ieus mr
briej
Blad
KIJKT U EVEN MEE
OM EEN HOEKJE VAN
DE KERSTSTER
TIP-PARADE
£en mek
AFWASBAAR BEHANG
Zomer 1961
EEN RISICO
ZONDAG
ZATERDAG 17 DECEMBER 1960
i/
£JET modevak heeft toch
wel een optimistische
kant. Want, stelt u zich voor:
meeuw, die geluidloos langs
iet raam gaat en een rond
het vriespunt schommelende barometer buiten, een volop
brandende kachel, een lekker wollen vest en de lampen al
was vooral de eenvoud, de ge
raffineerde simpelheid, die het
hem deed. Hoe kom je nu op het
»m vier uur aan binnenhartje winter mag je dan toch idee om juist zoiets te gaan ma-
nel zeggen. Maar als je, zo dicht mogelijk bjj het uitstra- ken' .vraaS J* ie hartje winter
lende vuur gezeten, allerlei mouwloze, hoogzomerse toiletjes
in zonnige kleuren aan je voorbij gaan, dan ben je in
Itaat om even te vergeten, dat het zoals dat wordt ge-
loemd op dit ogenblik de donkere dagen voor de Kerst
rijn.
met het voorjaar nog in een lang
verschiet, op zo'n moment dan
wel eens af.
Deze week hebben we everf om
jen hoekje van het voorjaar kun-
aen kijken, een stralend voorjaar,
revolgd door een fleurige zomer.
Het was de heer H. Berkelouw,
lie in zijn zaak aan de Rotter-
|amse Hondiusstraat ons die blik
6 de toekomst gunde. Hij deed
t, als eigenaar van Ashfield
taute couture, met name omdat
lij zo graag eens wilde laten zien,
lat ook de in veler ogen nuchtere
m zakelijke werkstad Rotterdam
rel iets van de mode wil afwe-
en. De ingewijden in het mo-
jevak weten wel, dat Amsterdam
peestal wordt gezien als middel-
(unt van de Nederlandse mode en
F is eigenlijk wel logisch, om-
lat daar de meeste couturiers en
pbrikanten zijn gevestigd. Dat
[otterdam op dit gebied echter
ók voor de dag kan komen, werd
os die middag wel duidelijk.
Een fleurig palet
Om .u niet langer in spanning
t houden: de Nederlandse vrouw
aat een kleurige tijd tegemoet,
t (e tinten zijn niet al te bont,
naar de wat sombere kleuren, die
it najaar overal werden gebracht,
uilen plaats maken voor een pa-
st, dat ons die somberheid een
beetje doet vergeten. Zo kunnen
zij, die dit staat, over een paar
maanden haar oog b.v. laten val
len op de pittige, maar niet ml te
opvallende tint cyclaam. Verder
heeft de streep nog niets van z(jn
betekenis ingeboet, terwijl het
wat vage dessin waarschijnlijk
plaats zal moeten maken voor het
meer uitgesproken motief, zoals
de bloem. Een bloem in alle mo
gelijke tinten en dito variaties.
De stoffen
Wat de modellen betreft: vol
gens Ashfield haute couture zul
len we voornamelijk kraagloze
japonnetjes gaan dragen met een
ronde, vrij diepe hals. Het mouw
tje is vaak recht-toe, recht-aan en
de modellen zullen simpel van lijn
zijn. De stóffen doen het hem dan
ook de komende lente en die, we
mogen het gerust zeggen, zijn bij
zonder mooi. Het katoen is zo ver
edeld. dat het bijna niet meer on
der doet voor pure zijde en de
dessins worden steeds aparter.
Gelukkig is er ook rekening ge
houden met ons Hollandse kli
maat, want we zagen verschillen
de jurkjes in lichte tint, gemaakt
van een soepel, duiïhe wollen
kamgaren.
Draagbaar
Wat we vooral daar in Rotter
dam prettig vonden was, dat bij
na alle modellen volkomen draag
baar zijn voor de Hollandse vrouw.
We kunnen nu wel met verliefde
blikken kijken naar alle mogelijke
creaties uit Parijs, maar wat be
gin je er mee als je het toch niet
aan kunt trekken. Om van de
prijs ervan maar niet te spreken.
Het kenmerk van deze collectie
was een natuurlijke chic en het
„Kijk", vertelde mevrouw E.
E. I. Berkelouw-de Leeuwe, één
van de drie Ashfield ontwerp
sters: „ik ben een gewone, Hol
landse vrouw met normale, Hol
landse maten. Als ik ga ontwer
pen, denk ik altijd: wat zou ik nu
Een fleurig jurkje in een wit
groene streep. Het materiaal hier
voor is linnen met zuivere zijde.
