9
1
Samenspreking van groot
belang voor de jeugd
Meningen van anderen
Protestantse actie een
overweldigend succes
knkele kanttekeningen
EUROPA EEN POLITIEKE EENHEID
Congres in Bad Godesberg
Protestantse politici gaan
samenwerken
Begin Europese
W erkgemeenschap
AWDFRZVJDS
Een woord voor vandaag
MAATSCHAPPELIJK WERK
Nikodim bezoekt
Wereldraad
Beter begrip tussen
de Zweedse kerken
Ford Foundation
geeft subsidies
B eroepingswerk
lyjEER dan in het jongste verleden het geval is geweest, zal het Europese
parlement, dat donderdag in Straatsburg weer bijeenkomt, typisch poli
tieke aangelegenheden behandelen. Dit is uit verschillende oorzaken te ver
klaren. Allereerst ligt het voor de hand, dat, naarmate de Europese integratie
vordert, niet alleen organisatorische, maar juist ook politieke eenheid nodig is.
De besluiten, die men neemt, worden dan immers steeds ingrijpender en
vragen daarom ook om een diepere eenstemmigheid.
Een tweede oorzaak ligt in het jongste optreden van de Franse president
De Ganlle. Tijdens zijn gesprekken met de regeringsleiders van de bij de
Europese gemeenschappen aangesloten landen heeft hij onomwonden te
kennen gegeven, dat hij voor een politieke eenheid niet bijster veel voelt.
Hij wenst zijn zeggenschap niet over te dragen aan een bovennationaal
orgaan en dringt aan op de vorming van een internationaal politiek secreta
riaat, waarin de aangesloten landen samenwerken zonder hun zelfstandigheid
prijs te geven. Bovendien wil hij voorlopig in plaats van Europese verkie
zingen een referendum, een volksuitspraak, om te peilen, welke gedachten
bij de bevolking van de aangesloten landen over de Europese eenwording
leven.
Bij hen, die de Europese gedachte een warm hart zijn toegedaan ook de
Franse „Europeanen" hebben deze gedachten nogal ontstemming gewekt.
Ook op grond hiervan gaat bet parlement van de drie Europese gemeen
schappen, de Gemeenschap voor Kolen en Staal, de Economische Gemeenschap
en Euratom, grotere aandacht wijden aan politieke zaken.
Wat gaat het parlement nu tijdens zijn komende zitting behandelen? Daar
is allereerst een rapport van de Nederlandse socialistische afgevaardigde Van
der Goes van Naters. Hierin stelt hij, dat de Europese gemeenschappen,
volkenrechtelijk bezien, het recht moeten bezitten, bij niet aangesloten landen
een gezantschap in te stellen. Dit gezantschap zou dan uiteraard voor alle
zes landen van de gemeenschap moeten optreden.
Verder bepleit het rapport het recht, één gemeenschappelijke vlag te voeren.
Dit zal een blauwe vlag met een cirkel, bestaande uit een aantal sterren -
waarschijnlijk zes of twaalf moeten zijn.
In een rapport van de Belgische socialist Dehousse wordt een lans gebroken
voor een gemeenschappelijke buitenlandse politiek. Hoe men hierover ook
moge denken, in elk geval zal onder het wakend oog van het parlement een
gesprek over de buitenlandse politiek plaatshebben met de ministers van de
aangesloten landen. Onze minister Luns zal optreden als woordvoerder van
de aanwezige bewindslieden van buitenlandse zaken.
Ingrijpend is ook het voorstel, vervat in het rapport van de Fransman Faure,
om van de uitvoerende organen van de drie gemeenschappen één executieve
te maken. Zo komt tegenover het ene Europese parlement één Europees
uitvoerend orgaan te staan. Dit zal bestaan uit vijftien leden.
Deze executieve zou aan het begin van zijn optreden het vertrouwen van het
parlement moeten verkrijgen. Dit is een merkwaardige figuur, die in ons
nationale parlementaire leven onbekend is. Andere landen kennen wel het
stelsel, dat nieuw optredende regeringen eerst een vertrouwensvotum van het
nationale parlement dienen te ontvangen, alvorens met hun eigenlijke rege
ringswerkzaamheden aan te vangen.
Voor het Europese parlement, zo meent Faure, heeft een dergelijke regeling
grote betekenis. Zij noodzaakt de nationale regeringen ertoe, bij de samen
stelling van de Europese executieve rekening te houden met de politieke
stromingen in het Europees parlement.
Er komt ten slotte nog een groot aantal meer technische rapporten in behan
deling. Ze betreffen onder meer de stimulering van het wetenschappelijk en
technisch onderzoek in bet kader van Euratom, de bevordering van de be
drijfsveiligheid van de arbcidshygiëne en de positie van een aantal overzeese
gebieden, wier moederland van de Europese gemeenschappen deel uitmaakt.
