30SCH koe,kastc" J Uw probleem is het onze KVP en VVD zijn tegen reconstructie kabinet Een kanttekening Twee gevaren bedreigen christelijke activiteit Een woord voor vandaag Promotie te Utrecht over wijsbegeerte wetsidee Zuidafrikaans predikant promoveert te Utrecht Happy Food 2 ONZERZIJDS MEER KANSEN VOOR HEN NOODZAKELIJK is het, zo schreven wij onlangs, bet beroeps personeel van Defensie jong en fit te honden, gezien de hoge eisen die de moderne oorlogvoering in lichamelijk en geestelijk opzicht stelt. We achtten het onjuist, dat men een gepensioneerde generaal met een hoog tropenpensioen een functie liet vervullen bij de Westeuropese Unie voor de standaardisatie, een zaak waar overigens te weinig schot in zit. Het merkwaardige is nu, dat de minister van defensie opnieuw een gepen sioneerd generaal in een internationale (logistieke) functie benoemde. Deze benoeming heeft onder het personeel van defensie verbazing gewekt, omdat zo geen begin wordt gemaakt met de noodzakelijke verjonging. Integendeel, wat komt op deze wijze van de beloofde gezonde doorstroming terecht? Destijds noemden wij reeds het zo goede en populaire leger van Israël, dat automatisch jong blijft, omdat de oudere krachten allerwegen gevraagd wordt om leiding te geven in de civiele sector en zij vrijwillig plaats maken voor de jongeren. Voorts noemden we Engeland en de Verenigde Staten, maar ook in de Sowjet-Unie (het letten op de tegenstander is een beproefde defensieregel) is de laatste jaren veel aandacht aan verjonging geschonken. Wij betreuren het, wanneer het departement van defensie tegen zijn eigen beleid, in de defensie nota aangekondigd en gericht op verjonging, ingaat. Intussen is het toen aangekondigde beleid nog niet geconcretiseerd. Hoe wil men uit de Impasse op personeelsgebied komen? Hoe de interne en externe populariteit te verkrijgen, als in Israël, waardoor tal van problemen zich als vanzelf oplossen? Van bevoegde zijden wordt er voortdurend de aandacht op gevestigd, dat door regering en leiding van het maatschappelijk leven de jongeren onvol doende kans gegeven wordt om zich op het geven van leiding voor te be reiden. Zulks tot schade van onze samenleving. Zo houdt men een goede integratie en een gezonde belangstelling van de kant der jongere generatie tegen. Wellicht ware het nuttig, indien onze volksvertegenwoordiging aan deze zaken ruimer aandacht gaf. Prof. Waterink op V.U.-dag: (Van een onzer verslaggevers) |WÜ de band met het verleden niet mo- -• gen verbreken omdat wij dan in de Honderden, die betrokken zgn lucht komen te hangen. „Het geloof ,Het huidige kabinet is beslist niet het krachtigste kabinet dat we in ons land gehad hebben. Persoonlijk zou ik een krachtiger samenstelling op prijs stellen. Er zijn sterke, maar ook zwakke be windslieden. Sommige ministers bezetten posten, die weinig over eenkomen met de functie die zij vroeger in de samenleving hebben vervuld. Dat dit zich kan wreken, heeft het geval-Van Rooy over duidelijk aangetoond. Dr. Van Rooy wist bijv. niets van sociale wetgeving. Hij was op dit terrein een leek." Dit zei gisteravond de voorzitter van de C.H.U., mr. H. K. J. Beernink, tijdens de openingsvergadering van de zomerconferentie der Unie in het conferentieoord ie Woudschoten. De heer Beernink zag het geval-Van Rooy niet als op zichzelf staand. „Waar om zo vroeg hij zich af, „is bijvoor beeld drs. Korthals, een econoom die als Kamerlid destijds defensie en bui tenlandse politiek behandelde, op ver keer en waterstaat benoemd0 En waar om beheert een advocaat als mr. Toxo- Pe,us {}et_ departement van binnenlandse heeft een landbouw- ©f zich betrokken voelen bij het wijdvertakte werk van de Vereni ging voor hoger onderwijs op ge reformeerde grondslag, waren gisteren in Groningen bijeen. Voorzitter prof. dr. J. Waterink, die aan de lange tafel op het met veel bloemen versierde podium werd omgeven door tal van ge nodigden, wekte de aanwezigen op deze V.U.