Grappig is de kraag, die in een
strik uitloopt.
Nog niei de helft van
is werkelijk afwasbaar
U denkt al is het dan geen schoonmaaktijd meer aan
een nieuw behangetje en speelt misschien met de gedachte dan
gelijk maar een afwasbaar behang op de muren te (laten)
plakken, 't Is zo gemakkelijk, je haalt er een spons en een
zeem over en weg vlekken en andere ongerechtigheden. Deze
voordelen zijn, zo vindt u, die hogere prijs van dit behang wel
waard!
Een model met veel variatie-
tnogelijkheden. Vanuit de schou
dernaad lopen nameljjk twee
losse slippen, die zoals op
deze foto als een lus door de
ceintuur gehaald kunnen worden.
Zo'n slip kan echter ook als stola
dienst doen, terwijl men ze even-
eens beide met een royale knoop
op borsthoogte kan vastmaken.
Alleen denkt u er wél aan, dat
lang niet elk afwasbaar behang
inderdaad afwasbaar is! En om
eventuele teleurstellingen bij de
aanschaf ervan te voorkomen,
is het zeker goed er op te let
ten, wat u koopt. De Nederland
se Consumentenbond heeft na
melijk onlangs een aantal proe
ven genomen met dit soort be
hang en moest helaas tot de
conclusie komen, dat deze be-
hangsoorten beslist niet alle
maal een vochtige reiniging
kunnen doorstaan En daar
!&-
VAN BLOEM EN PLANT
eist verwarmde kamer
In december is er een grote vraag naar rood. Rode tul
pen, rode cyclamen, rode bessen en, voor hen die over
een wat goed gevulde portemonnaie kunnen beschikken, de
vurig rode Kerstster.
Maar, terwijl tulpen en cyclamen ook in andere tijden
van het jaar gevraagd worden, beperkt zich de vraag naar
de Kerstster tot de decembermaand.
Heel sporadisch ziet men ze nog wel eens bij een parti
culier, die ze zelf opkweekte, in januari of februari, maar
niet bij bloemisten.
Schijnbloemen
De Kerstster (Euphorbia
pulcherrima, maar bij bloe
misten beter bekend als Poin-
settia) is afkomstig uit Mexi
co en komt ook voor in ver
schillende gedeelten van Zuid-
Amerika.
Het blad is van weinig be
tekenis. Ook de bloempjes zijn
onaanzienlijk. Het zijn de gro
te schutbladeren, die vlak on
der de bloempjes staan, die
door hun prachtig rode kleur
bijzonder de aandacht trek-
ken. Schijnbloemen dus. Die
alleen vormen de sierwaaide.
En ze behouden wel enige
tijd die sierwaarde. als men
maar zorgt, dat ze in een ver
warmde kamer staan. In een
koud vertrek gaan ze spoedig
te gronde.
Mellesop
Er worden meer afgesneden
takken van de Kerstster ver-
kocht dan planten. De rode
schutbladeren, bloemen noemt
r men ze. worden echter dik
wijls slap. Men is dan ge
neigd om, zoals men bij an
dere snijbloemen wel doet.
een stukje van de steel af te
I j snijden. Dit moet men niet
I doen. want de steel zou dood
bloeden. Er komt nan.elijk
l een stroom melksap uit Dat
t mag niet. Wordt de bloem
slap, houdt dan de steel
over een lengte van 6 A 8 cm
in kokend water. Even maar.
Wil men de steel toch inkorten
dan kan dit wel, als men de
snijwond maar dadelijk een
ogenblik in een kaarsvlam
houdt en dus dichtbrandt.
Overhouden
Voor particulieren is over
houden meestal onbegonnen
werk. Maar het kan met wat
geluk en vooral met veel goe
de zorg.
Na de bloei geeft men ge
durende een paar maanden
geen water. Het blad valt af,
dat hindert niet. Na die rust
tijd snijdt men de stengels in
tot er 15 k 20 cm overbl'jft.
Doe dadelijk sigarenas of nor-
rit op de wond tegen het
„bloeden". Alle oude aarde
schudt men weg en geeft vei-
se bladaarde. Zet ze dan in de
volle zon in de warme kamer
en geef geregeld water. Van
juni tot september kan ze wel
buiten, als men dan maar
zorgt, dat ze goed vochtig
blijft.
In de kamer zowel als in de
tuin moet men ze veel be
sproeien. Begin september zet
men ze weer in de volle zon
in de huiskamer. Vergeet niet
ze geregeld te bemesten. Dan
krijgt men mooie grote schut-
balderen.
nog steeds een gewaarschuwd
man voor twee telt, willen wij
u op onze pagina de bevindin
gen van deze bond gepubli
ceerd in zijn blad even mee
delen.
