Als er gevochten moet worden
moet het Westen het zelf doen
Min. Beerman opende
nieuwe „Schutsluis
de
„Met Laotianen wint men geen oorlog
Zes
jaar
voor
schot op vrouw
Vier jaar gevraagd voor
mislukte roofoverval
Vrije zaterdag
ambtenaren
Pensioengrens voor
weduwen 40 jaar?
9
DINSDAG 9 MEI 1961
(Van onze speciale verslaggever)
LAOS, mei. Zal het bloedige Franse offer van Dien Bien Phu ook nog
zijn laatste betekenis verliezen? Toen generaal Henri Navarre, de Franse
opperbevelhebber in Indo-China, eind 1953 de Franse generale staf moest
adviseren over het krijgsplan tegen de met toenemende gevechtskracht
aanvallende Vietminh had hij twee keuzen: hij kon het militair voor de
hand liggende doen door zijn strijdkrachten in de gemakkelijk verdedig
bare vlaktedelta rond het zo belangrijke Hanoi te concentreren; of hij kon
proberen Laos te verdedigen in de kwetsbare borgstelling van Dien Bien
Phu. Het eerste bekende dat Laos zou worden opgeofferd aan de commu
nisten, die in het voor- en najaar van '53 grote delen van Laos hadden
bezet en die bij Thakhek het Laotiaanse koninkrijk al middendoor hadden
geknepen.
Frankrijk had Laos de pleohitlgste be
loften voor de verdedfigmg van zijn
juist verkregen onafhankelijkheid gege
ven. Hat koos de onmogelijke stelling van
Dien Bien Phu, waar duizenden Franse
asldaten zijn gevallen en waar zoals Ge-
nève zou leren, heel Noord-Vietnam aan
de communisten verloren ging. Maar
Frankrijk redde daarmee Laos van een
overheersing door de communistische
marionetten-regering van Prins Soupha-
nouvong, die begin 1953 door de Viet-
manhtroepen van Ho Chi Ming aan het
hoofd van de rebellenstaat Path et Laa
(staat Laos) was gesteld.
Bescheiden prijs
De Geneefse conferentie van 1961,
waarbij Noord-Vietnam definitief aan de
communisten verloren ging, braoht
Frankrijk de bescheiden prijs voor het
enorme offer: Laos bleef het communis
me onthouden.
Met uitzondering nochtans van de twee
noordelijkste provincies, Phong Saly en
Houa Phans (Sam Neua), beide liggend
op de flanken van de nu communistische
vesting Dien Bien Phu, juist over de
grens in de volksrepubliek Noord-Viet
nam. In die twee bergprovincies bleef
het koekkoeksjong Pathet Lao in het
bezit van wapens en macht, terwijl de in
zijn jeugd in Parijs door hert Marxisme
bekoorde prins Souphanouvong meer
vanuit hert schilderachtige communisti
sche gezelschap rond Ho Ohi Ming te
Hanoi dan uit zijn eigen residentie Phong
Saly de Pathet Lao-acrties dirigeerde.
Aangezien beide provincies te zamen
over honderden kilometers tegen Noord-
Vietnam leunen, terwijl Phong Saly bo
vendien nog een 150 km lange gemeen
schappelijke grens met rood China heeft,
was de luchtsluis die hert neutrale Laos
had moet vormen tussen de vrije starten
Thailand, Vietnam en Cambodja
virulente communistische besmettings
haard in hot noorden dus al
aanvang af lek, temeer omdat de water
scheiding tussen de provincies Xieng
Khouang en Khammouane en de tuit
van de trechter Noord-Vietnam
geringe mate onoverkomelijk is geble
ken. dart de Vietminhs. daar hun beruch
te Ho Ohi Ming-rondiweg door Laos voo:
wapens en rebellen, bestemd om ook de
welvarende rijstschuur Zuid-Vietnam
van binnen uit te hollen, met de regel
maat van de klok kunnen gebruiken.
zelfsprekendheden, dat wait Vientiane wil
heit bergland van Savannak, in
daden wordt omgezet. In de bergen ziet
de gevreesde Viet er, gezien door het
vergrootglas van het heilig ontzag, nu
eenmaal nog veel onaantastbaarder uit
dan de -heren ministers in Vientiane ach
ter hun schrijftafel wel menen.
