J.
Uw probleem is het onze
M. Harthoorn: ijveraar
voor welzijn beambten
Een kanttekening
Vakbondsbestuurder met pensioen
A. Leen promoveerde aan de
Vrije Universiteit
Een ivoord voor vandaag
Niet spelen met begrip
onzichtbare eenlieid"
S e fl 0 T 1
2
Wanneer woensdag de heer J.
JONGE MENSEN (EN GELD) GEVRAAGD
uitzenden van deskundigen. Er zijn er veel te weinig. Er is overigens ook
te weinig geld. DH is na te leaen in de Interessante beschouwing, die het
jaarboek van het ministerie van buitenlandse zaken 1960/1961 over de hulp
aan de onderontwikkelde landen geeft.
Het afgelopen jaar la bet aantal uitzendingen van deskundigen iets ge
stegen. Nederland handhaafde zich op de vierde plaats onder de landen van
herkomst van de deskundigen. Het Bureau voor Internationale Technische
Hulp bemiddelde in 1959 bij 382 uitzendingen. Voor 1960 bedraagt dit aan
tal 424.
Tpch la de sltnatie niet bevredigend. De aanvragen om deskundigen nemen
veel sterker toe dan de uitzendingen. Het wordt steeds moeilijker, de ge
schikte mensen te krijgen. De mogelijkheden om In eigen land aantrekke
lijke functies te bekleden zijn groot. De internationale salarissen steken
minder ver boven de nationale salarissen uit dan enige Jaren geleden.
Ook zijn de voorwaarden van herplaatsing en behoud van hun promotie
kansen voor Nederlandse ambtenaren, die tijdelijk een functie bij de tech
nische hulp aanvaarden, minder gunstig dan in verschillende andere landen.
Het aantal deskundiren met grote tropenervaring neemt af. Recrutering van-----
functionarissen uit het bedrijfsleven levert dikwijls moeilijkheden op. Het M. Harthoorn, voorzitter vanae
gevaar dat Nederland zijn vooraanstaande plaats op dit gebied zal verliezen, Ned. Chr. Beambtenbond (CNV),
is allerminst denkbeeldig. zijn functie neerlegt om met pen-
Het meest bekende van de kleine Nederlandse programma's van technische sioen te gaan, zal opnieuw één
hulp Is het assistent-deskundigenorogramma. In het kader van dit pro- van die mannen die onvermoei-
gramma werken 35 Jongeren In het buitenland, op één na allen <mder b de bres hebben taan
auspiciën van VN-organen. Het aantal aanvragen van de organisaties stijgt u a„
not Ook do WerotdEeooodheldoorganisatle toont ftolnnntolllnt. A.n v»or een betere positie van de
d« toegenomen vTaag kan uit financiële overwegingen slechts in beperkte werknemers, terugtreden uit de
mate worden voldaan. christelijke vakbeweging, die
Het Nederlandse initiatief om jongere deskundigen uit te zenden heeft on-1 door hun toedoen groot is gewor-
danks zijn beperkte omvang een zekere vermaardheid gekregen. Indien het deil. Jacobus M. Harthoorn (60)
met succes wordt uitgevoerd, vestigt het in de hulp ontvangende landen het heeft vrijwel zijn gehele loopbaan
besef, dat ook jongere specialisten, die geen grote pretenties hebben en zich rrejjverci voor het welzijn van de
goed aanpassen, «en passende bijdrage knnnen leveren. Het helpt bovendien "hristeliik eeoreaniseerde han-
ervaring vormen en werkt mee aan de opbouw van een corps internationale cn_nsieilJK georganiseerde nan
deskundigen voor de toekomst.
Het Nederlandse voorbeeld ls reeds door de Westduitse Bondsrepubliek ge
volgd. Andere landen overweeen hetzelfde. In de Verenigde Staten wordt bij
de ontwikkeling van de Vredeskorps-gedachte naar het Nederlandse pro
gramma verwezen.
Naarmate de belangstelling voor de hulpverlening groeit en de tech-
nlsche-huloprogramma's aich uitbreiden, neemt het werk van de betrokken
Nederlandse instanties toe. Het resultaat van het werk valt overigens slechts
in geringe mate af te meten naar de aantallen personen, die erbij betrok
ken zijn.
