LOSSE FLODDERS DE DIENST keuring. Opkomme en afzwaaie i 'Ruimte voor ons. grote pret f7 1 l Schot in de i I ruimte Onze MILITAIRE adviZEUR Ei uit gelicht Leve jy De tien meest verkochte ZATERDAG 27 MEI 1961 Balen Nieuwe hap Ouwe stomp Filler Drukken Versieren oftewel: Plotseling is het gebeurd. Je staat op het perron, een city-bag met een inhoud, waaruit moeders laatste attentie blijkt, in de hand. De mensen lopen langs je heen. Lachend en roepend; pratend over dingen, die je niet meer interesseren, waar van je zo pas afscheid hebt genomen. Je staat met de rug naar hen toe. Er is van nu af alleen een gerichtheid op het onbekende. Er is slechts een toe komst, die, ondanks het feit, dat je er veel over hebt horen vertellen, ongewis is. Je staat tussen twee werelden. Een afscheid van het ver trouwde en de onbekendheid van hetgeen je te wachten staat. Misschien is dat de oorzaak van onzekerheid, een voelbare spanning, die bijna tot angst dreigt te worden. Je tfoelt je als een akrobaat in zijn salto.-mortale: wat is onder en wat boven? De trein trekt aan. De bogen van het station (het dak van de kermistent) wentelt weg. De sprong is gemaakt. De reis begonnen!! lllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllL De prille buigt pier en schrijft: Liefste, Het is vandaag donderdag. Overmorgen zie ik je weer, maar ik wil je toch vandaag even schrijven. Ik ben wel doodmoe, maar er is vandaag heel wat ge beurd. De merkwaardigheden zijn hier namelijk velen. Het prille begin was al zeer bijzonder vandaag. De sergeant kwam óns wekken. Net een ho telbediening, maar een zacht ge kookt eitje floot als een gek op het pa- dan wens ik je geluk. Je he! het beter, dan je het missch in jaren zal hebben. Je hebt tijd genoeg te eten. je krijgt zaj geld, kortom Met een k groet verbrak ik, enigszins krijgstuchtelijk, het gesprei „Tachtig jaar hebben ome vaci ren gestreden voor de vrijheid! riep ik hem van verre toe, ta wijl ik naar de bushalte stoot Hij had gelijk. Ik zie terug een onbezorgde tijd. Het heeft m nimmer ontbroken aan eten t drinken. Er was, afgezien vj een enkele maal, dat meerdere anders beslisten, steeds een be cn HHÜ 6c- voor mD klaar. Een medisch niet bij Hij staf stond voor mij klaar. Zei werd instrument en uitte ik nu maar krachttermen zal Iedereen stond ..«v.- tisch, beter verzekerd dan xcuciccix §HM media 'naast stapel polissen mij ooit kunnt bed. Een bleef ondanks hef Heus; jongens, zorg dal het gestommel nog tijd i poosje aardig zij als je niets meer hoeft te b* denken of hoeft te beslissen. Ni- welk pak je vandaag zal a< doen. Niet hoe je je kast zal richten. Niet of je langzaam snel zal lopen, doen, bewegen iets anders. Je hoeft nooit te kijken, iemand voor iemand is. Iets, jou misschien hoofdbrekens kosten. Jij denkt misschien wel eens: „Wat is dat nou e;_ "ban lijk voor een vent?" Maar eig „Van nu af aan staat u onder krijgstucht, mijne heren." „Hoeii..." antwoordt de vers aangekomen schare keurlingen. Nu negeert men de bevelen nog en gaat met de slappe lach van röntgen-apparaat naar bloed drukmeter. Keuring, grote pret bij de slachtoffers, geladen ernst bij de keurmeesters, die rondlopen met een blik van „wacht maar" in de ogen. Sinds jaren organiseren ver schillende kerkelijke groeperin gen rekrutendagen, die tot doel hebben adspirant-soldaten mo reel voor te bereiden op wat de dienst hen brengen zal. Zulke dagen plegen om tien uur 's morgens te beginnen in een kerkgebouw, dat door zijn centrale ligging verkozen is om deze dag de aankomende soldaten binnen zijn muren te ontvangen. Het is voorwaar een vreemde gewaarwording In plaats van het doopvont eni ge, al of niet geüniformeerde heren, onder de preekstoel te zien, terwijl in de kerkbanken geen luisterende schare is ge zeten, maar een hoeveelheid nonchalant hangende jonge mannen, die met peukjes de grond bevuilen. Enige inleiden de woorden overtuigen de aan wezigen van het nut van deze dag en nodigen vervolgens uit tot het nuttigen van een kopje koffie. Een uiterst attent ge baar. Iels zeggen.... de heren onder de preekstoel zijn óf dominee, óf dokter, óf