Van groot belang ls voorts een rapport van de Nederlandse Christen-demo
cratische afgevaardigde dr. W. J. Schuijt over de organisatie van de voor
lichting over de Europese organen.
Het is dus duidelijk, dat het Europese parlement tijdens de komende zitting,
die een week zal duren, een aantal uiterst interessante onderwerpen te be
handelen krijgt. Gezien het belang ervan voor de toekomst van de zes aan
gesloten landen, niet in de laatste plaats ons eigen land, verdient dit streven
naar een verdergaande integratie de grootste aandacht.
(Van onze parlementsredactie)
ER WORDT momenteel gestreefd
naar de oprichting van een
Europese Werkgemeenschap voor
Protestantse Politiek. De protes
tantse jonge leden van christelijke
politieke partijen uit Duitsland,
Zwitserland en Nederland, die het
afgelopen weekeinde in Bad Go
desberg hun vierde conferentie
hebben gehouden, besloten, dat de
protestantse werkgemeenschap in
de Duitse CDU zo spoedig moge
lijk een meer internationaal karak
ter zal krijgen.
Dit besluit werd door alle deelnemers
met grote instemming begroet. De Ne
derlanders zien graag, dat de reforma
torische krachten in Europa nauwer
worden gebundeld. De Duitse protestan
ten zelf krijgen zo de mogelijkheid hun
activiteiten in een organisatorisch meer
omlijnd kader te verrichten.
Wat dit laatste betreft, als Nederlan
der krijgt men enigszins de indruk, dat
de protestanten binnen de Duitse CDU
met hun houding niet goed raad weten,
wanneer de samenwerking met de
rooms-katholieken ter sprake komt.
wensen enerzijds wel hun standpunt ten
opzichte van Rome nader te bepalen,
doch anderzijds weer niet zoveel over
hoop te halen, dat hierdoor moeilijkhe
den zouden kunnen ontstaan.
Wanneer nu evenwel de Duitse CDU-
ers met de protestanten uit andere lan
den hun houding nader kunnen bepalen,
heeft dit voor hen dubbel nut: zij vin-
Advertentie
modern
toiletpapier
den voor hun gedachtenwisseling een
duidelijker klankbord, zonder daarbij de
schijn te wekken, de samenwerking met
de rooms-katholieke CDU-ers twijfelach
tig te willen stellen.
Ongetwijfeld biedt het besluit, dat
in Bad Godesberg is genomen, wijde
vooruitzichten. Reeds al te lang is
het internationale contact tussen de
protestanten tamelijk vrijblijvend ge-
weest. Ook de onderlinge toenadering
tussen de Nederlandse protestantse
partijen kan door dit besluit worden
gediend.
Samenwerking
Het thema van deze conferentie
luidde: De samenwerking tussen pro
testanten en rooms-katholieken in na
tionaal en internationaal verband. De
verwachting bestond, dat de opvat
ting van de deelnemende jongeren,
christelijk-historischen, staatkundig
gereformeerden en antirevolutionairen
uit ons land, protestantse CDU-leden
uit Duitsland en leden van de Evan
gelische Volkspartij uit Zwitserland,
niet gelijk zou zijn. Het is in elk ge
val wel duidelijk geworden, dat de
mogelijkheden om tussen protestan
ten en rooms-katholieken tot politie
ke samenwerking te komen, nauw sa
menhangen met de feitelijke histori
sche ontwikkeling van ons land.
In ons land, en ook in Zwitserland,
gaat aan een nadere samenwerking een
langdurige theoretische uiteenzetting
over leergang, persoonlijke vrijheid en
de scheiding tussen kerk en staat voor
af. In Duitsland is dit heel anders ver
lopen. Het was de president van de
Westduitse Bondsdag, dr. Eugen Ger-
stenmaier, die hierover een uiteenzet
ting gaf.
Bij het stichten van de CDU in 1945
zijn de principiële moeilijkheden van de
samenwerking nauwelijks ter sprake ge
komen. Zozeer waren de christenen na
de val van het nationaal-socialistische
rijk in een stemming van ,,dat nooit
weer", dat zij op grond hiervan tot sa
menwerking besloten. Is nu, achteraf,
geen theoretische rechtvaardiging van
dit samengaan nodig? Zeker, antwoord
de dr. Gerstenmaier, daaraan wordt gro
te aandacht besteed, en hier en daar le
ven wel kleinere en grotere problemen.