Ongeveer 2706 Nederlandse deskundigen gingen in de afgelopen tien Jaar In
de onderontwikkelde landen werken. Een ongeveer even groot aantal bui
tenlanders, afkomstig uit die landen, kwam In Nederland studeren. Meer
dan cijfers spreekt de Indruk, die deze mensen hebben gemaakt en gekregen.
Er zijn aanwijzingen om te geloven, dat deze indrukken niet slecht waren.
Het jaarboek van het ministerie van buitenlandse zaken geeft ook een
overzicht van de overige takken van hulpverlening. Het blijkt, dat een groot
aantal organen zich hiermee bezig houdt. De facetten van de hulpverlening
zijn overigens talrijk. Behalve het uitzenden van deskundigen behoort er ook
toe het beschikbaar stellen van financiële middelen a fonds perdu en kredie
ten. Het opstellen en gedeeltelijk uitwerken van ontwikkelingsplannen valt
er ook onder. De financiering van dit laatste heeft vooral plaats via het
Speciale Fonds van de Verenigde Naties.
Het financieringsprobleem is er niet makkelijker op geworden, want vooral
in 1960 en 1961 hebben zich veel landen voor het eerst met een verzoek
om technische en financiële hulp tot de Verenigde Naties gericht Hoe de
financiële aspecten van deze hulp op te vangen?
Gedurende het afgelopen jaar is de wens naar voren gebracht, dat de meer
welvarende landen een procent van het nationaal Inkomen zouden bestem
men voor bijstand aan de achtergebleven landen. In december 1960 nam de
vijftiende Algemene Vergadering van dc VN met algemene stemmen een re
solutie van deze strekking aan.
Het nationaal Inkomen van de hoger ontwikkelde landen wordt omgerekend
In dollars, thans geschat op minstens 700 miljard. Het tegenwoordige
niveau van de Internationale hulpverlening ligt echter op ongeveer vier mil
jard dollar, waarvan zestig procent overheidshulp en veertig procent In de
particuliere sector. Om het ene procent van het nationale Inkomen vol te
maken, zouden de ontwikkelde landen hun hulp dus met drie miljard dol
lar per jaar moeten uitbreiden.
Hiermee zou echter het vraagstuk nog allerminst zijn opgelost. Uit betrouw
bare berekeningen ls onlangs gebleken, dat de economische hulpverlening
aan de onderontwikkelde landen tot acht mlliard dollar per jaar moet
stligen, wil men bereiken, dat de kloof tussen de lager en de hoger ontwik
kelde landen niet breder wordt. Veel factoren dragen bil om die kloof In
stand te houden, onder meer de omstandigheid, dat de rijke landen steedsèlügingswerk. ^'"lM^ta-eeSThy'zwoÏÏo
rtjker worden. De behoeftige landen zien zich daarenboven geplaatst voor als standplaats en werd hij dlstrictsbe-
een «eer snelle bevolkingsgroei. «tuurder voor de noordelijke provincies.
Wil men dns de kloof smaller maken, dan zal elk jaar aanmerkelük meer|£® kaderdedaarop devakbewd
dan acht mlHtird dollar door de Hike landen ter beschikking moeten wor-igjng zijn activiteiten ondergronds moest
den gesteld. Men kan over de wenselijkheid en nondr»ke!Hkheid hiervan lang i voortzetten.
«i diro »r»'.n t» hel In lette niet een M»k Tin eenvoudige milten- Dt h„r H„thoom die oorlog,,
liefde, dat dit geld er komt? Ijaren de noordelijke handels- en kan-
Energie gegeven
aan christelijke
vakbeweging
(Van onze soc.-econ. redactie) «f XT.» ml
meer en meer zijn beslag, namelijk de
omvorming van vakbond tot bedrijfs-
bond. Nadat daartoe reeds in 1946 in
principe was besloten, heeft de heer
Harthoorn veel voorbereidend werk
verzet om de beambtenbond om te zet
ten in een bedrijfsbond voor de handel,
het bank- en verzekeringswezen en de
•rije beroepen. De ontwikkeling is nog
ciële zorgen, werd de jonge Middelbur
ger al dadelijk geconfronteerd n i
sociale nood onder de Zeeuwse
dels- en kantoorbedienden. Hij
heeft er toe bijgedragen dat zijn
beroepsgenoten een goede rechts
positie kregen, dat zij een hoger
niveau bereikten en zich steeds
betere levensomstandigheden wis
ten te verwerven.