De waarde, die Laos als buffer voor
Zuid-Vietnam heeft, is dan ook slechts
betrekkelijk. Voor het welvarende
Thailand is dat anders, hoewel niemand
gelooft, dat zodra de communisten de
tijd gekomen achten, ze niet ook op gro
te schaal over de Mekon-g zouden kun-
en infiltreren.
Het is dan ook
j-k toen hert 'koos voor het opnemen
Passanten
Vrijwel geen week gaat er voorbij zon
der dat er in de donkere nachten, don
plaatselijke trawanten goed beschermde
kleine groepen infiLtranrten langs de
sluipwegen in de bergdistricten van oos
telijk Khammouane en Savannakhet
langs een keten van onderduikadressen
trekt om de weinig verliezen lydendi
terreurgroepen in het fel anti-commu
nistische Zuid-Vietnam te versterken.
Tevergeefs dringt ZuidVietnam er hier
praktisch iedere week op aan de dollar,
soldaatjes van het koninklijk leger tegeo
de Ho-corridor in het geweer te bren
gen. Maar hert behoort niet tot de van-
Eis van tien maanden
tegen ex-PTT-nian
De rechtbank te Amsterdam heeft de
41-jarige voormalige PTT-besteller H. J.
van V. uit Amsterdam veroordeeld tot
tien maanden gevangenisstraf met af
trek. waarvan vier maanden voorwaar
delijk met een proeftijd van drie jaar
en ondertoezichtstelling. De officier van
justitie had tien maanden met aftrek,
waarvan drie maanden voorwaardelijk
met een proeftijd van drie jaar en onder
toezichtstelling geëist.
Verdachte had in 1960 uit een aantal
brieven geld, voornamelijk buitenlands,
gehaald. Hij was er mee begonnen toen
hij een keer een open brief in handen
kreeg en daarin Engelse ponden zag zit
ten. In alle gevallen betrof het brieven
gericht aan een Amsterdamse handelaar
(in pornografische geschriften),
dachte schatte het bedrag dat hij uit de
brieven had gestolen op ongeveer 2000
gulden.
Duitse dieven in
Venlo gepakt
(Van onze correspondent)
Door de waakzaamheid van twee sui
veillerende agenten en de medewerking
van een ingezetene, konden vijf Duitsers
in Venlo worden gearresteerd die de
laatste weken in Venlo en Blerick
lange reeks van diefstallen hebben ge
pleegd. Zij hebben inmiddels bekend uit
geparkeerde auto's, waarvan zij het lin
nen dak opensneden, allerlei goederen te
hebben ontvreemd Voorts hebben zij
toegegeven uit ten minste zes geparkeer
de auto's benzine te hebben gestolen.
Het zijn B. W„ J. W., K. I., G. E. en
K. N., allen in de leeftijd van 18 tot 21
Jaar oud en afkomstig uit St.-Hubert in
Duitsland.
De gearresteerden bezochten vanaf
april regelmatig ons land, doch de autr
waarin zij reden, liep al die tijd uitslui
tend op in ons land uit geparkeerde
auto's gestolen benzinel
De Deense boeren (behalve die van
de Bond van kleine boeren) zijn gisteren
een staking begonnen om hogere staats
subsidies te krijgen. Zij lieten onder
meer de melk in de sloten lopen.
Volgens een Indonesische woord
voerder zullen het Nederlandse bewind
in Nieuw-Guinea on de Franse positii
in Algerije besproken worden op eei
wereldconferentie van neutralistische
staten, die over enige tijd zal worden
Stiiouden.
'oosheid, waar getuige de sporen van
Europees bloed die men in de gelaats
trekken van veie Laortianen bespeurt, en
het gebrek aan vrijwel iedere vorm van
een economisch produktie-apparaat, de
Fransen in de zestig jaren van hun over
heersing zich meer aan de stijl van volk
en land hebben aangepast, dan anders
om. De Laotiaanse meisjes die in schoon
heid en gratie zelfs die van Thailand in
de schaduw stellen, maken hert wel be
grijpelijk, maar dat begrip groeit niet
uit tot een aanvaardbaar excuus.