Belangrijker is echter momenteel een
heel ander vraagstuk. Meer en meer
>ns verweten, of een christelijke
als zodanig wel bestaansrecht
heeft. Met name de theoloog Gollwitzer
heeft dat scherp gesteld: ,,De periode
van het nationaal-socialisme is mogelijk
geworden door een politiek, zoals nu de
CDU bedrijft."
Wat streeft de CDU na? De Bonds
dagvoorzitter geloofde niet, dat een
christelijke staat mogelijk is. Hierbij
spreekt ook de vrijheid en gelijkbe
rechtigdheid van de niet-christelijke
onderdanen mee. Wel moet, zei hij,
de christen van zijn vrijheid als staats
burger gebruik maken. Ons standpunt
vloeit dan voort uit de huidige span
ning tussen Christendom en verwereld
lijking. Wellicht is onze situatie hier
bij heel moeilijk, maar is het niet on
ze plicht, ermee voort te gaan?
Opnieuw gekruisigd
De gereformeerde hoogleraar uit Kam
pen, prof. dr. G. Brlllenburg Wurth be
lichtte, de theologische aspecten van de
samenwerking met de rooms-katholie
ken. ,,Ik geloof", zei hij, ,,dat wij cr
goed aan doen, tegenover een vlotte en
vanzelfsprekende samenwerking met
Rome met grote nadruk ook op de ern
stige schaduwzijden van het rooms-ka
tholieke systeem te wijzen en ons de
dreigende gevaren van Rome als kerk
te herinneren."
De hoogleraar wees in dit verband
enerzijds op de gunstige ontwikkelin
gen, die zich weliswaar in rooms-ka
tholieke kringen doen, maar waarover
men niet al te snel „Halleluja" moet
roepen, anderzijds op het handhaven
van een beslissende grens: de kerke
lijke hiërarchie en het pauselijk leerge
zag. Dit laatste, zei hij, betekent ech
ter niet, dat wij een samen strijden
van de fundamentele politieke strijd om
Gods en des gewetens wil moeten af
wijzen. Immers, zelfs Calvijn heeft er
steeds aan vastgehouden, dat ook in de
roomse kerk nog onmiskenbare kenteke
nen van de Kerk van Christus zijn over
gebleven.
Het grootste gevaar van iedere sa
menwerking met anders denkenden is
steeds, dat wij elkaar ontmoeten in een
sfeer van een christendom, dat uitein
delijk de grootste gemene deler is ge
worden. Vooral bedreigt dit gevaar ons
op politiek gebied. Uiteindelijk bestaat
dan de kans, dat wij een niet-christelij-
kc politieke lading met een christelijke
vlag dekken.
..Hiervoor hebben wij elkaar te waar
schuwen. Want dan kruisigen wij Chris
tus opnieuw en dan nog wel op „chris
telijke" wijze. Bovendien wordt dan on
ze politieke een sta-in-deweg voor de
buitenkerkelijken om tot Christus te ko
men," besloot prof. Brillenburg Wurth.
Veel kennis maakt nog niet vrijs. Er zijn van die mensen die
alles kunnen. De kapotte kruk van de keukendeur en die
akelige hoest van het kind hebben helemaal geen geheimen
voor hen. Hun timmerkist zit vol met materiaal en hun
medicijnkast met allerlei /lesjes. Zij hebben geen vakman en
geen dokter nodig.
Maar de Bijbel noemt hen niet wijs. De Spreukendichter
schrijft tenminste: „Wie zich laat raden is wijs". Wijsheid
bestaat niet uit een hoeveelheid parate kennis, maar uit de
wetenschap, dat ergens onze kennis beperkt is. Wijsheid is
eigenlijk een heel groot deel zelfkennis.
Pas wie beseft, dat en waarin hij te kort schiet en bij de
ander wil aankloppen om hulp is werkelijk wijs. De doe-het-
zelf-maniakken kunnen misschien wel een deurknop maken
maar ergens komt een probleem, dat niet met een hamer en
nijptang is op te lossen. Ze kunnen wel een hoestje genezen,
maar ergens komt een ziekte waartegen geen middel van de
huisapotheek is opgewassen- En de man die zo gemakkelijk
zegt: Ik leef mijn eigen leven, ontdekt dat hij dat leven
niet eens met twee handen kan vasthouden als de dood
komt. Wie zich laat raden is wijs. En God wil ons raden in
Jezus Christus.
