Open briel
Blad
Een
goede
leeftijd voor 'n verjongingskuur
TRSDESCMTia
TIP-PARADE
Culinaire capriolen
met cacao
LIEF RUITJE voor wie jong is
Na uw bad
het jasje de
douchecel in
ZATERDAG 25 MAART 1951
■Qen nieuwe inhoud uoor uier bekende letterA
VEERTIG JAAR
M'n weg zoekend door een bijna compacte, de
ogen moe makende mist, vond ik het huis ach
ter de tramrails. Het tuinhekje stond al open:
binnen compenseerden twee behaag'lijk brandende
haarden de zon, die buiten niet schijnen wilde,
terwijl het aroma uit de koffiepot op het lichtje
net de concurrentiestrijd had aangebonden tegen
de stilletjes voor zich uit geurende hyacinthen.
Op een laag tafeltje prijkte een azalea met tien
tallen zacht rose blaadjes. Als ik ooit al schrij
vend nog eens het woord „teer" gestalte zou moe
ten geven, koos ik er die azalea voor uit. Het
zilveren theestelletje op de tafel blonk wit glan
zend en deed daarbij niet onder voor een aller
aardigste verzameling zilveren voorwerpjes, uitge
stald op een Frans brocaten kleedje, 'n Heel
klein koektrommeltje was er bij, een al even pop
perig stoofje, een spinnewieltje van een paar cen
timeters groot.... dinky-toys voor grote mensen,
zou je bijna zeggen. Stuk voor stuk waren ze
met zorg gepoetst. En terwijl ik nog niet eens
zat, was ik de mist al compleet vergeten, de uit
nodigende sfeer van gastvrijheid had haar volko
men opgelost, 't Was er gezellig en verzorgd.
Waarom ik u dit zo uitvoerig
vertel, zult u zich intussen wel
licht hebben afgevraagd. Wel, om
dat die zorg en de sfeer me frap
peerden. 'k Was namelijk op be
zoek bij de voorzitster van een
grote organisatie, die ook buiten
de grenzen van het eigen land,
bindingen heeft en al pratend
bleek me dit al gauw een fynktie
te zijn. die meer om het lijf heeft
dan alleen met een charmant ge
baar de voorzittershamer han
teren. Het ging in dit gesprek
over het werk van de Christen
Jonge Vrouwen Federatie en wie
enigszins op de hoogte is van wat
deze federatie op het ogenblik on
derneemt en uitvoert, weet. dat
het presidente zijn ervan bijna
te vergelijken is met wat dan te
genwoordig een full-time job"
heet. Toch vindt mevrouw M. C.
E. Kloosterman-Fortgens in haar
huis te Voorschoten nog tijd om
haar ..zilvertjes" glanzend te hou
den, het koken, waarvan ze houdt,
niet te verwaarlozen, azalea's
zelf te trekken en gastvrouw te
zijn voor wie maar binnen wil ko
men lopen. Ze maakt er geen tijd
voor vrij zo tussen neus en lip
pen door, maar primair wil zij
gewoon een goede huisvrouw zijn
en blijven.
Hel gezin
En daarmee zij we eigenlijk
gelijk gekomen bij een zeer be
langrijk punt als we het hebben
over de C.J.V.F. Ondanks de we
reldwijde blik van deze organisa
tie, die. zoals u wellicht bekend,
deel uitmaakt van de World's
Young Women's Christian Asso
ciation, is men er zich meer en
meer van bewust geworden, dat
de kern van zoveel
dingen in het gezin
Ligt. Immers: de ge
zinnen vinden altijd
weer hun weerspie
geling in de maat
schappij? Nu be
hoeven we er
denk ik geen
strijdpunt van te
maken dat de vrouw in het gezin
een toonaangevende rol speelt, dat
zij er het middelpunt van is. Een
federatie nu. die via de aangesloten
verenigingen in ons land zo'n
50.000 meisjes en vrouwen be
reikt, kan dan een unieke taak
hebben, juist als het gaat om het
gezin. En als dan de presidente
van zo'n federatie, zeker niet be
wust, maar gewoon zichzelf zijn
de min of meer de verpersoon
lijking is van een dergelijke koers,
kunt u zich misschien voorstellen,
dat die „zilvertjes" en die bloei
ende planten even een bijzonder
accentje verdienden.
De basis
Nu wil ik in dit babbeltje over
de C.J.V.F. niet uitgebreid een
stuk geschiedenis gaan geven. Het
veertigjarig bestaan, waaraan in
de herfst van 1960 zonder veel
tam-tam, maar slechts in intieme
kring aandacht is besteed, zou er
wel aanleiding toe kunnen zijn.