Opgegroeid in een gezin met finan-
stand. Er zat voor hem
lagere school weinig anders op dan de
handen uit de mouwen te steken. Elf
Jaar was hij, toen een drukker hem
voor twee kwartjes per week in dienst
nam. Hoe tevreden de drukker met
hem was. bleek uit het kwartje op
slag. dat hij na een half jaar kreeg.
De typografie trok Jacobus Harthoorn
echter minder dan het bankbedrijf,
waar hij na vijf jaar terecht kwam. Het
bankwezen kreeg zijn belangstelling en
hij ging er zich in verdiepen. De jon
ge wisselloper volgt een cursus (60 cent
per maand), bezocht de middelbare
handelsavondschool en verwierf zich de
nodige vakdiploma's. Geleidelijk klom
hij op bij het bankierskantoor en bracht
het tot hoofdboekhouder.
Positief
De heer Harthoorn moet zijn vrije tijd
in Middelburg wel goed hebben besteed.
Want hij studeerde niet alleen, maar
was ook zeer actief in het verenigings
leven. Reeds dadelijk sloot hij zich aan
bij de Vereniging van christelijke kan
toor- en handelsbedienden, die later zou
uitgroeien tot de Ned. Chr. Beambten
bond. Het afdelingsbestuur, waarin hij
zitting kreeg, kon steeds op hem reke
nen. Hoe positief zijn instelling was
wijst ook zijn verkiezing tot lid vai
Middelburgse gemeenteraad voor
CHU.
In 1933 kozen zijn collega's de heer
Harthoorn tot onbezoldigd hoofdbe
stuurslid van de vakvereniging. In 1938
verhuisde hij naar Amsterdam om daar
te worden benoemd tot afdelingss
taris, tevens belast met landelijk
Berocpinsswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Bergen op Zoom: dr. H.
Brouwer te Holwerd; te Wierden: A. van
Brummelen te Schoon re woerd; te Boorn-
bergum-Kortehemmen. J. J. Franck te
Pingjum en Zurich.
«tand
Nijmegen: J. Ribbink te Gendt; het be
roep van de classicale vergadering van
Emmen als pred. voor het bedrijfsvor-
mingswerk in Z.O. Drente: L. Luteijn
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Zaandam (vac. P. J. O.
de Bruyne): P. H. Borgers te Hoogcveen.
Benoemd tot hulppred. te Oostzaan:
G. J. van Recnen. em. miss. pred. en
hulppred. te Montfoort.
Aangenomen naar Wissekerke: M. v
d. Heiden, kand te Sassenheim. die be
dankte voor Goënga, Monnikendam en
ZUldijk.
GEREFORMEERDE KERKEN (VRIJG.l
Beroepen te Hoogvliet: A. Veefkind
te Winschoten.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN 1
Beroenen te Ridderkerk: P van de
Bijl te Barneveld uit tweetal met A. Hof
man te Zeist
Bedankt voor Tholen: A. Hofman te
Zeist
Christen-democraten
te Luzern bijeen
Het vijftiende eonrres van de Inter
nationale Unie van Christen-democraten
b donderdagmiddag te Latera begonnen.
Aan bet congres, dat tot zaterdag duuH.
nemen tweehonderd afgevaardigden en
i uit negentien landen deel.
de
J. E de Quay, de Belgische minister
staat De Schrijver, de eerste minister
Pta Riinland-Westfalcn, Meyers, de mi
nister-president van Luxemburg. Werner,
en de Italiaanse minister van financiën,
Tiviant|
De Westduitse bondskanselier heeft
een telegram aan het congres gezonden,
waarin hy zegt dat de tegenstellingen
tussen de vrije wereld en net cc
nisme thans scherper zijn geworden dan
ooit Dc christen-democratische partijen
die al tien Jaar voor de eenheid
brF\
Rekenonderwij s
op lagere school
Vanmiddag promoveerde aan
de Vrije Universiteit de heer A.