Ds. Zivarts over kerkelijke eenheid
fn het jongste nummer van
„Hervormd Nederland" heeft de
hoofdredacteur ds. F. H. Lands
man een artikel gewijd aan het
subsidiebeleid van de regering
ten opzichte van maatschappelijk
werk. De schrijver ziet een ten
dens bij de regering om minder
in de overheidssfeer en meer m
de particuliere sector te beste
den. De voorkeur hebben die uit
gaven die de welvaartbesten
digen. Ds. Landsman vreest au
dat cr het streven is om even
als in de dagen van de crisis het
eerst de uitgaven die op het ge
bied van het culturele en maat-
shappelijk leven liggen te gaan
kappen. Hij vervolgt dan:
WELVAART" en „welzijn" zijn
nog twee verschillende zaken.
Het Engelse woord „wellare
wordt niet geheel Juist met het eer
ste woord vertaald en we spreken
dus over dc „welvaartsstaat Dat
moest eigenlijk zijn ..««kunMtót
d.l. een stest. die zich mede-ver-
antwoordelijk stelt voor.
leiding geeft aan. het streven naar
gemeenschappelijk welzijn en in
dienst daarvan ingrijpt in
lende sectoren van het maaUchap-
^BU* „welvaart" denken we alleen
aan het economische leven, bij
'welzijn" ook aan geestelijke waar-
""Sn ls het een illusie, dat een tijd
ven welveert a.h.w. automatisch
ook een lijd van welzijn zou
01 welvaart ook welzijn mee
brengt hangt er in de cerate plaats
van al hoe het grotere inkomen be
e«g»»d wordt Bovendien is het de
™.gof tót zowel de hardheid
van het economische leven, Ini een
land als b.v. Amerika, als de ta-
«n oer ine van het maatschappelijk
bïtól In "n lot m det.lls uiige-
werkte sociale ordening, ten
ee heeft dat zich verschijnselen
SLn voordoen els toenemende
f&gdl-mitódigheld ende nozem-
reïsY-^etótómeen verschijnsel
vanvermaterla Use rin g van tó.O;
devaluatie
en. t<*
levensangst.
"oasrom is het een Ulnsle dat ln
onze tijd sport en Uehamehjke op
voeding. jeugdwerk en jeugdzorg,
zorg voor ontwikkeling en ontspan
ning. vormingswerk, cultureel cn
maatschappelijk werk min of meer
als luxe-artikelen zouden mogen
worden beschouwd.
Als het mens-zijn van de mens
ons ter harte gaat, zuUen we Inzien,
dat het geld. dat daarvoor wordt
gevraagd even nodig zo niet harder
nodig is. dan dat wat voor doel
einden van economische aard moet
worden uitgetrokken. Als het ..wel
zijn" van onze medemensen ons dit
niet waard is. zal onze „welvaart"
ons geluk óók niet vermeerderen
cn fordt ze van een zegen een
vloek. Is onze overheid zich hier
van voldoende bewust?
Dit hebben we ons afgevraagd
toen we kennis namen van enkele
VTagen. die zijn gerezen naar aan
leiding van een wetsontwerp dat de
bedoeling heeft de financiële ver
houding van rijk en gemeente
opnieuw te regelen (wetsontwerp
5472) en dat. aangezien de memo
rie van antwoord reeds 28 juli 1960
is verschenen, wel spoedig in de
Tweede Kamer zal worden behan
deld. We zullen veel technische
details achterwege moeten laten.
Het verontrustende van dit wets-
ontwerp, dat in de pers nog maar
heel weinig de aandacht heeft ge
had, is echter dat, als het niet in
grijpend wordt geamendeerd, de
gemeenten vrijwel zeker niet lan
ger ui staat zullen zijn de subsidies
te geven die ze tot nu toe uittrok
ken voor sport, jeugdzorg, culturele
zaken en maatschappelijk werk.
De uitkeringen uit het gemeente
fonds (tot stand komende door stor
tingen via de rijkskas van gelden
uit rijksbelastingen afkomstig),
worden, ondanks de toenemende
lasten op economisch gebied, niet
verhoogd, alleen her-verdeeld. Dit
betekent dat alle uitgaven op niet-
economisch gebied dadelijk in het
gedrang zullen komen en zullen
moeten worden besnoeid, vooral als
de tekorten op de gemeente-begro
tingen gaan stijgen.
HET maatschappelijk werk komt
echter nog het meest in ge
vaar, omdat dit tot nu toe stilzwij
gend werd erkend als even onmis
baar als de sociale zorg, waar het
trouwens ten dele een onmisbaar
verlengstuk van is. Reeds de Ar
menwet van 1912 zag de bestrijding
van de armoede door een bestrij-
van haar maatschappelijke oorza
ken als een wezenlijk bestaansdeel
van de „armenzorg". Daarom deel
de het maatschappelijk werk in
80 pet. uitkering voor sociale zorg
uit het gemeentefonds. Men wil
aldus de regering een ongerem
de ontwikkeling van het maatschap
pelijk werk niet in de hand wer
ken!