Veel belangrijker vind ik het
echter u. via „Blad-Zij" kennis
te kunnen laten maken met het
nieuwe, andere gezicht, dat deze
organisatie sinds een jaar of twee
heeft gekregen.
Natuurlijk: de basis is dezelf
de gebleven, namelijk de wil er
Mevrouw M. C. F.. Kloosterman-
Fortgens
de kern ligt in het gezin
VAN BLOEM.'EN PLANT
een gemakkelijke kamerplant
Als men een zéérgemak
kelijke kamerplant wil heb
ben, een plant, die het zowat
altijd doet, dan moet men
een Tradescantia nemen.
Om de een of andere, voor
mij duistere reden, wordt ze
hier en daar ook Vaderplant
genoemd. Het is een hang-
plant. Ze is afkomstig uit
Midden-Amerika. Als loij
hierboven schreven, dat de
Tradescantia het zowat altijd
doet, dan wil dit niet zeggen,
dat men ze maar ergens
kan neerzetten en er niet
meer naar omkijken.
Zó is het nog niet. al lijkt
het er wel eens op, dat men
dat meent. Zeker, nauw met de
plaats neemt ze het niet, hoe
wel de ene soort daaraan iets
meer eisen stelt dan de ande-
Vele soorten
Er zijn namelijk verschillen
de soorten. Men heeft groen-
bladige, bontbladige en daar
van weer zilverbonte en goud-
bonte, ook met groene blade
ren, waarvan de onderkant
paars is en dan nog Trades-
cantia's met roodachtige bla
deren.
Als men van deze sooren de
bontbladige op een te donke
re plaats zet dan zal de bonte
kleur verdwijnen en de blade
ren allengs helemaal groen
worden.
De groenbladige soorten kun
nen wel tegen een ietwat don
kere plaats. Hoe lichter van
kleur het blad is hoe meer
licht de plant vraagt om zo te
blijven.
Normaal
De water- en mestbehoefte is
normaal d.w.z. geef water als
de grond grijs begint te zien.
De beste methode is en dat
geldt voor alle planten kijk
naar de kleur van de pot: zo
lang deze nog donker is door
het vocht is geen water no
dig. Als men water geeft dan
doet men daar tegelijk wat,
niet veel, mest door. Wat de
grondsoort betreft. daaraan
stelt de Tradescantia weinig
eisen. Elke grondsoort neemt
ze voor lief.
Nieuwe planten
Ze heeft de onhebbelijkheid
om na verloop van enkele
maanden van onderen lelijke
bladeren te krijgen en dus ka
le stengels.
Daarom is het goed elk jaar
voor nieuwe planten te zorgen.
Dat kan heel gemakkelijk.
Langs de rand van een pot,
die gevuld Is met zandige aar
de zet men enkele toppen van
de oude plant. De lengte komt
er niet op aan. De aarde moet
matig vochtig zijn. Die stekken
doen het altijd. Men kan ze
ook in een flesje met water
laten bewortelen.
Binnen korte tijd verschijnen
de wortels en begint de groei,
die vrij snel gaat. Als de top-
bladeren van de stek geel zijn
dan snijdt men die er maar
af vóór ze geplant worden, wat
overblijft groeit wel weer uit.
toe mee te werken Jezus Christus
in deze wereld te kennen en te
dienen. Ook de opzet veranderde
niet; nog steeds wordt de C.J.V.F.
gevormd door tal van meisjes- en
vrouwenverenigingen, die in de
federatie haar interkerkelijke
overkoepeling vinden. En daar
bij willen we gelijk maar het
misverstand uit de wereld helpen
als zou de federatie in lucht zijn
opgegaan toen het Meisjesverbond
C.J.V.F. enige tijd geleden een
fusie aanging met het C.J.M.V.
Dit meisjesverbond is slechts één
van de bij de federatie aangeslo
ten organisaties en toen de meis
jes en jongens besloten samen
verder als het Christelijk Jonge
ren Verbond door het leven te
gaan. hield dit vanzelfsprekend
niet in, dat nu de Christen Jonge
Vrouwen Federatie in zijn geheel
was verdwenen. Integendeel, on
danks de veertigjarige leeftijd is
men met name de laatste tijd op
een frisse, vernieuwde basis ver
der gaan werken. De federatie
heeft zich geheroriënteerd en de
resultaten hiervan hebben zich,
mede door middel van het toen
volkomen nieuw gekozen bestuur,
zeker al doen gelden.
