Uw probleem is het onze
Nieuwe basis Wereldraad
stelt Remonstranten teleur
Een woord voor vandaag
Samensprekiiig met Chr.
Gereformeerde kerken
Ontsierende reclame op
hoge gebouwen weren
op itdert lip!
Humanisten bevoordeeld
bij subsidieregeling
I
ANDERZIJDS
NEVENBETREKKINGEN
Naar aanleiding van enkele ar
tikelen in „Woord en Dienst",
over de nevenfuncties van pre
dikanten. schrijft ds. H. G. Groe-
newoud in het ..Hervormd Week
blad" dat de vraag nevenbetrek
king of niet? rijns inriens niet
mag worden beschouwd als een
rekensom, waarvan de uitkomst
afhangt van het aantal zielen dat
een predikant heeft te verzorgen.
Ds. Groenewoud schrijft er ver
der onder meer het volgende
ALLES overwegende zien we hoe
zeer de zaak van de nevenbe
trekkingen een kwestie van per
soonlijke verantwoordelijkheid is.
Eigenlijk gaat het om de vraag:
vlucht uit het ambt. terwijl men
toch ln het ambt blijft? Dit is een
aoort variatie op het welbekende:
..Heb God lief en doe wat ge wilt."
Beslissend is de verbondenheid aan
het ambt. Wié zich aan zijn ambts
werk geeft, zal ook de rechte hou
ding tegenover een nevenfunctie
vinden. Er moet in de kerk ook
ruimte zijn voor het: „Een ieder
zij in z'n eigen gemoed ten volle
verzekerd." Een juiste exegesa
vergt dat de nadruk hier op het
laatste: ..ten volle verzekerd"
wordt gelegd. Het wordt du* niet
aan een ieder zelf overgelaten,
maar alles geschoven op zijn be
sef van verantwoordelijkheid tegen-
God. De vraag
Intussen: dit artikel ia tot nu toe
binnen de kerk gebleven en heeft
van daaruit geredeneerd. Maar er
is ook een andere partij. NI. die
welke aan de predikant een ne
venbetrekking opdraagt. Dat is
meestal een leraarsbetrekking. Het
kan natuurlijk ook iets anders zijn,
b.v. schoolopziener voor een Chr.
onderwijsorganisatie en nogal heel
wat meer, betaald en onbetaald.
d«t e. I
het godsdienstonderwijs op kweek
scholen en middelbare scholen ver
zorgen. Zij zijn de mensen van dit
vak. Het is echter niet zo heel
erg te verwonderen, dat men in de
laatste jaren hoe langer hoe meer
één predikant benoemt voor alle
uren aan een school, in plaats van
een aantal predikanten elk voor een
Stel. dat een predikant niet meer
dan 5 uren aan een school les mag
geven. Dan zouden er op een
school met ong. 30 lesuren voor
het godsdienstonderwijs niet min
der dan 6 predikanten moeten zijn.
Deze predikanten zouden allicht de
nodige verscheidenheid, niet alleen
van lesgeven, maar ook van op
vattingen met zich meebrengen.
Zeer interessant voor de leerlin
gen, die hen dan heerlijk tegen el
kaar kunnen uitspelen, maar ook
uiterst verwarrend. Maar kunnen
deze predikanten werkelijk zich ge
heel aan het schoolleven geven?
Nog afgezien van het feit dat ze
wel eens voor kerkelijk-ambtelijke
bezigheden zullen moeten verzui
men. want dit behoeft niet zo veel
te zijn. Elke les vergt goede voor
bereiding. elk jaar opnieuw: op
gezette tijden komen repetities.
Men moet contact hebben met de
leerlingen. Eigenlijk het gehele
schoolleven meeleven. Kan een pre
dikant, die slechts 5 lesuren aan
een school heeft, zich voldoende
geven aan de school? Vooral als
deze wat groter Is. an blijft het
vak ..godsdienst" niet t# veal een
vak dat er wat los bij hangt?
week een uur ziet. of hen telkens
weer in de school ontmoet? Kan
een predikant die niet meer dan 3
uren per week aan de school mag
besteden zich voldoende bezinnen
op de opbouw van zitn leerplan
en de opzet van z'n lessen? Ma
dunkt, van tweeën één: óf hij moet
er aanmerkelijk meer tijd aan be
steden dan 5 uren óf hij volstaat
met het afwerken van een bepaald
les-schema. En het lijkt
niets gezegd ten ongunste
van die predikanten die toch jaren
lang een beperkt aantal uren les
hebben gegeven aan een middelba
re school en dat soms voortreffe
lijk hebben gedaan. En ik weet
heel goed. dat men ook kan zeg
gen, dat «en dienstdoend predikant
net voordeel heeft, dat hij de leer
lingen door zijn optreden op school
aan de kerk kan binden. Toch lijkt
me. dat het stelsel dat tegenwoor-
voor alle lessen als leraar geheel
aan de school verbonden. Het is
m.i. dan ook volkomen terecht, dat
de theologische faculteiten
ologische faculteiten te Gronin
gen en te Leiden die deze opleiding
voor theologen instelden. Verschei
dene jaren geleden, toen de Herv.
