J. Uw probleem is het onze M. Harthoorn: ijveraar voor welzijn beambten Een kanttekening Vakbondsbestuurder met pensioen A. Leen promoveerde aan de Vrije Universiteit Een ivoord voor vandaag Niet spelen met begrip onzichtbare eenlieid" S e fl 0 T 1 2 Wanneer woensdag de heer J. JONGE MENSEN (EN GELD) GEVRAAGD uitzenden van deskundigen. Er zijn er veel te weinig. Er is overigens ook te weinig geld. DH is na te leaen in de Interessante beschouwing, die het jaarboek van het ministerie van buitenlandse zaken 1960/1961 over de hulp aan de onderontwikkelde landen geeft. Het afgelopen jaar la bet aantal uitzendingen van deskundigen iets ge stegen. Nederland handhaafde zich op de vierde plaats onder de landen van herkomst van de deskundigen. Het Bureau voor Internationale Technische Hulp bemiddelde in 1959 bij 382 uitzendingen. Voor 1960 bedraagt dit aan tal 424. Tpch la de sltnatie niet bevredigend. De aanvragen om deskundigen nemen veel sterker toe dan de uitzendingen. Het wordt steeds moeilijker, de ge schikte mensen te krijgen. De mogelijkheden om In eigen land aantrekke lijke functies te bekleden zijn groot. De internationale salarissen steken minder ver boven de nationale salarissen uit dan enige Jaren geleden. Ook zijn de voorwaarden van herplaatsing en behoud van hun promotie kansen voor Nederlandse ambtenaren, die tijdelijk een functie bij de tech nische hulp aanvaarden, minder gunstig dan in verschillende andere landen. Het aantal deskundiren met grote tropenervaring neemt af. Recrutering van----- functionarissen uit het bedrijfsleven levert dikwijls moeilijkheden op. Het M. Harthoorn, voorzitter vanae gevaar dat Nederland zijn vooraanstaande plaats op dit gebied zal verliezen, Ned. Chr. Beambtenbond (CNV), is allerminst denkbeeldig. zijn functie neerlegt om met pen- Het meest bekende van de kleine Nederlandse programma's van technische sioen te gaan, zal opnieuw één hulp Is het assistent-deskundigenorogramma. In het kader van dit pro- van die mannen die onvermoei- gramma werken 35 Jongeren In het buitenland, op één na allen <mder b de bres hebben taan auspiciën van VN-organen. Het aantal aanvragen van de organisaties stijgt u a„ not Ook do WerotdEeooodheldoorganisatle toont ftolnnntolllnt. A.n v»or een betere positie van de d« toegenomen vTaag kan uit financiële overwegingen slechts in beperkte werknemers, terugtreden uit de mate worden voldaan. christelijke vakbeweging, die Het Nederlandse initiatief om jongere deskundigen uit te zenden heeft on-1 door hun toedoen groot is gewor- danks zijn beperkte omvang een zekere vermaardheid gekregen. Indien het deil. Jacobus M. Harthoorn (60) met succes wordt uitgevoerd, vestigt het in de hulp ontvangende landen het heeft vrijwel zijn gehele loopbaan besef, dat ook jongere specialisten, die geen grote pretenties hebben en zich rrejjverci voor het welzijn van de goed aanpassen, «en passende bijdrage knnnen leveren. Het helpt bovendien "hristeliik eeoreaniseerde han- ervaring vormen en werkt mee aan de opbouw van een corps internationale cn_nsieilJK georganiseerde nan deskundigen voor de toekomst. Het Nederlandse voorbeeld ls reeds door de Westduitse Bondsrepubliek ge volgd. Andere landen overweeen hetzelfde. In de Verenigde Staten wordt bij de ontwikkeling van de Vredeskorps-gedachte naar het Nederlandse pro gramma verwezen. Naarmate de belangstelling voor de hulpverlening groeit en de tech- nlsche-huloprogramma's aich uitbreiden, neemt het werk van de betrokken Nederlandse instanties toe. Het resultaat van het