HMR
Laatste loodjes bleken de
verrassendste te zijn
Jacqueline: beter dan 1000 preken
Bernhard \Y icki vroeg aandacht
voor „De vliegende danstent**
'Hausner: Antwoorden
zonder „maar erin!
Socialisten bang voor
te veel ordening
VS wil gesprek
over W.-Berlijn
Tweede Kamer
over staatlozen
Zigeuner ruim elf jaar na
steekpartij gegrepen
VRIJDAG 7 JULI 1961
Filmfestival te Berlijn (slot)
(Van een speciale medewerker)
TN DE TWEEDE HELFT van het Filmfestival zijn de Nederlandse bijdra-
J- gen aan bod gekomen, en zoals reeds eerder vermeld zijn deze in het
algemeen in goede aarde gevallen. Vooral de speelfilm „Makkers staakt Uw
wild geraas" had niet alleen een goed bezette zaal, maar voor zover wij
hebben meegemaakt was het bovendien de enige film, die in de afgelopen
periode midden in een open doekje kreeg; bij de knap gefotografeerde
scène van een op een rijdende tram springende Sinterklaas. Onze vrees,
dat het hoofdmotief, n.l. de viering van het Sinterklaasfeest, de samenhang
der verschillende onderwerpen een beetje onduidelijk zou maken voor het
buitenlandse publiek, werd gelukkig niet bewaarheid. Er werd hartelijk
en op de juiste momenten door het publiek gereageerd en het was opval
lend, dat de Berlijnse boulevardbladen aan deze Nederlandse inzending
meer plaatsruimte hebben besteed dan doorgaans. Men is het er ook over
eens dat Louis van Gasteren in zijn korte film „Het Huis" de hedendaagse
filmkunst in vele opzichten zeker 20 jaar vooruit is.
Dat de documentaire „De lage landen'
een Zilveren Beer zou krijgen, was reeds
enige dagen tevoren bekend. Het was
een trotse George Sluyzer. die de Zilve
ren Beer op het grote festival-podium
uit handen van een even trotse voor
zitter van cultuurfilm-jury, de Amster
damse dr. W. de Vogel, mocht ontvan
gen.
„La notie
Zoals gewoonlijk brachten de laatste
dagen van het festival eigenlijk nog de
belangrijkste films. Het waren vooral het
Italiaanse kunstwerk „De nacht", de Ame
rikaanse film „De misstap" en de Bern
hard Wicki-film „Het wonder van Pa
ter Malachias" die de aandaoht vroe
gen.
De Italiaanse regisseur Michelangelo
Antonloni is heel lang ook in eigen land
miskend geweest Dit is niet zo verwon
derlijk, want hij maakt het zijn publiek
niet gemakkelijk. Hij gaat ervan uit, dat
de filmhandeling zich in hetzelfde ritme
moet afspelen als dat. waarmee het le
ven van een normaal mens verloopt.
Hierdoor worden zijn camera-instellingen
wel eens vermoeiend door de soms wat
al te volledige ontwikkeling van een of
ander gebeuren. Bijv. de complete tijds
duur, die een lift nodig heeft om de ze
vende etage te bereiken. De regisseur laat
deze tijd echter niet onbenut Later reali
seert men zich, dat hij in die instellingen
al heeft laten zien hoe een echtpaar uit
elkaar gegroeid is en door het gemak
en de comfort van het luxe leventje
meer naast dan met elkaar leeft. Er ge
beurt verder niet zoveel in zijn film. Het
zijn steeds confrontaties van de beide
echtgenoten met het leven van anderen,
waardoor zij zich hun eigen tekortschie
ten in hun huwelijksleven bewust wor
den. De climax, voor zover men daarvan
kan spreken, zit eigenlijk alleen maar in
de groei van deze steeds sterkere bewust-
Een beeld uit de Bernhard Wicki-
film „Het wonder van pater
Malachias".
wording en de daarmee gepaard gaande
angst voor een leven zonder elkaar. Na
een doorwaakte en doorgefeeste nacht
wordt hun duidelijk, dat de angst eigen
lijk hun enige band is en 't z.g. happy-end
in de hartstochtelijke omhelzing
man en vrouw is eigenlijk veel minder
gelukkig bedoeld dan dit soort einc
de meeste andere gevallen doet v«
derstellen.
