Dr. FELIX KERSTEN ZONDAGS BLAD voorkwam massale deportatie van Nederland Order voor vernietiging van Den Haag werd ingetrokken HEDENDAAGS GRIEKENLAND niet vaak in een zelfstandig beroep Boeiende geschiedenis der geneeskunde fliruiue Cfihsrljc (ffonrnn ZATERDAG 22 APRIL 1961 ,Het geschenk voor de Führer" „De Führer is even groot moedig als geniaal. Hij heeft medelijden met mijn ver moeidheid. De deportatie is uitgesteld. Ik heb zijn bevel zwart op wit. Ik zal het u laten zien." Deze woorden sprak de Reichsführer der SS, Hein- rich Himmler, tegen zijn „lijfarts", dr. Felix Kersten, nadat de laatste alleen door overreding had getracht de voorgenomen deportatie van het Nederlandse volk naar Polen te voorkomen. De tijd, die deze verschrikkelijke dreiging te zien gaf, was het voorjaar van 1941. Drie mil joen Nederlandse mannen zouden te voet naar de verre Poolse provincie Lublin moeten trekken, als straf voor het feit, dat zij, als Germanen, het Duitse volk door hun verzet hadden ver raden. Hun vrouwen en kin deren zouden per schip naar Königsbergen worden ge transporteerd, en vandaar per trein naar hun nieuwe ver blijfplaats op de grens van Rusland. Nederland zelf zou door jonge Duitse boeren worden geannexeerd, die er een militair bolwerk tegen een eventuele invasie van zouden maken. Het bijna fantastische verhaal van de man. die deze misdaad, zomede vele andere, wist te voor komen. vindt men opgetekend in het boek „Het geschenk voor de Führer", dat door Joseph Kessel geschreven is, en deze week bij Nijgh en Van Ditmar is versche nen. De bekende Engelse auteur Trevor-Roper. hoogleraar in de nieuwe geschiedenis aan de Uni versiteit van Oxford en kenner van de Hitler-tijd en het Hitler- rijk bij uitnemendheid, schreef er een voorwoord voor. Het staat er borg voor, dat met de authentici teit der gegevens niet is geknoeid, en dat Joseph Kessel de dagboe ken en de officiële documenten, welke hem door de inmiddels overleden dr. Felix Kersten zijn verstrekt, op de juiste wijze heef: geciteerd en gerangschikt. Over Kersten schreef Trevor- Roper zelf eens: „Er is geen man, van wie op het eerste gezicht de geschiedenis minder geloofwaardig lijkt. Maar daarentegen is er ook geen man, wiens geschiedenis met zovel nauwkeurigheid is getoetst en ge verifieerd. Zij is door geleerden, door juristen en zelfs door poli tieke tegenstanders onderzocht. Zegevierend heeft zij alle proe ven doorstaan". Wie was dr. Felix Kersten, die het vorige jaar op 62-jarige leef tijd in Zweden overleed? Gave voor massage In Estland geboren, werd hij in Duitsland tot landbouwkundig in genieur opgeleid, doch door zijn toetreding tot het Finse Legioen (Eerste Wereldoorlog) verwierf hij de Finse nationaliteit. Door zijn slechte lichamelijke gesteid- heid moest hij van beroep veran deren. Iq_ Berlijn liet hij zich in schrijven aan de faculteit der me dische wetenschappen. Hij legde zich toe op massage, waarvoor hij een gave had. Een priester uit Tibet, een zekere dr. Ko, die in de Duitse hoofdstad een drukke praktijk had, wijdde hem in de geheimen van de eeuwenoude massage der Lama's in. Zijn roem was snel gevestigd, zowel in Duitsland en Nederland als in Italië. In Den Haag, waar hij elk jaar maanden achtereen verbleef, en waar hij aan de Badhuisweg een luxueus ingericht huis be woonde, behoorden Prins Hendrik en vele andere, vooraanstaande Nederlanders tot zijn patiënten. Door een toeval kwam dr. Ker sten in aanraking met Heinnch Himmler, die, met Göring en Goebbels, tot de intimi van Hitier behoorde. De Reichsführer der SS, wiens leven één bloedbad was, leed aan ondraaglijke maag krampen, die hij, hoe dan