Katwijks Boulevard vertelt
nog even door
Kon. Zangersbond vierde
het 75-jarig bestaan
DE QUAY UIT DE WEST TERUG
VAN VEERTIENDAAGSE REIS
Twee ongelukken
in Arnhem
Beroering over
„verklaring"
van mr. Bot
Helderziende
had geen kijk
op eieren
Zal minister
raadsbesluit
schorsen
Indeling schoolweek
niet primaire taak
van de overheid
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
10
DINSDAG 4 APRIL 1961
EVEN VERRAST keken we op bij de ontdekking van de naam ,,'t Huis
Katwijk" in fraaie gothische letters op de gevel van een huis aan
Katwijks Zuid-Boulevard. Immers, het oude Huis Katwijk was „der
Borchgraven Hofstede", ook wel genoemd het „Huis ter Zande", dat reeds
in 1253 als zodanig vermeld wordt. De eerste benaming wordt transparant,
wanneer we weten, dat de Heren van 't Zant burchgraven van Leiden
waren. Hier zetelden dus de Heren (en Vrouwen) van Katwijk. Na in 1393
te zijn platgebrand ingevolge een vonnis tegen Philips van Wassenaer,
Heer van Katwijk, wegens dien bemoeienis met de moord op Aleida van
Poelgeest, leverde een verzoening met Hertog Albrecht van Beijeren in
1398 een herbouwvergunning op.
Jubileum-concert in het Kurhaus
T~lE CHRISTELIJKE koorzang beleefde
op 2e Paasdag een glorierijke dag.
Het jubileum-concert dat gisteravond In
het Scheveningse Kurhaus werd gegeven
ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan
van de Kon. Bond van Chr. Zang- en
Oratoriumverenigingen, is een uiting ge
worden van positieve kracht, een de
monstratie van de bruisende vitaliteit en
de gloedvolle levensvatbaarheid van deze
Bond.
Van een klein begin uitgegroeid tot
een organisatie waarvan niet minder dan
900 koren lid zijn met in totaal ongeveer
37.000 zangers en zangeressen! De hui
dige bestuurders kunnen dan ook met
dankbaarheid op deze 75 jaar terugzien,
want er is veel en goed werk verricht
De veelomvattende taak van de Bond en
het Bondsbureau hier te omschrijven is
ondoenlijk, doch iedereen die bekend is
in of met de Chr. zangerswereld is wel
eens geconfronteerd met één van de vele
takken van deze grote, in volle bloei
staande boom. De uitbreiding van het
Christelijke lied en de verdere ontwa
king va nde Christelijke koorzang zijn
zaken waaraan het Bestuur grote aan
dacht schenkt, de verwezelijking van
deze opdracht is primair. Men kan en
mag niet achter geraken bij de eisen
van het huidige muziekleven, want ook
daarin heeft de koorzang een belaneriike
taak te vervullen- Veel dirigenten, koor-
besturen en koorleren hebben ingezien
dat men niet kan stilstaan en de vernieu
wing die hiervan het gevolg is zal niet
nalaten indruk te maken, niet alleen bin
nen doch ook buiten de gezichtskring
van de chr. koorwereld.
Een uniek voorbeeld van deze vooruit
gang. van deze ontwikkeling is toch wel
dit Jubileum-concert, dat de bekroning
vormde van dit 75-jarig bestaan. Een
concert dat dank zii de N C R V. niet be
perkt bleef tot de Kurzaal, doch dat ook
in tal van huiskamers zal weerklonken
hebben. En deze vertolkineen mochten
gehoord worden! Twee wereld-premieres
werden ten gehore gebracht, werken ge
schreven in opdracht van de Bond. een
levend bewiis van de daadkrachtige ac
tiviteit van het Bestuur. Bij dit alles is
er de dank aan God. een dank waarvan
ook de voorzitter, de heer H. F Brune
getuigde in zijn openingswoord. Spreker
wees oo de wereld van historie die in
deze 75 Jaar liggen. In 1886 ondervond
men nog geen erkenning, nu heeft de
Chr. koorzang een plaats veroverd. De
Koninklijke belangstelling die de Bond
nltijd mocht ondervinden, kwam ook
deze avond naar voren. Niet alleenn dat
Z.K.H. Prins Bemhard het voorzitter
s-hap van het ere-comité aanvaardde, de
eer Brune kon tevens een telegram
orlezcn met gelukwensen van H M. de
Koningin.