werk valt overigens slechts in geringe mate af te meten naar de aantallen personen, die erbij betrok ken zijn. Ongeveer 2706 Nederlandse deskundigen gingen in de afgelopen tien Jaar In de onderontwikkelde landen werken. Een ongeveer even groot aantal bui tenlanders, afkomstig uit die landen, kwam In Nederland studeren. Meer dan cijfers spreekt de Indruk, die deze mensen hebben gemaakt en gekregen. Er zijn aanwijzingen om te geloven, dat deze indrukken niet slecht waren. Het jaarboek van het ministerie van buitenlandse zaken geeft ook een overzicht van de overige takken van hulpverlening. Het blijkt, dat een groot aantal organen zich hiermee bezig houdt. De facetten van de hulpverlening zijn overigens talrijk. Behalve het uitzenden van deskundigen behoort er ook toe het beschikbaar stellen van financiële middelen a fonds perdu en kredie ten. Het opstellen en gedeeltelijk uitwerken van ontwikkelingsplannen valt er ook onder. De financiering van dit laatste heeft vooral plaats via het Speciale Fonds van de Verenigde Naties. Het financieringsprobleem is er niet makkelijker op geworden, want vooral in 1960 en 1961 hebben zich veel landen voor het eerst met een verzoek om technische en financiële hulp tot de Verenigde Naties gericht Hoe de financiële aspecten van deze hulp op te vangen? Gedurende het afgelopen jaar is de wens naar voren gebracht, dat de meer welvarende landen een procent van het nationaal Inkomen zouden bestem men voor bijstand aan de achtergebleven landen. In december 1960 nam de vijftiende Algemene Vergadering van dc VN met algemene stemmen een re solutie van deze strekking aan. Het nationaal Inkomen van de hoger ontwikkelde landen wordt omgerekend In dollars, thans geschat op minstens 700 miljard. Het tegenwoordige niveau van de Internationale hulpverlening ligt echter op ongeveer vier mil jard dollar, waarvan zestig procent overheidshulp en veertig procent In de particuliere sector. Om het ene procent van het nationale Inkomen vol te maken, zouden de ontwikkelde landen hun hulp dus met drie miljard dol lar per jaar moeten uitbreiden. Hiermee zou echter het vraagstuk nog allerminst zijn opgelost. Uit betrouw bare berekeningen ls onlangs gebleken, dat de economische hulpverlening aan de onderontwikkelde landen tot acht mlliard dollar per jaar moet stligen, wil men bereiken, dat de kloof tussen de lager en de hoger ontwik kelde landen niet breder wordt. Veel factoren dragen bil om die kloof In stand te houden, onder meer de omstandigheid, dat de rijke landen steedsèlügingswerk. ^'"lM^ta-eeSThy'zwoÏÏo rtjker worden. De behoeftige landen zien zich daarenboven geplaatst voor als standplaats en werd hij dlstrictsbe- een «eer snelle bevolkingsgroei. «tuurder voor de noordelijke provincies. Wil men dns de kloof smaller maken, dan zal elk jaar aanmerkelük meer|£® kaderdedaarop devakbewd dan acht mlHtird dollar door de Hike landen ter beschikking moeten wor-igjng zijn activiteiten ondergronds moest den gesteld. Men kan over de wenselijkheid en nondr»ke!Hkheid hiervan lang i voortzetten. «i diro »r»'.n t» hel In lette niet een M»k Tin eenvoudige milten- Dt h„r H„thoom die oorlog,, liefde, dat dit geld er komt? Ijaren de noordelijke handels- en kan- Energie gegeven aan christelijke vakbeweging (Van onze soc.