-dag te vieren in het besef ,,dat een groot verleden achter ons ligt en een geweldige toekomst voor ons". Hij meende dat alle christelijke acti viteit ook het V.U.-werk wordt be dreigd door twee gevaren: het gevaar dat wij ons zo sterk mensen van deze, onze tijd voelen dat wij de band met het verleden proberen door te snijden, en aan de andere kant het gevaar dat wij vandaag zo sterk het accent op het verleden leggen „dat wij alleen nog maar kunnen roemen in de paleizen van de vaderen en herbouwen in een oude atUl". Naar aanleiding van enige Schrift gedeelten, die hij las. wees hij erop dat de vaderen mogen wij nooit ontrouw worden", aldus de voorzitter, die daar naast opriep om ook vooruit te zien naar de grote toekomst van Christus. Dat zal een gelovig vooruitzien moeten zijn ..standvastig, onwrikbaar en te allen tijde overvloedig in het werk des Heren". Advertentie Boroepingswerk Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Hoornaar 'toez.): L. J. Ge luk, kand. te Zeist; te Renkum: M. J.G. v.d. Velden te Nieuwpoort. Beroepbaarstelling kand. C. van Win gerden. Frisialaan 25 te Harderwijk, stelt zich beroepbaar. Gereformeerde Kerken. Bedankt voor Lemmer: J. Wolven te Urk. Christ Geref. Kerke®. Beroepen te Stadskanaal: H. Biesma, kand. tc Lisse. Gereformeerde Gemeenten. Drietal te Arnhem: de kandidaten L. Huisman. A. Kok en G. Schipaanboord. Beroepen te Bradford, Ontario Canada: A. F. Honkoop te Goes; te Axel, Dord recht Lelden en Werkendam: L. Huis man, kand. te Zwijndrecht; te Aalst, Al melo. Emmeloord. Meliskerke, Opheus- den, Veenendaal en Vlissingen: A. Kok, kand. te Rotterdam: te Bodegraven. Ge- nemulden. Tricht Wolfaartsdijk Natuurlijk bruin Plgmad.rm mat en ibnder zon T.» MJ-fUwiTJO-l» Kardinaal Döpfner naar München Ds. Mulder „U moet geen romantische dromen dromen oVer de V.U.", zei studenten predikant ds. J. Hessels Mulder op de jaarvergadering. Hij zette in zijn betoog uiteen dat het aan de V.U. altijd zal spannen. „Dat moet Dat kan met an ders, omdat dit haar in haar wonder lijke bestaan is meegegeven". HIJ vroeg zich af wat het motief van die drieduizend studenten ls om V.U. te gaan studeren. Hij wat zeker van, dat hun motieven i I een zullen lopen. Dat ligt niet alleen aan de verandering ln het leven en de om standigheden, maar ook aan de V.U. zelf, omdat die ln bepaalde opzichten ook anders Is geworden. ZIJ Is uitge groeid tot een „gewone" universiteit met n studiemogelijkheden die alge- worden aangegrepen. Er zijn vele studente®, die niet, gedrongen door een bewuste keus, naar haar zijn toegeko- En wat drijft de driehonderd stu denten van gereformeerde gezindte, die Ln september weer komen opdagen? Zijn ze gestuurd door de ouders? Komen i uit traditie? Ds. Mulder wees erop, dat. wat bij de start van de V.U. vanzelfsprekend was, dat nu niet meer is. De nuchtere werkelijkheid is dat tweeduizend kerke lijke studenten zeggen: als wijzelf vrij hadden mogen kiezen, dan waren wij hier niet gekomen. De realiteit is, dat er van de driehonderd nieuwelingen 250 dooplid zijn. Doopleden die liever over de oecumene dan over de gereformeer de kerk spreken en liever over solida riteit dan over isolement „En als ze zich dèirvoor interesseren, mogen wij al in de handen knijpen van dank baarheid". zo zei spreker. Is dit nu jammer? Teleurstellend? Spreker wilde het anders stellen: dit roept nu die spanning op waarin de V.U. staat. De vele studenten, die nog niet overtuigd zijn. zullen overtuigd moeten worden en „ergens" zal het er voor hen uit moeten komen wat de V.U. wil met wetenschapsbeoefening ter eer van God. Prof. Bavink Als God iets met de V.U. van plan Is, is er voor ons alle reden om de ogen open te houden", zo betoogde prof. dr. J. H. Bavinck. Hij wierp, nadat prof. dr. L. W. Kuilman de kwestie van de uitzending van V.U.