Na het gezamenlijk zingen van het
Bondslied werd o.l.v. Chris Hanevraaff
uitgevoerd Psalm 112 van Handel Mede
werking aan deze weergave verleenden
de Chr. Zang- en Oratoriumver. „Excel
sior" te Rijswijk, „Soli Deo Gloria" te
Noordwiik en het Geref. Kerkkoor te
Leiden. De soliste Heieen Verkley moest
op deze avond wegens ziekte verstek la
ten gaan. haar plaats werd op zeer korte
termijn ingenomen door Ank Reinders.
Een bijzonder compliment voor deze uit
zonderlijke prestatie is hier zeker op zijn
plaats, gezien de omstandigheden leverde
zij prachtig werk!
De cembalo-solo werd gespeeld door
Hans Schouwman, de instumentale bege
leiding was in handen van het Noord
hollands Philharmonisch Orkest. Zowel
vocaal als instrumentaal een lofwaardige
vertolking, al bleek dat het zware werk
nog te wachten stond. De eerste op
dracht van de Bond heeft een voortreffe
lijk werk in het leven geroeoen. geschre
ven door dr. Anthon van der Horst. De
hierboven genoemde koren zullen hard
gewerkt moeten hebben aan dit werk.
want de componist heeft 't de amateur-
koren dikwijls zeer moeilijk gemaakt
Doch het klinkend resultaat mocht er
zijn. mede dank zij de, op deze plaat?
reeds vele malen geprezen zilnde kwali
teiten van dirigent Haneeraaff. De dank
die hij na afloop van publiek en compo
nist in ontvangst mocht nemen was geen.
frase. do<di een uiting van gemeende be
wondering. De meningen die ik zo in df
loop van de avond over dit werk hoorde
waren zeer uiteenlopend en dat is eigen
lijk niet zo verwonderlijk. Men moet
deze „Chorus 8" meerdere malen gehoord
hebben om een juist oordeel te kunnen
uitspreken: dat het een weg zal vinden
in de koorwereld daar zijn we zeker van
De aanhef van het werk heeft als uit
gangspunt het oude kerklied „Vexilla
Regis", verder komen in dit tweedelige
geheel nog voor het koraal ..Nun komm'
der Heiden Heiland" en het lied „Christus
is opghestanden". De begeleiding, blazers
en pauken hebben een belangrijke taak
en de componist is er in geslaagd een
verbinding tot stand te brengen met de
vocale stemmen Het eerste deel van het
werk heeft een fel gepassioneerd karak
ter. het onmeedogenloze van de Kruisi
ging wordt hier in alle schrilheid gete
kend. Harmonisch heeft de componist dit
aangrijpend geschreven met als tegen
stelling Arbor decora" waarin de melo
die een meer vloeiend karakter krijgt
De finale van dit eerste deel heeft een
allesomvattende climax, waarin de com
ponist blijk geeft op het vocale terrein
vindingrijk te zijn met tenslotte een her
haling van het begin. Het tweede deel is
prachtig van opzet, de fugatische ver
werking van het materiaal vraagt van
de uitvoerenden de inzet van de gehele
persoon. Het was in dit deel dat de in
strumentale begeleiding meerdere malen
overheerste, ik heb bij deze eerste uit
voering niet kunnen uitmaken of het
koor hier overtuigender had moeten zin
gen ofwel dat de begeleiding te sterk
was. Hierdoor ging ok veel van de ge
zongen tekst verloren. Niettemin, een
uitstekende prestatie van een werk dat
zeker een aanwinst zal blijken te zijn.
De tweede premiere en tevens het re
sultaat van de tweede opdracht is van
geheel ander karakter en ook, van ander
gehalte. Jacques Reuland schreef „Trom
petten en Claretten" vor mannekoor en
orkest en zoals de componist zegt „het
pretendeert niets anders te zijn dan een
drietal aangename zangstukken". Com
positorisch kan 't geen vergelijk door
staan met het werk van Van der Horst,
doch het kan zeker een goed geschreven
compositie genoemd worden. Het is ge
matigd modern en bijzonder stemmings
vol geschreven op teksten uit „Muziek
en Poëzie" bijeengebracht door Johan de
Molenaar. De uitvoerenden waren de
mannenkoren „Rotterdam-Vreewijk" en
Maarlems Chr. Mannekoor o.l.v. Bernard
Verboom en ook hier was sprake van
een geslaagde presentatie. Ook in dit
werk komen gevaarlijke momenten voor
doch de kundigheid van Verboom stond
er borg voor dat men het tot een goed
einde bracht, meer dan dat. beide koren
wisten volkomen te overtuigen.