-econ. redactie) «f XT.» ml meer en meer zijn beslag, namelijk de omvorming van vakbond tot bedrijfs- bond. Nadat daartoe reeds in 1946 in principe was besloten, heeft de heer Harthoorn veel voorbereidend werk verzet om de beambtenbond om te zet ten in een bedrijfsbond voor de handel, het bank- en verzekeringswezen en de •rije beroepen. De ontwikkeling is nog ciële zorgen, werd de jonge Middelbur ger al dadelijk geconfronteerd n i sociale nood onder de Zeeuwse dels- en kantoorbedienden. Hij heeft er toe bijgedragen dat zijn beroepsgenoten een goede rechts positie kregen, dat zij een hoger niveau bereikten en zich steeds betere levensomstandigheden wis ten te verwerven. Opgegroeid in een gezin met finan- stand. Er zat voor hem lagere school weinig anders op dan de handen uit de mouwen te steken. Elf Jaar was hij, toen een drukker hem voor twee kwartjes per week in dienst nam. Hoe tevreden de drukker met hem was. bleek uit het kwartje op slag. dat hij na een half jaar kreeg. De typografie trok Jacobus Harthoorn echter minder dan het bankbedrijf, waar hij na vijf jaar terecht kwam. Het bankwezen kreeg zijn belangstelling en hij ging er zich in verdiepen. De jon ge wisselloper volgt een cursus (60 cent per maand), bezocht de middelbare handelsavondschool en verwierf zich de nodige vakdiploma's. Geleidelijk klom hij op bij het bankierskantoor en bracht het tot hoofdboekhouder. Positief De heer Harthoorn moet zijn vrije tijd in Middelburg wel goed hebben besteed. Want hij studeerde niet alleen, maar was ook zeer actief in het verenigings leven. Reeds dadelijk sloot hij zich aan bij de Vereniging van christelijke kan toor- en handelsbedienden, die later zou uitgroeien tot de Ned. Chr. Beambten bond. Het afdelingsbestuur, waarin hij zitting kreeg, kon steeds op hem reke nen. Hoe positief zijn instelling was wijst ook zijn verkiezing tot lid vai Middelburgse gemeenteraad voor CHU. In 1933 kozen zijn collega's de heer Harthoorn tot onbezoldigd hoofdbe stuurslid van de vakvereniging. In 1938 verhuisde hij naar Amsterdam om daar te worden benoemd tot afdelingss taris, tevens belast met landelijk Berocpinsswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Bergen op Zoom: dr. H. Brouwer te Holwerd; te Wierden: A. van Brummelen te Schoon re woerd; te Boorn- bergum-Kortehemmen. J. J. Franck te Pingjum en Zurich. «tand Nijmegen: J. Ribbink te Gendt; het be roep van de classicale vergadering van Emmen als pred. voor het bedrijfsvor- mingswerk in Z.O. Drente: L. Luteijn GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Zaandam (vac. P. J. O. de Bruyne): P. H. Borgers te Hoogcveen. Benoemd tot hulppred. te Oostzaan: G. J. van Recnen. em. miss. pred. en hulppred. te Montfoort. Aangenomen naar Wissekerke: M. v d. Heiden, kand te Sassenheim. die be dankte voor Goënga, Monnikendam en ZUldijk. GEREFORMEERDE KERKEN (VRIJG.l Beroepen te Hoogvliet: A. Veefkind te Winschoten. GEREFORMEERDE GEMEENTEN 1 Beroenen te Ridderkerk: P van de Bijl te Barneveld uit tweetal met A. Hof man te Zeist Bedankt voor Tholen: A. Hofman te Zeist Christen-democraten te Luzern bijeen Het vijftiende eonrres van de Inter nationale Unie van Christen-democraten b donderdagmiddag te Latera begonnen. Aan bet congres, dat tot zaterdag duuH. nemen tweehonderd afgevaardigden en i uit negentien landen deel. de J. E de Quay, de Belgische minister staat De Schrijver, de eerste minister Pta Riinland-Westfalcn, Meyers, de mi nister-president van Luxemburg. Werner, en de Italiaanse minister van financiën, Tiviant| De Westduitse bondskanselier heeft een telegram aan het congres gezonden, waarin hy zegt dat de tegenstellingen tussen de vrije wereld en net cc nisme thans scherper zijn geworden dan ooit Dc christen-democratische partijen die al tien Jaar