Het is een kunstwerk en een compositie
gaaf als een concert van Bach en
Gouden Beer. die Antonioni hien
verwierf was alleszins verdiend.
„De vliegende danstent
Duitsland had veel verwacht van „Het
wonder van Pater Malachias" onder
an de Zwitserse regisseur Bernhard
Noodtestaineiiteii
(Van
parlementsredactic)
De Tweede Kamer heeft gisteren
zonder beraadslaging en zonder hoofde
lijke stemming zijn goedkeuring gehecht
aan een wetsontwerp tot herziening van
de bepalingen van het Burgerlijk Wet
boek en in enige andere wetten betref
fende het maken van uiterste willen in
buitengewone omstandigheden. Het be
treffen hier in hoofdzaak bepalingen
voor militairen in oorlogsomstandighe
den, die een uiterste wilsbeschikking
wensen te maken.
Meisjes stalen uit
verveling
Voor de politierechter te Dordrecht
hebben zich te verantwoorden gehad de
21-jarige Johanna van den B. en de 20-
jarigc Willy van R. beiden afkomstig
uit Rotterdam, omdat zij het bestaan had
den in de nacht van 29 april louter om
een pleziertje te hebben ingebroken. De
meisjes waren naar een feestje in Mijns-
heerenland geweest, waar een „misi
mill" gekozen zou worden. Het feestje
had hen niet erg geboeid en daarom
waren ze op eigen gelegenheid het dorp
ingegaan. Na het gebruik van een halve
liter jenever, aangelengd met cola. had
den 4j een open raam gezien, waardoor
zij een winkel konden binnen komen.
Ze waren binnengedrongen en hadden on
der meer een damestruitje, twee gouden
ringen, een fles zonnebrandolie, twee
elektrische scheerapparten en een fles
parfum meegenomen. Binnen korte
had de politie door wie deze inbraak had
den gepleegd en zaten de meisjes in d<
cel. De politierechter zowel als de offi
cier van justitie meende, dat hier eer
van een verregaande baldadigheid dan
van misdadigheid gesproken moest wor
den. De officier vroeg tegen elk een
maand voorwaardelijke gevangenisstraf
met een proeftijd van drie jaar. De po
litierechter veroordeelde de meisjes
ccnkomstig de cis.
Wicki. De film is inderdaad hier en daar
monumentaal (vooral in de masaascènes)
en bruisend van levenskracht en doelbe
wustheid. Het thema behandelt de strijd
een pater tegen de zedeloosheid in
grote stad. Hij smeekt God om een
wonder teneinde de mensen hun ogen te
latenen openen. Het wonder gebeurt in
derdaad, doordat een van de meest twijfel
achtige amusementsgelegenheden plot
seling verdwenen is. De goedwillende pa
ter komt echter van de regen in de drup,
omdat er direct mensen opduiken, die
dit wonder in hun commercie betrekken
en uit de massahysterie van de bevol
king op bijzonder handige wijze klin
kende munt weten te slaan.
ons land is dit verhaal niet onbe
kend, want deze filminhoud werd ont
leend aan het bekende boek „De vliegen
de danstent" van de Britse schrijver Bruce
Marshall.
Bernhard Wicki heeft ongetwijfeld een
reeks indrukwekkende scenes vervaar
digd, die echter té los van elkaar staan en
daardoor schade veroorzaken aan de ho
mogeniteit van het werk in zijn totaal
Maar ongetwijfeld is Bernhard Wicki een
begenadigd regisseur. Geen wonder, dat
hij de Zilveren Beer kreeg als beloning
voor de beste regie, die er in dit festival
te bewonderen viel.