-studenten had aan gesneden, de vraag op of de V.U. ook studenten uit Afrika en andere delen van de wereld kan aantrekken om him hier vorming te geven. In landen als de V.S., Engeland en West-Duitsland ls men daar mee al ver en worden duizenden buiten landers opgeleid. Prof. Bavinck meende dat er grote bezwaren moeten worden opgeruimd, als de V.U. in die richting een plan wil realiseren. Daar ls het taalprobleem. Om de last hiervan wat lichter te ma ken zullen er wellicht bepaalde cursus sen in het Engels gegeven moeten den, terwijl daarnaast het onderwij teem aangepast moet worden aai programma dat de buitenlandse student in het eigen land heeft gevolgd. „Wij zullen het allerbeste dat wij kunnen ge ven. ook inderdaad moeten geven", zo stelde prof. Bavinck, die er van uitging dat het aantrekken van slechts enige tientallen jongemensen uit het buiten land al van grote betekenis kan zijn. Prof. Kuilman Prof. Kuilman confronteerde zijn luis teraars met het probleem van de onder ontwikkelde gebieden „een probleem zó groot dat niemand het kan overzien Mr. Beernink op C. H. U.-zomerconferentie c Geen rooms-rode coalitie (Van onze parlementsredactie) donesië contact wordt gelegd tussen de Papoea's en de Indonesiërs. Nu van her stel der betrekkingen nog geen sprake is, moet in dit opzicht de grootst moge lijke voorzichtigheid in acht worden ge- fensie?". De CJI.U.-voorzitter wilde met dit alles niet zeggen dat het met de mi- _1-*ers Korthals, Toxopeus en Visser zo moet aflopen als met minis- Van Rooy. maar de kans erop zit s.i. theoretisch toch in. Minister Vis- bijv. heeft soms raar staan te schut teren. Gelukkig heeft hij twee goede staatssecretarissen. TEGEN De mogelijkheid van reconstructie van het huidige kabinet Is volgens spreker ten tijde van de december-crlsis heke ls beslist niet te verwe zenlijken, omdat de K.V.P. en de V.VJD. tegen waren. Bjj zo'n reconstructie zou waarschijnlijk ook minister-presi dent De Quay hebben moeten verdwij nen en dat zon de vorming van een ge heel nieuw kabinet tot gevolg gehad hebben. Daartegen nu verzetten zich -"b rooms-katholieken en de liberalen. Spreker herhaalde dat een rooms-rood kabinet hem ongewenst voorkwam. Door de totstandkoming van zo'n kabi- de sterke protestants-christe lijke invloed, die op het ogenblik in de regering aanwezig is, verdwijnen. De socialisten zouden bovendien een sleu- de eisen trachten te verwezenlijken, die mr. Bur ger op de „fakkeldragersdag" van 1958 ,eeft gesteld. De vorming van een ooms-rood kabinet zou voorts twijfel kunnen doen rijzen aan de mogelijk heid om zonder de P.v.d.A. een progres- sief-sociaal beleid te voeren. Het karakter van het kabinet bespre kend, zei mr. Beernink dat, als het be kende „kinderbijslag-compromis" van de vier fractie-voorzitters der regeringspar- tralistische staatsgedachte na. De CH.'s zeggen: de overheid is geroepen Gods naam positief te belijden", aldus mr. Beernink. VERKIEZINGEN Voorts sneed de C.H.U.-voorzitter de Staten- en Raadsverkiezingen van volgend jaar aan. Het Unie-hoofdbestuur staat, naar hij meedeelde, op het standpunt dat de kiesverenigingen vrij zijn om plaat selijk met de Anti-Revolutionairen samen te werken. Het dagelijks bestuur heeft verder besloten een kleine commissie in het leven te roepen," die het C.H.U.- beginselprogram zal gaan herzien. De eerste 8 artikelen (die in feite de C.H.- hoofdgedachte bevatten) zullen niet veel wijzigingen ondergaan, behalve dan voor wat betreft de taal. Mr. Beernink besloot met te zeggen, dat de C.H.U. als christelijke volkspartij een typische midden-partij wil zijn. Ze staat open voor samenwerking met ande ren, maar dan zullen die anderen ook het standpunt van de Unie moeten aan vaarden. De C.H. willen het de regering niet moeilijker maken dan ze het al heeft. Zij vormen een gouvernementele partij, maar men mag dat niet met „slap" vertalen. Na de rede van de heer Beernink volgde een discussie. Een van de sprekers vroeg waarom de C.H.