voor de eenheid brF\ Rekenonderwij s op lagere school Vanmiddag promoveerde aan de Vrije Universiteit de heer A. Leen te Amsterdam tot doctor in de letteren en wijsbegeerte op een proefschrift getiteld: „De ont- toorbedienden trouw gebleven. Hij vond een baantje bij de landbouwcrisisorga nisatie in Zwolle, waar men hem de gelegenheid bood er op uit te trekken naar zijn mensen. Dat ging eerst nog met de trein, maar later moesten er honderden kilometers worden afgelegd op een oude fiets met harde, massieve rubberbanden. Op die tochten heeft de heer Hart hoorn veel meegemaakt. Hij moest her haaldelijk in sloten en greppels duiken als er spoorlijnen werden beschoten of Duitse colonnes aangevallen. Van afde- naar afdeling trok hij en bewaar- i het contact met zijn mensen, die hij trof in de huiskamers van afde lingsbestuurders. Na de bevrijding zette hij het vereni gingswerk in zijn district weer op po ten om in 1947 naar Utrecht te gaan. waar hij het districtswerk combineerde met dat van landelijk penningmeester. Penningmeester bleef hij toen de vere- Iging in 1952 samen met do christe- jke technici en werkmeesters opging in de beambtenbond. Toen er in 19571 een opvolger moest komen vooi_ I heer H. J. Vermeulen, de eerste bonds voorzitter, koos men hem. bestuursperiode van de beer Harthoorn heeft zich gekenmerkt door een aanmerkelijke positieverbetering van de beambten. In vele sectoren het bedrijfsleven kwamen cao's stand en waar dat nog niet het geval was, werden dan toch wel loonregelin gen overeengekomen, die bindend wer den verklaard. Uiteraard vergde dat veel activiteiten van de bondsbestuur- ders, waarbij de heer Harthoorn zich niet onbetuigd heeft gelaten. Ook een andere ontwikkeling kreeg IH! aarschijnlijk ,'olgend jaar' wel zijn beslag krijgen. Dat hij de omzetting in bedrijfsbond niet meer als bondsvoorzitter kan mee maken. zoals hij had verwacht, stelt de heer Harthoorn wel teleur. Grensver- schillen met andere CNV-bonden hebben de ontwikkeling enigszins vertraagd. Over en weer moeten nog leden wor den overgeschreven, terwijl het van sommige groepen leden nog niet vast staat bij welke bond ze ondergebracht behoren te worden. Teleurgesteld is de scheidende bonds voorzitter ook wel enigszins over de ontwikkeling van de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, al weet hij dat de pbo in de sector, waarin de bond zich beweegt, sneller van de grond is geko men dan in menige andere sector. De bond heeft dan ook een groot aantal ver tegenwoordigingen waar te nemen in jrodukt- en bedrijfsschappen. Maar he iaas zijn er nog een aantal belangrij ke bedrijfstakken, waar de pbo op zich laat wachten. Adviseur De heer Harthoorn heeft ook binnen het geheel van de christelijke vakbe- ;en vooraanstaande plaats inge- Hij was lid van de verbonds raad van het CNV en had zitting in verschillende commissies en besturen, uitgaande van het verbond. De heer Harthoorn trekt zich nu nog niet hele maal terug uit de vakbeweging. Enke le functies blijft hij op verzoek waar- waaronder vertegenwoordigd- - "-arts is hij Iviseur van het hoofd bestuur. Woensdag zal de heer Harthoorn tij dens een buitengewone algemene ver gadering in Utrecht de voorzittersha mer overdragen aan zijn opvolger, de huidige bondssecretaris A. Niemants- verdriet. Woensdagmiddag wordt te zij ner ere een receptie gegeven in het Utrechtse hotel Noord-Brabant (aan vang 4.30 uur). Ongetwijfeld zullen ve- van de gelegenheid gebruik maken afscheid te nemen van deze inne mende en vriendelijke