De avond werd besloten met de uit
voering van het „Halleluja"-koor en het
derde deel uit „The Messiah" van Han
del. Simon C. Jansen leidde de Kon
Zangver. „Excelsior" en de solisten Ank
Reinders. Watty Krap. Jan Waayer en
Max van Egmond. Met uitzondering van
een enkel zwak momentje bij de man
nengroepen heeft „Excelsior" bewezen
dit werk boelend te kunnen vertolken
Jan Waayer leek ons last te hebben van
een indispositie, de overige solisten heb
ben mooi gezongen. Ook het Noordhol
lands Philh. Orkest willen we hier met
lof noemen! Jammer dat op deze feest
avond de bloemen voor de solisten ont
braken, met name Ank Reinders ver
diende zulk een hulde ten volle. We
willen haar. en met haar alle uitvoeren
den van dit jubileum-concert vanaf deze
plaats symbolische bloemen overhandigen
en in deze symboliek tevens de wens uit
spreken dat de weg die zal leiden naar
het eeuwfeest van de Kon. Bond be
strooid mag zijn met even geurige als
kleurrijke bloemen.
Adr. Hagcr.
Hier zitten solisten en diri
genten, die aan de grote Jubi
leumuitvoering van de Konink
lijke Bond hebben meegewerkt,
gezellig bijeen: v.l.nx. Jan
Waayer, Chris Hanegraaff,
Ank Reinders, Simon C. Jans
sen, Watty Krap, Bernard Ver
boom, Hans Schouwman, en
zittend voor in het n .idden Max
van Egmond.
Vele koren zongen op het Jubileumconcert van de Kon. Bond, dat
gisteravond in de grote Kurzaal plaats had. Hier staan drie koren,
„Excelsior" te Rijswijk, „Soli Deo Gloria" te Noordwijk aan Zee, en
het Geref. kerkkoor te Leiden, die onder leiding van Chr. Hanegraaff
een van de beste moderne koorwerken, „Chorus 8" van dr. Anthon
van der Horst uitvoerden.
Wie Adriainus Pars' werk over de Kat
wijkse Oudheden opslaat, vindt daarin
twee gravures; de een draagt als op
schrift ,,'t Huis 't Sand" en vertoont de
bouwvallen van een voormalig kasteel,
achter een gracht met ophaalbrug;
slechts een klein gedeelte was er toen
tertijd nog van bewoonbaar. De andere
daarentegen, die als opschrift draagit
,,'t Hof van Katwijk", laat de oude
stenen brug nabij de herberg De Roskam
zien, waarvan de aanzet met de wapens
van de Heren van Katwijk nog terug te
vinden is, met daarachter een fraaie
buitenplaats met poorten en koetshuis.
In later tijd werd de buitenplaats her
doopt in By-dorp.
Het is echter ook mogelijk, dat bij de
naamgeving „'t Huis Katwijk" gedacht
is aan het „Huis te Britten", zoals de
Brittenburg eerlang door Pars en ande
ren werd genoemd en dat door hen met
een zekere dosis fantasie als wapenhuis
of tolhuis der Romeinen wordt aange
diend. In alle geval: een veelzeggende
naam, die onmiddellijk appelleert aan
Katwijks historie I
Eerste Donemus-plaat
is verschenen
Wanneer er in de concertzaal een
hedendaags Nederlands werk wordt uit
gevoerd, staat er altijd in het programma
achter de vermelding een klein sterretje
met de woorden: „Opgenomen bij Done-
mus".
Wat betekent Donemus? Donemus be
tekent „documentatie in Nederland voor
muziek" en deze stichting op noncommer-
ciële basis, bemoeit zich met alles wat
de moderne compositie van Nederland
aangaat. Ze bezit een grote bibliotheek
van partituren, bandopnamen en platen,
ze heeft een uitgebreid archief, een mede
delingenblad, Sonorum Speculum, dat tot
vakblad is uitgegroeid. Donemus geeft
ook zelf de eigentijdse Nederlandse mu
ziek uit en nu is de nieuwste aanwinst
gekomen. Donemus brengt dit jaar vier
25 cm-platen uit onder de titel „Donemus
Audio-Visuele Serie". De eerste plaat ver
scheen dezer dagen en dat gebeurde on
der enige plechtigheid. Ze is gestoken in
'n album, waarin de in de groef vastgeleg
de partituren staan afgedrukt en 'n korte
uiteenzetting de compositie verduidelijkt.
