ADOLF EICHMANN
werd een boekhouder van de dood
In één man staat
het Derde Rijk opnieuw terecht
„DE MAX IS DE MAX"
Overal in het Derde Rijk en ook
in de landen, die onder de laar
zen van Hitiers vazallen ver
trapt dreigden te worden, wer
den de Joodse bewoners op de
verschrikkelijkste manieren ge
terroriseerd Deze foto werd
gemaakt in het ghetto van War
schau. Adolf Eichmann zal ook
verantwoordelijk worden ge
steld voor de zinloze moord op
deze mensen.
Op 10 april staat een man van aangezicht tot aangezicht met zijn rechters, die tot een volk behoren, dat,
ondanks hem, nog bestaat. Gewetenloos en meedogenloos was deze man., een nazi en een antisemiet in hart en
nieren, een massamoordenaar, die de zwartste bladzijden van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog
mede op zijn naam heeft staan. Zijn gemoedsrust wortelde in de ook vandaag nog gloriërende mythe „Befehl
ist Befehl"; zijn persoonlijke verantwoordelijkheid wentelde hij op zijn opdrachtgevers af.
Zes miljoen Europese joden werden door deze boekhouder van de dood als slachtvee bij elkaar gedreven,
teneinde vernietigd te worden door gas of door lood. Vrouwen en kinderen, grijsaards en mannen in de
bloeijaren van hun leven, bij duizenden, soms zelfs bij tienduizenden per dag, werden ze door zijn organisatie
uit de weg geruimd. Hun angstkreten hebben zijn cynisme niet vermogen te verstoren; het onnoemelijke leed,
dat hij veroorzaakte, heeft hem nooit bewogen. Tegen zijn vriend Dieter Wislicency in Neurenberg als getuige
in het grote nazi-proces gehoord, en in 1946 wegens oorlogsmisdaden in Bratislava opgehangen moet hij,
toen het droomrijk van Hitier op instorten stond, als een goedkope snoever gezegd hebben: „Als het zover is,
zal ik lachend m'n graf inspringen. Het idee de dood van zes miljoen mensen op m'n geweten te hebben, is een
bron van buitengewone voldoening voor mij".
Mosje Landau, thans 49 jaar, ts het jongste
lid van het Israëlisch Hooggerechtshof. Hij is
uit Dantzig afkomstig en genoot zijn juridische
opleiding in Engeland. Na de machtsovername
van Hitier emigreerde hij naar Palestina, waar
hij zich aansloot bij de joodse verzetsbeweging
Haganah. Landau heeft de reputatie een man
te zijn, die de wet toepast, zonder rekening te
houden met de openbare tnening. Hij bewees
dit in het beruchte Kafr-Kassem-proces. waarin
een aantal Israëlische militairen ervan beschul
digd werd aan de vooravond van de veldtocht
in de Sinaï-woestijn (1956) 49 Arabieren te
hebben neergeschoten, die, onwetend van de
avondklok, die was ingesteld, naar huis terug
keerden. Landau verwierp het pleidooi, waar
in een beroep op een van hogerhand verstrekte
order was gedaan dat er geschoten moest wor
den om te doden. „Een dergelijk bevel is on
menselijk", verklaarde hij. „Zelfs een soldaat
dient te beseffen dat hij een geweten heeft
Dr. Benjamin Halevy is 51 jaar. Hij is pre
sident van de arrondissementsrechtbank te
Izaak Raveeh werd 55 jaar geleden te Aurich
in het Duitse Oost-Friesland geboren. Hij is
president van de arrondissementsrechtbank te
Tel Aviv, en was voordien politierechter te
Jeruzalem. Raveeh voltooide zijn studies aan
de universiteiten van Berlijn en Halle. Twee
jaar lang was hij rechter in Berlijn, maar toen
het nationaal-socialisme zich in Duitsland be
gon te roeren, week hij uit naar Palestina. Hij
werkte daar aanvankelijk in een kibboets, en
werd een vurig ijveraar voor een onafhanke
lijke joodse staat. Over de nazi-schanddaden
verzamelde hij in de loop der jaren een macht
van gegevens. Als lid van de ondergrondse be
weging Haganah wist hij mede te bewerkstel
ligen, dat de Britten hun mandaat over Pales
tina opgaven. Raveeh staat bekend als een
stille kamergeleerde, die zich graag in de fi
losofie van het recht verdiept. Toen hij tot lid
van het tribunaal werd benoemd, dat Eichmann
zal moeten berechten, moet hij gezegd hebben:
„Dit proces is geen historische zaak. maar al
leen een juridisch geval."
