thema slechts enkele zijden worden
belicht. Een zestigtal leden der vere--
ging was opgekomen ter conferentie
het bestuur had ook enkele theologen
uitgenodigd w.o. studentenpredikanten.
Op verzoek van de congrescommissie
gaf prof. dr. G. C. Berkouwer. hoogle
raar in de theologie aan de V.U. in een
slotbeschouwing een samenvattend
overzicht. Het congres was zeei
slaagd.
Wat de naam van de vereniging be
treft vestigt men er de aandacht op dat
de benaming „natuurkundigen" stamt
uit de tijd, dat de faculteit, die de be
oefenaren van wiskunde, sterrenkunde,
natuurkunde, scheikunde. plant-
dierkunde, geologie en farmacie vt
enigde nog tot voor kort „faculteit der
wis- en natuurkunde" genoemd werd;
een naam, die eerst nu door de betere
„faculteit der wiskunde en natuurkun
de" vervangen begint te worden.
Het in verzet komen is een
tuigenis van geestelijke weer
baarheid. Door deze protesten la
ten wij zien dat wij dergelijke din
gen niet meer accepteren en de
protesten zijn tot steun van die
mensen, die ijveren voor een in
ternationale regeling. Dit heeft
gisteren prof. mr. K. Wiersma.
hoogleraar rechtswetenschappen
aan de Rijksuniversiteit te Gro
ningen, gezegd tijdens een op het
akademieplein voor het universi
teitsgebouw gehouden bijeen
komst.
Deze vergadering was georganiseerd
om te protesteren tegen de voort
zetting van de proeven met kernbom
men. Met deze opmerkingen beant
woordde prof. Wiersma de vraag,
waarom deze en dergelijke protest
demonstraties z.i. zinvol zijn.
Op de bijeenkomst is voorts nog ge
sproken door prof. dr. H. de Waard,
hoogleraar experimentele natuurkunde,
en door prof. mr. B. V. A. Röling,
hoogleraar volkenrecht. Deze laatste
noemde de weerzinwekkende explosies
en de bewapeningswedloop een
drijf tegen de mensheid. Bijeenkom
sten als deze beogen een protest te zijn
tegen het doorgaan van de bewape
ningswedloop en tegen het feit dat r
er niet in is geslaagd om tot een
wapeningsovereenkomst te komen,
zeide prof. mr. Röling.
De president van de Groninger Stu
dentenraad, de heer R. Ph. Hoegen, las
Advertentie
Eminent - Baldwin en Kimman
■ELECTFCNISCHE ORGELS.
door storting van 13.-. Qlro 102441 t.n.v.
VREEKEN bodegraven
de tekst van een motie voor die de
Nederlandse studentenraad voorne
mens is te zenden aan de zaakgelastig
de van de Sowjet-Unie in Den Haag.
De deelnemers aan de protest-bijeen
komst besloten een motie te zenden
aan de Nederlandse regering, waarin
hun verontwaardiging over de kern
explosies en hun verontrusting over de
bewapeningswedloop wordt uitgespro
ken en waarin de regering dringend
verzocht wordt niets onbeproefd te
laten het stopzetten van kernproeven
in het kader van een algemene en vol
ledige ontwapening onder internatio
nale controle te verwezenlijken.
Wageiiingen behoeft
meer fundamenteel
onderzoek
„De landbouwhogeschool dient zo tc
worden toegerust, dat aan alle afdelingen
modern fundamenteel onderzoek kan wor
den verricht, niet alleen op natuur-weten-
schappelijk gebied, maar ook in de land
bouwtechniek, sociologie economie en in
het agrarisch recht. Bijzondere aandacht
dient te worden besteed aan het funda
mentele onderzoek, gericht op de proble-
in de in ontwikkeling achtergeble-
gebieden, waar Wageningse inge-
ts een werkkring zouden kunnen
vinden." Deze aanbeveling is afkomstig
de in 1959 ingestelde „Commis-
fundamcnteel onderzoek in de land
bouw" (commissie-Koningsberger) en is
neergelegd in het thans verschenen rap
port van deze commissie.
Over de steeds en snel toenemende be
hoefte aan voor fundamenteel onderzoek
opgeleide krachten rapporterend, zegt de
commissie van mening te zijn, dat de toe
komstige onderzoeker in een zo vroeg
mogelijk stadium van zijn studie in aan
raking dient te komen met fundamenteel
onderzoek en de gedachtenwereld daar-
zaterdag 18 ovember zal in het Fo-
restershuis te Amsterdam van 1016.30
een conferentie gehouden worden
onder auspiciën van het „Convent voor
Nieuw Politieke Ethos". Het thema
deze conferentie is „Nieuw-Guinea
als probleem en verantwoordelijkheidheid
het Nederlandse volk."
