EEN APPEL,
ZOETIGHEID
KANGOEROE
Schoonmaak
0pen bri&l
TIP-PARADE
Xeem maak
Milkshake
limonade
Strijken van vitrages
kan vlotter gaan
Een kant-en-klaar-jasje
voor de appelbol
Op de valreep
ZATERDAG 22 APRIL 1961
doch is
nu zö slecht
NEE, neem maar een
appel. Al dat snoep is
alleen maar slecht voor je
tanden". En onverbiddelijk
bljft het doosje met lekker
tjes dicht, terwjl de fruit
schaal uitnodigend naar
voren wordt geschoven. Het
Ijkt er op, of die overigens
gezonde vruchten, meer en
meer de plaats van lolly's,
zuurstokken, gomballen, tum-
tummetjes en al die andere
heerlijkheden gaan innemen.
we, veel meer dan vroeger, bijna allemaal wel iete afweten van de voedingsleer en aan-
verwantte zaken, zijn we die zoetigheden met andere ogen gaan bekijken. Suiker tast de tan
den aan, snoepen bederft het gebit, zeggen we, dus: „neem maar een appel
jYU zouden we de laatsten zijn om iets ten nadele van de appel te zeggen! Maar op de vraag:
eeft suiker inderdaad een slechte invloed op het gebied", mogen we vandaag een ont
kennend antwoord geven. Het schijnt allemaal wel mee te vallen, als we tenminste een groep
deskundigen op dit gebied mogen geloven. Die deskundigen hebben namelijk een proef ge-
nomen en zijn tot de conclusie gekomen, dat de „consumptie van suiker en snoep enigszins
Imj,aansprakelijk is gesteld voor de beschadiging van het gebit en dat dit in feite aan
zo zeggen ze^ hreven moet worden, en wel speciaal aan het gebruik van teveel zuren",
Deze mening werd bekend gemaakt toen er aan de universiteit
van Pennsylvania in samenwerking met de gezondheidsdiensten
in deze Amerikaanse staat, gedurende twee Jaar zo'n zeshonderd
Jeugdige Amerikanen tussen de vfjf en vijftien Jaar waren
„getest'Niet alleen in de Verenigde Staten is men evenwel tot
deze conclusie gekomen, ook in Liverpool, Londen en Sheffield
heeft men soortgelijke onderzoekingen verricht, en ook hier wezen
de resultaten uit, dat suiker „op geen enkele wüze schadelijk voor
het gebit is.
Dè boosdoeners alt teSenhanSer voor de waar-
UWU,UUC,,C'J schuwende vinger van de tand-
We kunnen het (mèt die des- 70K.1.ei^®ldshalv?: °^er
kundigen dan) nog sterker zeg- de .5".s er hebb?,n
gen: toen de jonge proefkonijnen «fi-Jttn g "°g m
aan het snoepen werden gezet, scldten
en
uit een zakje
Voor liefhebbers van een milk
shake of een koele drank is er bleek hun gebit"minder aaS"be'l
"le»lv,L klacht. Een det, ondeth|vig te ada,"
grote meelfabriek in Friesland perioden waarin zii een «niirer.
dervormnameldek handel 'V06! arm dië®t kre§en voorgeschoteld,
tot nu top voor hef he« doSn De grote boosdoeners van het ge-
tan «n milkshake^ een mixer S^^jn 'an ook^iet de zoetighe-
Het strijken van pas gewassen vitrages zo men geen gor
dijntjes van een no-iron materiaal bezit zal beslist niet tot
ieders liefste bezigheid behoren. Of de vitrage is te vochtig of
nét te droog om te strijken en wanneer de gordijnen tenslotte
de goede vochtigheidsgraad hebben bereikt, gaan ze schuiven
tijdens het strijken, terwijl grotere exemplaren aan alle kanten
over de grond plegen te zwieren.
Veel handzamer worden die
vitrages wanneer ze dubbelge
vouwen op de strijkplank wor
den gelegd. Dat moet wel zorg
vuldig gebeuren, zodat er geen
vouwen of v§lse plooitjes in
komen. Liggen ze eenmaal
(dubbel) goed glad op de
plank, dan strijkt u ze aan
weerskanten en u zult merken,
dat het veel gemakkelijker
gaat. Het is alsof het strijk
ijzer meer „houvast" aan de
dunne stof heeft. Na die twee
zijdige strijkbeurt vouwt u de
vitrages weer open en wordt
de in het midden ontstane
vouw even weggestreken. Wel
licht zullen verschillende huis
vrouwen deze manier van vi
trage strijken zelf al hebben
ontdekt. Voor degenen van wie
dit niet kan worden gezegd, is
het altijd prettig zoiets te we
ten.
maar verschillende zuren, zo
is er zwart op wit gezegd.