Gideon Hausner, de openbare aanklager,
stamt uit Lemberg, dat na de Eerste Wereld
oorlog bij Polen werd getrokken. Hij is 47 jaar,
en ai op dertienjarige leeftijd trok hij met zijn
familie naar Palestina. Hij bezocht het Herzl-
gymnasium te Tel Aviv, en werkte enige jaren
in een kibboets. In 1938 liet hij zich aan de
universiteit van Jeruzalem inschrijven, waar
hij (tegelijk) rechten, natuurwetenschappen en
biologie studeerde. Evenals de andere magis
traten spreek hij vloeiend Duits en Engels,
daarnaast ook nog Hebreeuws, Arabisch en
Pools Als lid van de Haganah vocht hij zowel
tegen de Engelsen als tegen de Arabieren. Haus
ner verwierf zich grote faam, toen hij in 1948
de leiders van de Jewish Agency verdedigde,
die door de Britten in staat van beschuldiging
waren gesteld In zijn proefschrift .Plichten
en rechten van de mens in de moderne staat."
legde hij een stelling neer, die hij als motto voor
zijn taak als procureur-generaal heeft gekozen
Zij luidt: „Het hoogste goed vormen recht en
gerechtigheid."
De gruwelijke massamoord was In
feite al begonnen, en Eichmann werd
er de uitvoerder van. HU joeg de
joden ais slachtvee bUeen. HU ver
zorgde de transporten naar vernieti
gingskampen als Auschwitz. HU zag
er persoonlUk op toe dat „de meest
doeltreffende vernietigingsmethoden"
werden gebruikt. HU had de hand in
de aanleg van gaskamers en mobiele
gasstations (transportwagens, waarin
de ongelukkigen tUdens het vervoer
werden gedood), in de Introductie van
het snelwerkende blauwzuurgas, in de
verzameling van gouden tanden en
kiezen, en in het scheppen van mo
gelijkheden voor meedogenloze me
dische proeven.
Zo zagen de Duitsers de „Endlösung
der Judenfrage". de definitieve oplos
sing van het door henzelf geschapen jo
denvraagstuk. En onder Eichmanns su-
-ervisie reden de treinen met vrouwen,
„inderen en mannen af en aan. Binnen
twee jaar werden er 2es miljoen mensen
vermoord
Toen het Derde Ryk tekenen van in
storten begon te vertonen, en het zeker
werd dat Hitier de oorlog verliezen zou,
probeerde ook Eichmann in de anoni
miteit te vluchten. Hij vernietigde sys
tematisch alle hem compromitterende
documenten, waarop hij de hand kon
leggen. Maandenlang zocht hij de ar
chieven af, teneinde foto's, .vaarop hij
stond, te verbranden. En toen de op
mars van de geallieerden niet meer te
stuiten was, verwisselde hij zijn SS-
uniform voor dat van een korporaal van
de luchtmacht. Onder een valse naam
liet hij zich toen door de Amerikanen
gevangen nemen.
HOUTHAKKEN
li
Hy ontvluchtte het krygsgevangenen-
kamp na een jaar, en werd houthakker
in de buurt van Celle. Zyn vrouw, die
met drie zoons in het Oostenrijkse Linz
woonde, onthield hy ook maar het ge
ringste teken van leven, bang als hij
was dat zyn achtervolgers hem op het
spoor zouden komen. Met de hulp van
een neo-nazistische organisatie vluchtte
hij in 1950 naar Argentinië, waar hij
onder de naam Ricardo Klement fa
brieksarbeider werd.