Hebt u God wel eens gedankt dat u, hoewel een heiden, toch
door God bent aangenomen? Wij denken daar niet zo zeer
meer aan. Wij spreken zelfs over het christelijke Nederland"
en dan doen we net of we met dat woord „christelijk" een
streepje voor hebben bij God.
Als we de evangeliën lezen in het Nieuwe Testament zien
we iets heel anders. Van Christus wordt gezegd: „Hij kwam
tot het zijne" en daar hoorden wij niet toe, want Paulus
schrijft immers aan de mensen van Efeze dat zij eens zonder
Christus waren „uitgesloten van het burgerrecht Israëls en
vreemd aan de verbonden der belofte, zonder hoop".
Christus Zelf zegt tegen Zijn discipelen als zij moeten gaart
prediken dat zij niet naar de Samaritanen en zeker helemaal
niet naar de dorpen van de heidenen mogen. Tegen de Kana-
nese vrouw zegt Hijzelf: „Ik ben slechts gezonden tot de ver
loren schapen van het huis Israëls", en gaat zelfs nog verder
en zegt: „Het is niet geoorloofd het brood van de kinderen
de honden voor te zetten."
Dat was in die dagen een heiden. Dat waren wij: „Honden,
die buiten het evangelie stonden." Hebt u God wel eens ge- i
dankt dat u er nu toch bij kunt behoren, dat Christus ook u
getrokken heeft. Dat was Hij niet verplicht. Dat is enkel
genade.
p.i
Zocht vijf jaar
geleden vrijheid
in legatie V.S.
De Hongaarse kardinaal Joseph
Mindszenty viert vandaag een
triest lustrum. Het is precies vijf
jaar geleden dat hij er in slaagde
te ontkomen naar de legatie van
de Amerikaanse regering in Boe
dapest tijdens de vrijheidsopstand
in Hongarije. Reeds vijf jaar lang
staan Hongaarse politie-auto's met
verveelde rechercheurs dag en
nacht om het gebouw op wacht,
om deze primaat van de Hongaar
se Rooms-Katholieke Kerk te grij
pen, mocht hij het gebouw probe
ren te verlaten.
Mindszenty vroeg asiel toen de
Russische tanks Boedapest binnen
rukten om de jongerenopstand van
de Hongaren tegen het communisti
sche regiem te verpletteren. De vrij
heidsstrijders hadden hem een week
tevoren uit de gevangenis bevrijd.
Het leven van deze man is een aan-
:enschakeling geweest van gevange
nisstraffen om zijn geloof. Hij ver
lette zich tegen de Hongaarse com
munisten in 1919 en ging naar de ge
vangenis. Hij verzette zich tegen de
Todenvervolgingen van de nazi's in
'944 en ging opnieuw de cel in. Hij
verzette zich tegen de macht van de
communisten in 1948 en werd voor de
derde maal gevangen genomen. Na
langdurige verhoren bekende hij met
wezenloze blik tijdens een openbare
rechtszitting schuldig te zijn aan ver
raad. Hij werd toen tot levenslange
gevangenisstraf veroordeeld. Reeds
vijf jaar lang bestaat zijn vrijheid nu
uit twee kamers en een dagelijkse
wandeling op de binnenplaats. Minds
zenty is nu 69 jaar oud.
Afgezonderd
De Amerikanen houden deze kar
dinaal streng afgezonderd, zodat hij
nauwelijks in staat is om de leden van
zijn eigen kerk te ontmoeten. Zij wen-
kcnnelijk niet de communisten de
irden in de mond te geven dat hij
Advertentie
iOSRAM
f)eze raad is van mening dat de commu-1P")'"
nlstische partij op geen enkele wijze in-
vloed mag uitoefenen op dit lichaam, datj Het is jammer dat bij de thans afeekon-
leiding geeft aan de Joods kerkelijke ge-; dijde maatregel de goeden met de kwaden
meenten Anderzijds gaat d«« raad er van mrc mocten lijden. Indien erhter vrij
uit dat hU *>in leden geen politieke denk- will5 „nr„rde pegels door sommigen
beelden heeft bij te brengen. „...i r,i m„,
De raad en verscheidene vooraan staan-1niet worden nageleefd, moet men er niet
de Joden in Bulgarije hebben de minis-1 vreemd van opkijken wanneer men op min-
ter van b'nnonl:.nd«e zaken verzocht de der zachtzinnige wijse tot de orde wordt
opperrabbijn in vrijheid te stellen. 1 geroepen."