Een Franse diplomaat in Vientiane
haalde vermoeid zijn schouders op.
„Nakaarten is mijn sterkste kant
niet", zei hij. Ik ben er ten slotte ook
niet persoonlijk voor verantwoorde
lijk. Wat voor mij de vraag is, is of
wij hier in dit land nog eens de hand
schoen op moeten nemen, die de com
munisten ons voor de voeten gooien.
In Malakka hebben 300.000 Britten
vijf jaar nodig gehad om niet veel
meer dan 10.000 communistische gue
rrillastrijders er onder te krijgen. Hier
zit je in een land dat een honderden
kilometers lange bergachtige grens
met het communistische achterland
heeft, die je met geen enkel militair
apparaat kunt controleren. Je kunt
alleen maar gissen wat en wie
worden aangevoerd over die grens
waar het naar toe gaat. Je merkt het
de vraag, of Frank-pas als de aanval komt. De inlichtin
""""(pen die je krijgt van de bevolking
de handschoen bij Dien Bien Phu voor
alles werd geleid door de gedachte aan
bufferstaat, bestemd opi de commu-
nisitische besmettingszone te omarmen.
Insiders zijn van oordeel, dart de ovar-
weging veel meer is geweest, dat het
niet-nakomen van bij herhaling gege-
pleohbige verzekeringen voor de be
scherming van Laos' onafhankel ij-kheid
onmiddellijk de bodem zou hebben ge
slagen uit het voorzichtige vertrouwen
het fragile staketsel van de toen nieu-
Franse unie bij andere jonge staten,
in die unie hun lot met dat van
Frankrijk zouden willen verbinden.
Beantwoorde liefde
Toen Frankrijk in 1953 Laos de onaf
hankelijkheid sohonk en vertrok had het
Laos in feite niet anders achtergelaten
om zijp bestaan als staat te rechtvaar
digen dan een goed gevoed nationaal be
wustzijn dat vooral door afkeer van ae
omringende volken werd bepaald, en
een dun vhes van gezag belichaamd in
de Luang Prabengse vorst Sisavang-
vong. Onder dat vlies bleef de onderlin
ge naijver tussen de prinsen van
chamipassak irt^het zuiden en de prinsen
van het noorden vrijwel ongehinderd
zichtbaar. Een land van liefde en zonge-
Genezaal Sing van de Laotiaanse
reger\gsgezinde troepen en zijn
wapen\ilstands-delegatie wach
ten fot\?n smal bruggetje over de
riu:er^\? Nam Lik is gerepa
reerd. keren terug van hun
onderhandelingen met de rebellen
van de Pathet Lao in het dorp
Him Heup aan de overzijde van
de rivier, 50 mijl ten noorden van
Vientiane. Het is allemaal wel
een beetje primitief
zijn volstrekt onbruikbaar niet eens
omdat ze niet willen.
Zuid-Koreanen kon je militair om
fn boodschap sturen. Maar Laotia-
:n zijn geen mensen om een oorlog
ee te winnen. Doodgelukkig met een
ooi uniform, de koning te rijk met
het bijbehorend salaris, maar geen
jongens om de trekker over te halen,
behalve om hun geweer schoon te
maken. Ten slotte zijn het gelovige
Boeddhisten en die doden nu eenmaal
geen andere Boeddhisten. Toen de pa
rachutistenkapitein Kong Le hier vo
rig jaar zijn staatsgreep deed, was
zijn motief dat hij er genoeg van had
dat de ene Laotiaan op de andere bleef
schieten. „Ik heb nog nooit een vreem
deling zien vallen, riep hij op een van
zijn propagandatochten.
Als het Westen hier de handschoen
opneemt om Laos voor het communis
te behoeden, zal het inderdaad zelf
moeten vechten. Ik twijfel er aan of
de Assemblee Nationale, het Lager
huis en zelfs het Congres, dat een erg
ïnlokkelijke missie zullen vinden".
