KOREA
SARIE EN JAN
GEESTELIJK
LEVEN
r. I
DEZE WEEK IN EEN WOELIGE WERELD
ZONDAGSBLAD
2
ZATERDAG 27 MEI 1961
Ernstige
tbc-crisis
dreigt
Cynische predikanten
De predikant van de kerk waarvan Eisenhower lid is.
ds. Edward L. R. Elson. heeft zijn collegae over de
hekel gehaald, omdat zij het goede niet weten te
waarderen. In een preek schonk hij onlangs aan
dacht aan de herleving van het protestantisme in
de Verenigde Staten. Het is duidelijk dat t
Het ja en ss'n gevolgen
EEN
zette invoer van medicijnen stop
"PkE Koreaanse politieke crisis heeft byna een week lang de voor-
U pagina's van de kranten in beslag genomen, maar tegelijkertijd
herleving sprake is. gezien het groeiend aantal lid- een Koreaanse crisis uit het nieuws gedrongen, die veel gevaarlijker
maten, het enorme aantal nieuwe kerken dat wordt
gebouwd, de groei van lekenorganisaties en interker
kelijke jeugdevangelisatiebewegingen. de enorme ver
koop van godsdienstige lectuur, de heruitgaven van
honderden oude theologische boeken en nog een tien
tal andere feiten.
Maar de predikanten tonen zich helemaal niet ver
heugd. aldus ds. Elson. In hun sadistische kerkelijke
kolommen klagen zij steen en been. dat het allemaal
onwerkelijk en zelfs gevaarlijk is. Als ie naar hen
luistert krijg je de indruk dat het Amerikaanse pro
testantisme anemisch en volkomen impotent is. dat
het geloof oppervlakkig en de Amerikaanse gelovige
geestelijk hol en zijn moreel beneden peil is.
Deze predikant vervolgt: ..Door alleen maar chronisch
kritisch, voortdurend scheqpslijperig, altijd maar
wanhopig te zijn. door alleen maar de nadruk te
leggen op de negatieve feiten wordt de ziel ziek.
Uiteindelijk leidt dit tot het verlies van eigen krach-
Ds. Elson sprak niet alleen tot de Amerikaanse, maar
ook tot heel wat Nederlandse predikanten. Kerkbla
den behoren op het ogenblik tot de meest tragische
en huilerige lectuur van ons land. Maar deze publie
ke zelfkastijding zal nimmer een geestelijke herleving
brengen, die komt er slechts door op de kracht van
Christus te zien.
schynt en veel grotere consequenties kan hebben voor de lichamelijke
gezondheid van het Koreaanse volk. Enige jaren lang heeft de kerk
zich ingezet voor de bestrijding van de tuberculose, een ziekte die
in dit vrij dicht bevolkte land nog welig tiert. De verschillende bui
tenlandse kerken importeerden in dit gebied grote hoeveelheden medi
cijnen, die onmisbaar waren voor de bestrijding van de gevreesde
ziekte. Met ingang van 1 maart 11. heeft de vorige regering evenwel
de invoer van medicijnen uit de Verenigde Staten verboden. Tot op
dat ogenblik kwam de helft van de medicijnen en een derde van de
röntgenfilms uit Amerika.
Het verbod heeft ten doel Ko
rea te helpen streven naar econo
mische onafhankelijkheid en de
eigen fabrieken te stimuleren zelf
de fabricage van de noodzakelijke
medicijnen ter hand te nemen.
Maar de medicijnen die de dokto-
nodig hebben voor de bestrij
en de t.b.c. worden nog
Korea gemaakt.
ding
Blitzkrieg
Bij de poliklinieken
niet slechts medicijnt
voedsel dat door d.
wordt geschonken en
Hulpverlening
5.5.R. publiceert nieuw jubileumboek
S.S.R.>bouquet
Het aantal t.b.c.-patiënten is
uitermate hoog. Meer dan 800.000
mensen lijden aan deze ziekte;
dat is bijna 3Vz procent van de
bevolking. De ziekenhuizen heb
ben echter slechts 4000 bedden be
schikbaar voor deze patiënten.