ook, voor Hitier wilde verbergen. Al bij de eerste behandeling slaagde dr. Kersten erin de pijnen te ver lichten. Himmler wilde de be roemde masseur niet meer kwijt. Praktisch de hele oorlog bleef de laatste aan zijn zijde, de ver trouwelijke inlichtingen, welke hij over voorgenomen gruweldaden kreeg, ten gunste trachtend te ke ren. Kritiek Toen Himmler in 1945 in Lüne- burg zelfmoord had gepleegd, en dr. Kersten naar Zweden was uit geweken, is er op de houding van de laatste veel kritiek geweest. Op instigatie van de Nederlandse his toricus, wijlen prof. dr. M. W. Posthumus, werd er hier te lande zelfs een commissie in het leven geroepen om de activiteiten, waarop dr. Kersten zich beriep, op hun intrinsieke waarde te on derzoeken. In het betreffende rap port werd de veelomstreden mas seur van alle blaam gezuiverd. Ten koste van enorme risico's ten aanzien van zijn persoon en zijn bezittingen had dr. Kersten dui zenden levens van mensen van velerlei nationaliteit gered. Altijd en overal had hij ook trachten te interveniëren, als het om de be scherming van Nederlanders ging, of veiligstelling van Neder landse belangen. en Rauter, toen hij in de cantine, vlak bij hun tafeltje, een kop kof fie dronk. Brandt, secretaris van Himmler, en, ondanks de vurige verdediging van dr. Kersten, in 1946 opgehangen, verleende hem inzage van het top-geheime docu ment, waarin de verhuizing van de Nederlanders naar Polen stond beschreven. Zij was door Hitier bevolen en ter uitvoering aan Himmler opgedragen. Op 20 april 1941 zou zij beginnen, want zij was „als geschenk voor de Füh rer op diens verjaardag" be stemd. Geen argwaan Toen Himmler met een grauw vertrokken gezicht op een rust bank lag, en dr. Kersten zijn pij nen trachtte te verlichten, werd het onderwerp Nederland voor zichtig aangeroerd. De Reichs führer koesterde geen argwaan omdat de masseur als verklaring voor zijn kennis naar voren bracht dat Heydrich en Rauter het geheim door veel te luid te praten, hadden weggegeven. Dr. Kersten speelde het hoog ste spel, dat hij ooit had ge speeld, teneinde Himmler te be wegen de deportatie tot „na de ©verwinning" uit te stellen. Hij stelde o.m. dat de kwaal, waar aan de Reichsführer leed, zou verergeren, als hij, buiten zijn andere drukke werkzaamheden (o.m. het verdubbelen van de SS-divisies met het oog op de ko mende aanval op Rusland), ook nog de deportatie van de Neder landers zou organiseren. Toen Himmler er niet aan dacht naar zijn „lijfarts" te luis teren, omdat hij met deze per soonlijke opdrarcht van de Führer te zeer was vereerd, behandelde dr. Kersten hem zo dat hij pijn- aanval na pijnaanval kreeg. Da gen duurde dit spel; dagen ver keerde de masseur in het onzeke re, of hij iets zou kunnen berei ken. De bijna ondraaglijke maag krampen maakten de Reichsfüh rer ten slotte zo murw, dat hij naar Hitier toestapte en diens toestemming voor uitstel vroeg. Schril lichf- Het licht, dat dit boek op de massa-moordenaar Himmler werpt, is van een onbeschrijflijke schrilheid. Een niet aan pijn lij dende Reichsführer was een fa natieke bureaucraat, een meester in de techniek van foltering en vernietiging. Een Reichsführer, die door maagkrampen werd ge plaagd, was als een armzalig hoopje klei, dat naar willekeur gekneed kon worden. Dr. Kersten, die Himmler nooit een cent honorarium heeft laten betalen, had voor zijn verzoeken een hele techniek uitgewerkt. Als de de Reichsführer en dr. Kersten te maken. Dank zij het feit, dat de masseur voortdurend op zijn qui vivi was, dank zij de omstandig heid ook dat hij de kuiperijen on derling ten eigen bate uitbuitte, kon hij zijn dikwijls zeer