Veel geroemd werd hier in Berlijn de
Franse film „Une femme est une femme",
die ongetwijfeld zijn verdiensten dank
zij de Franse esprit heeft, maai
wij het verhaal nu niet zo kt
wonderen. Kennelijk heeft men hier ook
weer gezocht naar een millieu. dat meer
op uiterlijke driften is gebaseerd dan op
grote innerlijke waarden. Het verhaal
van een getrouwde vrouw, die graag
kind zou willen hebben, kan zich overal
afspelen. Waarom daarom deze film „op
gefleurd" moest worden door het verhaal
zich te laten afspelen in de z.g. strip-tease-
wereld is ons niet duidelijk. Daarentegen
zagen wij in de vrolijke Franse film
„Minnaar voor vUf dagen", die op de
slotavond voor de prijsuitreiking
vertoond, een verrukkelijke comedie met
verve en vaart gespeeld en geregisseerd,
door de 27-jarige Philippe de Broca. De
figuren zijn beslist niet allemaal
waardevol, maar zij bewegen zich door
hun diverse avonturen en avontuurtjes
met zoveel ontwapend humor, dat men
geneigd is deze mensen veel te vergeven.
En zo is dan aan dit Xlde filmfestival
een eind gekomen. De Gouden en Zil
veren Beren zijn verdeeld, zoals gebruike
lijk heeft de Berlijnse Senator dr. Tibur-
lius zijn slottoespraak gehouden-
Het is een festival geweest, dat
veel tegenstellingen heeft gebracht
en dat door de crisis van de film
industrie dit jaar wel een beetje een
zorgenkind is geweest. Het heeft
minder positieve waarden gebracht
dan verleden jaar het geval was en
men zag, hoe vooral in de West-
europese landen en Amerika gewor
steld wordt om een nieuwe vorm te
vinden, die hoewel verzoend met de
eenmaal niet weg te denken com
merciële kant aan dit medium toch
een taak kan vervullen in het brede
patroon, waarin ernst en ontspan
ning hand in hand kunnen gaan en
toch de cultuur dienen.
Nieuw! Amerikaanse wondervinding!
zonder permanent-vloeistoffen
Alsof u met golvend haar geboren bant. zo natuurlijk golft uw haar na
één behandeling met nieuwe Perform! En zonder permanent watertjes!
Zonder lak! Zelfs stug of sluik haar dat nóóit bleef zitten is na één be
handeling met Perform omgetoverd tot uw droomkapsel! Iedere nacht
krulspelden voorbij! Perform in uw haar en u kunt er op slapen, mee
door de wind lopen. Zelfs een fikse Tegenbui kan geen kwaad... de kam
erdoor en iedere golf valt weer in zijn plaats. Hebt u niet innig naar zulk
haar verlangd? Vanaf vandaag glanst en straalt uw haar, voelt het heerlijk
zacht en natuurlijk. Nooit meer stro-achtig permanent-haar, of een kapsel
dat stijf staat van de lak. Uw heerlijk natuurlijke, nonchalante k»psel blijft
de hele week zitten. Op de eerste dag nog evén mooi als de Uatste -
en voor bijna geen geld!
KAM HET ERIN
Proces- Eichmann
F.rken n i ngsregeli ng tu in bouw
(Van onze parlementsredactie)
TTET VERHEUGT MIJ, dat de socialistische fractie inziet, dat men met
A ordening ook te ver kan gaan, zei mr. Biesheuvel gistermiddag in de
Tweede Kamer, toen gesproken werd over het wetsontwerp, op grond
waarvan een nieuw erkenningenstelsel voor de tuinbouw zal worden in
gevoerd. De meeste tegenstand tegen dit wetsontwerp was afkomstig van
de socialistische fractie. Haar woordvoerder, de heer Egas, diende zelfs
een motie in, met de strekking het aantal erkenningsvoorschriften voor de
tuinbouw zo klein mogelijk te houden, maar zelfs de liberale heer Van Dijk,
voorstander van zo weinig mogelijk ordening, vond de indiening van deze
motie niet opportuun.
Bjj de voorstanders van de regeling
schaarden zich ook de heren Van Dijk
(lib.) en Van der Ploeg (kath. v.). De
heer Kodde (s.g.) daarentegen zei, de
noodzaak van een erkenningsregeling niet
in te zien.