Raad voor kerk en school de zaak
van het godsdienstonderwijs op de
middelbare scholen naar voren
bracht, werd een dergelijke oplei
ding. als lk me wel herinner te
Utrecht ingesteld.
Deze speciale opleidingen wijzen
erop, dat het niet vanzelf spreekt,
dat een predikant, afgezien van
z'n persoonlijke geschiktheid, op
grond van z'n predikantsoplelding
zonder meer. bekwaam is tot het
geven van godsdienstonderwijs op
een middelbare school. Men ge
voelt blijkbaar de noodzaak van
een nadere gespecialiseerde vak
opleiding. Wanneer we deze nood
zaak om zich speciaal op dit onder
wijs voor te bereiden in het oog
houden, zal het duidelijk zijn, dat
het geven van een aantal uren les
aan een middelbare school, van een
predikant meer vergt dan dat hij
5 uren voor de klas staat. Een
school vraagt, moet vragen, iemand
die zich geheel aan z'n taak kan
geven. Daarom is het niet met een
eenvoudig rekensommetje uit te
maken dat een predikant in een
gemeente van ong. 1500 zielen er
wel een aantal lesuren bij kan heb
ben.
Samenwerking
van vrijzinnigen
In Amsterdam waren de afge
lopen dagen de afgevaardigden
van de remonstrantse gemeenten
in ons land bijeen voor de 340ste rnrr]f mnoiliilcor
jaarvergadering van de Remon- WU'Ll1 'RWcRlj/Vef
strantse broederschap. Een van de
De algemene vergadering heeft zich
in haar slotzitting uitgesproken over het
voorstel van het centraal comité van de-
Wereldraad van Kerken tot wijziging
van de basisformule van deze raad. (De
gewijzigde formule luidt: ..De Wereld
raad van Kerken is een gemeenschap
van kerken, die de Heer Jezus Christus
belangrijkste onderwerpen van de STSg
agenda was wel de bespreking van
de vernieuwde basisformule van
de Wereldraad en een nota van de
Groninger predikant ds. A. M.
van Peski over „De positie van
het vrijzinnig christendom in de
wereld van nu." Erg» optimistische
geluiden over deze positie werden
Als in de stad Corinthe de Joden weigeren te luisteren naar
de boodschap, die de apostel Paulus brengtvertrekt hij en
vindt elders in de stad onderdak. Of het zo wezen moest: hij
komt te wonen pal naast de synagogein het huis van Titius
Justus, een christen. En dan staat daar zo sober en onmid
dellijk aansluitend op het bericht over Paulus' verhuizing in
Handelingen 18: „En Crispus, de overste van de synagoge,
kwam tot geloof in de Here met zijn gehele huis, en velen
van de Corinthiërs, die hem hoorden, geloofden en lieten
zich dopen." Of deze wonderlijke ontwikkeling voor Paulus
een verrassing is geweest staat er niet bij, maar zij is het
wel. Hoe het alles in z\jn werk is gegaan wordt ons evenmin
verteld. Wy weten alleen, dat het Evangelie een bres schiet
in het Joodse boltuerk: een hoge Joodse autoriteit geeft zich
over, aan Christus. Gods tegenstanders worden soms op het
meest onverwachts Gods medestanders. Dat was toen zo in
Corinthe, het is nu nóg zo, over de gehele wereld. Bij al die
verhalen in het boek Handelingen valt steeds weer op, dat
tegen de kracht van het Woord van God, van de Heilige
Geest, niets is opgewassen. Hoe dat precies gebeurt is niet
na te gaan. Dat wist Paulus ook niet: hy bracht alleen maar
de Boodschap God deed de rest.
op de jaarvergadering niet ge
hoord.
Gisterochtend hield de voorzitter dr.
ir. J. E. Carrière zijn jaarrede. Hij
schonk onder meer aandacht aan de
kwestie Nieuw-Guinea. Er bestaat bij
veel christenen grote ongerustheid over
de ontwikkeling van de problemen
rond dit gebied, meende hij.
De Wereldraad van Kerken heeft in
Evanston uitgesproken, dat christenen,
omdat zij geloven in het evangelie
der verzoening en de kracht daarvan
hebben ervaren, nooit genoegen kunnen
nemen met een toestand van voortdu
rende spanning, die tot oorlog zou kun
nen leiden. Daarom mag de Kerk ook
geen genoegen nemen met de steeds toe
nemende spanning tussen Nederland en
Indonesië. Maar de moeilijke vraag is
hoe de kerk moet spreken. Vast staat,
zo zei de voorzitter, dat er sinds het
door de Oecumenische Raad in 1956 uit
gebrachte rapport „Nieuw-Guinea als
probleem van het Nederlandse volk"
fundamentele veranderingen hebben
plaatsgehad.