Van de 62 onderzochte monsters,
zo ontdekte men, konden er
slechts 29 als goed worden be
schouwd, elf als minder goed
of matig, terwijl de overige 22
absoluut niet afwasbaar waren.
Dit komt dus neer op een per
centage van werkelijke afwas-
baarheid van Rechts 47.' De
verschillende proeven, die de
bond heeft genomen, zijn voor
leken niet gemakkelijk uit te
voeren. Wilt u echter toch eerst
weten, wat u zich gaat aan
schaffen, dan kunt u het op de
volgende manier proberen.
U neemt een stukje „afwasbaar"
papier, dat bij 25 graden Celsius
wordt afgewassen met een op
lossing van twintig druppels
vloeibaar afwasmiddel in een
halve liter water. Een watje,
gedrenkt in deze oplossing,
wordt een keer of tien over de
zelfde plek heengewreven, daar
na wordt de gewassen plek af
gespoeld en gedroogd. Na twee
van deze „wasbeurten" kan het
gewassen papier met het onge
wassen worden vergeleken. Het
uiterlijk van beide stukken pa
pier vertelt u dan wel of u echt
afwasbaar behang hebt, of niet.
•fr -ö-
wordt een héél nette
't Is om er een rillerig gevoel bij
te krijgen, maar. we vertellen het
o toch maar: de badmode voor 1961
ligt al gereed.
AU we de badmodellrn voor de
volgende zomer eens bekijken, ko
men we modellen legen, die nóg
meer bedekken dan het badkostuum
anno 1900. Laten we die twee pakjes
eens met elkaar vergelijken (zoals
dat een enkele week geleden op een
show in Londen gebeurde).
Het badkostuum uit de tijd rond de
eeuwwisseling heeft een tot aan de
heupen reikend jak met korte mouw
tjes, gedragen op een pnntalon, waar
van de met strookjes afgezette pij
pen onder de knie zijti vastgeslrikl.
Het badtenue anno 1961 is weliswaar
mouwloos, maar het heeft een hoog
gesloten bloesje, gedragen op een ge
streepte pantalon met onwaarschijn
lijk wijde pijpen, die bijna tot de en
kels reiken, 't Valt te begrijpen, dat
de Londense dames aanvankelijk bei
de creaties in het begin van deze
eeuw situeerden, 't Zier er evenwel
naar uit, dat de zomer 1961 aan het
strand een niet al te „blote lomer*'
wordt»
het liefst zélf dragen. Gewoon knippen, dat moet je eerst leren.
als ik Heb je dat in je vingers
als ik je in staat om dan eerst je ge-
vervolgens je
thuis, als ik ga winkelen,
eens „deftig" uitmoet of
over een boulevard wandel. Ik zou zellendiploma
me hier in Nederland dan echt meesterdiploma te behalen, ken
niet in aparte, opvallende kleding je de stoffen en weet je, wat je
steken. Nee, ik wil iets aan heb
ben dat me staat, dat goed zit en
dat toch origineel is. Pas als ik
dat een beetje in m'n hoofd heb
zitten, begin ik." En dat vonden
we een reëel standpunt. Al even
logisch vonden we haar manier
van werken, die overigens ook de
twee andere ontwerpsters, me
vrouw R. Berngen en de twintig-
De stof
japon
zijde
heeft een
er mee kunt doen, ga dan eens
aan tekenen en ontwerpen den- al jaren geliefd des-
ken En ga San pas naar een j, wim
Academie om dat te leren, zo
vindt men in Duitsland. een donkere onder-
- grond. Het accent
Onderbreking vaU op nigt jie
twee losse op de
Voor i
vrouw Berkelouw,
na het vak geleerd te hebben de taille samenkomen-
EeV^e-Re^rfschuf^oeh.,
stak de naderende oorlog echter
een spaak in het wiel, zodat zij
haar tekenopleiding moest onder
breken om in 1938, naar Holland
gevlucht, weer opnieuw te begin
nen. Toen zij getrouwd was en
reeds haar eerste babytje had,
van de Rotterdamse Academie,
toepassen.