Individueel
Om eens een voorbeeld te ge
ven: het is vooral in deze tijd
nu eenmaal zo, dat niet iedereen
zich geroepen voelt een keer in
de week 's avonds de deur achter
zich dicht te trekken om de bij
eenkomst van haér vereniging bij
te wonen. We weten het allemaal
wel: Nederland is hier en daar
een beetje vergaderingsmoe en
ofschoon het ledenaantal van ver
schillende vrouwenbonden of -groe
pen. ondanks deze tendens, toch
blijft toenemen, zijn er aan de
andere kant honderden vrouwen,
die er niet toe komen ergens lid
van te worden. Toch voelen met
name jonge huisvrouwen wel eens
het gemis aan informatie of voor
lichting, die zo'n vereniging te bie
den heeft. In deze tijd kan men
het immers bijna niet meer zon
der voorlichting af. terwijl het
eens wat dieper graven in een of
ander onderwerp vaak ook bijzon
der verruimend kan werken. Juist
aan die vrouwen nu wil de
C.J.V.F. denken „Eerlijk gezegd
't Is verbazingwekkend wat
je allemaal met cacao kunt
doen naast het klaarmaken van
het kopje chocolademelk of het
koken van een chocoladepud
ding. De op dit gebied bekende
schrijfster Henriëtte Holthausen
doet hier eens een boekje over
open op uitnodiging van een
grote cacao- en chocoladefa
briek in Haarlem. Onder de
titel „Culinaire capriolen met
cacao" (gelieve de puntjes te
vervangen door de naam van
de fabriek) heeft zij een keur
van gerechten op schrift ge
steld waarvan de meeste Iets
met cacao te maken hebben.
De ene heerlijkheid na de an
dere kom je in dit gezellige boek
je tegen en zowel de meer er
varen kookster als de minder
handige keukenprinses kan uit
deze culinaire capriolen menig
smakelijk ideetje putten.
De schrijfster heeft het name
lijk niet alleen bij allerlei drank
jes, puddingen en taarten gela
ten, maar ook aan meer hartige
schotels aandacht geschonken.
Een (eenvoudig) receptje willen
we uit dit boekje overnemen en
wel een idee voor een drankje,
dat Henriëtte Holthausen de naam
heeft meegegeven van
Vrijgezellen-cocktail
U mengt daarvoor eetlepel
cacao met drie eetlepels warme
melk tot een glad papje. Giet dit
in een shaker (het liefst met ijs
blokjes als u een koelkast heeft)
en doe er dan 1 borrelglas crème
de cacaolikeur en evenveel bran
dewijn bij. Goed schudden en ten
slotte door een zeef in een kelk
glas gieten en serveren.
ben ik zelf ook niet zo'n verga-
derdier, meer een gezelligheids-
dier", bekende ons mevrouw
Kloosterman en daarom toneer
is zij ervan overtuigd, dat tijdens
het koffiedrinken in een paar
verloren uren 's morgens een
klein groepje huisvrouwen het
prettig zal vinden samen eens
over een en ander te praten. Niet
zomaar in de ruimte, want dan
kan men uiteraard wel gewoon
bij de buurvrouw gaan koffiedrin
ken en het hebben over huis-,
tuin- en keukenzaken (die soms
ook wel eens prettig èn belang
rijk kunnen zijn...).
Goed besteed
Als zo'n groepje vrouwen ech
ter aan de hand van het maand
blad Federatie Contact" eens
een bepaald onderwerp wil „uit
hollen", dit met een gesprek-leid-
ster als houvast, heeft men de
morgen of middag goed besteed.
Waarover dan samen praten? Het
blad geeft er zelf een duidelijk
antwoord op. Twee uitgangspunten
wil ik even noemen. Dat de maat
schappij immers snel veranderd
is, hoeven we ons niet eens te
realiseren, 't Komt allemaal over
je, zonder dat je het weet. Dat
de positie van de vrouw in het
algemeen inhaerent daaraan tal
van facetten heeft gekregen, die
er vroeger ook niet waren, is al
evenzeer een niet te ontkomen
feit. Hoe nu heeft zich die sprong
van het verleden naar nu zich ont
wikkeld, wat kan onze plaats zijn
in de kerk. in de kring van het
gezin, èn daarbuiten, wat houden
we vast en wat laten we schie
ten, hoe stellen we ons in.... kort
om er zijn heel wat vraagteken-
tjes. die het bestuderen van een
antwoord waard zijn.