-oud-bewindsman Staf destijds wel als landbouwkundig Ingenieur defensie mocht beheren, maar de heer Visser niet. De C.H.U.-voorzitter antwoordde hierop, dat de heer Staf z.i. de uitzondering vormde die de algemene regel bevestigde. Gods inzettingen en Gods verordeningen ze vormen ie wegwijzers op de levensweg van de christen. Die conclusie mag men trekken na het lezen van psalm 119. En nu zijn er drie mogelijkheden: óf men vertoeft als vreemdeling op deze aarde en dan is men blij met iedere wegwijzer; öf men w zo „thuis" op deze aarde dat men die wegwijzers ervaart ah evenzovele hinderpalen; öf men is, hoewel vreemdeling, al wel zo ingeburgerd dat men toch wel weet wat er op die wegwijzers staat en men er dus niet meer naar kijkt. Men weet de weg wel zo'n beetje en wat geeft het als je soms eens een omweggetje maakt en soms een klein beetje ver dwaalt.' Denk niet dat de psalmdichter die laatste mogelijkheid ook niet zelf gekend heeft. Bijna in ieder nieuw couplet verwerpt hij met hartstochtelijke bewoordingen die omweggetjes-tactiek, rent hij als hefmpare terug naar die wegwijzers en roept hij'1^ Gods hulp in om toch maar standvastig te blijven. Waarom te ontkennen dat er bij ons van dat vreemdeling zijn meestal ook niet veel terecht komt? Dat we die wegwij zers wel precies weten te staan en de woorden uit het hoofd kennen, maar dat we er o zo graag omheen lopen? En we re kenen er dan maar op dat we niet voor goed zullen verdwa len! Nederland moet, aldus spreker, zich erop instellen dat de souvereiniteit over Nleuw-Guinea binnen afzienbare tijd en in snel tempo zal moeten worden over gedragen. Aan wie, dat hangt van de Papoea's af. De autochtone leden van de Nieuw-Guinea-Raad zullen zelf dienen te beslissen wanneer het moment van de zelfbeschikking daar moet zijn. SPIJTOPTANTEN Ter oplossing van het vraagstuk der 12.000 spijtoptanten, die nu nog in Indo nesië verblijven, deed mr. Beernink (ln aanwezigheid van de chr.-hlstorische mi nister van justitie mr. A. C. W. Beer man een opmerkelijke suggestie. Hij be- Sleitte de instelling van 24 commissies, estaande uit drie personen, die elk tien spijtoptanten-dossiers per week zouden moeten bekijken en daarover advies moe ten uitbrengen aan het departement van Justitie. Bij een eenstemmig advies van zo'n commissie wordt dienovereenkom stig al of niet tot toelating besloten. Bij een nlet-eenstemmig advies wordt beslo ten het betrokken geval aan de cor missie-Van Vollenhoven voor te leggen. De heer Beernink meende, dat op deze wijze het vraagstuk van de spijtoptan ten in een jaar van de baan kan zijn. „Ik hoop", zo zei hij, „dat minister Beerman dit probleem op dezelfde sportieve wijze kan oplossen als waarop hij deze week het toto-vraagstuk heeft opgelost". Het niet-doorgaan van de belasting verlaging was voor spreker persoonlijk een ernstige teleurstelling, al begreep hij dat de conjunctuur de verlaging thans niet toestaat. Het geld is er echter wel en nu het voor verlaging wordt aange wend kan het het beste voor aflossing de buitenlandse schuld worden ge- Ds. F. Kijftenbelt overleden Op 83-jarige leeftijd is in Almelo ovi leden de hervormde emeritus predikant ds. F. Kijftenbelt. die jarenlang een be kende persoonlijkheid in de Gerefor meerde Bond is geweest. De laatste jaren van zijn leven was deze predikant hulpprediker te Wierden. Ds. Kijftenbelt werd op 10 mei te Wilnis in het ambt bevestigd, diende achtereenvolgens de gemeenten van Ter Aa Leerdam, Bodegraven en van 1920 tot aan zijn emeritaat in 1943 Rotterdam-Feijenoord. Jarenlang was ds. Kijftenbelt lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond. Hij was te vens redactielid van „De Waarheids