ouderling. Het tweede, dat alras duidelijk wordt, is dat al die he ren iets gaan zeggen. De aanwe zigen gaan hoorbaar verzitten. Na het ontzenuwen van de be zwaren der dienstweigeraars en na het uiten van enige waar schuwingen t.a.v. het roomse zui den, is de stonde daar, dat er een Navo-filmpje gedraaid gaat worden. In de consistorie. Langs de wand kijken de geportretteer de dominees van 1870 tot heden nieuwsgierig mee. maar ze ver trekken geen spier. Het filmpje is niet helemaal een geslaagde onderneming, want iedereen blijkt het al te kennen. Fris De lunch Het is nu onderhand omstreeks het middaguur, zodat er gelun- ched kan worden. Een sympa thiserende middenstander heeft enige broodjes en twee krenten bollen in een vetvrij zakje Na de lunch een fris program mapunt. Juist, u raadt het al: dis cussiegroepen. De 160 aanwe zigen worden verdeeld in een tiental groepen. Na min of meer heftige discussies mogen de groepsleiders vanaf de kansel verslag uitbrengen en eventueel vragen stellen aan het onder hen gezeten forum. Dit jyogramma- punt zal niet nalaten de stem ming in het gebouw te verhogen. Waarschijnlijk zal de vraag ge steld worden: „hoe komt het, dat legerpredikanten minder ge tapt zijn dan aalmoezeniers?" Hierop zal men u het antwoord allerlei óns de morelé kracht ontbrak de ze rekrutendag tot het einde te volbrengen. Maar toch. De gangen van de kazerne waar gekeurd wordt, bieden een vreemde aanblik. Uit de ene deur komt rillerig een jongen in onderbroek snellen, met in de hand een formulier, welke com binatie behalve hier overal de lachlust op zou wekken. In een hoek blaft een officier varen een jongen af. die zo bloot een ?ns als een soort oneindig weerloze indruk maakt, ogen lieten af- omdat hij zijn adem noch zijn lachen in kan houden. Weer een ander, die zich al vanaf het be dachten en de dag nog film voor onze draaien) zit er dag bedoelen HHPH nu eenmaal een bepaalde instel- gin als een grappenmaker doet ling, waarin je kennis maakt met kennen, loopt met de pul (juist. Het leger het de kunst meerdere die zakjes te bemachtigen krentenbollen op te eten, „Is pakt: ieder krijgt één zakje. Nu schuldig blijven. De vraag: het dragen van een pet nadelig voor de haargroei?" zal door het overwegend kale forum ontken de drogt, andere zijn afge- gelegenheia tol het broodjes te deponeren in het toi- nend worden beantwoord. Nadat heel toch let, in de domineeskamer achter de vragen J n het harmonium, of in je binnen- nog enkeli zak „voor straks, onderweg". Je handeld is hoeft je niet te generen, want uitdelen v een vluchtige blik om je heen toont aan. dat meerdere lieden op dat krentenbollenidee waren ge- den, die ji vreemd waren. Jij hebt, ichtergrond, in dit grote morgen plaats. Dat roep op eei vindt, daar allerhande pamflet- tellen en je even willen confron teren met het „hoe" en „waarom" is eigenlijk, zo gek nog niet. Bo vendien zijn Een betrouwbaar verslag van de dan nog resterende festivitei ten kunnen we niet geven, daar omstandighe- die...) door de gang, daarbij voordien volkomen luidkeels een bepaald merk bier gezien aanprijzend. Men passeert alles. De knie- of meer een eigen enklopper, de buikenmeter, de je, vóór je je op- ruggentikker, de ogen- en aren de bus kijker, de zeg-eens-A-vrager en de bloedlapper. w.el mazelen, ujeiKtl KU7Ll uu pokkC". ^UUCH tb.. ktnk; gekreun liggen. In had hij zijn straf te pakken. Ex tra liggen. Zaterdagmiddag ver- - - ,n plicht slapen. Zo gaat dat hier. vertellen, zonder onknjp Als je graag iets wilt moet je tuchtelijft te worden. Weet je, fc dat voor straf, als je iets niet graag wilt moet je het ook voor straf. Zaterdagmiddag slapen. Weet je wie het was? Ik. Dus het zal wel wat later worden Het eten was goed vandaag. Sla met komkommer en twee eieren én nog pap en sinaasap pelen toe. Eten is belangrijk in dienst. Alleen was het jammer dat de sla op was toen we kwa men en de pap ook. Merkwaar dig toch. Ze weten best dat je er bent, zou je zo zeggen. heb ik ook nog een slordig tal mensen doodgestoken, zijn nogal imaginaire tegenstan- ook nog steken schijnt een apart vak te zijn. Resultaat: een paar rond jes straflopen rond het oefenveld. Als je niet goed kunt vechten, word je in ieder geval goed ge traind om snel te kunnen vluch ten. Dat zal je ongetwijfeld ge ruststellen. Het klapstuk van de veiling was pal daarop een stuk je geestelijke verzorging met nogal lichamelijke aspecten. De dominee sprak namelijk over het samenzijn in je verkeringstijd. Altijd meegenomen. Za' hoor je er meer van. Dag. Jouw Henk. mensenkenner bij nemendheid. En alles wat moet en wat si moet is beschreven. Een w waarin een schriftgeleerde uitnemend zou voelen. „Ik b niet katholiek en ik ben niet p: testant", zei 'de man met tw gouden strepen, „ik ben militair In dienst heb ik me gevoeld ik ziek ben. Ik heb heim* naar mijn werk gekregen. Zo; je je voelt, als je met een ko ie en een langdurig griepje Zaterdag «Mer de geraniums De a.s.-afzwaaier buigt zich over het papier en schrijft: „Een prettige jaarwisseling' kijkt.... „Al die mensen lop- hard voorbij en ze gaan werk, prettig is dat, wat ze het fijn vinden, te kunt gaan werken. Mijn griepje van anderhalfji is voorbij. Ik drink de laats teug uit mijn glas kwast mijn pantoffels aan. Ik rek de wachtmeester 1), want het uit en ik kleed me langzaa: was 31 december en zowel hij Ik ga.aan het werk. Ik ben als ik hadden verlof. „Wacht- net als die meester", zei ik „weet u. dat ik lopen. Er i het zwartste jaar van mijn leven mij! afsluit?" „Waarom. Popel?" vroeg vroeg hij. lichtelijk verbaasd. „Ik sluit een jaar af van gevangen schap, 'van onvrijheid, van be perking, van leven onder een dictatuur, van verbod van vrije meningsuiting Hij glimlachte vagelijk, pel", zei hij, „als je het enkel jaar van je leven slechter krijgt, dan PAUL POP: 1) op andere wapens of die: vakken dan artillerie en c rie geörienteerden, mogen „sergeant" lezen. Zie ook Ten voorI°P1ff reglement op de um l het afgelopen jaar, gek op krenten- 't Zijn zo maar wat losse l flodders, die je op deze pagi na tegen komt. Nu hebben we toch misschien ergens met I I scherp geschoten. Want wat I wil je, zodra je over de dienst- cho-technische test. Als een bootje het roer stuurboord heeft, welke kant vaart het bootje dan is stuur boord?" Psycho-technisch op stelletje schrijven over „Toen ik nog klein was." Morsetekens ontwarren.... Niet doen hoor, anders word je sei ner, wor je hardstikke gek van." Dan een persoonlijk onderhoud onder vier ogen met common- wakkerSChrok door dant. „Dus jij heet Piet,Ja kreet de waakreet meneer." „Waar wil je bij? „Bij de marine meneer.' ..Waarom?" „Daarom meneer." Persoonlijk onderhoud afgelopen. De keuring trouwens ook. DAGBOEK VAN EEN Toen ik vanmorgen plotseling Ik indrukken de bi Een realistische strip uit het bikkelharde leve. Wout je P. vrij naar „I nDienst"). Aan deze krijgshaftige pagi na werkten mee: Meine Reits- ma, Bert den Braber, Cees van Dop, Paul Popel en „een re- cruut". Tekeningen: Quus en Kees van der Velden (strip) foto's o.m. van Wim Zand bergen. .vachten, miezerde Bleek ochtendlicht lag m vlekken tegen de bosrand en doe zelde verder het bos in langzaam weg. M'n berenvacht, die ik zo ver mogelijk had opgetrokken, was vochtig en koud van de tra ge regen. M'n gezicht had ik voetstappen enigszins weten af te dekken J- door mijn schild met behulp van twee stokjes schuin overeind te zetten, zodat ik een soort afdak je kreeg. Ik voelde me stijf en onbehaag'lijk. Ik voelde me ge woon een recruut. Dat was ik ook. al hield ik m'n schild en m'n speer met de vlijmscherpe punt nog zo krijgshaftig vast. Bij het wassen in de beek zag ontegenzeggelijk afkomstig 'n mensen. Ik liep snel terug vage de groep, maar kwam onderwi doe- Harbold tegen (wij noemen h zaam zo. de hoofdman zegt echter tijd Harmund Sigfund). Ik verti de hem haastig wat ik gezi hem ook nog. dat waren voorzien i reemde ronde indrukken. ,,E Hun", zei hij, „laten we h drykken." Wij drukten hem en. (hier eindigt het onlangs gegraven „Dagboek van Batavieren-recruut") - =-v,y -r tmm Vragen voor en door militairen worden beantwoord door: je onherroepelijk de neiging het heren - i ger best, I impel re- I ruutje dat heeft, dat het le- moct