Om dit te illustreren wijzen de
worden gebruikt, met dit nieu
we instant produkt hoeft men
Ssnkem.e„nafp!r2at "L" bE" oiderioekers op het gebrSik va~n
zitten. Men giet de inhoud van ,,soft 4^*,- fri/dra5ken, zoals
Waf zullen we eens eten
een zakje in een half glas melk,
roert even en kan c'
een milkshake gaan
Hoe koeigj. de melk, hoe sma-
„li™ een nau glas mem, in ons land wordt gezegd. Er zijn
even en kan dan al van er met een hoog suikergehalte,
gan? ,gen'e*en' zoals sinaasappelsap
YJTTEL eenskangoeroevlees gegeten? U hoeft voor zo'n apart
kersen. gerecht beslist niet de grenzen over, want Leo 't Hart, die
keliiker het „.„Vj,aaP. terwijl b.v. tomatensap, ver- 2 ,ade trouwe krantelezer wellicht bekend jarenlang in
ïJST»k.n,i„X„L ,?,ii„ V., schillende soorten limonade e.d. Australië heett gezeten, verzekert u, dat deze vleessoort ook in
prettig vinden altHd «monade ,weu,is suilter bevatta"- Die <lran- Nederland op de markt is. Eerlijk gezegd: wij weten niet hoe
S3dehSTdt" hebben d?or gï 5^nu„SJn v°°i ,het e<rbit niet het smaakt, maar volgens ingewijden moet het, mits op een
n%Te„"nOoPk athi^k,nenm"zS «TSnaTSTSS ""da,E m""" "»*-
(maar dan gevuld met water), aantaï"n"eSmma dk'dr^Sken zit" Nu hebben tot W V M|
inhoud van het zakje erin. een ?e„ Hofh£2er het oemmtage zü 26
paar tellen wachten en het is ren iadM nadflig" z'?5 de >ad<™ d? Austra-
gebeurd. Bestaat er in Amerika
al iets dergelijks: het verschil fandv?f
tussen dit Nederlandse produkt
en dat urt de V.S. is, dat men
bii deze Friese vinding geen
suiker meer hoeft toe te voe
gen.
gevolgen voor het gebit en het
Ware proporties
liërs zich niet zó
druk gemaakt over
de kangoeroe als
een vleeesxport-
Even de waslap
er over
artikel. Zij hadden
de handen vol aan
Daarom menen de onderzoe- de schapen, koeien
kers ook, dat deze zaak tot de en konijnen en
ware proporties dient te worden vonden de kan-
teruggebracht. Niet, dat men de goeroe eigenlijk al-
jeugd nu maar moet gaan overla- leen maar lastig
den met snoepdat is een an- Dit laatste nu is er
der punt. „Maar, om een theore- eigenlijk de oor-
tische reden hoeft het normale ge- zaak van gewor-
bruik van suiker niet verminderd den, dat men in
De plastic- en rubber zuignap- te worden", zo zeggen ze het heel Australië iets in die
pen, door een vindingrijke indus- netjes. De feiten liggen nu een- kangoeroe is gaan
trie bedacht ter vervanging van maal anders dan zoveel jaren zien, men was min
de „ouderwetse" spijker, plegen over suiker is beweerd, iets, dat of meer gedwongen
de huisvrouw nogal eens in de niet alleen jeugdige zoetekauwen, om aan dit dier
steek te laten door op de meest maar ook de velen, die direkt of eens wat meer
ongelegen momenten van de indirekt iets met suiker te maken aandacht te gaan
muur te vallen. Nu houdt zo'n hebben, wel deugd zal doen. Niet besteden. Bij be-
nap het beste op een volkomen voor niets heeft b.v. een Ierse "ader"lS valt me{
glad oopervlak Wie twijfelt aan suikerindustrie, inhakend op deze te zeggen hoeveel
de gladheid van het plekje, waar- gegevens, een enthousiast stuk er- van deze levende Australische
op de nap moet komen, kan dit over doen verschijnen in het !^bole"057 Bi
het beste opwrijven met witte maandblad, dat zij uitgeefti.afntLl'
was. Is de ondergrond hierdoor Wie weet gaan ondernemende ?n hit
werkelijk satijnglad geworden, snoep-fabrikanten binnenkort een ÜrJu
flap mr,et het al vreemd lopen, grootscheepse reclame-actie on- °e™chte_ konijn wordt aange.