Het ziet er aantrekkelijk en goed ver
zorgd uit en ook de kwaliteit van de
weergave laat niets te wensen over. De
directeur van Donemus, de heer André
Jurres, vertelde het een en ander over
het tot stand komen van deze plant, waar
aan de stichting Nederlandse Muziekbe-
langen, het Nederlandse Orkestenver-
bond en de Wereldomroep krachtig heb
ben meegewerkt. De heer Jurres be
dankte deze instellingen ook voor hun'
hulp. Deze platen zijn alleen in serie
verkrijgbaar tegen een vastgesteld be
drag en men heeft er 500 aangemaakt.
Er kwamen al ruim 250 inschrijvingen
uit eigen land en 50 uit het buitenland
binnen. Pas in 1962 zullen de vier platen
afzonderlijk te koop zijn, als ze althans
niet zijn uitverkocht.
Op de eerste plaat dan staat de Sym
fonische Muziek van Marius Flothuis,
uitgevoerd door het Concertgebouw
orkest onder Eduard van Beinum en de
Variazioni per orchestra van Kees van
Baaren, uitgevoerd door het Utrechts
Stedelijk Orkest onder Paul Hupperts,
De tweede plaat zal bevatten de 2e cello
solo-sonate van Badings, de Impromptu
voor harp van Lex van Delden, de
Pianosonate van Hans Henkemans, de
derde plaat geeft Guillaume Landré's
„Symfonische permutaties" en Ton de
Leeuw's Mouvements retrogrades, de
vierde koorwerken van H. Andriessen,
R. Escher, A. van der Horst en H. Stra-
tegier.
Julia Braendle, Arie Vermeer en
Louis Woltbera exposeren glas, grafiek,
tekeningen en beeldhouwwerk van 7 tjn.
27 april in de Haagsche Kunstkring, Den-
neweg 64; Theo Olof zal de expositie op
vrijdagavond 7 april 8 uur openen.
A. v. d. Vies (R. Toneel)
overleden
In zijn woning ie Rotterdam is gister
avond op 61-jarige leeftijd overleden de
heer Abraham van der Vies, een der
directeuren van het Rotterdams Toneel.
Hij was sedert 1 september aan dit gezel
schap verbondon, hoofdzakelijk belast
met de zakelijke leiding naast de artis
tieke directeur Ton Lutz
De heer Van der Vies zal vrijdag wor
den begraven na een uitvaartplechtig
heid in de Rotterdamse Schouwburg.
Reeds in 1929 verwierf de heer Van der
Vies bekendheid als regisseur van Stra-
winsky's „De Geschiedenis van de sol
daat". met de componist als dirigent. Na
in 1940 „De Sprookjesspelers" te hebben
opgericht met o.a. Wim Sonnevelt en
Albert Mol, vormde hij in 1945 samen
met Hans Snoek de balletgroep „Scapi-
no". In 1946 werd de heer Van der Vies
regisseur bij de Nederlandse Opera. On
der zijn leiding werden tal van opera's
uitgevoerd.
Vaai 1950 tot 1955 was hij directeur van
de opera. Nadien heeft hij vijf jaren de
functie bekleedt van secretaris-generaal
bij de Association Européenne des Festi
vals de Musique in Genève
In verband met het overlijden van de
heer Van der Vies. die zich in korte tijd
bemind wist te maken bij de leden van
zijn gezelschap en in het culturele leven
van Rotterdam, is de première van .Ir
ma la Douce" van 7 april naar zaterdag
15 april verschoven.
Zeester
Herdoopt uit de oorlog tevoorschijn
kwam het voor-oorlogse Christina, een
pension aan de Noord-Boulevard, dat
om ons onbekende redenen het voor
recht genoot de afbraakwoede te trot
seren. Een unicum, dat is wel zeker. Het
draagt de nieuwe naam „Stelja maris",
wat uit het Latijn vertaald sterre
August Defresne (67) te
Amsterdam overleden
In de naCht van zaterdag op zondag it
op 67-jarige leeftijd in Amsterdam over
leden de schrijver-regisseur August De
fresne. Hij was auteur van vele romans,
novellen en toneelstukken. Tussen 1953
en 1956 had hij de artistieke leiding van
„De Amsterdamse Toneel-Vereniging",
„Het Amsterdams Toneel-Gezelschap" en
„De Toneelvereniging" De heer Defres
ne was lid van de Raad voor de Kunst en
de Amsterdamse Kunstraad en voorzitter
van de Ned. Ver. van Toneelkunstenaars.