Zijn vrouw, eindelijk ingelicht om
trent de verblijfplaats van haar man,
reisde hem een paar jaar later met de
kinderen na. En in de sombere wijk
San Fernando van Buenos Aires, ver
weg van de massagraven van het Derde
Rijk, trachtten beiden zich een nieuw
bestaan op te bouwen met de vergetel
heid als alles bepalende richtlijn.
Eichmann wilde vergeten, de jo
den wilden gerechtigheid. Al onnild-
dellijk na de oorlog waren uit Israel
mannen naar Europa gezonden, die
tot taak hadden de moordenaars
van hun volk te vinden. Eichmanns
naam stond bovenaan de lUst. Ja
renlang zocht men naar hem: jaren
lang volgde men sporen, die ten
laatste dood liepen.
Toen de hoop Eichmann ooit levend
te vinden reeds lang was opgegeven,
kwam er uit Argentinië een tip, die de
Israëlische geheime dienst deed beslui
ten drie agenten uit te sturen om ze
kerheid te krijgen. Na maanden scha
duwen en speuren kwam die zekerheid.
In Adolf Eichmann zal het Derde
Rijk opnieuw voor zijn rechters staan.
Dit blijkt duidelijk uit de tenlasteleg
ging, die vijftien punten behelst. Het
driehoofdig tribunaal, waarvan Mosje
Landau president is, zal de beschik
king hebben over vijftienhonderd do
cumenten. Het grootste deel van dit
belastende bewijsmateriaal is uit nazi
archieven afkomstig, die na de ineen
storting van Duitsland naar Londen
en Washington werden overgebracht.
De rest werd geleverd door de parri-
sanenkibboets Lochamei Hagettaot in
Gallilea. en door het Jad Washem, het
Israëlische bureau voor oorlogsdo
cumentatie.
De afdeling 06 van de Israëlische po
litie heeft het vooronderzoek tegen
Eichmann geleid. De commissarissen
Abraham Selinger en Ephraim Hof-
staedter hebben zich door de documen-
tenberg heen geworsteld, en niet minder
dan honderdtwintig getuigen gehoord
Een andere politie-officier, hoofdinspec
teur Avner Less, heeft zich uitsluitend
op het horen van de jodenvervolger
toegelegd. Zyn proces-verbaal beslaat
liefst vierduizend pagina's, die alle door
de laatste zyn gesigneerd voor een cor
recte weergave van de feiten.
Door de procureur-generaal, Gideon
Hausner, zijn negenendertig getuigen
charge gedagvaard. De mogelijkheid
bestaat dat dit aantal nog wordt uit
gebreid. De verdediging rust in handen
van de Keulse jurist dr. Robert Ser-
vatius, die geassisteerd wordt door zijn
landgenoot dr. Dieter Wechtesbruch.
Of zij erin geslaagd zyn getuigen h
décharge te bewegen naar Jeruzalem
te komen, is nog niet bekend.
UITROEIING
De eerste aanklacht van de tenlasteleg
ging geldt als de belangrijkste. De
acties ter uitroeiing van de Europese
Op 21 maart 1960 verraste Eichmann
alias Klement zyn vrouw met een gro
te bos bloemen. „Ha-iesj hoe ha-iesj",
seinden de Israëliërs nog dezelfde
avond naar Tel Aviv, „De inan is de
man". Uit het dossier bleek dat de
Eichmanns die dag vyfentwintig jaar
waren getrouwd
DeIsraëliërs wisten hun lang ge
zochte prooi te kidnappen, ze wisten
hem tien dagen lang in het hartje van
Buenos Aires verborgen te houdenze
wisten hem Argentinië uit te smok*-
kelen en in een chartervliegtuig naar
Tel Aviv te brengen. En toen de he'.e
operatie was gelukt, trotseerden ze
een diplomatieke storm om de Duit
ser, die ze, na Hitier en Himmler, als
de voornaamste moordenaar van hun
volk beschouwen, in eigen land te
kunnen berechten.