willen de nappen nog weerbarstig dernemen met als
zijn. j—
de vraag naar dit vlees kunnen
constateren. Jammer is alleen,
dat dit kangoeroevlees niet goed
koper is dan b.v. rundvlees. Zo
dra er echter meer uit Australië
wordt afgenomen, kan de prijs
dalen, zodat men bij de slager
niet duur hoeft uit te zijn voor
een „maaltje kangoeroe".
Eén ding nog, zoals vele vlees
soorten, vraagt ook deze een spe
ciale bereidingswijze. Dozijnen re
cepten vergezellen dan ook het
geslachte buideldier, zodat een
kangoeroebiefje, een dito rollade,
af een jachtschotel niet voor an-
Tere vleessoorten hoeft onder te
doen.
Intussen ziet men in Australië
au wel wat in de ondanks al
les door de boeren gehate kan
goeroe. Men hoopt daar nu maar,
dat heel wat huisvrouwen er ook
Iets in gaan zien....
De appelbol is een hapje, dat
het niet alleen bij de koffie
goed doet, maar ook een gezel
lig dessert kan vormen. Een
dessert, dat fris en tegelijk
voedzaam is en dat er boven
dien aantrekkelijk uitziet
wanneer het baksel tenminste
voor honderd procent geslaagd
is!
Het bakken van appelbollen is te
genwoordig niet zo'n karwei
meer, want het benodigde korst-
deeg is kant en klaar te koop.
En dat scheelt al een heel stuk
in het werk. Zo'n pakje korst-
deeg wordt uitgerold tot een
niet te dunne lap, waaruit
vierkante stukjes worden gesne
den, die groot genoeg zijn om
het om een appel heen te vou
wen. Uit één pakje deeg komen
ongeveer zes appelbollen.
De appels worden geschild, ge
boord en midden op de lapjes
gezet, waarna het boorgat wordt
gevuld met een mengsel van
suiker en kaneel, bekroond
door een klontje boter.
Vouw het deeg om de appel heen.
plak het met wat water vast en
zet de bollen met de vastge
plakte kant op een beboterd
bakblik.
Bestrijk ze met wat losgeklopt ei
en bak ze ongeveer twintig mi
nuten in een hete oven. Al te
veel werk zit er dus niet aan,
terwijl een appelbol toch altijd
iets feestelijks heefc.
Eau de Cologne
de koelkast in
Zij. die graag eau de cologne
georuiken. vinden het misschien
prettig te horen, dat dit onder
deel van haar toilet-uitrusting aan
opfrissende werking wint, als het
zo koel mogelijk wordt bewaard.
Zet het flesje dus altijd op een
koude plaats, het liefst in een
koelkast, als u tenminste zo'n
apparaat bezit. In dat laatste ge
val het flesje natuurlijk goed af
sluiten...anders zouden uw maal
tijden wel eens een sterk eau de
coiogne-bouquet kunnen krijgen.
VAN BLOEM'EN PLANT
in de tuin
Als de vrouwen schoonma
ken in het voorjaar dan
wordt er niet alleen naar stof
en ander vuil gezocht om dat
weg te nemen en versleten
goed verwijderd en door an
der vervangen, maar dan
worden er ook wel mooiere
gordijnen opgehangen en een
fleurig behangetje geplakt om
in de komende zomer met ge
noegen er naar te kunnen kij
ken. Dan moet alles glimmen
en blinken en een air van her
leving geven.
Zo is het ook in de tuin. Men
moet zorgen, dat er straks
weer bloemen bloeien, waar
van enkelen ook geschikt moe
ten zijn om, afgesneden, de
kamers te sieren. Dan moet
er mooi groen te voorschijn
komen aan struiken en in het
gazon. Daarvoor moet nu al
gezorgd worden.
Het gazon
Het gazon zal flink bemest
worden, hetzij met goede
stalmest (een kruiwagen per
10 M2) of korrelmest, volgens
bijbehorende gebruiksaanwij
zing. Mochten er kale plek
ken in zijn dat moeten die
wat los geharkt worden en
met het beste graszaad (neem
vooral geen goedkope soort)
ingezaaid en daarna stevig
aangedrukt.