De begrafenis zal in alle stilte geschie
den.
A. Defresne werd op 6 november 1893
te Maastricht geboren. Hij studeerde Ne
derlandse taal en letteren te Amsterdam.
In 1929 werd hij als regisseur-drama
turg verbonden aan het Oost-Nederl. To
neel. Van 1930 tot 1933 was hij als zodanig
werkzaam bij het Amsterdams Toneel.
Van 1933 tot 1938 was hij artistiek direc
teur van de Amsterdamse Toneelver
eniging". Van 1938 tot 1942 was Defresne
regisseur-dramaturg bij bet Nederlands
Toneel.
In 1956 trok Defresne zich van het to
neel terug. In het totaal heeft hij over de
honderd stukken geregisseerd. Hij zelf
schreef 15 toneelstukken en 7 romans.
der zee, zeester betekent. Aan deze naam
zit een aardige geschiedenis vast, im
mers onze rooms-katholieke medechriste
nen bezigen haar als één van de vele
eretitels voor Maria, de moeder van
Jezus. Hoe komen ze daarbijWel,
de naam Maria is een verlatinisering
van de Hebreeuwse naam Mirjam (ge
dragen door Mozes' zuster). Daar Ln het
Hebreeuws „mar" een druppel aanduidt
en „jam" het woord voor zee is, kwam
tot de vertaling: „druppel der zee".
In het Latijn luidt dit: stilla maris. Een
ongeoorloofde wijziging van stilla in
stella maakte echter van de prozaïsche
druppel een meer poëtische ster der zee'
What's in a name? riep Shakespeare uit.
En we weten nu: een heleboel! Hoe
dan ook, dat zelfs een Latijnse zeester
het ndet slecht doet aan het Katwijkse
strand willen we graag beamen.
Een enkel huis aan de Boulevard mag
zich verheugen in het voorrecht een
echte gevelsteen te" dragen; we noem
den reeds De Bomschuit en Ten Anker,
maar ook Staegh aen draagt een gevel
steen, die een man laat zien, die langs
het jaagpad gestaag zijn schuit voort
trekt. Zo ziet de eigenaar wellicht het
eigen leven: gestaag voorttrekkend naar
de verwezenlijking van idealen.
Hebt u daarnaast wel eens een
ogenblik stilgestaan vóór Huize De
Zeemeeuw..7 U kent het niet?
Geen wonder, want de naam staat er
niet met zoveel woorden op-, z() ls
slechts verbeeld ln een zeer fraaie
gevelsteen, die het vooraanzicht geeft
van een meeuw, neerschietend op
een golftop vanwaar hy zyn vis-
ontbijt oppikt.
En ofschoon geen gevelsteen, maar wel
een alleszins het aanzien waard zijnd
stuk beeldhouwwerk, willen we hier ook
het monument in herinnering brengen,
dat „ter nagedachtenis aan de'stoere vis-
schers, die gedurende de oorlogsjaren
19141918 zijn omgekomen" verrees vóór
de Oude Kerk, en door prinses Juliana
de bevolking van Katwijk werd aange
boden in dankbare herinnering aan haar
tweejarig verblijf in deze gemeente van
1927 tot 1929. de jaren van haar studie
aan de Leidse universiteit. Uiteraard
kent iedere Katweker en iedere badgast
het karakteristieke beeld van de Kat
wijkse vissersvrouw, de handen rustend
op de schouders van de kleine zoon.
beiden stil voor zich heen kijkend naar
de aangespoelde wrakstukken aan hun
voeten.
sterbanken met bloemen te garneren;
Honk, wat aardig correspondeert met
Ten Anker; De Nieuwe Kroon, her
innert aan Kroon Co, de exploitan
ten van het in het Waaigat gelegen
Klein Du Rhin van vóór de oorlog;
Riche, rijk wat zowel kan slaan op
het uitzicht als op de verzorging, die
men er biedt. De Duindoorn is ook
vertegenwoordigd aan de Katwijkse
Boulevard; de blauwe zeedistel mist
men node, maar zijn aanwezigheid tn
natura in de zeereep vóór de boule
vard vergoedt dat gemis eigenlijk ten
volle.