Leen te Amsterdam tot doctor in
de letteren en wijsbegeerte op een
proefschrift getiteld: „De ont-
toorbedienden trouw gebleven. Hij vond
een baantje bij de landbouwcrisisorga
nisatie in Zwolle, waar men hem de
gelegenheid bood er op uit te trekken
naar zijn mensen. Dat ging eerst nog
met de trein, maar later moesten er
honderden kilometers worden afgelegd
op een oude fiets met harde, massieve
rubberbanden.
Op die tochten heeft de heer Hart
hoorn veel meegemaakt. Hij moest her
haaldelijk in sloten en greppels duiken
als er spoorlijnen werden beschoten of
Duitse colonnes aangevallen. Van afde-
naar afdeling trok hij en bewaar-
i het contact met zijn mensen, die
hij trof in de huiskamers van afde
lingsbestuurders.
Na de bevrijding zette hij het vereni
gingswerk in zijn district weer op po
ten om in 1947 naar Utrecht te gaan.
waar hij het districtswerk combineerde
met dat van landelijk penningmeester.
Penningmeester bleef hij toen de vere-
Iging in 1952 samen met do christe-
jke technici en werkmeesters opging
in de beambtenbond. Toen er in 19571
een opvolger moest komen vooi_ I
heer H. J. Vermeulen, de eerste bonds
voorzitter, koos men hem.
bestuursperiode van de beer
Harthoorn heeft zich gekenmerkt door
een aanmerkelijke positieverbetering
van de beambten. In vele sectoren
het bedrijfsleven kwamen cao's
stand en waar dat nog niet het geval
was, werden dan toch wel loonregelin
gen overeengekomen, die bindend wer
den verklaard. Uiteraard vergde dat
veel activiteiten van de bondsbestuur-
ders, waarbij de heer Harthoorn zich
niet onbetuigd heeft gelaten.
Ook een andere ontwikkeling kreeg
IH! aarschijnlijk
,'olgend jaar' wel zijn beslag krijgen.
Dat hij de omzetting in bedrijfsbond
niet meer als bondsvoorzitter kan mee
maken. zoals hij had verwacht, stelt de
heer Harthoorn wel teleur. Grensver-
schillen met andere CNV-bonden hebben
de ontwikkeling enigszins vertraagd.
Over en weer moeten nog leden wor
den overgeschreven, terwijl het van
sommige groepen leden nog niet vast
staat bij welke bond ze ondergebracht
behoren te worden.
Teleurgesteld is de scheidende bonds
voorzitter ook wel enigszins over de
ontwikkeling van de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie, al weet hij dat de
pbo in de sector, waarin de bond zich
beweegt, sneller van de grond is geko
men dan in menige andere sector. De
bond heeft dan ook een groot aantal ver
tegenwoordigingen waar te nemen in
jrodukt- en bedrijfsschappen. Maar he
iaas zijn er nog een aantal belangrij
ke bedrijfstakken, waar de pbo op zich
laat wachten.
Adviseur
De heer Harthoorn heeft ook binnen
het geheel van de christelijke vakbe-
;en vooraanstaande plaats inge-
Hij was lid van de verbonds
raad van het CNV en had zitting in
verschillende commissies en besturen,
uitgaande van het verbond. De heer
Harthoorn trekt zich nu nog niet hele
maal terug uit de vakbeweging. Enke
le functies blijft hij op verzoek waar-
waaronder vertegenwoordigd-
- "-arts is hij
Iviseur van het hoofd
bestuur.
Woensdag zal de heer Harthoorn tij
dens een buitengewone algemene ver
gadering in Utrecht de voorzittersha
mer overdragen aan zijn opvolger, de
huidige bondssecretaris A. Niemants-
verdriet. Woensdagmiddag wordt te zij
ner ere een receptie gegeven in het
Utrechtse hotel Noord-Brabant (aan
vang 4.30 uur). Ongetwijfeld zullen ve-
van de gelegenheid gebruik maken
afscheid te nemen van deze inne
mende en vriendelijke bestuurder,
wiens verdiensten voor de christelijke
vakbeweging al eerder werden erkend
toen hij werd benoemd tot ridder in
de Orde van Ordnje-Nassau.
Opvolger
De nieuwe voorzitter van de Ned.