bestuurder, wiens verdiensten voor de christelijke vakbeweging al eerder werden erkend toen hij werd benoemd tot ridder in de Orde van Ordnje-Nassau. Opvolger De nieuwe voorzitter van de Ned. Chr. Beambtenbond (14.000 leden), de heer A. Niemantsverdrlet (50), ls een geboren Rotterdammer. Na zijn school opleiding werkte hij eerst enige tijd op een scheepvaartkantoor en vervolgens bij een bankbedrijf. Hij werd In 1928 lid van de toenmalige vereniging van christelijke handels- en kantoorbedien den en zette zich met name ln voor het jeugdwerk. Na de oorlog benoemde het hoofdbe stuur van de vereniging hem tot pro pagandist en in 1948 werd hij hoofdbe stuurder, speciaal belast met het werk in Amsterdam en de provincie Noord- Holland. Vier jaar later volgde zijn be noeming tot verenigingssecretaris als opvolger van de huidige CNV-secreta- Wat waren de discipelen menselijk en wat lijken ze vaak veel op ons. Neem Thomas. Als Christus zegt, dat Lazarus gestorven is, denkt hij niet in de eerste plaats aan het verdriet van de Heiland die een vriend verloor, aan het verdriet van de zusters Maria en Martha, maar aan wat de discipelen zal overkomen als ze met Jezus meegaan. Het graf heeft voor hem het laatste woord. (Zie Joh. 11.) Christus wil juist laten zien, dat de mens verder kan zien dan de wanden van de doodskist. Dat het graf een overkant heeft. Daarom vertelt Hij in Johannes 14, dat Hij naar het huis van Zijn Vader gaat en dat Hij daar voor de discipelen een plaats gaat bereiden. „Ge weet waar Ik heen ga", vervolgt Hij en dan spreekt Thomas voor de tweede maal in de Bijbel (Joh. 14:5): ,Jiere, wij weten niet waar Gij heen gaat". Wat dwingt Thomas dit te zeggenDrie jaar heeft hij naar de Heiland geluisterd. Weet hij het werkelijk niet? Of han delt hij hier als de schooljongen, die zo vreselijk trots kan zijn op zijn onvoldoendes? Soms blijven we ons leven lang een schooljongen. Er zijn mensen die vreselijk trots zijn op hun goede hoedanigheden, maar er zijn anderen, die net als Thomas graag de nadruk leggen op hun falen, hun tekort komingen, hun fouten, hun geestelijke onvoldoendes. Het antwoord van Jezus is daarom kortaf: ,Jk ben de weg". De Heiland zegt als het ware: ,Je weet wel beter, Thomas". Waarom zouden we ons geestelijk dommer voordoen dan we zijn? li^Fe C Füm Stad dag 1; W1 „De kerkelijke eenheid kan alleen worden gevonden in het Evangelie der verzoening. Wie met minder toe wil, bouwt aan een schijneenheid; wie meer voorwaarden stelt, herstelt geen breuken, maar vergrijpt zich aan het wondere geheim van Christus' Kerk." In deze slotzin vatte ds. W. Borgdorff, Gerefor meerd (vrijgemaakt) predikant te Baarn, zijn referaat samen, dat hij gisteravond onder de titel „De kerkelijke eenheid, gezien in het licht van de volharding der heiligen" hield voor de afdeling Den Haag van de Vereniging tot nerstel van de kerkelijke eenheid der gereformeerde belijders. In een klemmend betoog wees ds. Borg dorff op de noodzaak, dat alles in het werk moet word gesteld om te komen tot zichtbare eenheid. ,,Wtj hebben een tijd achter de rug", zo zei hU, „waarin een onheilig spel is gespeeld met het be grip „onzichtbare eenheid" en ik vrees dat we hiervan nog niet geheel zijn ver lost. In veel samensprcklngen en ook in de weigering om samen te spreken komt een gezapige tevredenheid met de stand van zaken tot nltdrukkini Wie over kerkelijke ee zich daarvoor inspant, 3 dorff zijn rede begonner dig het verwijt te horen, slachtoffer is van een vals eenheidsstre- ven. Een dergelijk verwijt