Verdediger dr. Robert Servatius.
joden, welke door Eichmann werden
geleid, worden er gedetailleerd in op
gesomd. evenals de landen, waarin de
door Hitier verordineerde „Endlösung
der Judenfrage" in praktijk werd ge
bracht. Dit zijn in volgorde van de be
schuldiging, de volgende staten: Duits
land. Oostenryk, Italië, Bulgarye, Bel
gië, de Sowjetunie (waaronder Estland,
Letland en Litauen), Denemarken, Ne
derland, Hongarije, Joegoslavië. Grie
kenland, Luxemburg, Monaco, Noorwe
gen, Polen, Tsjechoslowakye, Frankryk
en Roemenië.
Wat Nederland betreft, de Joden
vervolgingen hier, die tot de moord
op honderdduizend landgenoten heb
ben geleid, 7Un door het RUkslnsti-
tuut voor Oorlogsdocumentatie In een
dik dossier samengevat, en naar het
Israëlische ministerie van justitie ge
zonden. Hetzelfde ls gebeurd met een
film, die door de Duitsers In het
concentratiekamp Westerbork ls op
genomen, en die het transport van
joden naar het vernietigingskamp
Auschwitz tot onderwerp heeft.
Een document, dat ter sprake kan
komen, en wel ter staving van de be
schuldiging dat Eichmann er persoon-
lyk op uit was elke jood te verdelgen,
is een brief, waarin hij rijn veto uit
sprak over een besluit van het mili
taire gezag de bekende, Nederlandse
jurist prof. dr. E. M. Meyers in de ge
legenheid te stellen het door de Duit
sers bezette gebied te verlaten. Hy
schreef o.m. dat hij geen motieven ken
den om, welke jood dan ook, naar een
neutraal land te laten vluchten. Het
feit. dat prof. Meyers tot de intelli
gentsia behoorde, was voor hem reden
te meer te beletten dat deze zyn lot
zou kunnen ontkomen (de inmiddels
overleden rechtsgeleerde ontsnapte zijn
nazi-beulen, en heeft na de oorlog
jaren aan de herziening van het Bur
gerlijk Wetboek gewerkt).
Behalve van misdaden tegen de loden
wordt Eichmann ook nog van misdaden
tegen de mensheid in het algemeen be
schuldigd. In het negende, tiende, elfde
en twaalfde punt van de telastelegging
wordt de vroegere SS- en Gestapo-lei-
der verantwoordelyk gesteld voor de
deportatie van meer dan een half mil
joen Polen, de deportatie van veertien-
duizend Slovenen uit Joegoslavië, de
deportatie van tienduizenden zigeuners
en de uitmoording van een groot deel
var) hen, en de moord op ongeveer hon
derd kinderen in het Tsjechische dorp
Lidice.
Eichmann wordt vervolgd op grond
van Israëls Nazi's- en Nazi-Collabora-
teursstrafwet 1950. Hierin worden mis
daden tegen het joodse volk behandeld,
zomede misdaden tegen de mensheid en
oorlogsmisdaden, waarvoor als zwaar
ste straf, de doodstraf kan worden op
gelegd.
De eerste behandeling van Eichmanns
zaak zal. naar verwacht wordt, zes a acht
weken duren. Indien de rechtbank tot
de doodstraf concludeert, is er beroep
bij de Israëlische Hoge Raad mogelijk
'dr. Servatius heeft al verklaard dat
zijn cliënt van dit recht gebruik zal
maken). In laatste instantie kan er nog
een verzoek tot herziening van het von
nis worden ingediend echter alleen op
grond van nieirw aangevoerd bewys-
materiaal. Vast staat dat als deze hele
procedure wordt gevolgd, het proces-
Eichmann zich wel eens over een perio
de van twee jaar zal kunnen rekken.