Zowel de meeste sprekers uit de Kamer
als minister Marijnen zelf wezen erop,
dat het wetsontwerp het karakter heeft
van een raamwet. De eigenlijke vergun
ningsregelingen zelf zullen in samenwer
king met het georganiseerd bedrijfsleven
worden uitgewerkt.
Of al minister Marijnen zei. niet te
vrezen dat de manier, waarop deze rege
lingen worden uitgewerkt, tot verstarring
in de tuinbouw zullen leiden, de heer
Egas handhaafde zijn kritiek. De reeds
hierboven genoemde motie, die hij in
diende, zal echter ongetwijfeld worden
verworpen, want zowel uit de Kamer als
van achter de ministerstafel werd be
toogd, dat pas uit het resultaat van het
overleg met het bedrijfsleven kan blij
ken, of de erkenningsregelingen verstar
ring in de hand werken. Over motie en
wetsontwerp zal dinsdag worden gestemd.
Voor het verkrijgen van de in het
wetsontwerp bedoelde vergunningen
moet men aan bepaalde vakbekwaam
heidseisen (i.h.a. lagere of middelbare
tuinbouwschool) voldoen. Het landbouw
schap zal over de aanvragen beslissen,
wetsontwerp is vooral op verzoek
het georganiseerde bedrijfsleven in
gediend.
Doel van het vergunningenstelsel is
niet in de eerste plaats het bevorderen
van de vakbekwaamheid, maar het re
gelen van de aanvoer van tuinbouwpro-
dukten, marktordenend dus. Het is de
minister Marijnen, die het wets
ontwerp heeft ingediend, dat deze aan-
regelmatig mogelijk is en niet
kan worden verstoord doordat iedereen
zich plotseling met de tuinbouw zou gaan
bezig houden.
Volgens de heer Egas zal deze rege
ling echter verstarring en beperking
van het aantal tuinders veroorzaken.
Het marktordenende doel van de re
geling beviel de socialistische woord
voerder allerminst. Er moet verband
zijn tussen erkennings- en teeltregelin
gen. Bovendien is het onjuist, dat voor
iedere sector van de tuinbouw
sierteelt op grond van deze wet een
aparte erkenningsregeling wordt opge
steld.
De heer De Ruiter (c.h.) vond juist, dat
de regeling eenvoudig is gehouden en
vrij soepel is. Ook de heer Biesheuvel
(a.r.) was blij met het wetsontwerp en
onderschreef ook het doel, waarvoor he'
ontwerp is ingediend, namelijk de markt
ordening.
De heer Bicsheuvel waarschuwde er-
oor. de contractteelt geheel vrij te laten.
Minister Marijnen dacht daarover anders:
de contractteelt betreft een specifieke
latie tussen de conservenindustrie en
tuinder, die aan die industrie levert. Het
leveren van minderwaardige produkten
wreekt zich op de producent zelf. De In
dustrie zal haar produkten dan immers
van een ander betrekken. De bewindsman
stond dus volledige vrijheid van de con
tractteelt voor.
(Vervolg i
5V
t pagina 1)
Moreel, in de geesteshouding die
men omtrent zichzelf heeft, wordt
het schuldgevoel getoetst aan opvat
tingen die boven die van de wet lig
gen. In dat opzicht beschuldig ik
mijzelf en blijf ik mij in mezelf ver
diepen. Ik tracht met mezelf tot een
slotsom te komen. Concluderend zou
ik hier willen zeggen dat ik spijt ge
voel en mijzelf veroordeel over deze
uitroeiing van liet Joodse volk waar
toe de Duitse heersers opdracht heb
ben gegeven. Maar ik kon niet over
mijn eigen schaduw heenspringen. Ik
was een werktuig in de handen van
de sterken en machtigen en in de han
den van het lot zelf. dat geen genade
kent", aldus Eichmann.
Sprekend over zijn vlucht in 1950 naar
Argentinië zei hij voorts: „Ik heb mij
niet aan een Duitse rechtbank ter be
schikking willen stellen omdat ik geloof
dat ik dan berecht zou worden volgens
politieke grondslagen in plaats van juri
dische. Ik was alleen dan bereid terecht
te staan op garantie dat het een normale
procesgang zou zijn die niet door poli
tieke overwegingen werd beïnvloed'
Na Eichmanns verklaring liet dr. Ser*
vatius dit deel van de verdediging verder
rusten en kreeg procureur-generaal Haus-
ner gelegenheid om te beginnen met ziin
kruisverhoor.