vriend" en publiceerde een aantal pre ken in de serie: „Tot de wet en tot de getuigenis." tijen doorgegaan zou zijn. het (extra-par lementaire) kablnets-karakter omgebo gen zou ztfn in semi-parlementaire rich ting. Een seml-parlementair kabinet ont staat wanneer wel de fractieleiders zich afspraken binden, maar bepaalde le den in de fracties zich daartegenover vrij i «llÏÏringentoS'S; ir. Beernink een met te verscho- ar wel verklaarbare zaak. Het de parlementariërs vaak niet ABCENTEISME Kamer-leden tij ten. KINDERBIJSLAG De voorzitter herhaalde nog eens de ehristelyk-historische bezwaren tegen de Algemene kinderbijslagwet (volksverze kering, premiebetaling door ongehuwden en kinderloze echtparen enz.). Het had de CJI.-fractie naar hy zei, min of meer verbaasd dat de ax. voor dit wetsont- Onrechtvaardig achtte hij met name ook de beperking van de kinderbijslag voor de zelfstandigen tot het eerste kind. Hierdoor zouden 551.000 zelfstandigen niet onder de regeling vallen, maar wel moeten betalen. Nu het debat over de AJCW. is geschorst, zal ernstig nagegaan moeten worden, welke mogelijkheden er nu nog liggen. De christelijk-historischen zullen er aan meewerken bepaalde groe pen zelfstandigen onder de regeling te brengen, maar dan moeten de onbillijk heden en onrechtvaardigheden worden weggenomen. NIEUW-GU1NEA Mr. Beernink kon het aftreden van minister Van Rooy niet verwonderlijk vinden. Men kreeg de indruk dat dr Van Rooy zijn zaken niet helemaal be heerste. Persoonlijk kon mr. Beernink overigens geen bewondering hebben de houding van de K.V.P.-fractieleider Andriessen, die zijn ministeriële partij genoot woensdag in de Kamer nog eer trap nagaf. Het vinden van een opvolger van dr. Van Rooy voor de resterende twee jaar vond spreker nogal moeilijk. Als het dr. Veldkamp wordt, zal veel afhangen van de vraag of hij met staats secretaris Roolvink kan opschieten. Mr. Beernink zei verder, dat de C.H.U. er geen enkel bezwaar tegen zou hebben als na het herstel van de diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en I die nog lang niet klaar is met haar eigen huis en hof en nog zoveel moet doen om haar groei op te vangen, zich nu met dat probleem gaan bemoeien en de wereld in trekken? Het antwoord van prof. Kuilman? „De nood is juist ons opgelegd en wij heb ben al zo lang verstek laten gaan. Als wij niet gaan, gaan die anderen, die wij er nu liever niet zien". De huishoudelijke zaken kregen vlot hun beslag. In de plaats va® de heer J. WUdschut te Rotterdam, die vele ja- m Julius kardinaal Dtpfner, dr dyna- rro directeur la ceweeal. ward {rkoirn mische rooms-katholieke bisschop Lf Hr R^r^Cf,r),t JKSt die in Berlijn een soortgelijke jwildschut dank en hulde voor al zijn Inneemt als eertijds de strijdbare rk En de voorzitter van de regellngs- blsschop Dibelius bij de protestantse commissie, ds. J. R. Hommes te Gro kerken. is benoemd tot aartsbisschop nlngen. bracht ook ieta: -Je onbrenrst van München. van de collecte ln 19 kerke®. Die bedroeg Hij ontving zijn benoeming in een 2270. Alles ls echter nog niet binnen brief die paus Joannes XXIII zelf had ;en ds. Hommes verwachtte, dat het toe geschreven Kardinaal Döpfner. een drag wel «ai op open lot vijf mille. Hij 47-iarige Beierse boerenzoon. wordt „droeg" bovendien vijftig nieuwe leden de opvolger van kardinaal Wendel. die - kei resultaat van een werfactle van verleden Jaar aan een hartverlamming het provinciaal comité aan het col li overleden. llege van directeuren ove*. Advertentie trekkelijk urenlang naar de uiteenzettin- specialisten te gaan luisteren, zij niet zelden bij voorbaat we ten wat zij gaan zeggen. Bovendien heb ben vele ieden buitenlandse parlemen taire functies (Europese Parlement, Raad van Europa enz.). Vooral met het oog op hen zou eens moeten worden bekeken of in ons parle ment niet de figuur van stemoverdracht en stemmen bij volmacht kan worden in gevoerd. Met het wetsontwerp tot premiëring van de kerkenbouw kan de C.H.U. zich volgens haar voorzitter in principe v enigen. De kans bestaat echter, dat zich er straks in de Kamer toch niet enthousiast voor zal betonen, en wel van wege de bepaling in het wetsontwerp, die het mogelijk maakt dat het huma nistisch verbond met overheidsgeld be zinningscentra sticht. Het C.H.