„Is de toestand thans niet zo, dat
Nederland als klein land zich ei
bewust moet worden, dat het in
reldverband moet leren denken, ook
vooral in het zoeken van de weg naar
gerechtigheid en vrede? Dit zal met
zich medebrengen, dat wij voor de
moeilijke opgave staan zonodig als
volk af te willen si en van onze eigen
goedbedoelde plannen als deze niet
meer te verwezenlijken zijn en de
weg te openen voor een beraad, dat
om hun gemeenschappelijke roeping
Teruggang
gezamenlijk willen vervullen
de ene God. Vader, Zoon
Geest.")
Het ledental van de broederschap be
draagt thans 20.654. De teruggang kwam
ook gedurende 1960 niet tot stilstand.
Gezien de nog steeds sterke stijging van
ome bevolking is de nu al jaren duren
de achteruitgang van het ledental in
1960 overigens slechts 42 relatief veel
slechter, zo merkte de voorzitter op. Hij
Ïewaagde voorts van het tekort aan pre-
Ikanten„De broederschap roept om
jonge predikanten", zo riep hy uit
De samenwerking tussen de vrijzin-
Ïe groepen wordt helaas steeds moei
er. volgens de heer Carrière. Elke
bezieling en alle elan ontbreken. Dit
moet volgens hem voor een groot deel
worden toegeschreven aan de verander
de kerkelijke situatie.
„De grote tegenstelling tussen
demisme en orthodoxie die de vrijzin
nige groeperingen samenbond en
muieerde is mede onder invloed
ecumene vervaagd en niet meer
essentieel."
In toenemende mate is er sprake
van een verlangen naar samenwerking
tussen doopsgezinde en remonstrant
gemeenten. Dit betekent, aldus de
voorzitter, samenwerking tussen twee
groepen die blijven werken aan zelf
standige gemeente- en broederschaps
vorming, maar die een gemeen
schappelijk werkprogramma hebben.
Advertentie
Asser synode over rapport
De synode der gereformeerde
kerken (vrijgemaakt) te Assen is
haar werkzaamheden dinsdag be
gonnen met de behandeling van
het rapport van haar deputaten
voor samenspreking met de chris
telijk gereformeerde kerken. De
vorige synode te Spakenburg
1958 benoemde deze deputaten.
Zeven maal hebben sindsdien sa-
mensprekingen met de deputaten
der chr. ger. kerken plaatsgehad.
Er werden verschillende onder
werpen aan de orde gesteld.
De commissie ter synode te Assen,
die dit rapport behandelde en namens
welke ds. D. van Houdt te Ulthuizer-
meeden als rapporteur optrad, meende
dat de besprekingen over „het schrif
tuurlijk-confessioneel beginsel" van de
chr. ger. kerken niet tot de minst be
langrijke behoren in het geheel der be
sprekingen. Daarnaast kwamen dogma
tische vragen, de manier van preken
en de visie op het geloofsleven ln be
handeling.
Men is niet klaargekomen. Onder
werpen als de kerkregering en de
doorgaande reformatie bleven nog
liggen.
De vrijgemaakte deputaten verkla
ren in hun rapport, dat zij op grond
van de aamensprekingen de verhou
ding taasen belde kerken sien als die
van kerken van éénaelfde belijdenis.
Zij achten het een goddelijke roeping,
dat de kerken aanstonds pogen tot
eenheid van aamenleven te komen.
De chr. ger. deputaten zijn zover nog
niet. Zij hebben onvoldoende ophelde
ring in dit opzicht en zij zouden daar
om de samensprekingen willen voort-
De commissie ter synode van Assen
stelde zich achter de opvatting van
haar deputaten.
Zij stelde de synode voor aan de ge
nerale synode van dc christelijke gere
formeerde kerken (1962) de vraag voor
te leggen of zij thans, na de gevoerde
besprekingen, met de synode van As
sen van oordeel is, dat de verhoudin
gen tussen de chr. ger - en de vrijg.
kerken wel zo duidelijk die van kerken
met éénzelfde belijdenis zijn dat zij.
naar hetgeen beloofd werd in de „acte
van afscheiding of wederkering", het
goddelijke roeping acht, dat de kerken
aanstonds pogen tot eenheid van
menleving te komen.
De synode zou deputaten dienen
benoemen met de opdracht om bij
instemmend antwoord van de chr.
ref. synode de besprekingen met de
chr. geref. deputaten voort te zetten
over de nog resterende punten als kerk
regering en prediking; en gemeen
schappelijke wegen te zoeken, welke
tot de geboden en begeerde vereniging
kunnen leiden. Ook dienen de deputa
ten geregeld contact te houden met de
eigen plaatselijke kerken die samon-
sprekingen voeren met plaatselijke chr.
geref. kerken.
Die plaatselijke kerken moeten herin
nerd worden aan haar verantwoorde-
lijkheid in dezen, om namelijk waar
mogelijk zelf wegen in te slaan, die on
der Gods zegen kunnen leiden tot het
samenleven met de chr. geref. kerken
in één kerkverband.