Het wordt nu beslist hoog
tijd om de dahliaknollen in de
grond te zetten. Zijn ze wat
groot geworden, zet er dan
het mes maar in en verdeel
ze in twee of meer delen. Wil
men graag dahlia's hebben,
die het in de kamer goed
doen en enige tijd goed blij
ven, vergeet dan niet om ook
pompondahlia's te nemen.
Dahlia's mag men niet eer
der afsnijden om op water te
zetten dan wanneer ze geheel
open zijn Dus nooit in knop.
wat men bij andere bloemen
vaak doet.
In kistje
Hen die knolbegonia's in de
tuin willen zetten geven wij
de raad om ze eerst een poos
in vochtige aarde of turfmolm
te zetten in een kistje, dat
men op een warme plaats zet,
aerneineu .0., uitgangspunt ft""-'"L™™:
„suiker is gezonder den u denkt". b*
zij in even volle teugen van het
zenaarse gras, als het aantal
schapen van de boer. Die zulks
uiteraard niet zó leuk vindt.
Het geweer
Van de konijnen weet men zo
wel het een en ander af. ook als
het gaat om ze te bestrijden. Het
verspreiden van myxomatosis
neeft onder deze diertjes een be
hoorlijke slachting teweeg ge
bracht. Doch van de kangoeroe is
minder bekend; de voortplanting
en levenswijze van deze dieren
zijn meestal niet opgenomen in
standaardwerken op dit gebied en
wat de bestrijding van een kan-
goeroeplaag betreft, heeft men
het nog niet verder gebracht dan
het geweer.
Dit gebeurt mee&tal op groot
scheepse wijze en het zijn óók
Nederlanders, die er een aardig
centje mee verdienen. Zo weten
Te immigranten Johan Govers uit
Rotterdam en Nick van Veelen
uit Zeeland zich een behoorlijk
Delegde boterham „te schieten".
Was het evenwel lange tijd zo,
iat alleen de huid van de kan
goeroe het geld in de la bracht,
thans is men zich ook gaan inte-
ressefen voor wat er onder die
huid zit: het vlees. Er zijn ver-
scnillende vleesexportbedrijven op
dit gebied en zo werken b.v. ge
noemde immigranten voor een
dergelijk bedrijf in het achter
land van de staat Nieuw Zuid
Wales. Gemiddeld schieten ze zo'n
honderd kangoeroe's per nacht.
De dieren worden ter plaatse
gedeeltelijk afgeslacht en dan in
koelwagens naar de centrale
slachtplaats in het Stadje Went-
wordth vervoerd. De looierij
krijgt de huiden binnen, het vlees
wordt bevroren. Overal in Aus
tralië is Leo 't Hart die „shoo
ting teams" tegengekomen en
naar schatting leggen zij in de
verschillende staten van Austra
lië zo'n 100.000 kangoeroe's per
maand neer.
Sentimenteel
Het leeuwenaandeel van het op
die manier verkregen vlees, is
v-ior de export bestemd. Mogen
de Australiërs nog een zekere
waardering hebben voor kangoe-
roestaartsoep, het vlees „ligt"
hen niet. vaak om sentimentele
redenen. Komt dit dier immers
niet voor op het wapen van Aus
tralië...? Bovendien hebben zij in
vlees keus genoeg! In andere lan
den schijnt men die sentimentele
gevoelens cr niet op na te houden
en de export van kangoeroevlees
breidt zich dan ook geregeld uit.
Het vorig jaar had Japan belang
stelling voor 200 ton en naar mag
worden verwacht, zullen spoedig
ongeveer 3000 geslachte kangoe
roe's wekelijks naar alle delen
van de wereld hun weg vinden.
Ook Nederland behoort tot een
van die landen In de wereld. Zo
krijgt ons land ongeveer 50 ton
kangoeroevlees per maand binnen
zijn grenzen.
Hoe de reacties zijn? Een Ne
derlandse exporteur, die op een
tentoonstelling in Limburg kan
goeroevlees liet proeven, kreeg
meteen een groot aantal bestel
lingen binnen en er zijn slagers
in ons land, die een snel stijgen-
Citroenschilletje
voor de voeten
't Is een bekend middeltje voor
het blank houden van de handen
de citroenschil te gebruiken. Wist
u echter al, dat zo'n schilletje
ook uitstekend is voor de huid van
de voeten? Wie de voeten af en
toe met de binnenzijde van zo'n
citroenschil inwrijft, zal ontdek
ten dat de huid glad en fris
blijft.