Eerst naar 't atelier
„Als mode-ontwerpster kun j
best van alles op papier gaan zet
je panden heeft.
ten. Schattige modelletjes teke- heeft x)j de tekenstlft weer op^
Kopen aan de deur:
nf,11, ^reetiu- dat ^Ind niet eens genomen. Het waren toen voorna- Lijkt overbodig te zeggen,
zón kunst. Waar het op aan komt meltjk rokken, die onder de naam maar kopen aan de deur is en
is of je al die getekende dingen Ascot al gauw in binnen- en bui- Ondanks
ook in de praktijk kunt uitvoe- teniand een wede naam verover- bl,Jft tocb een rislco- 0nda,\,C5
ron H»t t. d» rmUiHin* van m*. den Dere haute couture m0del- het feit, dat men tegenwoordig
len, die we deze week zagen, krlj- toch vrij gemakkelijk allerlei
Berngen die haar dit standpunt gen' echter het etiketje Ashfield
met hand en tand doet verded:
gen. Want in Nederland gaan de
toekomstige mode-ontwerpers (en
-sters) vaak éérst naar de een of
andere Academie om het tekenen,
dus ontwerpen te leren. Mevrouw HennyKooy
Berkelouw is anders begonnen.
Toen haar vader zich, nu al weer
jaren voor de oorlog, als Neder
lands tandarts in Berlijn vestigde
en tóen nog mejuffrouw De
Leeuwe „iets aan de mode" wilde
gaan doen, zette zij als zestienja
rige haar eerste schreden op dit
wisselvallige pad in een atelier.
mee. Dat gebeurt trouwens ook
met de modellen, die de eveneens
in Duitsland opgeleide mevrouw
Berngen gerealiseerd ziet én met
die van de jongste ontwerpster,
Deze drie creëerden, met de
lente al in haar hoofd, een joyeus
en elegant aantal modellen, af
gestemd dus op ons Nederland
se vrouwen. En u mag van ons
aannemen, dat het in deze kille
dagen bijzonder plezierig was al
vast met zó'n voorjaar en dito zo-
Gewoon als leerlingetje, naaien en mer kennis te maken.
zaken in winkels en via de post
kan kopen, dit in tegenstelling
tot vroeger, blijven er mensen
aan de deur komen, die van
alles en nog wat aan de man
(of beter: aan de vrouw) wil
len brengen.
De Ned. Huishoudraad weet
hierover mee te praten, want
het aantal brieven met klach
ten van mensen, die „iets"
aan de deur hebben gekocht,
noodzaakt deze raad in een
van haar laatste bladen weer
Wat neem je (vooral) mee naar de kerk? PEPERMUNT
In een of ander boek (het is
me eerlijk gezegd ontschoten
welk) geeft de auteur de fabri
kanten van pepermunt het ad
vies toch vooral in de kerkbo
des te adverteren. Want een
pepermuntje tijdens de kerk
dienst behoort tot een wel bij
zonder vastgeroest gebruik. Hoe
veel handen zie je 's zondags
Immers niet soms min of
meer verstolen naar de mond
gaan? Dan kun je er praktisch
zeker van zijn, dat voor een
groot deel van de zich tot luis
teren zettende gemeente de
preek begint met de zoete én
pittige smaak van die peper
munt....
Vóór echter iemand op de
idee kwam zo'n rolletje peper
munt naast het bijbeltje in tas
je of zak te steken, werd deze
snoeperij al jaren, of beter
eeuwen gebruikt. Want de smaak
van pepermunt is bijna zo oud
als de mensheid. De pepermunt-
olie was namelijk in vroeger
tijden een dankbaar middeltje
om spijzen en dranken een
aparte smaak te geven.
Wonderen
Men heeft zelfs het peper
muntplantje de mentha pi
perita eeuwenlang veel on
gewoons toegedicht. De oude
Grieken dachten, dat het een uit
jalouzie gedode vrouw was, die
na haar dood in de vorm van
een klein, maar geurig plantje
verder leefde.... De Assyriërs,
de Egyptenaren en sommige
oostelijke volkeren kozen het
plantje als een speciaal offer
aan hun goden en de bewo
ners van onze lage landen ge
loofden in de Middeleeuwen, dat
het wonderen kon doen....
Per recept
Toch was het niet zó vreemd,
dat men het plantje als een
soort „wondermiddel" beschouw
de, want een zekere genees
krachtige werking had het wel.
Begin 1700 schreven de dokters
en apothekers zelfs patiënten,
die last hadden van neus, keel
of darmen pepermuntolie voor,
verwerkt in fijn gewreven sui
ker. En dat was het begin van
het pepermuntje, dat echter zo
fris en opwekkend smaakte, dat
de welgestelden het als versna
pering gingen gebruiken.
Veel verschillen zijn er ove
rigens niet tussen het oude,
door de artsenijmeester ge
maakte suikerpepermuntje en
de gestoken pepermunt van on
ze dagen. Nog steeds bestaat
pepermunt voornamelijk uit pe
permuntolie en poedersuiker. Al
leen is de vijzel van de apothe
ker vervangen door mengma
chines; het spateltje, waarmee
vorm werd gegeven, maakte
plaats voor moderne machines,
die het pepermuntdeeg walsen
en uitsteken. Het drogen ge
schiedt nu in grote droogkasten
met een constante temperatuur.