Om levens te rédden is de Inter
kerkelijke Hulpverlening in Ko
rea een eigen ..Blitzkrieg" tegen
deze ziekte begonnen. Er zijn 16
reizende poliklinieken ingericht
die op het ogenblik 10.000 patiën
ten behandelen. Alleen al in het
afgelopen jaar werden 3.616 nieu
we patiënten ingeschreven.
De Interkerkelijke Hulpverle
ning verzorgt nu vla de medische
zending 30 procent van het totale
aantal patiënten die worden be
handeld in de 220 klinieken die
Korea In totaal kent.
:N KERK, die „Neen" zegt tegen de mensen, die haar iets
vragen, kapt daarmede alle verdere gespreksmogelijk-
heden af. Ze zet zoveel extra tolbomen op de smalle weg dat
men verschrikt terugdeinst en maar nergens meer aan
begint.
Een kerk, die ,Ja" zegt, ontneemt daarmede werkelijk aan
de weg ter zaligheid niet het karakter van die smalheid en
die engte waarover de Heer der kerk, bijvoorbeeld in de
Bergrede, letterlijk spreekt. Het wil beslist niet zeggen dat
nu opeens het hek van de dam is, en dat alles maar geoor
loofd is en stilzwijgend geaccepteerd wordt. Ik meen dat er
op dit punt nog al eens misverstanden bestaan.
Uit de praktijk van een
MAATSCHAPPELIJK
WERKSTER
Huisbezoek
Het kerkelijk systeem werd ont
wikkeld door de Canadese arts en
zendeling dr. Ernest B. Struthcrs,
Voor de derde maal in haar
vijf en zeventig jarig bestaan
heeft de gereformeerde studen
tenvereniging S.S.R. een boek
uitgegeven onder de gedenk
waardige, wat dubbelzinnige
titel „vier glazen." De vier gla
zen slaan echter niet in de eer
ste plaats op een studentikoos
drinkgelag; zij vormen ook niet
de grens tussen de hoeveelheid
alcohol, die men wel en die men
niet verslinden mag. Integendeel
de term „vier g/azen" is een
scheepsterm, duidend op dat
tijdstip van de nacht dat ook
wel de hondenwacht wordt ge
noemd. „Er is zwaar weer op
til voor de gereformeerde ge
zindte in ons land. De societas
kampt sinds jaar en dag met
zwaar weer en fungeert in dit
opzicht, zeker in de laatste 15
jaar van haar bestaan, als baro
meter voor de geestelijke weers
gesteldheid van deze gezindte",
althans dat is de mening van de
samenstellers van deze bundel,
die gezocht hebben naar een ei
gen product van eigen tijd in
plaats van naar een imitatie van
hun voorgangers.
Dat is dan ook de reden dat
drs. G. Puchinger niet maar aan
sluit bij de geschiedbeschrijving in
het laatste jubileumboek. Hij be
gint nog weer eens helemaal op
nieuw bij 1888 om zo tot een nieu
we en eigen visie te komen op die
allereerste begintijd. Het is een
geschiedbeschrijving. die diep
graaft naar de wortels in de ker
kelijke en politieke geschiedenis.
Het opmerkelijke is. dat de twee
groten uit die begintijd zo ver
schillend tegenover de S.S.R. ston
den. Bavinck werd erelid. Kuyper
weigerde op een vergadering van
S.S.R. te komen, omdat deze stu
denten naar zijn inzicht op de V U.
en niet op een Rijksuniversiteit
thuis noorden. Anderen volgden
zijn inzicht en zo kon de S.S.R.
slechts een bescheiden plaatsje in
gereformeerde kring innemen. Het
gevolg is echter ook geweest, dat
de S.S.R. steeds een soort gerefor
meerde avantgarde heeft geher
bergd. ook al holde die vaak in
r richtingen tegelijk.