Het gesprek
Een ander uitgangspunt, dat
het maandblad aan alle kanten
heeft belicht, is b.v. „het gesprek".
Dat heeft veel meer kanten, dan
men ogenschijnlijk wel eens denkt.
Daar is het gesprek met God,
daar is het gesprek met zichzelf,
daar is het gesprek met de ander
en daar is óók het gesprek in het
gezin zelf. In het blad geven men
sen met naam hier (pro deo!)
hun visie op. Aan de „koffie-
kring" de uitnodiging deze stof
eens door te nemen. Niet alleen
echter de meer individueel inge
stelde groepjes kiinnen hier een
uitstekende leidraad vinden. De
artikelenreeks over een of ander
onderwerp in het blad vormt ook
de basis tot discussie in vele aan
gesloten verenigingen. Het ver
heugt mevrouw Kloosterman niet
alleen als voorzitster van de
C.J V.F.. maar vooral als hoofd-
redaktrice van het contactorgaan
bijzonder, dat zovelen in de let
terlijke zin van het woord profijt
weten te trekken uit wat er
steeds weer wordt geschreven. Het
secretariaat van de C.J.V.F. is ge
vestigd F. C. Dondersstraat 23,
Utrecht.
Nu ben ik er me van bewust, in
de verste verte niet volledig te
zijn geweest met het beeld, dat ik
tot nu toe van de C.J.V.F. heb
gegeven. Ik zou u eigenlijk nog
iets moeten vertellen over de pro
jecten, die de federatie buiten de
grenzen behartigt, zoals het werk
in vluchtelingenkampen, het steu
nen van een bij de Y.W.C.A. aan
gesloten vereniging in onze Antil
len, om slechts twee dingen aan
te stippen, 'k Zou u eveneens
moeten meenemen naar Haarlem
om een kijkje te nemen in huize
Melanie, waar jonge meisjes een
vooropleiding krijgen voor eenvou
dige sociale beroepen. Of naar
Utrecht, waar weer andere voor
namelijk uit het buitenland ko
mende meisjes, een gezellig home
kunnen vinden als ze hier een of
andere stage meemaken. Eigen
lijk zou ik u óók even in de agen
da van mevrouw Kloosterman
moeten laten bladeren, want dan
zou u nog verschillende andere
funkties kunnen ontdekken, die
haar tijd en aandacht vragen. Zo
is er een stoel in het adviescol
lege van de raad voor de jeugd-
vorming voor de Minister van
O., K. en W. de hare, het Ned.
Vrouwencomité is haar ook niet
onbekend, de stichting Oud Poel
geest kent haar als lid van de
in Haarlem, waar meisjes een vooropleiding krijgen
voor eenvoudige sociale beroepen.
Raad van Advies.... maar laten
we deze presidente en dominees-
dochter niet al te zeer zien als
een „vergaderdier" om haar eigen
woorden te gebruiken. En daar
naast hoop ik, dat velen van u
de veertigjarige C.J.V.F. wel een
beetje zullen kennen. Voor het ge
val dat niet zo is en de mist wat
u betreft nog niet helemaal is
opgetrokken.... over een aantal
maanden zult u op „Blad-Zij"
dan wel iets tegenkomen, dat nog
even op dit onderwerp inhaakt.
In leder geval heeft u nu al
kennis kunnen maken met een
niet alleen jong en fris, maar ze
ker ook belangrijk element In dit
werk èn met een voorzitster,
die van kleine, zilveren „Dinky-
toys" houdt.
■a-*#*#*#*#*#*-»-*#*-***
Voorschotje op de Zo kuni U hei uw kinderen
vakantie
Wilt u als een soort voorschot
je op een zonnige vakantie een
buitenlands getinte schotel op
dienen, dan moet u eens denken
aan „PaSqualIno dl Agnello",
waarvan de naaon ingewikkelder
is, dan het recept....
Van lamsvlees maakt men een
smakelijke haché (doe er eens
wat knoflook bij....) en dan kookt
u de nodige hoeveelheid spaghet
ti. Spoel aeze met kokend water
af en laat ze uitlekken. Spatel er
per 200 gram spaghetti 150 gram
belegen kaas en een klem beetje
witte peper doorheen. U doet de
spaghetti op een grote, platte
schotel met de lamsnaché ir het
midden. Wat gehakte peterselie
gaat er nog over heen en u hebt
een pittige „Pasqualino di Agnel
lo" gekregen.
vertellen
Er bestaan heel wat boeken
vaak dikke pillen over sexua-
liteit en alles wat daar maar mee
samenhangt. Menig ouderpaar
hanteert ze om er de nodige
„wijsheid" uit op te doen, zodra
ze zich gaan bezinnen over de
vraag „hoe vertel ik het m'n kin
deren. terwijl daarnaast heel
wat jongeren er op een bepaalde
leeftijd in gaan snuffelen en dat
liefst als vader en moeder niet
thuis zijn. Hoe of door wie die
boeken ook worden gebruikt, een
feit blijft, dat voor velen het ge
ven van voorlichting over deze
toch vrij tere zaken maar een
moeilijk punt blijkt.