Op myn vraag, of lk zyn betoog, zo
moest vatten, dat Laos dan desnoods
aar aan de communisten moest worden
overgelaten, zei hU fel, dat als de Ame
rikanen in december generaal Phoumi
Nosavan niet hadden geholpen, Kong Le
de neutralistische minister-president
vanna Phouma uit Vientiane te ver
drijven, we de neutralisering van Laos,
lie nu als een stuk worst aan een stok
p niet te behappen afstand voor
teus wordt gehouden, gracieus hadden
,U bent beter In het nakaarten dan
U zelf veronderstelde", bracht ik in het
midden. HU lachte waarderend.
Nachtmerrie
c vrees", zei hij verontschuldigend,
we ons in een van die posities be
vinden. die de nachtmerrie van iedere
goede diplomaat, militair en schaker is.
De situatie, waarin het initiatief en de
vrije keus geheel aan je tegenspeler is.
We kunnen dit land uiteraard niet aan
de communisten uitleveren, al was het
alleen al omdat dan de val van Zuid-
Vietnam nog slechts een kwestie van
tijd zou zijn. terwijl dan de vooruit
zichten voor Cambodja en Thailand niet
veel beter zouden zijn. We kunnen het
niet. En als iemand dat weet zijn het de
Russen. Ze weten dat ze ons hier tot
oorlog kunnen dwingen, waarbij w<
alle opzichten in het nadeel zijn. en
we als zij hem wenselijk achten, toch
moeten accepteren. Dat betekent, dat
enorme prijs kunnen bedingen, om
oorlog niet te laten doorgaan. Tenslotte
moeten ze aan hun krachtmeting met het
Kennedy-bewind nog beginnen".
HU Het zUn ogen dwalen over de w(jde
droge roodbruine bedding van de Mc
kong, waarin trage karbouwen graas
den op een paar groene plekken. Ver-
weg, vlak onder de Thailandse oever wa
de machtige grensrivier Ingeschrompeld
tot ccn onaanzienlijke sloot. „Er is
oud Laotiaans spreekwoord", zei hU op
staand, „dat zegt: als het water rüst
ten de vissen mieren cn als het wi
valt, vreten de mieren de vis. Laten
dan maar bidden dat de regens vroeg
komen dit jaar, voor de P.L. zover is op
gedrongen. dat er geen wapenstilstand
meer nodig is".
De Rotterdamse rechtbank heeft van
morgen de 38-jarige wasser-kelner J. R.
uit Rotterdam wegens een poging tot
moord op zijn ex-echtgenote veroordeeld
tot een gevangenisstraf van zes jaar met
aftrek, en terbeschikkingstelling van de
regering. In het vonnis werd overwogen
dat R. reeds eerder voor een dergelUk
feit was veroordeeld en daarbU even
eens ter beschikking van de regering
was gesteld.
Er was aoht jaar gevangenisstraf met
terbeschikkingstelling tegen hem geëist,
omdat hij in oktober j.l. in een café
op zijn voormalige vrouw had gescho
ten. Zij was onder de tapkast wegge
vlucht en werd niet gewond. Maar twee
andere personen, bezoekers van de bar,
werden vrij ernstig geraakt door ko
gels.
De officier van justitie had R. in zijn
requisitoir een buitengewoon gevaarlijk
an genoemd.
Monument voor
Van Eechoud
Op 27 mei 16 uur zal te Horst in Lim
burg een gedenkteken worden onthuld
voor de grote Nieuw-Guinea-pionier de
heer J. P. K. Eechoud die 7 september
1958 in Hollandia overleed.
Het initiatief was indertijd genomen
door de heren R. M. van Griethuysen,
voormang commissaris van politie in
Nederlands Nieuw-Guinea en anderen.
Aan de Maastrichtse beeldhouwer Sul-
tiens was opdracht gegeven het monu
ment te vervaardigen.
Van Eechoud werd in 1904 te Horst
geboren, waar men thans een straat i
hem genoemd heeft. Voor de oorlog
derscheidde hij zich als leider en
ganisator van expedities en in 1938
stichtte hij de eerste bestuurspost
de Wisselmeren. In de oorlog handhaaf
de hij zich lange tijd aan de Idenburgh-
rivier en nam daarna op vele wijzen
deel aan de strijd op Nieuw-Guinea o.a.
door de operatie-Bulldozer en de Ame-
rikanse landing te Hollandia.