moet men niet zomaar naast zich neerleggen, want hier in kan een oprechte bezorgdheid tot uil- Kerk is gefundeerd in het werk der zoening; wie daarvoor niet buigt- buiten de grenzen der Kerk. ..Ik vrees", zo vervolgde ds. Boi dorff, „dat wij van deze dingen te nig verstaan. Het is een epidemi kwaal in de Gereformeerde gezindte, di. we menen het over allerlei dogmatischi] Rex kwesties eens te moeten zijn alvoren1 we als kerken kunnen verenigen. Op d( ze wijze beginnen we echter bij het keerde eind met als gevolg dat we oih." danks ons eenheidsverlangen het gestel-F de doel nooit bereiken. 11 Daarentegen moeten we eenvoudig hu werk van Christus en de eenheid, dit Hy daarmee heeft bewerkstelligd, eer bicdigen. En dan kunnen we binnen diie kerkmuren wat mij betreft desnooi! tot aan de jongste dag dlscusslëre. over allerlei dogmatische vraagstukken over onze politieke roeping, over schoc kwesties en wat niet al. Moet er dan geen eenheid in de leef] bestaan alvorens we tot kerkelijk s menie ven komen?, zo vroeg de pree-, kant. We mogen de waartieid toch niel aan de eenheid opofferen? „Wij mogeil dat zeker niet", aldus ds. Borgdoi „Er móet eenheid in de leer zijn. D< dan in schriftuurlijke zin: eenheid in gezonde leer, zoals Paulus het noeu En daarmee heeft hij niet een theol gisch systeem op het oog maar lout en alleen het Evangelie der verzoenin Wie het getuigenis aangaande het lossingswenk van Christus niet a. vaardt, die zij vervloekt, maar wie I gelovig aanneemt, maakt deel uit v het ene lichaam van Christus. In dit i tuigenis moeten we elkaar vinden." „Dagelijks moet de in Christus geven eenheid meer zichtbaar wore Wanneer we ons daarvoor niet insp—, nen, maken we ons om met de Dordfil Leerregels te spreken schuldig Fi de dertierenheid. Dit is m® len 'gebracht ten' ftöste waarheid. Het moet ons inderdaad gaan om een eenheid, die aan de normen van de Heilige Schrift beantwoordt. De moeilijkheid is evenwel dat de Bij bel geen uitgewerkte leer aangaande de Kerk bevat Maar tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat het Nieuwe Testa ment vol staat over het werk van Chris tus, Die Zich uit het ganse menselijke geslacht een gemeente vergadert. Deze ken vanuit het centrum van het Êvi gemeente is het lichaam van Christus, I gel ie der verzoening. En dan rij dat niet verbroken kan worden. bij samenspreking tussen synodal vleselijke zorgeloosh. we Gods goedertiere gebod, zo heeft Christus gezegd, dat niet gaan kan." Bij de beantwoording van de vrage merkte ds. Borgdorff nog op, dat d kerken de verschillen niet moeten m geren, maar openhartig moeten bespi Wij behoeven, aldus spreker, niet eenheid te streven, want deze bestaat »o.. -T. e- reeds omdat allen, die zich gereinigd Borstlap, welke functie hij ook 1 ten in het bloed van Christus, onverbre- TUPdc"lu£di!te<~V<dlu|>üU). (te Anti- Revolutionaire party en de Christelijk- HiStoruche Unie. SHAWLS wikkeling van het rekenonderwijs op de lagere school in de 19e en het begin van de 20ste eeuw." Promotor was prof. dr. J. Wate rink. Dr. Leen, die in 1901 werd geboren, begon z(jn loopbaan op kantoor. Na meer dan tien jaar ging hij over naar het onderwijs, Voor de laatste wereldoorlog diende hij eerst het lager en later het kweekschool-onderwijs te Dja karta Thans is hij werkzaam bij het lager technisch en kweek school-onderwijs te Amsterdam. Het doctoraal examen pedago- 1 giek legde hij in 1958 af aan de j Vrije Universiteit. In zijn proefschrift toont dr. Leen aan. dat vooral de sociaal economische I