Nieuwe vertaling
niet gewaardeerd
Op de vergadering van de classis Dor
drecht der christelijke gerefomeerde ker
ken heeft de kerkeraad van 's-Graven-
moer een voorstel tot doorzending naar
de particuliere synode van het zuiden in
gediend. luidend: „De generale synode
spreke uit, dat de nieuwe vertaling van
de bijbel bruikbaar moet worden geacht
als vertaling van de oorspronkelijke tekst
an Gods Woord"
De classis nam met vier stemmen tegen
dit besluit: „De classis kan zich niet ver-
inigen met de instructie van 's-Graven-
noer en blijft bij haar aangenomen rap
port" (dat de nieuwe vertaling verwerpt).
Hierop deelde de kerkeraad van 's-Gra-
venmoer mede, dat hij zich op grond van
artikel 31 der kerkorde zal beroepen op
de particuliere synode van het zuiden
de legatie gebruikt als een politieke,.,
basis.
Ook willen de diplomaten niet zeg-jm;
gen of er pogingen in het werk wor-,
den gesteld om tot een einde te komen
aan c^eze vrijwillige gevangenschap.
Zelfs indien de gespannen verhouding iHc
tussen de Verenigde Staten en Hon-Pc
garije wat zou verbeteren zouden
toch nog heel wat obstakels uit de
weg geruimd moeten worden voor i
Mindszenty een nieuwe toekomst te-
gemoet zou kunnen gaan Hij heeft sci
namelijk zelf eens gezegd Hongarije i
niet te willen verlaten en het is de Ve
vraag of de Hongaren hem zouden fn
roestaan in hun land te blijven, als zij da
nem toestemming zouden geven de
ambassade te verlaten. AJ
De grootste zorg van de Amerika- :Sy
nen is, wat er moet gebeuren als
Mindszenty ernstig ziek wordt enva.
ziekenhuisverpleging nodig heeft.
Ne
BOEKENHOEK1
Gon Hoogeboom-De Jager. Als Reuzen-va
salamander. Uitgave Em. Querido N.V.,
Amsterdam. tai
De mantel, door Lloyd C. Douglas.
Veertiende druk. Vertaling Elisabeth'
Bredemeyer. Als Reuzensalamander.
Uitgave Em. Querido N.V., Amster-izij
Jam. D(
De nacht, door Elie Wiesel. Vertaling 'ha
Nini Brunt. Als Pocketsalamander. Uit
gave Em. Querido N.V., Amsterdam.
De laaiende stilte, door Albert Hel- 'ov
ion. Derde druk Als Salamander.
Uitgave Em. Querido N.V., Amstcr-
Letje, door Top Naeff. Zevende druk.
Als Pocketsalamander. Uitgave Em. taj
Querido N.V., Amsterdam.
't Begon op Parijs, door W. van Vee-
nendaal cn A. Viruly. In serie Zwarte l j
Beertjes; Uitgave A. W. Bruna Zoon, 8
Utrecht. lie
Jozef duikt, door Maurits Dekker. In
-Tie,. Zwarte Beertjes. Uitgave A. W. M
Bruna Zoon, Utrecht. je
Vertellingen van generzijds, door F.
Bordewijk. Tweede druk. Uitgave N.V Ri
Nijgh Van Ditmar, 's-Gravenhage- „I
Rotterdam. jfi
Het heilige hout, drie spelen door
M. Nijhoff. Derde druk. thans in serie 3'
Ooievaars. Uitgave Bert Bakker-Daa- hi
~en N.V.. Den Haag.
De andere kant. door Marga Minco. mi
Herdruk in Ooievaarreeks. Uitgave
Bert Bakker-Daamen N.V Den Haag.
Randstad, driemaandelijks, nummer
1. onder redactie van Hugo Claus,- Ivo !UI
Michiels. Harry Mulisch en Simon Vin
kenoog. Uitgave De Bezige Bij. Amster- Pa
dam.
De^ kinderen van de Stéinalp, door G'
Jo Kalmijn-Spierenburg. Tweede druk.
Uitgave G. F. Callenbach N.V., Nijkerk. ut
Serie Flevo-jeugdpockets. ja
Tegenwind, door Nel Verschoor-Van
der Vlis. Tweede druk. Uitgave G. F. Oi
Callenbach N.V., Nijkerk. Serie Flevo-ICi
jeugdpockets.
Ballingschap m St. Tropez, door Ablta
Visser. Tweede druk. Uitgave G. F.
Callenbach N.V., Nijkerk. Serie Flevo-
jeugdpockets.
Deining in het doktershuis, door C. Th* SI
Jongejan-De Groot. Tweede druk. Uit-1
gave G. F. Callenbach N.V.. Nijkerk. vi
Serie Flevo-jeugdpockets. V
De woningbouwcorporaties zijn een
waar door de democratie, door H. k(
ieijer, Koedijklaan 29, Bussum. C;
Mens, durf te leven, door ds. Gabe
an Duinen. Uitgave N.V. Gebr. Zomer jg
Keuning. Wageningen. v.