labiele positie handhaven. Vooral in het laatste jaar van de oorlog had dr. Kersten mach tige vijanden in het Derde Rijk. Als zij er achter waren gekomen dat hij het veldpostuummer van Hcinrich Himmler voor het ver krijgen van informatie uit de be zette gebieden gebruikte, als zij hadden geweten dat hij eens in het vliegtuig van de Reichsführer koerierspost van de Nederlandse ondergrondse naar Zweden had vervoerd, was ook hij opgehan gen. Maar hij ontsprong de dans, ook toen Kaltenbrunner twintig van zijn agenten in een hinder laag had gelegd om hem en zijn chauffeur even buiten Berlijn neer te schieten. In de laatste dagen van de oor log ontplooide dr. Kersten zijn grootste activiteit. Het Derde Rijk stond op instorten. en Himmler, die zijn einde zag na deren, was strijdensmoe gewor den. Nog steeds had de Reichs führer een ongeschokt vertrou wen in zijn „lijfarts". Onder een voorwendsel had deze enkele ma- Hcinrich Himmler (links) en Heydrich, nog in volle glorie, verlaten hun „Hauptkuartier". Dr. Felix Kersten, tijdens een be zoek aan Nederland, gefotogra feerd op het Haagse Binnenhof. Barbarossa en in de tiende-eeuw- se Hendrik de Vogelaar. Vooral de glorie van deze laatste kon hem haast in vervoering brengen. De behoefte zich met deze figuur te identificeren een behoefte, die uit zijn drang naar compen satie voortsproot voor het zieke lijke en weinig Germaanse vel, waarin hij stak was zo groot dat hij zich soms verbeeldde diens reïncarnatie in de twintigste eeuw te zijn. Himmlers ijdelheid vleiend, sprak dr. Kersten met de zachte, overtuigende intonatie, die psy chiaters tegenover geesteszieken aanwenden. „In de komende ecuwen", zei hij eens, „zal men over u spre ken als de grote leider van het Duitse ras, als een Germaanse held, als een gelijke van de oude ridders en van Hendrik de Voge laar. Maar vergeet niet dat zij hun roem niet uitsluitend te dan ken hadden aan kracht en moed. Zij dankten deze ook aan hun rechtvaardigheid en hun edelmoe digheid. Om werkelijk op deze ridders te lijken, moet men, even als zij, grootmoedig zijn." Op deze wijze bewerkte dr. Kersten de invrijheidstelling van honderden mensen. Op het Haag se kantoer van Rauter kreeg hij eens tien Nederlanders los, die voor het concentratiekamp en misschien wel de galg bestemd waren. In het bijzijn van de ge vreesde Gestapo-chef, die hem niet ter wille wilde zijn, belde hij Himmler op, die zijn onderge schikte opdracht gaf van verdere actie af te zien. Een krabbeltje Uit vriendschap en dankbaar heid voor de man, die hem steeds weer van zijn maagkrampen af hielp, gaf Himmler Nederlanders, Zweden, Fransen, maar ook Duit sers de vrijheid. Namen, door dr. Kersten genoemd, werden op lijs ten geplaatst, en slechts één krab beltje van de over dood en leven beslissende Reichsführer was vol doende. Het spreekt vanzelf dat Himm ler door het verlenen van deze gunsten aan zijn „lijfarts" het beleid van zijn onderbevelhebbers doorkruiste. Gestapo-chefs a's Heydrich, Rauter en later Kalten brunner hebben meer dan eens getracht een einde aan de ver trouwelijke betrekkingen tussen len Zweden bezocht om daar in het grootste geheim met de mi nister van buitenlandse zaken Günther te spreken over zaken, die nog gered konden worden. Voedselpakketten Dr. Kersten had de hand in het op gang komen van de voedsel- pakkettenstroom naar Nederland. Hij bemiddelde voor de toelating van Zweedse transportcolonnes, die uitgemergelde vrouwen en mannen uit de concentratiekam pen redden. Dank zij zijn voor spraak strompelden er bijna drie duizend joden over de Zwitserse grens, die voor de gaskamers van Auschwitz waren bestemd. Op 12 