Daarom is het van de N.V. Ar
beiderspers, Amsterdam zeker
een goede gedachte geweest aan
dacht te schenken aan drie Ame
rikaanse uitgaven op dit gebied:
geen dikke, omvangrijke boeken
zijn het. maar handzame en uit
stekend geschreven werkjes, waar
mee men verschillende kanten uit
kan. Op een prettige manier ma
ken ze resp. ouders en opvoeders,
kinderen zo tussen negen en
twaalf jaar én oudere jeugd weg
wijs in deze materie. Alle drie
zijn ze met liefde en grote aan
dacht geschreven door een doctor
in de filosofie, en een lerares, dit
onder toezicht van een arts. Voor
ouders is er „Geef meer dan
voorlichting", voor Nederland be
werkt door J. P. Teuni». Opgroei
ende kinderen krijgen verantwoor
de lectuur voorgezet in „Je eigen
geschiedenis", bewerkt door mr.
H. M. de Kat-Presser, terwijl ou
dere jeugd in „Het &-b-c van de
liefde" een goede lëidraad vindt.
En al mag er dan al behoorlijk
wat over dit onderwerp zijn ge
schreven, deze boekjes konden er
ons inziens best 'bij, gezien de
manier, waarop een en ander er
in wordt behandeld.
EI|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMI'!L;
I van u en vóór u
Uit Dordt kreeg ik een ge- 5
zelllge brief en ofschoon ik er
geen enkele tip uit heb kun-
nen halen voor dit hoekje in
de krant, wil Ik toch niet na-
laten die Dordtse lezeres even E
tc bedanken voor de alleraar-
dlgste manier, waarop zij met
slechts een „onderstuk van
een penhouder" (zoals ze zegt)
heeft geschreven. Dit zomaar
even zonder meer. Dan nog
een woordje tot de lezeres, uit
wier enveloppe een héél klein
slabbetje kwam rollen, waar-
op zelfs nog kuikentjes waren E
getekend. Mevrouw, dank voor E
dit attente voorbeeld, maar ik 1
zou u toch willen afraden een E
stuk plastic onder de slab te
gebruiken. Dit materiaal is E
voor die hele kleintjes niet al
te veilig en op verschillende s
moedercursussen wordt vaak e
gewezen op de gevaren, die
dat dunne plastic met zich
kunnen meebrengen. Overl-
genswie weet of u bin-
nenkort niet een tip hebt, die E
ik wél met plezier kan en wil
plaatsen. Zo, na deze ontboe- e
zeming gauw de nieuwtjes
voor deze week. Eerst lets
over:
BONT BEWAREN
Nu het seizoen van bont
en bontjassen bijna voorbij is,
wil mevrouw N. de Vroedt-
Snoel uit Rotterdam even wij
zen op een mot-vrije opberg
plaats voor dit bont. Na het
uitkloppen kan men het bont
het beste daar hangen of neer
leggen. waar steeds schoon ge
wassen linnengoed wordt opge
borgen. Kleinere stukjes dus
de linnenkast in. Hangt men
een mantel in een kast. waar
géén linnengoed ligt. doe de
jas dan in een mottenzak en
inplaats van er een of ander
anti-mot middel bij te doen,
stopt men er steeds gewassen
linnengoed bij. Mevrouw De
Vroedt garandeert u beslist,
dat er dan geen mot in uw
kostbaar bont komt.
VOOR DE TL"IN
Zij, die een tuin bezitten j
en op een bepaald moment
geen houten bakje of kistje bij j
de hand hebben om als zaai-
bak te gebruiken, kunnen voor
dit doel rustig een kartonnen
doos nemen, zo schrijft mevr. i
Glasbergen uit Oegstgeest. Om
de doos (die wel stevig moet j
zijn) vouwt men dan een vel i
Elastic dat aan de randen naar i
innen moet worden omgelegd.
Zorg daarbij voor een flinke i
overslag, aldus deze lezeres.
die nog vertelt, dat kwekers j
bij gebrek aan houten bakjes j
ook zulke dozen gebruiken.