Koning Willem III
Die machinaal vervaardigde
pepermunt kennen wij nu al
meer dan honderd jaar. Het was
Koning Willem III, die in 1857
aan de toenmalige eigenaar van
een nu nog bestaande fabriek
•toestemming verleend'e om „een
werktuig tot het vervaardigen
van Engelse pepermunt" in te
voeren. Tot die tijd werd pe
permunt namelijk uit Engeland
geïmporteerd in blauwe zakken.
Na deze eerste machine in
die dagen een wonder volg
den er langzaam maar zeker
meer met als laatste een ap
paraat om van die witte tablet-
tjes keurige rolletjes te maken.
Populair
Al
worden, dat pepermunt een bij
zonder populaire versnapering
is. Kleine kinderen, teenagers,
volwassenen van alle leeftijden
steken ze ijl hun mond, dat pe
permuntje tegen de schrik en
tegen de buikpijn, tegen een dro
ge keel of een nare smaak, bij
sport en spel of.... in de kerk.
Want dat schijnt en blijft dé
plaats bij uitstek te zijn voor
alles, wat pepermunt heet
eens een waarschuwend geluid
te laten horen.
Het gemak, dat er iemand aan
huis komt met een begerens
waardig artikel, of dat nu een
stofzuiger is. een vloerkleed,
een elektrisch warmwater
toestel of een maatcorset,
schijnt alle andere argumen
ten, die tegen de koop pleiten,
te verdringen. Natuurlijk is
het verleidelijk en dat weten
de colporteurs en colportrices
heel goed; daarop is hun ver
kooptechniek opgebouwd.
Maar, zo zegt de Ned. Huis
houdraad, wie geeft er service
als het artikel eenmaal is ge
kocht en er blijkt een repara
tie nodig te zijn? Bij wie kan
men terecht als de koop tegen
valt, iets dat in negen van de
tien keer het geval is? En, als
de prijs toch met zo laag is,
als werd verteld maar tenslot
te hoger blijkt te zijn dan in
de winkel: voor wie is dan
die schadepost?
Zo zou men door kunnen gaan,
maar u zult zelf uw conclusie
wel trekken: kopen aan de
deur is en blijft een (groot)
risico.
i/VWW
Melk niet goed
voor elk
Als we de Engelse genees
kundige dr. Francis E. Camps
uit Londen mogen geloven, is
melk beslist niet goed voor elk,
tenminste, als het om baby's
gaat.
Deze Londense dokter meent na
melijk, dat melk de oorzaak kan
zijn van een plotselinge dood van
baby's. Als deze kleintjes plotse
ling levenloos in kinderwagen of
wieg worden gevonden, zoeken op
het ogenblik de meeste dokters de
oorzaak menigmaal niet in ver
stikking door teveel dekentjes,
maar in een nog onbekende in
fectie van de luchtwegen. Dr.
Camps nu denkt aanwijzingen te
hebben gevonden, dat tal van kin
deren allergisch overgevoelig)
zijn voor melk. Zij kunnen per on
geluk kleine hoeveelheden inade
men. waarop de longen dan rea
geren met een ontsteking. Als zij
vervolgens nog meer melk inade
men kan dit een dodelijke aller-
Sische schok veroorzaken, aldus
eze Engelse arts.
EEN fris briefje op maandag
morgen geschreven: de zoveel
ste! viel een paar weken ge
leden in de bus, en de schrijfster
ervan had heel wat punten die ze
eens wilde aansnijden. Van aller
lei speelde haar door het hoofd:
luierbroekjes, hautaine kapsters,
moeders-en-uitgaan, het aanne
men van kinderen, wat niet al;
„foei" riep ze aan het eind, „en
dat op maandagmorgen!". Heer
lijk, dacht ik, want dat roep ik
ook wel eens. Als ik naar de kap
per ga inplaats van de grote was
te doen. Of strijkwerk heb opge
spaard om naar de aetherleer-
gang te kunnen luisteren. Of zo
maar een brief schrijf omdat het
na de drukke zaterdag en de zon-
dag-vol-bezlgheden (is het ooit an
ders bij een huisvrouw?) zo stil
is in buis.
OMDAT je op maandagmorgen
pas voelt dat je de vorige
dag, toen je het werk liet liggen,
tóch uitgerust bent. Maar foei!