De procureur-generaal bij het Am
sterdamse gerechtshof heeft tegen de
36-jarige A. M. J. K. uit Velsen, on
danks diens pertinente ontkenning,
terzake van een mislukte diefstal met
geweldpleging op de nu 76-jarige we
duwe I. Levasier-Onderdelinden in
haar woning te IJmuiden in de nacht
van 28 op 29 juni 1960, bevestiging
van het Haarlemse rechtbankvonnis:
vier jaar met aftrek, geëist. De ver
dachte, die twee keer terzake van
diefstal is veroordeeld, heeft van be
gin af ontkend dat hij deze roofover
val heeft gepleegd.
De weduwe vertelde dat toen zij de
bewuste nacht wakker werd er een man
voor haar bed stond die zei„Ik moet
je geld. Beneden staan nog drie kerels
Ik heb een revolver. Kom er uit of word
je liever gewurgd?'' De onverlaat had
haar vast gegrepen bij haar keel. De
vrouw, die zei: „Ik heb geen geld", greèp
haar bril, die de man haar eohter ui
hand sloeg. Zij waren toen naar beneden
gegaan waar de man ui' de zitkamer
tas had weggenomen. De weduwe wilde
via de niet afgesloten voordeur om hulp
roepen, doch zij was gevallen en opnieuw
bij haar keel gegrepen De vrouw, eige
naresse van een touringcarbedrijf, kende
verdachte, die tot 18 juni bedrijfsleider
was van een taxibedrijf. Met wagens
daarvan liet zy zich wel rijden en zij be
taalde deze ritten dan later aan verdach
Model-observatiehuis
99
Vandaag opende minister Beer
man in Doorn een splinternieuw ob-
servabiehuis voor jongens in de leer
plichtige leeftijd, uitgaande van de
stichting „De Schutsluis". Het is een
soort model-tehuis, dat de naam „in
richting" eigenlijk niet meer ver
dient, omdat het bestaat uit zeven
normale gezinswoningen, een bijzon
der mooie school, een pensoneelswo-
ning en een in het geheel weinig op
vallend hoofdgebouw. Al deze ge
bouwen staan aan een gewone straat,
de Schapendrift.
Dit complex, dat ongeveer een mil
joen gulden heeft gekost, is gebouwd
met 70 pet overheidssteun en het ill
wel een model-inriahting als een m
ment voor de enorme wijzigingen, welke
zich op het gebied van kinderbescher
ming hebben voltrokken sinds 1940
In „De Schutsluis" is plaats voo
jongens van 614 jaar, die aanpassinge
moeilijkheden vertonen. Zij worden hier
geobserveerd gedurende 3 tot 6 maan
den en via rapporten wordt dan gead
viseerd, naar welk behandelingstehuis
het kind dient te worden overgebracht.
Voor de oorlog kende men dit soort
tehuizen niet of nauwelijks. In de
logsjaren nog werden kinderen bene
den 14 jaar, wanneer zij tot vergrijpen
waren gekomen, voorlopig in een Huis
van Bewaring tussen volwassen mannen,
opgeborgen.
Het bestuur van de vereniging Pro
Juventute Gooiland wilde toen iets doen
althans voor schooljongens dit lot
te verbeteren en het stichtte in 1943 in
Loosdrecht het observatiehuis De Sohut-
sluis, waar 40 jongens in een oud kam-
peerhuis voor meisjes werden onderge
bracht.
Het huis voldeed in geen enkel op
zicht aan de toen nog gestelde eisen
stevig gesloten poorten en getra
liede ramen., strafcellen en isoleerka-
lers. Toch waagde men het er op.
KENTERING
Langzamerhand is men echter, zoals
bekend, de kinderbescherming in vele
opzichten anders gaan zien. Men „pakt
geen boefjes meer van de straat", om
ze voor de kinderrechter te brengen,
men tracht „probleemkinderen tijdig op
te vangen en te leiden, zo nodig door
heropvoeding in inrichtingen of pleeg
gezinnen".