Nu we al een
stukje voorjaar
zomaar cadeau
hebben gekregen
en we weer aan
de zomergarde-
robe gaan den
ken, een idee
voor een jeugdig
japonnetje. Het
is gemaakt van
dralon-batist im-
primé, een luch
tige stof, die bij
na met kreukt en
zich goed laat
wassen. Dit rose-
witte ruitje zal
vooral het jonge
meisje charmant
staan. Het model
heeft een knoop-
sluiting midden
voor, die even
over de taille
loopt. Voor een
koket accentje
zorgt een rouche
in de vorm van
een lange ket
ting.
De tip-hoek op onze pagina
heeft al verschillende wenken ge
geven over het schoon maken van
een suède jasje. Als het jasje
echter niet direkt vuil is, maar al
iets van z'n eerste frisheid heeft
verloren, kunt u het ook eens een
stoom-bad geven. Het is niet de
bedoeling dat u het kledingstuk
boven de stoom gaat houden,
maar dat u gewoon het jasje eens
een keer ophangt in de douchecel
of badkamer, vlak nadat er
iemand een bad heeft genomen.
De atmosfeer is dan namelijk
vaak nog flink dampig. Laat het
jasje gerust een paar uur in cel
of badkamer hangen om het ver
volgens goed te laten drogen. Dan
zorgvuldig opborstelen en u zult
zien, dat door deze „schoonheids-
behandeling" het jasje aanzien
lijk is opgeknapt.
HET wordt weer eens tijd enke
le dingen die elke dag gebeu
ren in ons midden neer te leggen
en er onze gedachten over te la
ten gaan.
De vorige keer ben ik er al
mee begonnen: wat doe je bij zij
delingse op- en aanmerkingen
van Oma? Of, om cr nog eens een
voorbeeld bij te noemen: wat
doe je als je kinderen in de fa
miliekring een opmerking plaat
sen aan Oma's adres: „Ik vind
zulk grauw haar en die zwarte
jurk niets mooi" (en je vindt het
zelf ook niet mooi)? Hoe knap je
dat op? Door een bevoorrecht
mens te zijn op een gewone dag,
Ueb ik gezegd.
Dat lijkt wat duister. Of vaag
als u wilt. Alsof ik als mens het
wel klaarspeel om, met zulk ver
heven gepraat, onttrokken aan de
werkelijkheid, te leven met mijn
familieleden, mijn buren, mijn
huisgenoten. Alsof ik toch op zijn
minst met mijn hoofd in de wol
ken loop museumbezoek, ge-
dichtenlezen, duintocht als ik
mijn voeten nog op de grond heb.
En dat is beslist niet zo.
Leven als een bevoorrecht mens
is leven met volledig gebruik van
rechten: recht op tijd, recht op
handelen, recht op ruimte.
Als u gewoon bent op zaterdag
morgen het huis nog eens aan een
inspectie te onderwerpen en
's middags boodschappen te doen,
dan staat het u vrij dit eens te
veranderen: u laat het huis voor
wat het is (al geboend op vrij
dag!). verschuift de boodschappen
naar de ochtend en gaat 's mid
dags met de kinderen of met een
vriendin naar het park of wat er
dichtbij u aan natuur over is. U
hebt dan uw tijd, uw ruimte, uw
handelingen naar uw eigen wil
omgebogen, en als u dat lukt, zult
u zien hoeveel plezier u dat be
zorgt en wat een gevoel van
vrijheid u dat geeft.
U voelt zich dan bevoorrecht.
Op een gewone dag.
ZO kunt u ook in uw verhouding
tot uw medemensen uzelf ge
wennen die mensen anders te zien
dan u uit gewoonte deed. Dan
wordt uw schoonmoeder: een
vrouw als uzelf, uw schoondoch
ter dito, en u staat eens even stil
om te denken: waarom zou mijn
buurvrouw me nu zo'n «teek on
der water gegeven hebben? Want
als we niet aan het waarom be-
ginnen en alle dingen eens even op
losse schroeven zetten, komen we
er niet. Hoe beter mensen zich
kunnen indenken wat de ander
bezielt, hoe helderder de handelin
gen van die ander worden. Als
je dochtertje roept: „Wat een le-
zin gaan zitten, zonder eisen, maar
met één gave: zichzelf. Laat ze
desnoods panlappeu voor een ba
zar haken. Dat heeft mij altijd de
minst inspannende van alle groot-
.noedersbezigheden geleken.