In dt bespreking van deze voorstel
len meakte ds J. P. van der Stoel te
Amsterdam-C bezwaar tegen de sugges
tie om het verder apreken afhankelijk
te stellen van het antwoord der chr.
geref. kerken. Op die manier wordt de
synode dezer kerken in dwangpositie
gebracht.
Zou de chr. ger. synode nog niet tot
!n instemmend antwoord kunnen ko-
hetgeen op grond van het ad
king van de baan zijn.
Het moge waar zijn zoals uit het
rapport bleek dat er plaatselijk in de
chr. geref. kerken niet zulke gunstige
resultaten geboekt zijn inzake samen
spreking met de vrijgemaakte kerken.
(Aan de chr. geref. synode werd in
1959 gerapporteerd, dat er destijds
slechts door 36 kerkeraden samenspre
kingen waren gehouden. Maar 20 daar-
berichtten dat de verhoudingen
verslechtering hadden ondergaan
Slechts een drietal kon positief zeggen
dat de gehouden samensprekingen tot
beter begrip hadden geleid.)'
Hier tegenover gewaagde ds. Van
der Stoel van gunstiger contacten. Te
Amsterdam bestaat een zeer broederlij
ke verstandhouding. Toch betekent dit
niet, dat men zo maar kan samengaan.
Er ligt nu eenmaal een geschiedenis
zestig jaar. Men moet het waarde-
dat de chr. geref. deputaten niet
terwille van de eenheid met de vrijge
maakte kerken een scheuring in eigen
kring willen riskeren.
Ds. J. Faber te Schiebroek sloot zich
hierbij aan. Hij herinnerde
vroegere uitspraak ten aanzien van bei
de kerken „dat wij zeer veel geduld
met elkaar moeten hebben", en n
de het al een concrete winst, dat
elkaar beter had leren verstaan. Daar
hij ook op andere punten bezwaren
tegen de commissievoorstellen koester
de. diende ds. Faber geheel nieuwe
•oorstellen in.
De Leeuwarder predikant H.
Mr. J. den Boer naar
Rudolphstichting
In verband met de uitbreiding van het
werk der directie met name in het psy
chologische vlak. heeft het bestuur van
de geref. stichting voor kinderverzorging
..De Rudolphstichting" te Achterveld <u.)
besloten naast dr. R. A. C. Mulder, mr
J den Boer te benoemen tot directeur
voor organisatorische en representatieve
zaken. De nieuwe directeur, die referen
daris bij de gemeentelijke dienst van
sociale werken ln Amsterdam is, zal op
donderdag 8 juni a.s in een officiële
bijeenkomst in de stichtingskerk worden
geïnstalleerd. Het bestuur heeft bovendien
besloten dat beide directeuren tezamen
met de adjuncten en de administrateur
een directieraad zullen vorn
dr. Mulder voorzitter is.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Rheden, wtjkgem. West: J.
Noordmans te Tjamsweer; te Voorscho
ten en Veur. als pred. voor bijzondere
werkzaamheden, n.l. geestelijk verzorger
van de Stichting „Hulp cn Heil" te Leid-
schendam: W. Zijlstra te Wiickel.
GEREFORMEERDE KERKEN'
Tweetal te Zwolle, vac. J. H. Kuiper:
A. Reen te Alkmaar cn Jac. v. d. Wal te
Vrouwenpolder.
Teruggekeerd uit Paramaribo: J. Di
laatstelijk pred. bij de Evang. Chr. Kerk
op Nieuw-Guinea, die op verzoek
deputaten voor het Caraïbisch gebied
half jaar was uitgeleend aan de kerk
in Paramaribo. Adres: Dr. v. Peltlaan
te Bergen (N.H.), tel. 2690.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Werkendam: F. Bakker te
Driebergen en J. v. Doorn te Tholen.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Clifton: A. Vergunst te
Rotterdam-C.
stig zijn. Hij meende dat te moeten wij
ten aan de wijze waarop in chr. ger.
kring voorlichting wordt gegeven. Wat
men in de chr. ger. pers leest, stelt te-
Men verwijst de vrijgemaakten afgo
derij met de kerk. Maar komt dit niet
omdat men zelf niet het juiste xicht op
de kerk heeft? Men wil de gerefor
meerde kerken en de hervormde kerk
geen valse kerken noemen. In het
■neen mist men het gespierde
tide spreken der vaderen in
chr. geref. kerken. Was dat er wel.
dan zou de eenheid gemakkelijker tot
stand komen.
Hierbij sloot ds. J. van Bruggen te
Assen zich aan. Het mag dan zo we*cr
dat een jongere generatie van pred;
kanten andere opvattingen huldigt dan
een ouder geslacht, in de chr. geref.
pera merkt men van dat geluid der jon
geren niets.
Ds. Van Bruggen meende dat de
chr. geref. kerken niet de confessie
maar de interpretatie van de confes
sie beschouwen als basis voor kerke
lijk samengaan, terwijl men in eigen
kring allerlei verschillen tolereert.
Ook ds, J. C. Janse te Zutphen stond
aarzelend tegenover de samensprekin
gen. Hij vroeg zich af ,.in hoeverre ook
ons de geest der eeuw. die naar eenheid
in kerk en wereld jaagt, parten speelt.