Toekomstproblemen
Er volgt een uitvoerige beschrij
ving van S.S.R. zoals zij van
daag reilt en zeilt met zwaar
weer op komst. Ook het toekomst-
probleem van grote verenigingen
wordt door J. F. T. Roosjes ter
sprake gebracht, zonder een op
lossing te wijzen, tenzij men niets
doen als een oplossing beschouwt,
want hü schrijft letterlijk: „Nieu
we organisatievormen zijn in het
christelijke studentenleven nauwe
lijks te vinden en de behoefte er
aan zal verminderen, naarmate
men zich ernstig bezint op de
waarde van de bestaande." We ge
loven dat er heel wat oud-leden en
leden zijn die achter deze woor
den een vet vraagteken zullen wil
len plaatsen.
De plaats
J. C. Helder gaat in op de
plaats van S.S.R. in het gehele
universitair verband. Hij betoont
zich daarin een tegenstander van
subsidie een voorstander van een
persoonlijk getuigenis, (..heeft
meer resultaat aan een christelijke
politiek, die zelfs in eigen kring
moeilijk te propageren is") en
spreekt als zijn mening uit dat ook
in studentenkringen ..de gerefor
meerde organisatielust wat te ver
is doorgeschoten met als gevolg
soms tegenwerking, zeker dubbel
werk, ook in de lezingen, die voor
een verschillend publiek, maar
over hetzelfde onderwerp en dik
wijls met dezelfde spreker gehou
den worden." Hij doelt daarin op
talloze studentenorganisaties naast
de S.S R. Ook meent hij dat de
meest fervente tegenstanders van
de academiegemeente aan het af
studeren zijn en dat er in de toe
komst een andere houding zal ko
men t o.v. de ..studentenkerk."
En zo gaat het boek verder.
G. Ad de Bruijne schrijft over de
verhouding ten opzichte van de
V.U.; E. van den Brink over niet-
kerkelijk; drs. H. A. van Riessen
over ..Gereformeerd gezind." Een
groot gedeelte van dit werk is ge
wijd aan het ..Christen zijn in deze
tijd" terwijl het boek eindigt met
een ..Venster op de wereld" met
een viertal artikelen van prof. dr.
J. P. A. Mekkes. prof. dr. ir.
H. van Riessen. prof. dr. J. van
Baal en dr. J. Itjenhorst.
En zo werd het een boek dat
bij S.S.R.-leden In de boekenkast
zal prijken, door oud-leden gele
zen zal worden, door belangstel
lenden doorgebladerd zal worden
en door de rest vergeten. Maar
dat is het lot van alle jubileum
boeken, hoe mooi ook uitgevoerd.
Sun Kee Park is n.
haar zoontje bijna, i
nog enige maand er
handeling moete
die in 1954 zijn werkzaamheden in
Seoul begon. Hij werd inmid
dels aangesteld als adviseur voor
de regering in de bestrijding van
de t.b.c. en werd opgevolgd door
de arts Kenneth M. Scott. In de
reizende poliklinieken worden ver
schillende soorten medicijnen uit
gereikt of toegediend. De rest
van het werk wordt gedaan door
verpleegsters en maatschappelij
ke werksters, die de patiënten aan
huis bezoeken. Vooral dit huisbe
zoek is geweldig belangrijk, ver
telde dokter Scott een journalist
van de Wereldraad, ornaat het
ons onmiddellijk
in aanraking brengt
met de patiënten
en de omstandig
heden waaronder
zij verkeren.
