Uw probleem is het onze
Martinez
Wie geen tijd heeft
kan niet opvoeden
VenkoJk
Prov. kerkvergadering
besprak kwestie-Smits
Ds. P. ZANDT GISTEREN
TE KAMPEN BEGRAVEN
Enkele kanttekeningen
Drs. J. W. van Hulst op bondsdag
SUGGESTIES
In Bennekom christ.
verpleegstersschool
KOEK
Beroepings werk
Een woord voor vandaag
Cals dankt Enschede
voor landgoed
2
BEJAARDEN DIE GEBREK LIJDEN
JN WELY AREND Nederland leven nog duizenden bejaarden op of onder de
minimumgrens van het levensonderhoud. Dit is een ernstige zaak, waar
aan vorige week in de Tweede Kamer, bij de behandeling van de begroting
van sociale zaken en volksgezondheid, terecht aandacht is besteed,
liet antwoord op de vraag, hoe hieraan iets gedaan zou kunnen worden, is
echter niet zo gemakkelijk te geven. In het algemeen kan gesteld worden,
dat de inkomsten van de bejaarden bestaan uit wat de algemene ouderdoms
voorziening krachtens de Algemene Ouderdomswet oplevert en voorts wat er
vla particuliere, ondememings- of bedrijfspensioenfondsen nog toevloeit.
Dat deze uitkeringen thans in vele gevallen niet voldoende blijken, hangt sa
men met het feit, dat voor vele ouderen geen of slechts zeer geringe pensioen
voorzieningen zijn getroffen en deze voorzieningen bovendien in de loop van
de jaren nog minder zijn gaan betekenen als gevolg van de geldontwaarding.
Voor wat de A.O.W.-uitkering betreft, beeft men de geldontwaarding opge
vangen, omdat bij stijging van de lonen en de prijzen, deze uitkering in ge
lijke mate verhoogd wordt. Voor hen echter, die uitsluitend zijn aangewezen
op de A.O.W.-uitkering, biedt deze voorziening ook onvoldoende bestaansmo
gelijkheden. Het gaat hier om een bodemvoorziening, waarboven aanvullen-
do voorzieningen noodzakelijk zijn. Bij de instelling van de Algemene Ouder
domswet is de regering indertijd hiervan ook uitgegaan. Voor deze aanvullen
de voorzieningen wordt op het ogenblik in de vorm van ondernemings- en
bedrijfspensioenfonds over het algemeen ook wel gezorgd, maar hiermee zijn
nu eenmaal de moeilijkheden niet opgelost voor degenen, die reeds tot de
bejaarden gerekend moeten worden en voor wie in het verleden onvoldoende
gezorgd is.
Indien de omvang van de A.O.W.-uitkeringen nog eens kritisch zou worden
bezien, zou ongetwijfeld deze groep van bejaarden de volle aandacht moeten
hebben. Maar gelet op het karakter van de Algemene Ouderdomswet zal er
toch slechts sprake kunnen zijn van een extra verhoging in zeer beperkte
zin om het karakter van de verzekering als bodemvoorziening niet
aan te tasten. Zij, die in dit opzicht verder willen gaan, dreigen de bestaande
orde te verstoren.
Het lijkt ons, dat er voor de bejaarden behalve vla de A.O.W. ook langs een
andere weg nog wel aanvullende voorzieningen te treffen zouden zijn.
A.O.W.: BODEMVOORZIENING
QVER de waardevastheid der pensioenen wordt op het ogenblik door de
Sociaal-Economische Raad een advies aan de regering voorbereid.
Waardevastheid betekent, dat het bedrag van een uitkering zo vastgeste'd
wordt, dat er steeds een zelfde hoeveelheid goederen voor gekocht kan wor
den. Bij stijging van de prijzen zullen de uitkeringsbedragen dus ook omhoog
moeten gaan. Wij weten niet, in welke richting de Sociaal-Economische Raad
de regering zal adviseren om te komen tot een grotere waardevastheid van
de pensioenen.
Uit mededelingen In de Tweede Kamer en in de dagb'adpers is al duidelijk
gebleken, dat er verschil van mening bestaat. Er gaan stemmen op, met name
uit socialistische kring, die voor de toekomst de A.O.W.-uitkeringen nog maar
eens drastisch willen verhogen. Deze uitkeringen zijn weliswaar reeds waar
devast cn worden dus reeds verhoogd bij stijging van de prijzen, maar de
niet-waardevastheid van de ondernemings- en bedrijfspensioenfondsen zou
dan in deze extra stijging van de A.O.W.-uitkeringen opgevangen kunnen
worden. De heer J. J. A. Berger heeft vorige week in de Tweede Kamer al
voorgesteld de A.O.W.-uitkeringen met 50 te verhogen.