maart 1945 bewoog hij Himmler het zgn. Contract in naam der Menslievendheid op te stellen. Hierin werd o.m. het de creet herroepen dat alle concen tratiekampen bij nadering van de vijand zouden worden opgeblazen, met inbegrip van de gevangenen. Ook dwong de masseur de Reicns- fiihrer de belofte af dat geen enkele jood meer zou worden te rechtgesteld. Twee dagen na de opstelling van dit document wist dr. Ker sten een andere massale vernieti ging te voorkomen. Hij kwam er achter dat Hitier persoonlijk aan Himmler had bevolen heel Den Haag door een V-2 bombarde ment in puin en as te leggen, in geval hel onmogelijk zou blijken de vesting Clingendael te houden. De bevolking zou niet van tevoren gewaarschuwd worden. „Deze stad van Germaanse verraders", had de Führer letterlijk ver- verklaard, „zal vóór ons en tot de laatste man sterven". Dr. Kersten snelde naar Himm ler om deze te weerhouden het bevel van een krankzinnige uit te voeren. Het lukte hem. De Reichsführer beloofde hem de stad te sparen. „Hoe dan ook", zei hij tegen de man, die hem bijna zes jaar laog van steeds weer opkomende pijnen had verlost, „het is een Germaan se stad. Ik ben machtig genoeg deze order van Hitier niet na te komen". Griekse vroiiw door Mr. H.G.M.L.ENGEL De positie van dc werkende vrouw in Griekenland is voorlopig en yoghurt, met daarbij een si- nog een aanvechtbare. Niet dat hun van hogerhand ook maar een naasappcl, komt toch niet duur- strobreed in de weg wordt gelegd; in de typisch vrouwelijke be- der dan thuis. Sigaretten zijn roepen wordt hun werkkracht gretig aanvaard. Het is de houding even duur als hier en gemaakt van de werkende vrouw zelf, die doet vermoeden een vermoe- van uitstekende inlandse tabak den dat tot zekerheid wordt, wanneer men de werkende vrouw in ken. Daarentegen kosten luci- haar gedragingen gadeslaat dat zij zich nog weinig heeft aan- fers 1 drachme per doosje, gepast aan haar positie. Beschikt de werkende vrouw In West-Eu- De avondmaaltijd wordt tus- ropa over een min of meer gerechtvaardigde zelfverzekerdheid, sen acht en elf uur gebruikt, die zich uit in zelfstandigheid ln haar doen en laten, in Grieken- De Grieken tafelen lang. maar land ligt dit bepaald anders. Het is daar ondenkbaar, dat de vrouw is niet de conversatie minstens na haar dagtaak op haar eentje, wel of niet voorzien van krant even belangrijk als het nuttigen of boek, een restaurant binnenstapt en daar op haar gemak een van het geroosterde vlees met kopje koffie drinkt of een maaltijd nuttigt. In plaats daarvan de tomatensla? En vergeet men spoedt zij zich naar huis en uit alles blijkt dat de dag voor haar bijkans om te eten in een van nu pas begint. Het is, alsof zij zich een ietwat onaangename plicht de talloze tavernen in „plaka", van de schouders schudt en die maar liefst zo spoedig mogelijk de oude wijk aan de voet van vergeet. de Akropolis. waar de bouzou- kias hun zangerig geluid laten De meeste van de werkende de Atheners, verwend als zij horen ter begeleiding van de vrouwen stellen zich tevreden zijn door een langdurige periode oude volksliedjes? met ondergeschikte baantjes, van zon en weinig wind, de eer- Onderga de charme van het Ambitie, de drang om vooruit ste drie maanden van het jaar „onderhandelen". Niet alleen in te willen komen is voor de maar liefst zo gauw mogelijk het hotel, waar een „speciale" Griekse vrouw geen levend be- voorbij zien vliegen. De open prijs niet speciaal meer is maar grip. Toegegeven moet worden lucht en de terrassen zijn voor een grote plaats inneemt in het dat daarvoor in deze door man- hen immers wat onze huiska- bedrijfsbeheer. Vooral ook op nen gedomineerde samenleving mer is. straat en laat u dan eens één ook weinig plaats is. In zelfstan- Maar zelfs hun winter is voor keer afzetten. Is het niet hart- dige beroepen komt men de de vreemdeling uit noordelijker veroverend. 