Terecht zegt een adres van de
Vereniging van Nederlandse Ge
meenten van 23 september jl. aan
dc Tweede Kamer, dat het gevaar
daarvoor niet groot is onder de hui
dige bestuurlijke cn financiële situ
atie (blz. 33). Maar. hoe dit ook
zij. in elk geval zullen, als art. 9
van het huidige ontwerp ongewij
zigd blijft, voortaan de subsidies
voor het maatschappelijk werk
van het kerkelijk en particulier ini
tiatief niet meer voor een groot
deel uit het gemeentefonds kunnen
worden geput, terwijl het geheel in
het onzekere wordt gelaten uit wel
ke middelen dan wèl geput zal kun
nen worden. Het maatschappelijk
werk valt immers niet onder de
„ten laste van de gemeente geble
ven kosten van bij algemene maat
regel van bestuur aan te wijzen so
ciale voorzieningen", (art. 9c.)
DE subsidiëring van het maat
schappelijk werk wordt nl. nog
altijd bij ministeriële beschikkingen
geregeld. Een door een staatscom
missie gereedgemaakte ontwerp-
wet tot subsidiëring van het maat
schappelijk werk, dat, als het werd
aanvaard, onder meer ten gevolge
zou hebben, dat deze subsidiëring
wèl krachtens algefnene maatrege
len van bestuur zou plaatsvinden,
is in de ijskast gezet. En het is
blijkbaar voorlopig niet de bedoe
ling het er weer uit te halen.
Daarom zal wetsontwerp 5472 dan
ook noodlottig worden voor het
maatschappelijk werk, tenzij een
subsidiëringswet zou worden aan
vaard óf art. 9 zo werd geamen
deerd. dat de huidige regeling van
kracht zou kunnen blijven.
Ons werd verteld, dat een minis
ter. toen hem op de consequentie
van het huidige wetsontwerp werd
gewezen, zou hebben gezegd, dat
men dan toch altijd nog de toto
had! Dat durven we nauwelijks aan
nemen. Als dit waar was, werd het
tijd dat dc voetbal een plaats kreeg
in het Nederlandse Wapen, ergens
tussen de klauwen van de Leeuw.
We hopen echter, dat de Tweede
Kamer de bezwaren van de Ver
eniging van Nederlandse Gemeen
ten èn van de landelijke samen
werkingsorganen van het maat
schappelijk werk zal delen en voor
een goede amendering zal zorgdra
gen.
Maar ook verwachten wij dat zij,
overwegende dat „welvaart" zon
der zorg voor „welzijn" een volk
niet echt ten goede kan komen,
zich tevens zal afvragen hoe een
goede financiële ontwikkeling van
sport, jeugdzorg, cultureel werk
enz. kan worden bevorderd, zonder
de bijstand uit geldbronnen die niet
alleen onzeker zijn, maar ook in
strijd met het wezen van die taken,
die niet in de economische sector
liggen of daarmede in verband
staan.
Rijk cn daarom wèl geld voor
al die zaken die tot het welzijn van
ors volk kunnen dienen!
Dc pas benoemde leider van de
afdeling voor buitenlandse aange
legenheden van het Moskouse pa
triarchaat van de Russische Or
thodoxe Kerk, Nikodim. heeft een be
zoek gebracht aan dc Wereldraad van
Kerken in Genève. Dit was het eerste
bezoek van een lid van deze afdeling
aan dit hoofdkwartier. Bisschop Nikodim
volgde in juli jl. dc metropoliet Nikolai
op. HU ls 32 jaar oud.
De aartsbisschop van de Zweedse
staatskerk (luthers), dr. Gunnar Hult-
gren, heeft op een vergadering in Stock
holm gezegd dat er een veel betere ver
standhouding bestaat tussen zUn kerk cn
de zogenaamde vrye kerken van Zwe
den dan voorheen. In een rapport aan
3000 gedelegeerden, bijeen in de drie
jaarlijkse synode, zei hij dat de nationale
kerk veel meer open oog krijgt voor
evangelisatie. opwekkingssamenkom
sten en het persoonlijk getuigen, terwijl
(Van onze correspondent)
De Vereniging tot Herstel van
de Kerkelijke Eenheid der Gere
formeerde Belijders heeft in Ca-
pelle a.d. IJssel een samenkomst
belegd waarin de gereformeerde
predikant (vrijgemaakt) ds. H. J.