Op de valreep
tussen de wat
zwaardere win
termantel en het
mantélloze zomer-
tijdperk een mo
del voor een tus
sendoor jas. Het is
een elegante man
tel met lange
revers, die niet
veel pretenties
heeft en daarom
gerust een paar
seizoenen mee
kan. U kunt het
wel niet zien,
maar de ontwer
pers hebben deze
mantel gevoerd
met een soepele
dralon-stof, even
eens voor de er
onder gedragen
japon gekozen.
Handig voor een
voorjaarsmantel
is altijd de mouw
met hetzelfde ma
teriaal een eind
te voeren, zodat
die mouw door
hem om te slaan,
ook drie-kwart
kan worden ge
dragen.
toegedekt met glas of met
plastic. Ze ontwikkelen zich
dan vlugger. Dadelijk in de
tuin geplant, duurt het vaak
heel lang voor ze bloeien.
Als klimplanten kan men
nemen de Bignonia of Camp-
sis die in september en okto
ber met trompetvormige oran
jerode bloemen bloeit. Ze
vraagt een goed kalkrijke
grond. Er is een variëteit die
in juni bloeit, de Campsis
preacox. Al hecht ze zich met
hechtwortels. toch moet ze
wel een beetje steun van ons
hebben, wil ze op de plaats
blijven.
Mooie klimmer
Ook de Clematis"' in ver
schil enue variëteiten i: een
mooie klimmer. Let er bij
deze op, dat ze er niet tegen
kan, dat de zon op de aarde
schijnt, waar zij wortelt.
Plant daar struikje of lage
groeier Ook zet men er wel
een dakpan tegen, maar dat
staat niet mooi. Latyrus lati-
folium is een klimmer, die 2
a 3 meter hoog wordt en met
rode of witte bloemen bloeit.
Het is een overblijvende plant
in tegenstelling met Latyrus
odorato. die elk jaar weer ge
zaaid moet worden en elk jaar
andere aarde moet hebben
Voor hen die niet veel zon
in hun tuin(tje) krijgen noe
men wij hier nog enkele
schaduwplanten: Verbascum
(Toorts) 1—1*4 M. hoog, vraagt
droge zandgrond, is geen
snijbloem en bloeit van juli
tot september. Pulmonaria
(Longkruid), 30 a 40 cm. voor-
jaarsbloeier in blauw en lila.
Geranium piatlpetatum bloeit
juni, "6 m. met paarse bloe
men. de variëteit G. endresii
'i m. bloeit van juni tot augus
tus met grote bloemen van
ca. 2Vz cm doorsnee. Dode-
catheon (Twaalf godenkruid)
lijkt iets op een cyclamen, is
ook een Primulacea. eist een
losse grond. Saxifraga umbro-
sa (Hoe langer hoe liever en
ook Schildersverdriet ge
noemd) bloeit in juni, 25 cm.
Digitalis (Vingerhoedskruid),
een 2-jarlge plant, die zich
zelf zaait. Het blad is giftig.
Let dus op met kinderen.
N"
U moet lk vandaag, wil ik
niet omkomen in de brieven,
beginnen met van hier uit vele
vriendinnen te bedanken voor hun
post. Niet dat ik bedolven ben
onder een bibelebontse berg, maar
toch komt er zo omstreeks Pasen
al gauw een achttal brieven, en
als lk met de Open Brief in de
krant erbij, laten we zeggen:
vier beantwoord in zo'n drukke
week, is het veel. Dan komt er
een volgende week weer een acht
tal brieven en blijven er wéér
vier overstaan. Al gauw twintig
in een maand. Terwijl ik nog
brieven van veel vroeger datum
heb te beantwoorden! Maar dat
zijn dan enkele, en bijzondere.
"VIE ik de stapel groeien, dan
zit er niets anders op dan al
dus te gaan schrijven: „Zeg, I.
uit Den Haag, dót is leuk wat je
me de vorige week schreef. Ik
weet zeker dat je mooi weer zult
hebben. Wat een heerlijke dag.
Schrijf me er eens gauw over.