Zestien procent
woning, 25 procent
beschikt over een
Medicijnen worden gebracht nar
de kleine polikliniek. Is de ii
voer voor goed afgesneden?
ning. De helft
deze kamers zijn
maar 3 bij 3 me
ter groot cn toch
wonen, koken, eten
en slapen daar ge-
personen. De eer
ste taak voor de
verpleegsters is
om de patiënten
te leren hoe zij
zich kunnen iso
leren van de me
debewoners van
hun huis. In een
een-kamerwoning
kan dat bijvoor
beeld bereikt wor
den door een gor
dijn in een hoek
te spannen; als dat
niet mogelijk is
worden de patiën
ten geleerd om zo
te slapen, dat zij
met hun gezicht
Sun Kee Park
Een van de zieken, die behan
deld worden is de Koreaanse jon
ge vrouw Sun Kee Park. Reeds
in 1956 was het duidelijk dat zij
geopereerd moest worden. Zij be
zat echter geen geld voor een
operatie. Als een gelovig christen
begon zij ernstig te bidden.
Door hulp van een onbekende
Amerikaanse werd zij in de gele
genheid gesteld om een operatie
te ondergaan in het zendingszie
kenhuis in Seoul. Maar inmiddels
had zij een kindje gekregen dat
evenals haar man door haar was
geïnfecteerd. De operatie is vol
komen gelukt; het zoontje heeft
een behandeling ondergaan en is
aan de beterende hand. De vader
echter zal nog enige maanden
moeten worden behandeld en mag
niet werken.
Nu de regering dc invoer van
medicijnen verboden heeft zal het
onmogelijk worden om mensen
op grote schaal te blijven helpen,
tenzij er een andere mogelijk
heid gevonden wordt om aan de
noodzakelijke medicijnen te ko
men. De zending zal nu dus bui
ten Amerika dat voor de zen
ding de medicamenten gratis ter
beschikking stelde dergelijke
medicijnen moeten kopen. De goed
koopste werden gevonden in De
nemarken. Het opmerkelijke is
echter dat geen van de Europese
fabrikanten van medicijnen noch
van röntgenfilms voor het werk
van deze zendelingen een korting
heeft willen toestaan. De zen
ding moet de volle prijs betalen.
Inmiddels wacht de medische
zending met spanning af wat de
nieuwe regering zal doen.
DE vele hoe bestaat het
feitelijk: de véle! stille
of openlijke tegenstanders van
de zogenaamde evangelisatie of
van het apostolaat verdenken
altijd weer de werkers, die
daar arbeiden van 'n zeer licht-
vaardig omspringen met de geboden des Heren. Ze maken daar
mede de arbeid bijzonder moeizaam: ze onthouden ons de
financiële mogelijkheden om ons werk te doen en ze verwarren
de geesten door onze ernst in twijfel te trekken.
Wie de bijbel grondig bestudeert, merkt dat de kerk m na
volging van haar Heiland en van alle discipelen en apostelen
„Ja" heeft te zeggen. Soms. een heel enkele maal, lijkt het
wel eens of Jezus begint met bot-afwijzend iemand weg te stu
ren Maar Jiimon al «nnertip het
tegendeel.
bezeten dochtertje. Jezus Taaf haar 'n hele tijd roe'pen. net
lang totdat de discipelen Hem adviseren om haar maar weg
te sturen en dus ronduit ..Neen" te zeggen. Wat zegt de Hei
land dan? Hij spreekt over het feit dat Hij gezonden is tot de
verloren schapen van het Huis Israëls. En dat lijkt als zoda
nig ook op een duidelijk „neen"! Maar voor deze heidense
vrouw is het dat beslist niet. Die hoort er juist een „ja in,
want voor het eerst durft een Joodse Rabbi toe te geven dat er
in Israël „verloren" schapen zijn, en dat Hij daarvoor geko
men is Het antwoord schijnt een kloof tussen jood f"- hei
den open te splijten, die onoverbrugbaar is. In werkelijkheid
wordt hier de kloof voorgoed gedempt: verloren jood en ver
loren heiden kunnen samen een beroep doen op de Verlosser.