Dlijft het, want het is nu eenmaal
een ongeschreven wet dat we op
maandagmorgen flink in de weer
moeten zijn, bezig met de was
van zaterdag en de as van zon
dag. En natuurlijk is het ook veel
beter je aan de dagorde te hou
den, want anders ben je zó ach
ter. Pas wanneer het tot je door
dringt dat er na zo'n maandag
van hard werken een eendere
dinsdag komt, en de week om is
voor je het weet, en een volgen
de week niets anders brengt, en
de maanden van ijverig-zijn zich
aaneenrijen, ja. dan is het soms
goed even: halt! te zeggen en
domweg met het huisvrouwelijk
programma te breken. Dan toon
je dat je de baas bent. En dan
zie je dat dat werk toch wel in
orde komt. Wat kan dan het
schrijven van een brief, het bren
gen van een lang beloofd bezoek,
het luisteren naar een stem die
gedachten voor u ontvouwt die
anders nooit de uwe zouden zijn,
verfrissend werken. Het zijn niet
de minste brieven die op maan
dagmorgen aan mij geschreven
zijn! Zo ook ditmaal. En toen ik
begon te lezen, schoot ik in de
lach.
jTANT het zou toch heus te gek
zijn als we dit jaar vaarwel
zeiden zonder nog eens over het
luierbroekje te spreken. Ik krijg
zo het idee dat er zich, sinds ik
baby's had, een ware revolutie op
luiergebied heeft voltrokken. Geen
wonder, want hoeveel duizenden
gezinnen van de laatste tien jaar
w*
zijn niet klein behuisd, zonder
hulp, en voorzien van een jonge
moeder die er niet aan denkt een
sloofje te worden! Vooruit dan
maar weer: daar de kinderen
van briefschrijfster totaal niet te
gen plastic kunnen en zij toch
niet graag teveel luiers wast, ge
bruikt zij een zacht rubber schuit
je dat tussen de beentjes door
gaat en met knoopjes aan de
voorkant sluit. Hier
in gaat speciaal pluk
sel (bambinose) dat
je kunt weggooien,
maar ook eventueel
wassen. Het schuitje
heet bambinette, en
al met al is de zaak
niet duur, als u
rekent dat u maar
heel weinig luiers
nodig hebt en enorm
op de was bespaart.
Het is te proberen,
vindt u niet? Als ik
eens een baby te
logeren krijg wat
zkl het arme kind
ervan lusten!
EN DAT brengt me op punt no.
2: de dames die moeten lus
ten van de kritische blikken van
kapsters als zij met een armzalig
pruikje naar binnen stappen.
„Schrijft u eens over kapsters"
zegt mijn bambinomoeder, „waar
om doen deze toch zo vreemd
hautain als je met een polletje
piek binnenkomt, zo van: och, dat
arme vrouwtje, wat zielig. Zijn
er geen christelijke kapsters?
Niet dat christelijk de dekmantel
voor alles is, maar ik bedoel dit:
zijn er wel meisjes uit onze krin
gen die dit vak beoefenen? Is het
de opleiding die het hem doet?"
Tot zover zij. Wel, mevrouw, ik
denk dat het het vak is. Die blik
waarmee u en ik even worden
„gemeten" is niet onchristelijk,
die hóórt erbij. Natuurlijk is een
kapster negen van de tien keer in
het voordeel, want zij kan elk
ogenblik door een collega even
opgekamd, bij-gewatergolfd wor-
Jen, terwijl u in de meest deplo
rabele staat van baby-gevoed, as-
la-geleegd, was-gedaan en door
regenbui-gefietst vóór haar staat.
wel eens zo aangekeken als ik
mijn sjaaltje van mijn woeste,
uitgedroogde, verbeten haren trok
na een zomer aan zee, maar ik
vraag mezelf toch af of ik toen
de voorkeur zou gegeven hebben
aan een: „och, mevrouwtje, kom
eens gauw, zal ik u een lekker op
knappertje geven?" Nee, dat is
ons weer te weinig gereserveerd.
Kom, zegt u, er is
wel een gulden mid
denweg. Die is er in
derdaad, maar dat
ligt meer aan de
baas dan aan de op
leiding. In de op
leiding kunnen we,
lijkt mij, toch niet
zo ver gaan dat we
hier OOK al een
psycholoog inscha
kelen om de meisjes
te leren de dames
op tactvolle wijze
aan te pakken. Dat
gaat mij tenminste
te ver. Nee, een
rustige heer of da
me aan het hoofd
van de zaak, men
sen die meisjes weten te lei
den (ook weten te kiezen), die
zorgen dat zij niet te amicaal
doen en ook niet te gedistanci-
eerd (een houding waarachter
zich meestal slechts domheid ver
schuilt), en ik zou niet weten hoe
u er niet thuis zoudt raken. Ten
minste, zo gaat het mij. Je moet
daarbij natuurlijk wel zelf van je
gevoel van minnetjes-zijn, van
weinig-elegant af. Daar zit, lijkt
me, bij sommigen het idee dat
die kapsters even zoveel kleine
vijandinnen zijn.