structuur der raaatschappU van in vloed is geweest op de ontwikkeling j van het volksonderwijs in het alge- 1 het rekenonderwijs in het u,i voegd- toe waarvan wifer zes "citeren. Het verdient aanbeveling evenals vuldi I'ritl tisch te memoriseren. nigvuldi; ekking Het is niet wenselijk opgaven, waar- ij breuken door breuken worden ge deeld als b.v. 2/7 3/5. in de reken- Ca -rr I deeld als b.v. Z/7 3/3. in de rei A. JAeuning teni va* ia*«c u grave gedragen Op de Algemene Begraafplaats in Wa- gemngen is gistermiddag het stoffelijk overschot ter aarde besteld van de heer C. A. Keuning. in leven onder meer di recteur van Zomer en Keunings Uitge versmaatschappij in Wageningen en oud directeur van het dagblad Trouw te Am sterdam. Onder de zeer velen lie de laatste eer wilden bewijzen, bevonden zich parle mentsleden. vertegenwoordigers van de talloze organisaties, waaraan de heer Keuning direct of indirect heeft mede gewerkt en zelfs oud-leerlingen uit de tijd dat de thans overledene onderwijzer was. Op verzoek van de heer Keuning droeg de begrafenis een sober karakter. Nadat d* B. G Mees ten Oever de per soonlijkheid van de heer Keuning in en kel* woorden had geschetst en in gebed was voorgegaan, dankte een neef van de heer Keunuig voor dc bewezen eer. Opvoeding tot Christelijke vryheid waarbij niet ln het oog gehouden wordt, dat zulk een opvoeding tevens gericht moet zijn op een aanvaarding van per soonlijke verantwoordelijkheid, houdt groot gevaar tn voor het zedelijk ge drag van degenen die opgevoed worden 1 de vrije zater- ls. bestaat het gevaar, dat voed sel wordt gegeven aan het gevoelen van die ouders, die de school beschou wen als een crèche te hunnen gerieve HARMONISCH IN SMAAK, AFWERKINS EN VERPAKKIN3 digden. die in strijd waren met hf Evangelie der verzoening, of zij viele onder de vloek, waarover Paulus spreek" omdat zij ..een ander evangelie" brack ten. Alleen wanneer daarop met .Ja', moet worden geantwoord, vallen d- vrijgemaakten buiten de grenzen dc Kerk. De vraag of er dus ondanks leerbesllsslngen van 1926 ln de Kei1 ook plaats moet z(jn voor mannen i Buskes. breidde ds. Borgdorff zelf i Enerzijds noemde hij het absurd i mannen als Buskes. en baptisten niet op gereformeerde kansels mogi staan ook Luther zou dit niet moge. als hU nog leefde! maar anderzijd gaf hij toe er toch ook huiverig ziln. Dit komt vermoedelyk. zo i omdat we de gemeenteleden s!»eht« i als schapen, en meestal nog als domnj)e schsoen. en niet als mondigen, niet iC ï-.; profeten. J Pt Zendingsarts Bakker^u (Leid vertrok naar Ghana]„ded, Enige dagen geleden vertrok vkJStöO Schiphol dokter H. Bakker, voorher®" zendingsarts op Midden-Java en thri door de Gereformeerde zending uitgr leend aan de Basler Mission. Dokter B'arnri Bakker graat werken in een ziekenhuf®; van de Basler Mission in Ghana. Zi| broer, dokter D. Bakker, vertrok reeèi en enige maanden geleden, eveneens na£kor Ghana. lof h ongeveer 1600 of 1650. Natuurlijk zijn Kantongerecht te Groningen van 21 geschapen moet zijn, zoals de Joodltn i ruiten. Ik woon zelf dicht bij de gegaan. deze boeken enkele verloren juli 1960 (Nederlandse jurisprudentie tijdrekening doet. C. de notariële archieven met allerlei Vraag: Omstreeks mei plantte ik oorzaken op mijn ruiten. Bovendien koop en verkoop, woon ik op een drukke hoek. Er zijn D. rechterlijke archieven met akten be- drie grote ruiten. Het schoon houden trekking hebbende op allerlei zaken akten met betrekking tot testamenten, de verhuurder nodig heeft, maar dat de migondahlia's. die