-standpunt wijkt in dit opzicht af van dat der Anti- Revolutionairen. „Bij laatstgenoemden werkt nog het ressentiment van de neu- De wijsbegeerte van de wets idee begint uit haar eigen, vooral gereformeerde, kring te breken en heeft de aandacht gegrepen van geleerden in binnen- en buiten land. Dat bleek vooral uit een promotie die gistermiddag plaats vond aan de Utrechtse univer siteit. Een Zuidafrikaan, de heer V. Brümmer, promoveerde op een proefschrift getiteld „Trans cendental Criticism and Christian Philosophy", waarin hij aandacht schonk aan de wijsbegeerte van de wetsidee. De jonge doctor studeerde theologie en filosofie aan de universiteit van Stel- lenbosch. Hij zette zijn studie nog voort te New York, Amsterdam en Utrecht en is van plan om ook nog enige maan den te Oxford te studeren. Het proefschrift is een bijdrage tot de discussie, welke gevoerd wordt rondom de wijsbegeerte der wetsidee. Deze wijs- begeerte der wetsidee werd in een in- 1 y. drukwekkende reeks publicaties uitge- i werkt door de bekende hoogleraar aan de Vrije Universiteit H. Dooyeweerd. j Nadat de drie delen van diens hoofd- j, werk in 1953—1958 ook in een Engelse bewerking zijn verschenen, is dit stelsel A van wijsbegeerte tot in Amerika bekend, Ï7 In Zuid-Afrika was dit reeds vroeger het geval. Volgens de wijsbegeerte der wetsidee uu wordt in de wijsbegeerte een weten re schappelijke opzet slechts dan verkre gen. als wordt begonnen met een onder- "s zoek naar de grondslagen van het theo retisch denken. Een dergelijk onderzoek i is ook door Kant ingesteld. Deze noem- de het „transcendentaal - critisch". Prof. H. Dooyeweerd neemt deze term over, maar brengt zeer ingrijpende wij- a zlgingen aan. Hij komt tot het resultaat, dat aan het theoretisch denken ah zodanig, en IB1 dus ook aan elk stelsel van wijsbe geerte, een bepaalde „wetsidee" ten gronslag ligt. Deze wetsidee is van re ligieuze aard. Zij bestaat uit drie trap- °f pen. Ten eerste een zicht op de ver scheidenheid der kosmische zin-struc- turen (de wetskringenTen tweede funderend voor de eerste: een stand- punt tegenover de nog ongebroken zin- totaliteit, welke is betrokken op de religieuze kern der menselijke gemeen schap als haar subject. Ten derde, fun- derend voor de tweede en de eerste; een geloof aan de oorsprong van alle Twee Zuidafrikaanse theologen promoveerden gistermiddag aan de Rijksuniversiteit van Utrecht. Schonk de jonge doctor V. Brüm mer aandacht aan de wijsbegeerte van de wetsidee, ds. J. J. van As uit Kopjes, Oranje Vrij Staat pro moveerde tot doctor in de god geleerdheid op een proefschrift getiteld „Skuldbelijdenis en ge nadeverkondiging in die Ou Testa ment". Promotor was prof. dr. Th. C. Vriezen. Na het voorbereidend onderwijs te Bethlehem te hebben genoten, begon ds. J. J. van As in 1943 zijn universitaire opleiding aan de universiteit van Stel- lenbosch, waar hij in 1945 de baccalau reus artium graad ontving en in 1946 de magister artium graad. Begin 1947 be gon hij zijn theologische studies aan de Theologische Kweekschool van de Ne derduitse Gereformeerde kerken van Zuid-Afrika te Stellenbosch. Eind 1950 verwierf hij aan deze universiteit de baccalaureus deivinitatis graad. In 1951 werd hij beroepen als eerste predikant van de zo juist zelfstandig geworden ge meente Drie Riviere te Vereeniging (Transvaal). In 1955 legde hij het doc- toraal-examen in de theologie af. Begin 1959 ontving hij een beurs voor de voort