Hun op spectaculaire wijze gekidnapte
gevangene bewaken de Israëliërs al een
jaar lang met de grootste zorg. Tiental
len nauwkeurig uitgedokterde veilig
heidsmaatregelen zijn getroffen op
Srond van de volgende algemene richt-
jnen:
1. De gevangene mag geen zelf
moord kunnen plegen;
2. Ontvoeringsacties door mede
plichtigen of wraaknemlngsacües
door familieleden var slachtoffers
moeten voorkomen worden;
3. De bewakers mogen niet In
staat zUn de gevangene te doden
terwUl omgekeerd de bewakers geen
gevaar mogen lopen;
4. De gevangene moet llchamelUk
zowel als geestelijk In een uitne
mende conditie blUven teneinde de
onderzoekingsambtcnaren de verde
digers en de rechters onbelemmerd
tegemoet te kunnen treden.
Sinds de arrestatie van Eichmann in
Buenos Aires zyn bU de regeringsdien
sten in Tel Aviv en Jeruzalem duizen
den brieven binnengekomen. In een deel
hiervan wordt de Israëlische regering
gecomplimenteerd met haar geslaagde
opsporingsactie. Andere briefschrijvers
spreken weliswaar hun afschuw uit over
de door Eichmann begane misdaden,
doch dringen erop aan genade voor recht
te laten gelden. De meeste epistels zijn
echter niets anders dan dreigbrieven.
Het oog om oog en het tand om tand
is het alles overheersende wraakmotief.
Voor vervolg zie pag. 11
Jeiuzalem en werd in het Duitse Weissenfels
geboren. Hij studeerde rechten aan de univer
siteit te Berlijn, en emigreerde in 1933 naar
Palestina.
Een uitspraak, door hem in 1955 in de zaak
Kasiner gedaan, was mede oorzaak van de val
van het kabinet-Mosje Sjaret. De regering had
een klacht ingediend tegen de Hongaarse pam-
flettenschrijver Malkiel Greenwald, die Kast-
ner een ex-Hongaar, die in de Israëlische
&olitiek een belangrijke rol speelde ervan
eschuldigde met Eichmann een soort koehan
del op touw te hebben gezet. Hij zou zichzelf,
zyn gezin, zijn familie en nog een paar hon
derd vrienden en kennissen hebben vrijgekocht,
doch dit zou de vernietiging van een half mil
joen andere Hongaarse joden hebben verge,
makkelykt. Halevy stelde de regering in het
ongelijk, maar deze uitspraak is later door het
Israëlische Hooggerechtshof in twijfel getrok
ken. Kastner was toen al op de drempel van
zyn huis door een geesteszieke vermoord.
Adolf Eichmann als vervolger en
verdelger van joden.
tij aan, die reeds toen op „Anschluss"
uit was. In hetzelfde jaar werd hy ook
lid van Hitiers elitekorps: de Waffen-S.S.
In 1933, toen hU wegens zyn nazi
sympathieën ontslagen was, begaf hij
zich naar Lechfeld in Duitsland, waar
het Oostenrijkse Legioen werd getraind.
HU kreeg een klein baantje op het S.S.-
bureau in Passau, dat de verbinding met
de nazi's in Oostenrijk onderhield. Zijn
eerste werk daar was typerend voor de
mensonterende arbeid, waarmee hij later
zijn nazi-sporen zou verdienen. HU
kreeg opdracht een kaartsysteem op te
zetten en dit dag voor dag bU te houden.
CARRIÈRE
In 1935 huwde hU met de drie jaar
jongere Vera Liebl, een Sudetenduitse
uit het noordelijk randgebied van Tsje-
choslowakije, dat Praag op laffe wijze
verried. Eichmann werkte toen al bij de
S.D., maar in rang betekende hij nog
niets. Wel zag hU op zijn afdeling
het zogenaamde Joodse Museum te Ber-
lUn, dat een propagandistische instelling
ter bevordering van het antisemitisme
was mogelijkheden te over om car
rière te maken.