Ligt er in de chr. ger. kerken niet ee
zeer zware erfenis van subjectivisme c
is men daar als vrljgemaskte kerken
mee gediend*
ln ook sommigen in de vrijgemaakte
kerken zijn beland. Zij zullen kleur
moeten bekennen: óf kerk zijn naar de
confessie, óf de weg van het oecume-
nistisch streven opgaan. d« massaliteit
zoeken, met enderen samendoen.
Naar de opvatting van ds. Hagens
voelen da chr. geref. kerken sterk
Daarom zijn zij gecharmeerd van
de I C.C.C.. want in die kring houdt el
ke kerk haar eigen belijdenis en kerk-
Dit laatste was ook de opvatting van
ds. I. de Wolff tc Enschede-N. Men
heeft zich in de chr. geref. kerken al
tijd gekeerd tegen Kuyperisanse opvat
tingen. maar zijn ze zelf niet Kuyperi-
aan» geworden? Volgens ds. De Wolff
vertoont zich in de chr. geref. kerken
de oecumenische Inslag. Men werkt b.v.
in de evangelisatie samen met „syno-
dalen." vrije evangelischen en het leger
des heil8. Dit maakte hem niet opti
mistisch. Men heeft veel meer „An-
klang" bij de „synodalen" dan bij de
vrijgemaakte kerken.
Een hindernis achtte ds. De Wolff
ook de chr. geref. prediking met haar
subjectivistische piëtistische inslag.
1 1 prediking ir
Dienst der liefde
en Heilige
Verheugd over het feit dat de
discussie over de basis wordt voort
gezet en zulks ook voor de toekomst
noodzakelijk achtend, was do verga
dering echter teleurgesteld over de
voorgestelde wijziging, daar de uit
drukking „God en Heiland" is ge
handhaafd.
,.In deze uitdrukking herkennen wij
noch het hart van het Christus-getuige-
nis van het Nieuwe Testament, noch de
bijzondere bron en dynamiek van de We
reldraad zelf. Wij zouden daarom in de
basisformule het verband tussen ons
geloof in Christus en onze gemeenschap
pelijke roeping tot getuigenis, dienst en
aar onze mening daardoor de doel
stelling van de Wereldraad beter kun
nen verstaan", aldus de vergadering.
Zij kon instemmen met de laatste
woorden van de voorgestelde basisfor
mule als lofprijzing Gods, er daarbij
op vertrouwend, dat het dogma van de
drieëenheid nimmer een toetssteen zal
worden voor toelating van kerken tot
de Wereldraad.
De algemene vergadering van de Re
monstrantse Broederschap vroeg zich
tenslotte met bezorgdheid af of het
werk van de Wereldraad van Kerken
met de voorgestelde wijziging zou zijn
gediend.
De vergadering nam o.m. een Utrechts
voorstel aan tot instelling van een vaste
commissie voor het studentenwerk
de opstelling van een opdracht aan
studentenpredikanten namens de Broe
derschap die nader door deze commissie
zal moeten worden geformuleerd.
Ged. Staten bereiden maatregelen voor
e
n
-x
H.nï
(Van een onzer redacteuren) i
Gedeputeerde staten van
Zuid-Holland gaan na op welke
wijze zij de bestaande provinciale
verordening tot bescherming van
het landschap in Zuid-Holland
zodanig kunnen aanpassen, dat
ontsierende reclames, die op hoge
gebouwen in de grote en grotere
gemeenten zijn aangebracht, kun
nen weren. Mevrouw mr. Chr. de
Ruyter-de Zeeuw deelde dit gister
middag mede, toen zij aan de hand
van het provinciale verslag over
1960, waarin ruime aandacht wordt
geschonken aan het bewaren van
de schoonheid in ons gewest, wees
op de bevoegdheden van het pro
vinciaal bestuur in het landelijk
gebied van de provincie.
Een reeds van 1913 daterende, maar in
1948 en 1956 gewijzigde provinciale ver
ordening, die uitsluitend op het landelijk
deel van de provincie betrekking heeft,
verbiedt aanbrengen van ontsierende en
Pro Rege protesteert bij Amsterdam
Amsterdam bevoordeelt de mi
litaire tehuizen van het Humanis
tisch Verbond boven de rooms-
katholieke en protestants-christe
lijke. Althans dit is de mening van
Pro Rege en zij staaft dit met
bewijs. Volgens een nieuwe sub
sidieregeling zal Amsterdam in dit
jaar per militair tehuis aan het
Humanistische Verbond 1.433.
verstrekken en aan een protestants
tehuis 104.Dit is het gevolg
van een wijziging in de subsidie
regeling die de gemeente van Am
sterdam zonder overleg heeft in
gevoerd.