Ik hoop jou ook spoedig te schrij
ven. Dag'", en: „Zeg, andere I.
uit Den Haag, dat was goed be
grepen van het zorgvuldig compo
neren. En chaotisch schrift met
tussenvoegingen geeft niet, ik kom
er best door en vind het heel na
tuurlijk dat iemand wier wezens
kenmerk het is op haar woorden
„terug te komen", zichzelf ver
betert van woord tot woord. En
wat ik in de O.B. schreef, bij wij
ze van spreken, dat zou ik dol
graag letterlijk doen. Voorlopig
echter geen tijd. Wordt in mei
de post doorgestuurd? Als het even
kan. schrijf ik eerder." Zelf vind
ik dat, eerlijk gezegd, niet zo'n
leuke manier. Alleen de betrok
kene heeft er wat aan. ,,H., wat
schreef je reuze vlug terug, en
dan denk ik wel eens dat ik niet
ophouden kan..." en ,,M., dat
plan in je laatste brief is zo gek
nog niet. laten we het warm hou
den....". enzovoort.
TVTEE, hoewel he teen sport is
om zo op handige wijze wei
nig en veel te zeggen, vind ik een
onderwerp waarbij we allen be
trokken zijn, veel aardiger, en u?
Wat heb je er nu aan als je een
hele brief aan Christine pent, en
zij roept vanuit de krant: „zozo,
dat wós wat!" in allerlei varia
ties. Want dat kun je bijna van
elke brief en elk leven zeggen:
dat wès wat. Ook van de twee
die ik hier nog even moet noe
men: eentje van een oud-ver
pleegster, zeven kantjes heel fijn
schrift, keurig en kwiek (u moest
eens weten hoe lang ik er over
gedaan heb om uw woord „drank
misbruik" te ontcijferen: dran
kon ik niet lezen, sloeg ik over,
kmis las ik als knus, en bruik
naar de kerk mocht gaan.
Raar eigenlijk dat we dit al bij
na vergeten zijn. Ging het vroe
ger zo, zullen velen zeggen.
TTET lijkt wel een voorhistorische
toestand. Nu, dat is het ook,
want mèt het meisje voor dag
en nacht dat talloze gezinnen
vroeger een plaats in hun huis
boden, is ook het hokje waarin
zij dikwijls werd geduwd („alleen
in de kamer als je er te werken
hebt" zegt mijn briefschrijfster)
verdwenen.
als truitje. Knus truitje mompel
de ik en toen ineens: o! drank
misbruik waarbij mijn man
die aan de andere kant van de
tafel zijn post zat door te kijken,
lakoniek opmerkte: bijna hetzelf
de) en een brief van een O.B.
vriendin die vroeger dienstmeisje
is geweest en me over dat le
ven, ook over de eenzame kant
ervan, heel wat wist te vertellen.
Ook deze brief heb ik enige ma
len moeten lezen vóór ik uw wij
ze vap spreken begreep. B.v. „en
dan... ik was verhuurd op één
kerkdienst op zondag, daar ben
ik nooit van afgeweken". Eerst
dacht ik dat het betekende dat u
tegen betaling tijdens één kerk
dienst op kleine kinderen paste,
daar u immers in de zin ervóór
uren in een park wandelde. Maar
nu ik het geheel van uw brief,
ook zonder dat ik die nog inkijk,
in mijn hoofd heb cn u als het
ware „zie", denk ik dat het juis
ter is te veronderstellen dat u in
uw betrekking als conditie had
gesteld dat u éénmaal per zondag
DAT zeg ik nu wel, maar is het
verdwenen? Of alleen maar
veranderd? Waar is dat meisje
gebleven dat vroeger de koffie
klaar had als ouders en grotere
kinderen uit de. kerk kwamen en
met het jongste kind op de arm
stond uit te kijken? Dat op het
eten lette terwijl zij het kerkblaad-
je las. en dat zich „verhuurd
had op één kerkdienst op zon
dag"? Moeten we aan haar den
ken als we advertenties als volgt
lezen: „Meisje, 18 j., P.G. zoekt
vriendin, geen fabrieks"...? Zit
zij weer in een hokje? Och, wat
dat laatste woord van de adver
tentie ook mag inhouden, het is
duidelijk genoeg dat wij wel om
standigheden kunnen veranderen,
maar niet het menselijk hart.