Zwarts ontkend heeft dat het ge
sprek tussen „synodalen" en „vrij-
gemaakten" tot stilstand zou zijn
gekomen. Naar zijn inzicht zullen
de komende vijf maanden die
ons nog scheiden van de gerefor
meerde synode (vrijgemaakt) van
Assen, nog meer samensprekingen
worden gehouden. Willen wij de
jeugd behouden, aldus ds. Zwarts
dan zullen we werkelijk in gesprek
moeten komen.
Ds. Zwarts betreurde het dat men van
bepaalde vrijgemaakte kant tegen sa
menspreking is en dat er allerlei ver
dachtmaking en veroordelingen zijn ge
daan. Daardoor kwam het gemeenschap
pelijk gesprek in de reuk van het schip
ieren te staan. Duizenden menen in zijn
.:erken dat zij die samenspreking voor
staan de zaakgerechtigheid verdoezelen.
Hij had er wel volkomen begrip voor
dat de eis ten opzichte van de „syno
dale" kerken wordt gesteld van „eerst
bekeren en de zondige besluiten herroe
pen". Maar, vroeg.hij, wanneer het zo
zou zijn dat de niet-vrijgemaakte ker
ken zich eerst bekeren moeten en schuld
belijden alvorens te gaan samenspre-
ken, zou de Heer dan óóit met ons zon
daars gesproken hebben?
Wanneer je de zaken aldus naar je
diepste -overtuiging stelt hetzij ln de
pers, hetzij in de kring der broeders, dan
breekt het onweer los. Maar je ziet geen
evangelische lichtstraal. Nog nooit heeft
iemand mij klare schriftuurlijke bezwa
ren tegen samenspreking laten zien, al
dus ds. Zwarts.
Disputabel
Hij ging ook in op de opmerking van
vrijgemaakte kant dat als we gaan pra
ten het werk Gods disputabel wordt ge
steld. De synodalen zullen dan ook uit
de Schrift willen argumenteren dat de
vrijmaking verkeerd was enmo
gen we dit aanhoren? Deze redenering
zou juist zijn, als Gods werk samenviel
met het onze. Ds. Zwarts zag de vrij
making als een werk van God. maai
houdt er ook rekening mee dat het door
mensen is uitgevoerd en daarom onvol
komen door zonde besmet is. Wij zijn
tekort geschoten in liefde, geduld en ver-
Slotsamenkomst trok drie maal
zoveel bezoekers als er in Brus
sel regelmatige kerkgangers zijn.
Instellingen in vijf Europese landen
zullen schenkingen tot een totaal bedrag
van 407.500 dollar ontvangen om hen in
staat te stellen de onderontwikkelde ge
bieden van de wereld te helpen, aldus
heeft de Ford Foundation bekendge
maakt.
Bovendien zullen schenkingen tot een
totaal bedrag van ruim 2,8 miljoen dol
lar gedaan worden aan Kongo, Ivoor
kust. Soedan, Kenya, Pakistan, Libanon,
de Verenigde Arabische Republiek, Tur
kije cn Iran. Dit geld is voornamelijk
bestemd voor onderwijs in deze landen.
De Vrije Universiteit te Brussel krijgt
25.000 dollar voor de financiering van
een internationale bibliografie van ge
gevens en studies over de ontwikkeling
van economisch achtergebleven gebie
den.
Het Internationale Instituut voor So
ciale Studies in Den Haag krijgt 45.000
dollar om afgestudeerde studenten en
ambtenaren uit minder ontwikkelde lan
den vergevorderde studies te laten ma
ken over openbaar beheer, economische
ontwikkeling en andere onderwerpen.
Dr. D. G. Barnhouse
overleden
De bekende Amerikaanse presbyte
riaan dr. Donald G. Barnhouse is on
verwacht in een ziekenhuis in Philadel
phia overleden. Hij was daar opgeno
men in verband met een operatie aan
een hersentumor. Dr. Barnhouse was
een van de evangelische predikanten in
de Verenigde Staten die een zeer eigen
plaats innam. Hij was een zeer geliefd
radiospreker en stond in hoog aanzien
als redacteur van het maandblad „Eter
nity". Hij nam vaak een zeer eigen
standpunt in de verschillende kerkelijke
problemen ln en schrok er niet voor
terug scherpe kritiek te hebben op be
paalde in orthodoxe kringen vaststaande
zaken. Dr. Barnhouse die indertijd nog
hoogleraar geweest is aan de protestant
se faculteit van Aix-en-Provence, was
predikant van een orthodoxe presbyte
riaanse Kerk.
draagzaamheid, aldus deze predikant.
Uit de gesprekken die op de Utrecht
se synode zijn gevoerd had hij de vaste
indruk gekregen dat spreken met elkaar
duizend maal beter Is dan brieven schrij-
en, omdat die vaak uitgroeien tot boek
werken. In de weg van het gesprek
worden misverstanden vaak onmiddel
lijk opgehelderd.