zijn. Moet u opletten als wat je i I noemt de nood aan de man komt. Dan zorgen we heus wel. dat we er op een of an- I dere manier bij komen. Maar I daar het nog niet zo ver is. houden wij het voorlopig Imaar op een schot in de ruimte. Onze ruimte dan wel S. Z. te Alblasserdam. Doe je pseudoniem eer aan en werk eens hard. Wie weet een vol gende keer. Peter S. te Leiden. We ge ven dit jaar geen examenpa gina. daarom kunnen we met je stuk niets beginnen. Yvonne B. te Den Haag. Had een stuk voor Fiooltjes kunnen zijn. Vandaag zijn we minder bloemig. Ton de G. uit Rotterdam. Je molen was niet slecht, alleen hebben we nog drie van der gelijke molens in ons archief. En 't zit al zo vol. Soldaat nr. 10.12.34.073: „Ik je bent ben op het ogenblik paraat. Wat Hans P. (ulo-leerling) houdt dat precies in?" Antw. Een goede vraag, i moeilijk te beantwoorden! hebben hier te maken met abstrakt begrip, dat zich niet Hans. licht laat omschrijven. Lees daarom het handboek voor de soldaat nog eens aandachtig door. Misschien geeft het boek deze keer uitsluitsel. Rekruut Wim van B. „Wat be doelt men met „koude oorlog?" Antw. De „koude oorlog" is eigenlijk niets anders dan het beïnvloeden van de publieke opi nie. Het koude element wordt veroorzaakt door de bijbehoren de nervositeit. Het is natuurlijk mogelijk dat die nervositeit op zichzelf tot explosies kan leiden. Wie niet horen wil, moet maar voelen, Wim. Soldaat nr. 11.24 08 401 „Ik wil graag hoger op in het leger. Hoe moet ik dat aanleggen?" Antw. Zeer eenvoudig. U moet zorgen in het geheel niet op te vallen. In dienstkringen duidt men dit aan met „drukken". Ver der eist het leger niet alleen een lichamelijke, maar ook een gees telijke gehoorzaamheid. Breng de ze drie punten ln de praktijk «n morgen ontving ik het blad „In Dienst". Wat beoogt men met dit geschrift?" Antw. Dat weet haast niemand. POST VAN MARJA L~ - r Een dagboek van Hen jaar ge- hij nog leden(dit klinkt als een ju- jaar blleum). Vanochtend vond ik het. Er staat van alles in, over dc juffrouw, de klas. thuis, de ver huizing en maar heel weinig over mezelf. Ik had een vriendinnetje cn een heleboel vriendjes, dat klinkt nu gek, alles is veranderd, je bent zó oud als je dit leest. lang is en zo sterk. Tien rat weet je er nog van? ik alleen de pop en Floor. Zonder dagboek dan. Dag. het is nu een harde tijd, repetities, iedereen duimt voor iedereen. Je MMMMMMIMMMIMMIWMIIII den van Rusland een harpoenislen- •rhool is gesticht, die zich hoofdza kelijk toelegt op het zogenaamde „dubbele walvissehieten". Aan de le «rhool i« tevens een faculteit „diplomatiek" verbonden Deze richting houdt aich voornamelijk We hadden nog -tje achter onze Jantje, Daantje en Kees- Wimpje. Jantje (heerlijk psychologen) trok altijd bel letje. we liepen samen van school He naar huis en andersom, een ein- 79 deioos avontuur. Laatst zag ik Jan,) hem met tochtlatjes en een brom- ladc- mer- baantje wist veel van de grote mensen af, Daantje wist véél. hoe het kwam dat het re- met gende. waarom koeien zo dik wa rmde ren. Twee jaar geleden zaten we in dezelfde klas, toevallig. Hij is t©n heel verlegen geworden. Maar Floor was mijn favoriet, •hl, We waren op dezelfde dag jarig en hij heeft me een keer getroost toen ik huilde en hij heeft voor me gevochten. We liepen door ,,'t puin" naar school, pas later be greep ik, dat hier huizen gestaan hadden, waar wij bloemen pluk ten en hagedissen vingen. Tien jaar geleden, je leerde schrijven, ging een dagboek bij houden. „Ik hep een pop gehad. Zij heet Nelleke en zij is hele maal blau, ik bedoel haar kleer tjes". Dit is een wat egocentrische brief, ik weet het, maar vandaag draai ik alsmaar in een krin getje rond. Ik zou graag weten wat er van Floor geworden is, of 2. Non, je ne regrette rien Edith Piaf 3. Wheels The String-alongs 4. Surrender Elvis Presley 5. Walk right back The Everley Brothers 6. Baby sitting boogie Buzzy Clifford 7. Corina Ray Pe terson 8. Blue moon The Marcels 9. Gee Whiz Cliff Richard 10. Pepe Dalida Onze eigen topper deze week„Op de plaat, rust!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 20