En dan is daar nog die verdwaalde
Condor, een in Zuid-Amerika thuishoren
de gigantische roofvogel, behorend tot
de familie der gieren Toen we bij de
eigenaar ons licht opstaken, bleek even
wel, dat de naam vooral was ingegeven
door het feit. dat dit één van de hoogst-
reikende huizen van de Noord-Boule
vard is; en een condor is een hoogvlieger.
Bedorven
U miste tenslotte nog een naam ...7
Dan bedoelt u waarschijnlijk het huis,
beter: hotel met de dure naam Savoy.
Toch mis ik persoonlijk Allegonda, zoals
die massief aandoende klomp uit glas en
cement aan het noordeinde van de Bou
levard onder zijn voormalige eigenaar
heette: de naam stond in een soort mo
zaïek te lezen in de muur onder de ve
randa met zijn zware kolommen. Ach,
wat is de schepping van architect J. J.
P. Oud eigenlijk een hersch mg, de
vrucht van een zeer ingrijpende verbou-
Reliëfs
Tl/TINISTER-PRESIDENT prof. dr. J. E.
de Quay is heden uit New York op
Schiphol teruggekeerd. Hij heeft tien
dagen doorgebracht in Suriname, tien
in de Nederlandse Antillen en de paas
dagen by zyn gehuwde dochter in Ca
nada.
Hij zeide dat de regering niet afwij
zend staat tegenover het verzoek van
Suriname om een ronde-tafel-conferen-
tie, al heeft de Ned. regering er eenmin
als die der Ned. Antillen behoefte aan.
Een r.t.c. kan echter alleen worden be
legd als ook de regering van de Ned.
Antillen daarmede instemt. De conferen
tie kan niet zoals Suriname voorstelt
in mei bijeenkomen. Een r.t.c. moet
goed worden voorbereid en Suriname
moet zijn wensen nog concretiseren
De premier was wat ongerust over de
toenemende werkloosheid in de Antillen
waar mechanisatie de mankracht ver
dringt.
Als voorbeeld van de snelle bevol
kingsgroei in Suriname noemde hij het
feit, dat de helft van de bevolking jon
ger is dan vijftien jaar. „Ze hebben mij
Twee ongelukken hebben in Arnhem
aan wee bejaarde personen het leven
gekost.
De 78-Jarlge W. B ley leven kwam om
het leven, toen hij uit het raam van zyn
woning aan het Roermondsplein, van een
hoogte van ongeveer vier meter een
blik met olie wilde optakelen, hij ver
loor vermoedelijk zijn evenwicht er
kwam met het hoofd op de straat te
recht, hij was op slag dood.
De 67-jarige J. W. Hartemink, even
eens uit Arnhem, viel met zijn fiets in
de Sweerts de Landasstraat. Ook hij
overleed direct.
Helmes Machinefabriek N.V. te Tegelen
opgericht; kapitaal 60 prioriteits-, 740 cu-
mulatief-preferente en 1200 gewone aan
delen van f 1000, waarvan resp. 60, 140 en
200 geplaatst en vo'gestort door inbreng
van de firma.
overigens niet met vragen over de kin
derbijslag lastig gevallen", zeide hij. De
premier had bewondering voor het tien
jarenplan en noemde het Brokopondo-
plan en de operatie Sprinkhaan.
Bij de laatste maakte men luchtfoto's
van het hele land en maakt daaruit op.
waar zich delfstoffen moeten bevinden
Daarna sporen kleine expedities de delf
stoffen precies op. Hiervoor legt men
eerst een klein vliegveld in het oerwoud
op en vervolgens landit een vliegtuig met
een bulldozer, die voor een groter vlieg
veld zorgt, waar een Dakota kan landen.
De premier noemde het plan-Wage-
ningen nog niet rendabel. De voorgeno
men uitbreiding met 400 ha is van de
baan, evenals het plan Nederlandse boe
ren daarheen te brengen. Men streeft er
thans naar, de bevolking stukjes grond
van 20 ha ter beschikking te stellen voor
eigen produkten. Het plan-Wageningen
zou dan het kernbedrijf blijven.