De vrouw verneemt een kennelijk „Ja!" en ze rust niet
eer dat „Ja" gestalte heeft aangenomen.
DAAROM zegt de kerk „Ja!". Daarom doe ik dat ook in het
geval van Sarie's moeder. Maar ik voeg er meteen die
vraag aan toe, of ze dus ook werkelijk wil trouwen. Want nu
komt de beurt aan haar. Wie A gezegd heeft, moet ook B zeg
gen en dat is nog niet zo eenvoudig!
Ik zie althans dat mijn wedervraag haar duchtig in de war
brengt. Het is best mogelijk dat ze tenslotte alleen maar "n ora-
tische vraag stelde toen ze informeerde of zij ook nog trouwen
kon. Dat ze in haar hart stellig en zeker overtuigd was. dat
de kerk in dit geval door mij vertegenwoordigd zou ant
woorden: „Nee! Nee. lieve kind, dat gaat heus niet; daar is
jouw leven teveel een aanfluiting van alle goede zeden ge
weest voor; daarvoor heb jij te veel op je kerfstok!' Het zou
best rustig voor haar zijn geweest, als ik dat geantwoord had.
Waarschijnlijk was ze dan met haar dochter naar huis gemar
cheerd en ze had daar zo nu en dan eens gezegd: „Ja. kind,
trouw jij maar je moeder is daar natuurlijk te slecht voor,
dat heeft de dominee zelf gezegd En op een of andere
manier had ze dan die dochter wel zover gekregen om er toch
nog maar van af te zien. want niemand laat per slot van re
kening zijn eigen moeder zo voor schut staan.
MAAR nu heb ik „Ja!" gezegd. En gevraagd: „Wil Je
dat dan?"
O. lieve tijd, wat moet Sane's moeder daar nu op ant
woorden? Zo maar pardoes, zonder enige mogelijkheid van
ruggespraak met de eventuele huwelijkspartner thuis, die hier
door haar zo maar met huid en haar aan de trouwplechtigheden
wordt prijs gegeven. Het staat nog te bezien of hij wel met
haar mee zal willen, naar het raadhuis, naar de kerk. Ant
woorden zonder dc mening te kennen van de buurt, die op al
les zo haar eigen commentaar geeft; zonder zelfs te weten hoe
haar eigen moeder zoiets zal vinden.
Sarie's moeder kijkt me beslist wat hulpeloos aan: wil ze 't
of wil ze 't niet? Dat is ingewikkeld om iets te willen, om be
sluiten te nemen, om volwassen te zijn. Gewoonlijk vraagt
geen mens je of je wat wilt Je hebt de dingen maar te ne
men zoals ze over je heen komen. En nu opeens deze weder
vraag. Ze zucht ervan. WIJKPREDIKANT
t
Apologeet van pinksterbeweging over'l
„volle evangelie"
De Haagse gereformeerde no
taris II. J. Zweers kan met recht
genoemd worden de apologeet
van de pinksterbeweging zoals
deze zich buiten en ook wel
enigszins in de kerk openbaart.
Enige jaren geleden schreef hij
het boekje „Osborn en de bijbel"
waarin hij deze gebedsgenezer
tracht te beschermen tegen dog
matische en bijbelse aanvallen
uit de kerken. Ditmaal heeft hij
een boekje geschreven, waarin
hij tracht de term „volle evan
gelie" die in de pinksterbeweging
veelvuldig wordt gehoord, te-
over de kerken te verdedigen.
wordt het duidelijk hoe deze
telkens weer opnieuw afwijkt van
de duidelijke lijn van de Heilige
Schrift, ondanks de pretentie de
Schrift beter dan de kerk te
kunnen verklaren. Als Zweers
bijvoorbeeld schrijft over doop
en vervulling met de Heilige
Geest zegt hij: „De doop is
plotselinge ervaring
vulling". Hierin doet hij de bij
bel geen recht. Notaris Zweers
zou er goed aan doen het ant
woord te lezen, dat dr. Campbell
Morgan reeds in 1900 op deze
juiste exegese gaf.