Hausner begon Eichmann te herinneren
aan een opmerking die hij tijdens
vroegere ondervraging had gemaakt
waarin hij had gezegd bereid te
zichzelf in het openbaar op te hangen
teneinde te boeten voor zijn misdaden.
„Bent u bereid deze woorden thans
hier te herhalen?" vroeg Hausner.
„Ik bestudeer die bepaalde verklaring
wederom en ik ontken haar niet"
Niet juridisch
„Bekent u medeplichtig te zijn aan
de moord op miljoenen Joden?"
„Dat kan ik niet toegeven. Wat per
soonlijke schuld betreft, wat mijn aan
deel betreft, moet ik erop wijzen dat
ik mezelf uit juridisch standpunt niet
schuldig acht. Ik ontving slechts orders
en voerde ze uit. Als de Joden die door
mij werden gedeporteerd zijn omge
komen dan moet het juridisch aspect
daarvan onderzocht worden", zei Eich
mann.
„Zou beklaagde zo goed willen zijn
zich te onthouden van redevoeringen
en zou hij mjjn vraag met ja of nee
willen beantwoorden", vroeg Hausner.
„Mijn vraag is geen juridische vraag.
Vindt u. in uw eigen hart. uzelf schuldig
aan medeplichtigheid aan de moord op
miljoenen Joden".
„Ja, uit menselijk standpunt bezien
omdat ik schuldig ben aan het volbren
gen van de uitvoering ervan".
Daarop vroeg Hausner de beklaagde
wat hij bedoeld had met de opmerking
dat hij blij zou zijn te sterven met d»
gedachte dat hij „vijf miljoen vijanden
van het Reich" had vermoord.
„Toen u door de Israëlische politie werd
ondervraagd, zei u het als volgt: miljoe
nen vijanden zijn dood. Miljoenen Duitsers
zijn dood. En ik geloof dat in deze oorlog
ook vijf miljoen Joden de dood vonden.
Bedoelt u hiermee dat u met genoegen
in de grafkuil zult springen omdat u vijf
miljoen Joden vijanden van het Reich
met u meesleépte?"
Eichmann antwoordde:
„Nee, ik heb niet gezegd vijf mil
Joodse vijanden van het Reich. Ik be
doelde de vijand die de poorten bestorm
de van de hoofdstad van het Reich".
De voorzittende rechter Mosje Landau
gelastte Eichmann nogmaals zijn e
verklaringen tegenover de politie
te lezen „De woorden zoals ze ui
mond zijn opgetekend".
„Dat is het feitelijke, totale aantal
doden van alle slachtoffers van de
log. Dat heb ik toen gezegd en ik
me van dat feit ten volle bewust. Mijn
woorden zijn volkomen verdraaid".
„Beschouwde u de Joden als een vijand,
als een tegenstander van het Reich? Ik
wil een antwoord zonder „maar" e
Eiohmann antwoordde:
„Na de oorlogsverklaring zag ik de
Joden als vijanden van het reich, m
ik beschouwde ze niiet als vijanden
het reioh op de manier zoals ik mezelf
aan het eind van de oorlog uitdrukte.
Als aartsvijanden beschouwde ik het
rode leger en de Amerikaanse luchtmacht
die op Berlijn aanstromden".
Hausner herinnerde Eichmann c
dat deze eens gezegd had dat Hitier de
Joden de oorlog had verklaard jaren
voordat de tweede wereldoorlog uitbrak
en hij vroeg beklaagde of hij bereid wa
die verklaring te herhalen.
„Ik kan het me onmogelijk herinneren'
begon Eichmann tc zeggen waarop Haus
ner deze door Eichmann met de hand
geschreven verklaring toonde.
Terwijl Hausner bleef aandringei
Eichmann bleef proberen zich
rechtstreekse antwoorden te ontrekken,
ontstond er rumoer in de zaal da* door
rechter Landau onmiddellijk werd o:
drukt met een verzoek om stilte.
Ten slotte kwam Eichmann op de vraag
terug en zei:
„De Joden stelden zich niet tegen de
Duitsers teweer met wapens in de hand".
Hausner verzocht hem „door te gaan
met lezen, dan zult u merken dat de Jo
den genoemd worden als vijanden die
uitgeroeid zullen worden": hierop zei
Eichmann:
„De leuze luidde de vijand met w
en al uit te roeien en het wereld joden
dom had het Duitse rijk de oorlog ver-
„Dus de Jood wah de vijand die ui
geroeid moest worden. Is dat juist?".
„Nee, dat is het niet. Dat is niet 2
nadrukkelijk geschreven. Men moet mijn
uitgangspunt begrijpen".
was in de gestapo. De Joden v.arcr
vijanden die verslagen moesten worden",
zei Hausner.
„Maar er staat niet uitgeroeid", ant
woordde Eichmann.
„Er staat in uw eigen handschrift", al
dus Hausner, „dat de Fiihrer de uit
roeiing van het Joodse volk had gelast.
Is dat juist?".
„Ja, dat is juist".
„Dus de Jood was in uw ogen ee,
genstander. Ja of nee, later kunt u
toelichten".
„Ik moet verklaren dat het tamelijk
moeilijk is deze passage buiten haar
band te bekijken. Maar inderdaad, de
Jood werd beschouwd als een vijand".
TAE Verenigde Staten zijn voor
nemens Rusland de volgende
week mede te delen, dat zij bereid
zijn over een oplossing voor de
kwestie-Berlijn te onderhandelen,
wanneer daartoe althans een rede
lijke grondslag gevonden kan
den. Naar vei-luidt zal de nota aan
het Kremlin echter geen vastomlijnd
onderhandelingsvoorstel bevatten. De
autoriteiten te Washington zien er
weinig heil in onder de huidige om
standigheden met de Sowjet-regering
te gaan spreken over het Berlijnse
probleem.
De nota wordt thans door vertegen
woordigers van de VerenlLgde Staten,
Groot-Brutamniië. Frankrijk en We-st-
Duiitsland im zijn definitieve vorm gego
ten. He, zal een antwoord zijn op een
memorandum ove: Berlijn, dat premier
Chroeaji'sjef een maand geleden aa
slot van de Weense besprekingen
president Kennedy gar
In de Amerikaanse nola, die naai
wacht wordt gevolgd zal worden door
soortgeiiike documenten uit Parüs. Lou
den en Bonn. zal Cliroesjtsjef te ver-
staan gegeven worden dat het voorge
stelde vredesverdrag naar de mening
van de Westerse regeringen geen einde
kan maken aan de Westerse rechten
ten aanzien van Berlijn en het recht
toegang tot de stad
Verder wordt verwacht, dat in de
ta een overzicht gegeven zal worden
van de lange hisrorie van de onderhan
delingen von Oos: en West over Duits
land en Berlijn, bovendien zal opnieuw
een oplossing van het Berlijnse probleem
voorgesteld worden im het kade-r van een
veelomvattender regeling van het Duit
se prooleem volgens het beginsel
het zelfoeschikk iigs reoh tOp eer
cente persconferentie heeft president
Kennedy met grote nadruk over dit zelf-
beschikkingsrecih' gesproken.
De Britse premier Macmillam heeft
gisteren i-n het Ljgerhui3 verklaard dat
er momenteel nog geen enkel plan is
voor eer. Westelijke topconferentie over
Berlijn. Het overleg tussen Engeland.
Verenigde Staten en Frankrijk over
deze kwestie speelt zich langs de nor
male dlolomatieke kanalen af, zei hij.
Rood beukt roder
(Van onze parlementsredactie)
"jVTET FELLE VERWIJTEN beukte
- gistermiddag in de Tweede Ka
mer de socialistische afgevaardigde
Scheps de communist Bakker. Inzet
was de positie van de ongeveer hon
derd staatloze oud-Spanjestrijders, die
ons land telt. De Nederlanders, die
in de Spaanse burgeroorlog tegen
Franco streden, verloren hun Neder
landerschap, in overeenstemming met
de Grondwetbepalingen over het
dienstnemen in buitenlandse krijgs
dienst.