Radio-rede prof. De Quay
Minister De Quay zal morgen om vijf
voor zes over beide Hilversumse zen
ders e entoespraak houden t.g.v. de in
stallatie van de Nieuw-Guineraad.
De correspondent van de Melborune
Herald te Canberra schrijft dat aldaar be
roering is ontstaan na een verklaring die
staatssecretaris mr. Th. H. Bot heden
te Hollandia zou hebben afgelegd. Vol
gens het blad zou deze verklaring In
houden dat Nederland militaire steun
verwacht van Australië, de Verenigde
Staten en Engeland indien Indonesië Ne
derlands Nieuw-Guinea aanvalt
„De federale (Australische) regering
heeft voortdurend geweigerd met Neder
land te spreken over militaire samen
werking in Nieuw-Guinea", aldus de
correspondent De Australische regering
had „stilzwijgend" verzekeringen van In
donesische leiders aanvaard, dat Indo
nesië nooit zijn toevlucht zal nemen van
geweld om het geschil over Nieuw-Guin-
nea op te lossen. Australië volgt een po
litiek van volle militaire onzijdigheid,
waarbij Nederland en Indonesië beide de
normale hoofdelijkheden worden ver
leend zoals een vriendschappelijke mo
gendheid die aan een andere mogend
heid biedt, ging de correspondent voort,
en de regering verwacht dat de onzijdig
heid zrl voortduren.
Ten slotte
Nog steeds was er geen ge
legenheid het laatste artikel
van ds. Poort over de namen
van huizen aan de Katwijkse
Boulevard, te plaatsen. Maar
hier is dan het slot van zijn
serie.
PROMOTIES
AMSTERDAM, G.U. Op een proefschrlf
over de behandeling van het larvnxcarcl-
noom (keelkanker) la gepromoveerd tot doc
tor ln de geneeskunde W U Struben.
Maar hebt u zich wel eens de moeite
getroost de drie reliëfs op de sokkel van
didhtibij te bekijken, waar de bron van
dit vrouwe, en kinderleed verbeeld is?
Links zien we een zeillogger de golven
ploegen in stormweer; regen en bliksem
schieten omlaag uit zware, blauw-zwarle
wolke-balken; het hele beeld ademt
dreiging. Het midden-„p>aneel" laat
een onderzeeboot aan de oppervlakte
zien, terwijl geheel rechts de zeillogger.
van geen dreiging zich bewust, zijn weg
neemt Het verzinnebeeldt de oorlogs
dreiging, die behalve van de kant van
U-boten ook van de zijde der zeemijnen
kwam. Het meest rechtse reliëf tenslotte
geeft een beeld van de explosie tenge
volge van de aanval der onderzeeboot.
Weet u, dat 95 man en 26 schepen de tol
vormen, de Katwijk in de jaren 1014—
1918 aan de zee en aan het oorlogsgeweld
moest betalen (aldus de Jaarversla
gen der visserij-inspectie). Daarvan kwam
het grootste deel 15 bommen en een
schokker met 61 man 15 bommen en 'n
van het laatste oorlogsjaar 1918. Het
zelfde jaar, waarin in 't begin van maart
de KW 89 door drie Duitse vliegtuigen
met mitrailleurvuur bestookt werd; vlieg-
tuigaanvallen waren er dus toen ook al
bij
Volledigheidshalve memoren we
ten slotte nog enkele namen, die men
evengoed ver van de zee in het bin
nenland aan huizen zou kunnen ge
ven: Taxandria, oude naam voor
Brabant, wellicht land van herkomst
van de eigenaar; Flower Home, dat
zijn naam eer aandoet door zijn ven-
(Van onze correspondent)
Op een niet nader aan te dulden
boerderij ln Baarlo (L.) vervoegde
zich dezer dagen een keurig ge
klede man die graag wat eieren
wilde kopen met het oog op de
naderende paasdagen. Toen de
boer zich niet al te toeschietelUk
betoonde, ontpopte de bezoeker
zich als een „helderziende". HU
wist haarfUn allerlei feiten en ge
beurtenissen uit vroeger jaren te
vertellen; bovendien had by met
een door, dat de boer op gezette
tyden hevig aan spit leed. Enkel
door enige malen over de overall
van de boer te strUken. wist hU
genezing te brengenHU voor
spelde dat de boer nooit meer last
van zUïi kwaal zou krUgen. Ook de
Inmiddels naderbU gekomen boerin
wist hU enkele staaltjes van zUn
kunnen te tonen. „Ik weet alles",
zei hü bescheiden.