10 ansichten van Griekse wouw niet vaak tegen, streken als een Hollands voor- drachmen aangeboden te Wel zijn er meisjes die studeren jaar. De winkeltjes langs de Bo- krijgen voor 20 drachmen tesa- maar hun aantal is klein en het tanische tuin in het centrum men, bij nader inzien 24 drach- kost hun moeite om als deskun- van de stad puilen uit van de men te moeten betalen en als dige te worden geaccepteerd, narcissen en hyacinten. men 30 geeft er 4 terug te krij- Serveerster. verkoopster, cais- De palmen met hun dikke stam- gen van een buigende en knip- sière of verpleegster is het gros men laten hun kruinen zachtjes pende koopman, die zich uitput van de goed verzorgde meisjes, beroeren door de wind. De bo- jn vriendelijkheden voor Uw die wellicht nog een cursus vol- men op het Syntagmaplein dra- niet bedoelde fooi. Zelfs Hol- gen in een moderne taal, maar gen zowaar oranjeappeltjes. iandse nuchterheid en zakelijk- verder weinig aan hun ontwik- Wel hoort men al gauw dat de- heid gaan hierbij op de loop, keling doen. ze sinaasappels ietwat bitter men heeft het hart niet de man RriliHsrhnt ®n ^eswe§e met 8oec* eetbaar op zjjn „vergissing" attent te WIUIUOV.HUI Z1}n maar 2l] verdienen hun maken. Trouwens hij zal u de De Griekse beziet haar baan tje wel heel sterk als overbrug ging tussen bakvisjaren en ge trouwd zijn. En zij heeft er veel voor over om de status van getrouwde vrouw te bereiken. wege het feit dat ze graag door de studenten worden gebruikt bij de in verkiezingstijd gebrui kelijke relletjes. Een voorwaarde die algemeen geldend is voor een prettig ver kans niet eens geven! Beleefd De ongetrouwde vrouw telt hier blijf in het buitenland, is wel immers nog weinig mee. Behal- dat men zich voegt en aanpast ve dat zij het grootste deel van aan de plaatselijke gewoonten, het verdiende geld aan kleren Een voorwaarde die conditio uitgeeft, houdt zij ook rekening sine qua non is in Griekenland, met het feit dat er een bruids- Maar dan zal hij, die zich ijcen- schat moet zijn in de vorm van zet over de verre reis en de, een som gelds of een woning, zelfs voor gymnasiasten onbe- De ouders nemen dit laatsl meestentijds wel voor hun reke- zijn leven hebben, ning als zijnde de belangrijkste Met die aanpassing wordt ouderplicht. Overigens wordt niet zozeer bedoeld de gewen- Voor afzetten in de ware zin dek woords, waartegen men ge waarschuwd wordt in het wes ten, hoeft u echter niet zo bang te zijn. En geeft men geen ex tra tip in een taxi dan wordt nien niet uitgescholden, zoals in andere landen wel eens het ge val kan zijn. Want beleefdheid kent de Griek. En, zoals gezegd, (rfjpeiijkè uil, d« "vïciiitle van vriendelijkheid, die haast - - - beschaamd maakt, omdat ze zo van binnen uit komt. -Als tourist zal men zich niet feitelijk vrijwel met afgeweken ning aan het ongemak van een beperken tot een bezoek uitslui- van de regel dat arm met arm minder schone slaapplaats met tend aan de hoofdstad. j otl v-Hlr mct nilr tmnurt' F<>n niiM ...n dl.a Delphi en rijk met rijk trouwt. Een alle inconvenienten van dien. en Mycene o.a. oefenen door vermenging van beide klassen Griekenland, dat zich de voorde- hun historische en culturele komt zelden voor; de Griek is ien van het tourisme begint te achtergrond grote aantrekkings in dezen nuchter en materialis- realiseren, staat inderdaad kracht uit. Het is de moeite tlS^n^in» mairei „n ic -.wit- Uaar om de