Men is tot de erkenning gekomen,
dat onaangepastheid leidt tot struike
lingen en dat men die misstappen niet
met straf, maar met heropvoeding moet
vervolgen. Ook wordt er veel meer sa
mengewerkt met de gezinnen, er "s
voortdurend contact door middel van
maatschappelijk werk en mét het kind
wordt, indien het nodig is, ook het ge
zin her-opgevoed.
De Loosdreohtse behuizing was
nog een van de oude stempel, onvol
doende, donker, ouderwets, kortom,
soort pakhuis voor kinderen.
Intussen echter kwamen er allang
geen jongens meer in de Huizen van
Bewaring terecht en kwam het obscr-
vatiehuis ook los uit zijn isolement: de
huizen werden niet meer gesloten, maar
openheid werd het principe.
Ook ging men er zich op toeleggen,"
langs medisoh-wetensohappelijke weg
de moeilijkheden van de probleemkinde
ren te onderzoeken en de oorzaken op
te sporen. Daarbij past zeker geen ou
derwetse inriohtingshuisvesting.
Ook de overheid heeft dit ingezien en
daarom volop medewerking verleend
aan het totstandkomen van dit obser
vatiehuis dat voor alle gezindten is
en dat nu kan dienen als model voor
verdere bouw en opzet van dergelijke
kindertehuizen.
Sinds 1953 is De Sohutsluis geen on
derdeel meer van Pro Juventute, maar
een eigen stichting. Sinds die tijd heeft
het stichtingsbestuur, tezamen met de
directeur de heer J. van Vliet, sterk ge
ijverd voor een nieuw tehuis, dat het
oude in Loosdreaht kon vervangen. En
dat was wel hard nodig, want al vol
deed het in 1943 niet aan de eisen die
voor een „huis van bewaring" werden
gesteld, tien jaar later voldeed het be
paald niet meer aan de moderne woon-
Zo is dan nu op een prachtig bos-
terrein van 12 ha groot dit kleine
groepje moderne huizen verschenen.
De Schutsluis heeft nu gelegenheid
voor huisvesting van 48 jongens
woningen. Zij wonen dus in groepen
van 12 met twee leidsters. Op het
terrein wonen voorts nog twee ge-huw
de hoofdleiders en natuurlijk de direc
teur en zijn familie.
De woningen zijn zo huiselijk moge
lijk. maar modern en kleurrijk ingericht
en de school is een juweel, compleet
met gymnastieklokaal, waarop menige
dorps-hoofdonderwijzer jaloers kan zijn.
De school bevat ook een flink lokaal
voor handenarbeid en het onderwijs
wordt natuurlijk individueel gegeven,
want ook de resultaten van onderwijs,
handenarbeid en zelfs het knutselen
„thuis" zijn factoren voor de observ
Overigens hoorden wy by ons bezoek
aan De Schutsluis opnieuw de klacht
over het gebrek aan behandelingstehui-
zen en goede pleeggezinnen, waardoor
de kbideren soms langer dan nodig is
in dit doorgangsbuis moeten blyven,
lat is erg, want hier worden zU al-
geobserveerd, er wordt pas iets
is aan hun moellykheden gedaan,
neer zy in het soort tehuis dat voor
hen nodig is, zyn geplaatst voor kortere
of langere tyd.
Maar alle inrichtingen zijn overvol, de
wachtlijsten lang. En pleeggezinnen
men altijd weer moeizaam zoeken...
De kinderen, die in De Schutsluis te
recht komen worden daar geplaatst door
Raden voor de Kinderbescherming of
Voogdijraden, een enkele maal ook
geneeskundige diensten. Dikwijls zijn
net kinaeren uit a-sociale of gebroken
gezinnen, soms ook belhamels, die de
ouders tot wanhoop brengen. Maar al
tijd is er een oorzaak voor hun ge
stoordheid, het kan aan de omstandig
heden thuis liggen, aan verwaarlozing
of over-afaectie, aan eenzaamheid, maar
ook aan psychische tekorten of verkeerd
gerichte mentaliteit.