De boer meende de bezoeker
niet beter te kunnen belonen dan
door hem twintig eieren ten ge
schenke te geven. Eerst enige uren
later bemerkte de boerin tot haar
grote schrik dat er wel heel vreem
de paaseieren waren weggegeven.
Het waren nameiyk eieren die
haar zoon 's morgens uit de defecte
broedmachine had gehaald HU bad
ze niet vernietigd uit vrees voor
de afschuwelUke stank die ze zou
den verspreiden en hU was van
plan geweest ze 's avonds maar
onder de grond te stoppen!
Men is er op de Baarlose boer-
derU nu niet meer zo van over
tuigd. dat de bezoeker zo helder
ziende Is en alles weet...
wing in 1918 grondig bedorven door
de behoefte aan een zo gunstig mogelyke
exploitatiebasis in haar tegenwoordige
bestemming De „toren" terzijde is uit
gevlakt, de speelse, trapsgewijze rang
schikking der bouwblokken teniet ge
daan door de jongste verbouwingen en
uitbouw. Uit esthetisch oogpunt bezien
schuilt er toch wel iets waars in het
spreekwoord, dat niet alle verandering
verbetéring betekent.
Niettemin, als geheel genomen vin
den we dat Katwijk aan Zee gelukkig
te prijzen is met zijn herschapen
Boulevard; een Boulevard, die het
aanzien dubbel waard is, omdat zij
aan de nauwlettende voorbijganger
zoveel te vertellen heeft met de na
men in vele gevels!
Als iemand tenslotte vraagt: hebt u nog
wensen met betrekking tot de naamge
ving der Katwijkse boulevard-huizen?,
dan zou ik daarop willen antwoorden:
ja, ik vind het jammer, dat De Meelbak
naam, waaraan de herinnering kleéft
aan die overdracht van een paar huisjes
bezuiden de Oude Kerk in de Franse
tijd voor één baal meel zich op de
nieuwe Boulevard (nog) niet laat terug
vinden. Maar wie weet
W. A. Poort.
VRIJE ZATERDAG
„Ik grijp niet graag in de 'autonomie
van de« gemeenten in Maar het zou
noodzakelijk voor me kunnen worden
in het algemeen belang." Aldus het
commentaar dal minister Toxopeus
(binnenlandse zaken) op Schiphol
heeft gegeven op de vraag of hij meer
dere raadsbesluiten betreffende de in
voering van de vrije zaterdag voor het
gemeentepersoneel zal schorsen en
voordragen bij de Kroon ter vernieti
ging.
Naar gemeld is de kans dat de minister
zulks zal doen groot. In vele gemeenten
is besloten tot invoering van de vrije
zaterdag per 1 mei of eerder. Dit ondanks
het verzoek van de minister de regeling
voor het rijkspersoneel (per 1 mei om de
14 dagen een vrije zaterdag) te volgen.
In een circulaire aan de gemeentebestu
ren waarschuwde hij onlangs nog voor te
snelle invoering.
De minister zei op Schiphol, voor zijn
vertrek naar Nieuw-Guinea, de indruk
te hebben dat sommige gemeenten reeds
besloten hebben tot sluiting van de ge
meentelijke kantoren op zaterdag, ter
wijl daar in het particuliere bedrijfs
leven nog nauwelijks van werktUdver-
kortlng sprake is. „De overheid moet de
'ndustrie in deze zaak volgen en niet
omgekeerd," aldus de minister.
Vijfdaagse
(Van onze parlementsredactie)
De invoering van een vijfdaagse school
week zal problemen oproepen voor de
besteding van de vrijkomende werkdag
door de schooljeugd. Een oplossing van
deze problemen kan zeker niet alleen,
of in de eerste plaats, van de overheid
verwacht worden, maar vooral van de
initiatieven van de ouders, de scholen en
de organisaties, die zich speciaal de be
langen van de schoolgaande jeugd aan
trekken. Voor wat betreft het lager onder-
wUs kunnen de gemeente, en schoolbe
sturen zelf bepalen op welke wijze de
voorgeschreven schooluren over het
laar worden verdeeld.
Dit schrijft minister Cals (o„ k. en w.)
in de memorie van antwoord aan de
Eerste Kamer, die in haar voorlopig ver
slag vragen over de vijfdaagse school
week had gesteld. De bewindsman zegt,