Op honderd na hebben deze oud-Spanje
strijders hun Nederlanderschap her
kregen. Volgens dé heer Bakker moeten
deze honderd ook worden genaturali
seerd. De heer Scheps echter, ervan
overtuigd, dat alle daarvoor in aanmer
king komende oud-Spanjestrijders reeds
weer genaturaliseerd zijn, stelde de vraag,
of er onder de overblijvende honderd
misschien niet waren, die in de Tweed#
Wereldoorlog aan de zijde van Hitier
hebben gevochten. Ook minister Beer
man, die de dossiers eyengoed kende als
de heer Scheps, opperde deze mogelijk
heid. De grote vraag bij naturalisatie is:
„Hoe staan deze mensen thóns tegenover
de Nederlandse levensgemeenschap?"
De heer Bakker sprak ronduit schan
de van het ministeriële antwoord. Hij
verweet hem, bij het beoordelen van
deze staatlozen uitsluitend zijn eigen
politiek standpunt als maatstaf te ne
men. Hierop deed de heer Scheps een
boekje open over de rechtvaardigheid
van de communisten. „Zie maar eens
hoe zij de Gortzakkianen behandelen.
En zwijgen we nog maar over hen, di#
verder van de heer Bakker afstaan".
Inzet van dit debat was een wetsont
werp tot goedkeuring van het in 1954
te New York gesloten verdrag betreffen
de de status van staatlozen. Door aan
neming van dit verdrag verplicht
land zich, enkele verbeteringen te bren
gen in de positie van de staatlozen.
Tijdens de behandeling van het voor
stel meende de heer Scheps, dat ten ge
rieve van de staatlozen het verstrekken
van reisdocumenten zonder vermelding
van de nationaliteit de voorkeur ver
dient. Mr. Van Rijckevorsel (kath.V.)
vroeg, tegemoet te komen aan de ver
langens van vele Ambonezen m.b.t. het
verschaffen van internationale reispa-
pieren. Minister Beerman zegde zijn
medewerking toe. Hierop werd het wets
ontwerp z.h.s. aanvaard.
Tweede Kamer
Loterijbelasting
aanvaard
(Van
parlementsredactie
De Tweede Kamer heeft gistermiddag,
naar we gisteren in een deel van
edities in het kort reeds meldden, het
wetsontwerp lotcrübelasting goedge
keurd. Reeds bij de behandeling van het
eerste artikel van het ontwerp stemden
12 KVP-ers tegen, cn wel omdat, zo zei
hun woordvoerder dr. Lucas, niet alleen
de belasting een vrijwel te verwaarlozen
bedrag voor de schatkist betekent, maar
ook de controle op de naleving van de
wet zeer moeilijk, zo niet onmogelijk
-zal zijn.
Nadat de liberale burgemeester van
Wassenaar, mr. Geerbsema. in een amen
dement had voorgesteld, de prijzen, ge
wonnen in buitenlandse kansspelen van
de belasting vrij te stellen, ging staats-
secretaris Van den Berge twee stappen
met hem mee: Ook de prijzen uit binnen
landse kansspelen, die geen loterij 0!
prijsvraag zijn. worden vrijgesteld. De
heer Geertsema trok daarop zijn amen
dement in.
De behandeling van een amendement
van de heer Pesohar (soc.). waarin wordt
voorgesteld, prijzen, die minder dan dui
zend gulden bedragen, van loterij belas
ting vrij te stellen (in het wetsontwerp
geldt dit voor prijzen tot honderd gul
den en voor alle prijzen in een loterij
of kansspel, waarvan de hoogste prijs
niet meer dan duizend gulden bedraagt),
liep uit op een loven en bieden tussen
de staatsseertaris ,en de heer Peschar.
De staatssecretaris wilde het vrijf*
stelde bedrag wel verbogen van honderd
tot vijfhonderd gulden, maar de heer
Peschar nam daarmee geen genoegeu
Hij handhaafde zijn amendement en
mocht het genoegen smaken dat het
werd aangenomen, dank zij de steun van
P.v.dA. V.V.D., P.S.P., C.P.N. en twee li
beralen.