Zo oppervlakkig gezien, lijkt dit voorstel wel aantrekkelijk. De bejaarden
kunnen hiervan immers onmiddellijk profiteren en het hele ingewikkelde
vraagstuk van de waardevastheid der pensioenen met alle financieringsmoei
lijkheden zou uit de wereld geholpen zijn.
Dit is echter maar een oppervlakkige conclusie. Aan een dergelijke maatregel
zitten namelijk ook bijna onoverkomelijk grote nadelen vast. In de eerste
plaats moet men niet onderschatten de zeer drastische verhoging van de
A.O.W.-premie, die hiervan het gevolg zou zijn, vooral wanneer men let op de
veroudering van onze bevolking. Uit verzekeringstechnisch oogpunt gezien is
de premie reeds zeer hoog. In de tweede plaats verliest daardoor de A.O.W.
zijn karakter van bodemvoorziening en krijgt men te maken met een min of
méér volledig staatspensioen, waarboven de ondernemings- en bedrijfspen
sioenfondsen al dan niet nog iets extra's kunnen doen. Deze pensioenfondsen
worden dan echter duidelijk teruggedrongen tot een tweede of derde rang9
plaats en een waardevast maken van deze pensioenen zal men dan wel defini
tief uit het hoofd zetten.
Hiermede hangt samen het derde bezwaar van meer principiële aard.
namelijk dat het bedrijfsleven wordt uitgerangeerd bij de vaststelling van
dit belangrijke onderdeel van de arbeidsvoorwaarden. Het bedrijfseigene van
het pensioen gaat verloren.
VARIABELE PENSIOENPREMIE
TT EN zeer drastische verhoging van de A.O.W.-uitkeringen, teneinde op deze
wijze het hele vraagstuk van de waardevastheid van de pensioenen op te
lossen, wijzen wij af. Wij zien hierin geen oplossing, maar slechts een ingreep
in onze maatschappelijke structuur, die nieuwe problemen oproept.
Wij zouden daarom nog eens aandacht willen vragen voor het rapport, dat
enige tijd geleden onder auspiciën van het Convent van Chr. Sociale Orga
nisaties, over dit onderwerp is uitgebracht.
In dit rapport werd inderdaad een middel aangegeven om behalve voor de
A.O.W.-uitkeringen ook voor de ondernemings- en bedrijfspensioenfondsen tot
een waardevastheid te komen. Wij geloven, dat langs deze weg tot een veel
bevredigender oplossing kan worden gekomen.
De conventscommissic sprak zich uit voor de instelling van een pensioen
premie, welke in ge'ijke mate met de lonen stijgt. De premiegelden zouden
belegd moeten worden in waardevaste onroerende goederen en de rentewinst
van de beleggingen zou bovendien aangewend kunnen worden om de gevolgen
van geldontwaardingen tegen te gaan.
Dergelijke maatregelen zijn naar onze mening gezonder, omdat hierdoor de
initiatieven van het bedrijfsleven om te komen tot goede pensioenvoorzienin
gen voor het personeel worden gestimuleerd. Dergelijke initiatieven worden
echter ondergraven, indien de A.O.W. tot een onnatuurlijke grootte wordt
opgeblazen.
Het bedrijfsleven zelf heeft thans vrijwel over de gehele linie met uitzonde
ring van een aantal restgroepen pensioenfondsen ingesteld. Wellicht dat de
overheid deze laatste groepen nog een stimulans kan geven om binnen een
bepaalde termijn tot een algemeen bedrijfspensioenfonds te komen. Een
prachtig stuk sociaal werk van het bedrijfsleven kan dus als voltooid be
schouwd worden.
De onderneming?.- en bedrijfspensioenfondsen zullen er thans aan moeten
meewerken, tot een grotere waardevastheid van de uitkeringen te komen.
En daar waar de pensioenvoorzieningen nog maar gering zijn, daar zal men
van werknemerszijde druk moeten uitoefenen om te komen tot verbetering.
„Tussentijds" valt er zonder openbreking van de ca.o. in dit opzicht nog wel
wat te regelen.