vr®®™*3®1'"8®11,. te waard om de plaatsen per bus Kleding en make-up is voor ontvangen en dat is geen holle te bezoeken en dat te doen met de Atheense het middel om de leuze. De hotels met modern een cids die niet alleen het ge- aandacht te trekken van de tal- comfort zijn niet voor niets ge- heugen opfrist maar ook nieu- loze ongehuwde jonge mannen bouwd en de prijzen zijn zeer we bijzonderheden weet te ver- die in de metropool rondlopen, redelijk. Natuurlijk, wie Hol- tellen Zij ziet er meestal verzorgd uit; landse maatstaven aanlegt ten ook kan men merken dat zij opzichte van properheid en een \»OriniuQ wel gevoel heeft voor mode. Hollands ontbijt verlangt, moet F(Sn niaat«. pr He ohris Maar modieus is zij daarom in over een ruime beurs beschik- 1 en vooraI sterk trekt en dat fs S%agnnFT^sne'Cm„Hdïll^rWdeJi V°°f """"S CodX" Want na vier uur 's middags ontvangen, moet men toch voor de dag kun nen komen! Prof. Dr. G.A. Lindeboom schreef „Dit boek is niet meer dan een inleiding tot de geschiedenis der geneeskunde; het biedt niet meer dan een schets van het rijke en bonte verleden daarvan." Dat zegt prof. dr. G. A. Lin deboom in het voorwoord van zijn „Inleiding tot de geschiedenis der geneeskunde", dat door de Erven F. Bohn N.V. te Haarlem in een bijzonder fraaie verzorging werd uitgegeven. De rehabilitatie kwam in dc vorm van dc hoogste onderschei ding. die Nederiand kent. Hem werd het grootkruis, behorend bij de Orde van Oranje-Nassau uit gereikt, en wel door prins Bein- hard persoonlijk. Hoe dr. Kersten de voorgeno men massale deportatie der Ne derlanders ter ore kwam. is even simpel als wonderbaarlijk. De masseur, die in Himmlers hoofd kwartier aan de Pnnz Albrecht- strasze te Berlijn de enige ver trouwde figuur in burger was, luisterde mee naar een gesprek lussen de Gestapo-chefs Heydrich Sijn, die slechts door massa- on worden weggewerkt, een climax had bereikt, deed hij een beroep op het gevoel van dank baarheid en vriendschap van de Reichsführer. Hij deed net voor komen of hij een persoonlijke gunst vroeg, als hij over een ïn- angc-ldigvcrklaring of opschor ting van een decreet. Zeer zeldzaam De ogenblikken, waarop hij de ze tactiek kon toepassen, waren echter zeer zeldzaam. Zodra de crisis achter de rug was, werd Himmler er ongevoelig voor. De masseur volgde dan een andere weg. Hij maakte gebruik van de bijna spreekwoordelijk geworden ijdelheid van de Reichsführer. Deze methodische onderwijzer, die tot een van de grootste oor logsmisdadigers werd, maakte een cultus van de vroege Middel eeuwen. Hij had zijn helden en zijn idolen gevonden in de gestal ten van keizers en vorsten uit dit tijdperk, met name in Frederik Het pleit voor de grote beschei denheid van de auteur, dat hij zijn werk „niet meer dan een inleiding" heeft genoemd. Voor degene, die, als hijzelf, zo ter dege op de hoogte blijkt te zijn van de geneeskundige historie, zal het wellicht werkelijk een introductie zijn. Maar het «.chijnt ons toe. dat er weinigen in ons land zijn, die over dit onderwerp meer (en ook boeien der) zouden kunnen vertellen. Prof. Lindeboom heeft naast de tekst unieke en vaak zeldzame illustraties doen plaatsen, die het geschrevene op de juiste wijze begeleiden. „Dat de geneeskunst zo oud is als de mensheid, is een van die gemeenplaatsen, die soms moei lijk te vermijden zijn." voert de schrijver in de aanvang van het hoofdstuk „Prehistorische en primitieve geneeskunst" aan, en daarna verstrekt hij aan de hand van tal van voorbeelden de tot dusver bekend geworden feiten over de allervroegste ge neeskundige wetenschap uit de De Middeleeuwen brachten veel mystiek in de geneeskunst en