Ook elders moet hij zich in
bochten wringen. Zo wil hij bij
voorbeeld de lofprijzing in Ro
meinen 7 „Gode zij dank door
Jezus Christus onze Heer" ver
vangen door een andere lezing
die in een enkel niet-aanvaard
manuscript staat. Het doel
om in deze zin Jezus Christus
te vervangen door de Heilige
Geest, en daarmede ls eigenlijk
dit gehele boekje getypeerd. Gods
Geest had tot opdracht
Christus te openbaren, ma;
pinksterbeweging is er sterk op
uit om Christus te vervangen door
de Heilige Geest. En pre-occupa-
tie met de Heilige Geest leidde
in de kerkgeschiedenis steeds
weer tot ketterijen.
j.Het volle evangelie" door H,
J. Zweers, Uitg. J. N. Voorhoeve
Den Haag.
Verenigde Staten opnieuw in opspraak - Weg van de
minste weerstand? - Tsjang Do Joeng wil naar
Kennedy - Naar De Gaulle en Chroesjtsjef
T_TET meest spectaculair wa
ren In de afgelopen week
wel de rassenonlusten in bet
Zuiden van de Verenigde Staten,
aan de betekenis waarvan reeds
een Commentaar werd gewijd.
Aanvankelijk nam de regering
te Washington. vertegenwoor
digd door de minister van jus
titie Bob Kennedy (een broer
van de president) een krachtige
houding aan tegenover de gou
verneur van de staat Alabama.
Enkele dagen geleden echter
bleek Kennedy van gedachten
te zijn veranderd en deed hij
een beroep op de „vrijheidsrij
ders", hun actie uit te stellen
tot rustiger tijden. En terecht
hebben de leiders van deze ac
tie. waaraan zowel blanken als
negers meedoen, geantwoord,
dat tij daar niets voor voelen,
omdat het juist hun bedoeling
Is, de asndacht te vestigen op
de wantoestanden, die nog
steeds In het Zuiden van de Ver
enigde Staten bestaan.
broer de president staat
op het punt naar Europa te ver
trekken. waar bij belangrijke be
sprekingen zal voeren met presi
dent De Gaulle van Frankrijk en
vervolgens (in Wenen) met pre
mier Chroesjtsjef van de Sow-
jetunie. De incidenten in Mont
gomery en Jackson hebben al
veel kwaad gesticht en kunnen
ertoe bijdragen, dat het aanzien
van de Verenigde Staten onder
de volkeren van Afrika en Azië
opnieuw wordt geschaad. Wan
neer zich dergelijke onlusten in
de zuidelijke staten zouden voor
doen, terwijl Kennedy met
Chroesjtsjef aan het praten is
(op 3 en 4 juni a.s.), zouden zij
de positie van de Amerikaanse
president ongetwijfeld verzwak
ken. De Russische premier zou
ook buiten de conferentiezaal
op zijn beruchte persconferen
ties een dankbaar gebruik'kun
nen maken van deze wantoe
standen in de Verenigde Staten.
Bedoeling
Afkoeling
Niettemin is deze poging van
Kennedy, een „afkoelingsperio
de" in te stellen, een zoeken
naar de weg van de minste
weerstand. In feite is het zo. dat
het verzoek van de minister aan
de vrijheidsrijders in het buiten
land kan worden uitgelegd als
een zwichten voor het geweld en
het onwettige optreden van de
blanke zuiderlingen. Dit is op
zichzelf al een betreurenswaar
dige ontwikkeling.