KEURIG haar is soms de helft
van het uiterlijk, en we ver
geven niet gauw iemand die ons,
als dat uiterlijk te wensen
o%'erlaat, taxeert. Als je jezelf
dat nu maar even bekent,
zit je je ook niet zo tegen
een kapster af te zetten, en
blijkt zij binnen het kwar
tier een heel gewoon meisje
te zijn. Ik kan hier maar
niet de gedachte christelijk
bijhalen, 'k Geloof niet dat
je als christelijk kapper
anders bent dan óók vriendelijk,
rustig, beleefd. Van de enige
christelijke kapper die ik in een
van mijn vorige woonplaatsen
kende, is mij enkel opgevallen dat
hij mij altijd de dingen waaraan
het mij voor het verkrijgen van
een beeldschoon kapsel ontbrak,
uitlegde, alsof ze even zoveel pun
ten der dogmatiek
Nu punt no. 3 van briefschrijf
ster: moeders-en-uitgaan. „Mijn
moeder leefde voor haar gezin"
schrijft zij, „was altijd thuis als
wij uit school kwamen, ik zie
naar nog 's avonds aan tafel zit
ten breien, u merkt het, we heb
ben een ouderwets-degelijke op
voeding gehad." Zelf gaat
schrijfster ook zelden uit, ze vindt
het onrustig en het geeft soesah
en maakt de kinderen zenuwach
tig. Nu hoort zij van anderen: je
Dent mal, je moet de kinderen
eraan wennen dat je geregeld
weg kunt, zo heb je niets aan je
leven. „Is dat nu nodig" vraagt
zij, en even later: „tegenwoordig
willen getrouwde vrouwen altijd
nog meedoen met de ongehuwde"
(in uitgaan dan). Hoor eens, u
gaat gewoon uw gang naar uw
persoonlijke behoefte. Er is geen
regel voor uitgaan en thuisblijven.
De één zit van haar vijfentwin
tigste tot haar veertigste thuis
als een ideaal-moeder en krijgt
het na haar veertigste op haar
heupen vliegt van kennis naar
museum, van lezing naar vrien
din dat moet zij weten en ver
antwoorden, wie weet. kan dat
oest in haar gezin. Een ander
gaat als ze jong is, en in om
standigheden verkeert, dat ze
zeel kan uitgaan, graag eens
weg. en wat zie je? dat zij als
haar kinderen ouder worden
avond aan avond beneden in de
kamer te vinden is.. Geen regel,
alleen maar weten: wat doe ik,
wat wordt van mij gevraagd, en
in dat weten gelukkig zijn.
- üJllllllllllltllllllllllllllllllllMMIIIIIIMIIIIIIIIIIIIilllllllll H
vén u en vóór u
Alle lezeressen, die na ont-
vangst van het boek „Tip ra-
rade" mij even een bedank-
briefje stuurden wil Ik op mijn
beurt zeggen die gezellige re-
acties zeer op prijs te stellen.
Vooral dc kaart van mevrouw
B. uit Vlaardlngen vond ik
bijzonder leuk. Omdat het de
laatste tijd letterlijk tips
stroomt, l'k heb een reuze
voorraad!) maar gauw begon-
nen met de ideetjes voor deze
weck. Eerst maar even Inha- g
ken op
OI'D Kltoon KV SI ÉDE
Naar aanleiding van dc
tip dc vuile kraag van een j|
suède jasje wat op te knappen
met een oude, hard geworden
broodkorst, wil mevrouw A. J. 1
Bothof-den Ouden uit Alblas-
serdam even vertellen, dat zij
onlangs een lelijke vetvlek (en
nog andere vlekken) uit haar
jasje heeft gekregen met een
stukje schoolstuf. 't Ging pri-
I V HE KEUKEN
Ook maar weer eens twee
kook-tips, die vooral in deze
tijd van het jaar goed zijn toe
te passen. Witlof smaakt wel
eens bitter en daarom worden
de stronken aan de onderkant
vaak even uitgehold. Als het
mes echter uitschiet, kan het
gebeuren, dat het stronkje uit
elkaar valt. Mevrouw C. M.
Keerewcer-van Stralen uit Al
phen aan de Rijn heeft daar
nooit last van, omdat zij voor
dit karweitje de appelboor ge
bruikt. In een wip zijn de bit
tere punten met die boor uit
het lof gehaald.