in die periode kreeg Europa tal van bijzondere ziekten te bestrij den, zoals de lepra en de pest en de merkwaardige Sint-Vitus- dans, een psychische infectie, die in 1374 in Aken begon. In een vreemde bezetenheid werk ten dansenden zich op tot een delirium, dat van geen ophou den wist en in vervoering uren en uren aanhield. De dansende groepen gingen van stad tot sted, ook Utrecht zag ze. De boer liet zijn ploeg in de steek, de huisvrouw haar weefgetouw, de ambachtsman zijn werk bank. Kinderen en boeven slo ten zich aan. Telkens kwam dc ziekelijke danszucht op, aldus prof. Lindeboom, die vervolgens ook de beruchte heksenproces sen beschrijft. Aandacht wordt gewijd aan het werk van Leonardo da Vinei, van Paracelsus, en aan de late re groten der geneeskunde, als Boerhaave, Linnaeus, en Hah nemann. die de leer der homeo pathie verbreidde. Trer^^3n" Ook dc laatste honderd jaar wor- men de wetenschap der Grieken den in dit nrachtiee boek ondei geschiedenis van de mensheid. Op vele plaatsen hebben arche ologen schedels gevonden 7an mensen, die een rond gaatje vertoonden. Deze zgn. trepana- tie-opening was één der vroeg ste chirurgische ingrepen, die in die oertijd werden toegepast. Daarna vertelt prof. Lindeboom allerlei interessante en boeiende bijzonderheden over de genees kunde van de oudste cultuur volken, in Babylonië, Assyrië, Egypte, Israël, India, China. Japan en Griekenland. Vooral Griekenland heeft in de periode van Hippocrates een bloeitijd op het gebied der ge neeskunde doorgemaakt en toen Rome naar de wereldheerschap pij ging streven werd de over- overwinnaar, met aa- over, De Grieken hebben ook grote in goed gehad op de Arabische en Westeuropese geneeskunst, die veel later in de kloosters tot bloei zou gaan komen. den in dit prachtige boek onder de aandacht gebracht van een lezerskring, die zich zeker niet zal beperken tot de studenten in de medische wetenschap, voor wie dit werk van prof. Linde boom onmisbaar ia. wij. vooral in de betere confec- kant. Voor een behoorlijk onder- overDiarv^V is de landstr^k tie, als heel gewoon beschou- houden kamer in een van de ho- te dilcwülsdoor oorlogen^ getlfs- wen is een voordeel dat de tels in de zijstraten van de bou- rd Steedsweechter is de Griekse vrouw missen moet Lo- levards in Athene, wordt een }g} opniïuw opgeb^uw^ Men pand langs de winkels. schrikt prijs gevraagd van 7.- tot d°aPn"'™g dH? Coïhdhes on° men van de prijzen voor Me- ƒ10.-. Daarbij is inbegrepen de?Khe?den Nimwïoróithê dingstukken die, hoewel in feite een „continentaal" ontbijt, dat na de iaatste wereldonrloê veel duurder dan bij ons, waaronder wordt verstaan kof- werd gebouwd en 0^d Cor?n£f toch duidelijk van mindere kwa- fie of thee met toast, boter en dat ietlverder van de Saroni lite.t zijn. En gezien het salaris jam of homng. En de Griek scie golf hgt Drarachter over 1 «o°uw datgTa'S OM M TgM h°öeltjltheid ShSdKrtl XrdcAcracor". vrouw dat van 1000 tot 1800 en „service vrijwel voor niets m». ppn steile grauwe mts de 3™ S'orSEe hoogr'van T gfS'h ""„".'V"1 S» klassTekc córin! I 'ÏÏI LSs"^. ïckk.n ïnl mot "°t a J? hv't Z°"d»r «rzclcn Wijst de onze „Keus de lekken vol met zich daadwerkelijk zal openstel- Bjds de Diaats a"an waar Paulus rokken, blouses enz. gecombi. le„ voor het dagelijks leven in g^ Lpr^t Men staat öb neerd met een uiterst lage prijs Griekenland i 8-p J Xa S' t j p 7fiu Hp OripWüP nnf ctaan Fupn rV. j heilige grond vóór de fundamen- zou de Griekse paf staan. Even- Dat is wat gevraagd wordt: ten van de SVnaeoEe Daar rm5enam.ttn5°ÉmU,gko?niiSeïs" hel .