alle voorspoedig c Vechter voor my geen probleem. Elke maand maak lk het glas heel nat. Dan wrijf ik het met een doek met huurder tevens toestemming verlangen kan mits hij de verhuurder vrijwaart voor all»" daaraan verbonden risico's De huurder zal dus moeten zorgen Iedere dat dit risico zo klein mogelijk zal zijn dus maatregelen nemen, die de het burgerlijk leven. Deze rijksarchieven zijn vo< tot staatsburger vrij toegankelijk ■■LJBL. —HLBSBW het flink schuimt. Vervolgens spons ik heeft recht op inzage van de stukken Dc huurder tegen schade behoeden. De het goed na met veel water. Er zijn chefs van dc leeszalen dezer archieven nuurder zal dus redelijke voorwaarden nooit strepen, de ruiten zijn nooit blauw. zyn bereid alle inlichtingen te verstrek -^an Wanneer men dus een geboorte- ol Jen. huwelijksdatum van vader of grootva- vóór 1882 heeft, kan men zich kwamen, maar die niet hoger dan 20 cm. Zij waren mooi en het blad en vertoonden vele grote knot pen. Helaas kwamen er van de knoppr slechts zeer weinige tot ontwikkeliq een op de tien ongeveer. De rest olanten staat te verrotten of te v ten. Alle planten erom heen doen 1 zyn toestemming kunnen verbin- echter best. Ik heb tweemaal gemest n H s tot het rijksarchief wenden. Men legen „In het jaar r SrA?"* nle'ne" staat? Antwoord: In de hoofdplaats ,.v. provincie bevindt zich een rijksarchief, vragen provinciale hoofdplaats elke het wapen betreft kan i Vraag: Dikwijls kom tk de termen jgen „In het jaar onzes Heren" of in u en het jaar der wereld". Is dit hetzelfde? de betrokken En wat betekenen deze woorden? Antwoord: Met het jaar onzes Heren terug. Wat ssf-korrels. Wat kan de oorzaak zyn?J Antwoord: In de verte valt dit i ijk te beoordelen. Dahlia's houden i van te weelderige grond en daarj '.weemaal met asf hebt gemest, kan q de oorzaken zijn. Weeld* liggen opgeslagen: A. Alle geboorte-, huwelijks- en over- lijdingsakten van vóór 1881 van de bur- het Centraal bureau genealogie. Nassaulaan 18. Den Haag. Vroog: Mijn buurman heeft kort gele- tv-toestel aangeschaft. Wij zou- inlichtingen of Anno Domini bedoelt men het jaar -ige groei, gepaard met veel nat i enkele gemeenten bevinden zich (TblTTrn door hot niet uitbol.lrr I t")«oodrr« rrdrne» de «rchlevrn var i de salarissen die de ambtenaren 1 ourgeriyke stand tot 184Z.JH gerlijke stand der gemeenten. Slechts den dit graag willen dóen, i i- er ls één bezwaar. De buurman is eigc- reeds naar van het pand. van het voormali? N«^erlands-tr»d'ë ge-1 durende de period»» zetting hebben gederfd. an de Japanse be- [ken de protestantse en roomskatho- Antwoord. Over deze vraag ls christelijke jaartelling. Deze ?n misschien ook een te dichte begint dus te rekenen vanaf de geboorte werkt rotten van de knoppen van Jezus Christus. Later is gebleken, hand. evenals het laten staan van dat die berekening onjuist moet zijn ge- veel stengels. Hoogstens drie tot weest, aangezien de Heer Jezus Christus itengels per plant is M1' reeds voor het begin onzer jaartelling ioende geboren moet zijn. maar deze telling is van een tele- sindsdien internationaal in gebruik ge bleven. Het jaar der wereld rekent mei jaartelling, die begint met het jaar. zet. Zoek het dus 'erder kan het ook gevolg zil en ziekte. Dahlia's houden vr grond, d.w.z. elk jaar moeten I andere plaats worden 9 iieke kerken, meestal teruglopend tot uitvoerige uitspraak gevallen van het waarin volgens berekeningen de wereld deling dan in de leverancier. de be hl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 2