Chr. Beambtenbond (14.000 leden), de
heer A. Niemantsverdrlet (50), ls een
geboren Rotterdammer. Na zijn school
opleiding werkte hij eerst enige tijd op
een scheepvaartkantoor en vervolgens
bij een bankbedrijf. Hij werd In 1928
lid van de toenmalige vereniging van
christelijke handels- en kantoorbedien
den en zette zich met name ln voor
het jeugdwerk.
Na de oorlog benoemde het hoofdbe
stuur van de vereniging hem tot pro
pagandist en in 1948 werd hij hoofdbe
stuurder, speciaal belast met het werk
in Amsterdam en de provincie Noord-
Holland. Vier jaar later volgde zijn be
noeming tot verenigingssecretaris als
opvolger van de huidige CNV-secreta-
Wat waren de discipelen menselijk en wat lijken ze vaak
veel op ons. Neem Thomas. Als Christus zegt, dat Lazarus
gestorven is, denkt hij niet in de eerste plaats aan het verdriet
van de Heiland die een vriend verloor, aan het verdriet van
de zusters Maria en Martha, maar aan wat de discipelen
zal overkomen als ze met Jezus meegaan. Het graf heeft voor
hem het laatste woord. (Zie Joh. 11.)
Christus wil juist laten zien, dat de mens verder kan zien
dan de wanden van de doodskist. Dat het graf een overkant
heeft. Daarom vertelt Hij in Johannes 14, dat Hij naar het
huis van Zijn Vader gaat en dat Hij daar voor de discipelen
een plaats gaat bereiden. „Ge weet waar Ik heen ga", vervolgt
Hij en dan spreekt Thomas voor de tweede maal in de Bijbel
(Joh. 14:5): ,Jiere, wij weten niet waar Gij heen gaat".
Wat dwingt Thomas dit te zeggenDrie jaar heeft hij naar
de Heiland geluisterd. Weet hij het werkelijk niet? Of han
delt hij hier als de schooljongen, die zo vreselijk trots kan
zijn op zijn onvoldoendes? Soms blijven we ons leven lang
een schooljongen. Er zijn mensen die vreselijk trots zijn op
hun goede hoedanigheden, maar er zijn anderen, die net
als Thomas graag de nadruk leggen op hun falen, hun tekort
komingen, hun fouten, hun geestelijke onvoldoendes.
Het antwoord van Jezus is daarom kortaf: ,Jk ben de weg".
De Heiland zegt als het ware: ,Je weet wel beter, Thomas".
Waarom zouden we ons geestelijk dommer voordoen dan
we zijn?
li^Fe
C Füm
Stad
dag 1;
W1
„De kerkelijke eenheid kan
alleen worden gevonden in het
Evangelie der verzoening. Wie
met minder toe wil, bouwt aan
een schijneenheid; wie meer
voorwaarden stelt, herstelt geen
breuken, maar vergrijpt zich
aan het wondere geheim van
Christus' Kerk." In deze slotzin
vatte ds. W. Borgdorff, Gerefor
meerd (vrijgemaakt) predikant
te Baarn, zijn referaat samen,
dat hij gisteravond onder de titel
„De kerkelijke eenheid, gezien
in het licht van de volharding der
heiligen" hield voor de afdeling
Den Haag van de Vereniging tot
nerstel van de kerkelijke eenheid
der gereformeerde belijders.
In een klemmend betoog wees ds. Borg
dorff op de noodzaak, dat alles in het
werk moet word gesteld om te komen
tot zichtbare eenheid. ,,Wtj hebben een
tijd achter de rug", zo zei hU, „waarin
een onheilig spel is gespeeld met het be
grip „onzichtbare eenheid" en ik vrees
dat we hiervan nog niet geheel zijn ver
lost. In veel samensprcklngen en ook in
de weigering om samen te spreken komt
een gezapige tevredenheid met de stand
van zaken tot nltdrukkini
Wie over kerkelijke ee
zich daarvoor inspant, 3
dorff zijn rede begonner
dig het verwijt te horen,
slachtoffer is van een vals eenheidsstre-
ven. Een dergelijk verwijt moet men niet
zomaar naast zich neerleggen, want hier
in kan een oprechte bezorgdheid tot uil-
Kerk is gefundeerd in het werk der
zoening; wie daarvoor niet buigt-
buiten de grenzen der Kerk.