Dan iets over peren. Wilt u
ze gauw gaar èn vooral mooi
rood krijgen, kook dan een
paar blaadjes rode gelatine
met de peertjes mee. Ze wor
den dan gelijk mooi gebonden
ook. U hoeft, zo vertelt me
vrouw P. Moerman-Polsgraaf
uit Rozenburg er nog bij, de
gelatine niet eerst te laten we
ken.
LEY KIITII A A .V V I.KKK EN
Over levertraanvlekken
hebben we al eens iets ge
zegd. maar wist u dat u die
vlekken er ook uit kunt krij
gen door een herhaalde behan
deling van sodawater, waarin
u een scheutje azijn hebt ge-
daan. aldus mevrouw M. Both-
de Bonte uit Dirksland.
*V HEEL IIESI I1UIT4E
Als we met harde boter
een beschuitje smeren breekt
dit in negen van de tien geval
len. Legt u het beschuitje ech
ter op een boterham om het
daarna te smeren, dan zult u
zien, dat het besmeren met
„winterse" boter veel beter
gaat, is het advies van me
vrouw G. Kool-Zwaan uit Den
Haag.
STOFZUIGERZAK
Heel wat huisvrouwen ge
bruiken 's winters de stofzui
ger om de kachel schoon te
maken, ook als deze zachtjes
brandt, 't Kan ons dan echter
wel eens overkomen, dat we
gelijk een heet kooltje opzui
gen, dat al gauw een gat in
de stofzuigerzak brandt. Zo'n
gaatje heeft mevrouw J.
Koolsberg-Faas uit Monster
keurig gerepareerd met een
stukje nylon. De naaisteken
smeerde zij met velpon in en
nog steeds laat ma twee
jaar....) de zak geen stofje
door.
TEGEN HOEST
Een haak aan de buiten
deur wil vooral in dit seizoen
nog al eens gaan roesten. Be
strijkt u een nog niet door
roest aangetaste haak echter
met blanke nagellak, dan blijft
deze steeds mooi en kan de
haak dus ook geen sporen op
het houtwerk achterlaten. zo
heeft mevrouw Bakker-Vreug-
denhil uit Waalwijk bij onder
vinding.
TIPS VAN HEREN
Ook de heren blijken trou
we lezers van deze rubriek,
want op gezette tijden vind ik
ook tips van hen bij de post.
Vandaag gaan er twee mee.
De eerste is van de heer S.
Brandsma uit Katwijk aan
Zee. Hij adviseert iedere man,
die een electrisch scheerappa-
raat gebruikt, het etui met
apparaat 's winters op een
niet al te koude plaats te zet
ten. Zoek maar een verwarmd
giekje er voor uit, anders kan
et u wel eens overkomen, dat
's morgens het motortje be
gint te haperen.
Fietsers wil de heer M. Kata
uit Sommelsdijk aanraden hun
karretje met de achterkant
naar de windrichting neer te
zetten. De fiets zal dan in de
meeste gevallen niet omwaai
en. Dus: vinger nat gemaakt
en in de lucht gestoken,
voelen uit welke hoek de wind
waait en de fiets dus niet met
dc stuurzijde in de richting van
de wind neergezet.
»S WINTEnS DROGEN
Vooral nu kan het droog
probleem acuut worden, dus
tips op dit gebied zullen velen
welkom zijn. Mevrouw G. de
Vries-van Hcere uit Vlaardin-
gen heeft er centje voor hen,
die een uitstekend schoorsteen
blad hebben, dat een eindje bo
ven de kachel hangt". Maak
(of laat maken) in zo'n geval
een lat van ongeveer veertig
centimeter en bevestig onder
aan een houten haak, zodat u
de lat over de rand over dc
schoorsteen kunt schuiven, ter
wijl het ding door de houten
haak klem komt te zitten. Ook
voor de andere kant van de
schoorsteen maakt u zo'n
schuifgeval. Breng in beide lat
ten kleine holletjes aan en leg
in die holletjes ronde stokjes
van lat tot lat. Op die stokjes
kunt u alle mogelijke natte
was-spulletjcs kwijt, die
droog zijn. omdat ze boven de
haard hangen, 'k Hoop. dat het
iedereen duidelijk is, omdat
moeilijk ccn werktekc-
wél heeft gedaan.
1 U ZULT HET WEL
WETEN, MAAR
Véél ideetjes binnen gekre-
y gen om een strijkijzer, dat aan
de onderkant bruine aanslag
heeft, weer schoon te krijgen.
2 U kunt kiezen uit het insme-
S ren met een doorgesneden ci-
troen, het poetsen met een
poetsextract, of het schoonma-
ken met een in azijn gedoopt
dotje staalwol. Eveneens kunt
u in een schoon lapje ccn
waxinelichtje doen en dat daar-
na over de onderkant halen.