„Onze Banier", het blad van de Nationa
le Christenonderotficierenvereniging en
de Christelijke Sociale Onderofficieren-
vereniging. wijdt uitvoerig aandacht aan
deze kwestie. Pro Rege vraagt sedert
1953 steun voor het werk van de militai
re tehuizen aan alle gemeenten. Velen
gingen er onmiddellijk op in. maar Ams
terdam wachtte tot 1956. Toen ging deze
gemeente tot een subsidie over naar rat
van het aantal tehuizen dat elke organ
satie exploiteert. Als enige eis wera g<
steld dat het rijk 60 procent op zie
moest nemen van de becijferde lasten
der militaire tehuizen na aftrek van de
opbrengst van collecten en vrijwillige
bijdragen.
Maar op 27 maart van dit jaar ontving
Pro Rege plotseling een brief van de
gemeente Amsterdam, dat zich haar sub
sidieregeling had gewijzigd. In het ver
volg zou het bedrag niet meer naar
rato van het aantal militaire tehuizen
worden verdeeld, maar gelijkelijk
de Centrale vari (rpoms) Katholieke Mi
litaire Tehuizen, de Stichting Militaire
Tehuizen van het Humanistisch Thuis
front en de protestantse organisatie. Pro
Rege kreeg dit jaar een bedrag
5.733 toegewezen.
Nu krijgen dus de drie organisaties
een gelijk bedrag, terwijl Pro Rege 55
tehuizen, de rooms katholieken 55 te
huizen en het Humanistisch Verbond
slechts 4 tehuizen exploiteert.
Protest
Pro Rege protesteert tegen deze gang
in zaken, omdat de wijziging geheel
zonder overleg is geschied. Bestuursle
den noemden het zelfs een „slag in het
gezicht van onze bond dat de motivering
van deze grove discriminatie, zelfs op
verzoek onzerzijds. ons onthouden
Ook in enkele andere gemeenten heeft
deze bond te kampen gehad met dezelf
de moeilijkheid, bijvoorbeeld ln Hilver
sum en Meppel waar het ging om totale
subsidiebedragen van respectievelijk
750 en ƒ350. In deze gemeenten is toen
door de rechtse fracties in de gemeente
raad ernstig geprotesteerd. Oost- en
West-Souburg volgde nog een andere wij
ze van subsidiëring, namelijk 2 cent per
protestantse inwoner voor Pro Rege of
66,37. Toen ontvingen de rooms-katho-
lieken 16 en het Humanistisch Thuis
front sleepte het bedrag in de wacht
de twee cent per inwoner die noch pro
testants noch katholiek is. Dat 'werd een
bedrag van 66.
Inmiddels heeft Pro Rege zich ln een
brief gericht tot de gemeenteraad van
Amsterdam met het verzoek de subsi
dieregeling opnieuw ln behandeling te
nemen en terug te keren tot de algemeen
erkende billijke verdeling van dc subsi
diebedragen.
storende reclames. „Daarmede treffen
we ook de neon-reclames", zo lichtte
mevrouw De Ruyter toe. „maar de recla
mes, die buiten het landelijk gebied
vallen hebben we niet in de hand
Dit laatste nu achtte zij toch van be
lang. „Stel u het ondenkbare voor, dat
er op de toren van de Rotterdamse St,
Laurenakerk een schreeuwende licht
reclame zou worden geplaatst. Door de
tegenwoordige hoogbouw, die vooral aan
de grenzen van de gemeenten wordt
toegepast, bestaat de kans. dat storende
en ontsierende reclame in de steden ook
tot het landelijke deel van de provincie
doordringt Als provinciaal bestuur kun
nen wy hier niets aan doen, het valt
buiten onze bevoegdheid. Daarom bestu
deren wij de juridische mogelijkheden
••in een aanpassing van de bestaande
-ovinciale verordening", aldus mevrouw
e Ruyter-de Zeeuw.
AUTOKERKHOVEN
zy vertelde ook dat ged. staten denken
aan bet in het leven roepen van voor
waarden by het inrichten van autokerk
hoven in het landeiyk deel der provincie.
,Men zou byv. kunnen voorschryven,
lat er om dese autokerkhoven een be
planting van Italiaanse populieren of
abelen moet worden aangebraoht
Een „heel erge en akelige geschiede-
ts" noemde mevrouw De Ruyter de vuil
stortplaatsen. „Deze plaatsen ontsieren
de omgeving en veroorzaken hinder en
stank. Niet iedere gemeente kan evenals
Delft een compost bedrijf oprichten, hoe
wel dit een uitnemende oplossing is, Men
kan met het huisvuil ook plassen dem
pen, zoals Leiden heeft gedaan bü de
Nieuwkoopse plassen, maar dit is geen
verantwoorde oplossing", aldus mevrouw
De Ruyter, die tenslotte aandacht schonk
aan de provinciale plassonverordenlng,
die in 1933 werd vastgesteld ter bescher
ming van het Zuidhollandse watergebied.
Doordat het plassengebied als ontspan
ningsoord steeds meer in trek kwam bij
alle lagen der bevolking, moesten reeda
een tiental jaren geleden ingrijpende
maatregelen worden getroffen tegen het
ontsierende element van het steeds
groeiende aantal woonschepen, om te
voorkomen, dat het natuurschoon al te
ïer werd aangetast.