£n nu nog eens iets. Een moe-
iijke jurk van Oma!", dan moet der schreef me vorige week een
deze Oma u niet „ver" meer zijn, klacht nu ja, een klacht was
dan moet ze al lang uw vriendin net niet. zij houdt niet van kla-
zijn, uw medemens met wie u le- gen. Zij is al ver over de helft
ven móei omdat zij op uw weg van haar leeftijd moeder. Heeft
man. wat wij noemen een groot gezin.
Vier getrouwd en
kwam: haar zoon werd
Als dat niet zo is,
is er geen oplossing
uit de situatie; dan
genéren beide par
tijen zich en praten
er gauw overheen:
of nog erger: schoon
moeder wordt boos
en schoondochter
gaat lachen. Maar
als Oma wel dicht
bij is. dan kunt u
elkaar een knipoog
van verstandhouding
geven, dan kunt u
quasi-verbaasd te
gen dc kinderen
zeggen: „lelijk? Ik
vind dat dat zwart
wel deftig lijkt,
vinden jullie geel
soms mooier?" En
nog een stelletje kin
deren thuis. Die
laatsten komen nu
aan de beurt, zou
ik willen zeggen.
Want in grote ge
zinnen zie je vaak
dat ouders zich naar
de oudsten richten:
als die nog klein
zijn, heeft moeder
tijd om voor te lezen,
met hen te wande
len. heeft vader nog
niet zoveel aan zijn
hoofd dat hij niet
even met hen kan
6toeien maar bij
no. 7 en 8? Dié wor
den meestal door
oudere zusjes
dan rollen ze vast om van de lach. baad. voorgelezen en mee uitge-
„Gekkie, Oma in een gele jurk!" nomen. En dat gaat bij het ouder
„Nu. wat dan?" „Nou, bruin worden evenzo. Wat is nu heer-
bijvoorbeeld, of grijs". lijker dan dat moeder die toch al
„Wel ja, wie weet. doet Oma met een groot gezin veel langer
dat nog eens, maar ik vind dit wel kinderen om zich heen heeft dan
deftig hoor." laten we zeggen een vrouw met 3
En als Oma weet van haar kant kinderen, tijd krijgt voor de jong-
door haar innig meeleven met sten? En tijd voor zichzelf? En dat
het gezin van haar zoon, dat er zjj 2jch met ^ie kinderen tot
in een dure periode geen jasje
overschiet voor het leuke klein,
dochtertje met wie ze zo graag
uitgaat (en een beetje pronkt),
dan zal zij geen zijdelingse prik
ken geven naar een schoondoch
ter die bovenal haar vriendin is.
wie amper het woord gericht werd
in het drukke gezin bemoeit?
■\TAAR nee, deze moeder schrijft
■L'-l me dat haar oudste kinderen
vinden dat zij toch eenmaal
per week bij hen moet komen.
Zij vraagt mij in alle be
scheidenheid of dat nu moet.
op visite ging en 0 wee. nergens
verzuimen, want dat zou voor
trekken zijn. Denken zij, die dit
van u vragen, zich dit nu wel in?
Welnee zeg ik, want dan zouden
zij direct zien hoe „crazy" hun
vraag is. Maar ieder denkt
natuurlijk weer lustig aan zich
zelf. „Zij is deze week nog hele
maal niet bij mij geweest" of
„mijn eigen moeder komt haast
elke dag". Ja, daar heeft die laat
ste dan waarschijnlijk de tijd voor,
even een kopje koffie en een bab
beltje, leuk dat het kan. Je ziet
echter direct dat het niet kan bij
haar die nog een normaal gezin
te verzorgen heeft; als je maar
de moeite doet je het in te den
ken, als je maar een vrouw ziet
en niet dat begrip schoonmoeder
allerlei plichten in de schoenen
schuift. Weet u wat ik zou doen,
als ik u was: ik zou in mijn ach
terhoofd hét plan hebben ze ieder
éénmaal per maand zes weken
op te zoeken, zo van: hè. gezel
lig weer eens een avond bij jul
lie (en dat dan ook menen). En
dan zoveel u wilt van dit voor
nemen afwijken. Als u het druk
nebt, dan minder vaak. Zij wip
pen toch ook wel eens aan? En
als u er eens langsfietst: even om
de hoek kijken Een lap stof be
wonderen. Samen afwassen. De
gewone dingen doen, als gewone,
bevoorrechte mensen. Want dat
hebt u vóór: dat u uw leven
moogt inrichten zo dat u zich
steeds meer schepsel Gods voelt.