Om dit uit te zoeken zijn de observa-
tiehuizen er en het is juist, dat kinde
ren die aanpassingsmoeilijkheden ver
tonen niet in een somber gebouw, maar
in zo normaal mogelijke, lichte huizen
worden ondergebracht tijdens dit onder -
Daarom zal ook de overheid dit min
of meer preventieve werk blijven steu
nen: de nieuwe Schutsluis in Doorn is
er een voorbeeld van.
te. Zij heeft hem die nacht niet pertinent
herkend, maar de overvaller vertoonde
volgens haar wel byzonder veel overeen
komst met K's postuur Verdachte noem
de haar „oma".
Bij de achterdeur van de woning was
iet groene zeep een ruit ingedrukt en
de zeep werd aangetroffen op o.m. de
kleding, en het bedJegoed van de vrouw,
samenstelling daarvan stemde over-
met de zeep, die gevonden werd in
de woning van verdachtes moeder, waar
deze verklaarde de bewuste nacht te
hebben geslapen. „Zijn moeder was af
wezig. Voorts was in deze woning een
schroevedraaier, eigendom van verdacn-
te, aangetroffen, die precies paste in de
sporen van net geforceerde raam.
De doorslaande aanwijzing voor het
bewijs, dat verdauh'e d- overval had ge
pleegd. vond de procureur-generaal de
in de woning var. ae weduwe gevondeo
brillekoker, die identiek was met het
model dat verdachte toegaf te bezitten.
>en sorteerproei met deze koker had
speurhond tot vij' maal toe zonder
aarzelen verdachte aangewezen.
De raadsman, mr H Luijken. zei dat
het misdrijf was gepleegd vanuit de wo
ning van verdachtes moeder. De brille-
koker is inderdaad van verdachte, doch
de vraag is „Wie heef', die in de woning
van de weduwe gebracht?" Hij verzocht
het hof, zo dit niei tot een vrijspraak
kon komen, de zaak terug te verwijzen
naar de rechter-commissaris om alle mo
gelijkheden te laten onderzoeken. Het
verzoek van verdach'e tot zijn onmid
dellijke invrijheidsstelling wee6 't hof af.
Kind stak breipen
in neus: overleden
Toen dezer dagen te Amsterdam de
11-Jarige Jacqueline Engelenburg
zat te breien, peuterde zij met t
breipennen in haar neus Zij duwde dej gf
pen zover naar binnen dat de hersenen v;
(Vervolg van pagina 1)
Men mag ook aannemen dat de ge
meenten en provincies, die op dit mo
ment reeds de rijksregeling volgen (om
de week een vrije zaterdag), eveneens
op 1 juli de vijfdaagse werkweek vol
ledig zullen invoeren als dat voor het
rijkspersoneel wordt goedgevonden.
Voorts lijkt het niet onwaarschijnlijk
dat minister Toxopeus de schorsing van
de raadsbesluiten van Rotterdam. Den
Haag, Rijswijk, Amsterdam en het be
sluit van de provincie Noordholland wel
ongedaan zal maken, indien die lagere
organen eveneens besluiten de nieuwe
rijksregeling (aangenomen dat die er
komt) te volgen.
De Algemene Bond van Ambtenaren,
aangesloten bU hel NVV, heeft gister-
avond protestvergaderingen belegd In
Rotterdam (2500 aanwezigen), Den Haag
(1000 aanwezigen) en Amsterdam (even
eens 1000 aanwezigen). De vergaderingen
waren al uitgeschreven voordat het ad-
vies van het Georganiseerd Overleg
afkwam en gingen dooi omdat men de
leden niet meer tUdlg van de nieuwo
ontwikkeling op de hoogte kon stellen.