°.rÏÏïn- h»rt men w.t Se^erklarhï ren en maten. Een koopje is land. En mocht U in het begin zou kunnen ziin voor de tweede in Athene een zeldzaamheid, wat gegeneerd zijn wanneer een reis van paulus naar Corintihe Veel meisjes besteden de tijd wildvreemde een gesprek met e|S- d"" ,fid totn keizer Ntm'. gkean%anthe°t°zeïfnmakS,etvUi„" f noordelij. m,cht ook re"te „vef Gneken gaan aan het zelf maken van ke gereserveerdheid een beetje iand -,qcen do Romoinpn il hpt hun kleding. De enige manier af. Laat de Grieken zien dat U betene In van een ^0^3^ van I om a s ze niet over veel geld Van hun land geniet en belang- ionUchè naar Aeeeïsche Zee i beschikken, goed zittende en stelling hebt voor hun historie. Nu SKsteS de Ichepen nog de 1 van persoonlijke smaak getui- u zult daarvoor een ongekende vaarTrond de PeloDonnesos vol 1 gende kleren te kunnen dragen, vriendelijkheid en gastvrijheid brengen dan zw d^ rlfs met dagen bekort kunnen worden, i Levensritme °m dit Plan te verwezenlijken 1 Leren jasjes zijn niet zelf te Tracht te wennen aan het se^6 dw^ngarbekfers^^in, ^°die 1 maken en ze zijn er, als tenue Griekse levensritme. Na een een kanaal moesten graven Het vo°r de werkenude vrouw, een Uem ontbijt en een sandwich was om ziin landecnoten troort I onbekend verschijnsel. Evenals om eif uur heeft men pas be- en steun te bieden dat Paulus I trouwens - en dat is een ver- hoefte aan een maaltijd tussen voor ^tweedemaal naar Co- 1 ademing de plastic regenkap- twee en vier. In de talrijke eet- rinthe reisde jef; huisjes en restaurants in het Bruin als modekleur moet nog centrum van Athene is het goed Nero's plan is nooit voltooid. IpVut"1 ,Df kans, eten voor twee a drie gulden. Ondanks het feit dat dc Romel- k 1 ut Grieks eten is de moeite waard nen uitstekende geologen moe- ,™iruT' w gidste van en aan de vreemde maar aan- ten zijn geweest, want toen cin- M. T U ur m zon™- trekkelijke geur en smaak went delijk in de twintigste eeuw de f® ,fpd' k'1?1 b1) ons le geef in men spoedig. Bij het inkopen verbinding tot stand werd ge- d,® P°p' Jvordt n°S doen is het verstandig te beden- bracht, gebeurde dat op dezelf- totoiJT T f.°°u ge" ken dat groente en fruit zeer de plaats waar reeds negentien ?iPvindt aftrek voor goedkoop, maar zuivelproducten eeuwen geleden Joodse arbei- ^umPe^ met Zl1" en vooral flessemelk duur zijn. ders hadden gegraven. In 1926 ®®n Maar een lunch bestaande uit werd het Kanaal van Corlnthe goede zestig gulden, een prijs harde broodjes met sesamzaad, voor de scheepvaart openge- die bijna twee maal zo hoog de bijna zuiver witte boter, kaas steld. ligt als bij ons. Wel ziet men etalages met prachtige brokaten in gloeiende kleuren tegen een meterprijs, die zeer redelijk is. Voor wie zich een cocktaüjurk wenst met een oosters tintje, is het de moeite waard om zich in Athene enige meters van deze zwaarvallende stof aan te schaf fen. Ook aan schoenen is men niet bekocht. Het verwerken van leer is in Griekenland hand werk, waarvan de producten de toets van onze kritiek met ge mak kunnen doorstaan. Wie meent in januari de win ter te vinden in Athene in dc vorm van sneeuw en hagel, heeft het mis. Graag vertellen de Atheners dat in hun stad geen sneeuw valt. Krijgen de bergen Parnis. Pendèli en Ymit- tos die de stad beschuttend om ringen zo nu en dan een witte kruin, in Athene valt hoogstens een koude regen met bier en daar een vlok, die met wat goe de wil natte sneeuw genoemd kan worden. En ligt er soms, zoals dat eind januari het geval was. wat smeltend Ijs op de al taren van de Akropolis dan wordt dit verschijnsel toch wel met enige verbazing aandachtig bekeken. Dit alles neemt niet weg dat

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 17