zetting van zijn studie te Princeton, New Jersey (V.S.), waar hij in 1960 de „magister theologiae"-graad behaalde. Na Princeton zette hij zijn studie in Utrecht onder leiding van prof. dr. Th. C. Vriezen voort. In zijn dissertatie tracht ds. Van As het karakter en de plaats van de schuld belijdenis en genadeverkondiging in het oude testament te bepalen. Uit het on derzoek blijkt, volgens hem, hoe rijk het psalter vooral aan stof over de boe tedoening is. In het psalmboek valt het licht zowel op de individuele en collectie ve schuldbelijdenissen als op de zoge naamde betuigenissen van onschuld. Achtereenvolgens worden ook de tho ra, de historische boeken, de profeten en de wijsheidsgeschriften aan de orde gesteld. Daar ae zonde de onderlinge relatie tussen God en de mens ver breekt, is de cultus door God ingesteld om de verbroken gemeenschap te her stellen. Tegelijk dient de cultus, naar het oordeel van ds. Van As, ook om deze gemeenschap in stand te houden. De weg waarlangs de gevallen enkeling of de afgedwaalde gemeente weer tot God kan terugkeren, is die van beroep en boetedoening. Terecht wordt, voir hem, dan ook aan de schuldbelijd een belangrijke plaats ln de boetelitur gieën ingeruimd. Ds. Van As zegt dat uit zijn onder zoek duidelijk is geworden, dat de schuldbelijdenis en genadeverkondiging (heilsorakel) bij elkaar horen. Wanneer de schuldbelijdenis slechts lippentaal is, wordt dit door God veracht en veraf schuwd. Jahwe voelt zichzelf volstrekt niet verplicht om op iedere schuldbelij denis vrijspraak van zonden te laten vol gen. Op hen die niet eerlijk en oprecht hun schuld beleden hebben, blijft toorn rusten, aldus ds. Van As. Advertentie Hét meit v&ikockte me/ik in £u/wp& Alleen vert. N.V. Willem ven Rijn, Amsterdam-W. - Postbus 6005 Grondslag Een dergelijk wetsidee moet dus, vol gens prof. Dooyeweerd, aan elk stelsel van wijsbegeerte ten grondslag liggen: haar inhoud kan echter verschillend zijn. De ware wetsidee is die, welker inhoud wordt bepaald door de christelijke grondmotieven schepping, zondeval en verlossing. Alleen déze wetsidee is in staat, niet alleen de „souvereiniteit in eigen kring" van de diverse wetskringen te waarborgen, maar ook de niet-chris- telijke stelsels van wijsbegeerte elk van uit hun speciale onware wetsidee te re construeren en dus te doorzien, wat de grond is van hun onwaarheid. Het transcendentaal-critisch onder zoek, gevoerd vanuit de keuze van de ware wetsidee, stelt ons dus in staat de ware christelijke wijsbegeerte op te bou wen en in haar betrekking tot de niet- christelijke stelsels van wijsbegeerte wetenschappelijk te overzien. Tot zover de wijsbegeerte der wetsidee. Kritiek Het proefschrift van de heer V. Brüm mer bevat een weergave en een waar dering van deze wijsbegeerte der wets idee. Om de structuur van dit stel sel (van transcendentaal criticisme naar christelijke wijsbegeerte) duidelijk aan de dag te doen treden, moest in de weergave de stof een herschikking on dergaan. De waardering wil de wijsbegeerte der wetsidee erop toetsen, in hoeverre zij haar eigen bedoelingen heeft kunnen verwezenlijken. De schrijver meent in dit opzicht bepaalde tekorten te moe ten aanwijzen. Deze tekorten vloeien, naar hij tracht aan te tonen, voorai daaruit voort, dat de wet inplaats van het woord bepalend wordt geacht voor de structuur van de wereld. Dit heeft mede tot gevolg, dat in de wijsbegeerte der wetsidee de christelijke wijsbegeer te scherp antithetisch komt te staan te genover niet-christelijke stelsels. Terwijl de wet voert tot antithese vanuit de zondeval, voert het woord der verzoe ning (dat de wet insluit) tot een meer .1:jj__ hun waar- De wereldverkoop van de nieuwe Engel se bijbelvertaling die in maart van dit jaar ln omloop is gebracht, heeft thans de 2% miljoen exemplaren over schreden, aldus een mededeling van de Oxford