Voornoemde briefschrijfster heeft
de laatste weken veel nagedacht
over gehuwd en ongehuwd. En zij
verzoekt mij aan een ongehuwde
die eraan behoefte mocht hebben,
te zeggen dat het heus wel scheelt
of je, vooral als je ouder wordt,
een dak boven je hoofd hebt, iets
dat bij je hoort, iemand, een
thuis. Want, zegt zij, ik kan het
weten, ik ben jaren in betrekking
geweest, ik weet hoe blij je mag
zijn met man en kinderen, al wor
den de zorgen je ook in het hu
welijk niet bespaard. Zit daar
eigenlijk niet de gedachte in (en
ik kom dit vaker tegen in brie
ven): dat weet u zo niet, Chrisj
tine, u bent geen dienstmeisje
weest, u zat in de kómer.
hebt u nooit zorgen hoeven
ken of u wel zoudt trouwen.
„minder" zijn en dingen die je
toch maar „beter" kunt beleven.
En wat ik u nu al tijden wil zeg
gen, is dat dit mij een verkeerd
uitgangspunt lijkt. Want er is
maar één leven: het uwe voor u,
het mijne voor mij. En ten diep
ste is in het nieuw gebod dat
Christus ons gaf, uw leven ook
het mijne, en mijn leven het
uwe. Dat betekent dat wij elkan
ders lasten dragen. Dat de gehuw
de ziet dat het ongehuwd-zijn een
last is. Dat de ongehuwde beseft
dat het gehuwd-zijn niet bete
kent: onder de pannen zijn
dat is wel een uiterst minimum
maar de bijna hachelijke on
derneming van het zich wagen
aan een ander mens in de nauw
ste menselijke betrekking die er
is. Bijna hachelijk. Maar om
Christus' wil gewaagd. Het leven
van u en het leven van mij: een
waagstuk. Dienstmeisje zijn en
mevrouw zijn: een opdracht. „Fa
brieks"... niet mijn leven, maar
misschien het uwe? Ja? Dan wil
ik ook naast u gaan want in uw
leven moet Christus te zien zijn.
In elk leven. Op elke plaats.
Nu nog even iets anders- Ie
mand schreef me een brief over
stukjes in de krant. Of ik die
mooi vond. Ik geloof niet dat
het op mijn weg ligt om via een
briefschrijfster over wat er in de
krant verschijnt, te gaan praten.
Ik kan echter wel samenvatten
wat zij zei en u vertellen dat zij
vindt dat de jeugd maar somber
en raar is tegenwoordig en over
dingen praat waarvan zij (die
jeugd) nauwelijks ervaring heeft.
Weet u wat die oud-verpleegster
van dat knusse truitje schreef?
„Ik had vroeger nogal wat fan
tasie en schreef gedichten, hield
een tijd een dagboek bij. Ik had
het ook prachtig gevonden jong
En dat is meer dan vijftig jaar
geleden. Conclusie? Jeugd veran
dert nóóit. Mijmer maar raak, dat
is je ware. Je ware jeugd, wel te
verstaan.
in Drie-
'isfehrge- /O
van u en
vóór u I
T EZERESSEN hier splitsen we
-L' het leven in positieve en ne
gatieve ervaringen, dingen die
De tip over het gaar koken
van oude peulvruchten heeft
twee lezeressen naar de pen
doen grijpen om haar ervarin
gen op dit gebied even door
te geven. Zo schrijft mevrouw
J. L. A. Bruinier-Wijngaard
uit Den Haag. dat zij vroeger
op buitenposten in Indonesië
steeds met overjarige peul
vruchten „moest werken" en
er wel iets op moest verzin-
nen om die oude bonen en
erwten toch goed gaar te krij
gen. Haar methode was de
peulvruchten eerst schoon te
wassen om ze daarna met ko
kend water te overgieten. Zij
liet ze dan in de pan staan
mét het deksel er op des
noods stevig „toegedekt" met
een krant) en de volgende dag
bleek, dat het met het gaar
koken wel meeviel. Mevrouw
Brussé uit Dordt doet het nog
op een andere manier. Zij
kookt 's avonds de peulvruch
ten even op (na ze uiteraard
te hebben gewassen) en zet
ze dan met het water een
nacht op de warme kachel,
's Morgens weer even doorko
ken en dan zijn de oude bo
nen 's middags uitstekend
voor de maaltijd geschikt.
Dit was dus weer de „in-
haak-post" en nu over naar
de andere tips.
TRAPROEDEN
Ronde traproeden hebben
vaak de gewoonte tussen de
ogen naar één kant te schui
ven. Bij mevrouw J. C. Heine
uit Den Haag komt dit niet
meer voor, omdat zij een
paar rubberbandjes van klei
ne speelgoedautootjes (u kent
die „toys" wel) over de roe
den heen tegen het trapoog
heeft geschoven. Die bandjes
zijn los verkrijgbaar en kos
ten niet zoveel.