In 1937, toen hU sergeant-majoor was
en zich met groot fanatisme in alle
joodse vraagstukken had verdiept, bracht
zUn latere vriend Dieter Wisljcency het
volgende rapport over hem uit:
UiterlUke raskenmerken: Noordely'k
Arisch.
Karakter: Betrouwbaar In zUn werk,
zeer nauwgezet, goede kameraad.
Wilskracht: Uitgesproken wilskrach
tig type.
Gezond verstand: Boven het gemid
delde.
Ontwikkeling: Goede algemene ont
wikkeling.
Inzicht: Goed.
Nationaal-socialistische levensbeschou
wing: Eichmann is een overtuigd nazi.
Gedrag: Doet zUn werk zeer goed,
persoonlijke levenswandel onberispelUk.
Training: Bezit de sportmedaille van
de SA. Kan pas in 1938 de sportmedaille
van de SS veroveren, omdat hij. terwijl
hii dienst deed, een arm gebroken heeft
Komt hy in aanmerking voor bevorde
ring?: Ja.
De bevordering kwam. Nog in het
zelfde jaar werd Eichmann tweede lui
tenant. in 1938 eerste luitenant In 1939
werd hij kaptein, in 1940 majoor, in 1941
tenslotte luitenant-kolonel, een zeer ho
ge rang voor een SS-officier, die uit-
beschuldiging heeft opgesteld, en in feite het wereld
geweten vertegenwoordigt, is procureur-generaal Gideon
Hausner. „We zijn niet uit op wraak", heeft Izaak Raveeh
gezegd. „Ik ben er zeker van dat de rechtbank haar
uiterste best zal doen onbevooroordeeld te blijven. Wat
de loop van het proces ook moge zijn, onze beslissingen
zullen uitsluitend gegrondvest zijn op de bewijzen, die
ons zullen worden voorgelegd".
DAVIDSSTER
Het is Adolf Eichmann, over
wie in Jeruzalem recht zal wor
den gesproken door een volk, dat
hij ook maar de rudimenten van
recht onthouden heeft. Hij zal er
staan voor de door hem zo gehate
Davidsster, waarmee hij, bezeten
als hij was van rassenwaan, mil
joenen mensen discrimineerde. Hij
zal er geconfronteerd worden met
zijn lugubere boekhouding, die hij,
de nauwgezette en fanatieke bu
reaucraat, tot de laatste jood heeft
willen laten kloppen.
Koud zUn de documenten met de vele
eUfers en de hoogdravende, Germaanse
volzinnen. Heet zUn de tranen, die wer
den geschreid rivieren van tranen
over Eiohmanns wreedheid en onmen
selijkheid.
Wie was deze man, die straks in
Israël opnieuw het nazi-beest zal doen
herleven? Wie was deze jodenvervolger
en jodenverdelger, die de verontwaardi
ging en de afkeer in elk mens zal moe
ten doen trillen?
Adolf Eichmann werd in 1906 in het
Duitse Solingen (Rijnland) geboren. In
1915 verhuisden zUn ouders naar het-
Oostenrijkse Linz, waar hy de lagere
school bezocht, en vervolgens gedurende
vier jaar de middelbare school. ZUn
studie aan een hogere school voor elec-
trotechniek en machinebouw moest hy
na twee jaar afbreken. Geldgebrek was
hier de oorzaak van en hU betrad het
pad van een kantoorbediende.
Verbittering over zUn sjofel bestaan,
verbittering ook over de materiële
gevolgen van de nederlaag van Duits
land, manifesteerde zich ln hem als
een neurose. Vooral tegen zUn familie
keerde zich zUn haat. HU vond dat
zUn vader een lafaard was, omdat hU
Duitsland midden in de oorlog verla
ten had en zich ln Oostenrijk had ge
vestigd.