De eindstemming over het wets
ontwerp had tot resultaat, dat alleen
een betrekkelijk gering aantal KVP-
en CH-afgevaardigden tegen stem
den.
Na elfcnhalfjaar onvindbaar te
zijn geweest, is de nu 40-jarige sta
tenloze zigeuner J. K., Duitser van
origine, met de sterke arm naar Bre
da gehaald, waar hij gezocht werd
op verdenking van poging tot dood
slag.
Ongeveer een half jaar voordat de
zaak juridisch zou zijn verjaard, kwam
K. bij Tegelen de grens over. Hij had
al die jaren gesignaleerd gestaan in
het opsporingsblad en een marechaus
see aan de grens herkende het gezicht
V'OOR HET EERST sinds ginnen als het idool va?
mensenheugenis Is de jonge meisjes verdrongen.
De heer Bennett, een haar-
voornaamste Amerikaanse
ster niet een dame uit Holly- kunstenaar uit een der chic- zoek onder geestelijken en
wood noch een actrice. ste salons van Beverley Hils. onderwijskrachten bleek de
vertelt, dat alle j
Zij heet natuurlijk komen met foto'
Jacqueline Kennedy. sejs van mevrouw Kennedy
Zelfs in Hollywood heeft en de boodschap: „Precies zo.
de elegante „eerste vrouw" alstublieft."
filmindustrie, heeft op zijn Joodse leiders vatte het een filinkoningin heeft ge-
terrein hetzelfde opgemerkt, aldus samen: „De recente daan.
Bij een onofficieel onder-
erovering van Europa door
vrouw Kennedy heeft
week meer uitgewerkt hcid cn charme, dat zelfs pre-
ertelt, dat alle jongemeisjes verschuiving van de verering dan duizend preken van de sident Kennedy, zoals hijzelf
van K„ die met enkele woonwagens on6
land binnen wilde.
Op 20 december 1949 kreeg K. ruzie
met de nu eveneens 40-jarige Bredase
opperman Van G. Het liep. zo hoog,
dat Van G. drie messteken werden toe
gebracht, waarvan één in de hartstreek
De man werd levensgevaarlijk gewond
in een ziekenhuis opgenomen, maar
herstelde. Inmiddels is hij geconfron
teerd mat K. en hij verklaarde diie als
de dader te herkennen. Onmiddellijk
na de vechtpartij bleek K. spooriloos.
Verscheidene woonwagenkamjpen wer
den uitgekamd, maar tevergeefs. Aan
vankelijk bleek 'hij, met achterlating
van „vrouw" en enkele kinderen, naar
Düase'ldorf te zijn uitgeweken, waar de
familie zich later -bij hem -heeft ge
voegd.
Gisteren heeft K. verklaard zich wei
te herinneren, dat hij met Van G. des
tijds heeft gevochten, maar hij ontken
de daarbij een mes gebruikt te hebben
Toch zijn de kleren, die Van G. des
tijds droeg en die thans bij de justitie
berusten, met messteken doorboord.
Het mes is echter onvindbaar geble-
kap- der teenagers van Hollywood kansel. Onze jonge
naar Washington unanieme hebben gezien, hoe een be-
instemming te vinden. vallige vrouw en moeder, dit
Een priester en xijn gelooft in de heiligheid var
Elizabeth Taylor, Marilyn En Charles Lemaire, een commentaar komt overeen de huiselijke haard. Europa opvoeding
Monroe en andere filmkonin- kledingontwerper voor de met dat van protestantse en heeft veroverd zoals nooit maakt."
De zaak zal zo spoedig mogelijk in
Breda dienen. Van G. zal als getuige
heeft toegegeven, naar de
tweede plaats werd verdron-
heeft beschaving,
goede manieren en een goede
populair ge-
De woonwagenbewoners, die K. des
tijds bij de vechtpartij vergezelden, zwe
gen als het graaf. Ook de vroegere
..vrouw" van K. (-hij blijkt inmiddels
een nieuwe vriendnn te hebben) heet!
niets losgelaten.
I»4"