(Van een onzer verslaggevers)
„WIJ ZULLEN PROBEREN
er zo'n dag van te maken,
dat u met tegenzin de zaal weer
verlaat!" Deze verzekering uit
de mond van mevr. A. Vermet-
de Ruiter te Haarlem kregen de
talrijke dames te horen, die gis
teren de grote zaal van Tivoli te
Utrecht bevolkten, waar zij de
bondsdag kwamen bijwonen van
de Chr. Plattelandsvrouwen
-meisjesbond. Al was de belang
stelling uit de uithoeken van het
land voor deze dag niet zo groot,
tengevolge van de zeer zware
mist in de ochtenduren, en al
moest hierdoor de vergadering
ver over tijd beginnen, een beste
dag is het desondanks geworden.
Ongetwijfeld werkte hieraan het pro
gramma mee. dat o.a. een rede van
drs. J. W. van Hulst te Amsterdam over
de nieuwe opdracht van de christelijke
opvoeding vermeldde. Een onderwerp
dat de talrijke moeders en opvoedsters
interesseerde. Want deze bondsdag was
bestemd voor de z.g. B-leden, de vrou
wen.
De heer Van Hulst ging er van uit dat
de nieuwe opdracht feitelijk de oude
opdracht is, maar dan aangepast aan
de veranderde omstandigheden. Want
het zal ieder duidelijk zijn, dat de ge
zinsverhoudingen zich gewijzigd hebben.
Hieraan heeft de industrialisatie schuld.
Vroeger koos een jongen een beroep en
bij de uitoefening van dat beroep was.
als hij later man en vader werd, zijn
gezin betrokken.
Vandaag komt het veel voor, dat moe
der en kinderen van vaders beroep wei
nig meer weten dan dat hij .,op het
fabriek" werkt. Wat hij er precies doet
weten zij niet. Hij heeft trouwens maar
een heel klein onderdeeltje in het grote
raderwerk van het fabricageproces voor
zijn rekening. Hoe het allemaal in el
kaar zit, weet hij zelf niet en het in
teresseert hem weinig. Van belang is al
leen het loonzakje.
Je zou het zó kunnen typeren, aldus
de heer Van Hulst: vroeger koos men
een beroep, nu kiest men een loonzakje.
Waar valt het meeste te verdienen? De
materiële vraag gaat bij het beroep
en in het gezin voorop.
Christelijke opvoeding
Een christelijke opvoeding maakt
het echter nodig, dat de materiële
vragen bij het kind pas op de derde
of vierde plaats komen. Dit moeten
zij van, hun oilders leren. De kin
deren mogen niet ten offer vallen
aan het welvaartsdenken van deze
tijd. Dan zullen zij, als er straks een
terugval in het maatschappelijk le
ven komt, daartegen beter opgewas
sen zijn. Niet opvoeden tot welvaart
maar tot een nieuwe wijze van wel
zijn. Wil het gezin conform de regel
van Augustinus oase en vluchtheuvel
zijn, dan zullen ouders de tijd moe
ten nemen voor hun kinderen.
Grondwet voor de paedagogie, al
dus de heer Van Hulst, is: u>ie
geen tijd heeft, kan niet opvoeden.
Ook zal men bij alle spanningen in
het gezin éérst aan de kinderen moeten
denken. Men is bijna zijn leven lang
volwassen, maar de kinderjaren duren
erg kort. Daarom hebben de kinderen
recht op vreugde, spel en rust. Niet dat
de kinderen de dienst hebben uit te ma
ken. Het gezag mag niet ontbreken.
Maar geen opvoeding verkrijgt gezag
Advertentïèn
de sigaar waarmee
men de saaiste
wacht tevreden
doorkomt...
Vraag maar eens"!
naar SANTOSA-de
nieuwe 22 cents
MARTINEZ!
De •nrlle toeneming van het aantal
srxaele misdrijven is besproken in de Eer
ste Kamer cn de aenatoren hebben ban
brzorgheid hierover niet onder stoelen ol
banken geschoven. Aan de vele, in de Ka
mer grnite suggeaties voegt het Alge
meen Dagblad er nog een toe. Deae:
„Ware er niet een regelmatige meldings
plicht mogelijk voor mensen die veroor
deeld aijn wrgena het plegen van een
sexueel misdrijf, met name voor ben die
veroordeeld fijn wegens het plegen van on
tucht met minderjarigen?
Trieste ervaringen hebben joist in de
laalate jaren beweaen dat deze laatste
groep een potentieel allergevaarlijkste ea-
tegorie vormt, een voortdurende bedreiging
voor ome kinderen.
Wanneer deve mensen op vrije voeten
komen na een straftijd c.q. een periode van
verpleging dan ia, *o is na enkele malen
aehtefeen belaas gebleken, het toeaieht op
hun verder doen en laten te gering.
Leg «leze mensen de verplichting Mt,
eirh een keer per weck te melden bij de
rrdenpolilie van hun woonplaat». Geef *e
era boekje waarin elke week wordt aango
takend dat lij zich inderdaad hebben ge
meld.
Zij gouden, ola een dergelijke maatregel
word ingevoerd, veel Herker dan tot dus
verre het gevoel krijgen dat sij voortdu
rend in de gaten worden gehouden, dat er
ten voortdurende bemoeiing ia met hun
doen en laten. Dat werkt preventief.
Bovendien rou de politie ook in werke
lijkheid door een dergelijk systeem meer
vat hebben op deze lieden. Enkele malen
is juist de laatste tijd gebleken dat bet toe
zicht op d«ve categorie schromelijk te
kort geboot. Dit toezicht zon, bij een derge
lijke maatregel, veel eenvoudiger en doel
treffender kunnen worden.**
Het Algemeen Handelsblad
is bezorg'! over de ontwikkeling van de
Utrechtse Jaarbeurs waarschijnlijk naar
aanleiding van uitlatingen van de beer J.
C. Bottenheim, voorzitter van de Neder
landse Texticljaarbeur», waarvan wij giste
ren melding maakten. Het Handelsblad
houdt aan de directie van de Utrechtse
beurs de ontwikkeling van het Westduitse
jaarbeurswezen voor ogen en schrijft dan:
Iu het kader van de groeiende Europese
markt hebben de Wc*tduil«e Messen aldus
ren duidelijke voorsprong behaald op ande
re jaarbeurzen buiten de Bondsrepubliek.
De middelen hierbij zijn naaat termijnaf
spraken, de steeds scherpere concentratie
van het aanbod, het streven naar interna
tionalisatie en het verlenen van de grootst
mogelijke „secviee" aan tentoonstellers en
inkopers. Van niet te onderschatten beteke
nis is voorts nog de zeer gunstige geogra
fische ligging, van het land.
Tenslotte trekt het de aandacht dat het
streven met name in Frankfort erop is ge-
riebt de z.g. „Sehleute" te weren, zodat
het contact tussen exposant en inkoper zo
ongestoord mogelijk tot stand kan komen.
Wat gaat Utrecht hier tegenover «tellen
om zijn partij in het internationale jaar-
beurtorkest te blijven meespelen? De tijd
dringt. De Utrechte# jaarbeur» mag niet
verschrompelen tot een „nationale mani
festatie" alleen.
Het steeds urgenter wordende pro
bleem dat ziekenhuizen over een onvol
doend aantal kundige verpleegsters be
schikken, heeft er toe geleid, dat door
de Stichting Protestants Christelijk
Streekziekenhuis te Bennekom het initia
tief is genomen tot de oprichting van
een Verpleegstersschool.
Uitgangspunt voor de daartoe in het
leven geroepen afzonderlijke stichting
is het rapport „Basisopleiding verpleeg
sters" van de voorlopige Vërplegings-
raad ingesteld door de Geneeskundige
hoofdinspectie van het departement van
sociale zaken en volksgezondheid.
Met de opleiding, die voor alle meis
jes in ons land open staat, mits zij ten
minste mulo of daarmede gelijkstaand
onderwijs hebben genoten, zal reeds op
1 september van dit jaar wogden be
gonnen.
Vilie en vaart aijn de nieuwe directie toe
gewenst bij het concipiëren van een jaar
beurs, die ern nuttige functie als interme
diair in het internationale bandeliverkeer
blijft vervullen.
Advertentie
als zij niet wordt gedragen door de
liefde voor het kind.
Aan het slot van zijn betoog vroeg
de heer Van Hulst speciaal aandacht
voor de opvoeding van het meisje.
Vooral haar positie is veranderd in de
nieuwe maatschappij. Meer dan vroeger
zullen ouders hun dochters met grote
zorg moeten opleiden en haar op tijd
bepaalde verantwoordelijkheden moeten
leren.
Bewoonbaar platteland
Bij het begin van de middagvergade
ring heeft de presidente met een enkel
woord gewezen op het nut van de
C.P.B. In deze tijd. De voorlichting op
sociaal en cultureel gebied mag mis
schien minder nodig zijn dan vroeger,
omdat daarvoor ook andere organen zijn
gekomen, maar de behartiging van plat-
telandsbelangen blijft nodig. Het zijn
de organisaties van plattelandsvrouwen,
die moeten zorgen voor het bewoon
baar blijven van het platteland. Daar
toe dient ook het christelijk landbouw-
hnishoudonderwijs, waaraan de C.P.B.
haar medewerking geeft. Door een op
peil blijvend platteland wordt de trek
naar de stad voorkomen.
De activering van de vrouw in en
buiten haar gezin en de bezinning op
de grondslag van de eigen organisatie
behoort voorts tot de specifieke taken
van de C.P.B.
Wat er zoal gedaan wordt aan de ac
tivering der vrouwen kwam naar voren
in het interview, dat de vice-presidente,
mevr. J. Cromwijk-Huisman te Lin-
schoten van een viertal dames afnam
en waarbij het o.a. ging over huishou
delijke- en woningvoorlichting ten plat-
telande, over zelfbescherming in oor
logstijd en emigratie.
Mevr. R. Woldinga-Veldman te De
Bilt hield een causerie over het oecu
menisch hulpwerk door Nederlandse
plattelandsvrouwen aan de vrouwen van
het dorp Vigla in Griekenland.
Van de overige programmapunten
melden wij de behandeling van jaar
verslag en huishoudelijke zaken, waarbij
de secretaresse, mej. M. Lugtigheid te
Ede de hoofdrol speelde.
De zangeres Dé van Oenen bracht een
aantal liederen ten gehore. Riky Loo-
man, „kampioene" bij declamatiewed
strijden van de plattelandsjeugd, betrad
ook het podium. Ds. G. Spilt, predikant
te Utrecht en assessor van de generale
synode der hervormde herk sprak het
slotwoord op deze bondsdag.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hasselt: J. v. Drenth te
Ooltgensplaat; te Varsseveld: J. M. de
Meij te Opperdoes: te Steggerda (toez.):
E. G. Boesenkool te Aarlanderveen; te
Surnuisterveen: J. G. Eelderink, vica
ris aldaar.
Bedankt voor Waddinxveen: C. J. v.
de Broek te Ridderkerk.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Amsterdam-Slotervaart-
Osdorp: J. G. Marseille te Groningen-N.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Zwaag-Westeinde: W. de
Joode te 's Gravenhage-Z.
DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP
Aangenomen naar Rotterdam, derde
pred. pl.J. W. Hilverda te Veenwou-
den-Zwaagwesteinde.
DE UNIECOLLECTE HEEFT OPGEBRACHT
Appingedam 936.40, Baflo 600.--, Ezinge
397.50. Akkerwoude 347,75, Nlj-Beets 221,50,
Deinum 203.50. Assen 1.727,15. Beilen 721,50.
Balkbrug 498.09, Oldemarkt 473.50, Radewljk
129.25. Aalten II 439.18, Arnhem 4.132.75,
Amersfoort 3.270.44, Breukelen 397.18, Eem-
nes 91.69. Andijk 599,31. Landsmeer 450.--,
Muiden 325,80, Barendrecht 685,—. Bleiswijk
805.50, Bodegraven 144,50, Goes 650,35. Hein-
kenszarvd 240-, Dussen 98,50. Totaal van 375
lokale eomité's: 232.576,33; verleden jaar
203.896.
De gelijkenis van het verloren schaap staat tweemaal in de
bijbel. Mattheus verhaalt haar en Lucas, maar de achtergrond
is totaal verschillend. In Lucas 15 vertelt de Heiland van
het verloren schaap als mensen aanmerkingen maken op het j
feit dat Hij zich zoveel bemoeit met tollenaars en zondaars.
In Mattheus 18 wordt dit verhaal verteld in één adem met de
waarschuwing tegen hen die de kleinen van het Koninkrijk i
verleiden tot zonde. Ook als deze kleinen verleid worden trekt
Christus er op uit om hen te vinden. In Lucas spreekt het
schaap van de verloren en door de kerk vergeten eenling; in
Mattheus is het een van de mensen die als de kinderen is
geworden" en zich bekeerd heeft, maar weer afdwaalde.
We zouden kunnen vragen: Wat bedoelt Christus nu? Heeft
Mattheus gelijk of Lucas. Het antwoord is eenvoudig: beiden j
hebben gelijk. Christus heeft evenveel liefde voor de vergeten
zondaar als voor de verleide afvallige. Hij kwam immers op
aarde voor hen, Hij leefde voor hen, Hij stierf voor hen, Hij
overwon de dood voor hen!
Om welke mensen bekommeren wij ons het meest? Om de
nette burgers, de keurige kerkmensen, die van onze stand
zijn? Of om de mensen die zijn afgedwaald van de kudde.
Wat doen wij voor hen?
Advertentiën
Textiel stoffen met
het FELISOL-etiket
zijn kleurecht I
Let U dus voortaan
op FELISOL.
FELISOL
écht kleurecht
De provinciale kerkvergadering
van Zuid-Holland heeft zich vol
gens een bericht in het „Gerefor
meerd Weekblad" (uitgave Bout)
in haar vergadering van 1 maart
opnieuw beraden over haar roe
ping tot het houden van opzicht
over de dienaren des Woords,
emeriti-predikanten, die haar
wordt opgedragen in ordinantie 11
van de hervormde nieuwe kerk
orde. Natuurlijk was de achter
grond van deze bespreking de
zogenaamde kwestie-Smits.
De vergadering besprak de procedure
die de generale synode van de Her
vormde Kerk heeft gevolgd. Zoals
men weet heeft de synode vorige
maand besloten om deze hoogleraar,
die zich zeer grof had uitgelaten over
geloofswaarheden die de meerderheid
van de hervormde lidmaten als essen
tieel ziet. niet de rechten van emeritus
predikant te ontnemen.
Zij wees af een voorstel om thans nog
tegen genoemde eervol van zijn ambt
ontheven predikant met de rechten als
van een emeritus een zgn. leertucht-
procedure te beginnen, en wel op de
volgende gemengde gronden.
Ten eerste begrijpt de prov. kerkverga
dering uit de publicaties van of over
de laatste synodevergadering, dat de
ze de procedure-Smits voorzover haar
betreft nog niet definitief als afgeslo
ten heeft beschouwd, daar zij de zaak
heeft verwezen naar haar Raad voor
de zaken van Kerk en Theologie.
Ten tweede wil de prov. kerkvergadering
de rechtsregel van het „non bis in
idem" in het oog houden.
Ten derde blijft de prov. kerkvergade
ring van oordeel niettegenstaande
zelfs gezaghebbende tegenovergestelde
opinies dat de bepalingen betreffen
de het opzicht over de dienst des
Woords en de catechese niet van toe
passing zijn op van hun ambt ontheven
predikanten, doch hoofdzakelijk alleen
op dienstdoende predikanten en cate
cheten.
De prov. kerkvergadering nam wel het
besluit een voorstel tot wetswijziging
in overweging te nemen met het plan
dit voorstel voor te leggen aan de zo
mervergadering der generale synode
ter wegneming van onduidelijkhe
den in de thans geldende kerkordebe-
pallngen.
Duizenden getrouwen bijeen
(Van onze parlementsredactie)
Tj^EN van de weinige wensen, die de overledene met betrekking
tot zijn begrafenis heeft geuit, is, dat tijdens een samenkomst
in een kerk het woord Gods gepredikt zou worden uit Openbarin
gen 14 13." Dit zei dr. D. C. van der Ent Braat, Ned. Herv. pre
dikant te Monster, tijdens de rouwdienst, die ter gelegenheid van
het overlijden van ds. P. Zandt, voorzitter van de Staatkundig Ge
reformeerde Partij, lid van de Tweede Kamer, van de Provinciale
Staten van Zuid-Holland en van de gemeenteraad van Delft, gister
middag in de Broederkerk te Kampen plaats had.
Na de rouwdienst begaf men zich
naar het kerkhof te IJsselmuiden, waar
het stoffelijk overschot in het familie
graf zou worden bijgezet. Het was een
lange stoet, een zwart lint, zich slinge
rend door het vlakke veld.
Velen groepten rond de groeve sa
men. Urkers, Staphorsters, Zeeuwen
en Veluwse boeren, allen in hun eigen
karakteristieke kledij. Tussen hen ook
leden van de Tweede Kamer, verte
genwoordigend bijna alle fracties, de
Commissaris der Koningin in Zuid-
Holland mr. J. Klaasesz, een delega
tie yan het gemeentebestuur van Delft,
talrijke predikanten. Ook de burge
meester van Kampen, dr. W. P.
Berghuis, gaf tijdens de begrafenis
van zijn belangstelling blijk.
Op het kerkhof sprak ds. Van der j
Ent Braat nog een kort woord. Hij
noemde ds. Zandt een getuige der waar
heid. Zijn woord zal nog klinken, nadat
hij gestorven is. Ds. Van der Ent Braat j
sprak vervolgens hét apostolicum. Ten-
slotte zongen de aanwezigen op het j
kerkhof het derde vers van psalm 84:
..Welzalig hij, die al zijn kracht en
hulp alleen van U verwacht."
De minister van onderwijs, kunsten
en wetenschappen heeft in een brie! I
aan burgemeester en wethouders van i
Enschede zijn dank uitgesproken voor
het besluit van de gemeenteraad van
Enschede om het landgoed „Druner-
loo", dat de regering de beste vesti
gingsplaats acht voor een derde Techni-1
sche Hogeschool, te schenken aan het
Rijk. Met waardering, aldus de minis-
ter. heb ik kennis genomen van het
spontane en bijzonder snelle aanbod
van de zijde van het gemeentebestuur
van Enschede, hulp te verlenen bij de
eventuele verwezenlijking van de rege
ringsvoorstellen inzake de hogeschool.
„Zalig zijn de doden", zo luidt dit
Bijbelwoord, „die in den Heere sterven
van nu aan! Ja, zegt de Geest, opdat
zij rusten mogen van hun arbeid; en
hun werken volgen met hen."
Duizenden waren uit alle delen van
het land naar Kampen gekomen om ds.
Zandt naar zijn laatste rustplaats te be
geleiden. De Broederkerk een van de
grootste bedehuizen in de Hanzestad,
kon de schare niet bergen. Velen von
den daarom een plaats in de kerkge
bouwen van de Gereformeerde Gemeen
te en de Gereformeerde Kerk (vrijge
maakt), waar zij door middel van de
luidspreker het in de Broederkerk ge
sprokene konden volgen.
Ir. C. N. van Dis, eveneens staatkun
dig-gereformeerd Tweede-Kamerlid,
sprak namens het hoofdbestuur van de
SGP een kort woord ter nagedachte
van de overleden partijvoorzitter.
Hij memoreerde, hoevelen de laatste
dagen hun waardering voor de overle
den partijvoorzitter hadden geuit, ook
vooraanstaande leden van partijen, die
ds. Zandt zijn gehele leven heeft be
streden.
„Men heeft ds. Zandt wel eens ver
weten, dat hij werd gedreven door
haat jegens zijn rooms-katholieke land
genoten. toen hij hen bestreed. Het
aankweken van haat tegen wie dan ook
was hem echter vreemd. Aan God
alle eer voor wat Hij ons in ds.
Zandt heeft gegeven. Zijn heengaan is
voor ons een groot verlies, maar voor
hem een onuitsprekelijk gewin", al
dus ir. Van Dis.
Hierna betrad de heer A. de Redelijk
heid uit Ouderkerk aan de IJssel de
kansel. Hij sprak namens de Hervorm
de evangelisatie Elim te Zwolle, waar
ds Zandt dikwijls heeft eepreekt.
Ten slotte hield ds. Van der Ent
Braat een Korte preek over de tekst uit
Openbaringen 13. „Men kwam altijd on
der de indruk van het moeitevolle be
staan. dat ds. Zandt in zijn leven tors
te. Onafgebroken voerde hij de strijd
tegen de Antichrist. Nu mag hij rusten
van zijn arbeid. Vreest God en geeft
Hem de eer!" zo spoorde ds. Van der
Ent Braat zijn gehoor aan.
Vraag: Op een moquette vloerkleed
is een flesje Oostindische inkt geval
len. waardoor tevens vlekken zijn ge
komen cp een cocos-vloerbedekking.
Wij hebben de vlekken behandeld met
melk en daarna met een persilsopje.
Veel inkt is daardoor reeds verwijderd
maar enkele grote vlekken zijn zicht
baar gebleven Hoe moeten wij verder
handelen?
Antwoord: U kunt proberen de over
blijvende vlekken te verwijderen door
deze te betten met spiritus of alcohol
en mogelijke resten te verwijderen met
sop.
Vraag: In december 1959 hebben wij
een kanarie gekocht bij een verkoper,
wiens vogels enige malen bekroond
zijn geworden. Volgens de verkoper is
de vogel van een broedsel van mei
1959. Na enkele dagen in mijn bezit
te zijn geweest begon de kanarie in
derdaad heel aardig te zingen. In juni
I960 begon hij te ruien en dan spreekt
het vanzelf, dat het zingen ophoudt.
Maar in januari was de rui nog niet
ten einde. In november leek het erop.
dat de rui was afgelopen. Het zingen
begon even opnieuw, maar tot heden
raakt hij grote en kleine veertjes kwijt
en het dier zit zich ziek te plukken.
Wij geven hem zwart zaad. een lepel
tje snoepzaad en Sluis' krachtvoeder.
HIJ staat steeds ln de verwarmde ka
mer op dezelfde plaats, ver van ra
men cn deuren zodat hij geen kou kan
vatten. Nu en dan hangen wij een doek
je over de kooi om na te gaan of het
beest ook luis heeft, maar wij vinden
niets daarvan De kanarie zit maar stil
in zijn kooi. eet graag en wast enkele
malen per dag zijn kopje in het badje.
Nu cn dan hapt hij alsof hij wil begin
nen te zingen. Wat is het beste te
doen?
Antwoord: Inderdaad komen in uw
brief enkele vreemde dingen naar vo
ren. De vogel moet al door de eerste
rui heen zijn, daar een kanarie van
vijf maanden reeds zijn jeugdrui heeft
gehad. Regelmatig zwart zaad geven is
heel verkeerd. Er zijn in de vogelvoe-
derhandel verpakte voeders, speciaal
voor kanaries. Hierin zit alles wat de
vogel nodig heeft. Koop direct een
pakje knnaric-zangzaad van het door u
aangehaalde merk. waarvan u ook het
krachtvoer betrekt. Verder verdient
het aanbeveling in de wintermaanden
eens wat vitaminedruppels (bij de
zaadhandel te verkrijgen» op het voer
of in het drinkwater te doen. Verder
moet u de vogel dagelijks wat groen
voer geven. Dit is ook verpakt ver
krijgbaar, ofschoon wij de voorkeur
geven aan verse sla of geraspte wor
tel. Mocht do vogel niet door de rui
heenkomen, dar. kunt u de kooi eens
afdekken met een doek en de vogel
een paar dagen alleen geweekt brood
en melk geven. Informeer eens bij de
zaadhandel naar een middel tegen luis,
maak de kooi eens terdege schoon.
Vooral de zitstokken moeten met ko
kend sodawater worden gereinigd en
de kooi moet tot in de naden worden
gezuiverd. Krijgt de vogel wel voldoen
de licht? Verder neem ik aan. dat de
vogel door het voortdurend geven van
zwart zaad te dik geworden is, van
daar het happen. Geef eens per week
en niet meer dan één bakje met snoep
zaad.
Vraag: Kunt u mij een methode aan
de hand doen om een meerschuimen
pijp te reinigen? Ik ben in het bezit
van een dergelijke pijp met barnste
nen roer, maar deze is vuil. Ik wilde
het eerst proberen door wat slaolie in
het roer te druppelen teneinde het
aangekoekte vuil zacht te krijgen.
Antwoord: Men kan een pijp reini
gen door een zgn. pijpreiniger, ge
drenkt in spiritus. Wanneer het sap
erg is aangekoekt, dan kunt u de natte
pijpreiniger eerst enige tijd in de pijp
laten zitten, opdat »»t vuil wat kan
weken. Zo nodig moet men deze be
werking enige malen herhalen. Ten
slotte moet men met een droge pijpen-
reiniger de pijp drogen en deze dan
een dagje on de schoorsteenmantel la
ten nadrogen.
Vraag: Wij hebben koper gevernist
met een kopervernis, maar het re
sultaat is niet mooi geworden. Hoe
vernis er weer
Antwoord: Men kan de laag betten'
met alcohol, blanke spiritus of eau
de cologne. Zo nodig herhale men dit
enkele malen.
Vraag: Onze mooie grote wilgen zijn
in 1953 door het zouie water dood ge- I
gaan. Voorzover wij weten heten zij i
„roodband" of „Kaspische wilg". De
kleur van de bast is roodachtig, zoals
de kleur van de achtcents postzegel. De
ze boom bloeit vroeg, soms al in fe
bruari. Waar zou ik deze wilgen kunnen i
krijgen?
Antwoord: De wilg, die het meeste
aan uw beschrijving beantwoordt, is
de Kaspische zandwilg, salix acutifolia,
met dunne twijgen, zeer smalle bla
deren, minstens zes maal zo lang als j
breed, met kale, olijfbruine berijpte
twijgen. Een andere wilg met rood
hout en hoger groeiend dan de vorige
is de salex alba calva. de cricket-
batchwilg met purperbruine twijgen.
Een rechtopgaande snelgroeiende
boom. Terwijl de eerstgenoemde wilg
alleen een hoogopgaande struik vormt, I
groeit de tweede uit tot een hoogop
gaande boom. S. alba calva is de laat
ste jaren sterk op de voorgrond geko- I
men. Deze is bij iedere goede boom
kweker te krijgen. Vraagt u maar eens
naar beide en probeert u beide bo
men eens bij de kweker te zien.