Al in 1932 sloot Eichmann zich by' de
Oostenrijkse nationaal-9ocialistische par-
sluitend adminis
tratieve werk
zaamheden ver
richtte.
Toen Oostenrijk
door de Duitsers
bezet was,, werd
Eichmann naar
Wenen gezonden,
en met de lei
ding van het Cen
trale Bureau voor
Joodse Emigratie
belast (enkele
maanden tevoren
was hij achten
veertig uur in Pa
lestina geweest om
een contact tussen
de Groot-Moefti
van Jeruzalem en
de nazi's te leg
gen; de Britten be
schouwden hem
echter als een ge
heime agent, en
retourneerden hen-
met het eerste
schip).
ZWERVEN]
Ook in We
nen viel Eich
mann op door
de nauwgezet
heid, waarmee
hij zich van
z(jn taken
kweet. De na
zi's waren ln
die periode
nog niet zo
ver dat ze alle
joden zonder
meer wensten
te vernietigen.
Voor veel geld
en met achter
lating van al hun bezittingen wer
den honderden joodse families ln
de gelegenheid gesteld het Derde
RUk te verlaten. Schepen vol joden
zwierven vlak voor het uitbreken
van de Tweede Wereldoorlog over
de wereldzeeën, omdat beschaafde
volkeren, de Britten incluis, wei
gerden hun gastvrUheid te ver
lenen
Eichmann, die door Himmler al spoe
dig als een specialist werd gezien, werd
in 1940 met een functie beloond, die de
weg naar de massamoord opende. Hij
werd hoofd van het bureau IV B 4 van
de Reichssicherheitsdienst de officiële
naam voor het Gestapobureau voor
Joodse zaken. In deze functie reisde hU
alle bezette gebieden af. Wenen, Praag,
Warschau, Den Haag, Brussel, ParUs, en
uiteraard BerlUn, waar hij zijn hoofd
kwartier had, behoorden tot zUn opera
tieterrein, en knechting, beroving, ver
sleping en later vernietiging tot zUn
wapenen.
Eichmann deed zich kennen als een
goed organisator, die bezeten was van
de gedachte Himmler perfekt te dienen.
Door zUn fanatiek-bureaucratische in
stelling kon geen detail hem ontgaan.
Onthullend voor zijn karakter en voor
de felheid, waarmee bU de joden ver
volgde, is een brief, welke zich thans
in het bezit van de Israëlische openbare
aanklager bevindt. Duidelijk blUkt hier-
Adolf Eichmann als gevangene
van joden.
uit dat Eichmann er persoonlijk op toe
zag dat geen jood het door rassenhyste-
rie gevlochten vangnet van het Derde
Rijk ontkwam.
„U gelieve de emigratie van de jood
Max Auschnitt te Boekarest met alle
middelen, waarover u beschikt, tegen te
gaan", aldus het epistel van de boek
houder van de dood aan het Duitse mi
nisterie van buitenlandse zaken, „en er
voor zorg te dragen dat er voor hem
geen uitzondering wordt gemaakt op de
algemene maatregelen, geldend voor jo
den"
WANNSEE
Die algemene maatregelen waren in
1942 tot het uiterste verscherpt. Op een
conferentie van nazi-kopstukken te
Wannsee specialist Eichmann ont
brak er niet was het misdadige be
sluit genomen het joodse volk in zijn
geheel uit te roeien. Bureau IV B 4 van
de Reichssicherheitsdienst had lijsten
opgesteld van de aantallen joden, die
zich in de Europese landen, inclusief
Engeland, bevonden. Men kwam tot een
getal van 13,5 miljoen, die allen zouden
zUn afgemaakt, als de Duitsers de oor
log gewonnen hadden
Het lot van Adolf Eichmann is In handen gelegd van
vier Israëlische magistraten, die geen van allen bij de
nazi-gruwelen betrokken zijn geweest. Het driehoofdige
tribunaal zal bestaan uit Mosje Landau (president), Izaak
Raveeh en dr. Benjamin Halevy. De man, die de acte van