..Ik vrees", zo vervolgde ds. Boi
dorff, „dat wij van deze dingen te
nig verstaan. Het is een epidemi
kwaal in de Gereformeerde gezindte, di.
we menen het over allerlei dogmatischi] Rex
kwesties eens te moeten zijn alvoren1
we als kerken kunnen verenigen. Op d(
ze wijze beginnen we echter bij het
keerde eind met als gevolg dat we oih."
danks ons eenheidsverlangen het gestel-F
de doel nooit bereiken. 11
Daarentegen moeten we eenvoudig hu
werk van Christus en de eenheid, dit
Hy daarmee heeft bewerkstelligd, eer
bicdigen. En dan kunnen we binnen diie
kerkmuren wat mij betreft desnooi!
tot aan de jongste dag dlscusslëre.
over allerlei dogmatische vraagstukken
over onze politieke roeping, over schoc
kwesties en wat niet al.
Moet er dan geen eenheid in de leef]
bestaan alvorens we tot kerkelijk s
menie ven komen?, zo vroeg de pree-,
kant. We mogen de waartieid toch niel
aan de eenheid opofferen? „Wij mogeil
dat zeker niet", aldus ds. Borgdoi
„Er móet eenheid in de leer zijn. D<
dan in schriftuurlijke zin: eenheid in
gezonde leer, zoals Paulus het noeu
En daarmee heeft hij niet een theol
gisch systeem op het oog maar lout
en alleen het Evangelie der verzoenin
Wie het getuigenis aangaande het
lossingswenk van Christus niet a.
vaardt, die zij vervloekt, maar wie I
gelovig aanneemt, maakt deel uit v
het ene lichaam van Christus. In dit i
tuigenis moeten we elkaar vinden."
„Dagelijks moet de in Christus
geven eenheid meer zichtbaar wore
Wanneer we ons daarvoor niet insp—,
nen, maken we ons om met de Dordfil
Leerregels te spreken schuldig
Fi
de
dertierenheid. Dit is m®
len 'gebracht ten' ftöste
waarheid. Het moet ons inderdaad gaan
om een eenheid, die aan de normen van
de Heilige Schrift beantwoordt.
De moeilijkheid is evenwel dat de Bij
bel geen uitgewerkte leer aangaande de
Kerk bevat Maar tegelijkertijd moet
worden opgemerkt dat het Nieuwe Testa
ment vol staat over het werk van Chris
tus, Die Zich uit het ganse menselijke
geslacht een gemeente vergadert. Deze ken vanuit het centrum van het Êvi
gemeente is het lichaam van Christus, I gel ie der verzoening. En dan rij
dat niet verbroken kan worden. bij samenspreking tussen synodal
vleselijke zorgeloosh.
we Gods goedertiere
gebod, zo heeft Christus gezegd, dat
niet gaan kan."
Bij de beantwoording van de vrage
merkte ds. Borgdorff nog op, dat d
kerken de verschillen niet moeten m
geren, maar openhartig moeten bespi
Wij behoeven, aldus spreker, niet
eenheid te streven, want deze bestaat
»o.. -T. e- reeds omdat allen, die zich gereinigd
Borstlap, welke functie hij ook 1 ten in het bloed van Christus, onverbre-
TUPdc"lu£di!te<~V<dlu|>üU). (te Anti-
Revolutionaire party en de Christelijk-
HiStoruche Unie.
SHAWLS
wikkeling van het rekenonderwijs
op de lagere school in de 19e en
het begin van de 20ste eeuw."
Promotor was prof. dr. J. Wate
rink. Dr. Leen, die in 1901 werd
geboren, begon z(jn loopbaan op
kantoor. Na meer dan tien jaar
ging hij over naar het onderwijs,
Voor de laatste wereldoorlog
diende hij eerst het lager en later
het kweekschool-onderwijs te Dja
karta Thans is hij werkzaam bij
het lager technisch en kweek
school-onderwijs te Amsterdam.
Het doctoraal examen pedago-
1 giek legde hij in 1958 af aan de
j Vrije Universiteit.
In zijn proefschrift toont dr. Leen
aan. dat vooral de sociaal economische
I structuur der raaatschappU van in
vloed is geweest op de ontwikkeling
j van het volksonderwijs in het alge-
1 het rekenonderwijs in het
u,i voegd-
toe waarvan wifer zes "citeren.