Het zou beter geweest zijn.
wanneer Kennedy na zijn door
tastende optreden in het begin
van de week op de ingeslagen
weg zou zijn voortgegaan. Tot-
dusver was het zo, dat men in
de Afrikaanse cn Aziatische lan
den kritiek leverde op het ras
sen-onderscheid ln de Verenig
de Staten, maar dat men grote
waardering kon opbrengen voor
de pogingen van de regering te
Washington de rechten van de
negers so volledig mogelijk te
beschermen. Door het verzoek,
de actie nlt te atellen, heeft
Kennedy ook hierachter een
vraagteken geplaatst.
Bedenkelijk
Wellicht niet alarmerend,
maar toch bedenkelijk is het
optreden van de Amerikaanse
nazi's in de zuidelijke staten.
Het valt moeilijk te beoordelen,
hoe groot de omvang is van
de organisatie, die de veelbespro
ken 42-jarige George Lincoln
Rockwell zegt te vertegenwoor
digen. Naar men in New York
verzekert is deze nazibeweging
een in omvang zeer beperkte
groep, die naar schatting niet
meer dan 50 militante aanhan
gers heeft. Belangrijker zijn ech
ter de mensen, die achter de
schermen werken en de actie van
Rockwell financieren. Deze laat
ste verklaarde, tot zijn haat
campagne te zijn gekomen om
dat de vrijheidsrijders zich naar
zijn mening hebben laten oprui
en door „Joods-communistische
agitators". Zijn streven zou
niet in de eerste plaats tegen
de negers zijn gericht, maar te
gen het integratiestreven, dat
door „de communisten" geïnspi
reerd zou zijn.
Onheil
Robert Wagner, de burge
meester van New York. heeft
hem een spreekverbod opgelegd.
Wagner noemde hem een „goed
kope uitgave van Hitier". Een
gerechtshof heeft daarna beslist
dat Rockwell wel mocht spre
ken. hoe aanstootgevend zijn op
vattingen ook waren. In Boston
is Rockwell in januari de stad
uitgezet, nadat hij en een aantal
volgelingen hadden gepost bij
een bioscoop waar de film Exo
dus werd vertoond. De met ha
kenkruisen getooide posters wer
den door tegendemonstranten
afgeranseld.
Men weet ln de Verenigde Sta
ten dos blijkbaar wel raad met
deze mensen, hetgeen echter
niet wegneemt, dat de geschie
denis geleerd heeft, hoe gevaar
lijk het Is, mensen als Rockwell
hun gang te laten gaan. Vooral
ln de zuidelijke staten, waar de
haat tegen alles wat niet blank
ls eerder toe- dan afneemt, kan
deze nieuwe nazibeweging groot
onheil stichten.
Zuid-Korea
Ook de ontwikkelingen in
Zuid-Korea zijn minder aange
naam voor de Verenigde Staten.
De militaire staatsgreep van
luitenant-generaal Tsjang Do
Joeng kwam voor de Amerika
nen volkomen onverwacht en
haalde een streep door hun po
litieke rekening. In het begin
van deze week hebben wij reeds
uitvoerig stilgestaan bij de ont
wikkelingen, welke het gelukken
van de staatsgreep mogelijk
hebben gemaakt en een beeld
gegeven van de man, die nu
voortaan de leiding van de staats
zaken in Zuid-Korea in handen
heeft.
We kunnen nu dan ook vol
staan met te constateren, dat er
reden is om enig vertrouwen in
generaal Tsjang Do Joeng te
hebben. Dat wil zeggen dat hij
wellicht eerder dan aanvanke
lijk werd aangenomen bereid
zal worden gevonden, de staats
zaken weer aan de burgerlijke
autoriteiten over te dragen. Hij
heeft al de afgezette premier
John M. Tsjang en enkele leden
van diens kabinet in vrijheid ge
steld en de troepen, die vorige
week de hoofdstad Seoel tijdens
de onbloedige militaire revolte
stormenderhand hebben ver
overd, zijn naar hun stellingen
aan de grens met het commu
nistische Noord-Korea terugge
zonden.