Het is nu verboden zonder ontheffing
in ged. staten met een woonschip, bc-
drijfsvaartuig of overbiyfselen daarvan
tussen 1 mei en 15 oktober langer dan
tien .dagen ligplaats te hebben ln het
watergebied.
RICHTLIJNEN
Voor de eigeniyke watersportgebieden
zijn voorts richtlijnen vastgesteld, die
het innemen van ligplaats met woon
schepen nog verder regelen en wel op
de Kagerplassen, de Nieuwkoopse plas-
i, de ReeuwUke en Sluipwijkse plassen
de Kralingse Plas, de Rotte en de
Bergse Plassen. In deze rlchtlünen zijn
oevergedeelten aangewezen waar het
ligplaats nemen kan worden toegestaan,
indien woonschip of bedrijfsvaartuig in
verband met de omgeving aan redelijke
eisen van welstand voldoen. Gedepu
teerde staten kunnen een aanvraag voor
een ligplaats alleen weigeren op grond
van een te verwachten ontsiering of een
gehel^ of gedeeltelijke onbruikbaarma-
king van het watergebied. In de praktijk
is evenwel gebleken, dat deze gronden
voor afwijzing niet steeds voldoende zijn
om zeer mooie natuurgebieden volledig
te beschermen.
„By het provinciaal bestuur komen
steeds aanvragen voor ligplaatsen van
woonschepen binnen. Wy hopen nog een
aantal mensen, zy het ln een zij- of ach-
tersloot, te helpen", aldus gedeputeerde
mevrouw De Ruyter, die ervan over
tuigd was, dat de betrokken gemeente
besturen alles zullen doen om het water
gebied in hun gemeenten te beschermen.
„Onderhoud cn verhaal" van de Vuga-
boekerij, met de onlangs daarop ver-
schenen aanvulling. Het bevat een door
terwijl Dordtenaren de tijd ziek t
e Merwededijk. de Giessen blijvend i
naar mijn vakantieverblijf in Aalten? en de noordelijke en zuidelijke Linge- vangt dan geld krachtens de invalldi-
Antwoord: Aangezien de noordelij- oevers niet moeten versmaden. i
ke mooie Rijndijk wel bekend zal zijn. Vraag: Daar mijn dochtertje t\
kan men het beste de route over Lam- poëzie-album heeft gekregen, zou ik meerderjarige dochter, die bij haar overeenkomt met de gewijzigde
merschans, Stompwijk, Zoetermeer. daar gaarne een versje in schrijven, ouders thuis is, nu ook voor het onder-
Moerkapelle naar Gouda nemen. Van- waarvan ik alleen deze regels heb ont- houd betalen als Sociale Zaken helpt?
daar neme men (als men de zuidelijke houden: „Orpa koos voor zich de bre- De meningen, die wij hoorden, lopen
kent) de IJssel-
oever over de Goejanverwellesluis Kunt u mil aan dit versje helpen?
nasr Oudewater (waar men een mooi Antwoord:
uitzicht over de rivier op de toren volgt:
heeft'. Daar moet men goed zoeken 't Aardse dal, door u betreden.
met de regelrechte vraag aan de
chr. geref. synode dese kerken in een
crisis kan brengen.
Maar het zou juist een dienst der
liefde kunnen zijn. de chr. geref. ker
ken tot verontrusting te brengen over
de gevaren van een oecumenistisch
streven en over het niet ernstig nemen
van de belijdenis der gemeenschappelij
ke vaderen, vastgelegd in de acte van
afscheiding.
„Van onze vraag gaat een opwekking
uit samen met ons de heerlijke belijde
nis der vaderen uit te spreken. De chr.
gereformeerden moeten de vrijgemaak
te kerken óf als gereformeerde broe
ders óf als dwalende ketters erkennen."
Teleurstellend achtte ds. Van Houdt
de houding der chr. gereformeerden ten
opzichte van de vrijmaking. Men heeft
zich indertijd wel verheugd over de
rechtvaardiging van eigen houding in
1892, maar er is weinig oog voor het
kerkvergaderend werk van Jezus Chris
tus en de zegen der vrijmaking.
Daarom vond ds. Van Houdt het nut
tig om in dit stadium de samenspreking
niet voort te zetten, maar de chr. geref.
kerken gelegenheid te geven in het jaar
vóór haar synode deze zaak in d« evgen
de weg. Ruth de smalle, God ter eer", nogal uiteen. Men zegt, dat de thuis
w versje helpen? wonende dochter wel moet bijdragen,
Het versje luidt sis maar de getrouwde broers niet. Weer kruïh
anderen zeggen, dat de dochter niet be- sen r.0„
noeft te betalen, omdat zij meerderja- houd ik de plant buiten de zon door
om de noordelijke dijk naar Montfoort heeft twee wegen, zegt de Heer rig is.
le vinden, die het zqekenloont en goed Orpa koos voor zich de brede
Vraag: Hierbij sluit ik een plant in,
waarover ik niets kon te weten kom«n.