Het verdient aanbeveling evenals
vuldi
I'ritl
tisch te memoriseren.
nigvuldi;
ekking
Het is niet wenselijk opgaven, waar-
ij breuken door breuken worden ge
deeld als b.v. 2/7 3/5. in de reken-
Ca -rr I deeld als b.v. Z/7 3/3. in de rei
A. JAeuning teni va* ia*«c u
grave gedragen
Op de Algemene Begraafplaats in Wa-
gemngen is gistermiddag het stoffelijk
overschot ter aarde besteld van de heer
C. A. Keuning. in leven onder meer di
recteur van Zomer en Keunings Uitge
versmaatschappij in Wageningen en oud
directeur van het dagblad Trouw te Am
sterdam.
Onder de zeer velen lie de laatste eer
wilden bewijzen, bevonden zich parle
mentsleden. vertegenwoordigers van de
talloze organisaties, waaraan de heer
Keuning direct of indirect heeft mede
gewerkt en zelfs oud-leerlingen uit de
tijd dat de thans overledene onderwijzer
was. Op verzoek van de heer Keuning
droeg de begrafenis een sober karakter.
Nadat d* B. G Mees ten Oever de per
soonlijkheid van de heer Keuning in en
kel* woorden had geschetst en in gebed
was voorgegaan, dankte een neef van de
heer Keunuig voor dc bewezen eer.
Opvoeding tot Christelijke vryheid
waarbij niet ln het oog gehouden wordt,
dat zulk een opvoeding tevens gericht
moet zijn op een aanvaarding van per
soonlijke verantwoordelijkheid, houdt
groot gevaar tn voor het zedelijk ge
drag van degenen die opgevoed worden
1 de vrije zater-
ls. bestaat het gevaar, dat voed
sel wordt gegeven aan het gevoelen
van die ouders, die de school beschou
wen als een crèche te hunnen gerieve
HARMONISCH IN SMAAK, AFWERKINS EN VERPAKKIN3
digden. die in strijd waren met hf
Evangelie der verzoening, of zij viele
onder de vloek, waarover Paulus spreek"
omdat zij ..een ander evangelie" brack
ten. Alleen wanneer daarop met .Ja',
moet worden geantwoord, vallen d-
vrijgemaakten buiten de grenzen dc
Kerk.
De vraag of er dus ondanks
leerbesllsslngen van 1926 ln de Kei1
ook plaats moet z(jn voor mannen i
Buskes. breidde ds. Borgdorff zelf i
Enerzijds noemde hij het absurd i
mannen als Buskes. en baptisten
niet op gereformeerde kansels mogi
staan ook Luther zou dit niet moge.
als hU nog leefde! maar anderzijd
gaf hij toe er toch ook huiverig
ziln. Dit komt vermoedelyk. zo i
omdat we de gemeenteleden s!»eht« i
als schapen, en meestal nog als domnj)e
schsoen. en niet als mondigen, niet iC ï-.;
profeten. J
Pt
Zendingsarts Bakker^u
(Leid
vertrok naar Ghana]„ded,
Enige dagen geleden vertrok vkJStöO
Schiphol dokter H. Bakker, voorher®"
zendingsarts op Midden-Java en thri
door de Gereformeerde zending uitgr
leend aan de Basler Mission. Dokter B'arnri
Bakker graat werken in een ziekenhuf®;
van de Basler Mission in Ghana. Zi|
broer, dokter D. Bakker, vertrok reeèi en
enige maanden geleden, eveneens na£kor
Ghana. lof h
ongeveer 1600 of 1650. Natuurlijk zijn Kantongerecht te Groningen van 21 geschapen moet zijn, zoals de Joodltn i
ruiten. Ik woon zelf dicht bij de gegaan.
deze boeken enkele verloren juli 1960 (Nederlandse jurisprudentie tijdrekening doet.
C. de notariële archieven met allerlei
Vraag: Omstreeks mei plantte ik
oorzaken op mijn ruiten. Bovendien koop en verkoop,
woon ik op een drukke hoek. Er zijn D. rechterlijke archieven met akten be-
drie grote ruiten. Het schoon houden trekking hebbende op allerlei zaken
akten met betrekking tot testamenten, de verhuurder nodig heeft, maar dat de migondahlia's. die alle voorspoedig c
Vechter voor my geen probleem. Elke
maand maak lk het glas heel nat. Dan
wrijf ik het met een doek met
huurder tevens toestemming verlangen
kan mits hij de verhuurder vrijwaart
voor all»" daaraan verbonden risico's
De huurder zal dus moeten zorgen
Iedere dat dit risico zo klein mogelijk zal zijn
dus maatregelen nemen, die de
het burgerlijk leven.