FLUWEEL STRIJKEN
0 Fluweel strijken is een
lastig werkje. Nu zijn er ver-
schillende manieren voor,
maar heeft u er wel eens aan
gedacht het fluweel op een
smyrnakleedje te strijken?
Mevrouw Tjeerdsma uit
Utrecht legt zo'n kleedje op
de strijkplank met de goede
kant naar boven en gaat dan
met een matig warm strijk
ijzer over de verkeerde kant
van de stof. Haar fluweel ziet
er dan weer als nieuw uit.
VEER AAN DE WASLIJN
Evenals mevrouw J. Bons-
Ketting uit Rotterdam zal u
wel eens ervaren hebben dat
waslijnen nogal eens breken
of slap gaan hangen. Wan
neer men nu tussen het einde
van de lijn en het oog, waar
aan de lijn bevestigd moet
worden een veer zet (b.v. van
een oude spiraal of een zadel)
zal men ontdekken, dat de lijn
minder gauw breekt en altijd
strak blijft staan.
GAT IN PLASTIC BAK
Mocht u het ongeluk heb
ben in een plastic afwasbak
een gat te krijgen, neem dan
een t-vormige kurk ter groot
te van het gat, doe er een
lapje omheen en draai kurk
en lapje in het gat tot het ge
val niet verder kan. Mejuf
frouw I. L. BOON (mag lk
even uw adres?) garandeert
u, dat er geen druppel water
meer zal weglopen.
Geel geworden kastgoed
GEEL GEWORDEN
KASTGOED
Geel geworden kastgoed
krijgt u volgens mevrouw Van
der Wiel uit Katwijk aan Zee
weer helderwit als u het een
nacht laat staan in 'een sop
van huishoudzeep (harde zeep
dus, geen poeder) waaraan
een flinke scheut terpentijn is
toegevoegd. Zo uit het sop
aan de lijn hangen en als het
goed droog is, nog eens op
ae gewone manier overwas-
sen. Geen spoortje geel zal
u meer ontdekken.
OOK EEN MANIER...
Lezeressen met echtgeno
ten, die 's avonds in een werk
kamer op een andere etage
van het huis ergens mee be
zig zijn én schoolgaande kin
deren hebben, die in andere
vertrekken dan de woonka
mer hun huiswerk maken,
moeten 's avonds vaak met
luide stem een ronde door het
huis maken orn iedereen erop
attent te maken, dat de koffie
wordt ingeschonken. In ver
schillende gezinnen is die ron
de en dat geroep vervangen
door een belletje, wat wel
eens het nadeel heeft, dat de
kleintjes er wakker door wor
den. Mevrouw C. Nuninga-
van Rijswijk uit H. I. Am
bacht heeft aan al die proble
men radicaal een eind ge
maakt! Zij heeft haar toe
vlucht genomen tot de.... me
terkast. Als zij op het punt
staat de koffie in te schenken
draait zij in die kast gewoon
de knop van het licht om, zo
dat het in alle kamers even
donker wordt. Dit geruisloze
en haar ervaring is. dat aan
deze „oproep" prompt gehoor
wordt gegeven. Als u er voor
voelt.... 't kan een oplossing
zijn.
CENTUUR MAKEN
Maakt men zelf bij een 1
japon de ceintuur en gebruikt
men daarbij duplo-vlies, dan
is het vaak lastig om de stof
tussen het karton en het plas-
tic te houden. Men zit dan te -
tobben met spelden, die nooit
blijven zitten in het harde
materiaal en- waar men bo
vendien soms nog gaatjes van
overhoudt. Mevrouw R. Kooy-
man uit Alblasserdam doet
het anders. Zij gebruikt paper
clips inplaats van spelden, zo
dat de stof niet weg kan glip
pen en de speldegaatjes ach
terwege blijven.
KNOOPJES
Om het telkens weer aan
zetten van mooie, maar niet
wasbare knoopjes te voorko
men, knipt mevrouw C.
KnUff-Vermey uit Rotter
dam uit plastic zakjes kleine
vierkantjes, vouwt deze om de
knoop heen en zet het plas
tic even met een draadje vast,
zodat zij als het ware een
propje krijgt. Na de was even
de draadjes doorknippen, het
nlastic weghalen en de knoop-
jes komen weer keurig zon-
der aangetast te zijn, tevoor-
schijn.