en Cambridge Press, de ge zamenlijke uitgevers. Dagelijks ko men nog bestellingen binnen voor dui zenden exemplaren en circa veertig procent van de verkoop betrof orders uit het buitenland. In de VS hebben Oxford en Cambridge Press een apar te editie doen verschijnen waa een half miljoen exemplaren zijn KINDERCAKES pak voldoende voor 14 dagen 71 ct Happy Food U een product van MOLENAAR'S KINDER MEEL FABRIEKEN Vraag: O) gedurende c ontstaan. Hoe verwijder ik deze zon der dat de verf lijdt? Antwoord: Een veilig middel is een sopje van synthetisch wasmiddel. Het zal vermoedelijk nodig zijn de eerste behandeling te doen volgen door een tweede. Gebruik geen borstels maar schone doeken. Vraat: Een meisje van 15 jaren werkt bij ons wekelijks een hele dag en twee halve dagen. Haar loon is 10 per week plus één maal mid- U werkt. De kosten dageten. De overige tijd is zij bij haar ouders thuis. Moet ik haar een bonnetje geven voor verplicht zieken- Het adres fonds? Als dit niet verplicht is, mag >ns wltgeverfd huis zijn verzekerde. U, als werkgever, moet ter en azijn winter groene plekken het meisje aanmelden bij de bedrijfs- Vraag: In vereniging, de Detam te Utrecht en krijgt dan een inschrijvingsformulier toegezonden. Dit formulier vult U in. waarna u een premievoorschotnota ontvangt. Tevens moet U bij het be lastingkantoor loonbelastingformulie ren halen voor de verrekening van de A.O.W.-premie. Tenslotte moet U t plakken voor elke da dag waarop het meisje bij het zegeltje bedragen 8 cent. Wordt het meisje jaar, dan kost elk zegeltje 10 cent. adres van de Detam is: Bedrijfs- .niging voor detailhandel en am- ik dit dan doen? Wat is de bedrijfs- bachten. Neyenoord 1, te Utrecht. vereniging? Antwoord: Nu het meisje drie maal ln de week bij U werkt, moet U haar een korte werknemersverklaring ge ven (ziekenfondscoupon). Dit meisje moet zich bij een zieken- i fonds laten inschrijven als verplicht Vraag: Hoe verwilder ik hoestdrank- vlekken van een bouclé vloerbedek king? Antwoord: Men behandele met lauw water, daarna met je synthetisch wasmiddel. Zo nodig geve men een nabehandeling met wa de kleur op te halen, omgeving woont ie mand uit India; hij is noch Boeddhist noch Hindoe en beweert te behoren tot de godsdienst die men Sikh noemt. Kan U ons hierover inlichten. Antwoord: Sikhs behoren tot een groepering, voornamelijk in het noor westen van India, die een eigen gods dienst hebben en noch tot de Moham- rentezegel medanen noch tot de Hindoes beho- gedeelte ren. Deze godsdienst heeft evenals de moi«iP hii Mohammedaanse een godendom, doch houdt evenals de Hindoes vasl aan de zielsverhuizing. Hun heilige boek is de Granth. Ongeveer 1,6 pro cent van de bevolking van India is deze godsdienst toegedaan. De gods dienst werd omstreeks 1500 gesticht door Nanak, die het kastenstelsel ver wierp. Zoals meer gebeurt, kan men de aanhangers thans als een afzonderlij- eerst ke volksstam beschouwen. De aan hangers zijn te herkennen als bewakers in het Verre Oosten. Vraag: Wij hebben een lange, roest vrije draad gekocht, die echter altijd zwart afgeeft hoewel wij de draad schoonmaken voordat wij er kleren aan hangen. Is hiertegen iets te doen? Antwoord: Men kan de draad met staalwol afnemen en als de draad ge heel droog is, met behulp van een ioekje met vernis insmeren. Vraag: In een wollen moquette vloerbedekking zijn vlekken van bes- en?- i5 eek - - ehaide ne met sunlightzeep en brandewijn gaven geen resultaat. Antwoord: Vruchtensapvlekken kan men betten met een doekje met al cohol, daarna uitwassen in een lauw sopje van zeepvlokken of synthetisch wasmiddel. Vervolgens goed uitspoe len met lauw water. Mochten de vlekken dan nog niet geheel verdwenen zijn, dan zal men baarden. Men treft de behandeling nog eens moeten her- militaire dienst en halen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 2