Ongedaan
Dit laatste was op het ogen
blik dat we deze regels schre
ven nog een groot vraagteken,
omdat men in Washington- liet
weten, dat president Kennedy
het erg druk heeft. Tsjang bleef
echter aandringen cn cr werd
zelfs beweerd, dat hij alles op
alles zou zetten om de Verenig
de Staten te bereiken, voordat
de Amerikaanse president aan
zijn Europese reis ls begonnen.
De Gaulle
Die Europese reis brengt de
jonge president dus eerst naar
generaal De Gaulle, in alle op
zichten de meerdere van Kenne
dy. Alleen het grote verschil in
betekenis van de landen die
zij vertegenwoordigen maakt
het mogelijk, dat Kennedy ook
in Parijs de belangrijkste figuur
zal zijn. Dit laatste heeft echter
weinig te betekenen, zolang de
Amerikaanse president geen
middelen weet te vinden om de
Franse president van zijn onge
lijk in enkele zeer belangrijke
kwesties zoals de samenwerking
in het kader van de Navo en de
organisatie der Verenigde Na
ties te overtuigen. Kennedy zal
slechts zaken met De Gaulle
kunnen doen als .hij bereid is.
de generaal te geven wat hij
Verlanglijst
Op het verlanglijstje'" van De
Gaulle staan twee heel belang
rijke dingen. Het ene is dé vor
ming van een politiek directo
raat, bestaande uit de Verenig
de Staten, Engeland en vanzelf
sprekend Frankrijk, terwijl het
andere betrekking heeft op de
Amerikaanse atoomgeheimen,
waar Frankrijk zo graag in zou
willen delen. Het is echter dui
delijk. dat ook Kennedy de ge
neraal in geen van beide geval
len volledig of ten dele zijn zin
kan geven.
te maken. Waarschijnlijk
de uitwerking van de koele hou
ding. die presiaent Kennedy te
genover de Koreaanse militai
re leiders heeft aangenomen
De generaal was er kennelijk
op uit. een goede indruk op
Kennedy te maken, opdat die
hem nog zou willen ontvangen,
voor zijn reis naar Europa.
leden van de Navo, die er niets
voor voelen, dat drie grote mo
gendheden over het lot van al
len beslissen en ln het andere
geval stuit Kennedy op het ver
zet van het Amerikaanse Con
gres, dat wat Frankrijk betreft
bijzonder huiverig is om af te
wijken van de bestaande rege
ling, dat geen atoomgeheimen
aan andere mogendheden mo
gen worden afgestaan. Slechts
Engeland vormt tot dusver een
uitzondering op deze regel.
Betekenis
Het bezoek aan De Gaulle kan
niettemin van grote betekenis
zijn: wanneer het leidt tot ver
betering van de Frans-Ameri
kaanse betrekkingen Aan
dit laatste bestaat grote behoef
te. omdat er de laatste tijd din
gen gebeurd zijn, die nu niet be
paald geschikt waren om de toch
al niet zo prettige stemming te
verbeteren. We doelen hierbij op
de gebeurtenissen in Laos en
Algerije. Ongetwijfeld zal zeer
openhartig over deze zaken wor
den gesproken en mocht De
Gan'ie nn- '-ijfeW —i d» »"»-
do gezindheid van do Ameri
kaanse pieaiaeni, ,..j na
dCkg
De besprekingen in Parijs
kunnen voor Kennedy ook ver
helderend werken met het oog
op het bezoek, dat hij vervol
gens aan Wenen gaat brengen
om met Chroesjtsjef te confe
reren. Als Kennedy in de Oos
tenrijkse hoofdstad Is gearri
veerd, weet hij in elk geval uit
de eerste hand, hoe Frankrijk
tegenover bepaalde wereldpro
blemen staat, in het bijzonder
met betrekking tot de uitdaging
van het internationale commu
nisme, dat het de gehele wereld
zonder strijd zal 1