Het leven is u gegéven. En ner
gens staat dat het zo of zo moet
zijn, om 10 uur kamers doen In-
plaats van wandelen, bij kinde
ren verplichte visites afleggen. Er
is maar één gebod:de liefde tot
elkaar. Het enige gebod tussen
mensen. En er is de ervaring dat
je als vriendinnen soms veel be
ter kunt praten aan de gootsteen
Jan in de salon of gaat dat u
allen niet zo. soms?
voorrecht, zou ik willen zeg
gen. Toon dat je als mens vrij of zij liefdeloos is als zij
bent. dat je boven de dingen staat liever eens thuis blijft. rus-
En ALS het Oma dan tegen alles tig bij de anderen. Wel moe-
Ingaat om met een kleinkind in der, ik ben met stomheid
een gedragen en wie weet ver- geslagen; die wens van uw
sleten manteltje te wandelen, laat kinderen zou betekenen dat
ze dan in alle eenvoud in dat ge- u viermaal per week ergens
TEGEN RET SJOUWEN
Wie de was in een waske-
tel uitkookt of in de week zet,
moet vaak behoorlijk tillen
om de volle ketel van het
kooktoestel te nemen. Me- e
vrouw A. Borgstein-Meeder
uit Rotterdam heeft evenwel
bij de bodem van de ketel een
kraan laten maken, dat is E
heus zó duur niet. Nadat de
was aan de kook is gebracht E
en het goed nog wat heeft ge-
broeid, laat zij het kokende 5
sop door deze kraan in de
wasmachine lopen. Als men
dan nog het wasgoed bij ge-
deelten in dc wasmachine (of
in de wasted) stopt, is men
van dat zware tilkarwei af.
GEEN AANSLAG MEER
Als u er last van hebt, dat E
uw zilver na een schoonmaak- j|
beurt in de lade „aanslaat"
moet u eens een kamferballe-
tje in de la leggen en u zult
ontdekken, dat het zilver mooi E
blijft. Bovendien slaat de reuk 1
ervan niet op het bestek over,
aldus mevrouw Van Hllten uit
Wassenaar.
KRIEBEL IN DE KEEL
Hevige hoestbuien eisen
een gang naar de dokter. Wie
evenwel vooral 's nachts in-
eens last krijgt van zo'n nare
kriebelhoest, moet eens den- E
ken aan het advies van me-
vrouw M. Verveer-Zweeren uit
Ameide. Als u niet kan slapen
door die hoest, neem dan een E
stukje appel, knabbel daar wat
op en het is afgelopen met dat
gekriebel in de keel.
VOOR BRILDRAGERS
Bezit u een bromfiets en
draagt u een bril, naai dan
een stukje zeemleer op uw
linkerhandschoen, zodat u bij
een regenbui van tijd tot tijd
even uw bril goed schoon kan
wrijven. De heer P. Hoek uit §j
Rotterdam vindt het een idea-
le methode om bij regen vei-
liger te brommen.
KAARSEN LIJMEN
'n Sierkaars gebroken?
Dan kunt u die toch weer in
de kandelaar gebruiken als u
de twee stukken insmeert met
plasticlijm (uit een tube) ze 5
daarna stevig tegen elkaar
aandrukt en even vasthoudt.
Op die manier heeft mevrouw E
C. van der Merwe-de Kievit
uit Rotterdam een mooie sier-
kaars onzichtbaar gerepareerd.
'N WARM MES
We besluiten met een paar
wenken, waarin een warm ge- E
maakt mes de hoofdrol speelt.
Een pak diepvries-vis laat zich 5
vaak bijzonder moeilijk snij-
den. Gebruikt u er een warm E
mes voor (even door de gas-
vlam halen of in kokend wa-
ter stoppen) dan vliegt het er
door heen. aldus mejuffrouw
A. Guls uit H I. Ambacht
Spek snijdt u ook stukken be-
ter met een warm mes, zo
heeft mevrouw C. M. de S. -
den T. uit Strijen bij onder-
vinding, terwijl tarwebrood
lang zo erg niet kruimelt als
u het met een warm mes
snijdt, laat mevrouw N. Don-
van Veldhuizen uit Vlaardin-
gen even weten.
U ZULT HET WEL
WETEN MAAR
Zijn de snoeren van uw
schemerlampjes een beetje
aan de lange kant en vindt 11
die lange draden niet zo mooi? ff
Voor het geval u het nog niet
wist...... als u ze om een dik-
ke breinaald of potlood windt.
stevig aandrukt en dan naald
of potlood er uit haalt, hebt u
een keurig spiraaltje gekregen.
iliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirH
