Geref. viert derde lustrum Zendingscentrum min Hervormde zending vindt open deuren in Afrika Zo'n heerlijke reep cadeau IWATTA Mevr. generaal Kitching spreekt voor Gezinsbond Een woord voor vandaag Europeaan is geen model voor rest van de wereld na 2 ANDERZIJDS JEUGD EN EVANGELIE de landelijke leiding? Dan ben ik wel diep teleurgesteld. Ik heb vlak na de oorlog nog al 1| m*-- gehad met Jeugd Dp de class'" m rin Jeugd c eerst nog 'erdedigd .tl gevondt.., oudere jeugd in Jeugd mogelijkheid heeft 'angelie te komen tot •lijke jeugd. Ik heb it geaarzeld jongelui op te wek- mee te doen. [aar als ik dit lees. dan ga ik aarzelen. Dan durf ik niet meer vrijmoedig te zeeeen: Doe mee Jeugd jpen. dat een vrijgei riend. die zelf in Je ngelie zit. tegen De landelijke werkgemeenschap Jeugd en Evangelie" heeft een speciaal nummer uitgegeven over de kerk van morgen. Naar aan leiding uan een artikel in dit nummer schrijft ds. H. W. En- gelkes in de gereformeerde „Pro vinciale Kerkbode" het volgende: ÏK ZOU dan graag even willen re- ageren op een artikel van E. C. D. van Gils, wat ik tussen haakjes een niet al te bescheiden bijdrage vind. met als opschrift: Eén kerk of geen kerk. De schrijver zegt daarin onder meer dit: -Hoe ligt de zaak nu in Neder land? Wat de kern betreft bestaan er bij het overgrote deel der Ne derlandse protestanten nauwelijks wezenlijke verschillen, of zij zich nu hervormd. gereformeerd, lu thers. baptist, remonstrant of hoe dan ook noemen. Wat ons onder scheidt zijn meer mentaliteits- dan principiële verschillen. Verschillen die voor een goed deel historisch als reactiehouding te begrijpen zijn. die vooral op het psychologi sche vlak liggen. Maar hoe nu concreet? We moe ten het minder van bovenaf dan van onderop verwachten. Minder van logge lichamen als synodes en meer van uit de gemeenten, min der van theologen dan van u en van mij. Wij moeten de kunstma tige kerkgrenzen overschrijden. Wij moeten niet uit onze eigen kerk weglopen, maar die wel zeer rela tief nemen. Wij moeten de diensten van de zusterkerken gaan bezoeken om de gemeente daar te leren ken nen. Wij moeten, ook al is ze nog onzichtbaar, op de vraag tot welke kerk wij behoren, antwoorden: De Evangelische kerk in Nederland". Even verder lees ik: ..Waarom geen gemeenschappelijke diensten onder auspiciën van alle kerkera- den ter plaatse? En als dan blijkt, dat er plaatselijk geen werkelijke verschillen zijn, wat mag ons dan weerhouden daar ter plaatse één Evangelische kerk te vormen? Of moeten al deze dingen wachten tot de_Russen komen?" de schrijver in Jeugd zeggen. en Evangelie. Ik dat ik zijn bijdrage bijstering gelezen heb. ..Tussen ge reformeerd en remonstrant geen wezenlijke verschillen!" ..Overschrijd de kunstmatige kerkgrenzen maar!" ,,En ga plaat st één Evangelische Onze jeugd gauw klaar met ergens het etiKei op te drukken: „Waardeloze kreten". Nu ik moet u zeggen, dat rdelozq kreten ik dit waardeloze op zichzelf zou ik er daaro geen woord aan vuil gemaakt heb- D\T„ leven bij Jeugd "en Evangelie! bij Evangelie, ik begrijpen, dat jonge Evang wordt als er zulke artikelen schijnen in ons blad. die enkelin gen van ons die meedoen met Jeugd en Evangelie, zo moeilijk gemaakt. Ik zou graag een duidelijk ant woord hierop hebben van de leiding t wij "Ei Jeugd en Evangelie. ook onze houding kunnen Ik weet natuurlijk heel gc Jeugd en Evangelie interkerkelijk is. al heeft het j Gereformeerde i HL op prijs, dat ischrijf als boven g< ïen plaats zijn. is" moet voor signaleerd, 'TENSLOTTE nog dit. Ik weet niet *- of de schrijver van het ge noemde stuk lid is van één van on ze Gereformeerde kerken. Ik heb wel een vermoeden en juist daar om zou ik dit nog willen opmer ken. Ik heb bij een vorige gelegen heid mijn verontrusting uitgespro ken over Gereformeerden, die in hun grote liefde voor de oecumene veel verder willen gaan en gaan dan onze kerken, in synode verga derd. gegaan zijn. Beseffen zulke Gereformeerden wel. dat ze hun onbezonnen spreken en doi zaak die ze willen bevorderer i de t werkelijk zich inspan- i als bovengenoemd, maakt vele Gereformeerde r als dat straks i moeten zeggen, dat Jeugd de evangelisatie get (Van i kerkredacteur) Aanstaande maandag is het pre cies 15 jaar geleden dat in Baarn het gereformeerde Zendingscen trum werd geopend en daarmede werd een nog altijd groeiend hoofd stuk toegevoegd aan de geschiede nis van de gereformeerde zending. En ongetwijfeld heeft het werk van dit Zendingscentrum en in het bij zonder de zendingsdirecteur ds. B. Richters er toe bijgedragen de be langstelling voor de zending leven dig te houden. Ondanks het feit dat langzaam maar zeker het werk ii Indonesië onmogelijk wordt, is de belangstelling voor de zending gestegen, niet in het minst door het feit dat drie nieuwe zendingstaken werden aanvaard. Op de volgende synode (Apeldoorn) zal zeker ge vraagd worden deze taken uit te breiden. i de geschiedenis zen-ding PINDAKAAS is rjjk aan vitaminen, een bron van kracht en gezondheid: de fijnste pindakaas komt van m mèan LOEMOEMBA genen. Vandaag twee commentaren uit de vele, die de dagbladen op dit gruwelijke gebeuren hebben geleverd. Het eerste com mentaar is uit De Tijd De Maasbode: „Men behoeft geen be wondering te koesteren voor Patrice Loe- mocmba om het bericht van rijn dood als een rampialige tijding te beschouwen. De eerste premier van het onafhankelijke Kongo was een opportunistische politicus, die er in zijn anti kolonialistisch fanatis me niet voor terugdeinsde de hulp van het ooit getoond, dat hij iets van lan in zich had, maar hij wat vloedrijk demagoog en een ge- itieke leider. Door zijn arreata- rig jaar is geen einde gekomen ionalistischc stroming, waarvan rman was. Integendeel. Tijdeni ;enschap is die stroming sleedt geworden. De dood van Loe- 1 nu aan het Loemoembisme in impuls geven. Van nu moord te geloven. Het officiële Katangese verhaal over de omstandigheden, waaron der Loemoemba de dood vond, ii niet overtuigend. Als de Katangese premier Tejonibe zich inderdaad aan een politieke moord heeft bezondigd, heeft hij een zwa re misdaad begaan, omdat hij zich vergre pen heeft aan het leven van een mens. Ook iemand als Loemoemba mocht aan spraak maken op een eerlijke berechting. Heeft Tsjombe hem inderdaad laten ver moorden, dan heeft bij bovendien een on verantwoordelijk groot politiek risico geno men. Loemoemba s dood kan voor Kongo, het Afrikaanse continent en de hele wereld ae ernstigste consequen En dit is hetgeen H «rover schrijft: ,£r k< gelijks zoveel gruwelnie s nauwelijks kan dt ndien hebben Lormo lit Kongo da- nieuwe beurd is en nog zal gebeuren een opval lende gewelddaad. Het is geen daad in de hitte van d« strijd, maar een moord in koelen bloede, waarvan de mogelijkheid ge geven was zodra de huidige bewindhebbers van Leopoldstad hun vijand In handen van de Katangese marionettenregering had den gespreid. Loemoemba is uit de weg ge- hi's belangrijke groep in Kongo zou toe bedelen. De moordenaars van Loemoemba hebben, getrouw aan het Kongolese ge bruik, een oplossing van Kongo's kwalen moeilijker gemaakt. Weer is bevestigd, Vocht en tocht izuiverend en ontsmettend. Gedurende de voorjaarszendings- week, die aan het einde van deze maand in de Nederlandse Her vormde Kerk wordt gehouden, zul len ongeveer een half miljoen fol ders deels in de kerken, deels langs de huizen der gemeenteleden wor den verspreid. In deze folder schrijft de secretaris van de Raad voor de zend'-" A- T kaay naar aanleiding zending, de heren mr Randwijck en dokter I momenteel door West-Afrika maken, dat uit de eerste berichten die het zendings bureau bereikten blijkt, dat deze secre tarissen reeds mogelijkheden voor he hervormde zendingsarbeiders i aantal hervormde zendings met blijdschap zal worden ij rekenen er verder op ooi in Brits Kameroen plaatsei Nederlanders Advertentie Ds. Jac. Vermaas uit moderanien van de hervormde svnode Veenendaal. heeft tegen de wijze waarop de kwestie Kerk. Hij deed dit uit pro- de wijze v prof. dr. P. Smits zijn synodeversla.. de Gereformeerde Bond „De mede dat hij deze stap In de besprekinge volgens van de heeft hij weigerde op zijn voorstel Vermaas meende dat het hierin niet han delde in gehoorzaamheid aan de Heilige ft. maar zelf de belangen en de waardigheid der kerk ernstig heeft ge- schikbaar komt, zullen zonder twijfel e tendingsarbeiders in deze f Ds. Mackaay deelde tenslotte met in Nieuw-Guinea hard wordt doorge werkt. In deze maand vertrokken elf on derwijskrachten en drie verpleegsters heen. Op de cursus die in maart be- worden 38 mensen verwacht, die zich komen voorbereiden om deze z aar Nieuw-Guinea te vertrekken. In Indonesië werken nog 19 Hervormde zendingsarbeiders. Ze blijven op hun pos- t zolang dat mogelijk is. geconcentreerd. D; gema. Vergeleken bij i geweldige vooruitgang. leren. Dan volgde el' (of ding vaak afwisten als Onderwijzers en verpleegsters gin- veel (of weinig) dattoedi_ oldoende om het lopend werk aan de gang te houden. Er zijn dan ook nog g-i a'"! moeten, blijven liggen. gemeenten financiële bijdrag 2.850.000 gulden, toen dit bedrag v gulden bedroeg i Thuisfront het centrum heeft nog ak, namelijk het „thuisfrc door voorlichting aan k ndingscommissies en gemi het Zen-ding-sblad en dingskalendc voorbeeld over een eigen audio-visuele afdeling met een complete donkere ka mer-uitrusting. het contact wordt ook onder- gezamenlijk ian bijbelstudie Is. Richters woord op de nood Vroeger lag het accent veel te veel op de organisatorische kant van het werk en vooral op het probleem financiën, Het gebeurde wel als een zendings synode werd gehouden dat de helft van de vergadertijd verstreek met het stemmen voor een moderamen. Voor gebed was nauwelijks meer tijd. Ook daarin heeft de opleiding gunstig ge werkt, want vele predikanten die niet naar het zendingsveld gaan, hebben door die opleiding veel meer inzicht gekregen in wat gedaan moet worden en kunnen daarom het thuisfront veel beter leiding geven dan vroeger. Minder tijd wordt verknoeid met nut teloos gepraat. melkpakketten meer dan 260.000 gmldei lljke dingen verzonden. 'ijftien jaar is ds. Richters TFTTWF-pmTP voor 10 Kwatta-soldaatjes Kies bij Uw winkelier v hazelnoot, pinda, mokka en Biskie (20 ct) Geen huis zonder het levend water (Van verslaggeefsters) generaal reldpresiden- in het Leger de overvolle van het Le- Gisteren heeft Kathleen Kitching als we\ te van de Gezinsbond V( des Heils gesproken in Rotterdamse Congreszaal ger, waar leden van deze vereniging uit de zuidelijke provincies waren bijeen gekomen. Mevrouw Kit ching blijft gedurende drie dagen in Nederland en heeft gisteren in Am sterdam een toespraak gehouden voor de leden van de bond uit de noorde lijke provincies. Van heinde en ver van de Gezinsbond er Leger des Heils die ken. vanochtend naar de leden van het oor de bond wer- Rotterdam geko men om er naar „hun generaal" te luis teren. Het is een gezellige bijeenkomst geworden, waar oude bekenden elkaar vol vreugde begroetten. Er waren en kele mannelijke officieren om de orde te handhaven, maar toen de bijeen komst, die uitsluitend voor vrouwen was belegd, begon, moesten „de mannen d'r uit", zoals een officier dat opmerkte. Mevrouw M. Holland-Black, de territo riale gezinsbond presidente, die al eni- Re tijd in Nederland verblijf houdt, hield een toespraak In het Engels, dat nauwkeurig door brigadier Van Hcyea werd vertaald. Zij sprak haar vreugde uit over de aanwezigheid van de gene raal en prees het werk, dat deze de Gezinsbond, die met haar bijna 300.000 leden de op een na grootste wen organisatie ter wereld is, heeft ge daan. De generaal beantwoordde haar begroeting op even hartelijke wijze. Daarna zong het koor. Een kleine heil soldaat legde haar getuigenis af en ma joor Verwaal las voor uit Johannes 4. Bron Vervolgens nam mevrouw generaal Kitching het woord om haar speciale boodschap voor de leden van de Gezins bond uit te spreken, wat ze op eenvou dige en vaak humoristische wijze deed. Zij begon met de aandacht te vestigen der water wordt het land woestijn, sterft de mens. Zij zag het water een symbool van de verlossing en kern van haar boodschap was ieder mens. evenzeer als hij water dig heeft en een bron om uit te ten, het levende water behoeft uit geestelijke bron. Generaal Kitching legde er de druk op dat iedere vrouw er voor r zorgen dat er zulk een bron in haar huis is. Een bron waaruit wij moeten putten met het touw van het geloof om het water te verkrijgen dat God ons dan zal geven. Wanneer er in een huis zo'n bron is, dan zal dat huis een hei ligdom zijn, vol liefde, vrede en vreug de en een toevluchtsoord voor ieder, al dus generaal Kitching. De dienst werd beëindigd met Vergeleken bij in de begroting 600.000 dit een geweldige zijn op het mo- In vrij korte tijd oracnien zij aan Kleding 331 kisten bijeen, die een gezamenlijke hoogte Ze komen practfsch allemaal onbe schadigd aan en worden met vreug de ontvangen. De verzending 'begon toen. bekend i-erd dat in Indonesië de evangelisatie- laaiclubs bij gebrek aan materiaal opgeheven. Nederland- r kledingstukken- ging die v >rden i die deze het •anderd konden v ikt aan de men hardste nodig hebben. Inkoopbureau ook de zendelingen werden ge- i centraal bi- de zending, maeiing senreer dat het bril- n zijn vrouw was gebroken ajider kon krijgei ;wee dagen een nf j per KLM. Ieder den 12000 voedselpakketten waarvan elk nakket afgestemd gezin te velde. De zending t ^aar veel te veel kerken die nooit voor de zending bidden en die menen dat als zij maar voldoen aan hun quotum, zij hun taak voor de zending volbracht hebben. Het verdriet ds. Richters ook dat hij maar 11.000 zendingsbrieven uit kan stu ren aan mensen die beloofd hebben re gelmatig voor de werkers en de landen waar gewerkt wordt te bidden. Dat aan tal moest minstens groeien tot 100.000. Maar ds. Richters en de zijnen gaan wachten. Vooral i eldige mogelijkht zich door ontevreden heid niet ontmoedigen, omdat meer is om dankbaar voor te dit in alle stilte derde lustrum. Er is nog een woordje dat op valt aan het begin van de lij- denstijd. Dat is het werkwoord „moest". Jezus begon zijn discipelen aan te tonen dat Hij naar Jeruzalem moest gaan" (Matth. 16:21). Dat woord komt in het leven van Christus niet al te vaak voor. Johannes gebruikt die uitdrukking nog eens als Christus door Samaria moest gaan. In beide gevallen is het doel hetzelfde. In Samaria was een vrouw die geholpen moest worden. In Jeruzalem was een wereld die gered moest worden. Het is eigenlijk een typisch menselijk woord. Wij mensen moeten vaak dingen doen die wij eigenlijk niet zouden willen doen. Wij worden ertoe gedreven. De omstandigheden zijn zo dat wij geen andere keus meer hebben. Of we zijn zo in de zonde verstrikt dat we eenvoudig meegesleurd worden. Wat dreef Christus? Niet de omstandigheden, want Hij was Heer over de omstandigheden. En zeker niet de zonde. Eigenlijk is er maar een antwoord: Hij werd gedreven door de liefde. Er was geen andere weg om verloren mensen tot God te brengen. Christus ging uit noodzaak naar het kruis en Hij ging vrijwillig, voor u en voor mij. S.S.R. Lustrumcongres Wel twee zeer verschillend vraagstukken werden gisteren op het lustrumcongres van de SSR in Utrecht aan de orde gesteld onderwerp: .Europa, hart der wereld?" Prof. dr. W. J. Wie- ringa refereerde daar over „Eco nomie en politiek als krachten veld in het Europese eenheids- streven"; dr. J. Blauw sprak „Europa en de presentatie het evangelie". Vrij onverwacht bleken beide onder werpen een verbinding te vinden in de geestelijke achtergronden: ook de inte gratie in Europa mag geen doel in zich- Advertentie De grootste wervelstorm aller tijden... i kunnen i alleen iets doodnuchters te binnen: „De ballade van de bloed transfusie" door Karei Jonckheere (je weet wel, de met zijn vertrouwenwekkende stem zegt: „Beste buren genoten", vrijdagavond voor de radio). Het is een mooi gedicht, een prachtige ballade over het rode bloed op het zwarte asfalt, de witte chirurg en de grijze dood, maar het is maar een ge dicht en als je er zelf zo dichtbij geweest bent moet je het wel koud vinden, te logisch, te nuchter. Wie bloed verliest krijgt een bloedtransfusie, en ik kan je in gedachten het gedicht lezen, maar jij ruikt de lysol, en voor jouw deur ligt het zand, dat is dan het verschil tussen ons. Probeer er niet te veel aan te denken, en sorry voor dit cliché, ik vind het even erg als jij, even erg en veel minder erg, omdat ik het niet gezien heb. Eén keer maar heb ik het gezien, en toen was ik het zelf, de autoped lag tien meter verderop, aan het eind van de straat leek het, met een draaiend voorwiel (dat zal ik wel niet meer vergeten). Maar het bloed was veel dichterbij, ik lag middenin, en toen pas wist ik dat het van mij was, ii intiems dat zomaar op straat lag, alle mensen keken ernaar. Het deed geen pijn, niets deed pijn, maar dat ik dood zou gaan was wel zeker, en het vreemde was dat ik het niet erg vond, de paniek kwam pas later, in het ziekenhuis. De zon scheen, het voorwiel van mijn autoped stond langzaam stil, en de man van de vrachtauto huilde, heel vreemd, het allerbelang rijkste. (En dit verhaal helpt ook niet om je te troosten, ik weet niet precies waarom ik het eigenlijk opschrijf). Trouwens, ik denk steeds vaker aan vroeger, net als de oude mensen, heb jij dat ook? Het lijkt alsof je al heel lang leeft, er is zoveel gebeurd, je hebt zoveel meegemaakt, zovaak door zoveel straten gelopen, en ik ben nog zo weinig vergeten, is dat abnormaal? Niet dat ik er sentimenteel of zo van word, maar ik denk er aan, waarom weet ik niet: vriendjes op de lagere school, de meesters, verhuizingen, (ik ben heel vaak ver had het aquarium op de schoorsteenmantel gezet, vlak boven de kachel, en toen ik uit school kwam sloeg de stoom van het water). Dit lijkt wel het begin van de mémoires van iemand die oud begint te worden, waarom schrijf' ik het dan zelf? Lieue Marja, misschien is Freule Tegmoet wel oud, laat haar oud zijn, laat ze haar mémoires schrijven in een badkoetsje in de Duitse badplaats, excentriek en half kinds, maar doe het niet op rijm, dat verdient ze niet. Het is toch al moeilijk freule te zijn, iemand met een lange naam die liefdadig is. Als zo iemand in een gedichtje voorkomt wordt ze belachelijk, dat mag niet. Dag, als we niet oppassen zijn we al aan twee romans bezig, veel te veel, je PETER. stukken i pre j geestelijk fundament te heb ben, en wel dat van het Christendom, dat als kuituureenheid Europa is blijven Wieringa plaatste de vraag- van de interne ontwikkeling in ipa in historisch verband. Door de bijzondere z op technisch e kon 1 de kiem van de ontbinding echter al op- triële revolutie van de 18e i •euw werd Europa in zeer bijzon ,het hart der wereld". Door de üiperioriteit op techi gebied kon het zich economisch sterke zeggen- et-Euro landen. In deze ontwikkeling lag gesloten. De Amerikaanse vrijheidsoor log 1776 symptoom; ondermijning zich i daarvan het in het bijzonder iv ij moeten "a5 1 deze achtergrond de aldus prof. Wieringa, te- deze tijd en duidelijke verdere bedreiging relddeel. 5 niet gemakkelijk: i lording iationa- listlsche gevoelens duchte barrière, bleek uit de nieuwe politiek "aulle. Mede daar- ildus prof. Wieringa. toe- tgeen tot dusver bereikt gebied van de integratie zulk Franse president De Gai :n onlogische Dr. J. Blauw In een bijzonder boeiend betoog n J. Blauw de SSR-leden gistermidt iee langs de weg van onze zending historie. Wanneer wij de zending a rel dat de handels belangen vaak zwaarder wogen dan de Evangelieverkondiging. Toch gelden er, aldus dr. Blauw, ook ver tragende factoren van de zijde der zen ding. Hij wees daarbij op het vaak wei de blanken blevei inder zelf, srkiezing incieél, onafhankelijk Het is bijzonder gevaarlijk, aldus dr. Blauw, om bij dit alles van een superiori teit van Europa te spreken. Men kan stellen dat God Europa verkoren heeft in de geschiedenis om het Evangelie verder uit te dragen; dat was een dienst. Op het moment dat ["jSELM Hg -jidi"" willen zijn. .1 dat Azië e„ christelijke kerk als kerk nog r dat de s rs peaan wordt dezt krachteloos gemaa spreekt in dit opzicht te duidelijke" over het eerste willen zijn. tellen dat Azië en Afrika de u «-e ,JKe kerk als kerk n°g niet gezien hebben maar slechts een handvol zende lingen. De vraag is of de Christenheid in Europa bereid zal zijn tot werkelijki presentatie en representatie van Evangelie in de niet-westerse wereld. Met klem riep dr. Blauw de SSR- leden dan ook op de mogelijkheid niet te willen uitschakelen dat God hen kan Azië6" V0°r ZJ^n dienst in Afrika en Ulo-conferentie van 150 leerkrachten In het Troelstra-Oord te Egmond aan h„JS ee" tweeda.a«se ulo-conferentie ge houden, waaraan is deelgenomen door on- geJCeer.:150 leraren en leraressen. De hoofdinspecteur van het kweek- schoolonderwysde heer J. W. Fossen. heeft een inleiding gehouden over de di-1 daktiek van het Nederlands. Hij was van dat echt taalonderwijs slechts beleving en expres- i het formele aspect lelijk i iteraire smaak van de leerkrachten zou ■olgens hem niet gebaat zijn bij het vroegtijdig laten lezen van officiële let- kundige werken. Meer heil verwachtte jffiT intensieve en onderlinge bespre- goede jeugdboeken. Voor het kingen gaf hij de ;oed leren beheersen Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Boven Hardinxveld. Gar deren Kootwjjkerbroek. Zoetermeer en Nieuw Lekkerland: W. Chr. Hovius, kand.j Wierden: L. Doppenberi Benoemd tot hul] aal. hulppredikei GEREFORMJ RMEERDE KERKEN Zwolle, vac. J. H. Kui .Tip te Mini Amersfoort. T£ Hijum-Finkum, I (N.B.), St. Jacoba Parochie en Midwolda. CHRIST. GEREF. KERKEN Beroepen te Eemdijk: J. Kampman te Rijnsburg. NIE VAN BAPT. GEM. .jen te Muntendam: G. van 't Woud. voorheen pred. in de Kongo, wo- I ?nde te Stadskanaal. GEREFORMEERDE GEMEENTEN Genemuiden: L. Rijfe

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1961 | | pagina 2