In de winkel zie ik de bladeren van
le planten mooi uitslaan, maar bij mij
zij steeds. De plant staat in
zonnige kamer. Zorgvuldig j
berijdbaar is. Van Montfoort kan men Ruth de smalle, God ter
langs grote wegen over Utrecht naar Mocht des-Heren oog u vinden,
Arnhem rijden, maar het is, als men Op 't door Ruth betreden pad.
wat zoeken voor over heeft, aar *- 4 ffifdg 1'"J
bevelen de weg door het Neereind r
Jutfaas te nemen, vandaar de brug
le Beverwei
Gooierwetering, het kerkepad I
Doorn. Rhenen, Wageningen, Arnhem, krijgt'
Hierbij is er nog de aantrekkelijke mo- eens i
gelijkheid om bij Amerongen de grote delijkse trrmijr
weg te verlaten de Rijn over te steken Antwoord: Indien
Antwoord: Als de vader nog geen mest. De bovenkant is bedekt met
„gemenebest van zelfstandige ker- kerken aan de orde te stellen.
jaar Is, kan de gemeente krachtens
de armenwet de kosten
nlng op de kinderen
vraag, at zij in de praktijk worden aan- tegelijk. Last van luis heeft zij niet.
gosproken. hangt af van de draag-
omdat de wortels zo boven de
ondersteu- grond liggen. Mijn anthurium geeft
erhalen. De veel bladeren, maar slechts één bloem
de Inwonende dochter
Antwoord: Dit is
aphelandra,
uitbetaald of in de normale r
inrichting wordt gieten, steeds met lauw water, ook
dan 65 jaar,
opgenomen of zich
eduwe her- ahamelijke gees-—,..-,
de Betuwse Bandijk naar Arnhem trouwt, eindigt haar recht op weduwen- ^jndt. dat het gerechtvaardigd zou zijn temperatuur moet zo gelijkmatig
volgen. Fietsers moeten eens denken pensioen, dan ontvangt zij een ultke- hem in een inrichting te verplegen. In gelijk zijn, dus in de nacht niet bene
die gelijk is aan het jaar- dit geval wordt het verhaalsrecht der den de 15 a 16 graden Celsius. In de
het laatst genoten pensi- kinderen zó zeer beperkt, dat het in winter moet
de fietspaden, die van De Bilt
Arnhem lopen. Van Arnhem af kan bedrag
men langs de Veluwezoom rijden
.7 .nc' laatst genoten pensi- kinderen zo zeer beperkt, dat het in winter moet men de behandeling im
--- Hierop bestaat echter één uitzon- de praktijk onaannemelijk is. dat de vloelmest of kamerplantmest stake:
Doesburg en Doetinchem. of de dering. namelijk als de weduwe her- inwonende dochter zal moeten bijdra- Ook moet de plant liefst in een voc'
route over Zevenaar. de Montferland. trouwt ln of na de maand, waarin zij gen. Het feit, dat de dochter in huis tlge omgeving staan. Men moet di
over Varsseveld. In de loop der Ja- 64 jaar wordt. Dan wordt de uitke- i», maakt in dit opzicht geen verschil, veel sproeien en het mos vochtig ho
ren kan men zijn keuze ook een» be- ring ineens verminderd tot het restant Alleen als het feit zich voordoet, dat den. Zet de plant op een z g eiland
Dalen op een weg van Gouda n_
Haastrecht, de Vllst. Schoonhoven en
Lekdijk. Men kan ook een kleine orfl.
weg maken over Sluipwijk. Wie uit Den tijdelijke uitkering
Haag komt zou ook eens kunnen den- -■
ken aan de route over Leidschendam.
Zoetermeer en MoeifcapeUe. terwijl
Rotterdammers de keus hebben tussen dien zy niet
twee IJsseldijken naar Gouda, of de maximum vai
noordelijke of zuidelijke Lekdijk naar
aan pensioen, dat haar zou zijn toege- ia dochter te weinig kostgeld betaalt, door in de sierpot'een omgekeerd sch
romen tot zij 65 jaar wordt. Indien een zou de gemeente daartegen beswaar teltje te leggen en steeds water
weduwe hertrouwt, eindigt het recht op kunnen maken, omdat dit in de prak-
■I wordt haar tijk erop neer
uitkering ineens gegeven, gelijk dochter de vader.
n het bedrag der tijdelijke uitkering zelf niet draagkrachtig is) de dochter de kluit, hetzij
haar nog
sierpot te houden tot even onder df
komen, dat niet de potrand. Het krullen wijst erop. dat d'
de vader (die plant te weinig water krijgt, hetzij in
j. j-.».. j- (je orngeVjng £)c
zijn toegekomen, in- anderhoudt. zodat de "dochter indirect thurium had in de winter" rusT moeten
hertrouwd zijn met od kostenJ-*- - -----
jaar. Wil men
Vraag: Een vader is reeds geruime dan kope
de gemeente zou leven, hebben, dus weinig water en geen
in deze zaken weten. mest. Nu echter moet men meer wa-
het bekende boekje ter en mest geven.