Deze rijksarchieven zijn vo<
tot staatsburger vrij toegankelijk ■■LJBL. —HLBSBW
het flink schuimt. Vervolgens spons ik heeft recht op inzage van de stukken Dc huurder tegen schade behoeden. De
het goed na met veel water. Er zijn chefs van dc leeszalen dezer archieven nuurder zal dus redelijke voorwaarden
nooit strepen, de ruiten zijn nooit blauw. zyn bereid alle inlichtingen te verstrek -^an
Wanneer men dus een geboorte- ol Jen.
huwelijksdatum van vader of grootva-
vóór 1882 heeft, kan men zich
kwamen, maar die niet hoger
dan 20 cm. Zij waren mooi en
het blad en vertoonden vele grote knot
pen. Helaas kwamen er van de knoppr
slechts zeer weinige tot ontwikkeliq
een op de tien ongeveer. De rest
olanten staat te verrotten of te v
ten. Alle planten erom heen doen 1
zyn toestemming kunnen verbin- echter best. Ik heb tweemaal gemest n
H s tot het rijksarchief wenden. Men legen „In het jaar
r SrA?"* nle'ne"
staat?
Antwoord: In de hoofdplaats ,.v.
provincie bevindt zich een rijksarchief, vragen
provinciale hoofdplaats
elke het wapen betreft kan i
Vraag: Dikwijls kom tk de termen
jgen „In het jaar onzes Heren" of in
u en het jaar der wereld". Is dit hetzelfde?
de betrokken En wat betekenen deze woorden?
Antwoord: Met het jaar onzes Heren
terug. Wat
ssf-korrels. Wat kan de oorzaak zyn?J
Antwoord: In de verte valt dit i
ijk te beoordelen. Dahlia's houden i
van te weelderige grond en daarj
'.weemaal met asf hebt gemest, kan q
de oorzaken zijn. Weeld*
liggen opgeslagen:
A. Alle geboorte-, huwelijks- en over-
lijdingsakten van vóór 1881 van de bur-
het Centraal bureau
genealogie. Nassaulaan 18. Den Haag.
Vroog: Mijn buurman heeft kort gele-
tv-toestel aangeschaft. Wij zou-
inlichtingen of Anno Domini bedoelt men het jaar -ige groei, gepaard met veel nat
i enkele gemeenten bevinden zich
(TblTTrn door hot niet uitbol.lrr I t")«oodrr« rrdrne» de «rchlevrn var
i de salarissen die de ambtenaren 1 ourgeriyke stand tot 184Z.JH
gerlijke stand der gemeenten. Slechts den dit graag willen dóen,
i i- er ls één bezwaar. De buurman is eigc- reeds
naar van het pand.
van het voormali? N«^erlands-tr»d'ë ge-1
durende de period»»
zetting hebben gederfd.
an de Japanse be- [ken
de protestantse en roomskatho- Antwoord. Over deze vraag ls
christelijke jaartelling. Deze ?n misschien ook een te dichte
begint dus te rekenen vanaf de geboorte werkt rotten van de knoppen
van Jezus Christus. Later is gebleken, hand. evenals het laten staan van
dat die berekening onjuist moet zijn ge- veel stengels. Hoogstens drie tot
weest, aangezien de Heer Jezus Christus itengels per plant is M1'
reeds voor het begin onzer jaartelling ioende
geboren moet zijn. maar deze telling is van een
tele- sindsdien internationaal in gebruik ge
bleven. Het jaar der wereld rekent mei
jaartelling, die begint met het jaar. zet. Zoek het dus
'erder kan het ook gevolg zil
en ziekte. Dahlia's houden vr
grond, d.w.z. elk jaar moeten I
andere plaats worden 9
iieke kerken, meestal teruglopend tot uitvoerige uitspraak gevallen van het waarin volgens berekeningen de wereld deling dan in de leverancier.
de be hl