Volgens ds. Zwarts mag de situatie j
van 1944 niet blijven voortbestaan. La- I
ten de synodalen ons wantrouwen be-
grijpen en laten de vrijgemaakten uit
gaan van goede trouw, zo zei hij. De
les van de vrijmaking is dat de syno
de altijd beducht moet zijn voor een
zich isoleren van het kerkvolk.
Kerkorde
Even ging ds. Zwarts nog in op de
kernvraag die is opgeroepen na het in
trekken van de zogenaamde vervan-
gingsformule, namelijk of het nieuwe i
kerkrecht' van de Gereformeerde Ker
ken (synodaal) wel bijbels is. Deze pre
dikant geloofde niet dat al te veel ge
formuleerd moet worden. Om tot de
noodzakelijke eenheid te komen zal wel
antwoord gegeven moeten worden op de
vraag wat de bijbel ons leert over de
diensten van de kerk. Het principiële
kerkrecht zal grondig onder ogen moe
ten worden gezien.
Ds. Zwarts riep de aanwezigen op
om in dc verschillende kerken voor
daadwerkelijke samensprekingen bid
stonden te beleggen. Als we onze jon
ge mensen, die door al die kerkelijke
verdeeldheid zo'n knauw, zo'n geeste
lijke opstopper hebben verkregen, wil
len behouden, laten we dan het ant
woord op de vraag „waarom samen-
spreken?" niet door anderen laten ge
ven, maar zeil formuleren in dc. bin
nenkamer," aldus deze gereformeer
de vrijgemaaktepredikant.
2- -
piëtistisch waren ingesteld, meer aan
dacht gaan schenken aan hun sociale
verantwoordelijkheid. Het besef van de
ernstige geestelijke toestand waarin ons
land verkeert en de visie op de taak
van de kerk moet de kerken van Zweden
bU elkaar brengen, aldus bis-
de vrije kerken, die vroeger zeer sterk schop Hultgren.
Evangelisatiecampagne in Brussel
Drie maal zoveel
bezoekers als
prot. kerkgangers
(Van een onzer medewerkers)
De grote evangelisatiecampagne
van de protestantse kerken van
Brussel met als spreker de Engel
se ex-zakenman, nu evangelist
Eric Hutchings is een overweldi
gend succes geworden. Drie we
ken lang was de Alberthal iedere
avond goed bezet tot stampvol,
terwijl op de laatste dag van de
campagne nog twee zalen moes
ten worden bijgehuurd, die niet
NED. HERV. KERK
Beroepen te Koudekcrke Z. tocz.: A. J.
Onstcnk te Bathmcn.
Aangenomen naar Nieuwveen: A. S.
Klusener, kand. te Delft; naar Amster
dam met bijzondere opdracht jeugdwerk
(secretaris A.M.V.J.): W. J. Koole, thans
secretaris A.M.V.J. te Geleen.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Hollandia-Binnen, Nieuw-
Guinea, Evang. Christ. Kerk: M. van der
Sijs te Onnen, Gr.
Ds. J. Drost met verlof te Bergen
(N.H.) voorheen predikant bij de Evang.
Chr. Kerk te Hollandia, Nieuw-Guinea.
en daarvoor te De Lier cn te Ede, heeft
zich op verzoek van de deputatie voor
het Caralbisch gebied beschikbaar ge
steld om gedurende de vacature ln de
Geref. Kerk van Paramaribo (Suriname)
voor een half jaar aldaar dienst te doen.
Ds. Drost hoopt 19 november te ver
trekken.
Advertentie
bij machte waren de mensen te
bergen, zodat nog enige honderden
genoegen moesten nemen met een
staanplaats in de hallen van het
grote gebouw.
Deze opkomst is te meer opmerkelijk
als men weet dat als alle protestantse
kerkgangers van Brussel gekomen waren,
de Alberthal (1500 zitplaatsen) maar voor
twee derde vol zou zijn geweest.
Aan deze campagne was een enorme
voorbereiding voorafgegaan. Zij werd ge
steund door vrijwel alle kerken van de
Belgische hoofdstad. In het comité had
de protestantse hoofdaalmoezenier ds.
W. Marichal voorzitter van het Calvi
nistisch Genootschap voor België de
leiding cn hij werd geassisteerd door ds.
C. Vansteenberghe namens de Belgische
Evangelische Zending en ds. W. Lutje-
harms van het Bijbelgenootschap.
Achttien maanden lang werd gewerkt
aan de voorbereiding. Evenals bij de
campagnes van Billy Graham werden
zielzorgers opgeleid om na afloop van de
samenkomsten met mensen die de wens
daartoe te kennen hadden gegeven een
persoonlijk gesprek te hebben.
Als zaal was gehuurd de Alberthal in
het ultramoderne gebouwencomplex dat
sinds de Expo bekend staat als de Alber-
tine, een agglomeratie van concertzalen
cn tentoonstellingsruimten.
De spreker was de in Engeland be
kende evangelist Eric Hutchings, een
zakenman die direct na de oorlog de lei
ding op zich nam van het Engelse Youth
for Christ-werk. Evenals Billy Graham
heeft hij zich echter uit dit werk terug
getrokken om zijn eigen campagnes te
beleggen.
Velen kwamen
Hoeveel mensen op de uitnodiging naar
voren zijn gekomen is niet bekend, omdat
Eric Hutchings bi tegenstelling tot Billy
Graham, deze getallen niet wenst te pu
bliceren. Zeker is dat Iedere avond van
de 21 dagen er mensen naar voren kwa
men, terwijl het op de laatste avond
zeker enige honderden waren.
De comité heeft besloten met kracht
onmiddellijk het verdere nazorgwerk van
deze campagne, die de grootste is die in
de moderne tijd in het rooms-katholieke
België werd gehouden, ter hand te nemen.
Men beseft de geweldige problemen, om
dat er tientallen en nog eens tientallen
vooral jongeren voor Christus gekozen
hebben die uit gezinnen komen die zeer
vijandig staan ten opzichte van het pro
testantse geloof.
WIE VOOR R0MME
Ook enkele weekbladen hebben zich be
zig gehouden mei de situatie die is ingetre
den na de terugtrekking wegens ziekte van
prof. Romme als leider van de KVP-fractie
in de Tweede Kamer. Elseviers
Weekblad zegt cr o.m. dit van„Het
is nauwelijks aan twijfel onderhevig dat de
koers, die door dc katholieke fractieleider
met vaste hand werd gestuurd en die cr
vooral op gericht was het kabinet De Quay
geen schipbreuk te doen lijden, ook door
zijn eigen fractie nu wel eens naar een an
der (gegist) bestek zal worden bepaald.
Meer dan tot nu toe zal dc KVP-fractie
zonder prof. Romme zich kenbaar moeten
maken. Een sterke fractie lijkt zij niet.
Uit haar midden is bij de jongste kabinets
formatie minister dr. Marga Klompé, zij
het dan al bij een vorige keuze, voortge
komen. Van al de andere fractieleden was
of niemand bereid of werd geen hunner
waardig gekeurd zich met de ministeriële
steek tc sieren cn met de verantwoordelijk
heid te belasten. Men kan natuurlijk zeg
gen, dat een goed Kamerlid nog geen mi
nister behoeft te kunnen zijn. Em stelling,
die wij in haar algemeenheid wel willen
onderschrijven, maar waar we dan aan
willen toevoegen dat een fractie van 49 op
een totaal van 150 zeker zonder de gering
ste moeite over een zestal voor liet hoogste
ambt geschikte personen moet kunnen be
schikken."
Vrij Nederland gaf het volgende
commentaar: „Professor Duynstee en mr.
Burger hebben geklaagd over de lastige ge
volgen van de ziekte van prof. Romme.
Dc fractievoorzitter van de KVP blijkt on
misbaar te zijn, zo zelfs dat Duynstee zich
bezorgd afvraagt hoe binnen de KVP de
vervanging cn opvolging zijn geregeld. Er
is gelukkig geen reden om op dit ogenblik
reeds over een opvolger te denken, want
het staal wel vast dat Romme binnen af
zienbare tijd in de Kamer zal terugkeren,
maar nu bij er niet is, is het met de lei
ding van de KVP niet best gesteld. Mr.
Burger gaat nog wat verder. Hij hoopt op
een spoedig herstel van zijn tegenhanger,
niet alleen om menselijke redenen, maar
ook op grond van politieke overwegingen.
Niet enkel de KVP, maar het kabinet ii
zonder leiding, zegt mr. Burger. Professor
Duynstee betreurt het zeer klaarblijkelijk
dat het zwaartepunt in zijn fractie zozeer
op de fractieleider ligt; hij pleit voor een
„schaduwkabinet" van zelfstandige figuren
binnen dc fractie. Als dit er was geweest,
zouden de mo ilijkheden nu kleiner zijn.
Dat is een kwestie die dc KVP moet op
lossen. Maar als hel land zonder leiding
komt tc zitten als een fractieleider ziek
wordt, heeft men een meer bedenkelijke
situatie, die niet enkel de KVP aangaat,
maar alle partijen die hiervoor verant
woordelijk zijn".