Op die vergaderingen werd door hoofd
bestuursleden een uiteenzetting gegeven
over de gang van zaken in en rondom
het oveiieg over de verkorting van de
werkw.eek, waarbij veel kritiek werd ge
leverd op het beleio van de regering in
loonpolitieke zaken Me' name werd be
zwaar gemaakt tegen de geringe bereid
heid tot overleg van de regering met de
centralen van overheidspersoneel. In een
resolutie spraken de 4600 ambtenaren hun
ontstemming uit over het ingrijpen van
minister Toxopeus in het beleid van de
gemeentebesturen. De vergaderingen
hadden een rustig verloop. De bijeen
komst in de Haagse Dierentuin werd bij
gewoond door wethouder C. H. W. P.
den Oever en door enkele leden van
bracht waar een direct toegepaste opera
tie helaas niet meer mocht baten. Zij
is inmiddels overleden.
Prins Bernhard opent
fabriek te Diemen
Prins Bernhard zal morgenochtend op
het nieuwe industrieterrein van Diemen
de Nederlandse accumulatorenfabriek
Acifit openen, waar 124 mensen werken
en die f 2,8 miljoen heeft gekost. Zij is
gegroeid uit een eenmansfabriek van de
heer K. Cyth en voert 35V« van de pro-
duktie uit naar de Euromarkt. het Mid
den-Oosten en Zuid-Amerika.
voerde hier het woord.
De christelijke en rooms-tcatiholieke
bonden van overheidspersoneel namen
niet aan de protestvergaderingen deeL
De centralen hadden daaraan geen be-
hoefte omdat het overleg, tot stand ge
komen door bemiddeling van de Tweede
Kamer (motie-Weijlers), nog niet is af-
De aanbeveling van het georganiseerd
overleg heeft uiteraard de volledige in-
stemm.ng van de Christelijke centrale
van overheids- en onderwijzend perso
neel. Desgevraagd zeiden de heren J.
ten Heuvelhof en L. van der Weide, de
vertegenwoordigers van de centrale in
het G.O., zeer content te zijn met het
Kinderleeftijd
tot 21 jaar
(Van onze sociaal-econ. redactie)
Krachtens de Algemene Weduwen-
en Wezenwet krijgt een weduwe op
het ogenblik een weduwenpensioen.
iindaen zij bij het overlijden van haar
echtgenoot nog geen 50 jaar was.
Bovendien komt zij, afgezien van
haar eigen leeftijd, voor pensioen in
aanmerking, indien er kinderen zijn
beneden de leeftijd van 18 jaar. Op
het ogenblik bereidt een commissie
van de Sociaal-Economische Raad
een advies voor aan de regering over
wenselijke wijzigingen in de Alge
mene Weduwen- en Wezenwet.
Zoals bekend ls de wet indertijd na
een vluchtige behandeling door de Ka
mer goedgekeurd met de toezegging van
de regering, dat te zijner tijd wenselijk
gebleken wijzigingen zullen worden
voorgesteld.
In de S E R.-commissie is op het ogen
blik in het byzonder de leeftijdsgrens in
discussie. Als nieuwe leeftijdsgrenzen
zyn genoemd: 35. 40 en 45 jaar. In som
mige kringen vraagt men zich echter af,
of een leeftijdsgrens van 35 jaar wel zin
heeft. Het aantal weduwen, dat buiten
een weduwenpensioen zou vallen, wordt
dan zo gering, dat een leeftijdsgrens wei
nig zin meer heeft. Financieel zal dat
niet zo erg veel uitmaken en bovendien
wordt dan veel administratieve romps
lomp voorkomen.
Een grens van 45 jaar, 5 jaar lager dan
de huidige leeftijdsgrens wordt nog aan
de hoge kant geacht met name door de
werknemersgroeperingen.
De grens van 40 jaar IUkt aantrekke
lijk, temeer omdat daarby van bepaalde
zijde gesuggereerd is, dat dan gel|jktUdlg
de leeftydsgrens voor het kind van 18
naar 21 Jaar gebracht dient te worden.
Dus een weduwe zonder kinderen zou
bu 40 jaar pensioen dienen te krUgen,
en wanneer zU in het bezit is van kin
deren komt zU ongeacht de eigen leeftyd
in aanmerking voor pensioen tot het tyd-
stip waarop de kinderen 21 Jaar worden.
Mocht z|j zelf dan de 40-jarige leeftyd
nog niet hebben berefkt dan vervalt haar
pensioen weer.