(Advertentie)
dc
Probeer eens
andere zenuw-middelen, zelfs de
duurste welke er zijn, dan komt U tóch
terug op Mijnhardt's Zenuwtabletten,
omdat deze Uw zenuwen vlug kal-
zenuwen meester doen blijven.
fiMDAT mijn oudste zoon wonderlijke ideeën
heeft over regeren en een nog vreemdere
voorstelling over hen die dit stiel voor hun da
gelijks brood uitoefenen, besloot ik in de herfst-
vacantie eens met hem naar het Binnenhof te
gaan. De regering is voor hem een mengeling
van indrukwekkend hofleven en gezellig tulband
eten met prinsessen en prinsen. De zwanen, die
wit, statig en beschermend naast „de regering"
drijven, passen helemaal bij deze romantische
gedachten.
Dan geef ik nuchter een nummertje staatsin
richting weg en hoewel dit een wereld voor hem
opent, vernietigt het tegelijkertijd een stuk van
zijn kinderlandje. Want regeren, dat wist hij al
lang, is een ingewikkelde bezigheid en hij meen
de, dat je dit toch beslist alleen maar kon doen
in witte paleizen, gezeten op weelderige tronen.
Als het geluk met mij is en minister Zijlstra
langsdraaft, is hij met stomheid geslagen Re
geren, dat doe je toch niet in een gewoon pak,
dat doe je in een fluwelen gewaad met goud op
je schouders en een stuk hermelijn achter je
aan. Hoe kan je nou wijs zijn voor je onderda
nen zonder een kroon met flonkerende stenen op
je hoofd en zonder een scepter in je hand?
Als ik het goed aanvoel, is een minister voor
een kind een combinatie van koning Salomo.
Neptunus en Arretje Nof en de keurige burger
Zijlstra vermag geen indruk te maken; hij lijkt
veel te veel op een gewone man, zoals zijn va
der is. Een held zonder glorie. Hij kijkt eens
sceptisch langs de muren, op de soliditeit kan
hij niets aanmerken, maar is dat nou een decor,
waarachter geregeerd kan worden? En waar
blijven de lakeien met driekante steken en de
hofnarren met bellen aan hun broek? Waar zijn
de ruiters te paard en de herauten? Hier in de
sfeer van confectiepakken, balpen en actetas
gaat zijn droom kapot. Want hoewel hij al te
groot is om te veronderstellen, dat ministers er
en
een serieuze dagtaak aan zouden hebben om de
prinses te helpen bij het glazen muiltje zoeken,
dit alles hier is toch te gewoon, te weinig spec
taculair.
Hij snapt natuurlijk best, dat ministers ande
re dingen aan hun hoofd hebben dan de gouden
ducaten, die de ezel van de schoenlapperszoon
voortbracht. Maar dat het andere „belasting" is
en dat men om die te bepalen geen fluweel en
hermelijn, maar een klein stompje potlood en
een berg formulieren nodig heeft, ontgaat hem
nog.
Als je je al groter wordende zoon vertelt, dat
Sinterklaas niet meer bestaat, verliest hij iets, ei
maar hij wint een geheim met zijn moeder. Het k;
geheim van niets-tegen-de-kleintjes-zeggen. Bo
vendien blijven de cadeautjes. Maar als je de za
sprookjes-coulissen achter de regering weghaalt J
en de pracht en praal van een indrukwekkend j
verkleedfeest om zeep brengt, blijft er weinig
over. Voor een kind tenminste.
Want hoe kun je hem iets bijbrengen van de lCM
verantwoordelijkheid, die deze ..gewone" men- ;g'
sen op gewone stoelen hebben? Hoe kun je
daar smeuiig of romantisch over vertellen? Ik
slaag er niet in, temeer omdat ik zelf op een u
vreemde manier ook een feeërieke sfeer om R
mijn regering mis; alles zo nuchter, zonder kleur,
zonder fleur. u
Ik hoor toch nog hoop in zijn stem gloren, als n
hij vraagt: ,.En de gouden koets dan?"
„Die gebruikt de koningin toch alleen met
Prinsjesdag.'
„Nep", zegt hij. ..ik vind het allemaal nep. de
gouden koets erbij; zullen we maar poffertjes m1
gaan eten?"
Als we weer langs de Vijverberg lopen, peinst K
hij hardop: „Toch lijken die regeringszwanen
me groter en witter dan gewone zwanen."
„Nep", denk ik op mijn beurt, maar ik ant- K
h°bt gelo°f "warempel, dat je gelijk |n
De regering heeft toch al zo weinig om luis- (d
terrijk mee voor de dag te komen, laat haar
zwanen dan tenminste maar groter zijn en wit- t
terja vooral witter. a
MINK VAN RIJSDIJK
